Kto tu mieszka – domy zwierząt i ludzi

M2
Kto tu mieszka – domy zwierząt i ludzi
Ut wór nr 5
Jean de la Fontaine
(tłumaczył: Władysław Noskowski)
DZIECI MŁODSZE
Konik polny i mrówka
WP0912
Niepomny jutra, płochy i swawolny,
Przez całe lato śpiewał konik polny.
Lecz przyszła zima, śniegi, zawieruchy –
Gorzko zapłakał biedaczek.
„Gdybyż choć jaki robaczek.
Gdyby choć skrzydełko muchy
Wpadło mi w łapki… miałbym bal nie lada!”
To myśląc, głodny, zbiera sił ostatki,
Idzie do mrówki sąsiadki
I tak powiada:
„Pożycz mi, proszę, kilka ziaren żyta;
Da Bóg doczekać przyszłego zbioru,
Oddam z procentem – słowo honoru!”
Lecz mrówka skąpa i nieużyta
(Jest to najmniejsza jej wada)
Pyta sąsiada:
„Cóżeś porabiał przez lato,
Gdy żebrzesz w zimowej porze?”
„Śpiewałem sobie.” – „Więc za to
Tańcujże teraz, niebożę!”
Jean de la Fontaine, Konik polny i mrówka, w: Jean de la Fontaine, Bajki, Siedmioróg, Wrocław 2006
❖❖❖
Ut wór nr 6
Mrówki żyją w koloniach, w mrowisku – w lesie, na łące, pod skałami lub na drzewie. W mrowisku jest dużo różnych pomieszczeń połączonych korytarzami. Mrówki robotnice pielęgnują
w nich jajeczka i karmią larwy. Matką wszystkich mrówek w gnieździe jest królowa, której zadaniem jest bezustanne składanie jajek. Opiekują się nią robotnice, które dbają, aby niczego jej
nie brakowało. Inne robotnice wylizują do czysta jajeczka, zapobiegając ich pleśnieniu. Mrówki
dźwigają do gniazda martwego owada, który stanie się pokarmem dla wszystkich. Inne mrówki
dbają o kolonię owadów – mszyc, którą bronią przed biedronkami, a w zamian dostają słodki
sok do jedzenia. Żywią się także trawą, owocami, nektarem kwiatów, a do rozpoznawania zapachów i porozumiewania się służą im czułki. W gnieździe pokarm jest przechowywany w specjalnych komorach. Wejścia do korytarzy w mrowisku pilnują strażniczki.
Pierwsza biblioteczka. Świat owadów, Time Life, Amsterdam 1994
www.raabe.com.pl