Download: RaportIBM
Transkrypt
Download: RaportIBM
RAPORT IBM eServer IBM eServer OpenPower 710 i 720 LINUX ONLY! Po raz pierwszy firma IBM rozpoczęła sprzedaż serwerów, dla których jedynym dostępnych systemem operacyjnym jest Linux! Są to serwery OpenPower 710 i 720. PAWEŁ LESZEK T o najnowszy pomysł firmy IBM na upowszechnienie maszyn z procesorami Power 5. OpenPower ma być serią urządzeń typu low-end – tanich, ale dających już dostęp do większości funkcji „dużych” maszyn Power 5. Wydajność tych serwerów w połączeniu z technologią wirtualizacji oraz z Linuksem stwarza unikalne możliwości konfiguracji systemów i aplikacji. W przeciwieństwie do linii maszyn pSeries i iSeries przeznaczonych dla dużych firm, IBM eServer OpenPower to przede wszystkim propozycja dla małych i średnich firm, których potrzeby związane z przetwarzaniem danych wykraczają już jednak poza poziom 2-3 małych serwerów opartych na procesorach Intel/AMD. Partycjonowanie i wirtualizacja to podstawowe cechy architektury OpenPower – obie technologie opisywaliśmy bliżej w Linux Magazine nr 8 (wrzesień 2004). Dzięki nim jedna maszyna może być podzielona na wiele wirtualnych maszyn. Maszyna może wykorzystywać pakiet IBM Virtualization Engine (należy go zakupić oddzielnie), który pozawala na to, aby każdy z procesorów został podzielony na maksymalnie 10 partycji – i w zasadzie użytkowanie tej maszyny bez zakupu tego pakietu sprawia, że nie wykorzystamy pełni jej mocy. Rysunek 1: Konsola zarządzająca OpenPower – ogólny podgląd zdefiniowanych partycji. 48 NUMER 15 KWIECIEŃ 2005 OpenPower 720 jest dostępny z 1, 2 lub 4 procesorami Power 5, można wybrać dwie szybkości procesora (1,65 GHz i 1,5 GHz). Maksymalna ilość pamięci RAM – 64 GB. Istnieje możliwość montażu 8 dysków wewnętrznych; jest też 5 gniazd PCI-X. Obudowa maszyny umożliwia montaż w szafie. Wprowadzony niedawno model OpenPower 710 może mieć maksymalnie dwa procesory, za to jest oferowany w wygodnej obudowie do montażu w szafie (szerokość 2U). OpenPo- Rysunek 2: Przydział zasobów dla partycji – tutaj podgląd urządzeń I/O w konsoli zarządzającej. wer był już na etapie projektowania sprzętu przystosowywany dla Linuksa – firmware zawiera np. kod uniemożliwiający instalację innych systemów operacyjnych. Jest w tym pewna ironia losu – ponieważ jak dotąd nie słyszeliśmy o serwerach, na których można instalować np. wyłącznie Windows... Należy pamiętać, że serwery OpenPower to maszyny w pełni 64-bitowe, na których można zainstalować tylko jedną z dwóch komercyjnych dystrybucji Linuksa – Suse Linux Enterprise Server 9 lub Red Hat Enter- WWW.LINUX-MAGAZINE.PL prise Linux Advanced Server 3. Na szczęście koszt dystrybucji Linuksa jest wliczony w koszt maszyny (trzeba pamiętać, że cena każdej z tych dystrybucji przekracza 2 000 USD w sprzedaży detalicznaj). Dzięki uprzejmości firmy IBM, Linux Magazine miał możliwość przeprowadzenia testów maszyny OpenPower 720 w warszawskim IBM Innovation Center [1]. Dla administratorów przyzwyczajonych do maszyn opartych na procesorach Intel/AMD maszyna będzie pewnym zaskoczeniem, ponieważ jej design jest zupełnie nowatorski. Przede wszystkim do OpenPower nie można podłączyć monitora/wyświetlacza LCD. Całe zarządzanie odbywa się za pośrednictwem wchodzącego w skład zestawu komputera klasy PC z zainstalowanym Linuksem, na którym pracuje oprogramowanie HMC (Hardware Management Console). Komputer ten jest skonfigurowany tak, że może służyć wyłącznie do zarządzania maszyną OpenPower. Najwygodniejszym sposobem pracy jest zdalne połączenie do maszyny zarządzającej. Samo oprogramowanie zarządzające HMC jest aplikacją napisaną w języku Java. Oczywiście HMC nie służy do zarządzania syste- Rysunek 3: Standardowe narzędzie top nie daje sobie rady, za dużo procesorów... IBM eServer Rysunek 4: Również informacje z katalogu /proc są mało użyteczne. mami operacyjnymi zainstalowanymi na maszynie OpenPower, działa ono na wyższym poziomie, komunikując się z firmware i oprogramowaniem odpowiedzialnym za partycjonowanie i wirtualizację. Oczywiście można nie korzystać z HMC, ale zarządzanie z konsoli maszyny zarządzającej jest bardzo uciążliwe. OpenPower obsługuje dynamiczną alokację zasobów do partycji logicznych (tzw. dynamic LPAR) – polega to na tym, że po zmianie przydziału zasobów z poziomu aplikacji zarządzającej zainstalowane systemy operacyjne natychmiast „zauważą” tę zmianę. Jednak ta cenna funkcja jest obsługiwana wyłącznie przez SLES-a, partycje z zainstalowanym RHEL muszą być restartowany, aby zmiany zostały zastosowane. Dystrybucje Red Hat i SLES przeznaczone dla OpenPower nie różnią się niczym od swoich pierwowzorów ze świata Intela. Wszystkie najważniejsze narzędzia (binutils, gcc, Perl itd.), serwery (MySQL, Postgres, Apache, PHP, OpenLDAP), usługi i aplikacje – o ile nie są dostępne w wersji binarnej – można łatwo skompilować. Dla OpenPower dostępna jest już spora ilość oprogramowania specjalizowanego – np. biblioteki do obliczeń matematycznych, kompilatory optymalizujące dla Power 5 oraz przede wszystkim pakiety do tworzenia klastrów zbudowanych z partycji działających na tej samej maszynie. Oczywiście IBM przenosi na tę platformę również swoje sztandarowe aplikacje – bazę DB2, Websphere i Lotus Domino. Dostępny jest nawet osobny serwis WWW, zawierający katalog aplikacji dla OpenPower [4]. Sama praca z systemem działającym na partycji OpenPower nie różni się od pracy z „prawdziwym” serwerem – mamy możliwość uruchamiania dowolnych usług – oczywiście, o ile pozwolą na to zasoby przypisane do partycji. Pewne niespodzianki pojawiają się przy próbie użycia standardowych narzędzi do pomiaru obciążenia – np. top „wariuje”, gubiąc się w ilości procesorów; podobnie część informacji zawartych w systemie plików /proc jest nieadekwatna do rzeczywistości. Wprowadzenie OpenPower (z system Linux) sprawiło, że wzmocniła się pozycja tego systemu w całej linii eSeries, ponieważ maszyny iSeries i pSeries mogą korzystać albo z AIX-a, albo z Linuksa, a tylko na iSeries jest dostępny wyłącznie i5/OS (dawny AS/400). Bez wątpienia OpenPower jest efektem zaangażowania się IBM-a RAPORT Zatem wydajność jest głównym argumentem przemawiającym na korzyść OpenPower, na drugim miejscu jest możliwość tworzenia wirtualnych serwerów w ramach jednej maszyny, a nawet budowy klastrów z nich złożonych – to elastyczność wywodząca się ze świata mainframe. IBM OpenPower 720 z jednym procesorem i systemem SuseLinux Enterprise Server 9 kosztuje 31 150 zł; konfiguracja z 4 procesorami i SLES 9 – 96 090 zł. Wirtualizacja dostępna jest jako opcja (koszt około 2 000 USD). OpenPower 720 objęty jest 3-letnią gwarancją i serwisem u użytkownika. ■ Rysunek 5: Serwer MySQL w najnowszej wersji 4.1.9 dostępny jest w wersji prekompilowanej dla Power 5. w Linuksa. W celu promocji rozwoju Linuksa na platformie Power 5, IBM utworzył grupę Linux on Power Group, która zatrudnia własnych inżynierów pracujących nad ulepszeniem działania Linuksa na Power 5. Standardowe jądro Linuksa zawiera już target przeznaczony dla procesorów Power 5. Wydajność przede wszystkim OpenPower 720 z 4 procesorami (1,65 GHz) i 32 GB pamięci głównej osiągnął w teście TPC-H 100GB wydajność 6 357,2 QPH (queries per hour) przy koszcie 42 USD za QPH. Maszyna pracowała pod kontrolą Suse Linux Enterprise Server 9 i wykorzystywała bazę DB2 UDB V8.2 for Linux. Dla porównania, Sun Fire V440 (Sun Microsystems) z 4 procesorami UltraSparc-IIIi (1,66 GHz) i 16 GB pamięci głównej osiągnął w teście TPC-H 100GB wydajność 2,883 QPH przy koszcie 19 USD za QPH. Maszyna pracowała pod kontrolą systemu Solaris 10 i wykorzystywała bazę Sybase Adaptive Server IQ 12.5. WWW.LINUX-MAGAZINE.PL Ocena Linux Magazine Wady ■ SPF (Single Point of Failure) wynikający z architektury LPAR ■ konieczność zakupu dodatkowego pakietu do wirtualizacji Zalety ■ relatywnie niska cena ■ znakomita wydajność ■ duża elastyczność konfiguracji INFO [1] IBM Innovation Center: http://www-5. ibm.com/pl/events/centers/ [2] Szczegółowe informacje o OpenPower 710 i 720: http://www.ibm.com/servers/eserver/openpower/ [3] Linux na platformie Power: http://www.ibm.com/linux/va_4061.shtml [4] Katalog aplikacji dla OpenPower: http://www-106.ibm.com/developerworks/linux/power/downloads.html [5] Power 5 – architektura: http://www.ibm. com/technology/power/about.html NUMER 15 KWIECIEŃ 2005 49