dockliknij tutaj - Instytut Sztuki Wyspa
download 
Reklamacja Transkrypt
kliknij tutaj - Instytut Sztuki Wyspa
Aukcja charytatywna 30 września 2011, godzina 18.00 Instytut Sztuki Wyspa 001 Mirosław Bałka 017 002 Magda Bielesz 018 003 Przemysław Branas 019 „A crossroads in A” „Bez tytułu” “Święty SebastianSerce i wiara to znak pedała” 004 Bogna Burska 005 Roman Dziadkiewicz 006 007 008 “Kryształ” “Dzbanek II” 021 022 Marek Frankowski „Bez tytułu” Sylwia Galon 023 „Kazanie” Krzysztof Gliszczyński 024 009 Katarzyna Górna 025 010 Ela Jabłońska 026 011 Zuzanna Janin 027 012 Andrzej Karmasz 013 Alicja Karska, Aleksandra Went „Urna” Wstęp Aukcja 020 „Portret podwójny” „Kuchnia” “Tancząca/Dancing” „Crystal Clear III” 028 „Inspekty” 029 014 Grzegorz Klaman 015 Leszek Knaflewski 030 016 Tomasz Kopcewicz 031 „Studium głowy Lecha Wałęsy” Dominika Krechowicz „Bez tytułu” Kamil Kuskowski 032 Ewa Partum 033 Konrad Pustoła 034 Joanna Rajkowska 035 Maciej Salamon 036 Jadwiga Sawicka Krzysztof Miękus 037 Dominika Skutnik Dorota Nieznalska 038 Michał Szlaga Dorota Nieznalska 039 Maciej Toporowicz Dorota Nieznalska 040 Mariusz Waras 041 Ania Witkowska „Czy mogę użyć Ciebie? Czy mogę użyć Twojej szminki?” 042 Adam Witkowski Anna OrbaczewskaNiedzielska 043 Zorka Wollny Patrycja Orzechowska 044 Krzysztof Wróblewski Patrycja Orzechowska 045 Alicja Żebrowska „13” Robert Kuśmirowski „Das Auf und Ab des Menschenlebens” Robert Kuśmirowski “Elektryk” Zbigniew Libera „Thank you for making demand for art” Zbigniew Libera „Dziękuję za tworzenie popytu na sztukę współczesną” „Ziębice” „Fetysz” „Wierność PL” „Włosy N. przed 18.07.03” Hanna Nowicka – Grochal „Wniebowstąpienie” „ -MONO-” „Bez tytułu” Katarzyna Kozyra „Bez tytułu” „Pająk” „Ćma” „Mój problem jest problemem kobiety” „Dark rooms 1a (Wrocław)” „Pozdrowienia z Alei Jerozolimskich (holga)” „Ostatnia wieczerza” „Bez tytułu” „Pandemia” “Tadeusz Mazowiecki” “Serial killers” „M-City 407” „Trudno mi ustać / I find it hard to keep on standing” „ISW” „Mieszkam w Ikea” „Pomnik poety na Białorusi” „Jaskinia” Aukcja Wstęp Instytut Sztuki Wyspa został założony w 2004 roku i prowadzony jest przez Fundację Wyspa Progress w Gdańsku. Ulokowany na dawnych terenach Stoczni Gdańskiej jest pierwszą w Polsce niekomercyjną instytucją o międzynarodowym profilu, zajmującą się zagadnieniami współczesnej kultury artystycznej, prowadzoną przez organizację pozarządową. Jego charakter i koncepcja programowa wyrasta bezpośrednio ze specyfiki miejsca, w jakim jest ulokowana, jego historii i tradycji z jednej strony oraz projektowanej przyszłości, z drugiej. Mając w pamięci wiele nietrafnych projektów rewitalizacyjnych w Europie, twórcy Instytutu przykładają krytyczne narzędzia praktyczne i teoretyczne dla oceny następujących wokół zjawisk. wspierając starania Gdańska o tytuł Europejskiej Stolicy Kultury 2016. Wystawy i wydarzenia organizowane przez ISW cieszą się uznaniem, zarówno wśród publiczności, jak i krytyków. Najważniejsze z nich „BHP” (2004), „Strażnicy doków” (2005), „Ewa Partum: Legalność Przestrzeni” (2006), wpisały się już w historię ważnych wystaw sztuki współczesnej oraz zdefiniowały profil działalności Instytutu. W 2010 roku Wyspa zainicjowała dwuletni Międzynarodowy Festiwal Sztuki - Alternativa, otwierając nowe perspektywy na kulturalnej mapie Gdańska oraz Wyspa współpracuje z licznymi międzynarodowymi instytucjami o charakterze artystycznym, badawczym i edukacyjnym. Jednocześnie, intensywnie działa lokalnie, w związku z planami zagospodarowania i rozwoju powstającej nowej dzielnicy Młode Miasto. Instytut jest otwarty na działania integrujące mieszkańców, pracowników, właścicieli firm i nieruchomości oraz scalające przyszłe nowe centrum miasta z jego historyczną częścią. Ambicją ISW jest stymulowanie debaty nad historyczną rolą terenów postoczniowych. Analizując ich przeszłość, łączy je z dziejami niezależnych ruchów artystycznych w Gdańsku oraz współczesną, innowacyjną praktyką artystyczną. Tym samym ISW przyczynia się do redefiniowania tej przestrzeni dla działań artystycznych i sztuki. Z tego też powodu Instytut działa dwukierunkowo, reprezentując z jednej strony interes kultury, z drugiej zaś szeroko rozumiany interes publiczny, współtworząc nową, dynamiczną, kreatywną i współczesną społeczność dzielnicy Młode Miasto. Fundacja Wyspa Progress planuje zakup i przebudowę istniejącego budynku, w celu powiększenia powierzchni użytkowej do celów programowych oraz nadania mu bardziej współczesnego kształtu, adekwatnego do współczesnej estetyki powstającej nowej dzielnicy. Rozłożony na etapy proces adaptacji i przebudowy, podobnie jak program placówki, swoją dynamiką odzwierciedla specyfikę procesów rewitalizacyjnych zachodzących na terenie Młodego Miasta. Dzięki stabilnej pozycji Fundacji, jako „mieszkańca” Młodego Miasta, ISW może spełniać ważną rolę mediacyjną i integracyjną w procesie kształtowania nowego wizerunku tej części miasta. Wyspa stara się wykupić swój budynek, chcąc kontynuować działalność Fundacji, a jednocześnie nie dopuścić do jego przejęcia dla celów komercyjnych. Możliwości finansowe Fundacji nie pozwalają na uzbieranie w tak krótkim czasie koniecznej kwoty, ale przy wspólnym zaangażowaniu - jest to możliwe. Każdy może mieć wpływ na pozostanie Wyspy w Stoczni. Wielu artystów na apel Fundacji zgodziło się na darowanie swoich prac na aukcję. Swoje dzieła na rzecz Wyspy ofiarowali wybitni polscy artyści: Bałka, Janin, Klaman, Kozyra, Libera, Nieznalska, Rajkowska czy Żebrowska. W rezultacie zebraliśmy pokaźną kolekcję dzieł sztuki (45 prac), którą wystawimy na sprzedaż na aukcji charytatywnej Instytutu. Dochód ze sprzedaży zostanie przeznaczony na zakup budynku, a w konsekwencji na kontynuacje działań Wyspy, na lepszych, bardziej stabilnych warunkach. Aukcja dzieł sztuki jest częścią szerszej kampanii “Kup sobie Wyspę” w ramach prowadzonej przez Fundację zbiórki publicznej. 001 Mirosław Bałka “A Crossroads in A.” 2006 seria 20 / 80 4 litografie 56 x 76 cm Cena wywoławcza: 2500 zł Ur. w 1958 roku. Absolwent Technikum Nukleonicznego w Otwocku i Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom uzyskał w pracowni prof. J. Kucza w 1985 roku. Zajmuje się rzeźbą, rysunkiem i filmem eksperymentalnym. Członek Akademie Der Kunste w Berlinie. Brał udział w ważnych wystawach międzynarodowych m.in.: Documenta w Kassel (1992), Biennale w Wenecji (1990, 1993, 2003, 2005), The Carnegie International w Pittsburgh (1995), Biennale w Sao Paulo (1998), Biennale w Sydney (1992, 2006), Biennale w Santa Fe (2006). Jego prace znajdują się w ważniejszych kolekcjach muzealnych na świecie m.in.: Tate Modern, Londyn; MOCA, Los Angeles; MOMA, Nowy Jork; The Carnegie Museum of Art, Pittsburgh; Museu Serralves, Porto; Kiasma, Helsinki; The National Museum of Art, Osaka; The Israel Museum, Jeruzalem. Seria składa się z czterech litografii: Północ, Południe, Wschód i Zachód, przedstawiających cztery widoki tej samej drogi w Auschwitz. Nazwy prac pochodzą od kierunków stron świata, z których zostały wykonane fotografie. Wszystkie ślady, które ujawniają tożsamość miejsca lub obecność ludzi, bądź zwierząt, zostały wycięte i zastąpione białymi, pustymi lukami. Autor pozostawił bez zmian tylko neutralne elementy krajobrazu jak drzewa, niebo czy ziemię. Pomimo przerażającej historii związanej z tym miejscem, Mirosław Bałka kładzie nacisk na alternatywne reprezentacje Auschwitz, dając do zrozumienia, że Holocaust powinien być zapamiętany w sposób zarówno przerażający i jak piękny. 002 Magda Bielesz „Bez tytułu” 2010 olej na płótnie 40 x 50 cm Cena wywoławcza: 100 zł Ur. w 1977 roku. Studiowała na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, którą ukończyła dyplomem w Gościnnej Pracowni Malarstwa L. Tarasewicza w 2002 roku. Stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 2003 roku. Jej prace znajdują się m.in. Detroit Museum of New Art, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Galerii Entropia, Galerie Zero. Ma na swoim koncie liczne wystawy w kraju i zagranicą, w tym w: Zamku Ujazdowskim w Warszawie (2003), Galerii Zachęta w Warszawie (2005), Galerii Program w Berlinie (2005), na 51. Biennale w Wenecji, w Directors Lounge w Berlinie (2008). Praca Magdy Bielesz nie została określona żadną nazwą, ale artystka wykonała ją na wystawę o znaczącym tytule: „Pożegnanie z Bajką” (2010). Ekspozycja we wrocławskim Studio BWA miała być ironicznym podsumowaniem „okresu dojrzewania” artystów około-trzydziestoletnich, których debiut nastąpił w ostatnim dziesięcioleciu nowego wieku. Właśnie do tego grona należy Magda Bielesz. Owo „Pożegnanie z Bajką” można odczytywać na kilku poziomach. Z jednej strony jako symboliczne zamknięcie okresu prób i niedopowiedzeń w swojej twórczości, a z drugiej jako pożegnanie z marzeniami za powrotem do sielskiego czasu dzieciństwa i okresu nauki. Zdominowana przez zimne błękity i biele, praca Bielesz przejawia pesymizm wobec zakończenia etapu poszukiwania i błogości. 003 Przemysław Branas “Święty SebastianSerce i wiara to znak pedała”, 2010/2011 seria „SS- supersebastian” wydruk fotograficzny na pleksi 100 x 70 cm Cena wywoławcza: 100 zł Ur. 1987 roku. Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (2010). Fotografik i performer. W sztuce interesuje go łączenie różnych mediów od fotografii począwszy, poprzez wideo, performance, instalacje, na land art’cie skończywszy. Interesuje go przestrzeń, jako nierozłączny element pracy -site specyfic. W performance sięga po własne ciało jako medium i pole eksperymentu, badając jego granice oraz możliwości. Wraca tym samym do historycznych początków performance. Pracownik Katedry Intermediów na krakowskim ASP. Widea oraz fotografia są efektami końcowymi wideoperformansu zrealizowanego przez Przemysława Branasa. Praca ukazuje skaryfikacje, wykonane przez profesjonalistę na torsie artysty – krzyż łaciński oraz serce przebite strzałą. Ta praktyka modyfikacji ciała, typowa dla pierwotnych grup etnicznych, jest obecnie uznawana, obok tatuażu i piercingu, za artystyczne dekorowanie skóry. Wśród plemion afrykańskich, była rytuałem inicjacyjnym dla młodzieńca wchodzącego w świat dorosłych. Łączyła w sobie zarówno doznanie estetyczne jak i ból fizyczny. Branas nie odnosi się jedynie do pierwotnej ceremonii, ale sięga również po motyw bólu i nagości, które są charakterystycznymi atrybutami św. Sebastiana, świętego uznanego przez współczesne środowisko homoseksualne za swojego patrona. 004 Bogna Burska “Kryształ”, 2005/2006 (nr 1, “Kryształy” seria 2), ed. 1/3, 2005/2006 fotografia barwna na dibondzie 34 x 45 cm Cena wywoławcza: 700 zł Ur. w 1974 roku. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (dyplom w Gościnnej Pracowni prof. L. Tarasewicza w 2001 roku). W 2009 roku obroniła doktorat w Katedrze Intermediów w gdańskiej ASP. Była stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2004, 2008). Została nominowana do „Paszportów Polityki” w 2007 roku, a w 2009 r. do nagrody „Spojrzenia” Deutche Bank Foundation Award. Jej twórczość obejmuje film found footage, wideo, instalacje, fotografie i malarstwo. Jej indywidualne wystawy odbyły się w Change and Partner Conteporary Art w Rzymie (2005), Giedre Bartelt Galerie w Berlinie (2006), w Instytucie Sztuki Wyspa (2008), Platán Galériaw Budapeszcie (2009). Cykl zdjęć ”Kryształy”, na zbliżeniach makrofotograficznych, pokazuje szczegóły bogatych lodowych ornamentów przypominających formy roślinne. Praca pochodząca z tej serii, “Kryształ” prezentuje krew, która zamarzła na szkle, układając się w organiczne, roślinne ornamenty, na wzór monochromatycznego witrażu. Krew, podobnie jak para wodna, zamarzła na szklanej tafli, powtarzając zimowe desenie z okien. Światło przechodzi przez lód i szybę, uwidaczniając zróżnicowane faktury, kolory i struktury kryształu. Prosta, ale zarazem ujmująca wizualnie fotografia, stała się próbą połączenia rzeczy pozornie przeciwstawnych – przyjemności estetycznej i niepokoju budzonego poprzez skojarzenia z fizjologiczną substancją. 005 Roman Dziadkiewicz “Dzbanek II” 2011, ed. 2/5 fotografia cyfrowa, dibond pod pleksi 30 x 40 cm Cena wywoławcza: 600 zł Ur. w 1972 roku. Studiował w Akademii Pedagogicznej w Opolu oraz na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Artysta interdyscyplinarny: poeta, autor filmów wideo, obiektów i instalacji, aktywista, autor prac krytycznych i teoretycznych. Porusza się na styku aktywności artystycznej, badawczej, eksperymentalnej i krytycznej refleksji społecznokulturowej. Jest inicjatorem i współzałożycielem Stowarzyszenia Artystycznego Ośrodek Zdrowia SAOZ oraz Fundacji 36,6. Autor projektu „Imhibition” w Muzeum Narodowym w Krakowie (20062007), współredaktor wydanej przy tej okazji książki o tym samym tytule. Prezentowana praca była obiektem analiz w książce „Hiperestezja”, napisanej przez autora “Dzbanku II”. Dzieło jest jednym ze świadectw i dokumentacji interwałów codziennej aktywności artysty: prób, działań, operacji i eksperymentów realizowanych pomiędzy projektami i takich aspektów większych realizacji, które unaoczniają ciągłości, przesunięcia, rezonanse i wzajemne oddziaływania pomiędzy nimi. Dziadkiewicz skupił się w niej na detalu (w którym zamazują się jednoznaczne znaczenia) i dotyku (który zawsze jest zwrotny i dialogiczny). 006 Marek Frankowski „Bez tytułu” (tryptyk) 2008 wydruk fotograficzny na tworzywie sztucznym 20 x 30 cm Cena wywoławcza: 300 zł Ur. w 1970 roku. Twórca ilustracji, animacji, grafiki, wzornictwa przemysłowego i fotografii. Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku (1997). Jego projekty graficzne były wielokrotnie nagradzane, w tym na Bologna Book Fair (1999). Prace Frankowskiego znalazły się w Instytucie Sztuki Wyspa w Gdańsku, na wystawie „Wydział Remontu” (2008), uczestniczył w Festiwalu Narracje w Gdańsku (2010). Niedawno został wykładowcą w zakresie projektowania i animacji flash w gdańskiej Wyższej Szkole Humanistycznej. Specjalizuje się w dokumentacji fotograficznej wydarzeń artystycznych, a z zamiłowania jest ilustratorem książek dla dzieci. Fotografie były prezentowane na wystawie „Wydział Remontu” w Instytucie Sztuki Wyspa (2008). Ekspozycja była poświęcona twórcom działającym na terenie Stoczni Gdańskiej. Stała się okazją do zaprezentowania zróżnicowanego środowiska artystycznego skupionego wokół terenów gdańskiej stoczni. Udział artysty w projekcie wskazuje na jego chęć wspólnego działania z tą grupą. 007 Sylwia Galon „Kazanie” 2010 obiekt: 80 x 40 x 60 cm wideo: 24 min 22 sec Cena wywoławcza: 100 zł Ur. w 1986 roku. Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Gdańsku na Katedrze Intermediów (2010). Aktualnie studiuje w Dutch Art Institute w Holandii. Zajmuje się video, instalacjami, działaniami multimedialnymi, bioartem. Interesują ją zarówno działania konceptualne, jak i sztuka krytyczna oraz zaangażowana. Brała udział w wystawach w Polsce oraz za granicą, min. „Fikcja i fikcja” w Instytucie Sztuki Wyspa w Gdańsku (2009), „Scary Challange” Tallinn, Estonia (2009), „Stocznia-mapa nie pamięci”w Instytucie Sztuki Wyspa w Gdańsku (2010), „Trwa Generowanie Podglądu” Muzeum Sztuki w Łodzi (2010). Częścią składającą się na instalację Sylwii Galon jest zapis wideo mszy zamówionej dla drużyny piłkarskiej Lechia Gdańsk. Wsłuchując się w kazanie księdza, możemy się doszukać intrygującego dyskursu między religią i sportem. Z kazania dowiadujemy się, że bycie fanem lub graczem to ciężka praca, porównywalna do wiary. Sylwia Galon, zdaje się podzielać zdanie Marksa, o Religi jako “opium dla ludu”. Jako, że sport niespotykanie często stanowi element tożsamości narodowej, staje się tym samym integralną częścią cywilnej religii narodu, rozumianej jako zespołu świąt i tradycji. Jej tabernakulum jest ironiczną laicyzacją religii i sakryfikacją sportu. 008 Krzysztof Gliszczyński „Urna” nr 1 1992/93, seria „Urny. Work-in-progress” obiekt 43 x 10,5 x 10,5 cm Cena wywoławcza: 400 zł Ur. w 1962 roku. Studia ukończył w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku, uzyskawszy dyplom w pracowni Prof. K. Ostrowskiego w 1987 roku. Jest założycielem i współprowadzącym Galerię Koło (1995 - 2002) w Gdańsku. Dwukrotny stypendysta Ministerstwa Kultury i Sztuki w 1988 i w 1990. Artysta tworzy malarstwo w technice enkaustyki, a także trójwymiarowe obiekty „urny”. Jego indywidualne wystawy odbywały się na całym świecie, w tym w Pałacu Opatów w Gdańsku (2002), Centrum Sztuki Pyramida w Haifie (2008), w Instytucie Polskim w Budapeszcie (2008). Uczestniczył m.in. w wystawach zbiorowych w AltenHavenspeicher, w BremenVegesack (2001), Sultanahmet w Istambule (2010). Dzieło Krzysztof Gliszczyński z cyklu „Urny” zapoczątkowała praca nad obrazem “Dialog z nieobecnym” w 1992 roku. Podczas ściągania ostatniej warstwy farby z obrazu, by odsłonić ukryty pod nią rysunek, artysta zwrócił uwagę na zdartą farbę, która usypała się po podłodze. Wywołała u Gliszczyńskiego refleksję nad zdenominowaniem się materii dzieła sztuki i zmianą jej statutu – z pełnowartościowego medium, do niepotrzebnych śmieci. Wysiłek nad obrazem stał się impulsem, do rozpoczęcia kolekcjonowania pozostałości po pracy nad dziełem. Artysta opracował swoją technologię malarską na tyle, by umożliwić jej recykling. Gdy dalsza praca nad obrazem stawała się niemożliwa, Gliszczyński zamykał pozostałości farby w szklanym prostopadłościanie - „Urnie”. Stała się ona pewną formą żałoby po dziele, które zostało ostatecznie ukończone. Artysta zamykał w niej, zarówno wyschniętą, zdrapaną farbę, jak i świeżą, która ściekała, zawieszona na specjalnym szalunku wewnątrz urny. Zdegradowany materiał nosił w sobie ślad po twórczej energii, a zarazem był opłakiwaniem po jej dokonaniu. 009 Katarzyna Górna „Portret podwójny” (tryptyk) 2001 cykl zdjęć, wydruk fotograficzny 50 x 50 cm, 50 x 43 cm, 50 x 31 cm Cena wywoławcza: 900 zł Ur. w 1968 roku. W latach 1989-1994 studiowała na Wydziale Rzeźby warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni prof. G. Kowalskiego. Artystka tworzy wielkoformatowe, głównie czarno-białe fotografie, zazwyczaj wkomponowywane w przestrzenne instalacje oraz filmy wideo. W swojej twórczości konsekwentnie prezentuje rzeczywistość widzianą z perspektywy kobiecego spojrzenia, na społeczną oraz symboliczną formę funkcjonowania obrazu kobiety w kulturze. Górna przepracowuje motywy ikonograficzne sztuki religijnej, stereotypy społeczne, obdarzając swoje bohaterki nową siłą. Jej wystawy indywidualne odbyły się m.in. w: Atelier 340, Bruksela (2003), Bunkrze Sztuki, Kraków (2006), Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia, Gdańsk (2006). Praca powstała na wystawę zaprojektowaną i kuratorowaną przez Grzegorza Kowalskiego. Inspiracją spotkań artystów, w konsekwencji których powstała wystawa, stało się pytanie Juliusza Słowackiego, zawarte w dramacie KRÓL DUCH: “Co widzi trupa wyszklona źrenica”. Juliusz Słowacki w tym dramacie przedstawił kolejną wersję mesjanistycznej budowy wszechświata, w której wiązał moralny perfekcjonizm z ideą rozwoju ducha. Tak więc ideą wystawy CO WIDZI TRUPA WYSZKLONA ŹRENICA stała się współczesna interpretacja romantycznych rozważań poety, stworzona przez grupę żyjących artystów. 010 Ela Jabłońska „Kuchnia” 2003/2004 foto-dokumentacja wydruk fotograficzny Cena wywoławcza: 200 zł Ur. w 1970 roku. W 2004 roku obroniła doktorat w zakresie sztuk pięknych na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 2002 roku została nominowana do nagrody „Paszport Polityki” w dziedzinie: plastyka, a tygodnik „Newsweek Polska” uznał ją za jedną z najbardziej obiecujących indywidualności młodego pokolenia artystów polskich. W roku 2003 została laureatką pierwszej polskiej edycji konkursu „Spojrzenia” Fundacji Kultury Deutsche Banku i Narodowej Galerii Zachęta. Zajmuje się instalacją, performance’em, działaniami czasowo-przestrzennymi i fotografią. Jej twórczość jest często ironicznym, nasyconym sporą dawką humoru, komentarzem do sytuacji i statusu kobiet w Polsce, które artystka czyni głównymi bohaterkami współczesnego życia. Praca powstała w ramach wystawy „Biały Mazur” prezentowanej w NBK (Berlin) i Bunkrze Sztuki (Kraków) w 2003 i 2004 roku. Dzieło wpisywało się w tematykę opresyjnej, lub - co najmniej - nierównej sytuacji kobiet we współczesnym polskim społeczeństwie. Odnosiło się do sfery prywatnej, intymnej społecznego funkcjonowania kobiet. Jabłońska na potrzeby wystaw zaaranżowała właśnie jedną z takich przestrzeni – kuchnię. Białe, minimalistyczne wnętrze było intensywnie wykorzystywane przez artystkę i ochotników, którzy burzyli jego sterylność, przepracowując jedną z czynności kulturowo przypisanej kobietom – gotowanie. Na aukcji wystawiona zostanie fotografia będąca dokumentacją performance „Kuchnia”. 011 Zuzanna Janin “Tancząca/Dancing” 2006 fotografia laminowana na dibondzie 48 x 60 cm Cena wywoławcza: 1200 zł Ur. w 1964 roku. Studiowała na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie oraz w ramach stypendium w ECAV - Ecole Cantonale d’Art du Valais, Sierre w Szwajcarii. Kilkukrotna stypendystka Ministra Kultury, laureatka AdiPrize for Art (2001), Art in the City Prize (2009), Best Photo of the Year 2010. Rzeźbiarka, autorka instalacji, wideo-instalacji, wideo, fotografii, akcji i działań performatywnych. W swojej twórczości zajmuję się tematyką miejsca, pamięci i czasu, a także procesów pamięci zbiorowej, przemian i przenikania się znaczeń w historii kultury. Jej prace znajdują się w kolekcjach m.in. Muzeum Sztuki Nowoczesnej Warszawa, Muzeum Sztuki w Łodzi, w Hoffmann Sammlung, Berlin, La Gaia Collectione, Fosca, w Museum Gornośląskim Znaki Czasu (Katowice, Lublin, Olsztyn, Szczecin), w Galerii Zachęta, Warszawa, w CSW Zamek Ujzadowski, Warszawa i w wielu kolekcjach prywatnych w kraju i zagranicą. Prezentowana praca jest fragmentem video „Siedem Śmierci (Duchy)” z projektu „Widziałam swoją śmierć 20032006”. Jest fotograficznym przedstawieniem tańczącej postaci nagiej kobiety, która przez brak ostrości kadru, jawi się jako oniryczny duch. 012 Andrzej Karmasz „Crystal Clear III” 2007, ed. 7/10, sygn. wydruk fotograficzny na dibondzie 76 x 50 cm Cena wywoławcza: 500 zł Ur. w 1976 roku. Jest absolwentem Wydziału Malarstwa i Grafiki gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych (2003). Zajmuje się przed wszystkim fotografią i wideo. W 2006 roku otrzymał stypendium rezydencyjne Rządu Japońskiego na uniwersytecie Joshibi University of Art and Design w Japonii, zaś w 2007 roku od Mariakapel w Hoorn w Holandi. Brał udział w wystawach m.in. w Community Art Gallery w Dunedin w Nowej Zelandii (2002), Seira Gallery w Tokio (2004), w Bremen, w Niemczech (2008), w Signum Foundation w Wenecji (2009), w Polish Expacts Association, Birmingham (2010). Na fotografii autorstwa Andrzeja Karmasza nie ma „słów”, brak jest punktów odniesienia, czy podpowiedzi. Z ciemnej tafli wody wyłania się „potwór” o hipnotyzującym spojrzeniu. Jasne plamy oczu, zostały skonfrontowane z ciemnością kolczastej głowy i nieprzeniknionej toni. To właśnie spojrzenie, stało się centralną częścią pracy, która wciąga, uwodzi i kusi tajemnicą. Jest przenikające, pochłaniające, wręcz rytualne. Ciało stwora jest szczelnie zasłonięte. Z jeden strony ukrywa go dziwny kostium, nakrycie głowy złożone długich i cienkich kolców, z drugiej – czarna toń wody. Tajemniczy stwór zastygły w bezruchu, patrzy się widzowi prosto w oczy. Obserwator zostaje skonfrontowany z tą inscenizacją, przedstawieniem, doświadczając jej zmysłowej iluzji, przeczuwając, że chwilowy bezruch, może zakończyć się w każdej chwili. 013 Alicja Karska, Aleksandra Went „Inspekty” (dyptyk) 2005, wydruk fotograficzny na pleksi 67 x 49,5 cm Cena wywoławcza: 500 zł Obie artystki urodziły się w drugiej połowie lat ‘70 i w 2003 roku skończyły Akademię Sztuk Pięknych w Gdańsku. Pracują razem od czasu studiów. Autorki filmów, fotografii, instalacji. Otrzymały stypendium Młoda Polska w 2008. W ich wspólnych działaniach przewija się motyw roztaczania opieki, dbania o to, co zapomniane, przywracania zagubionych tożsamości. Artystki usiłują chociaż na krótki moment przywrócić znaczenie obszarom opuszczonym, „umarłym”. Miejscem akcji ich pierwszego wideo „Projektowanie i organizacja przestrzeni” (2002) był plac budowy niedoszłego hotelu. Swoje prace wystawiały m.in. w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski (2003), w Arsenale w Poznaniu (2006), w BWA w Katowicach (2010). Fotografia przedstawia dokumentację fotograficzną instalacji „Inspekty”, która w 2005 roku znalazła się na wystawie „Absolwent” w Instytucie Sztuki Wyspa w Gdańsku. Praca ukazuje miniaturowe szklarnie „Inspekty”, pod którymi artystki próbowały ochronić niewielkie roślinki i źdźbła trawy wyrastające w szczelinach między płytami chodnikowymi. Fotografia zarejestrowała proces roztaczania opieki i dbania o wydawałoby się, nieistotne i najsłabsze elementy miejskiego krajobrazu. Proces ten ujawnia stosunek uporządkowanych przestrzeni nowoczesnych miast do przypadkowych, bezcelowych części naturalnego ekosystemu. Karska i Went swoimi działania zapobiegają wykluczeniu z municypalnego obszaru, tych jakże niewielkich, ale istotnych składników przyrody. 014 Grzegorz Klaman „Studium głowy Lecha Wałęsy” 2009 gips 15cm podstawa, 28cm wysokość, 70cm obwód Cena wywoławcza: 1500 zł Ur. w 1959 roku. Współtwórca Instytutu Sztuki Wyspa, profesor Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, współzałożyciel nowej sceny artystycznej w Gdańsku, jeden z najbardziej wpływowych artystów swojego pokolenia w Polsce, lider niezależnego gdańskiego ruch artystycznego. Pionier działalności łączącej zagadnienia z dziedziny państwa, sztuki, przestrzeni publicznej oraz aktywizmu. Jego idea Archeologii odwrotnej (1987) legła u podstaw trwałego zaangażowania ISW w prowadzenie dyskursu w dziedzinie kultury i polityki. Był stypendystą Fulbrighta na Florida Atlantic University, gdzie w Schmidt Art Center odbyła się jego indywidualna wystawa. Jego prace znalazły się na wielu wystawach, w tym: „History of Violence” w Muzeum Sztuki w Hajfie oraz „Chosen” w Laboratorium Sztuki Cyfrowej w Holonie, „In-Between” w Chicago Cultural Center (2001), Biennale w Łodzi (2004), „Dockwatcher”, Instytut Sztuki Wyspa, Gdańsk (2005), “Over and over again”, Hala Stulecia, Wrocław (2009)), „Rzeczy polityczne”, Instytut Sztuki Wyspa (2010) czy „Crushing in”, Nobel Museum, Sztokholm (2010). Prezentowana praca stanowi gipsowe studium, pierwotne bozzetto, które posłużyło do wielkoformatowej pracy artysty „Przezroczysty” (2010) prezentowanej podczas wystawy monograficznej Grzegorza Klamana „Rzeczy polityczne” (Instytut Sztuki Wyspa, 2010). 015 Leszek Knaflewski „ -MONO-” 2008 wydruk, lakier, szczotki naturalne, włosy. 20 x 24 x 4 cm Cena wywoławcza: 500 zł Ur. w 1960 roku. Dyplom z wyróżnieniem otrzymał w pracowni prof. J. Kałuckiego w 1985 w PWSSP w Poznaniu. Jest profesorem na macierzystej uczelni, na wydziale komunikacji medialnej. W latach 19831990 współtworzył grupę Koło Klipsa. Uczestniczył w wystawach indywidualnych i zbiorowych w Polsce i za granicą. Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowym w Poznaniu, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Atelier 340, Bruksela, Musee Royal de Mariemont, Morlanwelz, Grażyna Kulczyk Collection, Poznań, Instytucie Sztuki Wyspa, Gdańsk. 016 Tomasz Kopcewicz „Bez tytułu” olej na płótnie 50 x 50 cm Cena wywoławcza: 500 zł Ur. w 1974 roku. Ukończył studia na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, dyplom otrzymał w 2002 roku w pracowni prof. W. Łajminga oraz pracowni intermediów prof. W. Czerwonki. Zajmuje się malarstwem i realizacją prac wideo. Jego wystawy indywidualne odbyły się: „Obraz mieszczański przedmiot pożądania” – Galeria Młode Miasto, Gdańsk (2002), „Pulp” – CSW Łaźnia, Gdańsk (2004), „On the way” – Gallery Klima Bochenska, Warszawa (2007), „On the way” – Baltic Sea Culture Center, Gdansk (2008), „Plan ewakuacyjny”Galeria Gablotka,Gdańsk (2010). 017 Katarzyna Kozyra „Bez tytułu” 1992 wydruk fotograficzny na papierze 23 x 16 cm Cena wywoławcza: 1500 zł Ur. w 1963 roku. Ukończyła studia na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni prof. G. Kowalskiego na w 1993 roku oraz Hochschule für Graphik und Buchkunst w Lipsku (1998). Otrzymała liczne stypendia rezydencyjne w tym w: Wiedniu (1998), w Wenecji (1999) w Nowym Jorku (2000). Laureatka Paszportu Polityki w 1997 roku. Artystka tworząca instalacje, fotografię i sztukę wideo, realizatorka sztuki krytycznej. Autorka „Piramidy zwierząt” (1993), „Olimpii” (1996). Jej indywidualne wystawy odbyły się w Polsce i poza jej granicami: Postmasters Gallery, Nowy Jork (2002); Centre national de la danse, Paryż (2006); The Midget Gallery, Bazylea (2007); „In Art Dreams Come True”, Praga (2011). Fotografia Katarzyny Kozyry ”Bez tytułu” jest jednym ze zdjęć, wykonanych przez artystkę w czasie, w którym przestała uczęszczać na zajęcia na Akademii Sztuk Pięknych. Przez cały rok fotografowała swojego kolegę z roku i współlokatora, Andrzeja Karasia, tworząc serię unikatowych fotografii ukazujących młodego mężczyznę o ciele Apollina, w różnych sceneriach, m. in.: na tle białego prześcieradła, firanki, w kwiatach, w pościeli, w mięsie. Zabawa i eksperymenty Kozyry z aparatem fotograficznym zaowocowały wnikliwym studium męskiego aktu. Dzięki tym fotografiom otrzymała zaliczenie przedmiotu prowadzonego przez prof. G. Kowalskiego na IV roku studiów na warszawskiej ASP. 018 Dominika Krechowicz „Bez tytułu” 2003 z cyklu „Ubrania” wydruk fotograficzny na pleksi dyptyk 30 x 20 cm dyptyk 20 x 30 cm Cena wywoławcza: 400 zł Ur. w 1964 roku. Ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych w Gdańsku na Wydziale Malarstwa i Grafiki, w pracowni prof. K. Ostrowskiego w 1988 roku. Jest współtwórcą Galerii Koło (1995-2002) w Gdańsku. W 1991 roku otrzymała stypendium Ministra Kultury i Sztuki, a w 2006 roku od The PollockKrasner Foundation. W malarstwie ceni śmiałość decyzji, gest i świeżość kładzionego koloru. Wielokrotnie sięga po formy takie jak: ubranie, buty, torebka, głowa, zwierzę, naczynie, statek, horyzont. Jej indywidualne wystawy odbyły się m.in.: w Pałacu Opatów w Gdańsku (1994), w Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie (2003), w Galerii Fundacji Atelier w Warszawie (2010). Prace składające się na cykl „Ubrania” to fotografie, układających się w bardzo malarski sposób ubrań. Krechowicz bada ich kolorystykę i wzorzystość. Ułożone na trawie lub ziemi, fotografowane z góry i w zbliżeniach nie wyglądają jak części garderoby. Są raczej gotowymi obrazami uchwyconymi przez artystkę obiektywem aparatu fotograficznego. 019 Kamil Kuskowski „13” 2011, 1/20, sygn. kalendarz 7 x 3 x 10 cm Cena wywoławcza: 300 zł Ur. 1973 roku. W 2000 r. ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Łodzi. W 2008 roku uzyskał habilitację na macierzystej uczelni. Laureat licznych nagród i wyróżnień, m.in. Nagrody NBP „NBP młodym twórcom kultury” (2004), czy Nagrody Arteonu (2005). W 2009 roku został laureatem Grand Prix prestiżowego Biennale Malarstwa „Bielska Jesień 2009”. W swoich pracach zestawia ze sobą tradycyjne ideologie uprawiania sztuki ze współczesnymi strategiami artystycznymi. Przewrotnie tworzy zgodnie z obowiązującą wersją Historii Sztuki. Jego prace znalazły się na wystawach m.in. w: Instytucie Sztuki Wyspa (2004), Muzeum Sztuki w Łodzi (2004), Galerii Zero, Berlin (2006), BWA w Jeleniej Górze (2008). Praca powstała na wystawę „Szczęście w nieszczęściu” zorganizowaną w Studio BWA, Wrocław (2011). Artysta zaprezentował prace odnoszące się do nadal występujących we współczesnej kulturze wierzeń w istnienie nadprzyrodzonych mocy, które mogą sprowadzić nieszczęście lub przeciwnie - uchronić nas od zła. Prezentowana praca przedstawia kalendarz na rok 2012 złożony całkowicie z „piątków trzynastego”. Agata Smalcerz, dyrektor galerii komentuje prace następująco:„Przebiegający drogę czarny kot - najbardziej znana sytuacja kojarzona z pechem, tu została zamrożona i odwrócona: to my przechodzimy drogę czarnemu kotu, który nie ma szans nas ubiec”. 020 Robert Kuśmirowski „Das Auf und Ab des Menschenlebens” wydruk 29 x 21 cm Cena wywoławcza: 300 zł Ur. w 1973 roku. Studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Marii CurieSkłodowskiej w Lublinie oraz w latach 2002-2003 na Uniwersytecie Rennes we Francji. Performer, autor, instalacji, obiektów, fotografii, rysunków. Większość jego prac oparta jest na rekonstrukcji i kopiowaniu starych przedmiotów, dokumentów, fotografii, a raczej tworzeniu ich łudząco podobnych imitacji. zazwyczaj nie mają one swojego określonego pierwowzoru, a jedynie przywołują kulturę materialną pewnej epoki. Jego dzieła znalazły się na wystawach w m.in. w Galerii Białej w Lublinie (2001, 2002), w Bunkrze Sztuki w Krakowie (2002), na Targach Sztuki w Sztokholmie (2003). W 2004 został nominowany do Paszportów „Polityki”, rok później został laureatem tego wyróżnienia. W 2010 roku w Fundacji Morra Greco w Neapolu powołał „Muzeum Sztuki Zdeponowanej (Museum of Deposited Art)”. 021 Robert Kuśmirowski “Elektryk”, 2009 sekwencja z filmu Wydruk fotograficzny na papierze 27 x 7 cm Cena wywoławcza: 300 zł Ur. w 1973 roku. Studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Marii CurieSkłodowskiej w Lublinie oraz w latach 2002-2003 na Uniwersytecie Rennes we Francji. Performer, autor, instalacji, obiektów, fotografii, rysunków. Większość jego prac oparta jest na rekonstrukcji i kopiowaniu starych przedmiotów, dokumentów, fotografii, a raczej tworzeniu ich łudząco podobnych imitacji. zazwyczaj nie mają one swojego określonego pierwowzoru, a jedynie przywołują kulturę materialną pewnej epoki. Jego dzieła znalazły się na wystawach w m.in. w Galerii Białej w Lublinie (2001, 2002), w Bunkrze Sztuki w Krakowie (2002), na Targach Sztuki w Sztokholmie (2003). W 2004 został nominowany do Paszportów „Polityki”, rok później został laureatem tego wyróżnienia. W 2010 roku w Fundacji Morra Greco w Neapolu powołał „Muzeum Sztuki Zdeponowanej (Museum of Deposited Art)”. 022 Zbigniew Libera „Thank you for making demand for art” 2010 rysunek 59 x 42 cm Cena wywoławcza: 300 zł Ur. w 1959 roku. Studiował na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, ale przerwał studia po roku (1980). Aresztowany w stanie wojennym, rok spędził w więzieniu. Autor wielu instalacji, fotografii, filmów, prekursor sztuki krytycznej. W swoich pracach analizuje i krytykuje przyjęte konwencje, kulturę (masową), tradycyjne modele wychowania. Twórca takich prac jak m.in.: „Jak tresuje się dziewczynki” (1987), „Lego. Obóz Koncentracyjny” (1996). Uczestniczył w ważniejszych prezentacjach sztuki dawnego bloku wschodniego na świecie: Beyond Belief (1995), After the Wall (1999), L’Autre Moitie De L’Europe (2000). Brał udział w Biennale w Wenecji (1993), a w 2010 został rezydentem Rockefeller Foundation, Bellagio Center we Włoszech. Jego prace zasilają polskie i światowe kolekcje. 023 Zbigniew Libera „Dziękuję za tworzenie popytu na sztukę współczesną” 2010 rysunek 59 x 42 cm Cena wywoławcza: 300 zł Ur. w 1959 roku. Studiował na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, ale przerwał studia po roku (1980). Aresztowany w stanie wojennym, rok spędził w więzieniu. Autor wielu instalacji, fotografii, filmów, prekursor sztuki krytycznej. W swoich pracach analizuje i krytykuje przyjęte konwencje, kulturę (masową), tradycyjne modele wychowania. Twórca takich prac jak m.in.: „Jak tresuje się dziewczynki” (1987), „Lego. Obóz Koncentracyjny” (1996). Uczestniczył w ważniejszych prezentacjach sztuki dawnego bloku wschodniego na świecie: Beyond Belief (1995), After the Wall (1999), L’Autre Moitie De L’Europe (2000). Brał udział w Biennale w Wenecji (1993), a w 2010 został rezydentem Rockefeller Foundation, Bellagio Center we Włoszech. Jego prace zasilają polskie i światowe kolekcje. 024 Krzysztof Miękus „Ziębice” 2008 wydruk fotograficzny 30 x 40 cm Cena wywoławcza: 300 zł Ur. w 1975 roku. Absolwent Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych Uniwersytetu Warszawskiego (2004) oraz Szkoły Reportażu Collegium Civitas. Był stypendystą Ambasady Francji w Warszawie (2006), Asia-Europe Forum (2007), Visegrad Fund (2008), Szwajcarskiej Fundacji dla Kultury Pro Helvetia (2009), Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2009) oraz Marszałka Województwa Pomorskiego (2010). W swoich działaniach artystycznych wykorzystuje różne media, głównie fotografię i wideo. Działa na pograniczu sztuk wizualnych i dokumentu. W latach 2006-2007 był kuratorem Galerii Yours w Warszawie i kuratorem generalnym festiwalu Transfotografia 2007 w Trójmieście. Jego prace znalazły się na wystawach na Biennale Fotografii w Poznań (2003), w Whitespace w Zurychu (2010). Paradoks Fermiego to termin określający wyraźną sprzeczność pomiędzy wysokimi oszacowaniami prawdopodobieństwa istnienia pozaziemskich cywilizacji i brakiem jakichkolwiek obserwowalnych śladów ich istnienia. Definicja zakłada, że wielkość i wiek Wszechświata sugerują, że powinno istnieć wiele zaawansowanych technicznie pozaziemskich cywilizacji. Jednak brak dowodów ich istnienia przeczy takiemu rozumowaniu. Zatem albo początkowe założenia są nieprawidłowe i zaawansowane technicznie życie jest znacznie rzadsze niż się sądzi, albo metody obserwacji są niekompletne i ludzkość jeszcze ich nie wykryła, albo metody są błędne i cywilizacja ludzka poszukuje niewłaściwych śladów. Krzysztof Miękus w dość przewrotny sposób komentuję tę naukową teorię. Fotografując Park Jurajski w Ziębicach, odniósł się do mitu o potworze Loch Ness, innym, lokalnym obcym. Jego wyłaniająca się z zielonej od glonów tafli wody, plastikowa głowa jest zarazem tak upragnionym znakiem potwierdzającym istnienie „obcego”, jak i ironicznym „dowodem” hochsztaplera. 025 Dorota Nieznalska „Fetysz” 2005 Obiekt skórzany-futerał na “Pasję” (krzyż) czarna, naturalna skóra, ręcznie szyta, suwak metalowy ok. 104 x 92 cm Cena wywoławcza: 500 zł Ur. w 1973 roku. Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Gdańsku, w pracowni G. Klamana w 1999 roku. Realizuje obiekty, instalacje z dźwiękiem, instalacje wideo, foto, wideo, plakaty. W 2010 roku otrzymała stypendium Marszałka Województwa Pomorskiego, zdobyła I miejsce w konkursie Gdańskie Biennale Sztuki oraz stypendium pobytowe „Polish Kultursommer Scholarship” w Kiel, Niemcy (2005/2006). Indywidualne wystawy Nieznalskiej odbyły się m.in. w Centrum Sztuki Współczesnej, Zamek Ujazdowski w Warszawie (2000), w Galerii Piekary w Poznań (2009), w Modelarnii w Gdańku (2010). Jej prace zasilają m.in. kolekcje Norrtelje Konsthalle w Szwecji, Kulczyk Collection w Poznaniu, Kunstforum Ostdeutsche Galerie, w Regensburg (Niemcy). Praca jest swoistym żartem powstałym w wyniku zamieszania i moralnych wątpliwości skierowanych przez prawicowe środowiska, do autorki „Pasji”. Obiekt zrealizowany został z grubej, czarnej skóry, bez stelaża w środku, z centralnie wszytymi czterema suwakami, rozsuwanymi od siebie. Futerał powstał w celu „ukrycia”, „krzyża z genitaliami” dodatkowo przyszyte suwaki, jak w męskich spodniach, dają możliwość regulacji dla tego co widoczne i co schowane (nie na pokaz). Obiekt zaistniał na jednej z fotografii z serii „Implantacja Perwersji”. Nigdy nie był pokazywany samodzielnie. 026 Dorota Nieznalska “Wierność PL”, 2004 Z serii “Implantacja Perwersji” 2004/2005 ed. 2/3, wydruk fotograficzny, kolorowy na płycie 126 x 92 cm Cena wywoławcza: 300 zł Ur. w 1973 roku. Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Gdańsku, w pracowni G. Klamana w 1999 roku. Realizuje obiekty, instalacje z dźwiękiem, instalacje wideo, foto, wideo, plakaty. W 2010 roku otrzymała stypendium Marszałka Województwa Pomorskiego, zdobyła I miejsce w konkursie Gdańskie Biennale Sztuki oraz stypendium pobytowe „Polish Kultursommer Scholarship” w Kiel, Niemcy (2005/2006). Indywidualne wystawy Nieznalskiej odbyły się m.in. w Centrum Sztuki Współczesnej, Zamek Ujazdowski w Warszawie (2000), w Galerii Piekary w Poznań (2009), w Modelarnii w Gdańku (2010). Jej prace zasilają m.in. kolekcje Norrtelje Konsthalle w Szwecji, Kulczyk Collection w Poznaniu, Kunstforum Ostdeutsche Galerie, w Regensburg (Niemcy). Na fotografii, centralnie znajduje się męski tors z przewieszonym przez kark obiektem przypominającym akcesoria dla psa. Nietypowa kolczatka z cierniami, odlana została z brązu, jako projekt i realizacja autorska. Fotografia ta jest jedną z dziesięciu prac stanowiących serię pt.: „Implantacja Perwersji”, powstałych w latach 2004-2005. Istnieje również niezależnie. 027 Dorota Nieznalska „Włosy N. przed 18.07.03”, 2004, Z serii „Implantacja Perwersji” 2004/05, ed.1/3 wydruk fotograficzny na płycie 126 x 92 cm Cena wywoławcza: 300 zł Ur. w 1973 roku. Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Gdańsku, w pracowni G. Klamana w 1999 roku. Realizuje obiekty, instalacje z dźwiękiem, instalacje wideo, foto, wideo, plakaty. W 2010 roku otrzymała stypendium Marszałka Województwa Pomorskiego, zdobyła I miejsce w konkursie Gdańskie Biennale Sztuki oraz stypendium pobytowe „Polish Kultursommer Scholarship” w Kiel, Niemcy (2005/2006). Indywidualne wystawy Nieznalskiej odbyły się m.in. w Centrum Sztuki Współczesnej, Zamek Ujazdowski w Warszawie (2000), w Galerii Piekary w Poznań (2009), w Modelarnii w Gdańku (2010). Jej prace zasilają m.in. kolekcje Norrtelje Konsthalle w Szwecji, Kulczyk Collection w Poznaniu, Kunstforum Ostdeutsche Galerie, w Regensburg (Niemcy). Na fotografii znajduje się obiekt o wym. ok.200 cm w formie pejcza z fallicznym uchwytem. Obiekt jest realizacją autorską, powstałą po wydarzeniach z dn.18.07.03 ( w tym dniu Sąd Gdański wydał nieprawomocny wyrok skazujący D.N. w sprawie o obrazę uczuć religijnych z paragrafu 196 k.k.) Pejcz zapleciony został ręcznie z rzemieni oraz włosów autorki ściętych w symbolicznym geście ok. trzy dni przed spodziewanym werdyktem sądu w lipcu 2003r.. Fotografia ta jest jedną z dziesięciu prac stanowiących serię pt.: „Implantacja Perwersji”, powstałych w latach 2004-2005. Istnieje również niezależnie. 028 Hanna Nowicka – Grochal „Czy mogę użyć Ciebie? Czy mogę użyć Twojej szminki?” (dyptyk) 2000 fotografia na dibondzie 50 x 30 cm Cena wywoławcza: 500 zł Ur. w 1962 roku. Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Gdańsku w pracowni prof. K. Ostrowskiego w 1987 roku. W 2005 otrzymała na macierzystej uczelni tytuł doktora habilitowanego w dziedzinie malarstwa. Kilkakrotnie otrzymała stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Tworzy instalacje, obiekty, fotografie, wideo instalacje i malarstwo. Jej wystawy indywidualne odbyły się m.in. w The Amber Gallery at American Center for Polish Culture, Washington D.C., USA (1998); w galerii ,,Na Obvodnym”, w St.Petersburgu (2003); w Galerii ON w Poznaniu (2007); w Gdańskiej Galerii Fotografii (2009)’ a ostatnio uczestniczyła w „Not just the body, but…’’- ConcentArt w Berlinie (2010). Dwie fotografie składają się na dyptyk, ,,Czy mogę użyć Ciebie? Czy mogę użyć Twojej szminki?’’. Elementem spajającym zdjęcia jest postać nagiego mężczyzny, którego głowa znalazła się poza kadrem. Na pierwszym z nich stoi nad siedzącą u jego stóp, kobietą w czerwonych szpilkach i białej sukience, z kolei na drugim – odwrócony do widza plecami, spogląda na napis na ścianie, wykonany tytułową szminką. Praca stanowi o intymnych relacjach między kobietą, a mężczyzną. Artystka analizuje czym jest związek dla każdej płci, jaki jest w nim układ sił, oczekiwań, satysfakcji. Fotografie unaoczniają relacje zachodzące związku, wzajemną dominację, system podporządkowania i fascynacji. Praca stanowi o intymnych relacjach między kobietą, a mężczyzną. Artystka analizuje czym jest związek dla każdej płci, jaki jest w nim układ sił, oczekiwań, satysfakcji. Fotografie unaoczniają relacje zachodzące związku, wzajemną dominację, system podporządkowania i fascynacji. 029 Anna Orbaczewska-Niedzielska „Wniebowstąpienie” 2006, seria „Emocje prawdziwe” olej na płótnie 150 x 110 cm Cena wywoławcza: 700 zł Ur. w 1974 roku. Ukończyła Królewską Akademię Sztuk Pięknych w Hadze w 1998 roku, a także Akademię Sztuk Pięknych w Gdańsku w 1999 roku. Głównym obszarem zainteresowań Orbaczewskiej jest malarstwo. Jej obrazy z reguły przedstawiają sytuacje intymne – sielankowe, często familijne sytuacje, których fotografie z powodzeniem można by umieścić w rodzinnym albumie fotograficznym. Jej wystawy indywidualne odbyły się w Muzeum Hillesluis w Rotterdamie, Holandia (1999); w Galerii Society For Artists w Chicago, Illinois, USA (2004); Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia w Gdańsku (2006); w Galerii Milano w Warszawie (2008). Uczestniczyła w wystawach zbiorowych „Deutchland – Polen” w Galerie Zero, Berlin (2006), w “model ad hoc” w Instytucie Sztuki Wyspa, Gdańsk (2007). „Wniebowstąpienie” pochodzi z cyklu „Emocje Prawdziwe” inspirowanego sportową fotografią prasową. Jednak wizerunki sportowców różnią się od tych, ukazywanych w gazetach codziennych, gdyż zostały przetransformowane na wzór malarstwa sakralnego. Orbaczewska transponuje wizerunek sportowca w ikonę bohatera obrazu kultowego. Na prezentowanej pracy lekkoatletka, niczym św. Barbara w ekstazie doznaje uczuć triumfu i euforii, podczas skoku o tyczce. Wszystkie mięśnie jej muskularnego ciała są napięte, jak u męczenników z obrazów Matthiase’a Grunewalda. Kobieta ukazana w momencie sięgania po wyznaczoną wysokość, zdaje się doświadczać wniebowstąpienia. Artysta przez uwznioślenie tego sportowego momentu, przeniosła centrum uwagi na emocje. Sportowcy w trakcie zawodów wyrażają ogromny ładunek uczuciowy, który jest autentyczny i nieskrywany, w przeciwieństwie do prasowej fotografii celebrytów. „Wniebowstąpienie” jest więc przede wszystkim pracą o prawdziwych, nieskrywanych emocjach. 030 Patrycja Orzechowska „Pająk” 2006 z cyklu Studia Gimnastyczne, 2006 lambda oprawa – passe-partout + rama drewniana czarna format 18x24 cm / format ramy 30x40 cm ed. 10 + 2AP Cena wywoławcza: 400 zł Ur. w 1974 roku. W latach 1994-2000 studiowała grafikę na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, dyplom z wyróżnieniem zdobyła w pracowni prof. J. Krechowicza. Kilkukrotna stypendystka Ministra Kultury, Prezydenta Miasta Gdańska i Marszałka Województwa Pomorskiego. Artystka wizualna, zajmuje się fotografią, grafiką użytkową, instalacją, filmem i sztuką w przestrzeni publicznej. Wybrane wystawy: 2011 „Crossactions: Urban Tales”, w ramach obchodów prezydencji Polski w UE, Sopot; 2010 „736km – Gdańsk-Praga”; „Streetwaves - dzielnica stolica”, Gdańsk; 2009 Bez tytułu, wyst. ind. Festiwal Transphotograpiques, Maison Photo, Lille, Francja; 2008 wyst. ind. Galeria Platan (Instytut Polski), Budapeszt, Węgry; 2006 wyst. ind. CSW Łaźnia, Gdańsk; The Shoto Museum of Art, Niigata City Art Museum, Japonia; 2005 Nos duo / Fantomy (lunatypie), wyst. ind. Wozownia, Toruń/ Arsenał, (sur)real, wyst. ind. LEE Ka-sing Gallery, Toronto; 2004 Nos duo, wyst. ind. PGS Sopot; 2003 Fantomy, wyst. ind. Mała Galeria, Warszawa; 2001 Archipelag, 6. Internationale Fototage Herten, Niemcy. „Świat Patrycji Orzechowskiej składa się z pojedynczych elementów, wizerunków i gestów ułożonych w cykle tematyczne, z których każdy kieruje naszą uwagę na złożoność natury ludzkiej i dualistyczny charakter świata. Jego kształt budowany jest z fragmentów, a wykorzystane „ślady” wskazują najważniejsze motywycykle: kobiety, martwe natury i gesty”. Prezentowane prace pochodzą z cyklu „Studia gimnastyczne”. 031 Patrycja Orzechowska „Ćma” z cyklu Studia Gimnastyczne, 2006 lambda oprawa – passe-partout + rama drewniana czarna format 18x24 cm / format ramy 30x40 cm ed. 10 + 2AP Cena wywoławcza: 400 zł Ur. w 1974 roku. W latach 1994-2000 studiowała grafikę na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, dyplom z wyróżnieniem zdobyła w pracowni prof. J. Krechowicza. Kilkukrotna stypendystka Ministra Kultury, Prezydenta Miasta Gdańska i Marszałka Województwa Pomorskiego. Artystka wizualna, zajmuje się fotografią, grafiką użytkową, instalacją, filmem i sztuką w przestrzeni publicznej. Wybrane wystawy: 2011 „Crossactions: Urban Tales”, w ramach obchodów prezydencji Polski w UE, Sopot; 2010 „736km – Gdańsk-Praga”; „Streetwaves - dzielnica stolica”, Gdańsk; 2009 Bez tytułu, wyst. ind. Festiwal Transphotograpiques, Maison Photo, Lille, Francja; 2008 wyst. ind. Galeria Platan (Instytut Polski), Budapeszt, Węgry; 2006 wyst. ind. CSW Łaźnia, Gdańsk; The Shoto Museum of Art, Niigata City Art Museum, Japonia; 2005 Nos duo / Fantomy (lunatypie), wyst. ind. Wozownia, Toruń/ Arsenał, (sur)real, wyst. ind. LEE Ka-sing Gallery, Toronto; 2004 Nos duo, wyst. ind. PGS Sopot; 2003 Fantomy, wyst. ind. Mała Galeria, Warszawa; 2001 Archipelag, 6. Internationale Fototage Herten, Niemcy. „Świat Patrycji Orzechowskiej składa się z pojedynczych elementów, wizerunków i gestów ułożonych w cykle tematyczne, z których każdy kieruje naszą uwagę na złożoność natury ludzkiej i dualistyczny charakter świata. Jego kształt budowany jest z fragmentów, a wykorzystane „ślady” wskazują najważniejsze motywycykle: kobiety, martwe natury i gesty”. Prezentowane prace pochodzą z cyklu „Studia gimnastyczne”. 032 Ewa Partum „Mój problem jest problemem kobiety”, 1978 recenzja Osęki z podpisem artystkisuplement /kopia z Kultury 1979/ 50 x 70 cm Cena wywoławcza: 1000 zł Ur. w 1945 roku. Studiowała początkowo w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (1963-65), a od 1965 na Wydziale Grafiki i Malarstwa ASP w Warszawie (kolejno w pracowniach A. Kobzdeja i S. Gierowskiego). W tej ostatniej w 1970 obroniła swoją pracę dyplomową: teoretyczną rozprawę poświęconą poezji konkretnej. Artystka początkowo rozwijała swoją twórczość w kierunku poezji konkretnej (wizualnej), a od połowy lat 70’ do wczesnych lat 90’ zajęła się prawie wyłącznie tematyki feministycznej. Jest autorką serii klasycznych już nie tylko dla sztuki polskiej akcji, do których należą: „Stupid Woman”, „Kobiety, małżeństwo jest przeciwko wam”, „Zmiana - mój problem jest problemem kobiety” czy „Samoidentyfikacja”. W latach 70. XX wieku swoje prace wystawiała w Galerii Repassage. W 2006 odbyły się dwie wystawy retrospektywne artystki: „Legalność przestrzeni” w gdańskim Instytucie Sztuki Wyspa oraz „Samoidentyfikacja” w warszawskiej Królikarni. W 2007 roku jej prace pokazywano na wystawie „WACK! Art and feminist revolution” w MOCA, Los Angeles; a w 2008 na wystawie „re.act.feminism” w Akademie der Künste, Berlin. Partum jest też pionierką sztuki w przestrzeni publicznej. Praca „Mój problem jest problemem kobiety”jest przykładem pracy artystki w tym właśnie medium, w formie ofensywnej retoryki feministycznej. W latach 1978-79 artystka dokonała akcji plakatowania Warszawy. Przedmiotem badań Partum był konflikt między byciem kobietą, a byciem mówiącym podmiotem. Znacząco, artystka pozowała na tle plakatu, z zamkniętymi ustami. 033 Konrad Pustoła „Dark rooms 1a (Wrocław)” 2009, ed. 1/5 + 2AP C type print, naklejone na aluminium i ramę 146 x 44 cm Cena wywoławcza: 1500 zł Ur. w 1976 roku. Ukończył studia ekonomiczne na Uniwersytecie Warszawskim (2003) oraz artystyczne w londyńskim Royal College of Art (2008). Laureat konkursu Polskiej Fotografii Prasowej za cykl „Sanna” (2001). W swoich projektach zajmuje się badaniem wizualnych aspektów relacji społecznych i ekonomicznych. Uczestnik wielu wystaw m. in. Nowi Dokumentaliści (2005) CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie, „Bloomberg New Contemporaries” (2008) w Londynie; „Storia, memoria, identitia” (2009) w Modenie, „PhotoEspania” (2010) w Madrycie. W 2010 roku wydał album „Dark rooms” nagrodzony w ogólnopolskim konkursie katalogów i albumów o sztuce „Reminiscencje”. Realizowana przez Konrada Pustołę seria wielkoformatowych fotografii gra z podwójnym znaczeniem słowa “darkroom” i oznaczanej przezeń przestrzeni. Naturalne skojarzenie z fotograficzną ciemnią przeplata się tu z odniesieniem do istniejących w wielu klubach gejowskich pomieszczeń, gdzie można uprawiać seks stosunkowo bezpiecznie, z daleka od oceniającego wzroku społecznego. Projekt składa się z serii fotografii przedstawiających puste wnętrza klubowych darkroomów, wykonanych nad ranem po opuszczeniu klubu przez uczestników a przed jego posprzątaniem. Chodzi o pokazanie tej przestrzeni z jej spokojną, choć zarazem niepokojącą energią, niejako ciepłą jeszcze od działań obecnych przed chwilą ludzi. O zajrzenie do środka tego, co zwykle głęboko ukryte, a w związku z tym obłożone niedopowiedzeniami i stereotypowymi wyobrażeniami kulturowymi i wizualnymi - tym razem jednak bez egzaltowanej pruderii lub fałszywej odwagi. O przyjrzenie się fizycznym, przestrzennym uwarunkowaniom alternatywnego sposobu przekształcania rzeczywistości. 034 Joanna Rajkowska „Pozdrowienia z Alei Jerozolimskich (holga)” 2010, ed. 1/13 c-print 30 x 30 cm Cena wywoławcza: 1500 zł Ur. w 1968 roku. Studiowała malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowni prof. J. Nowosielskiego (dyplom w 1993), jednocześnie studiując historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim (1987-1992). Była rezydentką State University of New York w roku akademickim 1994-1995. Otrzymała Paszport „Polityki” w 2007 roku. Tworzy obiekty, filmy, instalacje, inicjuje efemeryczne działania i jest autorką interwencji w przestrzeni publicznej. Jej prace odzwierciedlają zmiany zachodzące w recepcji oraz oczekiwaniach wobec sztuki i jej funkcji społecznych. Jej najbardziej znane realizacje z ostatnich lat: „Pozdrowienia z Alej jerozolimskich” (20022009) i „Dotleniacz” (20062007), miały formę rzeźb społecznych zainstalowanych w przestrzeni miejskiej Warszawy. Jej instalacje były prezentowane m.in. w Gdańsku, Berlinie, Umeå w Szwecji. Fotografia Joanny Rajkowskiej przedstawia pracę artystki, wykonaną w 2002 roku – „Pozdrowienia z Alei Jerozolimskich”. Ukazuje stojącą na warszawskim rondzie de Gaulle’a palmę, na tle budynku Agencji Rynku Rolnego. To monochromatyczne, pełne spokoju zdjęcie, zdaje się odzwierciedlać atmosferę jaka nastąpiła na 8 lat po wykonaniu projektu. Jego geneza sięga podróży artystki do Izraela w roku 2001 i próby ponownego wpisania w kontekst Warszawy obecności Żydów. Po okresie walki o zachowanie dzieła, dialogu z władzami miasta, a nawet dyskursu pomiędzy mieszkańcami – zwolennikami i przeciwnikami projektu, palma wreszcie wpisała się w krajobraz miejski. Początkowa wrogość wobec projektu ustąpiła miejsca przyzwyczajeniu i sympatii. Palma stała się jednym z symboli stolicy. 035 Maciej Salamon „Ostatnia wieczerza” 2011 komarze truchła, druk, taśma, pleksi 95 x 42 mm Cena wywoławcza: 100 zł Ur. w 1984 roku. Absolwent gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych (dyplom w pracowni prof. J. Krechowicza na Wydziale Grafiki) w 2008 roku. Artysta wizualny, reżyser filmów animowanych i teledysków, muzyk. Nagradzany za swoje realizacje filmowe, m.in. nagrodą dla najlepszego filmu za „The Wedding” na Northern Wave Film Festiwal na Islandii, nagrodą publiczności dla filmu eksperymentalnego na Con-Can Festival w Tokio, Official StrangerAward 2008 w Amsterdamie i nagrodą festiwalu Filmowe Podlasie Atakuje za „The Scar”. Współzałożyciel i członek grupy artystycznej „Krecha” (wydającej niezależny periodyk o takiej samej nazwie), z którą zdobył Sztormy Roku 2008 i 2009 - nagrodę czytelników „GW Trójmiasto” w dziedzinie sztuk plastycznych. Odpowiada za wizualizacje w duecie audiowizualnym Hatti Vatti, jest także wokalistą i autorem tekstów w grupie Gówno. Za stołem znanym z fresku Leonarda da Vinci, artysta, zamiast apostołów i Jezusa umieścił komary, plagę podmokłych terenów. Martwe owady atakowały Macieja Salamona podczas pracy nad klipem “Black is the night” DJ’a Vadima na terenie gdańskiej stoczni w 2007 roku. Wtedy, wraz z Przemysławem Adamskim zaczął tworzyć improwizowane szkice, wykorzystując zabite owady. W 2010 roku, na potrzeby wystawy “Na korytarzu”, w dawnym budynek dyrekcji Stoczni Gdańskiej (2010), Salamon powtórnie podjął walkę ze „znakami tego miejsca”. Ich trupy posłużyły nowej, turpistycznej wersji „Ostatniej Wieczerzy”. Niniejsza praca jest trzecim, a zarazem „ostatnim” wariantem „wieczerzy”. 036 Jadwiga Sawicka „Bez tytułu” 2007, z cyklu „Ubrania” olej na płótnie 72 x 100 cm Cena wywoławcza: 500 zł Ur. w 1959 roku. Studiowała na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowni J. Nowosielskiego (dyplom 1984). Tworzy obrazy, fotografie, obiekty, instalacje tekstowe. Jest autorką charakterystycznego malarstwa “pisanego”. Przy realizacji instalacji i fotografii współpracuje z Markiem Chorwatem. Interesuje się formą, którą rozumie jako opakowanie, coś pustego, co domaga się napełnienia. Jej wystawy indywidualne odbyły się m.in. w: CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa (1997); Galerii Foksal, Warszawa (1998); Bunkrze Sztuki, Kraków (2003); Galerii Biała, Lublin (2008/09); Galerii Delikatesy, Kraków (2010). „Sukienka” jest jednym z ubrań, które Jadwiga Sawicka wytrwale malowała pod koniec lat ’90 XX wieku. Ich puste wnętrza są niepokojącą pozostałością po człowieku, jego śladem istnienia. Jednak na obrazie brak jest określonego ciała, które nadało sukience kształt. Opisywana praca jest konsekwencją badań malarki nad opakowaniami, bowiem to właśnie ubrania opakowują człowieka. Pusta sukienka, skrojona mniej lub bardziej starannie, dopasowała się konkretnej sylwetki, stała się metaforą ludzkiego bycia w świecie ograniczeń, odzianym w konwencje i zasady. 037 Dominika Skutnik „Pandemia” 2006, ed. 3/8 wydruk fotograficzny 29,7 x 42 cm Cena wywoławcza: 300 zł Artystka jest przede wszystkim autorką instalacji, w dosłownym tego słowa znaczeniu. Konstruując takie prace, jak Pole (2003) czy Wieniec (2003) skorzystała z przewodów elektrycznych, których uzwojenia generowały w przestrzeni galerii pole elektromagnetyczne, a w konsekwencji dźwięk i wibracje. Inne prace, choc na pozór statyczne, najczęściej polegają na uchwyceniu momentu równowagi pomiędzy przeciwstawnymi siłami - Tona w powietrzu (2003 i 2008), Rebound (2010), Suspension (2007). W pracy rzeźbiarskiej interesuje ją wymiana energii pomiędzy dziełem a odbiorcą oraz bezpośrednie (w opozycji do metaforycznego czy symbolicznego) kreowanie u niego stanów emocjonalnych poprzez obcowanie ze sztuką. Formalnie nawiązuje do obiektów i przestrzeni generujących skupienie i wyciszenie. Wystawia w Polsce i Europie. Stypendystka miasta Bremy (2004), miasta Strasburg (2011), Kuenstlerhaus Schoeppingen, Niemcy (2011), Forum Stadtpark w Graz, Austria (2005), 18th Street Arts Center w Santa Monica, USA (2006). Laureatka nagród: Kleinstprojektförderung / Filmbüro Bremen (2005), II m-ce w Konkursie Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku (2004). Prace w kolekcjach : Fundacja Wyspa Progress / Gdańsk, Fonds régional d’art contemporain de Lorraine / Metz, Francja, kolekcje prywatne 038 Michał Szlaga “Tadeusz Mazowiecki” 2005 wydruk fotograficzny 51 x 33,5 cm Cena wywoławcza: 1000 zł Ur. w 1978 roku. Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, w 2003 roku uzyskał dyplom w Pracowni Fotografii Medialnej. Szlaga został nagrodzony w jednym z najbardziej prestiżowych konkursów świata “Photo Awards 2007”, zdobył dwie pierwsze nagrody w kategoriach „Architektura-Budynki” i „Ludzie-Autoportret”. Jest również laureatem większości krajowych konkursów w dziedzinie fotografii prasowej. To uznany fotograf, pracujący zarówno w obszarze artystycznym, jak i w domenie fotografii prasowej. Na stałe współpracuje z czasopismami „MaleMEN”, „Przekrój”, „Newsweek”, „Twój Styl” i „Viva”, publikował swoje zdjęcia w kilkunastu tytułach prasowych. Od 2000 dokumentuje przemiany zachodzące na terenie Stoczni Gdańskiej. Od połowy 2008 roku tworzy projekt „Polska – Dziennik”, osobisty pamiętnik fotograficzny który obecnie zawiera ponad tysiąc fotografii i stale się powiększa. 039 Maciej Toporowicz “Serial killers” 1993, ed.12 sitodruk na papierze 4 x 5 cm Cena wywoławcza: 600 zł Ur. w 1958 roku. Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie (1983). Jego praktyka artystyczna obejmuje działania na pograniczu sztuki, reklamy i środków masowego przekazu. Jest jednym z najwybitniejszych przedstawicieli postmodernizmu oporu - strategii artystycznej polegającej na krytycznym egzaminowaniu współczesnej komercyjnej kultury wizualnej. Szczególne uznanie zyskała jego realizacja zatytułowana „Obsession” (praca wideo, akcja w przestrzeni publicznej oraz cykl fotografii), w której Toporowicz analizuje i ujawnia w jakim stopniu kultura popularna jest zafascynowana estetyką nazistowską. „Obsession” reprezentowała Toporowicza na głośnej wystawie Mirroring Evi: Nazi Imagery / Recent Art. (Jewish Museum , Nowy Jork, 2002). Praca Macieja Toporowicza to fikcyjny bloczek z czterema znaczkami pocztowymi z wizerunkami amerykańskich seryjnych zabójców. Dzieło było reakcją artysty na tendencje kinematografii do idealizacji i kreowania pozytywnych wizerunków morderców. Praca była znakiem protestu przeciw tej modzie i ogólnej gloryfikacji przemocy. Autor zachęcał nabywców znaczków do naklejania ich na koperty i wysyłanie pocztą. 040 Mariusz Waras „M-City 407” 2011 akryl na płótnie 81 x 100 cm Cena wywoławcza: 1 zł Ur. w 1978 roku. Absolwent Wydziału Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Autor kilkuset murali w ramach autorskiego projektu m-city. Głównym motywem w jego twórczości jest pejzaż miejski. Jego prace można zobaczyć m.in. w Warszawie, Gdańsku, Berlinie, Paryżu, Budapeszcie, Sao Paulo, Rio de Janeiro, Bolzano, Londynie, Pradze, a także w galeriach. Ważniejsze wystawy: Cans Festival, Londyn (2008); Manifesta 7, Bolzano, Włochy (2008); Fabryka, CoCA, Toruń (2009); Monumentalart, Gdańsk (2009, 2010); Urban Jungle, Itinerrance Gallery, Paryż (2010); Eurotrash, Brooklynite Gallery, Nowy Jork (2010); NuArt, Stavanger, Norwegia (2010); The Power of Fantasy, BOZAR, Bruksela (2011); Divergence, Notrh Art Space, Jakarta, Indonezja (2011). Prezentowana praca stanowi cześć projektu „m-city” realizowanego przez artystę na przestrzeni kilku lat, w różnorodnych miejscach i przestrzeniach. 041 Ania Witkowska „Trudno mi ustać / I find it hard to keep on standing” foto. Artur Wesołowski 2007 lambda 100 x 200 cm Cena wywoławcza: 1000 zł Ur. 1978 roku. Absolwentka gdańskiej ASP, z pracowni prof. W. Łajminga w 2003. W tym samym roku została adiunktem II st. Janusza Górskiego na macierzystej uczelni. Artystka wizualna, grafik. Tworzy samodzielnie lub w duecie artystycznym z Adamem Witkowskim. Inspiruje ją najbliższe otoczenie, zapożycza z popkultury, cytuje. Tworzy wideo, fotografie, instalacje i obiekty. Jej prace znalazły się na wielu wystawach w tym: „Establishment” Zamek Ujazdowski, Warszawa (2008); „Na okrągło:1989-2009” hala Stulecia Wrocław (2009); „Re-designing East | politic designers” Sztutgart, Niemcy (2010); „Spojrzenia” Narodowa Galeria Sztuki Zachęta, Warszawa (2011). Ta monumentalna praca, mierząca 2 metry wysokości przedstawia artystkę przyjmującą jednego z asanów jogi. Uwaga widza skupia się niezwykle niewygodnej pozycji kobiety. Jej ubrana na czarno sylwetka kontrastuje z białym tłem. 042 Adam Witkowski „ISW” 2011 Rysunek długopisem na papierze, oprawa: szkło, drewno 42 x 52 cm Cena wywoławcza: 300 zł Ur. w 1978 roku. W 2004 roku uzyskał dyplom w pracowni intermedialnej ad. II stopnia W. Zamiary na gdańskiej ASP, a w 2011 roku uzyskał tytuł doktora. Od 2007 roku jest wykładowcą na macierzystej uczelni w pracowni Grafiki Multimedialnej. Zajmuje się sztuką wizualną (malarstwo, grafika, instalacja, wideo) oraz dźwiękiem i muzyką (projekty radiowe, muzyka teatralna, muzyka filmowa, nagrania terenowe). Jego indywidualne wystawy odbyły się m.in. w: „Close to home” z Anią Witkowską, Lukas Feichtner Gallery / Vienna Art Fair (2011); Domownicy” z Anią Witkowska, Projekt Kordegarda, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa (2010); „Let’s dance” z Anią Witkowską, BWA, Zielona Góra (2009); „New age” z Anią Witkowską, Instytut Sztuki Wyspa, Gdańsk (2008); „Pierwszy, jedyny, najlepszy” z Anią Witkowską, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa (2006); „Absolutnie”, Klosz.Art, Gdańsk (2005); „W kółko”, Galeria AT, Poznań (2005). Artysta po narysowaniu 66 okładek „Samorządowców” (płyty wydanej w 2010 przez ArtBazaar Records) zaczął wykonywać również samoistne rysunki, inspirowane liternictwem. Swobodnie prowadzona końcówka długopisu po papierze, ukształtowała swobodną i wolną formę. 043 Zorka Wollny “Mieszkam w Ikea” 2004 3 fotografie na pleksi: 29,5 x 42 cm dokumentacja wideo: 20min. Cena wywoławcza: 500 zł Ur. w 1980 roku. Studiowała malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (dyplom w 2006). Była stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2008/2009), Włoskiego Ministerstwa Kultury (2007) na rezydencji w Cittadellarte Fondazione. Dwukrotnie otrzymała stypendium Ministra Kultury, a w 2010 roku magazyn sztuki „Arteon” przyznał jej tytuł Artystki Roku. W polu jej zainteresowań znajdują się choreografia, muzyka konkretna, sztuka wideo; porusza się na pograniczu kilku dziedzin. Pokazy jej prac odbyły się w Muzeum Narodowym w Krakowie (2006); w Galerii Starter, Poznań (2008); w CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa (2008); w Galerii Zachęta, Warszawa (2010). Reprezentowała Polskę na wystawie twórców europejskich w Brukseli w 2007. Fotografie oraz film zostały wykonane podczas akcji Zorki Wollny w 2004 roku. Przez tydzień artystka zamieszkiwała w jednym z krakowskich sklepów sieci Ikea. Wyodrębniona z przestrzeni półek i towarów, doskonale urządzona, niewielka przestrzeń jest marzeniem wielu młodych ludzi, stając się dla nich wyznacznikiem nowoczesnego wnętrzarstwa i designu. Zorka podjęła dyskusję na temat tego mitu; doświadczyła niejako na własnej skórze skutków komercjalizacji i unifikacji życia prywatnego w konsumpcyjnym społeczeństwie. Poddała krytyce powszechne gusta i banalne marzenia opierające się na chęci posiadania estetycznych przedmiotów. Jednocześnie, jednoznacznie nie zanegowała tych marzeń. Poświęcenie tygodnia ze swojego życia dla zbadania fenomenu estetyki szwedzkiego wzornictwa, było tyle aktem krytycznym, co paradoksalnie też afirmującym sytuację. 044 Krzysztof Wróblewski „Pomnik poety na Białorusi” 2009, cykl „Izoformy” akryl na płótnie 27 x 46 cm Cena wywoławcza: 300 zł Ur. w 1962 roku. Ukończył studia na Wydziale Malarstwa i Grafiki gdańskiej PWSSP w 1987 roku w pracowni prof. K. Ostrowskiego. Był stypendystą Ministra Kultury i Sztuki, Marszałka Województwa Pomorskiego, a także w 2004 roku otrzymał stypendium pobytowe miasta Bremy. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem i fotografią, a od 1994 roku malarstwem monumentalnym w przestrzeni publicznej. Jego obrazy znajdują się w kolekcjach prywatnych i publicznych w kraju i za granicą (Australia, Austria, Holandia, Kanada, Niemcy, Szwecja, USA). Jego indywidualne wystawy odbyły się m.in. w Galerii Promocyjnej w Warszawie, Galerii 86 w Łodzi, w Galerii Milano w Warszawie, w Galerii Otwarta Pracownia w Krakowie, w Galerii Koło w Gdańsku, w Gdańskiej Galerii Miejskiej w Gdańsku. “Pomnik poety na Białorusi” pochodzi z cyklu “Izoformy” zapoczątkowanego w 2006 roku. Nazwa serii to neologizm utworzony w wyniku przekształcenia słowa izomorfizm, które w ujęciu encyklopedycznym oznacza, równokształtność, równopostaciowość, podobieństwo. Autor serii inspirował się również powidokami, także w odniesieniu do twórczości Władysława Strzemińskiego. Rezultatem rozważań Wróblewskiego była decyzja, o równoległym zestawieniu realistycznego przedstawienia oraz jego “abstrakcyjnego” powtórzenia zbudowanego z kombinacji trójkątów. „Pomnik poety na Białorusi” jest częścią zbioru prac odnoszących się do przestrzeni dawnego imperium sowieckiego. Tytułowy pomnik stoi przy wjeździe do miejscowości Łachiszyn na Białorusi. Ten betonowy, pobielony monolit, podobny jest do wielu propagandowych pomników w małych miejscowościach w posowieckich krajach. Jego biała figura kontrastowała z zielenią trawy. Stąd malarskie ujęcie, przypominające białą figurę szachową na czarnym polu. 045 Alicja Żebrowska „Jaskinia” 2011 Kadr z filmu „Avanculus” wydruk fotograficzny Cena wywoławcza: 300 zł Ur. w 1956 roku. Studiowała na Uniwersytecie Marii CurieSkłodowskiej w Lublinie, na Wydziale Sztuk Pięknych (dyplom w 1981 roku). W latach 1990-1992 studiowała w Wyższej Szkole Sztuk Stosowanych w Wiedniu na Wydziale Rzeźby. Artystka w swojej twórczości intensywnie eksploruje obszary objęte sferą tabu. Podejmuje tematy marginalne, podskórne, pomijane. Często zaliczana do nurtu sztuki krytycznej. Do jej najsłynniejszych prac zaliczają się: „Grzech Pierworodny” (1994), „Narodziny Barbie” (1994) oraz „Tajemnica patrzy” (1994). Jej wystawy indywidualne odbyły się m.in. w: Bel Etage Gallery, Wiedeń (1990), Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa (1997), Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia, Gdańsk (2002), Kapelica Gallery, Ljubljana, Słowenia (2002). Prezentowana praca jest kadrem z filmu „Avanculus”. Punktem wyjścia dla projektu była historia dziewięciu górników z kopalni Wujek, oraz ich śmierć w wyniku akcji pacyfikacyjnej 16 grudnia 1981 roku. Film jest zapisem interpretacji rytuału przejścia do krainy wieczności, pokazanej na dwa sposoby: jako zaświatów, kraina umarłych, przestrzeń bezczasowa; oraz jako ponadczasowy, uniwersalny wymiar, określany przez archetypiczne opowieści. Instytut Sztuki Wyspa Fundacja Wyspa Progress Młode Miasto (dawne tereny Stoczni Gdańskiej) ul. Doki 1 / 145 b, 80-958 Gdańsk Dyrektor Instytutu: Aneta Szyłak Prezes Fundacji: Grzegorz Klaman Zespół: Maks Bochenek, Aleksandra Grzonkowska, Mirosław Górczyński, Błażej Kroplewski, Radosław Orzeł, Anna Sabała , Piotr Szmyt, Marta Szymańska, Aleksandra Tatarczuk oraz wolontariusze i stażyści. Specjalny numer konta z przeznaczeniem na zbiórkę publiczną: 26 1020 1811 0000 0402 0156 1414 Bank PKO BP SA III O/Gdańsk Więcej informacji na naszej stronie internetowej www.wyspa.art.pl. Alternativa 2010-2012, www.alternativa.org.pl
