stwierdził - Ordo Iuris

Wystąpienie z pierwszego wiceprzewodniczącego Komisji
Europejskiej, Fransa Timmermansa, na Gali Równości,
zorganizowanej przez ILGA-Europa1, Bruksela (transkrypcja)
24 czerwca 2015
http://ec.europa.eu/commission/2014-2019/timmermans/announcements/keynote-speech-firstvice-president-frans-timmermans-equality-gala-organized-ilga-europe-brussels_en
Po tym wprowadzeniu przez Ryana, będę miał problem z trzymaniem się tekstu mojego dobrze
przygotowanego przemówienia, więc prawdopodobnie nie będę się go trzymał.
Wiesz, kiedy tak słuchałem Ryana, to przypomniałem sobie Irlandię z dawnych czasów, a także
mój własny kraj w dawnych czasach. Pamiętam też swoją konfrontację z własnymi
uprzedzeniami, nawet nie wiedziałem, że je mam. Pamiętam jeszcze, jak to się stało.
Miałem prawdopodobnie około piętnastu lat i znalazłem powieść, którą naprawdę chciałem
przeczytać. Zawsze lubiłem powieści historyczne. A było to książka napisana przez Marguerite
Yourcenar pt. „Wspomnienia Hadriana” („Mémoires d'Hadrien”). Myślę, że jedna z
najpiękniejszych powieści, jakie kiedykolwiek napisano w historii Francji.
Zacząłem czytać tę powieść, która okazała się być w rzeczywistości niesamowitą historią
miłości młodego Hadriana, który był bardzo głęboko zakochany. Nie znałem tej historii, więc
dla mnie to było nowe. Czytałem dalej i byłem naprawdę całkowicie zahipnotyzowany przez tę
wspaniałą historię miłosną. A potem, w pewnym momencie odkryłem: on kochał młodego
mężczyznę. A nie kobietę. Bardzo mną to wstrząsnęło. I wtedy pomyślałem: dlaczego reaguję w
taki sposób?
I wtedy odkryłem, że nawet jeśli by to było łagodne lub mocne [przekonanie], lub też społeczny
przesąd: wszyscy jesteśmy wychowani w tych uprzedzeniach. I to dla mnie było to swego
rodzaju chwilą, kiedy pomyślałem: no tak, powinienem sprawdzić własne uprzedzenia, także w
tej dziedzinie. Myślałem, że nie mam w ogóle żadnych [uprzedzeń], ale przeczytanie tej książki i
odkrycie, że Hadrian tak naprawdę kochał Antinousa, który był mężczyzną, było przyczyną
wstrząsu. Dlaczego? Stąd też myślę, że ten rachunek sumienia jest zasadniczą rzeczą, którą
powinniśmy zrobić w Europie.
Gdybym ktoś mnie zapytał: "Jakie osiągnięcie w twojej karierze politycznej jest dla Ciebie
największe?", dla mnie byłoby to łatwe pytanie. Nigdy nie zapomnę poczucie spełnienia i dumy,
kiedy byłem posłem do parlamentu Holandii i jako pierwszy Parlament w świecie
przegłosowaliśmy małżeństwa tej samej płci.
I wiecie, patrząc na mnie i widząc tutaj takiego staruszka, można by pomyśleć, że to może było
pół wieku temu, ależ nie, to było tylko dwadzieścia lat temu. A jeśli zobaczysz, co możemy
osiągnąć w przeciągu dwudziestu lat: Pamiętam kpinę z jaką się spotkaliśmy w Holandii, ale
przede wszystkim poza Holandią: to szalony pomysł, żeby osoby tej samej płci miały możliwość
wziąć ślub. Pamiętam, wyraźnie. I spójrz, gdzie dzisiaj jesteśmy.
Pamiętam wyraźnie, że jeśli dwadzieścia lat temu powiedziałbym moim dziadkom:
"Dziadkowie, mam zamiar zająć się polityką, a wśród najważniejszych rzeczy, które mam zamiar
1 ILGA – the International Lesbian, Gay, Bisexual, Trans and Intersex Association, is the world federation of national and local organisations dedicated to achieving equal rights for lesbian, gay, bisexual, trans and intersex (LGBTI) people. http://ilga.org/ 1 niezwłocznie zrobić, to ukazać, że osoby tej samej płci, które się kochają, mogą zawrzeć
małżeństwo". Prawdopodobnie wezwaliby naszego lekarza ogólnego, żeby mnie wysłał do
szpitala dla chorych umysłowo. Tak bardzo przekraczało to ich wyobraźnię.
Gdybym miał rozmawiać o tym dzisiaj z moimi dziećmi, nie mogłyby sobie one nawet
wyobrazić społeczeństwa, w którym nie byłoby dla ludzi, którzy kochają siebie, równości wobec
prawa, niezależnie od tego, czy są innej płci czy też tej samej płci. To jest przemiana jaką
przeszło moje społeczeństwo.
Więc takie jest moje przesłanie do was, i jest to ważne przesłanie: spójrzcie na te wszystkie
społeczeństwa europejskie, które przeszły tę transformację. W rzeczy samej, naprawdę bardzo,
bardzo szybko. Irlandia jest tego przykładem. Ale spójrzcie co się wydarzyło w kraju takim jak
Hiszpania. Spójrzcie na kraj taki, jak Polska, która dla wielu ludzi jeszcze kilka lat temu była
daleko poza nadzieją na wybawienie ze względu na odwieczne prześladowanie przez Kościół
Katolicki. Dokonała się ogromna przemiana w tym społeczeństwie. Widzieliśmy ogromne
zmiany. A to się działo w całej Europie.
Ale to nie jest tylko dobra wiadomość. Widzieliśmy również inną ewolucję. Widzieliśmy
również, że nadal można manipulować ludźmi by byli homofobiczni. Żyłem w Rosji przez kilka
lat, w czasie, gdy homoseksualizm był traktowany tak, jak to było za czasów moich dziadków.
Tak naprawdę nie przeszkadza ci to, jak długo się o tym nie mówi. Pojawiają się żarty. Znacie
wszystkie te kawały, jesteście ekspertami od żartów. Nie będzie otwartej homofobii. I
widzieliśmy, że poprzez polityczną, ale muszę powiedzieć, że także przez religijną manipulację,
jest teraz homofobia. I stała się ona widoczna na ulicach. Stała się czymś, co skrajnie
prawicowym gangom wydaje się obowiązkiem do spełnienia, bo mają błogosławieństwo
kościoła lub błogosławieństwo swojego przywódcy. Otóż to nie jest śledzone. A nie jest to
śledzone, bo po prostu nie ma zmian w kierunku lepszej sytuacji. A nawet - muszę powiedzieć jest jeszcze możliwość regresu we wszystkich naszych społeczeństwach.
Tak więc pierwszą rzeczą, którą musisz zrobić, to być niezwykle czujni. Nie możemy sobie
pozwolić na samozadowolenie. Nie możemy. I myślę, że wszystkim nam się to może zdarzyć i
że czasami tacy jesteśmy. Jesteśmy zadowoleni z siebie: "to nie jest nasz problem, o czym ty
mówisz?".
Ależ tak, to jest nasz problem. Ponieważ w naturze ludzkiej istnieje powtarzające się zjawisko,
zwłaszcza w Europie, w czasach kryzysu, w czasach napięć politycznych, zaczynamy sądzić
ludzi, nie po tym co robią, ale po tym kim są. I widzimy, jak zwykle, to samo. Żydzi stają się
celem. Inne mniejszości stają się celem. Także geje i lesbijki stają się od razu celem. I to się
dzieje we wszystkich naszych społeczeństwach. Można to zauważyć we na wszystkich naszych
ulicach – żaden kraj w całej Europie nie stanowi wyjątku, i musimy o tym mówić głośno.
Musimy zawsze się temu przeciwstawiać.
Poruszam ten temat tylko dlatego, że zostałem zapytany wcześniej: Dlaczego ten konkretny
problem? Następna granica dla mnie, nie jako dla pierwszego wiceprzewodniczącego Komisji,
ale dla mnie osobiście, w tej dziedzinie, -i wzywam was wszystkich do przyłączenia się do mnie
w tej kwestii, następną granicą dla nas wszystkich, jest sport.
W sporcie nie ma jeszcze akceptacji. Jeśli patrzysz na przykład na sport, który kocham, a jest
nim piłka nożna; zadziwiające jest to, co się udało osiągnąć w dziedzinie rasizmu w ostatniej
dekadzie. Teraz zwróćmy się również przeciwko homofobii w sporcie. Wyznaczmy nową
granicę dla tych wszystkich aktywistów i tych, którzy wierzą w prawa LGBTI. Trzeba to zrobić.
Wiecie, że homofobia to strach przed homoseksualistami i tak właśnie jest. A o ile wiem –
możecie mnie poprawić - to nie jest zaraźliwe. I myślę, że powinniśmy częściej mówić o tym
2 ludziom. Myślę, że poczucie humoru w kontakcie z ludźmi, którzy mają problemy ze
fanatyzmem lub którzy dyskryminują, może być pomocne ( nie miejmy zbyt ciężkiej ręki).
Myślę, że bardzo ważne jest, aby dzielić się wszystkie doświadczeniami z ludźmi na całym
świecie. Zobaczcie, co wydarzyło się na Malcie. Drogowskaz. Malta jest drogowskazem. W tej
części świata, w której nie można by się czegoś takiego spodziewać, ale oto jest Malta.
Spójrzcie, co zrobiła Hiszpania. Spójrzcie na to, co działo się w całej Ameryce Łacińskiej. Oni
wyprzedzają dziś wiele narodów europejskich. A nie powinniśmy na to pozwolić. To my
powinniśmy być i pozostać liderami.
Spójrzcie zwłaszcza na wyzwania przed którym stoimy - a jest to temat trudny do poruszenia odnośnie niektórych naszych nowych mniejszości. Gdzie ten samo fanatyzm, który był normalny
w pokoleniu moich dziadków, opierający się na religii lub post-interpretacji religii nadal
narzucany jest młodemu pokoleniu i są w tym wychowywani. Są w tym wychowywani i mają w
związku z tym dwa ogromne problemy z tym. Po pierwsze, wielu młodych kobiet i mężczyzn,
zwłaszcza mężczyzn, może popaść w konflikt z własną seksualnością. I to jest tragedia.
Jednakże po drugie: oni projektują tę nienawiść na gejów w naszym społeczeństwie, i to jest
również wielka tragedia. Więc myślę, że w tej dziedzinie jest jeszcze ogromnie dużo do
zrobienia.
Co - ze strony Komisji - będziemy robić w tej sprawie? Przede wszystkim, dzielić się tymi
wszystkimi doświadczeniami - i myślę, że Komisja powinna robić więcej, aby tak się działo.
Walka o prawa LGBTI powinna być globalna, uprawiana na wszystkich forach, na których
Komisja może odegrać ważną rolę: w ONZ, w OBWE, w Radzie Europy, w różnego rodzaju
miejscach, gdzie nie są one jeszcze zaakceptowane.
Wierzę również, Komisja powinna iść do przodu, i postarać się, aby wszystkie państwa
członkowskie UE bez zastrzeżeń zaakceptowały małżeństwa homoseksualne, tak jak inne
małżeństwa. Nawet jeśli nie mają jeszcze małżeństw homoseksualnych we własnym kraju, aby
miały co najmniej tyle przyzwoitości, że uszanują decyzję innych państw do ustanowienia
małżeństw homoseksualnych. Fakty, kiedy ludzie przenoszą się do innego kraju stykają się z
wieloma idiotycznymi problemami, których nie mają małżeństwa, które nie są tej samej płci,
myślę, że to jest hańba.
Słyszałem również, że IDAHO-forum2 rzuciła wezwanie Komisji Europejskiej do kompleksowej
polityki na rzecz LGBT. Jest ono podpisane przez rządy 14 państw członkowskich. Cieszę się z
każdej propozycji, o ile nie są to tylko słowa. Chcę konkretnych przedsięwzięć. I szczerze
mówiąc, potrzebuję do tego waszej pomocy. Bo każdy jest dobry w domaganiu się strategii, ale
jak tylko kogoś zapytasz, "co powinno się znaleźć w tej strategii?", cisza. Potrzeba konkretnych
projektów, które powinniśmy rozpropagować w ciągu najbliższych kilku lat. I jestem pewien, że
teraz, kiedy wam to powiedziałem, otrzymam masę nowych projektów i ucieszę się z nich. I
Věra Jourová na pewno będzie chciała pracować na tym razem ze mną, a także z naszymi
kolegami z Komisji.
Będziemy wspierać waszą pracę na rzecz zwalczania dyskryminacji osób LGBTI w Unii
Europejskiej, również za pośrednictwem naszego sztandarowego programu dofinansowania na
rzecz praw, równości i obywatelstwa, przyznamy także dotacje finansowe trzem organizacjom
2 IDAHO 2015 FORUM -­‐ International Day Against Homophobia, Transphobia & Biphobia – Montenegro: http://www.gov.me/en/IDAHO-­‐Montenegro-­‐2015/, IDAHO 2014 FORUM-­‐ International Day Against Homophobia, Transphobia-­‐ Malta, Sweden: http://www.idaho2014forum.org/index.php, IDAHO Congress 2013-­‐International Day Against Homophobia: http://www.government.nl/ministries/ocw/events/idaho-­‐
congress-­‐2013 3 patronackim - ILGA-Europe, Transgender Europe 3 i IGLYO 4 . (Czy tak to się poprawnie
wymawia? Jeśli pracujesz w Komisji, to dobijają Cię akronimy, w każdym razie ...)
Musimy przywrócić Grupę Wysokiego Szczebla Przeciw Dyskryminacji, aby zachęcać do
wymiany dobrych wzorów, usuwać strach, a także pokazując najlepsze wzory, że w ogóle nie
ma się czego obawiać.
Tego wieczoru zostało wspomniane Referendum w Irlandii. Nadal jestem chrześcijaninem i
katolikiem. Czuję się bardzo dobrze nie zgadzając się z Papieżem prawie we wszystkim. To nie
on określa, kim jestem, jako katolik. To mój własny wybór. A także I związek jaki odczuwam,
że mam z Bogiem. Ale byłem bardzo zaskoczony i bardzo rozczarowany i naprawdę smutny,
gdy watykański Sekretarz Stanu powiedział, że wynik referendum w Irlandii był porażką
ludzkości. Rozprawiałem o tym obszernie w wykładzie wygłoszonym niedawno w Holandii, bo
czułem się tym mocno [dotknięty]. Pozwólcie, że wam opowiem.
To był wykład o człowieku, który powinien być znany na całym świecie. Nazywał się Willem
Arondéus. Manifestował bycie gejem na początku 20 wieku. Czy możecie wyobrazić sobie
odwagę potrzebną do tego, aby to robić? Wszyscy jego przyjaciele, którzy nie byli
homofobiczni, ale nie chcieli się z tym konfrontować [mówili]: "W porządku, jeśli jesteś gejem,
ale na litość boską, trzymaj to w tajemnicy". A on nie chciał [mówiąc]: "Oto kim jestem".
A kiedy zobaczył, że jeszcze inna część populacji będzie ścigana, nie za to, co zrobiła, ale za to
kim była – a byli to Żydzi - wstąpił do ruchu oporu w czasie okupacji niemieckiej. I wdarł się do
biura urzędu stanu cywilnego w Amsterdamie, aby wymazać nazwiska wielu ludzi tak, żeby
Niemcy nie mogli sprawdzić czy dowody tożsamości były fałszywe, aby ratować Żydów. Został
aresztowany, ponieważ został wydany. On dowodził wymienionym napadem. Trafił do sądu.
Został skazany na śmierć. Został stracony. Lecz zanim pluton egzekucyjny go zabił,
wypowiedział te cztery słowa, które powinny zabrzmieć na przestrzeni wieków. Powiedział:
"homoseksualiści nie są tchórzami". To był jego ostatni przesłanie dla ludzkości.
To przesłanie pozostawało w ukryciu przez długi czas. Bo to nie był to temat, z którym ludzie
czuli się komfortowo, tuż po wojnie. Dopiero w 1980 roku, ludzie odkryli na nowo historię
Willema Arondéusa. Jego bohaterstwa. Tego, co zrobił dla swoich żydowskich rodaków. Takie
przykłady powinny być upowszechniane. To jest życie, które powinniśmy uhonorować. Jest to
osoba, która zasługuje na uznanie za bohatera przez całe społeczeństwo. A nie - jak to się działo
po wojnie – nie należałoby znów tego ukrywać, bo ludzie czuli się nieswojo z bohaterem
homoseksualnym. Zatem Willem Arondéus jest wspaniałym przykładem.
Wracając do mojej wiary. Myślę Desmund Tutu wyraził go naprawdę bardzo mocno, kiedy
powiedział: "Wiesz, ja nie wierzę w homofobiczne niebie A jeśli jest homofobiczne niebo,
Wolałbym pójść w innego miejsca.". Stąd nie wiem, jak można nawet twierdzić, że Bóg może
być homofobiczny. Ale tak czy inaczej, podkreśliłbym, że tego nie można nazwać "porażką
ludzkości".
Dwie osoby dorosłe, kochające siebie tak bardzo, że chcą stawić się przed urzędnikiem i
powiedzieć "kochamy się nawzajem tak bardzo, chcemy w majestacie prawa mieć na piśmie to,
że będziemy dbać o siebie, w dobrych i złych czasach. Chcemy, być pewni, że pełnoprawnie, jeśli
jeden z nas umrze, drugi dostanie to, co oboje mamy razem. Chcemy powiedzieć i uznać, że się
kochamy i że jesteśmy prawnie związani". Dwie osoby dorosłe, które chcą to zrobić. Jest to akt
3 Transgender Europe (TGEU), an Austrian charitable organization (established in 2005 at European Transgender Council in Vienna), http://tgeu.org/ 4 International Lesbian, Gay, Bisexual, Transgender, Queer Youth and Student Organisation (IGLYO), http://www.iglyo.com/ 4 miłości. Jest to akt zaangażowania. To jest właściwy przejaw wypływający z samego środka
zasad wiary chrześcijańskiej. To, że ludzie wiążą się ze sobą. To nie jest klęska ludzkości, to
triumf ludzkości.
W każdym razie, zabrałem wam już zbyt dużo czasu. Mam nadzieję, że rozumiecie, że
odczuwam wielką pasję do tego tematu. Dlaczego jestem pasjonatem tego problemu. Dlaczego
nie spocznę w Komisji Europejskiej, aż osiągniemy to, co chcemy osiągnąć. Nie dlatego, że
chcemy narzucić swoje poglądy innym Europejczykom, którzy ich nie podzielają. Ale ponieważ
wierzymy mocno, że jeśli to zostało już odkryte przez tak wielu narodów w Europie, to
najwyższy czas, aby wszystkie inne narody w Europie odkryły to samo. Nie ma uzasadnienia dla
homofobii. Nie ma powodu do dyskryminacji. Są powody, aby udzielić każdemu członekowi
społeczności LGBTI pełni praw, pełnego poszanowania i pełnego uczestnictwa w
społeczeństwie europejskim.
Na temat dzieci: Jestem przekonany, że dzieci potrzebują dwojaga kochających rodziców. Kogo
to obchodzi, czy tych dwoje rodziców jest dwoma mężczyznami lub dwiema kobietami? One
[dzieci] potrzebują kochających rodziców. Nie ma żadnych naukowych dowodów, że trzeba być
mężczyzną i kobieta, aby być troskliwymi rodzicami. Wielu z nas w tym pomieszczeniu, dzieli
doświadczenie rozpadu małżeństwa. Znam wiele związków mężczyzny z mężczyzną i kobiet z
kobietą, którzy są bardzo troskliwymi rodzicami. Kto zagwarantuje, że dzieci mają miejsce, w
którym czują się jak w domu. Kto zagwarantuje, że dzieci wyrosną na odpowiedzialnych
obywateli, szczęśliwych ludzie. Jedyna recepta na to, jaką mam jako rodzic, pochodzi od Oscara
Wilde’a - który – na marginesie mówiąc - był również rodzicem dwójki dzieci - który
powiedział, że jedyna recepra na to jest taka: szczęśliwe dzieci są dobrymi obywatelami. Proszę
to zachować w pamięci.
Dziękuję bardzo.
://Tłum.:Noci
5