docPDF - Urząd Miasta Częstochowy
download 
Reklamacja Transkrypt
PDF - Urząd Miasta Częstochowy
Aktualności - Urząd Miasta Częstochowy Oficjalny portal miejski 23 czerwca 2014 Relacja z I Festiwalu Filmowego im. Braci Krzemińskich „Moja mała Ojczyzna” Pierwszy dzień festiwalu filmowego rozpoczął się z nadkompletem widzów. Zaproszonych gości i widzów przywitał przewodniczący Komitetu Organizacyjnego Festiwalu dr hab. Jerzy Mizgalski. Festiwal filmowy im. braci Krzemińskich nie mógł się inaczej rozpocząć jak od projekcji filmów pionierów kinematografii. Organizatorom udało się wypożyczyć z Filmoteki Narodowej kopie 5 filmów, jakie się zachowały z pośród 40 nakręconych przez Władysława i Antoniego Krzemińskich. Dwa pierwsze filmy z 1913 roku – „Pożar Zapałczarni i „Popis Częstochowskiego Towarzystwa Gimnastycznego”, kolejny film z 1925 roku – „Trzecia rocznica powstania klubu sportowego Victoria”. Dwa ostatnie filmy z roku 1928 –„Otwarcie lotniska na Kucelinie w Częstochowie” i „Częstochowa w hołdzie poległym obrońcom Ojczyzny”. Po projekcji rozpoczął się panel dyskusyjny prowadzony przez znawcę częstochowskiego filmu Krzysztofa Kasprzaka, w której udział wzięli Stanisław Janicki – legenda Telewizji Polskiej, znany nam wszystkim z cyklicznych programów „W starym kinie”, prof. Dariusz Złotkowski (AJD) oraz Agnieszka Pobratyn, doktorantka (AJD). Stanisław Janicki wspaniały gawędziarz, swoim ciepłym i bardzo charakterystycznym głosem wprowadził słuchaczy w arkany przemysłu filmowego z początku wieku. Po tym interesującym wykładzie odpowiadał na nurtujące widzów pytania, a podczas przerwy podpisywał swoją ostatnio wydaną książkę „Odeon. Felietony filmowe”. Najbardziej zagorzali fani robili sobie na pamiątkę zdjęcia z mistrzem. Na drugi blok programowy zatytułowany „Częstochowa wielokulturowa” złożyły się trzy filmy częstochowian pochodzenia żydowskiego. Pierwszy „Jakby to było wczoraj" w reż. Michała 1/4 Aktualności - Urząd Miasta Częstochowy Oficjalny portal miejski Nekada-Trepki wyprodukowany przez naszego Honorowego Obywatela – Zygmunta Rolata. W 2004 roku przyjechał do Częstochowy ze Stanów Zjednoczonych z zamiarem nakręcenia swoich wspomnień. Wraz z ekipą filmową odwiedził wszystkie miejsca związane z dzieciństwem i latami młodości. W filmie opowiada o swoim życiu rodzinnym przed wojną i tragicznych wydarzeniach z II wojny światowej. Pobyt w getcie i praca w Hasagu na zawsze pozostaną mu w pamięci. Film bardzo wzruszający i jako jedyny taki dokument dokładnie opisuje wydarzenia z tego okresu. Kolejne dwa filmy to premiery polskie publicznie pokazywane po raz pierwszy. Film „Miałam szczęście” w reż. Bareckiego wyprodukowany przez Elżbietę Mundlak. Elzbieta Mundlak urodziła się w 1942 roku w getcie żydowskim w Częstochowie. Dzięki siostrom zakonnym została uratowana i przekazana do wychowania polskiej rodzinie. Po latach odnalazła ją prawdziwa matka, której udało się cudem przeżyć Zagładę. Całą tę historię w pasjonujący sposób opowiada w swoim filmie. Film Samuela Willberga –„Wspomnienie o Częstochowie” to następna premiera pokazana na festiwalu. Samuel Willenberg, obecnie mieszkający w Izraelu, przyjechał do Częstochowy w 1987 roku wraz z ekipą filmową, wynajął bryczkę i jadąc ulicami Częstochowy opowiada o życiu częstochowskich Żydów przed II wojną światową. Samuel Willenberg jest ostatnim żyjącym Żydem, który przetrwał bunt w obozie w Treblince. Po projekcji panel dyskusyjny poprowadził dr hab. prof. AJD Jerzy Mizgalski. W rozmowie udział wzięli dr hab. Julia Dziwoki, Wiesław Paszkowski, Katarzyna Zwolska-Płusy oraz gość z Stanów Zjednoczonych Seweryn Szperling. Pan Seweryn urodził się i wychował w Częstochowie. Jest Żydem, którego ukryła i uchroniła przed zagładą katolicka częstochowska rodzina. Trzeci blok filmowy zatytułowany „Częstochowa powojenna” rozpoczął film „Wyzwolenie Częstochowy” zrealizowany w 1975 roku na polecenie Wojewódzkiego Komitetu Partii, zmontowany z materiałów filmowych nagranych przez radzieckich operatorów. Film pokazuje wjazd radzieckich czołgów do Częstochowy i pierwsze chwile pobytu żołnierzy w mieście. Drugi film z tego bloku to „Częstochowa 1962 rok” - film w reżyserii Krzysztofa Kasprzaka pokazuje Częstochowę z pierwszych lat 60. XX wieku. Widzimy na ekranie nowe bloki stawiane na Tysiącleciu, dzielnicę Raków, Śródmieście z Al. NMP - budynki i pomniki, których już nie ma. Młodzież bawiącą się w klubach Filutek i Studnia, a także jedyne zachowane zdjęcia filmowe poetki Haliny Poświatowskiej, siedzącej nad książką w bibliotece. Pokaz pierwszego dnia zamknął film Witolda Szymczyka – „Czerwony Raków” z 1991 roku. Jest to opowieść mieszkańców dzielnicy o tym, co działo się na Rakowie w latach między ustawieniem pomnika Bieruta a jego demontażem. Po projekcji rozpoczął się panel dyskusyjny z udziałem Krzysztofa Kasprzaka, Zbisława Janikowskiego, dra Juliusza Sętowskiego oraz zaproszonego gościa Artura Barcisia. Rozmówcy wspominali lata 60. ubiegłego wieku w Częstochowie, a zaproszony gość oprócz wspomnień opowiadał o swojej pracy w teatrze i na planach filmowych. Pierwszy dzień festiwalu zakończył się wielkimi brawami, po czym aktor rozdawał autografy i cierpliwie pozował do zdjęć. Drugi dzień festiwalu zatytułowany „Częstochowa twórców i artystów” rozpoczął się projekcją filmu „Za Wolność 1863” w reż. Łukasza Kobieli. Był to w zasadzie zapis koncertu zorganizowanego w ubiegłym roku dla uczenia 150. rocznicy powstania styczniowego. Wystąpili wówczas m.in. Paweł Kukiz, Janusz "Yanina" Iwański z zespołem, Luxtorpeda, a także rapujący artyści: Tadeusz "Tadek" Polkowski, Pięć Dwa Dębiec, Hemp Gru, Bass Taipan i DJ Haem. Koncert z udziałem 3 tysięcy widzów odbył się 1 lutego 2013 w Sosnowcu, a głównym założeniem było zaprezentowanie młodej publiczności utworów pochodzących z okresu 2/4 Aktualności - Urząd Miasta Częstochowy Oficjalny portal miejski powstania styczniowego w nowoczesnych aranżacjach łączących rock z hip-hopem. Bardzo sprawnie nagrane widowisko multimedialne robiło wrażenie jakby się było na koncercie. Szkoda tylko, że tak mało było młodzieży na sali podczas projekcji tego filmu. Na zakończenie widzowie nagrodzili twórców gromkimi brawami. Po filmie studenci Wydziału Sztuki AJD zaprosili na scenę gości specjalnych: Janusza „Yaninę” Iwańskiego i reżysera filmu Łukasza Kobielę. Rozmowa dotyczyła między innymi, jak w nowatorski sposób zachęcić młodzież do poznania swoich korzeni. Po przerwie zaprezentowany został film - „Errata do biografii. Halina Poświatowska” z 2009 roku w reż. Anny Ferens. Organizatorzy festiwalu wybierając ten film do projekcji kierowali się chęcią poszerzenia wiedzy o największej częstochowskiej poetce. Do dyskusji została zaproszona znawczyni poezji Haliny Poświtowskiej- dr hab. Elżbieta Hurnikowa oraz brat Haliny – Zbigniew Myga. Z tych rozmów widzowie dowiedzieli się o mało znanych faktach z życia poetki. W następnym filmie powrót do muzyki – film Kamila Brzuzki z 2005 roku „Nienawidzę Rock’n’Rolla". To opowieść Muńka Staszczyka i jego kolegów z zespołu o drodze, jaką musieli pokonać, by osiągnąć sukces na scenie muzycznej. O trudnym początku, załamaniu, ale też o chwilach radosnych. Po filmie w dyskusji z zaproszonym gościem Muńkiem Staszczykiem wziął także udział Janusz „Yanina” Iwański, wspominający pierwsze kroki swojego kolegi z branży muzycznej. Spotkanie z gościem specjalnym Piotrem Machalicą, które miało odbyć się po filmie „Spacer po Częstochowie’ ze względu na obowiązki aktora, przełożono przed filmem. Rozmowę z dyrektorem artystycznym naszego teatru poprowadzili studenci i doktoranci Wydziału Filologiczno-Historycznego AJD. Piotr Machalica wspominał udział w filmie ”Spacer po Częstochowie”. A na pytanie, które z miejsc w Częstochowie obecnie najczęściej odwiedza? Odpowiedział żartobliwie, że szpital na Parkitce. Po spotkaniu rozpoczęła się projekcja filmu ”Spacer po Częstochowie” z 2007 roku w reż. Mirosławy Sikorskiej i Jerzego Jońca. Film ten z udziałem aktorów Piotra Machalicy i Agaty Ochoty-Hutyry, jest doskonałym przewodnikiem po mieście. Autorzy filmu pokazali urokliwe zakątki, nieznane dotąd miejsca, atrakcje przyrodnicze, architektoniczne i kulturalne, galerie, muzea, przytulne restauracyjki i kluby. Choć trzeba przyznać, że po tych siedmiu latach miasto trochę się zmieniło. Ostatnią pozycją filmową, jaka została zaprezentowana na festiwalu był film „Credo – Jerzy Duda-Gracz” w reż. Franciszka Trzeciaka z 2005 roku. W filmie tym artysta opowiada o swojej drodze, filozofii tworzenia obrazów. Mówi o inspiracjach, marzeniach, malarskich kanonach. Komentuje rzeczywistość, przemiany, jakie dokonały się w ostatnich latach w kraju. Uzupełnieniem do filmu był gość specjalny zaproszony do debaty Sabina Lonty, która przyjaźniła się z Jerzym Dudą-Graczem. I Festiwal Filmów Dokumentalnych im. braci Krzemińskich zakończył się ogłoszeniem wyników konkursu publiczności na najciekawszy film tegorocznego festiwalu. Wygrały dwa filmy „Częstochowa 1962 rok” i „Jakby to było wczoraj…” Kolejne filmy były zdecydowanie niżej. Nagrodami były książki z autografami zaproszonych gości oraz filmy DVD. KK 3/4 Aktualności - Urząd Miasta Częstochowy Oficjalny portal miejski Pozostałe aktualności 4/4 Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)
