Marco Spada

O balecie, który był operą
Balet „Marco Spada” był pierwotnie operą. Dziś wydaje się
to raczej niepojęte, ale w XIX wieku takie zabiegi były na
porządku dziennym. Swoją operę komiczną wystawił Auber
w 1852 roku, by pięć lat później przerobić ją na
romantyczny balet. Choć na początku dzieło cieszyło się
powodzeniem (wystawiono je także w Warszawie), to
jednak później, jako cokolwiek wtórne, popadło w
zapomnienie.
Ponownie zainteresował się baletową wersją historii
wesołego i sprytnego rozbójnika Francuz Pierre Lacotte (ur.
1932), tancerz, baletmistrz i choreograf na stałe związany z
Operą Paryską. Ten znany na świecie specjalista od
rekonstrukcji XIX-wiecznych baletów, opierając się na
oryginalnej choreografii Josepha Maziliera (1857), stworzył
swoją wersję „Marca Spady” na początku lat 80. ubiegłego
stulecia, a zrobił to dla nie byle kogo, bo dla jednego z
najsłynniejszych tancerzy XX wieku – nieżyjącego już
Rudolfa Nuriejewa.
retransmisja baletu transmitowanego 30 marca 2014
Teatr Bolszoj (Państwowy Akademicki Wielki Teatr Rosji)
Moskwa 2013, 128 min.
dyrygent: Aleksiej Bogorat
choreografia: Joseph Mazilier, Pierre Lacotte
scenografia i kostiumy: Pierre Lacotte
kierownictwo muzyczne: Aleksiej Bogorat
asystenci Pierre’a Lacotte’a: Anne Salmon, Gil Isoart
światło: Damir Ismagiłow
obsada: David Hallberg (Marco Spada, rozbójnik),
Jewgienia Obrazcowa (Angela, jego córka), Olga
Smirnowa (markiza Sampietri, córka gubernatora
Rzymu), Siemion Czudin ( książę Frederici, zaręczony z
markizą Sampietri, ale zakochany w Angeli), Igor Cwirko
(hrabia Pepinelli, kapitan dragonów, zakochany w
markizie Sampietri), Andriej Sitnikow (książę Osorio,
gubernator Rzymu), pierwsi tancerze, soliści, koryfeje i
zespół baletowy Teatru Bolszoj, orkiestra Teatru Bolszoj
Daniel-François-Esprit Auber
(1782–1871)
17 maja 2014, godz. 1700
MARCO SPADA
albo Córka rozbójnika
„Marco Spada” Lacotte’a całkiem niedawno zagościł w
repertuarze Teatru Bolszoj (premiera w listopadzie 2013
roku). Oprócz tego choreograf przygotował dla
moskiewskiej sceny „Córkę faraona”, a obecnie pracuje nad
„Córką Dunaju”.
Podczas retransmitowanego przedstawienia w postać
przebiegłego Marca Spady wcieli się wybitnie uzdolniony
David Hallberg (ur. 1982), pierwszy w historii Amerykanin,
który został solistą słynnego Teatru Bolszoj. W 2011 roku
Swietłana Zacharowa wskazała go jako najlepszego dla
siebie partnera: wystąpili razem w moskiewskiej inscenizacji
„Śpiącej królewny”. Przedstawienie to było transmitowane
na cały świat, a jego zapis wydany później na DVD. Hallberg
jest równocześnie pierwszym tancerzem nowojorskiego
American Ballet Theatre.
Córką rozbójnika, Angelą, będzie Jewgienia Obrazcowa (ur.
1984), która w wieku 18 lat została pierwszą solistką Teatru
Maryjskiego w Sankt Petersburgu. W swoim repertuarze ma
wszystkie najważniejsze role z repertuaru klasycznego. W
Bolszoj regularnie tańczy od 2012 roku.
WWW.NAZYWOWKINACH.PL
kino REJS Młodzieżowe Centrum Kultury w Słupsku
aleja 3 Maja 22, 59 8435 434
www.kinorejs.emcek.pl [email protected]
bilety: 35,00 (ulgowe), 40,00 (normalne)
balet w trzech aktach (1857)
AKT PIERWSZY
AKT DRUGI
AKT TRZECI
Scena pierwsza
W pewnej wsi trwa wesele. Wieśniacy skarżą się księciu
Osorio, gubernatorowi Rzymu, na niecne występki
niejakiego Marca Spady. Choć nikt nigdy nie widział go na
oczy, opowieści o kradzieżach dokonanych w najbliższej
okolicy przez tego rozbójnika są głównym tematem
rozmów wieśniaków. Do wsi wkracza pułk dragonów.
Hrabia Pepinelli, ich kapitan, ulega czarowi obecnej na
wiejskim weselu markizy Sampietri, córki gubernatora,
lecz ta, jak na złość, zaręczona jest już z księciem
Frederici. Pojawia się, przez nikogo nierozpoznany,
Marco Spada, który zręcznie opróżnia kieszenie niczego
nieświadomych zebranych. Kiedy okradzeni orientują się
w sytuacji, jest już za późno. Deszcz zagania wieśniaków
do domu. Na placu zostaje tylko zrozpaczony ojciec
Boromeusz – wszak Marco Spada pozbawił całe
towarzystwo środków, które mogłyby być przeznaczone
na ofiarę!
Gubernator Rzymu zaprasza Marca Spadę i jego córkę
Angelę na bal. Książę Frederici zbiera się do tego, by
poprosić Spadę o rękę Angeli, choć przecież zaręczony
jest już z markizą Sampietri. Sytuację komplikuje
pojawienie się ojca Boromeusza, który żali się, że został
okradziony. Księżulo jest też pewien, że rozpozna
złodzieja. Marco Spada wie, że najwyższy czas, by się
ulotnić, jednak jest już za późno – ojciec Boromeusz
wskazuje na niego! Wszystko w końcu staje się jasne.
Zdruzgotana Angela oświadcza księciu Frederici, że w
związku z zaistniałą, kompromitującą ją, sytuacją nie
może zostać jego narzeczoną. Urażony książę
natychmiast oficjalnie ogłasza swoje zaręczyny z markizą
Sampietri. Teraz z kolei hrabia Pepinelli ma powód do
zmartwienia, bo przecież kocha markizę...
Scena pierwsza
Hrabia Pepinelli postanawia po raz ostatni wyznać miłość
markizie Sampietri, lecz ta, podjąwszy już decyzję,
przyjmuje go ubrana w suknię ślubną... Nagle pojawiają
się rozbójnicy i porywają zaskoczonego hrabiego wraz z
równie zaskoczoną markizą.
Scena druga
Markiza Sampietri, jej ojciec, czyli gubernator Rzymu,
oraz hrabia Pepinelli, zabłądziwszy podczas górskiej
wędrówki, nie zdają sobie sprawy, że właśnie schronili się
w kryjówce Marca Spady. Angela, córka rozbójnika, która
ich przyjęła, jest z kolei kompletnie nieświadoma
bandyckiej – starannie przecież przed nią skrywanej –
działalności swego ojca. Przekonani, że nikogo tam nie
zastaną, do kryjówki Marca Spady zachodzą jego
towarzysze. Ulatniają się jednak natychmiast, kiedy
zauważają, że nie są jedynymi gośćmi. Gdy w domu
zjawia się Marco Spada, hrabia Pepinelli, który był
świadkiem całego zajścia, ostrzega gospodarza, że jego
dom napadli bandyci. Hrabiowscy dragoni zajmują
bojowe stanowiska, bowiem klapa w podłodze znów się
unosi, a obrazy na ścianach przesuwają... Jednak zamiast
rozbójników oczom zdziwionych gości ukazuje się
zastawiony stół i uwodzicielskie dziewczęta. Nikt poza
Spadą nie wie, że to dziewczyny rozbójników...
Scena druga
Marco Spada i jego kamraci nie posiadają się ze
zdumienia, kiedy odkrywają, że jest z nimi Angela,
oczywiście w stroju rozbójnika. „Na dobre i na złe! –
oznajmia dziewczyna. – Pogodziłam się ze swoim losem i
chcę wieść razem z wami bandyckie życie”. Okazuje się,
że rozbójnicy uprowadzili również ojca Boromeusza.
Choć ten stawia opór, zmuszają go w końcu, by udzielił
ślubu markizie Sampietri i hrabiemu Pepinelli. Słysząc
zbliżający się pułk dragonów, banda Marca Spady
podejmuje decyzję, by ukryć się w jaskini. Postanawiają
zabrać ze sobą zakładników – schwytanych właśnie
księcia Frederici i gubernatora Rzymu, którzy na swoje
nieszczęście przed chwilą weszli im w drogę. Książę i
gubernator mają zostać zgładzeni, ale Angela
interweniuje: tych dwóch zostanie zatem przy życiu.
Wkracza pułk dragonów. Wywiązuje się strzelanina,
podczas której Marco Spada zostaje śmiertelnie ranny.
Umierając, wyznaje osłupiałym zgromadzonym, że
Angela nie jest jego córką. To kłamstwo uchroni
dziewczynę przed aresztem i pozwoli jej poślubić księcia
Frederici...
Tłumaczenie i opracowanie: Bartłomiej Majchrzak
fot. Damir Jusupow