Plan przeglądu

Przegląd filmów japońskich
"Miłość i młodość na przestrzeni dziejów"
Kino Świt 26-29 X 2012 r.
W ramach projektu „Bródno kocha kino” zapraszamy na niezwykły przegląd filmów
japońskich, które nigdy wcześniej nie były pokazywane w Polsce. Organizatorami przeglądu
są Fundacja Japońska, ambasada Japonii w Polsce i Kino Świt.
W czasie przeglądu zobaczymy siedem filmów: „Kobieta z mgły” (1936) Gosho Heinosuke,
„Dziewczęta z Izu” (1945) Gosho Heinosuke, „Opowieść o księciu Genji” (1951) Yoshimura
Kozaburo, „Eijanaika” (1981) Imamura Shohei, „List miłosny” (1985) Kumashiro Tatsumi,
„Zegen“ (1987) Imamura Shohei, „Nie z tego świata” (2003) Sakamoto Junji.
Wstęp wolny.
Plan przeglądu
26 X piątek
g. 18.00
„Kobieta z mgły” (1936) reż. Gosho Heinosuke, 111 min.
Akcja filmu dzieje się w latach trzydziestych XX
w. w Tokio. Film to dramat społeczny, broniący
tradycyjnego japońskiego stylu życia i rodziny,
kładący nacisk na potrzebę osobistej ofiary dla
wspólnego dobra.
Ukazany jest też obraz
młodszego pokolenia, które nie widzi sensu
zachowywania tradycji.
Gosho Heinosuke (1902-1981) to jeden z
najważniejszych reżyserów w początkach kina
japońskiego, nakręcił też pierwszy japoński film
dźwiękowy The Neighbor’s Wife and Mine
(Madamu to nyobo) w 1931 r. Jego filmy pokazują codzienne życie klasy średniej. Dokonał
wielu adaptacji dzieł literackich na filmowe. Jego pomysłowe wykorzystanie milczenia w
filmach dźwiękowych, użycie symboli i szybkie sekwencje obrazów, pozwoliły mu zostać
jednym z najlepszych reżyserów wczesnych lat japońskiego filmu. Jednym z jego najbardziej
znanych filmów jest Four Chimneys (Entotsu no mieru basho, 1953).
g. 20.30
„Dziewczęta z Izu” (1945) reż. Gosho Heinosuke, 74 min.
Akcja filmu dzieje się na półwyspie Izu podczas II
wojny światowej. Miyauchi Kiyoshi, młody oficer
pochodzący z wyższych sfer zostaje przysłany do
miasta, gdzie znajduje mieszkanie u kobiety, która
ma dwie córki. Kiyoshi będąc w gościnie z czasem
pozwala sobie na zbyt wiele. Siostra kobiety, która
wynajęła mu pokój nie może pogodzić się z sytuacją,
iż obcy mężczyzna mieszka z dwiema niezamężnymi kobietami.
To jeden z kilku filmów wyprodukowanych w 1945 r. w Japonii. Jego premiera miała miejsce
dwa tygodnie po kapitulacji Japonii. Reżyser śmiało kreśli nastroje i stosunki społeczne w
objętej wojną Japonii.
27 X sobota
g. 16.00
„Opowieść o księciu Genji” (1951) reż. Yoshimura Kozaburo, 124 min.
Film powstał na podstawie „Genji
Monogatari", najstarszej powieści w Japonii.
Została ona napisana w początkach XI w.
przez Murasaki Shikubu, damę dworu na
dworze cesarskim. Przedstawia życie w
połowie X wieku z delikatną psychologiczną
ekspresją. Jednak dopiero w 1951 roku,
została podjęta pierwsza próba sfilmowania,
gdyż przed 1945 roku zabronione było
filmowanie romansów dotyczących dworu
cesarskiego. Okres Heian (794-1192) nie
była wcześniej przedstawiana w kinie lub na
scenie. Yoshimura Kozaburo i jego ekipa z wielkim trudem odtworzyli obyczaje i zwyczaje
tego okresu.
g. 18.30
„Eijanaika / Dlaczego nie?” (1981) reż. Imamura Shohei, 151 min.
Akcja filmu dzieje się w Tokio (ówcześnie Edo) w
drugim roku z ery Keio (1866). Japonia jest w
środku burzliwego okresu. Narastające niepokoje
społeczne zapowiadają nadejście nowej ery.
Genji, po nieobecności trwającej sześć lat, wraca
do takiej Japonii z Ameryki. Podczas transportu
surowego jedwabiu z Jokohamy, Genji, biedny
rolnik, stał się rozbitkiem. Odpływający
amerykański statek zabrał go do Ameryki. Dla
Genji, Stany Zjednoczone były krajem wolności i
równości, niebiańskiej ziemi, ale tęsknota za swym
ojczystym krajem i jego młodą żoną Ine nigdy nie minęła.
Do nakręcenia tego wielkiego epickiego filmu, ukazującego sytuację społeczną i polityczną
na przełomie okresu Edo i Meiji reżyser przygotowywał się ponad 10 lat.
28 X niedziela
g. 16.00
„List miłosny” (1985) reż. Kumashiro Tatsumi, 108 min.
Akcja filmu dzieje się we współczesnej Japonii w Tokio i na jego
przedmieściach. Opisując historię miłosnego trójkąta reżyser
portretuje mentalność współczesnych Japończyków i przemiany
w niej zachodzące. Historia opiera się na powieści Renjo
Mikihiko, który zdobył Naoki Award, nagrodę literacką
stanowiącą bramę do sukcesu dla młodych pisarzy.
g. 18.30
„Zegen“ (1987) reż. Imamura Shohei, 124 min.
Akcja filmu dzieje się na obszarze Hongkongu, Chin,
Singapuru i Malezji od 1901 r. do II wojny światowej.
Muraoka Iheiji ma za zadanie szpiegowanie Rosjan,
do czego wykorzystuje prostytutkę Tome, żeby
uzyskać od niej informacje. Jest zszokowany, kiedy
zostaje ona zabrana przez policję i później znaleziona
martwa. Kiedy wraca do Hongkongu, dowiaduje się,
że jego znajomy odnalazł swoja ukochaną Shiho
pracującą jako prostytutkę w Singapurze i odkupił ją.
Film był nominowany do Złotej Palmy.
Jest to jedno z niewielu przedstawień w japońskim kinie japońskiego wykorzystywania
„comfort women”. Tym eufemistycznym terminem określano kobiety zmuszane do
świadczenia usług seksualnych w japońskich, wojskowych domach publicznych w Azji
Południowo-Wschodniej i na Pacyfiku podczas II wojny światowej. Reżyser już wcześniej
zajął się tym tematem w dokumencie Karayuki-san (1973).
Imamura Shohei uważany jest za jednego z najważniejszych i najbardziej rozpoznawalnych
twórców filmowych w historii japońskiego kina. Jest jedynym japońskim reżyserem, który
zdobył dwie Złote Palmy na MFF w Cannes.
29 X poniedziałek
g. 19.00
„Nie z tego świata” (2003) reż. Sakamoto Junji, 123 min.
W czasie II wojny światowej jazz, jako „muzyka
wroga” był w Japonii surowo zakazany. Ale wraz z
końcem wojny i przybyciem sił okupacyjnych, jazz,
rdzenna amerykańska muzyka, powrócił do Japonii z
witalnością i siłą.
Rozgrywający się na tle chaosu i nadziei
następującego tuż po wojnie okresu film jest historią
grupy młodych japońskich muzyków, którzy znaleźli
życiową szansę grając jazz w amerykańskich klubach
wojskowych w czasie okupacji (w późnych latach 40-tych). W chaosie i biedzie początków
okupacji kluby są prawdziwą żyłą złota dla tych, którzy w nich pracują.
Sakamoto Junji to jeden z najważniejszych japońskich niezależnych reżyserów lat
dziewięćdziesiątych. W 1989 r. miał miejsce jego debiut reżyserski „Knock out!” to mocna
historia o powrocie rannego boksera na ring. Jego dziewiąty film „Face” przyniósł mu
nagrodą dla najlepszego reżysera przyznawaną przez Japanese Academy Awards i odniósł
znaczący sukces komercyjny.