wiadomości iwierzyckie
Transkrypt
wiadomości iwierzyckie
WIADOMOŚCI IWIERZYCKIE 1(46) 2013 KWARTALNIK Cena: 2 zł (5% VAT) ISSN 1730-4571 IWIERZYCE SIELEC OLCHOWA NOCKOWA BĘDZIENICA WIŚNIOWA BYSTRZYCA OLIMPÓW WIERCANY Zdrowych, pogodnych Świąt Wielkanocnych pełnych wiary, nadziei i miłości. Radosnego, wiosennego nastroju, serdecznych spotkań w gronie rodziny i wśród przyjaciół oraz Wesołego Alleluja składa Zespół Redakcyjny Wystawa wielkanocna w GOK - praca Katarzyny Majki z Olchowej Wojewódzki Zjazd Rady Kół Gospodyń Wiejskch w Gminie Iwierzyce Drodzy Czytelnicy, Mieszkañcy Gminy Iwierzyce Mimo wielu przeciwnoœci rok 2012 uda³o siê nam zamkn¹æ bardzo dobrym wynikiem w zakresie przeprowadzonych inwestycji. Bud¿et zosta³ zrealizowany zgodnie z jego zapisami. Nockowa, Wiercany, Wiœniowa, Bêdzienica wzbogaci³y siê o odnowione odcinki dróg gminnych, Iwierzyce zyska³y now¹ siedzibê przedszkola, a w Bystrzycy zlikwidowaliœmy osuwisko. Gminny Oœrodek Kultury w Wiercanach zyska³ now¹ zewnêtrzn¹ kryt¹ pod³ogê i dwa parkingi, a w Olimpowie wyremontowana zosta³a stara kuŸnia, staj¹c siê niemym œwiadkiem historii tej miejscowoœci. Po zakoñczeniu drugiego etapu modernizacji wodoci¹gu mieszkañcy wszystkich wsi zyskali lepsz¹ jakoœæ wody, podawan¹ we w³aœciwych normach technicznych. Gmina systematycznie sp³aca te¿ wczeœniej zaci¹gniête kredyty, aby w przysz³oœci móc siê finansowo przygotowaæ do realizacji budowy kanalizacji w kolejnych wsiach. W Olchowej praktycznie zakoñczono ju¿ uzgadnianie przebiegu kanalizacji, natomiast w Nockowej jeden z mieszkañców maj¹c w³asn¹ wizjê przebiegu kanalizacji nie zgodzi³ siê na jej przebieg po swojej dzia³ce i na chwilê obecn¹ skutecznie zablokowa³ kilkunastu s¹siadom przy³¹cz kanalizacyjny. Odcinek ten zostanie ponownie przeprojektowany. Nawarstwiaj¹ce siê jednak od d³u¿szego okresu nierozwi¹zane problemy, jak te¿ nowe wyzwania, które postawi³o przed nami ¿ycie oraz ustawodawca, zmieniaj¹c raz po raz przepisy prawne spowodowa³, ¿e z obaw¹ ale i nadziej¹ spogl¹daliœmy na 2013 Rok. Chcia³oby siê powiedzieæ, ¿e ka¿dy z nas interesuj¹cy siê chocia¿ trochê nasz¹ Ma³¹ Ojczyzn¹ próbowa³ zadaæ sobie pytanie, czy w Nowym 2013 Roku potrafimy sami siê rz¹dziæ i pokonywaæ trudnoœci?, czy podejmiemy takie decyzje, które doprowadz¹ do racjonalizacji sieci szkó³ na terenie Gminy Iwierzyce i pozwol¹ zaoszczêdziæ pieni¹dze, niezbêdne do realizacji inwestycji poprawiaj¹cych jakoœæ i standard ¿ycia mieszkañców? Dotychczasowa stagnacja w myœleniu i dzia³aniu pog³êbia³a jedynie niekorzystne tendencje, których kumulacja wymusi³a w koñcu konieczne zmiany. Na sesji w dniu 14. 01.2013 roku Rada Gminy podjê³a uchwa³ê o likwidacji od 1 wrzeœnia 2013roku trzech szkó³ podstawowych szeœcioklasowych w Bêdzienicy, Sielcu i Wiœniowej, co przyniesie dla bud¿etu gminy oszczêdnoœci rzêdu ok. 700 tys. z³ rocznie. W przypadku dostatecznej iloœci dzieci zostan¹ w tych miejscowoœciach utworzone filialne szko³y podstawowe trzyklasowe. Towarzysz¹ca tym racjonalnym dzia³aniom prawie dwuletnia kampania oszczerstw, skierowana pod moim adresem, czêœci radnych oraz kilkunastu rodzinom z terenu gminy znalaz³a swój epilog, gdy¿ sprawcy i twórcy tego bezzasadnego ataku zostali ustaleni przez organy œcigania. WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46) W tym miejscu dziêkujê wszystkim radnym, którzy nie ugiêli siê pod presj¹ œrodowiska zachowawczego i w poczuciu odpowiedzialnoœci za losy gminy zag³osowali za przyjêciem uchwa³ pozwalaj¹cych na przeprowadzenie dzia³añ racjonalizacyjnych w oœwiacie. Konsekwencj¹ przyjêtych dzia³añ oszczêdnoœciowych by³a pozytywna opinia do projektu bud¿etu wydana przez Regionaln¹ Izbê Obrachunkow¹ w Rzeszowie i jego uchwalenie w dniu 29.01.2013 roku przez Radê Gminy w Iwierzycach. Przyjêty bud¿et na 2013 rok jest obecnie realizowany. Mimo skromnych œrodków, jak co roku na wiosnê rozpoczniemy naprawy dróg gminnych o powierzchni bitumicznej, bêdziemy kopaæ rowy przydro¿ne i rowy melioracyjne, a w ramach funduszu so³eckiego wywieziemy kamieñ na drogi. Wspólnie z Rad¹ Gminy planujemy te¿ w tym roku odbudowê mostu w Nockowej przysió³ek B³onie oraz wykonanie ³¹cznika drogi pomiêdzy Olimpowem, a Bystrzyc¹, tak zwanego Madziarskiego Szlaku, który znacznie skróci dojazd nie tylko mieszkañcom gminy, ale te¿ drogê autobusu szkolnego. Stosowne zapisy ustaw o ochronie œrodowiska zmuszaj¹ nas jako jednostkê samorz¹du terytorialnego posiadaj¹c¹ kanalizacje i oczyszczalnie œcieków do nowoczesnego zagospodarowania odpadów poœciekowych, co wi¹¿e siê z zakupem nowej linii technologicznej do utylizacji tego odpadu. Konieczne do tego procesu urz¹dzenie zostanie zakupione w tym roku za blisko 400 tys. z³, które zostanie zamontowane w oczyszczalni œcieków w Iwierzycach. Brak tej inwestycji spowodowa³by w przysz³oœci wzrost odp³atnoœci za œcieki. Równie¿ inne dzia³ania, które podejmuje Urz¹d Gminy, nie s¹ widoczne, ale poœrednio oddzia³ywaj¹ na ¿ycie mieszkañców. Mam tu na myœli formalno-prawn¹ regulacjê wielu spraw, które wczeœniej nie by³y za³atwione. W ubieg³ym roku zosta³ uregulowany stan prawny kilkudziesiêciu dzia³ek s¹siaduj¹cych z drogami gminnymi, jak te¿ dzia³ek pod przepompownie œcieków i wody. Równie¿ w tym roku jako urz¹d planujemy w ramach posiadanych œrodków przeprowadziæ kolejn¹ formaln¹ regulacjê kilkudziesiêciu dzia³ek stykaj¹cych siê z drogami gminnymi. Jak wa¿na jest to kwestia wiedz¹ tylko Ci, których ta sprawa dotyczy. Aby uatrakcyjniæ Gminê pod wzglêdem inwestycyjnym 3 zostanie opracowana zmiana studium uwarunkowañ i kierunków zagospodarowania przestrzennego, a nastêpnie opracowany miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego terenu Olchowa-Lipie, gdzie znajduje siê jedyny w Gminie teren pod budownictwo przemys³owe. Od 1 wrzeœnia 2013 roku wchodzi w ¿ycie tzw. „ustawa œmieciowa”, któr¹ rz¹d przy pomocy Sejmu na³o¿y³ na gminy kolejne obowi¹zki. Aby podo³aæ zapisom tej ustawy, ka¿da gmina w Polsce w tym i nasza s¹ zobowi¹zane do obci¹¿enia mieszkañców kolejn¹ op³at¹, tym razem za wywóz œmieci. Pracownicy Urzêdu Gminy przygotowuj¹ okreœlone ustaw¹ stosowne uchwa³y, które po akceptacji przez Radê Gminy, normowaæ bêd¹ zagospodarowanie odpadów sta³ych na naszej gminie. Przy ustaleniu metody i kalkulacji wysokoœci odp³atnoœci staramy siê, aby podatek od œmieci jak najmniej obci¹¿y³ mieszkañców. Jestem przekonany, ¿e wszystkie podjête dzia³ania przynios¹ pozytywne efekty. Mam te¿ nadziejê, ¿e zaplanowane na ten rok zadania i inwestycje zostan¹ pomyœlnie zrealizowane. Na koniec jak zwykle zachêcam Pañstwa do zapoznania siê z dzia³alnoœci¹ i zamierzeniami zarówno moimi jak i Rady Gminy oraz proszê o rzeteln¹ ich ocenê opart¹ o realia ekonomiczno-spo³eczne Gminy. Z okazji Œwi¹t Wielkanocnych, w imieniu w³asnym, Rady Gminy oraz pracowników Urzêdu Gminy, ¿yczymy wszystkim mieszkañcom szczêœliwych i spokojnych Œwi¹t Wielkanocnych. Du¿o zdrowia, radoœci, smacznego jajka oraz wszelkiej pomyœlnoœci w ¿yciu osobistym. Przewodnicz¹ca Rady Gminy Maria Filipek Wójt Gminy Iwierzyce Bogus³aw Mucha Wójt Gminy Iwierzyce Bogus³aw Mucha INWESTYCJE W GMINE IWIERZYCE – 2013 rok 1. W dniu 31.01.2013 roku zaproszono do z³o¿enia ofert na opracowanie dokumentacji projektowej na zadanie pn. „Zagospodarowanie terenu wsi Iwierzyce w celu utworzenia centrum rekreacyjnego oraz uporz¹dkowania przestrzeni publicznej”, w sk³ad której wchodz¹: pe³nowymiarowy kort tenisowy, urz¹dzenie placu zabaw i utwardzenie dojazdu do tych obiektów, zagospodarowanie placu pomiêdzy gimnazjum a bankiem, zagospodarowanie centrum (miejsca parkingowe, teren zieleni), budowa chodnika przy drodze powiatowej ok. 400 m. Na wykonanie powy¿szej dokumentacji w dniu 15.02.2013 roku zosta³a podpisana umowa z Biurem Studiów i Programów SKRYBA, ul. Kalinowa 42, 26-630 Wrzosów. Opracowanie dokumentacji wymagane jest do z³o¿enia wniosku o dofinansowanie z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007–2013. Wykonanie zadania planuje siê w 2014 roku. 2. W dniu 20.02.2013 roku og³oszony zosta³ przetarg nieograniczony na „Dostawê kruszywa drogowego na remont dróg gminnych w 2013 roku”. W dniu 04.03.2013 roku odby³o siê otwarcie ofert, których wp³ynê³o 22. W chwili obecnej trwa ich ocena w celu wy³onienia najkorzystniejszej oferty. 3. W dniu 21.02.2013 roku og³oszony zosta³ przetarg 4 nieograniczony na „Odbudowê mostu w ci¹gu drogi gminnej Nockowa-Wiœniowa w miejscowoœci Nockowa” (ko³o koœcio³a). Termin z³o¿enia ofert przewidziany jest na 14.03.2013 rok. Planowany czas realizacji tego zadania to czerwiec – paŸdziernik bie¿¹cego roku. 4. W dniu 01.03.2013 rok otrzymaliœmy promesê na dofinansowanie w br. ze œrodków na usuwanie klêsk ¿ywio³owych remontu drogi Bystrzyca-Wola (Madziar) w m. Bystrzyca. Wysokoœæ dotacji wynosiæ bêdzie 400 000,00 z³. Przygotowywany jest przetarg i wniosek na realizacjê powy¿szego zadania w bie¿¹cym roku. 5. Kontynuowane s¹ prace projektowe budowy kanalizacji sanitarnej w miejscowoœciach Nockowa i Olchowa. Dla wsi Nockowa w IV kw. 2012 roku wydana zosta³a decyzja celu publicznego i przygotowywane s¹ materia³y do z³o¿enia w Starostwie w Ropczycach celem uzyskania pozwolenia na budowê. Dla wsi Olchowa przygotowywane s¹ materia³y do uzyskania decyzji celu publicznego, a nastêpnie pozwolenia na budowê. 6. Na odœnie¿ania dróg gminnych i zwalczania œliskoœci w sezonie 2012/2013 z bud¿etu gminy do chwili obecnej wydatkowano ju¿ kwotê ponad 40 000,00 z³. Grzegorz Daniel Referat Budownictwa, Inwestycji i Drogownictwa WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46) INFORMACJA Gminnego Oœrodka Pomocy Spo³ecznej w Iwierzycach Gminny Oœrodek Pomocy Spo³ecznej w Iwierzycach informuje, i¿ z dniem 01.01.2013 r. wesz³a w ¿ycie ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o œwiadczeniach rodzinnych oraz niektórych innych ustaw, która wprowadza zmiany w œwiadczeniu pielêgnacyjnym. Osoby uprawnione do œwiadczenia pielêgnacyjnego na podstawie przepisów dotychczasowych zachowuj¹ prawo do tego œwiadczenia w dotychczasowej wysokoœci do dnia 30 czerwca 2013 roku je¿eli spe³niaj¹ warunki okreœlone w przepisach dotychczasowych. Po up³ywie tego terminu decyzje wygasaj¹ z mocy prawa i istnieje koniecznoœæ ponownego z³o¿enia wniosku o ustalenie prawa do œwiadczenia pielêgnacyjnego lub specjalnego zasi³ku opiekuñczego. Œwiadczenie pielêgnacyjne z tytu³u rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej przys³uguje: matce albo ojcu, opiekunowi faktycznemu dziecka, osobie bêd¹cej rodzin¹ zastêpcz¹, je¿eli nie podejmuj¹ lub rezygnuj¹ z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osob¹ legitymuj¹c¹ siê orzeczeniem o znacznym stopniu niepe³nosprawnoœci albo orzeczeniem o niepe³nosprawnoœci ³¹cznie ze wskazaniami: koniecznoœci sta³ej lub d³ugotrwa³ej opieki lub pomocy innej osoby w zwi¹zku ze znacznie ograniczon¹ mo¿liwoœci¹ samodzielnej egzystencji oraz koniecznoœci sta³ego wspó³udzia³u na co dzieñ opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji. Osobom innym ni¿ spokrewnione w pierwszym stopniu z osob¹ wymagaj¹c¹ opieki, przys³uguje œwiadczenie pielêgnacyjne w przypadku gdy spe³nione s¹ ³¹cznie warunki: 1) rodzice osoby wymagaj¹cej opieki nie ¿yj¹, zostali pozbawieni praw rodzicielskich, s¹ ma³oletni lub legitymuj¹ siê orzeczeniem o znacznym stopniu niepe³nosprawnoœci; 2) nie ma innych osób spokrew- nionych w pierwszym stopniu, s¹ ma³oletnie lub legitymuj¹ siê orzeczeniem o znacznym stopniu niepe³nosprawnoœci; 3) nie ma osób w/w lub legitymuj¹ siê orzeczeniem o znacznym stopniu niepe³nosprawnoœci. Œwiadczenie pielêgnacyjne przys³uguje, je¿eli niepe³nosprawnoœæ osoby wymagaj¹cej opieki powsta³a: 1) nie póŸniej ni¿ do ukoñczenia 18 roku ¿ycia lub 2) w trakcie nauki w szkole lub w szkole wy¿szej, jednak nie póŸniej ni¿ do ukoñczenia 25 roku ¿ycia. Œwiadczenie pielêgnacyjne przys³uguje w wysokoœci 620,00 z³ miesiêcznie, pocz¹wszy od 1 lipca 2013 rok. Specjalny zasi³ek opiekuñczy przys³uguje: osobom, na których zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r.; Kodeks rodzinny i opiekuñczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788) ci¹¿y obowi¹zek alimentacyjny, je¿eli rezygnuj¹ z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w zwi¹zku z koniecznoœci¹ sprawowania sta³ej opieki nad osob¹ legitymuj¹c¹ siê orzeczeniem o znacznym stopniu niepe³nosprawnoœci albo orzeczeniem o niepe³nosprawnoœci ³¹cznie ze wskazaniami: koniecznoœci sta³ej lub d³ugotrwa³ej opieki lub pomocy innej osoby w zwi¹zku ze znacznie ograniczon¹ mo¿liwoœci¹ samodzielnej egzystencji oraz koniecznoœci sta³ego wspó³- udzia³u na co dzieñ opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji. Specjalny zasi³ek opiekuñczy przys³uguje, je¿eli ³¹czny dochód rodziny osoby sprawuj¹cej opiekê oraz rodziny osoby wymagaj¹cej opieki w przeliczeniu na osobê nie przekracza kwoty 623,00 z³. Specjalny zasi³ek opiekuñczy przys³uguje w wysokoœci 520,00 z³ miesiêcznie. Ustalaj¹c prawo do specjalnego zasi³ku opiekuñczego bêdzie przeprowadzany rodzinny wywiad œrodowiskowy w celu weryfikacji okolicznoœci dotycz¹cych spe³niania warunków. Niestety nie ka¿dy opiekun mo¿e byæ spokojny. Osoby, których dochód przewy¿sza kryterium dochodowe, a opiekuj¹ siê np. niepe³nosprawnym rodzicem, nie doœæ, ¿e nie otrzymaj¹ zasi³ku, to mog¹ nie mieæ szans na emeryturê. Osoby, które dotychczas otrzymywa³y œwiadczenia, mog¹ byæ ich pozbawione w po³owie roku, nawet tak d³ugi okres przejœciowy nie zagwarantuje ochrony praw nabytych. Zmiana ma przynieœæ spore oszczêdnoœci, bud¿et pañstwa zaoszczêdzi w 2013 roku 170,9 mln z³ (w stosunku do przewidywanych wydatków w 2012 r.), a w 2014 r. – 654,8 mln z³. Wiktoria Pazdan Gminny Oœrodek Pomocy Spo³ecznej Informacja Urz¹d Gminy w Iwierzycach informuje, ¿e wzorem lat ubieg³ych od dnia 15 marca br. zostanie uruchomiony Gminny Punkt Konsultacyjno-Doradczy w celu udzielania pomocy rolnikom przy wype³nianiu wniosków o p³atnoœci obszarowe. Przy wype³nianiu wniosków pomagaæ bêdzie pracownik Podkarpackiej Izby Rolniczej oraz zatrudniony przez Urz¹d Gminy pracownik. WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46) 5 SP BÊDZIENICA W karnawale to s¹ bale Karnawa³ to czas hucznych zabaw. Dla ka¿dego z nas to wyj¹tkowe wspomnienie z dzieciñstwa. Tradycj¹ w naszej szkole jest w³aœnie bal karnawa³owy. Tego roku odby³ siê 2 lutego. Szkolny korytarz w tym dniu zamieni³ siê w piêknie przystrojon¹ salê balow¹, na której pojawi³y siê postacie z bajek, wró¿ki i ksiê¿niczki. Niektórzy byli nie do poznania, inni budzili podziw. Wszystkim dopisywa³ humor i entuzjazm. Do tanecznych pl¹sów przygrywa³ zespó³ „Dystans”. Nie oby³o siê bez ró¿nych konkursów z nagrodami – na najciekawszy strój, na naj³adniejszy taniec i gwiazdki wieczoru. Dla zmêczonych tañcami uczestników rodzice przygotowali pyszny poczêstunek, którym mo¿na siê by³o delektowaæ podczas przerw w zabawie. Na zakoñczenie wspania³ego wieczoru uczniowie otrzymali s³odycze i owoce, które stanie w pamiêci. Za zorganizowanie wyjazdu bardzo dziêkujemy paniom ze SP w Wiercanach. Lodowisko Co roku uczniowie z naszej szko³y wyje¿d¿aj¹ na lodowisko. W tym roku w dniu 7 marca byliœmy na lodowisku w Dêbicy. W wyjeŸdzie wziêli udzia³ wszyscy chêtni uczniowie z klas I-VI. Byli tacy, co mieli pierwszy raz ³y¿wy na nogach, wiêc zdarza³y siê potkniêcia i upadki, ale z ka¿d¹ minut¹ by³o coraz lepiej. Jazda parami, kó³eczkami to popisy m³odych ³y¿wiarzy. Wszyscy dobrze siê bawili, ale dwie godziny szybko minê³y i musieliœmy wracaæ do szko³y. Nastêpny wyjazd ju¿ za rok! zakupi³a Rada Rodziców. Ten bal na pewno na d³ugo zostanie w pamiêci wszystkich uczestników. Bêdzie co wspominaæ do nastêpnego roku. Narty 28 stycznia grupa uczniów z naszej szko³y spêdzi³a dzieñ na stoku w Pu³awach Górnych. Najpierw wypo¿yczyliœmy narty i uczyliœmy siê w nich chodziæ – pocz¹tki by³y trudne, ale pod koniec dnia ka¿dy uczeñ potrafi³ samodzielnie zjechaæ ze stoku. Dzieñ ten by³ te¿ okazj¹ do integracji z uczniami Szko³y Podstawowej w Wiercanach i na pewno d³ugo pozo- 6 Zajêcia w czasie ferii W czasie ferii zimowych uczniowie naszej szko³y radoœnie i twórczo spêdzali czas miêdzy innymi poznaj¹c technikê ozdabiania przedmiotów – decoupage (czyt. dekupa¿). S³owo decoupage pochodzi od francuskiego czasownika „decouper” – wycinaæ. Dzieci ozdabia³y szklane butelki i flakoniki oraz styropianowe jajka. Decoupage – technika ozdabiania przedmiotów polegaj¹ca na przyklejaniu na odpowiednio przygotowan¹ powierzchniê (praktycznie ka¿da powierzchnia: drewno, metal, szk³o, tkanina, plastik, ceramika) wzoru wyciêtego z papieru lub serwetki papierowej. Decoupage klasyczny polega na naklejaniu wzoru z papieru i pokryciu go wieloma warstwami lakieru tak, aby wtopi³ siê ca³kowicie i nie by³ wyczuwalny przy dotkniêciu. W zamyœle ma on wygl¹daæ jak namalowany. Flakoniki, które dzieci zrobi³y, zabra³y do domu, pisanki zosta³y wykorzystane do stroików wielkanocnych ozdabiaj¹cych nasz¹ szko³ê. WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46) Ka¿dy, niezale¿nie od wieku i zdolnoœci artystycznych mo¿e tworzyæ piêkne przedmioty, którymi zachwyci wszystkich dooko³a. Poznanie podstaw decoupage to doskona³y sposób na zostanie artyst¹ nawet bez du¿ego zaciêcia artystycznego. Przedmiot ozdobiony w³asnorêcznie technik¹ decoupage to doskona³y pomys³ na prezent dla kogoœ bliskiego; poznanie tajników tej prostej techniki pozwala na tworzenie dekoracji niepowtarzalnych, których nie znajdziemy w sklepach zalanych obecnie „chiñszczyzn¹”. Dla wielu osób decoupage staæ siê mo¿e sposobem na podbudowanie poczucia swojej wartoœci, rozwiniêcie ukrytych talentów, odkrycia w sobie twórcy. W czasie zajêæ mo¿na by³o zauwa¿yæ jak bardzo dzieci lubi¹ zajêcia praktyczne, z jak wielkim zaanga¿owaniem wykonywa³y prace, ile radoœci i bogatych wra¿eñ daje w³asnorêczne wykonywanie i urzeczywistnianie pomys³ów i projektów. Dzieñ Kobiet W dniu 12 marca odby³ siê apel z okazji Dnia Kobiet, dedykowany wszystkim paniom z naszej szko³y oraz m³odszym i starszym kole¿ankom. W apelu wyst¹pili g³ównie ch³opcy z klas IV-VI, wspierani przez kilka uczennic. Tytu³ apelu brzmia³ „Z kobietami Ÿle bez nich jeszcze gorzej”. Tezê tê uczniowie starali siê udowodniæ w trakcie swojego wystêpu. W scenkach pe³nych humoru przedstawili oni relacje damsko-mêskie pocz¹wszy od czasów Adama i Ewy, poprzez œredniowiecze, a skoñczywszy na wspó³czesnoœci. W koñcowej czêœci apelu wszystkie zebrane kobiety, zarówno te du¿e jak i ma³e wys³ucha³y ¿yczeñ oraz piosenki okolicznoœciowej pt. „Byæ kobiet¹”. Nastêpnie ch³opcy wrêczyli im kwiaty i przekazali ¿yczenia indywidualne. ca by³a p. Jadwiga Piêta-Paœko. Dzieci nauczy³y siê tañczyæ wielu tañców towarzyskich. *** Dnia 15 stycznia w Gminnym Oœrodku Kultury w Wiercanach odby³ siê XVIII Przegl¹d Jase³ek Bo¿onarodzeniowych. Podczas przes³uchañ zaprezentowa³a siê grupa teatralna z naszej szko³y pod kierunkiem p. Ma³gorzaty Piekarskiej. Komisja po obejrzeniu wszystkich prezentacji scenicznych zakwalifikowa³a grupê z Iwierzyc do fina³u, który odby³ siê 20 stycznia. Na tym¿e finale uczniowie otrzymali nagrodê. Szczególnym sukcesem mo¿e pochwaliæ siê Basia Gredys z klasy trzeciej, która otrzyma³a nagrodê indywidualn¹ za œpiew. Gratulujemy! *** Dnia 19 stycznia uczniowie naszej szko³y tañczyli na tradycyjnej choince. Najpierw bawili siê uczniowie klas I-III oraz przedszkolaki, zaœ w godzinach popo³udniowych uczniowie starszych klas szko³y podstawowej. SP IWIERZYCE Dnia 18 grudnia odby³a siê ostatnia lekcja kursu tañca, który trwa³ od listopada do grudnia. W kursie tym uczestniczyli uczniowie starszych klas szko³y podstawowej. Instruktorem tañ- *** Dnia 22 stycznia w mroŸny, œnie¿ny poranek czwartoklasiœci pod okiem opiekunów: p. Moniki Siedleckiej i p. Ma³gorzaty Piekarskiej wybrali siê do teatru Maska w Rzeszowie na przedstawienie pt. Pinokio” wg Carlo Collodiego w adaptacji i re¿yserii Zbigniewa G³owackiego. Drugim celem wycieczki by³o zwie- WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46) 7 dzenie szopek bo¿onarodzeniowych w rzeszowskich koœcio³ach. Mogli podziwiaæ piêkne szopki m.in. w koœciele Ojców Bernardynów (Bazylika Mniejsza), Farnym, Studenckim, Chrystusa Króla. Uczniom bardzo spodoba³y siê szopki; by³y osobliwe i wyj¹tkowe. Wszyscy spacerowali równie¿ po Rynku Rzeszowskim, gdzie mogli dostrzec m.in. pomnik Tadeusza Koœciuszki, Ratusz, zabytkow¹ studniê, a na ulicy 3 Maja pomnik s³awnego muzyka Tadeusza Nalepy. Uczniowie w piêknej zimowej scenerii mogli doznaæ wielu estetycznych wra¿eñ. Obchody 150 rocznicy wybuchu Powstania Styczniowego Obroñcom Ojczyzny nale¿y siê pamiêæ i czeœæ. Trzeba o nich mówiæ. Jeœli m³ode pokolenie nie bêdzie pamiêtaæ o swoich 8 bohaterach, to jakie wzory i idea³y bêd¹ im przyœwieca³y w ¿yciu? Dlatego chwalebn¹ rzecz¹ jest fakt, ¿e Sejm Rzeczypospolitej Polskiej og³osi³ rok 2013 Rokiem Powstania Styczniowego. 22 stycznia minê³a bowiem 150 rocznica tego najwiêkszego zrywu narodowowyzwoleñczego. W obchody tej donios³ej uroczystoœci w³¹czy³a siê tak¿e spo³ecznoœæ Szko³y Podstawowej w Iwierzycach. Przygotowany przez uczniów klasy V i VI monta¿ s³owno-muzyczny przybli¿y³ wydarzenia, które swym zasiêgiem objê³y tereny zaboru rosyjskiego i mia³y charakter wojny partyzanckiej. Jak podkreœlali uczniowie, podczas powstania mia³o miejsce ponad 1,2 tys. bitew i potyczek, a przez szeregi powstañcze przesz³o w sumie ok. 200 tys. osób. Niestety, zakoñczy³o siê ono klêsk¹ i potê¿nymi represjami skierowanymi przeciwko naszemu narodowi. Nie oznacza to jednak, i¿ nie mamy pamiêtaæ o tej insurekcji. Wrêcz przeciwnie, powinniœmy pamiêtaæ, uczyæ siê na b³êdach i sukcesach oraz nie traciæ polskiego dziedzictwa, o jakie walczyli powstañcy styczniowi i jakim jest równie¿ znajomoœæ historii. SP NOCKOWA Do Betlejem nie jest daleko... Œwiêta Bo¿ego Narodzenia to czas spotkañ rodzinnych, wspólnego œpiewania kolêd, ³amania siê op³atkiem, ciep³ej atmosfery domowego ogniska. Jednak przede wszystkim to radoœæ z narodzin Jezusa Chrystusa. W naszej szkole Wigilia odby³a siê 21 grudnia. Piêkne Jase³ka przygotowa³y klasy V i VI pod kierunkiem Pani Aleksandry Przywary. Modlitwa, op³atek, ¿yczenia, wspólny posi³ek i œpiewanie kolêd wprowadzi³y nas w cudowny nastrój œwi¹t. Wœród zaproszonych goœci nie zabrak³o m.in. Radnych z Nockowej: Pani Ireny Toœ oraz Pana Józefa Pazdana, a tak¿e by³ych nauczycieli: Pani Stefanii Krawczyk i Pana Józefa Wiatra. Dla Babci i Dziadka „Babcia i Dziadek dziœ maj¹ œwiêto!”. 18 stycznia 2013 roku w naszej szkole panowa³a szczególna, œmia³o mo¿na powiedzieæ, rodzinna atmosfera. Wyczekiwanie przez dzieci Babci i Dziadka, nieoceniona radoœæ z ich przybycia, ogromne serce w³o¿one w wystêpy i uœmiechy na twarzach seniorów to niepodwa¿alne dowody na to, ¿e takie spotkania to wspania³a tradycja. A trzeba przyznaæ, ¿e jest ona szczególnie pielêgnowana przez spo³ecznoœæ naszej szko³y, czego dowodem jest coroczny wzrost liczby goœci. Tym razem by³o ich ponad 70 i wierzymy, ¿e nastêpne lata przynios¹ jeszcze lepsze wyniki. WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46) Lekcja Bezpieczeñstwa 1 lutego 2013 roku goœciliœmy w szkole panów policjantów: starszego aspiranta Tomasza Lwa oraz m³odszego aspiranta S³awomira Charchut, którzy udzielili dzieciom kilka cennych rad Choinka noworoczna 2013 Piêkna tradycja organizowania zabawy noworocznej od wielu lat jest pielêgnowana w naszej szkole. Zaanga¿owanie rodziców, nauczycieli, pracowników szko³y oraz uczniów w przygotowanie tej imprezy widoczne jest ju¿ na wiele dni przed jej rozpoczêciem. jak nale¿y bezpiecznie i bez nara¿ania ¿ycia swojego lub innych prze¿yæ okres ferii. Szkolne Walentynki 8 lutego 2013 roku obchodziliœmy Dzieñ Œwiêtego Walentego, patrona zakochanych. Aby uczciæ ten sympatyczny dzieñ uczniowie przygotowali kilka romantycznych scenek. Nie zabrak³o równie¿ tradycyjnych bohaterów – Romea i Julii, którzy uœwiadomili nam, ¿e mi³oœæ wcale nie jest taka ³atwa jak siê wydaje. Unikalny wystrój sali, suto zastawione sto³y i przede wszystkim uœmiechniête twarze wspaniale bawi¹cych siê dzieci to kolejny dowód bardzo dobrej wspó³pracy szko³y i rodziców, którym dziêkujemy za wspó³pracê. Klasa V w „Fantazji” 30 stycznia 2013 roku klasy V uda³a siê na wycieczkê do „Fantazji” w Rzeszowie – jednego z najwiêkszych centrów zabawy i rozrywki dla dzieci. Odby³ siê równie¿ koncert walentynkowy, podczas którego uczniowie dedykowali swoim niekiedy skrytym sympatiom piosenki, rzecz jasna o tematyce mi³osnej. Zabawa Karnawa³owa Na koniec karnawa³u (9 lutego 2013 roku) w Domu Stra¿aka w Olimpowie odby³a siê zabawa, której inicjatorami byli rodzice dzieci Szko³y Podstawowej w Nockowej. Szampañski nastrój udzieli³ siê wszystkim, zarówno rodzicom, nauczycielom jak i pracownikom szko³y, którzy w rytm muzyki zespo³u „Kamel” bawili siê do póŸnych godzin nocnych. Pragniemy bardzo serdecznie podziêkowaæ wszystkim, którzy zaanga¿owali siê w organizacjê balu. Ferie zimowe Podczas ferii w szkole zorganizowane by³y trzy dni zajêæ rekreacyjno-sportowych. Pierwszy dzieñ wype³ni³a dyskoteka walentynkowa, dwa kolejne to rozgrywki w tenisa sto³owego (w tym wyjazd na gminny turniej do Gimnazjum w Iwierzycach), pi³ki WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46) 9 wszystkim do zrozumienia, ¿e bez kobiety mê¿czyzna nic nie znaczy na tym œwiecie. Najserdeczniejsze ¿yczenia i bukiety kwiatów wrêczone przez panów by³y piêknym symbolem sympatii dla naszych Pañ. Projekt „DOBRY START” Od 22 paŸdziernika 2012 do 20 maja 2013 roku w Szkole Podstawowej w Nockowej realizowany jest projekt „Dobry start” wspó³finansowany przez Uniê Europejsk¹ w ramach Europejskiego Funduszu Spo³ecznego. Odbywaj¹ siê zajêcia rozwijaj¹ce zainteresowania uczniów ze szczególnym uwzglêdnieniem nauk matematyczno-przyrodniczych, zajêcia dla dzieci ze szczególnymi trudnoœciami w czytaniu i pisaniu oraz gimnastyka korekcyjna. Dziewczynki i ch³opcy z klas I-III chêtnie podejmuj¹ zadania z wykorzystaniem atrakcyjnych pomocy naukowych oraz przyborów gimnastycznych. no¿nej, siatkówki, koszykówki, bilardu czy „pi³karzyków”. Nie zabrak³o równie¿ zabaw na œniegu. Kilka dni spêdzonych w szkole pozwoli³o dzieciom aktywnie spêdziæ czas przerwy w nauce. Wyjazd na lodowisko 7 marca 2013 roku wspólnie z uczniami ze Szko³y Podstawowej w Sielcu udaliœmy siê na lodowisko do Dêbicy. Dla wiêkszoœci uczniów ten sport to prosta sprawa, ale byli równie¿ i tacy, którzy po raz pierwszy za³o¿yli ³y¿wy na nogi. Trzeba przyznaæ, Podziêkowanie W Szkole Podstawowej w Nockowej jest realizowany projekt „Dobry start w Szko³ach Podstawowych Gminy Iwierzyce” wspó³finansowany ze œrodków Unii Europejskiej. Realizacja projektu zawsze wymaga wsparcia. Gminna Komisja ds. Rozwi¹zywania Problemów Alkoholowych w Iwierzycach sfinansowa³a zakup radia z dobrym nag³oœnieniem i szafkê z szufladami. Zakupiony sprzêt bardzo usprawni³ pracê z dzieæmi maj¹cymi szczególne trudnoœci w czytaniu i pisaniu. Dziêkujemy za ¿yczliwoœæ. Wdziêczna grupa z opiekunem H.Wiesnowsk¹ SP OLCHOWA ¿e by³o to dla nich du¿e wyzwanie, jednak po pierwszym lub drugim „okr¹¿eniu” lodowiska lub kilkukrotnemu „przyjrzeniu siê z bliska” tafli lodowej bardzo sprawnie radzili sobie z utrzymaniem równowagi. Jase³ka 2013 W tym roku w Jase³kach wziêli udzia³ wszyscy uczniowie z klas IV-VI. W naszym przedstawieniu – oprócz tradycyjnych postaci – wyst¹pi³y te¿ ptaki, które zwraca³y uwagê ciekawymi i kolorowymi strojami. Wyst¹piliœmy przed spo³ecznoœci¹ lokaln¹ w Koœciele w Olchowej. Kolejny raz adoruj¹c ¿³óbek uœwiadomiliœmy sobie, ¿e w ka¿dej chwili jest czas na to, aby zrodzi³a siê w nas mi³oœæ i ¿yczliwoœæ dla drugiego cz³owieka. Gratulujemy Tomkowi B³achucie, który otrzyma³ nagrodê indywidualn¹ za rolê pasterza w Gminnym Konkursie Jase³ek. Dzieñ Kobiet 11 marca 2013 roku obchodziliœmy œwiêto wszystkich Pañ, zarówno tych najmniejszych, jak i wiêkszych. Program artystyczny przygotowany przez ch³opców z klasy V i VI pod kierunkiem Pana Piotra Kmiecia przybli¿y³ wszystkim znaczenie kobiet na przestrzeni wieków, od czasów najdawniejszych – rozterki biblijnego Adama nad sw¹ samotnoœci¹, poprzez czasy prehistoryczne, staro¿ytnoœæ, œredniowiecze i wspó³czesnoœæ jasno daj¹c Cieszymy siê z osi¹gniêæ plastycznych naszych uczniów: Kacper Zapa³ zdoby³ 1 miejsce w Gminnym Konkursie na „Najpiêkniejsz¹ Ozdobê Choinkow¹”, a Kasia Chmiel – wyró¿nienie. 10 WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46) Dzieñ Babci i Dziadka 22 stycznia tradycyjnie nasz¹ szko³ê licznie odwiedzili jak¿e mili goœcie – Babcie i Dziadkowie. Dzieci z przedszkola œpiewem, recytacj¹ i tañcem uczci³y to mi³e œwiêto. Przygotowa³y tak¿e inscenizacjê „W krainie bajek”. Uczniowie klas I – III przedstawili Jase³ka, w których wyst¹pi³o wiele zwierz¹t i postaci baœniowych. Trzecioklasiœci rozœmieszyli wszystkich zabawn¹ inscenizacj¹. Od tej chwili rolê gospodarzy przejêli rodzice, czêstuj¹c seniorów ciastem i gor¹cymi napojami. Goœcie zasiedli do sto- ³ów, na których czeka³ poczêstunek. Rodzice pokazali, ¿e mo¿na liczyæ na ich pomoc i dobr¹ organizacjê. Zaanga¿owanym rodzicom serdecznie dziêkujemy za poœwiêcony czas i wspó³pracê, dziêki której Dzieñ Babci i Dziadka po³¹czy³ trzy pokolenia. Po¿yteczne Ferie 2013 W Szkole Podstawowej w Olchowej wspólnie z Parafi¹ w Olchowej realizowaliœmy program finansowany przez Fundacjê Wspomagania Wsi – PO¯YTECZNE FERIE 2013 pod has³em „Nieznane pasje mieszkañców naszej wsi”. W tym roku przewodnimi has³ami projektu by³y trzy tematy: 1. POZNAJEMY TWÓRCÓW LUDOWYCH. Szko³ê odwiedzi³y osoby, które podzieli³y siê z nami swoimi ciekawymi zainteresowaniami. Prace tych ludzi nie by³y nigdzie dot¹d prezentowane. Wszyscy przedstawili swoje dzie³a i przeprowadzili dla nas ciekawe warsztaty. Pani Halina Bocheñska wykonuje obrazy „haftem krzy¿ykowym”. Pokaza³a nam swoje prace, np. Jana Paw³a II, kwiaty, pejza¿e. Okaza³o siê, ¿e wyszycie takiego obrazu jest czasoch³onne i wymaga wielkiej precyzji. Niektórzy chêtnie próbowali swoich si³ haftuj¹c na kanwach zwierz¹tka, samochodziki, kwiaty. Pani W³adys³awa Skóra szyde³kuje. Zaprezentowa³a nam przepiêkne serwety, koszyczki, zwierz¹tka, anio³ki. Trzeba przyznaæ, ¿e do wykonania takich ozdób trzeba wiele cierpliwoœci, a takiej cechy niestety nam brakuje. Pani Barbara Kulpa zajmuje siê malowaniem obrazów farbami. Najczêœciej s¹ to krajobrazy. Wykonuje je ciekaw¹ technik¹ – maluje na desce. Wszyscy chêtnie przyst¹piliœmy do wykonania swoich prac i urz¹dziliœmy wystawê. Pani Barbara stwierdzi³a, ¿e niektórzy naprawdê maj¹ talent i ciekaw¹ wyobraŸniê. Informacje o pasjonatach umieszczone zosta³y na stronie internetowej: Atlas Wsi Polskich. BARDZO DZIÊKUJEMY WSZYSTKIM PANIOM ZA TO, ¯E CHÊTNIE OPOWIEDZIA£Y O SWOICH PASJACH I PRZEPROWADZI£Y DLA NAS WARSZTATY. 2. PRZYGOTOWUJEMY ZDROWE POSI£KI. Uczyliœmy siê jak zdrowo siê od¿ywiaæ. Codziennie przygotowywaliœmy posi³ki. By³y to sa³atki owocowe i jarzynowe, kolorowe kanapki. Wszyscy zgonie orzekli, ¿e owoce i warzywa to naprawdê zdrowa i smaczna ¿ywnoœæ. Zajêcia te cieszy³y siê ogromn¹ popularnoœci¹. Trzeba przyznaæ, ¿e dzieci bardzo chêtnie pracuj¹ przy przygotowaniu posi³ków. Takie dzia³anie przynosi wiele radoœci. WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46) 11 BARDZO DZIÊKUJEMY NASZYM SZKOLNYM KUCHARKOM, PANIOM Z OBS£UGI ZA PRZEPROWADZENIE WARSZTATÓW KULINARNYCH . 3. ZWRACAMY UWAGÊ, W JAKICH WARUNKACH ¯YJ¥ ZWIERZÊTA NA WSI. Wybraliœmy siê do gospodarstw, które zajmuj¹ siê hodowl¹ zwierz¹t. U Pana Janusza Majki obejrzeliœmy dwa kucyki, ró¿ne rodzaje królików, œwinki morskie, baranki, ma³e kozy, koty perskie, psy „labradory” i gêsi. By³o tych zwierz¹t tak du¿o, a jednoczeœnie s¹ to tak ciekawe gatunki, ¿e trudno nam by³o opuœciæ goœcinnych gospodarzy. Zaproszono nas do domu i pokazano interesuj¹ce wyroby. Pan Janusz Majka rzeŸbi w lipowym drzewie piêkne rzeczy, np. naczynia, zwierz¹tka. Magdalena Majka wykonuje z papieru ró¿ne œliczne ozdoby, np. zaj¹czki i kaczuszki wielkanocne. 12 Pan Marian Ocha³ prowadzi hodowlê danieli. Gospodarstwo znajduje siê w pobli¿u lasu. Z przyjemnoœci¹ ogl¹daliœmy zwierz¹tka, które wcale nas siê nie ba³y i chêtnie zbli¿a³y siê do ogrodzenia. SERDECZNIE DZIÊKUJEMY ZA ¯YCZLIWE PRZYJÊCIE NAS W GOSPODARSTWACH. Na koniec przygotowywaliœmy plakaty pt.: „Pamiêtajmy o zwierzêtach”. Chcielibyœmy, aby ka¿de zwierzê ¿y³o na wsi w odpowiednich warunkach. Aby mia³o ciep³e i czyste pomieszczenie, aby nigdy nie g³odowa³o. Chcielibyœmy, ¿eby psy nie by³y wi¹zane na ³añcuchach. Coraz wiêcej jest kojców dla psiaków i to nas bardzo cieszy. Podczas ferii obejrzeliœmy tak¿e spektakl w teatrze Maska pt. Ma³a syrenka. Œwietnie bawiliœmy siê na lodowisku w Dêbicy. Braliœmy tak¿e udzia³ w Turnieju tenisa sto³owego. Nasza kole¿anka Karolina Persak zdoby³a Puchar Wójta. Gratulujemy. BARDZO DZIÊKUJEMY PANU WÓJTOWI ZA UDOSTÊPNIENIE AUTOBUSU NA PRZEJAZD DO TEATRU. Opr. Katarzyna K³ósek, kl. VI SP SIELEC Bezpieczeñstwo Tu¿ przed œwiêtami w naszej szkole goœcili przedstawiciele Stra¿y Ochrony Kolei z Dêbicy. Dzieci w ramach ogólnopolskiej kampanii spo³ecznej „Bezpieczny przejazd – Zatrzymaj siê i ¿yj” obejrza³y film edukacyjny promuj¹cy bezpieczeñstwo na przejazdach kolejowo-drogowych. Op³atek 21 grudnia 2012 roku w naszej szkole odby³o siê spotkanie op³atkowe przygotowane przez rodziców uczniów. Uczniowie klasy III i oddzia³u przedszkolnego wystawi³y Jase³ka Nie zabrak³o równie¿ dzielenia siê op³atkiem, ¿yczeñ, smacznych potraw oraz wspólnego kolêdowania. WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46) Jase³ka W naszej szkole w tym roku dwie grupy teatralne opracowywa³y temat Bo¿ego Narodzenia. Dzieci m³odsze (przedszkolaki i uczniowie klasy 3) przygotowa³y tradycyjne Jase³ka, które znalaz³y uznanie w oczach jury i zosta³y nagrodzone w konkursie gminnym. Uczniowie klas 4-6 zmierzyli siê z tradycj¹ kolêdowania, przygotowuj¹c widowisko pt. „Proszê nam siê nie dziwowaæ, bêdziemy wam kolêdowaæ...” Tê tradycjê zamierzaj¹ kontynuowaæ nie tylko na scenie w nastêpnych latach. Najlepsi uczniowie Serdecznie gratulujemy RODZICOM, których dzieci uzyska³y najlepsze wyniki po I pó³roczu. S¹ to: Adrian Strêk, Krystian Pazdan, £ukasz Róg, Katarzyna Walczyk, Mateusz Nyzio, Seba- Oba przedstawienia nagrodzili hojnie widzowie obecni w Wiejskim Domu Kultury w Sielcu 27 stycznia br. Zebrane wolne datki pozwoli³y zakupiæ nowe zabawki do przedszkola i dofinansowaæ wycieczkê dla uczniów. Ozdoby choinkowe W gminnym konkursie na „Najpiêkniejsza ozdoba choinkowa” Kinga Szopiñska ucz. klasy VI zdoby³a II miejsce – gratulujemy. Dzieñ Babci i Dziadka Corocznie pod koniec stycznia goœcimy w naszej szkole KOCHANE Babcie i Dziadków. Dzieje siê to za spraw¹ ich œwiêta. Dzieci recytuj¹ wtedy dla nich wiersze i œpiewaj¹ piosenki oraz wystawiaj¹ Jase³ka, które wprawiaj¹ wszystkich bez wyj¹tku w zachwyt. D³ugo s³ychaæ gromkie brawa. PóŸniej wnuczêta wrêczaj¹ swoim ukochanym Babciom i Dziadkom laurki i kwiaty oraz sk³adaj¹ ¿yczenia. Na koniec goœcie zapraszani s¹ na poczêstunek przygotowany przez rodziców. Babcie i Dziadkowie mog¹ sobie porozmawiaæ oraz poœpiewaæ w dobrym towarzystwie. stian Lisowski, Amadeusz Gubernak, Natalia Strêk, Dawid Gubernak, Szymon Antosz, Kamil Daniel, Oliwia £agowska, Kinga Szopiñska oraz Rafa³ Rój, Zabawa choinkowa Dnia 9 lutego 2013 r. uczniowie wraz z nauczycielami brali udzia³ w corocznej zabawie choinkowej. G³ówna atrakcj¹ tej wspa- WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46) 13 giczne myœlenie. Wykonuj¹ pomiary, obserwacje, poszerzaj¹c w ten sposób swoje zainteresowania. Dzien Kobiet Dnia 11 marca w Szkole Podstawowej w Sielcu odby³ siê uroczysty apel z okazji Dnia Kobiet. Na przedstawienie zorganizowane z okazji tego œwiêta zaproszono mamy uczniów klas IV-VI. Po czêœci artystycznej ch³opcy wrêczyli kole¿ankom s³odkie upo- nia³ej zabawy by³ konkurs na najciekawsze stroje i maski karnawa³owe. Wybór by³ bardzo trudny poniewa¿ wszystkie by³y rewelacyjne. Orzeszek Dzieci naszej szko³y uczestniczy³y w przedstawieniu kukie³kowym pt.: Orzeszek. Wszystkim bardzo siê podoba³a ta bajka. minki, a mamom i paniom piêkne tulipany. Na zakoñczenie KOBIETY dyskutowa³y na ró¿ne tematy przy fili¿ance kawy, herbaty oraz pysznym ciasteczku. To œwiêto powinno trwaæ ca³y rok. Wszystkim rodzicom, sponsorom oraz przyjacio³om: radosnych Œwi¹t Wielkanocnych spêdzonych w rodzinnym gronie, pachn¹cych wiosn¹ i budz¹c¹ siê do ¿ycia przyrod¹ oraz radosnego alleluja ¿ycz¹ Projekt Jesteœmy ju¿ na pó³metku zajêæ z projektu „Dobry start w Szko³ach Podstawowych Gminy Iwierzyce” realizowanym w ramach Programu Operacyjnego Kapita³ Ludzki, Dzia³anie 9.1 „Wyrównywanie szans edukacyjnych i zapewnienie wysokiej jakoœci us³ug edukacyjnych œwiadczonych w systemie oœwiaty”, Poddzia³anie 9.1.2 „Wyrównywanie szans edukacyjnych uczniów z grup o utrudnionym dostêpie do edukacji oraz zmniejszanie ró¿nic w jakoœci us³ug edukacyjnych”. Uczniowie wykazuj¹ du¿e zainteresowanie tymi zajêciami. Na zajêciach matematyczno-przyrodniczych rozwijaj¹ pamiêæ i lo- 14 Dyrektor, grono pedagogiczne oraz uczniowie Szko³y Podstawowej im. Franciszka Ksawerego Preka w Sielcu SP WIERCANY Dzieñ Babci i Dziadka Dzieñ 22 stycznia by³ dniem szczególnym w kalendarzu uroczystoœci obchodzonych przez spo³ecznoœæ naszej szko³y. W tym dniu na akademiê do Domu Kultury w Wiercanach przybyli babcie i dziadkowie. Mieli oni okazjê obejrzeæ program artystyczny w wykonaniu dzieci z przedszkola i zerówki oraz uczniów klas I-III. W wierszach i piosenkach dzieci dziêkowa³y swoim babciom i dziadkom za ich mi³oœæ i czu³e serce. WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46) Zacni goœcie otrzymali równie¿ prezenty wykonane z wielkim zapa³em przez wnuki. Po zakoñczonym wystêpie przygotowany zosta³ s³odki poczêstunek, który zorganizowa³a Rada Rodziców. Pomagamy innym Nasi uczniowie w listopadzie ubieg³ego roku w³¹czyli siê w akcjê zbierania plastikowych nakrêtek organizowan¹ przez Ho- spicjum dla Dzieci w Rzeszowie. Akcja cieszy siê sporym zainteresowaniem, szczególnie wœród przedszkolaków i m³odszych uczniów co œwiadczy o ich wielkiej wra¿liwoœci na potrzeby innych. W dniu11 lutego przedstawicielki Szkolnego Ko³a Caritas przekaza³y zebrane dotychczas nakrêtki do rzeszowskiego hospicjum. Zbieranie nakrêtek trwa do koñca roku szkolnego. Noworoczny wieczór kolêd 10 stycznia uczniowie, rodzice oraz nauczyciele szko³y w Wiercanach spotkali siê w Domu Kultury na Noworocznym Wieczorze Kolêd. Uroczysty wieczór rozpocz¹³ siê przywitaniem wszystkich zebranych przez p. Martê Zdzieb³o, wiceprzewodnicz¹c¹ Rady Rodziców. W pierwszej czêœci uczniowie z klas IV-VI zaprezentowali Jase³ka przygotowane pod kierunkiem p. Marii Idzik oraz p. Haliny Gunia (przedstawienie zdoby³o nagrodê g³ówn¹ podczas Przegl¹du Jase³ek, który odby³ siê w Domu Kultury w dniu 15 stycznia).W drugiej zaœ czêœci przedszkolaki oraz uczniowie poszczególnych klas œpiewali kolêdy i pastora³ki, przygotowane wcze- œniej pod okiem pañ wychowawczyñ. Kolejne wystêpy przeplatane by³y barwnym opisem tradycji bo¿onarodzeniowych pielêgnowanych w naszym narodzie. Na koniec uczniowie przekazali ¿yczenia noworoczne wszystkim zgromadzonym. Podczas spotkania mo¿na by³o zakupiæ wypieki przygotowane przez rodziców oraz przekazaæ wolne datki na rzecz naszej szko³y. Zebrane pieni¹dze przeznaczono na pomalowanie szatni w przedszkolu oraz zakup wyk³adzin do przedszkola oraz szatni. Dziêkujemy Radzie Rodziców za inicjatywê oraz zaanga¿owanie w organizacjê wieczoru kolêd. W pierwszym tygodniu lutego uczniowie ze Szkolnego Ko³a Caritas rozprowadzali w szkole s³odycze oraz serduszka z napisem Wierzê Kocham Pomagam. Zebrane w ten sposób pieni¹dze przekazane zosta³y dla kilkumiesiêcznej Karolinki Urban z Rzeszowa, chorej na nowotwór. Pieni¹dze wp³acono na konto fundacji. WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46) Spotkanie kolêdowe w koœciele parafialnym w Nockowej 13 stycznia br. uczniowie z klas IV-VI uczestniczyli w spotkaniu kolêdowym, w koœciele parafialnym w Nockowej, przygotowanym przez m³odzie¿ naszej parafii. Spotkanie by³o okazj¹ do refleksji nad piêknem i znaczeniem Œwi¹t Bo¿ego Narodzenia. Uczniowie z naszej szko³y zaœpiewali kolêdy i pastora³ki, które mogliœmy us³yszeæ w Domu Kultury w Wiercanach podczas Noworocznego Wieczoru Kolêd. 15 Na zakoñczenie wszyscy zebrani parafianie prze³amali siê op³atkiem i z³o¿yli sobie ¿yczenia noworoczne. Zabawa choinkowa 23 stycznia przedszkolaki oraz m³odsi i starsi uczniowie prze¿ywali radosne chwile podczas zabawy choinkowej. O dobry nastrój i weso³¹ muzykê do tañca zadba³a p. Jadwiga Paœko, która z zapa³em i zaanga¿owaniem organizowa³a równie¿ ró¿ne zabawy dla dzieci np. Stary niedŸwiedŸ mocno œpi. Dzieci bardzo Tematykê programu realizowano na lekcjach historii oraz dodatkowych zajêciach pozalekcyjnych. W ramach zajêæ uczniowie poznali biografie tych trzech wybitnych postaci, a tak¿e zasady jakimi kierowali siê w swoim ¿yciu szczególnie podczas II wojny œwiatowej. Przygotowali oni i przedstawili dokonania tych osób oraz wykonali gazetkê œcienn¹: „DOBRZY LUDZIE W CZASACH Z£A”. Na podstawie zgromadzonych materia³ów uczniowie prowadzili dyskusje na temat wartoœci, którymi kierowali siê bohaterowie projektu takich jak odwaga, wspó³czucie, odpowiedzialnoœæ, poœwiêcenie, wra¿liwoœæ. Obejrzeli oni równie¿ filmy o w/w postaciach. Jako podsumowanie projektu pi¹toklasiœci przygotowali debatê szkoln¹ na temat: Czego mo¿emy nauczyæ siê od Ireny Sendlerowej, Janusz Korczaka i Jana Karskiego? Debata odby³a siê w dniu 6 lutego b.r., a jej obserwatorami byli pani dyrektor, nauczyciele oraz koledzy i kole¿anki. Kobiety, kobiety... W przededniu Dnia Kobiet, tj. 7 marca odby³ siê apel dedykowany wszystkim paniom pracuj¹cym w naszej szkole. Apel przygotowa³ ks. Krzysztof Bal wraz ch³opcami z klas IV-VI. Podczas wystêpu mogliœmy zobaczyæ urocze modelki których stroje i urodê ocenia³o surowe jury m.in. pani dyrektor. Pokaz mody bardzo spodoba³ siê zebranej publicznoœci. chêtnie bawi³y siê i tañczy³y. Starsi uczniowie, którzy przyszli na zabawê po po³udniu te¿ z pewnoœci¹ nie mogli narzekaæ na nudê, a chêtnych do tañców nie brakowa³o a¿ do wieczora. Rada Rodziców zadba³a o napoje i s³odki poczêstunek dla wszystkich uczestników zabawy. Wyjazd na narty W dniu 29 stycznia uczniowie naszej szko³y wraz z uczniami z SP w Bêdzienicy po raz drugi wyjechali na narty (pierwszy wyjazd odby³ siê w grudniu 2013 r.) do Oœrodka Narciarskiego w Pu³awach ko³o Rymanowa Zdroju. Oœrodek ten jest organizatorem projektu „Narty Dzieciom” maj¹cego na celu popularyzacjê narciarstwa wœród dzieci ze szkó³ podstawowych. Wyjazd sta³ siê wspania³¹ okazj¹ do æwiczenia i doskonalenia techniki jazdy na nartach oraz aktywnego wypoczynku w zimowej aurze pod okiem doœwiadczonych instruktorów. „Dobrzy ludzie w czasach z³a” Od paŸdziernika 2012 r. do stycznia 2013 r. uczniowie kl. V realizowali projekt edukacyjny pt. „Dobrzy ludzie w czasach z³a – Irena Sendlerowa, Jan Karski, Janusz Korczak”. Organizatorem projektu by³o Centrum Edukacji Obywatelskiej zaœ jego szkolnym koordynatorem by³a p. Barbara Dutka – nauczyciel historii. 16 Nasze modelki zaœpiewa³y równie¿ cztery piosenki wœród nich znany przebój „Byæ kobiet¹”. Ca³y wystêp ch³opców pe³en humoru i pomys³u zosta³ przyjêty owacyjnie przez panie i kole¿anki ze szkolnej ³awy. Po apelu ch³opcy wrêczyli kwiaty i z³o¿yli ¿yczenia zebranym paniom. Osi¹gniêcia sportowe naszych uczniów W dniu 12 lutego w Gimnazjum w Iwierzycach odby³ siê Turniej o Puchar Wójta Gminy Iwierzyce. W kategorii klas V-VI Julia i Gabriela Zatorskie zdoby³y kolejno I i II miejsce, zaœ wœród ch³opców II miejsce wywalczy³ Mateusz Kocoñ. W m³odszej kategorii wiekowej III miejsce zajê³a Dorota Duda z kl. IV. W czasie ferii zimowych w szkole w Wiercanach odby³ siê Turniej Tenisa Sto³owego o Puchar Dyrektora Szko³y. W kategorii klas IV-VI Julia, Gabriela oraz Emila Zatorskie zajê³y kolejno I, II i III miejsce. Wœród ch³opców najlepsi okazali siê Mateusz Kocoñ, Patryk Wajda oraz Maciej Broda. W Gminnym Dru¿ynowym Turnieju Tenisa Sto³owego (27 lutego) Julia i Gabriela Zatorskie zajê³y I miejsce a ch³opcy Mateusz Kocoñ i Patryk Wajda II miejsce. Sukcesem dziewcz¹t by³o zdobycie I miejsca w Turnieju Powiatowym i bêd¹ one reprezentowaæ szko³ê w Turnieju Rejonowym. Opr. A. Œwierczek WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46) „Trzeba to wszystko z siebie wyrzuciæ; zrozumieæ i wyrzuciæ, daj¹c zarazem œwiadectwo prawdy historycznej” W dniu 7 lutego goœciliœmy w bibliotece pisarza W³odzimierza K³aczyñskiego. Pisarz i lekarz weterynarii. Urodzi³ siê w 1933 r. w ¯ywcu. Obecnie zwi¹zany jest z Mielcem. Autor powieœci „Popielec”, na podstawie której TVP w latach 80. zrealizowa³a serial pod tym samym tytu³em. Ekranizacja otrzyma³a w 1985 roku Na- siê obiektywizmem w odzwierciedlaniu rzeczywistoœci. Kontynuacj¹ Miejsca jest 2-tomowy „Zasiek Polski”, powieœæ zawieraj¹ca nowe elementy ¿ycia jego bohaterów, dotycz¹ce ludzi pokoleñ, sfer spo³ecznych i pogl¹dów politycznych ¿yj¹cych w tamtym „miejscu i czasie”. „Pisarz wielkiej miary, znakomity realista, wra¿liwy i wiarygodny œwiadek swojej epoki, przenikliwy obserwator polskiej XX wiecznej rzeczywistoœci oraz ludzi uwik³anych w jej pu³apki”. Na kanwie Miejsca powsta³a powieœæ radiowa pt. „Skorpionada”. W³odzimierz K³aczyñski jest cz³onkiem Zwi¹zku Literatów Polskich. Na pytanie jak mo¿na ¿yæ z ciê¿arem doœwiadczeñ wojennych trac¹c równie¿ bliskich (z rodziny zginêli dziadek, ojciec matki i jej brat z ciê¿arn¹ ¿on¹), pisarz mówi, ¿e „ka¿dy koszmar kiedyœ siê koñczy” a twórczoœæ jest dowodem na to, ¿e „Trzeba to wszystko z siebie wyrzuciæ; zrozumieæ i wyrzuciæ, daj¹c zarazem œwiadectwo prawdy historycznej”. grodê Z³otego Ekranu w Chianchiano Terme. Inne ksi¹¿ki tego autora to: „Wronie pióra” – tryptyk, „Anio³ siê rozeœmia³” powieœæ, „I pies te¿ cz³owiek” – dzienniki, „I kot ma duszê” – dzienniki, Jego ostatnie dzie³o to licz¹ca ponad 5 tomów i tysi¹c stron powieœæ „Miejsce”. Jak sam przyznaje w trakcie spotkañ z czytelnikami poœwiêci³ jej 4 lata swego ¿ycia. Ten czas by³ potrzebny autorowi nie tylko na pisanie, ale tak¿e na zebranie obszernej dokumentacji i materia³ów z okresu wojny i okupacji. Klasyczna, dobrze skrojona, realistyczna powieœæ o losach bohaterów nie tylko podkarpackiego regionu jak K¹ty, Dzikowiec, Pustków, Kamionka czy Zaleszany, ale poœrednio losy ca³ej zbiorowoœci polskiej z ca³ym jej zró¿nicowaniem spo³ecznym i psychologicznym bohaterów podczas II wojny œwiatowej. Dzie³o to trudno okreœliæ inaczej ni¿ mianem wielkiej, wybitnej prawdziwie „wspó³czesnej epopei” charakteryzuj¹cej WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46) 17 Istnieje wiele powodów dla których warto czytaæ ksi¹¿ki Ci, którzy czytaj¹ s¹ m¹drzejsi. W jêzyku funkcjonuje termin „oczytany” co oznacza, ¿e ktoœ ma wartoœciow¹ wiedzê. Osoby, które siêgaj¹ po ksi¹¿ki mog¹ poprawiæ wiele aspektów swojego ¿ycia np. relacje z innymi osobami, czytanie rozwija nasze uczucia i zdolnoœæ do empatii. Czytanie sprawia, ¿e cz³owiek staje siê jeszcze bardziej inteligentny. Poszerza swoje horyzonty dziêki czemu na t¹ sam¹ sprawê potrafi spojrzeæ z ró¿nych perspektyw. Czytanie wzbogaca s³ownictwo. Wiêksze s³ownictwo pomaga w opisywaniu swoich myœli czy uczuæ. Maj¹c bogatsze s³ownictwo lepiej siê komunikujemy i lepiej przekazujemy swoje myœli. Czytaj¹c poprawiamy pamiêæ i wyobraŸniê. Nowe informacje to doskona³a stymulacja dla mózgu, tworzymy filmy i obrazy, ³¹czymy now¹ wiedzê z tym co ju¿ znane. Czytanie zmniejsza stres, dzia³a uspokajaj¹co. Czytanie pomaga w pisaniu. Ka¿dy, kto du¿o pisze powinien równie¿ du¿o czytaæ. Czytanie jest tanie, poniewa¿ ksi¹¿ki mo¿na bezp³atnie po¿yczyæ w bibliotece lub kupiæ za niewielkie pieni¹dze. Siedemnaœcie zalet czytania ksi¹¿ki dla dzieci, które opracowa³a Szwedzka Akademia Literatury Dzieciêcej noœæ do empatii. Wyrabia w nas umiejêtnoœæ wczucia siê w czyj¹œ sytuacjê. 6. Ksi¹¿ka dodaje si³ i zapa³u. Dostarcza nam rozrywki i emocji. Mo¿e rozœmieszyæ lub zasmuciæ. Mo¿e pocieszyæ i wskazaæ nowe mo¿liwoœci. 7. Ksi¹¿ka mo¿e stawiaæ pytania, które anga¿uj¹ i pobudzaj¹ do dalszych przemyœleñ. 8. Ksi¹¿ka uczy nas etyki. Sk³ania do namys³u nad tym, co s³uszne, a co nie, co dobre, a co z³e. 9. Ksi¹¿ka mo¿e wyt³umaczyæ rzeczywistoœæ i pomóc w zrozumieniu zale¿noœci. 10. Ksi¹¿ka mo¿e udowodniæ, ¿e czêsto pytanie ma wiêcej ni¿ jedn¹ odpowiedŸ, ¿e na problem da siê spojrzeæ z ró¿nych stron. Mo¿e podpowiedzieæ inne sposoby rozwi¹zywania konfliktów ni¿ przemoc. 11. Ksi¹¿ka pomaga nam zrozumieæ siebie. Odkrycie, ¿e s¹ inni, którzy myœl¹ jak my, ¿e mamy prawo do swoich odczuæ i reakcji, umacnia nasze poczucie w³asnej wartoœci. 12. Ksi¹¿ka pomaga nam zrozumieæ innych. Lektura ksi¹¿ek pisarzy z innej epoki, innego œwiata, i odkrywanie, ¿e ich myœli i odczucia nie ró¿ni¹ siê od naszych, buduje tolerancjê dla innych kultur i zapobiega uprzedzeniom. 13. Ksi¹¿ka jest naszym towarzyszem w samotnoœci. £atwo wzi¹æ j¹ ze sob¹ i czytaæ gdziekolwiek. Z biblioteki mo¿na ja wypo¿yczyæ za darmo i nie trzeba pod³¹czaæ jej do pr¹du. 14. Ksi¹¿ka jest czêœci¹ naszego dziedzictwa kulturowego. Dziêki niej mamy wspólne doœwiadczenia i punkty odniesienia. 15. Dobra ksi¹¿ka dla dzieci, któr¹ mo¿na czytaæ na g³os, przynosi radoœæ dzie- ciom i doros³ym. Buduje pomost miêdzy pokoleniami. 16. Ksi¹¿ka dla dzieci to pierwsze spotkanie z literatur¹ – nieograniczonym œwiatem, z którego czerpiemy przez ca³e ¿ycie. To bardzo wa¿ne spotkanie, gdy¿, jeœli nie zostanie zmarnowane, poka¿e, ile mo¿e daæ dobra literatura. 17. Literatura dzieciêca wzbogaca kulturê kraju. Daje pracê wielu ludziom: pisarzom, ilustratorom, wydawcom, redaktorom, drukarzom, recenzentom, ksiêgarzom, bibliotekarzom. Literaturê dzieciêc¹ mo¿na równie¿ eksportowaæ przynosz¹c krajowi dochód i uznanie za granic¹. „ABC XXI Ca³a Polska czyta dzieciom...” Fundacja ABC XXI Ca³a Polska czyta dzieciom, dzia³a ju¿ 11 lat wspieraj¹c zdrowie umys³owe, psychiczne i moralne dzieci i m³odzie¿y. My tak¿e czytamy ju¿ od wielu lat dzieciom z m³odszych klas szkó³ podstawowych oraz przedszkoli. W tym roku akcj¹ objêliœmy Przedszkole w Iwierzycach. Dzisiaj Pani Zofia G¹sior, Czytelniczka Roku 2012, czyta³a dzieciom opowiadanie „O franklinie i ksi¹¿ce z biblioteki”. By³o to dla nas wielkie prze¿ycie. Dzieci chêtnie odpowiada³y na pytania, opowiada³y o swoich zwierz¹tkach a na koñcu spotkania œpiewa³y dla nas piosenki. Ka¿dy kontakt z dzieckiem jest wartoœci¹. Dzieci s³uchaj¹c bajek kszta³tuj¹ swoj¹ wyobraŸniê, prze¿ywaj¹ ró¿ne przygody razem z bohaterami i zadaj¹ wiele pytañ. My s³uchaj¹c dzieci uczymy siê Œwiêto zosta³o ustanowione w 1967 roku i od tamtej pory co roku odbywa siê w innym pañstwie. Polska by³a organizatorem w 1979 roku. Dzieñ ten ma na celu rozpowszechnienie ksi¹¿ek dla dzieci oraz wspieranie czytania przez najm³odszych. Warto je poznaæ: 1. Ksi¹¿ka pomaga nam rozwijaæ jêzyk i s³ownictwo. Uczy nas wyra¿aæ myœli i rozumieæ innych. 2. Ksi¹¿ka rozwija myœlenie. Dostarcza nam pojêæ myœlowych i nowych idei, rozszerza nasz¹ œwiadomoœæ i nasz œwiat. 3. Ksi¹¿ka pobudza fantazjê, uczy budowaæ obrazy w wyobraŸni. 4. Ksi¹¿ka dostarcza nam wiedzy o innych krajach i kulturach, o przyrodzie, technice, historii, o tym wszystkim, o czym chcielibyœmy dowiedzieæ siê czegoœ wiêcej. 5. Ksi¹¿ka rozwija nasze uczucia i zdol- 18 WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46) Wystawê mo¿na ogl¹daæ codziennie od poniedzia³ku do pi¹tku w godzinach pracy biblioteki do dnia 28 marca 2013 roku. otwartoœci, ciep³a, uœmiechu i autentycznoœci. Bo CZAS spêdzony razem to: Czu³oœæ, Zachwyt, Akceptacja i Szacunek. To budowanie wiêzi. Laureaci Konkursu na Czytelnika Roku 2012 Czytaj¹ce Rodziny: Ma³gorzata, Izabela, Gabriela Baran z Olchowej Iwona, Kinga, Sebastian Kot z Nockowej Zofia, Ma³gorzata Józef G¹sior z Olimpowa Czytelnicy Doroœli: Alicja Cieœlik z Nockowej Helena Ziêba z Iwierzyc Ewelina Szczepanowska z Nockowej Henryk Tobiasz z Sielca Marek Rachwalski z Wiercan Franciszek Zaj¹c z Wiercan Uczniowie szkó³ podstawowych: Katarzyna Czapka ucz. kl. IV Szko³y Podstawowej w Olchowej Magdalena Jêdrych ucz. kl. V Szko³y Podstawowej w Nockowej Oliwia Ocha³ ucz. kl. III Szko³y Podstawowej w Iwierzycach Uczniowie Gimnazjum im. Jana Paw³a II w Iwierzycach: Olga Salamon ucz. kl. II Barbara Ochab ucz. kl. I £ukasz Fryd³o ucz. kl. II Serdecznie gratulujemy Laureatom, a nam wszystkim ¿yczymy, aby dziêki ksi¹¿ce bardziej „byæ”. Ks. Jan Twardowski Wystawa malarstwa i grafiki Sylwii Zawiœlak z Olimpowa Ten sam Ten sam krzy¿ gdy zima i zaj¹c osiwia³ ten sam gdy jesieñ i brzozy zaledwie ubrane ten sam gdy czapla nadobna od bia³ej o po³owe mniejsza ten sam gdy wiosn¹ spóŸnione kukanie ten sam gdy ciê ze schodów zrzuc¹ rêce ukochane i rozp³acze siê serce jak osio³ bez os³a ³atwiej upaœæ na g³owê ni¿ powstaæ z mi³oœci krzy¿ to takie szczêœcie ¿e wszystko inaczej *** Ks.Jan Twardowski Proszê o wiarê Stukam do nieba proszê o wiarê ale nie o tak¹ z p³aczem na ramieniu tak¹ co liczy gwiazdy a nie widzi kury tak¹ jak motyl na jeden dzieñ ale zawsze œwie¿¹ bo nieskoñczon¹ tak¹ co biegnie jak owca za matk¹ nie pojmuje ale rozumie ze s³ów wybiera najmniejsze nie na wszystko ma odpowiedŸ i nie przewraca siê do góry nogami je¿eli kogoœ szlak trafi Lucyna Majka WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46) 19 Reporta¿ z Ferii 2013 Zgodnie z coroczn¹ tradycj¹ w okresie zimowym Gminny Oœrodek Kultury w Wiercanach zorganizowa³ cykl zajêæ sportowo-rekreacyjnych dla dzieci z terenu naszej gminy. Mimo, ¿e œniegu by³o jak na lekarstwo, to i tak grupa m³odych uczestników z okolicznych wiosek mia³a mo¿liwoœæ w ciekawy i atrakcyjny sposób spêdziæ czas wolny od nauki szkolnej. Przygotowaliœmy dla nich bogaty i urozmaicony program, aby ka¿dy aktywnie spêdzi³ mi³e chwile. Nasz¹ wspóln¹ przygodê rozpoczêliœmy w pierwszym tygodniu ferii w dniu 13 marca wyjazdem na sztuczne lodowisko do Dêbicy. Jazda na ³y¿wach sprawi³a wszystkim du¿o radoœci oraz wiele pozytywnych emocji. Nie oby³o siê bez œmiechu, poniewa¿ co niektórzy dopiero pierwszy raz mieli ³y¿wy na nogach i w zwi¹zku z tym wykonywali ró¿ne ciekawe piruety. W drugim tygodniu zajêcia feryjne odbywa³y siê od poniedzia³ku do czwartku w godzinach 1000 – 1300 i obfitowa³y w ró¿noraki sposób. Poniedzia³ek by³ dniem plastycznym – panie: Eugenia Strojny i Ma³gorzata Szczygie³ z Oœrodka Doradztwa Rolniczego w Ropczycach przeprowadzi³y warsztaty artystyczne, na których mo¿na by³o nauczyæ siê i w³asnorêcznie wykonaæ stroiki wielkanocne oraz inne ozdoby okoliczno- œciowe. W tym dniu odby³a siê równie¿ projekcja filmu dla dzieci. We wtorek do GOK zawita³a najliczniejsza grupa uczestników, bowiem wystawione by³y ¿ywe zwierzêta egzotyczne, dzieci zobaczy³y min. wê¿e, jadowite pajêczaki, a tak¿e je¿a afrykañskiego, a wszystko to za spraw¹ ich w³aœciciela Karola Worek z Wiercan, któremu bardzo dziêkujemy za zorganizowanie wystawy. I to nie wszystkie atrakcje tego dnia – pan Marcin Hendzel – ³owczy z Ko³a £owieckiego „Ziemia Ropczycka” przedstawi³ prezentacjê multimedialn¹ na temat zwierz¹t leœnych. Barwnie opowiada³ o tym, ¿e cz³onkowie Kó³ £owieckich nie tylko poluj¹, ale tak¿e dbaj¹ o zachowanie równowagi w przyrodzie, troszcz¹ siê o to, by zwierzêta przetrwa³y ciê¿k¹ zimê. Na koniec dnia dziêki paniom z Ko³a Gospodyñ Wiejskich z Wiercan, które przygotowa³y zapiekanki i zupê pomidorow¹, najedzeni i pe³ni wra¿eñ udaliœmy siê do swoich domów. W œrodê zostaliœmy zaproszeni do Œrodowiskowego Domu Samopomocy w Wiercanach i tam wspólnie integrowaliœmy siê z ich uczestnikami. Spotkanie takie jest szczególnie wa¿ne, aby pomóc w prze³amywaniu s³aboœci i barier miêdzy dzieæmi zdrowymi i niepe³nosprawnymi. Opiekunowie z ŒDS przygotowali ciekawy i pe³en atrakcji XXI Dzieñ Seniora Tradycj¹ siê sta³o, ¿e w pierwszym kwartale roku, w czasie Karnawa³u, w naszej gminie obchodzimy Dzieñ Seniora. Równie¿ i w tym roku po raz 21. ta uroczystoœæ mia³a miejsce w niedzielê 3 lutego. Obchody Dnia Seniora rozpoczê³y siê Msz¹ œw. o godz. 14:00 w Kaplicy w Wiercanach. Po mszy seniorzy wraz z zaproszonymi goœæmi udali siê do sali Gminnego Oœrodka Kultury w Wiercanach. Impreza ta jest organizowana przez Gminny Oœrodek Pomocy Spo³ecznej przy wspó³udziale Urzêdu Gminy i GOK. Wystêpy artystyczne rozpocz¹³ ZPiT „Wiercany” uk³adem tañców œl¹skich, po czym g³os zabrali: Marta Zdzieb³o – dyrektor GOK oraz Bogus³aw Mucha – wójt Gminy Iwierzyce. Nastêpnie na scenie 20 zaprezentowa³ siê zespó³ tañca nowoczesnego „Gracja” w uk³adzie „Kowbojki”, a po nich ponownie zatañczy³ ZPiT „Wiercany” prezentuj¹c bliski naszym sercom uk³ad tañców rzeszowskich. Przed ostatni¹ czêœci¹ wystêpów artystycznych, któr¹ by³o widowisko obrzêdowe z Zagórzyc, podano gor¹cy posi³ek oraz deser. Po obiedzie pojawili siê s¹siedzi „zza górki”, czyli z Zagorzyc prezentuj¹c widowisko obrzêdowe o tematyce bo¿onarodzeniowej. Widowisko by³o nasycone humorem, lokaln¹ gwar¹, barwnymi strojami. Salwy œmiechy wywo³ywa³ ¯yd oraz Krowa, poniewa¿ aktor, który wcieli³ siê w jej postaæ robi³ to znakomicie. Po czêœci artystycznej nadszed³ czas na tañce przy dŸwiêkach kapeli. Na program min. zostaliœmy podzieleni na grupy, gdzie ka¿da mia³a do wykonania swoje zadanie i z wielkim zapa³em bra³a siê do pracy, nauczyliœmy siê robiæ ozdoby na szyjê, braliœmy udzia³ w konkursie „Jaka to melodia”, a tak¿e zostaliœmy poczêstowani ciep³ym posi³kiem. Czwartek by³ ostatnim dniem ferii. Na sam koniec aura pogodowa nam sprzyja³a i mogliœmy wyjœæ na zewn¹trz, aby ulepiæ œnie¿nego ba³wana. Mi³¹ i przyjemn¹ niespodziank¹ tego dnia by³a przeja¿d¿ka saniami do których zaprzê¿ona by³a para kucyków. W³aœciciel, pan Edward Lelek z Wiercan, z chêci¹ i uœmiechem przewozi³ dzieci wokó³ Domu Kultury. Codziennie podczas trwania ferii dostêpny by³ stó³ tenisowy, a tak¿e organizowane by³y zajêcia sportowe, konkursy, zgadywanki i rebusy. Dla leniuchów zapewniliœmy spokojniejsz¹ rozrywkê, czyli gry planszowe. Ferie zimowe niestety ju¿ za nami. Jednak mi³e wspomnienia pozostan¹. Tak bogaty program pozwala³ na kszta³towanie zdolnoœci oraz poznawaniu sztuki, która jest tworzeniem nowych treœci, niepowtarzalnych wartoœci zw³aszcza gdy w rolê artysty wczuwaj¹ siê m³odzi ludzie. Ewa Klimek Relacja fotograficzna na str. 35 sali rozbrzmiewa³y walczyki, oberki, tramelki, poleczki, nie zabrak³o równie¿ tanga czy cha-chy. Seniorzy bawili siê znakomicie nuc¹c jednoczeœnie znane melodie. Jak co roku, wybrano najpiêkniej tañcz¹c¹ parê, w tym roku laureatami zostali: Józefa i Czes³aw Mazurowie z Bêdzienicy. Zostali udekorowani przechodnimi kotylionami, które otrzymali od ubieg³orocznych laureatów – pañstwa Œwiniuchów, gratulacje z³o¿yli organizatorzy oraz pozostali uczestnicy zabawy. Podczas przerw na sali s³ychaæ by³o wspólne œpiewy i rozmowy. Impreza potrwa³a do godz. 22:00, a goœcie opuszczali budynek GOK w znakomitych nastrojach, ¿ycz¹c sobie „do zobaczenia za rok” – i my równie¿ im tego SERDECZNIE ¯YCZYMY!!! Zbigniew Skworzec Relacja fotograficzna na str. 36 WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46) „Z³o tañcem zwyciê¿aj” W Gminnym Oœrodku Kultury w Wiercanach 20 marca 2013 r. Teatr Rozmaitoœci z Gdañska wystawi³ bajkê muzyczn¹ pt: „Z³o tañcem zwyciê¿aj”. Jest to rodzaj wspó³czesnego moralitetu, opowiadaj¹cego o losach gêsiareczki Marysi, która dzieli siê z wêdrownym cygankiem ostatnim kawa³kiem chleba. W nagrodê otrzymuje od niego moc uzdrawiania wszelkich ¿ywych stworzeñ za pomoc¹ czarodziejskiego tañca. W warstwie dydaktycznej bajka w sposób szczególny podkreœla wartoœæ zwyciêstwa dobra nad z³em, potêgê mi³oœci oraz koniecznoœæ przebaczania innym. Barwna scenografia, profesjonalne aktorstwo, lalki, muzyka, taniec i œpiew – to dodatkowe walory tego pouczaj¹cego przedstawienia. Sztuka przeznaczona by³a dla dzieci w wieku od 3 – 10 lat i da³a wiele radoœci dzieciom. Teatr Rozmaitoœci goœci³ równie¿ za granic¹ min. w Kanadzie i Szwecji. Dziêki pozyskanym œrodkom z Programu Profilaktyki Problemów Alkoholowych w Iwierzycach spektakl ten dzieci mog³y obejrzeæ nieodp³atnie. WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46) 21 Posiedzenie Wojewódzkiej Rady Kó³ Gospodyñ Wiejskich 6 marca w naszej gminie odby³ siê Wojewódzki Zjazd Zarz¹du i Rady Kó³ Gospodyñ Wiejskich. Na posiedzenie przybyli: – Beata Adamska – kierownik Oddzia³u Sekretariatu Regionalnego Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich Urzêdu Marsza³kowskiego, – Arkadiusz Bêben – dyrektor biura Podkarpackiej Izby Rolniczej, – Mieczys³aw Bochenek – prezes Wojewódzkiego Zwi¹zku Kó³ek i Organizacji Rolniczych, – Janina KuŸniar – przewodnicz¹ca Wojewódzkiej Rady KGW, – Stefania Micha³ek – wiceprzewodnicz¹ca Wojewódzkiej Rady KGW oraz gminne przewodnicz¹ce KGW w terenu województwa. Spotkanie rozpoczê³o siê w szkole podstawowej w Nockowej. Pani Irena Toœ zda³a sprawozdanie z dzia³alnoœci KGW dzia³aj¹cych na terenie naszej gminy. Po czym pani dyrektor Izabela Kubacka zaprosi³a goœci do obejrzenia szko³y. Po zwiedzaniu g³os zabra³a p. Beata Adamska informuj¹c zebranych o przedsiêwziêciach realizowanych w ramach dzia³añ Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich oraz zachêca³a panie do sk³adania wniosków o dofinansowanie dzia³añ KGW. Kolejnym prelegentem by³ Arkadiusz Bêben. Po krótkich rozmowach i dyskusjach problemowych uczestnicy zjazdu zostali zapoznani z dzia³alnoœci¹ placówek kulturalno-oœwiatowych gminy Iwierzyce. Kolejno odwiedzano: Urz¹d Gminy, Gimnazjum, Bibliotekê Publiczn¹, Dzienne Centrum Aktywnoœci w Wiercanach, KuŸniê w Olimpowie, Koœció³ w Bystrzycy. Zwiedzanie zakoñczy³o siê w Gminnym Oœrodku Kultury. Do grona osób przyby³ych z terenu województwa do³¹czy³y delegacje KGW z naszej gminy i nasze w³adze samorz¹dowe: przewodnicz¹ca rady gminy Maria Filipek, wójt gminy Bogus³aw 22 Genowefa Toœ i Mieczys³aw Bochenek. Janina KuŸniar. Stefania Micha³ek. Mucha i zastêpca wójta Andrzej Berlik. W dalszej czêœci zjazdu zaplanowano prezentacje kulturalne oraz wrêczenie legitymacji cz³onka KGW. Legitymacje otrzyma³y panie: Helena Wiesnowska, Gra¿yna O¿óg, Ma³gorzata Siewierska, Irena Toœ, Gra¿yna Pacia, Anna Siewierska, Maria Oboz, Janina Strêk. Na scenie prezentowa³y siê zespo³y dzia³aj¹ce w GOK: ZPiT Wiercany, grupy tañca nowoczesnego i towarzyskiego Gracja i Impuls oraz grupa teatralna ze SP z Wiercan przy- gotowana przez p. Otyliê Mordel, prezentuj¹c scenkê promuj¹c¹ zdrowe od¿ywianie pt. „Witaminki kontra konserwanty”. Poniewa¿ zjazd przypad³ w okolicach Dnia Kobiet p. Bogus³aw Mucha z³o¿y³ wszystkim Paniom ¿yczenia oraz obdarowa³ czekoladami. Przy obiedzie i koncercie zespo³ów g³os zabierali przedstawiciele organizacji wojewódzkich i gminnych. Marta Zdzieb³o Relacja fotograficzna na str. 2 WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46) Kolorowo, wiosennie i œwi¹tecznie – XXII Przegl¹d Plastyki Obrzêdowej w Nagawczynie Za oknem œnieg jednak atmosfera na sali gimnastycznej gor¹ca. XXII Przegl¹d Plastyki Obrzêdowej Sto³ów Wielkanocnych 17 marca Jury byli tak¿e Pani Joanna Sasak – plastyk ze Stowarzyszenia Plastycy Dêbicy, Pan Antoni Kamiñski – Prezydent Fundacji Educare et Servire 2013 r. o godz. 13.00, zawita³ do so³ectwa Nagawczyna – tutaj mamy wiosnê, a wraz z ni¹ œwiêta Wielkiej Nocy. Z terenu Gminy Dêbica w Przegl¹dzie wziê³o udzia³ 13 Zespo³ów Szkó³, 8 Kó³ Gospodyñ Wiejskich oraz 2 Stowarzyszenia. W tym roku wspó³organizatorem imprezy by³a Lokalna Grupa Dzia³ania Partnerstwo 5 Gmin i na Przegl¹d zaproszono przedstawicielki Gmin wchodz¹cych w sk³ad LGD. Do konkursu stanê³o KGW z Gminy Czarna, KGW Wiercany z Gminy Iwierzyce oraz SGW Szkodnianki z Sêdziszowa Ma³opolskiego. Na pocz¹tek imprezy Pani Dyrektor CKiB Agnieszka ¯urek przywita³a licznie przyby³ych goœci, po czym Konferansjerzy powitali i przedstawili Szacowne Jury, które tego dnia mia³o nie lada zadanie – wybraæ wœród tylu piêknych sto³ów te najpiêkniejsze. Przewodnicz¹c¹ Jury zosta³a Pani Stefania Micha³ek – Cz³onek Wojewódzkiego Zwi¹zku Rolników Kó³ek i Organizacji Rolniczych w Rzeszowie oraz V-ce Przewodnicz¹ca Podkarpackiego Ko³a Gospodyñ Wiejskich. Cz³onkami oraz £ukasz Laskowski – przedstawiciel LGD Partnerstwo 5 Gmin. Kiedy Jury rozpoczê³a ocenê publicznoœæ zosta³a zaproszona na wy- ganizowany dla dzieci. Wszyscy milusiñscy w nagrodê otrzymali paczki s³odkoœci. Kiedy Jury uda³a siê na obrady uczestnicy Przegl¹du mogli skosztowaæ tych wszystkich pysznoœci znajduj¹cych siê na sto³ach. Publicznoœci nie trzeba by³o d³ugo prosiæ. Œwi¹teczne smako³yki zniknê³y w mgnieniu oka. Po burzliwych obradach przyszed³ czas na wyniki. Przewodnicz¹ca Jury Pani Stefania Micha³ek odczyta³a protokó³ i ukaza³a zebranym zwyciêzców: • W kategorii KGW i Stowarzyszenia I miejsce zajê³o KGW Zawada. • W kategorii Zespó³ Szkó³ I miejsce zaj¹³ ZS w Nagawczynie. • W Kategorii Najpiêkniejszy Stó³ Wielkanocnych LGD zwyciê¿y³o KGW z Gminy Czarna. • KGW Wiercany, KGW Zawada oraz SGW Szkodnianki otrzyma³y wyró¿nienia. Na wszystkich uczestników czeka³y pami¹tkowe dyplomy oraz nagrody. Dodatkowe upominki przekaza³a Lokalna grupa Dzia³ania Partner- stêp chóru pod batut¹ Marcina Pyci. Ogromn¹ atrakcj¹ by³ konkurs wiedzy o Œwiêtach Wielkanocnych zor- stwo 5 Gmin. By³o kolorowo, wiosennie i œwi¹tecznie! CKiB Gminy Dêbica WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46) 23 Bilans pracy KGW z Nockowej za 2012 rok W marcu ka¿dego roku Ko³a Gospodyñ Wiejskich z Gminy Iwierzyce dokonuj¹ oceny swojej pracy. Sekretarz KGW z Nockowej wspólnie z cz³onkiniami te¿ podsumowa³ pracê za ubieg³y rok. Ko³o podejmowa³o wiele przedsiêwziêæ, by wzbogaciæ pracê w Kole i promowaæ go w gminie i województwie. • Uczestniczy³o w II Europejskim Festiwalu Smaków w Krasiczynie na najlepsz¹ potrawê z podkarpackiej wo³owiny. Tutaj zas³u¿y³o na wyró¿nienie. • W konkursie „Smak Tradycji – Kulinarne Dziedzictwo Gminy Iwierzyce” otrzyma³o pierwsze miejsce za weselnego pieroga. • Na Festiwalu Podkarpackich Smaków w Górnie wygra³o pierwsze miejsce za sa³atkê z rzepy. • Przedstawicielki Ko³a bra³y udzia³ w konkursie Nasze Kulinarne Dziedzictwo w Lesku. • Uczestniczy³y w Festiwalu Folklorystycznym w Ropczycach „Ocaliæ od zapomnienia folklor naszego regionu”. • Szkoli³y siê w Rzeszowie w WSZ na temat – Klaser produktów tradycyjnych i regionalnych, smaki podkarpackie. • Uczestniczy³y w trzydniowych Miêdzynarodowych Targach organizowanych w Rzeszowie „Alpejsko-Karpackie Forum Wspó³pracy”. Za twórcz¹ dzia³alnoœæ Ko³a przewodnicz¹ca zorganizowa³a dla cz³onkiñ wycieczkê w Bieszczady. Uczestnicy zwiedzali Oœrodek Wczasowo-Rehabilitacyjny w Myczkowcach, zaporê w Solinie i degustowali ró¿ne smaki na integracyjnym spotkaniu w gospodarstwie agroturystycznym w Ja³owym u pañstwa Zbigniewa i Danuty Wawryszczuk. Sekretarz Ko³a Helena Wiesnowska 24 CHRZAN Chrzan powinniœmy spo¿ywaæ przez ca³y rok, a przewa¿nie przypominamy sobie o nim przed œwiêtami Wielkanocnymi. Chrzan zawiera witaminy: A, B, B1, B2, C, E, sk³adniki mineralne: potas, wapñ, fosfor, magnez, ¿elazo, mangan, sód, cynk, siarkê, fosfor, jod, chlor, b³onnik, wêglowodany, t³uszcze, zwi¹zki azotowe, glikozydy, flawonoidy, olejki eteryczne, kwas nikotynowy, argininê, asparaginê, glutaminê, fitoncydy. Chrzan jest warzywem ma³o kalorycznym 100g to tylko 70 kalorii. W tradycji chrzeœcijañskiej jest nieodzownym elementem œwi¹tecznej Wielkanocnej œwiêconki. Zapewniæ nam ma przez ca³y rok zdrowie i si³y witalne. W ka¿dym koszyczku powinien znajdowaæ siê nie tylko jako element dekoracyjny, ale jak nakazuje tradycja poœwiêcony smaczny, piek¹cy, szczypi¹cy chrzan powinno siê zjeœæ rano na czczo, aby potem do woli objadaæ siê bezkarnie, obficie i t³usto przygotowanymi specja³ami. Chrzan to warzywo i niezast¹piony lek profilaktyczny, nie tylko podczas œwi¹tecznego ucztowania. Chrzan w wielu krajach œwiata stosowano w medycynie ludowej. Ma dzia³anie odka¿aj¹ce i rozgrzewaj¹ce, zawiera substancje bioaktywne o dzia³aniu przeciwnowotworowym. S³u¿y do pobudzania apetytu, u³atwiania trawienia, w leczeniu w¹troby, w kolce w¹trobowej i p³ucnej, jako œrodek moczopêdny, w kamicy moczowej, w zapaleniu korzonków, w reumatyzmie i podagrze, w zwalczaniu infekcji, w leczeniu zapalenia oskrzeli, w goœæcu, w leczeniu trudno goj¹cych siê ran, w naderwaniu i zapaleniu œciêgien. Chrzan jest naturalnym antybiotykiem dzia³aj¹cym bez skutków ubocznych, wspomaga leczenie anemii, odchudza, dzia³a moczopêdnie, rozrzedza krew, poprawia kr¹¿enie krwi, obni¿a cholesterol, odkwasza organizm, oczyszcza z toksyn, zapobiega zaparciom, ³agodzi bóle reumatyczne, zapalenie korzonków, odka¿a jamê ustn¹ i dzi¹s³a, leczy ropiej¹ce trudno goj¹ce rany i wrzody. Chrzan jest równie¿ kosmetykiem, poprawiaj¹cym i dbaj¹cym o nasz¹ urodê. Minimalizuje oznaki starzenia siê naszej skóry i cery. Zmniejsza i wyg³adza zmarszczki, czyni cerê delikatn¹, usuwa piegi, plamy, wszelkie przebarwienia w tym s³oneczne, wybiela i rozjaœnia skórê. Domowym sposobem mo¿emy przygotowaæ kilka smacznych, zdrowotnych specja³ów czy pielêgnacyjnych kosmetyków. Mas³o chrzanowe: 1 paczka mas³a, 4 ³y¿ki tartego chrzanu, 1 ³y¿eczka soli, 1 ³y¿eczka soku z cytryny, szczypta cukru. Wymieszaæ chrzan z sokiem z cytryny, mas³o utrzeæ z sol¹ i w czasie ucierania stopniowo dodawaæ chrzan. Dok³adnie wymieszaæ, zawin¹æ w foliê aluminiow¹ formuj¹c ose³kê lub kostkê, w³o¿yæ do zamra¿alnika. Syrop z chrzanu: 100g œwie¿ego startego chrzanu, zalaæ 1/2 szklanki letniej przegotowanej wody i pozostawiæ pod przykryciem na pó³ godziny. Po czym p³yn odcedziæ, dodaæ do niego 100g miodu i dok³adnie wymieszaæ. Syrop podajemy 3 razy dziennie po ³y¿ce doros³ym, natomiast dzieciom po ma³ej ³y¿eczce. Poprawia apetyt i zwalcza suchy mêcz¹cy kaszel. Chrzanowa maseczka: œwie¿y starty korzeñ potrzeæ i wymieszaæ z naturalnym jogurtem, na³o¿yæ na twarz. Po 15 minutach sp³ukaæ letni¹ wod¹. Tonik regeneruj¹cy naskórek: utarty œwie¿y chrzan, zalaæ bia³ym winem gronowym, dok³adnie wymieszaæ. Odcedziæ i smarowaæ twarz 2-3 razy dziennie. Eugenia Strojny Zdrowych, radosnych Œwi¹t Wielkiej Nocy, suto zastawionych sto³ów, du¿o wody w poniedzia³ek, bogatego zaj¹ca i jak najmilszych spotkañ w gronie przyjació³ i rodziny ¿yczy Podkarpacki Oœrodek Doradztwa Rolniczego w Boguchwale Zespó³ Doradców w Ropczycach WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46) Przygotowania do Œwi¹t Wielkanocnych w ŒDS w Sêdziszowie M³p. Wielkanoc to jedno z najwa¿niejszych œwi¹t chrzeœcijañskich upamiêtniaj¹cych œmieræ i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Obchodzone jest w pierwsz¹ niedzielê po pierwszej wiosennej pe³ni. Poprzedzaj¹cy j¹ tydzieñ, stanowi¹cy okres wspominania najwa¿niejszych dla wiary chrzeœcijañskiej wydarzeñ, nazywany jest Wielkim Tygodniem. Œwiêta Wielkanocne zwi¹zane s¹ z ró¿norodnymi symbolami zwi¹zanymi z zmartwychwstaniem Jezusa Chrystusa. S¹ to: – Baranek wielkanocny – symbol Jezusa Zmartwychwsta³ego, ale tak¿e niewinnoœci, pokory oraz ³agodnoœci. Traktowany by³ jako zwierzê ofiarne. W tradycji ¿ydowskiej zwi¹zany jest z œwiêtem Paschy; – Wielkanocny zaj¹c – symbolizuje przede wszystkim odradzaj¹c¹ siê przyrodê, wiosnê oraz p³odnoœæ. Wed³ug œl¹skiej tradycji chodzi z koszyczkiem i rozdaje prezenty w pierwszy dzieñ œwi¹t Wielkanocnych; – Wielkanocny kurczaczek – podobnie jak jaja symbolizowaæ ma nowe ¿ycie. Jego ¿ó³ta barwa oznaczaæ ma radoœæ z Zmartwychwstania. Kolor ten kojarzy siê równie¿ z s³oñcem, wiecznoœci¹ i odrodzeniem; – Pisanka – symbol ¿ycia, si³y, mi³oœci i p³odnoœci. Dawniej uwa¿ano, ¿e malowanie jaj jest warunkiem istnienia œwiata; – Palma wielkanocna – upamiêtnia triumfalny wjazd Chrystusa do Jerozolimy. Wykonywane g³ównie z wierzby, która symbolizuje odrodzenie i przebudzenie z zimowego snu; – Sól – minera³, który w tradycji ludowej mia³ moc odstraszania wszelkiego z³a. Sól to przede wszystkim oczyszczenie; – Chleb – to pokarm niezbêdny do ¿ycia. Gwarantuje przede wszystkim dobrobyt i pomyœlnoœæ. Wœród chrzeœcijan zawsze by³ najwa¿niejszym symbolem – symbolem Cia³a Chrystusa; – Wêdlina – ma zapewniæ zdrowie i p³odnoœæ. Symbolizuje tak¿e dostatek. Wielkanoc by³a czasem powitania wiosny. Dlatego tak du¿o w tym œwiêcie symboli ¿ycia, odrodzenia, oczyszczenia czy te¿ zdrowia (zielone ga³¹zki palmy, woda, ogieñ a nawet jajko). Ju¿ nied³ugo œwiêta wielkanocne. Jak co roku z tej okazji uczestnicy ŒDS pod okiem opiekunów przygotowuj¹ ozdoby i stroiki, pos³uguj¹c siê ró¿nymi technikami poznanymi na za- jêciach rêkodzie³a artystycznego. W ramach zajêæ terapeutycznych w pracowniach nasi uczestnicy inspiruj¹c siê symbolami wielkanocnymi tworz¹ piêkne pisanki, baranki, zaj¹czki i kurczaki z glinki, kurczaki z filcu, koszyki z wikliny papierowej oraz kartki œwi¹teczne. Przygotowania up³ywaj¹ w atmosferze wzajemnej ¿yczliwoœci i wsparcia. Zaanga¿owanie wychowawców i uczestników w two- WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46) rzeniu ozdób kreuje niezwykle ciep³y klimat, a ka¿dy uczestnik zajêæ ma okazjê przekonaæ siê o rodzinnej atmosferze, jaka panuje w Œrodowiskowym Domu Samopomocy. Dziêki niej maj¹ oni œwiadomoœæ, ¿e ich praca mo¿e nie tylko wzbogaciæ dorobek artystyczny, ale tak¿e pomóc w prze³amywaniu trudnoœci i barier spo³ecznych, nawi¹zywaniu bli¿szych kontaktów z innymi ludŸmi. Wytwory ich sztuki s¹ póŸniej prezentowane podczas kiermaszy wielkanocnych, bêd¹cych wieloletni¹ tradycj¹ Miejsko Gminnego Oœrodka Kultury w Sêdziszowie Ma³opolskim i Gminnego Oœrodka Kultury w Wiercanach. Ciesz¹ siê one du¿¹ popularnoœci¹ zarówno wœród uczestników jak i wœród osób zainteresowanych; daj¹ mo¿liwoœæ uczestnikom zaprezentowania swoich umiejêtnoœci a tak¿e wzmocnienia w nich poczucia w³asnej wartoœci i wiary we w³asne si³y. Œwiêta Wielkanocne to przede wszystkim œwiêta radoœci, otuchy i nadziei, to czas starannych przygotowañ, mi³oœci i oczekiwania, dlatego starajmy siê by ka¿de œwiêta by³y coraz lepsze, czego ¿yczymy wszystkim czytelnikom. Opracowali: Justyna Ocha³, Krzysztof Stachurski, Ewelina ¯egleñ 25 Z espó³ ADHD oznacza zaburzenie z deficytem uwagi i nadruchliwoœci. Przypad³oœæ ta jest badana od ponad 140 lat, ale dopiero od niedawna zaczêto leczyæ, a przede wszystkim diagnozowaæ dzieci. Zanim jednak zaczniemy bacznie obserwowaæ swoj¹ pociechê pod k¹tem wystêpowania w jej zachowaniu zaburzeñ koncentracji, nadmiernej impulsywnoœci oraz nadruchliwoœci, nale¿y wiedzieæ, i¿ owe niepokoj¹ce zachowania powinny wystêpowaæ nagminnie i w ka¿dych okolicznoœciach, a nie jedynie w wyj¹tkowych, trudnych dla dziecka sytuacjach. Czasem objawy ADHD wykazuj¹ maluchy cierpi¹ce na ró¿nego rodzaju alergie b¹dŸ inne zaburzenia zdrowotne, Dlatego w³aœnie nie warto od razu wpadaæ w panikê, ale przede wszystkim nale¿y wykonaæ badania, które wyklucz¹ wszelkie inne ewentualnoœci. ADHD mo¿na porównaæ do pêdz¹cego poci¹gu, który wbrew ostrze¿eniom nie jest w stanie siê zatrzymaæ. Dziecku trudno zapanowaæ nad planowaniem swoich dzia³añ, a my mamy wra¿enie, ¿e w ogóle nie s³ucha co siê do niego mówi. Pasa¿erami tego poci¹gu staj¹ siê cz³onkowie rodziny i ludzie z otoczenia dziecka, którzy chc¹c nie chc¹c bywaj¹ anga¿owani w pracê nad uspokajaniem malucha. Co gorsza, motorniczy czasem zapomina, którêdy jechaæ do celu i jak siê w ogóle kieruje takim pojazdem. Nie zwraca uwagi na potrzeby pasa¿erów, za to potrafi zachwyciæ siê krajobrazem, który w³aœnie mija. Jeœli mu siê spodoba, zboczy z trasy bez wzglêdu na drugi poci¹g na horyzoncie, spóŸnienie, niezadowolenie pasa¿erów. To dlatego, ¿e dziecko z ADHD ¿yje chwila obecn¹ i nie wybiega myœlami w przód. Nie przewiduje konsekwencji dzia³añ. ¯ycie dzieci chorych na owe zaburzenie jest niezwykle ciê¿kie, jednak¿e to nie symptomy s¹ dla nich tak uci¹¿liwe, ale przede wszystkim sposób w jaki s¹ traktowane przez spo³eczeñstwo. Brak tolerancji i zrozumienia przez nauczycieli i opiekunów, b³êdne diagnozowanie oraz brak wiedzy i bezradnoœæ rodziców przyczyniaj¹ siê do dodatkowych powik³añ – depresji, niskiej samooceny, problemów i trudnoœci w nauce oraz niemo¿noœci odnalezienia siê w grupie rówieœniczej. Rodzice i opiekunowie powinni byæ œwiadomi, i¿ nieleczone ADHD prowadzi do powa¿nych konsekwencji w ¿yciu doros³ego, niezdiagnozowanego cz³owieka. Co istotne ludzie choruj¹cy na owe zaburzenie nie radz¹ sobie doros³ym w ¿yciu, czêsto popadaj¹ w konflikty z prawem, s¹ bardziej podatni na uza- 26 le¿nienia, czêœciej powoduj¹ wypadki drogowe, s¹ bezrobotni – tak naprawdê skazani na opiekê rodziny i pañstwa. Co powinno stanowiæ powód do niepokoju? Poni¿szy test ukazuje kryteria diagnozy ADHD. Jeœli osiem z 14 symptomów wymienionych w treœci dotyczy zachowañ naszej pociechy, powtarza siê za ka¿dym razem i w ka¿dej sytuacji (œrodowiskowej i spo³eczne) nale¿y udaæ siê po poradê do psychologa, który pomo¿e zdiagnozowaæ zaburzenie. 1. Nawet siedz¹c, dziecko wykonuje ruchy rêkami i nogami, wierci siê. 2. Siedzenie w autobusie, poczekalni czy poci¹gu jest dla dziecka najwiêksz¹ mêk¹. Nara¿aj¹c siê na karê i nerwy, wstaje, chodzi, biega, schyla siê. ADHD – co mo¿e niepokoiæ w rozwoju przedszkolaka? 3. Ró¿ne bodŸce ³atwo rozpraszaj¹ uwagê dziecka (np. to, co siê dzieje za oknem, podczas gdy dziecko bawi siê w domu). 4. Czêsto popada w konflikty z rówieœnikami, nie potrafi uszanowaæ panuj¹cych zasad w czasie zabawy. 5. Pragnie jak najszybciej odpowiedzieæ na zadane pytania i czêsto robi to bez zastanowienia. 6. Trudno mu skoncentrowaæ uwagê na jednej zabawie. 7. Zdaje siê nie rozumieæ do koñca wydawanych mu poleceñ, szczególnie je¿eli wydawane s¹ one w wiêkszej grupie. 8. Dziecko charakteryzuje tzw. s³omiany zapa³ – wci¹¿ zabiera siê za kolejne czynnoœci nie koñcz¹c pozosta³ych. 9. Nie potrafi siê spokojnie bawiæ bez wzglêdu na to czy jest samo czy w grupie. 10. Za du¿o mówi, trudno mu przerwaæ, uporczywie d¹¿y do skoñczenia swojej opowieœci ponad g³osami innych. 11. Przeszkadza w pracach grupowych – poprawia wypowiedzi innych, wyœmiewa, przekrêca lub po prostu przerywa. 12. Zdaje siê nie s³yszeæ kierowanych w jego stronê uwag. 13. Gubi swoje rzeczy, takie jak zabawki czy kredki. 14. Nie potrafi przewidzieæ konsekwencji swoich zachowañ oraz pomys³ów jakie wciela w ¿ycie, nara¿aj¹c na niebezpieczeñstwo siebie oraz innych. Jak pomóc maluchowi z ADHD? ADHD powinno siê leczyæ kompleksowo, stosuj¹c jednoczeœnie psychoterapiê, oddzia³ywanie psychospo³eczne, jak równie¿ leczenie farmakologiczne. Jednak¿e jest kilka cennych rad, dziêki którym rodzice równie¿ bêd¹ mogli przyczyniæ siê do lepszego funkcjonowania swojej pociechy. Prócz posiadania niezbêdnej wiedzy na temat zaburzenia warto tak¿e: • Uporz¹dkowaæ ¿ycie przedszkolaka – odnosi siê to do pory podawania posi³ków, ogl¹dania telewizji, spacerów, zabawy itp. • Przypominaæ regu³y i zasady, których siê od niego wymaga, u¿ywaj¹c wy³¹cznie krótkich poleceñ. Pamiêtajmy, i¿ raz wydane polecenie nie oznacza, ¿e dziecko bêdzie siê do niego stosowa³o przez ca³y dzieñ – najprawdopodobniej nast¹pi to jednorazowo „tu i teraz”. • Staraæ siê przykuwaæ uwagê dziecka niekonwencjonalnymi sposobami np. dzwoneczkiem, klaœniêciem czy gwizdkiem. • Zdecydowanie nale¿y ograniczyæ dziecku czas spêdzany przed telewizorem i komputerem, poniewa¿ taki rodzaj rozrywki powoduje rozproszenie uwagi, a zbyt du¿a iloœæ bodŸców docieraj¹cych jednoczeœnie do mózgu rozstraja uk³ad nerwowy. • Daæ dziecku mo¿liwoœæ roz³adowania nadmiaru energii podczas bezpiecznych zajêæ ruchowych, takich jak basen, basen, spacery, sport. • Kierowaæ polecenia bezpoœrednio do dziecka; rodzice powinni staraæ siê unikaæ sformu³owañ w liczbie mnogiej, ale zwracaæ siê do dziecka po imieniu prosz¹c by zrobi³o coœ o co je prosimy. • Bardzo istotne jest, aby nie karaæ dziecka za to, ¿e nie potrafi zapanowaæ nad swoim cia³em, myœlami i odruchami. Nale¿y w odpowiedni sposób stymulowaæ jego rozwój oraz dawaæ wsparcie, akceptacjê oraz jak najwiêcej mi³oœci, gdy¿ mali nadpobudliwi czêsto uznawani s¹ za dzieci niegrzeczne, co utwierdza je tylko w przekonaniu o w³asnej niskiej wartoœci. Kinga Jakubiec, SP Olchowa WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46) HISTORIA Zwi¹zku Ochotniczych Stra¿y Po¿arnych Rzeczypospolitej Polskiej na terenie Gminy Iwierzyce Historyczne uwarunkowania powstania OSP Idea ochrony stra¿ackiej bierze swój pocz¹tek w epoce wypraw krzy¿owych a wiêc na pocz¹tku II tysi¹clecia naszej ery. Ma ona, wiêc prawie tysi¹cletni¹ tradycje. Pierwsze wzmianki o ratownictwie ogniowym pojawiaj¹ siê w Polsce ju¿ w œredniowieczu. Zorganizowane jednostki po¿arnicze, bêd¹ce prekursorami obecnej OSP, powsta³y w Warszawie w okresie powstania listopadowego a instytucjonalne jednostki lokalne poza wyj¹tkami w drugiej po³owie XIX wieku, równolegle we wszystkich trzech zaborach. Po odzyskaniu przez Polskê niepodleg³oœci, ster tej dzia³alnoœci przejmuje B. Chomicz. Jako dzia³acz Zwi¹zku Floriañskiego, organizuje On przy aprobacie najwy¿szych w³adz pañstwowych we wrzeœniu 1921 roku, I zjazd zwi¹zków stra¿ackich, które ³¹cz¹ siê w jeden G³ówny Zwi¹zek Stra¿y Po¿arnych Rzeczypospolitej Polskiej. Aktywnie zwi¹zek ten dzia³a równie¿ w okresie II wojny œwiatowej, wspó³pracuj¹c z polskim zbrojnym podziemiem. Podejmuje tak¿e dzia³alnoœæ po zakoñczeniu wojny lecz ze wzglêdów politycznych w 1949 roku zostaje przez ówczesne w³adze rozwi¹zany. Jego reaktywacja nastêpuje dopiero w 1956 roku. W 1992 roku, ju¿ w III RP, zmieni³ on nazwê na Zwi¹zek Ochotniczych Stra¿y Po¿arnych Rzeczypospolitej Polskiej. Patronem dzia³añ stra¿ackich jest od wieków œw. Florian. Nawi¹zywanie do wzorów œw. Floriana, braci stra¿ackiej pe³ni szereg wa¿nych funkcji. Kszta³tuje, ich morale i s³u¿y wzmocnieniu pro spo³ecznych postaw druhów stra¿aków. Pocz¹tki organizowania ochrony przeciwpo¿arowej w naszym rejonie te¿ siêgaj¹ tamtych czasów, bowiem ju¿ na prze³omie w 1897 roku, powstaje pierwsza, obchodz¹ca niedawno 115 rocznicê powstania stra¿ po¿arna w miejscowoœci Sielec. Powstanie OSP Sielec Po po¿arze w koñcowym okresie XIX wieku zabudowañ dworskich w Sielcu, w gaszeniu których uczestniczy powsta³a w 1874 roku OSP Sêdziszów, o czym wspominaj¹ kroniki tej jednostki, w 1897 roku, rodzi siê myœl powo³ania Ochotniczej Stra¿y Po¿arnej w Sielcu. Dopiero jednak na posiedzeniu Rady Gminy Sielec w dniu 16.11.1998 r. podjêta zostaje uchwa³a o jej utworzeniu. W³aœciwy tok dzia³ania tej jednostki rozpoczyna siê z chwil¹ powo³ania pierwszego jej prezesa którym zostaje Jan Kmieæ. Ogromny wk³ad w rozwój organizacji wnosz¹ równie¿, Szymon Wo³ek – póŸniejszy komendant i Franciszek Kapusta. W tym czasie Rada gminna przeznacza z w³asnego bud¿etu pieni¹dze na zakup sprzêtu stra¿ackiego i sikawki. Zakupu dokonano jednak dopiero w 1907 r. za kwotê 140 koron austriackich. W 1925 r. na polu pozy- WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46) Obiekt domu stra¿aka w Sielcu. skanym od so³tysa, Jakuba Dudy, wybudowana zostaje pierwsza sielecka remiza stra¿acka. W tym samym roku z okazji 3 maja i piêædziesiêciolecia istnienia stra¿y sêdziszowskiej, OSP Sielec bierze udzia³ w zawodach stra¿ackich w Sêdziszowie zajmuj¹c tam I miejsce. Sukces ten uda³o siê powtórzyæ dopiero w 1987 roku. Wraz z ko³em m³odzie¿y Towarzystwa Rolniczego powsta³ym w 1930 r. stra¿acy z Sielca w 1932 r. zakupuj¹ plac pod budowê Domu Ludowego. Dom ten oddano póŸniej na siedzibê gminy zbiorowej Olchowa. W okresie okupacji w 1943 r. stra¿acy zakupili wóz platformê do przewozu rêcznej sikawki. Wóz ten zosta³ skradziony podczas dzia³añ wojennych. Po wyzwoleniu prezesem zostaje wybrany Micha³ Kmieæ, a komendantem Józef Gubernak. Dla potrzeb wsi zakupuj¹ oni barak w Pustkowie. Staje siê on miejscem integruj¹cym ca³¹ spo³ecznoœæ wiejsk¹. Lata szeœædziesi¹te przynosz¹ pomys³ realizacji nowej remizy stra¿ackiej. Inicjatorami tych dzia³añ s¹ M. Kmieæ i J. Berlik. W 1967 r. z okazji 70-lecia stra¿y dokonano otwarcia tego obiektu. Jako dar od w³adz pañstwowych, jednostka otrzymuje motopompê M 400. Sielec ponadto w latach miêdzywojennych by³ znany z dzia³aj¹cego tu przy MMR Kó³ka Rolniczego, którego dzia³alnoœæ siêga czasów powstania jednostki OSP oraz funkcjonuj¹cych tu w latach dwudziestych XX wieku Stowarzyszenia M³odzie¿y ¯eñskiej i istniej¹cych od 1932 r. z inicjatywy rodziny Ta³asiewiczów, kó³ hodowców trzody chlewnej i mleczarstwa. W okresie powojennym w latach 60. i 70. dzia³a³o tu równie¿ ko³o teatralne „Sielanka” licz¹ce 25 artystów, którego opiekunami byli Wanda Wojdon i Józef Szpara. W roku 1973 r. rozpoczyna siê budowa domu wiejskiego który stanowi rozbudowê dotychczasowej siedziby stra¿y. Jego realizacjê zakoñczono dopiero pod koniec lat 90. W tym czasie z okazji 95-lecia ufundowany zostaje sztandar dla jednostki OSP Sielec, którego poœwiêcenia dokona³ rodak tej ziemi ks. Jacek Marchlik. Rok 1996 staje siê dla stra¿y sieleckiej wa¿nym wydarzeniem ze 27 wzglêdu na otrzymanie od zaprzyjaŸnionej, bratniej stra¿y w Olchowej wys³u¿onego samochodu po¿arniczego Star 25. W tym te¿ roku druhowie z Sielca przejmuj¹ od stra¿aków z Olchowej, wartê honorow¹ przy Grobie Pañskim w koœciele parafialnym w Sêdziszowie M³p. Powodem tej zmiany jest powstanie nowej parafii w Olchowej. W setn¹ rocznic¹ utworzenia jednostki, udekorowany zostaje przez wice-wojewodê rzeszowskiego Z. Siewierskiego pochodz¹cego z gminy Iwierzyce jej sztandar medalem zas³u¿ony dla woj. rzeszowskiego. Stra¿ ta liczy w tym okresie 34 druhów czynnych i 4 honorowych. Jej d³ugoletnim prezesem w ostatnich dekadach XX i w pierwszych dekadach XXI wieku, jest d³ugoletni dzia³acz stra¿acki Antoni Kmieæ a do najaktywniejszych druhów zaliczyæ nale¿y B. i T. Berlików, J. Bieñka, Cz. Orzecha, W. L. i K. Gubernaków, W. M. i A. Filipków, M. Roga, M. Roja, S. Szopiñskiego, S i A. Wilków, M. F¹farê, T. i A. Majków, Z. Motykê, W. i W. Nyczów, J. WoŸniaka, T. Skibê, M. i L. Sitków, J. Jakubca, M. i A. Kmieciów, J. Pos³usznego, S. Patrê, P. Pazdana i innych. Wagi tej jednostce dodaje fakt i¿ jej cz³onek mgr in¿. Jerzy Jakubiec przez szereg lat by³ równoczeœnie komendantem gminnym OSP w Iwierzycach i Wójtem Gminy a jej cz³onkiem jest równie¿ d³ugoletni Dyrektor WBP w Rzeszowie mgr. in¿. Jacek Pos³uszny. Rys historyczny OSP Olchowa Drug¹, co do d³ugoœci dzia³ania stra¿¹ po¿arn¹ na terenie gminy Iwierzyce jest Ochotnicza Stra¿ Po¿arna z Olchowej. Czas jej instytucjonalnego powstania datowany jest na 8 maja 1909 rok, kiedy to na zebraniu gospodarczym wsi za wójtostwa Jana Roja zapad³a decyzja o jej powo³aniu. Fakt ten poprzedzi³o jednak, jak wynika z relacji J. Wojnowskiego, M Drozdowskiej i J. Pazdana utworzenie w 1904 roku przez Olchowian, Stra¿y Grobowej, po zakupie przez A. Po³cia, W. Drozda i A. Roga, udzia³ w procesji prymicyjnej ks. Kornela Basary. Za³o¿ycielami OSP byli: S. Strêk, W. Basara, J. Skóra, F. Nita, W. Drozd, W. Pos³uszny, F. Mycek i T. Szela. Pierwszym jej prezesem zostaje wybrany Sebastian Strêk, który z w³asnych œrodków kupuje czteroko³ow¹ sikawkê rêczn¹ i zabezpiecza dla niej we w³asnym zakresie zadaszenie. Najwiêcej wspomagaj¹ go w tych dzia³aniach W. Basara, a póŸniej F. Róg, który zajmuje siê dzia³alnoœci¹ kulturalno-oœwiatow¹. Swój Sztandar jednostka ufundowa³a i poœwiêci³a w 1928 r. Realizacjê w³asnego obiektu rozpoczê³a w okresie PRL-u, z koñcem lat czterdziestych XX wieku a koñczy go w 1953 roku. Inicjatorem jego realizacji by³ ówczesny naczelnik tej jednostki J. Rucki. Aktywnoœæ OSP Olchowa by³a i jest szeroko znana. Wysi³ki te przynios³y efekty w postaci nagród w sprzêcie i rozbudowie w³asnych obiektów. Szczególnie p³odny okaza³ siê okres za prezesury druha Edwarda Kmiecia cz³owieka niezwykle pracowitego i oddanego idei spo³ecznikostwa. Z du¿ym oddaniem wspomagali go w tym dzia³aniu A. Che³pa, B. Gaska, R. Basara, W. Drozdowski, K. Wojnowski, T. Jakubek i inni. Jednostka nale¿y do Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaœniczego i posiada samochód bojowy typu ciê¿kiego Jelcz 660. Na prze³omie XX i XXI wieku pocz¹tkowo, jej prezesem jest W. Skóra. W sk³ad zarz¹du wchodz¹ w tym okresie Jan, Kazimierz i Edward Ziobro, W³odzimierz Miga³a, Jerzy Motyka i Piotr Salamon. Do najbardziej aktywnych druhów nale¿eli ponadto: D. Baran, B. P. i S. Basara M. B³aœ, A. i T. Che³pa, P. Drozd, W. Drozdowski, L. G¹ska, A. i T. Gruszka, R. Krawczyk, J. £. M. M. i W. Majka, W Malisiewicz, J. Markiewicz, Cz. E. K. M. i W. Miga³a, J. Motyka, P. Ocha³, £. T. i R. Przywara, A. W. i W. Skóra, A. Œwiniuch, K. Wojnowski, W. Radoñ, J. i P. Rój, J. Salamon, A. i A. Wojton, A. A. K. i J. Ziobro, i inni. Cz³onek tej jednostki st. brygadier Jan Ziobro by³ równoczeœnie przez wiele lat gminnym komendantem OSP w Iwierzycach. Poza OSP na terenie Olchowej od pocz¹tku XX wieku, aktywnie rozwija siê równie¿ ruch spó³dzielczy i artystyczny, który w latach szeœædziesi¹tych, œwiêci najwiêksze tryumfy zarówno na arenie ogólnopolskiej jak i miêdzynarodowej. Spo³ecznoœæ Olchowej jest dumna z tych osi¹gniêæ. Dzia³alnoœæ OSP Nockowa Obiekt OSP Olchowa. Bo¿ego Grobu dla potrzeb parafii w Sêdziszowie M³p. Pierwszymi stra¿nikami zostali w/w oraz L i Sz. Bocheñski, F. Chmiel, F. Drozd, J. Grabowski, W. Job, F. Mycek, K. Pazdan, P. i Sz. Patro, W. Po³eæ, Sz. Szeliga, W. Szczêch, A. i W. Rój, J. Róg, M i J Weso³owski, J. Wojnowski, T i W. Urban, Sz. Zieliñski. Ponadto w 1906 roku, stra¿ ta bra³a 28 OSP w Nockowej zosta³a utworzona w 1911 r. Jej za³o¿ycielami byli Wawrzyniec Szeliga, Józef Grobelny i ks. I. Piechowicz. W tym czasie okoliczne miejscowoœci nawiedza³y czêste po¿ary. Dlatego inicjatywa ta spotka³a siê z ¿yczliwym przyjêciem. Zorganizowana stra¿ mia³a charakter samopomocowy. Za zadanie mia³a te¿ prowadzenie æwiczeñ, branie udzia³u, przy po¿arach, a dotkniêtych przez klêskê po¿aru mia³a braæ pod swoj¹ opiekê i dokonywaæ zbiórek paszy, zbo¿a, a nawet odzie¿y. W tym okresie organizacja ta nie wzbogaci³a siê materialnie, zmiany w tym zakresie nastêpuj¹ dopiero w okresie PRL-u. Do jednych z aktywniejszych druhów nale¿a³ w tym okresie póŸniejszy komendant OSP Nockowa F. Ziemiñski. Druhowie z Nockowej w 1968 r. przystêpuj¹ do budowy w³asnego Domu Stra¿aka a w 1973 r. otrzymuj¹ samochód bojowy Star 25. S¹ te¿ inicjatorami wielu WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46) Obiekt OSP Nockowa. dzia³añ spo³ecznych. Na prze³omie XX i XXI wieku w sk³ad zarz¹du wchodz¹: Jan Szczepanowski jako prezes oraz Cz. Chrzan, F. Ziemiñski, J. Krzesik, E. Grobelny, T. Szyd³owski jako cz³onkowie. Dzia³ania Zarz¹du wspomagaj¹ funkcyjnie: J. Pazdan, J. Szyd³owski i W. WoŸnik i wielu innych. Do najbardziej aktywnych cz³onków OSP i MDP tego okresu nale¿eli: R. Grobelny, J. i M. Szczepanowski, W. i J. Szyd³owski, W. Szeliga, W. Malinowski, S. Toœ, K. Worek, W. Wo¿nik, K. Januœ, P. Kordek, J. Chrzan, J. Sowiñski, B. Œwistak, S. Kocoñ, J. Bieniek, J. Pazdan, J. Siewierski. Ich gospodarnoœæ zaliczyæ nale¿y do wzorcowych. Do innych organizacji spo³ecznych dzia³aj¹cych na terenie Nockowej nale¿a³o powsta³e w okresie miêdzywojennym, Stowarzyszenie Polskiej M³odzie¿y Mêskiej za³o¿one przez ks. S. Sypra w dniu 2 czerwca 1929 r. Stowarzyszenie to liczy³o 18 cz³onków. Do jego zadañ nale¿a³o prowadzenie dzia³alnoœci kulturalno-oœwiatowej wœród m³odzie¿y. Pierwszym jego prezesem by³ Ignacy Wójtowicz, a w kolejnej kadencji Józef Szczepanowski. Jednostka zwierzchnia tego stowarzyszenia znajdowa³a siê w Tarnowie. OSP Iwierzyce Przed rozpoczêciem w Iwierzycach dzia³alnoœci OSP, z inicjatywy prof. Stanis³awa Soko³owskiego, w dniu 22 sierpnia 1922 r. powsta³o tu Ko³o M³odzie¿y przy OTR Iwierzyce. Liczy³o ono 54 cz³onków. Jego kolejnymi prezesami byli P. Marsza³ek, F. Ignas, J. Marszalkowa, F. Filipek, W. Soko³owski, W. Filipek, J. Gnacek i F. Filipek. Cechowa³a je ogromna aktywnoœæ, czego dowodem jest zorganizowanie w okresie miêdzywojennym, kilkuset przedstawieñ teatralnych. Posiada³o te¿ ono w³asn¹ scenê i by³o wspó³inicjatorem pomys³u, budowy Domu Ludowego w Iwierzycach. Tak wiêc ju¿ w okresie miêdzywojennym rodzi siê myœl powo³ania w Iwierzycach Ochotniczej Stra¿y Po¿arnej. Równie¿ w czasie okupacji podejmowane s¹ takie dzia³ania. Przynosi to w koñcu spodziewane rezultaty. W dniu 6.03.1943 r. z inicjatywy J. Filipka zwo³ane zostaje zebranie za³o¿ycielskie w mieszkaniu ówczesnego so³tysa Iwierzyc W³adys³awa Filipka. W sk³ad zarz¹du weszli wówczas F. Stêpieñ jako prezes oraz J. Filipek, J. W¹sowski, J. G¹ska, M. Soko³owski, Cz. Filipek. Do stra¿y zapisa³o siê WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46) w tym okresie 33 cz³onków. W nied³ugim czasie stra¿acy pozyskuj¹ pompê. Do kolejnego zarz¹du wybranego w 1946 r. wchodz¹ d³ugoletni dzia³acze stra¿y Cz. Filipek, M. Przybek, J. W¹sowski, W. Kozek, W. WoŸnik, P. Ciosek, który wkrótce zostaje komendantem OSP Iwierzyce. Pod przewodnictwem swego d³ugoletniego i niezwykle zas³u¿onego Prezesa Piotra Cioska, stra¿acy z Iwierzyc, podejmuj¹ inicjatywê budowy w³asnego obiektu. Jego projektantk¹ jest D. L. Ciosek córka prezesa znana w kraju i w USA architekt obiektów kubaturowych. Zostaje on oddany do u¿ytku w 1963 r. Jest wykorzystywany kolejno na ró¿norodne cele, jako dom kultury, punkt katechetyczny, obiekt szkolny czy w koñcu biblioteka. Nie zatraca on jednoczeœnie podstawowej funkcji jak¹ jest kwatera dla wiod¹cej na terenie gminy jednostki OSP Iwierzyce. Jej druhowie, posiadaj¹ równie¿ w³asny sztandar. Ponadto OSP Iwierzyce nale¿y do Krajowego Systemu RatowniczoGaœniczego. Na ich wyposa¿eniu pozostaje samochód bojowy Star 200. Od 2010 roku nastêpuje dalsze dosprzêtowienie tej jednostki w sprzêt klasy europejskiej oraz Obiekt OSP Iwierzyce. stworzenie ogólno gminnego systemu wczesnego ostrzegania. Na prze³omie XX i XXI wieku w sk³ad zarz¹du wchodz¹ pocz¹tkowo: H. Piczak, E. Filipek, B. Banaœ, F. Filipek, J. Szela, P. Stasiewicz, M. Filipek, W. Kowalski, K. Szeliga, A. Filipek, P. Ignas, wspomaga ich w tym dzia³aniu, jako osoby funkcyjne: F. Gnacek, K. Feret i J. Przybek. Do najbardziej aktywnych cz³onków OSP i MDP tego okresu nale¿¹: M. i E. Filipek, W. Grêbosz, T i B. Banaœ, J. Przybek, F. Gnacek, W. Kowalski, S. Kmieæ, S. A. i J. Filipek, S. Toœ, R. Paj¹k, B. Mucha, J. Bochnak, P. Stasiewicz, K. Szeliga, J. Zawiœlak, J. Ignas, A. Skiba. Koordynacj¹ ca³oœci poczynañ OSP na terenie gminy Iwierzyce zajmuje siê zarz¹d gminny. OSP Bêdzienica OSP Bêdzienica powsta³a w 1947 roku. Jej za³o¿ycielami byli: B. Kiciñski, J. Habaj, J. Raœ i E. Gniewek. Na pocz¹tku swej dzia³alnoœci, poza dzia³k¹ budowlan¹ i nabyt¹ motopomp¹ jednostka ta nie posiada³a w³asnego maj¹tku trwa³ego. Wszelkie akcje bojowe prowadzone by³y w ramach udostêpnienia transportu prywatnego a sprzêt przetrzymywano w wynajêtych pomieszczeniach. Dopiero pod koniec XX wieku w roku 1996/7 r. jednost- 29 ka ta dokona³a wymiany terenu i pozyska³a oraz wyremontowa³a na swoje potrzeby dawny budynek gospodarczy przy Szkole Podstawowej w Bêdzienicy. Na prze³omie XX i XXI wieku prezesem tej jednostki by³ B. Kiciñski, a naczelnikiem I. Pypeæ. Po nich stanowisko to piastowa³ S. Malinowski a w sk³ad Zarz¹du wchodzili E. Klimek, J. Grobelny, M. £yszczak, W Kuper. Dzia³ania te wspomagali równie¿ aktywnie J. Mêdryga³, J. Mik i P. £yszczak. Edward Klimek który jest ponadto Z-c¹ Prezesa w Zarz¹dzie gminnym OSP Iwierzyce. Do najbardziej aktywnych cz³onków OSP i MDP tego okresu nale¿eli: S. J. i K. Grobelny, S. i T. Malinowski, W. Kuper, E. i J. Klimek, A. Kocoñ M. i S. Mêdygra³, J. Mik, M. £yszczak, D. Gniewek, A. i D. £opuszyñski, K. i M. Markiewicz, A. £yko, B. i B. Kiciñski, D. Siewierski, J. Pypeæ, W. i K. Szpara, J. £yko. Tekst pochodzi ze zbioru informacji W. Wojdona – cdn. Obiekt OSP Bêdzienica. Zapalenie ucha Ostre zapalenie ucha œrodkowego to jedno z najczêœciej spotykanych schorzeñ w praktyce lekarza pierwszego kontaktu i w ambulatoryjnej praktyce otolaryngologicznej. Zapalenie to jest szczególnie czêste u dzieci. Uwa¿a siê, ¿e przed ukoñczeniem 7 roku ¿ycia oko³o 90% dzieci przebywa przynajmniej jeden epizod zapalenia ucha œrodkowego, a 40% – wiêcej ni¿ 3 takie epizody. Powy¿ej 18 roku ¿ycia zapalenie ucha œrodkowego wystêpuje o wiele rzadziej. Budowa anatomiczna jamy ucha œrodkowego oraz ca³ej twarzoczaszki warunkuje czêstoœæ wystêpowania zapalenia ucha œrodkowego w poszczególnych grupach wiekowych. Bliskie s¹siedztwo nosa, zatok przynosowych, czêœci nosowej gard³a oraz ucha œrodkowego powoduje, ¿e schorzenia jam nosa w istotny sposób wp³ywaj¹ na stan i funkcjonowanie ucha œrodkowego. Ucho œrodkowe po³¹czone jest z czêœci¹ nosow¹ gard³a za pomoc¹ tr¹bek s³uchowych. To po³¹czenie ma podstawowe znaczenie dla utrzymania prawid³owego ciœnienia w jamie bêbenkowej, tzn. mo¿liwie zbli¿onego do ciœnienia powietrza panuj¹cego na zewn¹trz b³ony bêbenkowej. Jeœli tr¹bki s³uchowe s¹ dro¿ne i utrzymuj¹ prawid³owe ciœnienie, to s¹ spe³nione warunki do przenoszenia dŸwiêków ze œrodowiska zewnêtrznego poprzez b³onê bêbenkow¹ i struktury ucha œrodkowego do ucha œrodkowego. Jednoczeœnie tr¹bka s³uchowa stanowi naturalny przewód, którym mo¿e szerzyæ siê zaka¿enie z jamy nosa do ucha œrodkowego. Uwa¿a siê, ¿e jest to najczêstsza droga, jak¹ dochodzi do zaka¿enia ucha œrodkowego, a wiêc do jego ostrego zapalenia. U dzieci tr¹bki s³uchowe maj¹ nieco odmienn¹ budowê ni¿ u osób doros³ych. S¹ szersze, bardziej poziomo ustawione, a w zwi¹zku z tym znacz¹co czêœciej wystêpuje zapalenie ucha œrodkowego w wieku rozwojowym. Mo¿liwe jest te¿ zaka¿enie ucha œrodkowego drog¹ krwiopochodn¹ lub przez 30 uszkodzon¹ b³onê bêbenkow¹, ale taka etiologia jest znacznie rzadsza. Objawy ostrego zapalenia ucha u starszych dzieci i doros³ych s¹ zwykle bardzo czytelne. Nale¿¹ do nich: silny, pulsuj¹cy ból ucha i okolicy skroniowej, niedos³uch, szumy uszne, podwy¿szona temperatura cia³a oraz dreszcze. U niemowl¹t i ma³ych dzieci obserwujemy dodatkowo brak apetytu, niepokój, p³aczliwoœæ, temperaturê nieraz podwy¿szon¹ do 400 C oraz wymioty. Podstaw¹ rozpoznania zapalenia ucha jest badanie otoskopowe. Pozwala ono oceniæ wygl¹d b³ony bêbenkowej w zale¿noœci od fazy zapalenia. Nieleczone i rozwijaj¹ce siê ostre zapalenie ucha œrodkowego mo¿e doprowadziæ do szeregu powik³añ, np. perforacji (czyli przedziurawienia) b³ony bêbenkowej, ostrego ropnego zapalenia wyrostka sutkowatego, pora¿enia nerwu twarzowego oraz zapalenia w obrêbie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu. Leczenie ostrego zapalenia ucha œrodkowego obejmuje 3 warunki dzia³ania. Po pierwsze podaje siê leki przeciwbólowe i przeciwgor¹czkowe. Nastêpnie próbuje siê „odblokowaæ” tr¹bki s³uchowe poprzez zmniejszenie obrzêku b³ony œluzowej nosa. Trzecim warunkiem dzia³ania jest przyczynowa antybiotykoterapia. Wybór postêpowania leczniczego zale¿y od dolegliwoœci podmiotowych i etapu choroby. Ostre zapalenie ucha œrodkowego najczêœciej jest wywo³ywane przez bakterie, rzadziej przez wirusy. Dlatego zazwyczaj zachodzi koniecznoœæ podania antybiotyku. Nale¿y pamiêtaæ, ¿e w zapaleniu ucha œrodkowego lekarz najczêœciej zaleca stosowaæ antybiotyk od 7 do 10 dni. Zbyt krótkie przyjmowanie leku mo¿e skutkowaæ nawrotem zapalenia, co w konsekwencji wyd³u¿a leczenie, podnosi koszt leczenia oraz ryzyko wyst¹pienia objawów niepo¿¹danych. Lek. med. Jerzy Niedzielski WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46) Nowi ministranci W dniu 13 marca 2013 r. podczas Mszy œw. o godz. 17:00 piêciu kandydatów zosta³o w³¹czonych do grona ministrantów w kaplicy w Bêdzienicy. Natomiast 15 marca w koœciele parafialnym w czasie Mszy œw. na zakoñczenie reko- lekcji szkolnych ks. Proboszcz Aleksander Œmietana w³¹czy³ szeœciu kandydatów w poczet ministrantów. Ch³opcy od wrzeœnia przygotowywali siê do pos³ugi ministranta uczestnicz¹c raz w tygodniu w zbiórkach. Poznawali ksiêgi, szaty, naczynia i przedmioty liturgiczne oraz wnêtrze koœcio³a. W uroczystym dniu przyjêcia wobec swoich kolegów i kole¿anek z³o¿yli przyrzeczenia ministranckie. Ka¿dy z nich z przejêciem wypowiada³ nastêpuj¹ce s³owa: Dziêkuj¹c Chrystusowi Panu za ³askê powo³ania mini- stranckiego, przyrzekam œwiête czynnoœci ministranta wype³niaæ pobo¿nie, gorliwie i radoœnie na chwa³ê Bo¿¹ i dla dobra wspólnoty parafialnej. œwiêty Stanis³awie Kostko, módl siê za nami. Amen. Po przyrzeczeniu za³o¿yli od teraz obowi¹zuj¹cy ich strój liturgiczny – poœwiêcone kom¿e ko³nierzyki. Liturgiczna S³u¿ba O³tarza w naszej parafii liczy 78 ministrantów w tym 20 z Bêdzienicy. Ich zadaniem jest s³u¿ba przy o³tarzu i dbanie o piêkno liturgii. Ks. Krzysztof Bal „Bieg ukoñczy³em, wiary ustrzeg³em” S³owa te napisa³ œw. Pawe³ Aposto³, nied³ugo przed swoj¹ œmierci¹, do swojego przyjaciela Tymoteusza. Pokazuj¹ one jak wielk¹ wartoœci¹ jest skarb wiary, nadziei i mi³oœci, który otrzymaliœmy na chrzcie œw. Stare przys³owie ³aciñskie mówi: Nobilitas obligat – szlachectwo zobowi¹zuje. Rok Wiary, który prze¿ywamy w koœciele uœwiadamia nam jak bardzo zostaliœmy przez Boga obdarowani. Te dary mobilizuj¹ nas do ci¹g³ej wspó³pracy z ³ask¹ Boga, by je pomna¿aæ, poniewa¿ stanowi¹ one si³ê, która napêdza nasze ¿ycie. Okres wielkiego postu, jest dla chrzeœcijan czasem rozwa¿ania Mêki Jezusa, by jak najlepiej siê przygotowaæ do najwa¿niejszych œwi¹t chrzeœcijañskich jakim jest Triduum Paschalne. Nasza Parafia przygotowuje siê do Wielkanocy bardzo solidnie. Rozwa¿amy Mêkê Pañsk¹ w czasie dróg krzy¿owych: dla dzieci o 15.30, dla doros³ych o 17.00, a o 19.30 mamy drogê krzy¿ow¹ po³¹czon¹ z katechez¹ biblijn¹ dla m³odzie¿y pracuj¹cej i wszystkich chêtnych. W ka¿d¹ niedzielê o 15.00 prze¿ywamy nabo¿eñstwo gorzkich ¿ali z kazaniami pasyjnymi, które w tym roku g³osi ks. Krzysztof Bal. Rekolekcje szkolne umo¿liwiaj¹ dzieciom i m³odzie¿y ws³uchiwanie siê w s³owo Bo¿e. W tym roku g³osi³ je ks. Daniel Kosiba z parafii Przewrotne. Parafialny zespó³ Caritas zbiera w sklepach dary serca, które pos³u¿¹ na przygotowanie paczek œwi¹tecznych dla rodzin wielodzietnych i ubogich z naszej parafii. Mo¿na by powiedzieæ, ¿e ka¿dy jak tylko potrafi realizuje wezwanie Jezusa do postu, ja³mu¿ny i modlitwy. Ufamy, ¿e to pomo¿e nam jak najlepiej prze¿yæ Wielkanoc. Na te œwiêta, w imieniu Ks. Proboszcza i ksiê¿y pracuj¹cych w naszej parafii, sk³adam wszystkim czytelnikom, najserdeczniejsze ¿yczenia – zdrowych i b³ogos³awionych œwi¹t. Szczêœæ Bo¿e. Ks. Jaros³aw Stefañski WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46) 31 ks. Marcin Nabo¿ny „Koœció³ naszym domem” Grupy duszpasterskie w dziejach parafii œw. Micha³a Archanio³a w Nockowej (cz. 6) Dziewczêca S³u¿ba Maryjna Okreœlenie – Dziewczêca S³u¿ba Maryjna (DSM) – zawiera najkrótsz¹ syntezê programu duszpasterskiego realizowanego dla duchowego i moralnego rozwoju dziewcz¹t. Formacja w DSM polega na uczestnictwie w spotkaniach, podczas których najwa¿niejszymi elementami s¹ modlitwa i odkrywanie treœci Ewangelii przez zabawê i pracê w grupach. Dziewczêca S³u¿ba Maryjna zosta³a zainicjowana w parafii Nockowa 8 grudnia 1992 r. W 1992 i 1993 r. istnia³y czter y grupy: w Iwierzycach („Ró¿a”), w Wiercanach-Olimpów („Wie¿a”), w Nockowej („Arka”) i w Bêdzienicy. Do grupy iwierzyckiej nale¿a³y: Banaœ Sabina, Ignas Magdalena, Filipek Agnieszka, Kmieæ Katarzyna, Kmieæ Aleksandra, Feret Anna, Kozio³ Ewelina, Pazdan Anna, Depa Sylwia, Wytrwa³ Lucyna, Filipek Jolanta, Dutka Agata, Nawój Sabina. Do grupy w Bêdzienicy nale¿a³y: Siewierska Monika, Habaj Lidia, Gniewek Monika, Szeliga Marzena, £yko Ewa, Siewierska Ewa, Szeliga Ewa, Malinowska Agnieszka, Habaj Marta, Pypeæ Renata, Mik Agata, Rusin Dorota, Siewierska Jolanta, £yszczak Aneta, Duduœ Ewelina, Mêdryga³ Ewa, Mêdryga³ Anna, BliŸniak Aneta. Animatorkami grup by³y: Lucyna Pop³awska w Iwierzycach, Renata Ziemiñska (do 1995), a nastêpnie Agata Dryja w Wiercanach, Iwona Dzik w Nockowej, Siewierska Agnieszka i Katarzyna Kraja w Bêdzienicy. 22 paŸdziernika 1995 r. utworzono kolejn¹ grupê DSM w Nockowej, której animatork¹ zosta³a Marta Grobelna. We wszystkich grupach spotkania odbywa³y siê dwa razy w miesi¹cu. Ka¿de rozpoczyna³a i koñczy³a wspólna modlitwa. Podczas spotkañ uczono siê œpiewu, roz- Spotkanie DSM z ks. bp Kazimierzem Górnym. Anna, P³onka Edyta, Kraja Agata, Piczak Urszula, Oracz Barbara, Che³pa Joanna, Rolek Anna, Kucharska Agnieszka. Do grupy w Wiercanach nale¿a³y: Kocon Monika, Kocon Barbara, Bielak Monika, Ignas Monika, U³amek Anna, Wiater Barbara, Ziemiñska Monika, Przybek Dorota, Dryja Magdalena, Kocon Anna, Kisiel Anna, Lelek Monika, Lelek Ma³gorzata, Górecka Beata, Pazdan Anna. Do grupy w Nockowej nale¿a³y: Grobelna Anna, Szeliga Barbara, Gawron Urszula, Paœko Agata, £agowska Joanna, Grobelna Ma³gorzata, Róg Iwona, Mik Agnieszka, Filipek Agnieszka, Paœko 32 wa¿ano Pismo œw. Dziewczynki chêtnie anga¿owa³y siê w uczestnictwo we Mszach œw. i nabo¿eñstwach, pomaga³y dekorowaæ œwi¹tyniê, uczestniczy³y w drogach krzy¿owych na wzniesieniu Halicz w Wiœniowej, prowadzi³y adoracjê w Wielkim Poœcie. Za³o¿ony w 1992 r. w Bêdzienicy przez ks. Krzysztofa Kud³awca DSM zosta³ w 1993 r. zmieniony przez ks. Piotra KuŸniara w „Grupê Apostolsk¹”, do której do³¹czyli ch³opcy. Spora liczba dziewczynek z DSM zaanga¿owa³a siê tak¿e w Papieskie Dzie³a Misyjne Dzieci. Obecnie grupa DSM istnieje w Bêdzienicy, gdzie opiekunem jest Bernadetta Klimek. Kó³ka Misyjne W 1843 r. na wzór Dzie³a Rozkrzewiania Wiary powsta³o w Pary¿u dzie³o misyjne dla dzieci, które przez codzienn¹ modlitwê i miesiêczne, zwykle groszowe ofiary, zobowi¹zywa³y siê do niesienia pomocy dzieciom w krajach misyjnych. Od 1857 roku dzie³o to pod nazw¹ Œwiêtego Dzieciêctwa Pana Jezusa, zosta³o tak¿e zainicjowane w Polsce. W 1927 r. dzia³a³o w wielu diecezjach 857 lokalnych stowarzyszeñ. Ich funkcjonowanie zosta³o przerwane przez wybuch drugiej wojny œwiatowej, a póŸniej w wyniku likwidacji w 1949 roku przez w³adze komunistyczne wszystkich organizacji i stowarzyszeñ katolickich. Wznowi³o ono swoj¹ dzia³alnoœæ duszpastersk¹ w latach siedemdziesi¹tych XX wieku. W latach dziewiêædziesi¹tych odnotowano dynamiczny rozwój Papieskiego Dzie³a Misyjnego Dzieci (PDMD). W trosce o pomoc dla misjonarzy z Diecezji Rzeszowskiej bp Kazimierz Górny powo³a³ w 1995 r. Diecezjalne Dzie³o Misyjne. W tym samym roku z inicjatywy ks. proboszcza Aleksandra Œmietany powsta³a grupa misyjna w parafii Nockowa, która swoj¹ pracê opiera³a o statut PDMD. W swoich szeregach skupia³a m³odzie¿ szkoln¹, a jej opiekunem by³ ks. Aleksander Œmietana. 30 wrzeœnia 1995 r. grupa z Nockowej wziê³a udzia³ w Kongresie Papieskiego Dzie³a Misyjnego Dzieci w Hermanowej. Uczestniczy³y w nim dzieci z diecezji przemyskiej i rzeszowskiej. Parafiê z Nockowej reprezentowali ks. A. Œmietana, opiekun Jadwiga Paœko oraz Joanna D³u¿eñ, Marta Klimek, Daniel Kubacki. Dziêki temu spotkaniu zainicjowano grupê PDMD w parafii w Nockowej. Jako pierwsi do grupy misyjnej zg³osili siê: Kocoñ Agnieszka, D³u¿eñ Joanna, Klimek Marta, Barciñska Agata, Majka Monika, Siwiec Ewelina, Kolebuk Katarzyna, Lelek Bo¿ena, Lelek Ma³gorzata, Kubacki Daniel, Siedlecki Micha³, Wszo³ek Waldemar, Ignas Grzegorz, Lelek Pawe³. M³odzi ludzie spotykali siê co dwa tygodnie i zapoznawali siê z ciê¿k¹ prac¹ misjonarzy, czytali Pismo œw., œpiewali piosenki religijne, organizowali ró¿ne zabawy. Od pocz¹tku funkcjonowania Dzie³a dzieci nale¿¹ce do PDMD ofiaruj¹ w intencji misji swoje modlitwy, wyrzeczenia, wspomagaj¹ materialnie misjonarzy i dzieci z krajów misyjnych. Ze wzglêdu na liczne, ci¹gle powiêkszaj¹ce siê grono chêtnych do PDMD, zosta³o ono podzielone na dwie grupy WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46) prowadzone przez Izabelê Kuback¹ w Nockowej i Mariê Idzik w Wiercanach. W tej formie dzia³a do dnia dzisiejszego, a opiekê duchow¹ nad grupami sprawuje Ksi¹dz Proboszcz. najmniejszych, Mnieœcie uczynili” (Mt 25,40). Tak¿e Koœció³ katolicki w Polsce od samego pocz¹tku, obok dzia³alnoœci ewangelizacyjnej, prowadzi³ zorganizowan¹ dzia³alnoœæ dobroczynn¹ wœród ludzi biednych i potrzebuj¹cych. „Caritas” koœcielna to wytwór ubieg³ego – XX wieku – przynajmniej w formie instytucji diecezjalnych. W Polsce miêdzywojennej, po drugiej wojnie œwiatowej oraz po 1990 r., „Caritas” by³a jedn¹ z najprê¿niejszych placówek spo³ecznych prowadzonych przez Koœció³. Dlatego te¿ nieprzyjazny Koœcio³owi system rz¹dów w PRL Kó³ko Misyjne na Kongresie Misyjnym w Rzeszowie w 2008 r. doprowadzi³ w 1950 r. do Praca Kó³ka Misyjnego odbywa siê likwidacji na okres czterdziestu lat istniewed³ug planu pracy wyznaczonego przez j¹cej wówczas instytucji „Caritas”. Referat Misyjny Kurii Diecezjalnej w Rze„Caritas Polska” jako instytucja chaszowie i realizowana jest poprzez rozwarytatywna Konferencji Episkopatu Polski ¿anie S³owa Bo¿ego, przygotowywanie lizosta³a reaktywowana 10 paŸdziernika turgii Mszy œw. w ka¿dy pierwszy pi¹tek 1990 r. O jej wa¿nym pos³annictwie mo¿e miesi¹ca i zbieranie ofiar na cel misji, przeœwiadczyæ tak¿e fakt, i¿ po utworzeniu prowadzanie loterii fantowej w szkole w 1992 r. diecezji rzeszowskiej, „Caritas” i przes³anie zebranych funduszy na konto by³a pierwsz¹ instytucj¹ powo³an¹ do istPDMD, przygotowywanie drobnych uponienia przez bpa rzeszowskiego Kazimieminków dla osób starszych i samotnych na rza Górnego. terenie parafii przed œwiêtami Bo¿ego NaParafia w Nockowej swoj¹ aktywnoœæ rodzenia, przygotowanie Kolêdników Miw dziedzinie chrzeœcijañskiego mi³osiersyjnych, spotkania z misjonarzami (m.in. dzia wobec potrzebuj¹cych pomocy wykaz ks. Wies³awem Papug¹, ks. Krzysztofem zywa³a od samego pocz¹tku swej dzia³alKud³awcem, ks. Marianem Pazdanem oraz noœci. Wydatnym dowodem egzemplifikuz Siostr¹ Donat¹ Majk¹), czytanie i analij¹cym to stwierdzenie jest istnienie w Noczowanie artyku³ów „Œwiata Misyjnego”. kowej przez niemal trzysta lat szpitala dla Kó³ko Misyjne z parafii w Nockowej ubogich. Uposa¿y³ go w 1631 r. Miko³aj uczestniczy tak¿e w ogólnopolskich spoSpytek Ligêza. Szpital ten funkcjonowa³ tkaniach, takich jak Tydzieñ Misyjny, Kondo pocz¹tku XX wieku. Jego dzia³alnoœæ gres Misyjny Dzieci na Jasnej Górze, Konwymaga osobnego opracowania, które gres Misyjny Dzieci w Krakowie-£agiewniuka¿e w tym aspekcie zaanga¿owanie pakach. Dzieci bior¹ udzia³ tak¿e w organirafii w Nockowej. zowanych raz w roku Diecezjalnych KonIstnienia zorganizowanych form Carigresach Misyjnych. tas w Nockowej dowodz¹ znajduj¹ce siê w archiwum parafialnym materia³y przes³ane w 1937 r. przez „Zwi¹zek Caritas” Parafialny Zespó³ w Tarnowie, dotycz¹ce zebrañ i dzia³alno„Caritas” œci „Caritas” w parafiach pt. „Zbiór utworów na zebranie propagandowe «CariDobroczynnoœci tas»„. Wówczas w diecezji tarnowskiej bp wobec ludzi chorych Edward Lisowski dekretem z 1 marca 1937 i potrzebuj¹cych by³y roku erygowa³ Zwi¹zek „Caritas” Diecezji znane ju¿ w Starym TeTarnowskiej oraz zatwierdzi³ jej statut. stamencie. Chrzeœcijañstwo przejê³o wiele W parafii Nockowa „Caritas” powsta³ form starotestamental12 maja 1946 r. Na czele oddzia³u stan¹³ nej dobroczynnoœci, rozbudowa³o j¹ i zinks. Kazimierz Dzierwa, a prezesem zosta³ stytucjonalizowa³o ró¿ne przejawy jej akwybrany Micha³ Szczepanowski. Z ka¿dej tywnoœci, a przede wszystkim uczyni³o miwioski wybrano 3-4 cz³onków, którzy mieli ³osierdzie œrodkiem uœwiêcenia i osobistej sprawowaæ opiekê nad potrzebuj¹cymi doskona³oœci. Dokona³o siê to dziêki nawokó³ swego miejsca zamieszkania. Spotkauce Chrystusa, Który mi³oœæ bliŸniego nia Parafialnego Oddzia³u „Caritas” odbyuto¿sami³ z mi³oœci¹ Boga: „Wszystko, co wa³y siê raz w miesi¹cu. Podczas tych spouczyniliœcie jednemu z tych braci moich tkañ omawiano aktualne potrzeby pod- WIADOMOŒCI IWIERZYCKIE nr 1 (46) opiecznych. Powojenna dzia³alnoœæ „Caritas” w Nockowej trwa³a do 2 lutego 1950 r. W tym czasie przeprowadzono m.in. zbiórkê zbo¿a i odzie¿y dla najbiedniejszych w parafii, zakup zeszytów dzieciom szkolnym, zorganizowano parafialny „dzieñ chorych”, pomoc dla Seminarium Duchownego w Tarnowie w formie p³odów rolnych. Wzmianki o istnieniu grupy charytatywnej znajdujemy w Kronice parafialnej koñcem lat 80. XX wieku. W 1988 r. w parafii Nockowa zespó³ charytatywny liczy³ 14 osób i w³¹cza³ siê w pomoc chorym i potrzebuj¹cym. Po reaktywowaniu „Caritas” w Polsce i utworzeniu jej struktur 8 maja 1992 r. w diecezji rzeszowskiej, do której w³¹czono parafiê w Nockowej, w roku 1992 Parafialny Zespó³ Charytatywny przerodzi³ siê w Parafialny Zespó³ Caritas i liczy³ 15 osób. By³y to panie: Bartusik Zofia – przewodnicz¹ca, Pop³awska Maria – zastêpca, Rataj Stefania – sekretarz, Wszo³ek Stefania, Szela Maria, Bochnak Helena, Drozd Maria, Szymusik Danuta, Zaj¹c Stefania, Wójtowicz Krystyna, Toœ Aniela, Oracz Cecylia, Worek Józefa, Rusin Krystyna, Markiewicz Helena. Zespó³ charytatywny „Caritas” to aktualnie prê¿na grupa zajmuj¹ca siê spraw¹ biednych w parafii. Uczestniczy w ró¿nych akcjach, maj¹cych na celu wsparcie materialne biednych ludzi. Organizuje zbiórkê na ró¿ne potrzeby, rozdziela dary ¿ywnoœciowe, z okazji œwi¹t Bo¿ego Narodzenia i Zmartwychwstania Pañskiego przygotowuje paczki dla potrzebuj¹cych, niesie pomoc finansow¹ w wypadkach losowych. Dzia³alnoœæ charytatywna wymaga wiele poœwiêcenia, odwagi i g³êbokiej wiary, st¹d panie z „Caritas” w Nockowej od wielu lat uczestnicz¹ w rekolekcjach dla Parafialnych Zespo³ów Caritas organizowanych w oœrodku rekolekcyjnym w Myczkowcach. Bogata i potrzebna dzia³alnoœæ „Caritas” w Nockowej nie jest czêsto dokumentowania w myœl ewangelicznej zasady: „Strze¿cie siê, ¿ebyœcie uczynków pobo¿nych nie wykonywali przed ludŸmi po to, aby was widzieli; inaczej nie bêdziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie. (...) Niech nie wie lewa twoja rêka, co czyni prawa, aby twoja ja³mu¿na pozosta³a w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie” (Mt 6,1-4). Obecnie do zespo³u „Caritas” nale¿¹: Bartusik Zofia – przewodnicz¹ca, Czapka Maria, Drozd Maria, Feret Helena, Filipek El¿bieta, Idzik Maria, Jaworska Helena, Klimek Bernadetta, Oracz Cecylia, O¿óg Gra¿yna, Szela Maria, Œwistak Anna, W¹troba Renata, Wiech Urszula. Nale¿y równie¿ zaznaczyæ, ¿e na terenie parafii w Gimnazjum im. Jana Paw³a II w Iwierzycach, dzia³a Szkolne Ko³o Caritas, w którego dzia³alnoœæ zaanga¿owana jest spora liczba gimnazjalistów. 33 Œlubowanie nowo przyjêtych policjantów Roczna odprawa ropczyckiej policji 29 stycznia 2013 r. odby³a siê odprawa s³u¿bowa podsumowuj¹ca miniony rok pracy Policji w powiecie ropczyckosêdziszowskim. W spotkaniu uczestniczy³ inspektor Andrzej Sabik – Zastêpca Komendanta Wojewódzkiego Policji oraz zaproszeni goœcie. W budynku starostwa, odby³a siê roczna odprawa Policji. W spotkaniu, oprócz przedstawicieli ropczyckiej komendy, uczestniczyli zaproszeni goœcie oraz Zastêpca Podkarpackiego Komendanta Wojewódzkiego – insp. Andrzej Sabik. Spotkanie by³o okazj¹ do rozmowy o bezpieczeñstwie w powiecie ropczycko-sêdziszowskim. Komendant Powiatowy Policji w Ropczycach m³. insp. Witold Wójcik przedstawi³ zgromadzonym sprawozdanie z dzia³alnoœci zarz¹dzanej przez niego jednostki oraz ocenê stanu bezpieczeñstwa i porz¹dku publicznego na terenie powiatu ropczycko-sêdziszowskiego za 2012 rok. 13 lutego 2013 r., troje nowo przyjêtych policjantów, w obecnoœci I Zastêpcy Komendanta Powiatowego Policji w Ropczycach oraz kadry kierowniczej wypowiedzia³o s³owa: „Ja obywatel Rzeczypospolitej Polskiej, œwiadom podejmowanych obowi¹zków policjanta œlubujê...”. W szeregi ropczyckiej Policji wst¹pili posterunkowi: Dariusz Skórski, S³awomir Œwider oraz Marta Wnêk. Za kilka dni, zaprzysiê¿eni dzisiaj policjanci, wyjad¹ do jednej z policyjnych szkó³ na przeszkolenie. Po kilku miesi¹cach nauki wróc¹, aby realizowaæ s³owa z³o¿onej przysiêgi s³u¿¹c mieszkañcom naszego powiatu. VI edycja plebiscytu „Policjant, który mi pomóg³” Dane o przestêpczoœci zawarte w analizie pokazuj¹, ¿e powiat ropczycko-sêdziszowski jest bezpieczny. W 2012 r. na terenie powiatu odnotowano znaczny spadek liczby zdarzeñ drogowych, w tym tych najbardziej tragicznych, w których gin¹ ludzie. Miniony rok to równie¿ spadek ogólnej dynamiki przestêpstw co oznacza, ¿e na terenie powiatu dokonano mniej przestêpstw ni¿ w 2011 roku. Po zakoñczeniu prezentacji multimedialnej g³os zabrali zaproszeni goœcie m.in. starosta powiatu, komendant stra¿y po¿arnej oraz prokurator rejonowy. Podsumowanie oceny dzia³añ ropczyckich policjantów nale¿a³o do zastêpcy komendanta wojewódzkiego. 34 Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia” og³osi³o VI edycjê ogólnopolskiego plebiscytu pod nazw¹ „Policjant, który mi pomóg³”. Ta inicjatywa ma na celu wyró¿nienie policjantów, którzy w szczególny sposób dzia³aj¹ na rzecz ochrony ofiar przemocy domowej. Jeœli ktoœ z Pañstwa chce podziêkowaæ policjantowi, który Pañstwu pomóg³ w trudnej sytuacji zwi¹zanej z przemoc¹ w rodzinie, mog¹ Pañstwo zg³osiæ go do konkursu „Policjant, który mi pomóg³”. Organizatorem konkursu jest Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia”. Honorowy patronat nad t¹ inicjatyw¹ obj¹³ Komendant G³ówny Policji. Zg³oszenia policjantów do konkursu przyjmowane s¹ przez ca³y rok z wykorzystaniem formularzy zg³oszeniowych przesy³anych drog¹ elektroniczn¹ b¹dŸ wp³ywaj¹cych bezpoœrednio do Ogólnopolskiego Pogotowia dla Ofiar Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia”, ul. Korotyñskiego 13, 02-121 Warszawa. Zgodnie z regulaminem konkursu kandydatów mog¹ zg³aszaæ osoby indywidualne, organizacje i instytucje do 31.05.2013 r. Kandydatury funkcjonariuszy zg³oszone po tym terminie przechodz¹ do kolejnej edycji plebiscytu. Wiêcej o konkursie mog¹ Pañstwo przeczytaæ na stronie www.policjant.niebieskalinia.pl. podkom. Dominika Oleœ – Oficer Prasowy Komendanta Powiatowego Policji w Ropczycach REDAGUJE ZESPÓ£. WYDAWCA: Stowarzyszenie Promocji i Rozwoju Gminy Iwierzyce „KuŸnia”. ADRES REDAKCJI: Gminne Centrum Informacji Wiercany 29, 39-124 Iwierzyce, tel./fax 17 22 21 024, WIADOMOŒCI e-mail: [email protected] DRUK: ZUH Spó³ka DUET, tel./fax 17 863IWIERZYCKIE 55 44, 17 87 11 281. nr 1 (46) F e r i e 2 0 1 3 XXI Dzień Seniora Tancerze Dnia Seniora 2013 Józefa i Czesław Mazur