postanowienie uzasadnienie - Sąd Okręgowy w Bydgoszczy

Sygn. akt II Cz 499/13
POSTANOWIENIE
Dnia 30 września 2013 r. Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny - Odwoławczy
w następującym składzie:
Przewodniczący SSO Piotr Starosta
Sędziowie SO Irena Dobosiewicz (spr.)
SO Wojciech Borodziuk
po rozpoznaniu w dniu 30 września 2013 r. w Bydgoszczy
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku wierzyciela (...)Agencji (...)w W.
przeciwko dłużnikowi E. W.
o nadanie klauzuli wykonalności
w przedmiocie skargi wierzyciela na orzeczenie referendarza sądowego
na skutek zażalenia wierzyciela na zarządzenie Sędziego Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z
dnia 29 maja 2013 r. sygn. akt XII Co 2723/13,
postanawia:
uchylić zaskarżone zarządzenie.
Na oryginale właściwe podpisy
Sygn. akt. II Cz 499/13
UZASADNIENIE
Zarządzeniem z dnia 29 maja 2013r. Sędzia Sądu Rejonowego w Bydgoszczy zwróciła wierzycielowi - (...) Agencji (...) w
W. wniosek o nadanie klauzuli wykonalności wyrokowi Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 grudnia 2011r.
sygn. akt. I OSK 1171/11 - co do punktu 2 wyroku tj. orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Wniosek wierzyciela został najpierw zwrócony zarządzeniem referendarza sądowego. Referendarz wskazał, że
wniosek, złożony przez radcę prawnego, nie został opłacony, albowiem nie przedstawiono dowodu uiszczenia należnej
opłaty sądowej w kwocie 50 zł. Powołał się referendarz na przepis art. 71 ust 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach
cywilnych z dnia 28 lipca 2005r. /Dz.U Nr 167, poz. 1398 ze zm./ w zw. z art. 1302§1 kpc.
W skardze na orzeczenie to, skarżący domagał się rozpoznania wniosku i nadania klauzuli wykonalności zgodnie z
żądaniem oraz orzeczenia o kosztach postępowania przez zasądzenie ich od dłużnika. Zarzucił naruszenie art. 71 pkt 1
ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych przez przyjęcie, że wyrok naczelnego Sądu
Administracyjnego nie jest orzeczeniem sądu i podlega tym samym opłacie w kwocie 50 zł.
Przewodniczący, rozpoznając skargę na orzeczenie referendarza, podzielił stanowisko, że wyrok Naczelnego Sądu
Administracyjnego zalicza się do „innych tytułów egzekucyjnych" /art. 71 ust.l przywołanej ustawy/, nie jest natomiast
tytułem pochodzącym od sądu, bo do tych zaliczyć należy tytuły egzekucyjne pochodzące od sądów powszechnych i
Sądu Najwyższego.
i
W zażaleniu wierzyciel domagał się uchylenia zaskarżonego zarządzenia i nadania klauzuli wykonalności wskazanemu
we wniosku oraz zasądzenia od dłużnika na rzecz wierzyciela kosztów postępowania za obie instancje wraz z opłatą
od pełnomocnika.
Zarzucił naruszenie przepisu art. 71 pkt.l ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z dnia 28 lipca 2005r.
przez przyjęcie, że wyrok NSA nie jest orzeczeniem sądu, wobec czego wniosek o nadanie temu wyrokowi klauzuli
wykonalności, w zakresie orzeczenia o kosztach postępowania podlega opłacie w kwocie 50 zł.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie jako zasadne podlegało uwzględnieniu, a zaskarżone zarządzenie winno było zostać uchylone.
Sąd Okręgowy w składzie orzekającym w sprawie stwierdza, że doszło do naruszenia przepisu art. 71 pkt 1 ustawy
o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, przez przyjęcie, że wniosek o nadanie klauzuli wykonalności wyrokowi
Naczelnego Sądu Administracyjnego - tu: w zakresie rozstrzygnięcia o kosztach postępowania podlega opłacie stałej
w kwocie 50 zł.
Przewodniczący dokonując zwrotu wniosku, przyjął, że jest to „inny tytuł egzekucyjny", o którym mowa w art. 777§ 1
pkt 3-6 kpc, a nie orzeczenie sądu, o czym mowa w pkt 1 art. 777§1 kpc.
Jest to pogląd nie do przyjęcia, błędny, nie znajdujący odzwierciedlenia w orzecznictwie czy doktrynie. Jest to również
rażąco sprzeczne z ustawą zasadniczą, gdy zważy się na treść art. 175 Konstytucji, stanowiącym w ust.l, że wymiar
sprawiedliwości w Rzeczypospolitej Polskiej sprawują Sąd Najwyższy, sądy powszechne, sądy administracyjne oraz
sądy wojskowe.
Wobec tego, że zaskarżone orzeczenie dotyczyło zwrotu wniosku a nie jego oddalenia, a więc nie było merytoryczne,
dlatego też, Sąd Okręgowy
2
uchylił zaskarżone orzeczenie na mocy art. 386§1 kpc w zw. z art. 397§2 kpc i art. 13 §2 kpc.
Na oryginale właściwe podpisy
Za zgodność z oryginałem