ROZPORZĄDZENIE Nr - Nadpiliczne Parki Krajobrazowe

ROZPORZĄDZENIE Nr 26/2006
WOJEWODY ŁÓDZKIEGO
z dnia 13 lipca 2006 roku
w sprawie Spalskiego Parku Krajobrazowego
Na podstawie art. 16 ust 3 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 roku o ochronie przyrody
(Dz. U. Nr 92, poz. 880, z 2005 r. Nr 113, poz. 954 i Nr 130, poz. 1087) zarządza się,
co następuje:
§ 1.1. Spalski Park Krajobrazowy, zwany dalej „Parkiem” obejmuje obszar chroniony
ze względu na wartości przyrodnicze, historyczne, kulturowe i walory
krajobrazowe w celu zachowania oraz popularyzacji tych wartości
w warunkach zrównoważonego rozwoju.
2. W celu zabezpieczenia Parku przed zagrożeniami zewnętrznymi,
wynikającymi z działalności człowieka funkcjonują otuliny (dwie wewnętrzne
i jedna zewnętrzna) tj. strefy ochronne graniczące z Parkiem.
3. Park obejmuje obszar o powierzchni 13 110 ha, a jego otuliny odpowiednio:
wewnętrzna – 1 544 ha oraz zewnętrzna – 22 590 ha. Łączna powierzchnia
otulin obejmuje 24 134 ha. Łącznie Park i otuliny zajmują powierzchnię
37 244 ha.
4. Park zlokalizowany jest na terenie miasta Tomaszów Mazowiecki oraz gmin:
Inowłódz, Rzeczyca, Tomaszów Mazowiecki, Lubochnia – w powiecie
tomaszowskim; Poświętne, Opoczno – w powiecie opoczyńskim.
Otulina zewnętrzna Parku obejmuje miasto Tomaszów Mazowiecki i gminy:
Czerniewice, Inowłódz, Lubochnia, Rzeczyca, Tomaszów Mazowiecki
w powiecie tomaszowskim oraz gminy: Drzewica, Opoczno, Poświętne,
Sławno w powiecie opoczyńskim. Otulina wewnętrzna obejmuje gminę
Inowłódz w powiecie tomaszowskim.
5. Opis granic Parku i otulin określa załącznik do rozporządzenia.
§ 2. Ustala się następujące ogólne cele ochrony Parku:
1. Cele ekologiczne:
1) ochrona charakterystycznych i unikatowych cech naturalnych
środowiska przyrodniczego i krajobrazu;
2) utrzymanie równowagi ekologicznej w funkcjonowaniu przyrody Parku
oraz jego otoczenia;
3) utrzymanie zdolności ekosystemów do odtwarzania zasobów przyrody;
4) ochrona ekosystemów przed szkodliwym oddziaływaniem zewnętrznym
i wewnętrznym.
2
2. Cele kulturowe i krajobrazowe:
1) ochrona obiektów i terenów stanowiących o dziedzictwie kulturowym
obszaru Parku;
2) ochrona i wyeksponowanie krajobrazu kulturowo-historycznego;
3) kształtowanie harmonijnego krajobrazu współczesnego.
3. Cele gospodarcze:
1) rozwój gospodarczy wszystkich działalności dopuszczonych na
obszarze Parku;
2) realizacja potrzeb społeczności zamieszkującej Park;
3) ochrona walorów i kształtowanie warunków dla rozwoju turystyki
i wypoczynku.
§ 3. Ustala się następujące szczególne cele ochrony Parku:
1. Dla ochrony przyrody nieożywionej:
1) zachowanie walorów dziedzictwa geologicznego, ze szczególnym
uwzględnieniem cennych odsłonięć geologicznych w Gapininie
i Dęborzeczce oraz stworzenie warunków umożliwiających
ich
wykorzystanie w celach dydaktycznych i naukowych;
2) utrzymanie współczesnych, naturalnych procesów geomorfologicznych,
związanych m.in. z zespołem parowów i wąwozów na zachodnim
brzegu doliny Pilicy;
3) zachowanie i przywracanie naturalnych walorów dolinom rzecznym;
4) zachowanie i zabezpieczanie naturalnych obszarów źródliskowych;
5) racjonalne gospodarowanie zasobami przyrody, w tym szczególnie
surowcami mineralnymi i glebami.
2. Dla ochrony ekosystemów leśnych:
1) zachowanie rzadkiego w Polsce stanowiska dąbrowy świetlistej
w rezerwacie Konewka i jego planowanym powiększeniu;
2) zachowanie cennej pod względem naukowym i dydaktycznym mozaiki
olsów i borów sosnowych w rezerwacie Żądłowice, będącej odbiciem
nie występującego w Polsce układu siedlisk powiązanych z zaistniałym
tu układem hydrologicznym;
3) zachowanie w rezerwacie Spała fragmentu lasu mieszanego
z udziałem jodły, występującej w pobliżu granicy swojego zasięgu,
stanowiącej
cenne
zbiorowisko
pod
względem
naukowym
i dydaktycznym;
4) zachowanie bardzo rzadko występującego w Polsce zbiorowiska
kontynentalnego boru bagiennego jako niezwykle cennego składnika
szaty leśnej Parku;
5) zachowanie naturalnych zbiorowisk leśnych olsowych, w tym
zbiorowisk olsu porzeczkowego i olsu jesionowego.
3. Dla ochrony ekosystemów nieleśnych:
1) zachowanie zwartych, dużych kompleksów użytków zielonych w rejonie
Ciebłowic, między Brzustowem, a Spałą, między Brzegiem,
a Roszkową Wolą oraz Błot Kuligowskich;
2) zachowanie półnaturalnych zbiorowisk żyznych, dwukośnych łąk
wilgotnych z zespołem ostrożenia warzywnego i rdestu wężownika –
okolice wsi Teofilów, w lewobrzeżnej części doliny Pilicy;
3
3) zachowanie cennych fragmentów muraw napiaskowych – obszar parku
od Pilicy po drogę krajową Nr 48 na odcinku Spała-Inowłódz; rejon
Inowłodza-Teofilowa;
4) zachowanie i odbudowanie muraw kserotermicznych – krawędź terasy
wysokiej doliny Pilicy w rejonie Inowłodza;
5) utrzymanie różnorodności krajobrazu roślinnego, na który składa się
mozaika pól, łąk i muraw.
4. Dla ochrony ekosystemów wodnych i torfowiskowych:
1) utrzymanie dotychczasowego poziomu wody w kompleksie dwóch
jeziorek: Kaczeniec i Smug oraz ochrona ich przed nadmiernym
osuszaniem;
2) utrzymanie dotychczasowego poziomu wody oraz hamowanie sukcesji
na bagnach śródleśnych objętych ochroną prawną oraz
proponowanych do objęcia ochroną prawną;
3) utrzymanie dotychczasowego poziomu wody oraz hamowanie sukcesji
na torfowiskach proponowanych do objęcia ochroną prawną;
4) ochrona źródeł oraz obszarów źródliskowych przed zmianą warunków
wodnych i zanieczyszczeniem;
5) zachowanie ekosystemów wszystkich dolin rzecznych przed zmianą
warunków wodnych i zanieczyszczeniem.
5. Dla ochrony gatunków roślin i zwierząt oraz ich siedlisk:
1) utrzymanie różnorodności gatunkowej zwierząt lądowych i wodnych
podlegających ochronie oraz odbudowa lub wzmocnienie populacji
niektórych grup gatunków na terenach objętych oraz proponowanych
do objęcia ochroną konserwatorską, ze szczególnym uwzględnieniem
terenów rezerwatów: Spała, Konewka, Żądłowice oraz doliny Pilicy,
Ceteńki, Słomianki i Giełzówki;
2) utrzymanie stanu zwierząt łownych w ilości odpowiadającej pojemności
ekologicznej łowisk;
3) zapewnienie warunków dla prawidłowego funkcjonowania gatunków
cennych przyrodniczo, chronionych, rzadkich i zagrożonych oraz
zabezpieczenie życia i rozwoju ginących taksonów w obszarach
istniejącej ochrony oraz proponowanych do jej objęcia, jak również
pozostałych rejonach koncentracji chronionych gatunków flory:
rezerwat Żądłowice, rezerwat Konewka wraz z zespołem sąsiednich
schronów, doliny rzek: Ceteńki, Studzianki, Słomianki i Giełzówki,
terasa zalewowa doliny Pilicy od Łąk Henrykowskich do Teofilowa,
rejon Inowłodza; zapewnienie prawidłowych warunków dla wzrostu
drzew proponowanych do objęcia ochroną prawną.
6. Dla ochrony walorów krajobrazowych:
1) zachowanie w krajobrazie kulturowym Parku i jego otuliny wszystkich
elementów dziedzictwa kulturowego
i przyrodniczego
oraz
różnorodności treści historycznych i materialnych, które wyróżniają
obszar Parku w przestrzeni;
2) zachowanie krajobrazu o wybitnych walorach przyrodniczych –
wielkoprzestrzennych obszarów leśnych, pozostałości dawnej Puszczy
Napilickiej;
3) zachowanie krajobrazu naturalnego doliny Pilicy o wybitnych walorach
przyrodniczych i widokowych;
4
4) zachowanie krajobrazu kulturowego o unikatowych wartościach
z nagromadzeniem
elementów
dziedzictwa
kulturowego
w miejscowościach: Inowłódz, Spała, Studzianna, Poświętne;
5) zachowanie krajobrazu kulturowego o wysokich wartościach
krajobrazowo-krajoznawczych i etnograficznych, związanych m.in.
z zachowanymi układami rozplanowania wsi: Grotowice, Łęg i Brzeg;
6) zachowanie układów rozplanowania wsi: Teofilów, Anielin,
Mysiakowiec, Żadłowice;
7) zachowanie ekspozycji przedpola widokowego miejscowości Inowłódz
i Poświętne;
8) utrzymanie
dotychczasowego
stopnia
rozproszenia
układu
osadniczego;
9) zapobieganie zubożeniu i ujednolicaniu krajobrazu poprzez ochronę
zadrzewień śródpolnych i przydrożnych;
10)zachowanie istniejących rozłogów pól.
7. Dla ochrony walorów kulturowych:
1) kultywowanie tradycji regionu w przyszłości dla utrwalenia i zachowania
jej dla przyszłych pokoleń;
2) zachowanie funkcji historycznych, układów rozplanowania i sylwety
zespołów wiejskich;
3) zachowanie zabytkowej i tradycyjnej zabudowy oraz towarzyszących jej
elementów środowiska przyrodniczego;
4) utrzymanie w należytym stanie zabytkowego mostu w Spale na rzece
Pilicy oraz zabytkowego parku wraz ze starodrzewem w Grotowicach;
5) zachowanie zabytków umieszczonych w ewidencji dóbr kultury:
spichlerza i zespołu dworskiego w Rzeczycy, młynów wodnych we
Fryszerce i Stefanowie oraz zabudowy mieszkalnej o wartościach
kulturowych w Łęgu, Stefanowie i Teofilowie;
6) ochronę miejsc pamięci narodowej i świadectw przeszłości
historycznej;
7) zachowanie miejsc koncentracji i potencjalnego występowania
stanowisk archeologicznych.
8. Dla ochrony walorów rekreacyjnych:
1) zachowanie atrakcyjnych miejsc wypoczynku i turystyki, dla stworzenia
optymalnych warunków rozwoju różnych form rekreacji;
2) dostosowanie
zgodności
proponowanego
zagospodarowania
turystycznego z wyznaczonymi strefami o różnej intensywności
użytkowania i o różnych formach rekreacji;
3) preferowanie rozwoju pożądanych form rekreacji – turystyki
kwalifikowanej.
§ 4.1. W Parku zakazuje się:
1) realizacji przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na
środowisko w rozumieniu art. 51 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 62, poz. 627, z późn. zm.1));
2) umyślnego zabijania dziko występujących zwierząt, niszczenia ich nor,
lęgowisk, innych schronień i miejsc rozrodu oraz tarlisk i złożonej ikry,
z wyjątkiem amatorskiego połowu ryb oraz wykonywania czynności
w ramach
racjonalnej gospodarki rolnej, leśnej, rybackiej i łowieckiej;
5
3) likwidowania i niszczenia zadrzewień śródpolnych, przydrożnych
i nadwodnych, jeżeli nie wynikają z potrzeby ochrony
przeciwpowodziowej, zapewnienia bezpieczeństwa ruchu drogowego
lub wodnego albo budowy, odbudowy, utrzymania, remontów lub
naprawy urządzeń wodnych;
4) pozyskiwania do celów gospodarczych skał, w tym torfu, oraz
skamieniałości, w tym kopalnych szczątków roślin i zwierząt;
5) wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających rzeźbę terenu,
z wyjątkiem prac związanych z zabezpieczeniem przeciwpowodziowym
lub przeciwosuwiskowym lub budową, odbudową, utrzymaniem,
remontem lub naprawą urządzeń wodnych;
6) dokonywania zmian stosunków wodnych, jeżeli zmiany te nie służą
ochronie przyrody lub racjonalnej gospodarce rolnej, leśnej, wodnej lub
rybackiej;
7) budowania nowych obiektów budowlanych w pasie szerokości 100 m
od linii brzegów rzek i innych zbiorników wodnych, z wyjątkiem
obiektów służących turystyce wodnej, gospodarce wodnej lub rybackiej;
8) likwidowania, zasypywania i przekształcania zbiorników wodnych,
starorzeczy oraz obszarów wodno-błotnych;
9) wylewania gnojowicy, z wyjątkiem nawożenia własnych gruntów
rolnych;
10)prowadzenia chowu i hodowli zwierząt metodą bezściółkową;
11)utrzymywania otwartych rowów ściekowych i zbiorników ściekowych;
12)organizowania rajdów motorowych i samochodowych;
13)używania łodzi motorowych i innego sprzętu motorowego na otwartych
zbiornikach wodnych.
2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą:
1) wykonywania zadań wynikających z planu ochrony;
2) wykonywania zadań na rzecz obronności kraju i bezpieczeństwa
państwa;
3) prowadzenia
akcji
ratowniczej
oraz
działań
związanych
z bezpieczeństwem powszechnym;
4) realizacji inwestycji celu publicznego w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy
z dnia 23 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu
przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717; z 2004r. Nr 6, poz. 41, Nr 141,
poz. 1492; z 2005r. Nr 113, poz.954, Nr 130, poz. 1087; z 2006r. Nr 45,
poz. 319).
3. Zakaz, o których mowa w ust. 1 pkt 1, nie dotyczy realizacji przedsięwzięć
mogących znacząco oddziaływać na środowisko, dla których sporządzenie
raportu o oddziaływaniu na środowisko nie jest obowiązkowe i
przeprowadzona procedura oceny oddziaływania na środowisko wykazała
brak niekorzystnego wpływu na przyrodę parku krajobrazowego.
§5.
Nadzór nad wykonaniem rozporządzenia powierza się Wojewódzkiemu
Konserwatorowi Przyrody w Łodzi.
§6.
Rozporządzenie podlega ogłoszeniu w sposób zwyczajowo przyjęty w
gminach i powiatach, na terenie których położony jest Park.
6
§7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia
w Dzienniku Urzędowym Województwa Łódzkiego2).
wz. Wojewody Łódzkiego
Witold Gwiazda
I Wicewojewoda
_
________
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 115, poz. 1229; z 2002 r. Nr 74,
poz. 676; Nr 113, poz. 984; Nr 153, poz. 1271 i Nr 233, poz. 1957; z 2003 r. Nr 46, poz. 392; Nr 80,
poz. 717 i 721; Nr 162, poz. 1568; Nr 175, poz. 1693; Nr 190, poz. 1865 i Nr 217, poz. 2124; z 2004 r.
Nr 19, poz. 177; Nr 49, poz. 464; Nr 70, poz. 631; Nr 92, poz. 880; Nr 96, poz. 959; Nr 121, poz. 1263;
Nr 273, poz. 2703; Nr 281, poz. 2784 oraz z 2005r. Nr 25, poz. 202; Nr 62, poz. 552; Nr 113, poz. 954;
Nr 130, poz. 1087; Nr 132, poz. 1110; Nr 163, poz. 1362; Nr 167, poz. 1399; Nr 175, poz. 1458 i 1462;
Nr 180, poz. 1495 i Nr 249, poz. 2104; z 2006r Nr 50, poz. 360.
1)
2)
Niniejsze rozporządzenie poprzedzone było rozporządzeniem Nr 4/95 Wojewody Piotrkowskiego z
dnia 5 pażdziernika 1995r. w sprawie utworzenia Spalskiego Parku Krajobrazowego (Dz.Urz.Woj.
Piotrkowskiego Nr 15, poz. 113), które na na podstawie art. 157 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004r. o
ochronie przyrody (Dz.U.Nr 92, poz. 880 zpóźn. zmianami) traci moc z dniem wejścia w życie
niniejszego rozporządzenia, z tym, że na podstawie art. 153 tejże ustawy park krajobrazowy utworzony
przed dniem wejścia w życie ustawy stał się parkiem krajobrazowym w rozumieniu tej ustawy.
7
Załącznik
do Rozporządzenia Nr /2006
Wojewody Łódzkiego
z dnia …………………..2006r.
Opis granic Spalskiego Krajobrazowego i jego otulin
Granica zewnętrzna Parku
W skład Parku wchodzi obszar określony linią graniczną opisana poniżej
z wyłączeniem terenów otulin wewnętrznych. Opis granic zaczyna się w gminie
Lubochnia, na skrzyżowaniu drogi powiatowej Nr 4316E Glinnik – droga krajowa
Nr 48 oraz wymienionej drogi krajowej. Od skrzyżowania granica biegnie wzdłuż
drogi powiatowej Nr 4316E do przecięcia jej z linią oddziałową między oddziałami
lasów państwowych Nr 222 i 223. Wzdłuż tej linii kieruje się na wschód i dochodzi do
oddziału Nr 228, gdzie skręca, wzdłuż niego, na południe, a następnie omija teren
miejscowości Spała od zachodu. Po przejściu drogi wojewódzkiej Nr 703 granica
skręca na wschód i wzdłuż rowu dochodzi do drogi gminnej z Brzustowa do Spały.
Wzdłuż niej kieruje się na północny-wschód. Za lasem skręca na wschód, do cieku,
stanowiącego dopływ Pilicy, a następnie wzdłuż niego dociera do drogi wojewódzkiej
Nr 739. Dalej kieruje się na północ, wzdłuż zachodniego i północnego ogrodzenia
Centralnego Ośrodka Sportu, a następnie wzdłuż linii oddziałowych Nr 245/146
i 156/157. Dalej skręca na wschód i po granicy administracyjnej gminy Inowłódz oraz
linii oddziałowej 135/136 – 122/124 dochodzi do granicy lasów państwowych
w rejonie miejscowości Glina. Następnie granica skręca w kierunku południowym
i biegnąc skrajem lasu omija od południa wieś Glinę i dalej wzdłuż granicy lasów
kieruje się na wschód, aż do drogi łączącej przysiółek Pasternik z drogą gminną
Nr 3066523, prowadzącą do wsi Rzeczyca. Wzdłuż opisanej drogi gminnej kieruje
się na północ i po przejściu około 150 m ponownie skręca na wschód, biegnąc
krawędzią wysoczyzny do miejscowości Łęg i dalej wzdłuż drogi gminnej Nr 3066517
dociera do miejscowości Grotowice, skąd ponownie kieruje się na północ i wschód.
I znów wzdłuż krawędzi wysoczyzny kieruje się w stronę wsi Luboczy. Przed Luboczą
skręca z górnej krawędzi doliny na południe, omijając zabudowania wsi. Dalej kieruje
się wzdłuż dolnej krawędzi stoku doliny Pilicy aż do granicy województwa. Następnie
granica Parku biegnie na południe wzdłuż granicy województwa do przecięcia
z drogą powiatową Nr 3100E relacji Poświętne – Gapinin – granica
woj. mazowieckiego. Wzdłuż tej drogi przebiega aż do wsi Młyńczysko w gminie
Poświętne. Tu granica Parku skręca na zachód i wzdłuż lasów prywatnych dociera
do drogi gminnej Nr 3106 (Ponikła-Poświętne). Następnie biegnie wzdłuż tej drogi
około 500 m w kierunku południowym i na zakręcie kieruje się na południowy-zachód
do drogi wiejskiej, prowadzącej z Anielina. Wzdłuż tej drogi kieruje się na zachód, by
po przejściu około 800 m, po raz kolejny skręcić na południe. Omijając od strony
zachodniej źródła Strugi z Anielina, dociera do drogi krajowej Nr 48. Wzdłuż niej
dochodzi do drogi prowadzącej do gajówki Ceteń i skręca nią w kierunku
południowo-wschodnim. Po dojściu do skrzyżowania z tzw. „samochodówką” kieruje
się na południowy-zachód. Wzdłuż wspomnianej „samochodówki” biegnie generalnie
na zachód, mijając drogę wojewódzką Nr 726 (Inowłódz-Opoczno), by dotrzeć do
drogi powiatowej Nr 4330E (Sługocice – Zakościele). Stąd granica kieruje się
drogami leśnymi w kierunku północnym i zachodnim do skraju wsi Kolonia Brzustów,
gdzie znów skręca na północ w kierunku skarpy doliny Pilicy. Dalej biegnie wzdłuż
górnej krawędzi skarpy doliny aż do granicy lasu. Skrajem lasu kieruje się na
8
południe do linii kolejowej Tomaszów Mazowiecki-Radom i dalej wzdłuż niej dociera
do drogi gminnej Nr 3068514. Wzdłuż niej granica biegnie aż do wsi Ciebłowice
Małe, skąd drogami wiejskimi dociera do starorzecza w dolinie Pilicy. Tu, pomiędzy
wsiami Borkowizna i Ciebłowice Małe, granica przecina dolinę Pilicy w kierunku
północnym, aż do drogi krajowej nr 48 relacji Tomaszów Mazowiecki-Klwów, wzdłuż
której dociera do punktu wyjścia opisu.
Granice wewnętrzne Parku (stanowiące jednocześnie granice otulin wewnętrznych)
Z terenu Parku wyłączono obszary zabudowane wsi Królowa Wola, Inowłódz oraz
Liciążna wraz z ich najbliższym otoczeniem.
Opis przebiegu granic fragmentu zachodniego, związanego z Królową Wolą,
rozpoczyna się od drogi powiatowej Nr 4313E Tomaszów Maz. – Jabłoń – Glinnik –
Inowłódz. Stąd wzdłuż skraju lasu granica kieruje się na północny-wschód,
a następnie drogą wiejską skręca na wschód i kieruje się aż do przysiółka
Poświętne, omijając jego zabudowania od północy, wschodu i częściowo od
południa. Następnie skręca w las – na południe, by dojść do zabudowań głównej
części wsi Poświętne. Po ich ominięciu, drogą gminną, kieruje się dalej na południe,
aż ponownie dociera do drogi powiatowej Nr 4313E Tomaszów Maz. – Jabłoń –
Glinnik – Inowłódz i wzdłuż niej dociera do skrzyżowania z drogą wojewódzką Nr 726
Opoczno – Rawa Mazowiecka. Następnie biegnie dalej wzdłuż drogi wojewódzkiej,
by po przejściu około 600m skręcić na południe w kierunku zabudowań Inowłodza.
Nie dochodząc do nich skręca na wschód omijając w odległości około 200m
zabudowania wsi Zakościele. Na skraju lasu granica skręca na południe, przecinając
drogę gminną z Inowłodza do Żądłowic i kieruje się z powrotem na zachód omijając
zabudowę po południowej stronie drogi. Wzdłuż lewego brzegu rzeki Pilicy kieruje się
do Inowłodza. Omija łukiem od strony wschodniej zabudowania tej miejscowości, a
po dojściu do drogi krajowej Nr 48 kieruje się na zachód do drogi wojewódzkiej Nr
726. Dalej kieruje się skrajem lasu do drogi powiatowej Nr 4330E SługociceZakościele i dalej wzdłuż niej w kierunku południowo-zachodnim dochodzi do rzeki
Słomianki. Wzdłuż rzeki Słomianki granica kieruje się na północ, dochodząc do
stawów rybnych, które omija od strony zachodnio-północnej i ponownie wzdłuż rzeki
Słomianki kieruje się ku jej ujściu do rzeki Pilicy. Granica przekracza Pilicę i omijając
od zachodu tereny Kopalni Inowłódz, skręca w leśną drogę prowadzącą do wsi
Stegny. Po minięciu wsi skrajem lasu kieruje się w kierunku północno-zachodnim do
punktu wyjścia opisu.
Opis przebiegu granic fragmentu wschodniego, związanego ze wsią Liciążna,
rozpoczyna się od drogi wojewódzkiej Nr 726 Opoczno-Rawa Mazowiecka, skąd
granica wzdłuż skraju lasu kieruje się na północny-zachód, by po ominięciu
Leśniczówki Żądłowice zmienić kierunek na północny-wschód. Następnie, nadal
biegnąc wzdłuż skraju lasów, dochodzi do drogi gminnej w gminie Inowłódz, łączącej
drogę powiatową Nr 4309E Rzeczyca – Królowa Wola z drogą wojewódzką Nr 726.
Wzdłuż niej dochodzi do drogi wojewódzkiej, wzdłuż której biegnie na odcinku około
500 m, by ponownie skręcić w kierunku południowo-wschodnim w drogę wiejską
w stronę Żądłowic. Następnie drogą tą dochodzi do zbocza wysoczyzny i wzdłuż
warstwicy 160 m kieruje się na zachód do drogi polnej w kierunku Liciążnej. Omija
zabudowania wsi, przecina rzekę Strugę (Liciążną) i wzdłuż granicy lasów wraca do
drogi wojewódzkiej, skąd rozpoczęto opis.
Granica otuliny zewnętrznej
9
Opis granicy zaczyna się na terenie gminy Lubochnia, wzdłuż bocznicy kolejowej
z Tomaszowa Mazowieckiego do Konewki. Wzdłuż niej granica dociera do drogi do
wsi Glinnik, skąd wzdłuż granicy lasu kieruje się na wschód, a następnie wzdłuż
granicy gminy Lubochnia na północ, aż do drogi wiejskiej do wsi Nowy Jasień. Tu
skręca drogą wiejską w kierunku wsi Albertów i dalej wzdłuż ściany lasu przez wieś
Kolonia Nowy Jasień do drogi wiejskiej z Lubochni. Po jej przecięciu, za lasem,
skręca na wschód w kierunku drogi gminnej Nr 3060104. Od skrzyżowania z nią
kieruje się na północ do wsi Jasień i dalej drogą wiejską przez las do drogi krajowej
Nr 8. Wzdłuż drogi krajowej biegnie na wschód, by po przejściu odcinka około
1,5 km, skręcić na południowy-wschód drogą prowadzącą wzdłuż doliny Gaci do
Spały. Po przejściu około 2 km granica kieruje się na wschód drogą wiejską, wzdłuż
ściany lasu, aż do wsi Wielka Wola. Tu skręca na północ, przechodząc przez tereny
zabudowane wsi Gaj, a następnie kieruje się ponownie na wschód drogami leśnymi,
omijając od południa zabudowania Małej Woli. Po dojściu do granicy gminy
Inowłódz, granica otuliny skręca wzdłuż niej na południe, dochodząc do drogi
powiatowej Nr 4307E i dalej Nr 4310E. Wzdłuż drogi powiatowej Nr 4310E kieruje się
na wschód do Rzeczycy. Następnie omijając jej zabudowania od północy dochodzi
za cmentarzem do drogi wiejskiej do wsi Nowa Rzeczyca. Na jej zakręcie skręca na
południe, przecinając dolinkę rzeki Strugi i ponownie dociera do drogi Nr 4310E,
wzdłuż której biegnie do wsi Lubocz. Przed wsią kieruje się na północ, włączając
tereny zabudowane do obszaru otuliny, a następnie, przecinając rzekę Luboczankę,
biegnie w kierunku wschodnim, skrajem lasów prywatnych, równolegle do drogi
Nr 4310E. Po dojściu do granicy województwa, granica otuliny skręca na południe
i dociera do granic Parku, z którymi pokrywa się, aż do ponownego dojścia do
granicy województwa łódzkiego, już na południe od rzeki Pilicy. Wzdłuż granicy
województwa granica otuliny kieruje się na południe aż do przecięcia granic gmin:
Poświętne, Drzewica, Odrzywół, gdzie skręca na południowy-zachód, a następnie za
oddziałem nr 154 skręca na zachód w kierunku CMK. Wzdłuż linii kolejowej kieruje
się na południe, by po przejściu około 1300 m ponownie skierować się na zachód do
drogi gminnej Nr 3109. Wzdłuż niej skręca na południe, do linii kolejowej TomaszówRadom, a następnie wzdłuż niej dociera do wsi Antoniów. Tu skrajem lasu skręca na
południe i zachód, by po przejściu doliny Słomianki, ponownie skrajem lasu dojść do
drogi wojewódzkiej Nr 713. Wzdłuż niej biegnie około 300 m w kierunku północnym,
a następnie skręca na zachód wzdłuż drogi gminnej Nr 3068519, aż do linii
kolejowej. Wzdłuż kolei kieruje się na północ, a po około 600 m skręca duktami
leśnymi na zachód, a następnie znów na północ i ponownie na zachód, omijając
udokumentowane złoże piasków Unewel, po czym dochodzi do drogi wiejskiej
i wzdłuż niej omija od wschodu kopalnię Biała Góra oraz wieś Wesołą. Za
leśniczówką Wesoła kieruje się drogami leśnymi na północny-wschód, a po przejściu
linii kolejowej, na zachód i północ, omijając od północy tereny wyrobiska w Wąwale.
Dalej wzdłuż bocznicy kolejowej z cegielni granica wraca w kierunku południowowschodnim i dochodzi do drogi gminnej Nr 3068517. Wzdłuż niej kieruje się
ponownie do drogi wojewódzkiej Nr 713, by po przejściu nią około 900 m przyjąć
kierunek północny, wzdłuż granicy miasta Tomaszowa Mazowieckiego. Za wsią
Ciebłowice Duże dociera do linii kolejowej Tomaszów Mazowiecki-Radom i wzdłuż
niej kieruje się na zachód, do drogi przez dawną wieś Podobę (obecnie teren miasta
Tomaszowa Maz.). Następnie skręca w opisywaną drogę i biegnie na północ, by na
wysokości Łąk Henrykowskich przeciąć dolinę Pilicy i dotrzeć do punktu wyjścia
opisu.
10
11
UZASADNIENIE
Ustawą z dnia 16 kwietnia 2004r. o ochronie przyrody (Dz.U.Nr 92, poz. 880)
uchylona została dotychczasowa ustawa z dnia 16 października 1991r. o ochronie
przyrody. Zaistniała potrzeba dostosowania aktów prawnych powołujących parki
krajobrazowe do zapisów nowej ustawy, w szczególności w zakresie nakazów
i zakazów obowiązujących na terenie parku.
Jakkolwiek zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004r. parki krajobrazowe
powołane
przed
wejściem
w
życie
tej
ustawy
pozostają
nadal
parkami
krajobrazowymi, tym niemniej z uwagi na fakt, że Spalski Park Krajobrazowy w chwili
powołania położony był na terenie byłego województwa piotrkowskiego, a obecnie
leży na terenie województwa łódzkiego, uzasadnione jest ponowne wskazanie
przebiegu granic dla Parku.
Granice Parku i otuliny pozostają bez zmian; niewielkiej zmianie ulega natomiast
wartość powierzchni Parku i otuliny, co wynika z większej dokładności obecnych
metod pomiarowych oraz nieuwzględnienia w poprzednim rozporządzeniu fragmentu
Parku i otuliny przypadających na obszar miasta Tomaszowa Mazowieckiego.
Całkowita powierzchnia Spalskiego Parku Krajobrazowego wg rozporządzenia
wynosiła 12 875,5ha, a jego otuliny 23 192,5 ha. Obecnie powierzchnie te wynoszą
analogicznie: 13 110 ha oraz 24 134 ha.
Rozporządzenie niniejsze nie powoduje żadnych skutków finansowych, a zadaniem
jego jest wyłącznie doprowadzenie do zgodności rozporządzenia tworzącego Park
do przepisów obecnie obowiązującego prawa.
Projekt rozporządzenia uzyskał pozytywną opinię Wojewódzkiej Rady Ochrony
Przyrody w Łodzi na posiedzeniu, które odbyło się 2 marca 2005 r.
Informację wytworzyła : Danuta Zimna/ 13 lipca 2006 r./ Wydział Środowiska i
Rolnictwa
Informację opracowała Martyna Malinowska/ 14 lipca 2006 r./ Wydział Prawny i
Nadzoru
Informację zmodyfikował:
Informację umieścił : Katarzyna Juszczyk /14 lipca 2006 r./ Zespół Prasowy
Wojewody