nie

1.
2.
Ferie zimowe dobiegały końca i (nie)________ długo trzeba
będzie wrócić do domu i do szkoły. Michał
(nie) ________śmiało zaproponował Julii wspólny, ostatni
spacer po (nie) ______ dalekim lesie. (Nie) ________cierpliwie
czekał na nią w umówionym miejscu, (nie) ________zdając
sobie sprawy, że zachował się (nie) ________najmądrzej.
Zaprosił dziewczynę na randkę w obecności Honoraty, jej
najlepszej przyjaciółki. (Nie) ________wątpliwie postąpił
bardzo (nie) ________ostrożnie i wręcz (nie) ________ładnie.
Powinien również zaprosić Honoratę. Miał (nie) ________zbyt
miłe uczucie, że nic (nie) ________będzie z tej randki. Minęły
już (nie) ________dwie a trzy godziny i Michał coraz bardziej
się (nie) ________pokoił, że dziewczyna (nie) ________przyjdzie.
Tymczasem Julia (nie) ________cierpliwiła się, słuchając
(nie) ________kończącego się opowiadania Honoraty
o (nie)________dawnych przygodach. (Nie) ________skończenie
długo ciągnęła się opowieść o (nie) ________samowitych
perypetiach, aż Julia, (nie) ________ czekając dłużej, wyszła
z pokoju bez słowa. Honoracie (nie) ________bardzo się to
spodobało, ale już (nie) ________raz przyjaciółka
zachowywała się w taki (nie) ________odpowiedzialny sposób.
(Nie) ________darmo nazywano ją Szaloną Julka. Honorata
z żalem pomyślała, że przyjaciółka zmieniła się
(nie) ________do poznania w ciągu ostatnich tygodni.
Przez (nie) ________domknięte drzwi dochodziły strzępy
rozmowy. To rodzice dyskutowali o (nie) ________dawnym
wyczynie Michała. (Nie) ________chcący słyszał
(nie) ________tylko wysoki sopran mamy, ale również
dudniący bas ojca. (Nie) ________nawidził siebie za to
podsłuchiwanie, lecz (nie) ________zdrowa ciekawość była
silniejsza. (Nie) ________raz przyrzekał sobie, że (nie) ________da
się namówić na wagary i (nie) ________wytrzymał.
Wystarczyło pogardliwe skrzywienie warg Jakuba
i lekceważące machnięcie ręką, a już szedł w jego ślady.
Czuł się jakby w (nie) ________woli i (nie)_ ________bardzo mógł
sobie z tym poradzić. Tym razem również, choć
z (nie) ________co większymi oporami, dał się namówić
koledze i zwiał z (nie) ________lubianej lekcji fizyki. Mieli
(nie) ________samowitego pecha i (nie) ________oczekiwanie
wpadli na wychowawczynię, która, z (nie) ________ukrywaną
podejrzliwością, zaczęła zasypywać ich dociekliwymi
i (nie) ________wygodnymi pytaniami. Fakt, że mieli
(nie) ________czyste sumienie, spowodował ich zmieszanie
i (nie) ________przekonywujące odpowiedzi. (Nie) ________długo
wyszło na jaw, że po prostu uciekli z lekcji. Michał, (nie) ________
dopuszczony do głosu, milczał ponuro, czekając
na (nie) ________chybny wyrok. Wezwani rodzice
(nie) ________ukrywali swego (nie) ________zadowolenia
z postępowania syna. Michał był wściekły na siebie za
(nie) ________bywałą głupotę, na Jakuba, który okazał się
(nie) ________przyjacielem ale wrogiem i w ogóle na cały
świat.
3.
W muzealnych salach panowała niczym
(nie) ________zmącona cisza. Z portretów patrzyły
(nie) ________widzące oczy (nie) ________znanych postaci.
Słynny, (nie) ________dokończony obraz (nie) ________znanego
malarza wisiał skromnie w bocznej, (nie) ________wielkiej sali,
której blade, (nie) ________nasycone kolory ścian tworzyły
odpowiednie tło. Ten błogi spokój (nie) ________oczekiwanie
przerwał obcy, (nie) ________mal wrogi dźwięk. Gdzieś na
dole trzasnęły drzwi, rozległ się tupot (nie)________zliczonej
ilości nóg i do sali wpadło (nie) ________mniej niż dziesięć
osób. Była to (nie) ________wielka grupa młodzieży,
(nie) ________mniej robiła zbyt dużo wrzawy i hałasu.
(Nie) ________obejrzawszy dokładnie obrazu ani
(nie) ________przeczytawszy nawet tabliczek z objaśnieniami
już przechodzili dalej, (nie) ________dbając o zachowanie
minimum kultury. Rej w tej grupie wodził Jakub zmieniony
(nie) ________do poznania: włosy ścięte „na panka" miały
(nie) ________bywały pomarańczowy kolor, (nie) ________dbały,
wręcz (nie) ________chlujny ubiór i (nie) ________domyte ręce
sprawiały (nie) ________zbyt miłe wrażenie. Towarzyszące mu
osoby (nie) ________wyglądały lepiej i widać było, że
(nie) ________często odwiedzały muzeum. Jak huragan
przemknęli po salach odprowadzani (nie) ________chętnymi
spojrzeniami. Został po nich (nie) ________dojedzony ogryzek,
(nie) ________dogaszony (nie) ________dopałek papierosa
i (nie) ________bywała ulga, że już poszli.
Od kilku dni trwały przygotowania do wizyty w teatrze.
(Nie) ________do wiary ile trzeba czasu i (nie) ________spożytej
energii, aby skompletować odpowiedni strój.
Honorata i Ania, (nie) ________doścignione znawczynie mody,
(nie) _____ na darmo studiowały (nie) ________zliczone ilości
żurnali, starając się wybrać atrakcyjny,
(nie) _____ spotykany model. Tata (nie) ________dowierzająco
kręcił głową, obserwując starania córek. (Nie) ________gdyś
do teatru chodziło się często, (nie) ________mal co tydzień, ale
nikt (nie) ________robił z tego takiej hecy!
Również (nie) ________którzy chłopcy starali się zadbać
0 swój wygląd i poświęcali temu (nie) mniej czasu niż dziewczęta.
Hubert zdecydował się założyć
(nie) ________lubiany garnitur, Grzegorz i Michał
(nie) ________bieskie krawaty, a Bożena, (nie) ________ustannie
się odchudzająca, obcisłą minisukienkę
w (nie) ________samowitym zielonym kolorze. Hubert,
pomimo że jest (nie) ________palący, w kieszonkę marynarki
wsadził (nie) ________wielką fajkę dziadka. Myślał
(nie) ________borak, że to jest takie męskie
1 (nie) ________zdawał sobie sprawy, że wygląda (nie) ________co
śmiesznie. Rad (nie) ________rad zrezygnował z tej
(nie) ________zwykłej „ozdoby". (Nie) ________raz,
(nie) ________dwa prowadzili przez telefon
(nie) ________kończące się rozmowy, uzgadniając
(nie) ________słychanie ważne szczegóły swych toalet. Dla
biednej Julii los okazał się (nie) ________łaskawy. Już od
tygodnia trochę (nie) ________domagała i czuła się
(nie) ________swojo, aż w końcu uległa chorobie i położyła się
do łóżka.
4.
5.
Dziś są imieniny mamy i Filip postanowił zrobić jej
Wiosna pojawiła się nagle i ________oczekiwanie.
Liście na drzewach z ________wielkich pąków przekształciły się
w rozłożyste plamy zieleni, ________które kwiaty rozwinęły swe
płatki.
Ciepłe czapki i szaliki już są ________potrzebne i leżą schowane
w szafach.
W ________pamięć odeszły deszcze, zimne wiatry
i ________przyjemne chłody.
Klasa Filipa wybrała się na wycieczkę do ________dalekiego
lasu. Jazda autobusem ________trwała zbyt długo.
Roześmiana i rozbawiona gromada w, ________ładzie rozbiegła
się po ścieżkach i polanach. Zapanował ________opisany gwar.
Filip i Jakub postanowili zwiedzić najbliższą okolicę.
Nikt ________zauważył ich odejścia. Jeszcze ________minęło pięć
minut, gdy biegli z powrotem, przeraźliwie krzycząc: „- Wilk, wilk, ratunku!"
Wybuch ________pohamowanego śmiechu przywitał obu
chłopców. Zdumieni patrzyli na rozbawionych kolegów,
________rozumieli, co ich tak rozśmieszyło.
Spojrzeli za siebie i zamiast strasznego wilka zobaczyli
poczciwą krowę, która z ________zmąconym spokojem i powagą
żuła ________dojrzałe liście.
6.
________spodziankę. Jeszcze ________wiedział jaką, ale na pewno
coś wymyśli. Usiadł przy biurku i zaczął zastanawiać się nad
tym ________łatwym problemem.
Bałagan i ________porządek w pokoju wcale mu
________przeszkadzały. Mama poprosiła, aby wyniósł śmieci,
ale chłopiec jej ________słyszał, tak był zajęty wymyślaniem
imieninowej ________spodzianki. Lejek ________śmiało
dopominał się, żeby wyprowadził go na spacer - Filip
________ruszył się z miejsca.
Mijały minuty, a on ________miał żadnego pomysłu.
Do pokoju weszła Ewa i z wyrzutem spojrzała na brata.
„-Dziś są imieniny mamy, a ty nawet ________wyrzuciłeś śmieci,
________wyprowadziłeś psa" - powiedziała z pretensją.
Rzeczywiście, zachował się ________ładnie i ________grzecznie."'
Chciał dobrze, a wyszło ________najlepiej.
Chwycił kubeł ze śmieciami, Lejka za obrożę i jak wicher zbiegł po schodach. Psa
wrzucił do śmietnika, kubeł postawił na
trawniku i dopiero po chwili zorientował się, że coś jest
________w porządku.
Szybko naprawił omyłkę i wrócił do domu.
Czuł, że zachował się ________grzecznie wobec mamy i sprawił
jej przykrość. Pragnął zatrzeć ________miłe wrażenie.
Po godzinie wkroczył do pokoju mamy, niosąc w ręku
________wielką laurkę, na której wymalował piękne, niebieskie
________zapominajki.