Encyklopedia zdrowia E. Cayce

REBA ANN KARP
ENCYKLOPEDIA
UZDRAWIANIA
E DGARA CAYCE’A
ALTERNATYWNE METODY LECZENIA 190 CHORÓB
wydane przez
Powrót do Natury
Katolickie Publikacje
80-345 Gdaƒsk-Oliwa ul. Pomorska 86/d
tel/fax. (058) 556-33-32
ALFABETYCZNY INDEKS CHORÓB ZDIAGNOZOWANYCH
PRZEZ E. CAYCE'A
Alkoholizm
s. 14
s. 33
s. 16
s. 198
s. 17
s. 18
s. 20
Alzheimera choroba
Anemia
Artretyzm (patrz: Zapalenie stawów)
Astenia
Astma (patrz: Dychawica oskrzelowa)
Atrofia
Bezgłos
s. 21
s. 22
s. 23
s. 24
s. 25
s. 26
s. 27
s. 28
s. 28
s. 30
s. 186
s. 261
Bezpłodność u kobiet
Bezpłodność u mężczyzn
Bezpłodność wywołana tyłozgięciem macicy
Bezsenność
Białaczka
Biegunka
Bielactwo nabyte
Blizny
Bóle głowy
Brighta choroba (patrz: Zapalenie nerek)
Brodawki (patrz: Pieprzyki i kurzajki)
Cera – choroby skóry
Charcota, Mariego i Tootha choroba (patrz: Neuralny zanik mięśni)
Ciąża – nieprawidłowy przebieg
Cukrzyca
Czerwienica (patrz: Policytymia) Częstoskurcz
Czyraki – gromadne (patrz: Karbunkuły)
Daltonizm
s. 31
s. 34
s. 39
s. 262
s. 43
s. 44
s. 45
s. 18
s. 46
s. 47
s. 138
Dychawica oskrzelowa – astma
Dyskopatia
Dystrofia mięśni
Dziąseł choroby
Egzema
s. 48
s. 264
Epilepsja
Glauchera choroba
Głuchota spowodowana uszkodzeniem nerwu
Głuchota spowodowana zapadnięciem trąbki słuchowej
Gościec stawowy postępujący (patrz: Reumatoidalna choroba)
Gościec stawowy; stan ostry
Gronkowce – zakażenie
Grypa
Grzybica stóp
Grzybica strzygąca (patrz: Liszaj obrączkowy)
2
s. 34
s. 49
s. 50
s. 51
s. 53
s. 54
s. 55
s. 57
s. 74
Guzy macicy
Guzy mózgu
Guzy piersi
Guzy – włókniaki
s. 58
s. 59
s. 132
s. 265
Hemofilia
Hipoglikemia
Hirsutyzm lub zbędne owłosienie
Histeria
Hodgkina choroba (patrz: Ziarnica złośliwa)
Homoseksualizm
s. 60
s. 61
s. 61
s. 62
s. 35
s. 62
Ischias (patrz: Rwa kulszowa)
s. 141
Jaskra
s. 64
s. 288
Jąkanie
Kamica nerkowa
s. 65
s. 66
s. 67
s. 68
s. 70
s. 71
s. 72
s. 73
s. 271
s. 148
Karbunkuły – czyraki gromadne
Katar sienny
Klimakterium (patrz: Przekwitanie)
Kolka
Kręcz szyi
Kręgosłup – urazy, uszkodzenia, zwichnięcia
Krótkowzroczność refrakcyjna (patrz: Miopia)
Krwiak (patrz: Naczyniak)
Kserodermia (patrz: Skóra pergaminowata)
Liszaj obrączkowy – grzybica strzygąca
s. 74
s. 77
s. 75
s. 77
s. 75
Liszaj rumieniowaty
Liszajec
Liszeń rumieniowaty (patrz: Łojotok)
Lumbago (patrz: Postrzał)
Łojotok – liszeń rumieniowaty
s. 77
s. 78
s. 79
Łuszczyca
Łysienie
Malaria
s. 81
s. 82
s. 83
s. 83
s. 84
s. 86
s. 87
s. 73
s. 88
s. 89
s. 90
Marskość wątroby
Miastenia (patrz: Niedomaganie mięśniowe)
Miażdżyca tętnic
Miesiączkowanie nieprawidłowe
Mięsak
Migrenowe bóle głowy
Miopia – krótkowzroczność refrakcyjna
Moczenie mimowolne (patrz: Nietrzymanie moczu)
Moczenie nocne
Mongolizm (patrz: Zespół Downa)
3
Naczyniak – krwiak
Napadowe kołatanie serca
Narkolepsja (patrz: Senność napadowa)
Nerki – ogólnie
Neuralny zanik mięśni – choroba Charcota, Mariego i Tootha
Niedomoga mięśniowa – miastenia
Niestrawność i nieżyt żołądka
Nietrzymanie moczu – moczenie mimowolne
Nieżyt nosa
Obrzęk – oczu
s. 271
s. 91
s. 92
s. 92
s. 34
s. 83
s. 94
s. 88
s. 95
s. 97
s. 98
s. 99
s. 100
s. 101
s. 102
s. 103
s. 106
s. 108
s. 110
s. 111
s. 111
s. 112
Odciski
Odleżyny
Odra
Odwarstwienie siatkówki
Okrężnica – niedrożność
Oparzenia
Opętanie
Opóźnienie umysłowe
Opryszczka i owrzodzenie warg
Ospa wietrzna
Otyłość
Owsiki
Padaczka – u dzieci
Pageta choroba (patrz: Zapalenie kości kształcające)
Palenie nałogowe
Parkinsona choroba
Pęcherzyk żółciowy – schorzenia
Pieprzyki i kurzajki – brodawki
Plamica
Pląsawica
Płonica (patrz: Szkarlatyna)
Policytymia – czerwienica
Polipy nosowe
Porażenie
– mięśni twarzy
– spowodowane uszkodzeniami kręgosłupa
Poronienie
Postrzał – lumbago
Półpasiec
Prostata – zapalenie gruczołu krokowego
Przekwitanie – klimakterium
Przepuklina brzuszna
Przepuklina rozworu przełykowego
Przeziębienia
Rak i guzy piersi
s. 116
s. 36
s. 116
s. 34
s. 117
s. 118
s. 119
s. 119
s. 150
s. 43
s. 120
s. 121
s. 123
s. 124
s. 76
s. 125
s. 126
s. 88
s. 126
s. 126
s. 128
s. 132
s. 133
s. 134
Rak macicy
Rak płuc
4
Rak skóry
Rak szyjki macicy
Rak żołądka i jelit
Raynauda choroba
Reumatoidalna choroba – gościec stawowy postępujący
Ropień ucha
Ropotok
Rozedma
Rozstrzenie oskrzeli
Róża
Rwa kulszowa – ischias
Rzeżączka u kobiet
Rzeżączka u mężczyzn
s. 135
s. 275
s. 136
s. 138
s. 51
s. 137
s. 138
s. 139
s. 139
s. 140
s. 141
s. 144
s. 146
Senność napadowa – narkolepsja
s. 92
s. 147
s. 148
s. 148
s. 149
s. 276
s. 150
s. 151
Skolioza – boczne skrzywienie kręgosłupa
Skóra pergaminowata – kserodermia
Stopy – osłabienie, obrzęki
Syndrom nagłej śmierci noworodka (SIDS)
Syndrom złego wchłaniania
Szkarlatyna – płonica
Szum w uszach
Ślepota
s. 152
s. 154
s. 155
Świąd
Świnka
Tarczyca – nadczynność
s. 156
s. 157
s. 158
s. 159
s. 160
s. 160
s. 161
s. 162
s. 164
s. 164
s. 166
s. 166
Tarczyca – niedoczynność
Tarczyca – powiększenie gruczołu – wole
Tiki
Toczeń rumieniowaty
Torbiele
– jajników
– skórne
– włosowe nadogonowe
Trądzik
Trującym bluszczem zatrucie
Twardzina skóry
Udar mózgu
s. 167
s. 279
Uszkodzenia powypadkowe
Wady serca, wrodzone i nabyte
s. 169
s. 170
s. 171
s. 171
Wodogłowie
Wrzody – dwunastnicy
Wychowawcze problemy
Zaćma
Zakrzepica naczyń wieńcowych
Zanikowe boczne stwardnienie rdzenia kryęgowego
5
s. 174
s. 175
s. 176
Zapach przykry z ust
Zapalenie jajników
Zapalenie jelit
Zapalenie kaletki maziowej
Zapalenie krtani
Zapalenie kości i chrząstki
Zapalenie kości zniekształcające – choroba Pageta
Zapalenie migdałków
Zapalenie mózgu
Zapalenie naczyń chłonnych
Zapalenie nerek – choroba Brighta
Zapalenie nerwu
Zapalenie okrężnicy – wrzodziejące
Zapalenie opłucnej
Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych
Zapalenie oskrzeli
Zapalenie pęcherza moczowego
Zapalenie płuc
Zapalenie pochwy
Zapalenie skóry – powiek
Zapalenie stawów – artretyzm
Zapalenie szpiku
Zapalenie tęczówki
Zapalenie uchyłka
Zapalenie wątroby
Zapalenie wyrostka robaczkowego
Zapalenie zatok
Zapalenie żył
Zawroty głowy
Zespół Downa – mongolizm
Zespół Meniera – zawrót głowy pochodzenia usznego
Ziarnica złośliwa – choroba Hodgkina
Złamania i zwichnięcia
Zwężenie dróg moczowych
s. 177
s. 177
s. 179
s. 180
s. 181
s. 182
s. 36
s. 183
s. 184
s. 185
s. 186
s. 187
s. 189
s. 190
s. 191
s. 192
s. 193
s. 194
s. 195
s. 197
s. 198
s. 202
s. 203
s. 204
s. 205
s. 206
s. 283
s. 208
s. 208
s. 90
s. 209
s. 35
s. 210
s. 211
Żylaki – odbytu – hemoroidy
s. 212
6
W tysiàcach odczytów medialnych, jakich udzieli∏ Edgar Cayce, podkreÊla∏
fakt, ˝e cia∏o, dusza i Uniwersalna Moc stanowià jednoÊç, którà my wszyscy postrzegamy roz∏àcznie. Dlatego te˝ i na zdrowie fizyczne cz∏owieka ma wp∏yw
zdrowie wielu jego ró˝nych sk∏adowych. Edgar Cayce cz´sto stawia∏ odkrywcze,
drobiazgowe diagnozy ludziom, o których nie wiedzia∏ nic, poza tym, ˝e zna∏ ich
nazwiska i adresy. Od czasów Cayce’a medycyna potwierdzi∏a wiele zdumiewajàcych zaleceƒ jasnowidza. Coraz wi´cej ludzi pojmuje obecnie znaczenie diety,
gimnastyki, koniecznoÊci unikania stresów i stosowania nietoksycznych leków.
PRZEDMOWA
Wszyscy chorzy ludzie pragną uzdrowienia. Książka ta oferuje czytelnikowi encyklopedyczne spojrzenie
na to, w jaki sposób Edgar Cayce – niezwykły mistyk i jasnowidz dwudziestego stulecia – postrzega uzdrowienie zachodzące w organizmie człowieka.
Cayce zmarł w 1945 roku, ale jego spuścizna w postaci ponad 14 tysięcy medialnych odczytów nadal stanowi obiekt badań akademickich oraz klinicznej praktyki. Z odczytów dowiadujemy się, że człowiek jest nieśmiertelną istotą, o duchowej naturze, kreatywną i twórczą dzięki sile swego umysłu. Istotą, która w tym wymiarze posługuje się ciałem, stanowiącym wytwór umysłu wykorzystującego energię ducha.
Reba Ann Karp słusznie nadała swojej książce tytuł Encyklopedia uzdrawiania Edgara Cayce'a, ponieważ
rzeczywiście zawarła w niej ogrom tematów, pomysłów, problemów, metod leczenia i studiów poszczególnych przypadków.
W ciągu ponad trzydziestu ostatnich lat moje własne doświadczenia podpowiadały mi, że w sposobie, w jaki Cayce postrzegał ludzkie ciało, zawarta jest prawda. Mówił on o układach i narządach funkcjonujących
w organizmie człowieka, wypełniających swą misję zachowywania życia, dzięki czemu możemy aktywnie realizować nasze przeznaczenie i cele w świecie, w którym żyjemy.
Cayce miał ściśle określone poglądy na dziedzinę uzdrawiania. Twierdził, że jeśli skoordynujemy funkcje
przyswajania, wydalania, krążenia, oddychania, regeneracji itp., wówczas musi nastąpić powrót do zdrowia.
Emocje, postawy, sytuacja życiowa, poglądy, odgrywają pewną rolę w powstawaniu lub pogłębianiu się choroby, ale terapia, której zadaniem jest równoważenie i dostrajanie funkcji ciała, umysłu i ducha, w większości
przypadków jest równoznaczna z powrotem do zdrowia.
Czasami nawet bardzo proste metody leczenia działają cuda, jeśli niosą pomoc ciału. Ostatnio mój trzydziestoletni pacjent zachorował na zapalenie wątroby. Zanim przy pomocy badań laboratoryjnych zdołaliśmy
ustalić typ choroby, poziom enzymów wątrobowych tego mężczyzny powrócił do normy dzięki terapii, w skład
której wchodził odpoczynek, specjalna dieta, okłady z oleju rycynowego na okolicę żołądka oraz pozytywne
myślenie. Po upływie trzech tygodni ustąpiła żółtaczka, a pacjent poczuł się dobrze i mógł wrócić do pracy.
Lektura Encyklopedii uzdrawiania Edgara Cayce'a pozwoli wam zacząć myśleć o waszym ciele w nowy
sposób – w sposób, dzięki któremu uzyskacie większą kontrolę nad zdrowiem. Uzdrawianie w istocie zachodzi w waszym wnętrzu, zaś wy powinniście nad nim panować.
William A. McGarey, lekarz medycyny
7
KRÓTKA BIOGRAFIA EDGARA CAYCE’A
Chcąc w skrócie podsumować życie jakiegoś człowieka, zazwyczaj dobrze jest rozpocząć od samego początku – od dnia narodzin. Jednakże kiedy próbuje się zgromadzić istotne fakty z życia Edgara Cayce'a w ilości dostatecznej dla zaprezentowania czytelnikom, rozpoczęcie biografii od dnia narodzin może przysporzyć
nieco problemów. Edgar Cayce urodził się 18 marca 1877 roku w Hopkinsville w stanie Kentucky. Zmarł 3
stycznia 1945 roku w Yirginia Beach w stanie Wirginia. Takie są dane statystyczne. Jednakże według syna
Edgara – Hugha Lynna Cayce'a – jego ojciec urodził się po to, by ofiarować naszej epoce zdolności medialne,
które wraz z umiejętnością funkcjonowania w transie przyniósł na ten świat ze swojego wcześniejszego wcielenia. Widzimy zatem, że Edgar Cayce stał się medium na długo przed swym urodzeniem 18 marca 1877 roku. Poprzestańmy jednak na stosunkowo krótkim okresie pomiędzy rokiem 1877 a 1945. Edgar Cayce przyszedł na świat na farmie w Kentucky, jako jedyny syn Leslie'go i Carrie Cayce. W późniejszym okresie ojciec
Edgara został wybrany sędzią pokoju, dzięki czemu osiągnął wysoką pozycję społeczną. Wpłynęło to jednak
na ograniczenie czasu, jaki spędzał ze swoim wrażliwym, dorastającym synem.
Głęboko przywiązany do matki, Edgar związał się też blisko z dziadkiem ze strony ojca, będącym miejscowym różdżkarzem. Edgar twierdził później, że dziadek powracał i rozmawiał z nim po swojej śmierci. Owe
spotkania były dla chłopca równie realne jak wyimaginowane dzieci, które, jak utrzymywał, przychodziły, by
się z nim bawić. Edgar nie był szczególnie zainteresowany nauką, jednakże podczas wyczerpujących lekcji
ortografii prowadzonych przez ojca, odkrył przypadkiem, że może przyswoić sobie temat, śpiąc na książce.
Nie wymagało to wiele czasu; wystarczała mała drzemka. Od tej chwili Edgarowi lepiej powodziło się w szkole. Pewnego niedzielnego popołudnia, poruszony szczególnym kazaniem w kościele, Edgar wymknął się do
lasu. Czytał tam Biblię i modlił się o szansę uzdrawiania chorych. Nawiedziła go wtedy świetlista postać, która
powiedziała, że jego modlitwy zostały wysłuchane i że będzie mógł uzdrawiać chorych, jeśli pozostanie wierny swoim modlitwom.
Hugh Lynn Cayce zauważył, iż wielu ludzi kojarzyło medialne zdolności jego ojca z faktem, że w wieku
piętnastu lat został uderzony w kręgosłup piłką do baseballa. Po tym wypadku chłopiec stracił swój zwykły
spokój i rezerwę. Wyraźnie nie kontrolował emocji. Stał się hałaśliwy i kłótliwy, krzyczał i rzucał przedmiotami.
Kiedy sędzia pokoju wrócił do domu, położył syna do łóżka. Edgar zapadł w śpiączkę, podczas której powiedział zaskoczonym rodzicom, aby położyli mu na karku okład złożony z pewnych ziół i posiekanej surowej cebuli. Tylko dzięki temu miał powrócić do zdrowia.
Po przyłożeniu okładu Edgar zapadł w normalny sen, a kiedy obudził się rano, znów był w pełni sobą. Pomimo tego że Edgar już w dzieciństwie zetknął się ze zjawiskami paranormalnymi, jego zdolności medialne
pojawiły się dopiero w wieku dojrzałym. Wydarzeniem, które je wyzwoliło, był paraliż mięśni gardła, przez który Edgar stracił głos i posadę sprzedawcy. Ponieważ lekarze nie potrafili zdiagnozować przyczyny choroby,
Edgar zasięgnął porady hipnotyzera. Został wprowadzony w trans, podczas którego prawidłowo opisał przyczynę swoich dolegliwości. Było to napięcie nerwowe, powodujące zaciskanie się i kurczenie nerwów oraz
mięśni w całym jego ciele. Kierując się tą diagnozą, Edgar poprosił, by hipnotyzer zasugerował mu w stanie
hipnozy zwiększenie ukrwienia w okolicy jego strun głosowych. W kilka minut później jego szyja zaczerwieniła się, a po przebudzeniu odzyskał głos. Później Edgar stwierdził, że jego zdolności mogą nieść pomoc innym
ludziom. W ten sposób wypełniła się obietnica świetlistej istoty, która wiele lat temu, w lesie, powiedziała mu,
że, jeśli pozostanie jej wierny, będzie mógł uzdrawiać chorych.
Przez wiele lat Edgar pomagał ludziom, wprowadzając się w stan nieświadomości, podczas którego miał
dostęp do informacji dotyczących niemal każdej dziedziny. Przez następnych czterdzieści lat, z pomocą żony
Gertrudy i sekretarki, Gladys Davis Turner, Cayce przeprowadzał tak zwane odczyty. Z początku ograniczały
się one do problemów medycznych. Później, gdy powiększał się zasięg zdolności medialnych Edgara, poruszał on w odczytach takie zagadnienia jak medytacja, sny, reinkarnacja i proroctwa. Wśród przepowiedni, na
których spełnienie oczekują żyjący obecnie ludzie, jest zapowiedź zatopienia przez ocean części Japonii; wynurzenia się kontynentu Atlantydy, która przypuszczalnie pogrążyła się w oceanie w 1530 roku p.n.e.; kresu
komunizmu w Rosji, co ma uczynić z tego kraju "nadzieję świata" oraz zmiany nachylenia osi obrotu Ziemi, co
spowoduje krańcowe odwrócenie klimatu. Obecnie w Fundacji Cayce'a – Stowarzyszeniu Badań i Oświecenia (Association for Research and Enlightement) – mieszczącej się pomiędzy 67 i 68 ulicą w Virginia Beach,
8
znajduje się ponad 14 tysięcy skatalogowanych odczytów. Spośród owych odczytów, z których 8976 jest poświęconych zagadnieniom medycznym, 900 tysięcy stron – 14 milionów słów – to notatki poczynione podczas
autohipnotycznego transu Edgara Cayce'a.
Przewodniczącym fundacji ARE jest obecnie wnuk Cayce'a – Charles Thomas Cayce. Celem ARE jest prowadzenie studiów i badań nad medialnymi odczytami Cayce'a. Hugh Lynn Cayce wyjaśniał: Myślę, że weszliśmy w nową epokę odkryć. Człowiek odnajduje w swoim wnętrzu nowe przestrzenie. Stanowimy tego cząstkę
– pomagamy w odkryciach i stymulujemy je. Pierwszy szpital Cayce'a, ulokowany na wzgórzu z widokiem na
Ocean Atlantycki, został zbudowany w 1928 roku przez Krajowe Stowarzyszenie Badaczy (Association of National Investigators). Główny budynek szpitala został odebrany rodzinie Cayce'a wskutek krachu na giełdzie
w 1929 roku, zaś powrócił w ich ręce w 1956 roku, kiedy odkupiło go stowarzyszenie Cayce'a. W tym czasie
budynek służył jako kasyno, klub plażowy, a podczas II wojny światowej wykorzystywano go na kwatery dla
pielęgniarek. W Wielkanoc 30 marca 1975 roku, fundacja ARE otworzyła bibliotekę i centrum konferencyjne
ARE. Licząca sobie 20 tysięcy stóp biblioteka zawiera jedną z największych na świecie kolekcję dzieł poświęconych tematom takim jak telepatia, jasnowidzenie i ESP [ESP ang.– Extra Sensory Perception – “postrzeganie pozazmysłowe” przyp. tłum.]. Oprócz biblioteki i centrum konferencyjnego w skład budynków fundacji ARE
wchodzi oddział terapeutyczny, przeznaczony tylko dla członków fundacji, w którym wykorzystuje się metody
lecznicze najczęściej omawiane w odczytach – masaże, kąpiele parowe, lewatywy i kąpiele wirowe. W oddziale terapeutycznym zatrudnione są dyplomowane pielęgniarki oraz masażyści. Fundacja ARE organizuje
też tygodniowe konferencje, pomagające uczestnikom odkryć nowy poziom fizycznego i duchowego spełnienia. Tematyka konferencji koncentruje się między innymi wokół interpretacji snów, uzdrawiania oraz tajemnic
starożytnego Egiptu i Atlantydy.
Istnieje również obóz fundacji ARE umiejscowiony w Appalachach w stanie Wirginia. Tu pod kierownictwem Wydziału ARE d/s Młodzieży (ARE Youth Activities Department) dzieci, młodzież i całe rodziny poznają
filozofię Cayce'a. W skład zajęć wchodzą warsztaty, wycieczki, grupowa praca nad snami, pływanie i medytacja. Klinika ARE (The ARE Clinic, Inc.) w Phoenix w stanie Arizona jest jedynym na świecie centrum holistycznego leczenia, w którym metody leczenia i remedia Edgara Cayce'a stosuje się, wspomagając tradycyjne
praktyki medyczne i chirurgiczne. Klinika powstała w 1970 roku pod kierownictwem doktora Williama McGarey'a i doktor Gladys McGarey. Integralną część fundacji ARE stanowią też grupy badawcze. W 1956 roku,
kiedy fundacja ARE odkupiła szpital Cayce'a, takich grup było 140; dziś ich liczba przekracza 1500. Podczas
sesji tych grup, uczestnicy mają możność rozwijania zdolności medialnych, odnajdywania drogi do Boga, jak
również badania innych obszarów ducha za pośrednictwem koncepcji przedstawionych w odczytach Cayce'a.
I w końcu istnieje również tak zwana Wypożyczalnia Akt. Są to zbiory odczytów poświęconych tematyce
zarówno fizycznej, jak i metafizycznej. Ułatwiają one studia nad poszczególnymi chorobami (na przykład nad
artretyzmem), pomijając konieczność czytania setek pełnych odczytów dla uzyskania określonej informacji.
Obecnie istnieje 360 takich zbiorów, a jeszcze więcej jest w trakcie opracowywania. Dla wygody członków
fundacji ARE prowadzona jest lista lekarzy oraz innych specjalistów służby zdrowia, którzy wyrażają chęć
udzielenia pomocy przy wprowadzaniu metod leczenia zalecanych w odczytach Cayce'a. Cayce wyjaśniał:
Cykl dotarł do okresu, gdy poszczególne istoty, ponownie żyjące na ziemi, gromadzą się celem wykonania
określonej pracy. (254-47).
PRZYCZYNY CHORÓB – TEORIA CAYCE’A
We wszystkich odczytach poświęconych chorobom Edgar Cayce kładzie nacisk na rozpoznawanie przyczyn każdej dolegliwości. Tłumaczy to, dlaczego Cayce koncentrował się na ustalaniu nowych, bardziej konstruktywnych nawyków, zamiast po prostu łagodzić objawy choroby. Ponieważ większość odczytów udzielona
została konkretnym pacjentom, rezultaty należy badać i oceniać pod opieką lekarzy pragnących eksperymentować z metodami leczniczymi Cayce'a. Doktor William A. McGarey, dyrektor Kliniki ARE (4018 North Fortieth
Street, Phoenix, Arizona 85018), przestudiował odczyty i zastosował w swojej praktyce kilka sugerowanych
przez Cayce'a metod leczenia. (Spis lekarzy, którzy mogą stosować niektóre z metod leczniczych Cayce'a,
jest dostępny dla członków ARE.) Trudności z analizowaniem odczytów wynikają z ich złożonej natury. Poza
tym wiele odczytów udzielonych zostało osobom cierpiącym na inne zaburzenia poza tymi, które tutaj oma-
9
wiamy. Zawiły charakter odczytów powoduje trudności z ich interpretacją, sprawiając, że niełatwo jest połączyć liczne metody leczenia, zalecane danej osobie, z jedną ściśle określoną chorobą.
Czytelnicy zauważą, że wśród wymienianych przez Cayce'a przyczyn chorób, obecne są czynniki stanowiące wspólny mianownik – osłabienie przyswajania i wydalania, nieodpowiednia dieta, niewłaściwa równowaga kwasowo-zasadowa, podwichnięcia i urazy kręgosłupa, brak równowagi i koordynacji w układzie krążenia, zaburzenia w działaniu gruczołów dokrewnych, stres, przeciążenie i przemęczenie, karma, postawa życiowa oraz infekcje. Na przekór podobieństwu przyczyn, metody leczenia przepisywane były z myślą o określonym zaburzeniu, dopasowywane indywidualnie do pacjenta, ściśle do jego dolegliwości.
Poniżej znajduje się krótkie omówienie przyczyn chorób wymienionych w odczytach.
• Os∏abienie przyswajania – prawidłowe przyswajanie zapewnia pełny i stały dopływ budulca do odtwarzania komórek i tkanek oraz energii niezbędnej do ich ciągłego tworzenia. Osłabienie przyswajania występuje, gdy chociażby jeden składnik chemiczny, potrzebny do odbudowy organizmu, nie jest dostarczany
poprzez dietę i trawienie, albo nie jest w wystarczającym stopniu wykorzystywany i przetwarzany w określony
środek odżywczy, niezbędny dla rozmaitych rodzajów komórek. Choroba związana z osłabieniem przyswajania łączy się z niedoborem środków odżywczych, czego wynikiem jest zwyrodnienie komórek.
• Os∏abienie wydalania – fakt, że osłabienie wydalania stanowi najczęściej przytaczaną przyczynę chorób w odczytach Cayce'a, wskazuje na podstawową wagę właściwego wydalania dla zachowania równowagi
fizycznej i zdrowia. Kiedy procesy wydalania zostaną w jakiś sposób zahamowane, spowodować to może
wiele objawów chorobowych. Cayce podziela w odczytach opinię lekarzy, opisując kilka układów wydalniczych, które w stanie równowagi i koordynacji skutecznie i całkowicie usuwają z ciała wszelkie niepożądane
substancje. W skład tych układów wchodzą jelita, nerki i pęcherz, pory skóry oraz płuca. Gdy w którymś z nich
nastąpi zaburzenie równowagi spowalniając procesy wydalnicze, rezultatem jest odkładanie się trujących odpadów (toksyn), które przez zahamowanie samego procesu odbudowywania, mogą zagrozić wszystkim narządom i układom organizmu, aż do poziomu komórkowego.
• Dieta – prawie każdy spośród dziewięciu tysięcy odczytów dotyczących zdrowia zawiera porady na temat diety. Owe bogactwo informacji jasno wskazuje, że nawyki żywieniowe są zarazem podstawowym źródłem zdrowia albo nieuniknioną przyczyną braku równowagi i chorób organizmu. Chociaż Cayce odradzał
"ekstremizm", albo stawanie się "niewolnikiem diety", często polecał, by zwracać uwagę na sposób odżywiania. Ciało potrzebuje składników odżywczych – węglowodanów, protein, składników mineralnych, witamin –
w najbardziej kompletnej postaci, łatwej do strawienia i przyswojenia, wspomagającej skuteczne wydalanie,
zachowującej równowagę pomiędzy układami i zapewniającej materiał dla odbudowy komórek. Cayce szczególnie polecał świeże owoce i jarzyny, jako spełniające te wymagania, podczas gdy cukierki i ciastka zaliczał
do "rzeczy szkodzących organizmowi". Pokarmy te nie zawierają składników odżywczych, są ciężkostrawne,
osłabiają wydalanie i zaburzają równowagę metaboliczną.
• Zaburzenie równowagi kwasowo-zasadowej – całe ciało uczestniczy w stałym wysiłku, by zachować biochemiczną równowagę kwasowo-zasadową. Żeby zachować życie i zdrowie, każda komórka musi
utrzymywać właściwą proporcję pomiędzy kwasowością i zasadowością. W płynie znajdującym się pomiędzy
komórkami, ów podwójny skład stanowi podstawę przekazywania z komórki do komórki pozytywnych/negatywnych impulsów elektrycznych, co dzieje się na przykład w przypadku impulsów nerwowych, przekazywanych pomiędzy mózgiem a ciałem. Energia elektryczna jest uwalniana poprzez utlenianie zarówno odżywczych, jak i toksycznych materiałów w płynie międzykomórkowym. Podwyższona kwasowość lub zasadowość
spowalnia te procesy, czego rezultatem jest podwyższony poziom substancji toksycznych, zwiększona podatność na choroby i obniżenie poziomu energii w całym organizmie.
• Podwichnięcia i urazy kręgosłupa – podwichnięcie kręgosłupa jest to częściowe lub niecałkowite przemieszczenie jednego lub kilku kręgów. Uraz kręgosłupa to uszkodzenie niszczące jego tkankę, zazwyczaj połączone
z podwichnięciem. Podwichnięcia i urazy mogą dawać podobne efekty. Ponieważ przez kręgosłup przepływają
impulsy nerwowe biegnące praktycznie do wszystkich części ciała, każdy uraz mechaniczny wywołuje nacisk na
współczulne zwoje nerwowe albo hamuje bezpośrednio impulsy nerwowe powracające z kończyn. Blokuje to
dopływ impulsów nerwowych do pewnych obszarów ciała, zasilanych przez owe nerwy. W rezultacie może nastąpić brak prawidłowego wydalania, stopniowe spowolnienie krążenia oraz ból, zarówno miejscowy, jak i przywspółczulny albo odruchowy. Podwichnięcia i urazy mogą więc być przyczyną, jak również wynikiem, nadmiernego napięcia fizycznego. Typowymi przyczynami, podawanymi w odczytach, były urazy i przemęczenie.
10
• Brak równowagi i koordynacji w układzie nerwowym – funkcjonowanie organizmu uzależnione jest od
prawidłowo działającego układu nerwowego oraz impulsów i energii kontrolujących zarówno świadome ruchy,
jak i nieświadome funkcje ciała. Funkcje te to na przykład oddychanie, akcja serca, krążenie krwi i limfy, prawidłowa praca gruczołów dokrewnych, trawienie, przyswajanie substancji odżywczych oraz wydalanie odpadów – wszystkie aspekty metabolicznej odbudowy koniecznej każdej żywej komórce. Z kolei od tych procesów uzależnione jest wydajne funkcjonowanie samych komórek nerwowych. Ogromne znaczenie dla zdrowia
układu nerwowego ma przyswajanie pewnych niezbędnych substancji odżywczych i wydzielanie przez gruczoły dokrewne substancji potrzebnych do reprodukcji komórkom ustroju, w tym również komórkom nerwowym. Układ nerwowy jako całość dzieli się na trzy główne części: układ ośrodkowy (mózgowo-rdzeniowy), autonomiczny i obwodowy.
Układ ośrodkowy kontroluje świadome ruchy, zaś w jego skład wchodzi mózg i rdzeń kręgowy oraz takie
świadomie kontrolowane narządy jak struny głosowe. Na kręgosłup składa się siedem kręgów szyjnych, dwanaście kręgów piersiowych, pięć kręgów lędźwiowych oraz połączone odcinki krzyżowy i guziczny. Każdy
kręg mieści w sobie zwoje nerwowe, kierujące impulsy nerwowe do poszczególnych obszarów ciała. Układ
autonomiczny "automatycznie" reguluje pracę tych narządów ciała, które funkcjonują bez naszej świadomej
kontroli. Doktor McGarey nazywa go "układem nerwowym podświadomości", podczas gdy Cayce określał go
jako układ nerwowy "sympatyczny". Medycyna dzieli układ autonomiczny na dwie części: współczulną (sympatyczną) i przywspółczulną (parasympatyczną). Obie te części działają jako układ kontrolujący i równoważący, pomagający organizmowi w prawidłowy sposób reagować na ekstremalne wymagania wewnętrzne i zewnętrzne. Współczulna część układu działa pobudzająco (aktywizując na przykład gruczoły wydzielające adrenalinę), podczas gdy część przywspółczulna zapobiega nadmiernemu pobudzeniu organizmu. Układ obwodowy odbiera informacje ze wszystkich części ciała, w tym również od narządów zmysłów odpowiedzialnych za
wzrok, węch, smak i dotyk, oraz retransmituje informacje do mózgu. Przekazuje także informacje z mózgu do
nerwów ruchowych kierujących pracą mięśni. Jeden nerw ruchowy wraz z odgałęziającymi się od niego włóknami może kontrolować ponad tysiąc włókien mięśniowych. Krótko mówiąc, harmonijne funkcjonowanie
trzech układów nerwowych stanowi podstawę zachowania fizycznego (i psychicznego) zdrowia.
• Brak równowagi i koordynacji w uk∏adzie krà˝enia – przepływ krwi przez organizm spełnia rolę
polegającą na dostarczaniu substancji odżywczych do tkanek i narządów, oraz na usuwaniu odpadów. Uszkodzenie układu krążenia następuje wtedy, gdy krew nie może przepływać swobodnie do wszystkich części ciała, co zaburza prawidłowe funkcjonowanie zaatakowanych obszarów. Kontrolę nad całością układu krążenia
sprawuje współczulny lub autonomiczny układ nerwowy. Do jego funkcji należy równoważenie lub koordynowanie krążenia głębokiego i powierzchniowego; kontrolowanie ilości płytek krwi regulujących krzepliwość oraz
produkcja substancji odpowiedzialnych za całość ścianek żył i tętnic.
Cayce stwierdził, że do zaburzeń krążenia przyczynia się wiele czynników. Może to być nagromadzenie
toksyn lub odpadów w wątrobie, śledzionie lub trzustce, co prowadzi do ponownego wchłaniania niektórych
z nich przez krwiobieg i wywołuje zatrucia. Zaburzenia te powodują też zakłócenia samego krążenia wątrobowego, albo złożoną interakcję śledziony i nerek. Inną przyczyną jest niewłaściwa dieta, mogąca hamować
funkcjonowanie układu wydalniczego, a także nie dostarczająca potrzebnych substancji odżywczych. Jeszcze
inny powód to fizyczne lub umysłowe przeciążenie, czego rezultatem jest zahamowanie lub utrudnienie krążenia. Przyczyną może być także skrzywienie kręgów w kręgosłupie wskutek urazu, przeciążenia czy innych
czynników – napięcia, zwichnięcia czy urazy jakiejkolwiek okolicy kręgosłupa wstrzymują przepływ do pewnych części ciała zarówno impulsów nerwowych, jak i krwi.
• Zaburzenia funkcjonowania gruczo∏ów, brak równowagi i koordynacji – gruczołem jest każdy narząd, który wyodrębnia z krwi pewne elementy i wydziela je w postaci substancji wykorzystywanych
przez ciało – takich jak adrenalina, albo substancji, których organizm się pozbywa – takich jak mocz. Niektóre
gruczoły wyposażone są w przewody wyprowadzające, uchodzące do poszczególnych narządów; inne, pozbawione przewodów, są gruczołami dokrewnymi oddającymi swoje wydzieliny bezpośrednio do krwiobiegu.
Cayce rozróżniał siedem gruczołów dokrewnych, pośród których znajdowały się gruczoły płciowe, komórki
Leydiga [komórki Leydiga – komórki śródmiąższowe, tworzące gniazda lub pasma w zrazikach jąder. Są elementami gruczołowymi wytwarzającymi hormony androgenne – przyp. tłum.], grasica oraz szyszynka. W sensie ezoterycznym Cayce uważał, że gruczoły dokrewne są siedliskiem pamięci duszy oraz nosicielami karmy
lub nauk potrzebnych do rozwoju. Co za tym idzie, uważał, że gruczoły te stanowią centra generujące energię
11
i kontrolujące duchowe dostrojenie oraz równowagę fizyczną. Stąd też wynika ich ogromna rola w zachowywaniu zdrowia i równowagi na wielu poziomach.
Żywotna funkcja gruczołów polega na wydzielaniu substancji potrzebnych do reprodukcji komórek. Zaburzenie tej funkcji może wystąpić z kilku powodów, z których każdy tworzy predyspozycje dla określonych zaburzeń równowagi. Według Cayce'a zaburzenie równowagi pomiędzy gruczołami może nastąpić wskutek niedoborów minerałów i składników odżywczych w organizmie. Można tu wymienić niedobór jodu, minerału
szczególnie potrzebnego tarczycy; niedobór złota, prowadzący do obniżenia poziomu hormonów niezbędnych dla właściwego funkcjonowania nerwów, oraz brak witamin, pobudzających tkankę gruczołową.
• Stres, przecià˝enie i przem´czenie – Cayce uważał przeciążenie organizmu za główną lub jedną
z głównych przyczyn niektórych chorób umysłowych i fizycznych. Przeciążenie oznacza przepracowanie,
podczas gdy przemęczenie sugeruje niedostateczną ilość snu i wypoczynku. Zrozumiałe, że jeśli organizm
jest wyczerpany wskutek złej diety lub istniejącej już choroby fizycznej, z łatwością może wystąpić również
przeciążenie. Kiedy mamy do czynienia ze stresem pochodzenia umysłowego, najczęściej spotykanymi uczuciami są troska, niepokój i gniew. Negatywne emocje mogą prowadzić do wyczerpania, napięcia mięśni, zaburzeń trawienia i wydalania. W następstwie tego organizm zostaje osłabiony i wyczerpany, aż w końcu toksyny
wytworzone w układzie gruczołów dokrewnych dostają się do krążenia limfy, blokując naczynia limfatyczne
i powodując zastój oraz zakwaszenie tkanek. W tym stanie obniża się odporność organizmu, co praktycznie
musi prowadzić do choroby.
• Karma, postawy i emocje – z odczytów Edgara Cayce'a wynika wyraźnie, że przyczyny chorób i źródła zdrowia wykraczają poza fizyczne cechy człowieka i sięgają jego umysłowych oraz duchowych aspektów.
Na umysł, ciało i ducha oddziałują postawy mentalne, emocje oraz Prawo Karmy.
Podstawową tezą odczytów jest to, że każda istota ludzka zawiera w sobie ducha lub duszę – cząstkę Źródła wszelkiego życia i zdrowia. Dla opisania owego Źródła Cayce posługiwał się w odczytach kilkoma terminami: Twórcza Siła, Uniwersalne Moce albo Bóg. Każdy człowiek, któremu Cayce udzielał odczytu, określany
był jako "istota" – byt egzystujący w trójcy ciała, umysłu i ducha. Cayce definiował w odczytach fizyczne zdrowie, równowagę i współpracę pomiędzy wszystkimi częściami ciała, a także podkreślał potrzebę zachowania
harmonii pomiędzy owymi trzema aspektami człowieka, dla pobudzania i podtrzymywania zdrowia oraz łagodzenia chorób:
Ciało, umysł i dusza stanowią jedność zamkniętą w siłach fizycznych; gdyż ciało jest
w rzeczywistości świątynią Żywego Boga. W każdej istocie znajduje się cząstka będąca
częścią Uniwersalnej Mocy i cząstka która żyje. Wszystkie one muszą być zgodne
i muszą współpracować ze sobą. (1593-1)
Jedną z godnych uwagi implikacji powyższych zdań jest to, iż dusza stanowi integralną część naszego fizycznego bytu, tak samo jak narządy stanowią część organizmu. Równie godne uwagi jest to, że cząstka każdego z nas jest zarazem częścią nieskończonej i boskiej Uniwersalnej Mocy, tej, która stwarza wszelkie życie.
To, co się staje materią, najpierw poczęte jest w duchu. (3395-2) Cayce twierdził, że ciało i umysł powstały po
to, by dusza mogła objawiać się w królestwie materii w następujących kolejno po sobie wcieleniach. Poznawanie różnorodnych umysłów i ciał pozwala duszy coraz lepiej dostrajać się do duchowego Źródła.
Według Cayce'a Prawo Karmy odnosi się do przyczyn i skutków myśli, uczuć oraz uczynków, szczególnie
zaś tych, które przenoszą się z jednego życia w kolejne wcielenie: Karmę niesiemy ze sobą, podczas gdy
przyczyna i skutek mogą istnieć tylko w jednym materialnym doświadczeniu. (2981-21).
Zasady karmy działają stale, z wcielenia na wcielenie, dopóki istota nie osiągnie pełnego zestrojenia z Bogiem. Każde doświadczenie w materialnym życiu może tworzyć karmę, którą Cayce nazywał także "stałym
pokonywaniem siebie". Wyjaśniając dalej pojęcie karmy, Cayce często cytował biblijny ustęp z Ewangelii według św. Pawła: ...co człowiek zasieje, to zbierze. Przez "stałe pokonywanie siebie" i zbieranie tego, co zostało zasiane, czyny oraz zakłócenia umysłu i ducha wywołują fizyczną chorobę. Wpływ, jaki postawy i emocje
wywierają na organizm, jest często wyraźnie widoczny.
Gniew wywołuje bóle głowy lub niestrawność, wynikiem depresji jest ogólne znużenie, problemy uczuciowe odpowiedzialne są za ataki astmy. Cayce przytoczył bardzo wiele przykładów bezpośredniego wpływu, jaki postawy i emocje wywierają na ciało:
12
To pewne, że postawy często wpływają na fizyczny stan organizmu. Nie można
nienawidzić sąsiada i nie mieć kłopotów z żołądkiem albo wątrobą. Nie można
być zazdrosnym czy gniewać się na kogoś i nie mieć zaburzeń trawienia albo
dolegliwości serca. (4021-1)
W ostatnim stuleciu medycyna stopniowo poznawała i badała związek umysłu i emocji z chorobami ciała.
Nauka określa ten związek "psychosomatycznym", od greckich słów: psyche – oznaczającego “umysł”, i soma – “ciało”. Cayce stwierdza w odczytach, że gruczoły wydzielają substancje zgodnie z impulsami emocjonalnymi pochodzącymi z układu nerwowego. Gniew, uraza, niezgoda, nienawiść, samokrytyka, animozje i powiązane z nimi napięcia nerwowe powodują uwalnianie trucizn z układu gruczołów i przedostawanie się ich
do krążenia limfy, wyczerpanie sił organizmu, hamują wydalanie i ogólnie wprowadzają organizm w stan powodujący podatność na choroby. W ten sposób niematerialne postawy i emocje przeistaczają nerwy i gruczoły w materialne "przewodniki" – w organiczne połączenie pomiędzy niefizycznymi aspektami jednostki a jej
ciałem fizycznym. W odczytach emocje opisane są jako "elektryczność", "lśnienie" samego życia, krążącego
po ciele w układzie nerwowym. Są w nich wibracyjną komunikacją pomiędzy umysłem, ciałem i duchem.
Skoro siły zmysłowe czy też centra nerwowe stanowią połączenie tego co
skończone z nieskończonością, dlaczego nie dostroić cielesnych sił jednostki do
piękna rzeczy nieskończonych i nie zyskać aprobaty Boga? (3697-1)
W nierozerwalnej trójcy ciała, umysłu i duszy każda choroba dotyczy wszystkich trzech aspektów istoty
"pokonującej siebie". Nawet najpowszechniejsza choroba, jaką jest przeziębienie, wymaga umysłowej i emocjonalnej przemiany oraz przyswojenia sobie duchowej nauki:
Tak więc możesz nabawić się przeziębienia wpadając we wściekłość. Możesz
dostać przeziębienia, kiedy kogoś przeklinasz, nawet jeśli jest to twoja żona.
Nie sap przez zatkany nos, ale dmuchaj! Nie złość się, lecz kochaj! (288-44)
Mówiąc o karmie, powinno się chyba wspomnieć o wadach wrodzonych. Według odczytów wiele zaburzeń
powiązanych było, przynajmniej po części, z wrodzonymi wadami lub wrodzonym osłabieniem organizmu.
W wielu podobnych przypadkach Cayce twierdził, że winę za chorobę ponosił uraz odniesiony podczas ciąży
lub porodu. Tylko w nielicznych odczytach stwierdzał, że choroba wynikała ze złej opieki i nieprawidłowego
odżywiania dziecka przez matkę albo z jej niewłaściwej postawy w okresie ciąży. W pozostałych przypadkach
terminy "wada wrodzona" i "karma" używane były wymiennie, co sugeruje, że wszystkie choroby wrodzone
zasługują na rozważenie i leczenie jako sytuacje karmiczne. Koncepcja ta może pomóc uwolnić rodziców od
poczucia winy, wiążącego się zazwyczaj z przyjściem na świat dziecka z wadami wrodzonymi. Sugeruje ona
bowiem, że dziecko (i rodzice) wybrali tę sytuację w określonym celu, którym jest zawsze miłość, cierpliwość
i umiejętność pełnej poświęcenia służby, cech potrzebnych w opiece nad "wyjątkowym" dzieckiem.
• Infekcja – jest to po prostu przenoszenie choroby z jednego do drugiego organizmu albo obecność jednokomórkowych mikroorganizmów, bakterii lub grzybów, w ciele nosiciela. Pojawiająca się w stanie osłabienia
infekcja może rozprzestrzeniać się bardzo gwałtownie, o ile nie zostanie zahamowana. Przykład przenoszenia się zwykłego przeziębienia ilustruje, w jaki sposób obniżona może być odporność, zaś ciało podatne na to
co Cayce nazywał "siłami infekcji".
W przypadku przeziębienia przyczyną choroby jest zazwyczaj nieprawidłowa dieta, w połączeniu z wysiłkiem i przemęczeniem, prowadzącym do zmęczenia i złego samopoczucia. Do dalszego wyczerpania sił życiowych prowadzą lekceważone negatywne postawy i emocje. Zaburzona zostaje równowaga kwasowo-zasadowa układu, ciało ulega zakwaszeniu, w wyniku czego powstaje przeziębienie. Bez odpowiedniej "opieki"
organizm staje się podatny na potencjalne poważniejsze choroby, takie jak zapalenie płuc czy migdałków.
Według Cayce'a podobne następstwa przyczynowo-skutkowe mogą również prowadzić do innych chorób.
Na przykład przeziębienia, przekrwienie i grypa jelitowa prowadzą według Cayce'a do zapalenia okrężnicy, co
z kolei powoduje zaburzenia limfatyczne. Cayce wiązał występowanie kiły z obecnością organizmu krętka,
a grzybicę stóp z zakażeniem grzybami. Czasami kiedy infekcja została wyleczona, Cayce stwierdzał, że po-
13
zostały po niej objawy pochorobowe, często w postaci ogólnego osłabienia, które nie występowało wcześniej.
A ponieważ osłabienie wzmaga podatność na zachorowanie, w odczytach podkreślano, jak ważne jest dokładne usunięcie z organizmu wszelkich śladów infekcji.
ENCYKLOPEDIA UZDRAWIANIA OD A DO Z
Poniższa część książki zawiera streszczenia ponad dziewięciu tysięcy odczytów medycznych, skatalogowanych w Stowarzyszeniu Badań i Oświecenia ARE (w fundacji Cayce'a) w Virginia Beach, w stanie Wirginia.
Zainteresowani odczytami zauważą z pewnością, że zawarte w tym tomie studia nie są wyczerpujące. Osoby
chcące uzyskać więcej informacji, proszone są o kontakt i przestudiowanie tak zwanej biblioteki akt w ARE
P.O. Box 595, Virginia Beach, Wirginia 23451 (Atlantic Avenue na 67. ulicy); a przed przystąpieniem do jakiejkolwiek terapii, o skonsultowanie się z lekarzem. Opisy przypadków, następujące po indywidualnych sprawozdaniach medycznych, zaczerpnięte zostały z samych odczytów i często są niekompletne z powodu braku dalszych danych. Nie oznacza to jednak, że nie uzyskiwano dobrych wyników. Brak informacji wynika z niemożności utrzymania kontaktu z osobami, które otrzymały odczyty. Zamieszczenie opisu przypadków miało na celu podanie przykładów typowych dla poszczególnych zaburzeń. Dane pochodzące z opisów przypadków uzyskanych od osób, które współcześnie zastosowały z powodzeniem porady odnalezione w bibliotece akt, zamieszczone są na końcu książki. Powinniśmy tu dodać, że Cayce udzielał odczytów na temat większości
schorzeń, ale "nowe" choroby zdiagnozowano i nazwano dopiero niedawno.
Co więcej, ze względu na ograniczenia czasowe, w książce tej nie zostały zamieszczone opisy wszystkich
chorób, na temat których Cayce udzielał informacji. Osoby pragnące dowiedzieć się czegoś na temat tych
chorób mogą skontaktować się z ARE.
A
ALKOHOLIZM
Według Edgara Cayce'a alkoholizm jest schorzeniem wywoływanym przez czynniki zarówno fizyczne, jak
i psychiczne. Uważał on, że jeśli choroba ta nie jest leczona, czynniki utrwalają się wzajemnie, ze szkodą zarówno dla umysłu, jak i dla ciała. Cayce utrzymywał, że nie jest możliwe ustalenie jednakowego sposobu leczenia dla wszystkich przypadków alkoholizmu, "gdyż każdy człowiek ma własne problemy" (606-1). W odczytach podkreślał wagę dostosowania metod leczenia do indywidualnych potrzeb, wskazując zarazem kilka
ogólnych sposobów, dzięki którym łatwiej jest uporać się z problemem. Cayce udzielił w sumie dwudziestu
siedmiu odczytów dla dwudziestu trzech alkoholików. Przypadki te były godne odnotowania z dwóch powodów; po pierwsze dlatego, że większość z nich miała miejsce w czasach prohibicji, a po drugie, iż większość
pacjentów to mężczyźni, zaś znaczna część odczytów zrobiona została na prośbę innej osoby, często żony.
Pewien człowiek zapytał Cayce'a o przyszłość prohibicji w Ameryce. Cayce odpowiedział, że prohibicja już
zawiodła, ponieważ "Nikt nie zdoła uprawomocnić dobroci w czyjejś duszy" (3976-8). Jak już wyjaśniliśmy,
Cayce uważał, że przyczyny alkoholizmu mają wymiar zarówno fizyczny, jak i psychiczny. W sferze fizycznej
potrzeba alkoholu wyolbrzymiana jest przez pewne zaburzenia, takie jak brak równowagi adrenalinowej oraz
uszkodzenia kręgosłupa koncentrujące się w części piersiowej. Dopóki potrzeba picia stymulowana jest przez
zaburzenia fizyczne, trudne, a może nawet niemożliwe, jest opanowanie go z pomocą siły woli. Typowymi objawami fizycznego wyczerpania są: przeciążenie nerwów, osłabione przyswajanie i wydalanie, zaburzenia
gruczołowe, obniżona odporność na infekcje, zaburzone krążenie pomiędzy sercem a wątrobą, wyczerpanie
14
innych narządów, takich jak trzustka, śledziona i nerki, obecność toksyn we krwi oraz skłonności do cukrzycy.
Cayce równie silnie podkreślał psychiczne i fizyczne przyczyny alkoholizmu. Często ostrzegał przed nadużywaniem środków pobudzających. Czasami twierdził też, iż natura uzależnienia była karmiczna, że była
ona potrzebą przeniesioną z minionego życia.
LECZENIE
W odczytach poświęconych alkoholizmowi dominuje kilka charakterystycznych metod leczenia, chociaż
wielu spośród pacjentów cierpiało również na inne fizyczne choroby. Jak można się spodziewać, leczenie było natury zarówno fizycznej, jak i mentalno-duchowej.
Aby przywrócić równowagę fizyczną, należało przede wszystkim przestać pić wszelki alkohol, zazwyczaj
całkowicie. Ułatwiała to "złota kuracja" Cayce'a, złożona z niewielkich dawek chlorku złota, najczęściej w połączeniu z bromkiem sodowym. Lek przyjmowano zmieszany z wodą, w określonym cyklu. Kuracja złotem, zdaniem Cayce'a, miała powodować nudności w przypadku wypicia alkoholu. Instrukcje dotyczące przeprowadzania kuracji złotem różniły się w zależności od przypadku.
W odczycie 845-4 Cayce zalecił prosty cykl przyjmowania chlorku złota. Polegał on na zażywaniu przez
dwa dni po jednej kropli leku, rozpuszczonej w wodzie, potem dwóch kropli przez dwa dni i trzech kropli przez
dwa dni. Po dwóch dniach przerwy należało cykl powtórzyć. Cayce przewidywał, że reakcja w postaci nudności wystąpi pod koniec drugiego cyklu. W odczycie 2010-1 Cayce zalecał także złoto w ilości jednego grana*na uncję** wody destylowanej. Lek należało przyjmować w postaci jednej kropli rozpuszczonej w połowie
szklanki wody, codziennie przez pięć dni, dwóch kropli przez następne pięć dni, trzech kropli przez pięć dni
i czterech kropli przez kolejne pięć dni. Po pięciodniowej przerwie cykl zaczynał się od nowa.
*gran – aptekarska jednostka wagi równająca się 0,0648 grama (przyp. tłum.)
*uncja – miara aptekarska równająca się 31,103 grama (przyp. tłum.).
Cayce brał pod uwagę rozmaite sposoby dawkowania leku w przypadku osób, którym przepisywał sodę
i złoto. W kilku odczytach zalecano inne lekarstwo przeciwko alkoholizmowi, które miało dawać podobne efekty. Jego skład zmieniał się nieznacznie z odczytu na odczyt, składniki połączone były w formę kapsułki. Dawka, jaką Cayce przepisał choremu z numerem 845, stanowiła kombinację jednej kropli olejku eukaliptusowego, półtorej kropli olejku terpentynowego i półtorej kropli nalewki z benzoesu. W skład innych mieszanek
wchodził eukaliptus, nalewka z benzoesu, nalewka z waleriany, rektyfikowany olejek terpentynowy, benzol
i kodeina. Takie kapsułki należało wykonywać po jednej na raz i przechowywać tylko przez krótki czas.
W wielu przypadkach Cayce zalecał elektroterapię. Najczęściej polecał tak zwane Mokre Ogniwo z chlorkiem złota. Miało to pomóc w odbudowie połączeń nerwowych i wprowadzić do organizmu wibrację złota.
W kilku przypadkach sugerował zastosowanie zabiegów "radioaktywnych". Cayce ostrzegał w odczytach
przed spożywaniem w czasie leczenia jakiegokolwiek alkoholu, wyjaśniając, że "elektryczność i alkohol nie
pasują do siebie. Wypala to tkankę i jest niekorzystne dla każdego organizmu" (323-1).
Innymi wymienianymi w odczytach metodami leczenia fizycznego było nastawianie kręgosłupa, dieta, hydroterapia, gimnastyka, środki wspomagające regenerację organizmu oraz rozmaite metody jego oczyszczania. W zaleceniach dietetycznych nacisk położony był na jedzenie owoców, warzyw, ryb, drobiu, mięsa jagnięcego oraz wywarów mięsnych i bulionów. Unikać należało wołowiny, wieprzowiny i dużych ilości pokarmów
powodujących tworzenie się kwasów, a także alkoholi. Hydroterapię stosowano najczęściej w postaci parówek i płukania okrężnicy. Cayce polecał także ćwiczenia na świeżym powietrzu oraz środki pomagające
wzmacniać odporność organizmu, takie jak Atomidina i witaminy. Cayce przywiązywał równie dużą wagę do
leczenia na poziomie mentalno-duchowym, jak do spraw fizycznych. Przede wszystkim wierzył, że aby jakiekolwiek leczenie odniosło skutek, absolutnie niezbędna jest u pacjenta wola zmiany samego siebie. W niektórych przypadkach za najlepszy i najłatwiejszy pierwszy krok Cayce uznał udanie się do instytucji, w której leczenie prowadzono by pod nadzorem. Często sugerował zmianę otoczenia i znajomych.
Kiedy pacjent podjął już decyzję o zaprzestaniu picia, należało zastąpić negatywny wzór myślenia bardziej
konstruktywnym. Jedną z sugestii Cayce'a było, by powstrzymywać się od negatywnych uczuć, takich jak
gniew, nienawiść i samokrytyka. Inną, by współpracować i intensywnie uczestniczyć w zalecanych metodach
leczenia fizycznego. Cayce uważał też za pomocną twórczą wizualizację, polegającą na oczekiwaniu z wiarą
na umysłowe i fizyczne zdrowie. Kluczem do uzdrowienia według Cayce'a jest duchowe nastawienie do życia.
15
Szczególnie ważna jest więc modlitwa. Niektórym pacjentom Cayce doradzał, by rozmyślali nad sobą i swymi
związkami z wszechświatem oraz Bogiem. Dla umocnienia owego duchowego podejścia zalecał studiowanie
Biblii, szczególnie zaś następujących fragmentów: Księgi Rodzaju 1:5-6, Księgi Wyjścia 19:5, Piątej Księgi
Mojżeszowej 30 i Ewangelii św. Jana 14-17.
Podobnych porad udzielał osobom blisko związanym z alkoholikami, pragnącym udzielić im pomocy. Cayce często zalecał wytrwałą modlitwę i konstruktywną, daleką od potępiania postawę.
Opis przypadku
Pacjent oznaczony numerem 2161 był 39-letnim alkoholikiem. Z udzielonego mu odczytu wynikało, że jego
predyspozycje do uzależnienia miały zarówno umysłową, jak i fizyczną naturę. Na poziomie umysłowym brakowało mu siły woli, przy pomocy której mógłby kontrolować swoje skłonności. Na poziomie fizycznym choroba objęła krew i gruczoły. Ogólne przeciążenie organizmu spowodowało przemieszczenie szóstego i siódmego kręgu piersiowego, spowalniając impulsy nerwowe kierujące trawieniem i zwiększając chęć na alkohol.
Leczenie koncentrowało się na zneutralizowaniu pragnienia alkoholu i przywróceniu równowagi organizmu. Cayce zalecił wykonywanie dwa razy w tygodniu ośmiu do dziesięciu nastawień kręgosłupa korygujących podwichnięcie w odcinku piersiowym i koordynujących czwarty kręg lędźwiowy z wyższymi kręgami szyjnymi oraz resztą kręgosłupa. W tym okresie Cayce przepisał jedną kroplę roztworu, złożonego z jednego grana złota i trzech granów sody na uncję wody. Lek należało przyjmować w szklance wody, rano i wieczorem,
przez pięć dni. Po pięciu dniach odpoczynku pacjent miał zacząć stosować zabiegi "radioaktywne". W słoju
z roztworem znajdować się miały około cztery grany złota na uncję wody. Zabiegi wykonywano co wieczór
przez dwadzieścia minut, w ciągu dziesięciu dni. Po okresie odpoczynku pacjent miał zacząć ponownie przyjmować roztwór złota i sody, kontynuując kurację aż do chwili, kiedy ustąpi pociąg do alkoholu.
Cayce podkreślał wagę jedzenia surowych i gotowanych jarzyn, takich jak marchew, seler, sałata i pomidory. Polecał ryby, drób i mięso jagnięce zamiast wołowiny. Ostrzegł pacjenta, że konieczne jest całkowite unikanie alkoholu, gdyż po serii masaży i kuracji złotem może on wywołać chorobę. Od strony psychicznej Cayce
doradził choremu, aby rozwijał zarówno siłę woli, jak i duchowe perspektywy. W miesiąc później matka pacjenta powiadomiła, iż jej syn zastosował się do rady Cayce'a i już od pierwszego tygodnia kuracji stał się nowym człowiekiem. W czasie, gdy kobieta komunikowała się z Cayce'm, jej syn powrócił do pracy i czuł się dobrze. Późniejsze raporty wskazują, że mężczyzna został wyleczony z alkoholizmu.
ANEMIA
Określenie anemia odnosi się do każdej choroby, w której liczba czerwonych krwinek (erytrocytów) w organizmie spada poniżej normy. Istnieją też pewne szczególne postacie anemii. Jedną z nich jest niedobór czerwonych krwinek albo niedobór hemoglobiny czy nawet zmniejszenie ogólnej ilości krwi w organizmie. Typowymi objawami anemii są: uczucie duszności, bladość, zmęczenie i brak energii. Czternaście osób, w wieku od
czterech do pięćdziesięciu czterech lat, otrzymało od Edgara Cayce'a ogółem piętnaście odczytów, w których
szczegółowo zajmował się on anemią. W trzynastu przypadkach anemii Cayce zauważył brak równowagi
w układzie krążenia połączony z zaburzeniami metabolicznymi. Rozmaite rodzaje zaburzeń trawienia mogą
zakłócać produkcję krwinek, czego wynikiem jest niski poziom erytrocytów, a czasami również niski poziom
leukocytów.
W dziewięciu przypadkach za główny powód anemii Cayce uznał osłabienie wydalania, prowadzące do
odkładania się toksyn, zakwaszenia organizmu i infekcji, które to czynniki szkodliwie oddziałują na przyswajanie i krążenie. Wymienione w ośmiu przypadkach skrzywienia kręgosłupa mogły także przyczyniać się do
choroby, utrudniając prawidłowy przepływ impulsów nerwowych biegnących do narządów trawiennych oraz
spowalniając krążenie. Dodatkowym czynnikiem był, w siedmiu przypadkach, brak koordynacji pomiędzy
ośrodkowym a autonomicznym układem nerwowym. Inne problemy przyczyniające się do powstania choroby
to zaburzenia gruczołowe, infekcje, urazy i czynniki prenatalne.
16
LECZENIE
Pierwszą metodą leczenia zalecaną przez Cayce'a wszystkim pacjentom z wyjątkiem jednej osoby było
wprowadzenie zrównoważonej diety mającej wzmocnić organizm. Cayce polecał świeże warzywa, soki cytrusowe, wątróbkę, ryby, wywary z wołowiny, mleko, niełuskane kasze oraz inne pokarmy wspomagające budowę komórek nerwowych i krwinek. Niedozwolone było spożywanie pokarmów smażonych, napojów gazowanych i białego pieczywa. W dziewięciu przypadkach Cayce sugerował zastosowanie elektroterapii dla pobudzenia krążenia. Najczęściej polecał zabiegi "radioaktywne" i promienie fioletowe. W odczytach dla ponad połowy pacjentów Cayce doradzał masaże, które często koncentrowały się na niższym odcinku kręgosłupa, a w
razie potrzeby koordynowały też pozostałe jego obszary. Podobnie jak w wielu innych przypadkach, Cayce
polecał substancje wspomagające budowę krwi, takie jak Codiron, Adiron i Yentriculin.
Cayce zalecał płukanie okrężnicy, lewatywy i środki przeczyszczające, jak na przykład mleczko magnezowe. W sześciu przypadkach doradzał masaże kręgosłupa albo brzucha, przy użyciu oliwy z oliwek, olejku arachidowego i innych substancji. Polecał też toniki ziołowe, inhalacje i doustne przyjmowanie Atomidiny.
Opis przypadku
Chociaż w większości przypadków nie nadesłano uzupełniających raportów, trzydzieści procent pacjentów
zauważyło poprawę stanu zdrowia, a kilka osób stwierdziło nawet, że wyzdrowienie było całkowite.
Przykładem tego był 16-letni chłopiec, przypadek oznaczony numerem 1796, który otrzymał odczyt dotyczący anemii. Cayce stwierdził, że uszkodzenie układu nerwowego spowodowało zaburzenia krążenia w okolicy piersiowej i szyjnej, czego wynikiem było nieprawidłowe wydalanie i przyswajanie pokarmów. Spowodowało to niedobory w układzie krwionośnym prowadzące do anemii. Pojawił się również nieżyt wpływający na
narządy zmysłów. Pierwszą zaleconą metodą leczniczą była w przypadku chłopca seria złożona z dziesięciu
do piętnastu zabiegów osteopatycznych. Miały one na celu przywrócenie prawidłowego wydalania i oczyszczenie organizmu z toksyn. Z podobnych powodów Cayce polecał także zażywanie, co najmniej trzy razy
w tygodniu, łyżki stołowej mleczka magnezowego. Po trzecim lub czwartym zabiegu osteopatycznym należało zastosować urządzenie do wytwarzania promieni fioletowych z bańkowatym aplikatorem. Poza tym, dwa
lub trzy razy w tygodniu, przed snem, należało wykonywać łagodne masaże kręgosłupa, także używając promieni fioletowych. Masaż miał trwać trzy minuty. Obejmował okolice od podstawy czaszki do końca kręgosłupa, oraz gardło i klatkę piersiową. Cayce radził, by pacjent przez pięć dni, przed śniadaniem, zażywał jedną
kroplę Atomidiny, rozpuszczoną w połowie szklanki wody. Po pięciu dniach odpoczynku miał wznowić przyjmowanie leku. Następnie Cayce doradzał trzy- lub czterodniowy odpoczynek, a potem zażywanie Adironu
przy każdym posiłku, przez co najmniej dwa do trzech tygodni. Cayce gorąco polecał pokarmy wpływające na
odbudowę krwi, w tym pieczoną wątróbkę, ryby i mięso jagnięce. Polecał też żółte jarzyny, takie jak marchew
i kukurydza, oraz brzoskwinie. Chłopcu nie wolno było jeść potraw smażonych. Pacjent zastosował się do instrukcji Cayce'a, po czym zgłosił, że czuł ożywienie, a w stanie jego zdrowia nastąpiła poprawa.
ASTENIA
Cayce stwierdził, że astenia, choroba charakteryzująca się ospałością i wyczerpaniem, którego nie zmniejsza wypoczynek, może być wywołana zarówno przez czynniki psychiczne, jak i organiczne. Od strony psychicznej do powstania choroby przyczynia się depresja, niepokój i nerwice serca. Przyczyny organiczne, żeby
wymienić choć kilka, to: anemia, zaburzenia dokrewne i metaboliczne oraz nadużywanie leków uspokajających. Cayce udzielił jedenastu odczytów poświęconych astenii dla siedmiu mężczyzn i kobiet. We wszystkich
przypadkach przyczyny choroby wyraźnie związane były z urazami i uciskami na kręgosłup, co z kolei powodowało przeciążenie rozmaitych narządów organizmu.
Częściami ciała, na które najczęściej oddziałuje choroba, są gruczoły, układy krążenia i wydalniczy. Co
więcej, Cayce zauważył, iż astenię może wywołać wyczerpanie, zarówno fizyczne, jak i umysłowe. Wierzył,
że w wielu przypadkach oba rodzaje wyczerpania odpowiedzialne są za osłabienie układu krążenia, przez co
przyczyniają się do choroby.
17
LECZENIE
W odczytach nie pojawiają się właściwie dwa identyczne sposoby leczenia astenii, chociaż Cayce w niemal każdym przypadku kładł nacisk na nastawienie psychiczne pacjenta oraz na masaże poszczególnych odcinków kręgosłupa, zazwyczaj wykonywane przy wykorzystaniu olejku arachidowego lub wywaru z oczaru.
W dwóch przypadkach, w których kręgosłup został uszkodzony wskutek urazu, nastawianie kręgów wykonywane miało być co najmniej dwa razy w tygodniu, aż do uzyskania poprawy. W niemal każdym odczycie Cayce w ogólnych zarysach przedstawiał kurację specjalnie dostosowaną dla danej osoby. W pięciu przypadkach
uznał, że dla powrotu do zdrowia ważna jest dieta. Kładł nacisk na jedzenie warzyw, owoców, ryb, dziczyzny
i pokarmów bogatych w rozmaite minerały. Z diety wykluczone były pokarmy zakwaszające, takie jak słodycze
i biały chleb, ziemniaki i smażone lub tłuste potrawy.
W czterech spośród tych przypadków Cayce potwierdził także konieczność poprawy wydalania. Polecanymi środkami przeczyszczającymi były: Castoria, syrop figowy i sole Eno. Czasami Cayce zalecał płukanie
okrężnicy. Dla odbudowania nerwów i dostarczenia całemu ciału potrzebnych bodźców, w trzech przypadkach
Cayce zalecał elektroterapię – promienie fioletowe, krótkofalowe światło ultrafioletowe i zabiegi "radioaktywne". W dwóch przypadkach astenii Cayce polecał leki ziołowe.
Opis przypadków
72-letni mężczyzna, którego przypadek oznaczono numerem 119, uskarżał się na spadek aktywności
i zwolnienie reakcji. Diagnoza Cayce'a ujawniła wcześniejsze uszkodzenie siódmego, ósmego i dziewiątego
kręgu piersiowego. Uszkodzenie to wywoływało zaburzenia trawienia i wydalania. Wskutek nadprodukcji cukrów, mężczyzna znajdował się w stanie graniczącym z cukrzycą. Cayce udzielił choremu dwóch odczytów.
W pierwszym z nich doradzał odpoczynek od wszelkiej pracy przez dwa do trzech miesięcy. Leczenie polegało na serii nastawień kręgosłupa robionych co drugi dzień, oraz na zabiegach korygujących jego strukturę, wykonywanych raz na tydzień. Dla wspomagania trawienia Cayce polecił mężczyźnie włączenie do diety naparu
z ambrozji. Dieta miała zawierać alkalizujące pokarmy, bogate w wapń oraz sód. Choremu zalecono unikanie
wszelkich słodyczy. Cayce oceniał, że mężczyzna może powrócić do zdrowia w ciągu 90 do 120 dni, o ile zastosuje się do narzuconego reżimu. Pacjent udał się do szpitala Cayce’a dla wykonania zleconych zabiegów,
później zaś zgłosił "całkowity powrót do zdrowia".
Inna pacjentka, 34-letnia kobieta, przypadek oznaczony numerem 5522, odczuwała fizyczne osłabienie
i uczucie niepokoju. Cayce stwierdził u niej nieprawidłową przemianę materii spowodowaną skrajnym napięciem nerwowym oraz brakiem koordynacji nerwowej. Leczenie przebiegało w 26-dniowych cyklach, składających się z nastawiania kręgosłupa, masaży i częstego zażywania ziołowego toniku – mieszanki naturalnego
syropu, kory dzikiej wiśni, syropu z sarsaparili, nalewki ze stillingii, syropu z rabarbaru, olejku sasafrasowego,
eliksiru z chininy, nalewki z pieprzu tureckiego, balsamu tolutańskiego i alkoholu zbożowego. Cayce polecał
dietę złożoną z alkalizujących potraw oraz wywarów z mięs lub bulionów, wspomagającą odbudowę ciała,
a także wykonywanie od czasu do czasu płukania okrężnicy dla przeczyszczania traktu jelitowego. Za pomocne uważał również codzienne wykonywanie zabiegów "radioaktywnych". Miały być one wykonywane przez
trzydzieści do sześćdziesięciu minut, co wieczór przed snem. Raporty, jakie nadeszły po pierwszej serii zabiegów, wskazywały na poprawę stanu zdrowia pacjentki.
ASTMA – DYCHAWICA OSKRZELOWA
Astma jest chorobą płuc, którą charakteryzuje spontaniczne i krótkotrwałe zwężanie się oskrzelików. Do
choroby tej może przyczyniać się alergia. Do objawów astmy zalicza się kaszel ze śluzowatą plwociną, duszność i zatykanie światła oskrzelików. Objawy te mogą występować w różnym stopniu nasilenia – od lekkich,
po zagrażające życiu chorego. Dwudziestu trzem osobom udzielono ogółem siedemdziesięciu trzech odczytów poświęconych astmie. Udzielając odczytów, Edgar Cayce stwierdził, że ataki astmy spowodowane są
bodźcami neurologicznymi, zmianami patologicznymi w oskrzelach i krtani lub naciskami wywieranymi na autonomiczne gruczoły oraz na ich połączenia z ośrodkowym układem nerwowym. Innymi słowy Cayce wierzył,
18
że do choroby przyczyniały się schorzenia kręgosłupa, dotyczące głównie okolicy piersiowej i szyjnej, które
nie musiały jednak być wynikiem jego skrzywień. Cayce uważał też, że skrzywienie kręgosłupa, w połączeniu
z pewnymi dodatkowymi czynnikami, takimi jak stres czy nieodpowiednia dieta, powoduje obkurczanie się
oskrzelików, czego wynikiem jest atak astmy. Skutkiem takiego ataku mogło być przekrwienie, zaś toksyny nie
w pełni wydalone z płuc spowodować mogły sympatetyczną reakcję nerek i wątroby. Współczulnie zaangażowane byłyby również gruczoły odpowiedzialne za przyswajanie. W pewnych przypadkach występowało zaburzenie wydalania i/lub toksemia wraz z ogólnym wyczerpaniem organizmu.
LECZENIE
Leczenie astmy generalnie rozpoczynało się od serii zabiegów dotyczących kręgosłupa, których przeznaczeniem było odprężenie ciała, zlikwidowanie zmian patologicznych i korekcja skrzywień. Zabiegi miały
zmniejszyć uciski i rozkurczyć oskrzeliki. Cayce zalecał pewne ograniczenia dietetyczne. Najczęściej zakazywał jedzenia słodyczy. Pewnej kobiecie powiedział, że "wszelkie słodycze pogorszą jej stan" (3046-1). Pacjenci mieli unikać ciężkostrawnych pokarmów, takich jak wołowina, potrawy smażone, oraz dużej ilości skrobii, podobnie jak pewnych zakwaszających kombinacji pokarmów. Cayce polecał odżywczą dietę składającą
się głównie z warzyw, owoców i ryb.
Cayce często zalecał środki inhalujące, zazwyczaj oparte na alkoholu, mające rozszerzyć oskrzela i pomóc w odkrztuszaniu śluzu. W skład środka do inhalacji wchodził olejek eukaliptusowy, nalewka z benzoesu,
olejek terpentynowy, balsam kanadyjski, olejek z igieł sosnowych i nalewka z balsamu tolutańskiego. Przed
użyciem należało mocno wstrząsnąć inhalatorem. Następnie, w razie potrzeby, należało wdychać opary przez
nos i usta. Cayce polecał też czasami inhalacje parowe, które przygotowywano, dodając do gorącej wody niewielkie ilości eukaliptusa i benzoesu, a następnie wdychano opary. W przypadkach, w których występował
brak równowagi gruczołowej albo niedobór wapnia lub jodu, Cayce polecał zażywanie niewielkich dawek tych
elementów. Osobom z niedoborem jodu polecał Atomidinę lub Calcidin (jodek wapnia). W kilku odczytach
Cayce wspominał o potrzebie pobudzenia wydalania. Sugerowanymi metodami było płukanie okrężnicy
i środki przeczyszczające. Zalecano także takie metody lecznicze jak elektroterapia, masaże, hydroterapia
i toniki ziołowe. W kilku odczytach Cayce zauważył, że pomocna byłaby zmiana klimatu. Polecał klimat suchy,
ciepły, morski lub górski. Wspominał też czasami o psychicznych czynnikach i zauważał w niektórych odczytach, że pozytywne nastawienie przyspieszyłoby i wspomogło proces powrotu do zdrowia.
Opis przypadku
Cayce udzielił trzech odczytów w odpowiedzi na prośbę matki 11-letniej dziewczynki, której przypadek
oznaczono numerem 3053, od trzeciego roku życia cierpiącej na ataki astmy. Diagnozując jej stan, Cayce zauważył podwichnięcie drugiego, trzeciego i czwartego kręgu piersiowego, będące jego zdaniem źródłem astmy. Podwichnięcie oddziaływało na przebieg impulsów nerwowych kierowanych do tchawicy, oskrzeli oraz
gruczołów biorących udział w procesie przyswajania. Jak stwierdził Cayce: "To właśnie są fizyczne źródła
owego schorzenia powodujące obniżenie aktywności. Wskutek spowolnienia skoordynowanej działalności
gruczołów odpowiedzialnych za przyswajanie, w okolicy oskrzeli, krtani oraz w wyższych częściach płuc gromadzi się limfa czy też śluz." Według Cayce'a nieprawidłowe przyswajanie powoduje zaparcie, które w połączeniu z nieprawidłowym wydalaniem odpadów nagromadzonych we krwi poprzez układ oddechowy, wywołuje zwiększenie ilości toksyn, oddziałujących także na wątrobę. Cayce zalecił najpierw serię relaksujących zabiegów osteopatycznych. Po zabiegach, dla pobudzenia organizmu oraz aktywności gruczołów, Cayce zalecił
zażywanie jednej kropli Atomidiny rozpuszczonej w połowie szklanki wody przez pięć dni rano, przed jedzeniem. Kurację miano powtarzać co miesiąc, o tej samej porze. Dla zachowania alkalicznego stanu organizmu
Cayce polecał doustne zażywanie Glikotymoliny. Lek dawkowano następująco: pięć do sześciu kropli rozpuszczonych w połowie szklanki wody, trzy razy w tygodniu.
Cayce przepisał też dwa środki przeczyszczające wspomagające wydalanie. Jednym z nich był syrop pepsynowy Caldwella sporządzony na bazie senesu. Drugi wykonany był również z senesu oraz nasion dyni, na
podłożu alkoholu. Dla ułatwienia oddychania podczas ataków astmatycznych, Cayce polecał inhalacje paro-
19
we. Roztwór do inhalacji składał się z łyżeczki olejku eukaliptusowego i połowy łyżeczki nalewki z benzoesu,
dodanych do wrzącej wody. Należało przykryć głowę ręcznikiem i powoli, ostrożnie wdychać opary wydostające się z naczynia do inhalacji. Cayce uważał, że zabieg ten łagodzi spazmatyczne skurcze oskrzeli i gardła.
Dieta dziecka miała być odżywcza i alkalizująca. Należało unikać słodyczy, szczególną uwagę zwracając
na połączenia pokarmów. Dziewczynka miała jeść owoce przynajmniej dwa razy w tygodniu, od czasu do czasu zaś drób i mięso jagnięce. Surowe warzywa powinny wchodzić w skład przynajmniej jednego posiłku
dziennie. Cayce gorąco polecał łączone różne warzywa bulwiaste albo dwa rodzaje warzyw korzeniowych
zmieszane z jednym rodzajem zielonych jarzyn liściastych. Na pytanie dotyczące zmiany klimatu Cayce odpowiedział, że nie posłuży to dziecku, chyba że dziewczynka zostanie zawieziona w okolice o klimacie górskim, jaki występuje np. w Asheville w Północnej Karolinie. Zauważył przy tym, iż jeśli rodzice zastosują się do
jego porad, polepszy się nie tylko ogólny stan dziecka. Skorygowane zostaną także podstawowe zaburzenia,
na jakie cierpi dziewczynka. W rok później matka dziewczynki zgłosiła, że córka wyzdrowiała i nie miewa już
ataków astmy. Po dziesięciu latach pacjentka poinformowała, że od lat nie przydarzył jej się taki atak.
ATROFIA
Atrofia lub zanik mięśni jest chorobą, wskutek której następuje zanikanie albo zahamowanie rozwoju tkanki mięśniowej i odpowiadających jej nerwów. Choroba ta może być dziedziczna lub nabyta. Stanowi ona zazwyczaj przejaw innej, poważniejszej choroby, takiej jak postępujący zanik mięśni, miastenia czy też rozmaite
postacie tonicznego skurczu mięśni. Postępująca postać atrofii mięśni może prowadzić do paraliżu i śmierci.
Siedemnastu osobom cierpiącym na atrofię mięśni oraz związane z nią choroby Cayce udzielił ogółem
dwudziestu jeden odczytów. Wiek pacjentów wahał się od siedemnastu do siedemdziesięciu lat. W dziesięciu
przypadkach atrofia mięśni okazała się być raczej objawem niż chorobą samą w sobie. Diagnozy różniące się
w poszczególnych przypadkach zawierały wzmianki o takich schorzeniach jak dystrofia mięśni, artretyzm, paraliż oraz zapalenie kości i chrząstki. W pięciu przypadkach Cayce wspominał o skrzywieniach kręgosłupa powodujących spowolnienie przepływu impulsów nerwowych do mięśni, ostatecznie prowadzące do atrofii. Dodatkowym czynnikiem, o którym Cayce wspominał w pięciu przypadkach, były zaburzenia krążenia. W pięciu
innych przypadkach Cayce mówił też o karmie. W trzech przypadkach Cayce nadmieniał o nieprawidłowym
przyswajaniu, którego wynikiem był niedobór substancji odżywczych w ustroju. To z kolei przyczyniało się do
niszczenia nerwów i tkanki mięśniowej. Również w trzech przypadkach Cayce mówił o podwichnięciach kręgosłupa. W dwóch przypadkach wspomniał o infekcji działającej bezpośrednio na kości i mięśnie.
LECZENIE
Najczęściej Cayce polecał masaże. W odczytach udzielonych trzynastu osobom Cayce zalecał rozmaite
mieszanki przeznaczonych do tego celu olejków. Mieszanki te składały się między innymi z oliwy z oliwek,
olejku arachidowego i lanoliny. W jedenastu przypadkach Cayce doradzał zastosowanie elektroterapii. Najczęściej polecaną metodą było stosowanie Mokrego Ogniwa, pomagającego odtworzyć zniszczone połączenia nerwowe. Cayce wspominał także o zabiegach "radioaktywnych" oraz urządzeniach służących do elektroterapii. Jedenaście osób otrzymało także porady dotyczące diety. Szczególny nacisk kładziono w nich na pokarmy bogate w witaminy, takie jak świeże owoce i warzywa. Wywary z wołowiny zalecane były z powodu ich
korzystnego wpływu na krew. Cayce wspominał także o środkach uzupełniających dietę, takich jak Calcios
czy witaminy. Ośmiu pacjentom Cayce doradzał nastawienie kręgosłupa. Zabiegi te miały poprawić przepływ
impulsów nerwowych do mięśni, ograniczając tym sposobem ich zanikanie.
W trzech przypadkach, w celu rozluźnienia mięśni, Cayce zalecał hydroterapię, to znaczy kąpiele parowe,
lub kąpiele z solami Epsom. Dwie osoby otrzymały także porady dotyczące przyjmowania kwasów trawiennych, stosowania okładów, toników ziołowych i gimnastyki.
20
Opis przypadku
Cztery spośród dziesięciu osób, opisując wyniki swojego leczenia, zgłosiły poprawę stanu zdrowia. Inni pacjenci nie zastosowali się do porad zawartych w odczytach albo uczynili to tylko częściowo. Jednym z pacjentów
był mężczyzna, którego przypadek oznaczony jest numerem 849, a który otrzymał odczyt poświęcony atrofii mięśni. Choroba powodowała u niego powolne zanikanie mięśni prawej nogi i uda. Cayce zauważył, że przyczyną było zbyt intensywne leczenie urazu kolana. Wywołało ono zaburzenia krążenia, wskutek których w kończynie "zabrakło pewnych hormonów, niezbędnych siłom komórkowym dla zapobieżenia atrofii". Cayce doradził na początek nastawianie odcinka krzyżowego, guzicznego oraz niższych kręgów piersiowych kręgosłupa. Dodatkowo zalecił masowanie kończyny, stopy, okolicy lędźwiowej i krzyżowej przy użyciu mieszanki łoju baraniego, olejku terpentynowego, kamforowego, złożonej nalewki z benzoesu i olejku sasafrasowego. Po masażu, na wszystkie bolesne miejsca przykładane miały być ogrzane kawałki flaneli. Następnie w odczycie Cayce zalecał dietę pozbawioną alkoholu, bogatą w pokarmy odżywiające ciało i krew. Dodatkowo pacjent przyjmować miał Yentri-culin bez
zawartości żelaza – środek pobudzający pracę żołądka. Cayce przepisał zabiegi "radioaktywne", wykonywane regularnie przez dwa tygodnie, po których miał następować dwutygodniowy odpoczynek. Miało to na celu ogólną
poprawę krążenia. Zabiegi "radioaktywne" były pierwszą metodą leczenia, jaką zastosował pacjent. Wywarły tak
pozytywny wpływ na układ nerwowy chorego, że zaczął stosować się do wszystkich rad udzielonych w odczycie.
Pacjent z numerem 849 napisał później: "Na skutek zabiegów zaleconych w ostatnim odczycie nastąpiła natychmiastowa poprawa. Mięśnie nogi, które ulegały gwałtownemu zanikowi, zaczęły się wzmacniać...”
B
BEZG¸OS
Bezgłos jest utratą głosu z powodu choroby lub uszkodzenia gardła albo strun głosowych. Szesnastu pacjentów otrzymało w sumie dwadzieścia jeden odczytów na ten temat. Pierwszym z nich był sam Edgar Cayce, który
właśnie w stanie hipnozy rozpoczął karierę jako medium. Podczas transu rozpoznał u siebie poważny przypadek
zapalenia krtani i zalecił sobie odpowiednią kurację. Najczęściej odnotowywaną przez Cayce'a przyczyną bezgłosu był brak koordynacji w układzie nerwowym wywołany przez stres, przemęczenie lub skrzywienie kręgosłupa. Czasami czynnikiem dodatkowym był również niewielki paraliż krtani lub innego narządu mowy. W około
30% przypadków, nadmierne zakwaszenie organizmu wywoływało przeziębienie i przekrwienie w obrębie narządów mowy. W 25% przyczyną choroby było osłabienie wydalania i toksemia, czasem występująca łącznie
z przekrwieniem. W jednej czwartej przypadków Cayce omawiał inną, interesującą przyczynę choroby. Była ona
pochodzenia psychicznego. Polegała na tłumieniu obaw i niepokojów, co objawiało się utratą głosu. Czasami
w grę wchodził również brak równowagi psychicznej – stan określany terminem "psychofonezja".
LECZENIE
W leczeniu bezgłosu Cayce podkreślał wagę ustalenia i zachowania koordynacji nerwowej w organizmie.
W ponad 60% przypadków zalecał masaże kręgosłupa, szczególnie kręgów szyjnych i karku. Cayce rzadko
podawał częstotliwość wykonywania tych zabiegów. Aby oczyścić ciało z nagromadzonych w nim toksyn,
w blisko 60% przypadków, Cayce wspominał o lewatywach i środkach przeczyszczających, takich jak sole
Eno czy oliwa z oliwek. Aby przywrócić prawidłową równowagę kwasowo-zasadową organizmu, w ponad
40% przypadków Cayce zalecał wewnętrzne metody leczenia, takie jak dieta czy naturalne mieszanki lecznicze. Polecał owoce, jarzyny i ryby. Unikać należało słodyczy i skrobii. I w końcu, w jednej czwartej odczytów,
Cayce zalecał masaże całego ciała stymulujące krążenie i pomagające w relaksacji.
21
Opis przypadku
Pochlebne raporty otrzymano od trzech osób, z których jedną był sam Cayce. Pozostałych trzynaście
osób, którym udzielono odczytów poświęconych bezgłosowi, nie zdało relacji z wyników leczenia ani z tego,
czy w ogóle je podjęły. Przypadek 294 to historia choroby samego Edgara Cayce'a. Swoją karierę medium
oraz diagnostykę rozpoczął od chwili, gdy uświadomił sobie, iż potrafi przepisywać kuracje, znajdując się przy
tym w stanie hipnozy. Jego pierwszy odczyt poświęcony bezgłosowi był wynikiem seansu hipnotycznego.
Cayce poprosił o pomoc hipnotyzera, ponieważ już od roku cierpiał na poważne zapalenie krtani. Miał wówczas trzydzieści trzy lata. W rozprawie, którą wygłosił w stanie transu, ale normalnym głosem, opisał stan napięcia nerwowego powodującego zaciskanie się i kurczenie nerwów oraz mięśni w całym ciele. Utrudniało to
przepływ krwi w okolicy krtani, czego wynikiem był bezgłos. Cayce poprosił hipnotyzera o sugestię, iż zwiększa się przepływ krwi w okolicy jego strun głosowych. Hipnotyzer wykonał polecenie i w kilka minut później
zasugerował, że przepływ krwi powraca do normy.
Szyja Edgara stała się żywo czerwona. Po przebudzeniu Cayce mógł znów normalnie mówić. Stres, w połączeniu z przemęczeniem, odpowiedzialny był za ponowną utratę głosu, która nastąpiła kiedy Cayce miał
czterdzieści siedem lat. Odczyt sugerował tym razem dbałość o zachowanie prawidłowego krążenia i wydalania oraz wykorzystanie pozytywnych sugestii w leczeniu. Jednakże wyczerpanie, na jakie Cayce był narażony
w wyniku wysiłku związanego z udzielaniem odczytów, cztery lata później wywołało jeszcze jeden stan bezgłosu. Tym razem odczyt zalecał zabiegi osteopatyczne wykonywane co drugi dzień. Miały wspomóc oczyszczanie organizmu i pobudzać wydalanie. Ostatni odczyt Cayce'a poświęcony bezgłosowi, udzielony samemu
sobie w wieku pięćdziesięciu pięciu lat, przypisywał utratę głosu nieprawidłowemu wydalaniu i toksemii. Sugerował ścisłe trzymanie się zrównoważonej diety alkalizującej i stosowanie naprzemiennie mleczka bizmutowego oraz magnezjowego. Następnie, aby przepłukać organizm, Cayce miał zażywać fenoloftaleinę.
Cayce za każdym razem stosował się do tych zaleceń, aż do wyleczenia. Cierpiał jednak na częste nawroty choroby, ze względu na oddanie z jakim udzielał odczytów. W późniejszym czasie bezgłos stał się sposobem, w jaki organizm Cayce'a domagał się krótkich wakacji.
BEZP¸ODNOÂå U KOBIET
Osiemnaście kobiet nie mogących zajść w ciążę, zwróciło się z tym problemem do Edgara Cayce'a, który
udzielił im dwudziestu czterech odczytów. W każdym z przypadków niepłodność uważał za wyleczalne zaburzenie fizyczne wynikające z zakłócenia równowagi w układzie rozrodczym. Za przyczynę niepłodności podawał najczęściej czynniki oddziałujące na gruczoły dokrewne i narządy rozrodcze. Często wspominał o takich
powodach jak brak koordynacji pomiędzy układami nerwowymi, ośrodkowym i autonomicznym, nieprawidłowości w funkcjonowaniu gruczołów i złe wydalanie, które zakłócały cykl owulacji i menstruacji. Kilka kobiet,
oprócz problemów z niepłodnością, skarżyło się na nieregularne menstruacje i złe samopoczucie. W ośmiu
przypadkach występowało połączenie przynajmniej dwóch z tych dolegliwości.
LECZENIE
Aby przywrócić normalną koordynację nerwową i właściwe umiejscowienie narządów rozrodczych,
w czternastu przypadkach Cayce przepisał zabiegi kręgarskie, zwykle wykonywane raz lub dwa razy w tygodniu, przez kilka tygodni z rzędu. W jedenastu przypadkach leczenie obejmowało zażywanie środków doustnych, mieszanek ziołowych, Atomidiny, oraz połączenia chlorku złota i bromku sody rozpuszczonych w wodzie (polecane także mężczyznom, których dotyczył ten sam problem).
Mieszanki ziołowe zawierały wiele różnych składników, w tym wyciąg z chininy, nalewkę z waleriany i wyciąg z dziko rosnącego żeń-szenia. W trzech przypadkach Cayce polecał dawki Atomidiny przeplatane seriami zabiegów osteopatycznych lub innych środków do użytku wewnętrznego. Jeżeli chodzi o mieszankę złota
z sodą, zazwyczaj zalecano jedną kroplę roztworu złota (grań na uncję) na pół szklanki wody, zażywaną przynajmniej raz dziennie. W pięciu przypadkach Cayce doradził zmiany dietetyczne. Zalecił ograniczenie do minimum tłuszczów, mięs i produktów białkowych, aby nie dopuścić do zwiększenia kwasowości organizmu. Dla
22
zrównoważenia krążenia i wzorców wibracyjnych organizmu w pięciu przypadkach doradzono elektroterapię,
najczęściej w postaci leczenia "radioaktywnego" i Ogniwa Mokrego (w jednym z przypadków zalecono obie
formy jednocześnie). Jednakże elektroterapia nie przeważała w leczeniu i Cayce przepisywał ją zazwyczaj
w okresach przerw między stosowaniem innego rodzaju leczenia.
Opis przypadku
W przypadku oznaczonym numerem 2432, niepłodność 30-letniej kobiety Cayce przypisał zaburzeniom
równowagi endokrynologicznej i błędnemu połączeniu między układami nerwowymi, rdzeniowo-kręgowym
i współczulnym. Cayce przepisał cykl leczniczy obejmujący doustne zażywanie Atomidiny przez pięć dni z tygodniową przerwą, leczenie Atomidiną przez następnych pięć dni, przerwę i ponowienie leczenia. Zalecał jedną kroplę Atomidiny rozpuszczoną w połowie szklanki wody wypijanej co rano przed śniadaniem.
Podczas okresów przerw w zażywaniu Atomidiny, Cayce zarządził dwa zabiegi osteopatyczne w tygodniu,
skoncentrowane zwłaszcza na czwartym kręgu lędźwiowym i dziewiątym kręgu piersiowym, a także na ośrodku ramiennym i krzyżowym. Na początek zalecił serię dwunastu zabiegów. Później pacjentka miała zażywać
codziennie roztwór złożony z kropli chlorku złota i dwóch kropli bromku sody na pół szklanki wody. Tak jak
w przypadku Atomidiny, leczenie należało prowadzić przez pięć dni, przerwać na trzy dni i przejść na dawki
Atomidiny przez kolejnych trzy do pięciu serii leczniczych. W końcu, po zastosowaniu powyższych zaleceń,
doradzono dziesięć dalszych zabiegów osteopatycznych. Cayce odradzał jedzenie słodyczy i produktów wysokoskrobiowych, takich jak cukierki, ciasta i biały chleb, a zalecał owoce, orzechy i warzywa.
W przypadku oznaczonym numerem 2432 nie otrzymano dalszych informacji o wynikach leczenia. Chociaż w większości przypadków brak jest późniejszych przekazów lub nie są one rozstrzygające, pięć pacjentek powiadomiło Cayce'a, że po zastosowaniu się do odczytów, zaszły w ciążę i urodziły dzieci.
BEZP¸ODNOÂå U M¢˚CZYZN
Edgar Cayce udzielił siedmiu mężczyznom po jednym odczycie wyjaśniającym przyczynę i sposób leczenia niepłodności. W trzech odczytach niepłodność przypisał ogólnie zaburzeniom w funkcjonowaniu układu
endokrynologicznego. We wszystkich przypadkach uważał chorobę za uleczalną. U większości pacjentów pojawiły się zaburzenia towarzyszące bezpłodności, w tym złe wydalanie, stres oraz zaburzenia krążenia.
LECZENIE
W leczeniu niepłodności Cayce najwięcej uwagi przykładał do mieszanek ziołowych i środków wzmacniających, które miały oczyścić gruczoły dokrewne i pobudzić normalne wydzielanie gruczołowe. W trzech przypadkach przepisał środek zawierający w różnych proporcjach wodę destylowaną, chlorek złota i dwuwęglan
sodu. Kilka kropli tej mieszanki należało dodać do wody i wypijać dwa razy dziennie. Inne zalecane środki zawierały rozmaite zioła – sarsaparilę, balsam kanadyjski, korzeń żółtego szczawiu, korzeń łopianu i inne. Ponadto, dla poprawy funkcjonowania gruczołów dokrewnych, Cayce przepisał olej z orkisza, Codiron i środek
Grovera przeciw dreszczom (Grover's Chill Tonie). Dla zmniejszenia napięcia nerwowego związanego z zaburzeniami endokrynologicznymi, czterem pacjentom Cayce przepisał tygodniową serię zabiegów kręgarskich. Inne zalecenia lecznicze obejmowały alkalizację organizmu poprzez odpowiednią dietę, środki przeczyszczające lub płukanie okrężnicy.
Opis przypadku
Najbardziej wyczerpującego i obszernego odczytu udzielono 36-letniemu mężczyźnie, oznaczonemu
w spisie numerem 2548. Jego niepłodność wynikała z nagromadzenia toksyn we krwi, co spowodowało zaburzenia endokrynologiczne. Cayce przepisał mieszankę ziołową z wody destylowanej i korzenia żółtego szczawiu, korzenia łopianu, kory wiązu kolczastego, liści buchu [roślina z Południowej Afryki o działaniu antysep-
23
tycznym – przyp. tłum.], korzenia mandragory, kwiatu bzu czarnego, alkoholu etylowego i balsamu tolutańskiego. Dieta miała zawierać dużo produktów bogatych w witaminę B, owoce, kasze, warzywa i mleko. Zakazano mięs i potraw smażonych. Ponadto zalecono pacjentowi niewielkie dawki Calciosu rozsmarowanego na
sucharku, przyjmowane trzy razy w tygodniu. Po trzydniowej przerwie Cayce zalecał dwa razy w tygodniu zabiegi osteopatyczne, przede wszystkim na partie lędźwiowo-krzyżowe. W okresie przerwy polecał także środek Grovera przeciw dreszczom i tabletki Bromochininy. Na zakończenie serii leczniczej zalecił płukanie
okrężnicy. W przypadku pacjenta z numerem 2548 nie znamy wyników leczenia.
BEZP¸ODNOÂå WYWO¸ANA TY¸OZGI¢CIEM MACICY
Jedenaście pacjentek, w wieku od dwudziestu do trzydziestu dziewięciu lat, otrzymało od Edgara Cayce'a ogółem
czternaście odczytów, w których niepłodność przypisywał on tyłozgięciu lub nieprawidłowemu ułożeniu macicy.
W odczytach Cayce'a ujawniły się także inne czynniki odpowiedzialne za bezpłodność. W ponad 35% przypadków
podwichnięcia kręgosłupa, najczęściej w partii lędźwiowo-krzyżowej, powodowały ucisk na narządy rozrodcze, stopniowo zniekształcając ułożenie macicy. W kolejnych 35% przypadków jako przyczynę bezpłodności podawano tyłozgięcie macicy, lecz nie uściślano jego przyczyny. W większości pozostałych przypadków niepłodność przypisywano
zatorom i nerwobólom w okolicach miednicy, wynikającym z przemoczenia, przeziębienia, przekrwienia, i pozostałych po przeziębieniu i grypie zarazkach chorobotwórczych. W wielu wypadkach pojawiały się objawy towarzyszące,
między innymi nieregularne lub bolesne menstruacje, sporadyczne bóle głowy, bóle pleców i zawroty głowy.
LECZENIE
Celem leczenia było przede wszystkim przywrócenie i zachowanie właściwego ułożenia macicy. W przypadku zastosowania się do zaleceń Cayce'a, żaden z przypadków tyłozgięcia macicy nie wymagał operacji.
Chociaż Cayce generalnie nie odradzał zabiegu chirurgicznego, to jednak odradzał podejmowanie potencjalnego ryzyka. W ponad 60% przypadków, Cayce zalecił zabiegi kręgarskie, które miały skorygować podwichnięcia kręgosłupa i odchylenia przepływu impulsów nerwowych w dolnych jego partiach. Zabiegi wykonywane
zwykle dwa razy w tygodniu, przez jeden lub dwa miesiące, miały także przywrócić właściwe ułożenie macicy.
W niemal 60% przypadków Cayce zalecił również różnego rodzaju okłady, zarówno zewnętrzne, jak i dopochwowe. Jeśli chodzi o okłady zewnętrzne, w pojedynczych odczytach polecał gorące okłady z oleju rycynowego, gorące okłady z Glikotymoliny, gorące okłady z soli, oraz mokre i suche parówki kabinowe. Okłady
należało robić na łono i brzuch w przerwach pomiędzy zabiegami kręgarskimi i przed menstruacją. Nie podano dokładniejszych zaleceń co do okładów dopochwowych. Dla zmniejszenia przekrwienia i dolegliwości
w okolicach miednicy, w ponad 25% przypadków Cayce zalecił zimne natryski. Polecał roztwory wodne Atomidiny (łyżeczka na litr ciepłej wody) lub Glikotymoliny (także łyżeczka na litr ciepłej wody). Natryski należało
przeprowadzać na kilka dni przed lub podczas bolesnego cyklu menstruacyjnego. Ponadto dla dostarczenia
organizmowi potrzebnych składników, dwóm pacjentkom Cayce zalecił przyjmowanie niewielkich dawek
chlorku złota i bromku sodu rozpuszczonych w wodzie.
Opis przypadku
24-letniej kobiecie, której przypadek oznaczono numerem 578, Cayce udzielił trzech odczytów związanych
z niepłodnością. Stwierdził, że pacjentka cierpi na tyłozgięcie macicy spowodowane podwichnięciami kręgosłupa w partii ogonowej. Przede wszystkim zalecił zabiegi kręgarskie na cały kręgosłup, a zwłaszcza na partię
ogonową i lędźwiowo-krzyżową. Zabiegi należało przeprowadzać dwa razy w tygodniu przez kilka tygodni,
przerwać na dwa tygodnie i ponownie do nich powrócić. Dla poprawy krążenia krwi i limfy oraz wzmocnienia
mięśni brzucha i miednicy, Cayce zalecił regularne ćwiczenia. Jedno z ćwiczeń polegało na okrężnych ruchach nóg w pozycji leżącej, z ciałem opartym na łokciach. Na podobnej zasadzie działała "świeca", połączona z tzw. "rowerkiem". Dla poprawy złego wydalania i bolesnego miesiączkowania polecano także masaże.
Pacjentka zastosowała się do rady Cayce'a, jakiś czas później zaszła w ciążę i urodziła dziecko.
24
BEZSENNOÂå
Bezsenność jest dolegliwością, która w pewnych okresach życia dotyka wszystkich ludzi. Wywołana może
być przyczynami fizycznymi, emocjonalnymi lub połączeniem obu tych czynników. Obawa, lęk i inne niepokoje są powszechnymi przyczynami bezsenności. Wrażliwość na pewne pokarmy, nadmiar światła, a nawet posłanie łóżka mogą być przyczyną zaburzenia. Bezsenność mogą też spowodować pokarmy zawierające kofeinę, takie jak herbata, kawa i cola. W odczytach Edgara Cayce'a znajduje się ponad 350 wzmianek na temat
bezsenności. W rozdziale tym zajmiemy się jednak siedemdziesięcioma dwiema osobami, w wieku od czterech do siedemdziesięciu ośmiu lat, które otrzymały ogółem siedemdziesiąt dziewięć odczytów poświęconych
temu zagadnieniu. Niektóre z tych osób cierpiały oczywiście także na inne choroby fizyczne. Potwierdza to
pogląd, że bezsenność jest objawem istnienia innych zaburzeń.
Cayce zalecił kiedyś, by dobrze wykorzystać nieprzespany czas. Pacjent oznaczony numerem 2051 spytał
go: Dlaczego budzę się o czwartej rano? Jak mam nad tym zapanować? Cayce odpowiedział: Jest to po części nawyk, po części reakcja fizyczna. Nie powinieneś próbować zapanować nad bezsennością, ale raczej ją
wykorzystać. Kiedy się przebudzisz, wykorzystaj co najmniej pierwszych trzydzieści minut na bezpośrednią
medytację o tym, czego twój Pan oczekuje od ciebie tego dnia. Szybko nauczysz się przesypiać więcej niż tylko następną godzinę. Przyczyny bezsenności znacznie różniły się w poszczególnych przypadkach. W około
jednej trzeciej z nich głównym powodem zaburzeń snu były problemy emocjonalne. W pozostałych przypadkach Cayce wspominał o połączeniu czynników emocjonalnych i fizycznych.
Fizyczne powody bezsenności były rozmaite, na przykład cukrzyca, klimakterium, artretyzm, powikłania
pooperacyjne i rak. Do szerszej kategorii zaliczały się stany fizyczne. Najczęściej wymienianą przyczyną była
tu nieprawidłowa przemiana materii. Zaburzenia tego rodzaju powodowały wytwarzanie w organizmie nadmiaru toksyn powodujących zaburzenia w układzie nerwowym, co przyczyniało się do bezsenności. W ośmiu
przypadkach powodem bezsenności były także uciski na kręgosłup.
LECZENIE
W leczeniu pacjentów cierpiących na bezsenność Cayce brał przede wszystkim pod uwagę leżące u podstaw tej dolegliwości stany fizyczne i emocjonalne. Metody leczenia różniły się w zależności od indywidualnych potrzeb. Żadnej kuracji nie można uznać za specyficzną w przypadku bezsenności.
Najczęściej zalecaną metodą leczenia fizykalnego była elektroterapia, o której Cayce wspominał czterdzieści jeden razy, w tym dwadzieścia pięć razy o zabiegach "radioaktywnych". Zabiegi te miały w szczególności
równoważyć układ krążenia i układ nerwowy w taki sposób, by ułatwić odprężenie i wewnętrzną harmonię.
Zdaniem Cayce'a lepszy efekt można było uzyskać, jeśli zabieg wykonywany był tuż przed lub w trakcie medytacji. W kilku przypadkach Cayce polecał też zastosowanie elektrycznego aparatu do masażu, ze względu
na jego odprężające działanie. W trzydziestu dwóch przypadkach Cayce udzielił porad odnośnie diety. Większość z jego sugestii dotyczących lekkostrawnej diety, mogła poprawić jakość wypoczynku, ale tylko jedna
porada była specyficzna dla bezsenności. Cayce radził mianowicie wypijanie przed snem szklanki mleka z łyżeczką miodu. Dwadzieścia trzy razy Cayce zalecał nastawianie kręgosłupa powodujące odprężenie dzięki
zmniejszaniu napięć w tej części. W dwudziestu przypadkach polecał masaż, również jako metodę wyzwalającą odprężenie. Podczas masażu w skórę należało wcierać rozmaite substancje, w tym olejek arachidowy,
mieszankę łoju baraniego, a także inne mieszanki olejków.
Dla usunięcia toksyn z organizmu, w dziewięciu przypadkach Cayce zalecał metody pobudzania wydalania
w postaci płukania okrężnicy, lewatyw i środków przeczyszczających. Siedem razy Cayce zalecił środki wspomagające trawienie, takie jak Alcaroid i dwuwęglan sodu. Według odczytów oba te preparaty miały pomóc
w odprężeniu ciała. Innymi pośrednimi metodami leczenia, wymienionymi w ponad pięciu przypadkach, było
zastosowanie Atomidiny, różnych okładów i hydroterapii.
Dziesięciu osobom Cayce zalecał gimnastykę, której celem było zmęczenie organizmu i spowodowanie
głębszego odpoczynku. Poświęcił też nieco uwagi niefizycznym aspektom bezsenności. Uważał, że odgrywają one znaczącą rolę. W dziesięciu przypadkach doradzał więc zajęcia prowadzące do duchowego rozwoju,
takie jak medytacja i czytanie Biblii, a w dwóch przypadkach – ćwiczenia umysłowe.
25
Opis przypadku
Dwadzieścia sześć osób zastosowało się do porad Cayce'a i uzyskało dobre wyniki w leczeniu bezsenności. Pozostali pacjenci nie nadesłali raportów. Jedną z pacjentek, w przypadku której zamieszczono w aktach
pod nr. 515 uzupełniający raport o stanie zdrowia, była 40-letnia kobieta. Zastosowała się ona do porad Cayce'a zawartych w dwóch odczytach poświęconych szeregowi dolegliwości, w tym także zaburzeniom snu.
Cayce twierdził, że w jej przypadku bezsenność wynikała z braku koordynacji układu nerwowego, co spowodowane było spowolnieniem krążenia i zaburzeniami funkcjonowania gruczołów. Cayce zalecił jej najpierw
przyjmowanie mieszanki ziołowej zawierającej uspokajającą walerianę. Następnie doradził wykonywanie potówek kabinowych dla usunięcia toksyn nagromadzonych w organizmie z powodu spowolnienia obiegu krwi.
Kąpiele te należało brać dwa razy w tygodniu, przez pół miesiąca. Po kąpielach wykonywane miały być masaże całego ciała trwające od dwudziestu do trzydziestu minut, z wykorzystaniem olejków (Cayce nie określił jakich) i alkoholu do nacierania.
Cayce zalecił też codzienne stosowanie zabiegów "radioaktywnych". Zabiegi wykonywane miały być podczas odpoczynku, przez co najmniej trzydzieści minut do jednej godziny albo przez półtorej godziny, jeśli efektem miał być sen. Zmiany w diecie dotyczyły wprowadzenia do niej łatwo przyswajalnych pokarmów, takich
jak owoce i soki cytrusowe. Do posiłku południowego Cayce szczególnie polecał sałatki. Pacjentka miała jadać mięso z ryb lub drobiu. Cayce zalecał też duże ilości wody oczyszczającej organizm.
W drugim odczycie dla przypadku oznaczonego numerem 515 Cayce stwierdził, że do masaży powinno
się wykorzystywać mirrę. Następnie nakładana miała być warstwa ogrzewająca. Cayce polecał doustne przyjmowanie oliwy z oliwek jako środka wspomagającego wydalanie.
BIA¸ACZKA
Białaczka będąca postacią raka krwi jest schorzeniem tkanek produkujących krwinki charakteryzującym
się tworzeniem nieprawidłowych leukocytów. Chorobie towarzyszy anemia, osłabienie, bóle stawów oraz powiększenie węzłów chłonnych. Edgar Cayce udzielił odczytów dwudziestu pięciu osobom cierpiącym na białaczkę lub mającym predyspozycje do tej choroby. Poniżej rozpatrzymy metody leczenia białaczki, koncentrując się na dziesięciu pacjentach, od dziecka do osoby w zaawansowanym wieku. Tej grupie pacjentów Cayce
udzielił ogółem trzynastu odczytów. Główną przyczyną choroby wymienianą przez Cayce'a w około połowie
przypadków, były nieprawidłowości krążenia wyzwolone przez infekcję, anemię albo zaburzenia chemiczne.
W 15% przypadków miały miejsce także zaburzenia wydalania powodujące odkładanie się toksyn we krwi.
W jednym z odczytów Cayce stwierdził, że białaczka powstaje wskutek braku równowagi chemicznej organizmu, której siły są tak aktywne w krwiobiegu podczas przyswajania, że niszczą plazmę, o której można powiedzieć, że otacza erytrocyty. Powstaje więc choroba plazmy albo brak hemoglobiny produkującej w strumieniu
plazmy siły koagulujące albo białe krwinki są tak przemieszane z czerwonymi krwinkami, że niszczą plazmę
(2699-1). Cayce wspominał też niekiedy o zaburzeniach funkcjonowania gruczołów. W kilku przypadkach zaobserwował splenomegalię, czyli powiększenie śledziony, narządu produkującego czerwone krwinki, wskazując na znaczny spadek ilości czerwonych krwinek w wyniku zaburzeń działania tego narządu.
LECZENIE
W przypadku białaczki Cayce przepisywał zwykle proste metody leczenia. W około 60% przypadków zalecał rozmaite postaci elektroterapii, w tym ultrafioletowe, rtęciowe, krzemowe światło, Mokre Ogniwo, zabiegi
"radioaktywne", okłady radowe i światło podczerwone. Cayce określił, że promienie ultrafioletowe powinny
świecić przez zieloną "leczniczą" szybkę, działającą jak specjalny filtr. Szkiełko miało być umieszczane w odległości trzydziestu pięciu centymetrów od ciała, zaś lampa o metr dalej. Naświetlanie powinno obejmować
plecy, szczególnie w okolicy żeber i śledziony. W jednym z odczytów Cayce ustalił, że takie zabiegi miały być
robione co drugi dzień. W 50% przypadków Cayce zalecał włączenie do diety odżywczych pokarmów. Uważał, że pokarmy takie jak wyciąg z wątroby, wątroba cielęca, sok z wołowiny, świeże soki owocowe i surowe
warzywa mają podstawowe znaczenie w dodawaniu nowej żywotności krwi. Miały one stanowić codzienną
26
część diety. W 40% przypadków zalecał przetaczanie krwi. Miało to usunąć niezdrową i przywrócić organizmowi zdrową, normalną krew. W 30% przypadków Cayce przepisał rozmaite zastrzyki – z atropiny, wyciągu
z wątroby oraz roztworów jodu i soli. W poważniejszych przypadkach zarówno iniekcje jak i transfuzje były
czasami konieczne. W 30% przypadków Cayce polecał stosowanie Atomidiny. Typową dawką było trzy do
pięciu kropli leku rozpuszczone w wodzie, zażywane w pięciodniowych cyklach.
Opis przypadku
Większość osób, które otrzymały odczyty poświęcone białaczce, miała już zaawansowane stadium choroby, zaś dostępne raporty zazwyczaj wskazują na niepomyślne zejścia. Jednakże jedna osoba zgłosiła poprawę po zastosowaniu się do zaleceń Cayce'a. Stan tego pacjenta zdiagnozowany został jako białaczka limfatyczna, a lekarze dawali mu dwa miesiące życia. Lecz Cayce uważał, że choroba nie musiała skończyć się
śmiercią, a w siedem miesięcy po odczycie poinformowano, że mężczyzna nadal żyje, chociaż wciąż ma
pewne problemy (nr 3616). Szczegółowe wyjaśnienie przypadku białaczki leczonej przez Cayce'a dotyczyło
14-letniego chłopca, który otrzymał jeden odczyt poświęcony tej chorobie. Diagnoza medyczna dla pacjenta
oznaczonego numerem 2488 brzmiała: ostra białaczka limfatyczna oraz powiększenie śledziony. Cayce uważał, iż choroba, przynajmniej w tym stadium, była raczej anemią niż białaczką. Przewidywał, że jeśli dokładnie
wykona się polecenia zawarte w odczycie, zaburzenia we krwi mogą zostać skorygowane, pod warunkiem, że
zastosowanie przetaczania krwi przyniesie więcej korzyści niż szkód.
Cayce wyrażał w odczytach troskę o jakość transfuzji. Ponieważ nie przynosiły one spodziewanych efektów, pierwszą poradą Cayce'a było zachowanie szczególnej ostrożności podczas wyboru krwi przeznaczonej
do przetaczania. Aby zwiększyć korzyści płynące z transfuzji Cayce doradził stosowanie zabiegów z krótkofalowym światłem ultrafioletowym na okolice żeber i kręgosłupa. Miały one trwać nie dłużej niż minutę. Pomiędzy źródłem światła a ciałem należało umieścić zieloną szklaną płytkę. Aby wspomóc organizm pod względem strukturalnym i wyeliminować anemię, po naświetlaniach miało być wykonywane nastawianie kręgosłupa. Cayce wskazywał na potrzebę wypoczynku. Dziecku należało dawać sok pomarańczowy oraz wątrobę
lub łatwo przyswajalny wyciąg z wątroby. Cayce utrzymywał, że substancje odżywcze czerpane z pożywienia
będą lepsze niż dostarczane pod postacią witamin czy zastrzyków. Cayce'a spytano o fosfor, który lekarze zamierzali podawać chłopcu. Zalecił użycie go tylko w ostateczności, jeśli wzrośnie zarówno temperatura, jak
i liczba białych krwinek. Chociaż matka dziecka była zadowolona z odczytu, liczba białych krwinek chłopca
była rano nieco wyższa, więc zalecono kurację fosforem. Lekarze zgodzili się na zastosowanie diety i światła
zaleconego przez Cayce'a. Zgłoszono, że po kilku dniach chłopiec wstał z łóżka i chodził. Jednakże z raportu
przesłanego przez szpital wynika, że dziecko nie zareagowało na żadną z metod leczenia i zmarło w dwa tygodnie później.
BIEGUNKA
Biegunka polega na zwiększeniu częstotliwości oddawania stolca, a także jego płynności. Edgar Cayce
omawiał ją w pięciu odczytach udzielonych czterem osobom. Cayce opisywał biegunkę jako stan charakteryzujący się nadmiernym krążeniem w przewodzie pokarmowym. Jako główną przyczynę wymieniał osłabienie
trawienia i przyswajania. W dwóch przypadkach biegunka stanowiła następstwo operacji. Innymi dodatkowymi czynnikami były substancje przeczyszczające, popsute zęby, zaburzenia nerwowe i stresy, nieprawidłowa
dieta i obecność toksyn w ustroju.
LECZENIE
Chociaż metody, jakie Cayce stosował w leczeniu biegunki, różniły się pomiędzy sobą, kładł on nacisk na
wspomaganie trawienia, poprawę witalności i krążenia. W diecie podkreślał znaczenie pokarmów alkalizujących, odżywczych i łatwoprzyswajalnych, takich jak owoce i soki owocowe (gruszki, cytrusy), surowe i gotowane warzywa oraz lekkie proteiny (zupa z małży, ryby, drób i wołowina). W jednym z odczytów odradzał jedzenie nadmiernych ilości skrobii, a w innym połączeń cukru i skrobi, potraw smażonych, napojów gazowa-
27
nych oraz mocnych alkoholi. Dodatkowo wspominał o innych sposobach poprawiania procesu trawienia. Polecał herbatę szafranową, żucie korzenia ałunu (jedno i drugie przed posiłkami), Alcaroid (w trakcie posiłku)
oraz oliwę z oliwek. W dwóch odczytach wspominał o połączeniu eliksiru z pepsyny mleczanowej oraz mleczka bizmutowego, rozpuszczanych i przyjmowanych w wodzie. W jednym przypadku mówił o wspomaganiu
przemiany materii za pomocą płukania okrężnicy i okładów z oleju rycynowego. Niekiedy zalecał włączanie do
diety łatwo przyswajalnego żelaza.
W jednym z odczytów wspominał o leku uzupełniającym niedobór żelaza, o nazwie Adiron, w innym –
o Codironie. W diecie źródłami żelaza był sok z wołowiny oraz niektóre owoce, takie jak gruszki i cytrusy.
W jednym odczycie Cayce zalecał zupę z małży jako źródło fosforu. Nastawianie kręgosłupa i masaż były
dwiema metodami poprawiania krążenia i ogólnego odprężania ciała. Cayce wspomniał o nich dwukrotnie.
Zabiegi osteopatyczne miały być wykonywane okazjonalnie lub częściej do serii co najmniej trzech – czterech
nastawień. Masaż stanowić miał część ogólnej hydroterapii, w której skład wchodziły, w jednym szczególnym
przypadku, okłady z zimnej i gorącej wody. Cayce dwukrotnie sugerował zachowanie pozytywnego nastawienia. Pewnej kobiecie powiedział, by skupiła się na niesieniu pomocy innym.
Opis przypadku
W przypadku 67-letniej kobiety, oznaczonym numerem 2085, biegunka wystąpiła w wyniku błędów żywieniowych. Pacjentka jadła zbyt wiele potraw łączących skrobię i cukier, co miało szkodliwy wpływ na ciśnienie
krwi, serce, wątrobę, przewód żółciowy, trzustkę i nerki. Nieprawidłowa dieta, w połączeniu z innymi chorobami, na które cierpiała kobieta, wywołała rozstrój przewodu pokarmowego. Cayce uważał, że choroba ustąpi
szybko, jeśli pacjentka zastosuje odpowiednie środki zaradcze. Kuracja przepisana przez Cayce'a polegała
przede wszystkim na przestrzeganiu diety.
Pierwszego dnia chora miała jeść wyłącznie owoce i pić soki. Cayce polecał owoce cytrusowe oraz inne łatwo przyswajalne pokarmy. Zalecał gotowane karczochy jerozolimskie trzy razy w tygodniu, surowe i gotowane warzywa (fasola, soczewica, zielone jarzyny liściaste) oraz lekkie proteiny (ryby, drób). Doradzał także
okłady z oleju rycynowego na okolicę wątroby, przykładane trzy razy w tygodniu przez godzinę. Dla poprawienia wydalania i złagodzenia napięcia pomiędzy wątrobą a sercem, Cayce zalecał trzy-cztery zabiegi osteopatyczne. Szczególną uwagę należało przy tym zwrócić na niższe kręgi szyjne i wyższe piersiowe. Jako środek
wspomagający przyswajanie Cayce zalecał przyjmowanie codziennie łyżeczki mleczka bizmutowego, zmieszanego z dziesięcioma kroplami eliksiru z pepsyny mleczanowej, rozpuszczonego w wodzie.
BIELACTWO NABYTE
Bielactwo nabyte charakteryzuje się pojawianiem na skórze białych plam. Choroba występuje jedynie
w jednym procencie populacji, a powoduje ją zniszczenie pigmentacji komórek. Edgar Cayce udzielił odczytów sześciu pacjentom cierpiącym na bielactwo. Zważywszy na fakt, że w niektórych przypadkach choroba
potrzebowała lat, by się rozwinąć, Cayce uprzedzał, że nim osiągnie się widoczne skutki, leczenie może zająć
od kilku miesięcy do roku. W przypadku bielactwa Cayce uważał, że chorobę wywołały zaburzenia pigmentacji w głębszych warstwach skóry spowodowane utratą cząsteczek krwi, niewłaściwie wyeliminowanych podczas krążenia powierzchniowego.
LECZENIE
W leczeniu bielactwa nabytego Cayce koncentrował się przede wszystkim na diecie, uważając, że jest ona
podstawą właściwego metabolizmu organizmu. Wszystkie zalecenia lecznicze dotyczyły konieczności utrzymywania diety alkalicznej, zachowującej równowagę kwasowo-zasadową, zawierającej przede wszystkim
owoce cytrusowe i zielone warzywa. Cayce zalecał wykluczenie z diety wieprzowiny, potraw smażonych i wysokoskrobiowych. W czterech przypadkach jako pomoc w odbudowaniu prawidłowego przyswajania i pobudzenia krążenia zalecił Ogniwo Mokre z chlorkiem złota lub "fioletowe promienie". Dla oczyszczenia gruczołów dokrewnych przepisał Atomidinę, zażywaną raz dziennie, przez dłuższy lub krótszy okres. W trzech przy-
28
padkach zalecił jedną kroplę Atomidiny rozpuszczoną w połowie szklanki wody, wypijanej co rano przed jedzeniem. W dwóch przypadkach jako środek pomocny w regulacji przyswajania Cayce przepisał mieszankę
ziołową zawierającą ambrozję (starzec jakubka), a także balsam tolutański, chininę i wyciąg z pepsyn mleczanowych. W dwóch przypadkach podkreślił znaczenie środków przeczyszczających. Zalecał częste płukania
okrężnicy, do chwili wystąpienia zauważalnej poprawy ogólnego stanu zdrowia.
Opis przypadku
Podczas pierwszego odczytu pacjentka (opis choroby numer 236) skarżyła się, że kilka lat temu na szyi
zaczęły się jej pojawiać białe plamy, które teraz występują także na rękach i ramionach. Cayce stwierdził, że
złe wydalanie i przyswajanie wpłynęło na krążenie powierzchniowe rąk, zmieniając pigmentację w głębszych
warstwach skóry. W pierwszym z odczytów przepisał mieszankę ziołową z zielonej ambrozji, korzenia sasafrasu, chininy, alkoholu etylowego i balsamu tolutańskiego, przygotowywaną i stosowaną wedle ściśle określonych zaleceń. Dieta pacjentki miała zawierać zielone warzywa i inne produkty alkaliczne. Należało unikać
jedzenia posiłków w południe.
Cayce zalecił również sporadyczne płukanie okrężnicy i zażywanie niewielkich dawek Petrolagaru. Sześć
miesięcy później pacjentka poinformowała, że bielactwo przestało się rozszerzać. W drugim z odczytów Cayce poradził stosowanie co wieczór "fioletowych promieni" początkowo w odstępach trzydziestominutowych,
w czterech-pięciu naświetlaniach obejmujących układ rdzeniowo-kręgowy, stopniowo poszerzając stosowanie
na splot ramieniowy i splot słoneczny, następnie nerw kulszowy i wreszcie kończyny dolne. "Fioletowe promienie" należało stosować przez trzydzieści dni, a następnie przeprowadzić 5-dniową serię leczenia wzmacniającego ambrozją. Chociaż z początku odnotowano poprawę, po drugim odczycie pacjentka nie przekazała
dalszych informacji o wynikach leczenia.
BLIZNY
W trzydziestu jeden odczytach, których Edgar Cayce udzielił trzydziestu jeden pacjentom, pojawia się rozróżnienie dwóch różnych typów blizn. Blizny pierwszego rodzaju powstały na skutek ran zewnętrznych, takich
jak nacięcia chirurgiczne, oparzenia lub uszkodzenia. Drugi rodzaj blizn dotyczył blizn wewnętrznych, spowodowanych nagromadzeniem tkanki wewnątrz ciała. W pierwszym przypadku leczenie skupiało się jedynie na
zastosowaniu miejscowych środków leczniczych. Jednakże do zmniejszenia i wyeliminowania skupiska tkanki wewnętrznej potrzeba było zupełnie innych sposobów leczenia wewnętrznego i zewnętrznego. Dlatego też
podajemy dwa różne sposoby leczenia blizn.
LECZENIE BLIZN ZEWN¢TRZNYCH
Zalecenia lecznicze Edgara Cayce'a w przypadku blizn zewnętrznych były podobne we wszystkich osiemnastu przypadkach. Wymagały jedynie przygotowania leku o działaniu miejscowym, który należało łagodnie
wmasowywać w tkankę bliznowatą przynajmniej dwa razy dziennie. W blisko 75% przypadków Cayce zalecał
czysty olejek kamforowy lub w połączeniu z innymi olejkami. Najczęściej polecał oliwę nicejską (roślinną) lub
mieszankę olejku arachidowego i lanoliny.
W kilku odczytach doradzał użycie innych substancji, takich jak podgrzana oliwa z oliwek i mirry, oliwa
z oliwek i masło kakaowe lub oliwa nicejska i Ungentin. Jednakże Cayce niezmiennie zalecał olejek kamforowy jako: Najlepszy środek do usunięcia blizny lub tkanki bliznowej z każdej części ciała (1566-4). W kilku
przypadkach odczyty Cayce'a, przy okazji sposobu leczenia blizn, dotknęły karmicznej natury problemu.
Dwóm pacjentkom, którym blizny zniekształciły twarz, Cayce wyjaśnił, że w ten sposób na płaszczyźnie fizycznej wyraziły się przyjęte w przeszłości szkodliwe nastawienia mentalne.
Jednakże we wszystkich przypadkach Cayce stwierdzał, że blizny można wyleczyć, a skóra powróci niemal do pierwotnego stanu. Wymagało to jednak leczenia oraz wytrwałości i cierpliwości.
29
LECZENIE BLIZN WEWN¢TRZNYCH
Trzynaście przypadków blizn wewnętrznych wiązało się z powstaniem tkanki bliznowatej we wrażliwym
wnętrzu ciała. Schorzenie to Cayce przypisywał zwykle zaburzeniom krążenia i/lub brakowi koordynacji układu nerwowego bądź endokrynologicznego. Przykładowo w przypadku 3601 tkanka bliznowata oskrzeli pojawiła się w wyniku odchyleń przepływu impulsów nerwowych w kręgach szyjnych i górnych piersiowych, co zakłóciło właściwe krążenie krwi w oskrzelach i tchawicy, "pogrubiając ściany tkanki". W niektórych przypadkach
do powstania tkanki bliznowatej przyczyniły się blokady w krwiobiegu i innych układach organizmu. W jednym
przypadku nagromadzenie tkanki bliznowatej na kręgu szyjnym doprowadziło niemal do ślepoty pacjenta.
W przypadkach blizn wewnętrznych leczenie prawie zawsze obejmowało masaże i/lub zabiegi kręgarskie
miejsc zbliznowaconych. Zalecano masaże neuropatyczne lub elektryczne. Ponadto w ponad 40% przypadków Cayce doradzał zastosowanie okładów z solą emską lub olejem rycynowym, a także parówki. W ponad
30% przypadków zalecał elektroterapię, zazwyczaj "fioletowe promienie" stosowane kilka razy w tygodniu.
W 25% przypadków ważną część leczenia stanowiło przeprowadzane sporadycznie płukanie okrężnicy i lewatywy z roślinnymi środkami przeczyszczającymi. W ponad 50% przypadków Cayce przepisał dietę alkaliczną. Wszystko to miało ułatwić pozbycie się tkanki bliznowatej z organizmu.
Opis przypadku
W naszym opracowaniu omawiamy dwie historie choroby, jedną dotyczącą blizn wewnętrznych, drugą –
zewnętrznych. W jednym przypadku blizny zewnętrzne występowały u rocznej dziewczynki, która ściągnęła
na siebie garnek z wrzątkiem, powodując poważne poparzenie twarzy, brzucha i stóp. Po podaniu zaleceń co
do leczenia oparzeń, Cayce doradził rodzicom dziewczynki trwającą od dziesięciu do czternastu dni serię zabiegów mających na celu usunięcie blizn po oparzeniach. Codziennie w oparzone miejsca należało łagodnie
wcierać mieszankę Ungentinu, oliwy nicejskiej i olejku kamforowego. Chociaż w tym przypadku nie otrzymano
uzupełniających raportów o wynikach leczenia, dwa lata później do Edgara Cayce'a zgłosili się rodzice innego
dziecka (opis numer 2015), prosząc o radę, jak usunąć poważne blizny po oparzeniach. Tym razem Cayce
zalecił masowanie blizn czystym olejkiem kamforowym lub mieszanką olejku kamforowego, oleju z orzechów
ziemnych i lanoliny. Po pewnym czasie rodzice dziecka przekazali, że wszystkie blizny zniknęły.
Blizny wewnętrzne występowały także u 51-letniego mężczyzny z ogólnie złym stanem zdrowia spowodowanym powstaniem tkanki bliznowatej i zrostów, zakłócających normalny przebieg procesów biochemicznych
organizmu. W leczeniu pacjenta, przypadku oznaczonego numerem 1940, Cayce podkreślił konieczność poprawy wydalania i zalecił płukanie okrężnicy, oraz dietę z przewagą surowych warzyw i surówek.
Odradzał jedzenie potraw smażonych. Jako uzupełnienie diety doradzał codzienne zażywanie Codironu.
Zalecił także masaże, zabiegi neuropatyczne oraz zimne i gorące okłady, które pobudzając mięśnie i nerwy,
miały ułatwić rozpuszczenie tkanki bliznowatej. Brak dalszych informacji o wynikach leczenia.
BÓLE G¸OWY
Piętnaście osób ze skłonnościami do bólów głowy otrzymało ogółem siedemnaście odczytów. Wyłączając
migrenę, najpowszechniejszymi przyczynami bólu głowy wymienianymi przez Cayce'a, były brak koordynacji
nerwowej, zaburzenia w przewodzie pokarmowym oraz niedokrwistość. W siedmiu odczytach Cayce, jako
przyczynę bólu głowy, podawał brak koordynacji pomiędzy autonomicznym a ośrodkowym układem nerwowym. Cayce uważał, że ów brak koordynacji jest wynikiem podwichnięć lub urazów kręgosłupa, które blokują
przepływ impulsów nerwowych biegnących do pewnych okolic ciała, a przez to są przyczyną bólu głowy.
W sześciu diagnozach Cayce skupił się na zaburzeniach trawienia, ale tylko do tego stopnia, w jakim owe
zaburzenia bezpośrednio oddziaływały na krążenie mózgowe, jak i na koordynację pomiędzy autonomicznym
a ośrodkowym układem nerwowym. We wszystkich sześciu przypadkach, w wyniku osłabienia trawienia albo
przyswajania, w przewodzie pokarmowym obecne były toksyny i śluz. Toksyny wchłaniane były do krwiobiegu
wywołując bóle głowy. W układzie krążenia jednego z pacjentów występował nadmiar toksyn, w wyniku zbytniego zakwaszenia przewodu pokarmowego. Znajdujący się w nim kwas wchłaniany był do krwiobiegu. Pa-
30
cjent miał również skłonności do anemii. W innym przypadku toksyny wytwarzane były w żołądku, w wyniku
nieprawidłowego ustawienia jego odźwiernikowego koniuszka, gdzie fermentowały soki trawienne. Tak więc
bóle głowy nie były wyłącznie wynikiem osłabienia krążenia, ale także zaburzeń trawienia, bezpośrednio oddziałujących na krążenie. W czterech odczytach jako przyczynę bólu głowy Cayce wymieniał anemię. W niektórych przypadkach spowodowała ona ogólny brak witalności, którego wynikiem było osłabienie krążenia
w obrębie głowy, co z kolei powodowało bóle głowy.
LECZENIE
Najczęstszą metodę leczenia bólu głowy stanowiła dieta, nastawianie kręgosłupa i masaż oraz płukanie
okrężnicy. Zalecenia dietetyczne były typowe dla wszystkich innych odczytów, przy czym Cayce podkreślał
zrównoważenie diety, jej zasadowość i wartości odżywcze.
W ponad połowie odczytów Cayce zalecał zabiegi osteopatyczne wykonywane dla złagodzenia chorób
kręgosłupa. W pięciu przypadkach doradzał także masaże kręgosłupa, z wykorzystaniem mieszanki olejku
arachidowego i oliwy z oliwek, czasami zaś przy użyciu elektrycznego aparatu do masażu, w celu pobudzenia
krążenia. W niemal połowie odczytów Cayce polecał płukanie okrężnicy. Zabiegi te miały oczyścić jelita ze
śluzu i toksyn. Oprócz tego w trzech przypadkach, Cayce zalecał Alcaroid jako środek alkalizujący ustrój.
W niektórych odczytach Cayce podkreślał także potrzebę zdrowego poglądu na życie w przezwyciężaniu
zaburzeń fizycznych. Niech twój duch i umysł zajmują się twórczymi działaniami. Wszystko powstaje z duchowego nastawienia. Umysł jest budowniczym (5147-1).
Opis przypadku
58-letnia kobieta, przypadek oznaczony numerem 2045, cierpiała na anemię i skłonności do pojawiania się
toksyn we krwi. Cayce stwierdził, że odźwiernikowy koniec żołądka pacjentki opadał, pozwalając na fermentację soków trawiennych i tworzenie się toksyn. Wykrył także uszkodzenie kręgosłupa w wyższym odcinku piersiowym, które utrudniało normalne krążenie krwi w obrębie głowy. Cayce zalecił serię zabiegów osteopatycznych wykonywanych dwa razy w tygodniu przez okres trzech do trzech i pół miesiąca oraz dietę zawierającą
takie warzywa jak karczochy jerozolimskie oraz kozibród. Od czasu do czasu pacjentka miała robić płukanie
okrężnicy. Cayce doradzał jej także przyjmowanie dwóch do czterech tabletek Caroidu i soli żółciowych raz
w tygodniu podczas posiłków, do momentu poprawienia wydalania. Z raportu uzupełniającego wynikało, że
kobieta nie wykonała zabiegów zaleconych przez Cayce'a. Później chirurgicznie usunięto jej woreczek żółciowy. Zastosowała się jednakże do niektórych z wymienionych tu metod leczenia i w wieku 77 lat zgłosiła, iż jest
"w doskonałym zdrowiu".
C
CERA – PIEL¢GNACJA
Edgar Cayce udzielił porad dotyczących pielęgnacji cery co najmniej pięćdziesięciu osobom. Zajmował się
głównie chorobami skóry już występującymi, zapobieganiu przyszłym problemom, a także wskazywał najlepsze mydła i płyny do mycia. Cayce twierdził ogólnie, że stan skóry stanowi odzwierciedlenie stanu zdrowia organizmu. Pogląd ten odnosił się do wszystkich aspektów, takich jak zabarwienie skóry, jej rodzaj (czy jest sucha, czy tłusta) oraz skaz występujących na twarzy. Dlatego też w skład metod leczenia chorej skóry często
wchodziły środki stosowane wewnętrznie, chociaż Cayce niejednokrotnie zalecał także środki zewnętrzne.
31
W ogólnej pielęgnacji skóry niezmiernie ważną rolę odgrywała prawidłowa dieta. Cayce kładł duży nacisk
na to, by była ona zasadowa, lekkostrawna, by zawierała owoce i soki owocowe (gotowane jabłka, pomarańcze lub sok cytrynowy) oraz jarzyny (marchew, dynie). Polecał wiele roślin o żółtym zabarwieniu stanowiących
źródło witamin z grupy B, które uważał za korzystne dla skóry. W miejsce wołowiny i wieprzowiny polecał ryby
i drób, a w miejsce białego pieczywa – pieczywo pełnoziarniste. Całkowicie unikać należało cukru i potraw
smażonych. Cayce utrzymywał, że korzystne dla skóry jest zjadanie w ciągu dnia dwóch-trzech migdałów.
Wspominał o tym w kilku odczytach. W odczycie przeznaczonym dla 11-letniej dziewczynki stwierdził: jeśli codziennie, przez całe życie, będziesz jadła po dwa migdały, nigdy nie będziesz miała skaz na skórze (1206-3).
Powstawanie chorób skóry, takich jak skazy czy przesuszenie, Cayce łączył zasadniczo z przeciążeniem
ustroju. Najczęściej przytaczanym przez Cayce'a głównym powodem chorób skóry było osłabienie wydalania,
krążenia albo jedno i drugie. Cayce uważał, że wypryski na skórze pojawiają się wówczas, gdy zawarte we
krwi materiały odpadowe nie są wydalane poprzez normalne kanały, co zmusza organizm do prób wydalenia
ich przez pory skóry.
Inną ważną przyczyną wysychania skóry, powstawania wyprysków, wyrastania zbędnych włosków i innych
problemów z cerą, były zaburzenia gruczołowe.
LECZENIE
Główną metodą, jaką Cayce polecał pacjentom z chorobami skóry, było wewnętrzne oczyszczanie i pobudzanie układu krążenia. Zazwyczaj zalecał płukanie okrężnicy wykonywane co miesiąc, dwa miesiące lub
częściej. W tym samym celu Cayce gorąco polecał trzydniową dietę jabłkową. W tym czasie pacjenci mieli
jeść wyłącznie jabłka oraz pić duże ilości wody. Aby zakończyć proces oczyszczania jelit oraz zapobiec formowaniu się gazów, wieczorem trzeciego dnia pacjenci mieli przyjąć doustnie od jednej łyżki stołowej do dwóch
uncji oliwy z oliwek. Metodą stosowaną najczęściej w celu poprawienia krążenia była gimnastyka i masaż.
Cayce doradzał codzienne ćwiczenia, szczególnie spacery, najlepiej na świeżym powietrzu, a także cotygodniowe masaże kręgosłupa, kończyn itp.
Aby poprawić ogólną strukturę skóry (a także zapobiegać artretyzmowi) Cayce zalecał niekiedy masaże
przy użyciu czystego olejku arachidowego. Innym preparatem, wcieranym w dłonie i całe ciało, była mieszanka oliwy z oliwek, olejku arachidowego, wody różanej i lanoliny. Mieszankę tę należało wcierać w ciało po piętnasto-, dwudziestominutowej kąpieli w letniej wodzie z użyciem dobrego mydła. Oprócz masaży, Cayce zalecał czasami w odczytach ogólne zabiegi osteopatyczne w celu rozluźnienia i koordynacji całego kręgosłupa.
Miały one poprawić przepływ impulsów nerwowych biegnących do ciała, a tym samym wspomóc także ogólne
krążenie. Innym rodzajem ogólnej stymulacji, której zadaniem było utrzymanie czystości porów skóry, była hydroterapia pod postacią potówek, kąpieli parowych itp. Zabiegi zewnętrzne miały być wykonywane delikatnie,
tak by nie zakłócały normalnych funkcji organizmu. W odczytach Cayce wspominał o różnych rodzajach mydła, takich jak Ivory, Camay czy Sweetheart, ale najczęściej polecał twarde, białe mydło, które zawierało wówczas oliwę z oliwek i sodium hydroxide. Jeśli chodzi o stosowanie dezodorantów, Cayce uważał, że lepiej używać czystego mydła (2072-9).
Opis przypadku
Tylko w jednym przypadku Cayce udzielił odczytu poświęconego wyłącznie pielęgnacji cery. Pacjentką (numer 1968) była młoda kobieta cierpiąca na zapalenie skóry twarzy. Choroba została "całkowicie uleczona"
w wyniku zastosowania się do porad Cayce'a, wśród których głównym zaleceniem był masaż. Inna osoba,
która otrzymała odczyt poświęcony nie tylko pielęgnacji cery, zgłosiła: "Twarz jest całkowicie czysta i to już od
pewnego czasu. Wyglądam jak jakaś inna osoba."
Pewien Kanadyjczyk przesłał równie interesujący raport. Dotyczył on płynu do mycia, jaki Cayce przepisał
pacjentce spod numeru 1968. Zawierał olejek arachidowy, oliwę z oliwek, wodę różaną i lanolinę. Kanadyjczyk donosił, że dzięki płynowi jego wrażliwa skóra przestała się łuszczyć pod wpływem działania promieni
słonecznych. Oprócz tego płyn okazał się być niezwykle skutecznym środkiem odstraszającym owady. Kanadyjczyk opalał się wraz z przyjaciółmi w okolicy, w której występują czarne muszki i komary. Wszyscy błyska-
32
wicznie zostali "oblężeni przez dosłownie tysiące owadów, i okropnie pogryzieni, i wyjątkiem mnie i mojej
przyjaciółki" – pisał Kanadyjczyk. "My również byliśmy nimi pokryci, tyle że wszystkie owady byty martwe. Ani
jeden nas nie ugryzł. Ginęły w momencie zetknięcia z płynem." Problemy związane z cerą występowały również w przypadku pewnej dwudziestoletniej kobiety (numer katalogowy 2154), która uskarżała się na wysypkę, trądzik, wągry i rozszerzenie porów skóry.
Diagnoza Cayce'a ujawniła osłabienie wydalania przez przewód pokarmowy, co powodowało pojawianie
się co pewien czas krost na całej skórze. Wtedy to układ oddechowy kobiety próbował wyeliminować nadmiar
toksyn. W przypadku tej pacjentki, podwichnięciom kręgosłupa w okolicy drugiego i trzeciego kręgu szyjnego
oraz trzeciego i czwartego kręgu piersiowego, towarzyszyły zaburzenia funkcjonowania gruczołów, dodatkowo spowalniające trawienie.
Cayce zaproponował wykonanie dwóch-trzech ogólnych zabiegów osteopatycznych, ze zwróceniem
szczególnej uwagi na koordynację odcinka piersiowego i szyjnego z odcinkiem lędźwiowym kręgosłupa. Cayce doradzał też wykonanie serii zabiegów hydroterapeutycznych. Miały to być suche parówki kabinowe, a następnie masaże z wykorzystaniem olejku oraz gorące i zimne okłady wodne. Zabiegi te odbywać się miały raz
w tygodniu, przez cztery do pięciu tygodni. Mniej więcej raz na osiem tygodni Cayce zalecał płukanie okrężnicy. Dodatkowo pacjentka przyjmować miała co rano przed śniadaniem łyżeczkę soli Epsom, w pięciodniowych seriach oddzielonych pięciodniowymi przerwami.
Sole przyjmować należało do momentu zakończenia zabiegów osteopatycznych i hydroterapeutycznych.
W celu wzbogacenia diety pacjentki, Cayce zalecił jej codzienne wypijanie co najmniej trzydziestu mililitrów
surowych soków, na przykład z sałaty lub z marchwi. W miejsce ciężkostrawnych mięs i tłuszczów oraz potraw smażonych, polecał ryby, drób i mięso jagnięce. Pacjentka miała unikać białego pieczywa i ziemniaków.
CHOROBA ALZHEIMERA
Choroba Alzheimera jest przedstarczym otępieniem umysłowym, połączonym z zanikiem kory mózgowej.
Pociąga za sobą obniżenie lub utratę sprawności umysłowej, zdolności rozumowania, pamięci i woli, co, jak
się powszechnie sądzi, jest skutkiem organicznej choroby mózgu. Charakterystycznymi objawami są zagubienie, dezorientacja, apatia i różne stopnie otępienia.
Przyczyny choroby Alzheimera są nieznane, a leczenie zazwyczaj nieskuteczne. Cayce za główną przyczynę choroby Alzheimera uważał zaburzenie koordynacji pomiędzy autonomicznym a ośrodkowym układem
nerwowym. W jednym z dwóch odczytów, w których omawiał tę chorobę, Cayce stwierdził, że odpowiedzialny
był za nią wstrząs powodujący, iż impulsy płynące z ośrodkowych centrów nerwowych nie pozwalały na koordynację układu nerwowego.
LECZENIE
W obu przypadkach Cayce zalecał stosowanie Mokrego Ogniwa dla znormalizowania i wzmocnienia układu nerwowego. W obu przypadkach, po zastosowaniu Mokrego Ogniwa, należało wykonywać łagodny masaż
kręgosłupa, wykorzystując mieszankę równych porcji oliwy z oliwek i nalewki z mirry.
Opis przypadku
W przypadku pacjentki, oznaczonym numerem 5204, stwierdzoną przez Cayce’a przyczyną powstania
choroby Alzheimera był brak koordynacji w układzie nerwowym oraz skrzepy we krwi. Cayce zalecił najpierw
codzienne stosowanie Mokrego Ogniwa, a następnie wykonywanie masażu kręgosłupa. Do masażu polecał
wykorzystanie oliwy z oliwek połączonej w równych porcjach z nalewką z mirry.
Cayce wierzył, iż jeśli pacjentka "regularnie i z wiarą" zastosuje się do jego porady, odzyska pamięć i koordynację pomiędzy ośrodkowym a autonomicznym układem nerwowym. Jednakże mąż pacjentki uważał, że
nie potrafi prawidłowo stosować przepisanej kuracji. Stan chorej pogarszał się stopniowo, aż do jej śmierci.
33
CHOROBA CHARCOTA, MARIEGO I TOOTHA – NEURALNY ZANIK MI¢ÂNI
Jest to rzadko występujące schorzenie charakteryzujące się opadaniem stóp i postępującym zanikiem mięśni. Choroba będąca wynikiem degeneracji komórek niższego odcinka rdzenia oraz nerwów odpowiedzialnych
za poruszanie się, rozpoczyna się od mięśni zaopatrywanych przez nerwy strzałkowe biegnące po zewnętrznej
stronie nóg i postępuje powoli, obejmując mięśnie dłoni i ramion. Objawy pojawiają się zazwyczaj przed dwudziestym rokiem życia, ale mogą też opóźnić się do czterdziestego czy pięćdziesiątego. Spośród osób otrzymujących odczyty, tylko w jednym przypadku (numer 1122) lekarz postawił dokładną diagnozę – choroba Charcota,
Mariego i Tootha. Była to 20-letnia kobieta, która straciła władzę w lewej ręce i zaczynała również powłóczyć lewą nogą. Jej choroba związana była z upadkiem podczas jazdy na wrotkach w wieku czternastu lat. Wypadek
ten spowodował ucisk w okolicy krzyżowej i guzicznej, a także w innych odcinkach kręgosłupa zaburzający prawidłowy przepływ impulsów nerwowych do i z mózgu, zakłócając tym samym zdolność ruchu pacjentki.
LECZENIE
Typowa kuracja w przypadku paraliżu i zaniku mięśni obejmowała nastawianie kręgosłupa, masaże z wykorzystaniem olejków, elektroterapię, zmianę sposobu odżywiania, leki pobudzające aktywność gruczołów,
wyrabianie w pacjencie pozytywnych postaw oraz modlitwę. Jednakże główny nacisk Cayce położył na nastawianie kręgosłupa, mające na celu odtworzenie prawidłowej koordynacji pomiędzy autonomicznym a ośrodkowym układem nerwowym. Cayce polecał także leczenie promieniami sinusoidalnymi. Oprócz tego, przed
snem kobiecie zalecano pozytywne sugestie uzdrawiające, których zadaniem najwyraźniej było podkreślenie
metafizycznych nauk, jakie już odbierała owa pacjentka.
Opis przypadku
Pacjentka nie nadesłała raportów uzupełniających. Jednakże w innych, podobnych przypadkach, kuracja
Cayce'a przynosiła pozytywne wyniki. Jeden z takich przypadków dotyczył 75-letniej kobiety, która w momencie zamawiania odczytu, od szesnastu miesięcy miała sparaliżowane nogi. Cayce udzielił szczegółowych instrukcji odnośnie nastawiania kręgosłupa w odcinku lędźwiowym i krzyżowym. Zalecał też prawidłową dietę
i masaże. Po sześciu miesiącach kuracji kobieta całkowicie odzyskała władzę w nogach. Lekarz, który ją leczył, był zdumiony tym ozdrowieniem, zważywszy na wiek pacjentki.
CHOROBA GLAUCHERA
W odczytach Edgara Cayce'a znajdujemy dwa przypadki choroby Glauchera. Jest to uwarunkowane genetycznie zaburzenie przemiany tłuszczów spowodowane niedoborem pewnego enzymu. Charakteryzuje się
powiększeniem śledziony, odbarwieniem skóry i/lub ostrą anemią. W jednym z przypadków Cayce uważał, że
choroba Glauchera spowodowana została brakiem koordynacji pomiędzy autonomicznym a ośrodkowym
układem nerwowym (w wyniku trosk), zaś w drugim – schorzeniami śledziony i trzustki oraz zaburzeniami
w szpiku kostnym wpływającymi na przyswajanie.
LECZENIE
Leczenie zalecane w dwóch przypadkach choroby Glauchera było pod pewnymi względami podobne, zaś
pod innymi różne. W jednym przypadku Cayce polecał leczenie mieszane składające się z odpowiedniej diety, zabiegów przy użyciu promieni rentgenowskich, przyjmowania Atomidiny, płukania okrężnicy, masaży i zastosowania światła ultrafioletowego. W drugim przypadku dietę, nastawianie kręgosłupa i wykorzystanie zabiegów "radioaktywnych".
34
Opis przypadku
48-letni mężczyzna, którego przypadek oznaczono numerem 4019, cierpiał na chorobę Glauchera objawiającą się u niego znacznym powiększeniem śledziony i poważną anemią. Główną przyczyną choroby, zdaniem Cayce'a, były przewlekłe zaburzenia w szpiku kostnym powodujące zachwianie proporcji liczby czerwonych i białych krwinek. Było to przyczyną powiększenia śledziony i zaburzenia pracy trzustki. Objawami łączącymi się z chorobą było ogólne osłabienie i spowolnienie przyswajania.
Cayce zalecił najpierw naświetlanie śledziony promieniami rentgenowskimi wykonywane w tygodniowych
odstępach. Po pięciodniowym okresie odpoczynku, przez pięć dni, na pół godziny przed śniadaniem, podawana miała być Atomidina, w ilości jednej kropli leku rozpuszczonej w wodzie. Po tym nastąpić miała seria codziennych masaży pobudzających krążenie. Masaże z wykorzystaniem masła kakaowego, wykonywane miały być okrężnymi ruchami, wzdłuż obu stron kręgosłupa, szczególnie w okolicy, w której żebra łączą się z kręgosłupem. Po tej serii, składającej się co najmniej z ośmiu do dziesięciu zabiegów, nastąpić miała seria naświetlań światłem ultrafioletowym. Pomiędzy źródłem światła a ciałem należało umieścić płytkę zielonego
szkła. Zabiegi trwające od jednej do półtorej minuty, miały być wykonywane trzy razy w tygodniu. Po nich należało robić masaże z użyciem masła kakaowego na okolicę żeber i kończyny. Cayce zalecał włączenie do
diety owoców i warzyw, w celu kontrolowania wydalania oraz soku z wołowiny i pieczonej, półsurowej wątroby.
Późniejsze raporty wskazywały na to, że pacjent zastosował zalecone metody leczenia, a chociaż nie powrócił do zdrowia zauważył, iż nastąpiła poprawa ogólnego stanu.
CHOROBA HODGKINA – ZIARNICA Z¸OÂLIWA
Choroba Hodgkina charakteryzuje się powiększeniem i stwardnieniem niebolesnych miejscowych węzłów
chłonnych. Jest to ograniczony proces, który szerzy się na sąsiednie narządy limfatyczne. Objawy takie jak
gorączka, nadmierne pocenie i zmęczenie, zazwyczaj pojawiają się później. Cayce omawiał tę chorobę w odczytach przeznaczonych dla sześciu osób. Łączył ją często z brakiem równowagi gruczołowej lub z zaburzeniami ich funkcjonowania oddziałującymi na krążenie limfatyczne i wydalnicze. Trzech pacjentów doznało
w młodości albo w okresie prenatalnym urazów kręgosłupa, które zdaniem Cayce'a zaburzyły koordynację
nerwową, a także gruczołową. W innych przypadkach, według Cayce'a, brak równowagi chemicznej dotyczący układu limfatycznego przyczyniał się do nadprodukcji tkanki limfatycznej.
LECZENIE
Metody leczenia, jakie Cayce zalecał w przypadku choroby Hodgkina, znacznie różniły się w poszczególnych przypadkach. Najczęściej polecał jednakże nastawianie kręgosłupa lub masaże, w przypadku osób cierpiących na urazy kręgosłupa. Zabiegi te miały pozytywnie wpływać na układ nerwowy. W przypadku dwóch
pacjentów Cayce zalecił wykorzystanie światła ultrafioletowego, raz z zastosowaniem zielonego szkła dla pobudzenia śledziony do produkcji większej ilości erytrocytów.
W dwóch przypadkach Cayce zalecał dietę bogatą w żelazo i proteiny, wzbogacającą krew. Wspominał
o owocach cytrusowych, wołowinie, tonikach zawierających żelazo oraz winie, soku z wołowiny i soku z wątroby. Kładł nacisk na nastawienie pacjenta. Pozytywne postawy niezwykle pomagały organizmowi w odbudowywaniu i odzyskiwaniu sił.
Opis przypadku
Raporty uzupełniające od pacjentów towarzyszyły pięciu odczytom poświęconym chorobie Hodgkina. Dwie
osoby po rozpoczęciu kuracji zaobserwowały poprawę, ale podobnie jak dwie inne, wkrótce zmarły. Jeden
mężczyzna nie odczuł żadnej poprawy, ale nie można stwierdzić, czy zastosował przepisane zabiegi lecznicze. Należy jednak zauważyć, że większość pacjentów szukających pomocy Cayce znajdowała się już w zaawansowanych stadiach choroby Hodgkina. Leczenie odwlekało wyniszczenie, będące efektem tej choroby,
ale mu nie zapobiegało.
35
Jednym z pacjentów był 30-letni mężczyzna cierpiący na złośliwą anemię, która gwałtownie przeobraziła
się w białaczkę. Odczyt Cayce'a przeznaczony dla niego (numer 2621) wyjaśnił, że brak równowagi chemicznej wyzwolił w jego organizmie reakcję oddziałującą na funkcjonowanie gruczołów. W efekcie w gruczołach
i limfie pacjenta wywiązała się choroba Hodgkina. Kuracja Cayce'a polegała na przyjmowaniu co dwie godziny łyżeczki soku z wołowiny i włączeniu do diety wyciągu z wątroby. Cayce zalecił codzienne naświetlania
krótkofalowym światłem ultrafioletowym skierowanym na ciało przez płytkę z zielonego szkła. Doradzał też
wykonywanie raz w tygodniu gorących oraz zimnych natrysków i nasiadówek. Dla pobudzenia gruczołów, raz
dziennie pacjent przyjmować miał jedną kroplę Atomidiny rozpuszczoną w połowie szklanki wody. Dawka leku
miała być co dnia zwiększana, aż do pięciu kropli. Po pięciodniowej przerwie kuracja zacząć się miała ponownie od jednej kropli leku. Cayce wyjaśniał, że zabiegi te mogły poprawić stan pacjenta "o ile on sam i jego bliscy zachowają pobożną, oczekującą postawę, wykorzystując silę zdolności chorego do postępowania z innymi w sposób konstruktywny duchowo i umysłowo" (2621-2). Chociaż pacjent z przypadkiem oznaczonym numerem 2621 ostatecznie zmarł na chorobę Hodgkina, korespondował z Cayce'm przy wielu okazjach, i zgłaszał lepsze samopoczucie w wyniku kuracji.
CHOROBA PAGETA – ZNIEKSZTA¸CAJÑCE ZAPALENIE KOÂCI
Choroba Pageta, którą cechuje głęboki ból kostny, powoduje osłabienie i rozmiękczenie kości. Wskutek tego schorzenia, większe kości podtrzymujące ciało wyginają się w kabłąk i ulegają zniekształceniom. Choroba
bywa często dziedziczna. Jedyną osobą, która otrzymała odczyt od Edgara Cayce'a dotyczący choroby Pageta, była 68-letnia kobieta. Według Cayce'a, złe krążenie w partiach żeber przeszkodziło w normalnej aktywności strukturalnej szpiku kostnego. Ponadto uszkodzenie miednicy spowodowało podrażnienie zewnętrznych
warstw kości miednicowej, a choroba osiągnęła stadium, gdy kości stają się cienkie i miękkie.
LECZENIE
W przypadku choroby Pageta (numer 3587) Cayce przepisał codzienne zabiegi kręgarskie, a po nich masaże z mieszanką oliwy z oliwek, olejku arachidowego i lanoliny. By wspomóc prawidłowe wydalanie, zarządził płukanie okrężnicy, co trzy dni przez cztery tygodnie. Dieta także odgrywała ważną rolę w leczeniu. Cayce
gorąco polecał produkty wzmacniające krew, takie jak wątroba cielęca, nóżki wieprzowe (nie konserwowane)
i szyjki kurczaków ugotowane do miękkości. Cayce zalecił pacjentce wykonanie następnego odczytu po upływie kilku tygodni od rozpoczęcia leczenia, w którym podano by kolejne zalecenia dotyczące zastosowania
promieni podczerwonych. Jednakże pacjentka nigdy nie poprosiła o dalszą pomoc.
CHOROBA PARKINSONA
Choroba Parkinsona jest formą porażenia charakteryzującą się sztywnością mięśni i bezwiednym, nie kontrolowanym drżeniem. Zwykle występuje u starszych ludzi, począwszy od pięćdziesiątego, sześćdziesiątego
roku życia. Z trzydziestu czterech mężczyzn i kobiet, którzy szukali u Cayce'a porady dotyczącej tej choroby,
przynajmniej dwudziestu jeden miało ponad pięćdziesiąt lat. Omawianymi objawami był częściowy lub niemal
całkowity paraliż, ogólne osłabienie, zniekształcenie czucia oraz widoczne, nie kontrolowane, stałe drżenie
ciała. Cayce udzielił ogółem czterdziestu siedmiu odczytów dotyczących choroby Parkinsona, w trzynastu
przypadkach przypisując ją brakowi koordynacji i zdegenerowaniu układu nerwowego. Uważał, że choroba
Parkinsona powstaje w sytuacji, gdy osłabienie organizmu powoduje degenerację nerwów i utratę zdolności
właściwego przekazywania oraz koordynacji impulsów nerwowych otrzymywanych z mózgu. Jak tłumaczył
Cayce: Załamanie energii nerwowej i niezdolność do normalnego reagowania motorycznego pochodzą od sił
infekcyjnych, które ujawniają się poprzez drżenie w ośrodkach motorycznych. Dotyczy to układu przyswajania
i funkcjonowania układu nerwowego poprzez ich niezdolność do wytwarzania, przyswajania odpowiedniej siły
życiowej w działaniu układu nerwowego (1870-1). Napomknienie o "siłach infekcyjnych" pojawiło się w kilku
odczytach i dotyczyło sytuacji, gdy organizm osłabiony brakiem potrzebnych składników, nie potrafił odeprzeć
36
ataku bakterii. Warto zauważyć, że przynajmniej w trzech przypadkach okazało się, iż we krwi pacjentów znajdowały się obce metale, takie jak rtęć, która w dużym stopniu osłabiała funkcjonowanie nerwów.
W następnych dziesięciu przypadkach diagnoza Cayce'a wskazywała na nieprawidłowe funkcjonowanie
gruczołów dokrewnych lub niedostateczne wydzielanie gruczołów. W większości odczytów zauważył, że zaburzenia nerwowe były bezpośrednim rezultatem niezdolności gruczołu dokrewnego do wydzielania składników koniecznych do życia i regeneracji nerwów. Na przykład w odczycie 754-1, gdy zapytano Cayce'a o przyczynę choroby, odpowiedział: Wydzielanie gruczołów dokrewnych zostało zakłócone; jak dotąd wywołało zaburzenia w reakcjach pomiędzy ośrodkami układu autonomicznego i ośrodkowego.
W kilku przypadkach, jako o przyczynie, Cayce wspominał także o roli karmy, nastawień i emocji. Niektórym pacjentom powiedział, że ich negatywne nastawienie również przyczyniło się do powstania choroby Parkinsona. Pewnemu mężczyźnie oznajmił, iż w poprzednim wcieleniu zrobił niewłaściwy użytek ze swych zdolności twórczych, w konsekwencji w obecnym życiu został pozbawiany zdolności organizmu do twórczego procesu regeneracji komórkowej nerwów.
W przypadku skatalogowanym pod numerem 3100 Cayce wyjaśnił pozytywny aspekt choroby: Jednostce
została dana sposobność... by zinterpretować, by zrozumieć i nie zajmować się jedynie sobą, ale pracować
dla dobra innych w poszukiwaniu pomocy fizycznej, umysłowej i duchowej.
LECZENIE
Leczenie choroby Parkinsona koncentrowało się głównie na pobudzeniu i rozluźnieniu nerwów, by skłonić
je do lepszej koordynacji. Odczyty w dwudziestu sześciu przypadkach zalecały zastosowanie elektroterapii,
w osiemnastu Ogniwa Mokrego, przeważnie od dwudziestu do czterdziestu minut, co drugi dzień, z chlorkiem
złota jako roztworem przewodzącym. Na przemian zalecano użycie Atomidiny, olejku kamforowego i azotanu
srebra. W siedmiu przypadkach złoto miano zastąpić kamforą, a w czterech azotanem srebra. Z innych form
elektroterapii Cayce polecał codzienne leczenie "radioaktywne", naświetlanie ultrafioletem i "promieniami fioletowymi". Masaże, zalecone w dwudziestu pięciu przypadkach, także stanowiły ważną część leczenia i miały
być stosowane po codziennej elektroterapii. Cayce kładł nacisk na masaż całego kręgosłupa, pleców, ramion
i kończyn dolnych, z użyciem szerokiej gamy mieszanek do masażu. Najczęściej doradzał mieszankę olejku
arachidowego i oliwy z oliwek, oliwy z oliwek i mirry lub mieszanki zawierające takie substancje jak olej mineralny, olejek cedrowy, olej sasafrasowy i wyciąg z oczaru.
W połowie przypadków Cayce zalecił dietę alkaliczną. Jej podstawę stanowiły warzywa liściaste, produkty
pełnoziarniste, owoce cytrusowe i soki owocowe oraz duże ilości owoców morza. Unikać należało potraw
smażonych i tłustych, a także prawie wszystkich rodzajów mięsa, oprócz dziczyzny i baraniny. Hydroterapię,
w tym kąpiele parowe i dymne, gorące i zimne natryski i od czasu do czasu płukanie okrężnicy, Cayce zalecił
w sześciu przypadkach. Zabiegi te miały pobudzić krążenie i wspomóc właściwe wydalanie.
W pięciu przypadkach Cayce wspomniał o zabiegach kręgarskich dla zmniejszenia ciśnienia wewnątrz
kręgosłupa i doprowadzenia do lepszej koordynacji nerwowej. Inne zalecenia dotyczyły zażywania Atomidiny,
Kaldaku, Calcidinu lub lekarstw przepisanych pod kontrolą lekarza. Cayce zachęcał też do modlitwy i medytacji stanowiących część leczenia, które mogły pomóc pacjentowi zrozumieć i pogodzić się z sensem owego
nieszczęścia.
Opis przypadku
W przypadku numer 3491 dotyczącym 32-letniego mężczyzny, który cierpiał na chorobę Parkinsona, Cayce powiązał chorobę z "zaburzeniami zdolności sil endokrynologicznych do odnawiania się", co spowodowało
brak koordynacji nerwowej. Poradził pacjentowi, by rozpoczął leczenie Ogniwem Mokrym, codziennie przez
trzydzieści minut stosując naprzemiennie roztwory chlorku złota i azotanu srebra. Podczas zabiegu małą płytkę miedzianą należało przymocować na wysokości dziewiątego splotu piersiowego, a większą niklową w okolicach naczynia mleczowego lub pępka. Później zalecano masaż całego ciała mieszanką olejku arachidowego, oliwy z oliwek i lanoliny. Cayce polecał także rozluźnianie osteopatyczne wykonywane raz na tydzień. Jeśli chodzi o dietę, Cayce doradzał pacjentowi jadanie produktów bogatych w witaminę B i E oraz unikanie po-
37
traw smażonych. Niestety, pacjent nie wyleczył się z choroby. Jednakże brak informacji oraz raportów wyjaśniających czy pacjent zastosował się do porad leczniczych Cayce'a. W innych przypadkach, pięciu pacjentów skorzystało z rad Cayce'a i zgłosiło, że ich stan znacznie się poprawił.
CHOROBA RAINAUDA
Choroba Raynauda to zaburzenie krążenia prowadzące do blokad i niedokrwienia palców rąk i stóp. Schorzenie charakteryzują sporadyczne ataki blednięcia ciała (utrata pigmentu) lub sinicy (zasinienie skóry spowodowane niedostatecznym dopływem powietrza do krwi). Choroba zwykle pojawia się po raz pierwszy między
piętnastym a czterdziestym piątym rokiem życia, i prawie zawsze dotyczy kobiet. Jedyny odczyt Edgara Cayce'a dotyczący choroby Raynauda został przekazany 45-letniej kobiecie, której ręce pokryte były plamami odbarwiającymi skórę. Dłonie zaczęły już ulegać węzłowaceniu i więdnięciu. Cayce przypisał schorzenie brakowi składnika chemicznego istotnego dla regeneracji tkanki nerwowej, co w rezultacie spowodowało utratę elastyczności mięśni i brak koordynacji nerwowej.
Chociaż wyleczenie tego przypadku (w katalogu numer 3533) przekroczyło możliwości medycyny, Cayce
przedstawił leczenie, które przy regularnym stosowaniu mogło pomóc pacjentce. Co najważniejsze, zalecał,
by chora spróbowała zrozumieć karmiczną naturę swej choroby.
Leczenie i opis przypadku
Aby zregenerować nerwy pacjentki, Cayce zalecił codzienne 30-minutowe leczenie Ogniwem Mokrym ze
zwykłym wkładem, zamiennie roztworami chlorku złota, azotanu srebra i olejku kamforowego. Większą płytkę
niklową należało zawsze przymocowywać na wysokości sutka, a mniejszą miedzianą, w przypadku roztworu
złota – na wysokości dziewiątego kręgu piersiowego, przy roztworze azotanu srebra – czwartego kręgu lędźwiowego, a przy użyciu kamfory – czwartego kręgu piersiowego. Po Ogniwie Mokrym zarządzono masaż całego ciała mieszanką oleju mineralnego, oliwy z oliwek, olejku arachidowego, lanoliny, olejku sosnowego i oleju sasafrasowego. Cayce zalecił, by czas leczenia był jednocześnie okresem medytacji i modlitwy. Ponadto,
od czasu do czasu zalecano w tym przypadku płukanie okrężnicy. Pacjentka nie przesłała żadnych raportów
uzupełniających.
CHOROBY PSYCHICZNE
Poniższe podsumowanie zostało oparte na badaniach profesora psychologii, Jamesa C. Windsora, który
przestudiował ponad 350 odczytów udzielonych przez Edgara Cayce'a ludziom z zaburzeniami umysłowymi.
W czasach Cayce'a choroby psychiczne diagnozowano głównie jako obłęd. Obecnie dla sklasyfikowania zaburzeń zachowania lekarze posługują się bardziej wyrafinowaną terminologią, używając określeń takich jak
schizofrenia, zespół maniakalno-depresyjny, paranoja itp. U osób z zaburzeniami psychicznymi występowały
jednak typowe wspólne objawy, takie jak dezorganizacja myślenia, zaburzenia orientacji w czasie i przestrzeni, postawa wycofująca i autystyczna, skrajne wahania nastroju, omamy i urojenia. Należy pamiętać o tym, że
dla wielu pacjentów, których przyprowadzano do Cayce'a z prośbą o pomoc w związku z chorobą psychiczną,
był on ostatnią deską ratunku. Chorzy cierpieli na poważne zaburzenia; niektórzy z nich od lat przebywali
w zamkniętych szpitalach psychiatrycznych.
Dla zilustrowania diagnostycznego podejścia Cayce'a, jako grupa próbna wybrane zostały trzydzieści dwa
przypadki choroby psychicznej. Według Cayce'a najważniejszą przyczyną chorób psychicznych był brak koordynacji fizycznej, zaburzający następnie równowagę fizyczną i emocjonalną. W co najmniej połowie przypadków z grupy próbnej ów brak koordynacji objawiał się pod postacią zaburzeń w układzie nerwowym, jako zahamowanie przepływu impulsów nerwowych albo jako całkowity brak koordynacji pomiędzy ośrodkowym
a autonomicznym układem nerwowym. Cayce odnalazł nawet fizyczne przyczyny w kilku przypadkach omamów. Opisał je jako dysfunkcję synaptyczną, wskutek której ośrodkowy układ nerwowy odbiera przekazy nie
wysłane przez obwodowy układ nerwowy [narządy zmysłów – przyp. tłum.]. Innymi czynnikami wywołującymi
38
choroby psychiczne był brak równowagi gruczołowej (ważny czynnik sam w sobie) oraz negatywne emocje.
W co najmniej dziewięciu spośród trzydziestu dwóch przypadków Cayce zaobserwował dysfunkcję gruczołów
wskutek prenatalnych zaburzeń rozwojowych, infekcji, urazów i braku koordynacji nerwowej. Często wspominał w odczytach o szyszynce, a czasami również o układzie płciowym. Cayce sugerował, że szyszynka połączona jest z autonomicznym oraz ośrodkowym układem nerwowym i sprawuje funkcję koordynującą.
W co najmniej siedmiu z trzydziestu dwóch odczytów Cayce odnalazł przyczyny choroby związane z postawą pacjenta. Było to napięcie nerwowe, stres emocjonalny i przeciążenie. Cayce zauważył, że przyczyny
te były przynajmniej po części odpowiedzialne za brak koordynacji fizycznej. W jednym z odczytów stwierdził,
że każdy człowiek, który myśli destrucyjnie, potępia siebie za to czy za tamto, przy braku prawidłowych reakcji doprowadzi się do rozszczepienia lub braku koordynacji pomiędzy ośrodkowym, a autonomicznym układem nerwowym (5380-1).
LECZENIE
Chociaż metody leczenia chorób psychicznych stosowane przez Cayce'a zawierały wiele wspólnych elementów, każda kuracja dostosowana była do potrzeb poszczególnych pacjentów. Cayce wskazywał w odczytach wagę przestrzegania zaleceń w najdrobniejszych szczegółach. Oprócz tego podkreślał mocno, by osoby
wykonujące zabiegi okazywały pacjentom szczere współczucie. Poniższy opis metod leczenia ustalony został
przez doktora Windsora na podstawie nieznanej liczby odczytów. W większości przypadków Cayce zalecał
elektroterapię, szczególnie pod postacią Mokrego Ogniwa lub zabiegów "radioaktywnych". Mokre Ogniwo, sugerowane w większej ilości przypadków i generalnie używane z chlorkiem złota, regenerowało układ nerwowy. Zabiegi "radioaktywne" Cayce zalecał głównie tym osobom, które potrzebowały ich uspokajającego działania. Innymi, często zalecanymi metodami leczenia było nastawienie kręgosłupa i masaże z użyciem takich
substancji jak oliwa z oliwek, olejek arachidowy i lanolina. Cayce przepisywał także liczne leki dostosowane
do potrzeb poszczególnych pacjentów.
Opis przypadku
Pacjentka, której przypadek oznaczono numerem 3950, była 30-letnią kobietą. Według Cayce'a, przyczyną jej zaburzeń psychicznych były choroby prenatalne, które wpłynęły ostatecznie na gruczoły koordynujące
przepływ impulsów nerwowych. Impulsy nerwowe odbierane przez mózg były tak zniekształcone, że nie pozwalały na prawidłowe reakcje umysłowe. Ze względu na brak koordynacji nerwowej, u pacjentki występowały naprzemienne okresy depresji i skrajnego pobudzenia nerwowego. Zadaniem kuracji Cayce'a było pobudzenie gruczołów poprzez tworzenie elementów potrzebnych do zachowania równowagi i prawidłowego funkcjonowania organizmu. Aby uwolnić ciało od zanieczyszczeń, stosowana miała być łagodna stymulacja elektryczna przy pomocy Mokrego Ogniwa. Płytkę miedzianą umieszczano najpierw w okolicy dolnego odcinka
kręgosłupa, a następnie, na przestrzeni pewnego czasu, przesuwano ku górze. Zabiegi trwały przez pięć minut pierwszego dnia w okolicy lędźwiowej, pięć następnego dnia w okolicy piersiowej itd. Po zakończeniu
pierwszego cyklu zabiegów, należało go powtórzyć, tym razem co siedem minut.
Ze względu na wydalanie nieczystości przez układ oddechowy, Cayce zapisał słone kąpiele lub kąpiele
z wyciągiem z oczaru. Zalecił też środki przeczyszczające pomagające oczyścić układ pokarmowy i nerki.
W miarę oczyszczania organizmu, zabiegi z Mokrym Ogniwem miały być przedłużane do trzydziestu minut
dziennie, z trzy-pięciodniowymi okresami odpoczynku. Nie ma dostępnego raportu o wynikach leczenia w tym
przypadku, jednakże z innych nadesłanych raportów wynika, że gdy zabiegi wykonywano sumiennie, dostrzegano poprawę stanu pacjentów.
CIÑ˚A
W ogółem trzydziestu ośmiu odczytach Cayce omawiał stan zdrowia dwudziestu dziewięciu kobiet, w wieku od szesnastu do trzydziestu lat, będących w różnych okresach ciąży. Wiele kobiet otrzymało po dwa lub
więcej odczytów.
39
We wszystkich odczytach daje się zauważyć podobne podejście Cayce'a do opieki nad matką i dzieckiem,
oraz do odżywiania ich w tym okresie. Podobne zalecenia dotyczyły opieki właściwie w każdym okresie ciąży,
zarówno przy normalnym, jak i nieprawidłowym jej przebiegu.
LECZENIE
Mdłości czy "poranną słabość", stanowiące doznania wielu kobiet podczas pierwszych trzech miesięcy ciąży, Edgar Cayce przypisywał radykalnym zmianom zachodzącym w organizmie matki. Utrzymywał, że to normalny stan, który można jednak złagodzić na kilka sposobów. Najczęściej polecanym remedium był środek
uspokajający żołądek, który należało zażywać w razie potrzeby. Podstawowy skład leku, zalecany także
w przypadkach choroby lokomocyjnej, obejmował wodę wapienną, wodę cynamonową oraz słaby roztwór jodku potasu i bromku potasu. W niektórych przypadkach składniki nieco się różniły, niekiedy pomijano jodek potasu, innym razem mikstura składała się po prostu z wody wapiennej zmieszanej w równych ilościach z wodą
cynamonową. Cayce zawsze zalecał umiar w zażywaniu tego leku, a w jednym przypadku uważał, że stosowanie mieszanki przyniesie więcej szkód niż pożytku. Niektórym kobietom Cayce zalecił samą wodę cynamonową, niekiedy z innymi dodatkami. W trzech przypadkach doradził zmieszanie wody cynamonowej z odrobiną mleka. Z innych płynów pomocnych w zwalczaniu nudności Cayce zalecał sok z cytryny (lub lemona), sok
pomarańczowy, świeżo wyciśnięty sok z grejpfruta, a czasem Coca-Colę z wodą. Dwóm pacjentkom odradzał
zbyt wczesne wstawanie i zasiadanie do śniadania.
Większość ciężarnych (dwadzieścia dwie pacjentki) otrzymała zalecenia dietetyczne. Dieta zawierać miała
przewagę produktów sprzyjających równowadze kwasowo-zasadowej, alkalicznych i wzmacniających krew,
jak owoce, warzywa, mleko, produkty pełnoziarniste, owoce morza i lekkie mięsa, takie jak drób i wątroba.
W kilku przypadkach Cayce zalecał pokarmy będące źródłem minerałów niezbędnych do życia (wapnia,
chloru, jodu, żelaza, wapna, fosforu, krzemu) oraz witamin (B complex, A i D), znajdujących się w marchwi,
selerze, kapuście, karczochach jerozolimskich, dyni, fasoli, kozibrodzie, cebuli i sałacie. Z owoców najczęściej zalecał cytrusy, sok grejpfrutowy i melony. Zachęcał do picia dużych ilości czystej wody.
W czasie pierwszych trzech miesięcy ciąży odradzał picie napojów gazowanych, alkoholu i kawy, a podczas pozostałych dopuszczał picie czerwonego wina (spożywanego z ciemnym chlebem), kawy i herbaty
w umiarkowanych ilościach. Jeżeli przyszła matka była zdrowa, Cayce nie zarządzał specjalnej diety. Jednakże biorąc pod uwagę zwiększone potrzeby organizmu podczas ciąży, w dziesięciu przypadkach zalecił Calcios, źródło łatwo przyswajalnego wapnia. Cayce uważał, że: Calcios jest najlepszym sposobem uzupełniania
wapnia. Jest łatwiej przyswajalny i podczas ciąży zadziała skuteczniej niż jakikolwiek inny, zawierający wapń
medykament (951-7). Calcios o konsystencji masła orzechowego Cayce zalecał w ilości, którą można cienko
rozsmarować na sucharze z pełnoziarnistego chleba. Najczęściej doradzał przyjmowanie go w sześciu ostatnich miesiącach ciąży, dwa razy w tygodniu, podczas południowego posiłku.
W trzech przypadkach Cayce zalecił zażywanie małych dawek Atomidiny dla uzupełnienia jodu i pobudzenia pracy gruczołów. Niekiedy polecał także olej z orkisza, Adiron, tabletki White Cod Liver Oil, Yentriculum
(bez żelaza) i Codiron. W znacznym procencie odczytów Cayce podkreślał znaczenie postawy obojga rodziców, zwłaszcza podczas trwającej ciąży. Uważał, że mogą mieć wpływ na charakter i usposobienie dziecka.
Parokrotnie radził, by przyszła matka starała się zachować pogodne, twórcze nastawienie, unikając źródeł
kłótni, gniewu czy nadmiernego ożywienia. Cayce zachęcał, by dążyć do ideału duchowego, jak to wyjaśnił
w jednym z odczytów: Zachowajcie duchowe nastawienie jako rodzice, by było wiadomo, że ci, którzy umożliwiają duszy aktywność w świecie materialnym, sami przejawiają owe wartości, dając sposobność do wyrażenia sil twórczych w sposób aktywny; że nie tylko umożliwią tej duszy rozwój w radości, harmonii i pokoju, ale
także pozwolą, by ów rozwój stał się manifestacją Bożej miłości dla dzieci człowieczych (575-1).
Cayce utrzymywał, że takie postawy oddziałują na wrodzone motywacje dziecka. Pewnej kobiecie powiedział, że jej dziecko będzie inkarnacją istoty, której zainteresowania będą pokrywać się z jej zainteresowaniami przejawianymi w okresie ciąży, bez względu na to, czy będą to zainteresowania artystyczne, techniczne
czy finansowe. Inne pary również zachęcał do tego, by pragnęły dać życie wielkiej duszy, która stanie się błogosławieństwem dla innych ludzi. Cayce podkreślał znaczenie ciąży i macierzyństwa. Ponieważ nie ma nic ponad macierzyństwo. I ponieważ każdy akt macierzyństwa ma na celu wypełniać zadania życia. Jako że, gdy daje się światu życie, rozwój duszy na płaszczyźnie materialnej przyczynia się do tworzenia we wszechświecie –
40
mówił w odczycie 140-15. W siedemnastu przypadkach Cayce zalecił zabiegi kręgarskie, które uważał za wielce pomocne w utrzymaniu ciała w harmonii i odprężeniu, mimo dodatkowych potrzeb organizmu w okresie
ciąży. Podstawowym celem zabiegów było pobudzenie krążenia, wzmocnienie mięśni brzucha i mięśni znajdujących się wzdłuż kręgosłupa; ogólne odprężenie i złagodzenie pewnych zaburzeń równowagi.
Zabiegi kręgarskie skupiały się przede wszystkim na niższych partiach pleców, w okolicy lędźwiowo-guziczno-miednicowej, a następnie na kręgach piersiowych i szyjnych. Chociaż zalecana częstotliwość zabiegów była różna, w przypadku zdrowych kobiet polecano wykonywanie jednego lub dwóch zabiegów miesięcznie. W jednym z odczytów Cayce stwierdzał, że zabiegi poprawią ogólny stan zdrowia pacjentki.
Cayce często zalecał zabiegi osteopatyczne, chociaż niekiedy doradzał także zabiegi neuropatologiczne.
W istocie Cayce uważał, iż zabiegi osteopatyczne, wykorzystane w leczeniu ginekologicznym, przyniosą wiele korzyści zarówno matce, jak i dziecku. Kilku kobietom odbycie porodu doradzał w szpitalu osteopatycznym.
Niemal tak często jak zabiegi kręgarskie, doradzano masaże, czasem w połączeniu z nastawianiem kręgosłupa, ale częściej zamiast nich. W rzeczywistości cel masaży nie różnił się od celu zabiegów osteopatycznych. Ogólnie masaże wykonywane miały być wieczorami lub podczas odpoczynku, codziennie lub co kilka
dni. Niekiedy Cayce doradzał wykonywanie masaży określonych części ciała, takich jak niższe partie kręgosłupa, nogi lub brzuch. Do typowego masażu polecał oliwę z oliwek, nalewkę z mirry, olejek arachidowy i masło kakaowe. Cayce utrzymywał, że dla dobra matki niezbędne jest uzyskanie równowagi pomiędzy ćwiczeniami i odpoczynkiem. Tak więc podkreślał wagę codziennych ćwiczeń, zwłaszcza na świeżym powietrzu. Zalecał spacery, których długość była uzależniona od okresu ciąży, witalności przyszłej matki i pogody. Nawet
gdy nie zalecano dużej aktywności, Cayce doradzał jak najdłuższe przebywanie na świeżym powietrzu,
zwłaszcza przy ładnej pogodzie. Inne rodzaje zalecanych ćwiczeń to gimnastyka głowy i szyi, stanie na palcach
i skręty tułowia, krążenia nóg, skłony, wiosłowanie, pływanie i taniec. Ćwiczenia miały być wykonywane zawsze
z umiarem, lecz często.
Cayce mocno podkreślał znaczenie właściwego odpoczynku podczas ciąży. Ostrzegał przed wszelkiego
rodzaju przeciążeniem, a także zbytnim zaangażowaniem w prace domowe. Należało unikać naprężania,
pchania, ciągnięcia, wspinania się, wbiegania i zbiegania ze schodów, noszenia ciężarów i zbyt długiego stania na jednej nodze. Cayce odradzał także przeciążenie umysłowe lub emocjonalne, czyli zamartwianie się
i nadmierne ożywienie. W kilku przypadkach zalecił łagodne sposoby pobudzenia układu wydalniczego,
przede wszystkim lewatywy czy płukanie okrężnicy bądź łagodne środki przeczyszczające, takie jak mleczko
magnezowe czy oparta na liściach senesu Castoria. Kilkakrotnie Cayce ostrzegał przed przeciążeniem nerek,
zwłaszcza w ostatnich sześciu miesiącach ciąży i zalecał określone pokarmy, takie jak arbuzy, kapustę, warzywa bulwiaste i napar z nasion kawonu, syrop Coca-Coli z wodą oraz w ogóle duże ilości wody. Odradzał
natomiast stosowanie środków moczopędnych, które mogłyby przeciążyć nerki.
Inne zalecenia różniły się nieco od siebie. Kilku pacjentkom w późniejszych miesiącach ciąży Cayce zalecił owijanie brzucha podtrzymującymi bandażami, a kilku innym wizytę u dentysty. W kilku przypadkach doradzał rozmaite ziołowe herbatki zawierające nasiona arbuza (na nerki), koniczynę (na gruczoły mleczne), babkę (przeciw nowotworom), rumianek, szafran, wiąz (dla poprawienia trawienia), dziewannę (przeciw żylakom)
i szantę. Nigdy nie polecał leków farmakologicznych, w tym środków uspokajających. Niezbyt często zalecał
elektroterapię; leczenie "radioaktywne" polecił tylko w jednym przypadku bezsenności.
Generalnie Cayce zalecał karmienie piersią po porodzie, ponieważ wszystkie zdrowe kobiety powinny karmić (301-6) tak długo, jak dziecko tego potrzebuje. Mleko matki dostarcza mu wszystkich niezbędnych składników. Były jedynie trzy wyjątki – jeden związany z niedoborami w składzie mleka matki i dwa inne spowodowane stanem zdrowia i prawdopodobnie wiekiem matki.
Opis przypadku
Wydaje się, że w większości przypadków zastosowano się do rad Cayce'a, a niemal wszystkie ciąże zakończyły się normalnym porodem i urodzeniem zdrowego dziecka. Pewna kobieta, cierpiąca na zadawnione
i bolesne owrzodzenie cewki moczowej, szczęśliwie urodziła zdrowe dziecko (przez cięcie cesarskie). Przypisała życie swoje i dziecka "pomocy Cayce'a i Boga". Typowym przypadkiem była 23-letnia zdrowa kobieta,
która w okresie ciąży otrzymała trzy odczyty. W pierwszym, udzielonym w trzecim miesiącu, Cayce stwierdzał,
że ciąża przebiega normalnie i zakończy się pomyślnie. Dla wspomożenia rozwoju płodu Cayce doradził pa-
41
cjentce zażywanie Calciosu (lub innego dodatkowego źródła wapnia), dwa razy w tygodniu przez dwa, trzy
miesiące. Zalecił jej także dwa lub trzy zabiegi osteopatyczne, wykonane w trzecim i piątym miesiącu ciąży,
pomocne w rozwoju dziecka, a skupiające się na trzecim i czwartym kręgu piersiowym, aż do kręgów guzicznych. Dieta miała zawierać wiele produktów wzmacniających budowę ciała. Witaminę D można było uzupełnić
zażywając Calcios, a witaminy A i C – jedząc świeże surowe warzywa, które miały wchodzić w skład choć jednego posiłku dziennie.
Jako dobre codzienne ćwiczenie Cayce polecił pacjentce spacery na świeżym powietrzu trwające od trzydziestu – pięćdziesięciu minut do półtorej godziny. Pacjentka miała unikać pchania, ciągnięcia, naprężenia
i noszenia ciężarów. Cayce uważał, że nastawienie matki podczas ciąży wpłynie na charakter istoty, która inkarnuje pod postacią jej dziecka, a także na rozwój fizyczny i umysłowy samej matki. Radząc jej zatem, by
"pozostała słodką istotą", mówił dalej: "Bądź szczęśliwa i utrzymuj takie nastawienie, jakie chciałabyś zobaczyć u swego potomka, ze świadomością, że będzie to sposobność przekazu Bożej miłości na ziemi. Nie obowiązek ani powinność, ale sposobność stania się służebnicą Pańską.Taka postawa, taki rodzaj modlitwy
w okresie medytacji i przygotowań, nie tylko zapewni lepsze samopoczucie, ale sprawi, że nastawienie dziecka będzie podobne" (2635-2). W drugim odczycie Cayce stwierdził, iż dziecko rozwija się normalnie. Ponownie doradził codzienne spacery i uzupełnianie diety sokiem z marchwi i selera, pitego dwa lub trzy razy w tygodniu, co najmniej przez sześć tygodni, dla wzmocnienia sił nerwowych rozwijającego się dziecka, jak również samej matki. Trzeci odczyt potwierdził normalny rozwój ciąży, choć Cayce odradzał pacjentce nadmierną
aktywność. Przez dziesięć dni miała zażywać Calcios. Cayce stwierdził, że bliski jest czas rozwiązania i zachęcił pacjentkę, by przygotowała się do niego bez obaw. Mniej więcej trzy tygodnie później pacjentka urodziła zdrowego syna.
CIÑ˚A – SPOJRZENIE OGÓLNE
Cayce udzielił ogółem trzydziestu odczytów trzynastu kobietom w ciąży, w wieku od szesnastu do trzydziestu siedmiu lat. W odczytach tych dawał przeważnie proste, pomocne rady dotyczące zdrowego odżywiania,
dobrego samopoczucia fizycznego i konieczności utrzymania pozytywnego nastawienia. Zawarte w trzech
czwartych przypadków specjalne zalecenia dietetyczne podkreślały znaczenie odżywiania matki. Cayce często zalecał produkty zawierające minerały istotne dla zdrowego rozwoju kości i mięśni, czyli wapń, fosfor
i krzem. Produkty zawierające:
Wapń: kozibród (salsefia), marchew, łupinki ziemniaków, migdały i orzechy laskowe, rzepa, pietruszka, pasternak, czerwona kapusta, szpinak, produkty pełnoziarniste z owsa, żyta i pszenicy, płastugi, ser, cebula,
czosnek, rabarbar, mleko, surowa kapusta.
Fosfor: surowe żółtka, produkty pełnoziarniste, migdały i orzechy włoskie, ryby, skorupiaki, jęczmień, żyto,
fasola, soczewica, surowa kapusta, mleko, owies, kozibród, móżdżek, wątroba, baranina lub gulasz z nerek.
Krzem: owies, szpinak, jabłka, jęczmień, żółtka, truskawki, fasola, figi, kozie mleko, orzeszki buczyny,
grejpfruty, migdały, orzechy włoskie, orzechy laskowe, marchew, ziarna zbóż, nieoczyszczony ryż, żyto, brzoskwinie, wiśnie, produkty pełnoziarniste, szparagi, kapusta, agrest, cykoria, czerwone wino z ciemnym chlebem, pumpernikiel, chleb pełnoziarnisty lub na zakwasie.
Dieta sprzyjająca równowadze kwasowo-zasadowej zawierała powyższe produkty oraz kurczaki, drób,
owoce cytrusowe i ich soki, co według odczytów składało się na zdrowy sposób odżywiania kobiet w ciąży.
Najważniejszym minerałem był wapń. Pięciu pacjentkom dla uzupełnienia wapnia Cayce zalecił jedzenie
kilka razy w tygodniu sucharów cienko posmarowanych Calciosem. Podkreślał także znaczenie zachowania
równowagi wapniowej. W dwóch trzecich odczytów Cayce zalecał gimnastykę i spacery, stanowiące jego zdaniem najlepszą formę ćwiczeń dla kobiet ciężarnych. Odradzał schylanie się, noszenie ciężarów i nadmierną
aktywność, jak również zbyt długie stanie. Dużą wagę przykładał do dbałości o to, by stopy były suche i ciepłe
oraz unikania nagłych dreszczy i przeziębień.
Cayce radził, jak zmniejszyć dolegliwości, na które często skarżyły się kobiety zwłaszcza w pierwszych
miesiącach ciąży, czyli nudności, zawroty głowy, ucisk na nerki i pęcherz moczowy, zaparcia. Dla odciążenia
nerek Cayce zalecał jedzenie arbuzów bądź picie naparu z nasion arbuza dla poprawienia wydalania. Był
ostrożny w zalecaniu środków przeczyszczających. W kilku przypadkach doradził napar z liści senesu, a w ra-
42
zie konieczności przeciwdziałające zaparciom mleczko magnezjowe i Castorię Fletchera. W dwóch innych
przypadkach zalecił płukanie okrężnicy, ale ogólnie Cayce uważał, że przy stosowaniu diety nie powinny wyniknąć problemy trawienne, zwłaszcza gdy je się duże ilości surowych warzyw. Przeciw nudnościom zalecał
picie wody wapiennej lub wody z cytryną, albo kilku kropli wody wapiennej rozpuszczonej w szklance mleka.
Niemal w połowie przypadków Cayce zalecał masaże pleców, by zmniejszyć ucisk na ich niższe partie
i kręgosłup, szczególnie u kobiet w ostatnich miesiącach ciąży. W prawie połowie przypadków dla zmniejszenia naprężenia mięśni, napięcia i usprawnienia krążenia doradzał lekki wieczorny masaż obu stron kręgosłupa i kończyn dolnych, przy pomocy oliwy z oliwek. W późniejszych okresach ciąży odradzał przemęczanie
się. Według Cayce'a postawa przyszłej matki ma wielkie znaczenie dla dobrego samopoczucia i pomyślnego
przebiegu ciąży, jak i rozwoju odpowiednich postaw dziecka. W odczytach radził unikać nadmiernego krytycyzmu, irytacji i zdenerwowania, a utrzymywać spokojne, pozytywne nastawienie wobec świata, mogące mieć
wpływ na rozwój dziecka. W odczycie 711-4 zawarta jest następująca prośba: Panie, uczyń mnie emisariuszem błogosławieństwa dla innych, przez Twą łaskę, Twe miłosierdzie i Twą miłość, która została objawiona
w Jezusie Chrystusie. Pozwól mi w umyśle i ciele na zawsze pozostać w zgodzie z Twym celem wobec dzieci
człowieczych. W odczytach spopularyzowana została niezwykła koncepcja dotycząca ciąży. Według Cayce'a na cechy i charakter dziecka najbardziej działają myśli matki i jej sposób zachowania, zwłaszcza podczas
trzeciego i czwartego miesiąca ciąży. Kilkakrotnie Cayce stwierdzał, że jeżeli matka pragnie, by dziecko przejawiało określoną cechę, powinna o niej rozmyślać i otaczać się odpowiednimi przedmiotami. W otoczeniu
muzyki klasycznej dziecko nabierze umiejętności doceniania tej muzyki, lub jeżeli pragniesz dla dziecka zainteresowań technicznych, myśl o tym – pracuj z maszynami (2803-6). Takie postawy matki wyraźnie wpływają
na dziecko, tak więc matka tolerancyjna i kochająca przeniesie te uczucia na swe dziecko, podobnie jak matka nadmiernie krytyczna i zirytowana. Jak stwierdzono w odczycie 2803-6: Siła duchowa – jaką jest życie –
jest taka, jaką kreujemy, stworzona na wzór naszych postaw, tak samo siły umysłowe i fizyczne ciała.
Opis przypadku
32-letnia kobieta (w spisie przypadek numer 540), otrzymała odczyty 540-6 i 540-7, podczas pierwszego i trzeciego miesiąca ciąży. Pacjentka cierpiała na poranne mdłości i zaparcia. Zalecono jej picie soku z cytryny przeciw
mdłościom i dietę pomocną w zaparciach. W razie konieczności zalecono picie mleczka magnezowego i Castorii
Fletchera. Cayce doradził jej dietę sprzyjającą zachowaniu równowagi kwasowo-zasadowej. W jej skład wchodziły
arbuzy, dynie, fasola strączkowa i cebula. Cayce zalecił także delikatne bandażowanie brzucha pod warunkiem, że
bandaż nie będzie zbytnio go uciskał. Zachęcał również pacjentkę do zachowania pogodnego, pozytywnego nastawienia wobec świata. W drugim odczycie doradził uzupełnienie diety wapniem za pomocą surowego mleka, a także
uzupełnienie krzemu i żelaza. Dla lepszego wydalania polecił picie naparu z nasion arbuza i unikanie potraw smażonych. W razie potrzeby zalecał zabiegi osteopatyczne. Ciąża przebiegła bez komplikacji i pacjentka urodziła
zdrowego chłopca. Dalsze przekazy wskazują, że stosując się do rad zawartych w odczytach, inne pacjentki także
urodziły zdrowe dzieci. W nielicznych przypadkach poród odbywał się z pewnymi powikłaniami.
CZERWIENICA – POLICYTYMIA
Policytymia charakteryzuje się nadmiernym zwiększeniem liczby czerwonych krwinek. Objawy to między innymi
ciemnoczerwony kolor warg, paznokci i błon śluzowych, bóle głowy, rozkojarzenie, utrata słuchu, świąd i ból palców. Edgar Cayce udzielił po jednym odczycie każdemu z czterech pacjentów, w wieku od jedenastu do sześćdziesięciu pięciu lat, cierpiących na czerwienicę. Za czynnik sprawczy Cayce najczęściej uważał złe przyswajanie,
o którym wspomniał w trzech odczytach. W przypadku dwóch pacjentów oznaczało to nadmierną aktywność trzustki. Wspominał także o innych przyczynach powstania choroby, takich jak brak koordynacji nerwowej, zaburzenia
endokrynologiczne i złe krążenie. W przypadku czerwienicy Cayce zalecał przede wszystkim dietę i zioła wzmacniające, wspominając o tym w trzech odczytach. W diecie zalecał owoce, warzywa i małe ilości protein, odradzając
jednocześnie cukier i potrawy smażone. W jednym przypadku zalecił dietę z soków owocowych i wody, by uzupełnić utratę osocza i zmniejszyć liczbę czerwonych krwinek. Aby pomóc w oczyszczeniu organizmu i odbudowie składu krwi, polecał różnego rodzaju zioła wzmacniające. W dwóch przypadkach Cayce polecił elektroterapię.
43
Opis przypadku
Otrzymano dwa późniejsze przekazy od chorych cierpiących na czerwienicę. Jeden z pacjentów odnotował znaczne polepszenie, natomiast druga osoba nie zastosowała się do porad odczytu. Pacjent z odnotowaną znaczną poprawą to 11-letni chłopiec (przypadek oznaczony numerem 674), który otrzymał jeden odczyt
dotyczący czerwienicy. Według Cayce'a, uszkodzenie partii piersiowych stworzyło podwichnięcie, a to wywołało nadmierną aktywność trzustki. W efekcie wątroba zwolniła tempo przetwarzania, co spowodowało nadmierny przyrost czerwonych krwinek. Aby skorygować zaburzenia w trzustce i poprawić skład krwi, przepisano zioła wzmacniające. Jedna z mieszanek zawierała wyciąg z szałwi, inne korzeń łopianu, nalewkę ze stillingii, ambrozję, miód i alkohol. Cayce zalecał także zabiegi kręgarskie zarządzane dwa razy na trzy – cztery tygodnie, zwłaszcza w partiach piersiowych. Po tygodniu odpoczynku należało kontynuować zabiegi przez następne kilka tygodni, później ponownie odpocząć i raz jeszcze podjąć zabiegi. Dieta chłopca miała zawierać
owoce cytrusowe lub kasze na śniadanie, surowe warzywa w południe i ugotowane warzywa z rybą, drobiem
lub baraniną na obiad. Odradzano potrawy smażone. Po miesiącu leczenia zauważono pierwsze postępy.
CZYRAKI
Czyrak jest szczególnie bolesnym, zapalnym obrzmieniem mieszka włosowego, przekształcającym się
w ropień. Typowymi objawami czyraka są zaczerwienienie, obrzęk i ból. Cayce udzielił ogółem trzydziestu
ośmiu odczytów osobom cierpiącym na czyraki lub podobne schorzenia. Wiek pacjentów wahał się od dwudziestu jeden miesięcy do sześćdziesięciu ośmiu lat. W ponad 80% przypadków główną przyczyną powstawania czyraków były zaburzenia wydalania. Ogólnie mówiąc, oznacza to, iż nie wydalone w prawidłowy sposób toksyny wywoływały lokalną infekcję. Przyczyną odkładania się toksyn było nieprawidłowe ich wydalanie
z wątroby, okrężnicy i nerek. Dodatkową przyczyną powstawania czyraków w 15% przypadków było zaburzenie krążenia limfatycznego i wątrobowego. W pięciu przypadkach czynnikiem sprzyjającym tworzeniu się czyraków była infekcja, powstała na przykład wskutek ukąszenia komara lub działania rozmaitych "zarazków".
W trzech przypadkach jako czynnik sprzyjający tworzeniu się czyraków Cayce wymieniał nieprawidłową dietę.
Zbyt duża ilość zawartych w niej tłuszczów przyczyniała się do zaburzeń wydalania, a to z kolei powodowało
podrażnienie i zatrucie organizmu.
LECZENIE
W dwudziestu przypadkach leczenie czyraków polegało na zmianie diety. Unikać należało tłuszczów, cukrów, większości mięs i potraw smażonych, podczas gdy wskazane były warzywa, owoce, pokarmy bogate
w składniki odżywcze oraz duża ilość wody. W szesnastu przypadkach Cayce zalecał rozmaite metody pobudzania wydalania. Często była to mieszanka przeczyszczająca, a zarazem oczyszczająca krew, złożona
z równych części winianu potasu, soli Rochelle i siarki. Zalecał także inne środki przeczyszczające, takie jak
syrop figowy, lewatywy i płukanie okrężnicy, a w pięciu przypadkach toniki ziołowe. Dla odprężenia ciała
i ogólnej poprawy krążenia, w czternastu przypadkach Cayce zalecił nastawianie kręgosłupa. Miało się ono
koncentrować na kręgach lędźwiowych, dziewiątym kręgu piersiowym i odcinku szyjnym.
W dziesięciu przypadkach Cayce zalecał rozmaite substancje, służące zwykle zasuszaniu czyraków. Była
to, między innymi, maść z babki zwyczajnej, roztwór soli Epsom, dwuchlorek rtęci, mieszanki jodowe i olejek
kamforowy. Dziesięciu osobom Cayce zalecał także masaże i nacierania. Substancjami najczęściej wykorzystywanymi do tego celu były oliwa z oliwek i nalewka z mirry oraz masło kakaowe. W dziewięciu przypadkach,
dla ogólnej poprawy krążenia Cayce zalecił różne formy elektroterapii, najczęściej promienie fioletowe, zabiegi "radioaktywne" lub zabiegi przy użyciu elektrycznych aparatów do masażu (z aplikatorem w postaci gąbki),
wykonywane wzdłuż kręgosłupa. W czterech przypadkach dla poprawienia krążenia i wspomożenia wydalania toksyn Cayce doradzał stosowanie hydroterapii w postaci potówek. W trzech przypadkach, po przecięciu
czyraków, zalecał okłady z lodu, albo Glikotymoliny na miejsce infekcji.
44
Opis przypadku
Z raportów wynika, że mniej więcej połowa osób, które otrzymały odczyty poświęcone czyrakom, zastosowała się do udzielonych w nich porad i pozbyła się swej nieprzyjemnej dolegliwości.
Jednym z pacjentów, którzy zgłosili "całkowite uleczenie", była 34-letnia kobieta, której przypadek oznaczono numerem 1747. Otrzymała ona jeden odczyt poświęcony czyrakom. Cayce stwierdzał w nim, że przyczyną choroby był nadmiar toksyn w organizmie spowodowany niewłaściwym wydalaniem. Skutkiem tego był
stan zapalny w obrębie krążenia ogólnego i limfatycznego, który następnie doprowadził do rozwoju czyraków.
Cayce przepisał pacjentce zabiegi osteopatyczne wykonywane dwa razy w tygodniu oraz hydroterapię stosowaną raz w tygodniu. Dodatkowo mniej więcej dwa razy w miesiącu miało być robione wysokie płukanie
okrężnicy połączone z kąpielami parowymi, przy wykorzystaniu olejku sosnowego albo pomocnika baldaszkowatego. Następnie pacjentkę należało nacierać słonym rumem. Do późniejszych nacierań wykorzystywany
miał być alkohol. Dieta pacjentki składać się miała z pokarmów bogatych w składniki odżywcze, takich jak zielone warzywa, ryby, drób i mięso jagnięce, będące źródłem protein. Unikać należało dużych ilości słodyczy
i ciężkostrawnych mięs. Otwarte ranki powstające w miejscu czyraków Cayce polecał smarować maścią
z babki zwyczajnej.
D
DALTONIZM
Daltonizm polega na niemożności rozpoznawania lub różnicowania wszystkich albo niektórych spośród
pięciu kolorów podstawowych. Tylko jedna osoba szukała pomocy Cayce'a w związku z daltonizmem. 25-letniemu mężczyźnie zostały udzielone trzy odczyty (w spisie numer 820). Młodzieniec ten od urodzenia dotknięty był bliżej nie sprecyzowanym rodzajem daltonizmu. Chociaż Edgar Cayce łączył jego chorobę głównie
z przyczynami karmicznymi, odpowiedzialne były za nią także pewne czynniki fizjologiczne. Cayce uważał, że
brak zdolności rozróżniania barw wynikał z "załamywania się" impulsów nerwowych biegnących od nerwu
błędnego znajdującego się w drugim, trzecim i czwartym kręgu piersiowym, do nerwu wzrokowego znajdującego się w kręgach szyjnych, a kontrolującego krążenie wokół gałek ocznych.
Owo "załamywanie" powodowało odkładanie się w oczach toksyn. Pospołu z przemęczeniem mięśni oka,
toksyny wywoływały przeciężenie całego obwodowego układu nerwowego. Jak wyjaśniał Cayce, daltonizm
był wynikiem braku przepływu krwi i energii nerwowej od podstawowych końcówek nerwowych odchodzących
od ośrodkowego i autonomicznego układu nerwowego w wyższej piersiowej, oraz szyjnej okolicy kręgosłupa
(820-2). W wyniku zahamowania krążenia pojawiło się podrażnienie i obrzmienie powiek oraz samej gałki
ocznej, które oddziaływało na obraz pojawiający się na siatkówce oka lub na charakter tego, co odbija się w soczewkach i źrenicach, i co dociera do samego centrum wzrokowego (820-2).
LECZENIE
Leczenie składało się z dwóch-trzech zabiegów osteopatycznych tygodniowo, wykonywanych przez dwa
do trzech tygodni dla skorygowania pierwszego kręgu piersiowego, a następnie pierwszego i drugiego kręgu
szyjnego. Celem pobudzenia nerwów, po każdym zabiegu, na oba odcinki kręgosłupa stosować należało promienie fioletowe. Podczas okresu odpoczynku rozpocząć się miały zabiegi z Mokrym Ogniwem oraz złotem
wykonywane w regularnych (ale nie określonych) odstępach czasu.
Płytka miedziana miała być umieszczana na wysokości czwartego kręgu piersiowego, a płytka niklowa po-
45
między pierwszym a drugim kręgiem szyjnym. Celem zabiegów z Mokrym Ogniwem było skorygowanie okolicy szyjnej kręgosłupa i centrów mózgowych, a także wzmocnienie impulsów nerwowych biegnących do głowy
i szyi. Pacjent miał wykonywać zabiegi w dwu-trzytygodniowych cyklach, z trzema tygodniami przerwy, aż do
zaobserwowania poprawy. Cayce zalecał również dietę bogatą w owoce cytrusowe, zielone i surowe warzywa
oraz chleb z pełnoziarnistej mąki. Pozwalał na jedzenie tylko niewielkich ilości mięsa i ziemniaków, chociaż
pacjent mógł jeść skórki ziemniaczane. Cayce odradzał również jedzenie bananów i surowych jabłek.
Nie otrzymano dalszych raportów od pacjenta spod numeru 820.
DYSKOPATIA
W trzech odczytach udzielonych przez Edgara Cayce'a, a poświęconych chorobom dysków, pacjenci cierpieli na nie leczone urazy dysku kręgosłupa, odpowiedzialne za różnorodne zaburzenia ze strony układu autonomicznego. Ze względu na specyficzne pochodzenie oraz efekty każdego z urazów, podsumowujemy tutaj
dwa odczyty poświęcone dyskopatii.
OPIS I PRZYPADKU
32-letni pacjent (w spisie pod numerem 2805) skarżył się na uczucie napięcia i pobolewanie nóg oraz ramion, a także na tępy ból w całym ciele. Cayce stwierdził okrężne uszkodzenie kręgosłupa w odcinku guzicznym oraz boczne uszkodzenie na wysokości trzeciego i czwartego kręgu piersiowego. Ucisk w kości ogonowej i wzdłuż wyższego odcinka osi lędźwiowej oddziaływał na przepływ impulsów nerwowych z ośrodkowego
układu nerwowego do układu gruczołowego. Dodatkowo w wyniku słabszego funkcjonowania gruczołów, od
czasu do czasu występowały wahania liczby czerwonych i białych krwinek, a to powodowało zaburzenia
w wielu narządach. Cayce zalecił zabiegi hydroterapeutyczne w sześcio-dziesięciotygodniowym cyklu. Po gorących i zimnych natryskach pacjent wykonywać miał kąpiel parową w kabinie parowej, z wykorzystaniem jednej łyżeczki Atomidiny rozpuszczonej w 1/4 litra wrzącej wody. Z początku chory miał umieszczać na odcinku
guzicznym kręgosłupa cienki ręcznik zmoczony w nasyconym roztworze soli Epsom. Następnie należało robić
delikatny masaż przy użyciu oliwy z oliwek i nalewki z mirry, zmieszanych w równych ilościach. Dla wspomożenia wydalania Cayce doradzał dietę zawierającą owoce i warzywa, a także łagodną gimnastykę wieczorną,
taką jak rozciąganie i kołysanie kończynami.
Podsumowując, mężczyzna wyraził zaufanie do odczytu i przedkładał rady Cayce'a nad zalecenia lekarzy
do tego stopnia, że w końcu poradził bratu, by także poprosił o odczyt u jasnowidza.
OPIS II PRZYPADKU
Pacjent oznaczony w spisie numerem 4020 był 38-letnim policjantem. Jak powiedział Edgarowi Cayce, istniało prawdopodobieństwo, że z powodu bólu pleców straci pracę. W jego przypadku lekarze z Kliniki Mayo
stwierdzili wypadnięcie dysku. Cayce nie zgadzał się z ich opinią. Twierdził, że to zaburzenie procesu przemiany materii spowodowało osłabienie nerwów ruchowych i zmniejszenie siły mięśni kończyn. Cayce zalecił
zabiegi hydroterapeutyczne składające się z łagodnej kąpieli parowej i dokładnego masażu wykonywanego
raz w tygodniu przez okres trzech tygodni.
Następnie zalecał trzytygodniowy odpoczynek i ponowne podjęcie zabiegów. Polecał też zastosowanie terapii krótkofalowej w wyższym odcinku piersiowym i lędźwiowo-krzyżowym kręgosłupa. Menu pacjenta składało się z owoców morza, drobiu i mięsa jagnięcego, oraz surowych warzyw. Dla skorygowania nieprawidłowego przyswajania cukru, Cayce zalecił jadanie raz w miesiącu karczochów jerozolimskich gotowanych we
własnym sosie. Odradzał jedzenie słodyczy i cukierków, chociaż zalecał miód. Policjant zgłosił, iż w wyniku
kuracji zaleconej przez Cayce'a, jego stan uległ poprawie. Mimo to zaakceptował rozpoznanie lekarzy z Kliniki Mayo i stwierdził, że diagnozy Cayce'a były błędne.
46
DYSTROFIA MI¢ÂNI
Dystrofia mięśni jest postępującym zaburzeniem dziedzicznym, które charakteryzuje się zanikiem i usztywnieniem mięśni. Wiele odmian tej choroby zwyrodnieniowej jest natury wrodzonej i ujawnia się krótko po urodzeniu, ale dystrofia mięśni może wystąpić także w późniejszym wieku. Edgar Cayce udzielił dziesięciu odczytów dziewięciu pacjentom, w wieku od siedmiu do pięćdziesięciu czterech lat, którzy cierpieli na jedną
z form dystrofii mięśniowej. W każdym z przypadków zaburzenie, przynajmniej w części, wiązało się z czynnikami karmicznymi, bądź dysharmonią w funkcjonowaniu gruczołów. Generalnie Cayce twierdził w odczytach,
że choroby zwyrodnieniowe są wynikiem endokrynologicznych lub chemicznych zaburzeń organizmu, które
osłabiają bodźce nerwowe. Chociaż odczyty w przypadkach dystrofii mięśniowej są pełne otuchy, Cayce dał
jasno do zrozumienia, że leczenie może wymagać długotrwałego wysiłku, być może będzie potrzeba lat, aby
odwrócić proces degeneracji i uzyskać widoczną poprawę. Tymczasem zalecił chorym pielęgnowanie duchowego nastawienia do życia. Przynajmniej trzem pacjentom radził żywić nadzieję, zachować cierpliwość i spróbować zrozumieć karmiczną naturę swej niemocy. W sześciu przypadkach Cayce wskazywał na karmę jako
bezpośrednią przyczynę choroby i wyraźnie sugerował, że dystrofia mięśni i prawdopodobnie inne choroby
zwyrodnieniowe mogą być dziedzictwem umysłowym, emocjonalnym i fizycznym. Często stwierdzał w odczytach, że centra endokrynologiczne ciała są bezpośrednimi przekazicielami karmy. Za sytuację karmiczną
uważał okoliczność sprzyjającą rozwojowi duszy, zarówno rodziców, jak i dotkniętej chorobą osoby.
Czynniki prenatalne – w dwóch przypadkach uważane za bezpośredni powód choroby – także można brać
za przyczynę karmiczną, podobnie jak obrażenia, które w jednym z dwóch przypadków wynikły przy porodzie.
W takich sytuacjach Cayce wierzył, że należy wyciągnąć tu określone nauki duchowe. W jednym z odczytów
na ten temat stwierdza: Analizując stan jednostki, odkryliśmy, że przyczyna jest w głównej mierze karmiczna,
a jednak nie można by tego nazwać grzechem rodziców bądź samej istoty, lecz sposobnością, w której dzięki
cierpliwości i wytrwałości odebrać można naukę.
Cayce utrzymywał, że w sytuacjach karmicznych niezwykle ważna jest postawa osoby zainteresowanej
i osób z nią związanych. Znalazło to swój wyraz w jego wypowiedziach dla kilku pacjentów, którzy szukali
u niego pomocy. Stwierdził że mogą wyzdrowieć, jeśli wybiorą taką postawę. Z punktu widzenia Cayce'a, każdy, kto prowadzi duchowe poszukiwania i bardziej stara się pomagać innym, dokonał już takiego wyboru.
LECZENIE
Wszystkim pacjentom Cayce zalecił to samo leczenie. W każdym z przypadków zasugerował elektroterapię pomocną w odbudowie nerwów i odwróceniu atrofii. We wszystkich przypadkach, prócz dwóch, zalecał
zastosowanie Ogniwa Mokrego, zwykle z chlorkiem złota. Złoto miało być stosowane zamiennie z innymi substancjami, takimi jak azotan srebra czy olejek kamforowy. Wszystkim pacjentom Cayce zalecał także masaże
mające pobudzić ośrodki nerwowe i odtworzyć zdolność reagowania osłabionych mięśni. Zarządził codzienne
masaże kręgosłupa, kończyn dolnych i innych okolic, zwłaszcza po elektroterapii. Jako pomoc w masażu najczęściej polecał olej kokosowy, zwykle w połączeniu z olejem z oliwek i lanoliną, chociaż dwukrotnie doradził
również wykorzystanie masła kakaowego. W pięciu przypadkach częścią leczenia była dieta z przewagą produktów wzmacniających budowę ciała, z wysoką zawartością witamin A, D i B complex. Przynajmniej w jednym przypadku Cayce zalecił witaminy jako uzupełnienie diety. By wspomóc regenerację spowolnionych reakcji nerwowych i funkcjonowania gruczołów, dwóm pacjentom przepisał doustne zażywanie małych dawek
chlorku złota i bromku lub dwuwęglanu sodu. W dwóch przypadkach doradził także zabiegi kręgarskie.
Opis przypadku
Troje pacjentów, którzy otrzymali odczyty, zastosowało się do podanych porad i zrelacjonowało wyniki leczenia.
U dwóch rezultaty były pomyślne, a trzeci nie zanotował polepszenia. Opis wyników leczenia znajdujemy w przypadku oznaczonym numerem 3649, a dotyczącym 9-letniego chłopca, który otrzymał odczyt na temat dystrofii
mięśni. Wcześniej odwiedził Klinikę Mayo, gdzie zdiagnozowano przerostową dystrofię mięśni. Lekarz nie potrafił
zasugerować żadnych sposobów leczenia. Brat chorego dziecka cierpiał na tę samą chorobę. Cayce wierzył, że
47
stan chłopca wynika z przyczyn karmicznych. Pod względem fizycznym przypisywał go skutkom wyraźnego
uszkodzenia przy narodzinach. W odczycie zalecił stosowanie Ogniwa Mokrego, co najmniej przez trzydzieści minut dziennie, a następnie dokładny, od stóp do głowy, masaż masłem kakaowym wzdłuż kręgosłupa. Po pewnym
okresie leczenia ojciec chłopca przekazał: "Leczymy dziecko i ma się trochę lepiej ".
E
EGZEMA
Egzema jest ostrą lub przewlekłą, niezaraźliwą chorobą zapalną skóry. Zazwyczaj charakteryzuje się występowaniem rozmaitych swędzących wyprysków. Towarzyszący chorobie świąd może być silny i długotrwały,
co często prowadzi do zaburzeń emocjonalnych.
Edgar Cayce udzielił ogółem piętnastu odczytów dla ośmiu dorosłych osób cierpiących na egzemę. Wiek
pacjentów wahał się od dwudziestu do czterdziestu lat. Cayce winą za powstanie egzemy obarczał brak koordynacji narządów odpowiedzialnych za wydalanie. Skutkiem tego było nadmierne zakwaszenie jelit, przez co
toksyny siłą wprowadzane były do krwiobiegu, a organizm musiał wydalać je przez układ oddechowy oraz pory skóry. Do powstania choroby przyczyniały się także czynniki takie jak zaburzenia głębszego i powierzchniowego krążenia, podwichnięcia kręgosłupa i zaburzenia gruczołowe. W kilku przypadkach Cayce uznał, że
przyczyną powstania egzemy jest wysoka temperatura powietrza i reakcje alergiczne. Na przykład wysypka
na dłoniach u pacjenta spod numeru 2516 spowodowana była dużą ilością pyłu aluminiowego w fabryce,
w której pracował chory.
LECZENIE
Metody leczenia, jakie Cayce zalecał w przypadku egzemy, pod wieloma względami były do siebie podobne.
W siedmiu przypadkach na osiem kładł nacisk na dietę. Jego zalecenia pokrywały się tu w większości z zaleceniami ogółu jego odczytów. Podkreślał wagę pokarmów alkalicznych, odżywczych i przeczyszczających. Trzem pacjentom odradzał picie piwa i napojów gazowanych, które jego zdaniem przyczyniały się do powstawania zaburzeń fizycznych.
W pięciu przypadkach Cayce zalecał zabiegi osteopatyczne, których przeznaczeniem była korekcja podwichnięć kręgosłupa przyczyniających się do po wstawania egzemy. Inne metody lecznicze koncentrowały się głównie
na procesie przemiany materii oraz na zewnętrznym leczeniu egzemy. Sugerowanym w czterech przypadkach
środkiem wspomagającym trawienie była herbata szafranowa. Równie często Cayce wspominał o dziewannie,
zarówno pod postacią naparu, jak i toniku używanego do mycia skóry albo do nasączania okładów. W przypadku
trzech pacjentów Cayce zalecał tonik ziołowy, który w dwóch odczytach składał się z korzenia żółtego szczawiu,
korzenia rdestu wężownika, liści buchu, podofiliny, zielonej ambrozji, kwiatu czarnego bzu, ryżowej whisky oraz
balsamu tolutańskiego.
Celem jeszcze lepszego wspomożenia wydalania, w połowie przypadków Cayce doradzał płukanie okrężnicy.
Trzykrotnie przepisał proszek przeczyszczający opisywany przez niego jako środek oczyszczający krew. Składał
się on z równych ilości siarki, winianu potasu i soli Rochelle. Cayce wspominał też o różnych rodzajach innych
środków przeczyszczających. Według Cayce'a, przy zapobieganiu nadmiernemu wysychaniu i pękaniu naskórka
pomocnych było kilka rodzajów środków o zastosowaniu zewnętrznym. Dwukrotnie wymienionym środkiem
uśmierzającym było mydło Cuticura, Maść Ray'a, Glikotymolina oraz puder zawierający stearynian cynku.
48
Opis przypadku
Kiedy do Cayce'a zgłosiła się z prośbą o odczyt 44-letnia pacjentka, oznaczona w spisie numerem 2332,
cierpiała na grzybicę stóp i egzemę. Jej choroba była wynikiem "odchylenia" (być może zahamowania przepływu impulsów nerwowych lub krążenia), spowodowanego podwichnięciami w lędźwiowym, krzyżowym i guzicznym odcinku kręgosłupa. Stan ten łączył się z zaburzeniami funkcjonowania gruczołów, w szczególności
nadnerczy. "Odchylenie" doprowadziło do stanu zapalnego w kończynach dolnych i zaburzeń krążenia powierzchniowego, co z kolei spowodowało powstanie egzemy i grzybicy stóp. W przypadku tej pacjentki słabo
skoordynowane było wydalanie. W ustroju obecne były toksyny, a choroba obejmowała także układ nerwowy
i krążenie. Cayce zalecił serię co najmniej sześciu do ośmiu zabiegów osteopatycznych, koncentrujących się
na dolnym odcinku kręgosłupa. Co drugi zabieg dotyczyć miał też pierwszego kręgu szyjnego oraz trzeciego
i dziewiątego kręgu piersiowego. Co wieczór przed snem pacjentka wypijać miała niewielkie ilości naparu
z dziewanny (trzydzieści do czterdziestu pięciu mililitrów). Sześćdziesiąt gramów świeżych liści dziewanny
trzeba było zaparzyć w litrze wody. Naparu nie należało przetrzymywać dłużej niż dwa dni. Pacjentka unikać
miała potraw smażonych, ziemniaków, białego pieczywa i wołowiny. Cayce zalecał duże ilości warzyw, szczególnie dyni, marchwi i piżmianu jadalnego. Rośliny strączkowe, warzywa bulwiaste i owoce pacjentka miała
jeść sporadycznie (chociaż w innym przypadku Cayce uznał spożywanie owoców za korzystne). Cayce odradzał też w odczycie mieszanie różnych rodzajów kwasów pokarmowych, takich jak brzoskwinie i pomidory.
Unikać należało piwa i napojów gazowanych, chociaż pacjentce wolno było, ze względu na nerki, pić syrop
Coca-Coli rozpuszczony w niegazowanej wodzie. Dodatkowo na obszary objęte chorobą, Cayce polecał stosowanie środka zmiękczającego, w postaci mieszanki wykonanej z równych ilości oliwy z oliwek i olejku arachidowego. Według późniejszych raportów zarówno egzema, jak i grzybica stóp zostały "wyleczone".
G
G¸UCHOTA WYWO¸ANA USZKODZENIEM NERWU
Głuchota spowodowana uszkodzeniem nerwu polega na utracie słuchu wskutek zaburzeń nerwowych, albo obecności płynu w uchu środkowym. Jedenaście osób, w wieku od sześciu do siedemdziesięciu lat, otrzymało ogółem trzynaście odczytów poświęconych głuchocie nerwowej oraz wiążącym się z nią zaburzeniom.
Główną przyczyną choroby, wymienianą przez Cayce'a w niemal 70% przypadków, było osłabienie wydalania. Powoduje ono ogólne przekrwienie, a czasami nieżyty, które mogą umiejscowić się w trąbce słuchowej,
wywołując nacisk na nerwy doprowadzające impulsy i prowadząc do ubytku słuchu.
W 50% przypadków czynnikiem dodatkowym były zaburzenia nerwowe spowodowane skrzywieniami kręgosłupa, które uszkadzają nerwy doprowadzające, szczególnie zaś nerwy słuchowe.
Osłabienie krążenia krwi i limfy także było czynnikiem dodatkowym w 35% przypadków. W dwóch przypadkach Cayce wspomniał o infekcji ucha wewnętrznego, w dwóch innych – o stanach emocjonalnych.
LECZENIE
Główną metodą leczenia głuchoty nerwowej, zalecaną przez Cayce'a w 70% przypadków, był masaż. Miał
on na celu pobudzanie krążenia w okolicy kręgosłupa i/lub twarzy oraz ponad trąbkami słuchowymi. W około
60% przypadków Cayce doradzał zabiegi kręgosłupa koncentrujące się na odcinku szyjnym i piersiowym.
W około 40% przypadków Cayce zalecał elektroterapię, najczęściej pod postacią Mokrego Ogniwa z chlorkiem złota.
49
Około 30% osób Cayce udzielił porad dotyczących diety. Kładł nacisk na łatwo przyswajalne, alkalizujące
pokarmy, takie jak owoce, jarzyny i soki. W dwóch przypadkach zalecił płukanie okrężnicy dla wspomożenia
procesu oczyszczania. Za sprawę bardzo istotną w holistycznym podejściu do chorego, Cayce uważał zachowanie pozytywnego nastawienia. Jednemu z pacjentów udzielił następującej porady: Ten kto nie wierzy, iż
spotka go wszystko, co najlepsze, kiedy postępuje słusznie, już przegrał. Nie obwiniaj innych o to, co się stało, lub może się stać. Umacniaj się pod względem fizycznym, umysłowym, duchowym, a spotka cię to co najlepsze (5203-1).
Opis przypadków
Raporty uzupełniające przesłane zostały w czterech spośród jedenastu przypadków. Trzy osoby zgłosiły
dobre wyniki, podczas gdy czwarta najwyraźniej nie postąpiła zgodnie ze wskazaniami swojego odczytu. Poniżej znajduje się opis dwóch spośród owych czterech przypadków.
Sześcioletni chłopiec, z przypadkiem oznaczonym numerem 1090, otrzymał jeden odczyt poświęcony głuchocie w wyniku uszkodzenia nerwu. W wieku pięciu miesięcy chłopiec zachorował na koklusz, a w późniejszym okresie miał trudności ze słuchem i nie mówił. Do momentu udzielenia mu odczytu, był już u dwudziestu
trzech lekarzy, którzy twierdzili, że nerwy w uszach chłopca zostały całkowicie zniszczone wskutek napięcia
wywołanego kaszlem kokluszowym, oraz że chłopiec nigdy nie będzie już prawidłowo słyszał. Jednakże prognoza Cayce'a była inna i bardziej zachęcająca. Dziecko było już wcześniej leczone przez chiropatę, a Cayce
zauważył, że dzięki tej i innym metodom leczenia chłopiec może mieć realną nadzieję na odzyskanie słuchu.
W odczycie udzielonym dziecku Cayce stwierdził, że podstawową przyczyną głuchoty było przekrwienie
w obrębie naczynia mleczowego. Aby je zmniejszyć, przykładano tam okłady z gorącego oleju rycynowego,
trzy lub cztery razy w tygodniu, przez dwa do czterech tygodni (okolica ta mogła być także masowana olejem
rycynowym). Zabiegi miały być wykonywane przez miesiąc, a po dwu-trzytygodniowym odpoczynku, przez
następny miesiąc. Cayce doradzał także dietę złożoną z łatwoprzyswajalnych, wzbogacających krew pokarmów. Po pewnym czasie stosowania zabiegów chiropraktyk chłopca zdał następującą relację o postępach leczenia: "Po kilku tygodniach leczenia pacjent słyszał dźwięki i powtarzał słowa odwrócony do mnie tyłem tak,
że nie mógł czytać z ruchu moich warg."
Inny pacjent (oznaczony w spisie numerem 5132), 70-letni mężczyzna, otrzymał jeden odczyt poświęcony
głuchocie spowodowanej uszkodzeniem nerwu. Cayce uznał, że przyczyną choroby był głównie stan podobny
do nieżytu, który zaatakował trąbkę słuchową i wywołał nacisk na nerwy, czego wynikiem była głuchota i szum
w uszach. Cayce zalecił wykorzystanie Mokrego Ogniwa z chlorkiem złota. Przy każdym zabiegu, dla zmniejszenia przekrwienia, wzdłuż całego kręgosłupa wykonywany miał być masaż.
Mężczyzna najwyraźniej zastosował się do porady Cayce'a gdyż zgłosił, że poprawił się jego ogólny stan
zdrowia, chociaż nadal szumiało mu w uszach.
G¸UCHOTA SPOWODOWANA ZAPADNI¢CIEM TRÑBKI S¸UCHOWEJ
Zapadnięcie trąbki słuchowej jest chorobą powodującą utratę słuchu. Edgar Cayce udzielił ogółem trzydziestu dwóch odczytów poświęconych tej chorobie, dla dwudziestu trzech osób, w wieku od dwudziestu czterech do siedemdziesięciu pięciu lat. Główną przyczyną choroby, wymienioną przez Cayce'a w szesnastu
przypadkach, było osłabione lub nieprawidłowe krążenie. Cayce zauważył, że wielu spośród pacjentów cierpiało na anemię i/lub osłabienie krążenia limfatycznego. Częste było także zapalenie i śluz w uszach, który
osłabiał trąbkę słuchową i ostatecznie powodował jej zapadnięcie.
W dziesięciu innych przypadkach Cayce stwierdził, że główna przyczyna choroby to nieprawidłowe przyswajanie. Wynikiem tego było nadmierne zakwaszenie organizmu i jego podatność na infekcję, która ostatecznie rozwinęła się w uchu. W znacznej liczbie przypadków do nadmiernego zakwaszenia organizmu
w równym stopniu przyczyniały się zaburzenia wydalania. Czasami stwierdzano także podwichnięcia kręgosłupa oraz brak koordynacji w układzie nerwowym. W jednym z odczytów Cayce w następujący sposób wyjaśnia przyczyny powstania choroby uszu: Zaburzenia krążenia wskazują na podwichnięcie wyższego odcinka
piersiowego i odcinka szyjnego kręgosłupa oddziałujące na krążenie w okolicy narządów słuchu. Powoduje to
50
zapadanie się tkanek w obrębie głowy, w trąbce słuchowej, w zatokach, a także w miękkich tkankach twarzy,
tak iż z czasem wszystkie części obwodowego układu nerwowego zostają objęte chorobą krążenia (685-1).
W czterech przypadkach Cayce wspominał o infekcji lub egzemie powodujących podrażnienie trąbki słuchowej. Prowadziło to do zapalenia i ostatecznie do zapadania się trąbki.
LECZENIE
Głównym sposobem leczenia tej przypadłości, zaleconym przez Cayce'a w dwudziestu jeden przypadkach, był pewien rodzaj miejscowego nastawiania, zwany operowaniem przy pomocy palca. Zabieg ten miał
rozwierać przylegające do siebie ścianki trąbki słuchowej. Dla uzyskania właściwych wyników konieczna była
pomoc osteopaty posługującego się tą właśnie techniką. Często stosowano także ogólne zabiegi osteopatyczne. Dla poprawienia krążenia i wzmocnienia nerwów, w odczytach dla piętnastu osób, Cayce sugerował
wykonywanie zabiegów elektroterapeutycznych, w zależności od potrzeb przybierających rozmaite formy.
Najczęściej zalecał promienie fioletowe, następnie zabiegi "radioaktywne" i Mokre Ogniwo. Dziewięciu pacjentom Cayce udzielił porad dotyczących diety. Dużą wagę przykładał w nich do pokarmów alkalizujących,
takich jak owoce i warzywa. Nie zalecał wołowiny i wieprzowiny, jednakże niekiedy polecał wywar z wołowiny,
przyjmowany w postaci toniku.
Aby zmniejszyć zakwaszenie i usunąć nadmiar toksyn, w dziesięciu przypadkach Cayce polecał stosowanie środków wspomagających trawienie, takich jak preparaty soli Eno i sody. Trzem pacjentom sugerował masaże koncentrujące się szczególnie na okolicy szyi i piersi. Ich zadaniem było rozluźnienie nerwów i stymulacja krążenia. Równie często Cayce polecał gorące okłady z Glikotymoliny, umieszczane u podstawy ucha, dla
oczyszczenia go. Aby pomóc organizmowi w odzyskaniu równowagi niezbędnej w zwalczeniu infekcji, w wielu przypadkach Cayce zalecał także relaksację i medytację.
Opis przypadku
Tylko w sześciu przypadkach pacjenci nadesłali raporty uzupełniające. Trzy osoby zgłosiły niewielką poprawę lub jej brak, podczas gdy trzy inne zaobserwowały korzystne wyniki leczenia. Jedną z osób, które zaobserwowały poprawę stanu zdrowia, była 75-letnia kobieta (w spisie przypadek numer 3105). Otrzymała ona
jeden odczyt poświęcony obustronnej głuchocie będącej wynikiem zapadnięcia się trąbek słuchowych. Cayce
uważał, że główną przyczyną choroby było zakłócenie przepływu impulsów nerwowych biegnących w kierunku obwodowego układu nerwowego, co stanowiło wynik podwichnięcia trzeciego i czwartego kręgu piersiowego. Według Cayce'a nastąpiło spowolnienie krążenia i zapalenie uszu, wskutek czego zapadły się obydwie
trąbki słuchowe pacjentki. Główną metodą leczenia zaleconą przez Cayce'a była osteopatyczna "operacja
przy pomocy palca " mająca na celu rozwarcie trąbek słuchowych i przywrócenie słuchu. Cayce zalecał także
wykonywanie codziennych okładów z Glikotymoliny. Przygotowywano je przez nasączenie lekiem trzechczterech warstw waty, a następnie przykładano na godzinę u podstawy i po obu stronach uszu. Wieczorem po
okładach, twarz, szyja i uszy pacjentki, a także piersiowy odcinek kręgosłupa, miały być masowane elektrycznym aparatem do masażu. Oprócz tego, codziennie stosowane miały być zabiegi "radioaktywne", w czasie
gdy pacjentka medytowała nad Biblią. Chora zgłosiła poprawę stanu zdrowia po zastosowaniu zabiegów
przepisanych jej w odczycie.
GOÂCIEC STAWOWY POST¢PUJÑCY – CHOROBA REUMATOIDALNA
Choroba reumatoidalna jest chroniczną, układową chorobą zapalną o nieznanej przyczynie. Chociaż choroba reumatoidalna może pojawić się w dowolnym wieku, zazwyczaj rozpoczyna się pomiędzy dwudziestym
a czterdziestym rokiem życia. Objawem jest charakterystyczny, symetryczny obrzęk stawów, któremu towarzyszy usztywnienie, miejscowe podwyższenie temperatury, wrażliwość na dotyk oraz ból.
Edgar Cayce udzielił ogółem dziewiętnastu odczytów dla jedenastu osób chorych na przewlekły, postępujący gościec stawowy. Ich wiek wahał się od dwudziestu do siedemdziesięciu dwóch lat.
Wymieniony w siedmiu przypadkach brak koordynacji gruczołowej był głównym czynnikiem powodującym
51
wystąpienie choroby reumatoidalnej, ponieważ brak prawidłowego wydzielania hormonów przyczyniał się do
zaburzeń krążenia, nieprawidłowego poziomu wapnia we krwi, oraz złego wchłaniania minerałów pochodzących z pokarmu. W sześciu przypadkach Cayce uznał, że przyczyną choroby było nieprawidłowe wydalanie
prowadzące do odkładania się w ciele toksyn. To z kolei prowadziło w końcu do takiego przeciążenia układów,
że powodowało powstanie choroby reumatoidalnej. W czterech przypadkach Cayce wspominał o skrzywieniach kręgosłupa, szczególnie jego dolnego odcinka. W trzech przypadkach, jako czynnik sprzyjający chorobie, wymieniał nieprawidłowe przyswajanie.
LECZENIE
Osobom cierpiącym na przewlekły, postępujący gościec stawowy Cayce zalecał stałe metody leczenia.
Dziesięć osób otrzymało porady dotyczące diety, w których nacisk położono na spożywanie pokarmów alkalizujących. Cayce radził pacjentom jedzenie dużych ilości surowych warzyw, szczególnie kapusty, rukwi wodnej, selera, marchwi i sałaty. Miały być one podawane w dowolnej kombinacji, i stanowić jeden posiłek w ciągu dnia. (Cayce sugerował również, że z warzyw przygotowywać można galaretki.) Cayce przedkładał rośliny
liściaste ponad odmiany strączkowe czy bulwiaste. Gorąco polecał pokarmy zawierające minerały, takie jak
magnez, krzem, siarka i jod. Minerały te znajdują się w homarach, krewetkach, grzybach, cebuli, pomidorach,
ananasach, małżach, czosnku, gruszkach, owocach cytrusowych, żółtkach jaj, szpinaku, migdałach, orzechach włoskich, życie, w pełnoziarnistej mące, winogronach, jęczmieniu, wiśniach, agreście, owsie, suszonych śliwkach, szatkowanej pszenicy, jabłkach, niełuskanym ryżu, brukselce, kalafiorach, kapuście włoskiej,
gorczycy, rzodkiewkach i czarnych borówkach. Cayce polecał także mięso jagnięce i drób, ale unikać należało wołowiny i wieprzowiny, potraw smażonych oraz słodyczy. W dwu przypadkach Cayce stwierdził, że możliwym do przyjęcia rodzajem mięsa jest dziczyzna. Dziewięciu osobom Cayce udzielił instrukcji na temat masaży, do których zazwyczaj należało stosować mieszanki olejków oparte na oliwie z oliwek i olejku arachidowym.
Podczas masażu szczególną uwagę poświęcić należało kończynom i stawom.
W siedmiu przypadkach Cayce zalecał zastosowanie rozmaitych rodzajów elektroterapii, zaś w poważniejszych, w których występowała degeneracja nerwów, Cayce doradzał stosowanie Mokrego Ogniwa w celu ich
regeneracji. Dwukrotnie polecał także promienie fioletowe i leczenie "radioaktywne". W pięciu przypadkach
Cayce zalecał hydroterapię, która najczęściej przybierała postać kąpieli z solami Epsom. Zabiegi te miały na
celu odprężenie ciała oraz zlikwidowanie bólu.
Cztery osoby otrzymały instrukcje dotyczące doustnego przyjmowania Atomidiny w celu poprawienia koordynacji gruczołów. W czterech przypadkach Cayce sugerował także zastosowanie chlorku złota; w trzech odczytach w połączeniu z bromkiem lub dwuwęglanem sodu rozpuszczonymi w wodzie. Miało to wspomóc
układ nerwowy. Aby uśmierzyć ból chorych stawów, w kilku przypadkach Cayce doradzał wykonywanie miejscowych okładów. Dwukrotnie wspominał przy tym o solach Epsom, a raz o oleju rycynowym i Glikotymolinie.
W trzech przypadkach Cayce doradzał środki przeciwbólowe w postaci aspiryny, jadu kobry (którego stosowanie mógł zalecić tylko lekarz mający w tym doświadczenie) oraz kapsułek zawierających olejek eukaliptusowy, rektyfikowany olejek terpentynowy i benzoes. W dwóch przypadkach Cayce polecał tonik Kaldak
i środki przeczyszczające. W czterech przypadkach sugerował nastawianie całego kręgosłupa.
Opis przypadku
Tylko trzy osoby spośród pacjentów, którzy otrzymali odczyty poświęcone chorobie reumatoidalnej, ściśle
zastosowały się do udzielonych w nich instrukcji. Dwie osoby zgłosiły dobre wyniki kuracji, trzecia zaś nie zauważyła żadnej poprawy. Jedną z dwóch osób, które dostrzegły poprawę stanu zdrowia, była chora z przypadkiem opisanym pod numerem 120, 72-letnia kobieta. Otrzymała ona siedem odczytów poświęconych chorobie reumatoidalnej. Według Cayce'a naciski na kręgosłup, w połączeniu z nieprawidłowym wydalaniem, doprowadziły do spowolnienia obiegu krwi i oddziaływały na nerwy prowadzące do objętych chorobą stawów,
dając w rezultacie objawy artretyzmu. W pierwszym odczycie Cayce zasugerował chorej zmianę otoczenia.
Nie wymienił jednak żadnej szczególnej okolicy, do której powinna się udać. Omówił także dietę, w skład której wejść miały pokarmy szczególnie bogate w magnez, krzem i siarkę.
Pacjentka miała poddać się zabiegom osteopatycznym całego kręgosłupa, przy czym naprzemiennie, co
52
drugi dzień wykonywane miały być masaże ogólne i korekcyjne. Zastosować należało także leczenie promieniami sinusoidalnymi, trwające po trzy minuty, szczególnie w centrum ramieniowym i w dolnym centrum lędźwiowym. W drugim odczycie Cayce polecał pacjentce zabiegi z promieniami fioletowymi, wykonywane co drugi dzień lub częściej. Na półtorej do dwóch godzin przed każdym zabiegiem pacjentka miała zażywać niewielkie dawki roztworów bromku sodu i chlorku złota. Cayce instruował, że roztwór zawierać miał jeden grań
chlorku złota na uncję destylowanej wody, a inny roztwór, dziesięć gramów sody na uncję destylowanej wody.
Pacjentka miała przyjmować po dwie krople roztworu złota i cztery krople roztworu sody, rozpuszczone w połowie szklanki wody. W tym okresie nastawianie kręgosłupa wykonywane miało być tylko raz na tydzień, w połączeniu z nagrzewaniem ciała. Cayce doradzał stosowanie zwykłego syropu przeciwbólowego w postaci
mieszanki olejku eukaliptusowego, rektyfikowanego olejku terpentynowego i benzosolu. Dla odprężenia ciała
polecał zazwyczaj kąpiele parowe z wywarem z oczaru. W trzecim odczycie Cayce zalecił gorące okłady nasycone solami Epsom przykładane bezpośrednio na obolałe kończyny i stawy. W odczycie tym polecał także
wykonywanie zabiegów z Mokrym Ogniwem oraz regularną gimnastykę na świeżym powietrzu pozwalającą
czerpać korzyści płynące z oddziaływania ultrafioletowych promieni słońca. W czwartym odczycie Cayce doradzał kobiecie, by zaprzestała używania mieszanki eukaliptusowej, a w piątym zalecał wykonywanie zabiegów "radioaktywnych" z jodem. W szóstym odczycie sugerował pewne zabiegi neuropatyczne, podczas których kończyny miały być delikatnie masowane wzdłuż linii prowadzących ku ośrodkowemu układowi nerwowemu. W siódmym odczycie polecał kontynuowanie tych zabiegów.
GOÂCIEC STAWOWY – STAN OSTRY
Ostry gościec stawowy jest poważnym schorzeniem, które atakuje głównie dzieci i ludzi przed pięćdziesiątym rokiem życia. Objawy choroby to bolesne zapalenie stawów, wysoka gorączka i zapalenie mięśnia sercowego lub zastawek. Edgar Cayce udzielił jedenastu odczytów sześciu pacjentom, w wieku od siedmiu do
czterdziestu lat. Dla wszystkich przypadków typowa była obecność we krwi i limfie bakterii paciorkowca powodujących zapalenie endokrynologiczne oraz przeciążenie nerwów i mięśni. W niemal wszystkich przypadkach
czynnikiem sprzyjającym rozwojowi bakterii było złe wydalanie.
LECZENIE
Chociaż wśród sposobów leczenia zalecanych przez Cayce'a nie ma zbyt wielkiej zgodności, w czterech
przypadkach szczególny nacisk położył on na dietę oczyszczającą i inne środki przeczyszczające. Płukanie
okrężnicy i środki przeczyszczające typu Castoria czy mleczko bizmutowe, miały pomóc chorym w pozbyciu się
nagromadzonych resztek trawiennych i toksyn z organizmu. Ponadto dieta pacjentów miała zawierać potrawy
lekkostrawne, przede wszystkim zupy, surowe i gotowane warzywa, kasze pełnoziarniste i owoce cytrusowe.
W trzech przypadkach Cayce zalecał także masaże kręgosłupa i pleców, z użyciem mieszanek takich jak roztwór alkoholu etylowego zmieszanego z masłem kakaowym. Niekiedy polecał także zioła wzmacniające, zażywanie Atomidiny lub Glikotymoliny, okłady z Atomidiny lub soli emskiej, diatermę i naświetlania kwarcowe.
Opis przypadku
W przypadku 7-letniej dziewczynki (2810) ostry gościec stawowy przypisano nieprawidłowemu wydalaniu,
które doprowadziło do zakażenia paciorkowcami i ucisku na kręgosłup. Cayce przepisał ziołową mieszankę
z podofiliny, leptandryny i sanguinarii [północnoamerykańska roślina makowata – przyp. tłum.] przyjmowaną
w kapsułce co wieczór, przez trzy dni z rzędu. Sporadycznie należało także podawać Castorię, przynajmniej
do czasu sprowokowania trzech zadowalających wypróżnień, a następnie spore dawki Sal Hepatica. Dwa razy dziennie Cayce zalecił nacieranie kręgosłupa i pleców roztworem alkoholu etylowego z dodatkiem masła
kakaowego. Cayce zlecił dietę zawierającą kurczaki i rosół z kurczaków, kasze, warzywa i owoce, chociaż
owoców nie należało podawać przed zakończeniem leczenia Castoria. Rodzice dziewczynki dokładnie zastosowali się do porad odczytu, a po pewnym czasie przekazali, że ich córka wyzdrowiała i mogła brać udział
w różnych zajęciach szkolnych, w tym gimnastyce.
53
GRONKOWCE – ZAKA˚ENIE
Gronkowce to rodzaj bakterii kulistych, układających się w charakterystyczne grona; pojawiają się przy
różnego rodzaju zakażeniach. Gronkowce odpowiadają za choroby takie jak ból gardła, szkarlatyna, gorączka
reumatyczna, zapalenie płuc, liszajec, choroby serca i choroby kości. Najczęściej bakterie gronkowca występują przy bólu gardła i liszajcu. Nie rozpoznane i nie leczone dolegliwości tego typu mogą doprowadzić do innych powikłań, takich jak infekcje ucha, ostry gościec stawowy i choroby nerek. W leczeniu generalnie stosuje się antybiotyki. Edgar Cayce udzielił dziewięciu pacjentom po jednym odczycie, gdzie wskazał na gronkowce odpowiadające za wiele różnych problemów zdrowotnych. W siedmiu przypadkach główną przyczyną zakażenia gronkowcami było nieprawidłowe wydalanie. Spowolnione funkcjonowanie układu trawiennego pozwoliło bakteriom na pozostanie w organizmie na tyle długo, by rozmnożyły się i spowodowały zakażenie.
Czynnikami sprzyjającymi były złe krążenie i podwichnięcia kręgosłupa, o których Cayce wspomniał w trzech
przypadkach, i które często wiązały się z nieprawidłowym przyswajaniem, zaburzeniami równowagi nerwowej
i zaburzeniami endokrynologicznymi.
LECZENIE
We wszystkich przypadkach, prócz jednego, leczenie zakażenia gronkowcami opierało się na zaleceniach
dietetycznych. Cayce polecał przede wszystkim produkty alkaliczne, takie jak warzywa, owoce i soki owocowe. Niekiedy wspominał o innych pokarmach wzmacniających ciało, między innymi o produktach pełnoziarnistych, wyciągu z wątroby i drożdżach. W pięciu przypadkach zalecał masaże i nacierania kręgosłupa. Do masażu polecał wykorzystanie alkoholu w celu uśmierzenia gorączki i zmniejszenia zatorów oraz mieszanki baraniego łoju, olejku kamforowego i olejku terpentynowego. W czterech przypadkach doradzał elektroterapię,
dwukrotnie w formie masaży aparatem elektrycznym do masowania ciała. W czterech przypadkach polecał
także zabiegi kręgarskie, zwłaszcza w partii piersiowej, a w czterech innych wewnętrzne oczyszczenie poprzez płukania okrężnicy lub zastosowanie środków przeczyszczających. Od czasu do czasu Cayce wspominał o okładach z soli emskiej, przykładanych na chore miejsca, naparze z nasion arbuza, Atomidinie, inhalacjach i środkach do stosowania miejscowego.
Opis przypadku
Po zastosowaniu się do zaleceń Cayce'a, trzech spośród dziewięciu pacjentów odnotowało poprawę zdrowia.
Zajmiemy się przypadkiem 41-letniej kobiety, której udzielono jednego odczytu dotyczącego zakażenia bakteryjnego. Przeciążenie w połączeniu z przeziębieniem, przekrwieniem i złym wydalaniem obniżyły odporność pacjentki
(z przypadkiem odnotowanym pod numerem 1100), co doprowadziło do infekcji. Na początku Cayce doradził chorej
wymoczenie stóp w wodzie gorczycowej, a później masaż stóp i nóg mieszanką baraniego łoju, olejku terpentynowego i olejku kamforowego. Aby pomóc w przezwyciężeniu przeziębienia i przekrwienia, Cayce zalecił inhalacje
dróg oddechowych mieszanką z olejku eukaliptusowego, oczyszczonego olejku terpentynowego i nalewki z benzoesu. Jako środek pomocny w odbudowie odporności ciała, zalecił jedną kroplę Atomidiny rozpuszczoną w połowie
szklanki wody wypijanej przed śniadaniem a dwie krople w porze snu. W drugim dniu zalecał dwie krople Atomidiny
rano i pięć wieczorem. Trzeciego dnia miała nastąpić przerwa, a po niej wznowienie leczenia, począwszy od jednej
kropli Atomidiny rano. Dla wzmocnienia organizmu Cayce zalecił dietę alkaliczną zawierającą chleb kukurydziany
i wyciąg z wątroby Valentine'a. Zlecił także zabiegi kręgarskie, zwłaszcza w partii piersiowej i szyjnej oraz w części
głowy za uszami. Pacjentka zastosowała się do rad Cayce'a i doniosła później o poprawie zdrowia.
GRYPA
Grypa jest chorobą zakaźną wywoływaną przez wirus. Typowymi objawami grypy są dreszcze, gorączka,
kaszel, bóle głowy, bóle mięśniowe, a niekiedy nudności. Edgar Cayce udzielił ogółem dwudziestu trzech odczytów poświęconych schorzeniom grypopodobnym. Odczyty te przeznaczone były dla trzynastu osób w wie-
54
ku od trzech do siedemdziesięciu pięciu lat. We wszystkich przypadkach przyczyną grypy była pewnego rodzaju infekcja wirusowa. Opisując w odczytach dalsze przyczyny choroby, Cayce wymienił czynniki obniżające odporność pacjenta w stopniu wystarczającym, by wirus grypy zdołał opanować jego organizm. W ośmiu
przypadkach Cayce wspominał o zaburzeniach krążenia i wydalania. Przekrwienie w układzie wątrobowym
i limfatycznym wywołane przez zaburzenia krążenia, prowadzi zazwyczaj do przeciążenia i podrażnienia błon
śluzowych. Jest to powodem nadmiernego wytwarzania limfy, infekcji i gorączki. Osłabienie wydalania prowadzące do odkładania się toksyn w okrężnicy i krwiobiegu, stanowi dodatkowy czynnik sprzyjający rozwojowi
choroby. W jego następstwie w organizmie pojawia się przekrwienie oraz przeciążenie układu krążenia.
Sprzyjającym czynnikiem jest też osłabienie przyswajania i skrzywienia kręgosłupa. W połączeniu czynniki te
powodowały powstanie okoliczności sprzyjających rozwojowi bakterii, co prowadziło do wystąpienia gorączki
i rozmaitych objawów związanych z grypą. Dodatkowo bakterie atakują okolice gardła i klatki piersiowej, wywołując trudności w oddychaniu, takie jak przekrwienie nosa i płuc oraz kaszel.
LECZENIE
Kuracja przepisywana przez Cayce'a pacjentom chorym na grypę zasadniczo skierowana była na zmniejszenie przekrwienia i udzielenie pomocy organizmowi w zwalczaniu infekcji. We wszystkich przypadkach,
z wyjątkiem dwóch, Cayce udzielił porad dotyczących odżywiania. Radził by do czasu ustąpienia ostrej infekcji, spożywać pokarmy płynne lub półpłynne, w trosce o to, by jak najmniej obciążać organizm. Dieta dla osób
chorych na grypę składała się niemal w całości z owoców i soków owocowych (szczególnie cytrusowych), warzyw i soków jarzynowych, wywarów z wołowin, oraz napoju zawierającego żółtka jaj, niewielką ilość alkoholu
oraz mleko. W lżejszych stanach pacjent mógł włączać do diety inne łatwoprzyswajalne, odżywcze potrawy,
ale pokarm musiał być alkaliczny. W takim przypadku w skład diety wchodziły pełnoziarniste kasze, wątroba,
ryby i jajka. Unikać należało innych rodzajów mięsa, tłuszczu, dużych ilości słodyczy oraz skrobi.
Aby zmniejszyć przekrwienie ustroju i oczyścić go z nadmiaru toksyn, w jedenastu przypadkach Cayce zalecał różne metody pobudzania wydalania. Najczęściej przepisywał lewatywy i płukanie okrężnicy oraz Castorię. Lek przyjmowano w niewielkich ilościach, często w ciągu dnia, aż do uzyskania wypróżnienia. Sześciu
osobom Cayce radził zastosowanie nastawiania kręgosłupa dla zrównoważenia krążenia i pobudzenia pracy
nerek oraz okrężnicy. Zabiegi te, zazwyczaj ogólne, koncentrowały się na piersiowej i szyjnej okolicy kręgosłupa. Niemal równie często Cayce zalecał masaże mające także równoważyć krążenie i pobudzać wydalanie. Aby zmniejszyć przekrwienie w dwóch przypadkach doradzał nacieranie stóp i dolnych partii nóg mieszanką łoju baraniego, olejku kamforowego i terpentynowego.
Pięciu osobom Cayce zalecił wykonywanie rozmaitych rodzajów inhalacji. Polecał środki do inhalacji na alkoholu, spray'e i korzystanie z aparatów do wytwarzania oparów. Były to wszystko środki wykrztuśne, których
zadaniem było zmniejszenie przekrwienia i złagodzenie kaszlu.
W dwóch przypadkach Cayce polecał ziołowe środki łagodzące kaszel i pomagające w odkrztuszaniu śluzu, a dwóm innym osobom doradzał przyjmowanie mieszanki złożonej z białka jaj, cytryny, miodu i gliceryny.
W czterech przypadkach Cayce przepisał gorące okłady na różne części ciała. W jednym były to okłady z soli
Epsom umieszczane na brzuchu, w innym – na plecach w okolicy krzyża. Cayce zalecał też okłady z cebuli
umieszczane w jednym przypadku na gardle, a w innym z tyłu głowy i na dołku pod piersiami. Okłady te należało trzymać przez co najmniej dwie-trzy godziny. Składały się z utartej surowej cebuli umieszczonej w płóciennym woreczku warstwą o grubości od sześciu milimetrów do półtora centymetra. Po zabiegu można było
przemyć ciało.
Trzem osobom Cayce zalecał hydroterapię, dwukrotnie w postaci moczenia stóp i dolnych partii nóg w gorącej wodzie gorczycznej dla pobudzenia krążenia. Niekiedy wspominał o innych środkach leczniczych, takich
jak Calcidin, herbata szafranowa, elektroterapia i wodny roztwór dwuwęglanu sodu. Czasami Cayce udzielał
po prostu rad odwołujących się do zdrowego rozsądku pacjentów. Mówił na przykład o tym, by ciepło się ubierać, unikać przeciągów, ogrzewać stopy, dbać o to, by były suche, i dużo odpoczywać aż do pełnego powrotu
do zdrowia.
55
Opis przypadku
31-letni mężczyzna (mający w katalogu numer 431), otrzymał jeden odczyt poświęcony grypie, przeziębieniu i przekrwieniu. Choroba związana była z nieprawidłowym wydalaniem i osłabieniem opróżniania dwunastnicy, co powodowało zakwaszenie układu trawiennego i obniżało odporność ustroju na wirusa grypy.
Ponieważ choroba dotyczyła przewodu pokarmowego, Cayce przepisał dietę płynną złożoną z soków owocowych. Zalecił wykonanie głębokiej lewatywy z użyciem wodnego roztworu soli i sody dla pobudzenia wydalania i usunięcia z ustroju toksyn. Aby wspomóc proces, sugerował zażywanie co dwadzieścia-trzydzieści minut niewielkich ilości Castorii, aż do momentu opróżnienia żołądka. Jako środek alkalizujący Cayce zalecał Alka-Seltzer, który jego zdaniem wywierał uspokajający wpływ na żołądek. Jedna łyżka stołowa Alka-Seltzera
przyjmowana miała być po dwóch-trzech porcjach Castorii. Cayce zalecał też zabiegi osteopatyczne regulujące wydalanie i pobudzające pracę wątroby. Wieczorem w dniu zabiegu polecał przyjmowanie Zilatonu. Mężczyzna najwyraźniej zastosował się do porad Cayce'a, ponieważ w kilka dni później zgłosił, że stan jego zdrowia uległ poprawie.
GRYPA – OBJAWY POCHOROBOWE
Grypa rozpoczyna się gwałtownie gorączką, dreszczami, złym samopoczuciem, kaszlem i osłabieniem.
W przypadku niektórych osób objawy te mogą osłabić organizm i spowolnić proces powrotu do zdrowia.
Edgar Cayce udzielił ogółem dwunastu odczytów dla jedenastu osób, które cierpiały na objawy pochorobowe grypy. Głównym następstwem choroby, zaobserwowanym w dziesięciu przypadkach, było zaburzenie krążenia wątrobowego powodujące przerwanie produkcji limfy, proces który wcześniej osłabiony został przez początkowy atak grypy. We wszystkich przypadkach, z wyjątkiem trzech, Cayce wspomniał o osłabieniu wydalania, w wyniku którego następuje zwiększenie ilości toksyn w organizmie. U siedmiu osób dodatkowym czynnikiem było osłabienie przyswajania. Osłabione ciało nie może czerpać z pokarmu odpowiednich składników
odżywczych, co prowadzi do pogłębiania osłabienia fizycznego. W czterech przypadkach do powstania choroby przyczyniły się podwichnięcia kręgosłupa. Urazy i uciski w odcinku piersiowym i szyjnym hamowały prawidłowy przebieg impulsów nerwowych, powodując dalsze zaburzenia w układzie krążenia.
LECZENIE
Metody leczenia zalecane przez Edgara Cayce'a miały na celu przede wszystkim wzmocnienie odporności
organizmu. W dziesięciu przypadkach udzielił porad dotyczących odżywiania. Dieta zawierać miała pokarmy
alkalizujące, takie jak owoce, warzywa i ich soki. Cayce zalecał też pełnoziarniste kasze, żółtka jaj, ryby oraz
lżejsze mięsa; unikać należało wieprzowiny, dużych ilości skrobii, białego pieczywa i potraw smażonych.
W ośmiu przypadkach Cayce zalecał oczyszczenie jelit w celu usunięcia nagromadzonych toksyn i odpadów. Najczęściej polecał płukanie okrężnicy oraz lewatywę, chociaż niekiedy zalecał też środki przeczyszczające. W siedmiu przypadkach sugerował nastawianie kręgosłupa, głównie dla zmniejszenia nacisków w okolicy wątroby i nerek. W odczytach udzielonych dwóm osobom wspomniał o masażach osteopatycznych odprężających całe ciało. Aby pobudzić krążenie, w czterech przypadkach zalecił elektroterapię. W połowie przypadków sugerował wykonywanie zabiegów "radioaktywnych". Czterokrotnie przepisał toniki ziołowe, które
miały pobudzać przyswajanie i ogólnie wzmacniać ciało. Zawierały środki wspomagające trawienie, takie jak
dziki żeń-szeń, dziki imbir i stillingię. Trzykrotnie zalecił inne rodzaje środków wspomagających trawienie, takich jak Acigest. Dwa razy zalecał hydroterapię, masaże, gimnastykę i zażywanie Calciosu.
Opis przypadku
Pacjentem oznaczonym numerem 2580 był mężczyzna w nieznanym wieku, który otrzymał jeden odczyt
poświęcony przeziębieniu i grypie. W następstwie choroby pojawiły się u niego zaburzenia trawienia, osłabienie krążenia limfatycznego i zapadnięcie okrężnicy. Występowały również skoki ciśnienia krwi. Chory skarży
się na zawroty i bóle głowy.
56
Aby oczyścić okrężnicę z toksyn, Cayce zalecił wykonanie w ciągu pierwszych dziesięciu dni leczenia
dwóch zabiegów płukania okrężnicy. Następnie rozpocząć miały się zabiegi osteopatyczne korygujące szósty
i siódmy kręg piersiowy, odcinek lędźwiowy i odcinek od trzeciego i czwartego piersiowego do pierwszego
kręgu szyjnego. Wykonanych miało zostać osiem do dziesięciu takich zabiegów. Po tygodniowym okresie odpoczynku nastąpić miała kolejna seria zabiegów. Unikać należało tłuszczów i ciężkostrawnych mięs, chociaż
w umiarkowanych ilościach można było jeść ryby, mięso jagnięce i drób. Cayce nie zalecał także picia napojów gazowanych. Szczególnie zaś polecał owoce, soki owocowe i surowe warzywa oraz ich soki.
Cayce wskazał dwa leki ziołowe wspomagające trawienie. Pierwszy z nich, korę wiązu, należało żuć raz
lub dwa razy dziennie, a powstały płyn połykać. Drugim środkiem była łagodna herbata przyrządzona z amerykańskiego szafranu, którą pacjent miał pić raz dziennie. Chociaż mężczyzna wyrażał zadowolenie ze swojego odczytu, nie zastosował się do zawartych w nim porad z przyczyn osobistych. Tylko trzy spośród jedenastu
osób, jakie otrzymały ten rodzaj odczytów, zdały relację z wyników leczenia. Dwie z nich, po zastosowaniu się
do porad Cayce'a, w pełni powróciły do zdrowia.
GRZYBICA STÓP
Istnieją dwie postaci grzybicy stóp, ostra i przewlekła. Pierwsza postać charakteryzuje się występowaniem
na bokach stopy i pomiędzy palcami małych pęcherzyków, czemu towarzyszy niejednolite zaczerwienienie
skóry. Pęcherzyki często ulegają zakażeniom bakteryjnym. Zazwyczaj występuje również pękanie i rozmiękanie zainfekowanych tkanek. Druga postać charakteryzuje się występowaniem łusek formujących się na suchych, zaczerwienionych obszarach skóry.
Niektórzy ludzie zdają się być bardziej podatni na grzybicę stóp. Choroby tej łatwo można się nabawić
w wilgotnych szatniach. Czynnikami predysponującymi ludzi do grzybicy stóp są ciasno ułożone palce, które
nie rozsuwają się nawet podczas stania oraz nadmierne pocenie się stóp. Obecnie grzybicę stóp leczy się zazwyczaj płynami przeciwgrzybiczymi i usuwaniem martwych lub zainfekowanych tkanek przed zastosowaniem takiego płynu lub kąpieli. U osób, u których występują duże predyspozycje do tej choroby, powszechne
są jej nawroty. Cayce udzielił dziewiętnastu odczytów dla trzynastu osób, w tym pięciu kobiet, cierpiących na
grzybicę stóp. We wszystkich przypadkach choroba ta była tylko jednym z omawianych problemów, zazwyczaj nie najważniejszym. Cayce podkreślał, że do choroby predysponują trzy główne czynniki: skrzywienia
kręgosłupa, niewłaściwa dieta oraz zaburzenia wydalania. W co najmniej dziesięciu przypadkach, Cayce
wspominał o chorobach kręgosłupa. W jednym przypadku powiedział, że osoby chore na grzybicę stóp niemal
zawsze cierpią wskutek leżących u jej podłoża schorzeń lub urazów kostnych, zaburzających normalną fizjologię kończyn dolnych (477-1). Wynikiem tego jest osłabienie obiegu krwi w nogach i stopach oraz obniżenie
odporności na zakażenie.
Cayce często zalecał zmianę diety, sugerując, że nieprawidłowy sposób odżywiania może przyczyniać się
do powstawania grzybicy stóp, poprzez obniżenie odporności organizmu. Podkreślał konieczność unikania
pokarmów zakwaszających, w skład których wchodzą mięsa i skrobia, albo które zawierają cukier lub alkohol.
Według Cayce'a przebyty uraz kręgosłupa, jak również dolegliwości bólowe szczególnie w jego dolnym odcinku, mogą wskazywać na chorobę kręgosłupa leżącą u podłoża grzybicy stóp. W takim przypadku choroba
dotyczyła najczęściej odcinków lędźwiowo-krzyżowego i guzicznego. Czasami występowały również mniej
istotne schorzenia wyższych partii kręgosłupa.
LECZENIE
W odczytach Cayce opisuje pięć podstawowych metod leczenia grzybicy stóp. Wszystkie one mają na celu zwalczenie przyczyny choroby. Do metod tych należy nastawianie kręgosłupa, dieta, regulacja wydalania,
elektroterapia oraz zabiegi miejscowe. Każda z tych metod dostosowana była do indywidualnych potrzeb
i schorzeń pacjenta. W dwunastu przypadkach, jako leczenie uzupełniające prowadzone równolegle z leczeniem podstawowych zaburzeń, Cayce zalecał wykonywanie na noc miejscowych okładów. Najczęściej wspominał o maści i roztworze Ray'a. Polecał również inne roztwory, obecnie niedostępne w sprzedaży [na terenie
USA – przy p. tłum.]
57
W kilku przypadkach Cayce polecał rozmaite preparaty do masażu stóp i kostek nóg. Dwóm osobom przepisał miksturę składającą się z oliwy z oliwek oraz nalewki z mirry połączonych w równych ilościach. Przed
dodaniem mirry należało oliwę podgrzać. Preparat miał być dokładnie wmasowywany w palce, podbicie i całą
podeszwę stopy. W kilku przypadkach Cayce zalecał moczenie stóp w łagodnym płynie antyseptycznym, takim jak Absorbin Jr. albo woda morska, zaś w jednym odczycie polecał przykładanie na stopy wilgotnych okładów nasyconych dziewanną. W dziesięciu przypadkach Cayce zalecał nastawianie kręgosłupa. Zabiegi korygujące miały być wykonywane w seriach, a ich zadaniem było przywrócenie kręgosłupa do normalnego stanu.
Szczególną uwagę Cayce zwracał na okolicę lędźwiową, krzyżową i guziczną, chociaż zabiegi dotyczyły całego kręgosłupa. Dziewięciu osobom Cayce sugerował zmiany sposobu odżywiania. Kładł nacisk na potrawy alkalizujące, takie jak warzywa i owoce zarówno gotowane, jak i surowe. Do najczęściej polecanych "mięs" należały ryby, drób i mięso jagnięce. Wołowinę pacjenci jeść mieli rzadko, a całkowicie unikać wieprzowiny.
Szczególnie zaś unikać mieli suszonych roślin strączkowych, takich jak groch i fasola, a także ziemniaków
oraz ciężkostrawnych połączeń np. makaronu z serem. Szkodliwe było również łączenie owoców cytrusowych
z wyrobami mącznymi, kawy i herbaty z mlekiem lub śmietanką. Pacjenci mieli wykluczyć z diety nadmiar słodyczy, smażone potrawy, piwo i napoje gazowane. W czterech przypadkach Cayce przepisał płukanie okrężnicy, lewatywy i dietę przeczyszczającą. Równie często zalecał elektroterapię, szczególnie promienie fioletowe, których celem było ogólne i miejscowe pobudzenie krążenia.
Z odczytów Cayce'a wynika więc, iż zajmując się drobną chorobą skóry, jaką jest grzybica stóp, możemy
odkryć i leczyć przewlekłe zaburzenia fizjologiczne dotyczące kręgosłupa, a także skorygować dietę oraz
poprawić wydalanie.
Opis przypadku
W zaledwie kilku relacjach pacjenci poruszali temat grzybicy stóp. Trzy osoby zgłosiły jednak, iż po zastosowaniu kuracji zaleconej przez Cayce'a choroba została "wyleczona". 19-letni pacjent (przypadek oznaczony
numerem 219) otrzymał odczyt poświęcony grzybicy stóp połączonej z kilkoma innymi chorobami. Cayce
stwierdził, że główną przyczyną grzybicy były podwichnięcia w piersiowym odcinku kręgosłupa spowodowane
urazem. Dodatkową przyczyną choroby było ogólne osłabienie. Chłopak cierpiał także na zaburzenia gruczołowe, metaboliczne, krążeniowe oraz na toksemię. Aby pomóc w zachowaniu wewnętrznej równowagi organizmu, Cayce zapisał pacjentowi odpowiednią dietę. Zalecił serię ośmiu do piętnastu zabiegów mających skorygować chorobę kręgosłupa. Dla pobudzenia wydalania polecił picie naparu z ambrozji oraz przyjmowanie leku
o nazwie Simmon's Liver Regulator i kwasów trawiennych. Do masażu stóp polecał mieszankę białego oleju
rosyjskiego [olej mineralny, mieszanka płynnych węglowodorów uzyskiwanych z ropy naftowej – przyp. tłum.]
z wyciągiem z oczaru, olejkiem sasafrasowym i naftą. W późniejszym raporcie rodzice młodzieńca będący
chiropraktykami donieśli, iż wykonali zalecone przez Cayce'a zabiegi. Pacjent całkowicie wyzdrowiał. Z listu
jasno wynika, że "gdyby matka nie zamówiła dla niego odczytu i nie zastosowała się do udzielonych w nim
porad, chłopak nie zdołałby uleczyć swojego ciała ani przy pomocy metod fizycznych, ani przy pomocy siły
umysłu ".
GUZY MACICY
Edgar Cayce udzielił ogółem siedemdziesięciu trzech odczytów dotyczących guzów macicy, choroby charakteryzującej się powstaniem na jajowodach lub ściance macicy guzów tłuszczowych. Udzielono ich dziesięciu pacjentkom, w tym jednej, która otrzymała sześćdziesiąt odczytów dotyczących różnych dolegliwości.
W trzech przypadkach nie omówiono przyczyn choroby, ponieważ stan był poważny i zalecono jak najszybszą
operację.
W pozostałych przypadkach Cayce przypisywał guzy macicy kilku zaburzeniom wewnętrznym organizmu.
W czterech przypadkach Cayce wspomniał o złym wydalaniu menstruacyjnym, które zakłóciło działanie gruczołów limfatycznych, pozwalając na gromadzenie się limfy w macicy. Inne wspomniane czynniki sprzyjające
to brak koordynacji między gruczołami dokrewnymi i brak pewnych elementów we krwi. W dwóch przypadkach za powstanie guzów macicy odpowiedzialne były zrosty i zmiany w narządach rozrodczych.
58
LECZENIE
W przypadkach guzów zalecenia lecznicze nieco się od siebie różniły. W pięciu przypadkach Cayce zalecił
dietę alkaliczną zawierającą głównie surowe i gotowane warzywa, owoce cytrusowe, ryby, drób i jagnięcinę.
Odradzał potrawy smażone, tłuszcze i słodycze. W pięciu przypadkach, dla zmniejszenia nacisku na narządy
rozrodcze, zalecił zabiegi kręgarskie, skupione przede wszystkim na kręgach krzyżowych i lędźwiowych bezpośrednio związanych z narządami rozrodczymi. Również w pięciu przypadkach doradzał różnego rodzaju
formy elektroterapii, najczęściej "fioletowe promienie" z zastosowaniem aplikatora dopochwowego oraz leczenie "radioaktywne". Czterem pacjentkom Cayce zalecił płukanki rozcieńczonym roztworem Atomidiny lub Creolinu. W przypadku Atomidiny zalecał zwykle łyżeczkę środka na litr ciepłej wody. Niemal równie często dla
poprawy wydalania doradzał użycie środków przeczyszczających, typu oliwa z oliwek, Serutan lub sól emska. Niekiedy Cayce doradzał masaże i łagodne nacierania oliwą z oliwek.
Opis przypadku
35-letnia kobieta (przypadek numer 2330), cierpiała na tyłozgięcie macicy, które przyczyniło się do powstania
zrostów i zmian na ściance macicy powodujące kłopoty menstruacyjne i nagromadzenie toksyn w macicy. Pacjentka otrzymała trzy odczyty. W tym przypadku Cayce zalecił serię sześciu zabiegów osteopatycznych przeprowadzanych dwa razy w tygodniu, a skoncentrowanych przede wszystkim na kręgach guzicznych, krzyżowych i lędźwiowych. Raz w tygodniu, najlepiej w dzień po przeprowadzeniu zabiegu kręgarskiego, polecano przez kilka minut "fioletowe promienie" z zastosowaniem aplikatora dopochwowego, a następnie płukanie rozwodnionym roztworem
Atomidiny (łyżeczka na litr ciepłej wody). Po zastosowaniu się do odczytu odnotowano ogólną poprawę. W drugim
odczycie Cayce zalecił pacjentce sześć dalszych zabiegów kręgarskich w partii lędźwiowo-krzyżowej. Ponadto doradzał zwiększenie dawki Atomidiny i stosowanie promieni ultrafioletowych najwyżej raz w tygodniu, przerywając
naświetlania na czas menstruacji. W diecie ograniczyć należało skrobię, tłuszcze i ser, a jeść więcej owoców cytrusowych, zwłaszcza grejpfrutów. Dla poprawy wydalania Cayce radził pacjentce zażywanie pół łyżeczki oliwy z oliwek trzy do czterech razy dziennie. Stan zdrowia kobiety wyraźnie się poprawił, ale w ciągu dwóch lat objawy powróciły i pacjentka zgłosiła problemy z menstruacją i wydalaniem. W trzecim odczycie Cayce zalecił od pięciu do
sześciu zabiegów osteopatycznych dziennie skoncentrowanych na kręgach lędźwiowo-krzyżowych i dolnych piersiowych. Ponadto polecał promienie ultrafioletowe i płukanie rozcieńczonym roztworem Atomidiny lub Glikotymoliny
(jedna łyżeczka na litr ciepłej wody) raz w tygodniu. Mniej więcej w rok po otrzymaniu trzeciego odczytu odnotowano, że chora poddała się zabiegowi chirurgicznemu usunięcia włókniaka wielkości grejpfruta. Według informacji
przekazanej przez bliskiego przyjaciela, pacjentka nie stosowała się do rad odczytów i zaniedbała swój stan.
GUZY MÓZGU
Guz jest nieprawidłową masą komórek, która powiększa się i rośnie niezależnie od otaczających ją tkanek. Edgar Cayce udzielił szesnastu odczytów poświęconych guzom mózgu lub guzom wewnątrzczaszkowym. Sześć
z nich przeznaczonych było dla tej samej osoby. Za przyczynę powstawania guzów mózgu Cayce uważał najczęściej zwolniony przepływ krwi, przez co pewne obszary mózgu nie były w wystarczającym stopniu zaopatrywane
w tlen. Zaburzenie krążenia nie pozwalało także na właściwe wydalanie komórkowych produktów ubocznych
i transport limfocytów zwalczających chorobę. Zaburzenia nerwowe, brak równowagi gruczołowej, osłabienie przemiany materii i niewłaściwa dieta, były według Cayce'a dodatkowymi czynnikami powodującymi powstanie choroby.
LECZENIE
W około połowie przypadków Cayce zalecał masaże. W czterech odczytach podkreślał, że nacieranie powinno odbywać się od głowy ku kończynom dolnym. Zalecał różne rodzaje olejków do masażu. W dwóch odczytach wspominał o mieszance równych części oliwy z oliwek i nalewki z mirry. Innymi zalecanymi metodami
leczenia były odpowiednia dieta, helioterapia i elektroterapia (przy pomocy Mokrego Ogniwa albo zabiegów
"radioaktywnych").
59
Opis przypadku
Metody leczenia zalecane w przypadku 25-letniej kobiety (w spisie przypadek oznaczony numerem 673),
są pod wieloma względami reprezentatywne dla metod przepisywanych w większości odczytów udzielonych
pacjentom cierpiącym na guzy mózgu. Pierwszymi objawami, które wystąpiły nagle u pacjentki, było podwójne widzenie, nudności, silne bóle i zawroty głowy. Po dwutygodniowym pobycie w szpitalu rozpoznano u chorej nieoperacyjny, nieuleczalny guz mózgu. W ciągu kilku tygodni pacjentka straciła władzę w lewej ręce i nodze. Cayce stwierdził, że przyczyną powstania guza było nałożenie się na siebie poważnych chorób. Uważał,
że bez niezwykłej cierpliwości i wytrwałości, niewiele można będzie poradzić na chorobę pod względem fizycznym. Pacjentka ta przeżyła rozczarowanie i straciła zaufanie do przyjaciela. Owo rozczarowanie, które
pod względem fizycznym komplikowała obecność toksyn w ustroju, wywołało załamanie nerwowe uniemożliwiając chorej kontrolę emocjonalną. Na dodatek toksyny obecne w krwiobiegu kobiety, wywołały zapalenie
limfy i usztywnienie ścięgien. Innymi przyczynami choroby, oprócz braku fizycznej koordynacji i odkładania się
toksyn, było nadużywanie leków i hipnozy.
Cayce leczył psychiczne aspekty choroby, pobudzając duchową świadomość kobiety. Budził w niej wolę
uwolnienia się z obsesji i znalezienia celu w życiu. Lecząc przyczyny fizyczne, przepisał popiół aktywny zażywany codziennie w dawce 1/4 grana, a następnie helioterapię z wykorzystaniem światła ultrafioletowego
i kwarcowego. Co wieczór przed snem miał być wykonywany masaż głowy i kręgosłupa przy użyciu mikstury
złożonej z równych części oliwy z oliwek i nalewki z mirry. Cayce przykazał również, by chora zwracała uwagę
na dietę. Z późniejszych raportów wynikało, że pacjentce odradzono stosowanie się do porad udzielonych
w odczycie. Pozostawała pod opieką neurologa.
H
HEMOFILIA
Hemofilia jest chorobą krwi. Charakteryzuje się wydłużonym czasem krwawienia po zranieniu czy w wyniku operacji. Powstaje wskutek chemicznego defektu krwi hamującego wydajną koagulację. Chociaż przeważnie twierdzi się, że hemofilia jest wynikiem czynników dziedzicznych, Cayce nie wymieniał dziedziczności jako
przyczyny choroby. W dwóch odczytach udzielonych osobom cierpiącym na hemofilię, łączył tę chorobę po
prostu z osłabieniem przyswajania, wywołanym przez niedobory chemiczne, albo brakiem we krwi tych elementów, które budują ścianki i odporność niezbędną ściankom tętnic i żył... Tak więc w wyniku stłuczeń lub
uszkodzeń ciała, formują się krwawe plamy, albo skrzepy (2769-1). Na przekór dzisiejszym poglądom o tym,
że hemofilia jest zazwyczaj dziedziczona, Cayce podchodził do niej jak do choroby uleczalnej i w dwóch przypadkach przepisał dwa nieco od siebie różne sposoby leczenia.
LECZENIE I OPIS PRZYPADKÓW
Pierwszy odczyt udzielony został 10-miesięcznemu chłopcu, u którego w wyniku niewielkich stłuczeń pojawiły się duże, sine plamy. Cayce zalecił włączenie do diety niewielkich ilości puddingu przyrządzonego z wątroby
cielęcej oraz zastosowanie Mokrego Ogniwa. Zabiegi z Mokrym Ogniwem miały trwać po dwadzieścia minut.
Codziennie zmieniać się miały roztwory używane w trakcie zabiegu. Miał to być roztwór chlorku złota, olejku
kamforowego i Atomidiny. Codziennie także należało zmieniać miejsca przykładania elektrod. Z raportów wynikało, że nie zastosowano się do odczytów, gdyż ojciec dziecka uważał, iż rady Cayce'a nie są przekonujące.
Pacjentką z numerem katalogowym 2832 była 30-letnia kobieta. W skład jej leczenia weszła cotygodniowa
hydroterapia w postaci kąpieli parowych i następujących po nich, dokładnych masaży z wykorzystaniem mie-
60
szanki oliwy z oliwek, olejku arachidowego i lanoliny. Zabiegi te należało robić przez cztery do pięciu tygodni,
a następnie przerwać je na trzy, cztery dni. Następnie należało wykonać serię zabiegów osteopatycznych,
aby zmniejszyć naciski na kręgosłup powstałe w wyniku choroby. Cayce zalecał także gimnastykę na świeżym powietrzu i prawidłową dietę bogatą w soki cytrusowe, surowe warzywa, ryby, drób, mięso jagnięce, witaminy A, D i B oraz żelazo. W tym przypadku nie otrzymano raportu uzupełniającego.
HIPOGLIKEMIA
Hipoglikemia jest niedocukrzeniem krwi i stanowi przeciwieństwo zbyt wysokiego poziomu cukru we krwi wiążącego się z cukrzycą. Jednakże te dwa stany są ze sobą blisko powiązane, a hipoglikemia może poprzedzać
wystąpienie cukrzycy. Objawami hipoglikemii jest zmęczenie, depresja, nerwowość, przyspieszona akcja serca,
zawroty głowy, niepokój i drażliwość. Edgar Cayce udzielił pięciu odczytów dla pacjentów z rozmaitymi objawami
hipoglikemii. Ich wiek wahał się od pięciu do pięćdziesięciu dziewięciu lat. Główną przyczyną choroby, wymienioną przez Cayce'a w dwóch przypadkach, było zaburzenie krążenia krwi. Jako dodatkowe czynniki wymienił infekcję w krwiobiegu, nieprawidłowe przyswajanie i zaburzenia funkcjonowania gruczołu prostaty.
LECZENIE
Trzem osobom Cayce zalecał zmianę diety. Polecał świeże owoce i warzywa ze względu na to, że zawierają one naturalne cukry. Unikać należało przetworzanego cukru. Do diety jednej osoby włączona miała być
witamina B. Pozostałe metody leczenia znacznie się różniły, w zależności od potrzeb poszczególnych pacjentów. W ich skład wchodziło płukanie okrężnicy, elektroterapia, masaże, przepis wykorzystujący aktywny popiół, gimnastyka i przebywanie na świeżym powietrzu.
Opis przypadku
23-letni mężczyzna (w spisie numer 440), otrzymał jeden odczyt poświęcony hipoglikemii. Według Cayce'a przyczyną choroby była nieprawidłowa koagulacja krwi spowodowana obecnością mocznika w hemoglobinie. Cayce zalecił zmianę diety. Doradzał pacjentowi wypijać rano po przebudzeniu pół szklanki wody. Miała
ona być tak gorąca, by można ją było tylko powoli sączyć. Następnie pacjent miał zjadać tost, suchy lub posmarowany masłem, popijając go sokiem z owoców cytrusowych lub winogron. Niekiedy w skład śniadania
miały też wchodzić świeże lub gotowane owoce i jajka. Posiłek południowy powinien był zawierać zieloną sałatę. Podkreślano w odczytach, że miała być dobrze przeżuta. Przed i po posiłku pacjent miał wypijać mleko.
Na kolację zalecano gotowane warzywa. W skład posiłku mogło wchodzić mięso, najlepiej drób albo mięso
jagnięce. Cayce odradzał jedzenie wołowiny, chociaż polecał sok z wołowiny. Zalecał też zupy jarzynowe. Pomiędzy posiłkami można było jeść słodycze oparte na cukrze z buraków cukrowych albo sacharynie, a także
czekoladę, kremy czekoladowe albo ciasto orzechowe. Dodatkowo Cayce zalecał zabiegi "radioaktywne" korygujące równowagę krążenia oraz płukanie okrężnicy pomagające oczyszczać ciało z toksyn.
Nie nadesłano żadnego raportu dotyczącego wyników leczenia.
HIRSUTYZM LUB ZB¢DNE OW¸OSIENIE
Cayce udzielił dziewiętnastu kobietom, w większości w wieku od dwudziestu do trzydziestu lat, po jednym
odczycie dotyczącym nadmiernego owłosienia na twarzy lub ciele.
Golarki i depilatory usuwające włosy przez rozerwanie ich struktury, albo epilatory – wosk, elektroliza itp. –
są zewnętrznymi metodami usuwania nadmiaru włosów. Metody Cayce'a skierowane były na wnętrze organizmu. W piętnastu przypadkach stwierdził, że główną przyczyną występowania zbędnego owłosienia były zaburzenia wydzielania gruczołów powodujące nadmierną stymulację wzrostu włosów. Jego diagnozy skupiały
się zarówno na nadczynności, jak i niedoczynności tarczycy. Pierwsza z tych chorób występowała jednak tylko w jednym przypadku. W pozostałych czterech przypadkach Cayce przypisywał nadmierny wzrost włosów
61
w znacznej mierze karmie, chociaż nie wyjaśniał, jakie nauki można było z tego wynieść. Jako możliwą przyczynę choroby wymieniał także osłabienie krążenia.
LECZENIE
Ponieważ zdaniem Cayce'a, dominującą przyczyną nadmiernego owłosienia były zaburzenia funkcjonowania gruczołów, przepisywał on rozmaite kuracje mające stabilizować układ gruczołowy, co powinno zmniejszyć wzrost i stopniowo usunąć zbędne włosy. W siedmiu przypadkach Cayce zalecił dietę. Podkreślał wagę
jedzenia surowych i gotowanych jarzyn oraz potraw bogatych w jod, takich jak ryby morskie i skórki ziemniaków. W sześciu przypadkach polecał Atomidinę, regulującą i oczyszczającą układ gruczołowy. Zazwyczaj podawano jedną do dwóch kropli Atomidiny, rozpuszczoną w połowie szklanki wody, przyjmowanej przed śniadaniem.
HISTERIA
Histeria kojarzy się głównie z psychiatrią. Słowo to dotyczy wielu różnych zaburzeń. Histeria najpowszechniejsza jest u kobiet młodych lub w średnim wieku. Edgar Cayce udzielił po jednym odczycie poświęconym histerii dla dwóch kobiet w wieku około czterdziestu lat. W obu przypadkach stwierdzoną przez niego podstawową przyczyną choroby był pewien rodzaj neurastenii, wywołanej przez bardzo emocjonalną naturę pacjentek.
Neurastenia jest starym określeniem zespołu objawów, zdaniem Cayce'a polegających na osłabieniu i wyczerpaniu układu nerwowego.
LECZENIE
W przypadku obu pacjentek cierpiących na histerię, aby ułatwić im odprężenie, Cayce zalecił delikatne masaże wzdłuż kręgosłupa, z wykorzystaniem w jednym przypadku alkoholu, a w drugim olejku z igieł sosnowych. Jednej kobiecie Cayce doradzał przyjmowanie nieokreślonego środka uspokajającego, dla wyciszenia
ciała i zmniejszenia napięcia emocjonalnego. Również raz zalecił także leczenie magnetyczne (przykładanie
dłoni), odżywczą dietę, nastawianie kręgosłupa oraz kąpiele parowe z wyciągiem z oczaru.
Opis przypadku
Pacjentka (numer przypadku 4060), 47-letnia kobieta, otrzymała jeden odczyt poświęcony histerii. Śmierć
męża i trudna sytuacja finansowa sprawiły, że chora była skrajnie wyczerpana nerwowo. Cierpiała na bezsenność. Wiążąc jej zaburzenia z brakiem koordynacji nerwowej Cayce powiedział: Są one jakby 'wyczerpaniem
baterii', albo brakiem koordynacji centrów w osi lędźwiowej, dziewiątym kręgu piersiowym, centrach ramieniowych i w catym odcinku szyjnym, lub też krótkim 'zwarciem' połączeń pomiędzy ośrodkowym a autonomicznym układem nerwowym (4060-1). Cayce zalecił serię sześciu do ośmiu zabiegów na kręgosłupie, w połączeniu z dokładnymi zabiegami hydroterapeutycznymi. Miały się one składać z kąpieli parowych z wykorzystaniem niewielkich ilości ziela oczaru, a następnie z masaży olejkiem arachidowym.
Kobieta zastosowała się do zaleceń odczytu i zgłosiła później: Odczyt trafnie scharakteryzował moje problemy fizyczne i umysłowe, a po wykonaniu zaleconych zabiegów zostałam uzdrowiona.
HOMOSEKSUALIZM
Spośród niemal dziewięciu tysięcy medycznych odczytów Cayce'a tylko dziewięć zajmowało się homoseksualizmem. Nie jest to jednak niczym zaskakującym, ponieważ odczytów tych udzielono pomiędzy rokiem
1926 a 1944, w czasie kiedy homoseksualizm utrzymywano "w tajemnicy", po części dlatego, iż uznawano go
za chorobę umysłową, a po części dlatego, że nie istniały jeszcze organizacje samopomocy homoseksuali-
62
stów. Ośmiu pacjentów, którzy otrzymali odczyty poświęcone homoseksualizmowi, było mężczyznami. Siedmiu z nich wiedziało o tym, że byli homoseksualistami, i w wyniku tego przejawiali niską samoocenę. Skłonnościom często towarzyszyły problemy psychiczne, które należało leczyć, a które jak wykazywały odczyty, zostały wywołane lub spotęgowane przez niepokój i poczucie winy pacjentów.
W przypadku ósmego pacjenta płci męskiej, miesięcznego dziecka, Cayce zaobserwował silne skłonności
homoseksualne. Rodzicom chłopca udzielił dokładnych porad dotyczących diety, środowiska fizycznego i klimatu emocjonalnego, który powinien zostać dziecku stworzony, aby tendencje te nie przekształciły się w homoseksualizm. Niestety nie istnieją dane pozwalające stwierdzić, czy rodzice zastosowali się do porad Cayce'a. W jedynym przypadku dotyczącym kobiety, która odwiedziła Cayce'a w celu ustalenia czy jest lesbijką,
Cayce mówiąc, że nią nie jest, wyjaśnił, iż jej uczucia łączyły się z doświadczeniami poprzedniego wcielenia.
Wyzwoliły one u pacjentki nieufność do mężczyzn, do ich intencji seksualnych. Ów strach przed mężczyznami
kobieta interpretowała jako ukryte skłonności lesbijskie. Cayce udzielił następującej rady: Staraj się być taka,
jaką Bóg pragnie byś była, ucz się korzystać z każdej chwili swego życia, unikaj zaś krytyki; nie potępiaj siebie
ani innych ludzi (3685-1).
Pacjent, którego przypadek oznaczono numerem 479 nadesłał do Cayce'a pytanie: Czy muszę żyć tak, by
moje zachowanie zyskiwało powszechną aprobatę, czy też swobodnie mogę prowadzić się tak, by odczuwać
moralną satysfakcję? Cayce odpowiedział szczerze i ze współczuciem: Defekty fizyczne... o jakich decyduje
się przed przyjściem na świat, są zbyt często potępiane przez istotę... a to, co powszechnie uznawane jest za
grzech czy błąd, jest łaską dla duszy, udzielaną przez Wszechwiedzącego i dobroczynnego Ojca... gdyż
w swojej łasce dał On wszystkim to, czego pożąda każde serce w materialnym świecie – możliwość poszukiwania towarzystwa, wymiany doświadczeń we wszystkich sferach w jakich może się znaleźć ciało-dusza...
Zatem niech twoja świadomość utrzymuje w czystości czyny twego ciała, świątyni twej duszy (479-1).
Opis przypadku
Najbardziej wyczerpującego odczytu poświęconego homoseksualizmowi Cayce udzielił pacjentowi z przypadkiem oznaczonym numerem 1089. Odczyt ten obejmuje trzynaście lat znajomości i korespondencji. Jest
również jednym z niewielu odczytów, w którym Cayce nie tylko wspomina o karmicznej przyczynie choroby,
ale wręcz ją podkreśla. Twierdzi bowiem, że mężczyzna ten żył we Francji, na dworze sprzed czasów rewolucji. Rysował karykatury pewnych homoseksualistów, ukrywając równocześnie podobne skłonności. W rezultacie w obecnym życiu stał się homoseksualistą wystawionym na szyderstwa i nietolerancję, jakie wtedy okazywał innym. Cayce radził: "Nie potępiaj więc, byś nie został potępionym. Zaprawdę bowiem, tak jak ty oceniasz
innych, tak ocenią oni ciebie. Zaś to co potępiałeś w innych (w każdym mężczyźnie, w każdej kobiecie), stanie
się twoim udziałem! " (1089-1).
Niewiedzę, jaka w latach trzydziestych otaczała problem homoseksualizmu, zdradza fakt, że mężczyzna
ten uważał, iż jego choroba wyzwolona została wskutek uprawiania samogwałtu. Późniejszy list Cayce'a dotyczył szczególnie związku pomiędzy sferą seksualną a duchową. Seks stanowi oczywiście ważny czynnik
w życiu każdego człowieka; wyznacza linię pomiędzy człowiekiem wielkim a próżniakiem, dobrem a złem; stanowi wyraz reaktywnych sil ukrytych w naszej naturze; jeśli pozwolić mu na pełną swobodę, na dogadzanie
sobie, powstaje chaos fizyczny i umysłowy; zaś kiedy staje się prawdziwym wpływem, jakim powinien być
w życiu człowieka, zbliża go do Boga, i w taki właśnie sposób ty powinieneś go wykorzystać.
We wcześniej udzielonym odczycie Cayce przedstawił uniwersalną radę: "Zajrzyj do swego wnętrza,
spójrz na swoje ekscentryczne zachowanie; można je lepiej zbadać, studiując naturę, glebę, jej dary, rozmaite
działania wzrastających rzeczy, pszczoły i ptaki, a także kwiaty i drzewa oraz te rzeczy, które żyją lub działają
wokół ciebie. Pozostawaj sam przez pewien czas. Pozwól swemu wnętrzu przestudiować samotność. Większość tego czasu spędzaj, medytując i modląc się. Czytaj (nie tak, by wyuczyć się ich na pamięć, lecz tak, jakby były żywe) ostatnie słowa, ostatnie przesłanie Pana: 'W domu mego ojca jest wiele komnat; gdyby tak nie
było, nie powiedziałbym wam' " (1089-3).
63
J
JASKRA
Istnieją dwa rodzaje jaskry, będącej drugą z najczęstszych przyczyn utraty wzroku. Najpowszechniejsza
jest jaskra prosta, z otwartym kątem przesączania, którą cechuje nasilające się ograniczenie pola widzenia.
Drugą postacią jest jaskra ostra albo zapalna, z zamkniętym kątem przesączania charakteryzująca się bólem
i zamazanym widzeniem. W zapisach Edgara Cayce'a znajduje się siedemnaście odczytów poświęconych jaskrze. Udzielone zostały one czternastu osobom w różnych stadiach choroby oczu.
Najczęściej przytaczanymi przez Cayce'a przyczynami jaskry były zaburzenia pracy gruczołów, szczególnie nadnerczy; obecność w organizmie toksyn lub "sił infekcyjnych"; zakrzywienie prawidłowego przepływu
impulsów nerwowych biegnących do oczu, powstałe zazwyczaj w wyniku skrzywień kręgosłupa; osłabienie
krążenia i wydalania; zaburzenia pracy nerek i wątroby; oraz ogólne wyczerpanie energii organizmu.
W dwóch przypadkach Cayce stwierdził, że jaskra miała po części podłoże karmiczne, sugerując wrodzone
predyspozycje do tej choroby. Według Cayce'a każdy z wyżej wymienionych stanów mógł spowodować brak
dopływu środków odżywczych, krwi i/lub prawidłowych impulsów nerwowych do oczu powodując wyczerpanie, czasami zapalenie i postępujące osłabienie wzroku.
LECZENIE
W przypadku jaskry Cayce polecał szczególnie konsekwentne metody leczenia. We wszystkich przypadkach,
z wyjątkiem jednego, Cayce zalecił nastawianie kręgosłupa, równie często pod postacią masażu, jak osteopatii. Zabiegi te miały się koncentrować na szyjnym i piersiowym odcinku kręgosłupa. Niekiedy po zabiegach na kręgosłupie wykonywane miały być gorące okłady. W około połowie przypadków Cayce polecał zabiegi hydroterapeutyczne. W ich skład wchodziło zastosowanie ciepła (zazwyczaj wilgotnego) na pewne okolice kręgosłupa; parówki kabinowe (suche ciepło; czasami z oparami uzyskanymi przez umieszczenie w kabinie miski z wrzącą wodą); kąpiele
parowe z użyciem takich substancji jak Atomidina i oczar; płukanie okrężnicy oraz gorące i zimne natryski igłowe.
W około jednej trzeciej przypadków Cayce zalecał różne postaci elektroterapii wykonywanej według szczegółowych
zaleceń. Najczęściej wspominał o leczeniu "radioaktywnym", zabiegach Erlangera i o Mokrym Ogniwie, a czasami
po prostu o "niskich wibracjach elektrycznych". Często podkreślał zwracanie uwagi na dietę, kładąc szczególny nacisk na jedzenie marchwi i innych warzyw, podawanych na surowo i gotowanych.
Opis przypadku
Odczyt udzielony dorosłemu mężczyźnie, oznaczony numerem 698, oferuje typowe metody leczenia. Cayce zalecał kąpiele parowe z Atomidiny wykonywane co najmniej raz w miesiącu, w temperaturze nie wyższej
niż 38oC. Zostały one przepisane w celu wspomożenia wydalania, zmniejszenia nacisków i poprawienia stanu
gruczołów w ustroju. Później do wytwarzania pary używany miał być eukaliptus, pomocnik baldaszkowaty
i olejek z igieł sosnowych. Po każdej kąpieli parowej wykonywany miał być masaż z wykorzystaniem mieszanki z Nujolu, wyciągu z oczaru, nalewki z benzoesu i olejku sasafrasowego, ze zwróceniem szczególnej uwagi
na szyjny, wyższy piersiowy i lędźwiowy odcinek kręgosłupa. Z każdym zabiegiem hydroterapii stosowane
miały być wysokie lewatywy, pomagające obniżyć ciśnienie krwi. Dieta miała być wysoko alkaliczna, wolna od
wieprzowiny, wołowiny, a bogata w pokarmy zawierające fosfor, złoto i krzem, takie jak marchew, kozibród,
dynie, skórki białych ziemniaków i piżmian jadalny. Częścią leczenia były też zabiegi "radioaktywne".
Nie nadesłano raportów uzupełniających.
64
K
KAMICA NERKOWA
Edgar Cayce udzielił odczytów ośmiu osobom cierpiącym na obecność kamieni nerkowych tworzących się
w nerkach z nagromadzonych w ich wnętrzu złogów. Kiedy kamienie stają się zbyt duże, by przejść przez moczowód (łączący nerkę z pęcherzem) i cewkę moczową (ujście pęcherza moczowego), powodują silny ból
i podrażnienie. Typową procedurą medyczną jest operacja usunięcia kamieni.
Cayce uważał, że przyczyną powstania kamieni nerkowych jest brak koordynacji krążenia pomiędzy wątrobą, nerkami i innymi narządami. W połowie przypadków występowały też podwichnięcia kręgosłupa, zazwyczaj w okolicy od siódmego do dziesiątego kręgu piersiowego. W jednym przypadku uszkodzenie spowodowane było urazem, a w dwóch tworzenie się kamieni wyzwoliła reakcja polegająca na zakwaszeniu krwi w wyniku spożycia pewnych pokarmów. W innym odczycie Cayce wspomniał o tym, że jedzenie potraw gotowanych w aluminiowych garnkach jest czynnikiem sprzyjającym powstawaniu kamieni nerkowych.
LECZENIE
Lecząc kamicę nerkową, Cayce stosował metody pomagające złagodzić stan zapalny wokół nerek i rozpuścić kamienie w stopniu wystarczającym, by umożliwić im przejście przez moczowody. Tylko jednej spośród
ośmiu osób, które otrzymały odczyty, Cayce zalecał operację, gdyż uważał, że zabiegi chirurgiczne niezbędne
są tylko w przypadku wystąpienia gorączki wskazującej na infekcję.
Chociaż zalecenia Cayce'a różniły się nieco w poszczególnych przypadkach, niektóre metody leczenia były stałe. Najczęściej polecał całkowity odpoczynek i spokój do momentu zejścia kamieni i przywrócenia prawidłowych funkcji organizmu. Doradzał stosowanie lekkiej diety składającej się z półpłynnych, lekkostrawnych
i odżywczych pokarmów. W jej skład wchodziły soki owocowe i wywary jarzynowe oraz sok z wołowiny. Po
zejściu kamieni, zalecenia dietetyczne pokrywały się z ogólnymi poradami Cayce'a dotyczącymi sposobu odżywiania. Inną często zalecaną metodą było stosowanie okładów nasączonych terpentyną na okolicę nerek
lub brzuch. Miały one złagodzić ból i pomóc rozpuścić kamienie. W trzech przypadkach okłady miały być
umieszczane w okolicy nerek, a innym razem, w dolnym odcinku jamy brzusznej. W dwóch przypadkach okłady miały być robione dwa razy w tygodniu przez co najmniej godzinę. W innym przypadku miały być stosowane stale, a warstwy materiału często zmieniane.
Okłady przygotowywane były przez moczenie kilku warstw flaneli w gorącej wodzie z dodatkiem olejku terpentynowego. Proporcje wahały się od jednej czwartej litra olejku terpentynowego rozpuszczonego w połowie
litra wody, do pięciu kropli olejku w litrze wody. W dwóch przypadkach Cayce zalecał zarówno okłady nasączone dziewanną, jak i terpentyną. U jednego pacjenta miały one być stosowane naprzemiennie, podczas
gdy w innym odczycie Cayce zalecał stosowanie przez dwanaście godzin okładu z dziewanny na okolicę łonową, przy czym okłady miały być zmieniane co godzinę. Okłady z dziewanny przygotowywano krusząc liście
rośliny, i wilgotne umieszczając pomiędzy warstwami gazy. Jeden pacjent miał wypijać dwa razy dziennie trzydzieści mililitrów naparu z dziewanny przygotowanego przez zaparzenie łyżeczki kwiatów w około połowie litra wody. W kilku przypadkach ważnymi metodami leczniczymi była także osteopatia i masaże. Nastawianie
kręgosłupa było natury ogólnej, koncentrujące się szczególnie na odcinku piersiowym, lędźwiowym i krzyżowym. Zabiegi należało robić raz lub kilka razy dziennie, do około jednego w tygodniu i rzadziej, kiedy choroba
ustępowała. Masaże wykonywane miały być w odcinku kręgosłupa znajdującym się ponad nerkami albo od
ósmego do dwunastego kręgu piersiowego. W dwóch przypadkach Cayce zalecał wieczorne masaże tych
okolic, z wykorzystaniem mieszanki równych części łoju baraniego, olejku terpentynowego, kamforowego
i złożonej nalewki z benzoesu. Na to nakładano flanelkę ułatwiającą wchłonięcie substancji, nakrytą na godzi-
65
nę warstwą ogrzewającą. Inne metody leczenia Cayce zalecał rzadziej. Dwa razy polecił okłady z oleju rycynowego i napar z nasion arbuza (lek na nerki). Innymi metodami leczenia było stosowanie zabiegów "radioaktywnych", diatermii, kąpieli parowych, syropu Coca-Coli, naparu z senesu, i toniku ziołowego.
Opis przypadku
Cayce udzielił 37-letniej kobiecie, pacjentce (w katalogu numer 1054), dwóch odczytów poświęconych jej
chorobie. W pierwszym stwierdził, że miniony uraz spowodował uszkodzenie ósmego, dziewiątego i dziesiątego kręgu piersiowego kręgosłupa. Uszkodzenie to z kolei oddziaływało na funkcjonowanie nerek, zaś wskutek osłabienia krążenia w tej okolicy, wytworzyły się w nich kamienie. Objawem choroby był ból w pęcherzu
i czasami w okolicy nerek oraz pobolewanie w całej jamie brzusznej. Ze względu na chorobę nerek pacjentka
cierpiała również na zatrucie organizmu, co wywoływało niekiedy zmiany akcji serca i było przyczyną innych
dolegliwości. Leczenie rozpoczęło się od zabiegów nastawiania kręgosłupa wykonywanych raz w tygodniu
przez miesiąc. W tym czasie chora miała wypijać dziennie trzydzieści mililitrów naparu z nasion arbuza. Również przez miesiąc, wieczorami poddawać się miała masażom kręgosłupa, od ósmego do dwunastego kręgu
piersiowego, przy użyciu mieszanki równych części łoju baraniego, terpentyny, olejku kamforowego i złożonej
nalewki z benzoesu. Mieszanka miała być nakładana tylko w takiej ilości, jaką było w stanie wchłonąć ciało
pacjentki. Następnie wymasowane miejsce miało być nakrywane flanelą i warstwą ogrzewającą na godzinę.
Po upływie pierwszego miesiąca pacjentka miała przez trzy do czterech dni odpocząć od zabiegów, a następnie powrócić do nich zwiększając nastawianie kręgosłupa do dwóch-trzech w tygodniu. Cayce sugerował
też zastosowanie łagodnych zabiegów diatermii raz w tygodniu, w trakcie drugiego miesiąca. Płytki urządzenia do diatermii umieszczano na wysokości czwartego kręgu piersiowego i w okolicy naczynia mleczowego.
Pacjentka miała wypijać co najmniej sześć szklanek wody dziennie i zwracać uwagę na dietę. Cayce uważał,
że owocami korzystnymi w jej przypadku są gruszki i winogrona. Pomiędzy pierwszym a drugim odczytem pacjentka powiedziała członkom rodziny Cayce'a, że nie zauważa poprawy stanu zdrowia. Stwierdziła jednakże,
że nie wykonywała zabiegów tak rygorystycznie, jak sugerowano w odczytach.
W wyniku tego, w drugim odczycie dla tej pacjentki Cayce stwierdził, że miała problemy z przyswajaniem,
które powodowały zablokowanie okrężnicy. Uważał, że to przyczyniało się do widocznego braku poprawy jej
stanu. W odczycie tym zalecił nową serię nastawień kręgosłupa wykonywanych dwa razy w tygodniu, ze
zwróceniem szczególnej uwagi na całą długość kręgosłupa. Sugerował też kontynuowanie nacierań z użyciem wcześniej podanej formuły. Dodatkowo doradzał serię okładów z oleju rycynowego umieszczanych nad
wątrobą i okrężnicą na czterdzieści minut tygodniowo.
KARBUNKU¸Y – CZYRAKI GROMADNE
Karbunkuł jest zapaleniem skóry podobnym do czyraka, lecz osiągającym większe rozmiary. W odczycie
270-41 Edgar Cayce opisał karbunkuł jako "pęknięcie tkanki komórki powodujące na gromadzenie się w niej
szkodliwych substancji". Cayce udzielił pięciu osobom dwudziestu czterech odczytów poświęconych tej i innym chorobom. W niemal wszystkich odczytach za czynnik sprzyjający powstawaniu schorzenia Cayce uznał
zaburzenia w gruczołach odpowiedzialnych za przyswajanie. W dwóch odczytach stwierdził, że karbunkuły
powstały wskutek zaburzeń chemicznych oddziałujących na gruczoły. W odczycie 270-41 Cayce stwierdził:
można powiedzieć, że karbunkuły są tu skutkiem działania tarczycy.
LECZENIE
Kuracja przepisywana w przypadku karbunkułów była naprawdę konsekwentna. Dotyczyła diety i fizjoterapii w takim samym stopniu, co zabiegów miejscowych. We wszystkich przypadkach Cayce przepisywał balsamy i maści służące złagodzeniu bólu wiążącego się z karbunkułami. Najczęściej polecał kombinację topionego łoju baraniego, olejku terpentynowego, kamforowego oraz Iodexu i aktywnego popiołu. Maść należało
wcierać w karbunkuł aż do całkowitego wchłonięcia, co najmniej raz dziennie. W trzech przypadkach Cayce
polecił nacięcie lub chirurgiczne usunięcie karbunkułu oraz wyznaczał leczenie pooperacyjne, które należało
66
kontynuować w domu. W trzech przypadkach Cayce zlecił ogólne masaże i nacieranie olejkiem sosnowym,
oliwką z oliwek lub aparatem do masażu elektrycznego, przy czym szczególną uwagę należało zwrócić na
precyzyjnie wskazane okolice pleców i kręgosłupa. W dwóch odczytach podkreślał konieczność zachowania
alkalicznej diety dla poprawy wydalania.
Opis przypadku
Opis ten dotyczy przypadku 45-letniej kobiety. Mimo, że zdecydowała się ona później na chirurgiczne usunięcie karbunkułów, podobna kuracja zastosowana w przypadku innej pacjentki, który oznaczono numerem
1325, przyniosła "wspaniałe" wyniki. Cayce udzielił dziesięciu odczytów chorej, której przypadek opisano pod
numerem 303, kobiecie mającej bolesne karbunkuły na plecach i nogach. Stwierdził, że choroba była wynikiem wyczerpania gruczołów oraz osłabienia krążenia i wydalania.
Aby niezwłocznie poprawić stan pacjentki, Cayce doradził jej zastosowanie maści składającej się z niewielkich ilości Iodexu zmieszanego z połową grana aktywnego popiołu. Co wieczór przed snem, przez około dwa
tygodnie, pacjentka miała poddawać się masażom. Zabiegi te, z wykorzystaniem aparatu do masażu elektrycznego, dotyczyć miały podstawy czaszki, a także gardła, twarzy i głowy. Dla wspomożenia wydalania Cayce polecał alkalizującą dietę. Wskutek osłabienia przepływu krwi przez okolice objęte chorobą, aż do trzeciego i czwartego odczytu utrzymywał się ból spowodowany przez karbunkuły. Cayce zmienił wówczas skład
maści. Zawierała ona teraz piętnaście granów aktywnego popiołu zmieszanego z jedną uncją Iodexu. Maść
należało dwa razy dziennie wcierać w karbunkuły. Cayce zalecał też tonik ziołowy złożony z olejku z kaszy
pszennej, eliksiru z chininy, korzenia żółtego szczawiu, płynnego ekstraktu z korzenia szkarłatki, esencji ze
stillingii i nalewki z owocu pieprzowca. Tonik ten należało przyjmować kilka razy dziennie.
Przy szóstym odczycie kobieta narzekała, że ubranie podrażnia karbunkuły. Cayce zasugerował nacieranie wieczorem nóg i pleców maścią z Iodexem oraz aktywnym popiołem. Następnie chora przykładać miała
opatrunek z gazy nasączonej baranim łojem, olejkiem terpentynowym i kamforowym. W ostatnim odczycie
pacjentka zdecydowała się na zabieg chirurgiczny, Cayce zgodził się z jej decyzją. Chora nie nadesłała raportów uzupełniających. W sumie, w trzech przypadkach, w których otrzymano raporty, pacjenci zauważyli poprawę stanu zdrowia w wyniku zastosowania się do zaleceń Cayce'a.
KATAR SIENNY
Katar sienny jest ostrą reakcją alergiczną na pyłki i inne substancje drażniące. Choroba ta często stanowi
przyczynę powtarzających się przeziębień u dzieci. Jej objawami są wysięk z nosa, łzawienie i swędzenie
oczu oraz ataki kichania. Wystąpić mogą również napady astmatyczne. Osiem osób, w wieku od pięciu do
sześćdziesięciu czterech lat, otrzymało po jednym odczycie poświęconym katarowi siennemu. Edgar Cayce
twierdził, że najczęstszą przyczyną występowania kataru siennego odkrytą w siedmiu spośród ośmiu przypadków, były skrzywienia lub podwichnięcia kręgosłupa, zazwyczaj w jego odcinku piersiowym lub szyjnym.
Zaburzenia te zakłócają funkcjonowanie błon śluzowych gardła, nosa, a także zaburzają krążenie limfy powodując, że ciało staje się bardzo podatne na zapalenia spowodowane pyłkami, kurzem i zapachami, gdyż uwydatniają one krążenie węchowe i limfatyczne (5039-1).
Innymi dodatkowymi czynnikami było osłabienie krążenia wymienione w czterech przypadkach, obniżające
odporność organizmu na infekcję oraz spowolnienie przyswajania, mogące osłabić ciało przez zmniejszenie
dostaw dostępnych składników odżywczych.
LECZENIE
Osobom cierpiącym na katar sienny Cayce wskazywał te same metody leczenia. W siedmiu przypadkach
polecał używanie inhalatorów, w wypadku zaostrzania się objawów kataru siennego. Specyfiki do inhalacji
oparte były na alkoholu etylowym, do którego dodawano niewielkie ilości rozmaitych środków pobudzających
wykrztuszanie, takich jak olejek eukaliptusowy, rektyfikowany olejek terpentynowy, nalewka z benzoesu, olejek z igieł sosnowych oraz balsam tolutański. Aby złagodzić podwichnięcia i uszkodzenia oraz spowodować
67
odprężenie centrów nerwowych, w sześciu przypadkach Cayce doradzał nastawianie kręgosłupa. W niemal
każdym przypadku zabiegi koncentrować się miały na kręgach piersiowych oraz koordynować ułożenie pozostałych odcinków kręgosłupa.
Sześciu osobom Cayce udzielił też porad dotyczących diety. Zalecał potrawy alkaliczne, lekko strawne,
i odżywcze. Menu zawierało owoce, warzywa i umiarkowaną ilość lżejszych protein (ryb, drobiu i mięsa jagnięcego). Unikać należało skrobii i słodyczy. W dwóch przypadkach Cayce zalecił płukanie okrężnicy,
a w jednym – zmianę klimatu. Jednej osobie Cayce przepisał wiosenny tonik powodujący uodpornienie na
pyłki, wykonany z ambrozji. Przyrządzało się go, gotując powoli pół litra delikatnych młodych listków w połowie litra wody destylowanej. Po wygotowaniu się połowy wody pozostała część miała być odcedzona,
a w charakterze środka konserwującego dodać należało alkohol etylowy (piętnastoprocentowy). Cayce doradzał dawkowanie toniku w ilości pół łyżeczki dziennie, przez lipiec i sierpień.
Opis przypadku
Raporty uzupełniające otrzymano tylko w dwóch przypadkach, przy czym jeden pacjent zaobserwował korzyści płynące z zastosowania się do porad zawartych w odczytach, zaś drugi, który nie wykorzystał zaleceń
Cayce'a, nie zauważył żadnej poprawy. 45-letni mężczyzna, z przypadkiem oznaczonym numerem 5196, cierpiący na katar sienny, nie nadesłał niestety raportu uzupełniającego. Cayce stwierdził, że jego alergia wynikała z choroby kręgosłupa wywołującej ucisk na mięśnie i nerwy zaopatrujące cały układ obwodowy. Występowało napięcie tchawicy i oskrzeli, a w wyniku tego układ oddechowy stał się wrażliwy na obecność w otoczeniu pacjenta pewnych substancji.
Aby zapewnić doraźną ulgę i pomóc w odkrztuszaniu, Cayce zalecił wykorzystanie środka do inhalacji
opartego na alkoholu etylowym, zawierającego eukaliptus, terpentynę, olejek z igieł sosnowych oraz benzoes.
Miksturę należało stosować przez tydzień, dwa-trzy razy dziennie. Następnie rozpocząć się miały zabiegi
osteopatyczne koncentrujące się na centrach ramieniowych, koordynujące wyższe kręgi szyjne, niższe piersiowe i lędźwiowe. Przed każdym zabiegiem na kręgosłup przykładane miały być wilgotne, gorące okłady.
Dieta pacjenta miała zawierać duże ilości surowych jarzyn oraz wszystkich owoców, z wyjątkiem surowych jabłek. Ryby, drób i mięso jagnięce spożywane mogły być w niewielkich ilościach. Unikać należało słodyczy,
skrobi, a szczególnie potraw smażonych.
KLIMAKTERIUM
Edgar Cayce udzielił dwudziestu sześciu odczytów poświęconych fizycznym problemom związanym z klimakterium – zanikiem menstruacji, który zazwyczaj następuje pomiędzy czterdziestym piątym a pięćdziesiątym rokiem życia. Cayce udzielił ich czternastu kobietom w wieku od trzydziestu ośmiu do sześćdziesięciu
ośmiu lat. Najpowszechniejszymi objawami klimakterium były uderzenia gorąca, znużenie, nerwowość, bezsenność i bóle mięśniowe. We wszystkich przypadkach Cayce zaobserwował zaburzenia gruczołowe. Często
dotyczyły one tarczycy. Innymi zaburzeniami fizycznymi przyczyniającymi się do powstania dolegliwości okresu przekwitania, był brak koordynacji nerwowej, osłabienie wydalania i przyswajania, osłabienie krążenia
i przemęczenie. W siedmiu przypadkach występował brak koordynacji nerwowej, zazwyczaj połączony z podwichnięciami kręgosłupa. O osłabieniu wydalania Cayce wspominał w siedmiu przypadkach, a przyswajania –
w pięciu. Wywoływały one zastój w jamie brzusznej. Osłabienie krążenia i przemęczenie występowało po
sześć razy każde. Czasami Cayce wspominał o czynnikach dodatkowych w postaci ubogiej diety i ogólnego
wyczerpania.
LECZENIE
W dziesięciu przypadkach Cayce zalecał elektroterapię, czterokrotnie pod postacią promieni fioletowych,
trzykrotnie – diatermii, a dwukrotnie – zabiegów "radioaktywnych". Wszystkie kuracje były wysoce zindywidualizowane, ale zadaniem każdej była poprawa krążenia, znormalizowanie działania układów nerwowych oraz
wywołanie odprężenia.
68
Niemal tyle samo uwagi poświęcał Cayce nastawianiu kręgosłupa i zaleceniom dietetycznym. Nastawianie
kręgosłupa polecał w celu skorygowania istniejących problemów oraz utrzymania równowagi pomiędzy
ośrodkowym i autonomicznym układem nerwowym. Zalecenia dla poszczególnych pacjentek różniły się pomiędzy sobą, ale Cayce często polecał ogólne nastawianie kręgosłupa, ze względu na odprężenie jakie powoduje ten zabieg. W pięciu przypadkach Cayce podkreślał znaczenie relaksu i odpoczynku, szczególnie
przed i po zabiegach. Cayce uważał, że dla zachowania równowagi fizycznej istotna była zrównoważona dieta. Szczególnie polecał owoce i warzywa. W miejsce wołowiny i wieprzowiny zalecał jedzenie drobiu i ryb.
Całkowicie unikać należało tłuszczu wołowego i wieprzowego, a także wszystkich pikantnych i smażonych
potraw, skrobii i dużych ilości alkoholu.
Dwóm kobietom Cayce zalecił diety pobudzające wydalanie. Jednej z nich dał do wyboru trzy rodzaje diet
– jabłkową, winogronową lub cytrusową. We wszystkich przypadkach przez określony czas pacjentka miała
jeść tylko owoce i pić duże ilości wody. W jednym odczycie Cayce zalecił, by wieczorem ostatniego dnia diety,
zażyć pół łyżeczki oliwy z oliwek, celem oczyszczenia ciała z nieczystości i zapobieżenia formowaniu się gazów. W sześciu przypadkach Cayce polecał toniki oddziałujące na gruczoły, takie jak Atomidina i Tonicin. Niekiedy wskazywał na Calcios i chlorek złota, pomocne przy zaburzeniach funkcjonowania gruczołów. Dla złagodzenia uderzeń gorąca i zimna dwukrotnie zalecił leki ziołowe. Oba zawierały nalewkę z waleriany, eliksir
z chininy, jodek potasu i bromek potasu, a do jednego specyfiku dodano nalewkę z pieprzu tureckiego. Dwukrotnie Cayce zalecił zastrzyki z hormonów męskich, podawane pod nadzorem lekarza.
Cayce proponował niekiedy różne postacie fizjoterapii, zazwyczaj w formie masażu kręgosłupa, w jednym
przypadku z wykorzystaniem olejku arachidowego. W dwóch przypadkach, w związku z bólami brzucha, Cayce polecał okłady z Glikotymoliny. Na wierzch przykładane miały być ogrzane torebki zawierające gruboziarnistą sól. Całość należało umieścić na bolącym miejscu. W przypadku wielu kobiet Cayce podkreślał konieczność zachowania pozytywnego nastawienia i równowagi emocjonalnej. Poza tym zalecał dużo świeżego powietrza, spacery i relaks poza domem. Jednej z kobiet radził, by cicho śpiewała sobie podczas relaksacji.
Opis przypadku
Pacjentka, której przypadek oznaczono numerem 1540, w wieku od czterdziestu dwóch do czterdziestu
czterech lat otrzymała cztery odczyty poświęcone klimakterium. Jej dolegliwości Cayce przypisał brakowi koordynacji gruczołów i skrzywieniu kręgosłupa. Spowolnienie działania gruczołów wywołane zostało niedoborem pewnych składników, a nadmiarem innych.
Celem kuracji zaleconej przez Cayce'a było wzmocnienie odporności i poprawa koordynacji pomiędzy nerwami a gruczołami. W pierwszym odczycie zalecił pacjentce przyjmowanie Atomidiny dla oczyszczenia i pobudzenia narządów w okolicy miednicy. Zalecana dawka wynosiła jedną kroplę leku rozpuszczoną w połowie
szklanki wody wypijanej codziennie przez dziesięć dni rano, przed posiłkami. Po trzydniowym okresie odpoczynku pacjentka miała przez pięć dni zażywać Calcios, a po następnym pięciodniowym odpoczynku, przez
kolejnych pięć dni – Atomidinę. Seria ta, w zależności od potrzeb, miała być zastosowana raz lub powtórzona.
W tym okresie wykonywane miały być ogólne osteopatyczne zabiegi rozluźniające, ze zwróceniem szczególnej uwagi na kość ogonową, czwarty kręg lędźwiowy, trzeci, czwarty, dziewiąty, jedenasty i dwunasty kręg
piersiowy oraz na odcinek szyjny. Cayce radził, by kobieta powstrzymała się od jedzenia dużych ilości słodyczy. Na około pół godziny przed każdym posiłkiem oraz przed snem, miała pić sok winogronowy rozcieńczony
do dwóch trzecich wodą. Cayce nie zalecał zastrzyków i tabletek hormonalnych, gdyż nie zostałyby one przyswojone, a czasami byłyby bardziej drażniące niż pomocne. Jeśli pacjentka chciałaby stosować hormonalny
środek pobudzający, Cayce polecał Tonicin. Lek ten można było przyjmować po co najmniej dziesięciu dniach
zażywania Atomidiny. W następnym odczycie Cayce zauważył, że pacjentka nie przestrzegała konsekwentnie
jego zaleceń, co spowodowało zaburzenia w układzie nerwowym. W rezultacie kobieta skarżyła się na bóle
głowy i oczu. Cayce zalecił kolejne zabiegi osteopatyczne wykonywane dwa razy w tygodniu przez okres miesiąca. Po zabiegach nastąpić miał dwu – trzytygodniowy odpoczynek, a po nim następna seria zabiegów.
Podczas obu serii pacjentka miała przyjmować co drugi dzień pół łyżeczki Tonicinu.
Zabiegi z wykorzystaniem promieni fioletowych miały się rozpocząć po pierwszym tygodniu zabiegów osteopatycznych. Używać należało aparatu z pałeczkowatym aplikatorem. Pierwszego dnia zabieg dotyczyć miał
prawej ręki, drugiego dnia – lewej nogi, trzeciego – lewej ręki, i czwartego – prawej nogi. Zabiegi te miały od-
69
bywać się codziennie przez dziesięć dni. Następna seria zabiegów miała trwać dwie minuty, a kolejna – trzy.
Główną część diety pacjentki miały stanowić warzywa i owoce, chociaż od czasu do czasu dopuszczalne było
chude, dobrze wypieczone mięso. Unikać należało tłuszczów i napojów gazowanych.
Cayce sugerował kobiecie pomocną, przyjazną postawę względem innych oraz duchowe dostrojenie. Ludziom bliskim pacjentce Cayce radził, by próbowali zrozumieć jej fizyczne i emocjonalne dolegliwości. Gorąco
zalecał chorej spędzanie czasu na świeżym powietrzu, zajmowanie ciała i umysłu kwestiami zewnętrznymi
oraz odpoczynek. W czwartym i ostatnim odczycie Cayce zaobserwował poprawę i polecił kontynuację leczenia Tonicinem oraz zabiegi osteopatyczne wykonywane dwa razy w tygodniu przez dwa miesiące. Oprócz tego co wieczór przed snem, kobieta miała stosować zabiegi "radioaktywne". Cayce doradzał pobożność we
wszystkich sprawach. W tym przypadku niedostępne są raporty uzupełniające.
KOLKA
Kolka lub ból brzucha dotyczy zazwyczaj dzieci poniżej trzeciego miesiąca życia. Typowymi objawami są
stałe nawroty, płaczliwość dziecka, najczęściej wieczorem, wzdęcie brzuszka oraz duże ilości wiatrów lub gazów. Podejrzewa się, że za powstawanie tego zaburzenia odpowiedzialne są zarówno czynniki emocjonalne
jak i fizyczne. Edgar Cayce udzielił ogółem dwudziestu trzech odczytów dla szesnaściorga dzieci cierpiących
na kolki. Wiek dzieci wahał się od sześciu dni do osiemnastu miesięcy, ale przeważnie jego pacjentami były
dzieci w wieku jednego miesiąca i młodsze. Najczęstszą przyczyną kolki, rozpoznaną przez Cayce'a w tych
przypadkach, było osłabienie przyswajania będące wynikiem nieprawidłowej diety. Dotyczyło to zarówno dzieci karmionych piersią, jak i z butelki. Często problem wynikał po prostu z faktu, że dostarczany pokarm nie zawierał niezbędnych substancji odżywczych. W przypadku dzieci karmionych piersią, winna temu była dieta
matki. Innym problemem, o jakim wspominał Cayce, było nieprawidłowe łączenie pewnych pokarmów mogących wywołać niestrawność i zapalenie jelit, na przykład soku pomarańczowego i mleka.
Ważną myślą zawartą w odczytach poświęconych kolkom było to, że atmosfera towarzysząca posiłkom
w ogromnym stopniu oddziałuje na zdolność dziecka do przyswajania pokarmów. Cayce zauważył, iż prawda
ta odnosi się w równym stopniu do dzieci, co do osób dorosłych. Według Cayce'a nieprawidłowa dieta prowadziła zazwyczaj do osłabienia wydalania, co z kolei mogło wyzwolić zaburzenia pomiędzy układem trawiennym a wydalniczym. Często wynikiem tego było odkładanie się w ustroju odpadów. Tworzyły się przez to toksyny powodujące zapalenie okrężnicy, a czasami wysypki. W jednej trzeciej odczytów, do powstania kolki
przyczyniały się różne infekcje. Przykładem niech będą przeziębienia i przekrwienie, które zdaniem Cayce,
wywołują zaburzenia w układzie trawiennym przeradzające się następnie w kolkę.
LECZENIE
Cayce zalecał w większości dość podobne metody leczenia. W przypadku wszystkich dzieci doradzał dietę złożoną z łatwo przyswajalnych pokarmów. Matkom karmiącym piersią radził, by wyeliminowały ze swojej
diety pokarmy wzdymające, takie jak kapusta oraz ostre przyprawy. Uważał oczywiście, że w przypadku takich matek dieta musi być prawidłowo zbilansowana. Dzieciom karmionym butelką przepisywał mleko goździkowe (najlepiej z puszki). Soku pomarańczowego nie należało podawać dziecku ze skłonnością do kolek do
ukończenia przez nie co najmniej piątego – szóstego roku życia. W jednym przypadku jako potrawy lekkostrawne Cayce wymienił owsiankę i marchew. Podawał też często źródła rozmaitych minerałów i witamin, różnych w zależności od przypadku.
We wszystkich przypadkach, z wyjątkiem dwóch, Cayce przepisał pewien rodzaj łagodnych leków doustnych. Najczęściej polecał Glikotymolinę, w ilości jednej do dwóch kropli rozpuszczonych w wodzie. Lek ten
miał pomóc zrównoważyć działanie okrężnicy i zalkalizować organizm. Cayce zalecał często Castorię, podawaną w ciągu dnia w mikroskopijnych dawkach. Celem zastosowania tego leku było wspomożenie układu trawiennego i łagodne prowokowanie wypróżnienia. W dziewięciu przypadkach do pokarmu dziecka dodawano
w niewielkich ilościach wodę wapienną, łagodny środek zobojętniający kwas. Niekiedy dodawano również wodę cynamonową i inne środki wspomagające trawienie. W nielicznych przypadkach, gdzie dodatkowo pojawiła się wysypka skórna, Cayce polecał na trawienie także herbatkę z żółtego szafranu.
70
W przypadku siedmiorga dzieci Cayce zalecił masaże odprężające ciało i równoważące krążenie. Substancjami najczęściej używanymi do nacierania było masło kakaowe i kamforowana oliwa z oliwek (używane
osobno). Substancje te należało łagodnie wmasowywać wzdłuż kręgosłupa, oraz w okolicy przepony i ramion.
W przypadkach, w których występowała wysypka, Cayce zalecał rozmaite okłady łagodzące świąd, składające się z maści i zasypek zawierających cynk. Podobnie jak w przypadku wielu innych zaburzeń, Cayce kładł
nacisk na zachowanie pozytywnych postaw i emocji podczas opieki nad małymi dziećmi. Wierzył, że kiedy
uczucia rodziców są pozytywne, leczenie dziecka przynosi korzystne wyniki. Późniejsze raporty wykazały, że
rodzice zastosowali się do porad zawartych w ponad połowie odczytów i zaobserwowali znaczną poprawę
w stanie zdrowia swoich dzieci.
Opis przypadku
3-tygodniowa dziewczynka (przypadek oznaczony numerem 928) cierpiała na kolkę. Cayce uznał w odczycie,
że przyczyną jej choroby był brak koordynacji pomiędzy przyswajaniem a wydalaniem, czego wynikiem był niedobór enzymów trawiennych. W pierwszym odczycie Cayce polecił podawanie po każdym karmieniu łyżeczki wody
wapiennej rozcieńczonej zwykłą wodą. Poza tym, raz dziennie po jedzeniu podawana miała być połowa kropli Glikotymoliny także rozpuszczona w wodzie. Cayce polecał też podawanie mikroskopijnych ilości Castorii. Dodatkowo
zalecał masaż kręgosłupa przy użyciu masła kakaowego, wykonywany raz lub dwa razy dziennie. Opiekunowie
mieli ogrzewać brzuszek dziecka, używając flanelki pokrytej mieszanką złożoną z równych ilości łoju baraniego i oliwy z oliwek. Rodzice zastosowali się do rad zawartych w odczycie, a kolka dziecka ustąpiła bez śladu.
KR¢CZ SZYI
Kręcz szyi to spazmatyczny skurcz mięśni szyi, występujący zwykle po jednej stronie i powodujący nieprawidłowe ułożenie głowy. Najczęściej określa się go mianem "skrzywienia szyi" lub "skurczu w szyi". Edgar
Cayce udzielił w sumie jedenastu odczytów dziewięciu kobietom i mężczyznom, którzy szukali jego pomocy.
We wszystkich przypadkach, oprócz jednego, przyczyną dolegliwości była błędna koordynacja nerwowa
pomiędzy układami nerwowymi rdzeniowe-kręgowym i współczulnym, często wynikająca z wyczerpania bądź
stresu, a także niedopasowania kręgu piersiowego lub szyjnego. W pozostałych przypadkach za główne przyczyny uważano złe wydalanie i przyswajanie. Jako czynniki sprzyjające chorobie wymieniano napięcie, przekrwienie i zaburzenia endokrynologiczne.
LECZENIE
Zalecenia lecznicze różniły się między sobą, ale zgadzały w pewnych istotnych punktach. Przeważnie miały za zadanie rozluźnić organizm, odbudować lub skorygować rdzeniowo-kręgowy układ nerwowy. W siedmiu
przypadkach Cayce zalecał zabiegi kręgarskie dotyczące zwłaszcza kręgów szyjnych i piersiowych, a także
masaże oliwą z oliwek, olejkiem arachidowym i/lub alkoholem. W pięciu przypadkach doradzał produkty łatwo
przyswajalne i wzmacniające ciało, takie jak warzywa, owoce morza, dziczyzna, zupy i wywary z mięs. Odradzał natomiast potrawy tłuste i kwaśne. Również w pięciu przypadkach zalecał elektroterapię, która miała pobudzić krążenie i wspomóc właściwe funkcjonowanie narządów. Zalecenia lecznicze różniły się we wszystkich
przypadkach, ale za każdym razem Cayce radził, by elektroterapię stosować od pięciu do dwudziestu minut
dziennie. Niekiedy polecał lek Sal Hepatica, Alophen i Castorię.
Opis przypadku
Przypadek 52 dotyczył mężczyzny cierpiącego na ból szyi, któremu towarzyszyły skurcze i drgawki. Zalecono
mu codzienne zabiegi kręgarskie przez dwadzieścia dni, kończące się naświetlaniami lampą kwarcową wzdłuż
kręgosłupa, a także dietę z przewagą potraw lekkostrawnych. Chociaż ów pacjent, u którego stwierdzono kryjący
się za chorobą brak koordynacji pomiędzy układami nerwowymi, rdzeniowo-kręgowym i współczulnym, z entuzjazmem odniósł się do swego odczytu, nie przekazał dalszych informacji o wynikach leczenia.
71
KR¢GOS¸UP – OGÓLNIE
Pacjenci szukający porady Cayce'a, najczęściej wspominali o zwichnięciu lub uszkodzeniu kręgosłupa.
Odczyty wskazywały, że zmiany, lub tkanka bliznowata, tworzą się latami po uszkodzeniu kręgosłupa i uciskają końce nerwów powodując ich nieprawidłowe funkcjonowanie.
Niektóre z objawów zwichnięcia lub uszkodzenia kręgosłupa, o których Cayce wspomina w odczytach, to
przebłyski zimna lub gorąca, zwłaszcza podczas odpoczynku, zmęczenie, kłopoty z wątrobą, trzustką i górną
częścią przewodu pokarmowego, nerwobóle w rękach i nogach, bóle ischiatyczne, przeciążenie nerek i pęcherza moczowego, zaparcia, bóle głowy, nerwowość, bezsenność, wzdęcia żołądka i gazy, niepłodność.
LECZENIE
Najczęściej – w pięciu spośród sześciu przypadków – Cayce zalecał zabiegi osteopatyczne. Jeżeli uszkodzenie powstało dawno, dla poprawy krążenia, rozpuszczenia starej tkanki bliznowatej i poprawy wydalania
Cayce zalecał masaże olejem, elektroterapię i okłady. Jednemu z pacjentów doradzał codziennie, przynajmniej dwa, trzy razy w tygodniu, wykonywanie gorących okładów nasyconych solą emską przykładanych na
chore miejsca i dodatkowo ciasno owijanych dla przedłużenia działania. Po okładach zalecał łagodne zabiegi
osteopatyczne i masaże mieszanką oliwy z oliwek i olejku arachidowego. Innemu pacjentowi Cayce zalecił
okłady z Glikotymoliny dla rozluźnienia kręgosłupa, a po nich masaże oliwą z oliwek i olejkiem arachidowym.
Zabiegi osteopatyczne radził wykonywać dopiero po serii dwudziestu okładów. Cayce zalecał dietę z surowych warzyw i owoców. Ponieważ sporą uwagę przykładał do prawidłowego wydalania, w kilku odczytach doradzał płukanie okrężnicy.
KR¢GOS¸UP – USZKODZENIE CZ¢ÂCI OGONOWEJ
Edgar Cayce udzielił dwudziestu dwóch odczytów siedemnastu młodym mężczyznom i kobietom, którzy doznali uszkodzenia w okolicach ogonowych na skutek upadku lub wypadku innego rodzaju. Symptomami uszkodzeń były różnego rodzaju zaburzenia, bóle głowy, bóle w krzyżu, zaburzenia zmysłów i kłopoty z wydalaniem.
Drugą z przyczyn odpowiedzialnych za zaburzenia w krążeniu i narządach rozrodczych był brak koordynacji pomiędzy układami nerwowymi, rdzeniowo-kręgowym i współczulnym. Odczyty ilustrowały wzajemną zależność
pomiędzy układami nerwowymi a innymi układami, popierając holistyczne podejście do samego leczenia.
LECZENIE
Leczenie w przypadku podobnych uszkodzeń koncentrowało się na korekcji nierówności w partiach ogonowej
i lędźwiowo-krzyżowej oraz odtworzeniu koordynacji w układzie nerwowym, a także na zmniejszeniu nacisku na
dolny odcinek kręgosłupa. We wszystkich siedemnastu przypadkach, oprócz jednego, Cayce doradził zabiegi osteopatyczne lub kręgarskie, przeprowadzane kilka razy w tygodniu, zazwyczaj przez okres od szesnastu do dwudziestu tygodni. W blisko jednej czwartej przypadków Cayce zalecał masaże lub nacierania, które miały rozluźnić
uszkodzone partie i przygotować grunt pod zabiegi kręgarskie. W innych przypadkach w leczeniu dominowały parówki w dolnym odcinku pleców i okolicach, poddawanych później zabiegom kręgarskim. Dla odbudowania koordynacji i zrównoważenia układu nerwowego, w 42% przypadków Cayce zalecił elektroterapię. W czterech odczytach
wspomniał o Ogniwie Mokrym lub leczeniu ,,radioaktywnym" stosowanych zwykle przez kilka wieczorów w tygodniu przez trzydzieści do sześćdziesięciu minut. Zalecał także stosowanie innej formy elektroterapii, jak maszyna
Abramsa czy diaterma, ale nie omawiał ich dokładniej. Dla odbudowy równowagi funkcjonowania nerwów Cayce
przepisywał różnego rodzaju zioła. W ponad jednej piątej odczytów zalecał mieszankę ziołową z kory dziko rosnącej wiśni, korzenia sarsaparili, korzenia żółtego szczawiu i czarnego korzenia. W jednym z odczytów polecił złoto
i sód rozpuszczone w wodzie. W 17% przypadków Cayce doradzał płukanie okrężnicy i lewatywy dla poprawy wydalania wynikającego z nieprawidłowego krążenia w okolicach miednicy.
72
Opis przypadku
Jedną z pacjentek, której pomogły odczyty Cayce'a była 62-letnia kobieta, oznaczona jako przypadek numer 4033, cierpiąca na ostry ból nogi od biodra do kolana przypominający ból ischiatyczny, który prześladował ją od lat. Pięciu lekarzy nie potrafiło postawić jej właściwej diagnozy. Pacjentka odczuwała między innymi
bóle głowy i doznawała uczucia, jak gdyby krew uderzała jej do głowy. Odczyt Cayce'a ujawnił stare uszkodzenie w dole kręgosłupa, które spowodowało zmiany w kręgu ogonowym i dziewiątym kręgu piersiowym.
Krążenie w wątrobie wpływające na działanie wątroby i nerek, zostało w dużym stopniu zakłócone przez nieprawidłowy przepływ impulsów nerwowych. Ponadto stwierdzono zaburzenie równowagi pomiędzy układami
nerwowymi ośrodkowym i autonomicznym. Cayce przepisał zabiegi osteopatyczne wykonywane dwa razy
w tygodniu, przez szesnaście, osiemnaście tygodni, po mokrych parówkach kabinowych stosowanych dla
rozluźnienia mięśni w dolnej partii kręgosłupa. W celu ogólnego rozluźnienia zalecił środek uspokajający
z bromem. Odprężeniu służyć miały również masaże.
Po zabiegach Cayce zalecał leczenie diatermą, koordynujące impulsy nerwowe w okolicy lędźwiowej oraz
dziewiątego i trzeciego kręgu szyjnego. Dietę należało wzbogacić o potrawy wzmacniające nerwy, takie jak
owoce morza, wątroba, wołowina i surowe warzywa. W drugim odczycie udzielonym pacjentce Cayce odnotował poprawę w wyniku zastosowania się do rad pierwszego odczytu. W razie konieczności zalecił dalsze,
sporadycznie przeprowadzane zabiegi osteopatyczne i diatermę. Po zastosowaniu się do rad drugiego odczytu, pacjentka doniosła o całkowitym wyzdrowieniu, podobnie jak czwórka innych chorych. Dwóch innych pacjentów nie poszło za radami odczytów i przez lata ich stan się pogarszał.
KRÓTKOWZROCZNOÂå REFRAKCYJNA (MIOPIA)
Miopia lub krótkowzroczność, to wada wzroku polegająca na tym, że obrazy odległych przedmiotów zostają zogniskowane przed siatkówką oka. Edgar Cayce udzielił dwudziestu siedmiu odczytów czternastu pacjentom dotkniętym tym problemem. Najczęściej wskazywaną przez Cayce'a przyczyną miopii było nadwyrężenie
spowodowane przesileniem oczu czy systemu nerwowego lub/i całego organizmu. Niekiedy można przypisać
je takim czynnikom jak uszkodzenie ciała, zaburzenia endokrynologiczne i zastój. Często krótkowzroczność
wiąże się także z kłopotami z kręgosłupem i uszkodzeniami będącymi zarówno przyczyną jak i skutkiem choroby. Według Cayce'a przeciążenie nerwów w połączeniu z ingerencją w centralny układ nerwowy mogą zapoczątkować takie zaburzenia, jak złe krążenie, zła gospodarka organizmu, zatrucie krwi, a w ich następstwie
zaburzenie wzroku.
LECZENIE
Cayce konsekwentnie utrzymywał, że dzięki leczeniu przyczyn miopii, po pewnym czasie wzrok może ulec
widocznej poprawie, nawet do całkowitego wyleczenia i możliwości zrezygnowania z okularów. Cayce najczęściej zalecał zabiegi kręgarskie lub masaże, o których wspomniał we wszystkich przypadkach, oprócz jednego. Często podkreślał znaczenie ćwiczeń, zwłaszcza głowy i szyi, a generalnie całego ciała, jeśli to tylko możliwe wykonywanych na otwartym powietrzu. W ośmiu przypadkach zalecał dietę i elektroterapię, a zwłaszcza
naświetlanie ultrafioletowymi promieniami kręgosłupa, twarzy lub oczu. Dwukrotnie zalecił leczenie diatermą.
Radził unikać przemęczania oczu przy bardzo silnym lub bardzo słabym świetle, w razie potrzeby używać
zwykłych lub przyciemnionych szkieł do okularów i zmieniać szkła, gdy to konieczne.
Opis przypadku
Raporty uzupełniające poświęcone miopii są raczej pobieżne, lecz w jednym z przypadków udało się stopniowo
zahamować postępującą krótkowzroczność, a wzrok trzech innych pacjentów wyraźnie się poprawił. Ponadto raporty nadesłali trzej pacjenci, którzy z powodzeniem wykonywali ćwiczenia głowy i szyi. Dwaj z nich nie musieli już
nosić okularów. Typowym przypadkiem była 34-letnia kobieta (w spisie numer 3549), która oprócz krótkowzroczności cierpiała na dawne zapalanie stawów i zapalenie wzroku nerwowego. Cayce stwierdził, że złe wydzielanie za-
73
kłóciło koordynację powierzchniowego i wewnętrznego krążenia krwi, a w następstwie atakowało nerwy oraz produkowało nadmierną ilość toksyn w organizmie, wywołując tym samym skłonności do powstawania stanów zapalnych i zagrażając innym częściom ciała, w tym oczom pacjentki. Cayce przedstawił wiele opisów leczenia hydroterapią, obejmującego przynajmniej dwa zabiegi płukania okrężnicy w pierwszym miesiącu leczenia. Gdyby zaszła
taka konieczność, płukanie należało powtarzać w regularnych odstępach czasu.
Cayce zalecał także masaże. Dieta obfitowała w świeże, surowe warzywa, takie jak seler, sałata, marchew,
rzodkiew, cebula, brukiew wodna i zielona gorczyca, które miały stanowić główne danie jednego posiłku dziennie.
Cayce zalecał także jedzenie dużych ilości morskich ryb. Radził unikać mięsa i słodyczy. Cayce wierzył, że oczyszczenie organizmu z toksyn, podobnie jak regularne, poranne i wieczorne ćwiczenia głowy i szyi, mogą poprawić
wzrok. Stwierdził, że leczenie powinno przynieść rezultaty w ciągu sześciu miesięcy.
Po trzech miesiącach, pacjentka (numer 3549) odnotowała ogólną poprawę zdrowia. Jej wzrok także stale się
polepszał, za dnia czasem zdarzało jej się widzieć zupełnie normalnie. Sześć miesięcy później chora nadal donosiła o poprawie. Jednakże po dwóch latach nadal, w pewnym stopniu, cierpiała na krótkowzroczność.
L
LISZAJ OBRÑCZKOWY – GRZYBICA STRZYGÑCA
Jedynie dwa odczyty dotyczyły pacjentów cierpiących na liszaj obrączkowy, schorzenie charakteryzujące
się pierścieniowatymi, łuskowatymi zmianami na odkrytych częściach ciała. Chociaż Edgar Cayce nie omawiał przypadków szczegółowo, stwierdził obecność powikłań we krwi, trawieniu i wydalaniu.
LECZENIE I OPIS PRZYPADKU
Odczyt Cayce'a dla pacjenta, którego przypadek oznaczono numerem 781, jednego z dwóch chorych
cierpiących na liszaj obrączkowy, doradzał opuszczenie jednego posiłku dziennie i picie jedynie wody.
Podczas drugiego posiłku 7-letni chłopiec miał jeść jedynie surową kapustę i seler z odrobiną soli.
Cztery godziny później miał rozpocząć cogodzinne zażywanie, przez pięć kolejnych godzin, po pół łyżeczki fosforanu sodu z syropem z sarsaparilli, olejkiem terpentynowym i olejkiem eukaliptusowym, rozpuszczonymi w połowie szklanki wody.
Jako oczekiwany skutek uboczny pojawiły się mdłości, które jak uważał Cayce, były konieczne dla powstrzymania choroby. W razie potrzeby zalecał także lewatywy.
Do zastosowania miejscowego polecał maść Yellow-Oxide, proszek ze stearynianem cynku lub kwas
borny. Dieta miała głównie opierać się na kleikach, owocach cytrusowych, mleku, w razie potrzeby na
mięsie oraz warzywach.
Z raportu wynika, że po dwóch dniach leczenia liszaj chłopca zniknął. Drugi opis przypadku dotyczy
43-letniej kobiety (oznaczono go numerem 1446), której postawiono diagnozę: "częściowy liszaj obrączkowy". Ponownie zawiniło złe wydalanie.
Cayce zalecił okłady z zimnego oleju rycynowego przykładane co wieczór przed snem na zmienione
chorobowo miejsca. Ponadto doradził co dwa, trzy dni naświetlanie ręki "fioletowymi promieniami", dopóki
jej stan się nie poprawi. Nie nadesłano dalszych wiadomości o wyniku leczenia.
74
LISZAJEC
Liszajec jest ostrą chorobą zapalną skóry charakteryzującą się powstawaniem owrzodzeń. Zazwyczaj wywołuje ją gronkowiec, zaś źródłem zakażenia jest często inne dziecko. Swędzenie jest jedynym objawem choroby. Odczytem, w którym Cayce wspomina o liszajcu, jest diagnoza przeznaczona dla 2-letniego chłopca
(przypadek numer 305), cierpiącego również na infekcję migdałków. Lekarz dawał dziecku trzydzieści dni życia. Z odczytu wynikało, że było ono niedożywione, a jego dieta nie dostarczała wszystkich elementów potrzebnych organizmowi. Dieta była istotnym czynnikiem w leczeniu chłopca. Wykluczone miały być z niej wieprzowina, wołowina i mięsa smażone, chociaż Cayce polecał sok z chudej wołowiny. Słodycze wolno było
jeść dziecku w bardzo niewielkich ilościach.
LECZENIE I OPIS PRZYPADKU
Cayce zalecał następującą dietę. Na śniadanie dziecko mogło pić wszystkie rodzaje soków owocowych,
ale nie należało ich łączyć z kaszami lub mlekiem. Wraz z suchymi kaszami dziecko miało pić soki z suszonych śliwek lub rabarbaru. W skład śniadania wchodzić miały także żółtka jaj i ciemny chleb tostowy. Na drugie śniadanie chłopiec mógł, jeśli chciał, wypijać czyste (nie czekoladowe), słodowane mleko. Mleko miało
być łączone z żółtkiem jednego jajka i kilkoma kroplami jabłkowej brandy. Obiad miał zawierać połączenie soków ze świeżo ugotowanych warzyw, takich jak szpinak, marchew, kapusta, rzepa, fasola i soczewica. Warzywa miały być gotowane w pergaminie, a wydzielony na początku sok usuwany. Wraz z sokami dziecko miało
jeść pełnoziarnisty chleb i pić tyle mleka, ile to tylko możliwe.
Na podwieczorek Cayce zalecał w odczycie słodowane mleko albo owoce i soki owocowe wszelkich rodzajów, z wyjątkiem bananów i jabłek. Zakazał jedzenia cukierków. Kolacja miała składać się głównie z rozgotowanych warzyw z obiadu, najlepiej bez mięsa. Kiedy dziecko miało na to ochotę, Cayce polecał mięso jagnięce z grochem, marchwią i cebulą. Innymi źródłami protein były ryby, móżdżek, flaczki i wieprzowe nóżki.
Cayce zalecił też stosowanie leków. Jednym z nich była Atomidina – jedna kropla dziennie rozpuszczona
w połowie szklanki wody, przyjmowana rano przed śniadaniem, i dwie krople rozpuszczone w połowie szklanki wody, przyjmowane przed snem. Chłopiec miał również codziennie zażywać środek wspomagający trawienie zawierający żelazo, nie łącząc go jednak z mlekiem.
Dodatkowo dziecko miało być co wieczór masowane przy użyciu następującej mieszanki: dwóch łyżek stołowych łoju baraniego (stopionego), jednej łyżki stołowej olejku kamforowego, jednej łyżki stołowej olejku terpentynowego, łyżeczki nalewki z benzoesu, i pół łyżeczki ropy naftowej lub nafty oczyszczonej. Miksturę należało zamieszać przed każdym użyciem i trzymać w szklanym pojemniku lub garnku z przykryciem. Specyfik
trzeba było wcierać w kręgosłup, od podstawy czaszki do kości ogonowej, szczególnie pod ramionami
i w klatkę piersiową, w pachwiny i wzdłuż okrężnicy wstępującej, a także od wątroby w dół.
Cayce przewidział w odczycie, że ta kuracja wykonywana konsekwentnie, złagodzi obie choroby chłopca.
W raporcie, który nadszedł w dwadzieścia cztery lata później, rodzice chłopca piszą, że po kilku wcześniejszych problemach natury fizycznej, ich syn wyrósł na mężczyznę o 182 centymetrach wzrostu, ważącego 90
kilogramów.
LUMBAGO
Lumbago to ogólna nazwa określająca bóle reumatyczne w dolnym odcinku pleców lub w krzyżu (w odcinku lędźwiowym). W związku z tą chorobą porady Cayce'a szukało ogółem dwudziestu trzech pacjentów,
w wieku od dwudziestu jeden do osiemdziesięciu lat.
W dwóch trzecich odczytów poświęconych lumbago, przyczyny choroby związane były z osłabieniem wydalania wynikającym z zaburzeń trawienia. Cayce uważał, że niezdolność organizmu do wydalania toksyn powoduje odkładanie się we krwi kwasu moczowego wpływającego na przepływ krwi pomiędzy wątrobą a nerkami. Wynikające z tego zaburzenia oraz potrzeba wydalania, wywołują silny ból w dolnym odcinku pleców.
W siedmiu przypadkach, w których Cayce uznał, że przyczyną choroby było osłabienie wydalania, występowało również zatrucie kwasem moczowym.
75
U wielu osób Cayce stwierdził także zmniejszenie ilości czerwonych krwinek albo anemię, co zazwyczaj
przyczyniało się do ogólnego wyczerpania lub przemęczenia. W czterech przypadkach przyczyną lumbago
było zatrucie krwi wynikające z zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej organizmu. W trzech przypadkach uszkodzenia lub urazy niższych kręgów kręgosłupa odpowiedzialne były za ucisk i napięcie mięśni dolnego odcinka pleców.
LECZENIE
W dwóch trzecich przypadków Cayce zalecał stosowanie środków przeczyszczających, takich jak olej rycynowy, Alophen, sole Eno, mleczko magnezjowe i oliwa z oliwek. W kilku przypadkach dla oczyszczenia jelit
polecał także płukanie okrężnicy. Jedenastu osobom Cayce udzielił porad dotyczących sposobu odżywiania.
Dieta miała na celu polepszenie wydalania. Cayce podkreślał znaczenie świeżych owoców i warzyw, spożywanych od czasu do czasu kasz, chleba pszennego lub ryżowego.
Paru osobom polecał włączenie do diety bardziej alkalizujących pokarmów. Nie zalecał wieprzowiny
i tłuszczów. Inne rodzaje mięsa i pokarmy pobudzające należało jeść z wielkim umiarem. W ponad połowie odczytów poświęconych lumbago, Cayce zalecał masaże i nastawianie okolic objętych chorobą dla
złagodzenia bólu pleców oraz zastoju w podbrzuszu. Cayce często doradzał nacieranie bolesnej okolicy
pleców mieszanką zawierającą równe części łoju baraniego, olejku kamforowego i terpentynowego, a następnie stosowanie gorących okładów solnych. W ośmiu przypadkach udzielił szczegółowych instrukcji co
do wykonania gorących okładów nasączonych olejem rycynowym albo opisaną powyżej mieszanką przykładanych na bolesną okolicę.
W dziewięciu przypadkach Cayce zalecał elektroterapię pomagającą łagodzić ból dolnego odcinka pleców.
Stosowano zazwyczaj promienie fioletowe i światło ultrafioletowe. Oprócz fizykalnych metod leczenia Cayce
kładł też nacisk na wagę postawy pacjenta. Twierdził, że prawidłowe nastawienie i ogólne siły umysłu powinny
być w zgodzie z tym, co jest konstruktywne we wszystkich związkach, aby można je było utrzymywać w równowadze (348-19).
Opisy przypadków
Różnorodność udzielonych przez Cayce'a odczytów najlepiej ilustrują dwa opisy przypadków (numer 379 oraz
1955), jeden traktujący o 59-letnim mężczyźnie, drugi o 39-letniej kobiecie. Według Cayce'a pierwszy pacjent cierpiał na lumbago w wyniku osłabienia wydalania, które spowodowało zaburzenia krążenia wątrobowego i gromadzenie się kwasu moczowego w krwiobiegu.
Cayce doradzał pacjentowi owijanie pleców i brzucha gorącymi okładami z oleju rycynowego. Okłady miały być
zakładane na półtorej godziny przy każdym ataku bólu. Cayce radził, by przyjmować w tym czasie łyżkę stołową oliwy z oliwek dla wspomożenia wydalania. Polecał także w odczytach jedzenie codziennie lub co drugi dzień, surowych karczochów jerozolimskich wspomagających pracę gruczołów oraz wydalanie. W siedem miesięcy później
mężczyzna zgłosił, że leczenie przyniosło pozytywne rezultaty. Natomiast pacjentka (1955) cierpiała na zaburzenia
krążenia pomiędzy wyższymi a niższymi okolicami wątrobowymi. Powodowało to ucisk na nerw i ból w dolnym odcinku pleców. Pierwszą metodą leczenia zaleconą przez Cayce'a była dieta.
Miała się ona składać z warzyw, ryb, drobiu, mięsa jagnięcego oraz ryżowego lub pszennego pieczywa. Cayce
odradzał jedzenie wieprzowiny, tłuszczów i dużych ilości skrobi. Przepisał sporadycznie wykonywane wysokie płukanie okrężnicy. Zalecał też stosowanie, po obu stronach dolnego odcinka kręgosłupa, ręcznego aparatu wytwarzającego promienie fioletowe.
Polecił picie dwa razy w tygodniu naparu z nasion arbuza stymulującego pracę nerek. Napar przyrządzało się
zalewając jedną łyżeczkę zmiażdżonych nasion połową litra wrzącej wody. Cayce doradzał też serię zabiegów nastawiania kręgosłupa. Z uzupełniającego raportu wynika, że w miesiąc później pacjentka zgłosiła, iż lumbago całkowicie ustąpiło.
76
Ł
¸OJOTOK – LISZAJ RUMIENIOWATY
Łojotok to dolegliwość skóry podobna do łuszczycy, która charakteryzuje się suchymi łuskami, zwykle pojawiającymi się na rękach, nogach lub jako żółtawy łupież. Dziewięciu pacjentów otrzymało po jednym odczycie dotyczącym
zakażenia łojotokowego, rodzaju egzemy. Edgar Cayce utrzymywał, że większość chorób skóry jest wynikiem nie eliminowania toksyn w wyniku zaburzeń w wydalaniu.
W większości omówionych przez niego przypadków łójotoku, takie właśnie zaburzenie uważa za przyczynę choroby. W odczycie 5291-1 Cayce wyjaśnił, że przyczyną schorzenia są trucizny, które należy wyeliminować przez
przewód pokarmowy. W kilku przypadkach zaobserwował także czynniki w rodzaju złego funkcjonowania gruczołów
lub braku koordynacji układu nerwowego.
LECZENIE
W leczeniu łojotoku Cayce kładł nacisk na leki stosowane doustnie i fizjoterapię. W sześciu przypadkach
zalecił dietę alkaliczną, wolną od tłuszczów, skrobii, mięs i potraw smażonych. W czterech odczytach doradził
doustne zażywanie oliwy z oliwek, szafranu, naparu z dziewanny, lub mleczka magnezjowego w połączeniu
z mleczkiem bizmutowym. Leczenie zewnętrzne w czterech przypadkach obejmowało zabiegi kręgarskie dla
poprawy koordynacji układu nerwowego, wykonywane raz lub dwa razy w tygodniu, przez określony czas.
W czterech przypadkach, dla poprawy krążenia i zmniejszenia napięcia, Cayce zalecił masaże ciała i kręgosłupa oliwą z oliwek i/lub olejkiem arachidowym. Dla przywrócenia koordynacji w układzie wydalania i poprawy trawienia w trzech przypadkach przepisał zioła wzmacniające, przeważnie mieszankę nalewki ze stillingii, oleju sasafrasowego, korzenia żółtego szczawiu i syropu z sarsaparili (kolcowoju lekarskiego). Do stosowania zewnętrznego w dwóch odczytach Cayce przepisał maść z liści babki zwyczajnej.
Opis przypadku
W przypadku 4569, dotyczącym kobiety cierpiącej na zakażenie łojotokowe rąk i stóp, głównym czynnikiem chorobotwórczym było złe wydalanie. Jak wyjaśnił Cayce, krosty pojawiające się na jej rękach i stopach
są "efektem zaburzeń wydalania w układzie włoskowatym, co powoduje problemy krążeniowe w kończynach
dolnych, niejako zatrzymując krążenie lub powodujący podrażnienia.
Naskórek łamie się, pęka i pojawia się tendencja do oddzielenia naskórka od skóry właściwej. Wynika to
z nierównowagi w układzie wydalania" (4569-2). Jako lek do stosowania wewnętrznego Cayce zalecał mieszankę ziołową złożoną z naturalnego syropu, syropu z sarsaparili, nalewki ze stillingii, 10-procentowego roztworu jodku potasu, wyciągu z chininy, nalewki z owocu pieprzowca, olejku sasafrasowego i balsamu tolutańskiego. Istotną część leczenia miała stanowić dieta alkaliczna, bogata w zielone warzywa, owoce i orzechy.
Ponadto zalecano zabiegi kręgarskie, przede wszystkim kończyn górnych i dolnych oraz masaż szwedzki.
Dla natychmiastowego uśmierzenia podrażnienia skóry Cayce radził pacjentce obmywać ręce i nogi w wodzie deszczowej, z dodatkiem pociętych, namoczonych liści babki zwyczajnej. Chociaż troje innych pacjentów, którzy otrzymali odczyt dotyczący łojotoku, przekazało informacje o poprawie stanu skóry po zastosowaniu leczenia, nie wiadomo czy pacjentka (4569) skorzystała z porad Cayce'a.
77
¸USZCZYCA
Łuszczyca jest niezakaźną chorobą skóry, często o podłożu rodzinnym, charakteryzującą się jasnoczerwonymi zmianami pokrytymi grubymi, suchymi, białawymi łuskami. Jest to schorzenie chroniczne, zapalne, zwykle z występującymi naprzemiennie okresami poprawy i nawrotami. Często występuje na głowie, kolanach
i łokciach, gdzie skóra bywa napięta. Edgar Cayce udzielił ogółem pięćdziesięciu czterech odczytów dotyczących łuszczycy. Nasze omówienie skupia się na dziewiętnastu pacjentach, w wieku od szesnastu do siedemdziesięciu czterech lat, którzy otrzymali razem dwadzieścia dziewięć odczytów.
Za podstawową przyczynę schorzenia w każdym przypadku uważano nieprawidłowe wydalanie, powiązane z osłabieniem i zmniejszeniem grubości ścianek j jelit. W efekcie zbyt cienkie ścianki pozwalają na przesączanie toksyn do krwi, co z kolei prowadzi do zaburzeń na powierzchni skóry. W ośmiu przypadkach czynnikiem sprzyjającym chorobie był brak koordynacji układu krążenia. W pięciu przypadkach do schorzenia przyczyniły się nierówności w kręgosłupie, zwłaszcza w kręgach piersiowych, oddziałując zarówno na układ krążenia jak i wydalania.
LECZENIE
Zalecone przez Cayce'a leczenie łuszczycy przede wszystkim miało na celu wyeliminowanie nadmiaru toksyn z organizmu i odbudowanie właściwej grubości ścianek jelita. W szesnastu przypadkach polecał dietę alkaliczną, z przewagą produktów łatwoprzyswajalnych, które nie podrażniałyby okrężnicy. Dieta miała zawierać głównie owoce, warzywa i ich soki. Cayce odradzał jedzenie słodyczy, białego chleba, potraw tłustych
i smażonych oraz alkoholu. Piętnastu pacjentom Cayce przepisał różnego rodzaju mieszanki ziołowe dla
wspomożenia procesu trawienia i wzmocnienia jelit. Przede wszystkim zalecał napar z szafranu (szczypta
ziela na szklankę gotującej wody) i wodę wiązową (szczypta sproszkowanej kory wiązu na szklankę zimnej
wody). Okazjonalnie zalecał także zioła wzmacniające, napar z dziewanny i szałwi.
Aby pomóc w wyrównaniu krążenia i ułatwić przepływ impulsów nerwowych, w dziesięciu przypadkach
Cayce doradził wykonanie zabiegów kręgarskich, ogólnych lub skupionych na określonych kręgach, najczęściej na dolnej partii kręgosłupa. Z podobnych powodów w trzech przypadkach sugerował ogólne masaże.
W ośmiu przypadkach Cayce zalecił środki przeczyszczające, elektroterapię i mikstury do zastosowania
miejscowego. Ze środków przeczyszczających najczęściej polecał płukanie okrężnicy. Niekiedy doradzał też
specyfik zawierający siarkę, winian potasu i sól Rochelle. Elektroterapia mająca na celu pobudzenie krążenia,
obejmowała "fioletowe promienie", naświetlanie ultrafioletem i leczenie "radioaktywne". Środki do zastosowania miejscowego różniły się między sobą. Ani razu nie powtarzały się w odczytach. Były to między innymi:
maść Cuticura, Resinol, dwuprocentowy alkoholowy roztwór czterochlorku węgla, olej rycynowy, środek na
egzemę Lenoira, karbolowana wazelina, maść Ray'a i roztwór Ray'a. W czterech przypadkach wspomniano
o hydroterapii dla pobudzenia krążenia i eliminacji toksyn. By poprawić stan jelit, trzem pacjentom Cayce doradził zażywanie oliwy z oliwek.
Opis przypadku
Ośmiu z dziewiętnastu pacjentów w pełni zastosowało się do rad przekazanych w odczytach. Sześciu chorych zgłosiło przynajmniej pewną poprawę, a dwóch innych nie zaobserwowało żadnego polepszenia.
Pośród tych, którzy nie zauważyli żadnej poprawy była 28-letnia kobieta (przypadek oznaczony numerem
2455), która otrzymała cztery odczyty dotyczące łuszczycy. Cayce przypisał jej chorobę nieprawidłowemu
krążeniu w układzie wydalniczym związanemu z obecnością we krwi pewnego rodzaju paciorkowców. Spowodowało to wyrzucenie toksyn na powierzchnię skóry i powstawanie ognisk zapalnych. Czynnikiem sprzyjającym chorobie był brak koordynacji endokrynologicznej. W odpowiedzi na pytanie pacjentki, czy istnieje lek
całkowicie likwidujący łuszczycę, Cayce odpowiedział: "Większość zależy od diety. To jest lek. Wymaga cierpliwości, wytrwałości, a także właściwego sposobu myślenia" (2455-2). Zalecenia dietetyczne dotyczyły wypijania przed posiłkami sześćdziesięciu mililitrów soku grejpfrutowego na trzydzieści mililitrów wody. Cayce odradzał picie napojów gazowanych, jedzenie białego chleba i potraw smażonych. Cayce zalecał także serię
78
dwóch, trzech odprężających zabiegów osteopatycznych skupionych na kręgach szyjnych i górnych piersiowych, a dla zmniejszenia nacisków na kręgach lędźwiowych i krzyżowych.
Wraz z pierwszym zabiegiem zalecił pacjentce codzienne zażywanie mieszanki siarki, winianu potasu i soli Rochelle dla oczyszczenia organizmu. Po zabiegach kręgarskich Cayce zalecił serię zabiegów hydroterapeutycznych i obejmującą parówki z zastosowaniem oparów z wyciągu oczaru. Następnie zalecił ogólne masaże i nacierania, z użyciem mieszanki oliwy z oliwek i olejku arachidowego. Parówki i masaże radził wykonywać raz w tygodniu przez pięć tygodni. W drugim odczycie dla pacjentki Cayce zalecał kontynuację leczenia.
W diecie sugerował zwłaszcza dbałość o dostarczanie witamin B, i B4, które można i znaleźć w produktach
o żółtej barwie, takich jak marchew i żółta mąka kukurydziana. Dwa, trzy razy na tydzień zalecał picie herbaty
z żółtego szafranu, a dwa razy w tygodniu naparu z dziewanny. Dla wygładzenia skóry doradził stosowanie po
wieczornej kąpieli maści Cuticura, a później Resinolu. Polecał "fioletowe promienie" jako pomoc w uzdrowieniu zmian zapalnych, a dla eliminacji toksyn z organizmu zalecał lewatywy robione raz lub dwa razy w tygodniu. W trzecim odczycie Cayce radził przede wszystkim zastosowanie karbolowanej wazeliny na zmiany
skórne głowy, oraz miejscowe przykładanie oleju rycynowego i sody kuchennej na inne miejsca zapalne. Zalecał także płukanie okrężnicy, masaże z olejkiem arachidowym i dietę z przewagą soków. W czwartym odczycie nie podawał innych zaleceń. Pacjentka zastosowała się do rad zawartych w odczytach i zauważyła stałą poprawę stanu skóry. W końcu łuszczyca ustąpiła na czas, gdy pacjentka utrzymywała właściwą dietę. Niedopatrzenia dietetyczne, inercja, czy zaburzenia emocjonalne spowodowały nawrót choroby.
NOTA OD AUTORA
Doktor John Q. A. Pagano jest współpracującym z nami lekarzem i kręgarzem, który uzyskał wspaniałe
wyniki w leczeniu łuszczycy, stosując zalecenia Cayce'a. Jego leczenie kładzie nacisk na zabiegi kręgarskie,
herbatki ziołowe, zmiany diety, miejscowe zastosowanie olejów i lewatywy. Wielu jego pacjentów pozbyło się
zmian zapalnych skóry w ciągu trzech do czterech miesięcy. Większość odkryła, że aby utrzymać ten stan,
należy przestrzegać diety i od czasu do czasu stosować jeszcze jakiś inny środek, przez sześć miesięcy do
roku po zniknięciu zmian na skórze.
¸YSIENIE
Istnieje siedem różnych rodzajów łysienia. Przypadłość ta dotyczy zarówno mężczyzn, jak i kobiet. Ze statystyk
wynika, że ponad 75% populacji mężczyzn łysieje w rozmaitym stopniu, a 95% osób w tej grupie cierpi na tak zwany męski typ łysienia. Uważa się, że główną przyczyną schorzenia mogą być czynniki dziedziczne, ale utracie owłosienia sprzyjają też niedobory hormonów, niewłaściwa dieta, stres, anemia, stosowanie leków i kuracje włosów. Edgar Cayce udzielił dziewięćdziesięciu dwóch odczytów sześćdziesięciu pięciu osobom dotkniętym łysieniem. Odczyty te generalnie zawierały porady co do tego, w jaki sposób zapobiegać utracie owłosienia, lub w jaki sposób
spowodować jego odzyskanie. Niemal jednej trzeciej osób dotkniętych łysieniem Cayce powiedział, że utratę włosów powodował brak aktywności gruczołów, szczególnie zaś tarczycy. W jednym przypadku wyjaśnił w odczycie, iż
za utratę włosów odpowiedzialny był brak prawidłowej koordynacji pomiędzy działalnością wewnętrznych i zewnętrznych sił gruczołowych związanych z tarczycą. W innym odczycie, udzielonym 32-letniej kobiecie stwierdził,
że układ gruczołów był rozstrojony przez aktywność organizmu niszczącą efekt działania tych gruczołów, szczególnie tarczycy; niszczącą oleje wytwarzane przez część przywspółczulnego układu nerwowego związanego z naskórkiem (4086-1). W ponad jednej czwartej odczytów Cayce za przyczynę utraty owłosienia uznawał zaburzenia
krążenia, istniejące osobno lub w połączeniu z zaburzeniami gruczołowymi. W ponad 10% przypadków Cayce sugerował w odczytach, że pożyteczne byłoby pozytywne nastawienie.
LECZENIE
Metody leczenia osób dotkniętych utratą owłosienia różniły się pomiędzy sobą. Często o rodzaju leczenia
decydował stopień utraty owłosienia oraz pierwotne przyczyny choroby. W większości przypadków Cayce zalecał miejscowe zabiegi zmianę diety lub leki stosowane wewnętrznie. Najczęściej stosowanymi zabiegami
79
zalecanymi w ponad jednej trzeciej przypadków, było wcieranie w skórę głowy roztworów alkoholu etylowego,
białej wazeliny i ropy naftowej. Chociaż roztwory alkoholu mogły różnić się stężeniem, mieszanki najczęściej
składały się z 20% czystego alkoholu etylowego i 80% wody destylowanej. Biała wazelina jest dziś powszechnie dostępna, zaś ropa naftowa Cayce'a była czystym, nie rafinowanym produktem, takim jaki wydobywany
jest z ziemi. Typowe leczenie polegało na wmasowywaniu niewielkiej ilości ropy naftowej w owłosioną skórę
głowy, przez trzydzieści do czterdziestu minut. Następnie ropę usuwano przy pomocy roztworu alkoholu etylowego, po czym w skórę głowy wcierano niewielką ilość wazeliny. Pacjent mógł poprzestać na wtarciu alkoholu, który rozpuszcza ropę naftową, a następnie umyć głowę szamponem. Mógł też używać wyłącznie ropy
naftowej, albo wyłącznie wazeliny, stosując potem kurację alkoholem. Innymi zalecanymi niekiedy substancjami stosowanymi zewnętrznie był smalec wieprzowy i nafta oczyszczona.
W kilku przypadkach występowania łupieżu Cayce zalecał Listerinę (środek antyseptyczny). Najczęściej
polecał szampon z dziegciu sosnowego albo zwykły szampon połączony w równych proporcjach z oliwą z oliwek. Osiem razy Cayce zalecił wykorzystanie promieni fioletowych, zaś dwa razy – elektrycznego aparatu do
masażu stymulującego krążenie w skórze głowy. Pośrednią metodą leczenia, o której wspominał w wielu odczytach, było nastawianie kręgosłupa (a czasami masaż). Najczęściej wymienianym lekiem stosowanym wewnętrznie, była Atomidina, polecana dla pobudzenia pracy gruczołów, a co za tym idzie wzrostu włosów. Zazwyczaj podawano jedną kroplę leku rozpuszczoną w połowie szklanki wody, przed śniadaniem codziennie
przez pięć dni. Następnie przez pięć dni pacjent nie otrzymywał Atomidiny. Leczenie kontynuowano przez kolejnych pięć dni i przerywano na dwa tygodnie.
Kurację powtarzano w takiej samej kolejności przez sześć miesięcy w połączeniu z innymi metodami leczenia, w zależności od tego czy stan pacjenta ulegał poprawie. Kolejnym źródłem jodu była dieta. Cayce najczęściej wspominał o łupinkach ziemniaków odmiany irlandzkiej (średnio białej) i/lub o wodzie, w której zostały ugotowane owe ziemniaki (lub łupinki). Zalecał ją zarówno dla przywrócenia barwy włosów, jak i pobudzania gruczołów oraz wzrostu włosów. Gorąco polecał ryby morskie, ze względu na zawartość jodu. W kilku
przypadkach sugerował marchew. W kilku przypadkach Cayce wspomniał też o tonikach ziołowych i hydroterapii. Prawdopodobnie metody te miały tylko pośredni wpływ na problem utraty owłosienia.
Opis przypadku
Pacjent (przypadek oznaczony numerem 1467) doczekał się pomiędzy trzydziestym drugim a trzydziestym
dziewiątym rokiem życia serii dziewiętnastu odczytów, z których kilka poruszało problem łysienia. Według
Cayce'a, przypadłość była wynikiem uszkodzenia i ucisku na odcinku od trzeciego kręgu piersiowego do drugiego i trzeciego kręgu szyjnego kręgosłupa, czego wynikiem było osłabienie krążenia w owłosionej skórze
głowy. Pacjent cierpiał także na odkładanie się toksyn w podskórnych naczyniach krwionośnych spowodowane niezdolnością organizmu do wydalania ich w prawidłowy sposób; oraz na brak aktywności gruczołów,
szczególnie tarczycy. Aby usunąć główną przyczynę schorzenia, Cayce zasugerował nastawianie kręgosłupa.
Miało być ono wykonywane dwa-trzy razy tygodniowo, przez dwa do trzech tygodni. Po dwutygodniowym
okresie odpoczynku, należało powtórzyć serię zabiegów.
Cayce zalecał masaże skóry głowy wykonywane przy użyciu wazeliny, a następnie usuwanie jej 35-procentowym roztworem alkoholu etylowego. Następnie dla uzdrowienia skóry i wspomożenia wzrostu włosów,
należało wcierać w głowę niewielkie ilości maści Cuticura. Ponieważ włosy nadal wypadały, Cayce zalecił dodatkowe zabiegi miejscowe, w skład których wchodziło naprzemienne stosowanie alkalicznych i kwaśnych
środków antyseptycznych, takich jak Listerin i Fitch's Scalp Tonę. Później dla stymulacji skóry głowy Cayce
polecił masowanie jej szarym mydłem i wodą, a następnie mycie szamponem zawierającym chininę. Jako odżywkę do włosów zalecił później szampon oliwkowy. Celem pobudzenia tarczycy Cayce sugerował odżywczą
dietę i zażywanie Atomidiny. Lek przyjmowany miał być przez pięć dni, przed porannym posiłkiem, w postaci
jednej – dwóch kropli rozpuszczonych w połowie szklanki wody. Także dieta odgrywała istotną rolę w leczeniu. Cayce gorąco polecał owoce morza, a także surowe warzywa, owoce cytrusowe i pokarmy przeczyszczające, takie jak suszone śliwki i figi. Chociaż pacjent otrzymywał dalsze odczyty, nie wiadomo czy zastosował
się do zaleconych metod leczenia, ani czy odrosły mu włosy.
80
M
MALARIA
Malaria jest zakaźną chorobą, której przebieg charakteryzuje się wysoką gorączką. Najczęściej wywołuje
ją ukąszenie zainfekowanej samicy komara. Najpowszechniejszymi objawami choroby są dreszcze, gorączka
i długotrwałe poty. Wszystkie te objawy występują w postaci sporadycznych ataków. Często pojawia się anemia, wyczerpanie i powiększenie śledziony. Przy stosowaniu środków antymalarycznych, nawet przy pojawieniu się powikłań, prognoza w przypadku tej choroby jest dobra. Cayce udzielił czterem osobom ogółem dziewięciu odczytów poświęconych zapobieganiu i leczeniu malarii. Przyczyną choroby, o której Edgar Cayce
wspominał najczęściej, było zarażenie się pierwotniakiem malarii. Według Cayce'a organizm stawał się podatny na zachorowanie wskutek innych chorób obniżających jego odporność, takich jak nieprawidłowe wydalanie, osłabienie krążenia i brak równowagi gruczołowej.
LECZENIE
Leczenie malarii polegało na masażach służących rozmaitym celom. Cayce zalecał nacieranie masłem kakaowym albo olejkiem arachidowym dla odprężenia organizmu i pobudzenia układu krążenia. W jednym przypadku, aby zabezpieczyć go przed ukąszeniem komara, w plecy pacjenta wcierać należało mieszankę złożoną z trzydziestu gramów masła kakaowego i pięciu granów chininy. Pacjent zgłosił stuprocentowe powodzenie tego środka zapobiegawczego. W odczytach dla trzech osób Cayce udzielił porad dietetycznych, których
należało przestrzegać dopóki nie opadnie gorączka. Podkreślał w nich znaczenie pokarmów półpłynnych. Gorąco zalecał również soki owocowe i zupy jarzynowe. Kategorycznie zabraniał jedzenia wieprzowiny i potraw
smażonych. Pozostałe metody leczenia były bardziej zindywidualizowane. Dwukrotnie Cayce zalecał metody
polepszające wydalanie, zaś po jednym razie rozmaite inne zabiegi.
Opis przypadku
Dziewczynka (w spisie przypadek pod numerem 608), pomiędzy trzecim a szesnastym rokiem życia otrzymała pięć odczytów poświęconych malarii. Miała gorączkę i nudności. Czasami po bokach gardła pojawiały
się u niej duże guzy. W pierwszym odczycie Cayce stwierdził, że choroba dziewczynki była związana z osłabieniem wydalania. Zaburzenia występowały w całym jej krążeniu wątrobowym, istniała także poważna deformacja nadnerczy. Aby obniżyć gorączkę, Cayce zalecał nastawianie i masaże kręgosłupa przy użyciu masła
kakaowego, ze zwróceniem szczególnej uwagi na niższy lędźwiowy oraz krzyżowy odcinek. Polecał podawanie dziecku Castorii w celu wspomożenia wątroby i układu trawiennego.
Zalecał też zupy jarzynowe i rosół z kurczaka dla wzmocnienia organizmu. W późniejszych odczytach doradzał kontynuowanie masaży i zabiegów na kręgosłupie oraz udzielał dalszych zaleceń dotyczących diety.
Dodatkowo przepisał środki przeczyszczające, takie jak mieszanka złożona z siarki, winianu potasu i soli Epsom. Zalecał też przyjmowanie Yentriculinu z żelazem (uzupełniającego dietę), Grove's Chill Tonie oraz stosowanie okładów z oleju rycynowego pomagających oczyścić przewód żółciowy.
Polecał też podawanie doustnie Atomidiny mającej pomóc w zwalczeniu choroby. W ciągu trzynastu lat korzystania z porad Cayce'a, u pacjentki zaobserwowano stopniową poprawę stanu zdrowia. W wieku szesnastu lat objawy malarii ustąpiły. Dwie inne osoby także skorzystały z porad uzyskanych w odczytach i wyraziły
zadowolenie z wyników leczenia.
81
MARSKOÂå WÑTROBY
Marskość wątroby jest przewlekłą postępującą chorobą, charakteryzującą się zanikiem komórek wątrobowych, a przerostem tkanki łącznej. Edgar Cayce udzielił sześciu odczytów dla ogółem pięciu osób cierpiących
na to schorzenie. Większość z nich była w wieku od pięćdziesięciu do sześćdziesięciu lat. Ogólną przyczyną
marskości wątroby, o której Cayce wspominał we wszystkich jej przypadkach, były zaburzenia wydalania, co
prowadziło do braku koordynacji pomiędzy narządami odpowiedzialnymi za wydalanie. W trzech przypadkach
współistniejącym objawem choroby była anemia, a w dwóch Cayce wspominał też o toksemii. Inne objawy
i choroby powiązane z marskością wątroby różniły się w zależności od przypadku.
LECZENIE
Kuracja zalecana przez Cayce'a w przypadku marskości wątroby przybierała dwie różne formy. W trzech
odczytach polecał zbliżone do siebie metody stymulacji wydalania i pracy wątroby. Koncentrowały się one na
zastosowaniu okładów z oleju rycynowego, doustnym podawaniu oliwy z oliwek, płukaniu okrężnicy lub lewatywach i odpowiedniej diecie. W dwóch przypadkach Cayce doradzał także nastawianie kręgosłupa. Dodatkowe zabiegi różniły się między sobą. W przypadku dwóch osób, całe leczenie polegało na stosowaniu dwu preparatów ziołowych podawanych wewnętrznie. Preparaty różniły się w każdym przypadku. Jeden z nich był tonikiem ziołowym, wersją wody szałwiowej podobnej do zaleconej w odczycie na temat toniku wiosennego
(5450-3). W drugim odczycie Cayce podał odmienny skład toniku ziołowego, a także zalecił preparat przeczyszczający zawierający senes, korę szakłaka amerykańskiego, mieszankę lukrecji i żółtego szafranu.
Opis przypadku
58-letnia kobieta (w katalogu przypadek numer 1648), zamówiła odczyt w związku z rozmaitymi schorzeniami fizycznymi. Chorobie wątroby towarzyszyły zaburzenia wydalania, toksemia, urykemia, zapalenie skóry,
duszności, zaleganie śluzu w okrężnicy, podpuchnięte oczy, bezsenność i bóle głowy. Cayce uważał, że objawy te łączyły się z marskością wątroby, lub były jej wynikiem. Choroba pacjentki pojawiła się wskutek powikłań po przebytej w przeszłości grypie. Towarzysząca grypie wysoka gorączka osłabiła krążenie w wyższych
partiach wątroby, w wyniku czego pojawiła się skłonność do twardnienia lub powstawania zwyrodnień w prawym płacie narządu. Cayce zalecił wieczorne masaże z wykorzystaniem kombinacji równych części łoju baraniego, olejku terpentynowego i kamforowego. Masaż robiony miał być od dolnej linii żeber do pachwin. Dodatkowo Cayce polecał wykonywanie wieczorem przed położeniem się spać, dwa razy w tygodniu, okładów
z oleju rycynowego, przez około dwa tygodnie. Okłady miały za każdym razem pozostawać na ciele przez co
najmniej jedną, dwie godziny.
Po trzecim lub czwartym okładzie pacjentka miała przyjąć dwie łyżki stołowe oliwy z oliwek. W dwa dni
później Cayce zalecił rozpoczęcie zabiegów osteopatycznych koncentrujących się na wyższym piersiowym
i szyjnym odcinku kręgosłupa. Zabiegi miały być robione co drugi dzień, albo dwa razy w tygodniu. W tym czasie Cayce polecał także masaże brzucha pomagające w oczyszczeniu okrężnicy. Po trzech zabiegach osteopatycznych należało wykonać płukanie okrężnicy. Potem nastąpić miał dwutygodniowy odpoczynek, po którym całe leczenie należało powtórzyć, tym razem oprócz wyżej wymienionych, nastawiając również lędźwiowy i krzyżowy odcinek kręgosłupa. Cayce wydał również zalecenia dotyczące diety. Położył nacisk na jedzenie świeżych lub surowych warzyw. Kobiecie polecono unikać dużych ilości skrobi i mięsa. W późniejszym
czasie w skład diety miały wejść również orzechy i proteiny. Aby przeciwdziałać bezsenności związanej z chorobą nerwów, Cayce zalecił pacjentce zabiegi "radioaktywne".
W kilka dni po odczycie kobieta poinformowała, że Cayce doskonale opisał objawy jej choroby, oraz że
przystąpiła do przepisanego leczenia. W kilka tygodni później napisała, że jest już w połowie kuracji i czuje się
jak nowo narodzona. Pacjentka nie przesłała dalszych raportów.
82
MIASTENIA – NIEDOMAGANIE MI¢ÂNIOWE
Miastenia jest chroniczną postępującą chorobą mięśni, która zwykle zaczyna się w okolicach twarzy i gardła. Objawia się szybkim i łatwym męczeniem mięśni, a następnie ich osłabieniem i niedowładem. Edgar Cayce udzielił jedynie dwóch odczytów dotyczących tej choroby, obu dla 36-letniego mężczyzny. Stwierdził że niedomoga mięśniowa jest w istocie zaburzeniem endokrynologicznym, i oprócz pewnych czynników przed narodzeniem, które miały miejsce w tym przypadku odkrył, iż przyczyną choroby jest: brak aktywności endokrynologicznej ciala, co powstrzymuje protoplazmę, która tworzy strukturę mięśni i ścięgien (2207-1).
LECZENIE I OPIS PRZYPADKU
Leczenie koncentrowało się przede wszystkim na oczyszczeniu organizmu i odzyskaniu równowagi
w funkcjonowaniu gruczołów. Rozpoczynając tuż po nowiu, pacjent (przypadek 2207) miał codziennie rano
przez dziesięć dni z rzędu zażywać przed jedzeniem jedną kroplę Atomidiny rozpuszczoną w szklance wody.
Jedenastego dnia leczenia, w trakcie południowego posiłku miał wypić trzydzieści mililitrów świeżego soku
z marchwi oraz trzydzieści mililitrów soku z gotowanych buraków w trakcie kolacji.
Oba soki miał wypijać codziennie do czasu kolejnej pełni, a następnie przez dziesięć dni ponownie zażywać Atomidinę. (Nie należało brać Atomidiny i pić soków tego samego dnia). Aby osiągnąć widoczne wyniki
Cayce doradził, by leczenie kontynuować przynajmniej przez cztery do sześciu miesięcy.
W drugim z odczytów Cayce jeszcze mocniej podkreślił znaczenie Atomidiny i zalecił dłuższe stosowanie
leku, do piętnastu dni z rzędu. Późniejsze notatki potwierdzają, że pacjent wytrwale stosował kurację i zauważył pewną poprawę krążenia i układu trawiennego. Jednakże kilka lat po drugim odczycie chory stwierdził, że
nie kontynuował leczenia i niestety, nie jest w stanie ocenić płynących z niego korzyści.
MIA˚D˚YCA T¢TNIC
Miażdżyca jest odpowiedzialna za większość zwyrodnieniowych chorób tętnic. Zazwyczaj charakteryzuje
się stopniowym zwężaniem, a ostatecznie zamknięciem światła tętnic. Powszechniej występuje u osób po
czterdziestym roku życia, szczególnie u mężczyzn.
Edgar Cayce udzielił w sumie trzydziestu trzech odczytów dla dwudziestu dziewięciu osób w wieku od
czterdziestu ośmiu do sześćdziesięciu dziewięciu lat, cierpiących bezpośrednio wskutek miażdżycy tętnic, jak
również związanych z nią chorób. W 75% przypadków, jako główną przyczynę choroby Cayce wymieniał zaburzenia krążenia związane przede wszystkim z twardnieniem ścianek tętnic oraz wysokim ciśnieniem krwi.
W około połowie przypadków występowały zaburzenia wydalania będące powodem odkładania się toksyn we
krwi. Zwolniony obieg krwi ułatwiał owo odkładanie się toksyn.
W sześciu przypadkach Cayce zwrócił uwagę na skrzywienia kręgosłupa w okolicy piersiowej i szyjnej powodujące w organizmie dodatkowe zaburzenia. Innymi wymienianymi czynnikami wywołującymi chorobę było
fizyczne przemęczenie, nieodpowiednia dieta i negatywne postawy.
LECZENIE
W przypadku miażdżycy tętnic Cayce przepisywał najczęściej masaże, elektroterapię i zmianę diety. Każdą z tych metod leczenia sugerował w około połowie przypadków choroby. Polecał masaże przy użyciu masła
kakaowego wykonywane wzdłuż kręgosłupa, od głowy w dół. Czasami doradzał także zastosowanie toników
ziołowych mających stymulować organizm. W kilku przypadkach, w celu uwolnienia ciała z nagromadzonych
w nim toksyn, po masażu stosowano gorące okłady z solami Epsom.
Zalecanymi przez Cayce'a metodami elektroterapii były zabiegi "radioaktywne", Mokre Ogniwo, zazwyczaj
ze złotem, i promienie fioletowe. Cayce często polecał przyjmowanie witamin z grupy B. Sugerował spożywanie pokarmów bogatych w żelazo, krzem i fosfor. Pacjenci mieli unikać potraw smażonych i większości rodzajów mięs. W dwunastu przypadkach Cayce polecał masaże kręgosłupa. Najczęściej koncentrowały się one na
83
piątym, szóstym, siódmym i dziewiątym kręgu piersiowym oraz na pierwszym i drugim kręgu szyjnym. W siedmiu przypadkach dla oczyszczenia organizmu zalecono wlewki do okrężnicy. Kilku osobom Cayce wspomniał
o leczeniu złotem i sodem oraz o hydroterapii.
Opis przypadku
Podobnie jak w przypadku innych poważnych schorzeń, wiele spośród osób cierpiących na miażdżycę tętnic, które zamówiły odczyty u Cayce'a, znajdowało się w zaawansowanych stadiach choroby i wyczerpało
uprzednio możliwości leczenia ortodoksyjnymi metodami. Jednakże w 30% przypadków ci pacjenci, którzy
zastosowali się do porad udzielonych w odczytach, całkowicie lub częściowo powrócili do zdrowia.
Szczególnie interesujący przypadek oznaczony jest numerem 1049. Była to 63-letnia kobieta, która otrzymała odczyt dotyczący miażdżycy tętnic. Cayce za przyczynę choroby uznał osłabienie wydalania, co uniemożliwiało właściwy przepływ krwi do różnych części ciała. Do choroby pacjentki przyczyniała się także obecność złogów wapiennych. Cayce doradził chorej zastosowanie zabiegów "radioaktywnych", jeden lub kilka razy w tygodniu, w zależności od stopnia nasilenia objawów. W dwu lub trzydniowych okresach przerwy chora
miała stosować aparat do wytwarzania promieni fioletowych z bańkowatym aplikatorem. Światło należało kierować na cały obszar wokół kręgosłupa, poczynając od odcinka szyjnego i przesuwać w dół nad odcinek piersiowy oraz lędźwiowy, a czasami aż do kończyn.
Zabiegi miały być wykonywane trzy-cztery razy w tygodniu i trwać osiem do dziesięciu minut. Pacjentka
poddać się miała także masażom z wykorzystaniem olejku sosnowego, oliwy z oliwek albo mieszanki olejku
sosnowego z nalewką z mirry. Po masażach należało nacierać ciało alkoholem, używając w tym celu wyłącznie alkoholu etylowego. Cayce udzielił także porad dotyczących diety. Miała ona zawierać pokarmy bogate
w krzem i żelazo, takie jak na przykład gruszki, które pomagają pobudzić gruczoły do wydalania toksyn i regulowania przepływu krwi. Sugerował także spożywanie pokarmów z dużą zawartością jodu. Po zastosowaniu
się do porad Cayce'a kobieta zawiadomiła, że stan jej zdrowia uległ poprawie.
MIESIÑCZKOWANIE BOLESNE
Edgar Cayce udzielił dwudziestu siedmiu odczytów na temat bólów lub skurczów miesiączkowych, dla
czternastu kobiet w wieku od dwudziestu do trzydziestu lat. Innymi powszechnymi dolegliwościami miesiączkowymi, omawianymi w tych odczytach, były bóle głowy, bóle dolnego odcinka pleców i okresowe nudności.
Za dolegliwości miesiączkowe odpowiedzialne były rozmaite zaburzenia organizmu. Zazwyczaj dotyczyły
one układu nerwowego, gruczołowego i wydalniczego. W siedmiu przypadkach Cayce stwierdził, że schorzenia dotknęły narządów znajdujących się w obrębie miednicy. Wykrył na przykład nachylenie macicy, zrosty
w ścianie pochwy lub urazy powodujące zaburzenia w tych narządach. Przyczyną dolegliwości w pięciu innych przypadkach było osłabienie wydalania powodujące zastój w okolicy łonowej. W dwóch przypadkach
Cayce stwierdził, że bezpośrednią przyczyną bolesnego miesiączkowania były uszkodzenia kręgosłupa powodujące nieprawidłowy przepływ impulsów nerwowych do narządów znajdujących się w obrębie miednicy.
LECZENIE
W leczeniu bolesnego miesiączkowania Cayce szczególną wagę przywiązywał do ułożenia kręgosłupa.
W wielu przypadkach złe ułożenie łączyło się z nieprawidłowym ustawieniem narządów znajdujących się
w obrębie miednicy. Dlatego też w dziesięciu przypadkach Cayce zalecał nastawianie kręgosłupa. Podawał
zazwyczaj dość szczegółowe instrukcje dotyczące koordynacji dolnej części kręgosłupa w odcinku lędźwiowym i krzyżowym. W siedmiu przypadkach Cayce doradzał w odczytach przestrzeganie dobrze zbilansowanej diety, zawierającej głównie pokarmy alkalizujące i wzmacniające krew, bogate w proteiny i żelazo. Unikać
należało dużych ilości mięsa, skrobii i cukru.
Cayce zalecał rozmaite okłady na brzuch i dolny odcinek pleców, w celu miejscowego złagodzenia skurczów miesiączkowych. Najczęściej wspominał o gorących, suchych okładach z gruboziarnistej soli albo z soli
Epsom. W czterech przypadkach Cayce przepisał elektroterapię. W odczytach tych zalecał wykorzystanie
84
aparatu do wytwarzania promieni fioletowych z aplikatorem dopochwowym. Zabiegi te wykonywane miały być
co najmniej raz w tygodniu. Jednakże promieni fioletowych nie należało stosować podczas miesiączki.
Aby zachować czystość w okolicy pochwy i zapobiec infekcjom, Cayce w trzech przypadkach polecał płukanie roztworem Atomidiny, w rozcieńczeniu jedna łyżeczka leku na litr ciepłej wody.
Opis przypadku
W diagnozach dla 35-letniej pacjentki, przypadku oznaczonego numerem 2330, Cayce twierdził, że przyczyną bolesnego miesiączkowania było osłabienie wydalania oraz zrosty uniemożliwiające prawidłową menstruację. Kobieta otrzymała trzy odczyty, w których Cayce ustalił dla niej serię specyficznych zabiegów. Sześć
zabiegów osteopatycznych, ze zwróceniem szczególnej uwagi na splot biodrowy wykonywanych miało być
dwa razy w tygodniu. Po nich miały następować dwa-trzy ogólne zabiegi odprężające, następnie kolejna seria
zabiegów osteopatycznych. W trakcie tej serii, dwa razy w tygodniu, wykonywane miało być płukanie pochwy
roztworem Atomidiny. Stopień rozcieńczenia leku wynosił łyżeczkę na litr ciepłej wody.
Po drugiej serii zabiegów Cayce zalecił wykorzystanie aparatu do wytwarzania promieni fioletowych z aplikatorem dopochwowym. Zabiegi te miały trwać dwie i pół do trzech minut tygodniowo, z wyjątkiem czasu
trwania miesiączki. Aby uzyskać jak najlepsze wyniki, Cayce zalecał używanie promieni fioletowych po zabiegach osteopatycznych i przed płukaniem pochwy. W około sześć miesięcy później Cayce udzielił pacjentce
kolejnego odczytuj Stwierdził w nim, że w macicy pacjentki rozwijają się guzki. Zauważył również, iż zabiegi
nie były robione dokładnie. Konieczne było wykonanie większej ilości zabiegów korygujących ułożenie kręgów
odcinka lędźwiowo-krzyżowego. Cayce przepisał dodatkowo sześć zabiegów tygodniowo.
Zalecał też więcej natrysków z Atomidiną rozpuszczoną w ciepłej wodzie oraz kilka naświetleń promieniami fioletowymi. Doradzał kobiecie, by nie jadła pokarmów zawierających skrobię ani serów, oraz by piła codziennie po kilkami szklanek soku winogronowego. Aby wspomóc wydalanie, sugerował częste zażywanie oliwy z oliwek. W trzecim odczycie dla tej pacjentki Cayce wykazał, że zaniedbała wykonywanie przepisanych
zabiegów, przez co powracała do pierwotnego stanu. Z obserwował więcej zaburzeń wydalania i w dolnym
odcinku pleców. Rok później pacjentce chirurgicznie usunięto mięśniaka macicy.
Jednakże w czterech przypadkach zgłoszono doskonałe wyniki leczenia..! W jednym z nich kobieta, która
uprzednio nie była zdolna do zajścia w ciążę, w kilka lat po zastosowaniu zaleceń Cayce' urodziła dwójkę
dzieci. W większości pozostałych przypadków raporty uzupełniające nie są dostępne.
MIESIÑCZKOWANIE – NIEPRAWID¸OWOÂCI
Cayce udzielił piętnastu odczytów dla czternastu kobiet, w wieku od trzynastu do trzydziestu ośmiu lat,
cierpiących na nieprawidłowe miesiączkowanie. Najczęściej uskarżały się one na nieregularne cykle.
W połowie odczytów przyczyną nieprawidłowej menstruacji był brak koordynacji układów nerwowych spowodowany schorzeniami, podwichnięciami i urazami kręgosłupa. W czterech odczytach Cayce zaobserwował
takie niedobory krwi, jak słabe natlenienie czy niski poziom hemoglobiny. Oba te czynniki wywoływały w następstwie zastój i ucisk w narządach znajdujących się w miednicy, a także brak równowagi gruczołowej, co
w niemal wszystkich przypadkach wywołuje zahamowanie prawidłowego cyklu miesiączkowego. Innymi czynnikami było osłabienie przyswajania i wydalania.
LECZENIE
Edgar Cayce przepisał w odczytach różnorodne kuracje. Nie było wśród nich dwóch dokładnie do siebie
podobnych. Najczęściej, bo w jedenastu przypadkach, zalecał nastawianie kręgosłupa, w celu zmniejszenia
ucisku na układ nerwowy i nastawienia przemieszczonych kręgów. W siedmiu odczytach podawał zalecenia
dietetyczne. Podkreślał wagę pokarmów alkalizujących, takich jak surowe i gotowane warzywa oraz owoce
i soki cytrusowe. Gorąco polecał także pieczone ryby, drób i mięso jagnięce. Unikać należało białego pieczywa, ziemniaków, słodyczy, napojów gazowanych i potraw smażonych. Sześciu kobietom Cayce udzielił w odczytach szczegółowych instrukcji przyjmowania rozmaitych toników mających generalnie na celu wzbogace-
85
nie krwi. Wśród nich był między innymi wyciąg z wątroby, tonik z wołowiny, żelaza i wina oraz Yentriculin.
W pięciu przypadkach Cayce doradzał wykorzystanie elektroterapii, najczęściej w postaci promieni fioletowych lub zabiegów "radioaktywnych''. W czterech przypadkach Cayce polecał stosowanie Tonicinu lub Atomidiny dla wyregulowania pracy tarczycy i układu gruczołów. Pacjentki miały przyjmować przed miesiączką niewielkie ilości Tonicinu albo jedną kroplę Atomidiny rozpuszczoną w połowie szklanki wody, dwa razy dziennie.
Dodatkowo w trzech odczytach Cayce polecał wykorzystanie Atomidiny do płukania pochwy przy pomocy
specjalnej strzykawki. Zabiegi te wykonywano dwa-trzy razy w tygodniu, wykorzystując roztwór powstały
z jednej łyżeczki Atomidiny rozpuszczonej w litrze wody o temperaturze ciała.
Opis przypadku
Odczyt 625-1 został udzielony 18-letniej pacjentce cierpiącej na nienormalnie częste menstruacje. Osłabienie przyswajania i zaburzona równowaga metaboliczna spowodowały zatrucie krwi. W rezultacie wystąpiło
powiększenie jajników i zaburzenia w gruczołach oraz w narządach znajdujących się w miednicy.
Cayce ustalił specjalną dietę stanowiącą ważną część leczenia młodej kobiety. Śniadanie miało się składać z kaszy lub świeżych owoców, świeżych soków i suchych tostów z pełnej mąki. Jeden posiłek dziennie
miał być w całości złożony z surowych zielonych warzyw, a w skład obiadu miały wchodzić rozgotowane warzywa podawane z pieczonym mięsem. Cayce odradzał picie napojów gazowanych. Sugerował wykonywanie
dwóch do trzech zabiegów osteopatycznych tygodniowo, koordynujących czwarty kręg lędźwiowy z okolicą
piersiową i korygujących przemieszczenia w odcinku guzicznym. Chociaż w tym przypadku niedostępny jest
raport uzupełniający, w jakiś czas po udzieleniu odczytu Cayce otrzymał od matki młodej kobiety list z podziękowaniami.
MI¢SAK
Mięsak jest nowotworem, często złośliwym. Charakterystyczne objawy to narośle lub guzy na ciele oraz
ból i złe samopoczucie. Cayce omawiał tę chorobę w dziesięciu odczytach przeznaczonych dla dziewięciu pacjentów, w większości znajdujących się w ostatnim jej stadium. W trzech najdalej zaawansowanych przypadkach mięsaka, Edgar Cayce nie zajmował się wyjaśnieniem przyczyn, lecz skoncentrował na tym, by utrzymać pacjentów w jak najlepszym stanie. W innych przypadkach przypisywał chorobę czynnikom karmicznym,
psychologicznym i postawom pacjentów. W przypadkach karmicznych Cayce traktował mięsaka jako chorobę, z którą pacjent musiał się zmierzyć, by poprzez cierpienie zyskać sposobność dostrojenia się do "Sił Twórczych". U innego pacjenta choroba powstała jako "skutek niezrównoważonego myślenia" (5537-1).
W pozostałych przypadkach źródłem choroby były zaburzenia fizyczne w rodzaju złego wydalania i zakażenia. W jednym przypadku Cayce odkrył, że stan: "wyrósł początkowo z jedzenia zbyt dużej ilości mięsa, co
wzmocniło siły infekcyjne" (1500-1). W innym przypadku dotyczącym młodego chłopca, mięsak rozwinął się
wcześnie jako wynik czynników prenatalnych i uszkodzenia chromosomów.
LECZENIE
Biorąc pod uwagę fakt, że pacjenci znajdowali się w ostatnim stadium choroby, Cayce w większości przypadków mięsaka podał bardzo niewiele zaleceń leczniczych. Jednakże za istotne dla stworzenia zdrowszych
wzorców wibracji ciała uważał elektroterapię bądź naświetlanie. W czterech przypadkach Cayce zalecił naświetlania ultrafioletem w odległości jednego metra od ciała, wykonywane dwa lub trzy razy w tygodniu. Jako filtra należało używać płytki z zielonego szkła. W dwóch innych przypadkach doradzał zastosowanie Ogniwa Mokrego,
a w jednym "fioletowych promieni" i promieni rentgenowskich. W czterech przypadkach Cayce doradzał przykładanie na guzy nowotworowe kataplazmów z liści i kwiatu babki zwyczajnej. Przygotowanie maści polegało na
podgrzewaniu (bez doprowadzania do wrzenia) litra liści i litra kwiatów babki, do zgęstnienia. W trzech innych
przypadkach Cayce doradził picie soku z liści babki, lub parzenie z nich herbaty. Inne zalecenia dotyczyły masaży i zmian w diecie zaleconych w przypadku dwóch pacjentów. Dla wzmocnienia i ułatwienia wydalania Cayce
zalecał potrawy łatwo przyswajalne, wywar z wołowiny, owoce cytrusowe i duże ilości wody.
86
Opis przypadku
80-letnia kobieta, z przypadkiem oznaczonym numerem 975, cierpiała na nowotwór wywołany zaburzeniami w układzie nerwowym. W momencie, gdy otrzymała odczyt, lekarze dawali jej jedynie dwa tygodnie życia.
Cayce przepisał codzienne zażywanie wzmacniającej mieszanki ziołowej zawierającej dziko rosnący żeńszeń, stillingię, dziką rzepę, imbir, korę chinową, miód i wodę destylowaną. Trzy razy w tygodniu chora miała
stosować "fioletowe promienie", naświetlając wyższe partie tułowia od trzech do pięciu minut. W jej diecie powinny przeważać cytrusy, produkty pełnoziarniste, wywar z wołowiny i niewielkie dawki upieczonego lub smażonego mięsa, a także duże ilości wody. Dla wzmocnienia krwi Cayce doradzał jej raz dziennie wypić małymi
łykami szklankę czerwonego wina i zjeść ciemny, suchy chleb. Oprócz relaksujących ciało masaży przy użyciu oliwy z oliwek, Castorii lub syropu z rabarbaru, zalecił także płukanie okrężnicy dla poprawienia wydalania.
Z raportów uzupełniających wynika, że pacjentka zastosowała się do rad otrzymanych w dwóch odczytach
i żyła prawie cztery lata dłużej, niż przewidziano w diagnozie lekarskiej. Umarła spokojnie w wieku osiemdziesięciu czterech lat.
MIGRENOWE BÓLE G¸OWY
Migrena charakteryzuje się nagłym, silnym bólem głowy, który poprzedzają albo któremu towarzyszą zaburzenia zmysłowe. Po ustąpieniu bólu pojawia się senność. Niekiedy bóle głowy poprzedza krótki okres przygnębienia, drażliwości, niepokoju lub utraty apetytu. Uważa się, że ataki migreny wywołane są zaburzeniami
rozszerzania się i obkurczania naczyń krwionośnych w obrębie głowy. Migreny nierzadko zaczynają występować już w dzieciństwie. Częściej dotyczą kobiet niż mężczyzn. Edgar Cayce udzielił ogółem dwudziestu sześciu odczytów dla dwudziestu jeden osób, w większości kobiet cierpiących na ataki migreny.
Co charakterystyczne, uważał, że migrena jest tylko objawem innych zaburzeń wewnętrznych. Większość
osób zamawiających odczyty miała także inne problemy zdrowotne, które według Cayce'a często wywołane
były przez te same przyczyny co migrena. Najpowszechniejszą przyczyną migreny, wymienioną w trzynastu
przypadkach, był brak koordynacji pomiędzy ośrodkowym i autonomicznym układem nerwowym, będący wynikiem skrzywień kręgosłupa powodujących zaburzenia w niemal wszystkich innych układach i narządach organizmu. Dwoma innymi, powszechnie występującymi przyczynami były: osłabienie wydalania wymienione
w ośmiu przypadkach, i osłabienie przyswajania wskazane w siedmiu. W pięciu przypadkach wszystkie te trzy
przyczyny występowały równocześnie.
Dodatkowym czynnikiem wymienionym w dziesięciu przypadkach, było osłabienie krążenia, a ogólne wyczerpanie w sześciu przypadkach. Niekiedy Cayce wspominał też o braku koordynacji gruczołowej i myśleniu
negatywnym. Według Cayce'a wiele migrenowych bólów głowy wywołanych było zastojem w okrężnicy, który
z kolei wywierał nacisk na przywspółczulne centra nerwowe i części kręgosłupa. Cayce twierdził też, że zastój
spowodowany był przez takie czynniki, jak nieprawidłowa dieta, brak równowagi gruczołowej, osłabienie przyswajania i napięcie nerwowe. W kilku przypadkach podwichnięcia kręgosłupa stanowiły raczej przyczynę niż
wynik niestrawności nerwowej i innych wymienionych czynników. Ogólnie mówiąc, Cayce uważał, że migreny
były wynikiem zastoju w okrężnicy i braku koordynacji nerwowej, prowadzącego do zaburzeń krążenia i tworzenia się nadmiaru toksyn we krwi.
LECZENIE
W przypadku migren metody leczenia Cayce'a były bardzo do siebie podobne. Podkreślał, że zabiegi powinny być wykonywane "konsekwentnie i długotrwale", aby przywrócić równowagę reakcji chemicznych ustroju. W jedenastu przypadkach zalecał dietę, nastawianie kręgosłupa i elektroterapię. W diecie Cayce podkreślał pokarmy budujące krew i nerwy, takie jak warzywa, szczególnie zielone, liściaste, owoce i pełnoziarniste
kasze. Odradzał jedzenie białego chleba, połączeń skrobii, potraw smażonych, wołowiny, wieprzowiny i napojów gazowanych. Nastawianie kręgosłupa zazwyczaj dotyczyć miało specyficznych jego okolic. Najczęściej
zalecaną metodą elektroterapii były zabiegi "radioaktywne" mające poprawiać krążenie.
W dziesięciu przypadkach Cayce zalecał płukanie okrężnicy, lewatywy i łagodne środki przeczyszczające,
87
takie jak oliwa z oliwek. Za niezwykle istotne uważał oczyszczenie okrężnicy, w celu usunięcia śluzu i nagromadzonego materiału odpadowego. Czasami polecał promienie rentgenowskie, aby dokładnie określić położenie stref, w których umiejscowiony był stwardniały materiał. Oprócz tego, sześciu osobom zalecał hydroterapię, włącznie z parówkami kabinowymi oraz środkami alkalizującymi i wspomagającymi trawienie, takimi jak
Alcaroid, Glikotymolina i oliwa z oliwek. W pięciu przypadkach polecał okłady z ogrzanego oleju rycynowego,
które miały być umieszczane na brzuchu. W czterech przypadkach zalecał masaże, dwukrotnie z masłem kakaowym. Zasadniczo nie zalecał środków uśmierzających, gdyż uważał, że mogą pogorszyć stan pacjenta.
Ostrzegł też kilka osób, że może się z początku wydawać, iż niektóre z metod leczenia raczej pogarszają stan
niż likwidują złe samopoczucie. Jednak stosowane dalej, miały przynieść ulgę.
Opis przypadku
Nadesłano wiele raportów poświęconych odczytom na temat migrenowych bólów głowy, ale większość
z nich nie była rozstrzygająca. Jednak wiele osób zgłosiło częściową poprawę podczas stosowania metod leczenia zaleconych przez Cayce'a, choć tylko kilka z nich zastosowało się do nich całkowicie. Jedną z osób,
które otrzymały od Cayce'a odczyt poświęcony migrenowym bólom głowy, była 13-letnia dziewczynka z przypadkiem oznaczonym numerem 3326, uskarżająca się na silne bóle głowy. Cayce udzielił jej jednego odczytu
poświęconego temu zagadnieniu. Chorobę przypisał w nim alergii układu trawiennego powodującej zapalenie
jelit, a w ostateczności oddziałującego na krążenie. Aby poprawić ten stan, Cayce zalecił płukanie okrężnicy,
które miało być wykonywane przez pewien czas. Dziewczynka miała wtedy unikać jedzenia słodyczy, szczególnie czekolady, otrębów i rodzynek. Zalecał gruszki, śliwki, gotowane jabłka oraz surowe warzywa, takie jak
dynie, selery, sałata oraz marchewka, przygotowana z żelatyną. Gorąco polecał wypijanie sześciu do dziewięciu szklanek wody dziennie. Mleko dziewczynka mogła jeść z kiełkami zbóż lub pełnoziarnistą gotowaną kaszą. Aby oczyścić okrężnicę ze śluzu, Cayce sugerował wykonanie co najmniej czterech-pięciu lewatyw. Miały być one robione w tym samym czasie co płukanie okrężnicy albo w odstępie dziesięciu dni do dwóch tygodni. W tym okresie Cayce doradzał relaksacyjne zabiegi osteopatyczne, ze zwróceniem szczególnej uwagi na
zmniejszanie uszkodzenia pomiędzy szóstym a siódmym kręgiem piersiowym. Cayce ostrzegał, że każdy środek uśmierzający pogorszy tylko stan dziecka.
Najwyraźniej zastosowano się do porad udzielonych w odczycie, gdyż matka zgłosiła, że córka w ciągu kilku miesięcy miała tylko dwie migreny, a to zdawało się wskazywać na poprawę jej stanu zdrowia.
MOCZENIE MIMOWOLNE – NIETRZYMANIE MOCZU
Moczenie mimowolne jest to niezdolność do zatrzymania moczu, między innymi wskutek stresu albo nadmiernie rozszerzonego, słabego pęcherza. Cayce udzielił pięciu odczytów dla pięciu osób cierpiących na tę
dolegliwość. Większość pacjentów była w podeszłym wieku. Wyjaśnienia Cayce'a dotyczące przyczyn choroby różniły się w zależności od przypadku. U dwóch pacjentów nieprawidłowa dieta spowodowała nagromadzenie w organizmie kwasów i cukrów, powodując w jednym przypadku powiększenie cewki moczowej.
W dwu innych przypadkach Cayce łączył przyczynę choroby z zahamowaniem przepływu impulsów nerwowych, będących wynikiem chorób kręgosłupa, podwichnięć albo nieprawidłowych reakcji chemicznych oddziałujących na układ nerwowy. W jeszcze innym przypadku 72-letni mężczyzna cierpiał na moczenie mimowolne wskutek przeciążenia okolicy płciowej.
LECZENIE
Leczenie moczenia mimowolnego, zalecane przez Cayce'a, polegało niemal wyłącznie na stosowaniu diety, masaży i nastawiania oraz okładów. We wszystkich odczytach Cayce wspominał o zmianie sposobu odżywiania. Odradzał łączenie cukru i skrobii oraz wieprzowiny i potraw smażonych. Szczególnie polecał posiłki
zawierające sałatę, seler, marchew, buraki, zupy jarzynowe i żelatynę.
W czterech spośród pięciu przypadków polecał nastawianie albo masaż kręgosłupa w celu rozluźnienia
i złagodzenia nacisku na układ wydalniczy. W takiej samej ilości odczytów udzielał zaleceń dotyczących przy-
88
gotowania i zastosowania rozmaitych gorących okładów, głównie z Glikotymoliny albo oleju rycynowego, które miały był przykładane na brzuch lub okolicę łonową dla zmniejszenia nacisku na pęcherz. W dwóch przypadkach Cayce zalecał płukanie okrężnicy i doustne zażywanie oliwy z oliwek.
Opis przypadku
54-letnia kobieta (przypadek numer 5146), nie mogła odwiedzać znajomych, a nawet robić krótkich wycieczek, z powodu niezwykle częstego przymusu oddawania moczu. Cayce stwierdził, że jej dolegliwości spowodowane były nadmiernym zakwaszeniem przewodu pokarmowego, wywołanym przez ubogą dietę. Zakwaszenie powodowało zaburzenia pracy żołądka i jelit, obciążając z kolei nerki i zmuszając je do nadmiernej aktywności. Cayce odkrył także podwichnięcia w odcinku od piątego do dziewiątego kręgu piersiowego. Zakazał
pacjentce jedzenia słodyczy – ciastek, ciast i cukierków. Doradził jej okłady z gorącego oleju rycynowego na
okolicę brzucha, godzinę dziennie przez trzy dni, a następnie okładów z gorącej Glikotymoliny na okolicę łonową, nerki i pęcherz moczowy. Radził jej przyjmować łyżeczkę oliwy z oliwek co godzinę, aż do wywołania
wypróżnienia. Aby ustalić odpowiedni poziom kwasowości organizmu, Cayce doradzał również pacjentce picie trzech szklanek wody dziennie, przy czym każda szklanka miała zawierać około pięciu kropli Glikotymoliny. W celu skorygowania podwichnięć kręgosłupa Cayce zalecał jego nastawianie.
MOCZENIE NOCNE
Problem moczenia nocnego dotyczy zasadniczo dzieci, które, mimo że kontrolują potrzeby fizjologiczne
w ciągu dnia, w nocy moczą się. W większości przypadków jest to nieświadome zjawisko, ponieważ dziecko nie
nauczyło się jeszcze budzić, kiedy odczuwa parcie na pęcherz. Uważa się, że moczenie nocne spowodowane
jest raczej przyczynami psychicznymi niż fizycznymi. Edgar Cayce udzielił siedmiu odczytów dla sześciorga
dzieci cierpiących na moczenie nocne. Wiek dzieci, zarówno chłopców, jak i dziewcząt, wahał się od roku do
dwunastu lat. W żadnym przypadku moczenie nocne nie było jedynym zagadnieniem, na jakim koncentrował się
odczyt, często nie było też głównym problemem. Zdaniem Cayce'a w jednym przypadku roczna dziewczynka
wcale nie cierpiała na moczenie nocne. Uważał że dziecko było wciąż bardzo małe, a siusianie do łóżka stanowiło naturalną konsekwencję jego wzrostu i rozwoju. Cayce łączył moczenie nocne głównie z przyczynami psychicznymi. Uważał, że jest ono wynikiem braku koordynacji pomiędzy świadomą a nieświadomą wolą. Dotyczyło
to szczególnie jedenastoletniego chłopca (2779), który zaczął siusiać do łóżka. Cayce uznał przypadłość za wynik karmy. Choroba była konsekwencją minionego wcielenia, kiedy chłopiec był pastorem w dawnej Ameryce.
Pewnego razu skazał uzdolnione medialnie dzieci na "topienie w wodzie". Inny jedenastoletni chłopiec (3165),
był psychicznie uzależniony od matki, która dodatkowo podsycała tę zależność. Pozostałe przypadki miały bardziej fizyczne aspekty. Pewien dwunastoletni chłopiec (674) cierpiał na astmę oskrzelową i cukrzycę. Cayce był
zdania, że moczenie nocne wiązało się u niego z uciskiem na dziewiąty i dziesiąty kręg piersiowy, co wywoływało nadczynność nerek. Mniej typowym przypadkiem była siedmioletnia dziewczynka (3289) cierpiąca na poważną infekcję nerek, u której brak kontroli oddawania moczu spowodowany był podrażnieniem pęcherza.
LECZENIE I OPISY PRZYPADKÓW
W czterech przypadkach Cayce zalecał udzielanie dziecku przed snem pozytywnych sugestii, co generalnie było zadaniem rodziców. Przestrzegał, że sugestie mają być wypowiadane w pozytywnym i konstruktywnym tonie, a rodzice powinni unikać negatywnych upomnień. W przypadku dziecka, u którego dolegliwość była pochodzenia karmicznego, Cayce zalecił, by zamiast rodziców sugestii udzielał hipnotyzer. Matka chłopca
uzależnionego od niej psychicznie, miała udzielać dziecku sugestii wiążących się nie tylko z kontrolowaniem
pracy nerek i pęcherza, ale także kierujących dziecko ku moralnym, umysłowym i materialnym dążeniom.
W dwóch przypadkach Cayce doradzał zastosowanie nastawiania kręgosłupa. W przypadku jednego
dziecka zabiegi te miały być wykonywane dwa razy w tygodniu, w okolicy dziewiątego i siódmego kręgu piersiowego. Cayce uważał, że nastawianie kręgosłupa "znacznie zmniejsza nacisk na nerki – lub działanie
trzustki; poprawia także ogólną relację pomiędzy współczulnymi a ośrodkowymi reakcjami organizmu" (679-
89
2). W drugim przypadku sporadycznie wykonywane zabiegi miały przynieść ogólną pomoc organizmowi
dziecka. Z późniejszych raportów wynika, że niemal wszyscy rodzice zastosowali się do porad Cayce'a. Troje
dzieci uznano za "wyleczone" z moczenia nocnego, inne doznały przynajmniej częściowej poprawy. W przypadku dziewczynki cierpiącej na infekcję nerek, rodzice nie dostarczyli ostatecznego raportu.
MONGOLIZM
Mongolizm albo zespół Downa cechuje się umiarkowanym lub poważnym ograniczeniem umysłowym.
Osobę z zespołem Downa łatwo można rozpoznać po charakterystycznym wyglądzie. Ma ona spłaszczoną
czaszkę, płaski, siodełkowaty nos i skośne oczy. Jest niewysoka. Zazwyczaj jest też ospała i pozbawiona inicjatywy. Sześcioro dzieci w wieku od dwóch do dwudziestu lat otrzymało po jednym odczycie poświęconym
tej chorobie. Cayce uważał, że mongolizm jest upośledzeniem umysłowym powstałym w wyniku działania
wielu czynników fizjologicznych. Z fizycznego punktu widzenia, w trzech przypadkach Cayce opisał mongolizm jako poważny brak koordynacji pomiędzy ośrodkowym a autonomicznym układem nerwowym, powstały
w wyniku zaniedbań w okresie prenatalnym. W rezultacie poważnemu zaburzeniu ulegają funkcje gruczołów,
szczególnie tych odpowiedzialnych za wzrost i rozmnażanie. Hamuje to rozwój fizyczny i umysłowy pacjenta.
Co ciekawe, trzy spośród sześciu przypadków mongolizmu Cayce łączył z przyczynami karmicznymi.
Uważał, że choroba ta była dla duszy pacjenta okazją do rozwoju i wzrostu, ze względu na trudności jakie napotykała na płaszczyźnie materialnej. Z odczytów wynikało niezbicie, że można wspomóc rozwój duszy, jeśli
osoby zajmujące się dzieckiem okazują mu miłość. To zadanie również miało karmiczną naturę. Cayce wyjaśniał w odczycie: Mamy tu istotę mierzącą się z samą sobą. Owo [kalectwo] nie jest [pożądane], ale służy rozwojowi i wzrostowi duszy... Człowiek ten przyszedł na świat nie tylko po to, by stać się obowiązkiem dla rodziców. Jest w takim samym stopniu potrzebny rodzicom, co własnej duszy (5335-1).
LECZENIE
We wszystkich przypadkach mongolizmu Cayce zachęcał rodziców, by obdarzali swoje dziecko szczególną miłością i troską. Uważał, że w pięciu na sześć przypadków istniała możliwość poprawy, ostrzegał jednak,
iż konieczna będzie ogromna cierpliwość i wytrwałość. W leczeniu mongolizmu kładł nacisk na elektroterapię,
którą przepisał w czterech przypadkach i masaże zalecane w trzech przypadkach.
Opisy przypadków
Aby zilustrować różnorodność metod leczenia, jakie Cayce polecał w przypadku mongolizmu, opiszemy tu
czterech pacjentów cierpiących na tę chorobę. W odczycie dla 11-letniego chłopca (numer 1105), Cayce zlecił
zabiegi "radioaktywne" z wykorzystaniem chlorku złota. Elektrody umieszczone miały być na przeciwległych
kończynach, oraz w okolicy pępka. Zabiegi miały trwać godzinę dziennie. Cayce przewidywał, że efekty staną
się zauważalne w ciągu dwóch do trzech i pół roku. Niedostępny jest jednak raport uzupełniający. W przypadku 5-letniej dziewczynki (1135), przez dwadzieścia minut dziennie zalecane było Mokre Ogniwo. Mała płytka
miedziana miała być umieszczona w okolicy centrum ramieniowego, a duża płytka niklowa w okolicy naczynia
mleczowego. Naprzemiennie, co drugi dzień stosowane miały być roztwory chlorku złota i Atomidiny. Kiedy
wykorzystywano Atomidinę, mała płytka miedziana miała być umieszczona na splocie lędźwiowym. Po każdym zabiegu należało wykonać dokładny masaż z wykorzystaniem oliwy z oliwek.
Mokre Ogniwo z chlorkiem złota stosowane przez godzinę przed snem, zalecił Cayce w przypadku 20-letniej pacjentki (5335). Mała płytka miedziana umieszczona miała być na wysokości dziewiątego kręgu piersiowego. Bezpośrednio po zabiegu, Cayce zalecał wykonywanie masażu z wykorzystaniem oliwy z oliwek i olejku arachidowego. Po trzech miesiącach kuracji nie zaobserwowano żadnej poprawy, a rodzice najwyraźniej
zarzucili wykonywanie zabiegów. W przypadku 8-letniej dziewczynki (1104), Cayce zalecał zabiegi "radioaktywne wykonywane co wieczór przez czterdzieści pięć do sześćdziesięciu minut. Po zabiegach tych miał być
robiony ogólny masaż, z wykorzystaniem mieszanki oliwy z oliwek, oleju rycynowego i ropy naftowej. Z raportu uzupełniającego wynika, że zabiegi te okazały się być pomocne przy układaniu dziecka do snu.
90
N
NAPADOWE KO¸ATANIE SERCA
Napadowe kołatanie serca polega na silnym i gwałtownym przyspieszeniu akcji serca oraz tętna występującym nagle, w różnych odstępach czasu. W dwudziestu sześciu odczytach udzielonych szesnastu osobom
cierpiącym na tę chorobę, Cayce zaobserwował różnorodne objawy towarzyszące, które w niemal wszystkich
przypadkach polegały na zaburzeniach krążenia i/lub zaburzeniach nerwowych. W co najmniej pięciu przypadkach przyczyna choroby wiązała się z osłabieniem wydalania, wywołującym zatrucie krwi. W pięciu innych
odczytach Cayce zaobserwował obecność podwichnięć lub urazów kręgosłupa wywołujących zaburzenia koordynacji impulsów nerwowych kierujących się do serca. W trzech przypadkach stwierdził anemię, zaś
w dwóch innych – poważne napięcie nerwowe wywołujące nieregularną akcję serca i przyspieszenie tętna.
LECZENIE
We wszystkich przypadkach Cayce stosował podobne metody leczenia. Największą wagę przykładał do
diety, której zmianę doradzał w dziewięciu przypadkach. Pokarmami, jakie polecał, były owoce, warzywa
(szczególnie surowe), ryby, drób oraz mięso jagnięce. Unikać należało innych rodzajów mięsa oraz potraw
smażonych. Ośmiu pacjentów wymagało wykonania serii co najmniej trzech-czterech zabiegów nastawiania
kręgosłupa, dla zmniejszenia nacisków, które zdaniem Cayce'a przyczyniały się do nagłych ataków kołatania
serca i innych towarzyszących temu zaburzeń.
W siedmiu przypadkach Cayce zalecał masaże ułatwiające odprężenie i pobudzające prawidłowe krążenie. W dwóch przypadkach uznał, że do masażu wskazany byłby olejek arachidowy, zaś w kilku przypadkach
częścią kuracji miało być zastosowanie elektrycznego aparatu do masażu. W odczytach przeznaczonych dla
siedmiu pacjentów Cayce polecał wykorzystanie urządzeń służących do elektroterapii, szczególnie do leczenia "radioktywnego" oraz diatermii krótkofalowej. Oba rodzaje urządzeń wymienił po dwa razy. Zasadniczo nie
udzielał w tych odczytach szczegółowych zaleceń dotyczących częstotliwości wykonywania i czasu trwania
zabiegów. W związku z osłabieniem wydalania, w sześciu przypadkach Cayce przepiął różnorodne środki
przeczyszczające. Doradzał płukanie okrężnicy wykonywanie regularnie od kilku razy tygodniowo do jednego
razu na sześć tygodni. Dla dodatkowego wspomożenia wydalania, w niektórych przypadkach Cayce polecał
częste picie naparu z nasion podbiału, oliwy z oliwek, mleczka bizmuowego połączonego z mleczkiem magnezjowym. I wreszcie, w trzech odczytach Cayce radził wykonywanie hydroterapii składającej się z parówek,
kąpieli parowych i nacierań. Miały one poprawić wydalanie poprzez skórę.
Opis przypadku
Ogółem pięć osób zgłosiło dobre wyniki po zastosowaniu się do porad zawartych w odczytach. Była wśród
nich jedna kobieta, która tylko po części zastosowała się do rad Cayce'a. W pozostałych przypadkach dwie
osoby przyznały, że nie wykorzystały porad z odczytów, podczas gdy pozostali pacjenci nie zaobserwowali
żadnej reakcji na leczenie. Cayce udzielił ośmiu odczytów dla 31-letniego mężczyzny (w katalogu przypadek
pod numerem 279), cierpiącego na okresowe ataki napadowego kołatania serca. Jego diagnoza ujawniła
anemię i podwichnięcia kręgosłupa. Oba te czynniki były powodem powstania choroby. Cayce zauważył też,
że pacjent doświadczał nieustannych niepokojów i obaw, które zwiększały jego lęk przed nagłymi napadami
tachycardii. Pacjent poddawał się zabiegom osteopatycznym jeszcze przed pierwszym odczytem. Cayce dołączył więc do nich serię zabiegów płukania okrężnicy wykonywanych co drugi tydzień, przez kilka tygodni.
91
Przepisał cotygodniową hydroterapię składającą się z kąpieli parowych, a potem dokładnego nacierania.
W diecie Cayce doradzał pacjentowi większą ilość owoców, kasz, zup jarzynowych oraz bulionów, a także
ryb, drobiu, mięsa jagnięcego albo wołowiny (nigdy nie smażonej).
W drugim odczyciezaobserwowano poprawę stanu zdrowia pacjenta, zaś późniejsze odczyty zachęcały go
do kontynuowania zabiegów osteopatycznych wykonywanych dwa razy w tygodniu. Płukanie okrężnicy stosowane miało być od czasu do czasu, aż do uzyskania dobrego samopoczucia. Na poziomie umysłowym Cayce
doradzał odrzucenie niepotrzebnych trosk związanych ze sprawami zawodowymi, które w przeszłości
w znacznym stopniu przyczyniły się do powstania dolegliwości pacjenta. W skład kuracji wchodziło picie herbaty z nasion podbiału, mającej zmniejszyć dolegliwości ze strony układu pokarmowego powstałe na podłożu
pierwotnego schorzenia. Po zastosowaniu się do porad udzielonych w odczytach, pacjent zgłosił, że czuje się
znacznie lepiej. Jednakże nie przestrzegał przepisanej mu diety i w następstwie przytył, co w późniejszym
okresie wywołało inne powikłania zdrowotne.
NARKOLEPSJA – SENNOÂå NAPADOWA
Narkolepsja zwykle występuje po czterdziestym roku życia. Cechują ją nieopanowane napady senności.
Chociaż sen przypomina sen normalny, może pojawiać się zupełnie nieoczekiwanie. Na narkolepsję częściej
zapadają mężczyźni. Pięciu pacjentów, w wieku od dwudziestu dziewięciu do pięćdziesięciu siedmiu lat,
otrzymało od Edgara Cayce'a pięć odczytów dotyczących tej choroby.
We wszystkich przypadkach Cayce wiązał narkolepsję z zaburzeniami w działaniu gruczołów, co znalazło
swoje odbicie we krwi. W przypadku jednego z pacjentów narkolepsję przypisano zaburzeniom strukturalnym
organizmu, w dwóch przypadkach odnotowano symptomy stresu, przemęczenia i wpływów karmicznych.
Według Cayce'a: Prawdziwa natura czy istota tego zaburzenia jest podstępna i ledwo uchwytna. To niezdolność zachowania świadomego oddziaływania czy relacji pomiędzy mózgiem i zmysłami ...To zaburzenie
krwi bądź brak pewnego jej składnika (986-1).
LECZENIE
Oprócz gimnastyki kręgosłupa, zaleconej przez Cayce'a w czterech spośród pięciu przypadków, w leczeniu narkolepsji nie podano żadnych innych zaleceń.
W odczytach Cayce dwukrotnie wspomniał o udoskonaleniu diety, masażach i elektroterapii. W jednym
przypadku dieta miała zawierać przede wszystkim produkty bogate w żelazo i witaminy A, D i B należało unikać wieprzowiny i szynki. Masaże zalecone temu samemu pacjentowi, miały być częścią hydroterapii obejmującej kąpiele parowe i napary z oczaru. W ramach elektroterapii zalecono Ogniwo Mokre, w jednym z przypadków ze złotem i srebrem, a w pozostałych z radem.
NERKI – OGÓLNIE
Nerki, para narządów o kształcie ziarna fasoli, nie większych od ludzkiej pięści, pomagają regulować prawidłowe stężenie składników krwi poprzez wydalanie wody i odpadów. Zawierają w przybliżeniu milion nefronów, które nieustannie kontrolują poziom rozmaitych minerałów. To właśnie w nefronach odbywa się filtrowanie, wydalanie i reabsorbcja. Wśród substancji filtrowanych rzeź nerki znajduje się nadmiar cukru, aminokwasów i mocznika, końcowych produktów przemiany białek. Odczyty Edgara Cayce'a zawierają wzmianki o dolegliwościach nerek. Jego badania dotyczące podstawowych chorób nerek koncentrują się na czterdziestu
dziewięciu odczytach udzielonych trzydziestu siedmiu osobom, w wieku czterech do siedemdziesięciu dwóch
lat. Główną przyczyną chorób nerek (a czasami także wątroby), wymienianą przez Cayce'a w dwudziestu
siedmiu przypadkach, było nieprawidłowe wydalanie. W siedemnastu przypadkach za przyczynę choroby
uznał podwichnięcia kręgosłupa w większości umiejscowione w odcinku lędźwiowym, piersiowym szyjnym.
Podwichnięcia zaburzały przepływ impulsów nerwowych i dopływ krwi do nerek.
Dodatkowym czynnikiem, w jedenastu przypadkach, było osłabienie krążenia. Nieprawidłowe przyswaja-
92
nie wymienione w dziewięciu przypadkach, powodowało niedobory składników odżywczych w nerkach, co
z kolei przyczyniało się do załamania funkcji organów. Siedem razy Cayce wspominał o zaburzeniach funkcjonowania gruczołów, przy czym szczególną uwagę zwracał na tarczycę, szyszynkę i gruczoł prostaty.
W czterech przypadkach dodatkowym czynnikiem było ogólne wyczerpanie powodujące osłabienie nerek.
Po trzy razy Cayce wspominał o neurastenii, wyczerpaniu nerwowym, wewnętrznych infekcjach oraz urazach
wynikających z przyczyn zewnętrznych. Jako czynniki związane z chorobą Cayce wymieniał niekiedy rozmaite inne schorzenia, takie jak gruźlica, zapalenie oskrzeli i choroby narządów płciowych.
LECZENIE
Metody leczenia zalecane osobom chorym na nerki były zasadniczo podobne. W dwudziestu sześciu przypadkach Cayce polecał nastawianie kręgosłupa. Często zabiegi dotyczyć miały całego kręgosłupa, chociaż
Cayce wymieniał szczególnie odcinek piersiowy, lędźwiowy i krzyżowy.
W dwudziestu dwóch przypadkach Cayce polecał zmianę diety, w której cenił dostarczenie składników potrzebnych do odbudowy ciała, bez zbytniego przeciążania narządów wydalniczych. Cayce najbardziej cenił tu
surowe owoce i warzywa. Towarzyszyć im mogły takie pokarmy, jak pełnoziarniste kasze, wywary z wołowiny,
wino, ciemny chleb oraz duże ilości wody. W pięciu przypadkach Cayce zalecał jadanie karczochów jerozolimskich będących naturalnym źródłem insuliny. Czternastu osobom polecał wykorzystanie gorących okładów
dla pobudzenia krążenia, zmniejszenia bólu i usunięcia nadmiaru toksyn. Większość okładów miała być
umieszczana na dolnym odcinku pleców lub na brzuchu. Cayce najczęściej wspominał o gorących okładach
z soli, często w połączeniu z Glikotymoliną, dwuwęglanem sodu, albo o mieszance topionego łoju baraniego,
olejku terpentynowego i olejku kamforowego. Czas trwania tych zabiegów, jak również częstotliwość ich stosowania, różniły się w poszczególnych przypadkach. Dwunastu osobom Cayce zalecił masaże w celu pobudzenia krążenia i wydalania. W trakcie masażu w skórę należało wcierać rozmaite substancje, zaś po zabiegu
niekiedy wykonywane miały być gorące okłady. W czterech przypadkach mieszanka łoju baraniego, olejku
kamforowego i terpentynowego stanowiła miksturę do wcierania w podstawę kręgosłupa lub w okolicę nerek.
W jedenastu przypadkach Cayce sugerował zastosowanie elektroterapii dodatkowo wspomagającej układ
krążenia. Najczęściej polecał promienie fioletowe i zabiegi "radioaktywne".
Pięciu osobom zalecał płukanie okrężnicy, lewatywy albo środki przeczyszczające dla przyspieszenia wydalania nagromadzonych toksyn. W ośmiu przypadkach doradzał stosowanie naparu z nasion arbuza oraz toników ziołowych. Uważał, że nasiona arbuza posiadają naturalne właściwości diuretyczne i pobudzające pracę nerek, przez co były one lekiem specyficznym dla chorób nerek. Składnikami toników ziołowych były sasafras, owoce jałowca i kolcowój lekarski. W czterech przypadkach Cayce zalecał gimnastykę, a w trzech stosowanie Atomidiny. Po dwa razy polecał aspirynę, Glikotymolinę i wodę litową.
Opis przypadku
Dziesięć spośród czternastu osób, które nadesłały raporty uzupełniające, zaobserwowało korzystne wyniki
kuracji. Zgłosił je także 50-letni mężczyzna, pacjent w spisie przypadków oznaczony numerem 916, który
otrzymał dwa odczyty poświęcone zapaleniu nerek. W pierwszym odczycie Cayce polecał masaże dolnego
odcinka kręgosłupa przy użyciu mieszanki łoju baraniego, terpentyny i olejku kamforowego. Następnie na
okolicę, w której wykonywany był masaż, przykładane miały być gorące okłady z soli, nakryte warstwą ogrzewającą pozwalającą na lepsze wchłanianie mieszanki użytej do masażu. Celem tych zabiegów było pobudzenie wydalania odpadów powstałych w procesie przemiany materii, które nagromadziły się w nerkach. Cayce
zalecał też "jeden, dwa lub trzy" zabiegi płukania okrężnicy poprawiające wydalanie.
Dieta mężczyzny miała zawierać pokarmy lekkie i bogate w składniki odżywcze, wzmacniające organizm,
takie jak wywar z wołowiny czy grzane piwo z jajkiem. Mężczyzna zastosował się do porady zawartej w jego
pierwszym odczycie i zgłosił uzyskanie wspaniałych wyników. Drugi odczyt zamówił w trzy i pół roku później,
kiedy wystąpił nawrót choroby. Tym razem Cayce zalecił mu napar z nasion arbuza dla oczyszczenia nerek.
Napój ten przygotowywany był przez zaparzanie łyżeczki zmielonych nasion w sześćdziesięciu mililitrach
wrzącej wody. Dodatkowo Cayce zalecał ogólne zabiegi osteopatyczne. Po drugim odczycie pacjent nie nadesłał aktualnego raportu, ale nadeszła informacja o tym, że chory zmarł trzy miesiące później.
93
NIESTRAWNOÂå I NIE˚YT ˚O¸ÑDKA
Niestrawność jest niezdolnością do prawidłowego trawienia pokarmu. Typowymi objawami niestrawności
są: zgaga, nudności, wzdęcia, kurcze, nieprzyjemny posmak w ustach i biegunka. Niestrawność może być
także objawem towarzyszącym innym chorobom. Często te same objawy towarzyszą niestrawności i zapaleniu wyrostka robaczkowego. Nieżyt żołądka jest zapaleniem błony śluzowej żołądka. Może się charakteryzować rozmaitymi objawami od anoreksji do krwotoku, chociaż w przypadku przewlekłego nieżytu żołądka objawy mogą być łagodne lub przebieg bezobjawowy. Cayce udzielił dla osiemdziesięciu trzech osób ogółem sto
dziewięć odczytów poświęconych niestrawności lub nieżytowi żołądka. Wiek pacjentów wahał się od dziewięciu miesięcy do siedemdziesięciu czterech lat. Nieprawidłowe wydalanie było główną przyczyną zaburzeń trawienia wymienioną przez Cayce'a w czterdziestu ośmiu przypadkach. Według Cayce'a niewystarczające wydalanie nadmiaru toksyn poprzez jelita powoduje podrażnienie błon śluzowych żołądka, czego wynikiem są
zaburzenia trawienia, a czasami nieżyt żołądka. W trzydziestu sześciu przypadkach główną przyczyną rozwoju zaburzeń trawienia było osłabienie przyswajania. Nieprawidłowo przyswojone pokarmy wywołują podrażnienie i zapalenie błon śluzowych żołądka, co z kolei może spowodować niestrawność i nagromadzenie większej ilości toksyn, prowadzące do dalszych zaburzeń gastrycznych. W czterdziestu przypadkach przyczyną
powstania choroby był brak koordynacji układu nerwowego będący zazwyczaj wynikiem skrzywień kręgosłupa, uniemożliwiających prawidłowe działanie żołądka produkującego nadmierne ilości kwasów. Wymienionym
w dwudziestu dziewięciu przypadkach czynnikiem dodatkowym było osłabienie krążenia będące prawdopodobnie jeszcze jednym wynikiem zatrucia organizmu oraz przeciążenia kanałów wydalniczych. Anemia
i skłonności do anemii były czynnikami dodatkowymi wymienionymi w kilku przypadkach.
W siedmiu przypadkach Cayce stwierdził, że dodatkowymi czynnikami zaburzenia funkcjonowania gruczołów. Chociaż Cayce rzadko orzekał, że przyczyną nieżytu czy niestrawności była nieprawidłowa dieta, znaczna ilość porad dietetycznych zawartych w odczytach sugeruje, iż stanowiła ona częstą przyczynę choroby.
Cayce wspominał też czasami o zrostach lub uszkodzeniach w żołądku i jelitach.
LECZENIE
Porady dotyczące diety były główną metodą leczenia w pięćdziesięciu czterech przypadkach. Chociaż
Cayce zauważył, że dieta tych osób była w większości poprawna w normalnych okolicznościach, należało
wprowadzić do niej pewne zmiany, aby zlikwidować istniejącą chorobę. Cayce polecał więc łatwoprzyswajalne pokarmy, bogate w witaminy i składniki mineralne. Podkreślał znaczenie świeżych owoców i jarzyn oraz
dodatków dietetycznych, takich jak sok z wołowiny. Doradzał też regularne spożywanie posiłków.
W trzydziestu siedmiu przypadkach Cayce zalecał nastawianie kręgosłupa. Korekcje dotyczyć miały kręgów piersiowych, związanych z żołądkiem i jelitami. W trzydziestu czterech przypadkach Cayce zalecał pobudzanie wydalania w celu oczyszczenia ciała z nadmiaru toksyn i odprężenia jelit. Najczęściej polecał płukanie
okrężnicy oraz lewatywy. Sugerował też środki pobudzające wydalanie, takie jak mleczko bizmutowe albo Castoria. Niekiedy doradzał stosowanie zarówno zewnętrznych, jak i wewnętrznych środków przeczyszczających. W dwudziestu ośmiu przypadkach doradzał zabiegi terapeutyczne. Najczęściej polecał leczenie "radioaktywne" i zastosowanie elektrycznego aparatu do masażu.
W dwudziestu czterech przypadkach Cayce zalecał środki wspomagające trawienie. Po kilka razy zapisał
Acigest, Alcaroid, wodę wiązową, herbatę szafranową, pepsynę i oliwę z oliwek. Zadaniem tych leków było łagodzenie podrażnień błon śluzowych żołądka, a także poprawa przemiany materii. Siedemnastu osobom
Cayce doradzał wykonywanie masaży odprężających ciało i pobudzających różne narządy do prawidłowego
działania. Do masażu wykorzystywano oliwę z oliwek albo mieszankę łoju baraniego, kamfory i terpentyny.
W piętnastu przypadkach Cayce polecał okłady na brzuch. Najczęściej zalecał olej rycynowy lub rozmaite
sole, wspominał też o okładach z winogron i Glikotymoliny. Dziewięciu osobom polecał toniki z różnych ziół,
wspomagające trawienie oraz inne funkcje organizmu, a także tonizujące ustrój. W ośmiu przypadkach doradzał ogólne lub szczegółowej natury zabiegi hydroterapeutyczne pomagające w odprężeniu organizmu.
W trzech przypadkach zalecał Atomidinę i Calbios. Wspominał też o leczniczych właściwościach odpoczynku,
słońca, świeżego powietrza i umiarkowanej gimnastyki.
94
Opis przypadku
Większość osób, które otrzymały odczyty poświęcone chorobom żołądka, nie przesłała opisu wyników kuracji.
Relacje nadesłało jednakże dwudziestu dwóch pacjentów, którzy zaobserwowali u siebie poprawę stanu zdrowia.
Jeden z interesujących przypadków, który nie ma niestety uzupełniającego raportu pacjenta, to historia choroby
41-letniego mężczyzny, skatalogowana pod numerem 5545. Otrzymał on trzy odczyty poświęcone ostremu nieżytowi żołądka. Zdaniem Cayce'a w przypadku tego mężczyzny nieprawidłowe przyswajanie i spowolnienie krążenia przyczyniło się do powstania nadkwasoty, która z kolei doprowadziła do uszkodzenia błon śluzowych żołądka.
Dla zmniejszenia nadkwasoty Cayce doradził mężczyźnie przestrzeganie diety złożonej z pokarmów alkalizujących i łatwoprzyswajalnych. Chory miał unikać kawy i herbaty. Dodatkowo w celu zneutralizowania kwasów żołądkowych Cayce doradzał mężczyźnie przyjmowanie substancji, którą określił mianem kredy bizmutowej (mleczka
bizmutowego?). Zalecał także picie przed posiłkami wody wiązowej i herbaty szafranowej – środków wspomagających trawienie. W drugim odczycie Cayce polecił pacjentowi nastawianie kręgosłupa koncentrujące się na
czwartym, siódmym i ósmym kręgu piersiowym. Celem zabiegów było dalsze złagodzenie dolegliwości żołądkowych. Aby pobudzić wydalanie, polecił też przyjmowanie codziennie jednej łyżeczki białego oleju rosyjskiego
w połączeniu z jedną łyżeczką Petrolagaru. W trzecim odczycie Cayce doradzał kontynuowanie powyższej kuracji
oraz sugerował wykonywanie w razie potrzeby płukania okrężnicy.
NIE˚YT NOSA
Nieżyt to stan zapalny błon śluzowych cechujący się nadmiernym wydzielaniem śluzu.
Cayce udzielił czternastu odczytów dla dwunastu mężczyzn, kobiet i dzieci cierpiących na nieżyt błon śluzowych, zwłaszcza błony śluzowej nosa. W większości przypadków zaobserwował zawroty głowy, przekrwienie błon śluzowych, wysięk z nosa i ból głowy. W pięciu przypadkach Cayce przypisywał chorobę niedoborom
we krwi, a w czterech zaburzeniom nerwowym oddziałującym na organy czuciowe. Niedobory we krwi były
wynikiem zaburzeń krążenia krwi, co powodowało nadmierne wydzielanie śluzu, który z kolei zbierał się
w błonach śluzowych nosa i gardła. W dwóch przypadkach przyczyną zaburzeń była anemia, natomiast
w dwóch innych przyczyną były same niedobory we krwi. W pięciu przypadkach owe schorzenia kręgosłupa
(zwykle w stosie pacierzowym) zmieniały impulsy nerwowe biegnące do błon śluzowych, co osłabiało krążenie, powodując gromadzenie się śluzu w zatokach i gardle. W wielu odczytach Cayce stwierdza, że wysięk
śluzu z gardła i zatok do przewodu trawiennego w poważnym stopniu wpływa na trawienie. Ponadto Cayce
zauważył, że zaburzenia krążenia są w wielu przypadkach wynikiem niewłaściwego przekazu nerwowego
i odwrotnie.
LECZENIE
W większości odczytów Cayce zalecał podobne leczenie. Jedenaście odczytów zawierało szczegółowe
zalecenia dietetyczne. Cayce polecał na ogół produkty zasadowe, jak owoce cytrusowe, warzywa i soki oraz
ryby, drób i cielęcinę. Odradzał jedzenie czerwonego mięsa, produktów z dużą zawartością skrobii, takich jak
ziemniaki, potraw smażonych i ciasta. W miejsce białego chleba często polecał chleb gruboziarnisty.
Sześć odczytów zawiera zalecenia dotyczące inhalacji czystym alkoholem i wieloma substancjami wykrztuśnymi. Roztworem przechowywanym w małej butelce należało przed użyciem wstrząsnąć. Dwukrotnie
w ciągu dnia powinno się wdychać opary przez małą rurkę, wkładaną najpierw do jednego nozdrza, później
do drugiego, a w końcu do ust. W sześciu odczytach Cayce zalecił nastawienie kręgosłupa, które zwykle miało być przeprowadzane raz w tygodniu lub raz na dwa tygodnie, w różnych odstępach czasu, z przerwami
przeznaczonymi na odpoczynek. Aby zapewnić właściwą drożność zatok, w większości przypadków Cayce
doradzał nastawienie kręgów szyjnych i piersiowych. Trzem pacjentom zalecał hydroterapię. Leczenie obejmowało zazwyczaj saunę, po której następowało dokładne nacieranie i masaż alkoholem lub mieszanką równych ilości olejku arachidowego i oliwy z oliwek. Cykl leczniczy rozpoczynał się od dwóch masaży połączonych z sauną, wykonywanych raz na tydzień przez kilka tygodni. Zabiegi przerywano na tydzień, a następnie
ponawiano na następne trzy lub cztery miesiące.
95
Pięciu pacjentów musiało pozbyć się nadmiaru toksyn z organizmu. Trzem z nich Cayce polecił płukanie
okrężnicy wykonywane raz lub dwa razy w miesiącu, natomiast dwóm innym przepisał zażywanie od czasu
do czasu łyżeczki oleju rycynowego.
Opis przypadku
Chociaż w większości odczytów przeznaczonych dla osób cierpiących na nieżyt nosa, nie odnotowano postępów w leczeniu choroby, u czterech pacjentów, między innymi 6-letniej dziewczynki, zaobserwowano dobre wyniki leczenia. Pacjentka otrzymała odczyty numer 628-2 i 628-3 dotyczące silnego kataru, który dokuczał jej rano po przebudzeniu. Cayce wyjaśnił, że zaburzenie w drugim i trzecim kręgu wpływa na krążenie
krwi w mózgu i powoduje odchylenie w krążeniu przechodzącym przez gardło, gdzie gromadził się śluz. Zalecił masaż całego kręgosłupa powtarzany co trzy, cztery dni. By powstrzymać gromadzenie się kwasów w organizmie, Cayce doradził zastosowanie wysokoalkalicznej diety.
Cayce podał zalecenia dotyczące przygotowania inhalacji, która miała być robiona rano i wieczorem.
W dwa miesiące po diagnozie Cayce'a, ojciec dziewczynki przekazał, że odczyty okazały się pomocne.
O
OBRZ¢K
Obrzęk charakteryzuje się nadmiernym gromadzeniem przejrzystego, wodnistego płynu w tkankach i jamach ciała, czego wynikiem jest opuchlizna. Edgar Cayce udzielił ogółem dwunastu odczytów dla dziewięciu
pacjentów cierpiących na tę dolegliwość. Wiek pacjentów wahał się od trzydziestu do siedemdziesięciu czterech lat. Według Cayce'a główną przyczyną choroby było wymienione u sześciu pacjentów nieprawidłowe
krążenie. We wszystkich przypadkach efektem zaburzeń krążenia było na przykład wysokie ciśnienie krwi, żylaki, zaburzenia przepływu limfy i powiększenie serca. Pięć osób cierpiało na osłabienie wydalania, które mogło być wynikiem zaburzeń krążenia. W czterech przypadkach jako czynniki dodatkowe Cayce wymienił zapalenie nerwów i brak koordynacji nerwowej. We wszystkich przypadkach Cayce zaobserwował odkładanie się
toksyn w układzie krążenia, prowadzące do nadmiernego zatrzymywania płynów.
LECZENIE
W leczeniu obrzęku albo puchliny, jak Cayce określał to schorzenie w odczytach, zalecał wykorzystanie leku homeopatycznego o nazwie Cimex Lecturalis oraz konsultację z lekarzem homeopatą. W odczytach zauważył, że powyższy lek może być stosowany jako środek zastępczy w miejsce atropiny, środka pobudzającego krążenie. Aby
oczyścić ciało z nadmiaru płynu i toksyn, w pięciu przypadkach Cayce zalecał płukanie okrężnicy i lewatywy. Po
jednym razie zalecał także napary ziołowe z dziewanny, senesu i nasion arbuza, poprawiające krążenie i pobudzające wątrobę oraz nerki.
W czterech przypadkach Cayce udzielił porad dotyczących diety, przy czym szczególny nacisk kładł na spożywanie pokarmów łatwoprzyswajalnych. Były to warzywa i owoce oraz ich soki, a także wywary z wołowiny, ryby i jogurt. Unikać należało dużych ilości tłuszczu, mięsa i potraw smażonych. W celu wydalenia nadmiaru płynów oraz
skoordynowania ośrodkowego i autonomicznego układu nerwowego, Cayce zalecił trzem osobom zabiegi osteopatyczne. Dotyczyć one miały zasadniczo całego kręgosłupa, chociaż szczególną uwagę należało zawsze zwracać
na określone jego odcinki. Poza tym w trzech przypadkach Cayce polecił różne rodzaje zabiegów elektroterapeutycznych, a w dwóch przypadkach – masaże.
96
Opis przypadku
Cztery spośród osób, które otrzymały odczyty poświęcone obrzękowi, zastosowały się do porad Cayce'a,
a następnie zdały relacje z postępów leczenia. Wszystkie one zaobserwowały poprawę stanu zdrowia. Jednym z tych pacjentów był 63-letni mężczyzna (przypadek oznaczony numerem 420), który otrzymał jeden odczyt poświęcony puchlinie (obrzękowi). Cierpiał na bezsenność, zapalenie nerwów i bóle w klatce piersiowej.
Cayce doradził mu wizytę u lekarza homeopaty. Zalecił także płukanie okrężnicy dla oczyszczenia organizmu z toksyn. Dwa razy w tygodniu wykonywane miały być zabiegi osteopatyczne, przy czym szczególną
uwagę należało zwrócić na wyższy odcinek piersiowy, odcinek szyjny, krzyżowy i lędźwiowy kręgosłupa. Cayce polecał napar z nasion arbuza pomagający oczyścić ciało z nadmiaru płynów. Dieta pacjenta zawierać
miała warzywa, owoce i ryby. Unikać należało tłuszczów. Pacjent zastosował się do rad Cayce'a i zgłosił pozytywne wyniki leczenia. Objawy jego choroby uległy złagodzeniu i stopniowo zanikły.
OCZY – OBRZ¢KI
Pięć osób, w wieku od czterdziestu do siedemdziesięciu siedmiu lat, skonsultowało się z Cayce'm w związku z obrzękami wokół oczu. Otrzymały one ogółem sześć odczytów. We wszystkich przypadkach Cayce uważał, że opuchlizna stanowiła objaw wewnętrznych zaburzeń, które można było skorygować.
Zdaniem Cayce'a, przeciążenie nerek zakłócało dopływ krwi i impulsów nerwowych do oczu, w wyniku
czego wyglądały one na zapuchnięte. Przeciążenie mogło być wynikiem skrzywień kręgosłupa, infekcji nerek,
zaburzeń gruczołowych, braku koordynacji wątroby i nerek albo połączenia tych problemów.
LECZENIE
Metody lecznicze Cayce'a miały w tym przypadku na celu zmniejszenie wewnętrznego wyczerpania, ze
zwróceniem szczególnej uwagi na nerki. Mimo że metody różniły się od siebie, w zależności od indywidualnej
natury każdej choroby, pojawiało się w nich kilka stałych czynników.
W czterech przypadkach Cayce zalecał nastawianie kręgosłupa w postać osteopatii, chiropraktyki czy neuropraktyki, ze zwróceniem szczególnej uwagi na kręgi lędźwiowe. W odczytach dla czterech innych pacjentów
Cayce polecał gorące okłady umieszczane na niższym odcinku kręgosłupa, z wykorzystaniem mieszanki łoju
baraniego, olejku kamforowego i olejku terpentynowego albo Glikotymoliny. Ciepło okładów utrzymywano
przy pomocy ogrzewającej wyściółki albo suchego okładu z gorącej soli. Zabiegi te wykonywano godzinę
dziennie przez pięć kolejnych dni, o ile zostało to określone. W trzech przypadkach Cayce udzielił porad dotyczących diety. Zalecał jedzenie karczochów jerozolimskich i surowych warzyw oraz picie dużych ilości wody.
Aby usunąć z organizmu toksyny, w dwóch odczytach Cayce polecał sole Eno. Także w dwóch odczytach zalecał elektroterapię w postaci Mokrego Ogniwa i leczenia "radioaktywnego". W jednym odczycie polecał napar
z nasion arbuza pobudzający pracę nerek. Jako specyfik o działaniu miejscowym stosowany bezpośrednio
wokół oczu i na resztę twarzy, w jednym odczycie Cayce polecił środek ściągający.
Opis przypadku
Tylko w dwóch przypadkach pacjenci nadesłali raporty uzupełniające. Jeden z nich był lapidarny, ale wskazywał na poprawę stanu zdrowia. W poniższym przypadku pacjentka uzyskała zaskakujące wyniki. Pacjentką
z przypadkiem oznaczonym numerem 987 była 49-letnia kobieta, która, jak stwierdził Cayce, cierpiała między
innymi na osłabienie przyswajania, krążenia oraz uszkodzenia kręgosłupa. W pierwszym odczycie Cayce
uznał, że obrzęki wokół oczu powstawały w wyniku ucisku na lędźwiowy odcinek kręgosłupa. Powodowało to
reakcję ze strony nerek zaburzającą dopływ krwi do oczu. Cayce zalecił zabiegi osteopatyczne. Miały one
przebiegać w dwóch seriach, dwa lub trzy razy w tygodniu, przez okres dwóch-trzech tygodni, rozdzielone
okresem odpoczynku tej samej długości. Później miały być wykonywane w razie potrzeby. Cayce doradzał też
masaże. Dieta pacjentki miała być wysoko alkaliczna. Aby poprawić krążenie i ogólną witalność, Cayce zasugerował wykorzystanie zabiegów "radioaktywnych". W celu poprawienia wydalania polecił wykonywanie lewa-
97
tyw olejowych lub z roztworów soli. Kobieta zgłosiła później, iż nie zastosowała się do wszystkich zaleceń zawartych w odczycie, ale zauważyła, że pomogły jej zabiegi osteopatyczne. Stwierdziła, że zastosuje się do innych sugestii, jeśli uzna, iż są one potrzebne w jej przypadku. W dwa miesiące później zamówiła kolejny odczyt, tym razem z powodu infekcji nerki. Choroba powodowała występowanie obrzęków wokół oczu i czerwonych plam na skórze. Cayce ostrzegł, że jeśli pacjentka nie przystąpi do właściwego leczenia, choroba zaostrzy się. Aby zwalczyć infekcję, w okolicy nerek umieszczane miały być okłady nasączone Glikotymoliną,
przykryte ogrzaną, pikowaną torebką zawierającą jodowaną sól. Okłady należało trzymać na ciele godzinę
dziennie przez pięć kolejnych dni. Od następnego dnia po jednodniowej przerwie, pacjentka codziennie miała
wypijać piętnaście mililitrów naparu z arbuza. Napar przygotowywano, zalewając wrzącą wodą płaską łyżeczkę zmiażdżonych nasion i parząc je przez trzydzieści minut. Dieta pacjentki zawierać miała surowe jarzyny,
stanowiące posiłek spożywany co najmniej pięć razy w tygodniu. Mogły to być marchew, sałata, seler, brukiew
wodna i zielone części gorczycy z oliwą. Kiedy indziej posiłki miały być przygotowywane z galaretką, najlepiej
cytrynową. Pokarmami, których należało unikać, było mięso, wino i napoje gazowane. Kilka tygodni później
kobieta zgłosiła, że odczyt z absolutną dokładnością określił jej stan. "Możliwe, że ocalił pan moje życie" – dodała. Po kilku tygodniach stosowania zabiegów zgłosiła, że czuje się bez porównania lepiej. Przez następnych dwadzieścia lat prowadziła aktywny tryb życia, nie uskarżając się na poważniejsze problemy zdrowotne.
ODCISKI
Odcisk jest zgrubiałym, stwardniałym obszarem skóry, najczęściej występującym po wewnętrznej stronie
dłoni lub na podeszwach stóp. W siedmiu pełnych odczytach Cayce omawiał przyczyny powstawania i metody leczenia odcisków na stopach, a w około dziesięciu dodatkowych odczytach dostarczył dalszych zaleceń
dotyczących leczenia. W pięciu odczytach poświęconych ściśle temu tematowi, Edgar Cayce zaobserwował
kilka wspólnych przyczyn powstawania odcisków, przy czym dwiema głównymi były podwichnięcia kręgosłupa i osłabienie krążenia w kończynach dolnych i stopach. W trzech przypadkach Cayce wspomniał o schorzeniach kręgosłupa i zaburzeniach krążenia, a w dwóch przypisał powstawanie odcisków ciasnym butom ograniczającym krążenie w stopach i powodującym podrażnienia, a ostatecznie – odciski.
LECZENIE
Leczenie odcisków na stopach polegało zazwyczaj na miejscowym zastosowaniu pewnych roztworów,
chociaż Cayce przeważnie zalecał holistyczne podejście polegające na leczeniu wszystkich objawów zaburzeń w organizmie, w tym również odcisków. Aby wspomóc trawienie i wydalanie, w sześciu przypadkach
Cayce zalecał alkalizującą dietę złożoną z owoców, warzyw i ich soków. Unikać należało skrobii, potraw smażonych, napojów gazowanych i wszystkich rodzajów mięs z wyjątkiem spożywanego od czasu do czasu mięsa jagnięcego lub ryb. W pięciu przypadkach Cayce zalecał codzienne wcieranie w stopy różnorodnych mikstur, zaś w trzech przypadkach należało je wcierać w kończyny dolne i kręgosłup. Trzema najczęściej wymienianymi przez Cayce'a mieszankami przeznaczonymi do masażu były: oliwa z oliwek, połączona w równych
ilościach z nalewką z mirry (zalecana też do nacierania pleców), dwuwęglan sodowy zwilżony olejkiem kamforowym oraz mieszanka stopionego łoju baraniego, olejku terpentynowego i olejku kamforowego. W trzech
przypadkach Cayce doradzał nastawianie kręgosłupa wykonywań co tydzień, a w innych dwóch przypadkach
dokładne masaże pleców i kręgosłupa oliwą z oliwek i mirrą, lub olejkiem arachidowym. Innymi metodami leczenia było wykonywane od czasu do czasu płukania okrężnicy, pomagające usunąć odpady z przewodu pokarmowego, oraz codzienne moczenie stóp w ciepłej, słonej wodzie lub w roztworach sody, pomagając rozmiękczyć odciski.
Opis przypadku
Wiele spośród osób, które otrzymały odczyty poświęcone odciskom, zgłosiłypozytywne wyniki leczenia,
szczególnie dzięki zastosowaniu środków miejscowych. Jedną z osób, które zgłosiły dobre rezultaty, była kobieta (przypadek numer 2555). Ta starsza pani cierpiała na bolesne odciski na stopach i palcach stóp, a także
98
na inne zaburzenia w całym ustroju. Według diagnozy Cayce'a jej stan spowodowany był chorobą lędźwiowego odcinka kręgosłupa, która utrudniała przepływ krwi i powodowała nadmierne obciążenie stóp.
Cayce doradził kobiecie, by złagodziła ból wywoływany odciskami przez korekcję zaburzeń w odcinku lędźwiowym. Doradzał nastawianie kręgosłupa i masaże, a także zastosowanie gorących i zimnych okładów na
kręgosłup szczególnie na dziewiąty i dziesiąty kręg piersiowy, odcinek lędźwiowy, kręgi krzyżowe, a także na
obszarze trzeciego do piątego kręgu piersiowego. Wykonywane miały być one przez lekarza. Po okładach
Cayce doradzał masaż pleców i okolicy splotu lędźwiowego z wykorzystaniem równych ilości łoju baraniego,
olejku kamforowego i terpentynowego, a następnie ogrzewanie wyżej wymienionych okolic.
Cayce sugerował też wieczorne masaże stóp z użyciem równych części oliwy z oliwek i olejku arachidowego, po których stopy należało owinąć w delikatny materiał. Radził też pacjentce, by przestrzegała alkalicznej
diety zawierającej raz w tygodniu karczochy jerozolimskie gotowane w sosie własnym.
ODLE˚YNY
Odleżyny powstają przez osłabienie dopływu krwi i substancji odżywczych do tkanek, przeważnie w wyniku długotrwałego leżenia, zazwyczaj u osób obłożnie chorych. Edgar Cayce udzielił po jednym odczycie siedmiu osobom cierpiącym na tę przypadłość. Główną przyczyną powstawania odleżyn, wymienioną przez Cayce'a w sześciu przypadkach, było zaburzenie krążenia w okolicach, w których wystąpiło owrzodzenie, spowodowane kontaktem z łóżkiem. W jednym przypadku przyczyną było również osłabienie wydalania. W pięciu
przypadkach Cayce zalecił zabiegi miejscowe. Najczęściej polecał stosowanie maści ichtiolowej oraz olejku
kamforowego i Iodexu. W dwóch przypadkach doradził zastosowanie masaży dla pobudzenia krążenia wokół
miejsc objętych chorobą. Do masażu należało wykorzystać mieszanki olejków, na przykład nalewki z mirry
i oliwy z oliwek. W dwóch przypadkach Cayce polecał także nastawianie kręgosłupa, które koncentrować się
miało na okolicy szyjnej, piersiowej i lędźwiowej.
Opis przypadku
Nadesłany został tylko jeden raport poświęcony wynikom zastosowania kuracji zleconej w odczytach.
W przypadku 47-letniej kobiety (historia choroby oznaczona numerem 585) wykorzystano nastawianie kręgosłupa oraz maść ichtiolową, która w końcu spowodowała wyleczenie odleżyn. Kobieta otrzymała odczyt,
w którym Cayce zauważył, że zabiegi miały dotyczyć wyższych kręgów piersiowych i kręgów szyjnych. Wykonywane miały być w dwóch seriach składających się z sześciu zabiegów każda, w trzy-czteromiesięcznych
odstępach. Jako środek zewnętrzny Cayce polecał ichtiol. Raport dotyczący wyników leczenia rozpoczyna się
następująco: "lekarstwo na odleżyny było wspaniale; moja pacjentka nie miała już później kłopotów z tego powodu ".
ODLE˚YNY – OWRZODZENIE SKÓRY
Odleżyny to rodzaj owrzodzenia spowodowany długotrwałym naciskiem na wypukłości kostne i chrząstkowe. Powstają najczęściej u starszych ludzi. Cayce udzielił dziesięciu odczytów czterem pacjentom cierpiącym
na odleżyny nóg. Dwóch miało także żylaki.
We wszystkich czterech przypadkach przyczyną odleżyn było złe wydalanie. W trzech czynnikiem sprzyjającym powstaniu wrzodów było napięcie psychiczne i niepokój. W dwóch – dolegliwość wiązała się z niewłaściwym funkcjonowaniem układu wydalania, gdzie połączenie złego krążenia i zaburzeń wydalania spowodowało wyrzucanie toksyn na zewnątrz skóry, doprowadzając do podrażnienia. W dwóch przypadkach złe przyswajanie cukru przyczyniło się do zanieczyszczenia krwi i złego krążenia. Jeden z pacjentów cierpiał na kłopoty z kręgosłupem, które wpłynęły na krążenie i trawienie, wywołując nadmierne zakwaszenie organizmu, co
podrażniło skórę.
99
LECZENIE
W przypadkach odleżyn Edgar Cayce zalecał przede wszystkim leczenie zewnętrzne. Dla uśmierzenia bólu i wyleczenia odleżyn przepisywał przykładanie na rany liści dziewanny. Dziewannę przygotowywano, mocząc dwa lub trzy liście w gorącej wodzie i przykładając je bezpośrednio na skórę. Leczenie tego rodzaju polecano także pacjentom cierpiącym na żylaki. W jednym z odczytów Cayce doradzał zastosowanie Glikotymoliny przed i po okładach. W innych przypadkach jako środki odkażające Cayce doradził Iodex i D.D.l Jednemu
z pacjentów Cayce przepisał maść z Iodexu i aktywnego popiołu, a mieszanka okazała się zbyt silna i w późniejszych odczytach zalecał używanie samego Iodexu. W trzech spośród czterech przypadków Cayce zalecił
masaże z wykorzystaniem liści babki zwyczajnej ugotowanych w śmietanie na galaretkę. Ponadto w przypadkach związanych z żylakami, zalecał naświetlanie ultrafioletem. Jednemu z pacjentów Cayce doradził krótkie
wystawianie ran na działanie promieni słonecznych. W dwóch przypadkach zalecał różnego rodzaju doustne
środki przeczyszczające.
Opis przypadku
Przypadek 2714 dotyczył młodej dziewczyny, u której stwierdzono zanieczyszczenia we krwi, złe wydalanie i niedobór witaminy B, co razem wziąwszy przyczyniło się do powstania odleżyn i żylaków. Odleżyny powstały bezpośrednio na skutek infekcji organizmu. Cayce tłumaczył: "Jak stwierdzono, w organizmie tym okoliczności zewnętrzne spowodowały ujawnienie się ukrytej infekcji poprzez odleżyny reagujące na leczenie
miejscowe". W leczeniu odleżyn Cayce zalecił codzienne picie naparu z wysuszonej dziewanny (łyżka stołowa) zalanej sześćdziesięcioma mililitrami wrzątku. Natomiast dwa-trzy świeże liście dziewanny zamoczone
w gorącej wodzie należało przykładać bezpośrednio na rany. Jako środek antyseptyczny Cayce polecał Glikotymolinę, stosowaną przed i po okładach z dziewanny. Pacjentce zalecono spożywanie produktów bogatych
w witaminę B, a co drugi dzień rozluźniające zabiegi osteopatyczne w okolicach krzyża i bioder, ponieważ
brak koordynacji tych partii zakłócał krążenie w chorych miejscach. W późniejszym okresie Cayce zalecił naświetlania pleców ultrafioletem.
ODRA
Odra jest chorobą zakaźną. Wywołuje ją wirus, a najczęściej występuje u dzieci. Zazwyczaj charakteryzuje
się czerwoną wysypką, która najpierw występuje na twarzy i szyi, po czym stopniowo rozprzestrzenia się na
inne części ciała. Do innych objawów zaliczają się gorączka i kaszel. Ośmiu osobom chorym na odrę Cayce
udzielił ogółem dziesięciu odczytów. Wiek pacjentów wahał się od dwóch do trzydziestu jeden lat. W pięciu
przypadkach za przyczynę odry. Cayce uznał infekcję węzłów chłonnych. Chociaż Edgar Cayce nie precyzował natury tej infekcji, w odczytach ustalił, że wirusy i infekcje rozwijają się w zakwaszonym organizmie. Sugerował tym samym, że nadmierne zakwaszenie stwarza predyspozycje zachorowania na odrę. W dwóch innych przypadkach najważniejszą przyczyną choroby było nagromadzenie się w organizmie toksyn, spowodowane osłabieniem wydalania. Cayce zauważył też, że wypryski na skórze można uznać za ostateczny wynik
prób wyrzucenia przez organizm odpadów powstałych w wyniku infekcji, poprzez skórne krążenia włosowate.
LECZENIE
Metody leczenia odry przez Cayce'a były podobne we wszystkich przypadkach. Szczególny nacisk kładł
on na picie herbat ziołowych ułatwiających przyswajanie i wydalanie, masaże dla zmniejszenia gorączki i pobudzenia krążenia oraz na prawidłową dietę i stosowanie środków przeczyszczających.
W sześciu odczytach wspominał o podawaniu choremu, w różnych odstępach czasu, herbaty szafranowej
lub rumiankowej. Często zalecał masaże z wykorzystaniem mieszanek różnych olejków. Najczęściej była to
mieszanka składająca się z równych ilości łoju baraniego, olejku kamforowego i terpentynowego. W kilku
przypadkach, dla obniżenia wysokiej gorączki, Cayce zalecał też delikatne masaże ciała przy użyciu alkoholu
do nacierania. Cayce uważał, że dla zalkalizowania organizmu i ułatwienia trawienia niezbędna jest w okresie
100
choroby dieta półpłynna. Gorąco polecał soki owocowe i jarzynowe, a także rozgotowaną kaszę owsianą i inne
kasze. Odradzał ciężkostrawne posiłki i przejadanie się. W trzech przypadkach, w celu całkowitego przepłukania
organizmu, polecił podawanie pacjentom Castorii, a następnie soli przeczyszczających, takich jak Eno. W kilku
odczytach Cayce ostrzegał, że jeśli nie zostaną poczynione odpowiednie kroki umożliwiające pełny powrót do
zdrowia, pojawić się mogą szkodliwe powikłania odry. Często radził, by pacjent pozostał w łóżku, przebywał
w miejscu ciepłym i suchym, oraz unikał ostrego światła i wilgoci do czasu ustąpienia choroby.
Opis przypadku
23-letni pacjent z przypadkiem oznaczonym numerem 484, otrzymał odczyty poświęcone ostremu stanowi
odry. Choroba była powikłaniem przeziębienia i infekcji gruczołowej. Istniało niebezpieczeństwo, że infekcja
umiejscowi się w oskrzelach i krtani, co może spowodować ciężkie zapalenie oskrzeli. Celem pobudzenia wydalania Cayce okresowo przepisał pacjentowi Castol. Doradził także dokładne oczyszczenie organizmu przy
pomocy soli Eno Sal Hepatica. Leki te miały działać jako jelitowe środki antyseptyczne. Wykonywane miały
być masaże okolicy krzyżowej przy wykorzystaniu mieszanki łoju baraniego, olejku kamforowego i terpentynowego, a następnie gorące okłady w celu odciążenia nerek. Oprócz dbałości o zachowanie częstych wypróżnień, Cayce doradzał mężczyźnie, by unikał światła, zimna i wilgoci aż do pełnego powrotu do zdrowia.
W kilka lat później mężczyzna napisał do Cayce'a, informując w liście, że "całkowicie wyzdrowiał". Odra nie
pozostawiła żadnych powikłań, a od tego czasu pacjent cieszył się doskonałym zdrowiem.
ODWARSTWIENIE SIATKÓWKI
Choroba ta polega na odłączeniu się siatkówki od naczyniówki oka. Pacjent cierpiący na odwarstwienie
siatkówki powinien natychmiast zgłosić się do okulisty. Podczas przewożenia pacjenta, głowa powinna być
ułożona w taki sposób, aby odwarstwiona siatkówka siłą ciężkości opadała z powrotem na swoje miejsce.
Głównym objawem choroby jest zamglone, stopniowo pogarszające widzenie w jednym oku. W około 90%
przypadków do wyleczenia tej przypadłości wystarcza jeden zabieg operacyjny; w 10% przypadków konieczny jest kolejny zabieg. Cayce udzielił czterech odczytów dla trzech osób z odwarstwieniem siatkówki. Jednakże tylko w dwóch przypadkach ustalił przyczyny choroby. W pierwszym odczycie (679-1) Cayce stwierdził, że
uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego uniemożliwiają prawidłowe funkcjonowanie kaletek maziowych
i gruczołów umieszczonych wzdłuż kręgosłupa. Przepływ impulsów nerwowych biegnących do układu wydalniczego został odcięty, powodując odkładanie się toksyn we krwi. Uszkodzenia centrów zawiadujących krążeniem limfy, krwi oraz przepływem impulsów do obwodowego układu nerwowego, powodowały pogorszenie widzenia. Cayce stwierdził, że w tym przypadku siatkówka nie została naprawdę oderwana, ale odpady nagromadzone w ustroju spowodowały wytworzenie się błonki zwisającej nad okiem.
W innym odczycie (1132-1) Cayce stwierdził sztywnienie kręgów w odcinku szyjnym kręgosłupa, które było przyczyną podwichnięć, co uszkadzało oczy i utrudniało prawidłowy przepływ impulsów nerwowych. To
w połączeniu z zaburzeniami krążenia powierzchniowego, anemią oraz wpływami astralnymi oddziałującymi
na pacjenta w okresie płodowym, spowodowało chorobę oka.
LECZENIE
W przypadku pacjentów cierpiących na choroby przypuszczalnie będące odwarstwieniem siatkówki metody leczenia różniły się pomiędzy sobą. W jednym przypadku (numer 679), kręgosłup pacjenta miał być codziennie masowany mieszanką białego oleju rosyjskiego [olej mineralny, mieszanka płynnych węglowodorów
uzyskiwanych z ropy naftowej – przyp. tłum.], olejku cedrowego, mazidła wapiennego, wyciągu z oczaru, olejku sasafrasowego, nafty oraz nalewki z benzoesu. Od trzeciego dnia, po każdym masażu wykonywane miały
być zabiegi osteopatyczne, stopniowo korygujące odcinek szyjny, piersiowy i guziczny kręgosłupa.
Cayce zalecał wysoko alkaliczną dietę. W skład śniadania wchodzić miały soki z owoców cytrusowych, tosty z białej mąki i kawa (pozbawiona taniny) lub kawa zbożowa. Obiad albo kolacja składać się miały w całości z surowych warzyw, takich jak sałata, seler, pomidory, marchew, szpinak, cebula i papryka, polanych ole-
101
jem lub majonezem. W skład innych posiłków wchodzić miały gotowane jarzyny – trzy rodzaje warzyw nadziemnych w połączeniu z jednym rodzajem roślin bulwiastych, a także pełnoziarniste kasze, ryż lub chleb na
zakwasie (nie biały). W tym okresie miało być zachowane prawidłowe wydalanie. Po kilku miesiącach liczba
masaży miała zostać ograniczona do dwóch, trzech na tydzień. Innemu pacjentowi (1132-1) Cayce zalecił
osteopatyczne zabiegi korygujące, szczególnie w okolicy szyjnej. Doradzał leczenie okulistyczne. Pacjent
miał nosić przyciemnione szkła, w różowym lub bursztynowym kolorze.
OKR¢˚NICA – NIEDRO˚NOÂå
Niedrożność okrężnicy jest wynikiem odkładania się w jelitach odpadów, co może prowadzić do zaburzeń
takich jak zapalenie uchyłka czy ogólnego zatrucia organizmu.
Czterdzieści trzy odczyty poświęcone niedrożności okrężnicy udzielone stały trzydziestu osobom w wieku
od sześciu do siedemdziesięciu pięciu. Główną przyczyną choroby, o której Cayce wspominał w większości
przypadków było osłabienie wydalania, w wyniku którego następowało odkładanie w okrężnicy odpadów prowadzące z kolei do przekrwienia i zatrucia. W 50% przypadków dodatkową przyczyną choroby były zaburzenia krążenia, co osłabiało okrężnicę, prowadząc do dalszego spowolnienia wydalania, zwiększonego odkładania się toksyn. Inną przyczynę choroby wymienioną przez Cayce'a w trzydziestu procent przypadków, stanowiły podwichnięcia kręgosłupa i/lub brak koordynacji między autonomicznym a ośrodkowym układem nerwowym. W niektórych przypadkach łączyło się to z długotrwałymi stresującymi uczuciami, takimi jak zdenerwowanie czy zmartwienie. Niemal równie często odkładanie się toksyn wiązane było z osłabieniem przyswajania spowodowanym przez nieprawidłowe nawyki dietetyczne. Schorzenia gruczołów występowały w około
20% przypadków. Innymi wymienianymi niekiedy przyczynami choroby była grypa jelitowa i inne infekcje,
skrzywienia kręgosłupa, negatywne postawy oraz przeciążenie całego organizimu.
LECZENIE
Metodą leczenia zalecaną w 80% przypadków było łagodne pobudzanie wydalania mające na celu zmniejszenie nacisku. Niemal równie często Cayce sugerował leki przeczyszczające, a także płukanie okrężnicy i lewatywę. Obie metody stanowiły część ogólnego leczenia. Często zalecanym środkiem oczyszczającym była
Castoria – preparat oparty na ambrozji; oliwa z oliwy oraz sole przeczyszczające. W kilku przypadkach Cayce
polecał na przemian stosowanie roślinnych i mineralnych środków przeczyszczających. W 75% przypadków
Cayce doradzał zmianę sposobu odżywiania. Typowa dieta składała się więc z alkalizujących, łatwoprzyswajalnych pokarmów. Często do momentu zmniejszenia napięcia jelit, Cayce zalecał dietę płynną lub półpłynną.
Radził także, by pić dużo wody, zaś ostrzegał przed przejadaniem się. W ponad 50% przypadków Cayce zalecał nastawianie kręgosłupa radząc przy tym, by szczególną uwagę poświęcić jego środkowi i dolnej części,
albo odcinkowi piersiowemu i lędźwiowemu. Często polecał także wykonywanie okładów na brzuch, znoszących napięcie w dolnym odcinku jelit. Najczęściej wskazywał w tym celu na olej rcynowy i/lub sole Epsom.
W 30% przypadków Cayce zalecał masaże z zastosowaniem różnorodnych substancji, takich jak masło kakaowe; mieszanka olejku arachidowego, oliwa z oliwek i lanoliny oraz mieszanka olejku sosnowego i olejku
z pomocnika baldaszkowatego. Masaże dotyczyć miały głównie mięśni brzucha.
W ponad 20% przypadków Cayce polecał hydroterapię, przy czym najczęściej wspominał o wypoceniu się
i kąpielach parowych. W trzech przypadkach, w których występował ostry ból, Cayce sugerował okłady na
brzuch z mieszanki nalewek z opium i tojadu, wykonywane do czasu, aż zadziałają inne środki lecznicze. Dodatkowo w czterech przypadkach zalecał elektroterapię, w trzech wypoczynek, a w dwóch wykorzystanie Calcidinu i toników ziołowych.
Opis przypadku
W ponad połowie przypadków pacjenci nie nadesłali informacji na temat wyników kuracji zaleconej przez
Cayce'a. Jednakże dwanaście spośród trzynastu osób, które przesłały raporty, zaobserwowało pozytywne rezultaty leczenia. Jednym z nich był 48-letni mężczyzna, z przypadkiem oznaczonym numerem 644, który
102
uskarżał się na szereg dolegliwości, takich jak duszności, ból brzucha, ból w okolicy serca promieniujący do
ramienia oraz podrażnienie twarzy, ból głowy i gardła. Cayce uznał, że głównym problemem mężczyzny było
osłabienie wydalania, spowodowane uszkodzeniami ośrodkowego układu nerwowego na wysokości ósmego
i dziewiątego splotu piersiowego. Uszkodzenia te stanowiły przyczynę niedostatecznego ukrwienia wyższych
i dolnych obszarów ciała. Spowolnienie impulsów nerwowych biegnących do dolnych partii ciała, prowadziło
do skurczów w kątnicy oraz w okrężnicy poprzecznej i wstępującej. To z kolei było powodem ostrych zaburzeń
funkcjonowania przewodów wątrobowych, a także dalszego spowolnienia krążenia i osłabienia wydalania poprzez przewód pokarmowy. Uciski na kręgosłup powodowały dodatkowo spowolnienie trawienia oraz uczucie
wypełnienia żołądka bez względu na ilość pokarmu. Kuracja Cayce'a rozpoczęła się od przyjmowania przez
pacjenta przez trzy dni, co dwie godziny niewielkich ilości (1/4 do 1/2 łyżeczki) oliwy z oliwek. Oliwa miała
działać jako swego rodzaju smar wypełniający jelita; była też pożywką dla soków żołądkowych. Po upływie
trzech pierwszych dni pacjent miał zastosować okłady z oleju rycynowego na okolicę kątnicy oraz wątroby.
Miały być one wykonywane codziennie przez trzy dni, przez okres trzech do czterech godzin. Zadaniem okładów było ograniczenie stanu zapalnego. Miały też pomóc organizmowi w procesie powrotu do zdrowia. Cayce
zalecił mężczyźnie zażywanie Simmon's Liver Regulator, celem zwiększenia przepływu limfy i pobudzenia
wydalania bez wywoływania podrażnienia kątnicy, oraz innych przewodów i gruczołów. Chory miał przyjmować preparat trzy do czterech razy dziennie, przez dwa-trzy dni. Następnie miała być zrobiona lewatywa. Aby
zmniejszyć podrażnienie związane z twarzą, głową i gardłem pacjenta, Cayce doradził mu serię trzech do
sześciu zabiegów osteopatycznych w okolicy piersiowej, którą należało skoordynować z zabiegami na okolicę
szyjną kręgosłupa. W tym czasie polecał stosowanie półpłynnej diety złożonej z pokarmów alkalizujących.
Doradzał też ponowne zastosowanie oliwy z oliwek. Pacjent miał ją przyjmować przez dwa do trzech dni,
z dwu-trzydniową przerwą. Cayce zauważył w odczycie, że dobrze byłoby, gdyby pacjent przyjmował oliwę
z oliwek przez cały czas. W raporcie o stanie zdrowia pacjent stwierdził: "zastosowałem się do odczytu i uzyskałem stuprocentowe wyniki... objawy zniknęły, tak jak przewidział Edgar Cayce".
OPARZENIA
Edgar Cayce udzielił siedmiu odczytów ofiarom oparzeń. Trzy z tych odczytów przeznaczone były dla dzieci,
a jeden dla osoby dorosłej. Wszyscy pacjenci cierpieli wskutek poważnych poparzeń gorącym metalem, ogniem
lub wrzącą wodą. Leczenie zalecane w odczytach było bardzo konsekwentne. Holistyczne podejście Cayce'a do
leczenia człowieka polegało nie tylko na trosce o jego poparzoną tkankę, ale także o cały organizm, o to by pomóc mu przywrócić normalny stan ustroju. W trzech spośród czterech przypadków Cayce podkreślał konieczność zachowania prawidłowego wydalania, aby spalone i zniszczone komórki, jak również toksyny wytworzone
wskutek oparzenia, nie koagulowały w organizmie. W tym celu Cayce polecał częste zażywanie takich środków
przeczyszczających, jak Castoria Fletchera, Alophen lub Phenolax. Za ważną uważał dietę dostarczającą substancji odżywczych. Gorąco polecał owoce, pełnoziarniste wyroby mączne, chleb z pełnej mąki oraz pokarmy
zawierające żelazo, na przykład soki z mięsa. Unikać należało słodyczy i nadmiaru skrobii. Cayce podkreślał wagę prawidłowego opatrywania oparzelin. Sugerował opatrunki wykonywać pod nadzorem lekarza. Podczas codziennej zmiany opatrunku, Cayce zalecał czasami wcieranie w oparzoną tkankę maści Unguentii zaś w skórę
otaczającą oparzelinę – olejku kamforowanego. Miało to zapobiegać przywieraniu opatrunku do skóry. W jednym z odczytów Cayce zalecał przed wykonaniem opatrunku smarować okolicę wokół oparzenia maścią zawierającą palony ałun, albo podgrzewany sproszkowany ałun, olejek kamforowy i łój barani. Samą poparzoną tkankę należało przemywać płynem antyseptycznym. Cayce wspominał także, że zastosowanie Unguentinu i olejku
kamforowanego pomaga w usuwaniu lub zmniejszaniu blizn.
Opis przypadku
Przypadek 487 dotyczył 8-letniego chłopca, który ześlizgnął się do rozpalonego kominka, wynikiem czego
były poważne oparzenia po lewej stronie ciała, od kostki do biodra. W pierwszych dwóch odczytach Cayce
podkreślił potrzebę wspomożenia wydalania. Zalecał przyjmowanie niewielkich dawek Calomelu, Alophenu
lub Phenolaxu, a następnie niewielkich dawek Castorii. Leczenie samej oparzeliny wymagało codziennej
103
zmiany opatrunku wykonywanej przez lekarza. Cayce doradzał także, by po oczyszczeniu oparzonej tkanki
stosować na nią Unguentin albo bardzo łagodny antyseptyczny roztwór dwuchlorku rtęci. Aby zapobiec przywieraniu skóry do opatrunku Cayce zalecał wcieranie olejku kamforowanego w skórę otaczającą oparzenie.
Zalecana dieta zawierała dużą ilość owoców, wołowiny, kurcząt, ryb, mleka i pokarmów odżywczych. Cayce odradzał jedzenie słodyczy. Do momentu udzielenia trzeciego odczytu, zaobserwowano poprawę stanu
chłopca. Cayce zauważył także, że we krwi zaczęły odkładać się toksyny, co wskazywało na konieczność pobudzenia wydalania. Doradził dalsze stosowanie zaleconych metod leczenia, a następnie podawanie średniej
wielkości dawek soli przeczyszczających, jak również wieczorne masaże kręgosłupa.
W trzy miesiące po pierwszym odczycie, chłopiec został uwolniony od kul. Mógł poruszać się swobodnie,
nie odczuwając bólu. Odzyskał pełną władzę w lewej nodze. Dalsze leczenie nie było konieczne.
OPIEKA NAD DZIECKIEM
W osiemdziesięciu pięciu odczytach poświęconych opiece nad dziećmi Cayce zajmuje się pytaniami i problemami, jakie najczęściej napotykają rodzice podczas pierwszego roku wychowywania dziecka. Odczyty te
poświęcone były trzydzieścioro i jednemu dziecku, w wieku od jednego dnia do piątego roku życia, cierpiącym
na takie dolegliwości jak przeziębienia, gorączka, niestrawność, zapalenie okrężnicy, ząbkowanie i wysypki.
Niezależnie od tego, czy pytanie dotyczyło kolki, niestrawności, przeziębienia czy gorączki, w ponad połowie odczytów poświęconych chorobom dziecięcym Cayce odpowiedzialność za dolegliwość lub chorobę przypisywał nieprawidłowemu żywieniu lub brakowi w pożywieniu istotnych składników odżywczych. Niemal
wszystkie spośród tych dolegliwości były wynikiem zakwaszenia organizmu. W przypadku kolki i niestrawności Cayce często twierdził, że dziecko zostało przekarmione lub było niedożywione. Dlatego też duży nacisk
kładł na dietę i nawyki żywieniowe, a także na prawidłowe wydalanie chroniące dziecko przed odkładaniem
się w jego organizmie toksyn. W dwudziestu sześciu przypadkach zalecenia dietetyczne były podobne. Nie
należało podawać dzieciom więcej pokarmu niż chciały zjeść i to o żadnej porze. Posiłki miały być podawane
rano, po południu i wieczorem. Dla utrzymania apetytu na jednakowym poziomie można było podawać drugie
śniadanie i podwieczorek. Dieta miała zawierać dużo pokarmów alkalizujących. Cayce zalecał surowe owoce,
z wyjątkiem jabłek i bananów. We wczesnych miesiącach życia polecał raczej soki owocowe, szczególnie niewielkie porcje soki pomarańczowego. Nie wolno było podawać w tym samym posiłku soków cytrusowych i potraw mącznych. Cayce szczególnie polecał gotowane potrawy mączne podawane na śniadanie, zwłaszcza
owsiankę. Czasami zalecał też pełna mąkę, lub chleb graham opiekany z masłem i rozmieszanymi żółtkami
jaj Cayce polecał jarzyny, których jadalne części znajdują się nad ziemią, zarówno gotowane, jak i w postaci
soków albo zup. Dozwolone było podawanie ziemniaków, rzepy i buraków oraz soków z tych warzyw. Cayce
zalecał również wywary z mięs, szczególnie w przypadku, kiedy dziecko nie otrzymywało w diecie wystarczającej ilości substancji odżywczych. Unikać należało słodyczy smażonych i tłustych potraw, a także mięs, z wyjątkiem ryb, drobiu oraz mięsa jagnięcego. Cayce podkreślał zapotrzebowanie na krzem, żelazo, jod i wapń
w diecie małego dziecka. Uważał, że wapń, element o podstawowym znaczeniu dla rozwoju i wzrostu kości
oraz zębów, najlepiej dostarczać w postaci mleka.
Oprócz pokarmu matki, w odczytach często wspomina się o mleku w proszku, maślance i mleku zagęszczanym. W przypadkach gdy matce brakowało pokarmu, Cayce doradzał zastąpienie go w diecie dziecka tak
zwanym pokarmem Mellina. W odczytach dotyczących opieki nad dzieckiem, równie dużo uwagi Cayce poświęcał prawidłowemu wydalaniu. Szczegółowo i wyraźnie instruował, w jaki sposób należy wykorzystywać
łagodne środki przeczyszczające. W większości przypadków polecał Castorię Fletchera, a czasami syrop figowy, pepsynowy oraz mleczko magnezjowe. Radził, by podawać dziecku po kilka kropli Castorii, co pół godziny do godziny, aż do chwili gdy wywołane zostanie wypróżnienie. Następnie kilka razy dziennie należało
podawać po kilka kropel Glikotymoliny, rozpuszczonej w łyżeczce wody, do chwili gdy zapach leku stanie się
wyczuwalny w stolcu. Cayce uważał, że owa podwójna kuracja spowoduje najpierw opróżnienie jelit, a następnie pozwoli oczyścić i zalkalizować przewód pokarmowy. W kilku przypadkach, aby zapobiec odkładaniu
się w organizmie dziecka kwasów, Cayce zalecał podawanie parę razy dziennie kilku kropli Glikotymoliny, rozpuszczonych w wodzie lub w mleku. I w końcu, dla sprowokowania wypróżnienia, w pięciu odczytach zalecał
lewatywki z wykorzystaniem ciepłej lub chłodnej wody z dodatkiem jednej do dwóch kropli Glikotymoliny. Aby
104
zapobiec powstawaniu gazów oraz wspomóc trawienie, w kilku odczytach Cayce zalecał podawanie dziecku
roztworów rozcieńczonej wody cynamonowej i wapiennej. Zazwyczaj należało podawać po kilka kropli jednego z tych roztworów rozpuszczonych w łyżeczce płynu i dodanych do butelki mleka, lub szklanki soku.Czasami Cayce polecał też dodanie do mleka łyżeczki nie rozcieńczonej wody wapiennej.
W dwudziestu trzech przypadkach Cayce przepisał masaże i nacieranie ciała. Zabiegi te miały być wykonywane po wieczornej kąpieli, z wykorzystaniem rozmaitych substancji – masła kakaowego, olejku arachidowego, oliwy z oliwek, tej samej oliwy połączonej z nalewką z mirry albo mikstury składającej się z równych ilości baraniego łoju, olejku terpentynowego i kamforowego. Nacieranie miało na celu poprawę krążenia oraz
odprężenie ciała. Dla obniżenia gorączki Cayce doradzał po wieczornej kąpieli nacierać plecy dziecka alkoholem etylowym. Cayce wspominał w odczytach o różnorodnych preparatach wzbogacających pożywienie,
umacniających zdrowie i rozwój organizmu. Wapnia dostarczał zalecany czasami przez Cayce'a Calcios, który należało podawać dwa razy w tygodniu, rozsmarowując go na kromce chleba lub na krakersie. Czasami
Cayce polecał także toniki bogate w niezbędne elementy, takie jak Calcidin, Yentriculin i tran. Pomagały one
zwiększyć odporność dziecka na choroby lub przezwyciężyć już istniejące przeziębienie. Aby zmniejszyć
przekrwienie i odciążyć podrażnione obszary skóry, w siedmiu odczytach Cayce przepisał miejscowe okłady.
Na opryszczkę, wysypki czy otarcia zalecał karbolowaną wazelinę, olejek kamforowy i lód kamforowy. Dodatkowo na potówki i inne rodzaje wysypek gorąco polecał puder zawierający stearynian cynkowy, najlepiej wraz
z balsamem. Dla zmniejszenia przekrwienia doradzał mazidło złożone z jednakowych ilości kamfory, terpentyny i baraniego łoju. W pięciu przypadkach powodem zmartwienia matek było bolesne ząbkowanie. Cayce najczęściej wspominał o Ipsabie, leku, który kilka razy w tygodniu należało wcierać wacikiem w bolące dziąsła.
Oprócz właściwości przeciwbólowych, Ipsab dostarcza także do gruczołów ślinowych sól, wapń i jod, substancje zdaniem Cayce'a niezbędne w procesie ząbkowania. Poza Ipsabem, Cayce doradzał czasami zastosowanie łagodnego roztworu soli i sody albo pocieranie dziąseł dziecka kostką lodu. Za użyteczną podczas
ząbkowania uważał także surową, oskrobaną marchew, podawaną dziecku do gryzienia i żucia.
Opis przypadku
Pacjentką (z numerem 324) była 13-miesięczna dziewczynka, chora na silne przeziębienie i przekrwienie
wpływające na błony bębenkowe uszu, gardło oraz płuca. Przyczyną infekcji podaną w odczycie była nieprawidłowa dieta dziecka oraz zaburzenia trawienia i wydalania.
Pierwszy odczyt Cayce poświęcił obniżeniu temperatury ciała dziecka. Przepisał syrop z cebuli morskiej,
który należało podawać co trzy, cztery godziny, w ilości od pięciu do ośmiu kropli. Zlecił też wieczorne nacieranie klatki piersiowej, gardła, kręgosłupa i spodu stóp dziewczynki przy pomocy zmieszanych w równych ilościach baraniego łoju, olejku kamforowego i terpentynowego. Po masażu, wymienione części ciała miały być
owijane ciepłymi flanelkami. Aby zmniejszyć podrażnienie gardła wywołane suchym kaszlem, Cayce zalecał
podawanie dziecku do picia około szklanki wody zawierającej niewielką dawkę Calcidinu.
Rodzice dziewczynki powiadomili wkrótce, że gorączka się obniżyła. Jednakże w kilka miesięcy później
dziecko zachorowało na infekcję gruczołów, która objęła też prawe ucho. Aby zmniejszyć infekcję, Cayce zalecał wprowadzanie do ucha kilku kropli ciepłego oleju, dwa razy dziennie, przez parę dni. Kilka razy dziennie,
przez parę dni rodzice mieli podawać dziecku niewielkie dawki Castorii, zawierające łyżeczkę senesu, wspomagające wydalanie. Dla poprawienia krążenia, Cayce zalecał masaż stóp i kończyn przy użyciu oliwy z oliwek oraz mirry. W około sześć miesięcy później, zakwaszenie organizmu dziecka przekształciło się w koklusz
będący według wyjaśnień Cayce'a zapaleniem gruczołów gardła, spowodowanym przez nadmierne nagromadzenie się kwasów w ustroju. Cayce doradzał wprowadzenie odpowiedniej alkalizującej diety. Unikać należy
słodyczy oraz innych zakwaszających pokarmów. Codziennie trzeba było nacierać gardło i plecy dziecka mieszanką owczego łoju. W celu zmniejszenia podrażnienia Cayce radził płukać i pędzlować gardło Lavorisem
lub Glikotymoliną. Rodzice dziecka postąpili zgodnie ze wskazaniami zawartymi w odczycie, a następnie
zgłosili, że zalecona kuracja "zadziałała niczym czary".
Rodzice innego dziecka, 6-tygodniowej dziewczynki (przypadek oznaczony numerem 2752) przynieśli małą do Cayce'a. Martwiło ich zahamowanie wypróżnień, otarcia skóry w okolicy odbytu oraz swędząca wysypka
dziecka. Cayce stwierdził, że choroba spowodowana była brakiem pewnych składników odżywczych w mleku
matki. Później ustalono, że matka nawet w czasie ciąży piła znaczne ilości alkoholu, nie pijała natomiast mle-
105
ka. W konsekwencji Cayce doradził, by natychmiast podać dziecku dziesięć kropli mleczka bizmutowego oraz
w miejsce mleka matki, rozcieńczone, zagęszczane mleko z dodatkiem pektyny. Po kilku godzinach, w parogodzinnych odstępach, rodzice mieli podawać dziecku po parę kropli Castorii, aż do wypróżnienia. Następnie
mieli dodawać do pokarmu po jednej do dwóch kropli Glikotymoliny, aż do chwili, gdy zapach leku stanie się
wyczuwalny w stolcu. Cayce doradzał także wykonanie lewatywki z ciepłą i chłodną wodą, zawierającą jednądwie krople Glikotymoliny. Aby zmniejszyć otarcia w okolicy odbytu oraz wysypkę, Cayce doradzał zewnętrzne okłady z karbolowanej wazeliny albo z olejku kamforowego.
Kilka tygodni później rodzice dostrzegli poprawę stanu skóry dziecka. W późniejszym odczycie Cayce
przepisał codzienny masaż z wykorzystaniem masła kakaowego oraz dla zapobieżenia przesuszania owłosionej skóry głowy stosowanie olejku arachidowego, oliwy z oliwek i masła kakaowego. W dwóch odczytach
kontrolnych udzielonych tej samej dziewczynce w wieku dwóch lat, Cayce powtórzył swoje wcześniejsze instrukcje dotyczące diety alkalizującej, wykluczając z niej słodycze, dopuszczając tylko spożywanie niektórych
naturalnych słodyczy, takich jak miód. Dla zdrowia zębów raz w tygodniu polecał zażywanie Calciosu. W większości przypadków rodzice nie nadsyłali raportów na temat wyników kuracji zleconych w odczytach. Jednakże
w dziesięciu przypadkach zgłosili, że wyniki zastosowania się do metod leczenia przepisywanych przez Cayce były “znakomite”.
OP¢TANIE
W sześćdziesięciu sześciu odczytach Edgar Cayce omawiał różne rodzaje opętania trzydziestu dwóch pacjentów. Halucynacje i nieprzyjemne wizje pojawiły się w ponad połowie przypadków. W innych przypadkach
utrata kontroli fizycznej, psychicznej i emocjonalnej była tak wielka, że uważano pacjentów za niespełna rozumu i oddano do szpitali psychiatrycznych. Powtarzające się objawy tych przypadków to histeryczny śmiech
lub płacz, słyszenie głosów, nagłe i niekontrolowane wybuchy gniewu i ciężka depresja.
Cztery przypadki choroby wiązały się z obsesją alkoholową, którą cechował zupełny brak odporności na picie. Charakterystyczna dla wszystkich przypadków była wyraźna utrata kontroli fizycznej, psychicznej i emocjonalnej, mania prześladowcza i uczucie wyobcowania. Cayce uważał, że opętanie ma umysłowe, psychiczne (duchowo-emocjonalne) i fizjologiczne początki, co obrazuje następujące stwierdzenie: Z punktu widzenia
psychiatry można to nazwać stanem umysłu. Z patologicznego punktu widzenia można to nazwać dolegliwością nerwową. Z analitycznego punktu widzenia można to nazwać stłumieniem. Z psychologicznego punktu
widzenia można to nazwać opętaniem bądź działaniem sił kosmicznych manifestujących się w sensie materialnym z powodu niezdolności wizerunku umysłowego do pozostania w zgodzie z istotą fizyczną. W większości diagnoz dotyczących opętania Cayce przynajmniej rozważa jego wymiary fizjologiczne i psychologiczne.
W niemal dwóch trzecich przypadków, fizyczną przyczyną dolegliwości było poważne zaburzenie koordynacji
pomiędzy ośrodkowym i autonomicznym układem nerwowym.
Czynnikami sprzyjającymi zachwianiu równowagi były między innymi podwichnięcia kręgosłupa, uszkodzenia i zaburzenia endokrynologiczne. Siedmiu innych pacjentów uległo opętaniu wskutek psychicznego
eksperymentowania, które otwarło i uwrażliwiło ich na negatywne wpływy psychiczne oraz umysłowe wtargnięcie nieżyczliwych, nie zreinkarnowanych (dusz pomiędzy kolejnymi inkarnacjami). Cayce zauważył, że
niektórzy pacjenci byli dosyć wrażliwi i duchowo rozwinięci, ale zbłądzili w życiu i ćwiczeniach duchowych
bez odpowiedniego przewodnictwa i przygotowania. Cayce wyjaśnił, że ich psychiczne lub endokrynologiczne ośrodki z nadmiernie pobudzone poprzez intensywną koncentrację i zbyt głęboką medytację, sprawiając, że byli otwarci i podatni na atak psychiczny. Warto zauważyć, iż w powyższych przypadkach Cayce
wspominał zwłaszcza o komórkach diga, które jego zdaniem, poprzez nadnercza i gonady, rządzą seksualnością człowieka.
Nadmierne pobudzenie tych (niższych) ośrodków wywołało fizyczne zaburżenia zmysłów, tworząc złudzenia ataku lub upodlenia ze strony potwornych stworzeń bądź uzależnienie od osobliwych żądz seksualnych
oraz wybuch gniewu czy agresji. Inne przyczyny implikowane lub przytoczone w ich przypadkach to negatywne nastawienia i emocje oraz przyczyny karmiczne gdy chorzy ulegali szaleństwu podobnemu do tego, w które wpędzili innych w swoich poprzednich wcieleniach.
106
LECZENIE
W przypadkach opętania najważniejszą i najtrudniejszą częścią leczenia odnowa przepływu przez umysł
i ciało pozytywnych, zdrowych "wibracji" jako metody dostrojenia się do uzdrawiającego wpływu Twórczych
Sił, Cayce najczęściej zalecał modlitwę, medytację i czytanie Biblii. Zachęcał chorych i ich rodziny do odwoływania się do ich własnych, wewnętrznych boskich sił jako źródła uzdrowienia i inspiracji. Jednocześnie radził
im porzucenie wszelkich leków, uczucia prześladowania i potępiania siebie, które powodowały ataki, niejako
zapraszając negatywne wpływy zewnętrzne do ingerencji. Polecając czytanie Biblii, Cayce często przytaczał
określone fragmenty. W kilku przypadkach doradzał pomoc innych osób, na przykład hipnotyzera, umożliwiających pacjentowi pogodzenie się z własną podświadomością.
Równie ważne na poziomie fizycznym było odbudowanie prawidłowej ordynacji przepływu impulsów nerwowych. Temu celowi służyła codzienna elektroterapia, której różne rodzaje Cayce przepisał w dwudziestu
trzech przypadkach. Najczęściej zalecał Ogniwo Mokre z użyciem złota, "fioletowe promienie" i leczenie "radioaktywne". Dwukrotnie polecił diatermę. Leczenie Ogniwem Mokrym i leczenie "radioaktywne" miały trwać
od dwudziestu do sześćdziesięciu minut dziennie, a "fioletowymi promieniami" maksymalnie dwie minuty
dziennie. W piętnastu przypadkach Cayce doradził zabiegi kręgarskie, zwykle w ciągu dwóch, trzech lub więcej tygodni. W niektórych przypadkach zabiegi kręgarskie miały bezpośrednio poprzedzać elektroterapię.
W dwunastu przypadkach Cayce zalecił masaże kręgosłupa lub całego ciała, z użyciem różnych mieszanek olejków. Najczęściej doradzał mieszankę olejku arachidowego i oliwy z oliwek bądź oliwy z oliwek i nalewki z mirry. Codzienne masaże miały być wykonywane przynajmniej przez dwadzieścia minut, po elektroterapii
lub zabiegach kręgarskich. Aby zmniejszyć objawy fizycznego stresu wywołanego zaburzeniami nerwowymi,
Cayce podawał także inne sposoby leczenia miejscowego, między innymi okłady z oleju rycynowego, Glikotymoliny i nacierania mieszanką baraniego łoju, olejku kamforowego i terpentynowego. Wszystkie zabiegi radził
łączyć z parówką. W końcu, w siedmiu przypadkach, Cayce zalecił zmiany dietetyczne, doradzając produkty
bardziej alkaliczne, takie jak owoce i wszystkie rodzaje warzyw. Z mięs dopuszczał jedynie owoce morza,
drób i baraninę. Stanowczo odradzał potrawy smażone i alkohol.
Opis przypadku
Przypadek 1789 dotyczył kobiety w wieku trzydziestu dwóch lat, która była uznaną artystką i malarką. Oddano ją do szpitala psychiatrycznego, gdy zaczęła przeżywać nagłe niekontrolowane wybuchy histerii i okresy
depresji. Istniała dwojaka przyczyna jej stanu; została brutalnie pobita przez mężczyznę i usiłując uciec, złamała kość ogonową, co spowodowało serię zaburzeń nerwowych, a także przeżyła ciężki uraz emocjonalny.
Pojawiły się objawy opętania. Cayce udzielił jej dziewięciu odczytów. Kilka z nich powstało w czasie, gdy była
zamknięta w szpitalu. W tychże odczytach Cayce nalegał, by opuściła szpital tak szybko jak to tylko możliwe,
ponieważ uważał, że środowisko szpitalne ogromnie jej szkodzi i może spowodować dalsze zaburzenia emocjonalne. W rezultacie kobieta wróciła do domu i została oddana pod opiekę pielęgniarki. Leczenie związane
było z otoczeniem jej miłością, modlitwą i przebywaniem z nią. Aby skorygować dolegliwości fizyczne, Cayce
przepisał jej serię zabiegów osteopatycznych dotyczących kości ogonowej i kręgów guzicznych kręgosłupa.
Po trzech czy czterech zabiegach zalecił codzienne 30-minutowe leczenie Ogniwem Mokrym ze złotem,
trwające do sześciu tygodni. Małą płytkę miedzianą należało przymocowywać w okolicy dziewiątego kręgu
piersiowego, natomiast większą, niklową w okolicach pępka. Po pierwszych kilku tygodniach rezultaty leczenia zaczęły być dostrzegalne. Przedłużono czas leczenia Ogniwem Mokrym, zarządzając po nim masaże ciała mieszanką olejku arachidowego i oliwy z oliwek, wykonywane trzy razy na tydzień.
Kolejne raporty wskazywały, że nie nastąpił nawrót choroby i w późniejszych latach pacjentka mogła pomyślnie wrócić do swej kariery artystycznej. 25-letni mężczyzna (przypadek oznaczony numerem 436) szukał
pomocy u Cayce'a, ponieważ doświadczał przeżyć podobnych do przebywania poza ciałem. Udzielono mu
czterech odczytów, które wyjaśniły naturę tego zjawiska, wynikającego z nadmiernego zaangażowania młodego człowieka w praktyki duchowe. Cayce podał sposób zapobiegania podobnym odczuciom. W przypadku
tego pacjenta występowało przeciążenie na poziomie fizycznym i umysłowym, które otworzyło ośrodki endokrynologiczne, umożliwiając opętanie pacjenta przez nie zinkarnowane istoty. Ponadto Cayce odkrył brak koordynacji pomiędzy ośrodkami nerwowymi, co w efekcie powodowało zaburzenia zmysłowe. Cayce wyjaśnił,
107
że młody człowiek powinien lepiej zrozumieć dynamikę medytacji, której w swej niewiedzy nadużywał. Podpowiedział mu kilka afirmacji pomocnych w medytowaniu. Aby poprawić koordynację nerwową doradził wykonywanie zabiegów osteopatycznych i codzienne leczenie "radioaktywne". Cayce zalecił także zażywanie od
czasu do czasu naparu z passiflory (męczennicy), a dla wzmocnienia organizmu przyjmowanie wołowiny, żelaza i wina. Zalecił masaże ośrodków nerwowych kręgosłupa i głowy elektrycznym aparatem do masażu.
Uzupełniający raport od pacjenta wykazał, że odczyty poskutkowały i stopniowo mógł on powrócić do swych
zajęć duchowych, bez dalszych zaburzeń psychicznych. Ponad jedna trzecia pacjentów, którzy zastosowali
się do odczytów, doniosła o znacznej poprawie. Twierdzili oni, że w końcu uwolnili się od objawów opętania.
Inne przekazy świadczyły o tym, że odczyty nie zostały dobrze zrozumiane, a zatem nie wykorzystane.
OPÓèNIENIE UMYS¸OWE
Edgar Cayce udzielił dziesięciu odczytów dla dorosłych osób opóźnionych umysłowo, w wieku od dziewiętnastu do sześćdziesięciu lat, a było to pomiędzy 1910 a 1944 rokiem. Chociaż opisy przyczyn choroby różniły
się we wszystkich przypadkach, często odnotowywał kilka wspólnych czynników – uszkodzenia mózgu i rdzenia kręgowego, urazy i zaburzenia gruczołowe. Uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego zaburzające
normalne funkcjonowanie fizyczne i umysłowe Cayce wymienił w ponad połowie odczytów. W trzech przypadkach twierdził, że skrzywienia kręgosłupa powodują fizyczne obciążenie, utrudniając normalne działanie nerwów i gruczołów. Według Cayce’a zaburzenie to nie pozwala na normalną koordynację umysłową. W odczycie
499-1 opisał skrajny stan całkowitego braku koordynacji (i całkowitej zależności chorego od innych osób). W tym
przypadku autonomiczny układ nerwowy pacjenta nie był w stanie przenosić reakcji mózgu, gdyż był właściwie
odłączony od ośrodkowego układu nerwowego. W jednym z trzech wyżej wymienionych przypadków występowało
uszkodzenie drugiego i trzeciego kręgu szyjnego oraz schorzenie ostatnich dwóch, chrząstkowych kręgów kości
ogonowe. W drugim przypadku (1399) kręgi w kości ogonowej oraz kręgi krzyżowe i lędźwiowe były ułożone "zbyt
blisko siebie". Ostatni przypadek dotyczył pierwszego i drugiego kręgu szyjnego. W czterech spośród dziesięciu odczytów Cayce wspominał, że przyczyną choroby był uraz. Poniżej podajemy przykłady objaśnień Cayce'a. Przeżyty w dzieciństwie wypadek samochodowy spowodował pęknięcie czaszki i uszkodzenie mózgu u pacjenta z przypadkiem oznaczonym numerem 5234. W wyniku tego, pod wpływem stresu doznawał ataków podobnych do napadów padaczkowych. W innym przypadku (1399) poród pośladkowy był przyczyną podwichnięć w kręgach ogonowych i lędźwiowych, które z kolei oddziaływały na układ gruczołowy. Urazy w odcinku szyjnym i guzicznym kręgosłupa spowodowały fizyczne i umysłowe zaburzenia w przypadku oznaczonym numerem 4721, a degeneracja mózgu 60-letniego pacjenta (5309) związana była z urazami i starością. W czterech odczytach poświęconych opóźnieniu umysłowemu Cayce wspominał o zaburzeniach w układzie gruczołowym. Przykładem jest odczyt numer 5500-1, w którym Cayce zauważył, że gruczoły pacjenta nie otrzymywały niezbędnych fizycznych elementów, być może w wyniku niedoborów dietetycznych w okresie ciąży i wczesnego rozwoju. Dlatego też nerwy
pacjenta nie mogły przenosić impulsów nerwowych, które z kolei powinny koordynować układ obwodowy i autonomiczny z problemami ośrodkowymi.
LECZENIE
Wśród metod leczenia zalecanych przez Cayce'a w przypadku opóźnienia umysłowego, znajdujemy wiele
podobieństw. Większość owych metod była specyficzna dla konkretnej choroby. Cayce doradzał holistyczne
podejście, a jego kuracja zawierała elementy umysłowe, duchowe i fizyczne. Często doradzał osobom wykonującym zabiegi zachowanie cierpliwości i okazywanie choremu miłości oraz konstruktywną postawę. Owo
pozytywne podejście tworzyło klimat ułatwiający uzdrawianie. W odczycie 4991-1 Cayce podkreślał fakt, że
osoba, na której spoczywały obowiązki związane z leczeniem, nigdy nie była obciążona ponad swoje siły,
miała natomiast możliwość stania się silniejszą pod względem duchowym. Zabiegi lecznicze miały być wykonywane w atmosferze, w otoczeniu, będącym w związku z owymi zasadami, tymi lekcjami dala realizowanymi
dla duchowego przebudzenia, oraz rozwoju umysłowego (5500-1). Ponieważ choroba w wielu przypadkach
była przewlekła, zalecane zabiegi również były długotrwałe. Cayce stwierdził, że ich zastosowanie musi być
konsekwentne i długotrwale (1299-1), oraz że sposobem niesienia pomocy musi być cierpliwość i wytrwałość
108
(5533-1). Oprócz tego Cayce wierzył, że pomocne było zwracanie się do Boga, będącego Źródłem wszelkiego uzdrowienia. W przypadku niektórych pacjentów (4497 i 5483) zalecał uzdrawianie za pomocą pozytywnych sugestii. Cayce podkreślał także, by jeśli to możliwe, opóźniona w rozwoju umysłowym osoba sama starała się powrócić do zdrowia. We wszystkich oprócz trzech odczytów poświęconych opóźnieniu umysłowemu,
Cayce sugerował przezwyciężanie negatywnych emocji i zastępowanie ich pozytywnymi. Niektóre z negatywnych emocji, jakie należało pokonać, to obawa (4712-1), melancholijne rozmyślanie o własnych problemach
(4497-1), podekscytowanie, gniew lub rozczarowanie (5234-1), złość (1399-1) oraz brak pobudek i wiary
w siebie (5500-1). W przypadku 5309, według Cayce'a, poprawę mogło przynieść zwiększenie chęci do życia.
Chyba najważniejszą fizyczną metodą leczenia, wymienioną w sześciu odczytach, było nastawianie kręgosłupa. Zabiegi te były bardzo zindywidualizowane, chociaż czasami Cayce wymieniał pewne specyficzne obszary. W siódmym odczycie doradzał masaże kręgosłupa, z wykorzystaniem równych części oliwy z oliwek i nalewki z mirry. Niekiedy częścią zalecanej kuracji była także dieta i gimnastyka. Pacjentowi 5500, który dziwacznie się odżywiał Cayce doradził, by utrzymywał równowagę; podkreślił wagę pokarmów bogatych w proteiny i minerały, takie jak żelazo i krzem. Innego pacjenta (przypadek numer 1399), Cayce poinformował o wadze diety i kazał mu unikać słodyczy, gdyż dieta miała wpływ na jego ataki. Chociaż w tych przypadkach Cayce nie udzielał szczególnych instrukcji na temat gimnastyki, dwóm pacjentom doradził, by w miarę swoich
możliwości ćwiczyli na świeżym powietrzu. W odczytach pojawiły się cztery dodatkowe rodzaje zabiegów fizykalnych: Mokre Ogniwo (w pięciu przypadkach), złoto i soda (dwa przypadki), okład radowy (jeden przypadek)
i Atomidina (jeden przypadek).
Opis przypadku
Wyjaśnienie przyczyn i leczenia opóźnienia umysłowego udzielone 19-letniemu mężczyźnie (przypadek 1399),
pod wieloma względami było reprezentatywne dla innych odczytów na ten temat. Poród pośladkowy spowodował
zaburzenia w kości ogonowej oraz niższych odcinkach krzyżowych i lędźwiowych dziecka. Stan ten wywołał spowolnienie działania układów gruczołowych, powodując brak równowagi w reakcjach wyobraźni lub reakcjach zmysłowych. Cayce stwierdził, że choroba jest zasadniczo fizyczna, chociaż oddziałuje na umysł chłopca. Uważał, że
młodzieńcowi można pomóc poprzez konsekwentne i długotrwałe zabiegi wykonywane przez współczującą osobę.
Aby pobudzić prawidłowe działanie gruczołów, Cayce zalecił najpierw Atomidinę, przyjmowaną w ilości jednej kropli
rozpuszczonej w połowie szklanki wody dziennie, przed śniadaniem, przez dziesięć dni. Po trzy-pięciodniowym
okresie odpoczynku lek należało podawać w takich samych dawkach przez następnych dziesięć dni. Po drugim
okresie odpoczynku należało na pewien czas przerwać podawanie Atomidiny i rozpocząć wykonywanie serii nastawień kręgosłupa. Owe zabiegi robione przez ponad dwa i pół miesiąca miały złagodzić uszkodzenia kręgosłupa
w okolicy kości ogonowej oraz w odcinku krzyżowym i lędźwiowym, koordynując fragment piersiowy i szyjny. Wykonywane miały być dwa razy w tygodniu. Po dwu-trzytygodniowym okresie odpoczynku zabiegi miały być powtarzane przez kolejne dwa i pół miesiąca. Podczas pierwszego okresu odpoczynku należało powrócić do przyjmowania
Atomidiny oraz zastosować Mokre Ogniwo, które poprzez wibracje miało wprowadzić do ustroju złoto. Mokrego
Ogniwa należało używać przez trzydzieści minut dziennie na początku, a potem dwa razy w tygodniu, kiedy powrócono do nastawień. Cayce sugerował by przez pięć-sześć miesięcy młody człowiek przebywał w towarzystwie osoby, która pomogłaby mu systematycznie prowadzić gimnastykę na świeżym powietrzu, oraz ułożyła plan nauki i wypoczynku. W podsumowaniu Cayce stwierdził, że jeśli będzie się przestrzegać zaleconych metod leczenia, w większości przypadków można uzyskać przynajmniej częściowe wyleczenie. Wyjątkiem był pacjent (4991-1) znajdujący
się "w stadium, w którym niewiele można osiągnąć." Jeśli idzie o innych, Cayce przewidywał, że kuracja spowoduje przywrócenie organizmowi "niemal normalnych sił" (4712-1), i "przyniesie rezultaty" (5500-1). Cayce zamierzał
udzielać dalszych zabiegów pacjentom (1399 i 5333). W odczycie dla pacjenta (z przypadkiem opisanym pod numerem 5234), cierpiącego na napady podobne do padaczkowych, Cayce doradzał po prostu dbałość o dietę oraz
wykonanie zabiegu operacyjnego, najlepiej w Klinice Johna Hopkinsa albo w Klinice Mayo. Spytany o to, czy operacja spowoduje całkowite wyleczenie, odparł, że "usunie ona źródła ucisków". Do matki pacjenta (przypadek numer
5234), która zamówiła odczyt, wysłano kwestionariusz, ale nie odpowiedziała. Jednakże osoby zaznajomione ze
sprawą twierdziły, że operacja nie została wykonana, a ataki regularnie się powtarzały. W innym przypadku (5500),
Cayce radził, by zabiegi robione były w domu opieki. Nie wykonano ich jednak ani tam, ani gdzie indziej. W innych
przypadkach nie zlecano dalszych odczytów, ani nie przesłano raportów.
109
OPRYSZCZKA I OWRZODZENIE WARG
Edgar Cayce udzielił szesnastu odczytów trzynastu osobom z owrzodzeniami warg oraz pojedynczych dla
dwóch osób z opryszczką. Pierwsza choroba charakteryzuje się bolesnymi owrzodzeniami, zazwyczaj wokół
ust i wargi. Opryszczka jest infekcją wirusową, charakteryzującą się powracającymi okresowo zmianami chorobowymi, mogącymi wystąpić w dowolnym miejscu na ciele, ale najczęściej pojawiającymi się na wargach,
ustach i narządach płciowych Ponieważ choroby te mają podobne objawy, podsumowane zostały wspólnie
U wszystkich pacjentów, u których występowało owrzodzenie czy opryszczka, Cayce dostrzegał obecność innych chorób fizycznych, predysponujących d powstawania podrażnień twarzy. Ogólnie mówiąc, Cayce uważał, że zmian skórne stanowiły sposób, w jaki organizm próbował "okpić" potencjalnie poważniejsze schorzenia. Owrzodzenia i opryszczką stanowiły bowiem system wczesnego ostrzegania. Cayce uważał, że wszyscy
pacjenci ze zmianami skórnymi cierpieli na zaburzenia trawienia i wydalania, łączące się z nadmiernym zakwaszeniem organizmu. W dziesięciu przypadkach Cayce przypisał powstanie zmian cofaniu się nadmiaru
kwasów z żołądka do gardła i ust, gdzie podrażniały błony śluzowe W siedmiu przypadkach, jako główną
przyczynę zaburzeń trawienia Cayce podał podwichnięcia i urazy kręgosłupa wywołujące brak koordynacji,
szczególnie w okolicy wątroby. W czterech innych przypadkach za pierwotne przyczyny zaburzeń trawienia
uznał nadmiar toksyn we krwi i osłabione wydalanie. W kilku innych zaobserwował także zaparcie.
LECZENIE
W jedenastu przypadkach Cayce zalecił zmianę sposobu odżywiania. Dieta miała zawierać więcej pokarmów alkalizujących, takich jak surowe i gotowane zielone warzywa liściaste, jak również ryby, drób i mięso jagnięce oraz pełnoziarniste wyroby mączne. Unikać należało pokarmów zawierających tłuszcze i skrobię oraz
powodujących zakwaszenie organizmu. W dziesięciu przypadkach Cayce przepisał w odczytach relaksujące
nastawianie i/albo masaże i nacieranie pleców oraz kręgosłupa dla skorygowania skrzywień kręgosłupa i pobudzenia wydalania. Do masażu wykorzystywane miały być rozmaite substancje. Cayce zalecił dwukrotnie,
w celu zmniejszenia przekrwienia, kombinację baraniego łoju, olejku terpentynowego i kamforowego. Dodatkowo w trzech przypadkach Cayce rekomendował szczegółowe zabiegi osteopatyczne, korygujące podwichnięcia i urazy kręgosłupa.
Miejscowo dla zmniejszenia bólu, w siedmiu odczytach Cayce doradzał przemywanie ust alkalicznymi
środkami antyseptycznymi, takimi jak Lavoris czy rozcieńczona Glikotymolina lub Atomidina. Zalecał także
smarowanie ust wazeliną, Ipsabem o pełnej sile, mieszanką tojadu i nalewki opium oraz kamforą. Cayce polecał także środki alkalizujące stosowane wewnętrznie, na przykład mikroskopijne dawki rozpuszczonej w wodzie Glikotymoliny, Bisodolu i Alcaroidu. W sześciu odczytach Cayce udzielił porad odnoszących się do wspomagania w wydalaniu. Najczęściej zalecał Castorię, płukanie okrężnicy i specjalnie przygotowywane mieszanki, niekiedy ziołowe. Miały być stosowane w różnych okresach dla pobudzenia procesów usuwania toksyn z organizmu. W trzech przypadkach polecał hydroterapię, także w celu pobudzenia wydalania i stymulowania krążenia. Równie często jak hydroterapię przepisywał okłady na brzuch, z wykorzystaniem oleju rycynowego, Glikotymoliny oraz kolejno octu i soli.
Opis przypadku
Pacjent z przypadkiem oznaczonym numerem 2462 był 34-letnim mężczyzną cierpiącym na owrzodzenia
warg. Cayce uznał, że były one wynikiem nadmiernego zakwaszenia ustroju. Pierwotną przyczyną takiego
stanu były uszkodzenia piersiowego i niższego odcinka kręgosłupa, które powodowały spowolnienie impulsów nerwowych biegnących do układu krążenia, a przez to przyczyniały się do zatrucia organizmu.
W skład zaleconego leczenia wchodziły zabiegi osteopatyczne. Miały być one stosowane przez dziesięć
dni. Cayce wspominał szczególnie o piątym, szóstym, ósmym i dziewiątym kręgu piersiowym oraz o odcinku
guzicznym i krzyżowym. Po trzecim zabiegu pacjent miał poddać się pełnej hydroterapii, włącznie z parówkami kabinowymi, płukaniem okrężnicy, gorącymi i zimnymi natryskami oraz masażami kręgosłupa przy użyciu
olejku arachidowego, a następnie alkoholu. Po dziesięciu dniach odpoczynku miała nastąpić seria sześciu ko-
110
lejnych zabiegów osteopatycznych. Dieta zawierać miała surowe warzywa jedzone co najmniej raz dziennie.
Unikać należało napojów gazowanych, potraw smażonych oraz słodyczy, chociaż od czasu do czasu pacjent
mógł skosztować owocowego ciasta. Jako lek miejscowy miał stosować alkaliczny środek antyseptyczny, taki
jak Glikotymolina lub Lavoris. W późniejszym raporcie pacjent donosił o poprawie stanu zdrowia, chociaż
w tym czasie sprawa nie była jeszcze całkowicie wyjaśniona. Raporty uzupełniające nie są dostępne.
OSPA WIETRZNA
Ospa wietrzna jest chorobą zakaźną wywoływaną przez wirus. Najczęściej atakuje małe dzieci. Choroba
nie jest w zasadzie groźna, a charakteryzują ją objawy takie jak niewysoka gorączka i wysypka na skórze. Tak
jak w przypadku kilku innych pospolitych chorób dziecięcych, przebycie ospy wietrznej daje trwałe uodpornienie na tę chorobę. Edgar Cayce udzielił 6-letniemu chłopcu odczytu poświęconego ostrem przypadkowi ospy
wietrznej. Zauważył w nim, że stosowane metody leczeni były prawidłowe, ale nie określił o jakie metody chodziło. Doradzał tylko zachowanie prawidłowego wydalania. Radził też, by upewnić się czy dziecko się nie
przeziębiło. Dlatego należało utrzymać zasadową równowagę ustroju i unikać zakwaszających potraw. W tej
sprawie nie ma raportów uzupełniających.
OTY¸OÂå
Jeżeli otyłość czy nadmierna waga nagromadzonego tłuszczu osiąga 20 lub więcej procent wagi właściwej
dla danego wieku, płci i wzrostu, może spowodować choroby serca lub krążenia, trudności w oddychaniu,
a nawet śmierć. W przypadku dwóch pacjentów otyłość była skutkiem przejadania się i zaburzeń w równowadze metabolicznej. Przejadaniu sprzyjają takie produkty jak tłuszcze i cukry. Edgar Cayce udzielił stu dwudziestu odczytów dotyczących otyłości, a w dziewięćdziesięciu sześciu przypadkach za najważniejszą przyczynę tego stan rzeczy uważał brak koordynacji w funkcjonowaniu gruczołów dokrewnych. W osiemdziesięciu
ośmiu przypadkach zawiniło złe odżywianie, a w pięćdziesięciu czterech – złe krążenie.
LECZENIE
Zmianę sposobu żywienia doradzał Cayce stu dwóm pacjentom, zachęcają do diety bogatej w owoce, warzywa i soki. Szczególnie polecał sok grejpfrutowy, ponieważ uważał, że dostarczy potrzebnych cukrów, nie
zwiększając wagi pacjenta. Według Cayce'a ćwierć litra do jednego litra soku grejpfrutowego (odmiana czerwony Concord), często zmieszanego z wodą, wypijanego około pół godziny przed i po posiłku, wyreguluje
układ trawienny zapobiegając nieprawidłowemu przetwarzaniu zwykłych produktów w tłuszcz. Kilku pacjentom polecał szczególnie karczochy jerozolimskie; generalnie odradzając jedzenie potraw smażonych, bogatych w skrobię, oraz słodyczy W dziewięćdziesięciu jeden przypadkach zalecił środki ułatwiające trawieni*
i wzmacniające, najczęściej Alcaroid i Kaldak. W osiemdziesięciu przypadkach doradzał elektroterapię, najczęściej "fioletowe promienie". Ponadto sześćdziesięciu dwóm pacjentom Cayce zalecił płukanie okrężnicy
w celu oczyszczenia organizmu z toksyn, a w sześćdziesięciu przypadkach zachęcał do masaży z użyciem
różnych olejków i ich mieszanek. Czterdziestu jeden pacjentom doradzał zabiegi kręgarskie, dotyczące
przede wszystkim kręgów dolnych. Środki wzmacniające, różne w zależności od potrzeb chorego, Cayce zalecał w czterdziestu ośmiu przypadkach.
Opis przypadku
Osiemdziesięciu jeden pacjentów, którzy otrzymali odczyty i skorzystali z rad Cayce'a, doniosło o wspaniałych rezultatach leczenia. Przytaczamy dwa, wynikające z różnych przyczyn, przypadki.
Pierwszy (oznaczony w spisie numerem 2579) dotyczył 25-letniej kobiety, która otrzymała jeden odczyt na
temat otyłości wynikającej z zaburzeń w równowadze endokrynologicznej. Stwierdzono także brak równowagi
w funkcjonowaniu nerwów, związany ze składem krwi. Cayce poradził jej, by każdego ranka przed śniada-
111
niem, przez pięć dni zażywała jedną kroplę Atomidiny rozpuszczoną w połowie szklanki wody. Później miała
przerwać leczenie na pięć dni i ponowić kurację Atomidiną powtarzając cykl przynajmniej pięć razy. Po zakończeniu leczenia Atomidiną pacjentka miała co wieczór przez trzy dni zażywać jedną kroplę roztworu chlorku
złota i dwie krople sody rozpuszczone w połowie szklanki wody. Miksturę ze złota przygotowywano dodając
jedną kroplę roztworu do trzydziestu mililitrów destylowanej wody; drugi, dodając trzy krople bromku sodu do
trzydziestu mililitrów wody. Po trzech dniach przerwy pacjentka miała stosować specyfik przez następne trzy
dni, powtarzając cały cykl przynajmniej pięć razy.
Oprócz lekarstwa Cayce doradzał jej stosowanie łagodnej diatermii i masaż ogólny wykonywany co najmniej raz w tygodniu. Do masażu zalecał po trzydzieści gramów podgrzanego oleju z oliwek i nalewki z mirry
oraz sześćdziesiąt gramów olejku arachidowego zmieszane w tej właśnie kolejności. Roztwór polecano
zwłaszcza do masażu stawów kończyn dolnych, karku i wzdłuż przepony. Dieta pacjentki miała zawierać salsefię (kozibród) lub ostrygi, które zawierają sole przeciwdziałające stwardnieniu ścięgien. Mając na uwadze
jej skłonności alergiczne, Cayce odradzał pewne połączenia produktów spożywczych. Mogła jeść pomidory
z ziemniakami, ale nie powinna łączyć ich z kukurydzą, grochem czy fasolą. Powinna unikać spożywania produktów bogatych w skrobię oraz potraw smażonych. Cayce stwierdził, że pacjentka nie zaobserwuje większej
zmiany od razu po rozpoczęciu elektroterapii i masaży, ale powinna być cierpliwa i wytrwała. W przypadku
2579 brak raportów uzupełniających. Inna interesująca historia choroby dotyczy 55-letniej kobiety z (przypadkiem oznaczonym numerem 1183), która otrzymała odczyt z powodu otyłości. Miała kilka problemów zdrowotnych, a z odczytu dowiedziała się, że: " ...pewien rodzaj plazmy w składzie krwi nie ma właściwych proporcji...
wynika to z zaburzeń w układzie gruczołów dokrewnych. Ponieważ przyswajanie jest nieprawidłowe... następuje zaburzenie koordynacji" (1183-2). Złe krążenie spowodowało zatrucie gardła, mózgu i błon śluzowych,
co z czasem doprowadziło do powiększenia stawów, mięśni i ścięgien. Aby wyregulować zaburzenia endokrynologiczne, Cayce zalecił specjalną dietę, poczynając od śniadania, na które miała się składać grzanka lub
chleb chrupki, jajko (głównie żółtko), lub płatki owsiane. Jednakże pacjentka nie powinna jadać płatków
owsianych, pijąc tego samego dnia sok pomarańczowy lub grejpfrutowy. Obiad miał się składać jedynie z sałatki ze świeżych surowych warzyw i ewentualnie bulionu, jeśli miała na niego ochotę. Wieczorem mogła zjeść
rybę, drób lub cielęcinę z warzywami (w proporcji – dwa warzywa liściaste na jedno warzywo strączkowe i trzy
warzywa liściaste na jedno bulwiaste). Dieta miała zawierać rodzynki i figi, pomocne w ożywieniu sił wibracyjnych i wspomagające efekt zabiegów kręgarskich. Sok grejpfrutowy z chrupkim chlebem pacjentka miała jeść
wieczorem lub tuż przed kolacją. Sok grejpfrutowy miał obniżyć wagę i wzmocnić krew. Dla skoordynowania
krążenia Cayce zalecił "fioletowe promienie" stosowane od trzydziestu minut do godziny dziennie, z jednoczesnym wyciszeniem i dostrojeniem wszystkich poziomów – umysłowego, fizycznego i duchowego.
Cayce zalecił zabiegi kręgarskie, chociaż radził nie przesadzać z żadnym sposobem leczenia. Zabiegi na
kręgosłup miały być stosowane przez dwa lub trzy tygodnie, przerwane na jeden lub dwa tygodnie, powtarzane przez następny dzień do dziesięciu dni i ponownie przerwane. Naświetlania miano przeprowadzać przez
miesiąc, przerwać na kilka tygodni i stosować przez następny miesiąc. Po pewnym czasie pacjentka przekazała, że: "stosowała leczenie tak jak jej zalecono, a ostatnio lekarz stwierdził, że jej stan się poprawia".
OWSIKI
Owsiki są małymi nicieniami pasożytującymi w jelicie grubym. Na ich obecność wskazuje swędzenie wokół
odbytu powodujące drapanie i ponowne zakażenie. Cayce udzielił czternastu odczytów jednemu dorosłemu
i dwunastu dzieciom w wieku od roku do trzynastu lat, mającym owsiki lub podobne pasożyty. Najbardziej powszechną przyczyną dolegliwości, wymienianą w ośmiu przypadkach, było nieprawidłowe trawienie połączone ze złym przyswajaniem. Według Edgara Cayce'a, nerwice żołądka i inne problemy metaboliczne obniżają
odporność organizmu, narażając go na zakażenie pasożytami. W trzech przypadkach z chorobą wiązały się
bezpośrednio przeziębienia i przekrwienie organizmu. Cayce utrzymywał, że pasożyty wewnętrzne, takie jak
bakterie, są wszędzie wokół nas i mogą mnożyć się, kiedy odporność organizmu jest drastycznie niska. Jako
przeciwdziałający im środek polecał pewien rodzaj bakterii mlekowych. Tak więc Cayce zalecał picie przecedzonego, osłodzonego lub gorącego (pasteryzowanego) mleka (przy obecnej technologii czystość mleka nie
stanowi problemu i w zasadzie każde mleko jest pasteryzowane).
112
LECZENIE
Cayce zalecił niemal takie samo leczenie owsików u wszystkich pacjentów, podając jedynie trzy główne
kierunki leczenia. W jedenastu przypadkach zalecił dietę z przewagą surowej kapusty lub sałaty. Cayce uważał, że duże ilości tych dwóch warzyw będą skutecznym lekiem czerwiopędnym i odrobaczającym. W jednym
z odczytów stwierdził, że jeden liść sałaty zniszczy tysiąc robaków. W innych odczytach doradzał jedzenie dużej ilości innych surowych warzyw i owoców, zwłaszcza selera. Ośmiu pacjentom Cayce zalecił zażywanie serii tabletek, przeważnie bazujących na kalomelu (środek na przeczyszczenie zawierający rtęć) i santoninie,
substancji działającej bezpośrednio na owsiki. Niekiedy leczenie obejmowało inne składniki. Cayce generalnie zalecał zażywanie tabletek przez trzy dni i pod kontrolą lekarza. W siedmiu z dziewięciu przypadków Cayce zalecał Castorię, by upewnić się, że owsiki zostały właściwie wyeliminowane i oczyścić organizm z resztek
kalomelu. Castorię należało przyjmować po pół łyżeczki co pół godziny, aż do opróżnienia przynajmniej połowy butelki, lub do chwili gdy okaże się, że jelita dokładnie przepłukano.
Opis przypadku
W dziesięciu spośród trzynastu przypadków zaobserwowano pozytywne rezultaty leczenia. W pozostałych
brak późniejszych raportów. Typowy przypadek dotyczył 8-letniej dziewczynki, która otrzymała jeden odczyt
na temat owsików. Bezpośrednią przyczyną choroby były zaburzenia trawienne. Pierwszym zaleceniem Cayce'a dla pacjentki (w spisie przypadek oznaczony numerem 308) było uspokojenie organizmu przez trzy, cztery dni. Sugerował dietę zawierającą głównie surową zieloną kapustę, odradzając przy tym picie kawy i herbaty. Po rozpoczęciu diety należało zażywać pół łyżeczki Castorii co pół godziny, aż do opróżnienia połowy butelki. Później Cayce zalecił zażycie kalomelu i santoniny zawierającej nasiona kulczywy [drzewa, z którego
wytwarza się strychninę – przyp. tłum.] i kolejnej dawki obu leków po dwu i pół godzinie. Na zakończenie leczenia dziewczynka miała dokończyć zawartość pierwszej butelki Castorii i wypić połowę następnej. Po powrocie do zwykłej diety Cayce zalecał picie dużych ilości mleka, przegotowanego w przypadku mleka krowiego lub mleka w proszku czy słodzonego. Na poranny posiłek zalecał owoce cytrusowe lub gotowane i kaszę
gryczaną, kanapkę z kurczakiem lub jagnięciną w południe oraz gotowane warzywa z owocami morza lub cielęcą wątrobą na obiad. Raporty uzupełniające wskazują, że po zastosowaniu leczenia owsiki zniknęły.
P
PADACZKA
Padaczka jest przewlekłą chorobą neurologiczną. W przeszłości uznawano, że wywołuje ją wiele tajemniczych przyczyn, od opętania przez demona, po obłęd. Jednakże padaczka jest chorobą mózgu, charakteryzującą się okresowymi napadami drgawkowymi, podczas których w mózgu występują gwałtowne, komórkowe
wyładowania elektryczne. Typowymi objawami padaczki są zaburzenia motoryczne, zmysłowe i psychiczne.
Pojawić się może utrata przytomności i drgawki, po których występują bóle głowy.
Edgar Cayce udzielił 250 odczytów dla osób cierpiących na padaczkę i związane z nią choroby. Poniższe
studium oparte jest na osiemdziesięciu czterech odczytach, udzielonych trzydziestu siedmiu osobom chorym
na padaczkę. Ich wiek wahał się od dwudziestu miesięcy do sześćdziesięciu dwóch lat.
Chociaż Cayce przypisywał powstanie padaczki różnorodnym przyczynom, najczęściej wymienianym
czynnikiem były zaburzenia gruczołowe, które powodowały przywieranie lub uszkodzenia w mleczowej okolicy jelit. W kilku przypadkach występowały zaburzenia innych gruczołów, szczególnie szyszynki. Cayce wspominał o obecności w okolicy naczynia mleczowego "punktu czucia zimna", jako źródle padaczki, a w jednym
113
z odczytów wyjaśniał, że w każdej chorobie... o naprawdę epileptycznej naturze znajdziemy punkt lub obszar
czucia zimna pomiędzy naczyniem mleczowym a kątnicą (567-1). W innym odczycie Cayce wyjaśniał, w jaki
sposób taka wada w okolicy naczynia mleczowego, w połączeniu z uprzednio istniejącymi zaburzeniami układu nerwowego, może prowadzić do napadów padaczkowych: Stwierdzamy, że ta choroba, po części prenatalna, oddziałuje – lub oddziaływała – na układ nerwowy organizmu, co w połączeniu z owymi reakcjami w naczyniu mleczowym, po prawej stronie ciała, wywołuje pewne reakcje w autonomicznym układzie nerwowym,
nie pozwalające niekiedy na zachowanie doskonałej równowagi czy też koordynacji pomiędzy autonomicznym a ośrodkowym układem nerwowym. W ten sposób powstaje skurczowa reakcja u podstawy mózgu albo
w owych połączeniach, przez które oba wymienione układy docierają do mózgu (2135-1).
W szesnastu przypadkach za bezpośrednią przyczynę padaczki Cayce uznał podwichnięcia i urazy kręgosłupa. Chociaż często choroba dotyczyła kręgów w dolnym odcinku kręgosłupa, położonych naprzeciw naczynia mleczowego, skrzywienia mogły być w każdym odcinku kręgosłupa. Powodowały one ucisk na wyższe
kręgi szyjne, przez co zakłócały prawidłowy przepływ impulsów nerwowych do mózgu i wywoływały napady
drgawkowe. Często dodatkowymi czynnikami były urazy lub choroby prenatalne. W szesnastu przypadkach
Cayce wspominał o urazach powstających zawsze według pewnego schematu. Najpierw występowało uszkodzenie szyjnego lub lędźwiowego odcinka kręgosłupa odbijające się na jego wyższym odcinku. Czy uraz pojawiał się w trakcie porodu, tak jak w czterech przypadkach choroby, czy też w późniejszym okresie życia, zadawnione zrosty i skrzywienia oddziaływały na mózg.
Inną wymienioną przyczyną było osłabienie wydalania, które w jedenastu przypadkach przyczyniało się do
zaostrzenia choroby. Cayce wierzył, że spowolnienie pracy układu wydalniczego prowadzi do gromadzenia
się nadmiaru toksyn w ustroju, powodującego podrażnienie nerwów i gruczołów. W dziesięciu przypadkach
wspominał o zaburzeniach układu nerwowego, przy czym najczęściej był to brak koordynacji pomiędzy ośrodkowymi i autonomicznymi impulsami nerwowymi, włącznie z tymi biegnącymi do mózgu. Często do powstania
choroby przyczyniały się skrzywienia kręgosłupa. W dziewięciu przypadkach Cayce stwierdził, że padaczka
była, przynajmniej po części, pochodzenia karmicznego, sugerując tym samym, iż fizyczne predyspozycje do
powstania choroby istniały albo pojawiły się, w momencie narodzin, zaś ich celem był rozwój duszy. O obecności czynników prenatalnych oraz o przyczynach takich jak na przykład nieprawidłowa dieta matki, Cayce
wspominał w ośmiu przypadkach. Niekiedy przypominał też rodzicom, że narodziny dziecka chorego na padaczkę były konsekwencją ich własnej karmy, której najlepiej było sprostać, troszcząc się o dziecko w miarę
możliwości osobiście.
LECZENIE
Osobom chorym na padaczkę Cayce zalecał stałe metody leczenia. W ogółem dwudziestu pięciu przypadkach wskazał na kontrolowanie diety i podał zalecenia dietetyczne. Doradzał spożywanie lekkostrawnych, alkalizujących, łatwoprzyswajalnych pokarmów, bogatych w składniki mineralne i witaminy. Zalecał też owoce,
warzywa i ich soki. Z umiarem należało jeść pełnoziarniste kasze, orzechy, produkty mleczne, ryby oraz lżej
strawne mięsa. Unikać trzeba było potraw smażonych i ciężkostrawnych mięs obciążających układ nerwowy
i serce. W dwudziestu sześciu przypadkach Cayce zalecał nastawianie kręgosłupa, najczęściej w postaci zabiegów osteopatycznych. Wymieniał różne okolice wymagające zwrócenia szczególnej uwagi, najczęściej
jednak wspominał o pierwszym, drugim i trzecim kręgu szyjnym, które bezpośrednio wpływają na przesyłanie
impulsów nerwowych do mózgu. Cayce uważał, że zabiegi osteopatyczne przyczynią się ostatecznie do wyleczenia urazów, przywrócą prawidłowe ułożenie kręgosłupa oraz koordynację układu nerwowego. Dlatego też
przepisywał zazwyczaj długie serie zabiegów.
Dla usunięcia uszkodzeń w okolicy naczynia mleczowego oraz odprężenia nerwów, dwudziestu jeden osobom Cayce zalecał okłady, zazwyczaj z oleju rycynowego. Było to kilka warstw flaneli nasączonej ciepłym olejem. Przykładano je codziennie na godzinę, a ogrzewano za pomocą poduszki elektrycznej. Stosowaniu okładów często towarzyszyło picie oliwy z oliwek, po czym następowało płukanie wodnym roztworem dwuwęglanu sodu. W celu przywrócenia koordynacji układu nerwowego i poprawienia krążenia, Cayce w czternastu
przypadkach zalecał również rozmaite rodzaje elektroterapii lub helioterapii. Najczęściej polecał Mokre Ogniwo i leczenie "radioaktywne"; niekiedy wspominał też o promieniach fioletowych i świetle ultrafioletowym.
Trzynastu osobom Cayce polecił tonik lub napar z ziela passiflory (męczennicy). Tonik miał wzmacniać nerwy,
114
przywracać koordynację nerwową i uspokajać. Cayce zalecał najczęściej napar lub wywar. Typowy przepis
wykonania wywaru wyglądał następująco; do siedmiu i pół litra destylowanej wody należało dodać około czterech litrów wysuszonego ziela passiflory (zawierającego kwiatostany i owoce). Mieszanka miała się gotować
na wolnym ogniu aż do wyparowania prawie 3/4 płynu. Do wywaru należało dodać pół litra 90-procentowego
alkoholu etylowego. Cayce zalecał przyjmowanie wywaru w trakcie posiłków, w ilości trzech łyżek stołowych
dziennie.
Piętnastu osobom Cayce zalecił masaże wykonywane w okolicy kręgosłupa oraz w innych obszarach, dla
odprężenia ciała i zmniejszenia uszkodzeń. W wyszczególnione miejsca wcierane miały być aktywne składniki, takie jak mieszanki olejku arachidowego, oliwy z oliwek lub masła kakaowego. Aby oczyścić ustrój i zmniejszyć ucisk wywierany na kręgosłup, w szesnastu przypadkach Cayce przepisał środki przeczyszczające. Najczęściej zalecał płukanie okrężnicy i lewatywy lub łagodne roślinne środki przeczyszczające, takie jak Castoria i oliwa z oliwek. Nietypowymi metodami leczenia przepisanymi tylko dwukrotnie, było zastosowanie soli
i lodu. Pierwsza metoda polegała na umieszczaniu na języku pacjenta szczypty soli, w celu odprężenia ciała
i zapobieżenia napadom drgawkowym. Lód przykładany miał być na podstawę czaszki. Jego zadaniem było
redukowanie siły napadu. (Leczenie lodem stosowane było ze znacznym powodzeniem)
Opis przypadku
Biorąc pod uwagę, jak ciężką chorobą jest padaczka, i jak często występują różne jej powikłania, z raportów wynika, że Cayce odnosił niezwykłe sukcesy w jej leczeniu. Niemal u połowy pacjentów stwierdzono całkowite wyleczenie lub znaczną poprawę. Inni albo nie nadesłali raportów na temat wyników leczenia, albo nie
zastosowali się w pełni do porad Cayce'a. Jedną z pacjentek, u których zaobserwowano poprawę, była dziewczynka (z przypadkiem opisanym pod numerem 2153). W okresie od dwunastego do czternastego roku życia
otrzymała dwanaście odczytów poświęconych padaczce. Przyczyną jej choroby było uszkodzenie kręgosłupa, które oddziaływało na okolicę naczynia mleczowego i hamowało prawidłowy przepływ impulsów nerwowych do mózgu, wywołując tym samym ataki padaczkowe. Uszkodzenie kręgosłupa zdaniem Cayce'a pojawiło się w okresie prenatalnym.
W pierwszym odczycie Cayce doradzał gorące okłady z oleju rycynowego w okolicy wątroby. Ich zadaniem
było przywrócenie prawidłowego wydalania i likwidacja uszkodzeń. W tym czasie dziewczynka miała przyjmować doustnie łyżkę stołową oleju rycynowego, a później w ciągu dnia – łyżkę stołową oliwy z oliwek. Raz w tygodniu, wzdłuż całego kręgosłupa, wykonywane miały być masaże z wykorzystaniem mieszanki oliwy z oliwek i olejku arachidowego. Przed snem pacjentka dostawała na język szczyptę soli. Zalecenia dietetyczne
dotyczyły jedzenia owoców, jarzyn oraz pokarmów bogatych w witaminy B, B1, A, C i D. Unikać należało słodyczy. W drugim odczycie Cayce doradzał dalsze wykonywanie okładów oraz nacieranie brzucha gąbką nasączoną letnim roztworem wodnym dwuwęglanu sodu.
Rozpocząć miały się zabiegi osteopatyczne. Korekcje wykonywać należało wzdłuż całego kręgosłupa.
Cayce zalecał tonik z passiflory, kojący nerwy i łagodzący napady drgawkowe, złożony z wody, kwiatu i owoców passiflory, oraz alkoholu etylowego. Jeśli groziło wystąpienie napadu padaczkowego, zapobiegawczo na
pierwszy, drugi i trzeci kręg szyjny przykładać należało lód.
W tym odczycie Cayce udzielił też dalszych zaleceń dietetycznych. Na śniadanie dziewczynka miała jeść
owoce i pić mleczko sojowe, na obiad świeżą sałatę, a na kolację ryby, drób lub mięso jagnięce z gotowanymi
jarzynami. W następnych ośmiu odczytach Cayce zalecał przede wszystkim kontynuowanie zabiegów, zachowanie pozytywnego nastawienia i wiarę w dobre wyniki leczenia. Od czasu do czasu polecał wykonywanie
głębszych masaży i stosowanie bardziej alkalicznej diety. W jedenastym odczycie przeznaczonym dla dziewczynki Cayce sugerował by masaże wykonywała masażystka. Dla lepszego wydalania toksyn nagromadzonych w organizmie Cayce polecał Petrolagar. Kładł nacisk na unikanie s dyczy i napojów gazowanych.
W ostatnim odczycie Cayce sugerował wykorzystanie Mokrego Ogni z olejkiem kamforowym. Dodatkowo
zalecał masaże kolan i kończyn dolnych z użyciem soli i czystego octu jabłkowego. Miały one wspomóc usuwać uszkodzeń układu nerwowego. Po dwóch latach odczytów i stosowaniu zaleconych metod leczenia, zaobserwowano poprawę stanu dziewczynki. Dziecko miało bardziej pozytywny pogląd na życie, a ataki padaczkowe występowały znacznie rzadziej.
115
PADACZKA U DZIECI
Edgar Cayce udzielił dwudziestu odczytów dla czworga dzieci z objawami padaczki, takimi jak niekontrolowane drgawki i osłabienie koordynacji mięśniowej. Dwoje dzieci utraciło mowę wskutek zbyt dużego zaburzenia koordynacji pomiędzy mózgiem a strunami głosowymi. Żadne nie było zdolne do prowadzenia normalnego życia.
We wszystkich tych przypadkach przyczyny choroby łączyły się bezpośrednio z zaburzeniami funkcjonowania
układu nerwowego, których wynikiem był brak koordynacji pomiędzy układem nerwowym a mięśniowym.
W dwóch przypadkach Cayce wspomniał o "przekrwieniu " nerwu błędnego i kroczowego, w stepującym na początku ataków padaczkowych. Dwoje dzieci doznało przed- i pourodzeniowych uszkodzeń mózgu, jeśli w wyniku
skomplikowanego porodu pośladkowego, drugie z powodu operacji neurologicznej wykonanej w trzecim roku życia. W trzecim przypadku Cayse stwierdził uszkodzenia kręgosłupa w kręgach szyjnych i piersiowych, a w ostatnim przyczyną choroby był brak koordynacji pomiędzy nerwami podbrzuszny: błędnym i kroczowym.
LECZENIE
W przypadku wystąpienia objawów padaczki Cayce najczęściej udziel szczegółowych instrukcji dotyczących zabiegów osteopatycznych w objętych chorobą odcinkach kręgosłupa. Wykonywano je przeważnie dwa
razy w tygodniu, przez rozmaite okresy. W trzech przypadkach Cayce doradzał elektrototerapie, dwukrotnie
przy użyciu Mokrego Ogniwa. W trzecim przypadku zalecił także piętnastominutowe masaże kręgosłupa wykonywane ręcznie lub przy pomocy elektrycznego aparatu do masażu.
Dla rozwoju dziecka, w niemal wszystkich przypadkach, ważne były ćwiczenia na świeżym powietrzu
i słońcu. To czy rodzice powinni się konsultować z lekarzem w trakcie kuracji, Cayce pozostawiał wyłącznie
ich osądowi. Rodziców trojga dzieci Cayce zachęcał do udzielania im w chwilach relaksu wspierających pozytywnych sugestii. W dwóch przypadkach Cayce polecał wywar z passiflory jako łagodny środek uspokajający,
co według raportu dało wspaniałe rezultaty w przypadku opisanym pod numerem 146.
Opis przypadku
Cayce udzielił pięciu odczytów dla jedenastoletniego chłopca (numer 161) cierpiącego na ataki padaczkowe typu grand mai. Chłopiec nie mówił wskutek braku koordynacji powstałego w wyniku nadmiernego ucisku
na przysadkę mózgową. Cayce wspomniał ogólnie o uszkodzeniu mózgu w wyniku operacji i iniekcji wykonywanych gdy chłopiec miał trzy lata. Będący tego wynikiem brak koordynacji nerwowej przyczynił się do zaburzeń krążenia krwi i limfy oraz do osłabienia wydalania. Dodatkowo dziecko cierpiało na astmę. Cayce zalecił
stosowanie codziennie przez trzydzieści minut Mokrego Ogniwa, przy czym elektroda dodatnia podłączona
była do podstawy czaszki, a ujemna do okolicy pępka. Cayce polecił także codzienne nastawianie kręgosłupa
oraz gimnastykę na świeżym powietrzu. Aby zmniejszyć zaburzenia wydalania, dziecko miało przyjmować
mieszankę mleczka bizmutowego i pepsyny. W czwartym odczycie Cayce zauważył, że zabiegi nie były wykonywane tak, jak je przepisał. Poinformował rodziców, że powinni nacierać plecy dziecka wzdłuż kręgosłupa
gąbką zmoczoną w gorącej wodzie, a następnie w alkoholu.
W piątym odczycie Cayce zauważył poprawę stanu dziecka. Jednakże w sześć lat później zgłoszono, że
rodzice nie kontynuowali zabiegów. Chłopiec zmarł w siedemnastym roku życia. Pomimo że w jego przypadku wynik leczenia nie był pozytywny, od innych osób, które wykonywały zabiegi tak, jak zalecał Cayce w przeznaczonych dla nich odczytach, otrzymano pozytywne raporty.
PALENIE NA¸OGOWE
W czasach Edgara Cayce'a nie prowadzono zbyt wielu badań na temat szkodliwości palenia tytoniu. Jednakże należy zauważyć, że wówczas papierosy ogólnie zawierały mniej dodatków niż dzisiaj, co potwierdzały
odczyty Cayce, w których doradzano palenie jedynie tych gatunków, które produkowano z czystego tytoniu.
Osiemdziesięciu jeden pacjentom udzielono ogółem osiemdziesięciu ośmiu odczytów, w których pojawiły
116
się przynajmniej krótkie uwagi dotyczące palenia. Zazwyczaj znajdowały się w części poświęconej na pytania
i odpowiedzi, pojawiającej się w wielu odczytach i nie stanowiły głównego tematu odczytu. Odczyty dotyczyły
ludzi w wieku od piętnastu do siedemdziesięciu dziewięciu lat, lecz uwagi Cayce'a na temat palenia wydawały się stosować do wszystkich niezależnie od wieku.
Rzeczą kontrowersyjną było to, iż Cayce nie tyle uważał palenie tytoniu całkowicie rujnujące zdrowie, lecz
stwierdzał, że umiarkowane palenie może być nawet korzystne dla palącego. Jednakże należy pamiętać, iż
ówczesne metodą uprawy tytoniu i ręcznego wyrabiania papierosów były zupełnie odmienne od dzisiejszych,
a produkt końcowy o wiele bardziej naturalny. Podczas gdy znaczenie słów "palenie umiarkowane" zmieniało
się w zależności od pacjenta, Cayce przeważnie sugerował wypalanie od sześciu dc dziesięciu papierosów
dziennie. Cayce uważał papierosy za zdrowsze od fajek i cygar, wskazując wypalanie nie więcej niż trzech fajek dziennie. Chociaż Cayce tolerował umiarkowane palenie tytoniu, nigdy nie uważał go za istotnie pomocne
dla zdrowia. Największą korzyścią z palenia papierosów był kojący nerwy wpływ nikotyny. Jednakże kilkorgu
pacjentom Cayce doradził rzucenie palenia lub ograniczenie ilości wypalanych papierosów. Zalecając rzucenie palenia, bądź odpowiadając na prośbę samego pacjenta pragnącego je rzucić, Cayce doradzał jednoznaczne nastawienie psychiczne. Sugerował pacjentowi, by powtarzał w myśli, że naprawdę chce rzucić palenie, a nie że jest do tego zmuszony. Terapia awersji, o której Cayce wspomina w jednym z odczytów, polegała na płukaniu ust Listeriną po wypaleniu każdego papierosa.
P¢CHERZYK ˚Ó¸CIOWY – SCHORZENIA
Pęcherzyk żółciowy, narząd w kształcie gruszki umiejscowiony pod powierzchnią prawego płata wątroby,
służy do przechowywania i wydzielania żółci i śluzu. Większość schorzeń pęcherzyka żółciowego, włącznie
z kamicą żółciową, jest wynikiem tworzenia się kryształów cholesterolu, oraz odkładania innych elementów
znajdujących się w żółci. Zdaniem Edgara Cayce'a osłabienie procesu trawienia i wydalania jest główną przyczyną chorób pęcherzyka żółciowego. Jako drugorzędne przyczyny choroby wymieniał zaburzenia zarówno
w układzie nerwowym, jak i układzie krążenia. Ogólnie mówiąc, twierdził on, że zaburzenia w trzustce, śledzionie i przewodzie żółciowym są wynikiem niewystarczających dostaw impulsów nerwowych i krwi.
LECZENIE
W jedenastu spośród czternastu odczytów Cayce zalecał przyjmowanie niewielkich ilości oliwy z oliwek,
w krótkich odstępach czasu w ciągu dnia. Należało to skoordynować z okładami z oleju rycynowego wykonywanymi kilka razy na dzień. Miało to pobudzać wydalanie, zmniejszać kamienie i pomagać w ich przesuwaniu
się przez przewód żółciowy, poprawiać absorbcję w naczyniu mleczowym, oraz wspomagać całe krążenie
wątrobowe. W dziewięciu przypadkach Cayce zalecał nastawianie kręgosłupa dla skoordynowania układów
nerwowych. W takiej samej liczbie odczytów sugerował płukanie okrężnicy lub wykonywanie lewatyw, w celu
wspomożenia wydalania i przyspieszenia usuwania toksyn z ustroju.
Oprócz tego często sugerował zmianę sposobu odżywiania. Szczególnie polecał picie dużych ilości płynów. W czterech przypadkach zalecał różne postacie masażu. Tylko w jednym przypadku doradzał operację.
Opis przypadku
W przypadku 38-letniej pacjentki (oznaczonym numerem 1857) Cayce łączył chorobę pęcherzyka żółciowego z "uszkodzeniami ostatniego kręgu piersiowego i pierwszego kręgu lędźwiowego – były one źródłem
zaburzeń w całym organizmie, w połączeniu ze stanem zapalnym jaki istniał w okresie porodu – powodującymi wspólnie z owymi działaniami ustroju, powstawanie zrostów w prawej części jamy brzusznej". Owe zrosty,
jak uważał Cayce, powodowały zaburzenia w okolicy przewodu żółciowego i wątroby, a także w kątnicy,
okrężnicy i narządach znajdujących się w miednicy. Z odczytu wynikało, że operacja nie będzie konieczna, jeśli poczynione zostaną kroki mające na celu usunięcie zrostów, oraz przywrócenie prawidłowych reakcji w wątrobie, przewodzie żółciowym, trzustce i śledzionie. Głównym środkiem leczniczym były okłady z oleju rycynowego, przykładane na godzinę dziennie, trzy razy w tygodniu, przez trzy do czterech tygodni. Miały one być
117
umieszczane w okolicy wątroby, w dolnej jej części. W dzień następujący po serii złożonej z trzech okładów,
pacjentka miała przyjmować łyżeczkę oliwy z oliwek będącej wewnętrznym środkiem wspomagającym wydalanie. Tego samego dnia należało zrobić też płukanie okrężnicy zapobiegające przekrwieniu kątnicy i okrężnicy wstępującej. Przez dziesięć dni, w czasie których nie stosowano okładów z oleju rycynowego, wykonywane miały być masaże z wykorzystaniem równych części oliwy z oliwek i olejku arachidowego, dotyczące jamy
brzusznej i okolicy przepony oraz reszty ciała.
Po zastosowaniu przepisanej ilości okładów z oleju rycynowego, Cayce zalecał wykonywanie zabiegów
osteopatycznych działających leczniczo na uszkodzenia i pobudzających opróżnianie przewodu żółciowego.
Jako składnik diety szczególnie polecane były karczochy jerozolimskie. W rok później kobieta oświadczyła, że
poczuła się lepiej w wyniku zastosowania okładów z oleju rycynowego. W trzydzieści lat później zgłosiła, że
pęcherzyk żółciowy został jej w końcu usunięty. Uważała jednak, że jeśli kontynuowałaby leczenie ustalone
dla niej w odczytach, operacji można było unikną.
PIEPRZYKI I KURZAJKI
Pieprzyki i kurzajki są wypukłościami skóry, wyglądającymi jak ciemne plamki lub narośle w kolorze skóry.
Większość pieprzyków jest nieszkodliwe ale niektóre z nich mogą się uzłośliwić. Kurzajki są z natury niezłośliwe i łatwiejsze w leczeniu. Kurzajki wywołuje wirus, podczas gdy pieprzyki powstają z innych przyczyn. Edgar
Cayce udzielił ogółem siedemnastu odczytów dla szesnastu osób, w wyniku od pięciu do sześćdziesięciu
dwóch lat, które wyrażały obawę w związku z obecnością na skórze pieprzyków i kurzajek.
Według Gladys Davis Turner, stenotypistki Edgara Cayce'a zapisującej jego odczyty, jasnowidz miał własną metodę usuwania kurzajek, którą stosował: będąc w transie hipnotycznym. Edgar Cayce często usuwał
kurzajki z ciała pacjentów, nie będąc w transie. Pocierał kurzajkę i mówił pacjentowi, by o niej zapomniał.
W ciągu kilku dni kurzajka znikała. Pacjent nie wiedział nawet jak i kiedy. Edgar Cayc przypisywał to zjawisko
pewnemu rodzajowi elektryczności, jaką wytwarzały jego dłonie. Mówił, że wielu ludzi też mogłoby to robić –
wyjaśniała Gladys. Cayce rzadko wyjaśniał przyczyny powstawania pieprzyków czy kurzajek. W odczytach
sugerował jednak, że czynnikiem sprzyjającym ich powstawanie było pogorszenie stanu zdrowia.
W odczycie udzielonym pacjentowi uskarżającemu się na kurzajki stwierdzi, że “jest to nagromadzenie sił
komórkowych próbujących działać samodzielni. Każdy atom ciała przypomina wszechświat, jest elementem
samym w sobie. Albo koordynuje, albo pracuje na rzecz niszczycielskich sił poprzez działalność układu wydalniczego; a kiedy się odkłada, gromadzi wokół siebie owe siły i nie zostaje wchłonięty. I tak powstają pieprzyki,
albo kurzajki" (795-9).
LECZENIE
Cayce polecał stałe sposoby leczenia pieprzyków i kurzajek. Główną metoda, zalecaną w jedenastu przypadkach, było wcieranie w skórę, w pieprzyk lub kurzajkę, miejscowo działających środków. Najczęściej Cayce zalecał olej rycynowy, sam lub zmieszany z sodą do pieczenia. Innymi środkami, zaleconymi po jednym razie każdy, była mieszanka sody do pieczenia i olejku terpentynowego; dwudziestoprocentowego kwasu chlorowodorowego; oraz roztwór wody ałunowej. Dwa razy Cayce polecił usunięcie zmian przez lekarza, przy pomocy elektrycznej igły. W dwóch przypadkach podał także zalecenia dotyczące diety.
Opis przypadku
W trzech przypadkach nadeszły relacje na temat wyników leczenia przepisanego przez Cayce'a. We
wszystkich przypadkach zaobserwowano pozytywne wyniki.
Przykładem niech będzie pacjentka (573), która otrzymała jeden odczyt poświęcony pieprzykom występującym na szyi i klatce piersiowej. Cayce stwierdził, że powstały one w wyniku osłabienia wydalania, przez które do krwiobiegu przedostała się nadmierna ilość toksyn powodujących tworzenie pieprzyków. Główną metodą leczenia zaleconą przez Cayce'a, było zastosowanie oleju rycynowego. Miał on być dwa razy dziennie
wcierany bezpośrednio w pieprzyka. Jeśli chodzi o dietę, zamiast białego pieczywa pacjentka miała jeść chleb
118
pełnoziarnisty i unikać pokarmów zawierających skrobię. Cayce szczególnie polecał jej świeże, zielone warzywa. Kobieta zastosowała się do porad Cayce'a i w dziewięć miesięcy później zgłosiła, że pieprzyki zniknęły bez śladu.
PLAMICA
Plamica jest chorobą wiążącą się z ilością trombocytów we krwi, zaburzeniami krzepnięcia i chorobami naczyń krwionośnych. Niekiedy może być w pewien sposób powiązana z innymi chorobami, bądź jej przyczyna
pozostaje nieznana. Edgar Cayce udzielił dwunastu odczytów jedenastu młodym ludziom. W każdym z przypadków plamicy, Cayce zauważył osłabienie ścianek żył i arterii. W dziewięciu diagnozach wskazał, że czynnikiem sprawczym były niezrównoważone reakcje chemiczne zachodzące we krwi. W większości przypadków
stwierdził także nieprawidłowe wydalanie, złe krążenie i nadmierne zakwaszenie organizmu. W dwóch przypadkach pacjenci byli otyli, w innych odnotowano obecność kwasu w moczu lub skazę moczanową (dnę).
LECZENIE
Za najważniejszy czynnik w leczeniu plamicy Cayce uważał właściwą dietę. Siedmiu pacjentom postawił ścisłe
zalecenia dietetyczne. Odradził spożywanie potraw ciężkostrawnych, tłustych, z wysoką zawartością węglowodanów, smażonych oraz picie napojów alkoholowych prócz wina, a także jedzenie wszystkich rodzajów mięsa, oprócz
owoców morza, jagnięciny, drobiu i wątroby. Zalecał natomiast warzywa, zwłaszcza marchew, rzepę, karpiele i brukiew wodną. Doradzał również potrawy z kasz pełnoziarnistych, żółtka jaj, owoce cytrusowe i ich soki oraz ciemny
chleb. Niekiedy polecał sok lub wyciąg z wątroby i karczochy jerozolimskie spożywane raz lub dwa razy w tygodniu.
W sześciu przypadkach Cayce zalecił naświetlanie podczerwienią, diatermię i Ogniwo Mokre dla pobudzenia organizmu. W pięciu przypadkach przepisał masaże ciała, zazwyczaj mieszanką oliwy z oliwek i olejku arachidowego.
Polecał zwłaszcza masaże kręgosłupa, aby po budzić nerwy i krążenie. Dla wyeliminowania obciążenia niższych
partii jelit, Cayce zalecił płukanie okrężnicy. Przeprowadzane od tygodnia do dziesięciu dni miały na celu udrożnić
podstawowy sposób eliminacji nagromadzonych resztek trawienia.
Opis przypadku
Przypadek 2623 dotyczył 46-letniego mężczyzny, który cierpiał na poważne powikłania związane ze skazą
moczanową. Jego stan pogarszało złe krążenie spowodowane zmniejszaniem grubości ścianek naczyń
krwionośnych żylnych i arterii w kończynach dolnych, co doprowadziło do pojawienia się na skórze czerwonych plam. Towarzyszyła temu zła koordynacja nerwowa wynikająca z wcześniejszego uszkodzenia kręgosłupa. W leczeniu pacjenta Cayce zalecił serię około dwudziestu, trzydziestu zabiegów kręgarskich, przeprowadzanych dwa razy w tygodniu przez dziesięć do piętnastu tygodni. W tym czasie pacjent miał także korzystać
z zabiegów Ogniwa Mokrego, przez trzydzieści minut dziennie, wykorzystując zamiennie roztwór Atomidiny
i olejek kamforowy. W dni, gdy stosowano Atomidinę, należało przymocować małą miedzianą płytkę do odcinka lędźwiowego, a gdy stosowano kamforę, na wysokości dziewiątego kręgu piersiowego, płytkę niklową natomiast zawsze w okolicach pępka. Cayce zalecał także dietę bogatą w zielone warzywa liściaste, w tym seler, brukiew wodną, nać marchwi i karpiele. Na początku leczenia doradzał też pacjentowi dwa płukania
okrężnicy w tygodniu. Pacjent nie przesłał raportu uzupełniającego.
PLÑSAWICA
Nazwa pląsawica (chorea) wywodzi się od greckiego słowa choreia, oznaczającego “taniec”. Choroba ta
charakteryzuje się mimowolnymi skurczami mięśni kończyn i twarzy. W związku z tym pląsawicę Sydenhama
nazwano tańcem świętego Wita. Istnieją również inne rodzaje tej choroby, takie jak na przykład pląsawica
Huntingtona. Edgar Cayce udzielił ogółem pięciu odczytów dla trzech chłopców cierpiących na pląsawicę.
W odczytach tych zauważył rozmaite skutki choroby, takie jak osłabienie apetytu, wzroku, kruchość zębów
119
i napięcie nerwowe. W przypadku pacjenta z opisem oznaczonym numerem 1225 Cayce uznał, że przyczyną
choroby była nieprawidłowa dieta, uboga w ważne dla życia składniki. Zauważył szczególnie brak wapnia
w pożywieniu. Ów niedobór wapnia – istotnego dla funkcjonowania nerwów i mięśni – powodował zaburzenia
koordynacji nerwowej i mięśniowej, które z kolei przyczyniały się do ogólnych zaburzeń funkcjonowania gruczołów. Dwa inne przypadki pląsawicy, 2780 i 5428, związane były z urazem i uszkodzeniami doznanymi podczas porodu, dotyczącymi lędźwiowo-krzyżowego odcinka kręgosłupa. Uszkodzenia te doprowadziły do braku koordynacji w autonomicznym układzie nerwowym, a następnie w funkcjonowaniu gruczołów. Pacjenci
mający kolejno dziewięć i cztery lata, byli wyraźnie niedorozwinięci jak na swój wiek. Wykazywali też nienaturalną nerwowość i napięcie.
LECZENIE
Kuracja zlecona w przypadku osiemnastoletniego młodzieńca, oznaczonym numerem 1225, wymagała
całkowitej zmiany diety i zastąpienia jej większą ilością pokarmów alkalizujących. Słodycze można było jeść
w bardziej naturalnej postaci, takiej jak ziarno kakaowe, ale unikać należało produktów z cukru trzcinowego.
Cayce doradził ogólne oczyszczenie układu krążenia przez zastosowanie toników ziołowych przyjmowanych
cztery razy dziennie, oraz mleczka magnezjowego zażywanego po łyżeczce dwa razy dziennie. Cayce zalecał młodemu człowiekowi spędzanie czasu na słońcu i świeżym powietrzu. Dodatkowo sugerował elektryczny
masaż pleców i kręgosłupa.
W dwóch innych przypadkach, 2780 i 5428, Cayce polecał zabiegi osteopatyczne korygujące skrzywienia
kręgosłupa oraz koordynujące odcinek lędźwiowo-krzyżowy z odcinkiem szyjnym. W pierwszym przypadku
zabiegi miały być wykonywane dwa-trzy razy w tygodniu, przez okres trzech do czterech tygodni. W przypadku czteroletniego dziecka (numer 5428), kuracja ze względu na jego wiek miała być wprowadzana stopniowo,
maksymalnie do jednego zabiegu w tygodniu. Czterolatkowi Cayce zalecał zastosowanie leczenia "radioaktywnego" przez godzinę dziennie, a także gorące, odprężające kąpiele. Polecał też podawanie w wodzie
gorzkich kropli z passiflory, rozpoczynając od dwóch kropli przez pięć dni, a potem trzech kropli przez pięć
dni. Po zastosowaniu się do rad Cayce'a, pacjenci (1225 i 2780) zgłosili całkowite wyleczenie. Czteroletni
chłopiec (5428) zmarł wkrótce po zabiegu chirurgicznym.
POLIPY NOSOWE
Polipy nosowe to niewielkie guzowate twory wyrastające ze śluzowki nosa lub tworzące się w górnych partiach gardła. Osiągając odpowiednio duże rozmiary mogą spowodować zatory.
Pacjentom cierpiącym na tę dolegliwość Cayce udzielił czterech odczytów, w każdym przypadku podając
inne przyczyny schorzenia. W jednym z odczytów Edgar Cayce uznał polipy za objaw dolegliwości nerwowej
i doradził ich wypalenie bądź usunięcie. W dwóch innych przypadkach winą obarczył kłopoty z trawieniem,
a co za tym idzie nieprawidłową gospodarkę wewnętrzną. W jednym z dwóch przypadków choroba była wynikiem złej diety, w drugim – skutkiem obrażeń prawego boku pacjenta, co powodowało nieprawidłowe nachylenie żołądka osłabiające procesy trawienne. W obu przypadkach za bezpośrednią przyczynę powstania polipów Cayce uważał nadmierny rozrost bakterii, których organizm nie był w stanie w pełni wyeliminować.
LECZENIE I OPIS PRZYPADKÓW
Cayce zalecił różne sposoby leczenia polipów nosowych. Młodej kobiecie (numer w katalogu 349), której kłopoty trawienne wynikały z nieregularnego i nieprawidłowego odżywiania, Cayce poradził jadanie posiłków trzy razy
dziennie w regularnych odstępach. Dieta miała zawierać duże ilości warzyw liściastych takich jak kapusta, seler,
i sałata. W miejsce białego chleba pacjentka miała jeść chleb żytni, pełnoziarnisty i graham. Cayce odradzał jednocześnie ocet i kwaśne przyprawy. Zalecał ryby i drób w umiarkowanych ilościach. Ponadto, aby zmniejszyć polipy
Cayce polecił do inhalacji nosa roztwór równych porcji dwuwęglanu sodu, kwasu winnego i soli, rozpuszczonych
w ciepłej wodzie. Cayce wierzył, że leczenie mogą wspomóc masaże kręgosłupa w części piersiowej i szyjnej. Po
pewnym czasie pacjentka zgłosiła, że w kilka tygodni po otrzymaniu odczytu i rozpoczęciu leczenia jej stan się po-
120
prawił. Leczenie przepisane innej pacjentce (5511) skupiło się na skorygowaniu nieprawidłowego nachylenia żołądka, które powodowało problemy z trawieniem i gospodarką trawienną. Cayce doradził wykonanie zabiegów kręgarskich, szczególną uwagę przykładając do dolnego kręgu szyjnego oraz górnego i środkowego piersiowego. Zalecił
również elektryczny masaż splotu słonecznego i okolic pępka. Ponadto dla ostatecznego ułatwiania usunięcia polipów, Cayce doradzał "promienie fioletowe" stosowane w różnych odstępach czasu do naświetlania podeszwy stóp
i wnętrza dłoni. W drugim odczycie udzielonym tej chorej Cayce ostrzegał przed jedzeniem w chwilach zdenerwowania i zalecał spokojne spożywanie posiłków. W późniejszym czasie pacjentka przekazała, że po zastosowaniu
leczenia jej stan uległ poprawie.
PORA˚ENIE MI¢ÂNI TWARZY
Porażenie to utrata siły mięśniowej, bezwład spowodowany uszkodzeniem nerwów lub zniszczeniem neuronów. Porażenie twarzy dotyczy jej mięśni mimicznych. W trzech odczytach udzielonych przez Edgara Cayce'a, a dotyczących tego schorzenia, za przyczynę choroby uznał on nieprawidłowe przyswajanie i wydalanie,
które doprowadziło do przekrwienia narządów trawiennych i wydalniczych. W każdym z przypadków wynikiem
zaburzeń był brak koordynacji pomiędzy układami nerwowym, autonomicznym i ośrodkowym. Inne przyczyny
choroby zaobserwowane przez Cayce'a to zaburzenia równowagi krążeniowej, negatywne nastawienie i emocje oraz infekcje.
LECZENIE
Cayce przepisał różne sposoby leczenia porażenia twarzy. W jednym z przypadków zalecał "fioletowe promienie" dla odbudowania równowagi między układem autonomicznym a ośrodkowym. Jednocześnie zlecił
pacjentowi środki uspokajające zawierające kamforę, żywicę, chlorek żelaza i siarczan morfiny. Leczenie miało na celu poprawienie równowagi nerwowej i krążenia oraz zmniejszenie występowania dreszczy i drżenia
warg, języka, palców oraz stóp. Cayce podkreślał znaczenie nastawienia duchowego, zachowania wiary. Innemu pacjentowi Cayce zalecił zabiegi kręgarskie ułatwiające przyswajanie i koordynację wszystkich ośrodków autonomicznego i ośrodkowego układu nerwowego. Jako środek ułatwiający trawienie polecał roztwór
pepsyn mleczanowych. Po zabiegach kręgarskich, przez przynajmniej dziesięć sesji z rzędu, uzdrowiciel duchowy miał nakładać ręce na kręgosłup i prawy bok pacjenta.
Opis przypadku
Przypadek numer 3395 dotyczył 63-letniej kobiety cierpiącej na porażenie twarzy pośrednio wskutek przekrwawienia wątroby. Złe wydalanie spowodowało przeciążenie przewodu pokarmo-wego, co z kolei wywołało
blokadę przepływu impulsów nerwowych w części twarzy objętej chorobą.
Leczenie zalecone pacjentce przez Cayce'a miało być długotrwałe. Początkowo zalecił on cotygodniowe,
gorące okłady na brzuch z wykorzystaniem olej rycynowego, przykładane na godzinę, przez trzy kolejne dni
z rzędu. Miały on zmniejszyć zastój w wątrobie i pobudzić kanaliki naczynia mleczowego [naczynie chłonne
odprowadzające mlecz z jelit – przyp. tłum.], poprawiając w te sposób przyswajanie i wydalanie.
Po każdym okładzie pacjentka miała wypija łyżkę stołową oliwy z oliwek, zwiększając dawkę przez cztery
tygodnie, aż do pół szklanki oliwy. Po pierwszej serii okładów i picia oliwy z oliwek, pacjentka miała poddać się
łagodnej parówce w saunie, w naparze z oczaru.
Dla poprawy nieprawidłowej koordynacji nerwowej i polepszenia krążenia, Cayce polecił masaże z użyciem podgrzanej oliwy z oliwek, wyciągu z mirry i płynnej lanoliny. Po czterech tygodniach zalecił pacjentce
zastosowanie przez trzy tygodnie diatermii przerwanie leczenia na jakiś czas, a następnie ponowienie. Doradzał także medytację i modlitwę. W liście do Cayce'a, pacjentka będąca w trakcie czwartego cyklu leczeni;
napisała, że sumiennie stosowała się do jego rad i ozdrowiała.
121
PORA˚ENIE – OGÓLNIE
Edgar Cayce przekazał dziewiętnaście odczytów dla dziesięciu mężczyzn i kobiet cierpiących na różne formy porażenia, począwszy od braku czucia w kończynach dolnych do całkowitej utraty władzy w nogach.
Diagnoza tych przypadków była jednakowa – porażenie wynikło z uszkodzenia lub zwichnięcia kręgosłupa,
które spowodowało zaburzenia przekazu impulsów nerwowych do neuronów motorycznych kończyn dolnych.
Często stwierdzano także brak koordynacji w autonomicznym układzie nerwowym i problemy trawienne wywodzące się z zaburzeń nerwowych. We wszystkich trzech przypadkach zaburzenia nerwowo-kręgowe były
wynikiem uszkodzeń doznanych w wyniku wypadku, a w dwóch przypadkach infekcje w obrębie miednicy powodowały ucisk w niższej partii pleców.
Opis przypadku
Zalecone przez Cayce'a leczenie porażenia skupiało się przede wszystkim, jeśli to możliwe, na przywróceniu właściwego przepływu impulsów nerwowych. Bez względu na rozmiar uszkodzenia nerwowego, żadnego
stanu Cayce nie uważał za beznadziejny i nawet w przypadku pacjenta oznaczonego numerem 724, który
cierpiał na porażenie na skutek zwichnięcia karku po nieszczęśliwym skoku do wody, Cayce orzekł, że możliwa jest poprawa stanu obwodowego układu nerwowego, chociaż od strony klinicznej przypadek był beznadziejny. Ponieważ podstawą funkcjonowania nerwu jest przewodzenie drobnych impulsów elektrycznych, leczenie skupiło się na uzdrowieniu energetycznych sił organizmu. We wszystkich przypadkach Cayce zalecał
masaż dla rozluźnienia i odbudowania nerwów, zwłaszcza po obu stronach kręgosłupa. Do codziennych masaży polecał często mieszankę olejku cedrowego, gorczycowego i białego oleju rosyjskiego.
Elektroterapię przepisał w 80% przypadków, w 60% z użyciem Ogniwa Mokrego z chlorkiem złota, czasami zamiennie z olejkiem kamforowym i srebrem. Leczenie Ogniwem Mokrym należało przeprowadzać przez
określony czas, wieczorami, a bezpośrednio po nich Cayce polecał wykonywanie masaży. W 80% odczytów
Cayce zalecał ściśle określoną dietę opartą na produktach wysoko alkalicznych wzmacniających krew. Doradzał jedzenie ryb, drobiu, mięsa jagnięcego, a niekiedy podrobów. Ponadto zalecał duże ilości zielonych warzyw, owoców cytrusowych i soków owocowych, produkty pełnoziarniste i kasze oraz zupy z takimi warzywami jak seler, marchew, cebula czy pory oraz niektóre warzywa bulwiaste. Należało unikać łączenia potraw
smażonych, tłustych i słodyczy. Cayce podał także inne zalecenia, zależnie od natury schorzenia, obejmujące
zabiegi kręgarskie, o których wspomniał w trzech przypadkach oraz gorące okłady z solą emską i borowiną
w dwóch przypadkach. Jednakże generalnie leczenie skupiało się na masażach i elektroterapii.
Opis przypadku
Przypadek 724 dotyczył 20-letniej kobiety. Cayce uważał, że można jej pomóc leczeniem "chociaż mamy
tu stan, który zwykle określa się beznadziejnym". Pacjentka cierpiała na uszkodzenia podstawy czaszki, do
pierwszych kręgów szyjnych. Chociaż rozmiar jej porażenia nie został omówiony w odczycie, uszkodzenia
karku przeważnie prowadzą do tetraplegii. Wypadek przy skoku do wody kilka lat przed odczytem spowodował złamanie kręgu szyjnego, co wpłynęło na brak reakcji nerwów kręgowych kontrolujących czynności ruchowe. Przepisane przez Cayce'a 30-dniowe leczenie rozpoczynało się od zastosowania Ogniwa Mokrego, co
drugi dzień przez dwadzieścia minut, z naprzemiennym użyciem chlorku złota i azotanu srebra.
Później wykonać należało masaż wzdłuż kręgosłupa z wykorzystaniem olejku mineralnego, olejku z pomocnika baldaszkowatego, olejku sosnowego, cedrowego i oleju sasafrasowego dodanych do około dwóch litrów benzyny bezołowiowej. Dieta pacjentki miała zawierać więcej produktów wzmacniających krew i budujących nerwy, takich jak świeże owoce i warzywa, orzechy, wątroba, flaczki i nóżki wieprzowe.
Nie ma późniejszych notatek dotyczących przypadku 724, jednakże czworo pacjentów, którzy otrzymali
odczyty od Edgara Cayce'a zgłosiło, że leczenie przywróciło pełną władzę ich sparaliżowanym nogom.
122
PORA˚ENIE SPOWODOWANE USZKODZENIAMI KR¢GOS¸UPA
Edgar Cayce udzielił razem trzydziestu czterech odczytów dziewięciu pacjentom cierpiącym na szereg porażeń spowodowanych uszkodzeniami kręgosłupa. Większość przypadków dotyczyła ludzi sparaliżowanych
od pasa w dół, nie będących w stanie poruszać się i pozbawionych czucia w kończynach dolnych. W każdym
z przypadków porażenie zostało spowodowane przez kilka uszkodzeń kręgosłupa powstałych w wyniku upadku lub wypadku samochodowego. Większość osób proszących o odczyty to ludzie młodzi, sparaliżowani od
kilku lat na skutek uszkodzeń doznanych podczas zabaw w dzieciństwie. Chociaż różne były miejsca bezpośredniego uszkodzenia, we wszystkich przypadkach wpłynęło ono na nerwy prowadzące do kończyn dolnych.
W dwóch przypadkach kręgosłup został złamany w trzech miejscach.
LECZENIE
We wszystkich przypadkach leczenie było podobne. Szczególnie ważne było pobudzenie impulsów nerwowych poprzez elektroterapię i rozluźnienie ciała masażami. W czterech przypadkach Cayce zalecał Ogniwo
Mokre, z użyciem roztworu chlorku złota, a czasem azotanu srebra. Interesujące iż w dwóch spośród czterech
przypadków Cayce doradził stosowanie elektrod miedzianych i niklowych, każdej przytwierdzonej do innej
kończyny, co zwykle stosuje się przy leczeniu "radioaktywnym". Zabiegi miały trwać od 20 do 30 minut dziennie lub kilka razy w tygodniu, zależnie od stanu porażenia. Niekiedy Cayce zalecał także naświetlanie promieniami ultrafioletowymi, leczenie promieniami sinusoidalnymi i leczenie "radioaktywne". Delikatne masaże kończyn i pleców Cayce zlecił w ośmiu przypadkach, bezpośrednio po elektroterapii. Dla rozluźnienia i jednocześnie pobudzenia uszkodzonych mięśni i ośrodków nerwowych zalecał różne połączenia olejków do masażu.
Najczęściej wspominał o mieszankach olejków, takich jak olejek arachidowy, oliwa z oliwek i lanolina lub oliwa
z oliwek i mirra. W niektórych przypadkach Cayce przepisywał silniejsze mieszanki, a wśród nich benzynę
bezołowiową z olejkiem cedrowym, olejkiem gorczycowym i olejem sasafrasowym bądź Nujol, olejek sosnowy, olej sasafrasowy, olejek arachidowy i oliwę z oliwek.
W połowie przypadków Cayce doradzał przestrzeganie diety alkalicznej zawierającej owoce i warzywa, ryby, drób i cielęcinę. Odradzał potrawy smażone, a czasem surowe jabłka. Świeże powietrze i ćwiczenia na
dworze polecał czterem pacjentom, którzy byli w stanie nieco poruszać się o kulach lub w szynach ortopedycznych. Należało unikać zbytniego wysiłku i przeciążenia, ponieważ mogło to mieć szkodliwy wpływ na
mięśnie i nerwy. W stosunku do przynajmniej połowy pacjentów cierpiących na ciężkie porażenie, Cayce podkreślał korzyści płynące z pozytywnego nastawienia. Stwierdził, że pozytywne myślenie może mieć taki sam
wpływ na powrót do zdrowia jak leczenie fizyczne. Zachęcał do optymizmu, wytrwałości i cierpliwości. W niektórych przypadkach traktował porażenie jako lekcję karmiczną, z której należy wyciągnąć nauki: Lecz wiedz,
że to siebie spotykasz (1212-6). Poza tym, w trzech przypadkach Cayce doradzał łagodne zabiegi kręgarski,
zmniejszające naciski na kręgosłup oraz rozluźniające mięśnie i nerwy.
Opis przypadku
Raporty uzupełniające różniły się od siebie. W przypadku poważnego złamania kręgosłupa nie wydaje się,
by leczenie Cayce'a pomagało pacjentce. W dwóch przypadkach istnieją wskazania, że pacjenci nie skorzystali z odczytów, a w trzech innych odnotowano znaczne polepszenie.
Przypadek z numerem 1215 dotyczył 16-letniego chłopca, który został sparaliżowany rok wcześniej na
skutek uszkodzenia kręgosłupa podczas skoku do wody. Cayce udzielił mu dziesięciu odczytów fizycznych
i jednego odczytu życia, w którym porażenie przypisał karmicznej potrzebie duszy, by doświadczyć cierpienia.
Wyjaśnił, że w dawnym wcieleniu jako agresywny żołnierz rzymski, obecny pacjent czerpał przyjemność
z cierpienia innych, mniej szczęśliwych. Dlatego w obecnym wcieleniu dusza musiała poznać prawdziwe znaczenie i wartość cierpienia przez doświadczenie poważnej dolegliwości fizycznej. Jednakże Cayce zauważył
także, że młodzieniec posiada wiele cech pozytywnych; niezwykle silną wolę i determinację, a także cierpliwość i wytrwałość, do których Cayce tak często zachęcał w odczytach. Matce chłopca jasnowidz powiedział,
że: "powierza się w opiekę wielką duszę, która może wiele dać innym" (1215-4). W leczeniu fizycznych dole-
123
gliwości Cayce zalecił użycie zabiegów "radioaktywnych" wykonywanych raz dziennie przez godzinę. Po nich
następować miało łagodne nacieranie pleców i dolnych kończyn mieszanką olejku mineralnego, cedrowego,
sosnowego, olejku z pomocnika baldaszkowatego, żywicy kamforowej, oleju sasafrasowego i nalewki z benzoesu. Słaby roztwór dwuwęglanu sodu służył do usuwania resztek oleju pozostałego na skórze po masażu.
Podczas drugiego odczytu dla pacjenta (numer 1215), Cayce polecił zmiany mieszanki do masażu na
kombinację oliwy z oliwek i mirry. Stwierdził także, że młodzieniec będzie mógł używać szyn ortopedycznych
w kilka tygodni po rozpoczęciu leczenia. Zachęcał do stosowania pozytywnej wizualizacji jako sposobu przygotowania ciała do poprawy zdrowia. Powiedział młodzieńcowi, by wyobrażał sobie, że czuje się coraz lepiej
i może swobodniej poruszać się w szynach ortopedycznych.
W kolejnych odczytach Cayce zalecił od czasu do czasu łagodne zabiegi nastawiania kręgosłupa, pod warunkiem, że zwróci się uwagę, by nie podrażnić uszkodzonych partii. Po pierwszych kilku miesiącach leczenia
zaobserwowano znaczną poprawę. Dwa lata później matka młodego człowieka przekazała, że o wiele swobodniej może on poruszać nogami. Jednakże w wieku dziewiętnastu lat pacjent poczuł się zmęczony i zniecierpliwiony leczeniem "radioaktywnym" i przerwał je, mimo rad Cayce'a. Ambicja by stać się niezależnym
spowodowała, że przenosił się z miejsca na miejsce, aż wyjechał do Kalifornii, gdzie chodził do szkoły dla
upośledzonych. Chociaż Cayce stwierdził, że przerwanie leczenia zaprzepaściło kilkuletnie starania, właśnie
dzięki kuracji pacjent w końcu zaczął prowadzić niezależne życie. W wieku dwudziestu trzech lat nadal nie potrafił poruszać się bez pomocy, ale biorąc pod uwagę rozległość uszkodzenia, i tak wykazał znaczną poprawę.
PORONIENIE
Edgar Cayce udzielił trzydziestu jeden odczytów poświęconych poronieniu, dla dziesięciu kobiet, które albo wcześniej poroniły albo poszukiwały środków zapobiegawczych. U sześciu kobiet Cayce zauważył zaburzenia w narządach znajdujących się w obrębie miednicy, szczególnie w macicy. U jednych macica była zgięta, a w niektórych przypadkach zaburzenia w innym miejscu organizmu powodowały problemy w narządach
miedniczych. Za potencjalną przyczynę utraty dziecka Cayce uważał także osłabienie mięśni w okolicy miednicy i brzucha.
LECZENIE
We wszystkich dziesięciu przypadkach Cayce zalecał nastawianie kręgosłupa i masaże wykonywane
dla odprężenia i wzmocnienia organizmu. Cayce uważał też, że niezwykle ważna dla prawidłowego przebiegu ciąży była gimnastyka równoważona przez prawidłowy wypoczynek. Szczególnie zalecał spacery na
świeżym powietrzu i w słońcu. Doradzał przyszłym matkom, aby zbyt długo nie stały i nie przemęczały się.
Polecał także płukania pochwy z dodatkiem Atomidiny albo Glikotymoliny. Zalecał dodawanie łyżeczki
roztworu do około litra wody o temperaturze ciała. W przypadkach, w których szczególne znaczenie dla
przebiegu ciąży miało prawidłowe wydalanie i zachowanie równowagi kwasowo-zasadowej organizmu,
Cayce zabraniał spożywania wieprzowiny, potraw smażonych oraz środków pobudzających, takich jak kawa czy herbata. Polecał warzywa, owoce i duże ilości wody. Aby wzmocnić organizm i przywrócić mu witalność, Cayce przepisywał w niektórych przypadkach odżywcze mikroelementy, takie jakie wchodziły w skład
Codironu, Calciosu oraz toniku wołowo-żelazowo-winnego. Cayce uważał, że niezwykle ważne dla kobiet
ciężarnych było ich nastawienie do ciąży i opieki nad dzieckiem. Twierdził że konieczne było ustalenie
w swoim wnętrzu, czy siły fizyczne są w stanie, a nasze wewnętrzne Ja chce dziecka oraz zrozumienie, iż
we wnętrzu musi być determinacja, pragnienie (140-33).
Opis przypadku
38-letnia kobieta, z opisem oznaczonym numerem 4280, która przeżyła poronienie i obawiała się, że
może utracić następne dziecko, szukała porady u Cayce'a. Stwierdził on obecność uszkodzeń i ran szarpanych w okolicy łonowej, zagrażających jego zdaniem przyszłym ciążom.
Przepisał pacjentce zabiegi osteopatyczne, szczególnie w okolicy pachwin i brzucha, mające na celu
124
poprawę zdolności donoszenia dziecka. Dieta pacjentki miała się składać głównie z ryb, drobiu i warzyw.
Cayce zabronił jej ciężko strawnych pokarmów, herbaty, kawy i jabłek. Doradzał pacjentce, by dla uniknięcia porannych nudności wypijała przed jedzeniem nieco wody wapiennej, rozpuszczonej w szklance mleka.
W kilka miesięcy później pacjentka urodziła zdrowe dziecko.
PÓ¸PASIEC
Półpasiec charakteryzuje się występowaniem bólu wzdłuż rozgałęzień jednego z nerwów oraz pęcherzyków pojawiających się na skórze. Zazwyczaj zdarza się u osób dorosłych. Poza rzadko spotykanymi wyjątkami, przebycie półpaśca pozostawia trwałe uodpornienie na tę chorobę. Edgar Cayce udzielił ogółem
jedenastu odczytów dla dziesięciu osób cierpiących na półpasiec.
Uważał, że przyczyną powstania półpaśca jest wirus, i ostrzegał, iż w przypadku ludzi starszych lub
osłabionych, choroba może być śmiertelna. We wszystkich przypadkach, z wyjątkiem dwóch, za główną
przyczynę choroby uzna osłabienie wydalania. W sześciu wspominał o osłabieniu krążenia, a w trzeci –
o braku koordynacji pomiędzy autonomicznym a ośrodkowym układem nerwowym.
LECZENIE
Najczęściej zalecaną metodą było pobudzanie wydalania. Cayce polecał picie naparu z nasion arbuza, zażywanie słodkiego olejku saletry, oliwy z oliwek, oczyszczającej krew mieszanki soli Rochelle, winianu potasu
i siarki, a także innych środków przeczyszczających. W trzech przypadkach Cayce zalecił też płukanie okrężnicy. Polecał również rozmaite zabiegi miejscowe. Dla złagodzenia podrażnień zalecał często puder do ciała
zawierający stearynian cynkowy.
W niektórych przypadkach, przed zastosowaniem zasypki, na zmiany chorobowe przykładać należało
okłady z lodu, lub gorący, wodny roztwór sody. Cayce sugerował również wykorzystywanie innych roztworów.
W sześciu przypadkach doradzał przestrzeganie alkalicznej, lekko strawnej diety. W przypadku półpaśca typowa dieta składała się z owoców, soków owocowych, a także surowych i gotowanych warzyw oraz ich soków. Unikać należało słodyczy, alkoholu, mięs, połączeń cytrusów i kasz oraz jabłek.
W pięciu przypadkach Cayce zalecił nastawianie kręgosłupa koncentrujące się na jego piersiowym oraz
szyjnym odcinku, koordynujące te części kręgosłupa z jego dolnymi partiami. Zazwyczaj Cayce doradzał wykonanie dwóch do sześciu zabiegów na przestrzeni kilku tygodni. Równocześnie zalecał masaże. Miały być
one wykonywane raz lub dwa razy w tygodniu.
Opis przypadku
Pacjenci cierpiący na półpasiec nadesłali wiele raportów uzupełniających, ale większość z nich była nieprzekonująca. Znaczna część pacjentów zgłaszała tylko częściową poprawę lub jej brak, ale nie zastosowali
oni w pełni albo prawidłowo zaleconych kuracji. Jednym z pacjentów, który pozytywnie zareagował na leczenie, był 60-letni mężczyzna, z przypadkiem oznaczonym numerem 322. Otrzymał on jeden odczyt poświęcony półpaścowi. Cayce przypisał jego chorobę osłabieniu wydalania i krążenia.
Kuracja polegała na przestrzeganiu diety zasadowej. Pacjent miał unikać słodyczy, alkoholu, mięsa,
a szczególnie jabłek. Cayce sugerował wykonywanie nastawień kręgosłupa w wyższym odcinku piersiowym.
W celu wspomożenia wydalania zalecił niewielkie dawki słodkiego olejku saletry (trzy do pięciu kropli, podawane dwa do trzech razy dziennie).
Na podrażnienia skóry stosowany miał być puder zawierający stearynian cynkowy. Mężczyzna zastosował
się do rad Cayce'a i powrócił do zdrowia. Tak bardzo podobała mu się jego nowa dieta, że zachęcił kilku swoich przyjaciół, również chorych na półpasiec, do jej przestrzegania. Jedna z przyjaciółek spróbowała zastosować tę dietę. Zaobserwowała poprawę trwającą do czasu, aż zjadła nieco kompotu z jabłek. Wskazuje to, że
jabłka mają bezpośredni wpływ na choroby skóry.
125
PROSTATA – ZAPALENIE GRUCZO¸U KROKOWEGO
Prostata, czyli zapalenie gruczołu krokowego jest ogólną oznaką innych infekcji organizmu, takich jak zapalenie cewki moczowej czy zakażenie dolnych dróg moczowych. Do objawów należy ból w kroczu, gorączka, częste i niekontrolowane oddawanie moczu. Ogółem Cayce udzielił szesnastu odczytów dwunastu mężczyznom, w wieku od dwudziestu ośmiu do siedemdziesięciu dwóch lat, cierpiących na zapalenie gruczołu
krokowego i związane z nim infekcje. Główną przyczyną choroby, wymienianą przez Cayce'a we wszystkich
przypadkach, było nieprawidłowe wydalanie, zwłaszcza zaburzenia wydalania w nerkach i pęcherzu moczowym. Infekcja często rozpoczynała się od zapalenia pęcherza moczowego i rozszerzała, powodując ucisk na
gruczoł krokowy. Czasem chorobie sprzyjały zaburzenia krążenia w wątrobie.
LECZENIE
Leczenie zalecane przez Cayce'a w przypadku chorób prostaty, opierało się na właściwym oczyszczeniu
ustroju i ograniczeniu zapalenia. W dziewięciu przypadkach doradzał alkaliczną, wzmacniającą organizm dietę, unikanie wieprzowiny i potraw, które mogłyby podrażnić nerki, takich jak alkohol, przyprawy i napoje gazowane. W kilku przypadkach zalecał hydroterapię, w tym w czterech przypadkach leczenie metodą Elliotta.
W pozostałych przypadkach Cayce zalecał hydroterapię dla zrelaksowania ciała i ułatwienia wydalania toksyn
z organizmu. Ogólne leczenie hydroterapią w przypadku chorób prostaty obejmowało przede wszystkim parówki, oprócz jednego z pacjentów, któremu zalecono kąpiele z solą emską.
W siedmiu przypadkach Cayce zalecił masaże mające na celu zarówno pobudzenie krążenia, jak i poszczególnych części ciała. Niekiedy doradzał mieszankę olejku arachidowego i oliwy z oliwek. Pięciu pacjentom Cayce zalecił wykonywanie zabiegów kręgarskich lub okładów. Zabiegi dotyczyć miały zwłaszcza dolnych partii kręgosłupa, gdzie występowały największe napięcia i miały na celu poprawę wydalania oraz
zmniejszenie nacisków na gruczoł krokowy. Najczęściej Cayce polecał Glikotymolinę i okłady z solą zwykłą
lub emską w okolicach łonowych i dolnej parti kręgosłupa. Elektroterapię Cayce polecał w czterech przypadkach, dwukrotnie doradzając leczenie "radioaktywne".
Opis przypadku
Jedynie czworo pacjentów, którzy otrzymali odczyty na temat zapalenia gruczołu krokowego, całkowicie
zastosowało się do przekazanych rad. Wszyscy oni zauważyli znaczną poprawę. Jednakże pacjent z omawianego poniżej opisu przypadku, nie był zadowolony ze swojego odczytu i nie zastosował się do rad. 45-letni mężczyzna (numer w spisie 5162), otrzymał jeden odczyt dotyczący zapalenia gruczołu krokowego. Cayce
stwierdził u niego czerwienicę (krwistość) wyrostka i wypadanie okrężnicy oraz nieprawidłową dietę i złe wydalanie. Wszystko razem przyczyniło się do powstania infekcji. Aby uniknąć dodatkowego nacisku na gruczoł
krokowy, Cayce po pierwsze doradził pacjentowi, by przez jakiś czas powstrzymał się od współżycia seksualnego. Aby ułatwić sen i zmniejszyć napięcie, zalecił mu leczenie z pomocą maszyny Elliotta, równocześnie
z płukaniem okrężnicy dla wyeliminowania toksyn z organizmu. Doradził także hydroterapię, w tym kąpiele
parowe, a po nich łagodne masaże kręgosłupa skupione na określonych kręgach, dla poprawy koordynacji
układu krążenia i układu wydalniczego. W zaleceniach dietetycznych Cayce podkreślał zalety warzyw liściastych. Radził unikać mocno przyprawionych potraw, napojów gazowanych i innych pokarmów, które mogłyby
nadmiernie pobudzić narządy wydalnicze.
PRZEPUKLINA BRZUSZNA
Przepuklinę brzuszną – nieprawidłowe przemieszczenie całości lub części narządu poprzez błonę otaczającą jamę brzuszną – ogólnie uznaje się za chorobę wrodzoną lub nabytą z powodu nadwagi, nadmiernego
wysiłku albo powikłań pooperacyjnych. Edgar Cayce udzielił pacjentom cierpiącym na przepuklinę brzuszną
dwudziestu jeden odczytów. Wyjaśniał w nich, w jaki sposób złożona seria czynników związanych z nieprawi-
126
dłowym traktowaniem organizmu, może prowadzić do osłabienia błon w jamie brzusznej. Cayce uważał, że
pierwotne osłabienie ścian jamy brzusznej spowodowane było stopniowym odkładaniem się toksyn w ustroju.
Twierdził, że zatrucie organizmu było wynikiem osłabienia wydalania oraz urazów w lędźwiowym odcinku kręgosłupa. Powodowało ono zaburzenia równowagi w obiegu krwi i limfy, oraz brak koordynacji pomiędzy
ośrodkowym a autonomicznym układem nerwowym. Ze względu na zahamowanie przepływu impulsów nerwowych, następowało osłabienie procesów trawiennych oraz zaburzenie wydzielania hormonów. Jeśli występowały powyższe czynniki, zdaniem Cayce'a, nie trzeba było nawet szczególnie dużego wysiłku fizycznego,
by nastąpiło przerwanie ściany otaczającej jamę brzuszną i by pojawiła się przepuklina. Tylko w przypadku kilku pacjentów, którym Cayce udzielił odczytów, przepuklina była wynikiem wysiłku lub przemęczenia.
LECZENIE
Jak zwykle kuracja Cayce'a miała na celu przywrócenie równowagi pomiędzy poszczególnymi układami
organizmu oraz stworzenie optymalnych warunków powrotu do zdrowia. Podkreślał wagę pozytywnych postaw i emocji. W większości przypadków Cayce zalecał pacjentom noszenie pasa przepuklinowego ułatwiającego stopniowy proces powrotu do zdrowia. Cayce uważał, że prawidłowa kwasowo-zasadowa dieta odgrywa
ważną rolę w leczeniu przepukliny. Posiłki zawierać miały niewielkie ilości mięsa lub być go zupełnie pozbawione. Cayce polecał natomiast warzywa pomagające zrekonstruować osłabione tkanki.
Polecał też nastawianie kręgosłupa, szczególnie w okolicy kręgów lędźwiowych, lub w odcinku znajdującym się na wysokości jamy brzusznej. Doradzał wykonywanie płukania okrężnicy i lewatyw w celu oczyszczenia organizmu z toksyn. Zalecał masaże i inne rodzaje fizjoterapii wspomagające wydalanie toksyn i ogólnie
przygotowujące ciało, dzięki czemu nastawianie kręgosłupa mogło być najbardziej efektywne.
Opis przypadku
W odczytach przeznaczonych dla 51-letniego mężczyzny (pacjenta którego przypadek nosi numer 333)
Cayce zaobserwował brak koordynacji wydalania, oraz układu gruczołowego, co osłabiało tkanki znajdujące
się w jamie brzusznej, włącznie z kośćmi i kręgosłupem. Brak koordynacji pomiędzy ośrodkowym i autonomicznym układem nerwowym powodował niedostateczne ukrwienie okrężnicy, co na przestrzeni lat stało się
przyczyną osłabienia jej ścianek. Pojawiła się bolesna przepuklina z przemieszczeniem fragmentu okrężnicy
poza ściankę otaczającą jamę brzuszną. Aby zlikwidować zaburzenia pracy gruczołów, Cayce zalecił Atomidinę. Polecał przyjmowanie leku w dawce trzech kropli w szklance wody – rano, i trzech kropli w połowie szklanki wody – wieczorem. Pacjent miał przyjmować je przez pięć dni, a następnie odstawić go na pięć dni. Jedenastego dnia dawkowanie należało zwiększyć do pięciu kropli rano i wieczorem, przez pięć dni. Po pięciodniowej przerwie pacjent miał powrócić do przyjmowania leku w ilość trzech kropli. Pełen cykl należało powtórzyć pięciokrotnie. Dodatkowo Cayce zalecił sześć ogólnych zabiegów nastawiania kręgosłupa oraz wykonywanie wysokich lewatyw pobudzających wydalanie. Dwa razy w tygodniu, w okresie przyjmowania Atomidiny,
miały być stosowane kąpiele z soli Epsom połączono z masażami wykonywanymi wieczorem, z zastosowaniem pobudzającego płynu do nacierania. W późniejszym liście do Edgara Cayce'a pacjent ów napisał: "Odczyt pozwolił mi mocniej niż kiedykolwiek uświadomić sobie Bożą miłość i opiekę z pośrednictwem Jezusa.
Ocalił mnie pan przed niedolą oraz fizycznym i duchowym cierpieniem". Chory pisał też, że uświadomił sobie
potrzebę służby i okazywania miłości bliźnim.
W późniejszym czasie pacjent najwyraźniej przestał stosować regularne leczenie, ponieważ nastąpił nawrót choroby. Przepuklina spowodowała spowolnienie perystaltyki okrężnicy i zastój. W rezultacie w ustroju
gromadziły się toksyny, wywołując zaburzenia krążenia, drażliwość i niepokój. Dla zrównoważenia krążenia
i zmniejszenia nacisku, Cayce zalecił znów kurację. Składała się ona z ogólnych zabiegów osteopatycznych
wykonywanych trzy razy w tygodniu, porannych i wieczornych masaży, diety oraz noszenia pasa przepuklinowego. Pacjent nie przestrzegał najwyraźniej zaleceń dietetycznych, gdyż zaczął od czuwać częste zawroty
głowy i ciągłe zmęczenie. Trzeci odczyt wykazał dalsze problemy związane z zatruciem ustroju spowodowanym istnieniem przepukliny. W tym odczycie Cayce zalecał zabiegi osteopatyczne wykonywane raz w tygodniu, przez pięć tygodni oraz poprawę mentalnego nastawienia (ufność), a także lekturę Biblii. Chory nadesłał
raporty o poprawie stanu zdrowia.
127
W trzy lata później nastąpił kolejny nawrót choroby. W zamówionym wówczas odczycie Cayce wykazał, że
dolegliwości w ustroju pacjenta wywoływał; limfa wpływająca na gromadzenie się toksyn w krwiobiegu. Zalecona kuracji składała się z systematycznej hydroterapii i płukania okrężnicy, a następnie masaży. Oprócz tego,
dwa razy w tygodniu Cayce zalecił głębokie zabiegi osteopatyczne. Ostrzegł pacjenta przed spożywaniem
w nadmiarze cukru i tłuszczów, a także przed paleniem zbyt wielu papierosów. Trzy miesiące później objawy
pacjenta uległy zaostrzeniu. Chory obawia się zawału.
W odczycie Cayce stwierdził, że w całym organizmie nagromadziły się toksyny wywołując naciski w okolicy
brzusznej, których rezultatem były zawroty głowy i obrzęki. W skład zaleconej kuracji wchodziło dokładne płukanie okrężnicy, a następnie rozgrzewanie okolicy splotu słonecznego, później zaś precyzyjny masaż.Trzy tygodnie później pacjent zgłosił poprawę stanu fizycznego, chociaż nadal utrzymywały się lekkie zawroty głowy.
W kolejnym odczycie Cayce zauważył, że wystąpił u niego teraz brak równowagi pomiędzy krążeniem limfy
a powierzchniowym krążeniem krwi.
Limfa formowała w gardle torbiele, co mogło doprowadzić do operacji. Ucisk spowodowany noszeniem pasa, podobnie jak sama przepuklina, uniemożliwiały prawidłowe wydalanie. Leczenie zawierało więc jeszcze
więcej lewatyw, zabiegów osteopatycznych i masaży. Dieta składać się miała z soku z wołowiny (ale nie samej
wołowiny), ryb, surowych warzyw liściastych i zup jarzynowych. Nie zarejestrowano raportów uzupełniających
od tego pacjenta.
PRZEZI¢BIENIA
Przeziębienie jest wirusową infekcją górnych dróg oddechowych, występującą często u osób narażonych
na zimno, wilgoć lub przeciągi. Kwestią przeziębień Cayce zajmował się w 279 odczytach udzielonych 152
osobom w wieku od sześciu tygodni do siedemdziesięciu czterech lat. W odczytach tych opisywał niezliczone
przyczyny i objawy towarzyszące chorobie, zalecał również szeroką gamę metod leczenia. Chociaż zalecenia
różniły się znacznie w poszczególnych przypadkach, wiele spośród nich powtarzało się tak często, że zebrane razem, obrazują uogólnione podejście do leczenia przeziębień.
W 138 przypadkach główną przyczyną przeziębienia była infekcja, przekrwienie i/albo stan zapalny. Ogólnie mówiąc przekrwienie błon śluzowych twarzy, głowy, gardła, oskrzeli i płuc, wywoływało trudności z oddychaniem, bóle głowy, gardła i łzawienie oczu. W osiemnastu odczytach Cayce wspominał o dodatkowych siedliskach infekcji, jakimi była krew, limfa, sploty nerwowe i układ trawienny. Zdaniem Cayce'a, w osiemnastu
przypadkach główną przyczyną choroby były zaburzenia wydalania. Prowadziły one do odkładania się w organizmie toksyn, czyniąc ciało podatnym na zakwaszenie, spowolnienie krążenia i przekrwienie. W przypadku zaburzeń wydalania czynnikiem sprzyjającym powstaniu choroby było osłabienie krążenia, wymienione
w pięćdziesięciu dziewięciu przypadkach.
Osłabienie krążenia obecne było również przy zaburzeniach przyswajania, wymienionych w trzydziestu
siedmiu przypadkach. W czterdziestu pięciu przypadkach Cayce zaobserwował przemęczenie nerwowe
i przeciążenie całego ustroju, które mogło wywołać obniżenie odporności, lub stan ogólnego wyczerpania.
W dwudziestu siedmiu przypadkach za chorobę odpowiedzialne były podwichnięcia i urazy kręgosłupa, zaś
w dwudziestu trzech przypadkach Cayce wspominał o zaburzeniach nerwowych, często zbiegających się ze
schorzeniami kręgosłupa. W szesnastu przypadkach Cayce stwierdził, że główną przyczyną przeziębień jest
nieprawidłowa dieta. Błędne połączenia pokarmów, nadmiar słodyczy skrobii oraz mięs, przyczynia się do zakwaszenia organizmu.
Nadmierne zakwaszenie zostało wymienione w dwudziestu trzech przypadkach jako ważny czynnik sprzyjający chorobie. W piętnastu przypadkach Cayce zaobserwował negatywne postawy i emocje co jest interesujące pod względem statystycznym o tyle, że klimat i niskie temperatury oraz przewiania uznał odpowiedzialnymi za przeziębienia ogółem w szesnastu przypadkach. Innymi wymienionymi przez Cayce'a czynnikami
sprzyjającymi przeziębieniom były zaburzenia koordynacji gruczołów – dwanaście przypadków, czynniki prenatalne i postnatalne – trzy przypadki, choroby krwi i limfy – dziewięć przypadków, obecność toksyn i bakterii
– po cztery przypadki, a także palenie, obniżona odporność i przemoczenie stóp – po dwa przypadki.
128
LECZENIE
W 115 przypadkach jako metodę leczenia przeziębień zalecał Cayce zmianę sposobu odżywiania, przy
czym uwagę należało zwrócić na to, by dieta była tak zasadowa jak to tylko możliwe. Cayce polecał wywary
z mięs odżywiające ciało i krew, ale samych mięs należało unikać, chociaż dopuszczalne były nie wielkie ilości ryb, drobiu, dziczyzny i baraniny. W skład śniadań wchodzić miały soki i owoce cytrusowe, tosty z pełnoziarnistego pieczywa, wyroby mączne i mleko (unikać należało łączenia cytrusów z mlekiem i produktami
mączny mi). Na drugie śniadanie Cayce polecał surowe warzywa, zielone liściaste i inne, takie jak marchew,
seler i pietruszka. Wysoko cenił oczyszczające krew jarzyny, takie jak sałata, seler i kapusta włoska.
Jako podwieczorek Cayce polecał grzane piwo z jajkiem i kaszę pszenną na mleku albo czerwone wino
i ciemny chleb. Główną część kolacji miało stanowić gotowane warzywa.
Osobom ciężko chorym lub pragnącym szybko powrócić do zdrowia, Cayce zalecał niewielkie, często spożywane posiłki płynne lub półpłynne. W skład diety półpłynnej wchodziły owoce i soki owocowe, buliony z wołowiny i innych rodzajów mięs, mleko zaprawione słodem, grzane piwo z jajkiem, kleiki, jajka na miękko i gorąca lemoniada. W trakcie rekonwalescencji po przebytym przeziębieniu unikać należało smażonych potraw,
tłuszczów zwierzęcych, łączenia dwóch różnych rodzajów skrobi, łączenia cytrusów i wyrobów mącznych,
benzoesanu sodu (środka konserwującego), dużych ilości skrobii, posiłków ciężkostrawnych, a w niektórych
przypadkach wszystkich rodzajów słodyczy, z wyjątkiem miodu i naturalnych owoców. Zazwyczaj Cayce dopuszczał niewielkie ilości kawy i herbaty, a także niektórych deserów, takich jak na przykład lody.
Cayce uważał, że picie dużych ilości czystej wody stanowi ważną metodę oczyszczania ustroju. Aby wspomóc trawienie zalecał, by przed połknięciem dokładnie przeżuwać wszystkie pokarmy. I w końcu, za niezbędne uważał pozytywne nastawienie – owego naturalnego towarzysza dobrego posiłku. Przy kilku okazjach
stwierdzał, że lepiej nie jeść w ogóle niż zasiadać do posiłku, kiedy jest się zdenerwowanym, skrajnie zmęczonym lub przeciążonym pracą. Jasnym jest, że kontrolowanie rodzaju i ilości spożywanych pokarmów stanowiło część planu Cayce'a, mającego za zadanie oczyszczenie przewodu pokarmowego, co ułatwia normalnym siłom organizmu związanym z wydalaniem usuwanie nagromadzonych toksyn i odpadów. Dodatkowe
metody leczenia miały na celu utrzymanie prawidłowego wydalania, zmniejszenie napięcia mięśni i wspomaganie takich procesów jak trawienie, oddychanie oraz odkrztuszanie śluzu. Dzięki nim organizm mógł w pełni
zmobilizować swoją zdolność do uzdrawiania.
Innymi głównymi metodami leczenia, wymienionymi w dziewięćdziesięciu dwóch przypadkach, były masaże i nacierania różnych części ciała, w celu natłuszczenia skóry i przyniesienia korzyści głębiej położonym
tkankom. Do zabiegów tych używano wielu rozmaitych substancji. Najczęściej Cayce polecał preparat zmniejszający przekrwienie, składający się z równych części łoju baraniego, olejku terpentynowego i kamforowego.
W skład innych mieszanek do masażu wchodziły substancje takie jak olej kamforowany, nalewka z mirry i oliwa z oliwek, masło kakaowe, alkohol etylowy (w przypadku wysokiej gorączki), złożona nalewka z benzoesu,
olejek arachidowy, nafta oczyszczona i olejek sosnowy. Na liście metod leczenia wysoką pozycję zajmowały
sposoby wspomagania wydalania, o których Cayce wspomina w dziewięćdziesięciu jeden przypadkach. Prawidłowe wydalanie ułatwia oczyszczanie ustroju, dzięki czemu można skuteczniej zmniejszyć przekrwienie.
Cayce zalecał zarówno metody wewnętrzne (środki przeczyszczające), jak i zewnętrzne (płukanie okrężnicy,
lewatywy) albo połączenie obu tych metod. Do wody używanej przy płukaniu okrężnicy i lewatywach dodawana miała być Glikotymolina. Najczęściej zalecanym wewnętrznym środkiem przeczyszczającym była Castoria
Fletchera. Cayce często przepisywał ją w ilości około 1/4 łyżeczki co godzinę (dla dorosłych), czasami aż do
zużycia zawartości całej butelki preparatu. Innymi zalecanymi środkami przeczyszczającymi były syrop figowy, mleczko magnezjowe, mleczko bizmutowe, Simmon's Liver Regulator – produkt bazujący na ambrozji.
Przynajmniej jednej osobie Cayce radził, aby unikała ciągłego używania jednego środka przeczyszczającego.
Następnymi dwoma najpowszechniejszymi metodami leczenia, z których każdą Cayce zalecał w osiemdziesięciu przypadkach, było nastawianie kręgosłupa i stosowanie toników oraz innych, podobnych środków
(nie wspominał o środkach przeczyszczających). Podstawowym zadaniem nastawiania kręgosłupa było odprężenie ciała i rozluźnienie napiętych obszarów, dzięki czemu mógł lepiej funkcjonować układ krążenia i wydalniczy, zaś przekrwienie stawało się łatwiejsze do usunięcia. Niektórym pacjentom Cayce doradzał, by
pierwsze dwa-cztery zabiegi były delikatne. Po krótkim okresie odpoczynku zastosować należy serię głębszych zabiegów. Częstotliwość wykonywania zabiegów wahała się od dwóch-trzech razy w miesiącu do
129
trzech, a nawet pięciu zabiegów tygodniowo, wykonywanych przez jakiś czas. Cayce polecał toniki i inne
środki stosowane wewnętrznie dla ogólnego wzmocnienia organizmu i wspomożenia naturalnego procesu
zdrowienia. Najpopularniejszym przepisem, zalecanym w dwudziestu przypadkach, był pewien rodzaj syropu
od kaszlu o działaniu wykrztuśnym. W przypadku jednego pacjenta, aby zmniejszyć przekrwienie w obrębie
klatki piersiowej, Cayce doradzał lek złożony z miodu, wody, alkoholu etylowego, syropu z kory dzikiej wiśni,
syropu z szanty, syropu z rabarbaru oraz eliksiru z dzikiego imbiru. Dla zmniejszenia bólu gardła u innego pacjenta Cayce zalecił mieszankę wody, miodu jabłkowej brandy, syropu z szanty, syropu z ipekakuany i chloroformu.
Lek przepisany w celu wspomożenia przewodu pokarmowego, jak również uśmierzenia bólu błon śluzowych w obrębie głowy i gardła, składał się z wody destylowanej, korzenia dzikiego żeńszenia, suszonej rzepy,
kwiatów czarne go bzu, korzenia żółtego szczawiu z cukrem z buraków cukrowych rozpuszczonym w wodzie,
nalewki ze stillingii, nalewki z owocu pieprzowca i alkoholi etylowego. Na podrażnienie gardła i gorączkę w innym przypadku Cayce zalecił tonii złożony ze zwykłego syropu, syropu z szanty, syropu z ipekakuany, syropu
z senesu i jabłkowej brandy. Trzynastu osobom Cayce polecał Calcidin, preparat wapienny. W jedenastu przypadkach pacjenci mieli przyjmować doustnie oliwę z oliwek. Tylko w dziewięciu przypadkach Cayce polecił
stosowanie aspiryny. Mniej ortodoksyjnymi zaleceniami było stosowanie soku z cebuli, syropu z cebuli morskiej, Calciosu i preparatów chininy. Dodatkowo czterdziestu siedmiu osobom Cayce polecał wykonywanie
rozmaitych okładów. Okład miał się składać z trzech – czterech warstw materiału nasączonego odpowiednimi
substancjami, chociaż w kilku odczytach Cayce wspominał o innych metodach przygotowania okładu.
Zazwyczaj okłady miały być przykładane na pewien czas, od pół godziny do całej nocy, w zależności od rodzaju okładu oraz indywidualnych potrzeb pacjenta. Czasami konieczna była wyściółka ogrzewająca, aby
okład, na przykład z oleju rycynowego, pozostał gorący. W innych przypadkach, jak przy okładach z winogron,
były one robione w temperaturze pokojowej i miały zostać usunięte po określonym czasie. W odczytach poświęconych przeziębieniom, Cayce nie polecał szczególnie jakiegoś określonego rodzaju okładu. Ośmiu osobom zalecił okłady na brzuch z oleju rycynowego (a następnie przemywanie wodą z sodą do pieczenia).
W siedmiu przypadkach sugerował przeciwzapalne okłady z łoju baraniego, olejku terpentynowego i olejku
kamforowego. Sześciu osobom polecił okłady z posiekanej cebuli i żółtej mąki kukurydzianej, pięciu osobom
okłady z Glikotymoliny. W czterech przypadkach Cayce zalecił okłady z gorących soli oraz z soli Epsom. Innymi wymienianymi niekiedy składnikami okładów, były gorczyca, Ben-Gay i Atonrnjina. Umiejscowienie okładu
zależało zarówno od indywidualnych potrzeb, jak i od rodzaju zalecanego okładu. Okłady robiono więc na
twarz, gardło, brzuch i podstawę kręgosłupa. Czterdziestu trzem osobom Cayce zalecał elektroterapię, helioterapię, hydroterapię albo środki wspomagające trawienie. Sugerowane w ponad połowie tych przypadków
zabiegi helioterapeutyczne polegały na stosowaniu przez krótkie okresy promieni ultrafioletowych, podczerwieni albo kwarcówki. W skład elektroterapii wchodziło leczenie "radioaktywne", Mokre Ogniwo i zabiegi przy
użyciu aparatu do masażu elektrycznego. W kilku przypadkach Cayce sugerował zastosowanie kilku rodzajów elektroterapii. Hydroterapia była ogólną nazwą odnoszącą się do kilku rodzajów terapii z wykorzystaniem
wody. W dwunastu przypadkach Cayce doradzał gorące kąpiele, w jedenastu – pocenie się, w jedenastu innych – kąpiele w wodzie z gorczycą, moczenie stóp i nacieranie gąbką. Pięciu osobom Cayce radził by "kąpały się" w rozmaitych rodzajach oparów, takich jak opary z oczaru. Nasiadówki, "suche" kąpiele w ciepłym powietrzu i kąpiele w zimnej wodzie (dla zmniejszenia gorączki) polecane były okazjonalnie. Hydroterapia miała
na celu pobudzenie krążenia i pomoc w oczyszczaniu ustroju przez zwiększenie wydalania przez pory skóry.
Celem stosowania rozmaitych środków wspomagających trawienie była pomoc przeciążonemu przewodowi pokarmowemu podczas trawienia oraz przyswajania substancji odżywczych. Wiele z tych substancji miało
również działanie alkalizujące organizm, tak aby w ustroju nie mogły się już rozwijać bakterie wywołujące
przeziębienie. Do najczęściej zalecanych środków wspomagających trawienie należała soda do pieczenia
rozpuszczona w wodzie (dwanaście przypadków), cytrynian węglowy (dziewięć przypadków) i herbata szafranowa (siedem przypadków). Innymi substancjami zalecanymi niekiedy w tym celu była woda wiązowa i preparaty zawierające pepsynę. Dla ułatwienia oddychania i zmniejszenia innych objawów przeziębienia, trzydziestu jeden osobom doradzono wykorzystanie rozmaitych substancji działających miejscowo. Cayce sugerował
między innymi Ben-Gay, masło kakaowe, Cocoąuininę oraz kombinację łoju baraniego, terpentyny i olejku
kamforowego. Ośmiu osobom Cayce doradził także płukanie gardła roztworami antyseptycznymi, takimi jak
Glikotymolina, na przemian z Listeriną. Czterem polecił wcieranie Ichtiolu i Monoihtiolatu w przekrwione czę-
130
ści twarzy, a dwóm zakrapianie kilku kropli oliwy z oliwek do bolących uszu. Dla zmniejszenia trudności w oddychaniu związanych z katarem lub zapaleniem oskrzeli, Cayce zalecał w dwudziestu ośmiu przypadkach
rozmaite inhalacje. Roztwory do inhalacji oparte były zazwyczaj na czystym alkoholu, do którego dodawano
niewielkie ilości środków wykrztuśnych, takich jak olejek eukaliptusowy, benzoes, balsam tolutański, rektyfikowany kreozol, rektyfikowany olejek terpentynowy i balsam kanadyjski. Roztwory te należało trzymać w pojemniku z ciemnego szkła i wdychać ich opary przez specjalną rurkę. Inną metodą było dodawanie roztworu do
gorącej wody i wdychanie oparów. Niekiedy Cayce wspominał o areozolach wykonanych z roztworów środków do inhalacji, a także o wykorzystaniu nawilżaczy powietrza. Jeśli Cayce polecał wykorzystanie takich
substancji jak narkotyczne środki przeciwbólowe lub leków takich jak strychnina czy chloroform, doradzał pacjentom, by stosowali je pod nadzorem lekarza. Takie zalecenia otrzymało osiemnaście osób. Opieka lekarza
była wskazana zasadniczo wtedy, gdy choroba była naprawdę poważna lub gdy konieczne były specjalistyczne zabiegi. Pośród innych metod leczenia zalecanych przez Cayce'a w przypadku przeziębień, był odpoczynek dla ciała i umysłu – w czterdziestu siedmiu przypadkach, lekka gimnastyka – w siedemnastu przypadkach, i dbałość o ciepło ciała, a szczególnie nóg – w dwudziestu trzech przypadkach. Szesnastu osobom
Cayce zalecił troskę o to, by ich stopy były suche. Siedmiu osobom Cayce polecił dodatkowo spędzać więcej
czasu na świeżym powietrzu, trzem – unikać zimnego i nocnego powietrza, a trzem – unikać tłoku. Dwóm
osobom radził, by przeniosły się do wyżej położonych miejscowości, dwóm polecił zmianę otoczenia lub klimatu, a dwóm innym sugerował, by spędzały więcej czasu na słońcu. W dwu przypadkach dopuszczał umiarkowane palenie, w dwóch innych zachęcał do głębokiego oddychania. Siedemnastu osobom radził, by zachowały konstruktywną postawę, lub wytworzyły lepszą; innemu pacjentowi powiedział by modlił się i uczył. Praktyczna duchowość Cayce'a uwidoczniła się w radzie udzielonej jednemu z chorych, by "zachować równowagę
pomiędzy myśleniem a uczynkami" (826-7), oraz innemu, by "był dobry i przydał się do czegoś" (1683-10).
Opis przypadku
Tylko siedemdziesiąt osób spośród pacjentów, którzy otrzymali odczyty poświęcone przeziębieniom, zdało
relację z wyników leczenia. Wśród nich pięćdziesiąt sześć osób zauważyło poprawę stanu zdrowia, podczas
gdy dziesięć innych nie zastosowało się do rad Cayce'a, a w przypadku dwóch kolejnych wyniki były neutralne lub negatywne. Pomiędzy osobami, u których zaobserwowano poprawę stanu zdrowia w wyniku zastosowania się do porad Cayce'a, był pacjent (numer w katalogu 759), chłopiec, który w wieku od roku do czternastu lat otrzymał cztery odczyty poświęcone przeziębieniom. Objawami jego choroby było zapalenie zatok, bóle gardła i powiększenie węzłów chłonnych. Za każdym razem, kiedy proszono Cayce'a o poradę, przyczyną
przeziębień okazywało się być osłabione wydalanie. W pierwszym odczycie, udzielonym kiedy dziecko miało
rok, Cayce zauważył, że za przeziębienie częściową winę ponosi ząbkowanie i choroba wątroby. W tym czasie Cayce sugerował zastosowanie zabiegów osteopatycznych mających na celu zwiększenie wydalania poprzez układ wydalniczy. Dla zmniejszenia przekrwienia, Cayce zalecał podawanie syropu z cebuli morskiej
i środków przeciwzapalnych albo gorących okładów z cebuli. Przepisał także Castorię, którą dziecko miało
przyjmować po kilka kropli, co pół godziny. Rodzice zgłosili, że zastosowali się do tych rad i uzyskali pozytywne wyniki.
W drugim odczycie udzielonym chłopcu w wieku półtora roku, Cayce przypisał przeziębienie warunkom atmosferycznym spowodowanym zmianą klimatu oraz faktowi zaniechania zabiegów na kręgosłupie, które
uprzednio nie zostały dokończone. Tym razem Cayce polecał większą liczbę zabiegów w rejonie kręgów szyjnych i wyższych piersiowych oraz podawanie syropu z cebuli morskiej. Aby oczyścić ustrój dziecka i zwiększyć wydalanie, rodzice mieli także podawać chłopcu mleczko magnezjowe. Okłady z lodu wykonywane miały być w celu obniżenia temperatury ciała. W trzecim odczycie udzielonym w dwa miesiące później Cayce
przypisywał przekrwienie i infekcję w organizmie dziecka stresowi i nie dokończonym zabiegom w okresie poprzedniej kuracji. Ponownie zalecił syrop z cebuli morskiej, a także narkotyczne środki przeciwbólowe, które
zostały przepisane przez lekarza. Miało to pomóc ciału odpocząć i szybciej powrócić do zdrowia. W czwartym
odczycie udzielonym kiedy chłopiec ukończył czternaście lat, Cayce zalecił dwie dawki Simmon's Liver Regulator dla zwiększenia wydalania, płukanie okrężnicy lub lewatywę, celem lepszego przepłukania okrężnicy,
oraz masaże dodatkowo pobudzające wydalanie. Po przebiciu migdałków podniebiennych, co wykonano dla
zmniejszenia nacisku wynikającego z obecności ropy, wysokiej temperatury i infekcji, Cayce gorąco zalecał
131
chłopcu wypoczynek w łóżku. Równie gorąco polecał półpłynną lub płynną dietę. Po ustąpieniu przekrwienia
i przeziębienia należało zastąpić ją normalnie zbilansowaną dietą. Jako dodatek do diety Cayce polecał Kaldak. Cayce polecał też masowanie co wieczór okolic obolałych węzłów chłonnych przy użyciu mieszanki złożonej z równych ilości łoju baraniego, olejku terpentynowego i kamforowego. Na noc gardło miało być owijane
kawałkiem materiału, lub gazy nasączonej powyższą mieszanką, i otulane suchą flanelką. Z raportu, jaki nadszedł w sześć tygodni później wynikało, że stan zdrowia chłopca uległ poprawie.
R
RAK I GUZY PIERSI
Edgar Cayce udzielił piętnastu odczytów poświęconych rakowi piersi oraz dziesięciu zajmujących się guzami piersi. Ze względu na znaczne podobieństwo przyczyn powstawania i metod leczenia obu chorób, dane
na ich temat zostały tu podsumowane w jednym rozdziale. Diagnozy przeznaczone dla sześciu spośród trzynastu kobiet ujawniły obecność w ich krwi elementów toksycznych oraz niszczycielskich "humorów". Wskutek
występujących w większości przypadków zaburzeń wydalania, toksyny te gromadziły się w węzłach chłonnych, szczególnie w gruczołach piersiowych. W dwóch innych przypadkach, za przyczynę tworzenia się guzów lub raka piersi, Cayce uznał niedobór hormonów. Dwukrotnie wykrył zaburzenia gospodarki chemicznej
we krwi, w jednym przypadku wynikające z nadmiaru potasu, odpowiedzialnego zdaniem Cayce'a za powstawanie guzów piersi.
LECZENIE
Mimo że Cayce nie przepisał dwóch identycznych kuracji dla powyższych schorzeń, z odczytów wyłania
się określony schemat ich leczenia. Szczególny nacisk Cayce kładł na przestrzeganie diety, zastosowanie
elektroterapii oraz wykonywanie zabiegów miejscowych. W dziesięciu przypadkach raka i guzów piersi, dieta
miała być bogata w pokarmy alkalizujące. Unikać należało słodyczy, tłustych i smażonych potraw oraz wszelkich rodzajów mięsa. Wyjątkowo, w pewnych przypadkach, pacjentki mogły jeść ryby i drób. Cayce gorąco
polecał orzechy brazylijskie i migdały.
Z odczytów wynikało, że zawierają one składniki ważne dla zapobiegania chorobom nowotworowym. Cayce uważał, że w leczeniu raka piersi ważne było zastosowanie terapii światłem i elektroterapii, szczególnie
zaś światła ultrafioletowego. Zazwyczaj polecał pacjentce, by na około piętnaście minut przed naświetlaniem,
zażyła 1/8 grana aktywnego popiołu, rozpuszczonego w wodzie. Źródło światła znajdować się miało w odległości około metra od powierzchni ciała.
Aby zapobiec wystąpieniu zaczerwienienia skóry, Cayce polecał używanie płytki z zielonego szkła,
umieszczonej w odległości około czterdziestu pięciu centymetrów od ciała. W kilku przypadkach zalecał inne
formy elektroterapii, w połączeniu z zastosowaniem światła ultrafioletowego. W sześciu przypadkach Cayce
doradzał wykonywanie rozmaitych zabiegów miejscowych, polegających na delikatnym wcieraniu różnych
substancji w piersi oraz ich okolice. Najczęściej stosowaną maścią było masło kakaowe, albo mieszanka aktywnego popiołu i Iodexu. W czterech przypadkach Cayce podkreślił potrzebę zachowania prawidłowego wydalania.
W trzech przypadkach, dla pobudzenia gruczołów, Cayce polecił przyjmowanie, jeden-dwa razy dziennie,
różnych dawek Atomidiny rozpuszczonej w wodzie.
132
Opis przypadku
Cayce udzielił pięciu odczytów pacjentce (numer 4438), u której stwierdził obecność nierakowego guzka
w lewej piersi. Z odczytu wynikało, że nadmiar potasu we krwi chorej wywołał reakcję chemiczną w gruczołach, która z kolei spowodowała nagromadzenie się odpadów w węzłach chłonnych piersi.
W pierwszym odczycie Cayce zalecił pacjentce naświetlania światłem ultrafioletowym, wykonywane trzy
razy dziennie. Przed każdym trzydziestominutowym zabiegiem, kobieta przyjmować miała 1/4 grana aktywnego popiołu rozpuszczonego w wodzie. Przy użyciu dużej lampy, zalecana odległość od skóry wynosiła około
metra (w przypadku zastosowania mniejszej, ręcznej lampki odległość ta wynosiła około osiemdziesięciu centymetrów), przy czym światło miało być skierowane głównie na okolice trzeciego, czwartego i szóstego kręgu
piersiowego. Należy dodać, że światło niemal zawsze nakierowane było na poszczególne odcinki kręgosłupa,
a nie na same piersi. Celem oczyszczenia węzłów chłonnych, chora miała przyjmować po osiem kropli Atomidiny rozpuszczonych w wodzie, dwa razy dziennie, przez dziesięć dni.
Po pięciodniowym okresie odpoczynku należało powrócić do stosowania leku i przyjmować go w takich samych odstępach przez trzy do czterech miesięcy. Jako maść o działaniu miejscowym Cayce przepisał mieszankę Iodexu z 1/4 grana aktywnego popiołu. Codziennie wykonywany miał być delikatny masaż, po którym
piersi przykrywano gazą i, o ile było ono dostępne, futrem królika. Niezmiernie ważna w tym przypadku była
prawidłowa dieta, gdyż nadmiar tłuszczów i protein we krwi mógł spowodować absorbcję do organizmu maści
z Iodexu i aktywnego popiołu, a co za tym idzie, wywołać szkodliwą reakcję chemiczną. Cayce doradzał więc
ściśle wyznaczoną dietę, bogatą w zielone warzywa liściaste i orzechy. Niedopuszczalne było jedzenie mięsa,
tłuszczu, czy potraw oleistych. Należało również zachować wstrzemięźliwość przy spożywaniu warzyw bulwiastych.
W drugim odczycie Cayce ostrzegał kobietę, że nie dość dokładnie czy konsekwentnie stosowała się do
zaleconych metod. Krótko przed trzecim odczytem mąż pacjentki zgłosił, że jego żona poczuła się lepiej, ale
występowało obrzmienie piersi i sączenie przez drobne pęknięcia naskórka. Cayce ponownie podkreślił potrzebę zachowania konsekwencji w wszystkich fazach leczenia stwierdzając, że konsekwencji tej brakowało
w przypadku pacjentki. Doradzał przedłużenie czasu naświetlań o kolejne dziesięć do piętnastu minut. Przed
zabiegiem chora miała przyjmować aktywny popiół. Cayce zmienił też skład maści. Miała się ona teraz składać z 3/4 grana aktywne go popiołu i 1/2 uncji Iodexu. Oprócz tego, Cayce zalecił ziołowe środki przeczyszczające, zawierające podofilinę, leptandrynę, krwawnik, korę szakłaka amerykańskiego i senes.
W trzecim odczycie kobieta zgłosiła pojawienie się pod lewą pachą bolesnego guza ograniczającego ruchy
ręki. Cayce wyjaśnił, że guz powstał wskutek przemieszczenia mięsaka, który umiejscowił się w węzłach
chłonnych pod pachą. Przepisał mieszankę składającą się z liści i korzeni babki zwyczajnej ugotowanych
z dodatkiem masła albo gęstej śmietany. Mieszankę tę należało delikatnie wcierać w guz.
W piątym odczycie Cayce stwierdził, że jeśli wkrótce nie nastąpi poprawa, konieczna stanie się operacja.
W tym przypadku nie są dostępne dalsze raporty. Spośród trzynastu kobiet szukających u Cayce'a pomocy
w kwestii raka piersi, pięć nie przesłało raportów na temat leczenia, a dwie nie stosowały się do porad zawartych w odczytach. Jednakże sześć kobiet, które posłuchały rad Cayce'a, uzyskało dobre wyniki leczenia. Dwie
z nich zgłosiły "całkowite uleczenie" raka i guzów piersi.
RAK MACICY
Spośród sześciu przypadków raka macicy wymienionych w odczytach Cayce, tylko w trzech omawia on
przyczyny choroby. Jej powstanie przypisuje działaniu "niszczycielskich sil" lub szkodliwych organizmów, które wtargnęły do macicy i miednicy, niszcząc zdrowe tkanki i tworząc komórki rakowe.
Cayce udzielił ogółem dwudziestu odczytów poświęconych rakowi macicy, w większości dla kobiet, które
zgłosiły się do niego dopiero wtedy, gdy doszło już do zezłośliwienia nowotworu.
Co za tym idzie, Cayce pomijał zasadniczo dyskusję na temat przyczyn choroby, koncentrując się jeśli nie
na jej wyleczeniu, to na przyniesieniu pacjentkom ulgi.
133
LECZENIE
Większość zaleceń dotyczyła zabiegów elektroterapeutycznych z wykorzystaniem promieni rentgenowskich i ultrafioletowych. Każda z tych metod została wymieniona w dwóch odczytach. Cayce wspominał także
o urządzeniu z radem i zabiegach z promieniami fioletowymi. Czas trwania i intensywność naświetlania zależne były od stopnia zaawansowania choroby. W czterech odczytach Cayce zalecił częste wykonywanie natrysków z rozcieńczonej Atomidiny, Glikotymoliny, Creolinu lub Lizolu. Atomidinę i Glikotymolinę rozcieńczano
zazwyczaj w ilości jednej łyżeczki leku na około litr wody; roztwory Lizolu i Creolinu były znacznie słabsze.
Dla złagodzenia miejscowego bólu Cayce doradzał robienie okładów. Zalecał tu gorące sole Epsom lub
maść z babki zwyczajnej. Okłady miały być umieszczane na brzuchu, w okolicy dróg moczowych albo u podstawy kręgosłupa. W dwóch przypadkach Cayce podał zalecenia dotyczące diety, przy czym kładł nacisk na
spożywanie lekkostrawnych, odżywczych pokarmów. Dwukrotnie zalecił środki przeczyszczające. Czasami
podkreślał także wagę pozytywnego nastawienia. Zachęcał pacjentki, by przyjmowały postawę pełną otuchy,
a nie zastanawiały się nad swoimi problemami, gdyż "lęk przed chorobą i jej skutkiem przynosi tyleż cierpienia
co sama choroba" (4741-1).
Opis przypadku
Ponieważ w przypadku pacjentki oznaczonej numerem 468 choroba weszła już w stan terminalny, wysiłki
Cayce'a skierowane były na zapewnienie chorej komfortu i uwolnienie jej od bólu.
Cayce zalecił podawanie codziennie, pod kontrolą lekarza, środka składającego się z niewielkich ilości
olejku eukaliptusowego, rektyfikowanego olejku terpentynowego, balsamu kanadyjskiego i kodeiny. Aby zapobiec dalszemu szerzeniu się choroby, kobieta co drugi dzień przyjmować miała 1/4 grana aktywnego popiołu.
Po kilku minutach zastosowane miały być promienie fioletowe, skierowane na wyższe kręgi piersiowe, na
okres dwóch-trzech minut. Co pewien czas wykonywane miały być natryski z jednej do trzech kropli Lizolu,
lub trzech do dziesięciu kropli Glikotymoliny, rozpuszczonych w około litrze wody. Zabiegi te miały zabezpieczyć okolice pochwy przed infekcją. Nie nadesłano raportów uzupełniających.
RAK P¸UC
Edgar Cayce udzielił odczytów dla siedmiu osób, w wieku od dziesięciu do sześćdziesięciu lat, cierpiących
na raka płuc. Typowym objawem tej choroby jest skrócenie oddechu, wyczerpanie oraz ostre bóle w płucach
i klatce piersiowej. W pięciu przypadkach Cayce nie rozwodził się nad przyczynami raka. Stwierdził tylko, że
we krwi lub w ustroju obecne są zarazki czy też bakcyle o destruktywnej naturze. Nie wyjaśnił ich pochodzenia ani tego, w jaki sposób przedostały się do organizmu. Wyjątek stanowiły dwa przypadki. Jeden z nich dotyczył dziewczynki, która niechcący wciągnęła do płuc mosiężną szpilkę. Spowodowało to zniszczenie układu
oddechowego. W drugim przypadku poważne przeziębienie wywołało zapalenie dróg oddechowych, w następstwie czego w płucach zgromadził się płyn. Niemal we wszystkich przypadkach poważnie zaburzona była
czynność oddechowa, co wywoływało osłabienie całego organizmu. Niezdolność płuc do natleniania krwi
przyczyniała się do uczucia skrajnego wyczerpania i braku witalności.
U niektórych osób występowały także zaburzenia wydalania, które w jeszcze większym stopniu ograniczały zdolność organizmu do pozbywania się bakterii.
LECZENIE
Aby wspomóc czynność oddechową, w sześciu odczytach Cayce przepisał wykorzystanie środków do inhalacji. Najczęściej zalecał wdychanie oparów jabłkowej brandy. Wypaloną dębową beczułkę należało trzymać w pobliżu źródła ciepła, tak aby opary gromadziły się w pustej części pojemnika. Według Cayce'a wdychanie oparów dwa-trzy razy dziennie wspomagało oddychanie i oczyszczało organizm z toksyn.
Inny polecany czasami środek do inhalacji zawierał niewielkie dawki takich substancji jak rektyfikowany
olejek terpentynowy, olejek z igieł sosnowych i olejek eukaliptusowy, dodawanych do alkoholu etylowego. Po-
134
łowie osób cierpiących na raka płuc Cayce doradzał zażywanie codziennie 1/8 grana popiołu aktywnego,
a następnie stosowanie światła ultrafioletowego lub promieni fioletowych, najczęściej na plecy, na wysokości
płuc. Cayce uważał, że naświetlanie wyzwoli w krwiobiegu reakcję popiołu aktywnego i zapoczątkuje niszczenie komórek rakowych. Czas trwania naświetlań zazwyczaj nie miał przekraczać kilku minut. Cayce wierzył,
że najskuteczniejsze jest zastosowanie naświetlania w ciągu kilku minut po zażyciu popiołu aktywnego.
W jednym przypadku dla złagodzenia bólu zalecił nacieranie ciała w okolicy objętej chorobą maścią z Iodexu,
zmieszanego z popiołem aktywnym. Jednej trzeciej pacjentów Cayce udzielił porad dotyczących diety. Zazwyczaj polecał pokarmy wspomagające wydalanie i prawidłowe przyswajanie, takie jak zielone warzywa liściaste, ryby i drób, wątrobę, żelatynę i ciemne pieczywo. Doradzał tylko niewielkie ilości wołowiny, zabraniał
natomiast jedzenia wieprzowiny. Cayce zachęcał osoby znajdujące się w zaawansowanym stadium choroby
do modlitwy i koncentracji umysłu na samouzdrawianiu poprzez przyjmowanie pozytywnych postaw. Jednemu z pacjentów Cayce mówił, że "aby niszczycielskie siły zostały rozgromione, musi obudzić się w tobie świadomość Boskości".
Opis przypadku
W czterech przypadkach nie nadesłano raportów, albo wynikało z nich, że pacjenci nie zastosowali się do
zaleceń zawartych w odczytach. Mimo że dwie poważnie chore osoby zmarły wkrótce po udzieleniu im odczytów, zgłoszono iż po zastosowaniu metod leczenia zleconych przez Cayce'a ich stan wykazywał pewne oznaki poprawy. W przypadku kobiety, która z pełną wiarą poddała się kuracji, nastąpiła godna odnotowania poprawa, pozwalająca pacjentce, pomimo ciężkiego stanu, w normalny sposób funkcjonować i pracować.
W innym przypadku nie pojawiły się pozytywne efekty. Był to 49-letni mężczyzna (numer 1070). Cayce powstanie raka przypisał infekcji, jaka zaatakowała miękkie tkanki w gardle, płucach i innych częściach ciała.
Choroba poważnie zaburzała oddychanie oraz funkcjonowanie trzustki i wątroby mężczyzny, co z kolei osłabiało wydalanie. Lekarze określili jego stan jako terminalny. Leczenie powinno było trwać dwadzieścia sześć
do trzydziestu sześciu dni. Pacjent miał przyjmować codziennie lub co drugi dzień, 1/8 grana aktywnego popiołu rozpuszczonego w wodzie. W trzy do pięciu minut po połknięciu popiołu, należało zastosować światło ultrafioletowe. Zalecane było także wykorzystanie lampy kwarcowej lub rtęciowej lampy krótkofalowej trzymanej
w odległości 90 do 105 centymetrów od ciała. Cayce doradzał naświetlanie okolicy kręgosłupa ponad płucami
przez jedną i pół, do dwóch i pół minuty. Po rozpoczęciu kuracji z zastosowaniem popiołu aktywnego, Cayce
doradzał mężczyźnie częste wdychanie oparów jabłkowej brandy w beczułce o pojemności w przybliżeniu
trzykrotnie większej od objętości brandy. Cayce radził by dla wytworzenia większej ilości oparów, beczułkę zamkniętą zatyczką przez cały czas trzymać w pobliżu źródła ciepła.
Celem wspomożenia wydalania Cayce polecał wykonywanie w razie potrzeby płukania okrężnicy. Chociaż
namawiał pacjenta, by po pierwszych trzydziestu sześciu dniach leczenia zamówił kolejny odczyt, chory stracił nadzieję na wyzdrowienie, i przestał przestrzegać metod leczenia.
RAK SKÓRY
W siedemnastu odczytach omówionych zostało osiem przypadków raka skóry. Większość pacjentów zauważyła u siebie podrażnienie, zaczerwienienie i pęcherzyki albo otwarte, bolesne rany na skórze głowy
i twarzy. Spośród wszystkich rodzajów raka, rak skóry jest najpowszechniejszy i najłatwiej poddaje się leczeniu. Wyróżniamy trzy główne rodzaje tej choroby: raka komórek podstawowych, raka komórek nabłonkowych
płaskich i czerniaka złośliwego. Ten ostatni to około 5% wszystkich przypadków raka skóry.
Przyczyny raka skóry wymieniane przez Edgara Cayce'a, różniły się we wszystkich przypadkach. Uważał
on, że czynnikiem wywołującym chorobę są zaburzenia wydalania, zaburzenia funkcjonowania tarczycy, infekcje i zatrucia rtęcią. We wszystkich przypadkach, wywołane w ten sposób wewnętrzne zaburzenia miały
ostatecznie wpływać na powierzchniowe krążenie krwi i wydzielanie gruczołów znajdujących się w powłokach
skórnych. W innym przypadku rak skóry spowodowany był dawnym skaleczeniem warg, przez które uszkodzone zostały mięśnie ust. Wywołało to rozwój nieprawidłowych komórek skórnych, szkodliwych dla otaczającej je, prawidłowej tkanki.
135
LECZENIE
W przypadku leczenia raka skóry zalecenia różniły się, tak samo jak przyczyny powstawania choroby.
W czterech przypadkach Cayce polecał w odczytach elektroterapię z pomocą urządzenia z radem, światła
podczerwonego, ultrafioletowego oraz promieni fioletowych. Ostatnie dwa rodzaje zabiegów elektroterapeutycznych miały być wykonywane po zażyciu przez pacjenta niewielkiej ilości węgla lub popiołu aktywnego.
W trzech przypadkach Cayce podkreślał, że ważne było stosowanie prawidłowej, bogato alkalicznej diety,
w skład której wchodziły owoce i warzywa, a niekiedy także ryby, drób i mięso jagnięce, pełnoziarnisty chleb
oraz potrawy mączne. Unikać należało wołowiny, wieprzowiny, cukrów, potraw smażonych i tłustych oraz dużych ilości potraw zakwaszających organizm.
W dwóch przypadkach Cayce przepisał krem z babki zwyczajnej. Jego przygotowanie polegało na ugotowaniu posiekanych liści tej rośliny w śmietance. Powstałą w ten sposób maść wcierało się bezpośrednio
w zrakowaciałą skórę. W dwóch przypadkach Cayce zalecał także nacieranie pleców i kręgosłupa przy użyciu
rozmaitych olejków. Zabiegi te miały pobudzać oraz rozluźniać mięśnie i nerwy. Dodatkowo w dwóch przypadkach Cayce doradzał stosowanie środków przeczyszczających i naparu z dziewanny.
Opis przypadku
W większości przypadków pacjenci nie nadesłali raportów uzupełniających. Jednakże w jednym dostrzeżono poprawę stanu zdrowia, zaś w innym, oznaczonym numerem 4907, odnotowano całkowite wyleczenie.
Ostatni przypadek dotyczył 77-letniego mężczyzny chorego na raka warg.
Cayce przepisał pacjentowi leczenie polegające na codziennym przyjmowaniu ośmiu granów popiołu aktywnego rozpuszczonego w wodzie, a następnie na naświetlaniu górnej części ciała promieniami fioletowymi
od trzech do pięciu minut. Radził także choremu, by włączył do swojej diety więcej potraw alkalizujących, oraz
aby unikał wszelkich postaci ciężkostrawnej skrobii. Mężczyzna zastosował się do rad Cayce'a, po czym zgłosił, że jego choroba została wyleczona.
RAK ˚O¸ÑDKA I JELIT
Rak to nazwa ogólna oznaczająca rozmaite rodzaje złośliwych, nieprawidłowych tkanek nowotworowych,
z których większość rozprzestrzenia się na okoliczne tkanki, a ostatecznie szerzy się w postaci przerzutów,
tworząc nowe ogniska choroby. Nowotwór żołądka wywołuje objawy typowe dla schorzeń wyższego odcinka
przewodu pokarmowego, utratę wagi głównie u osób po czterdziestym roku życia oraz anemię i krwawe stolce. Edgar Cayce udzielił dwudziestu pięciu odczytów dla trzynastu osób cierpiących na raka żołądka i jelit.
Zwalczając nowotwory, Cayce przepisywał kombinacje różnych metod leczenia. Najczęściej rak znajdował
się w zaawansowanym stadium i Cayce stwierdzał w odczytach, że wyznaczone w nich metody nie miały na
celu wyleczenia choroby, a jedynie przedłużenie życia chorego i zmniejszenie bólu. W jednej trzeciej przypadków, jako główną lub dodatkową przyczynę tworzenia się raka Cayce wymieniał osłabienie wydalania. Połowie pacjentów oznajmił, że główną przyczynę choroby stanowiło osłabienie przyswajania, często łączące się
z zaburzeniami wydalania. W kilku przypadkach za powód choroby uznał nadmierne zakwaszenie organizmu.
Niestety, wspólnym mianownikiem wszystkich przypadków było zaawansowane stadium, w jakim znajdował
się nowotwór w momencie zamawiania odczytu. Dwanaście osób zmarło w ciągu sześciu miesięcy od momentu udzielenia ostatniego odczytu; w przypadku jednej osoby Cayce stwierdził, że zagrożenie śmiercią istniało już w momencie udzielania odczytu. Tylko jeden pacjent w trzy lata później zgłosił dobre samopoczucie.
LECZENIE
W ponad połowie odczytów poświęconych rakowi żołądka i jelit Cayce zalecał przyjmowanie aktywnego
popiołu, często w połączeniu z naświetlaniem promieniami ultrafioletowymi. Zadaniem tej metody leczenia było pobudzenie uwalniania tlenu do ustroju, co umożliwiało, w pewnym stopniu, odżywianie organizmu przez
krew. Dawki aktywnego popiołu wahały się od 1/8 do grana. Lek miał być przyjmowany doustnie, dwa razy
136
dziennie, rozpuszczać w szklance wody. Po trzydziestu minutach rozpocząć należało dwu-trzyminutowe naświetlanie promieniami ultrafioletowymi. W połowie przypadków, głównie u tych pacjentów, u których występują również osłabienie wydalania, Cayce wspominał o zmianie sposobu odżywiania. Generalnie zalecał lekkostrawne i łatwo przyswajalne potrawy oraz wywar z mięsa wołowego. W 1/3 odczytów dla pobudzenia wydalania doradzał zastosowanie lewatyw, środków przeczyszczających lub płukania okrężnicy. W innych przypadkach zalecał w tym samym celu okłady z oleju rycynowego stosów osobno lub w połączeniu z solami Epsom. W jednej czwartej przypadków Cayce zalecał nastawianie kręgosłupa, masaże, zaś w dwóch trzecich rozmaite leki ziołowe. W pięciu przypadkach polecił zastosowanie wody wiązowej i/lub herbaty szafranowej,
ze względu ich właściwości antyseptyczne i uśmierzające bóle żołądka. Dwukrotnie pole mieszanki bizmutowe i kredowe, również wspomagające trawienie, a także szklankę wody wapiennej, cynamonowej, bromku
potasu i jodku potasu, zmniejszającą wymioty i nudności. Cayce polecał w odczytach wizualizację, modlitwę
i leczenie dotykiem, dające sposobami przedłużenia życia.
Opis przypadku
W ciągu ośmiu dni Cayce udzielił dwóch odczytów pacjentce z przypadki oznaczonym numerem 2512. Kobiecie tej osiem miesięcy wcześniej usunięto złośliwy nowotwór odbytnicy. W pierwszym odczycie Cayce wyjaśnił, że uczucie wyczerpania i braku tchu stanowiło reakcję odzwierciedlającą zatrucie organizmu. Toksemia
była wynikiem zahamowania wydalania, którego przyczyną był śluz zalegający w okrężnicy. W połączeniu
z zaburzeniami funkcjonowania wątroby i przewodów żółciowych powodowało to zaburzenia w krążeniu wątrobowym. Dla złagodzenia choroby, przez okres trzech dni, na godzinę dziennie w okolicy wątroby i po prawej stronie brzucha umieszczane miały być gorące okład z oleju rycynowego. Aby pobudzić wydalanie, wieczorem trzeciego dnia pacjentka miała przyjąć doustnie dwie łyżki stołowe oliwy z oliwek. Następnego dnia
wykonana miała być ogólna hydroterapia, w tym płukanie okrężnicy. Po dziesięciodniowym okresie odpoczynku proces ten miał być powtarzany co kolejnych dziesięć dni, aż do momentu, gdy nie będzie można stwierdzić obecności śladów śluzu w okrężnicy. Do dietetycznych zaleceń Cayce'a należało spożywanie świeżych
zielonych warzyw, szczególnie zaś tych, które są bogate witaminę B1.
Drugiego odczytu Cayce udzielił w odpowiedzi na szczegółowe pytania kobiety dotyczące przyczyny, leczenia i rozwoju nowotworu. W odczycie tym Cayce określił, że ogólną przyczyną choroby był brak równowagi chemicznej, wskutek czego powstał nowotwór, a następnie w wyniku bliżej nieokreślonych wpływów, zmienił się w postać złośliwą. Cayce zalecał w tym odczycie kontynuowanie hydroterapii w połączeniu z naświetlaniami promieniami ultrafioletowymi, z wykorzystaniem płytki z zielonego szkła. Sugerował także płukanie
okrężnicy słabym roztworem soli i sody. Doradzał picie wywarów z wołowiny, jedzenie owoców cytrusowych,
dostarczanie witaminy Bl5 oraz jedzenie żółtych warzyw; zaś w razie potrzeby dla złagodzenia bólu – przyjmowanie środków narkotycznych. Pod koniec odczytu Cayce wyjaśnił, że zalecone metody nie służą wyleczeniu,
a jedynie przedłużeniu życia. Z późniejszych raportów wynika, że pacjentka zmarła siedem dni po ostatnim
odczycie.
ROPIE¡ UCHA
W przypadku ropnia ucha, czyli miejscowego nagromadzenia ropy, uformowanego w zewnętrznej lub wewnętrznej części ucha, metody leczenia Edgara Cayce'a koncentrowały się na wewnętrznych zaburzeniach,
które jego zdaniem wywoływały chorobę. Wbrew tradycyjnym metodom leczenia polegającym na podawaniu
wewnętrznie antybiotyków w połączeniu z zewnętrznymi środkami ograniczającymi infekcję, Edgar Cayce
w odczytach traktował infekcję ucha jako objaw głębszych zaburzeń. W większości przypadków Cayce stwierdzał, że przyczyną powstania ropnia ucha było nagromadzenie się toksyn w ustroju, co z kolei spowodowane
było osłabieniem wydalania. Cayce zauważył jednak, że przed umiejscowieniem się infekcji w uchu, osłabienie wydalania wywoływało bardziej ogólne zaburzenia.
W dziewięciu spośród szesnastu odczytów ropień ucha spowodowany był osłabieniem krążenia, które
Cayce przypisywał brakowi koordynacji pomiędzy układem limfatycznym a krwiobiegiem. Dodatkowo w niemal połowie przypadków, powodem choroby mogło być osłabienie przyswajania, które Cayce łączył z osłabie-
137
niem wydalania i nieprawidłową dietą. Trzy inne osoby cierpiały na zaburzenia koordynacji pomiędzy autonomicznym a ośrodkowym układem nerwowym. W trzech przypadkach obecne były zaburzenia podstawowej
równowagi kwasowo-zasadowej organizmu.
LECZENIE
Kuracja Cayce'a polegała na miejscowym leczeniu ropnia ucha, przy równoczesnym eliminowaniu przyczyn choroby. W tym celu zalecał sposoby prowadzące do poprawy ogólnego stanu zdrowia pacjenta. Cayce
polecał specyficzne metody leczenia. Jednemu z pacjentów zalecił masowanie rano ucha zewnętrznego przy
użyciu oliwy nicejskiej i olejku kamforowego, a wieczorem przy pomocy oleju rycynowego.
Innemu pacjentowi radził przemywać ucho mieszanką olejku świętego i łagodnym środkiem antyseptycznym dla wyeliminowania źródła infekcji. Jeszcze innemu pacjentowi, 18-miesięcznemu dziecku cierpiącemu
na infekcji prawego ucha i mającemu skłonności do przeziębień, Cayce przepisał środek: składający się z jednej części oliwy nicejskiej i dwóch części olejku świętego Jakuba. Po ogrzaniu tej mieszanki jedną jej kroplę
należało wpuszczać dziecku przed snem do ucha wewnętrznego. Następnego dnia po przebudzeniu ucho na
leżało przemyć alkalicznym środkiem antyseptycznym. (Ponieważ pierwotnie skład olejku świętego Jakuba
został zmieniony przez pominięcie jednego z jego składników, obecnie środek ten nie powinien być stosowany do leczenia chorób uszu.)
Opis przypadku
Przykład całościowego podejścia Cayce'a do organizmu człowieka podczas leczenia choroby znajdujemy
w odczycie numer 3116-1, przeznaczonym dla 33-letniej kobiety cierpiącej na ropień ucha. Pacjentka była bliska utraty słuchu. Ropień ucha powstał wskutek wysokiej temperatury pacjentki. Według Cayce'a u kobiety
występowały zaburzenia trawienne oraz infekcja limfatyczna spowodowana spływaniem śluzu z nosa, gardła
i uszu do przewodu pokarmowego. Powodowało to osłabienie ośrodkowego układu nerwowego pacjentki,
a także jej ogólnego krążenia. Po wstępnym płukaniu okrężnicy Cayce polecił chorej, by przez tydzień poddawała się zabiegom hydroterapeutycznym składającym się z kąpieli parowych, nasiadówek oraz natrysków
igiełkowych. Po tej serii zabiegów wykonany miał być ogólny masaż. W trzecim tygodniu Cayce zalecił kolejne
płukanie okrężnicy, hydroterapię i masaż. Polecił także kobiecie, by udała się do osteopaty specjalizującego
się w schorzeniach uszu, nosa oraz gardła, i by poddała się serii zabiegów dotyczących odcinka piersiowego
i szyjnego kręgosłupa. Cayce radził, by pacjentka zachowywała w diecie równowagę, jedząc kwaśne i zasadowe pokarmy, bogate w witaminy z grupy B.
ROPOTOK
Ropotok, czyli zapalenie zębodołów, jest zaburzeniem charakteryzującym się cofaniem i krwawieniem
dziąseł. W stanie chronicznym może doprowadzić do utraty zębów.
Edgar Cayce udzielił ogółem czterdziestu dwóch odczytów dotyczących ropotoku, trzydziestu pacjentom
w wieku od dwudziestu jeden do sześćdziesięciu pięciu lat. W wielu przypadkach wspomniał o predyspozycji
organizmu do zapadania na infekcję dziąseł. Według Cayce' a określony stan jamy ustnej prowadzi do rozwoju pewnych bakterii atakujących dziąsła i zęby. Początkowo bakterie znajdują sobie miejsce dla rozwoju i rozmnażania na kamieniu nazębnym. Cayce zauważył w odczytach, że kamień powstaje w wyniku pozostawania
na zębach resztek produktów miękkich i przegotowanych. Gnicie resztek na zębach podwyższa kwasowość
jamy ustnej, co kłóci się z jej zwykłym stanem – zasadowym. Kwasowość obniża odporność dziąseł na atak
bakterii, które znalazły już schronienie na kamieniu nazębnym. Jedzenie lub picie bardzo gorących czy zimnych potraw i napojów obniża odporność zarówno dziąseł, jak i zębów. Cayce porównał kształt tych bakterii
do pluskiew z nieco większymi odnóżami. W odczytach stwierdził także, iż w przypadku nagromadzenia toksyn w organizmie, spowodowanego złym krążeniem, nieprawidłowym wydalaniem lub złym przyswajaniem,
jama ustna jest bardziej podatna na atak, podobnie jak pozostałe części ciała, narządy i stawy. Krótko mówiąc, odporność organizmu obniża się w wyniku nadmiernego zakwaszenia.
138
LECZENIE
Cayce nie zmieniał zaleceń dotyczących zapobiegania i leczenia ropotoku. We wszystkich przypadkach,
oprócz dwóch, zalecał wcieranie w dziąsła mikstury zwanej Ipsabem. Nazwa mikstury pochodzi od pierwszych liter składników Ipsabu: jodu (lodine), olejku miętowego (peppermint oil), soli (salt) i sproszkowanego
wiązu kolczastego (bark). (Indianie amerykańscy uważali wiąz kolczasty za "wiąz od bólu zęba"). Cayce
utrzymywał, że składniki Ipsabu zniszczą bakcyle i że wcieranie pomaga w odbudowie i wzmocnieniu dziąseł,
oraz w poprawie krążenia. Z innych sposobów leczenia zalecano masaż dłonią lub szczoteczką przez wcieranie soli i sody (które usuwają kamień), płukanie zębów i dziąseł Glikotymoliną (po natarciu Ipsabem i przepłukaniu wodą) i bliżej nie określone zabiegi dentystyczne. Trzynastu pacjentom Cayce podał zalecenia dietetyczne, doradzając zwłaszcza duże ilości surowych warzyw. Polecał także inne wysoko alkaliczne produkty.
Częściowo należało ograniczyć jedzenie czerwonych mięs, potraw smażonych, cukru i tłuszczów.
W odczytach dla siedmiu pacjentów Cayce zalecał zabiegi kręgarskie koncentrujące się zwykle na kręgach
piersiowych. Sześciu pacjentom doradzał hydroterapię, najczęściej w formie kąpieli w oparach z oczaru.
W sześciu przypadkach doradzał także metody oczyszczania wewnętrznego, w rodzaju płuc okrężnicy.
W czterech przypadkach Cayce zalecił środki alkalizujące i antyseptyczne takie jak Glikotymolina przyjmowana doustnie (co rano trzy do pięciu kropli na pół szklanki wody). W kilku odczytach Cayce doradził wizytę
u dentysty.
ROZEDMA
Rozedma jest chorobą charakteryzującą się nieprawidłową obecnością wietrzą w tkankach ciała. Typowymi objawami rozedmy są zadyszka, osłabienie, brak tchu i bóle w klatce piersiowej. Często pojawia się powikłanie w postaci infekcji układu oddechowego. Edgar Cayce udzielił trzech odczytów poświęconych rozedmie,
a przeznaczonych dla jednej osoby, która zamówiła je pomiędzy trzydziestym pierwszym a trzydziestym trzecim rokiem życia. Pierwotną przyczyną choroby były drżenia nerwowe. Według Cayce'a "witalność (pacjenta)
wyczerpywała się przez płuca".
LECZENIE I OPIS ORZYPADKU
Pierwszą metodą leczenia było podawanie leków wspomagających płi i zmniejszających ból. Preparat który należało przyjmować przez pięć dni składał się z balsamu kanadyjskiego, olejku terpentynowego, benzosolu i heroiny. W odczycie tym Cayce zalecił także masaże ośrodkowego układu nerwowe przy użyciu mieszanki oliwy z oliwek oraz nalewki z mirry. Dieta pacjenta miała być lekka i zawierać głównie lekkostrawne lub łatwoprzyswajalne pokarmu. Pacjent z przypadkiem oznaczonym numerem 5642 zgłosił, że nie udało się zdobyć heroiny, ale zastosował masaże, dzięki którym stan jego zdrowia poprawił się. W drugim odczycie Cayce
polecił środek do inhalacji płuc oparty na alkoholu etylowym, zawierający olejek eukaliptusowy, kreozot, bals,
jodłowy, nalewkę z benzoesu, olejek terpentynowy i balsam tolutański. Jako środek wspomagający trawienie
Cayce polecał tonik ziołowy, zawierający korę dzikiej wiśni i kilka innych składników. W razie konieczności zalecił lewa wy, doradzał też kontynuowanie masaży. Dieta pacjenta zawierać miała di ilości warzyw.
W trzecim odczycie Cayce zalecił kontynuowanie wcześniejszych metod leczenia. Pacjent zastosował się
do porady Cayce' a. Wyniki leczenia były wspaniałe. Pacjent napisał później: Pod każdym względem czuję się
znacznie lepiej.
ROZSTRZENIE OSKRZELI
Rozstrzenie oskrzeli jest przewlekłą chorobą polegającą na rozszerzeniu się przewodów oskrzelowych
wskutek infekcji lub zamknięcia światła oskrzeli. Można ją rozpoznać po przykrym zapachu z ust oraz po nagłych, gwałtownych napadach kaszlu, z odpluwaniem substancji zawierającej śluz i ropę. Dwa odczyty udzielone osobom cierpiącym na rozstrzenie oskrzeli wykazują różnice zarówno przyczyn, jak i leczenia choroby.
139
W przypadku kobiety w wieku około trzydziestu lat, oznaczonym numerem 3220, główną przyczyną choroby
miały być negatywne postawy i uczucia. Przyczyną fizyczną było w tym przypadku poparzenie substancją
chemiczną, która podrażniła gardło, krtań i tchawicę. W przypadku 1467, rozstrzenie oskrzeli u 39-letniego
mężczyzny spowodowane było skutkami nieprawidłowej przemiany materii.
LECZENIE
Metody lecznicze zalecone pacjentce (3220), polegały między innymi na wykorzystaniu środka do inhalacji, cztery albo pięć razy dziennie, i raz do dwóch razy w ciągu nocy. Środek ten składał się z trzydziestu kropli olejku eukaliptusowego, dziesięciu kropli rektyfikowanego olejku terpentynowego, czterdziestu pięciu kropli
złożonej nalewki z benzoesu, trzydziestu kropli rektyfikowanego kreozotu i dwudziestu kropli balsamu tolutańskiego, dodanych do czterech uncji alkoholu etylowego. Zalecanym dodatkiem do diety była łyżeczka soku
z wołowiny dziennie, tabletki witaminy B complex zażywane co wieczór przed snem, i duże ilości owoców morza. Oprócz tego raz w tygodniu wykonywane miały być delikatne masaże przy użyciu masła kakaowego,
wstępujące od dziewiątego kręgu piersiowego do podstawy czaszki. Cayce zalecał pacjentce zmianę postawy
życiowej i emocji. Powiedział jej, aby oddała swoje ciało i umysł służbie Bogu. Pacjentowi (numer 1467) Cayce doradzał wykonywanie zabiegów osteopatycznych w momentach, gdy wystąpią zaburzenia trawienia, bóle
głowy albo ostre bóle pozostałych części ciała. Zalecał także masaże i środki przeczyszczające – mieszanki
roślinne lub sole mineralne.
RÓ˚A
Róża jest ostrym stanem zapalnym skóry wywołanym przez zakażenie paciorkowcami ropnymi. Do jej objawów zaliczać się może ból, złe samopoczucie, dreszcze i umiarkowana gorączka. Jasnoczerwona plama
pojawia się często w kąciku nosa lub na policzku. Edgar Cayce udzielił trzem osobom siedmiu odczytów poświęconych róż. Chociaż Cayce różnie tłumaczył pochodzenie róży, można zauważyć pewien wspólny mianownik. W przypadku oznaczonym numerem 409 stwierdził, że wydzieliny z samej skóry zatruwają organizm,
a następnie oddziałują na wydalanie i inne funkcje ciała pacjentki.
W odczytach przeznaczonych dla chorej (numer 1014) uznał, iż przeziębienie i przekrwienie płuc oraz innych narządów, było odpowiedzialne za osłabienie krwi i nerwów. Wyjaśniał, że podczas gdy organizm próbował przywracać równowagę w różnych układach, obniżyła się jego odporność na chorobę, pozwalając na
wtargnięcie infekcji. Trucizny będące wynikiem choroby przyczyniały się do degeneracji narządów odpowiedzialnych za przemianę materii. Głównym problemem u dziesięcioletniej dziewczynki (przypadek nr 5479), był
brak koordynacji pomiędzy mózgiem a resztą ciała. Cayce stwierdził, że ów brak koordynacji był po części wynikiem powikłań po zastosowań naparstnicy przepisanej przez lekarza. Lek ów spowodował powstanie objawów róży. Istniało prawdopodobieństwo, że organizm dziewczynki nigdy już całkowicie nie powróci do normy.
Objawami wspólnymi we wszystkich trzech przypadkach było osłabień przemiany materii oraz zaburzenia
krążenia. Wspólnym mianownikiem w pierwszych dwóch przypadkach była infekcja.
LECZENIE I OPIS PRZYPADKU
Cayce stosował różne metody leczenia róży. Kuracja przeznaczona dla pacjentki z przypadkiem 1014 polegała na zastosowaniu lewatyw olejowych, toniku ziołowego i masażu. W kuracji dla dziewczynki (5479),
Cayce także zalecał masaż i tonik ziołowy, syrop z cebuli morskiej, środek pobudzający serce oraz wykorzystanie leczenia "radioaktywnego" ze złotem. W czterech odczytach udzielonych 21-letniej kobiecie (numer
409), Caye stwierdził, że choroba przedostała się do tkanki mięśniowej nóg, zaburzają zdolność chodzenia.
Trujące wydzieliny pochodzące z obszarów uszkodzone skóry, krążyły w ciele pacjentki osłabiając wydalanie
i układ krążenia. W następstwie osłabienia krążenia pojawiło się zapalenie żołądka, odpowiedzialne z słabe
trawienie. Oprócz podanych wyżej metod leczenia Cayce zwiększył dzienną dawkę aktywnego popiołu do pół
grana. Kobieta zaobserwowała pewną poprawę, po czym zamówiła drugi odczyt. Poza aktywnym popiołem
140
Cayce polecił przykładowe danie dwa razy w tygodniu wilgotnych okładów nasączonych dziewanną na górne
partie nóg, gdzie róża spowolniła krążenie włosowate. Zalecił także codzienne masaże z wykorzystaniem oliwy z oliwek i nalewki z mirry, zmieszanych w równych ilościach. Poinstruował, że mieszankę należy wcierać
w kierunku korpusu ciała, aby wspomóc wydalanie toksyn i poprawić krążenie. Zamiast nastawiania kręgosłupa, na całej jego długości miały być wykonywane zabiegi przy pomocy elektrycznego aparatu do masażu.
Cayce podkreślał wagę przestrzegania zrównoważonej, przeczyszczającej diety. Kładł też nacisk na przebywanie na świeżym powietrzu. W trzecim odczycie przeznaczonym dla tej pacjentki stwierdzono poprawę.
Cayce radził kobiecie, by kontynuowała tę samą kurację wykorzystując dodatkowo promienie fioletowe, a także wykonując poranną i wieczorną gimnastykę. Stan pacjentki najwyraźniej uległ na pewien czas poprawie,
ale zwróciła się do Cayce'a z prośbą o czwarty odczyt, kiedy nastąpił nawrót choroby. Cayce stwierdził, że był
on wynikiem braku rozwagi kobiety, a także wewnętrznego osłabienia. Zalecił wcześniejszą kurację oraz picie
naparu z nasion arbuza, dla poprawienia wydalania przez nerki i pęcherz. Napar przygotowywano zaparzając
przez trzydzieści do pięćdziesięciu minut piętnaście gramów zmiażdżonych nasion arbuza w ćwierci litra wody. Jedna łyżka stołowa przyjmowana miała być trzy, cztery razy dziennie, przez dwa lub trzy dni.
RWA KULSZOWA (ISCHIAS)
Rwa kulszowa objawia się bólem nerwu kulszowego, spowodowanym zapaleniem lub uszkodzeniem nerwu. Objawy towarzyszące to odrętwienie, mrowienie i nadwrażliwość nerwu, a w późniejszym stadium zwyrodnienie mięśni.
Edgar Cayce uważał rwę kulszowa za symptom innych problemów zdrowotnych, wynikających przede wszystkim
z podwichnięć kręgosłupa, nieprawidłowego wydalania bądź jednego i drugiego. Według Cayce'a podwichnięcia
w partii lędźwiowo-krzyżowo-guzicznej oddziałują na podstawę nerwu kulszowego, wstrzymując przepływ impulsów
nerwowych do kończyn dolnych, często powodując skurcz mięśni i ból. Niekiedy schorzenie było wynikiem uszkodzeń, innym razem wynikało z zaburzeń wewnętrznych, takich jak zatrucie krwi. W przypadku, gdy dolegliwość wiązała się z nieprawidłowym wydalaniem, często jej przyczyną była także nadmiernie kwasowa dieta, zaparcia, przepracowanie i stres psychiczny. Cayce uważał, że tworzący się w ten sposób nadmiar toksyn uciska nerwy, co z kolei
odbija się na normalnym przepływie impulsów w kończynach dolnych, a czasem powoduje dalsze obciążenia kręgosłupa i inne kłopoty zdrowotne. Jeżeli chodzi o inne przyczyny rwy kulszowej, Cayce wspominał w odczytach o zatorach, infekcjach, negatywnych nastawieniach, osłabieniu i niedoborach endokrynologicznych.
LECZENIE
Cayce uważał wyleczenie rwy kulszowej za możliwe pod warunkiem, że pacjenci wytrwale zastosują się do
jego zaleceń. Leczenie koncentrowało się przede wszystkim na pobudzeniu wydalania, odbudowaniu nerwów
i ogólnej witalności organizmu, korektach kręgosłupa i uśmierzeniu bólu. By ułatwić wydalanie, Cayce przepisywał rozmaite mieszanki ziołowe, płukanie okrężnicy, lewatywy, środki przeczyszczające, naprzemiennie roślinnego i mineralnego pochodzenia. Dwukrotnie doradził hydroterapię (zwłaszcza parówki kabinowe) i okłady
z oleju rycynowego. W ponad połowie odczytów polecił dietę lekkostrawną, wysoko alkaliczną, z produktów
wzmacniających krew i nerwy. Przede wszystkim zalecał surowe, świeże warzywa, owoce i soki owocowe,
a także wywary z mięs i rosoły. Z umiarem (a w niektórych przypadkach wcale) należało jeść mięso, ryby,
drób, jagnięcinę, wątrobę i dziczyznę, a także produkty skrobiowe i cukier. Zalecano niewielkie porcje miodu.
Dla wzmocnienia organizmu Cayce przepisywał zioła.
Głównym sposobem odbudowania nerwów i pobudzenia całego organizmu była elektroterapia. W niemal
połowie przypadków Cayce polecał różnego rodzaju środki elektroterapeutyczne, najczęściej Ogniwo Mokre,
przeważnie z chlorkiem złota, jak również "fioletowe promienie", naświetlania ultrafioletem i diatermę.
Ponadto w ponad połowie przypadków Cayce zalecał zabiegi kręgarskie, zwykle wykonywane w niższych
partiach pleców, łagodnie i stopniowo odciążające nerwy i przywracające właściwe funkcjonowanie kręgosłupa. Często zalecał serie zabiegów kręgarskich, początkowo ogólnych, rozluźniających, przechodzące stopniowo do poważniejszych korekt. W niektórych przypadkach zabiegi kręgarskie łączono z innymi środkami
leczniczymi, takimi jak parówki kabinowe, masaże, hydroterapia i diaterma. Przepisywano także same masaże. Chociaż Cayce zalecał środki medycyny konwencjonalnej takie jak aspiryna, większą wagę przykładał do
141
uśmierzającego ból leczenia miejscowego, głównie do gorących okładów mających rozluźnić i rozpuścić zatory. Przy bólach nerwów i ścięgien najczęściej polecał gorące kataplazmy z soli emskiej na niższe partie pleców oraz nerw kulszowy. Stosowano dwa rodzaje okładów – gorące okłady z tabletek zwykłej soli (na sucho)
i z soli emskiej rozpuszczonej w wodzie. Okłady z suchej soli Cayce zalecał jako lek sam w sobie lub jako środek pomocniczy we wchłanianiu innych substancji. W kilku odczytach zalecił okłady z Glikotymoliny i parówki
z soli. W innym odczycie doradzał wilgotne okłady z dziewanny przykładane na piersi i plecy.
Opis przypadku
W typowym odczycie dotyczącym ischiasu Cayce przyczyny schorzenia upatrywał w dawnym uszkodzeniu
niższego kręgu piersiowego, które zakłóciło koordynację pomiędzy układami nerwowymi – autonomicznym
a ośrodkowym, i zwolniło proces trawienia stopniowo powodując gromadzenie się toksyn w organizmie. Jednocześnie w partiach lędźwiowych powstały zmiany patologiczne, uciskając nerw kulszowy. W rezultacie pacjent (numer 5017) cierpiał na zapalenie nerwu. Leczenie rozpocząć należało od serii łagodnych, stopniowo
coraz poważniejszych zabiegów osteopatycznych, które miały zlikwidować zatory. Po trzech, czterech zabiegach Cayce doradzał połączenie ich z diatermą. Zalecał także płukanie okrężnicy powtarzane tak długo, dopóki w stolcu nie przestanie pojawiać się śluz.
Przeciwbólowo Cayce polecał okłady z Glikotymoliną przykładane do dziewiątego dolnego kręgu piersiowego i przykrywane gorącymi okładami z suchej soli. Po pierwszych ośmiu, dziesięciu zabiegach zalecał ich
przerwanie na miesiąc (nie dotyczyło to innych zaleceń) i powtórzenie ośmiu kolejnych serii zabiegów. Doradzał także zażywanie witaminy B complex.
RWA KULSZOWA I REUMATYZM
Rwę kulszowa często uważa się za rodzaj reumatyzmu, bolesnej dolegliwości usztywniającej stawy i prowadzącej do ich zapaleń. Rwa kulszowa dotyczy bezpośrednio nerwu kulszowego, który zaczynając się
u podstawy kręgosłupa, biegnie przez całą długość nogi. Ostry ból w biodrze, niższej partii pleców i nóg może
spowodować kłopoty, a nawet uniemożliwić chodzenie. Objawy towarzyszące to odrętwienie, mrowienie
i nadwrażliwość nerwu, a w końcu zwyrodnienie mięśni. Ogółem Cayce udzielił osiemdziesięciu dwóch odczytów dla sześćdziesięciu sześciu pacjentów cierpiących na ischias lub zagrożonych powstaniem tej choroby.
Przejrzeliśmy wszystkie odczyty dotyczące reumatyzmu i około połowę odczytów dotyczących ischiasu i wybraliśmy trzydzieści reprezentatywnych dla całości. Ponieważ przyczyny i sposoby leczenia obu dolegliwości
są bardzo podobne, będziemy rozpatrywać je razem. Cayce uważał reumatyzm za poważne zaburzenie koordynacji pomiędzy nerwem kulszowym i układem ośrodkowym, co wpływa na koordynację mięśni kończyn dolnych. Zaburzenia te były wynikiem uszkodzeń kręgosłupa w partii lędźwiowo-krzyżowo-guzicznej, powstałych
na skutek blokad podstawy nerwu kulszowego, i zakłócały przepływ impulsów nerwowych w kończynach dolnych, niekiedy tak poważnie, że powodowały bolesne skurcze mięśni nóg.
Problemy dolnych partii kręgosłupa mają różne przyczyny. Chociaż jedną z nich mogły być uszkodzenia,
za najczęstszą przyczynę Cayce uważał nadmiar toksyn w organizmie, wynikający z nieprawidłowego wydalania, zatoru, infekcji lub czynników z tym związanych. Nagromadzenie toksyn w jelitach lub narządach wydalniczych powodowało ucisk na kręgosłup, odchylając normalny przepływ impulsów do kończyn dolnych. Złe
wydalanie często wiązało się bliskich z takimi czynnikami, jak nadmiernie kwasowa dieta, zaparcia, przeciążenie i ogólne osłabienie. W dwóch przypadkach do ogólnie złego stanu zdrowia przyczyniły się negatywne
postawy psychiczne.
LECZENIE
Cayce przewidywał poprawę lub całkowite wyleczenie dolegliwości reumatycznych, pod warunkiem, że pacjenci skrupulatnie zastosują się do jego zaleceń. Leczenie koncentrowało się głównie na korektach kręgosłupa, zmianie diety, odbudowie nerwów i ogólnych sił żywotnych, pobudzeniu krążenia, polepszeniu wydalania
i na chwilowym uśmierzeniu bólu, do momentu aż choroba nie zostanie całkowicie wyleczona.
142
W dziewiętnastu przypadkach Cayce zalecił zabiegi kręgarskie, generalnie skupiające się na partii lędźwiowo-krzyżowo-guzicznej, łagodnie i stopniowo zmniejszające odchylenia impulsów nerwowych i przywracające
właściwą koordynację kręgosłupa. Często doradzano serię zabiegów w celu rozluźnienia, lecz stosowano także
poważniejsze korekty kręgosłupa. W niektórych przypadkach zabiegi należało łączyć z innymi metodami leczenia, parówkami, hydroterapią i masażami. Cayce najczęściej podkreślał znaczenie zdrowego odżywiania, doradzając zwłaszcza produkty lekko strawne, przeczyszczające, zasadowe oraz wzmacniające krew i nerwy.
Przede wszystkim świeże, surowe lub gotowane warzywa, owoce i soki owocowe, kasze pełnoziarniste, wywary
z mięs i buliony. Produkty wysokoskrobiowe, słodycze i wołowinę należało jeść z umiarem lub w najcięższych
przypadkach – wcale. Dopuszczano ryby, drób, jagnięcinę, wątrobę i dziczyznę, zakazując jedzenia wieprzowiny
i potraw smażonych. W czternastu przypadkach, dla szybszej odbudowy nerwów, Cayce zalecił zastosowanie
różnego rodzaju elektroterapii, w tym Mokrego Ogniwa, leczenia "radioaktywnego" lub "fioletowych promieni".
Kuracja tego typu miała również poprawić krążenie i odnowić cały organizm. Zalecone w dwunastu przypadkach
masaże stanowiły ważny środek pobudzania krążenia. Przeprowadzane wieczorami, miały także działać relaksujące i ułatwiać zasypianie. Podobnie jak w przypadku zabiegów kręgarskich, masaże koncentrowały się
przede wszystkim na partii lędźwiowo-krzyżowo-guzicznej i na kończynach dolnych. Stosowano do nich olejek
arachidowy i inne mieszanki. Często Cayce doradzał łączenie masaży z innymi metodami leczenia, takimi jak
zabiegi kręgarskie, hydroterapia, elektroterapia i okłady.
Często dla usunięcia z organizmu nadmiaru toksyn Cayce zalecał stosowane na przemian naturalne środki
przeczyszczające, takie jak sól emska, sól Rochelle, Sal Hepatica oraz lewatywy i płukanie okrężnicy. Przepisane w kilku przypadkach zioła wzmacniające miały także łagodne działanie przeczyszczające i poprawiały wydalanie. Jako środek alkalizujący Cayce dwukrotnie doradził rozpuszczony w wodzie dwuwęglan sodu. Dla uśmierzenia bólu, zlikwidowania zatoru, i rozluźnienia, Cayce zalecał różnego rodzaju gorące okłady na chore miejsca.
W razie bólów nerwów i ścięgien, najczęściej polecał okłady z gorącej soli przykładane do niższych partii pleców.
Stosowano dwa rodzaje okładów: gorące ze zwykłej suchej soli stołowej oraz okłady z płótna zanurzonego w gorącym nasyconym roztworze soli emskiej. Okłady z soli Cayce polecał stosować osobno lub jako pomoc we
wchłonięciu innych substancji, takich jak Glikotymolina. Ponadto dwukrotnie wspominał o okładach z borowiny
i oleju rycynowego przykładanych w okolicach brzucha. W trzech przypadkach Cayce zalecił inne środki przeciwbólowe, takie jak "pędzlowanie" niższej partii pleców mieszanką nalewki z opium i tojadu, a później kąpiel parowa. W kilku przypadkach Cayce zalecił hydroterapię, najczęściej w postaci kąpieli parowych, czasem w połączeniu z gorącą kąpielą lub nacieraniem. W dwóch przypadkach polecał zmianę nastawienia. Jednemu z pacjentów radził, by nie krytykował tak ostro innych ludzi, a nauczył się im wybaczać.
RWA KULSZOWA
Opis przypadku
Raporty uzupełniające wskazują, że trzynastu pacjentów odnotowało poprawę stanu zdrowia. Stopień poprawy, od niewielkiego polepszenia do całkowitego wyleczenia, w dużym stopniu zależał od skrupulatności
w stosowaniu przepisanego leczenia. Jednym z pacjentów, którzy wyzdrowieli był 56-letni mężczyzna, z przypadkiem oznaczonym numerem 2516, cierpiący na tak poważne zapalenie nerwu kulszowego, że miał trudności z chodzeniem. Cayce przypisał jego schorzenie nagromadzeniu toksyn w organizmie wynikającemu
z obciążeń nerwów oraz podwichnięć kręgosłupa i uszkodzeń w wyższej partii lędźwiowej powodujących zator i napięcia. Odchylenia u podstawy nerwu kulszowego utrudniały przepływ impulsów w kończynach dolnych. Leczenie rozpoczęto od stosowania przed snem "fioletowych promieni", jednorazowo do półtorej minuty. Zabiegi należało przeprowadzać od podstawy czaszki wzdłuż kręgosłupa. W razie konieczności zażycia
środków przeciwbólowych po pierwszym zabiegu, Cayce doradzał aspirynę lub Alka-Seltzer.
Następnego dnia Cayce polecał wykonanie zabiegów osteopatycznych, skupione przede wszystkim na odcinku pomiędzy dziewiątym kręgiem piersiowym a podstawą kręgosłupa. Wieczorem na niższe partie pleców
przykładano mokre okłady z soli. Następnego wieczoru ponownie stosowano "fioletowe promienie", a dzień
później dalsze zabiegi kręgarskie. Dalej Cayce zalecił zażywanie co godzinę po pół łyżeczki syropu figowego
i Castorii, aż do zupełnego opróżnienia butelki. Kolejnego dnia polecił zażycie dwóch czubatych łyżeczek Sal
143
Hepatica rozpuszczonych w szklance wody. Radził, by pacjent przez dwa dni nie obciążał stóp i nie wstawał.
W kolejnych dniach Cayce zalecał wykonywanie dalszych zabiegów kręgarskich poprzedzonych parówką.
Dieta powinna zawierać wiele łatwoprzyswajalnych produktów, takich jak kasze, mleko, owoce, warzywa, wywar z wołowiny i rosół z kurczaka.
W drugim odczycie Cayce odnotował pewną, chociaż jeszcze zbyt małą poprawę. Zalecił "pędzlowanie"
partii lędźwiowo-krzyżowej, ścięgien i nerwów kończyn dolnych mieszanką nalewki z opium i nalewki z tojadu
w proporcji 3:1. Następnie radził wykonanie okładów z soli emskiej w celu dalszego rozluźnienia chorych
miejsc, a po nich zastosowanie zabiegów kręgarskich. Cayce doradzał pacjentowi zachowanie spokoju i przynajmniej dwa lub trzy wypróżnienia dziennie. Chory powinien kontynuować leczenie promieniami ultrafioletowymi i właściwie się odżywiać. Pacjent (2516) zgłosił później, że stosował się do zaleceń Cayce'a, aż do całkowitego wyleczenia i odzyskał pełne zdrowie.
REUMATYCZNE ZAPALENIE NERWU KULSZOWEGO
Opis przypadku
Przypadek 647 dotyczył kobiety, która nadwerężyła się od dźwigania ciężko chorego męża. W pierwszym
z trzech odczytów Cayce odnotował ogólne osłabienie, stwierdzając, że nadwyrężenie organizmu wynika
z kłopotów i przepracowania, które przeciążając kończyny i inne części ciała, doprowadziły do osłabienia krążenia, wydalania i spowodowały uczucie zmęczenia. Dla ułatwienia trawienia i uspokojenia nerwów Cayce
przepisał chorej mieszankę ziołową zawierającą pepsyny mleczanowe, mleczko bizmutowe, wyciąg z chininy
i nalewkę z waleriany. Ponadto, aby zmniejszyć napięcia i poprawić koordynację nerwową, zalecił co najmniej
dziesięć do osiemnastu ogólnych masaży osteopatycznych wykonywanych około trzech razy na tydzień oraz
masaże szwedzkie raz dziennie.
W drugim odczycie udzielonym dziesięć miesięcy później, Cayce stwierdził brak poprawy. Pacjentka nadal
była wyczerpana i cierpiała na rozwijający się reumatyzm, mocznicę oraz początki cukrzycy. Cayce stwierdził,
że przyczyną reumatyzmu było nagromadzenie się toksyn w organizmie chorej. Drugi z odczytów koncentrował się przede wszystkim na diecie. Cayce zalecał chorej unikanie potraw skrobiowych, a zwłaszcza cukrów,
które pogłębiały jej kłopoty zdrowotne. Ze słodyczy jeść mogła jedynie miód w plastrach. Cayce doradzał jej
przede wszystkim warzywa i owoce. Mięso ograniczono do ryb, wątroby, flaków, drobiu i podrobów, ale nie
w postaci smażonej. W trzecim odczycie wykonanym dwa tygodnie później, Cayce nadal donosił o reumatyzmie i postępujących bólach. Jednakże bóle przypisał chwilowemu nagromadzeniu toksyn w organizmie spowodowanemu zmianą diety na bardziej alkaliczną. Złe samopoczucie było także związane z nieprawidłowym
funkcjonowaniem nerek, co wywołało ściągnięcie nerwu kulszowego.
Aby zmniejszyć ból, Cayce zalecił "pędzlowanie" partii lędźwiowej i bioder mieszanką nalewki z opium i tojadu w proporcji 3:1. Następnie doradził wykonanie gorących okładów z soli emskiej. Leczenie należało kontynuować do chwili ustania bólu. Równocześnie Cayce polecał napar z nasion arbuza, przygotowany poprzez
namoczenie łyżeczki pokruszonych nasion w połowie litra wody. Napar należało pić dwa lub trzy razy dziennie
przez dwa, trzy dni, i ponownie po dwu - trzydniowej przerwie. Należało kontynuować stosowanie wcześniejszych zaleceń leczniczych. Po zastosowaniu się do rad zawartych w trzecim odczycie, bóle zaczęły słabnąć,
a chora odzyskała spokój. Tydzień później syn pacjentki przekazał, że matka czuje się o wiele lepiej. Trzydzieści lat później kobieta nadal żyła i była niezwykle aktywna, nie uskarżając się na ból ani na większość chorób
powszechnych w jej wieku.
RZE˚ÑCZKA U KOBIET
Rzeżączka jest zakaźnym zapaleniem błon śluzowych narządów płciowych. Przenoszona jest głównie
podczas stosunku płciowego. Do objawów choroby zaliczać się może ból i pieczenie podczas oddawania moczu oraz wydzielanie śluzu. Mogą pojawić się inne powikłania, takie jak zapalenie pochwy.
Cayce udzielił dwunastu odczytów pięciu kobietom cierpiącym na rzeżączkę. Czterem z nich wyjaśnił, że
144
choroba była po części lub całkowicie wynikiem ich negatywnych postaw albo emocji. Na przykład w odczycie
udzielonym pacjentce, której przypadek skatalogowano pod numerem 272, Edgar Cayce stwierdził, że "przyczyny są zarówno fizyczne jak i psychopatologiczne". W odczycie tym opisał fizyczny rozwój choroby oraz jej
silny związek z negatywnymi postawami. W około połowie przypadków, krew pacjentek zawierała bakterie,
które powinny być wydalone poprzez przewód pokarmowy. Jednakże w przypadku rzeżączki zarazki te przedostały się do układu krążenia, powodując powstanie takich powikłań jak powiększenie wątroby oraz nadmierne zakwaszenie nerek.
LECZENIE
Leczenie rzeżączki, jak wspomina Cayce w odczytach, zasadniczo składało się z serii zabiegów płukania
pochwy oraz nasiadówek, ograniczeń dietetycznych, a także zmiany postawy. W około połowie przypadków
Cayce rozważał możliwość operacji (zazwyczaj nie określał, o jaki rodzaj operacji mu chodziło, ale prawdopodobnie było to wyłyżeczkowanie jamy macicy), jeśli istniała możliwość, że choroba ulegnie zezłośliwieniu.
Jednakże najczęściej Cayce doradzał płukanie pochwy. W czterech z pięciu przypadków, jako środek antyseptyczny używany do płukania, Cayce zalecał Creolin (mocno rozcieńczony). W połowie przypadków sugerował zastosowanie rozcieńczonej Atomidiny, ze względu na jej antyseptyczne właściwości. Niektórym kobietom radził, by zmieniały roztwory stosowane do płukania, zarówno dla oczyszczania, jak i zalkalizowania pochwy. Nasiadówki Cayce zalecał w 75% przypadków. Roztwory do nasiadówek zawierały nalewkę z mirry zagotowaną w wodzie ze słodką żywicą, balsamem tolutańskim albo aloesem. W około połowie przypadków jako substancja pobudzająca pracę gruczołów zalecana była Atomidina. W dwóch przypadkach, aby przyspieszyć powrót do zdrowia Cayce zalecał zastosowanie promieni fioletowych. Polecał prawidłową, zasadową
dietę. Unikać należało mięsa, tłuszczów i ryb, zaś ograniczyć słodycze i skrobię.
Opis przypadku
Cayce udzielił ośmiu odczytów 32-letniej kobiecie chorej na rzeżączkę. Prosiła ona o diagnozę oraz o potwierdzenie swoich podejrzeń odnoszących się do romansu męża i siostry. W pierwszym odczycie udzielonym
pacjentce (numer 272), Cayce skupił się na jej chorobie i wyjaśnił, że do powstania obecnego stanu przyczyniła się jej postawa: " Stwierdzamy tu wielkie nagromadzenie trosk, przechowywanie w umyśle sil agresji, niezadowolenia i niepokoju skierowanego przeciwko ludziom, które wywołało szkodliwe wpływy." Podwichnięcia
w czwartym kręgu lędźwiowym uwydatniły ten brak równowagi, zwiększając ilość wydzieliny z narządów znajdujących się w miednicy.
Cayce radził kobiecie, by zmieniła swoje nastawienie, by nauczyła się przebaczać. Przepisał tonik ziołowy,
który miał uspokoić jej nerwy, a także zmienić siły wibracyjne w ustroju. Zabiegi osteopatyczne miały być wykonywane w odcinku szyjnym, lędźwiowym i w obrębie wyższych kręgów piersiowych.
W drugim odczycie Cayce sugerował pacjentce wykonywanie dwa razy dziennie płukania pochwy Lizolem
(mocno rozcieńczonym) albo innym środkiem aseptycznym o podobnych właściwościach. Aby zmniejszyć
upławy, dolny odcinek kręgosłupa oraz okolica łonowa pacjentki miały być naświetlane promieniami fioletowymi. W tym punkcie Cayce wymienił tonik ziołowy na inny, pomagający oczyścić organizm. Zabronił chorej jedzenia mięsa, tłuszczu i tłustych pokarmów.
Jako główną część diety polecał warzywa, szczególnie strączkowe i liściaste. W późniejszych odczytach
Cayce sugerował wykonanie łyżeczkowania dla złagodzenia choroby. W celu wyleczenia infekcji należało robić natryski z wykorzystaniem Creolinu (pół łyżeczki na około cztery litry wody), a następnie Atomidiny (trzydzieści mililitrów rozpuszczone w trzech litrach wody).
Cayce zalecał też wewnętrzne stosowanie Atomidiny. Lek miał być przyjmowany dwa razy dziennie, po
pięć do ośmiu kropli rozpuszczonych w połowie szklanki wody. Cayce polecał również od czasu do czasu
środki przeczyszczające. Z późniejszych raportów wynika, że stan zdrowia kobiety stopniowo uległ poprawie,
a ostatni list wskazywał, iż jej postawa życiowa stała się znacznie bardziej pozytywna.
145
RZE˚ÑCZKA U M¢˚CZYZN
Rzeżączka w przypadku mężczyzn z początku charakteryzuje się pieczeniem podczas oddawania moczu,
oraz surowiczą lub mleczną wydzieliną. W kilka dni później ból nasila się, a wydzielina staje się żółta i obfita, czasami zabarwiona krwią. Edgar Cayce udzielił osiemnastu odczytów dziewięciu mężczyznom cierpiącym na rzeżączkę. Większość odczytów skupiała się głównie na leczeniu choroby.
Ogólnie stwierdził, iż objawy rzeżączki spowodowane są infekcją w okolicy narządów płciowych. W wielu przypadkach utrzymywał, że infekcja wprowadziła substancje toksyczne do krwi i węzłów chłonnych, co przyczyniało
się do zaburzeń trawienia i braku koordynacji pomiędzy ośrodkowymi a autonomicznymi centrami nerwowymi.
Problemy z wydalaniem występowały także wskutek bolesnego oddawania moczu i zwężenia cewki moczowej
lub ujścia pęcherza moczowego.
LECZENIE
Najbardziej rozpowszechnioną metodą leczenia, wymienioną w siedmiu przypadkach, było płukanie członka z użyciem strzykawki do płukania cewki moczowej. Zalecane kilka razy w tygodniu, płukania te miały oczyścić pęcherz i okolicę gruczołu krokowego oraz zapobiec zwężeniu cewki moczowej. Najczęściej wykorzystywany roztwór składał się z Atomidiny rozpuszczonej w wodzie destylowanej.
Zazwyczaj dodawano siedem do dziesięciu kropli Atomidiny do trzydziestu mililitrów destylowanej wody.
W większości przypadków Cayce określał ścisłe zasady dietetyczne. Nie zalecał wołowiny ani wieprzowiny,
tłuszczu oraz skrobi pochodzącej na przykład z białego pieczywa, ziemniaków i ryżu.
Gorąco polecał owoce i zielone warzywa liściaste. W trakcie leczenia odradzał też palenie tytoniu i picie
napojów alkoholowych. W wielu przypadkach, w celu odprężenia ciała i usunięcia z niego toksyki Cayce zalecał kąpiele parowe, a także masaże i nacierania z wykorzystani takich substancji jak olejek arachidowy, oliwa
z oliwek i alkohol. W czterech odczytach Cayce przepisał rozmaite toniki ziołowe zawierając korzeń żółtego
szczawiu, liście buchu, korzeń łopianu, korzeń pokrzyku i balsam tolutański.
Tonik przyjmowany w niewielkich ilościach, po kilka razy dziennie, miał ogólnie oczyszczać organizm oraz
pomagać w trawieniu. Cayce wspominał o nastawieniu jako o najistotniejszym czynniku w łagodzeniu i zapobieganiu rzeżączce. Pacjentowi z przypadkiem oznaczonym numerem 849 Cayce powiedział, że może on powrócić do dobrego zdrowia "żyję w czystości, fizycznej, umysłowej oraz dzięki introspekcji... (a także) unikaj
splamienia przez świat".
Opis przypadku
Pacjent (numer 2317), 35-letni mężczyzna, cierpiał na osłabienie będące wynikiem rzeżączki. Choroba zaatakowała krew, wywołując zaburzenia w układzie krwionośnym i nerwowym, zaś brak równowagi pomiędzy
ośrodkowym a autonomicznym układem nerwowym wywoływał przeciążenie całego organizmu.
Cayce zalecił choremu codzienne płukanie członka, przy użyciu łyżeczki Atomidiny dodanej do sześćdziesięciu mililitrów wody destylowanej.
Poza tym co rano chory miał przyjmować doustnie trzy krople Atomidiny rozpuszczeń w wodzie. Cayce
przepisał także tonik ziołowy, który przyjmowany cztery razy dziennie po jednej łyżeczce, miał oczyścić ustrój
z infekcji. Tonik ten zawiera żółty szczaw, korzeń łopianu, korę jesionu, rumian psi, korzeń pokrzyku, liście buchu, kwiat czarnego bzu i balsam tolutański. Cayce doradzał wykonywanie płukania okrężnicy dla oczyszczenia jej z toksyn uwolnionych przez tonik.
Pacjent nie nadesłał co prawda raportu, ale inny mężczyzna (numer w spisie 391), który otrzymał sześć
odczytów zgłosił, że po zastosowaniu się do zaleceń Cayce'a objawy choroby ustąpiły.
146
S
SKOLIOZA – BOCZNE SKRZYWIENIE KR¢GOS¸UPA
Skolioza to inaczej boczne skrzywienie kręgosłupa. W ośmiu z trzynastu przypadków skoliozy odnotowanych w odczytach, skrzywienie występowało przeważnie w dolnej partii kręgosłupa, zwłaszcza w części ogonowej. Ogółem Cayce udzielił pięciu odczytów dotyczących tego schorzenia.
Edgar Cayce postrzegał skoliozę równocześnie jako przyczynę i wynik innych zaburzeń funkcjonowania
organizmu. W conajmniej sześciu przypadkach za różnego rodzaju współczulne zaburzenia krążenia, wydalania bądź przyswajania odpowiadały podwichnięcia, uszkodzenia lub nadmierne obciążenie kręgosłupa.
W czterech przypadkach nieprawidłowe wydalanie mogło być przyczyną skrzywienia kręgosłupa, spowodowanego nienaturalnym ściągnięciem mięśni w jego okolicach. W trzech odczytach Cayce nie opisał żadnej
przyczyny skrzywienia kręgosłupa.
LECZENIE
W leczeniu skoliozy najwięcej uwagi Cayce poświęcał korekcji i wyprostowaniu kręgosłupa. W dziesięciu
przypadkach zalecił łagodne zabiegi kręgarskie określonych partii kręgosłupa przeprowadzane przez kręgarza, neuropatę czy osteopatę. W dwóch przypadkach proste zabiegi ręcznego uciskania mięśni w okolicach
kręgosłupa mógł przeprowadzać na przykład ktoś z rodziny. W sześciu przypadkach istotą leczenia były masaże kręgosłupa i pleców. Zazwyczaj wykonywano je po zabiegach kręgarskich, a w dwóch przypadkach po
gorącej kąpieli. Z mieszanek do masażu najczęściej zalecano olejek arachidowy, oliwę z oliwek, olejek z mirry
i masło kakaowe. W pięciu przypadkach Cayce zalecił zmianę diety, doradzając jedzenie warzyw, przede
wszystkim zielonych liściastych, owoców cytrusowych i produktów pełnoziarnistych. Niekiedy zalecał pieczone ryby, drób, mięso jagnięce, a czasem wywary z mięs.
W pięciu odczytach Cayce doradzał wykonywanie masaży przy pomocy elektrycznego aparatu do masażu
w celu odtworzenia zdrowych wzorców energetycznych w organizmie. Po jednym razie zalecił leczenie "radioaktywne" i Ogniwo Mokre, a w dwóch odczytach nie określone bliżej zabiegi związane z przepływem prądu
o niskiej częstotliwości, prawdopodobnie odnoszące się do Ogniwa Mokrego. Dla czterech pacjentów, w tym
5-miesięcznego dziecka, najważniejsze były gorące kąpiele i/lub całonocne gorące okłady na kręgosłup z Glikotymoliny lub przy użyciu mieszanki baraniego łoju, olejku terpentynowego i kamforowego.
Opis przypadku
Ponieważ zalecenia lecznicze Cayce'a różniły się między sobą, podajemy omówienia dwóch historii choroby. Przypadek 1503 dotyczył 27-letniego mężczyzny cierpiącego na skrzywienie kręgosłupa w części ogonowej, które powodowało poważne naciski w okolicy lędźwiowej i na ośrodkowy układ nerwowy. Ponadto u pacjenta stwierdzono zaburzenia endokrynologiczne.
Cayce przepisał mu codzienne zabiegi kręgarskie wykonywane przez sześć tygodni z rzędu, przeprowadzane wyłącznie przez kręgarza lub neuropatę. Później zalecał dwa tygodnie przerwy i wznowienie zabiegów.
Doradzał leczenie "radioaktywne" trwające od trzydziestu do czterdziestu minut dziennie. Zalecał dietę złożoną z wołowiny, ryb, mleka, chleba pełnoziarnistego i warzyw. Odradzał natomiast produkty wysokoskrobiowe.
Skoliozę w przypadku młodej dziewczyny (numer 4529), Cayce przypisał złemu wydalaniu, które spowodowało ściągnięcie mięśni w części ogonowej kręgosłupa. Doradzał jej cotygodniowe gorące kąpiele parowe,
a po nich masaż z czystym alkoholem i oliwą z oliwek. Po trzech, czterech tygodniach leczenia zalecił rozpoczęcie stosowania zabiegów neuropatycznych dla skorygowania nierówności i nacisków na kręgosłup.
Pacjentka nie przekazała dalszych informacji o wynikach leczenia.
147
SKÓRA PERGAMINOWATA – KSERODERMIA
Kserodermia to rodzaj choroby skórnej charakteryzującej się różnym stopniem wysuszenia skóry pacjenta.
Skóra wysycha, staje się szorstka i łuszcząca. Edgar Cayce udzielił ogółem trzech odczytów dwóm pacjentom
w wieku dwudziestu dwóch i sześćdziesięciu pięciu lat, cierpiącym na kserodermię. W obu przypadkach
stwierdził w odczytach, że organizm uległ osłabieniu na skutek niewłaściwego wydalania, które spowodowało
nadmierne zakwaszenie i nagromadzenie toksyn w organizmie. Z innych czynników sprzyjających wymieniał
podwichnięcia kręgosłupa, osłabienie krążenia i przekrwienie.
LECZENIE
Cayce zalecił przede wszystkim zmianę sposobu odżywiania doradzając dietę z przewagą produktów zasadowych, zwłaszcza owoców i warzyw. Doradził także masować zmienione miejsca oliwą z oliwek i mirrą,
olejem rycynowym lub olejkiem arachidowym. Ponadto polecił inhalacje środkami wykrztuśnymi, takimi jak
olejek eukaliptusowy na alkoholu.
Opis przypadku
Jedynie pacjentka z przypadkiem oznaczonym numerem 1771, 21-letnia kobieta cierpiąca na kserodermię, która otrzymała dwa odczyty, zastosowała się do rad Cayce'a. Przyczyną jej choroby, oprócz nadmiernego zakwaszenia organizmu, były także podwichniecia w partii szyjnej i piersiowej kręgosłupa, w połączeniu
z osłabieniem wydalania. Cayce zalecił przede wszystkim dziesięć zabiegów osteopatycznych korygujących
niższe części kręgosłupa, skoncentrowanych na odcinku lędźwiowym, krzyżowym i guzicznym.
Dla zlikwidowania przekrwienia zalecił częste inhalacje. Oprócz alkoholu etylowego zalecał w tym celu olejek eukaliptusowy, nalewkę z benzoesu, oczyszczony olejek terpentynowy, balsam kanadyjski i roztwór balsamu tolutańskiego. Unikać należało potraw zawierających cukier i skrobie nasycone. W zamian Cayce polecał
produkty alkaliczne, takie jak owoce i warzywa. Doradzał także ćwiczenia stóp oraz gimnastykę na powietrzu.
Zalecał krążenia bioder uaktywniające mięśnie przepony.
W drugim odczycie Cayce sugerował kontynuację leczenia podanego w pierwszym odczycie. Dla uśmierzenia podrażnienia poduszeczek stóp Cayce przepisał wieczorne masaże mieszanką oliwy z oliwek i nalewki z mirry. Pacjentka zastosowała się do rad Cayce'a i dziesięć miesięcy później poinformowała o całkowitym
wyleczeniu.
STOPY – OS¸ABIENIE, OBRZ¢KI, ITP.
Pacjenci radzili się Edgara Cayce'a w związku z niezliczonymi problemami dotyczącymi stóp i kończyn dolnych, które zebrano tutaj pod obszerną nazwą osłabienia i obrzęków. Dziewięć osób w wieku od dwunastu do
siedemdziesięciu dwóch lat otrzymało ogółem dziesięć odczytów poświęconych chorobom stóp. Problemy
w tych przypadkach dotyczyły obrzęków, zapalenia kaletki maziowej palucha, nagniotków, otarć i odcisków.
Cayce stwierdził, że przyczyny chorób mogą być pochodzenia wewnętrznego, zewnętrznego albo jednego
i drugiego. Podstawową przyczyną było osłabienie wydalania prowadzące do zatrzymywania płynów w stopach, kostkach i wyższych partiach nóg. W kilku przypadkach powodem choroby było także osłabienie krążenia. Najpowszechniejszą przyczyną zewnętrzną były niewłaściwie dopasowane buty ograniczające dopływ
krwi i powodujące powstawanie odcisków.
LECZENIE
Cayce koncentrował się tu na przywróceniu prawidłowego krążenia w stopach. W odczytach dla sześciu
pacjentów zalecał masaże, zarówno stóp jak i wyższych odcinków nóg oraz innych okolic ciała. Aby zmniejszyć obrzęki i złe samopoczucie, w obszary objęte chorobą należało wcierać rozmaite substancje. Różniły się
148
one w każdym przypadku. W trzech przypadkach Cayce zalecał moczenie stóp w różnych roztworach. Równie często zalecał nastawianie kręgosłupa dla poprawienia krążenia w nogach i stopach oraz ogólnego odprężenia ciała. Niekiedy udzielał też innych rad dotyczących pielęgnacji stóp. Cayce sugerował dbałość o to, by
stopy były suche. Unikać należało przeciągów oraz źle dopasowanych butów uciskających stopę lub pantofli
na wysokich obcasach.
Opis przypadku
Typowy przypadek skatalogowany pod numerem 623 dotyczył pacjentki, która otrzymała jeden odczyt poświęcony obrzękom nóg. Cayce stwierdził, że schorzenie spowodowane było uciskiem na kręgosłup, słabym
wydalaniem i trawieniem oraz spowolnioną pracą wątroby. Doradził masaże stóp z wykorzystaniem mieszanki łoju baraniego, olejku terpentynowego i kamforowego. Dwa razy w tygodniu miały być robione ogólne zabiegi osteopatyczne poprawiające krążenie. Ogółem zabiegów miało być piętnaście. Cayce zalecał też prawidłową dietę, kładąc nacisk na jedzenie pokarmów alkalicznych. Chociaż w tym przypadku nie nadesłano raportu o wynikach leczenia, pięć innych osób przesłało sprawozdania. Cztery z nich, po zastosowaniu się do
porad udzielonych w odczytach, zauważyły poprawę stanu zdrowia.
SYNDROM NAG∏EJ ÂMIERCI NOWORODKA (SIDS)
SIDS lub syndrom nagłej śmierci noworodka, to medyczne określenie nagłej i nie wyjaśnionej śmierci
dziecka. Chociaż istnieje wiele hipotez dotyczących SIDS, brak medycznego wytłumaczenia tej tragedii.
Edgar Cayce omówił syndrom nagłej śmierci noworodka w kilku odczytach, podając wiele wyjaśnień, między innymi tłumacząc, że śmierć dziecka nie była wypadkiem, lecz aktem woli duszy pragnącej opuścić ciało.
Chociaż odczyty 136-1 i 1648-2 przypominają odczyty życia młodych ludzi, zdradzają że istoty te jedynie
na krótko odwiedziły płaszczyznę ziemską i umarły nagle we wczesnym dzieciństwie. We wszystkich przypadkach SIDS, inkarnacja posłużyła jako krótkie, lecz konieczne sprawdzenie gruntu, umożliwienie duszy doświadczenia świata materialnego. Na podstawie owego "krótkiego" przeżycia, istota z odczytu 136 zyskała "
świadomość płaszczyzny, w której duch może się wyrazić przez ciało". Podobnie istota z odczytu 1648 inkarnowała tylko na krótko, ponieważ "dusza szukała wyrażenia jedności działania w doświadczeniu materialnym
... Jedności ducha, umysłu, prawdy, traktowanych przez jednostkę jako całość". Dlatego też Cayce utrzymywał, że krótkotrwałe inkarnacje były niezbędne, by dusza doświadczyła swej jedności. Gdy się to stało, nic
więcej nie trzymało jej przy istnieniu na płaszczyźnie ziemskiej. Na poziomie metafizycznym krótkie odwiedziny ziemskie były czymś wielce znaczącym dla duszy, mimo iż wiązały się z dramatem śmierci fizycznej.
W odczytach wspomniano także o drugiej przyczynie SIDS. Dusza opuszczała też ziemską płaszczyznę
kiedy postanowiła lub uświadomiła sobie, że nowe ciało nie odpowiada jej potrzebom. W odczytach 480-37
i 480-44, gdy pogrążeni w smutku rodzice pytali Cayce'a, dlaczego ich dziecko zmarło krótko po urodzeniu,
Cayce odpowiedział: "Dusza wolała pozostać ze swym Stwórcą". To oczywiste, iż Cayce wierzył, że nowa
istota może dokonać wyboru i opuścić ciało fizyczne, jeśli oceni że nowe środowisko nie odpowiada jej potrzebom. Podobna decyzja duszy miała miejsce we wcześniejszej inkarnacji 12-letniego chłopca, z przypadku
oznaczonego numerem 1177. Co ciekawe, dzięki informacji o wcześniejszej inkarnacji chłopca, żona Cayce'a zrozumiała, że był to ich syn, Milton Porter Cayce, który urodził się i umarł w 1911 roku. W odczycie życia
dziecka Cayce zauważył, że w poprzednim wcieleniu przeżył on jedynie dwa miesiące, a dusza opuściła ciało
ponieważ zrozumiała, że warunki nie będą odpowiednie dla jej rozwoju. Ponadto dusza nie była przygotowana psychicznie na kolejny pobyt na ziemi ,,ponieważ istniała zbyt wielka rozbieżność między psychiką a doświadczeniami podczas ciąży, aby dusza mogła pozostać ".
Innym odczytem życia związanym z rodziną Cayce'a był odczyt 2390-1 udzielony młodej kobiecie, która
w poprzednim wcieleniu była starszą siostrą Cayce'a zmarłą w wieku dwóch i pół lat.
Jej dusza oceniła doświadczenie w ciele fizycznym jako niepożądane i niekorzystne, a dziecko powoli
,,marniało" aż zmarło. Matka Cayce'a, wspominając śmierć córeczki przypomniała sobie, że kiedy dziewczynka miała dziesięć dni, ojciec upił się, co tak dalece wpłynęło na dziecko, iż nigdy już nie było sobą. Rozczarowanie i otrzeźwienie ostatecznie osłabiło jej pragnienie pozostania w tej rodzinie. W odczycie wspomniano
149
także, że w obecnym wcieleniu kobieta nadal odczuwa silną niechęć do mężczyzn, którzy piją, lecz wybrała
ponowną inkarnację jako córka alkoholika, aby nauczyć się radzić sobie z tą sytuacją.
Odczyt 3391-1, który właściwie nie dotyczył bezpośrednio SIDS, zawierał interesującą uwagę odnoszącą
się do rodziców w podobnej sytuacji. Odczytu tego udzielono rodzicom 2-letniego chłopca, który zmarł na raka. Cayce wyjaśnił, że choroba była "częścią karmy", i że śmierć okazała się miłosierna wyzwalając chłopca
od życia kaleki. Ponadto Cayce zauważył, że strata dziecka należała także do karmy rodziców, którzy mieli
wyciągnąć z niej odpowiednie nauki. Cayce świadom trudności przyjmowania takich koncepcji, w odczycie
1648-2 starał się upewnić rodziców: "Nie odszedł na zawsze. Chociaż nie istnieje na płaszczyźnie materialnej, dusza przeniesie świadomość z jednego ciała w drugie."
SZKARLATYNA – P∏ONICA
Szkarlatyna, ostra epidemiczna choroba zakaźna wywoływana przez bakterie, charakteryzuje się wysypką
czerwonych plam na różnych częściach ciała, a następnie łuszczeniem i schodzeniem naskórka. Częstymi
objawami są nudności, bolesne obrzmienie gruczołów, zwłaszcza dookoła gardła i uszu – oraz zator gardła
i kanalików oskrzelowych. Edgar Cayce udzielił ogółem siedmiu odczytów dotyczących szkarlatyny pięciorgu
dzieciom, w wieku dwunastu i więcej lat. Odczyty Cayce'a koncentrowały się raczej na leczeniu doraźnym niż
na przyczynach choroby. Jednakże za główną przyczynę uważał on przeważnie obecność czynnika infekcyjnego lub drobnoustrojów, sprzyjających podwyższeniu poziomu toksyn oraz zapaleniu krwi i limfy. Jak tłumaczył Cayce, szkarlatyna wynika "z zapalenia układu limfatycznego i wydalniczego w wyniku działania sił infekcyjnych, które zaburzają krążenie powodując gorączkę i pośrednio oddziałując na narządy" (415-2).
LECZENIE
W leczeniu szkarlatyny Cayce podkreślił konieczność obniżenia i ustabilizowania temperatury oraz utrzymania prawidłowego wydalania. We wszystkich przypadkach zalecał masaże kręgosłupa lub gardła i piersi,
z wykorzystaniem mieszanki baraniego łoju, olejku terpentynowego i olejku z kamfory zmieszanych w równych ilościach, do których dodawano Mentholanum, nalewkę z benzoesu, lub jedno i drugie. W trzech przypadkach skuteczne obniżenie gorączki osiągnięto dzięki przemywaniu gorącą gąbką, a później delikatnym
obmywaniu kręgosłupa alkoholem lub wyciągiem z oczaru zmieszanego z alkoholem. Podczas choroby należało przestrzegać diety półpłynnej lub składającej się z owoców, soków, warzyw i potraw wzmacniających
krew. W dwóch przypadkach dla przeciwdziałania zapaleniu gardła i gruczołów Cayce przepisał duże dawki
Atomidiny. Leku nie można było jednak zażywać dłużej niż kilka dni z rzędu. Ponadto aby pobudzić wydalanie, w dwóch przypadkach Cayce doradził stosowanie Castorii, syropu z cebuli morskiej, lub mleczka magnezjowego.
Opis przypadku
Omawiana tu historia dotyczy najpoważniejszego przypadku szkarlatyny, dzięki czemu opis zawiera najpełniejsze zalecenia lecznicze zawarte w odczytach. 12-letni chłopiec (numer w spisie 1519), otrzymał trzy
odczyty poświęcone szkarlatynie przypisanej inwazji bakterii. Oprócz wysokiej gorączki u chłopca pojawił się
wyraźny zator kanalików oskrzelowych, płuc i gardła. W pierwszym odczycie Cayce doradził ogrzewanie stóp
chłopca i spokój w jego otoczeniu. Aby obniżyć gorączkę, Cayce zalecił kąpiel w ciepłej wodzie i masaż pod
pachami, wokół gardła oraz brzucha i stóp, mieszanką baraniego łoju, olejku terpentynowego i olejku kamforowego. Według Cayce'a w obniżeniu gorączki mogło również pomóc obmywanie skroni gąbką nasączoną alkoholem, zawsze ruchem z góry na dół. Doradzał dietę z dużą zawartością owoców cytrusowych i płynów, dopóki nie minie najgorszy etap choroby. Aby dostarczyć organizmowi potrzebnych składników, przepisał dziecku tabletki Calcidinu rozpuszczone w szklance wody, podawane często, po jednej tabletce. Dla zmniejszenia
zatoru w oskrzelach przepisał inhalacje.
Do czasu drugiego odczytu, u chłopca zaobserwowano poprawę. W celu pobudzenia wydalania tabletki
Calcidinu zastąpiono rozcieńczonym syropem z cebuli morskiej. W razie potrzeby dziecko miało przyjmować
150
mleczko magnezjowe lub poddawać się lewatywom. W trzecim odczycie okazało się, że nie przedsięwzięto
dostatecznych środków ostrożności, aby zapobiec możliwości zakażenia gruczołowego. Gorączka wzrosła,
gruczoły wokół uszu dziecka nabrzmiały, powodując ból ucha. By zmniejszyć ból, Cayce polecił zakrapiać
ucho jedną kroplą oliwy nicejskiej i przykryć ciepłym kompresem. W celu zmniejszenia przewlekłego zastoju
w gardle i piersiach, zalecił masaże z użyciem oleju z pomocnika baldaszkowatego zmieszanego z olejkiem
sosnowym i olejem sasafrasowym. Trzy razy dziennie zalecał zażywanie dziesięciu do dwunastu kropel syropu z cebuli morskiej. Dla pobudzenia krążenia doradzał nacieranie od stóp do kolan wodą gorczycową. Po
zmniejszeniu zapalenia w oskrzelach i w obrębie głowy, Cayce zalecał zażywanie sześciu kropli Atomidiny
rozpuszczanych w wodzie, raz lub dwa razy dziennie.
Nie nadesłano dalszych raportów dotyczących wyników leczenia. Jednakże w dwóch innych przypadkach
doniesiono o całkowitym wyleczeniu. W pozostałych dwóch przypadkach pacjenci nie nadesłali raportów uzupełniających.
SZUM W USZACH
Szum w uszach lub w głowie może być doznaniem obiektywnym (słyszalny dla lekarza) lub subiektywnym.
W niewielkim procencie przypadków dolegliwość wynika z przyczyn, które można wyeliminować, takich jak
obecność woszczyny usznej, infekcji ucha środkowego lub wysokiego ciśnienia krwi. Jednakże niektórym pacjentom nie można ulżyć. Jedną z form leczenia jest używanie urządzeń zagłuszających, wytwarzających bardziej uspokajające dźwięki. Istnieje jedenaście odczytów dotyczących tej dolegliwości, a udzielonych siedmiu
pacjentom. Objawy szumu w uszach Edgar Cayce najczęściej przypisywał zaburzeniom krążenia. Według odczytów, uszkodzenia zwłaszcza zewnętrznego kanału usznego, mogły powstać na skutek złego krążenia
w obrębie głowy i twarzy. Jako przyczyny dolegliwości podawał także zatrucie krwi, przekrwienie i czynniki
psychiczne (niepokój itp.), ale przede wszystkim wskazywał na problemy z krążeniem, niekiedy w połączeniu
z podwichnięciami kręgosłupa. Czasem w odczytach omawianych przypadków wspominał o objawach towarzyszących, takich jak ucisk w uchu, szumy w głowie, głuchota, uszkodzenie trąbki słuchowej, nagromadzenie
woszczyny, bóle uszu, wewnętrzne swędzenie ucha oraz znużenie wynikające z bezsenności.
LECZENIE I OPIS PRZYPADKU
Siedmiu pacjentów otrzymało jedenaście odczytów dotyczących szumu w uszach. W pięciu przypadkach
Cayce zalecał zabiegi osteopatyczne, zwłaszcza w szyjnym i piersiowym odcinku kręgosłupa. Generalnie polecał także masaże dla poprawy krążenia i koordynacji pomiędzy ośrodkowym i autonomicznym układem nerwowym. Zalecał również hydroterapię, zwłaszcza w formie parówek. W kilku przypadkach sugerował ćwiczenia głowy i szyi dla poprawienia krążenia w tych obszarach.
W przypadkach związanych z poważnym uszkodzeniem trąbki słuchowej, Cayce zalecił zabiegi chirurgiczne. Dwóch pacjentów, którzy otrzymali odczyty dotyczące szumu w uszach, Cayce poinformował, że kilka
z występujących objawów to fizyczne reakcje na doświadczane przez nich przeżycia psychiczne. Radził im
rozpoczęcie regularnych medytacji i rozwijanie możliwości psychicznych. Zalecana w odczytach dieta generalnie składała się z surowych warzyw i owoców.
Oprócz ryb i drobiu zawierała mało, lub nie zawierała wcale mięsa. W jednym z przypadków spowodowanym zatruciem krwi, Cayce zalecił bardzo surową dietę. Doradzał codzienne spożywanie grejpfrutów. Z siedmiu pacjentów, jeden nie poszedł za radami z odczytu, a czterech innych nie przekazało późniejszych informacji o wynikach leczenia. Jednakże dwaj pacjenci zgłosili, iż dzięki odczytom zostali "uleczeni". Jeden z nich
stwierdził także, że zalecenia Cayce'a "wyleczyły" go, przywracając mu wzrok.
151
Ś
ÂLEPOTA – SK∏ONNOÂCI
Cayce udzielił dwudziestu trzech odczytów dla siedemnastu osób, u których zaobserwowano postępujące
osłabienie wzroku. We wszystkich tych przypadkach było jasne, że jeśli nie zostaną zastosowane metody zapobiegawcze, pacjenci ostatecznie utracą wzrok w jednym lub obu oczach. Cayce uważał, że za skłonności
do ślepoty odpowiedzialne jest połączenie różnych czynników, z których najważniejsze to: fizyczne wyczerpanie, nieprawidłowe wydalanie toksyn oraz uciski na kręgosłup powodujące przeciążenie nerwów. Tylko
w trzech spośród dwudziestu trzech przypadków Cayce uznał, że przyczyną osłabienia wzroku był uraz.
W odczycie 148-1, udzielonym 56-letniemu mężczyźnie, Cayce stwierdził zahamowanie wydalania oraz zaatakowanie ustroju przez toksyny odłożone w różnych częściach ciała. Ostatecznie zaatakowane zostały niektóre narządy – szczególnie zaś obwodowy układ nerwowy. Stan pogorszyło przedostawanie się do organizmu pewnych substancji, do tego stopnia podrażniających układ trawienny, że powstały uciski w rejonie całego szyjnego odcinka kręgosłupa. W wyniku tego, w ustroju tworzyło się jeszcze więcej toksyn. Choroba objęła nerw twarzowy i wzrokowy, czego skutkiem było osłabienie widzenia. Cayce definiował ten stan raczej jako
zewnętrzne "zawęźlenie" nerwu wzrokowego, niż wewnętrzny jego zanik. Z "zawęźleniem" łączyło się podrażnienie oczodołu i powierzchni samych gałek ocznych.
W przypadku 8-letniego chłopca, w chorobę zaangażowane były czynniki prenatalne. Osłabienie organizmu
matki w okresie ciąży sprawiło, że po urodzeniu chłopiec, w spisie oznaczony numerem 545, sam był podatny na
osłabienie i przemęczenie. Wynikiem tego przesyłane impulsy nerwowe nie wystarczały dla prawidłowego rozwoju wzroku dziecka. Mięśnie, w normalnej sytuacji utrzymujące gałkę oczną we właściwej pozycji, były osłabione. Powodowało to nieprawidłowe ustawienie gałki ocznej, co z kolei pogarszało wzrok chłopca. Cayce udzielił
czterech odczytów pacjentce, której przypadek opisano pod numerem 2348, 42-letniej kobiecie. Tu z kolei
orzekł, iż zaburzenia wydalania w połączeniu z zaburzeniami nerwowymi, oraz podwichnięciami w piersiowym
i szyjnym odcinku kręgosłupa, utrudniały dopływ impulsów nerwowych i krwi do narządów zmysłów, głównie
oczu. Skutkiem tego była skłonność do powstawania stanów zapalnych nerwu wzrokowego oraz okolic za gałkami ocznymi. U dorosłego mężczyzny (numer 3740) za pogorszenie wzroku odpowiedzialne miało być przekrwienie oraz zahamowanie wydalania bakterii umiejscowionych w najsłabszych częściach jego organizmu. Wywoływało to napięcie nerwów obwodowego układu nerwowego, czego wynikiem było zawęźlenie nerwu wzrokowego
pochodzenia zewnętrznego. W przypadku tego pacjenta nie pojawił się zanik czy obumieranie nerwu wzrokowego, ale Cayce twierdził, że wystąpi on, jeśli zawęźlenie będzie się utrzymywało.
LECZENIE
Główną metodą leczenia zalecaną przez Cayce'a w przypadku osłabienia wzroku, były zabiegi kręgarskie
– zarówno nastawianie jak i masaże kręgosłupa. Cayce doradzał ich stosowanie w niemal wszystkich przypadkach z wymienionej powyżej grupy. W ponad dwóch trzecich przypadków wspominał o rozmaitych rodzajach elektroterapii. Najczęściej polecał metodę Erlangera, w której prąd o niskim napięciu oddziałuje na okolicę oczu. W kilku przypadkach sugerował zastosowanie zabiegów "radioaktywnych" i Mokrego Ogniwa.
W przypadku niemal jednej trzeciej pacjentów cierpiących na pogarszanie się wzroku Cayce podkreślał
wagę właściwie zbilansowanej, odżywczej diety. Dwukrotnie polecił zabiegi operacyjne oczu oraz okłady z Glikotymoliny. Cayce uważał, że jeśli chorzy zastosują jego metody leczenia, osłabienie wzroku w większości
przypadków zostanie powstrzymane, a często może się cofnąć.
152
Opis przypadku
Niestety, większość wymienionych osób nie zastosowała się do sugestii zawartych w odczytach, albo nie
poinformowała o wynikach leczenia. Jednakże pięciu pacjentów, którzy z całą pewnością wykorzystali porady
Cayce'a, zgłosiło polepszenie wzroku. Jedna osoba poinformowała o stuprocentowej poprawie widzenia.
W przypadku 50-letniej kobiety cierpiącej na zapalenie tęczówki, pacjentki 2258-1, przepisane przez Cayce'a leczenie było typowe. Zabiegi kręgarskie miały być wykonywane mniej więcej dwa razy w tygodniu, przez
okres półtora miesiąca, potem zaś w zależności od potrzeb. Zabiegi powinny się koncentrować na okolicy
ostatniego kręgu piersiowego, nerwu błędnego oraz odcinka szyjnego. Co drugi raz wykonywane miały być
specjalne zabiegi korekcyjne. Po dwunastu zabiegach kręgarskich, przez co najmniej cztery do pięciu tygodni, dwa razy w tygodniu, należało robić zabiegi Erlangera. Po nich Cayce zalecał jedno- dwutygodniowy
okres odpoczynku, a następnie wykonanie dwóch do czterech kolejnych zabiegów. Następne zabiegi również
rozdzielał okres odpoczynku. Zabiegi Erlangera miały oddziaływać bezpośrednio na nerw wzrokowy, oczodół
i samą źrenicę. Po każdym zabiegu trzeba było przemywać oczy łagodnym płynem.
W okresie stosowania zabiegów konieczne było zwrócenie szczególnej uwagi na wydalanie. Cayce udzielił także zaleceń dotyczących diety. Kładł nacisk na spożywanie pokarmów bogatych w witaminy B , C i A, zawarte głównie w roślinach o żółtawym zabarwieniu, takich jak dynie, kukurydza, brzoskwinie i marchew.
Mięso należało jeść w umiarkowanej ilości. Dopuszczalne były ryby, drób i mięso jagnięce, o ile nie zostały
usmażone. Cayce zalecał także surowe warzywa, takie jak marchew, sałata, seler, świeże łodygi lucerny i rukiew wodną.
1
ÂLEPOTA – UTRATA WZROKU
Edgar Cayce udzielił pięćdziesięciu trzech odczytów poświęconych temu zagadnieniu, dla ogółem dwudziestu dziewięciu osób cierpiących z powodu osłabienia wzroku rozmaitego stopnia. Cayce uważał, że utratę wzroku przyspieszały w zasadzie te same zaburzenia fizyczne, które odpowiedzialne były za inne rodzaje chorób
oczu. Typowymi czynnikami sprzyjającymi chorobie były więc uszkodzenia nerwów wywołane uciskami na kręgosłup, zaburzenia wydalania, osłabienie lub zwolnienie obiegu krwi, obecność w organizmie toksyn, stany zapalne, oraz nieprawidłowa dieta. Cayce zauważył także związek utraty wzroku z wcześniej stosowanym leczeniem, które przyniosło więcej szkody niż pożytku oraz z przyczynami prenatalnymi i karmicznymi.
LECZENIE
Cayce uważał, że w przypadkach, w których nerw wzrokowy nie zanikł całkowicie, lub nie został ostatecznie zniszczony, możliwe było przynajmniej częściowe przywrócenie wzroku. Dlatego też najwięcej nadziei dawał osobom, u których utrata wzroku nie była jeszcze całkowita. Metody leczenia ślepoty różniły się w zależności od natury dolegliwości, często towarzyszących podstawowej chorobie.
Najczęściej wymienianą metodą leczenia – w trzech czwartych przypadków było nastawianie i masaże
kręgosłupa. Zabiegi te dotyczyły głównie szyjnego i piersiowego odcinka kręgosłupa. Niemal równie często
Cayce polecał elektroterapię, głównie Mokre Ogniwo z dodatkiem złota, albo promienie fioletowe na okolicę
kręgosłupa lub oczy. Wspominał też o wykorzystaniu aparatu do masażu elektrycznego, o urządzeniu z radem i rozmaitych innych przyrządach. W nieco ponad jednej trzeciej przypadków Cayce zalecił zmiany w sposobie odżywiania. Szczególny nacisk kładł przy tym na zrównoważenie i zalkalizowanie diety. Do innych zaleceń należały lewatywy, środki przeczyszczające, kąpiele parowe, toniki ziołowe, okłady z ziemniaków i łagodne płyny antyseptyczne do przemywania oczu.
Opis przypadku
Większość osób, które otrzymały odczyty poświęcone utracie wzroku, nie zastosowała się do zawartych
w nich instrukcji, albo nie zdała raportu o wynikach leczenia. Kilka osób zaobserwowało jednakże poprawę
ogólnego stanu zdrowia, przy niewielkiej, lub żadnej poprawie widzenia. Spośród trzech osób, które zgłosiły
153
poprawę widzenia, jeden przypadek był szczególnie znaczący. Mała dziewczynka (w katalogu odczytów numer 4061) cierpiała na jaskrę dziecięcą, którą uznawano za całkowicie nieuleczalną. Po miesiącu leczenia zauważono stałą poprawę stanu zdrowia dziewczynki. W około pięć tygodni później dziecko stało się znacznie
spokojniejsze, a ciśnienie w jego gałkach ocznych uległo obniżeniu. Dziewczynka częściowo odzyskała
wzrok, a "jej stan ulegał szybkiej poprawie".
W drugim odczycie Cayce stwierdził, że dziewczynka odzyskała 10% wzroku w prawym i 15-20% w lewym
oku. Z dalszych odczytów wynikało, że w ciągu następnych kilku lat dziewczynka powoli zaczęła dostrzegać
światło, przedmioty i barwy.
ÂWIÑD
Świąd to podrażnienie skóry przejawiające się miejscowym swędzeniem lub ogólnym kłuciem i uczuciem
pieczenia. Edgar Cayce udzielił ogółem trzydziestu pięciu odczytów dotyczących świądu, przeznaczonych dla
dwudziestu sześciu pacjentów. W większości przypadków stwierdził obecność rozmaitych powikłań, związanych zwłaszcza z zaburzeniami nerwowymi, krążenia i trawienia. W czternastu przypadkach przyczyną świądu było złe wydalanie. Według Cayce'a uczucie swędzenia i wysypka były rezultatem podejmowanych przez
organizm prób wydalenia przez skórę produktów przemiany materii.
Tłumaczył iż w normalnych warunkach produkty odpadowe są systematycznie wydalane przez układ wydalniczy, oddychanie i pocenie, lecz przy przeciążeniu metabolicznych kanałów wydalania, odpady kumulują
się i stają bardziej toksyczne, powodując podrażnienia skóry.
Jak zauważył Cayce w odczycie 304-23: Próby wyeliminowania trucizn z organizmu wywołują podrażnienie samej skóry. W czterech przypadkach Cayce przypisywał świąd podwichnięciom kręgosłupa lub zaburzeniom układu nerwowego, które spowodowały zmiany w przekazie impulsów nerwowych biegnących do układu
krążenia lub przewodu pokarmowego. W efekcie pojawiały się zaburzenia pomiędzy krążeniem wątrobowym
a głębszym i powierzchniowym krążeniem skórnym, powodując podrażnienie i swędzenie. W pozostałych
czterech przypadkach głównym czynnikiem sprawczym były zaburzenia endokrynologiczne, związane
zwłaszcza z gruczołami limfatycznymi.
LECZENIE
Cayce podchodził do leczenia świądu w sposób holistyczny, skupiając się raczej na likwidacji przyczyn kryjących się za dolegliwością, aniżeli powierzchownych zaburzeń. Najważniejsze było przywrócenie i zachowanie równowagi oraz harmonii funkcjonowania całego organizmu. W każdym przypadku Cayce zalecił pełną
kurację. Około dwóm trzecim pacjentów doradził wykonanie zabiegów kręgarskich dla przywrócenia właściwego filtrowania i wydalania, skorygowania podwichnięć i zmniejszenia ucisku na kręgosłup.
Zabiegi należało wykonywać mniej więcej dwa razy w tygodniu lub częściej w razie potrzeby, w połączeniu z innymi metodami leczenia. W co najmniej połowie przypadków Cayce zalecił dietę utrzymującą równowagę kwasowo-zasadową, z przewagą produktów alkalicznych. Polecał surowe pokarmy, zwłaszcza warzywa liściaste i zielone, owoce cytrusowe i ich soki, orzechy, żółtka i wszystkie rodzaje produktów pełnoziarnistych. Do diety od czasu do czasu można było włączyć ryby, drób i baraninę. Za niepożądane Cayce
uważał produkty z wysoką zawartością skrobi i węglowodanów. Odradzał jedzenie wieprzowiny oraz potraw smażonych i tłustych.
W trzynastu przypadkach Cayce zalecał środki przeczyszczające, przede wszystkim pochodzenia naturalnego, takie jak oliwa z oliwek lub mieszanka siarki, winianu potasu i soli Rochelle, a także płukanie okrężnicy.
W jedenastu przypadkach polecał masaże, wykonywane zwykle po zabiegach kręgarskich lub hydroterapii.
Ponadto jedenastu pacjentom doradził elektroterapię. Najczęściej zalecał leczenie "radioaktywne", diatermę
i "fioletowe promienie", w tej właśnie kolejności. Niekiedy doradzał również mieszanki ziołowe i środki wzmacniające. W mniej więcej jednej trzeciej odczytów Cayce polecał środki do użytku miejscowego dla natychmiastowego zmniejszenia świądu, między innymi D.D.D. w maści lub pudrze i talk do ciała, zawierający stearynian cynku z niecierpkiem. Niekiedy dla pobudzenia i wspomożenia regulacji układu krążenia Cayce zalecał
także hydroterapię, obejmującą nasiadówki, parówki i kąpiele dymne.
154
Opis przypadku
W większości przypadków dotyczących świądu, nie otrzymano późniejszych raportów od pacjentów. Jednakże ośmiu z nich wyraziło Cayce'owi swą wdzięczność, a zatem rady musiały okazać się pomocne. Typowy
był przypadek 45-letniego mężczyzny cierpiącego na uporczywy świąd i uczucie mrowienia.
W dwóch odczytach jego dolegliwość przypisano brakowi równowagi w układzie krążenia, wynikłemu
z braku koordynacji układu nerwowego. W pierwszym z odczytów Cayce przepisał ogólne leczenie osteopatyczne, nacierania i ściśle alkaliczną dietę, zawierającą owoce, warzywa, żółtka, ryby, drób i mięso jagnięce.
Pacjent (numer 436) doniósł o poprawie swego stanu po zastosowaniu się do rad Cayce'a, lecz kiedy zaniechał przestrzegania zaleconej diety, objawy świądu powróciły.
W drugim odczycie Cayce raz jeszcze podkreślił potrzebę zachowania diety alkalicznej i zalecił przyjmowanie niewielkich codziennych dawek oliwy z oliwek dla polepszenia wydalania, oraz małych ilości herbaty
z szafranu pitej trzy lub cztery razy dziennie. Zalecił kontynuację zabiegów osteopatycznych. Jako środek
miejscowy doradził stearynian cynku ze sproszkowanym niecierpkiem. Tym razem pacjent zastosował się do
rad odczytu i świąd całkowicie zniknął.
ÂWINKA
Świnka jest ostrą chorobą zakaźną wywoływaną przez wirusa i charakteryzuje się bolesnym obrzmieniem
gruczołów ślinowych oraz gorączką. Okres inkubacji choroby trwa od czternastu do dwudziestu jeden dni. Powikłania u dzieci należą do rzadkości, a cały przebieg infekcji rzadko przekracza dwa tygodnie.
Edward Cayce udzielił odczytu małym dzieciom i 38-letniej kobiecie cierpiącym na świnkę, bądź pokrewne
infekcje gruczołowe. W każdym z przypadków choroba wiązała się z określonym zaburzeniem w działaniu
gruczołów. W jednym natomiast wynikała z nagromadzenia toksyn w organizmie.
LECZENIE
W każdym przypadku Cayce podawał zalecenia dietetyczne przyspieszające powrót do zdrowia. Jedzenie
miało być lekkie, pożywne i czasami półpłynne, z przewagą takich pokarmów jak mleko, koktajle mleczne, soki owocowe i duże ilości wody. We wszystkich trzech przypadkach Cayce zalecił masaże karku i kręgosłupa,
a w jednym również masaż żołądka.
Dwukrotnie doradził stosowanie mieszanki baraniego łoju, olejku terpentynowego i kamforowego, jako
środka pomocnego w zmniejszeniu przekrwienia. Masaże miały na celu zrelaksowanie ciała, pobudzenie krążenia i wspomożenie procesu oczyszczenia. W dwóch przypadkach Cayce sugerował także zastosowanie
środków przeczyszczających. Za każdym razem doradzał pacjentom wyciszenie organizmu, aby zmniejszyć
ból i przyspieszyć wyleczenie.
Opis przypadku
6-letni chłopiec, z przypadkiem oznaczonym w spisie numerem 1208, cierpiał na ostrą odmianę świnki.
Dziecko gorączkowało, było rozdrażnione i miało kłopoty z żołądkiem.
Cayce zalecił, by zapewnić chłopcu jak najwięcej spokoju i masować kark pomiędzy łopatkami, z wykorzystaniem mieszanki baraniego łoju oraz olejków terpentynowego i kamforowego. Później, wieczorem, Cayce
zalecał ponowny masaż karku i okolic ucha (w którym dziecko odczuwało ból) za pomocą ściereczki zamoczonej w nafcie. Dieta miała być alkaliczna i wzmacniać organizm. Należało unikać słodyczy. W tym przypadku brak raportów uzupełniających.
155
T
TARCZYCA – NADCZYNNOÂå
Nadczynność tarczycy wywołana jest przez nadmierną sekrecję lub nadczynność gruczołu tarczycy. Objawem choroby jest niepokój, drażliwość i niespodziewana utrata wagi ciała, pomimo dobrego apetytu. Edgar
Cayce udzielił czternastu odczytów dla dziewięciu osób cierpiących na nadczynność tarczycy. W większości
odczytów poświęconych tej chorobie, Cayce ujawniał obecność zaburzeń chemicznych dotyczących składu
krwi, powodujących zaburzenia w układzie gruczołowym. W trzech przypadkach zaburzenia te wiązały się
w szczególności z nadmiarem potasu i niedoborem jodu. W trzech innych przypadkach chorobę wywołały
podwichnięcia lub urazy kręgosłupa hamujące prawidłowy przepływ impulsów nerwowych, co oddziaływało
na układ gruczołowy.
Wszyscy pacjenci cierpieli na rozmaite zaburzenia fizyczne będące wynikiem nadczynności tarczycy. Najczęściej występowało przeciążenie układu nerwowego mające wpływ na funkcję wydalania i przyswajania;
a także zaburzenia krążenia wpływające na ciśnienie i poziom toksyn we krwi. W przypadkach, w których za
zaburzenia gruczołowe odpowiedzialne były urazy lub podwichnięcia kręgosłupa, osłabione było również krążenie i wydalanie.
LECZENIE
W większości odczytów Cayce zalecał nastawianie kręgosłupa lub masaże zmniejszające nacisk na centra
nerwowe. W siedmiu przypadkach wyznaczył specjalną dietę, w skład której wchodziły surowe i gotowane
warzywa, soki i owoce cytrusowe, ryby, drób, mięso jagnięce, móżdżek i wątróbka. Aby oczyścić gruczoły,
w ponad połowie przypadków Cayce zalecał Atomidinę. Zazwyczaj lek należało przyjmować przez pięć dni,
w ilości jednej kropli dziennie rozpuszczonej w połowie szklanki wody. Po pięciu dniach przerwy powinno się
wznowić przyjmowanie leku.
W czterech odczytach Cayce zalecał zabiegi elektroterapeutyczne, takie jak wykorzystanie Mokrego Ogniwa, światła ultrafioletowego, czy zabiegi "radioaktywne" stymulujące pracę gruczołów. W związku z zaburzeniami trawiennymi, trzem osobom Cayce doradzał wykonywanie raz, dwa razy w miesiącu płukania okrężnicy
albo lewatyw oczyszczających jelita. W niektórych odczytach Cayce udzielał także porad duchowych. W odczycie 726-1 mówił, że w swoim wnętrzu trzeba odnaleźć to, co można zbudzić, by budować rzeczy niezbędne dla dala, pod względem umysłowym, fizycznym i duchowym, by znosić swoją cząstkę tego doświadczenia.
Opis przypadku
Pacjent opisany pod numerem 2568 był 59-letnim mężczyzną. W jego przypadku nadczynność tarczycy
spowodowała powstanie narośli na twarzy. Cayce stwierdził obecność nadmiernej ilości potasu w jego krwi,
wywołującą nadczynność gruczołu tarczycy i przyczyniającą się do powstawania zaburzeń w krążeniu wątrobowym oraz płucnym. Pomiędzy czwartym a szóstym kręgiem piersiowym pacjenta występowały podwichnięcia kręgosłupa powodujące zaburzenia w układzie nerwowym i zahamowanie wydalania.
Cayce przepisał zabiegi osteopatyczne okolicy piersiowej i lędźwiowej oraz masaże poprzedzone kąpielami parowymi z wyciągiem z oczaru i olejkiem z igieł sosnowych, wykonywanymi raz w tygodniu. Dla wspomożenia wydalania, w ciągu pierwszego miesiąca leczenia wykonać należało dwa płukania okrężnicy. Cayce doradzał również pacjentowi, by przestrzegał diety zawierającej duże ilości owoców i warzyw, ryb, drobiu oraz
mięsa jagnięcego. Unikać należało potraw smażonych. Przyjaciel pacjenta nadesłał raport uzupełniający,
w którym informował, że po kuracji mężczyzna ten przeżył wiele lat, ciesząc się dobrym zdrowiem.
156
TARCZYCA – NIEDOCZYNNOÂå
Niedoczynność tarczycy jest chorobą polegającą na niedoborze hormonów tarczycy, co może wywierać
wpływ na dosłownie wszystkie funkcje organizmu. Objawami choroby są między innymi osłabienie, zmęczenie, zaparcia, anemia i sucha, żółta, obrzęknięta skóra. Edgar Cayce udzielił dziesięciu odczytów poświęconych niedoczynności tarczycy, dla ośmiu osób. W siedmiu przypadkach łączył chorobę z brakiem równowagi
substancji chemicznych we krwi, najczęściej z nadmiarem potasu oraz z niedoborem jodu. Cayce podkreślał
znaczenie jodu będącego "jednym z czterech składników, których obecność jest niezbędna dla normalnego
funkcjonowanią organizmu" (2072-6). Uważał że jod jest niezmiernie ważny dla prawidłowego działania gruczołu tarczycy. W większości przypadków, w odpowiedzi na zaburzenia funkcjonowania gruczołu, w organizmie pojawiały się zaburzenia fizjologiczne. Było to na przykład osłabienie wydalania, brak koordynacji nerwowej, osłabienie krążenia oraz zaburzenia oddechowe i trawienne. Zaburzenia fizyczne obciążały układ nerwowy wywołując obniżenie odporności nerwowej i emocjonalnej.
LECZENIE
W sześciu odczytach Cayce polecał elektroterapię, a najczęściej sugerował promienie fioletowe w celu pobudzania aktywności gruczołów w obrębie gardła. Pięciu osobom Cayce udzielił porad dietetycznych podkreślając konieczność spożywania dużych ilości surowych i gotowanych warzyw, soków owocowych i jarzynowych, owoców cytrusowych oraz ryb, drobiu i mięsa jagnięcego.
W ponad połowie odczytów Cayce zalecał zabiegi osteopatyczne albo masaże kręgosłupa z wykorzystaniem olejku arachidowego i oliwy z oliwek, mające na celu odprężenie nerwów i mięśni. Połowie pacjentów
doradzał przyjmowanie Atomidiny, stymulującej pracę gruczołu tarczycy. Zazwyczaj polecał, by przyjmować
Atomidinę codziennie przez pięć dni, przerywać kurację, a następnie powracać do przepisanej dawki, którą
zazwyczaj była jedna kropla leku dziennie rozpuszczona w połowie szklanki wody pitej przed śniadaniem.
W dwóch przypadkach Cayce zalecał przyjmowanie pod nadzorem lekarza wyciągu z tarczycy.
W wielu przypadkach ważną częścią leczenia była zmiana nastawienia do siebie i innych ludzi.
Opis przypadku
Pacjentka, której przypadek opisano pod numerem 1247, była dorosłą kobietą cierpiącą na osłabienie wydalania i ciągłe wyczerpanie fizyczne. Cayce określił jej stan jako brak równowagi zawartości potasu i jodu we
krwi, co przyczyniało się do braku koordynacji pomiędzy ośrodkowymi i autonomicznymi odruchami nerwowymi, oraz zaburzeń krążenia wątrobowego. Wynikające z tego przeciążenie gruczołów nadnerczy współpracujących z wątrobą powodowało zaburzenia w przemianie materii pacjentki. Jej brak witalności wiązał się ze słabą przemianą materii spowodowaną przez niedobór pewnych elementów we krwi.
Cayce zalecił wykorzystanie Mokrego Ogniwa z chlorkiem złota, w dwóch 28-dniowych cyklach, z pięciodziesięciodniową przerwą pomiędzy cyklami. Podczas pierwszych piętnastu dni zabiegów Mokre Ogniwo
miało być stosowane codziennie przez dwadzieścia minut, a w pozostałe dni przez trzydzieści minut. Po każdym zabiegu Cayce doradzał wykonywanie dokładnego masażu całego ciała, z wykorzystaniem mieszanki
oliwy z oliwek, oleju mineralnego, olejku z igieł sosnowych, złożonej nalewki z benzoesu, olejku z pomocnika
baldaszkowatego oraz korzenia sasafrasowego. Po pięcio-dziesięciodniowym okresie odpoczynku, kobieta
miała przyjmować doustnie jedną kroplę Atomidiny dziennie rozpuszczoną w połowie szklanki wody. Po kuracji Atomidiną, Cayce zalecał dalszy okres odpoczynku trwający pięć dni.
Po drugiej serii zabiegów z wykorzystaniem Mokrego Ogniwa oraz masaży, Cayce doradzał pacjentce
przestrzeganie diety bogatej w ryby i przyprawy z popiołu z wodorostów [z niego otrzymuje się jod – przyp.
tłum.], oraz soli morskiej z wykluczeniem białego chleba i ziemniaków. Cayce zalecał też codzienne stosowanie promieni fioletowych na okolicę autonomicznego układu nerwowego. Zabiegi te miały być wykonywane
przed snem, przez pięć do siedmiu minut, przy czym bańkowaty aplikator urządzenia miał być przesuwany
okrężnym ruchem od głowy w dół. Aby poprawić wydalanie, Cayce przepisał alkaliczne środki przeczyszczające takie jak mleczko magnezjowe oraz częste wykonywanie łagodnych lewatyw.
157
TARCZYCA, POWI¢KSZENIE GRUCZO∏U – WOLE
Wole jest powiększeniem gruczołu tarczycy umiejscowionego u podstawy gardła. W wielu rejonach świata
wole proste jest wynikiem niedoboru jodu. W odczycie 3797-1 Edgar Cayce ogólnie zdefiniował chorobę jako
"zatkanie gruczołów przez wydzieliny nie wyeliminowane przez właściwe kanały, ze względu na brak stymulacji centrum zarządzającego ich krążeniem".
Trzynaście osób otrzymało osiemnaście odczytów poświęconych temu schorzeniu. W dziewięciu przypadkach Cayce wiązał chorobę z osłabieniem krążenia. Cayce nie wyjaśniał szczegółowo na czym polegały zaburzenia krążenia, ale w niektórych przypadkach twierdził, że nieprawidłowe krążenie krwi powoduje zaburzenia gruczołowe i nerwowe. W przypadku oznaczonym numerem 850, niedotlenienie krwi w płucach wywoływało zaburzenia nerwowe, których wynikiem były zaburzenia gruczołowe. Podobnie w przypadku 4600, nieprawidłowy metabolizm we krwi wywoływał reakcję nerwów, wynikiem której był brak równowagi w działaniu
gruczołów. W pięciu odczytach Cayce twierdził, że przyczyną choroby było osłabienie wydalania, a w czterech
innych brak takich składników jak jod, wapń i żelazo.
LECZENIE
W leczeniu wola, niemal w każdym przypadku Cayce przepisywał zabiegi na kręgosłupie przywracające
prawidłową koordynację nerwów. Jedenastu pacjentom Cayce zalecił elektroterapię, zazwyczaj w postaci
promieni fioletowych albo zabiegów "radioaktywnych", zaś w dwóch przypadkach za pomocą Mokrego
Ogniwa. W dwóch trzecich odczytów Cayce udzielał porad co do sposobu odżywiania. Dieta zasadniczo
zawierać miała owoce, surowe i gotowane warzywa oraz lżejsze proteiny. Cayce odradzał potrawy smażone i
z wieprzowiny, a także jedzenie w trakcie jednego posiłku dwóch rodzajów skrobii, takich jak na przykład
ziemniaki, białe pieczywo i makaron. W kilku przypadkach Cayce zaznaczył, że w diecie dopuszczalna była
wyłącznie sól jodowana. Poza tym, sześciu pacjentom przepisał Atomidinę w różnych dawkach, dla
oczyszczenia i zrównoważenia gruczołów. W trzech przypadkach Cayce wspomniał o potrzebie
samouzdrawiania pacjenta, poprzez właściwe dostrojenie umysłowe i duchowe do zdrowych wibracji
wewnątrz i na zewnątrz organizmu.
Opis przypadku
Tarczyca 50-letniej kobiety (numer 813), uległa powiększeniu w wyniku niedoboru jodu i nadmiernej ilości
potasu we krwi. Objawy wskazywały na niedoczynność. Chora odczuwała osłabienie, brak energii, spowolnienie koordynacji nerwowej oraz reakcji umysłowych.
Leczenie rozpoczęło się od zażywania jednej kropli Atomidiny rozpuszczonej w połowie szklanki wody,
przyjmowanej rano i wieczorem. Dawka leku zwiększała się o jedną kroplę dziennie, aż do dziesięciu kropli,
które pacjentka miała przyjąć dziesiątego dnia. W trakcie trzydniowego okresu odpoczynku Cayce zalecił wykorzystanie ręcznego aplikatora promieni fioletowych stosowanych co wieczór na okolice gardła i obojczyka.
Po drugiej serii leczenia Atomidiną i promieniami fioletowymi, Cayce przepisał głębokie zabiegi osteopatyczne
trzy razy w tygodniu. Miały one dotyczyć kręgów szyjnych i wyższych piersiowych, oraz pobudzać lepsze wydalanie przez przewód pokarmowy. Po drugim tygodniu wykonywania zabiegów, Cayce ustalił tygodniowy
okres odpoczynku, po którym zabiegi miały być powtarzane w takich samych odstępach. Chociaż podczas
wykonywania zabiegów osteopatycznych pacjentka mogła kontynuować leczenie Atomidiną, Cayce zakazał
wykorzystywania w tym czasie promieni fioletowych.
Jeśli chodzi o dietę, Cayce doradził chorej pokarmy bogate w żelazo, jod i krzem, a unikanie słodyczy
i skrobii. W późniejszych raportach pacjentka napisała, że nie wierzy, iż powyższa kuracja przyczyniła się do
jej "całkowitego powrotu do zdrowia ". Uważała że zawdzięcza to lekcjom śpiewu i medytacji, które rozpoczęła po przystąpieniu do leczenia. Należy jednak zauważyć, iż trzy inne osoby zgłosiły całkowite wyleczenie wola po zastosowaniu się do zaleceń Cayce'a.
158
TIKI
Tik charakteryzuje się niekontrolowanymi skurczami mięśni twarzy. Główną przyczyną, stwierdzoną przez
Cayce'a we wszystkich trzech przypadkach, był brak koordynacji pomiędzy autonomicznym a ośrodkowym
układem nerwowym. Utajoną przyczyną były, w dwóch przypadkach, podwichnięcia kręgosłupa. W jednym
odczycie Cayce wspominał też o osłabieniu przemiany materii, zaburzeniach krążenia oraz braku równowagi
kwasowo-zasadowej. Innym razem Cayce stwierdził, że dodatkowym czynnikiem jest napięcie nerwowe.
Dominującym leczeniem we wszystkich przypadkach było nastawianie kręgosłupa dla skoordynowania
impulsów nerwowych i przywrócenia równowagi ustroju. W jednym z odczytów Cayce zalecał również środki
dietetyczne, zabiegi na kręgosłupie przy użyciu elektrycznego aparatu do masażu oraz zabiegi z Mokrym
Ogniwem. W innym sugerował gorące i zimne okłady w celu pobudzenia krążenia.
Opis przypadku
57-letni mężczyzna, pacjent z przypadkiem oznaczonym numerem 4480, cierpiał na tiki twarzy wynikające
z pewnych przyczyn wewnętrznych. Według Cayce'a osłabienie wydalania spowodowało powstawanie
nadmiernej ilości kwasów w dolnym odcinku przewodu pokarmowego. Obciążyło to pewne centra nerwowe,
czego wynikiem było osłabienie przyswajania. Zaburzenia przyczyniły się do wyczerpania zapasu sił
organizmu. Z kolei słaby i wyczerpany układ krążenia wywołał przeciążenie i wyczerpanie sercowych gałęzi
nerwu błędnego i nerwów szyjnych, oddziałując na układ oddechowy i powodując tiki twarzy.
W tym przypadku Cayce zasugerował delikatne masaże oraz odpoczynek i rekonwalescencję w górach
lub nad morzem. Polecał też zabiegi osteopatyczne w odcinku szyjnym i wyższym piersiowym, pomagające
zachować równowagę całego organizmu.
TIKI NERWOWE – BOLESNE KURCZE TWARZY
Bolesny kurcz twarzy charakteryzuje się nagłym, ostrym bólem jednego lub kilku odgałęzień trójdzielnych
lub pięciodzielnych nerwów czaszki, przebiegających przez twarz i szyję. Znany również jako nerwoból trojaczy lub trójdzielny, bolesny kurcz twarzy występuje w średnim lub późnym wieku, częściej u kobiet aniżeli
u mężczyzn. Sześcioro mężczyzn i kobiet, przeważnie w wieku 50-ciu, 60-ciu lat otrzymało ogółem dziewiętnaście odczytów dotyczących tej dolegliwości. W niemal wszystkich przypadkach przyczynami bolesnego
kurczu twarzy były według Cayce'a, złe wydalanie i/lub zaburzenia koordynacji nerwowej, które, oddziałując
na nerw trójdzielny, wywoływały ostry ból. W ich wyniku pojawiły się zaburzenia krążenia i trawienia.
LECZENIE
W leczeniu bolesnego kurczu twarzy Cayce niezmiennie podkreślał potrzebę ustalenia lepszych "wzorców
wibracji" w organizmie. Tak więc sześciu pacjentom zalecał elektroterapię. W pięciu przypadkach – leczenie
"radioaktywne". Ogólne zalecenia dotyczyły stosowania elektroterapii przez godzinę dziennie, zmieniając
umiejscowienie elektrod na kończynach. W sześciu przypadkach Cayce zalecał także zabiegi kręgarskie
i ogólnie rozluźniające leczenie osteopatyczne, które uważał za konieczne dla zmniejszenia odchyleń przepływu impulsów i nacisków na kręgi. Po zabiegach, trzem pacjentom Cayce doradził masaże. W kilku odczytach
podkreślał znaczenie zmniejszenia obciążenia kręgu szyjnego, przez który przebiegają impulsy nerwowe
istotne dla głowy i twarzy. Z mieszanek do masażu Cayce polecał połączenie podgrzanej oliwy z oliwek i nalewki z mirry.
W czterech przypadkach doradzał bardziej alkaliczną dietę, z przewagą surowych warzyw, soków warzywnych, owoców cytrusowych, a niekiedy wywarów z mięs. Dla zmniejszenia dolegliwości trawiennych, Cayce
zalecił codzienne zażywanie Castorii, tabletek Alophen i Alcaroidu. O każdym z powyższych środków wspominał w czterech przypadkach.
159
Opis przypadku
Przypadek 5555 dotyczył kobiety w średnim wieku, cierpiącej na ostry ból twarzy, który Cayce przypisał uciskowi na piąty kręg szyjny, spowodowanemu przez nierówności kręgosłupa. Cayce zauważył także powikłania
w trawieniu, wydalaniu i składzie krwi. W czterech odczytach udzielonych pacjentce (5555) Cayce zalecił serię
leczniczą obejmującą dietę, elektroterapię, zabiegi osteopatyczne i masaże. Dieta chorej miała zawierać głównie
owoce cytrusowe, warzywa, sok grejpfrutowy lub czerwone wino i inne produkty wysokoalkaliczne. Cayce doradzał częste picie małych dawek palonego spirytusu z kaszy pszennej na mleku, do którego dodano małe ilości
cukru z buraków, lub czystego spirytusu z kaszy pszennej na mleku zmieszanego z ugotowanym żółtkiem i mlekiem. Dwa razy w tygodniu zalecał także rozluźniające zabiegi osteopatyczne i częste masaże pleców rnieszanką podgrzanej oliwy z oliwek i nalewki z mirry. Dla poprawy wydalania doradzał zażywanie tabletek Alophenu i leczenie "radioaktywne" stosowane godzinę dziennie w okolicach splotu słonecznego. W tym przypadku nie znamy wyników odczytu, ale jedna z pacjentek doniosła, że po zastosowaniu się do rad Cayce'a, wyzdrowiała. W innym przypadku kobieta cierpiąca na nawracający bolesny kurcz twarzy odnotowała poprawę, lecz prawdopodobnie niezbyt dokładnie przestrzegała zaleceń leczenia i doświadczyła kilku nawrotów choroby.
TOCZE¡ RUMIENIOWATY
Toczeń rumieniowaty objawia się powierzchniowymi, umiejscowionymi zmianami skórnymi w kształcie
krążków. W łagodnej postaci choroby, na skórze twarzy występują czerwone, pojedyncze lub mnogie skazy.
Toczeń układowy może oddziaływać na wiele narządów. Występuje głównie u młodych kobiet. Do objawów
choroby zalicza się gorączkę, anoreksję, złe samopoczucie i utratę wagi. Przebieg choroby cechują
naprzemiennie występujące okresy zaostrzeń i remisji. Toczeń może być łagodną, epizodyczną lub też
śmiertelną chorobą. Edgar Cayce udzielił tylko jednego odczytu poświęconego toczeniowi rumieniowatemu.
Przeznaczony był on dla 44-letniej kobiety, z przypadkiem oznaczonym numerem 5288-1. Główną przyczyną
choroby wymienioną przez Cayce'a, były zaburzenia w układzie wydalniczym powodujące odkładanie się
toksyn. Zaobserwował też brak koordynacji pomiędzy krążeniem limfy a pewnymi odcinkami ośrodkowego
układu nerwowego, co powodowało odkładanie się pod skórą drażniących substancji.
Do objawów choroby, jakie występowały u tej pacjentki, należały pęcherzyki i plamy na skórze, nudności,
bóle głowy, osłabienie i zawroty głowy, nie-strawność, osłabienie wydalania, niekiedy kaszel, zamazane
widzenie i ucisk na bębenki uszne.
LECZENIE I OPIS PRZYPADKU
Pierwszą metodą leczenia była elektroterapia, z wykorzystaniem sinusoidalnego lub krótkofalowego aplikatora. Zabiegi wykonywane miały być raz w tygodniu i ułatwiać opróżnianie pęcherzyka żółciowego, oraz pobudzać nerki i siły ogólne. Cayce doradzał także wykonywanie dwa razy w tygodniu masaży osteopatycznych
poprawiających ogólne krążenie. Cayce przepisał chorej środek wspomagający trawienie. Była to mieszanka
składająca się z trzech do pięciu kropli eliksiru z pepsyny mleczanowej i pół łyżeczki mleczka bizmutowego,
rozpuszczonych w połowie szklanki wody. Pacjentka miała przyjmować ten środek raz dziennie. Jeśli po dniu
czy dwóch nie nastąpiło wypróżnienie, Cayce zalecał wysokie płukanie okrężnicy i dietę. Cayce odpowiadał
następnie na pytania pacjentki dotyczące powagi jej choroby. Doradził przyjęcie bardziej pozytywnej postawy,
zachowanie spokoju i udzielanie "twórczej pomocy" innym ludziom, a także samej sobie. Pacjentka zastosowała się do porad zawartych w odczycie i w miesiąc później zgłosiła poprawę ogólnego stanu zdrowia.
TORBIELE
Torbiel jest, mówiąc ogólnie, pęcherzykiem zawierającym otorbiony płyn lub inną substancję. Torbiele
występują zarówno tuż pod powierzchnią skóry, jak również w niektórych narządach wewnętrznych. Edgar
Cayce udzielił ogółem trzydziestu trzech odczytów dla dwudziestu czterech osób, u których występowały tor-
160
biele. Kobiety stanowiły dwie trzecie pacjentów. W około połowie odczytów poświęconych torbielom, Cayce
stwierdzał, że przyczyną ich powstawania było gromadzenie się w różnych okolicach ciała limfy, tworzącej cysty.
W jednej czwartej przypadków za dodatkowy czynnik Cayce uznawał osłabienie wydalania. Jedną trzecią pacjentów ostrzegał, że jeśli torbiel zacznie zanadto przeciążać organizm, konieczny będzie zabieg operacyjny.
LECZENIE
W połowie przypadków Cayce zalecał w odczytach pewien rodzaj miejscowego masażu. W przypadku torbieli skórnych, bezpośrednio w okolicę objętą chorobą wcierana miała być mieszanka oleju rycynowego i sody oczyszczonej. Przy torbielach pojawiających się u podstawy kręgosłupa, do nacierań zalecana była mieszanka jednej uncji Iodexu dodanej do pięciu granów aktywnego popiołu. W przypadku gromadzenia się limfy
oraz torbieli tłuszczowych, Cayce polecał połączenie łoju baraniego, kamfory i terpentyny, do nacierania po
gorącej kąpieli. W jednej trzeciej przypadków Cayce polecał zabiegi osteopatyczne, pobudzające wydalanie
i krążenie, a także pomagające w korygowaniu innych zaburzeń obecnych w organizmie. Rzadziej zalecał
rozmaite postacie hydroterapii i lewatywy. Zależało to od stanu całego organizmu pacjenta.
Cayce uważał, że dieta jest ważnym czynnikiem w zwalczaniu torbieli. Główną częścią diety były zazwyczaj surowe warzywa liściaste. Cayce zalecał też gorąco ryby morskie. Unikać należało wołowiny, wieprzowiny oraz skrobii.
Opis przypadku
Cayce udzielił dwóch odczytów 38-letniej kobiecie, z przypadkiem oznaczonym numerem 3247, która
zamówiła je w związku z przewlekłym zapaleniem pęcherza moczowego i wcześniejszymi operacjami,
których wynikiem były zrosty pomiędzy pęcherzem a żołądkiem.
W pierwszym odczycie Cayce wyjaśnił, że po operacjach pozostały blizny, w których wytworzyły się
torbiele. Ponieważ zrostów było dużo, Cayce sugerował, że być może konieczna będzie powtórna operacja, o
ile wyznaczone w odczycie metody leczenia nie przyniosą efektu. Oprócz torbieli powstałych w zrostach,
pacjentka cierpiała także na podwichnięcia ósmego i dziewiątego kręgu piersiowego oraz trzeciego kręgu
szyjnego, które jak stwierdził Cayce, oddziaływały na krążenie ogólne i wywoływały zaburzenia w układzie
wydalniczym. Cayce polecał cotygodniowe zabiegi hydroterapeutyczne, w tym łagodną saunę, a następnie
kąpiel parową, zimny natrysk oraz nacieranie. Po rozpoczęciu kuracji, u chorej wykonana miała być seria
sześciu zabiegów osteopatycznych. Następnie Cayce doradzał masaże brzucha przy użyciu mieszanki
składającej się z równych części oliwy z oliwek i olejku arachidowego. Cayce radził także, by okolice objęte
chorobą masować przy pomocy maści zawierającej dwie szczypty sody oczyszczonej dodane do łyżeczki
oleju rycynowego. Maść tę można było stosować dopiero po zakończeniu pozostałych kuracji.
W drugim odczycie Cayce zauważył, że w całej jamie brzusznej pacjentki utrzymują się zaburzenia. Przez
cztery do pięciu dni w tygodniu wykonywane miały być okłady z oleju rycynowego. Po każdym z nich należało
robić delikatny masaż brzucha. Na zakończenie każdej serii okładów, pacjentka miała przyjmować doustnie
niewielkie ilości oliwy z oliwek, około trzy do czterech razy dziennie. (Chora powinna była zaprzestać
przyjmowania hormonalnych zastrzyków z folikuliny i estrogenu, ponieważ Cayce zauważył, iż powodowały
one powstawanie złogów w jej organizmie.) Na tym etapie leczenia, wciąż nie wykluczano konieczności
zabiegu operacyjnego. Był to ostatni odczyt udzielony pacjentce. Ponieważ chora nie nadsyłała więcej listów,
wyniki leczenia nie są znane.
TORBIELE JAJNIKÓW
Torbiel jajnika jest jamą albo pęcherzykiem, o płynnej lub półpłynnej zawartości otoczonej cienkimi ściankami. Torbiel rozwija się wewnątrz lub przywiera do jajnika. W zależności od rodzaju i lokalizacji, torbiel wywoływać może bóle brzucha albo zahamowanie miesiączki. Cayce udzielił dwunastu odczytów sześciu kobietom
w wieku od dwudziestu ośmiu do pięćdziesięciu czterech lat. Pacjentki te cierpiały na schorzenia podobne do
torbieli jajników i jajowodów. Zaburzeniami wymienionymi w 60% odczytów poświęconych torbielom jajników,
161
było osłabienie wydalania, przekrwienie i zaburzenia układu nerwowego. Ogólnie mówiąc, osłabienie wydalania może spowodować odkładanie się toksyn w ustroju, szczególnie zaś w rejonie miednicy. W pewnych okolicznościach bakterie mogą rozprzestrzenić się w narządach znajdujących się w miednicy, powodując infekcję
jajników i rozwój torbieli. W trzech przypadkach dodatkowym czynnikiem był nerwoból, a w jednym zaburzenia nerwowe.
LECZENIE
Metody leczenia jajników stosowane przez Edgara Cayce'a, znacznie się różniły w zależności od natury
schorzenia i jego zaawansowania. Dla zmniejszenia bólu, przekrwienia i miejscowej infekcji zalecał najczęściej płukanie pochwy i okłady. Pięciu kobietom doradzał płukanie pochwy przy użyciu rozcieńczonych roztworów Atomidiny, Glikotymoliny lub naprzemiennie obu tych środków. W pięciu przypadkach Cayce doradzał
też zastosowanie gorących okładów na brzuch. Najczęściej zalecanymi substancjami były w tym przypadku
olej rycynowy, Glikotymolina oraz mieszanka łoju baraniego, olejku terpentynowego i kamforowego. Innymi
metodami leczenia, z których każdą Cayce polecał w połowie przypadków, były zmiana sposobu odżywiania,
nastawianie kręgosłupa, stosowanie środków przeczyszczających i masaże. Chociaż szczegóły różniły się
pomiędzy sobą, dieta pacjentek miała być alkaliczna, odżywcza i lekkostrawna. Zabiegi osteopatyczne zalecał Cayce dla poprawienia koordynacji układu nerwowego. Podczas tych zabiegów szczególną uwagę należało zwracać na lędźwiowy odcinek kręgosłupa. Środkiem wspomagającym wydalanie, o którym Cayce wspominał najczęściej, było płukanie okrężnicy. Masaże miały na celu odprężenie ciała i poprawienie krążenia.
Wykonywane były przy użyciu różnorodnych substancji.
Oprócz tego, Cayce dwukrotnie zalecił zabiegi elektroterapeutyczne z użyciem promieni fioletowych.
W jednej trzeciej przypadków polecał kąpiele słoneczne. Pewnej kobiecie doradził konsultację ginekologiczną, jeszcze innej, by w razie pogorszenia stanu zdrowia udała się do szpitala.
Opis przypadku
Pięć kobiet nadesłało raporty dotyczące wyników zastosowania się do porad zawartych w odczytach. Pacjentki zauważyły korzyści płynące z terapii sugerowanej przez Cayce'a. 37-letnia pacjentka (numer 5270),
otrzymała jeden odczyt poświęcony torbieli na prawym jajniku. Zdaniem Cayce'a, choroba powstała w wyniku
podwichnięcia trzeciego i dziewiątego kręgu piersiowego oraz lędźwiowego odcinka kręgosłupa.
W skład kuracji zaleconej przez Cayce'a, wchodziły okłady z Glikotymoliny na podbrzusze i okolicę łonową.
Miały być one pozostawiane na pół godziny dziennie, przez okres tygodnia.
Pod koniec tego tygodnia rozpocząć się miały zabiegi osteopatyczne, wykonywane trzy razy w tygodniu,
a koncentrujące się na kręgach powyżej dziewiątego piersiowego, oraz w okolicy ramieniowej i sutkowej. Po
sześciu – ośmiu zabiegach osteopatycznych wraz z nastawianiem kręgosłupa, dwa razy w tygodniu, zastosowana miała być delikatna diatermia w okolicy lędźwiowo-krzyżowej. W tym samym okresie pacjentka wykonywać miała naprzemiennie płukanie pochwy z wykorzystaniem roztworów Atomidiny i Glikotymoliny. Glikotymolina miała być rozpuszczana w ilości dwóch łyżek stołowych na półtora litra wody o temperaturze ciała. Roztwór
Atomidiny zawierał jedną łyżeczkę środka, rozpuszczonego w półtora litra wody o temperaturze ciała. W celu
wzmocnienia organizmu Cayce zalecał wzbogacanie diety o pokarmy bogate w witaminy B, B2, i niacynę oraz
fosfor. Poza tym, co rano pacjentka przyjmować miała łyżeczkę preparatu o nazwie Zyrone. Chociaż lekarze
stwierdzili, że nie mogą nic więcej zrobić dla chorej, zastosowanie się do rad Cayce'a przyniosło znaczną poprawę jej stanu zdrowia. W ciągu miesiąca zniknęła wszelka wydzielina z torbieli.
TORBIELE SKÓRNE
Torbiel skórna jest zamkniętym pęcherzykiem, otoczonym wyraźną błoną, tworzącym się na powierzchni
skóry i zazwyczaj wypełnionym substancją półpłynną lub płynną. Edgar Cayce udzielił ogółem dziewiętnastu
odczytów dla piętnastu osób cierpiących na torbiele skóry i tym podobne schorzenia.
Podstawową przyczyną torbieli skóry wymienioną przez Cayce'a w 60% odczytów, było osłabienie wydala-
162
nia oraz zaburzenia krążenia. Cayce uważał, że choroba rozpoczynała się od spowolnienia krążenia, w wyniku czego osłabione było też wydalanie. Następnie toksyny zaczynały się odkładać i przenikać do krwiobiegu,
a na skórze powstawały torbiele. Komentując ich powstawanie, Cayce powiedział w jednym z odczytów: " To
jak widzimy, ma coś wspólnego z rozdzieleniem krążenia limfatycznego oraz czynności wydzielniczych, od
krążenia głębszego. A kiedy siły komórkowe zostają tak osłabione przez zgniecenie, czy brak w ustroju elementów utrzymujących trwałość siły życiowej, wywołują podrażnienie wewnątrz siebie. Przez to (wyczerpują)
ustrój, stając się często złośliwe w swej naturze" (1013-1). W 30% przypadków czynnikiem dodatkowym był
pewien rodzaj zaburzeń gruczołowych. Zazwyczaj łączyło się to z nadprodukcją limfy, wskutek nagromadzenia toksyn w organizmie. W blisko 25% przypadków Cayce wspominał o nieprawidłowym przyswajaniu, złej
diecie i chorobach kręgosłupa. Nadmiernie zakwaszająca dieta, zawierająca zbyt wiele mięsa, słodyczy
i skrobii, mogła spowodować spowolnienie wydalania. Podwichnięcia kręgosłupa oraz rozmaite inne źródła
nacisku na układ nerwowy dodatkowo zaburzają krążenie i funkcje wydalnicze organizmu.
LECZENIE
Zalecenia dietetyczne oraz zabiegi osteopatyczne były dwiema metodami leczenia najczęściej sugerowanymi przez Cayce'a. Cayce doradzał zachowanie diety alkalizującej i unikanie jedzenia dużych ilości słodyczy,
skrobi, tłuszczów, potraw smażonych i ciężkostrawnych mięs (wołowiny i wieprzowiny). Najgoręcej polecał owoce cytrusowe oraz inne surowe i gotowane warzywa, pełnoziarniste kasze, jaja, mleko, oraz z umiarem ryby,
drób i mięso jagnięce. Cayce doradzał wykonywanie zabiegów osteopatycznych pomocnych w przywracaniu
prawidłowego krążenia. Zabiegi korekcyjne należało robić w miejscach, w których istniały naciski na układ nerwowy. Nastawianie kręgosłupa miało dodatkowo powodować odprężenie organizmu, co z kolei pomagało usunąć zeń nadmiar toksyn. W około 35% odczytów Cayce sugerował masaże, środki działające zewnętrznie i elektroterapię. Masaże wywoływać miały ogólne odprężenie; środki działające zewnętrznie miały zlikwidować torbiele; elektroterapia miała uzdrowić i wzmocnić układ krążenia. Maści stosowane zewnętrznie zawierały połączenie
takich substancji jak olej rycynowy i soda oczyszczona; Iodex i popiół aktywny, oraz łój barani, olejek kamforowy
i terpentynowy. Cayce dwukrotnie wspominał o elektroterapii pod postacią leczenia "radioaktywnego" i światła ultrafioletowego. W czterech przypadkach Cayce doradzał wspomaganie wydalania za pomocą lewatyw, płukania
okrężnicy i środków przeczyszczających, takich jak oliwa z oliwek. Trzem pacjentom doradzał także, by przyjmowali niewielkie dawki Atomidiny dla skorygowania zaburzeń gruczołowych.
Opis przypadku
Raporty nadesłano tylko w około połowie przypadków. Jednakże wszyscy pacjenci, którzy je nadesłali, zaobserwowali korzyści płynące z zastosowania się do sugestii Cayce'a. Pomimo że nie istnieje dalsza dokumentacja na temat wyników leczenia pewnej 27-letniej pacjentki, która otrzymała jeden odczyt poświęcony
torbielom, jej przypadek jest typowy. Cayce uznał, że przyczyną utworzenia się torbieli był brak równowagi pomiędzy częścią fizyczną, umysłową i duchową jej istoty. Na poziomie fizycznym objawiało się to osłabieniem
wydalania, co z kolei powodowało "niewydolność sil układu gruczołowego w dostarczaniu elementów niezbędnych dla funkcjonowania organizmu". Ze względu na zaburzenia "wibracji", w pewnych obszarach ciała
pacjentki gromadziły się odpady, formując się w torbiele.
Aby oczyścić i pobudzić gruczoły, szczególnie te należące do układu trawiennego, Cayce doradzał chorej
przyjmowanie jednej kropli Atomidiny dziennie, trzy razy w tygodniu, przez okres trzech tygodni. Zalecał trzydziestominutowe zabiegi "radioaktywne" oraz medytację. Po trzech tygodniach rozpocząć się miały zabiegi
osteopatyczne koncentrujące się na odcinku guzicznym, dziewiątym i dwunastym kręgu piersiowym oraz na
wyższych kręgach piersiowych i szyjnych. Zabiegi te wykonywane miały być dwa razy w tygodniu, przez trzy
tygodnie, z okresem odpoczynku trwającym miesiąc. Następnie przeprowadzone miały zostać trzy-cztery dalsze zabiegi. Dieta pacjentki miała zawierać codziennie dwa posiłki gotowane i jeden surowy. Chora miała unikać mięs, chociaż od czasu do czasu mogła jeść ryby i drób. Śniadanie powinno zawierać soki z owoców cytrusowych, albo potrawy mączne, ale nie jedno i drugie. Dopuszczalnymi potrawami mącznymi była dobrze
ugotowana pełnoziarnista kasza, albo mieszanka ryżu i jęczmienia. Oprócz tego torbiele miały być delikatnie
masowane przy użyciu mieszanki łoju baraniego, olejku terpentynowego i kamforowego.
163
TORBIELE W∏OSOWE NADOGONOWE
Torbiele włosowe występują w okolicy kości ogonowej albo odbytu. Towarzyszy im niewielki porost
włosów. Cayce udzielił odczytów trzem osobom cierpiącym na tę przypadłość. Omówimy tu dwa spośród
trzech przypadków. Pierwszy z nich dotyczy 20-letniego mężczyzny z torbielami włosowymi w pobliżu odbytu,
drugi 27-letniego mężczyzny, oprócz torbieli włosowych cierpiącego na opryszczkę w ustach.
LECZENIE
Odczyty numer 661-1, -2, -3 i -5 udzielone zostały 20-letniemu mężczyźnie, u którego torbiele włosowe
w okolicy odbytu wystąpiły w wyniku uszkodzenia dolnego odcinka kręgosłupa. Jako płyn o zastosowaniu
miejscowym, Cayce przepisał roztwór zawierający jedną uncję Iodexu zmieszaną z dwoma gramami popiołu
aktywnego. Płynem tym należało nasączać pasek gazy nakładany następnie na torbiel. Cayce doradzał także
częste przemywanie okolicy torbieli słabym roztworem dwuchlorku. W celu skorygowania ułożenia kręgosłupa, Cayce zalecił również serię dziesięciu (wykonywanych dwa razy dziennie) zabiegów osteopatycznych.
Przepisał też szklankę wody zawierającej pół łyżeczki mleczka bizmutowego i sześć kropli mleczanowej pepsyny. Środek ten należało przyjmować doustnie, po posiłkach, przez dwa dni z rzędu, co drugi dzień. W następnych odczytach Cayce zalecał kurację z wykorzystaniem Atomidiny, mającą na celu zrównoważenie pracy gruczołów. Przez pięć dni, dwa razy dziennie, młody mężczyzna miał wypijać pół szklanki wody zawierającej jedną kroplę Atomidiny. Po jednym dniu odpoczynku dawkowanie miało zostać zwiększone do dwóch kropli rozpuszczonych w wodzie, przyjmowanych przez pięć dni. Po kolejnym okresie przerwy, kurację należało
powtórzyć.
Aby poprawić stan kręgosłupa, Cayce zalecił dziesięć lub więcej zabiegów osteopatycznych. Po nich wykonywane miały być zabiegi z promieniami fioletowymi. W odczycie 661-5 udzielonym w około trzy lata później, Cayce stwierdził, że dieta młodego człowieka zawierała zbyt wiele pokarmów tłustych i zakwaszających,
powodujących powstawanie wyprysków i przebarwień skóry na brodzie i całej twarzy. Stan torbieli dodatkowo
pogarszał brak prawidłowego leczenia. Cayce zalecił kilka zabiegów korygujących ośrodkowy układ nerwowy.
Wspominał szczególnie o odcinku guzicznym, oraz dziewiątym i dziesiątym kręgu piersiowym. Raz w tygodniu należało robić zabiegi diatermiczne. Codziennie pacjent wypijać miał niewielkie ilości wody wiązowej
i herbaty z szafranu. Do przykładania na torbiel Cayce zalecił maść zawierającą ćwierć grama popiołu węglowego dodanego do jednej uncji Iodexu. Pacjent miał unikać pokarmów tłustych i smażonych, cukru, masła
i mięsa. Ponieważ pacjent (661) zgłosił, że nie mógł znaleźć osteopaty, który wykonywałby zabiegi diatermii,
w jego przypadku nie zauważono dużej poprawy. W następnym przypadku Cayce udzielił odczytu numer 670,
27-letniemu mężczyźnie cierpiącemu na torbiele włosowe i opryszczkę w ustach powstałą wskutek nadkwasoty. Zabiegi osteopatyczne wykonywane co dwa lub trzy dni miały na celu skorygowanie złego ułożenia kręgosłupa, a przez to zmniejszenie problemu torbieli. Dodatkowo Cayce przepisał mieszankę siarki, winianu potasu i soli Rochelle, wspomagającą wydalanie. Nie otrzymano raportów uzupełniających.
TRÑDZIK
Trądzik jest chorobą skóry charakteryzującą się występowaniem na twarzy wyprysków, krostek i wągrów,
pojawiających się czasami także na szyi, ramionach i plecach. Chociaż chorobę tę powszechnie łączy się
z okresem dojrzewania, często występuje ona także w wieku dojrzałym, o ile nie była leczona w momencie,
kiedy pojawiła się po raz pierwszy. Jedną z przykrych właściwości trądziku jest to, że pozostawia on głębokie
blizny, nawet wówczas, gdy skóra jest oczyszczana. Edgar Cayce udzielił trzydziestu siedmiu odczytów dotyczących trądziku, dla dwudziestu dziewięciu osób, w większości nasto- i dwudziestoparolatków.
Cayce utrzymywał, że trądzik spowodowany jest osłabieniem wydalania (w 87% przypadków), albo zaburzeniem koordynacji nerwowej i/lub gruczołowej, bezpośrednio wpływającej na wydalanie. W niemal 20%
przypadków za przyczynę trądziku uznał zaburzenia krążenia lub niedobory we krwi substancji takich jak żelazo. Cayce w następujący sposób wyjaśniał, czym jest trądzik, i jakie są jego przyczyny: "Z reakcji zachodzą-
164
cych we krwi domyślamy się obecności szkodliwych czynników; wśród nich braku równowagi reakcji chemicznych zachodzących w układzie, służących prawidłowemu przyswajaniu i wydalaniu wykorzystanych energii.
Niektóre z nich działają destruktywnie – na co wskazują zaburzenia wydalania, takie jak próba usunięcia trucizn przez układ potowy, czy występowanie otarć, krost i wągrów formujących się na skórze" (1691-1). Cayce
uważał, że trądzik jest przejawem braku równowagi chemicznej w organizmie. W takiej sytuacji zablokowanie
lub uszkodzenie prawidłowych dróg wydalania prowadzi do próby wydalenia odpadów niewłaściwą drogą,
przez gruczoły skóry.
LECZENIE
Lecząc trądzik, Cayce koncentrował się głównie na ustaleniu właściwego sposobu odżywiania. W ponad
70% przypadków polecał zastosowanie diety. Najczęściej zalecał jedzenie dużej ilości pokarmów alkalizujących, takich jak owoce i soki cytrusowe, surowe warzywa i soki jarzynowe, ryby, drób, mięso jagnięce, chleb
z pełnej mąki, niełuskane kasze oraz mleko.
Unikać należało pokarmów takich jak wołowina, wieprzowina, potrawy smażone i tłuste, bogate w skrobię
słodycze, czekolada, ziemniaki i biały chleb. Niektórym pacjentom Cayce polecał wypijać dwa razy dziennie
szklankę mleka lub soku pomidorowego z drożdżami. Ponad połowie pacjentów zalecał nastawienie kręgosłupa, mające zapewnić równowagę i koordynację nerwową. Z początku należało je wykonywać dwa razy w tygodniu. Cayce zalecał także rozmaite postacie elektroterapii mającej poprawić równowagę pomiędzy siłami
organizmu. Najczęściej stosowaną metodą była diatermia krótkofalowa, zazwyczaj łączona z nastawieniem
kręgosłupa. Czasami Cayce zalecał także naświetlanie promieniami fioletowymi.
Prawie 40% pacjentów Cayce przepisywał preparaty ziołowe, w których skład wchodziła na przykład nalewka ze stillingii, wyciąg z korzenia łopianu i żółtego szczawiu. W dwóch przypadkach Cayce zalecił herbatę
z żółtego szafranu, pomocną w trawieniu.
Za istotny czynnik w leczeniu u około 30% pacjentów Cayce uznał masaże. Zalecał łagodne masowanie
całego ciała, ze szczególnym zwróceniem uwagi na okolicę kręgosłupa. Do masaży często wykorzystywano
rozmaite kombinacje olejków oraz innych substancji, na przykład mieszankę oliwy z oliwek, nalewki z mirry
i lanoliny lub olej mineralny połączony z wodą różaną, olejkiem miętowym i wodą destylowaną. 25% pacjentów Cayce zalecał miejscowe okłady stosowane na zmiany skórne. Używano mydła i maści Cuticura, kremów
Black and White, pudru i balsamu ze stearynianem cynku (głównie na podrażnienia skóry), oraz olejku kamforowego.
Opis przypadku
Tylko sześć spośród osób, które otrzymały odczyty Cayce'a, potwierdziło iż zastosowały się do jego porad,
jednakże cała szóstka zdała relację o znacznej poprawie stanu zdrowia, lub o całkowitym wyleczeniu. Pacjentem z przypadkiem opisanym pod numerem 5218 był 35-letni mężczyzna, który przez dwadzieścia dwa lata
bezskutecznie próbował pozbyć się ciężkiego trądziku. Jak zauważył Cayce, choroba była wynikiem osłabienia wydalania oraz zaburzeń gruczołowych.
Leczenie rozpoczęto od wykorzystania mikstury sporządzonej z łyżki stołowej siarki, soli Rochelle i winianu potasu. Pacjent miał codziennie przyjmować łyżeczkę tej substancji rozpuszczonej w wodzie, aż do
wyczerpania się mikstury. Aby poprawić stan trzeciego, czwartego i szóstego kręgu piersiowego, oraz trzeciego kręgu szyjnego i odcinka lędźwiowego, wykonano dwanaście zabiegów osteopatycznych, po dwa tygodniowo. Przed każdym zabiegiem stosowano diatermię.
Po serii zabiegów mężczyzna miał zacząć ponownie przyjmować miksturę z siarki, soli Rochelle i winianu potasu, a następnie ponowić diatermię i masaże. Chory miał unikać czekolady i słodyczy; mógł jednakże wypić okazjonalną szklaneczkę niegazowanej Coca-Coli, ponieważ Cayce uważał, iż oczyszcza ona
nerki. Pacjent zgłosił później znaczną poprawę stanu skóry, mimo że nie zastosował się całkowicie do przepisanej kuracji.
165
TRUJÑCY BLUSZCZ
Trujący bluszcz powoduje wysypkę pojawiającą się na skórze po kontakcie z sokiem tej rośliny. Objawy to
świąd, pieczenie i kłucie mogące niekiedy poważnie się nasilić. Cayce udzielił pięciu odczytów trzem kobietom i dwóm mężczyznom. Chociaż dla wystąpienia wysypki niezbędny jest kontakt z rośliną, Cayce zauważył
w jednym przypadku, że brak właściwego wydalania w połączeniu z zaburzeniami w równowadze kwasowozasadowej sprzyja nasileniu objawów.
LECZENIE
W każdym z przypadków wspólnym mianownikiem leczenia objawów po kontakcie z trującym bluszczem
było zastosowanie Atomidiny i roztworu Ray'a. W trzech przypadkach Atomidinę należało zażywać doustnie,
jedną lub dwie krople rozpuszczone w szklance wody dziennie, przez cztery do dziesięciu dni. Dwóm pacjentom Cayce zalecił także obmywanie dotkniętych wysypką części ciała wodą ze słabym roztworem Atomidiny
(łyżeczka na pół szklanki wody). Roztwór Ray'a zalecił dwóm pacjentom. Jednemu z nich poradził także zażywanie czubatej łyżeczki soli emskiej każdego ranka, przez osiem do dziesięciu dni.
Opis przypadku
Wujek 3-letniej dziewczynki (w spisie numer przypadku 1635), telefonicznie poprosił Cayce'a o odczyt. Nie
wspomniał o problemie dziecka. Odczyt wykazał, że przyczyną choroby był brak prawidłowego wydalania
i zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej w połączeniu z ostrymi objawami zatrucia trującym bluszczem.
Do objawów należała gorączka, zaburzenia limfatyczne i krążenia powierzchniowego. Cayce podał różnorodne i szczegółowe metody leczenia. Kurację należało rozpocząć od pięciu tabletek zawierających pół grana
pedofiliny, grana leptandryny i grana sanguinarii. Pierwszą tabletkę trzeba było podawać rano, a drugą po południu. Na trzeci dzień, po porannym zażyciu ostatniej pigułki, należało podawać dziecku Castorię Fletchera –
ćwierć łyżeczki co trzydzieści minut, przez cały dzień.
Zmienione chorobowo części ciała Cayce zalecał przemywać mydłem Cuticura, a później smarować maścią Cuticura. Po kilkudniowym stosowaniu Cuticury zalecał roztwór Ray'a. Sugestie dietetyczne dotyczyły surowych i ugotowanych warzyw oraz niewielkiej ilości owoców. Cayce odradzał napoje gazowane. Dziewczynka miała jeść niewiele mięsa, lub w ogóle wykluczyć je z diety. Raporty uzupełniające pochodzą od babci
dziecka, która stwierdziła, że nigdy nie widziała, by wysypka zniknęła tak szybko.
TWARDZINA SKÓRY
Twardzina skóry to rzadka choroba charakteryzująca się twardnieniem i regresją skóry. Wzrost zawartości
wapnia wewnątrz komórek ostatecznie przekształcą skórę w nieruchomą, przypominającą kość powłokę.
Choroba ta może również dotknąć płuca, serce i inne narządy wewnętrzne, co kończy się obu mieraniem narządów i śmiercią pacjenta. Lekarze studiujący odczyty Cayce'a dotyczące twardziny, dochodzą do wniosku,
że schorzenie wynika z niedoborów endokrynologicznych generalnie związanych z tarczycą, nadnerczami
i wątrobą, powodujących nieodpowiednie odżywienie skóry, co z kolei zakłóca krążenie limfy. Wywołuje to
uszkodzenie nerwów, co bezpośrednio oddziałuje na narządy wewnętrzne i prowadzi do zapalenia naczyń
limfatycznych. Według odczytów Cayce'a, twardzina wiąże się także z obecnością szkodliwych dla skóry zarazków gruźlicy. Cayce udzielił trzydziestu pięciu odczytów czterem pacjentom, w wieku od dwudziestu dwóch
do sześćdziesięciu siedmiu lat. Główną przyczyną choroby, jaką zaobserwował we wszystkich przypadkach,
było zaburzenie w układzie endokrynologicznym, które pociągnęło za sobą dalsze zakłócenia. Jak zauważył
Cayce: "Stwierdzamy iż choroba jest w tym stadium zapalenia naczyń limfatycznych, że niszczy krążenie pomiędzy naskórkiem, skórą właściwą i tkanką podskórną. Powodując wiele zaburzeń, stopniowo odcina krążenie i zniekształca zaatakowane partie" (2525-1).
166
LECZENIE
W czterech przypadkach Cayce doradzał zastosowanie podobnych metod leczenia, do których zaliczały
się okłady z olejem rycynowym, masaże i dieta. Gorące okłady należało przykładać na stwardniałe partie ciała trzy razy w tygodniu, unikając bezpośredniego stosowania na otwarte rany. Masaże mające na celu pobudzenie krążenia, koncentrowały się na zaatakowanych partiach – biodrach, podstawie kręgosłupa i kończynach dolnych. Do wieczornego wcierania w skórę Cayce polecał różne substancje, najczęściej mieszankę
olejku arachidowego i oliwy z oliwek.
Dieta powinna zawierać surowe warzywa, wywar z wołowiny i polecane dla wzmocnienia ciała, produkty
pełnoziarniste. Cayce odradzał słodycze, duże ilości produktów skrobiowych i potrawy smażone. Trzem spośród czterech pacjentów Cayce zalecił doustne zażywanie Atomidiny dla przywrócenia równowagi w układzie
endokrynologicznym. W równej liczbie przypadków zalecił zastosowanie Ogniwa Mokrego z chlorkiem złota,
Atomidiną i olejkiem kamforowym, w celu odbudowania systemu nerwowego i przywrócenia mu normalnego
funkcjonowania. W dwóch przypadkach, dla przyspieszenia leczenia, Cayce zalecił środki miejscowe, takie
jak maść ichtiolowa, a także różne leki oczyszczające organizm. Ponadto w celu pobudzenia krążenia i zniszczenia zarazków gruźlicy, doradzał inhalacje z oparami Jabłkowej brandy wdychanymi z dębowej beczułki.
Opis przypadku
Wszyscy czterej pacjenci zastosowali się do porad zawartych w odczytach i odnotowali znaczną poprawę,
tak więc Cayce osiągnął stuprocentowy sukces leczenia. W późniejszych latach inni pacjenci z równie dobrym
wynikiem korzystali z tych samych zaleceń. Typowy przykład twardziny dotyczył 22-letniej kobiety, której Cayce udzielił piętnastu odczytów. Stwierdził on, że w przypadku pacjentki, oznaczonym numerem 2514, rozwój
choroby wywołały zaburzenia gruczołowe w połączeniu z osłabieniem sił limfatycznych i nieprawidłowym wydalaniem. W pierwszym odczycie Cayce podawał zalecenia dietetyczne, doradzając przede wszystkim zielone warzywa liściaste. Polecał źródła protein – ryby, drób i jagnięcinę. Odradzał natomiast potrawy smażone.
Aby przywrócić normalne funkcjonowanie gruczołów dokrewnych, Cayce zalecił zażywanie jednej kropli Atomidiny rozpuszczonej w połowie szklanki wody, wypijanej co rano przez sześć dni z rzędu, przez trzy tygodnie. Wieczorami wykonywane miały być masaże, wcieranie wzdłuż kręgosłupa mieszanki oliwy z oliwek
i olejku arachidowego.
Po trzech tygodniach Cayce zalecił zastosowanie Ogniwa Mokrego na przemian z chlorkiem złota, olejkiem kamforowym lub Atomidiną. W drugim odczycie Cayce polecił okłady z olejku rycynowego przykładane
na chore miejsca przez przynajmniej dwie godziny dziennie. Po wystąpieniu poprawy należało przemywać
skórę mydłem Cuticura. W późniejszych odczytach Cayce polecał do przemywania Glikotymolinę. Zabiegi
osteopatyczne i naświetlania promieniami ultrafioletowymi miały przywrócić normalne funkcjonowanie układu
krążenia i układu gruczołowego. Dla wzmocnienia odporności Cayce polecał zażywanie Calciosu, natomiast
dla poprawy trawienia – Acigestu. Pacjentka przez trzy lata stosowała się do zaleceń Cayce'a. Zauważyła
przy tym ogólną poprawę i odzyskała pełną sprawność.
U
UDAR MÓZGU
Edgar Cayce poświęcił czterdzieści trzy odczyty udarowi mózgu, potocznie nazywanemu "zawałem". Odczyty te nie odnoszą się jednak do ataku serca. Udar może nastąpić na skutek zablokowania lub zamknięcia
naczynia krwionośnego oraz wskutek krwotoku. Wynikiem udaru może być wylew krwi do mózgu, częściowy
lub całkowity paraliż, a w niektórych przypadkach – zgon. Objawy mogą osiągnąć maksymalne natężenie
167
w ciągu sekund, minut, lub godzin. Mniej istotnymi objawami udaru są: niezborna mowa, zaburzenia myślenia, poruszania się, czucia i widzenia.
Cayce twierdził w odczytach, że częstą przyczyną udaru mózgu było spowolnienie krążenia, któremu towarzyszyło osłabienie lub zniszczenie komórek w ściankach naczyń krwionośnych, prowadzące do formowania się złogów. W około 35% przypadków czynnikiem o krytycznym znaczeniu było nieprawidłowe wydalanie.
Występowało ono często w połączeniu z napięciem nerwowym i przemęczeniem, a czasami z nieprawidłową
koordynacją nerwową, wiążącą się ze skrzywieniami i urazami kręgosłupa. Powyższe przyczyny powtarzały
się w diagnozach wszystkich przypadków udaru, co zdaje się sugerować, że Cayce uważał, iż powodem udaru są zaburzenia chemiczne i metaboliczne, które ostatecznie oddziałują na serce i układ krążenia.
LECZENIE
Swoje metody leczenia ludzi dotkniętych zawałem Cayce koncentrował głównie na przywróceniu im dobrego samopoczucia, oraz na ustaleniu nowych, zdrowych nawyków w celu zapobieżenia przyszłym udarom.
Najczęściej zalecał fizjoterapię i elektroterapię. W około 75% przypadków doradzał codzienne, delikatne masaże całego ciała, szczególnie zaś kręgosłupa, mięśni pleców, kończyn oraz okolic dotkniętych paraliżem. Do
masaży polecał często olejek arachidowy, olejek sosnowy, oliwę z oliwek, lub kombinację tych trzech olejków.
Silniej pobudzające substancje używane podczas masażu zawierały takie składniki jak olejek cedrowy, olejek
z pomocnika baldaszkowatego, złożona nalewka z benzoesu, olejek sasafrasowy i olejek musztardowy. Za
korzystne Cayce uważał stosowanie aparatu do łagodnego masażu wibracyjnego, pomagającego rozluźnić
mięśnie i poprawiającego krążenie.
W około 40% przypadków Cayce polecał rozmaite rodzaje elektroterapii. W większości zachęcał do stosowania Mokrego Ogniwa. Zabiegi te wykonywano przez piętnaście do trzydziestu minut dziennie, przy użyciu
roztworu chlorku złota lub naprzemiennie chlorku złota i olejku kamforowego. Cayce zalecał także stosowanie
leczenia "radioaktywnego", chociaż zabiegi te nie były na tyle ściśle określone i konsekwentne, by wyjaśniać
przyczynę ich zastosowania. Ze względu na zaburzenia chemiczne, których wynikiem było osłabienie wydalania, w niemal 40% przypadków Cayce przepisał w ogólnym zarysie zrównoważoną, wysoko zasadową dietę.
Zawierała ona duże ilości zielonych warzyw, soków i zup jarzynowych, owoców i soków cytrusowych. W poważniejszych przypadkach – tych, w których wystąpił całkowity lub częściowy paraliż – Cayce polecał dietę
płynną lub półpłynną, złożoną z soków, wywarów mięsnych i bulionów. Unikać należało wieprzowiny, wołowiny, dużej ilości skrobii i jej połączeń. Ponieważ Cayce uważał, że przyczyną udaru była zła koordynacja nerwowa oraz napięcie nerwowe, w ponad 20% przypadków przepisywał zabiegi osteopatyczne. Po zabiegach
należało robić masaże.
W niemal 20% przypadków zalecane były rozmaite środki przeczyszczające, mające zmniejszać ilość zalegających toksyn. Cayce wspominał o Zilatonie, Sal Hepatica, oliwie z oliwek, lewatywach i płukaniu okrężnicy. Cayce podkreślał konieczność całkowitego odpoczynku, odprężenia i powstrzymywania się od pracy
w okresie zdrowienia.
Opis przypadku
57-letnia kobieta (przypadek numer 1187), cierpiała na paraliż w wyniku udaru, którego powodem według
Cayce'a było uszkodzenie ścianek naczyń w układzie krążenia, wywołane przez przemęczenie i stres. Dodatkowo zaobserwował przemieszczenie dziewiątego kręgu piersiowego i odcinka lędźwiowego, wywołujące
wiele zaburzeń w autonomicznym układzie nerwowym. Kobieta otrzymała pięć odczytów, w których Cayce
przepisał jej serię zabiegów leczniczych. Nogi i stopy należało masować przy użyciu mieszanki łoju baraniego, olejku kamforowego i olejku terpentynowego, w kierunku od tułowia w dół. W celu zlikwidowania ucisków
w okrężnicy i jelicie grubym, oprócz masaży kręgosłupa (z wyłączeniem kręgów szyjnych) Cayce zalecał lewatywy. W drugim odczycie Cayce odnotował poprawę stanu zdrowia pacjentki. Doradzał w nim, by kontynuować stosowanie masaży i lewatyw. Masaże miały te raz dotyczyć kręgosłupa, kończyn i lewej strony ciała,
a płyn używany w trakcie masażu zawierał połączenie białego oleju rosyjskiego, oliwy z oliwek, nalewki z mirry, olejku cedrowego, olejku z pomocnika baldaszkowatego i złożonej nalewki z benzoesu. W innych odczytach Cayce doradzał chorej zastosowanie dodatkowych zabiegów osteopatycznych w okolicy lędźwiowo-krzy-
168
żowej. Dieta pacjentki miała się składać głównie z pokarmów silnie alkalizujących. Szczególny nacisk Cayce
kładł na soki owocowe i jarzynowe, wywary z mięsa wołowego i proteiny podawane w ilościach proporcjonalnych do skrobii. Stan kobiety poprawiał się i stopniowo zaczęła wykonywać umiarkowane ćwiczenia. Dla zachowania prawidłowego krążenia należało kontynuować masaże. Cayce uznał, że korzystne będzie też zastosowanie promieni fioletowych. Ku zdumieniu lekarzy, pacjentka całkowicie wyzdrowiała i dożyła siedemdziesięciu lat. Udar mózgu nie powtórzył się więcej.
W
WADY SERCA, WRODZONE I NABYTE
Edgar Cayce udzielił czwórce dorosłych pacjentów i dwojgu dzieciom odczytów, w których wspominał
o wadach zastawek serca albo głównych arterii. Trzy spośród tych odczytów zawierały ostrzeżenie przed wystąpieniem takiego stanu pacjenta, podczas gdy pozostałe trzy odczyty wskazywały na istniejącą już chorobę.
Powszechnymi objawami wad serca są bóle głowy i kończyn, zmęczenie i zawroty głowy. W większości przypadków chorobie towarzyszą inne zaburzenia, niektóre spowodowane tą samą przyczyną. Chociaż każdy
przypadek objawiał się inaczej, istniały podobieństwa w przyczynach i metodach leczenia wymienianych
w odczytach. Cayce uważał, że niemal wszystkie przypadki choroby są uleczalne.
Najpowszechniejszą przyczyną wad serca, wymienioną w pięciu przypadkach, było słabe lub nieharmonijne krążenie. W kilku przypadkach dotyczyło to szczególnie krążenia wątrobowego. W czterech przypadkach
wyraźnie widoczne było osłabienie wydalania, które z kolei osłabiało krążenie ze względu na toksyny obecne
we krwi. Trzy spośród sześciu osób cierpiały na brak koordynacji układu nerwowego, zazwyczaj pomiędzy autonomicznym a ośrodkowym układem nerwowym. Ów brak koordynacji w dwóch przypadkach spowodowany
był chorobami rdzenia kręgowego. W jednym przypadku był to uraz, w drugim – przekrwienie wokół kości
ogonowej. Cayce dwukrotnie wspominał o braku współdziałania wątroby i nerek. Twierdził, że w jednym przypadku był on nawet główną przyczyną choroby. W dwóch przypadkach występowało niewystarczające przyswajanie, chociaż nie jest jasne, czy była to przyczyna, czy też efekt innych zaburzeń. W dwóch przypadkach
Cayce wspominał o problemach na poziomie umysłowo-duchowym. W jednym przypadku wiązały się one ze
strachem, a w innym Cayce wyjaśniał, że były “częścią rozwoju istoty".
LECZENIE
Leczenie jakie Cayce zalecał w przypadku wad serca było dość konsekwentne. Wszystkie sześć odczytów zawierało wzmianki na temat diety. W pięciu z nich Cayce doradzał standardową dietę alkaliczną, ze świeżymi, surowymi warzywami, rybami, drobiem i mięsem jagnięcym. Unikać należało potraw smażonych, białej mąki i rafinowanego cukru. Jednemu pacjentowi Cayce doradzał stosowanie w trakcie leczenia diety półpłynnej. Następnym
obszarem, na którym często koncentrował się Cayce, było wydalanie. Wspomniał o nim w czterech odczytach.
W trzech z nich radził wykonywanie płukania okrężnicy albo lewatyw. W pozostałych sugerował wykorzystanie soli Eno. Również cztery razy wspomniał o masażach, zazwyczaj wokół szyjnego i piersiowego odcinka kręgosłupa.
Miały być one wykonywane przy użyciu różnorodnych mieszanek olejowych, z których większość, oprócz innych
składników, zawierała olejek arachidowy. Jednej pacjentce Cayce doradził, by w miejsce masażu wykonywała nastawianie kręgosłupa w okolicy piersiowej.
Dwa razy Cayce zalecił okłady, raz na podstawę czaszki z wykorzystaniem Glikotymoliny, drugim razem na
okolicę wątroby i przewodu żółciowego z użyciem oleju rycynowego. Dwóm innym pacjentom doradzał kąpiele
169
parowe z Atomidiną. Jeden z nich oprócz Atomidiny miał stosować oczar. Dwa razy Cayce zalecał elektroterapię,
raz w postaci promieni fioletowych, a raz Mokrego Ogniwa. Także dwukrotnie zalecał gimnastykę, a w trzech odczytach zawarł porady dotyczące postaw pacjentów. Na przykład pacjentowi z przypadkiem numer 2952 powiedział, że powinien wytrwale i konsekwentnie stosować się do porad udzielonych w odczycie. Polecił mu następującą afirmację: "Należę do Niego – do Boga. Bóg troszczy się o mnie. Poznając Jego naturę, Jego służbę, mogę
lepiej służyć bliźnim, sławiąc Tego, który dał mi życie, światło i nieśmiertelność."
Opis przypadku
Trzy spośród sześciu osób, które otrzymały odczyty, przesłały raporty uzupełniające. Wszystkie trzy zaobserwowały pozytywne wyniki. Interesujący jest przypadek pacjenta oznaczony numerem 3036, 66-letniego mężczyzny,
który otrzymał dwa odczyty poświęcone zawrotom głowy i zmęczeniu. Chociaż mężczyzna nie zdradzał właściwie
objawów wad serca, Cayce ostrzegł, że taka choroba może się rozwinąć prowadząc do zawału serca. Główną
przyczyną choroby pacjenta było osłabienie przyswajania; osłabienie wydalania spowodowało obecność "trucizn"
we krwi. Według Cayce'a, te zaburzenia działały z kolei na układ nerwowy, utrudniając pacjentowi poruszanie się,
oraz zmniejszając jego sprawność umysłową.
Cayce polecił, by mężczyzna “unikał środków uspokajających i leków". Doradzał także zasadową dietę. Ostrzegał przed jedzeniem "zbyt dużej ilości tłuszczu", który mógł szkodliwie wpływać na proces trawienia i wydalania.
W celu pobudzenia prawidłowego wydalania, Cayce doradzał zażywanie soli Eno. Co rano przed śniadaniem mężczyzna miał przyjmować jedną łyżeczkę soli rozpuszczoną w szklance wody, przez trzy do pięciu dni. Kurację należało przerwać na pięć, sześć dni, a potem ponownie wrócić do soli Eno. Dla pobudzenia krążenia, wspomożenia
wydalania toksyn i odprężenia ciała pacjenta, Cayce polecał łagodne kąpiele parowe, z wykorzystaniem dwóch łyżeczek Atomidiny na cztery uncje wody, w naczyniu do wytwarzania oparów. Po cotygodniowych kąpielach parowych wykonywane miały być dokładne nacierania z wykorzystaniem mieszanki olejku sosnowego i oliwy z oliwek
w proporcji 3:1. Chory zgłosił, że po zastosowaniu się do porad Cayce'a, jego stan się poprawił, ale ponowne wystąpienie zawrotów głowy zmusiło go do zamówienia innego odczytu. W drugim odczycie Cayce doradził mu, by
nadal wykonywał kąpiele parowe i masaże, oraz "był cierpliwy, wyrozumiały. Jeśli chce, by następowała poprawa,
ma wykorzystywać swoje zdolności w konstruktywny sposób."
WODOG¸OWIE
Cayce udzielił pięciu odczytów osobom z wodogłowiem. Trzy z nich to niemowlęta i dzieci poniżej czternastego roku życia. Wodogłowie cechuje się nadmiernym gromadzeniem płynu powiększającego komory mózgu. U niemowląt objawem choroby jest powiększenie głowy. Edgar Cayce zasadniczo łączył wodogłowie
z uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego albo z urazem prenatalnym, który w jednym z przypadków
opisał jako "brak harmonii w centrach, w których znajdują się większe naczynia limfatyczne koordynujące
ośrodkowy układ nerwowy" (3208-1).
LECZENIE
Metody leczenia zalecane przez Cayce'a przy wodogłowiu różniły się ze względu na indywidualną naturę
każdego przypadku tej choroby. Najczęściej doradzał nastawianie kręgosłupa, które zalecił w trzech przypadkach dla poprawienia koordynacji nerwowej. W czwartym przypadku dotyczącym ośmioletniego chłopca, polecał masaże szwedzkie. Jedynej osobie dorosłej, 42-letniej kobiecie, Cayce doradzał chirurgiczne usunięcie
szkodliwej blizny na kręgosłupie. Zalecał też gorące okłady z oleju rycynowego na brzuch. Cayce sugerował,
by chorą wysłać na leczenie do sanatorium osteopatycznego.
W przypadku ośmioletniego chłopca Cayce doradzał diatermię w okolicy naczynia mleczowego i splotu
słonecznego, zaś w przypadku pięcioletniej dziewczynki radził wykonywanie zastrzyków z atropiny w podstawę kręgosłupa. Radził też skorygowanie zaburzeń w kości ogonowej przez neuropatę. Od osób tych nie uzyskano żadnych raportów uzupełniających.
170
WRZODY DWUNASTNICY
Wrzody dwunastnicy, czy wrzody trawienne, charakteryzują się powierzchownymi wrzodami na błonie śluzowej, umiejscowionymi zwykle na dwunastnicy, czyli na początku jelita cienkiego prowadzącego od żołądka
do środkowego odcinka jelita cienkiego. Edgar Cayce udzielił razem piętnastu odczytów ośmiu pacjentom,
przynajmniej w czterech przypadkach przypisując chorobę ogólnemu osłabieniu całego organizmu. W trzech
przypadkach wspomniał o osłabieniu krążenia i problemach emocjonalnych. Z przyczyn sprzyjających wrzodom wymieniał przeziębienia i złe wydalanie, a w dwóch przypadkach stan rakowy.
LECZENIE
Leczenie Cayce'a w przypadku wrzodów dwunastnicy skupiało się na zalkalizowaniu organizmu lub innych
sposobach zmniejszenia obciążenia żołądka oraz pobudzeniu wydalania i poprawieniu ogólnego stanu zdrowia. Przynajmniej w 50% przypadków zalecał masaże, zabiegi kręgarskie i dietę. Często doradzał picie dużych ilości wody. Trzykrotnie wspominał o ziołach wzmacniających, okładach z oleju rycynowego dla poprawy
wydalania, o wodzie wiązowej wspomagającej trawienie (sproszkowana kora wiązu z wodą), elektroterapii,
płukaniu okrężnicy i lewatywach. Dwukrotnie zalecał Alcaroid, hydroterapię i aktywny popiół.
Opis przypadku
Trzy odczyty udzielone 40-letniemu mężczyźnie (numer w spisie 1724) wykazały, że choroba jest wynikiem
powikłań po grypie jelitowej, która wpłynęła na krążenie, zwłaszcza w układzie trawiennym. W tym wypadku
czynnikami i sprzyjającymi były przeziębienia i stres. Dla zalkalizowania organizmu Cayce zalecił rozpuszczany w wodzie sproszkowany środek zobojętniający kwas. Inne zalecenia dotyczyły pobudzenia wydalania poprzez comiesięczne płukanie okrężnicy i hydroterapię innego rodzaju, oraz nieokreśloną elektroterapię dotyczącą żołądka i kręgosłupa. Dieta miała być zrównoważona, należało unikać owoców zakwaszających, białego chleba, mięs i potraw smażonych.
W drugim odczycie Cayce doradzał dalsze stosowanie środka zobojętniającego kwas i zwiększenie ilości
płukań okrężnicy do dwóch lub trzech w miesiącu, wykonywanych co dziesięć dni. Jeśli chodzi o dietę, Cayce
doradzi zmniejszenie ilości słodyczy oraz unikanie orzechów kokosowych dżemów, legumin i alkoholu. Zalecał Coca-Colę z wodą sodową. Po zakończeniu płukania okrężnicy doradził zabiegi kręgarskie dla skoordynowania ośrodkowego i autonomicznego układu nerwowego. Zabiegi te koncentrowały się przede wszystkim na
dziewiątym kręgu piersiowym, ośrodkach kręgów szyjnych i górnych piersiowych. Po otrzymaniu trzeciego
odczytu pacjent zgłosił, że utrafiły one w sedno a jego stan zaczyna się poprawiać.
WYCHOWANIE DZIECKA – PROBLEMY WYCHOWAWCZE
Rodzice często zwracali się do Edgara Cayce'a z pytaniami dotyczącymi ich dzieci. Najczęstszą przyczyną
takich konsultacji była drażliwość dziecka, ale problemy skłaniające rodziców do zamówienia odczytu różniły
się znacznie między sobą – od nieposłuszeństwa po ciągłe mówienie nieprawdy. Sześcioro dzieci otrzymało
po jednym odczycie poświęconym sprawianym przez nie problemom wychowawczym. Siódmy odczyt zamówiony został dla dzieci w ogóle, w odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób należy nauczać i wychowywać młodych ludzi, aby umożliwić im osiągnięcie pełni swoich możliwości.
Przyczyny problemów różniły się pomiędzy sobą. W siedmiu przypadkach był nią brak równowagi nerwowej dotyczący głównie ośrodkowego układu nerwowego. Dwoje dzieci cierpiało na zaburzenia funkcjonowania gruczołów, dwoje innych na osłabienie krążenia. W jednym przypadku problemy dziecka były niemal całkowicie związane z karmą, chociaż Cayce nie podał szczegółów jego karmicznej przeszłości. W jeszcze jednym przypadku karma była dodatkowym czynnikiem sprzyjającym powstawaniu problemów dziecka.
Omawiając przyczyny problemów wychowawczych Cayce często zalecał, by spojrzeć na nie od innej strony. Twierdził że rodzice powinni postrzegać trudności wychowawcze jako naturalną reakcję dziecka na kon-
171
kretne okoliczności, nie zaś jako chorobę. Na przykład w przypadku 6-letniej dziewczynki (numer 566), której
zachowanie uznane zostało za nienaturalne, Cayce stwierdził, że dziecko reaguje po prostu na ,,istniejące naciski" (emocjonalne?) oraz na "istniejące siły fizyczne". Cayce zachęcał rodziców, aby próbowali dojrzeć coś
więcej poza niedogodnościami wynikającymi z trudności wychowawczych, zrozumieć że są one sposobem
wyrazu sił towarzyszących rozwojowi dziecka. Zastanawiając się nad kłamstwami dziewczynki Cayce zauważył: "Owe [kłamstwa] są dla niej rzeczywiste. Nie są nieprawdą. Jeśli dziecko nadal będzie nękane przez innych, za to co uznają oni za nieprawdę, wytworzy ono... system samoobrony. Nie zrozumie innych, i będzie
coraz bardziej uparte, będzie się czuło coraz bardziej nie zrozumiane, coraz mocniej będzie odczuwało, że
musi przesadzać aby w ogóle zostać zauważonym!" (566-7) Inny przypadek dotyczył buntowniczego i zapominalskiego dziecka. Cayce powiedział jego rodzicom, że powodem, dla którego większość ludzi o czymś zapomina, jest ,,coś w nich samych, wewnętrzna świadomość buntuje się, i wykazują stałą skłonność do tego,
by zapomnieć" (5022-1). Innymi słowy Cayce uważał, że ten typ zachowania również stanowi wyraz bezpośredniej reakcji dziecka na otaczające je okoliczności, i nie jest wcale rzadkim zjawiskiem.
LECZENIE
Omawiając sposoby pokonywania problemów wychowawczych, Cayce zalecał holistyczne podejście,
w skład którego wchodziło zarówno leczenie fizykalne, jak również rozwiązywanie emocjonalno-umysłowych
stron sytuacji. Najpowszechniej zalecanym sposobem leczenia fizykalnego (w czterech spośród sześciu przypadków), były codzienne kąpiele mające na celu odprężenie ciała i otwarcie porów, następnie zaś codzienne
masaże kręgosłupa z użyciem masła kakaowego, oliwy z oliwek, albo mieszanki olejku arachidowego, oliwy
z oliwek i lanoliny. A oto ogólny przepis na najczęściej zalecany masaż.
1. Nałóż niewielką ilość olejku na całą powierzchnię pleców dziecka. Następnie zaczynając od jednego boku, ułóż dłonie na pleckach prostopadle do kręgosłupa. Przesuwaj na przemian ręce w przód i w tył, w poprzek pleców dziecka. Rozmasuj w ten sposób jedną stronę pleców przesuwając się z góry na dół, a następnie przenieś się na drugą stronę.
2. Wykonując małe kółka kciukami lub opuszkami palców, masuj plecy wzdłuż obu stron kręgosłupa (ale
nie bezpośrednio kręgosłup). Po prawej stronie kręgosłupa masuj zgodnie z ruchem wskazówek zegara, po
lewej stronie – w przeciwnym kierunku. Przesuwaj się od góry do podstawy kręgosłupa.
3. Zakończ masaż, stojąc przy głowie dziecka. Rozkładając palce ułóż obie dłonie na ramionach dziecka
u szczytu pleców. Następnie zsuń dłonie w dół pleców do bioder. Twoje kciuki mają przesuwać się wzdłuż boków kręgosłupa. Naciskaj lekko, jakbyś wygniatał coś z pleców dziecka.
W wielu przypadkach Cayce nalegał, aby to rodzice robili masaż, a nie opiekunka do dziecka czy lekarz.
Uzasadniał to w ten sposób, że rodzice nie powinni uważać, iż problemy dzieci są wyłącznie problemami dzieci. Są one bowiem lekcją oraz szansą wspólnej pracy dziecka i rodziców. W jednym przypadku Cayce powiedział rodzicom, że "[warunki] zależą w znacznym stopniu od dobrej woli ludzi bliskich dziecku, ich zobowiązań, oraz okazji z nim związanych. Osoby odpowiedzialne za dziecko... powinny porównać swoje doświadczenia ukazujące owe szansę i zobowiązania względem dziecka. Dzięki takiemu porównaniu lepiej zrozumieją cele pojawiające się w życiu ludzi, którzy często uznają takie zaburzenia za zbieg okoliczności, albo nieuniknione okoliczności" (2153-2). Innymi, zalecanymi niekiedy fizykalnymi metodami leczenia, było nastawianie kręgosłupa, wykorzystanie leczenia "radioaktywnego" i okładów z oleju rycynowego. Kalifornijski psychiatra należący do ARE zaobserwował "niewiarygodne" korzyści płynące z wykonywania okładów z oleju rycynowego u pacjentów niezrównoważonych emocjonalnie i upośledzonych umysłowo. Po przeprowadzeniu badań, ARE zalecała stosowanie okładów pięć razy w tygodniu.
W celu wytworzenia u dzieci poczucia wewnętrznej harmonii, w czterech spośród sześciu przypadków
Cayce doradzał rodzicom, aby przed snem udzielali swoim dzieciom sugestii. Czasami zalecał, by robili to
równocześnie z masażem lub okładami z oleju rycynowego. Uważał że obie te metody ułatwiają odprężenie
i zasypianie. Cayce w następujący sposób objaśniał korzyści wynikające z sugestii udzielanych przed snem:
,,W tym stanie, kiedy ciało traci świadomość i zapada w sen, w duszy... mogą się odcisnąć sugestie, które
działać będą na jawie albo w normalnym stanie dala fizycznego. [Umysł] staje się wtedy chłonny i przechowa
niektóre myśli i idee dotyczące każdego aspektu życia dziecka" (5747-1). Sugestie miały być udzielane w momencie, kiedy dziecko zapadało w sen. Rodzicom jednego z dzieci Cayce zaproponował, by przygotowując
172
się do udzielania sugestii, wypowiadali następującą afirmację: "Boże Ojcze! Bądź z nami w swej łasce i miłości, teraz kiedy próbujemy pokierować ciałem i umysłem tego dziecka tak, by mogło lepiej Ci służyć."
Rodzice mieli wymienić imię dziecka, a następnie wypowiedzieć treść sugestii: “Twoja dusza, podświadomość i nadświadomość poddadzą się woli Boga Ojca. Staniesz się lepszym sługą Boga na ziemi" (4058-1).
Aby sugestie udzielane przed snem mogły być skuteczne, zdaniem Cayce'a ważne było, aby robiąca je osoba
zachowywała pełną miłości, pozytywną postawę. Zalecał rodzicom, by przekształcali treść sugestii i modyfikowali tak, aby dopasować je do indywidualnych potrzeb. Wykorzystanie udzielanych przed snem sugestii nie
było próbą wywarcia bezpośredniego wpływu na zachowanie dziecka. Służyły one przypomnieniu wewnętrznej istocie dziecka o jej duchowej naturze. Rodzicom jednego z dzieci Cayce doradzał dodatkowo, by zapisywali jego sny, chociaż nie próbował ich interpretować. Rodzice mieli je po prostu śledzić w trakcie leczenia,
aby wykryć zmiany w uczuciach i postawie dziecka. Cayce ostrzegał, że dziecko nie powinno wiedzieć o tym,
iż jego sny są rejestrowane. Nie wyjaśnił jednak znaczenia tej rady.
We wszystkich odczytach poświeconych problemom wychowawczym Cayce omawiał postawę rodziców.
Doradzał im cierpliwość, łagodność i zrozumienie. Polecał by rodzice byli szczerzy, gotowi do zmierzenia się
z sytuacją i rozważenia problemu dziecka tak, jakby był to ich własny problem. Cayce radził, by rodzice czytali inspirujące fragmenty Biblii, takie jak Księga Wyjścia 19:5 i 20, Piąta Księga Mojżeszowa 30, oraz opowieści
o Hannie i Elkanahu.
Opis przypadku
Tylko jedno małżeństwo przedstawiło raport, w którym odnotowali znaczną poprawę jaka zaszła w dziecku.
Dodatkowe informacje na temat skuteczności metod Cayce'a uzyskał kalifornijski psychiatra, który zauważył
znaczącą poprawę w wyniku zastosowania okładów z oleju rycynowego. Pozytywne wyniki przyniósł program
badawczy ARE, składający się z 28-dniowego cyklu wykonywania okładów z oleju rycynowego, masaży kręgosłupa i podawania sugestii przed snem. Chociaż raporty znacznie się od siebie różniły, wszystkie wskazywały na poprawę zachowania dziecka.
Ogólne zalecenia dla rodziców
W ogólnym odczycie dla rodziców, oznaczonym numerem 5747-1, Cayce szeroko nakreślił zarys postaw
i ideałów, które jego zdaniem powinny towarzyszyć wychowaniu dzieci. Podkreślał wagę oddania się służbie
“Wielkiemu Nauczycielowi". Zauważył też, że przygotowania do rodzicielstwa powinny rozpoczynać się jeszcze przed poczęciem dziecka. Zapytany o najlepsze podejście do nauczania dzieci, Cayce odpowiedział:
"Przede wszystkim uczcie i wpajajcie rozwijającemu się umysłowi, że oczekujecie od niego, by żył w zgodzie
ze swoją duszą szukającą wyrazu w swoim związku ze Stwórcą. A kiedy we właściwy sposób szkoli się umysł,
dziecko gdy dorośnie nie odstąpi od swoich zasad." Doradzając pobudzenie ciekawości i zainteresowań
dziecka, Cayce sugerował zastosowanie holistycznego podejścia, z wykorzystaniem twórczych sugestii
w miejsce przymusu. Cayce radził, by wykorzystywać naturę jako sposób przekazywania dziecku wiedzy
o Bogu. "Trawy, kwiaty i ptaki" stanowią "sposób, w jaki wyrażają się Twórcze Siły". Cayce utrzymywał, że najważniejszym aspektem nauczania dziecka jest rozwijanie ,,siły wyobraźni, a nie zainteresowań materialnych,
czy obiektywizmu". Ostrzegał w odczytach przed ocenianiem dzieci, ich indywidualnego, edukacyjnego i duchowego rozwoju. Przestrzegał że w przypadku grupy dzieci powodu to zahamowanie ich postępów i w rezultacie wyrabia wojownicze usposobieni
Wśród uniwersalnych porad zawartych w odczytach poświęconych rodzicielstwu, znajduje się poniższe
stwierdzenie: O ile nie staniecie się jak małe dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Uczestniczcie więc, przez własne poświęcenie, w rozwiązywaniu problemów swych dzieci. Dzieciątku które dopiero
zaczyna myśleć o swoich kłopotach, wydają się one tak samo wielkie, jak twoje problemy dla ciebie, ale jakże
łatwo potrafi o nich zapomni – tak samo jak ty powinieneś zapomnieć o swoich zmartwieniach! Jeśli tego będziesz ich uczyć w dzieciństwie, gdy staną się dorośli, nadal będą potrafił odkładać na bok swoje kłopoty."
173
Z
ZAåMA
Zaćma jest częściowym lub całkowitym zmętnieniem soczewki oka albo torebki soczewki. Rozwijając się,
zaćma dopuszcza do siatkówki coraz mniej światła. Stopień utraty wzroku zależy więc od gęstości zaćmy.
Cayce udzielił ogółem dwudziestu sześciu odczytów dla dziewiętnastu osób cierpiących na zaćmę. Edgar
Cayce twierdził, że zaćma spowodowana była gromadzeniem się wokół oczu i w nerwach prowadzących do
oczu nie wydalonych materiałów. Po upływie pewnego czasu, nagromadzona substancja wystarczała do uformowania się błony przesłaniającej oczy. Gromadzenie się szkodliwych substancji było zdaniem Cayce'a wynikiem dwóch podstawowych przyczyn. Pierwszą i bez porównania ważniejszą był brak wydalania czegoś, co
Cayce nazywał "siłami odpadowymi", tworzącymi się podczas normalnego posługiwania się wzrokiem. Skoro
każdy ruch mięśnia w organizmie powoduje zużycie energii, tym samym tworzone są substancje odpadowe,
które muszą zostać usunięte z organizmu. Cayce wierzył, że w organizmie o słabym lub wyczerpanym układzie krążenia, nieuniknione jest stopniowe odkładanie się odpadów.
Druga podstawowa przyczyna powstawania zaćmy związana była z uciskami na kręgosłup, mogącymi zakłócić przepływ impulsów nerwowych biegnących do całego obwodowego układu nerwowego. Innymi przyczynami było przekrwienie lub zapalenie błon śluzowych, oraz zewnętrzne uszkodzenia oczu. Obie te przyczyny Cayce wymienił zaledwie w kilku przypadkach.
LECZENIE
Z badań Cayce'a wynikało, że zaćma ma pospolite przyczyny, które łatwo poddają się leczeniu, o ile nie
zanikł jeszcze nerw wzrokowy. Metody leczenia były więc podobne we wszystkich przypadkach zaćmy. Najczęściej – w niemal trzech czwartych przypadków – Cayce zalecał nastawianie kręgosłupa, masaż, a czasami
połączenie obu tych zabiegów. W połowie przypadków polecał rozmaite postaci elektroterapii. Najczęściej
wspominał o promieniach fioletowych – stosowanych na kręgosłup i/lub oczy – o metodzie Erlangera, czyli
prądzie o niskim natężeniu stosowanym bezpośrednio na oczy oraz o promieniowaniu ultrafioletowym.
Około jednej trzeciej pacjentów polecał zrównoważoną dietę. Czasami zalecał także hydroterapię, a także,
w razie potrzeby, okłady ziemniaczane. Tylko w trzech przypadkach zalecał operacyjne usunięcie zaćmy.
Wtedy zwracał uwagę na czas, w którym miał być wykonany zabieg i przygotowanie do operacji. Kuracja skupiała się na wzmocnieniu organizmu oraz zmniejszeniu nacisków, co mogło przyspieszyć pełne wyzdrowienie.
W dwóch innych przypadkach Cayce uznał, że najlepiej będzie unikać operacji, a leczenie skierowane było na
rozproszenie toksyn, przez wchłonięcie ich i wydalenie naturalnymi kanałami. Metody lecznicze miały na celu
stopniowe zmniejszenie nacisków, pobudzenie krążenia, oraz oczyszczenie całego organizmu.
Opis przypadku
Siedem odczytów udzielonych zostało dorosłemu mężczyźnie, którego przypadek oznaczono numerem
5451. Cayce doradzał zabiegi osteopatyczne, ze zwróceniem szczególnej uwagi na pierwszy i drugi kręg piersiowy, trzeci, czwarty i piąty kręg szyjny, oraz na wyższe części twarzy. Dla dokładnego rozluźnienia ciała,
Cayce zalecał przed nastawianiem kąpiele parowe. Oprócz tego, w okolicy połączenia autonomicznego
i ośrodkowego układu nerwowego, w rejonie piersiowym i szyjnym, stosowane miało być światło ultrafioletowe na trzy do pięciu minut, na przemian z wykonywanymi co drugi dzień naświetlaniami z promieniami fioletowymi trwającymi dwie do siedmiu minut.
Niezbędne było pobudzenie wydalania. W razie potrzeby, jako środek oczyszczający pacjent mógł stoso-
174
wać okłady ziemniaczane. Po oczyszczeniu oczu, Cayce zalecał ich gimnastykę. Niestety większość osób,
które zamówiły odczyty z powodu zaćmy, albo nie zastosowała się do zaleceń, albo nie złożyła relacji o wynikach leczenia. Jednakże od dwóch osób nadesłano informację o zastanawiających skutkach kuracji. Jedną
z nich była 3-letnia dziewczynka (numer 2178), która uderzyła się w oko otwieraczem do konserw. Pozostały
w oku opiłek metalu wywoływał podrażnienie. Cayce stwierdził w odczycie, że podrażnienie spowodowane
przebiciem gałki ocznej może dać ostatecznie koagulację błony śluzowej w postaci zaćmy. Zauważył jednak,
że zalecona kuracja najprawdopodobniej rozpuści cząsteczki metalu, pozwalając w ten sposób uniknąć operacji. Z późniejszego raportu wynikało, że zalecenia Cayce'a pomogły wykluczyć prawdopodobieństwo wytworzenia się w oku zaćmy. Po zaledwie kilku dniach leczenia, stan oka uległ poprawie. Z prośbą o pomoc
zwrócił się do Cayce'a także inny pacjent, mężczyzna po trzydziestce (numer 1861), który urodził się ślepy.
Dzięki kuracjom zaleconym w serii odczytów, w końcu odzyskał wzrok na tyle, że mógł czytać przy użyciu silnych szkieł.
ZAKRZEPICA NACZY¡ WIE¡COWYCH
Zakrzepicę naczyń wieńcowych wywołuje krzepnięcie krwi w naczyniach wieńcowych serca, co może prowadzić do nagłego, całkowitego zamknięcia zwężonego odcinka naczynia. Dotyczy to zasadniczo naczyń dotkniętych zmianami miażdżycowymi. Osobom cierpiącym na zakrzepicę naczyń wieńcowych albo zdradzającym skłonności do tej choroby, Cayce udzielił ogółem czterdziestu trzech odczytów. Zajmiemy się tutaj dwunastoma pacjentami w wieku od trzydziestu ośmiu do sześćdziesięciu czterech lat, którzy otrzymali w sumie
dwadzieścia odczytów poświęconych tej chorobie. Główną przyczyną choroby w tej grupie pacjentów było
osłabienie krążenia wynikające z przeciążenia układu krążenia. We wszystkich przypadkach Edgar Cayce
stwierdził zaburzenia przepływu krwi pomiędzy sercem a wątrobą, co jak wyjaśniał w jednym z odczytów, "powodowało miażdżycę; to znaczy twardnienie ścian naczyń, przez które krew tylna przepływa z wątroby do
serca". "Wywołuje to przekrwienie jednej części serca i wyczerpanie drugiej zastawki" (1187-12).
Zdaniem Cayce'a, w 60% przypadków do zaburzeń tych przyczyniało się osłabienie wydalania, w większości spowodowane nieprawidłowym funkcjonowaniem okrężnicy, czego rezultatem było gromadzenie się nie
wydalonych toksyn, przeciążających układ krążenia. W 30% przypadków występowały także schorzenia kręgosłupa. Zazwyczaj dotyczyły one okolicy szyjnej, ale czasami można je było zaobserwować także w niższych odcinkach kręgosłupa. W kilku przypadkach osłabienie przyswajania poprzez układ trawienny nie pozwalało na dotarcie do organizmu potrzebnych mu składników odżywczych. Pokarm nie był prawidłowo trawiony, przez co powodował zaburzenia trawienia i niestrawność. Dodatkowym czynnikiem było w tym przypadku przemęczenie.
LECZENIE
Leczenie zakrzepicy naczyń wieńcowych koncentrowało się na ograniczeniu poziomu toksyn w organizmie. We wszystkich przypadkach Cayce namawiał do zmiany sposobu odżywiania. Odradzał jedzenie mięsa, szczególnie wołowiny i potraw smażonych oraz tłuszczów. Najczęściej zalecał ryby, drób, jarzyny i owoce
oraz soki owocowe. W 75% przypadków Cayce sugerował też wykonanie zabiegów osteopatycznych zmniejszających napięcie w poszczególnych partiach ciała. Najczęściej wspominał o okolicy czwartego, piątego,
szóstego i dziewiątego kręgu piersiowego oraz drugiego i trzeciego kręgu szyjnego, a także o odcinkach lędźwiowym i krzyżowym kręgosłupa.
W 70% przypadków Cayce polecał wykonywanie lewatyw i płukania okrężnicy dla oczyszczenia organizmu. Do lewatyw używano przede wszystkim roztworów soli i sody, zaś do płukania – roztworu Glikotymoliny.
40% pacjentów Cayce zalecał masaże. Miały być one wykonywane w razie potrzeby, w celu odprężenia i poprawienia funkcjonowania organizmu pacjenta. Aby pobudzić ciało, Cayce zalecał wykorzystywanie do masażu mieszanki oliwy z oliwek z nalewką z mirry oraz złożonej nalewki z benzoesu. Również w 40% odczytów
Cayce wspominał o elektroterapii służącej pobudzaniu krążenia. Najczęściej zalecał leczenie "radioaktywne".
W czterech przypadkach kładł nacisk na potrzebę wypoczynku, a dwukrotnie sugerował wykonanie zabiegów
hydroterapeutycznych.
175
Opis przypadku
W przypadkach, w których dostępne są raporty uzupełniające, 40% pacjentów zaobserwowało znaczną
poprawę lub całkowity powrót do zdrowia. Przykładem niech będzie 55-letni mężczyzna, jako przypadek
oznaczono numerem 1141. Otrzymał on jeden odczyt poświęcony zakrzepicy naczyń wieńcowych. Objawami,
jakie odczuwał chory, była duszność, zaburzenia trawienia oraz wyczerpanie organizmu. Chory poradził się
kardiologa, który rozpoznał u niego zakrzepicę naczyń wieńcowych. Cayce stwierdził, że objawy występujące
u pacjenta, związane były z nieprawidłowym wydalaniem powodującym zastój w okrężnicy oraz odkładanie
się toksyn w krwiobiegu. To z kolei obciążało serce. Cayce doradził wykonanie głębokich lewatyw i płukań
okrężnicy. Do wody używanej przy lewatywach dodawać należało sól i dwuwęglan sodowy, zaś do wody przeznaczonej do płukania okrężnicy – Glikotymolinę. W osiem dni po pierwszym płukaniu należało wykonać następne, a w dwadzieścia cztery dni później - kolejne. Ostatnie płukanie okrężnicy miało nastąpić w trzydzieści
dni po trzecim zabiegu tego rodzaju.
Cayce zalecał mężczyźnie przyjmowanie niewielkich ilości Alcaroidu. Lek miał być przyjmowany przez dwa
do trzech dni po wszystkich posiłkach, a następnie tylko po kolacji. W późniejszym czasie pacjent miał zażywać Caroid oraz gorzkie sole (środek przeczyszczający) co drugi dzień. Po zastosowaniu wyżej wymienionych metod leczenia, codziennie przez godzinę przed snem wykonywane miało być leczenie "radioaktywne".
Cayce zalecał też zabiegi osteopatyczne. Miały się one koncentrować na piersiowym i szyjnym odcinku kręgosłupa. Zabiegi korygujące robione miały być także w okolicy lędźwiowej i guzicznej oraz w okolicy splotu
krzyżowego i jelita krętego. Cayce odradzał jedzenie białego pieczywa, ziemniaków i suchej fasoli. Gorąco
polecał owoce, soki owocowe oraz warzywa. Po zastosowaniu się do rad Cayce'a, pacjent zgłosił, że został
"całkowicie wyleczony ".
ZANIKOWE BOCZNE STWARDNIENIE RDZENIA KR¢GOWEGO
Jest to przewlekle postępująca choroba, charakteryzująca się zwyrodnieniem układu nerwowego i mięśniowego, rozpoczynająca się zazwyczaj pomiędzy czterdziestym a sześćdziesiątym rokiem życia. Do jej objawów należy osłabienie i niedowłady kończyn, głównie górnych oraz postępujący zanik mięśni. Długość przeżycia, od wystąpienia pierwszych objawów, wynosi około trzech lat.
W odczytach pojawił się tylko jeden przypadek zanikowego bocznego stwardnienia rdzenia. Cayce uznał,
że za powstanie choroby odpowiedzialne były zwykłe przyczyny, takie jak nieprawidłowe przyswajanie i zniszczenie osłonek nerwów wskutek zaburzeń równowagi chemicznej. Dodatkowymi przyczynami była, jego zdaniem, postawa pacjenta i problemy emocjonalne.
LECZENIE I OPIS PRZYPADKU
Jedyny przypadek zanikowego bocznego stwardnienia rdzenia w odczytach Cayce'a nosi numer 5019. Dotyczył on 34-letniego mężczyzny. Choroba rozpoczęła się u niego od lekkiego powłóczenia nogami. Stan pacjenta pogarszał się stopniowo, do momentu gdy zaczęły zanikać mięśnie ręki. Nie mógł też poruszać się bez
kuł. W swojej diagnozie Cayce skupił się na niedoborze złota w gospodarce chemicznej organizmu pacjenta.
Powodowało to niedożywienie i osłabienie osłonek nerwowych w kręgosłupie. Na dodatek schorzenie pacjenta było wynikiem nietypowej sytuacji karmicznej. Cayce zalecił stosowanie codziennie przez trzydzieści minut
Mokrego Ogniwa, na przemian z roztworem Atomidiny i olejku kamforowego. Przy użyciu Atomidiny, płytka
miedziana miała być przykładana do osi lędźwiowej; w przypadku zastosowania kamfory, umieszczona nad
centrum ramieniowym lub w okolicy pierwszego i drugiego albo trzeciego i czwartego kręgu piersiowego.
W skład kuracji wchodziły także masaże z wykorzystaniem olejku arachidowego i lanoliny. Wykonywano je
przez trzydzieści do czterdziestu pięciu minut po każdym zabiegu z Mokrym Ogniwem. Cayce zalecał też niewielkie dawki chlorku złota lub bromku sodowego, które trzeba było pić rozpuszczone w destylowanej wodzie.
Unikać należało słodyczy i napojów alkoholowych. Cayce zachęcał pacjenta do czytania Biblii, szczególnie
rozdziału 19:5 z Księgi Wyjścia oraz rozdziału 30 z Piątej Księgi Mojżeszowej. W tym przypadku nie zarejestrowano żadnego uzupełniającego raportu od pacjenta.
176
ZAPACH Z UST
W przypadku ośmiu pacjentów, którzy otrzymali odczyty poświęcone przykremu zapachowi z ust, Cayce
stwierdził, że dolegliwość tę wywoływało osłabienie wydalania, zaburzenie krążenia, osłabienie przyswajania
i podwichnięcia kręgosłupa. Jako dodatkowe przyczyny wymieniał brak koordynacji w układzie nerwowym
i nieprawidłową dietę. Według Cayce'a dolegliwość tę wywoływało osłabienie wydalania, któremu często towarzyszyły podwichnięcia kręgosłupa. W następstwie tego spowolnione zostawało krążenie, zaś we krwi odkładały się toksyny hamujące rozprowadzanie substancji odżywczych po organizmie. Rezultatem była reakcja
żołądka, której objawem był przykry zapach z ust.
LECZENIE
Cayce polecał konsekwentne metody leczenia przykrego zapachu z ust. W sześciu spośród ośmiu odczytów zalecił nastawianie kręgosłupa, w celu przywrócenia koordynacji pomiędzy centrami współczulnymi
i ośrodkowymi oraz poprawienia przepływu impulsów nerwowych. Równie często zalecał Cayce rozmaite rodzaje środków pobudzających wydalanie, takich jak leki przeczyszczające, płukanie okrężnicy i lewatywy.
W trzech przypadkach sugerował masaże mające na celu pobudzenie krążenia. Innymi wymienionymi przez
niego, odtruwającymi metodami leczenia było stosowanie parówek i okładów borowinowych. W jeszcze innym
odczycie polecał promienie fioletowe koordynujące współczulny i ośrodkowy układ nerwowy, a poprzez to poprawiające krążenie.
Opis przypadku
Pacjent (z numerem w spisie 2461), 47-letni mężczyzna, uskarżał się na uczucie zdenerwowania, lekkie
bóle głowy, zmęczenie i przykry zapach z ust. Cayce uważał, że głównymi przyczynami tych dolegliwości było
osłabienie wydalania w połączeniu z napięciem w okolicy lędźwiowej i krzyżowej. W wyniku osłabienia wydalania spowolnione zostało krążenie, wystąpiło zaburzenie równowagi poziomu toksyn we krwi oraz skoki ciśnienia krwi. Stan pacjenta dodatkowo pogarszało nadużywanie alkoholu. Toksemia powodowała nadkwasotę oraz zaburzenia w przewodzie pokarmowym, płucach i wątrobie. Nieprzyjemny zapach z ust był wynikiem
próby wydalenia trucizn przez płuca. Pierwszą metodą leczenia zaleconą przez Cayce'a, było przyjmowanie
przez pacjenta co rano, przed śniadaniem, przez okres dziesięciu dni, soli Eno – środka przeczyszczającego.
Po tygodniu odpoczynku sole Eno miały być przyjmowane przez następnych dziesięć dni. Cykl taki miał się
powtarzać aż do momentu ustąpienia dolegliwości.
Po okresie pierwszych dziesięciu dni pacjent miał poddać się ogólnym zabiegom hydroterapeutycznym,
w tym parówkom, masażom, i nacieraniom, wykonywanym raz w tygodniu przez dziesięć tygodni. W tym
okresie wykonane miały być też dwa płukania okrężnicy. Następnie pacjent miał przejść serię sześciu do
ośmiu zabiegów osteopatycznych, ze zwróceniem szczególnej uwagi na niższy odcinek kręgosłupa i okolicę
lędźwiową. Aby jeszcze lepiej oczyścić ustrój, Cayce zalecił zmianę sposobu odżywiania. Pacjent miał przestrzegać normalnych zasad dietetycznych Cayce'a, oraz pić duże ilości wody. Raz w tygodniu wypijać miał
szklankę wody litowej.
ZAPALENIE JAJNIKÓW
Zapalenie jajników może dotyczyć zarówno jajników jak i jajowodów. Objawy to dolegliwości lub bóle po
jednej lub obu stronach w dolnych rejonach brzucha i miednicy, którym towarzyszy wstrzymywanie gromadzącej się wody, bóle głowy i nudności. Często występują także upławy. Edgar Cayce udzielił trzydziestu trzech
odczytów dwunastu pacjentkom cierpiącym na zapalenie jajników, które wywołało przekrwienie jajników lub
jajowodów, i wiązało się z ogólnym stanem innych narządów układu wydalniczego. W powstaniu schorzenia
ważną rolę odegrało złe wydalanie. Drugą z przyczyn były kłopoty z nerkami lub macicą. W połowie przypadków, z zapaleniem jajników wiązały się problemy z wątrobą lub nerkami.
177
LECZENIE
Leczenie zapalenia jajników skupiało się początkowo na zabiegach kręgarskich, które przepisywano dla
pobudzenia narządów wydalniczych i skorygowania lub zmniejszenia nacisku spowodowanego nieprawidłowym położeniem pewnych organów. W połowie przypadków pacjentki otrzymały określone zalecenia lecznicze do stosowania lokalnego, pomocne w zmniejszeniu zapalenia macicy. Zalecenia dotyczyły jednego lub
kilku z następujących sposobów: okładów z solą emską, okładów z Glikotymoliną, okładów z grubą solą, mokrych parówek, wilgotnych okładów nasyconych terpentyną. Mieszankę baraniego łoju, kamfory, terpentyny,
a czasem innych składników Cayce zalecał do nacierania w przypadkach przeziębień i przekrwienia narządów rodnych. Miksturę należało wmasowywać w cały brzuch, zwłaszcza w okolicach nerek.
Ponadto w jednej trzeciej przypadków Cayce doradzał nacieranie Atomidiną – łagodnym roztworem trzech
czwartych łyżeczki Atomidiny na trzy ósme wody. W jednym z przypadków zalecił też jednocześnie nacieranie
Glikotymoliną. W wypadkach ostrego nasilenia schorzenia i gorączki, siły obronne organizmu skoncentrują
się na powstrzymaniu infekcji przed rozszerzeniem jej na okolicę jajników i niższe partie brzucha, przeciwdziałając zapaleniu otrzewnej. W jednym z czterech przypadków, dla pobudzenia funkcjonowania gruczołów
dokrewnych, Cayce przepisał Atomidinę zażywaną doustnie.
Opis przypadku
Trzech odczytów Cayce udzielił kobiecie, która cierpiała na bóle brzucha, zwłaszcza po jego prawej stronie, określone przez lekarza jako bóle jajowodów i jajników. Prosiła o odczyt, by sprawdzić prawidłowość tej
diagnozy. W pierwszym odczycie przeznaczonym dla pacjentki (przypadek numer 715), Cayce opisał "przekrwienie w postaci nerwobólu macicy" i dodał, że podobnie przedstawia się cały układ, z wyraźnym przekrwieniem zarówno żołądka, jak i wątroby. Cayce zalecił codzienne zabiegi przy użyciu maszyny Elliotta, działającej na podobnej zasadzie co ciepłe natryski. Radził także codziennie nacierać okolice brzucha i plecy mieszanką baraniego łoju, olejku kamforowego, olejku terpentynowego, benzyny, nalewki z benzoesu i oleju sasafrasowego, jak również robić chorej okłady z grubej soli. Później zalecano nacieranie Atomidiną co dwa,
trzy dni. Leczenie należało przerwać na czas menstruacji.
Atomidiną przyjmowana miała być również doustnie, po jednej kropli przed śniadaniem przez pięć dni. Po
przerwie nastąpić miało kolejnych pięć dni leczenia. Cayce doradzał długie spacery. W drugim odczycie Cayce zaobserwował poprawę ogólnego stanu pacjentki, chociaż ostrzegł ją, iż należy przedsięwziąć środki
ostrożności, aby zapalenie jajnika nie przekształciło się w nowotwór złośliwy. By zapobiec infekcji polecał
częstsze, wykonywane przynajmniej trzy razy w tygodniu, nacieranie Atomidiną. Zalecił masaże elektrycznym
aparatem do masażu wzdłuż kręgosłupa, gardła i karku, w okolicach przepony i w niższych partiach brzucha.
Mieszanka do nacierania miała zawierać biały olej rosyjski, benzynę i olej sasafrasowy. Dieta miała składać
się z owoców cytrusowych na śniadanie, a karczochów jerozolimskich i świeżych surowych warzyw z lekko
strawnym mięsem takim jak drób, cielęcina czy ryba – na obiad. Pomiędzy posiłkami Cayce zalecał picie mleka słodzonego czekoladą z dodatkiem żółtek. W trzecim odczycie Cayce stwierdził, że największym problemem nadal pozostaje przekrwienie macicy. Jednakże z powodu ogólnej poprawy stanu organizmu jako całości, ponownie zmienił zalecenia lecznicze. Nadal podkreślał znaczenie diety, polecając zażywanie trzy razy na
tydzień Yentriculinu z żelazem. Zalecał ziołowy środek "by wzmacniał: krew dostarczaną do współczulnego ...
układu nerwowego, zwłaszcza do narządów, począwszy od macicy". Mieszanka zawierała wyciąg z dziko rosnącego żeńszenia, nalewkę ze stillingii, rzepy i płynnego wyciągu z balsamu tolutańskiego. Stosowanie: łyżeczka przed posiłkiem. Nacierania Atomidiną należało kontynuować codziennie, okłady z solą emską wokół
brzucha i pleców z poduszką ogrzewającą na wierzchu, zalecone były wieczorem gdy dokuczał silny ból.
Miesiąc później pacjentka zgłosiła, że stosuje się do zaleceń podanych w odczytach i czuje się lepiej niż
kiedykolwiek. Rok później napisała, że nie była w stanie dalej prowadzić leczenia z powodów finansowych,
kilkakrotnie silnie się przeziębiła i jest poważnie chora. Przez następne osiem lat pacjentka otrzymywała kolejne odczyty, w których stwierdzono, że dolegliwości macicy w końcu zniknęły.
178
ZAPALENIE JELIT
Zapalenie jelit jest chorobą przewlekłą, zasadniczo występującą u ludzi młodych. Może ona spowodować
powstanie zarówno niegroźnych jak i poważnych powikłań. Choroba ta charakteryzuje się okresami zaostrzeń
i remisji. Do jej objawów należy ból brzucha w prawej górnej części, ataki biegunki i niewysoka gorączka. Edgar Cayce udzielił trzech odczytów poświęconych zapaleniu jelit. Chociaż przyczyny zapalenia jelit różniły się
we wszystkich przypadkach, głównym powodem choroby zawsze było osłabienie przyswajania, zaburzenia
krążenia oraz brak koordynacji autonomicznego i ośrodkowego układu nerwowego. W dwóch przypadkach
Cayce zaobserwował także podwichnięcia kręgosłupa. W przypadku skatalogowanym pod numerem 533
pierwotną przyczyną zapalenia jelit było uderzenie w prawy bok, które spowodowało wewnętrzne uszkodzenia. W odczycie 805-1 Cayce stwierdził, że ogólne zapalenie było wynikiem powikłań pooperacyjnych. Wskutek tych powikłań jelito grube zostało przedzielone, a wydalanie wstrzymane. Zapalenie jelit w przypadku numer 562 spowodowane było chorobą nerwów w narządach wydalniczych, która wywoływała skurcze jelita
grubego prowadząc do zaparcia, oraz powstania stanu zapalnego. We wszystkich trzech przypadkach pojawiło się zatrucie układu krążenia, ponieważ proces rozkładu powodował reabsorbcję toksyn do ustroju. Łączyło się to z zaburzeniami wydalania, a ostatecznie oddziaływało nawet na kręgosłup, powodując uszkodzenia
mogące prowadzić do osłabienia koordynacji nerwowej.
LECZENIE
We wszystkich przypadkach zapalenia jelit Cayce podkreślał wagę odpowiedniej diety. Zalecał zachowanie
równowagi w diecie uwzględniającej pokarmy alkaliczne w 80% i w 20% pokarmy zakwaszające, a także picie
od sześciu do szesnastu szklanek wody dziennie. Aby odżywić organizm, Cayce zalecał picie grzanego piwa
z żółtkiem, soku z wołowiny i soków owocowych. Dla poprawienia krążenia i odprężenia ciała, we wszystkich
trzech przypadkach polecał masaże, zaś dwukrotnie zalecał nastawianie kręgosłupa. Aby wspomóc wydalanie, w dwóch odczytach doradzał wykonywanie łagodnych lewatyw i podawanie niewielkich dawek oliwy z oliwek. Także dwukrotnie polecał okłady z oleju rycynowego lub soli Epsom w celu rozwarcia światła jelit lub wyleczenia ich uszkodzeń.
Dla złagodzenia bólu, w dwóch odczytach zlecał przed okładami pędzlowanie brzucha mieszanką nalewki
z opium i tojadu. Innym sposobem, zalecanym w trzecim odczycie, było przemywanie brzucha oliwą z oliwek
i nalewką z mirry. W dwóch przypadkach Cayce podkreślał też wagę odpowiedniego odpoczynku, podczas
gdy ciało odzyskiwało siły.
Opis przypadku
Serię odczytów otrzymał 23-letni mężczyzna, którego przypadek oznaczono numerem 633. U niego zapalenie jelit rozwinęło się w wyniku urazu. Został uderzony w bok rączką od pługa. Wskutek tego jego okrężnica
przywierała do otrzewnej (błony otaczającej narządy trawienne i wydalnicze). Było to powodem zapalenia jelit.
Pacjent znajdował się ,,w stanie wyczerpania" i narzekał na silne bóle w boku. Lekarze byli przekonani o konieczności operacji. Aby złagodzić ból, Cayce zalecił pędzlowanie prawego boku w okolicy okrężnicy poprzecznej i zstępującej, nalewkami z opium i tojadu, w stosunku 3:1. Następnie naprzemiennie wykonywane
miały być okłady na lewy bok z oleju rycynowego i soli Epsom dla poprawienia wydalania przez nerki i jelita.
Jednakże po trzech zabiegach, olej rycynowy przykładany miał być tylko na prawy bok.
W czterdzieści osiem godzin po rozpoczęciu kuracji Cayce doradził wykonanie serii trzydziestu sześciu zabiegów osteopatycznych, w celu skoordynowa nią autonomicznego i ośrodkowego układu nerwowego, oraz
rozluźnienia ciała. Mężczyzna miał przestrzegać półpłynnej diety. Cayce przepisał lekko strawne pokarmy, takie jak mąka ararutowa i legumina. Wspominał o żółtkach jaj zmieszanych ze spirytusem i mlekiem, jako
o środku wspomagającym trawienie i pobudzającym układ krążenia. Cayce zalecał także wypijanie sześciu
do czternastu szklanek wody dziennie i dużo odpoczynku. W drugim odczycie dla tego pacjenta Cayce stwierdził, że chociaż nie ma już potrzeby stosowania opium i tojadu, kontynuować należy wykonywanie okładów
z oleju rycynowego. Zalecił teraz lewatywy wspomagające wydalanie Do diety należało włączyć soki z wołowi-
179
ny i owoców cytrusowych. W trzecim odczycie Cayce zauważył znaczną poprawę i sugerował lekkie ćwiczenia na świeżym powietrzu. Częstotliwość stosowania okładów z oleju ry cynowego miała się zmniejszyć do
dwóch, trzech w tygodniu. Do diety pacjenta Cayce włączył soki owocowe oraz całe, surowe jajka, rozmieszane w piwie. Stwierdził, że w ciągu dziesięciu dni pacjent może przejść na normalną, wysokoalkaliczną dietę.
W ostatnim odczycie przeznaczonym dla młodego mężczyzny Cayce zarejestrował stałą poprawę. Ostrzegał
przed powrotem do starych nawyków żywieniowych. Jedynym dodatkowym zaleceniem było doustne przyjmowanie oliwy z oliwek i wykonywanie okazjonalnych masaży. Jeszcze raz Cayce podkreślił wagę prawidłowej diety, zawierającej nie strawione części pożywienia. W raporcie przesłanym na kongres ARE w czerwcu
1934 roku, doktor Richardson, lekarz młodego mężczyzny stwierdził, że w przypadku jego pacjenta uzyskano
pozytywne wyniki, a uszkodzenia zostały wyleczone.
ZAPALENIE KALETKI MAZIOWEJ
Zapalenie kaletki maziowej to schorzenie wypełnionych płynem membran, znajdujących się pomiędzy ruchomymi częściami ciała, takimi jak ścięgna, wiązadła, kości i stawy. Cayce udzielił po jednym odczycie na temat zapalenia kaletki maziowej, lub powiązanych z nim schorzeń, czternastu osobom w wieku od dwudziestu
do siedemdziesięciu jeden lat.
Ogólnie mówiąc, Edgar Cayce uważał, iż zapalenie kaletki maziowej jest wynikiem braku równowagi chemicznej w organizmie, związanego z zaburzeniami przemiany materii. Ów brak równowagi miał być odpowiedzialny za gromadzenie się w kaletkach drażniących substancji.
W ponad 16% przypadków, Cayce za główny powód choroby uznał zaburzenia wydalania. Prowadzą one
do odkładania się toksyn w krążeniu ogólnym oraz gromadzenia się w kaletkach wapnia i innych substancji,
co powoduje tarcie stawów, a przez to stan zapalny. Często występującym czynnikiem, wymienianym w ponad 40% przypadków, były zaburzenia krążenia mogące być zarówno skutkiem jak i przyczyną problemów łączących się z wydalaniem. W konsekwencji spowolniony zostaje przepływ krwi w kończynach, jeszcze bardziej pogarszając wydalanie. Inną dodatkową przyczyną powstania choroby, wymienioną kilkakrotnie przez
Cayce'a, było osłabienie przyswajania, czasami występujące w połączeniu z nadmiernym zakwaszeniem organizmu. A czynnikami wymienionymi w dwóch przypadkach, były podwichnięcia kręgosłupa w odcinku piersiowym i szyjnym, ogólne przemęczenie i urazy, będące niekiedy wynikiem przesilenia, jak na przykład
w przypadku tenisisty, który grał zbyt długo i zbyt forsownie.
LECZENIE
Metody leczenia zalecane przez Cayce'a osobom cierpiącym na zapalenie kaletek stawowych, miały zasadniczo na celu przywrócenie równowagi organizmu, a także łagodzenie bólu. W 60% odczytów Cayce doradzał zmianę sposobu odżywiania. Kładł nacisk na spożywanie takich pokarmów alkalizujących jak owoce, warzywa i ich soki. Polecał także umiarkowane ilości pokarmów, takich jak pełne ziarno, mleko, zupy, buliony,
oraz soki z mięs.
Mięso należało jeść z wielkim umiarem, i to wyłącznie w postaci ryb, drobiu, lub wątroby wołowej. Trzeba
było unikać wołowiny, wieprzowiny, potraw smażonych, tłuszczów cukru i produktów z białej mąki. Szczególnie polecane były także leki wspomagające wydalanie, usuwające z organizmu toksyny i nadmiar kwasów.
W tym celu Cayce zlecał płukanie okrężnicy i różnorodne środki przeczyszczające. W ponad 40% przypadków Cayce polecał masaże, niekiedy z wykorzystaniem olejku arachidowego i innych substancji. Zadaniem
masaży było polepszenie krążenia i wydalania oraz złagodzenie podrażnień kaletek.
W niemal 30% przypadków Cayce zalecał przykładanie na okolice objęte chorobą gorących okładów pomagających zmniejszyć ból. Trzem osobom doradził stosowanie okładów z soli Epsom, jednej – okładów
z Glikotymoliny. W 30% przypadków zalecał także hydroterapię. Zabiegi te miały przybierać postać kąpieli parowych, albo innych specjalnie przepisanych kąpieli i natrysków. Dwóm pacjentom Cayce doradził nastawianie kręgosłupa; dwóm osobom przepisał Atomidinę i Acigest – środek alkalizujący i wspomagający trawienie.
180
Opis przypadku
Niemal połowa z czternastu osób, które otrzymały odczyty poświęcone zapaleniu kaletki stawowej, zgłosiła wyraźną poprawę. Wśród nich znajdowała się również 51-letnia kobieta (w katalogu numer 3012), która
otrzymała jeden od czyt. Cayce uznał, że przyczyną jej choroby było nagromadzenie w stawach wapnia, wywołujące silne bóle kończyn. Z początku Cayce zalecił kobiecie doustne przyjmowanie Atomidiny – jedną kroplę leku rozpuszczoną w szklance wody, przyjmowaną co rano, przez dziesięć dni. Cayce odradzał chorej picie w tym okresie jakichkolwiek gazowany cl napojów lub alkoholu.
Po dziesięciu dniach stosowania Atomidiny, pacjentka miała rozpocząć hydroterapię – kąpiele parowe
z wyciągiem z oczaru. Po każdej kąpieli należało brać gorący i zimny prysznic igiełkowy, zaś po nim stosować
dokładne nacieranie, przy użyciu mieszanki olejku arachidowego i olejku z igieł sosnowych. Zabiegi te miały
być wykonywane raz w tygodniu, przez co najmniej półtora miesiąca. W tym czasie Cayce zalecił przynajmniej jedno płukanie okrężnicy.
Po zakończeniu zabiegów hydroterapii, pacjentka miała ponownie zacząć przyjmować Atomidinę, tym razem w pięciodniowych cyklach, oddzielonych pięciodniowymi przerwami. Jeśli chodzi o dietę pacjentki,
w skład posiłków, tak często jak to tylko możliwe, wchodzić miały warzywa. Chora miała unikać tłustych i smażonych potraw. Po zastosowaniu kuracji przepisanej w odczytach, kobieta zgłosiła, że powróciła do zdrowia
i odzyskała pełną władzę w ciele.
ZAPALENIE KRTANI
Zapalenie krtani jest zapaleniem błon śluzowych krtani w wyniku infekcji bakteryjnej, lub infekcji jamy ustnej, czego rezultatem jest częściowa lub całkowita utrata głosu. Głównym objawem choroby jest chrypka. Edgar Cayce udzielił po jednym odczycie czterem osobom chorym na zapalenie krtani lub związane z nim dolegliwości. Wiek osób zamawiających odczyty wahał się od dwudziestu pięciu do pięćdziesięciu dziewięciu lat.
Cayce uważał, że utrata głosu jest ubocznym efektem przekrwienia i infekcji w całym organizmie, wystarczająco ostrej, by oddziaływać na oskrzela i krtań.
Główna przyczyna we wszystkich przypadkach, to osłabienie wydalania, spowalniające i przeciążające całe krążenie wątrobowe, czego wynikiem było odkładanie się toksyn w krwiobiegu. W konsekwencji w organizmie powstawało przekrwienie i gorączka, a ostatecznie stan zapalny w gardle i krtani. Czasami występowało
osłabienie przyswajania. Zbyt duża aktywność, obniżająca odporność ciała na infekcję, była czynnikiem wymienionym przez Cayce'a w jednym przypadku.
LECZENIE
Metody leczenia, jakie Cayce polecał w przypadku osób chorych na zapalenie krtani, koncentrowały się na
eliminacji z ustroju sił infekcyjnych. We wszystkich przypadkach Cayce zalecał środek do inhalacji, w celu
zmniejszenia podrażnienia gardła i przewodów nosowych, ułatwienia oddychania i wykrztuszania śluzu.
Środki do inhalacji zasadniczo oparte były na alkoholu etylowym, chociaż w jednym przypadku Cayce polecał spray. Roztwory zawierały eukaliptus, albo nalewkę z benzoesu, olejek z igieł sosnowych lub inne substancje. W trzech przypadkach Cayce zalecał hydroterapię dla pobudzania układu krążenia i wspomagania
wydalania toksyn. Dwóm pacjentom radził, by moczyli stopy i nogi aż do kolan w gorącej wodzie gorczycznej,
zawierającej pół łyżeczki suchej gorczycy na około 4 litry wody.
W jednym przypadku Cayce zalecał masaże stóp, a w innym – wyższego odcinka kręgosłupa. W stopy
wcierana miała być mieszanka łoju baraniego, olejku terpentynowego i kamforowego. W dwóch przypadkach
Cayce doradzał także stosowanie środków przeczyszczających, nastawianie kręgosłupa i specjalną tfietę. Zalecane środki przeczyszczające były pochodzenia roślinnego. Nastawianie stosowane miało być w razie konieczności odprężenia ciała. Cayce doradzał przestrzeganie alkalicznej i odżywczej diety, kładąc nacisk na
pokarmy o żółtej barwie.
181
Opis przypadku
Trzy spośród czterech osób, które otrzymały odczyty poświęcone zapaleniu krtani, zastosowało się do porad Cayce'a, i zgłosiło dobre wyniki leczenia. Szczególny był przypadek 41-letniej pacjentki (numer 1100), która otrzymała jeden odczyt poświęcony zapaleniu krtani. Jej choroba związana była z zastojem krwi spowodowanym przez nieprawidłowe wydalanie i obniżoną odporność na infekcję. Cayce wyjaśniał: "jest to ostra choroba wynikła z ogólnego wyczerpania, spowodowanego... przeziębieniem, wywołanym przez zastój, co umożliwiło. Infekcji przedostanie się do tkanek gardła, oskrzeli i krtani" (1100-7). Pierwszym zaleceniem Cayce'a było moczenie stóp i nóg w gorącej wodzie z dodatkiem gorczycy, następnie zaś nacieranie ich przy użyciu mieszanki łoju baraniego, olejku kamforowego i terpentynowego.
Aby bezpośrednio oczyścić jamę nosową i drogi oddechowe, Cayce doradzał w odczytach stosowanie inhalatora w aerozolu. Płyn do inhalacji miał zawierać 15 mililitrów alkoholu etylowego, 60 mililitrów wody destylowanej, 0,3 mililitra olejku eukaliptusowego, 0,12 mililitra rektyfikowanego olejku terpentynowego i 0,6 mililitra
złożonej nalewki z benzoesu. Mieszanka ta miała być aplikowana przy pomocy atomizera, co dwie do dwóch
i pół godziny. Cayce obiecywał poprawę w ciągu dwudziestu czterech godzin. Przepisał też doustne dawki
Atomidiny rozpuszczonej w wodzie. Kuracja rozpoczynała się od przyjmowania jednej kropli leku rano i dwóch
kropli wieczorem, a przez dwa dni dawka zwiększana była o kroplę, tak że trzeciego dnia rano pacjentka
przyjmowała trzy krople, a wieczorem pięć kropli leku. Po jednym dniu przerwy cykl miał się rozpocząć ponownie. W diecie pacjentki ważne były jajka, pełnoziarnisty chleb i warzywa. Jako środek uzupełniający dietę
przyjmować miała Valentine's Liver Extract, zaś jako pomoc dla wątroby Cayce polecił jej Caroid i tabletki soli
żółciowych. Zalecił też nastawianie kręgosłupa pomagające przywrócić ciało do równowagi. Zabiegi koncentrować się miały na wyższym odcinku piersiowym i szyjnym. Korekcje dotyczyły głowy, szyi, uszu i okolic nerwu błędnego. Po przeprowadzeniu kuracji kobieta zgłosiła natychmiastową poprawę.
ZAPALENIE KOÂCI I CHRZÑSTKI
Jest to poważne schorzenie kostne, charakteryzujące się zapaleniem kości i chrząstki, powszechnie mylone z reumatyzmem. W stadiach zaawansowanych prowadzi do skrzywienia struktury kości i okaleczeń. Edgar
Cayce udzielił trzydziestu dwóch odczytów kobiecie cierpiącej na zapalenie kości i chrząstki. Dwa odczyty
otrzymała pomiędzy dziewiętnastym i dwudziestym siódmym rokiem życia. Za główną przyczynę schorzenia
Cayce uważał zapalenie kości biodrowej, które powstało na skutek zwichnięcia samego biodra. Wskutek tego
prawa kość udowa powiększyła się i wynikły zaburzenia w dostawie krwi. Przy postępującym schorzeniu prawa stopa stała się o trzynaście centymetrów krótsza niż lewa, co spowodowało skrzywienie kręgosłupa. Lekarze postawili diagnozę, że chora cierpi na ostry gościec stawowy i stwierdzili, że jest on nieuleczalny.
LECZENIE I OPIS PRZYPADKU
W pierwszym odczycie przekazanym pacjentce Cayce zalecał zażywanie przynajmniej raz dziennie dużych dawek popiołu węglowego, około 4 g na trzydzieści mililitrów destylowanej wody. Ponadto polecał naświetlanie promieniami ultrafioletowymi od obojczyka w dół do kolan i z powrotem. Zauważono powolną poprawę i pacjentkę (numer 409) zaproszono na intensywne leczenie do szpitala Cayce'a w Virginia Beach.
W następnych dziesięciu odczytach przekazanych podczas pobytu pacjentki w szpitalu, Cayce doradzał kontynuowanie dotychczasowego leczenia, z zastosowaniem lampy węglowej i promieni podczerwonych. Zalecił
także regularne masaże, najczęściej z użyciem mieszanki oliwy z oliwek, nalewki z mirry i oleju sasafrasowego. W kolejnym odczycie doradzał poważne zabiegi kręgarskie, dotyczące zwłaszcza kręgów lędźwiowych,
krzyżowych i dolnych piersiowych. W odczycie tym zalecił również Petrolagar dla poprawy wydalania i Glikotymolinę o działaniu antyseptycznym na jelita. Dla ułatwienia trawienia doradził przestrzeganie diety alkalicznej. Później polecał gorące okłady z soli emskiej i dziewanny, aby rozluźnić wiązadła, a dwuwęglan dla poprawienia wydalania. Pacjentce zalecono także ćwiczenia i większą aktywność ruchową.
Po dziewięciu miesiącach leczenia chora otrzymała następny odczyt, z którego dowiedziała się, że mogłaby opuścić szpital, ale nadal potrzebuje codziennych zabiegów. W owym czasie Cayce podkreślał znaczenie
182
utrzymania pozytywnego nastawienia duchowego i umysłowego. Do tego momentu jej stan stopniowo się poprawił i pacjentka do chodzenia używała jedynie kuł. W późniejszych odczytach Cayce zalecał kontynuowanie
leczenia. Po kilku nawrotach choroby zaobserwowano dalszą poprawę. Wyniki uzyskane w tym przypadku są
dość przekonywające, zważywszy że nim chora otrzymała pomoc od Cayce'a, lekarze uważali ją za nieuleczalnie chorą i byli przekonani, iż do końca życia będzie złożona niemocą. Po zakończeniu leczenia pacjentka mogła wyjść ze szpitala bez jakiejkolwiek pomocy.
ZAPALENIE MIGDA¸KÓW
Zapalenie migdałków to najczęstsza forma zakażenia gronkowcami. Charakteryzuje się bólem gardła, gorączką, dreszczami, bólem głowy, utratą apetytu oraz zaczerwienieniem i powiększeniem migdałków. Chociaż
zapalenie migdałków uważa się powszechnie za chorobę wieku dziecięcego, występuje także u dorosłych.
Cayce udzielił pięćdziesięciu jeden odczytów dla trzydziestu siedmiu pacjentów, podając przyczyny i sposoby leczenia zapalenia migdałków, o których wspominał również w wielu innych odczytach. Niemal połowa
omawianych przypadków dotyczy pacjentów w wieku siedemnastu lat i starszych.
PRZYCZYNY I LECZENIE
Generalnie Edgar Cayce widział trzy możliwe źródła zapalenia migdałków – podwichnięcie lub uszkodzenie kręgosłupa, nieprawidłowe wydalanie oraz złe krążenie. W wielu przypadkach obserwował kilka przyczyn
choroby. Ponadto Cayce uważał, że przy zachowaniu prawidłowej równowagi kwasowo-zasadowej organizmu, nie doszłoby do infekcji. Przepisując leczenie w przypadku zapalenia migdałków, Cayce zawsze pod
uwagę stan pacjenta. W poważnych przypadkach zalecał chirurgiczne usunięcie migdałków. Natychmiastowe
lub późniejsze usunięcie migdałków dor w około 40% przypadków. Jednakże gdy nie zachodziła konieczność
interwencji chirurgicznej, Cayce podawał wiele sposobów złagodzenia i wyleczenia infekcji.
W 60% przypadków zalecał częste zabiegi kręgarskie, skupione przede wszystkim na kręgach szyjnych
i górnych piersiowych. Oprócz rozluźnienia i wyrównania kręgu, zabiegi miały udrożnić gardło i uniemożliwić
dalsze gromadzenie się toksyn w tkance limfatycznej. Przed zaleceniem zabiegu chirurgicznego, Cayce niemal zawsze radził wykonać zabiegi kręgarskie, aby zyskać pewność, czy usunięcie migdałków jest rzeczywiście nieodzowne. Niekiedy stan pacjenta ulegał tak znacznej poprawie, że zabieg chirurgiczny nie był już potrzebny. W ponad 25% przypadków Cayce polecał masaże i nacierania różny mieszankami zawierającymi alkohol i masło orzechowe. Szczególnie dorad; masaże gardła i szyi, a także całego ciała. Przykładowo Cayce
powiedz matce 9-miesięcznego chłopca, że powiększenie migdałków i trzeciego migdałka można zlikwidować
dzięki masażom szyi i kręgów szyjnych. Znaczenie utrzymania prawidłowego wydalania, a niekiedy poprawę
wydalania Cayce podkreślał w 25% przypadków. Dla ułatwienia eliminacji toksyn z organizmu przepisywał sól
przeczyszczającą, lewatywy lub płukanie okrężncy. W 22% przypadków doradzał dietę alkaliczną, czyli owoce
cytrusowe i ich soki, zielone warzywa i inne produkty wysokoalkaliczne. Zakazał bądź dopuszczał w niewielkich ilościach mięso i produkty z przewagą skrobii. W kilku przypadkach dla oczyszczenia organizmu
i wzmocnienia sił witalnych Cayce zalecał dietę półpłynną i produkty wzmacniające krew, takie jak wyciąg
z wątroby. Kilkakrotnie polecał regularne zażywanie mieszanek ziołowych, najczęściej podofiliny z leptandryną i sanguinarią, herbatę z szafranem, szałwię z chinina i inne zioła. Dla zmniejszenia podrażnienia Cayce zalecał niekiedy płukanie gardła Lavorisem, Glikotymoliną i innymi alkalicznymi środkami odkażającymi. W jednym przypadku dla zmniejszenia zapalenia doradzał okłady z Glikotymoliny na gardło.
Opis przypadku
Większość pacjentów lub rodziców małych pacjentów nie przesłała informacji o wynikach leczenia, lecz
sześcioro doniosło o całkowitym wyzdrowieniu lub znacznej poprawie zdrowia. U jednego dziecka (przypadek
numer 508), Cayce stwierdził dwa podwichnięcia w kręgu piersiowym, odpowiedzialne za zapalenie gruczołów limfatycznych gardła. Cayce zalecił dla udrożnienia gardła codzienne zabiegi kręgarskie wykonywane
przez pięć, sześć dni z rzędu. Chłopcu podawano także środek na przeczyszczenie. Cayce doradzał wzboga-
183
cenie diety owocami cytrusowymi, warzywami, sokami owocowymi i innymi produktami wzmacniającymi krew.
Matka chłopca, która towarzyszyła mu podczas leczenia, przekazała że dziecko całkowicie wyzdrowiało.
ZAPALENIE MÓZGU
Zapalenie mózgu wywołane przez wirus odznacza się gorączką, złym samopoczuciem, sztywnością karku,
podrażnieniem gardła, nudnościami i wymiotami. W późniejszych stadiach może pojawić się osłupienie,
śpiączka i drgawki. Czworo dzieci i jedna osoba dorosła otrzymały od Cayce'a odczyty poświęcone zapaleniu
mózgu. Powszechnie zaobserwowanymi objawami choroby były drgawki i gorączka. W trzech przypadkach
Cayce stwierdził, że zapalenie mózgu było bezpośrednim wynikiem urazów, chociaż w dwóch przypadkach
nie było to całkowicie jasne, ze względu na opóźniony początek choroby. Na przykład w przypadku piętnastoletniej dziewczynki (numer 3401) nie wystąpiły wyraźne objawy ostrzegawcze; jednego dnia była zdrowa, następnego miała gorączkę i nie była w stanie podnieść się z łóżka. Roczny chłopiec (pacjent numer 2999) nie
wykazywał objawów choroby przez pięć miesięcy, jakie upłynęły od dwóch upadków, które nastąpiły w krótkim
odstępie czasu. Dwudziestoletnia kobieta (2042), w siedem miesięcy po wypadku nadal była nieprzytomna.
W czterech spośród pięciu przypadków, za główną przyczynę fizycznej choroby Cayce uznał skrzywienia
kręgosłupa. Dotyczyły one zasadniczo odcinków od pierwszego do czwartego kręgu szyjnego, lędźwiowokrzyżowego, a czasami piersiowego. Owe skrzywienia powodowały nieprawidłowy przepływ impulsów nerwowych biegnących do różnych części ciała. Były tym samym przyczyną braku koordynacji pomiędzy ośrodkowym i autonomicznym układem nerwowym, czego wynikiem stało się przeciążenie mózgu. W dwóch spośród
tych przypadków, w obraz choroby włączały się zaburzenia gruczołowe. W czterech przypadkach zapalenia
mózgu Cayce przewidywał poprawę stanu zdrowia. Nie wyrażał jednak takiej opinii w piątym przypadku. Dwuletnia dziewczynka (3555), od urodzenia łatwo zapadała na rozmaite choroby. Cayce określił ten przypadek
w odczycie jako sytuację karmiczną dla wszystkich zaangażowanych w nią osób i stwierdził, że fizyczne leczenie nie złagodzi choroby.
LECZENIE
Aby zmniejszyć naciski i przywrócić prawidłową koordynację nerwową, w czterech przypadkach Cayce zalecił zabiegi osteopatyczne wykonywane w niewielkich odstępach czasu. W przypadku kobiety nieprzytomnej
w wyniku wypadku, Cayce polecił nastawianie pierwszego i drugiego kręgu szyjnego, oraz niższych kręgów
lędźwiowych. Miało to przywrócić chorej przytomność. W przypadku rocznego chłopca (2999), Cayce zalecał
uzdrawiające zabieg "magnetyczne" w połączeniu z nastawianiem kręgosłupa.
Miały być one wykonywane w razie zagrożenia wystąpieniem drgawek. (Zabiegi te zostały szczegółowo
przedstawione w opisie przypadku.) Dla ustabilizowania nerwów Cayce dwukrotnie zalecił wykorzystanie Mokrego Ogniwa ze złotem. W trzecim odczycie cię zauważył, że Mokre Ogniwo można zastosować później, pod
warunkiem, że ustąpią drgawki. Dwukrotnie zalecił stosowanie Glikotymoliny – w jednym przypadku pod czas
łagodnego masażu kręgosłupa, a w innym pod postacią okładów na okolic naczynia mleczowego, kark i wyższy odcinek kręgosłupa. Do masażu, w jednym przypadku zalecał także masło kakaowe, które należało nakładać wzdłuż kręgosłupa, od głowy w dół.
W dwóch odczytach Cayce wspomniał o diecie, przy czym kładł nacisk na pokarmy wzbogacające krew
i ciało. W przypadku mającym źródło w karmie, Cayce stwierdził, że jedynym sposobem leczenia, który mógłby pomóc dziecku, było wstrzyknięcie jednej szesnastej grana atropiny w dolny odcinek kręgosłupa. Miało to
powstrzymać gromadzenie się wody wokół mózgu.
Cayce ostrzegał jednakże, iż zastrzyki takie mogą być szkodliwe, o ile nie zostaną podjęte szczególne
środki zapobiegawcze. Doradzał więc, że prawdopodobnie najlepiej będzie nie podejmować żadnego leczenia. W przypadku dwóch osób podkreślał wagę modlitwy. Ostrzegał jednego z rodziców: “Modlisz się o swoje
dziecko, a jak traktujesz dzieci sąsiadów. Nie rób tego”. (3401-1), zaś matce innego dziecka powiedział: “módl
się z całej siły!” (161).
184
Opis przypadku
Raporty towarzyszące zapaleniu mózgu wskazują, że w dwóch przypadkach nie zastosowano się do porad zawartych w odczytach, zaś w jednym zaobserwowano wyraźną poprawę. Pacjentem z przypadkiem
o numerze 299 był roczny chłopiec. Jego wcześniejszy rozwój przebiegał prawidłowo. Mając trzy miesiące
upadł dwukrotnie w krótkich odstępach czasu. Nie zaobserwowano wtedy żadnego widocznego urazu. Jednakże w dwa miesiące później u chłopca zauważono złe samopoczucie, a jeszcze tydzień później dziecko było już poważnie chore i zobojętniałe. Chłopca umieszczono w szpitalu. Zdradzał objawy zapalenia płuc i opon
mózgowo-rdzeniowych, czemu towarzyszyły drgawki i wysoka temperatura. Po kilku miesiącach poważnej
choroby, stan dziecka uległ poprawie, ale wciąż był daleki od normy. Pomocne okazały się wizyty u chiropraktyka. W odczycie Cayce stwierdził, iż chorobę wywołały urazy. Wskazał, że w ich efekcie w kilku miejscach
wzdłuż kręgosłupa nastąpiło zniszczenie splotów nerwowych. W wyniku tego zmniejszyła się koordynacja pomiędzy ośrodkowym i autonomicznym układem nerwowym, sprawiając, że zanikły spontaniczne reakcje gruczołów, szczególnie w okolicy lędźwiowej i w odcinku od pierwszego do czwartego kręgu szyjnego.
Kuracja Cayce'a składała się z masaży wykonywanych wieczorem przed snem, z użyciem Glikotymoliny
w takiej ilości, jaką tylko wchłonie skóra. Kolejny masaż, tym razem z masłem kakaowym, robiony miał być rano, po kąpieli, okrężnymi ruchami od głowy do dziewiątego kręgu piersiowego, a następnie od podstawy kręgosłupa do tego samego miejsca. Cayce zalecał wykonywanie zabiegów osteopatycznych co trzy do pięciu
dni. W drugim odczycie Cayce zauważył pewną poprawę. Organizm dziecka próbował powrócić do normy, co
powodowało niekiedy wyraźne zaostrzenie choroby. Cayce zalecał kontynuowanie leczenia, przy czym zabiegi osteopatyczne koncentrować się miały szczególnie na części kręgosłupa związanej z okolicą naczynia mleczowego. Poza tym Cayce zalecał, by na początku każdego napadu drgawek przykładać do podstawy kręgosłupa dziecka kawałek wilgotnego materiału. Po ustąpieniu drgawek należało stosować zabiegi z Mokrym
Ogniwem. Niezwykłym rodzajem zabiegów zalecanych przez Cayce'a była seria uzdrawiających seansów
,,magnetycznych". Opisywał je w następujący sposób: "Ułóż prawą dłoń nisko na prawym boku dziecka, a lewą wyżej na tym samym boku. Zastosujemy też magnetyzowanie w okolicy, gdzie drugorzędne impulsy nerwowe biegnące do sił zmysłowych, łączą się z ośrodkowym układem nerwowym. Wspomoże to i wyciszy ciało dziecka. Prawa ręka powinna zostać umieszczona pomiędzy ramionami, a lewa na lub nad mostkiem."
Dla uzyskania jak najlepszych wyników Cayce sugerował, by utrzymywać dłonie w czystości i dokładnie
rozcierać je przed zabiegiem, aby ,,wibracje przeszły z ciała leczącego do ciała dziecka". Zabiegi te, będące
formą "leczenia dotykiem", miały trwać po kilka minut. Należało je robić w przypadku skłonności do wystąpienia drgawek, czasem nawet po kilka razy dziennie, a także podczas zabiegów osteopatycznych. Zaobserwowano przy tym, że matka chłopca była w stanie wykonywać tylko część zabiegów magnetycznych, ponieważ
wyczerpywały one jej siły. Dziecko dobrze zareagowało na zastosowane leczenie, jego koordynacja uległa radykalnej poprawie, a drgawki praktycznie ustąpiły. Mimo że chłopiec był niemal całkowicie ślepy i głuchy, Cayce uważał, iż z czasem można wyleczyć również i to. Rodzice nie zamówili jednak dalszych odczytów.
ZAPALENIE NACZY¡ CH∏ONNYCH
Cayce udzielił ośmiu odczytów dla sześciu osób z zapaleniem naczyń chłonnych. Praktycznie we wszystkich przypadkach powracającym problemem było osłabienie przemiany materii i nieprawidłowe krążenie krwi
w obszarach objętych chorobą. W kilku przypadkach przyczyną zapalenia naczyń chłonnych było zahamowanie przepływu impulsów nerwowych spowodowane podwichnięciami kręgosłupa. W pozostałych przypadkach
Cayce nie precyzował wyraźnie przyczyn choroby. Podawał tylko, że głównymi czynnikami wywołującymi ten
stan było osłabienie wydalania, "wyjałowienie" krwi i uboga dieta.
LECZENIE
Mimo podobieństwa przyczyn choroby, jej leczenie różniło się znacznie w poszczególnych przypadkach.
W połowie przypadków Cayce kładł nacisk na zalkalizowanie organizmu przez jedzenie większej ilości owoców i warzyw, oraz ograniczenie skrobii i wykluczenie z diety potraw smażonych. W trzech przypadkach Cay-
185
ce zalecał elektroterapię lub helioterapię, za każdym razem w innej postaci – urządzenia z radem, światła ultrafioletowego i promieni fioletowych. W innych odczytach Cayce polecał nastawianie tych obszarów kręgosłupa, w których występowały podwichnięcia, a w jeszcze innych delikatne masaże pleców i kręgosłupa, najczęściej wykonywane codziennie. Zalecał też środki przeczyszczające, takie jak oliwa z oliwek, mleczko magnezjowe i nie sprecyzowane roślinne lub mineralne środki pobudzające wydalanie. Cayce doradzał też stosowanie rozmaitych preparatów ziołowych i okładów. W jednym przypadku zalecił hydroterapię przy pomocy
maszyny Elliotta.
Opis przypadku
Chociaż metody leczenia poszczególnych pacjentów różniły się pomiędzy sobą, szczególnie interesujący
jest przypadek pacjentki oznaczony numerem 2643. Ta 34-letnia kobieta cierpiała na zapalenie naczyń chłonnych przewodu pokarmowego wskutek wcześniejszego urazu pleców. W skład jej kuracji weszło przykładanie
na brzuch gorących okładów z oleju rycynowego. Zabiegi te miały trwać godzinę, przez trzy kolejne dni. Cayce radził, by po trzech dniach pacjentka przyjęła doustnie trzy łyżki stołowe oliwy z oliwek.
Po kilku dniach odpoczynku Cayce zalecił serię zabiegów osteopatycznych wykonywanych dwa razy w tygodniu, koncentrujących się na szóstym i siódmym kręgu piersiowym oraz na odcinku guzicznym. Następnie
należało powtórzyć kurację olejem rycynowym i oliwą z oliwek. W celu utrzymania prawidłowego wydalania,
Cayce zalecił podczas dwutygodniowej serii zabiegów dwukrotne płukanie okrężnicy. Należy tu dodać, że pacjentka, która cierpiała też na chorobę Hodgkina, zgłosiła iż po zastosowaniu zaleconych metod leczenia, całkowicie powróciła do zdrowia. W dwóch dodatkowych przypadkach otrzymano inne relacje, w większości pozytywne. Jednym z pacjentów był 17-letni chłopak, u którego zapalenie naczyń chłonnych było tak poważne,
że nie potrafili mu pomóc nawet lekarze z Kliniki Mayo. Chory stracił wzrok wskutek nagromadzenia się limfy
w twarzy, głowie i oczach. Po zastosowaniu kuracji Cayce'a, pacjent odzyskał wzrok. Mimo to zmarł wkrótce
później.
ZAPALENIE NEREK – CHOROBA BRIGHTA
Zapalenie nerek, znane także jako choroba Brighta, może występować w formie ostrej lub przewlekłej.
Jednym z jej objawów jest gromadzenie się w organizmie nadmiaru wody, co powoduje obrzęk z towarzyszeniem białkomoczu (obecność albumin, globulin i innych protein w moczu). Ogółem ośmiu pacjentom, którzy
cierpieli na zapalenie nerek, lub u których pojawiły się pewne symptomy tej choroby, Cayce udzielił dziewięciu
odczytów. Edgar Cayce przypisywał zapalenie nerek zaburzeniom w równowadze układu krążenia i złemu
wydalaniu. Jednakże choroba wiązała się z wieloma przyczynami, w tym z brakiem koordynacji nerwowej,
skrzywieniami kręgosłupa, z nieprawidłowym przyswajaniem, nabrzmieniem lub wypadnięciem okrężnicy,
przekrwieniem, innymi problemami z nerkami, nadciśnieniem, chorobami serca, oraz negatywnym nastawieniem psychicznym.
Ogólnie biorąc, złe przyswajanie prowadziło do zaburzeń w krążeniu i nagromadzenia toksyn w organizmie, co w rezultacie mogło doprowadzić do zaburzeń koordynacji między wątrobą i nerkami, prowadzącym
do przeciążenia nerek i wydzielenia albuminy w moczu.
LECZENIE
W przypadku zapalenia nerek, Cayce najczęściej zalecał przestrzeganie diety i stosowanie środków przeczyszczających. Dieta miała być lekko strawna i wysokoalkaliczna. Najczęściej Cayce doradzał jedzenie owoców, warzyw i produktów gruboziarnistych.
Radził także pacjentom pić dużo wody. Mięso, cukier i alkohol mogli spożywać jedynie od czasu do czasu.
Wyregulowanie wydalania miało nastąpić między innymi dzięki mineralnym środkom przeczyszczającym i płukaniom okrężnicy. Parokrotnie Cayce doradzał także elektroterapię, odpoczynek i umiarkowane ćwiczenia na
świeżym powietrzu.
186
Opis przypadku
W większości przypadków nie uzyskano rozstrzygających wyników, dwóch pacjentów dostrzegło wyraźną
poprawę. U jednego z chorych po czterech dniach leczenia, wysoka zawartość białka w moczu zmniejszyła
się do ilości śladowych. Inny przypadek dotyczył nieuleczalnie chorego dziecka. Jednakże po tygodniu leczenia matka przekazała: "Nikt nigdy nie widział takiej poprawy" Chociaż następnych przypadków nie uzupełniono późniejszymi notatkami Cayce przepisał w nich to samo leczenie, co w poprzednich przy zapalenia nerek.
Przypadek numer 2489 dotyczył 50-letniego mężczyzny z tendencjami dc zapalenia nerek. Cierpiał on także na zaburzenia krążenia, uremię, czerwienicę (nadkrwistość) i wypadnięcie okrężnicy, oraz miał skłonności
do zakrzepicy wieńcowej.
Problemy z okrężnicą powodowały gromadzenie się trucizn moczowo-kwasowych w organizmie i spowalniały krążenie krwi pomiędzy wątrobą i nerkami, prowadząc zarówno do problemów z nerkami, jak i z sercem.
Cayce stwierdził, że jeśli przeciążenie niepomyślnie wpłynie na serce, z czasem stan pacjenta może się pogorszyć. Wstępnie zalecił serię zabiegów płukania okrężnicy, które miały zapobiegać jej wypadaniu i wyrównać krążenie między wątrobą i nerkami. By uniknąć obciążenia serca, zabiegi miały być przeprowadzane łagodnie, nie częściej niż co dziesięć dni. W ostatnim płukaniu należało użyć Petrolagaru i Glikotymoliny. Cayce
zalecał także zabiegi na kręgosłupie, które miały rozluźnić wyższą część piersiową i pobudzić kręgosłup począwszy od dolnego dziewiątego kręgu. Chociaż Cayce nie wymagał przestrzegania ścisłej diety, radził pacjentowi, by powstrzymywał się od jedzenia zbyt wielu słodyczy i produktów skrobiowych, oraz przestrzegał
go przed przejadaniem się. Jak najbardziej doradzał wypoczynek i umiarkowaną aktywność ruchową.
ZAPALENIE NERWU
Zapalenie nerwu powoduje stały, często ostry ból w określonych częściach ciała i powolne, postępujące
osłabienie mięśni. W najbardziej drastycznych przypadkach może spowodować zaburzenia układu czuciowego i paraliż. Cayce udzielił ogółem dwudziestu dwóch odczytów dziesięciu pacjentom z objawami zapalenia
nerwu, bądź schorzeń pokrewnych. Pacjenci byli w wieku od dwudziestu dwóch do sześćdziesięciu lat.
W 90% przypadków, jako przyczynę podrażnień nerwowych, które doprowadziły do zapalenia nerwu, Cayce wskazał nieprawidłowe wydalanie toksyn. Według Edgara Cayce'a nieprawidłowe opróżnianie jelit prowadzi do wytworzenia nadmiaru toksyn w organizmie, które następnie gromadzą się we krwi odżywiającej nerwy
powodując ich podrażnienie i zapalenie.
Drugą często powtarzającą się przyczyną wielu dolegliwości był brak koordynacji między ośrodkowym
i autonomicznym układem nerwowym, wynikający z problemów z kręgosłupem. Cayce uważał, iż nadmiar
toksyn, niezrównoważone emocje, infekcje i podwichnięcia oraz naciągnięcia kręgosłupa mogą na tyle mocno
podrażnić nerwy, by spowodować zapalenie. Na zachwianie równowagi układu nerwowego Cayce wskazywał
zwłaszcza w przypadkach, gdy schorzeniu towarzyszył ból występujący przeważnie po jednej stronie ciała.
W trzech przypadkach do stanu zapalnego doprowadziło złe krążenie. Nagromadzenie toksyn w organizmie
lub ogólne zatrucie dodatkowo obciążały krążenie. W dwóch przypadkach zapalenie wywołały podwichnięcia
kręgosłupa uciskające nerwy.
LECZENIE
Chociaż przyczyny schorzenia były podobne, Cayce zlecił różne metody leczenia w zależności od pacjenta. Wszystkim jednak zalecał ten sam sposób ułatwienia eliminacji nagromadzonych toksyn, obejmujący lewatywy, płukanie okrężnicy i łagodne środki przeczyszczające, takie jak sól emska i olej rycynowy. W kilku
przypadkach Cayce polecał środki ułatwiające trawienie, takie jak zioła wzmacniające i Glikotymolina, pomocne w alkalizacji organizmu.
Sześciu pacjentów otrzymało zalecenia dietetyczne. W diecie przeważać miały produkty wysokozasadowe, jak surowe owoce i warzywa. Cayce radził umiarkowane jedzenie mięsa, chociaż polecał wywar z wołowiny. Jednemu z pacjentów zalecił dietę jabłkową dla oczyszczenia organizmu.
W czterech przypadkach Cayce zalecał masaże mające na celu pobudzenie krążenia, wykonywane zwy-
187
kle po umiarkowanej parówce. W czterech innych przypadkach doradzał różne rodzaje elektroterapii.
W trzech odczytach zalecał okłady, dwukrotnie z wykorzystaniem soli emskiej dla odprężenia nerwów
i zmniejszenia bólu; dwukrotnie także zalecił nastawianie kręgosłupa, a w jednym z tych przypadków razem
z wypoceniem się.
Opis przypadku
Cayce udzielił dwóch odczytów pacjentce z przypadkiem oznaczonym numerem 424, 60-letniej kobiecie
cierpiącej na zapalenie nerwu. W owym czasie chorowała jednocześnie na zapalenie stawu, zatrucie krwi
i bezsenność, co okazało się skutkiem spowolnionego krążenia i nieprawidłowego wydalania, które doprowadziły do zapalenia zwoju nerwowego powodując ból i ograniczoną sprawność ruchową lewej części ciała.
Jako środek ułatwiający trawienie i prawidłowe wydalanie Cayce zaleć: zioła wzmacniające, zawierające
korę dziko rosnącej wiśni, korzeń kolcowoj lekarskiego (sarsaparili), korę chinową, korę jesionu kolczolistego,
korzeni; mandragory i liści buchu [roślina z Afryki Płd. o działaniu antyseptycznym -przyp. tłum.]. Zalecił także
masaże części lędźwiowej i kończyn dolnych z użyciem mieszanki kamfory, oleju gorczycowego i olejku cedrowego. Aby usunąć nadmiar toksyn z organizmu, Cayce przepisał lewatywy, a dla poprawy krążenia
i zmniejszenia kłopotów ze snem, leczenie "radioaktywne".
Udzielając pacjentce drugiego odczytu, Cayce zlecił dwa różne środki wzmacniające w miejsce podanej
poprzednio mieszanki ziołowej. Pierwszy stanowił połączenie olejku eukaliptusowego, oczyszczonego olejku
terpentynowego, domieszki benzoesu, wyciągu z dziko rosnącego imbiru i alkoholu. Drugi zawierał syrop
z kolcowoju lekarskiego, nalewkę ze stillingii, wyciąg z rzepy, syrop z rabarbaru i alkohol zbożowy. Dla ułatwienia trawienia Cayce zalecił jedzenie surowych owoców i warzyw. Z powodu właściwości zakwaszających
odradził jedzenie białego chleba i czerwonego mięsa. Stosując kurację, pacjentka dostrzegła niewielką poprawę, lecz nadal występowały u niej objawy zapalenia nerwu. Sześciu innych pacjentów po zastosowaniu się do
rad przekazanych w odczytach zanotowało polepszenie. Wszyscy chorzy poinformowali o przynajmniej częściowej poprawie stanu zdrowia.
ZAPALENIE OKR¢˚NICY
Wskutek tego schorzenia organizm traci zdolność do prawidłowego przyswajania pokarmów. Z powodu
biegunki pokarm przesuwa się przez jelita tak szybko, że nie wystarcza czasu na jego trawienie. Organizm
słabnie, jego siły ulegają wyczerpaniu. Każda z sześciu osób, w wieku od jednego miesiąca do sześćdziesiątego piątego roku życia, otrzymała po jednym odczycie poświęconym zapaleniu okrężnicy. U czterech pacjentów za główną przyczynę choroby Cayce uznał przekrwienie dolnego odcinka przewodu pokarmowego, które
w dwóch przypadkach nazwał grypą jelitową. W wyniku tego przekrwienia nastąpił wzrost temperatury, pojawił
się zastój i zapalenie okrężnicy. Przeciążenie i podrażnienie dolnego odcinka przewodu pokarmowego zahamowało zarówno proces przyswajania i wydalania, jak i spowodowało rozwój zapalenia okrężnicy. Innymi
głównymi przyczynami choroby, z których każdą Cayce wymienił w jednym odczycie, były urazy w okolicy wątroby i żołądka powodujące powstawanie w dolnym odcinku przewodu pokarmowego nadmiernej ilości śluzu;
oraz podwichnięcia kręgosłupa wywołujące zaburzenia nerwowe i wstrzymujące przyswajanie. Osłabienie
krążenia łączyło się z chorobą w trzech przypadkach, a choroby kręgosłupa oddziałujące na nerwy w dwóch.
LECZENIE
Cayce proponował stałe metody leczenia zapalenia okrężnicy. We wszystkich przypadkach ważną część
kuracji stanowiła dieta. Rodzicom dwojga dzieci, które otrzymały odczyty poświęcone zapaleniu jelita grubego, Cayce doradzał, by przez jakiś czas przegłodzili małych pacjentów, aby zmniejszyć przeciążenie jelit i pobudzić ich oczyszczanie. Cayce polecał pokarmy odżywcze, takie jak owoce, soki owocowe i jarzyny, oraz
niewielkie ilości lżej strawnych mięs i wywaru z wołowiny.
W pięciu przypadkach Cayce doradzał nastawianie kręgosłupa pobudzające pracę narządów odpowiedzialnych za wydalanie. Zabiegi te miały być wykonywane na całej długości kręgosłupa. W oparciu o poglądy
188
Cayce'a na temat przyczyn zapalenia okrężnicy można stwierdzić, że szczególną uwagę należy zwrócić
prawdopodobnie na ósmy i dziewiąty kręg piersiowy. Dla znormalizowania pracy dolnego odcinka przewodu
pokarmowego, w trzech przypadkach Cayce doradzał zastosowanie toników ziołowych.
W dwóch przypadkach zalecił okłady z winogron. Ich przygotowanie polegało na umieszczeniu grubej warstwy zmiażdżonych winogron gatunku Concord na warstwie gazy i przyłożeniu okładu do brzucha na kilka godzin. W trzecim przypadku Cayce zalecał okłady na brzuch, przyrządzane z Glikotymoliny. Masaże w dwóch
przypadkach wykonywane miały być wzdłuż kręgosłupa, a w trzecim dotyczyły brzucha. Zalecanymi substancjami były oliwa z oliwek i olejek arachidowy. Masaże miały odprężać ciało i pomagać organizmowi w odzyskaniu sił witalnych. Wspomaganie wydalania często przybierało postać płukania jelit, albo lewatyw, których
celem było oczyszczenie okrężnicy z czynników wywołujących przekrwienie i podrażnienie.
Opis przypadku
Typowy odczyt poświęcony zapaleniu okrężnicy, udzielony został 50-letniej kobiecie. Cayce stwierdził, że
przyczyną choroby była grypa jelitowa, wskutek której nastąpiła infekcja układu limfatycznego w obrębie dolnego odcinka przewodu pokarmowego. Co więcej, pojawiło się zapalenie okrężnicy i niższego odcinka jelita
czczego, powodujące okresowe skoki temperatury pacjentki.
Poza tym organizm chorej wyczerpywała anemia. Pierwszym zaleceniem Cayce'a dla owej pacjentki
z chorobą oznaczoną w opisach numerem 5057 było zastosowanie toniku ziołowego, składającego się
z wywaru z dzikiego żeń-szenia, dzikiego imbiru, pepsyny mleczanowej i alkoholu etylowego. Preparat ten
miał być zażywany w dziesięciodniowych cyklach, z pięciodniowymi przerwami, aż do wyczerpania mikstury. Przynajmniej raz w tygodniu, na cały brzuch należało robić okład ze zmiażdżonych winogron. Owoce trzeba było ułożyć na gazie warstwą o grubości dwóch i pół centymetra i pozostawić do wyschnięcia
(około czterech godzin).
Jeśli pacjent odczuwał skurcze w przewodzie pokarmowym i okrężnicy, miał przyjmować tonik zawierający
korzeń ałunu, naturalny syrop i alkohol etylowy albo ryżową whisky. W dwa-trzy dni po zastosowaniu toniku,
Cayce zalecał płukanie okrężnicy. Cayce radził kobiecie, aby unikała jedzenia dużych ilości skrobii. Zalecał
niewielkie ilości ryb morskich, słodkowodnych, drobiu i mięsa jagnięcego, a także pewne rodzaje warzyw bulwiastych. Dla odprężenia ciała należało robić zabiegi osteopatyczne. Pacjentka zastosowała się do porad zawartych w odczycie, nie wiadomo jednak z jakim skutkiem. Ale cztery inne osoby, które postąpiły zgodnie ze
wskazaniami powyższego odczytu, zgłosiły dobre wyniki. Dodatkowo odnotowano, iż do porad zawartych
w tym właśnie odczycie zastosowały się jeszcze inne osoby, które zauważyły następnie ogromną poprawę
stanu zdrowia.
ZAPALENIE OKR¢˚NICY WRZODZIEJÑCE
Wrzodziejące zapalenie okrężnicy jest chorobą niewiadomego pochodzenia, charakteryzującą się występowaniem krwawych biegunek, skurczami w podbrzuszu, gorączką oraz utratą wagi. Zamiast biegunki niekiedy wystąpić może zaparcie.
Wrzodziejące zapalenie okrężnicy cechuje tendencja do okresów remisji i zaostrzeń. Cayce udzielił ośmiu
osobom po jednym odczycie poświęconym wrzodziejącemu zapaleniu okrężnicy oraz powiązanym z nim chorobom. Wiek pacjentów wahał się od dwudziestu do sześćdziesięciu lat. Winą za powstawanie choroby Cayce obciążał przede wszystkim nadczynność krążenia limfatycznego, prowadzącą do powstawania w jelitach
nadmiernej ilości śluzu, co z kolei powoduje podrażnienie i stan zapalny.
W połowie przypadków Cayce twierdził, że przyczyną choroby była grypa jelitowa. Zaburzenia wydalania
częściej stanowiły skutek niż przyczynę zapalenia jelita grubego. Często żołądek podrażniony był do tego
stopnia, że przyswajał bardzo niewiele dostarczanych w diecie składników odżywczych. Do zaostrzenia choroby dodatkowo przyczyniały się podwichnięcia kręgosłupa (w dwóch przypadkach) oraz zaburzenia nerwowe
(także w dwóch przypadkach).
189
LECZENIE
W przypadku wrzodziejącego zapalenia okrężnicy, Cayce zalecał stałe metody leczenia. We wszystkich
przepisywał różnorodne toniki ziołowe, których przeznaczeniem było pobudzanie narządów odpowiedzialnych
za przyswajanie substancji odżywczych. Najczęściej przepisywał mieszankę dzikiego żeńszenia, dzikiego imbiru oraz eliksiru z pepsyny mleczanowej, do którego czasami dodawano stillingię.
Siedmiu osobom doradził zmianę sposobu odżywiania i zastosowanie diety wspomagającej proces powrotu do zdrowia. Cayce podkreślał w odczytach znaczenie pokarmów alkalizujących i łatwo przyswajalnych, takich jak wywary z mięsa, surowe warzywa, owoce, a czasami specjalne potrawy, na przykład mleko zaprawione słodem, leguminę i marantę. Przynajmniej na pewien czas zakazywał jedzenia słodyczy, tłuszczów i większości rodzajów skrobii, ze względu na ich właściwości zakwaszające. W trzech przypadkach doradzał nastawianie kręgosłupa, w celu pobudzenia układu wydalniczego oraz układu krążenia, a także dla zrelaksowania
organizmu. Zabiegi korekcyjne zasadniczo dotyczyły środkowej części kręgosłupa. W trzech przypadkach,
dla oczyszczenia jelit ze śluzu i toksyn, Cayce zalecił środki przeczyszczające, takie jak na przykład płukanie
okrężnicy. Dwukrotnie zlecił masaże neuropatyczne, w jednym przypadku z wykorzystaniem oliwy z oliwek
i mirry.
Opis przypadku
Spośród osób, które otrzymały odczyty poświęcone wrzodziejącemu zapaleniu okrężnicy, cztery zastosowały
się do zalecanych metod leczenia. Trzy z nich zaobserwowały wyraźną poprawę. Jedną z osób, które zgłosiły poprawę stanu zdrowia, była pacjentka z chorobą odnotowaną pod numerem 5215. Ta 51-letnia kobieta otrzymała
odczyt poświęcony przewlekłemu zapaleniu okrężnicy. Zdaniem Cayce'a, grypa jelitowa wywołała w przewodzie
pokarmowym kobiety zaburzenia, które spowodowały osłabienie wydalania w całym jej organizmie. Doprowadziło
to do zapalenia okrężnicy.
Wynikiem osłabienia wydalania były także choroby nerwów i artretyzm. Pierwszym zaleceniem leczniczym
Cayce'a było wykorzystanie toniku ziołowego dla złagodzenia stanu zapalnego jelit. Tonik składał się z dzikiego
żeńszenia i dzikiego imbiru, do których dodany został eliksir z pepsyny mleczanowej i alkohol. Dodatkowo Cayce
zalecił serię szesnastu do dwudziestu czterech zabiegów osteopatycznych. Miały być one wykonywane delikatnie, relaksujące, a ich zadaniem było skorygowanie lędźwiowej i krzyżowej okolicy kręgosłupa, oraz skoordynowanie szóstego kręgu piersiowego z centrum ramieniowym i szyjnym.
Dieta pacjentki zawierać miała alkaliczne, lekkostrawne pokarmy, z minimalną ilością słodyczy. Chora szczególnie wystrzegać się miała octu, ze względu na jego właściwości zakwaszające. Aby dodatkowo wspomóc wydalanie, Cayce zalecił pacjentce płukanie okrężnicy wodą, solą i sodą, a następnie roztworem Glikotymoliny – jelitowego środka antyseptycznego. Po miesiącu kuracji pacjentka zaobserwowała poprawę stanu zdrowia.
ZAPALENIE OP¸UCNEJ
Zapaleniu opłucnej towarzyszy zwykle bolesne i utrudnione oddychanie, kaszel i gorączka. Edgar Cayce
udzielił po jednym odczycie dla trzech pacjentów cierpiących na zapalenie opłucnej. Pacjenci byli w wieku od
dwudziestu ośmiu do sześćdziesięciu czterech lat. W każdym z przypadków Cayce odnotował inną przyczynę
choroby.
Dwaj pacjenci mieli zrosty w opłucnej, które Cayce w jednym przypadku przypisał zapadowi płuca (niedodmie), a w drugim wysiękowi do płuca wynikłemu z przeziębienia i zastoju w drugim płucu. Trzeci pacjent cierpiał z powodu nadmiernego przepływu krwi, co w połączeniu z uszkodzeniem partii piersiowej kręgosłupa, oddziaływało na płuca. Cayce zalecił podobne leczenie wszystkim trzem pacjentom. W rzeczywistości, w dwóch
przypadkach metody leczenia były niemal identyczne.
Cayce polecał Glikotymolinę i Acigest dla zalkalizowania organizmu i poprawienia trawienia, Calcios jako
dodatek odżywczy, jabłkową wódkę do inhalacji i dietę opartą na surowych warzywach. Wszelkie inne zalecenia zostały podane tylko jeden raz.
190
Opis przypadku
Dwóch pacjentów, którzy otrzymali odczyty dotyczące zapalenia opłucnej, przekazało, że zastosowali się do
rad Cayce'a z dobrym rezultatem. Przypadek 5097 dotyczył 28-letniej kobiety, która otrzymała jeden odczyt. Mniej
więcej dwa lata wcześniej cierpiała na obustronną gruźlicę płuc, która spowodowała niedodmę płuca. To z kolei
wywołało zrosty w płucu, które je osłabiły i obniżyły odporność na zakażenia. Pierwszym zaleceniem Cayce'a była inhalacja jabłkową brandy wlaną do wypalonej beczułki dębowej. Beczułka powinna stać blisko ognia, by wytwarzała opary potrzebne do inhalacji. Ponadto Cayce doradzał pacjentce zażywanie dwa lub trzy razy dziennie
po trzy krople Glikotymoliny, działającej antyseptycznie na jelita, pomocnej w zwalczaniu infekcji. Jako dodatek
odżywczy zalecił Calcios, początkowo przyjmowany kilka razy w tygodniu, a później codziennie.
Dwa razy w tygodniu pacjentka powinna zażywać łyżeczkę Acigestu rozpuszczonego w surowym mleku, dla
poprawy trawienia. Jako środek moczopędny Cayce polecał od czasu do czasu niewielkie ilości syropu Coca-Coli rozpuszczonego w zwykłej wodzie. Dieta pacjentki miała zawierać dużo żółtek, surowych warzyw i owoców takich jak śliwki, gruszki i pieczone jabłka. Dopuszczalne były ryby, drób i baranina, pod warunkiem, że nie występowały w postaci smażonej. Aby pomóc organizmowi w stopniowym wyzdrowieniu, Cayce doradził rano i wieczorem
serię specjalnych ćwiczeń, które rozpoczynały się w pozycji stojącej, z rękoma przy ciele, ze stopniowym podnoszeniem rąk do wysokości ramion, a potem nad głowę. Ćwiczenie to miało podnieść poziom zapadniętego płuca
i powoli wyeliminować skłonność do zrostów w opłucnej. Pacjentka przekazała: "Wydaje mi się, że podczas ostatniego miesiąca zaszła oczywista zmiana. Czuję to, i psychicznie wydobyłam się z letargu."
ZAPALENIE OPON MÓZGOWO-RDZENIOWYCH
Choroba ta dotyczy opon lub błon otaczających mózg i rdzeń kręgowy. Do jej objawów należy gorączka,
dreszcze, bóle głowy, nudności, dezorientacja oraz ból pleców, brzucha i kończyn. Cztery osoby otrzymały
ogółem pięć odczytów poświęconych tej chorobie. W jednym z nich Cayce szczegółowo omówił przyczynę
zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych. Opisał chorobę jako inwazję pasożytów pochodzących z zewnątrz organizmu, atakujących zwoje nerwowe w kręgosłupie. Opisywał też owe pasożyty "które opanowują nerwy, lub
w nich żyją; albo są materią wdychaną do organizmu, przedostającą się do ustroju poprzez zmyśl powonienia, czy też nozdrza wraz z powietrzem wciągniętym do pluć" (4814-1). W pozostałych trzech przypadkach
Cayce wykazał, że przyczyną choroby była po prostu degeneracja nerwów w kręgosłupie spowodowana infekcją. W trzech spośród czterech przypadków choroba dotyczyła dzieci poniżej dziesiątego roku życia.
LECZENIE I OPIS PRZYPADKU
W odczycie numer 4814-1 Cayce zawarł także omówienie sposobów leczenia zapalenia opon mózgowordzeniowych. Cayce stwierdził, że "wykorzystać można tylko tę siłę, która zadziała na układ nerwowy nie niszcząc jego komórek". W związku z tym uważał, iż niezwykle ważne w leczeniu jest rozluźnienie kręgosłupa
i mięśni. Najlepiej można było to osiągnąć za pomocą masaży kręgosłupa, które Cayce zalecił w trzech na
cztery przypadki choroby.
Substancji używanych w trakcie masażu zaliczało się nie rozcieńczoną Glikotymolinę, rozcieńczoną Atomidine, masło kakaowe oraz mieszankę oleju mineralnego, olejku cedrowego, gorczycowego, sasafrasowego
i nalewki z benzoesu. W dwóch przypadkach Cayce doradzał także rozluźnianie ciała pacjenta za pomocą łagodnego nastawiania kręgosłupa. Aby zmniejszyć gorączkę, Cayce zalecał przykładanie u podstawy czaszki
oraz na głowę, zimnych okładów.
W jednym z odczytów wspomniał, że złagodzi to także ataki drgawek i skurcze mięśni. Niestety, większość
odczytów poświęconych zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych udzielonych zostało osobom w zaawansowanych stadiach choroby. Jedno dziecko zmarło zanim zastosowano jakiekolwiek leczenie. W innym przypadku
zaobserwowano poprawę stanu pacjenta w wyniku zastosowania kuracji, ale niedostępny jest żaden raport
podsumowujący leczenie.
191
ZAPALENIE OSKRZELI
Zapalenie gardła, płuc i oskrzeli, nazywane zapaleniem oskrzeli, charakteryzuje się gorączką, utrudnieniem oddychania i przewlekłymi napadami kaszlu, którym towarzyszą ostre bóle klatki piersiowej. Poza tym,
że zapalenie oskrzeli jest lokalnym zatruciem układu oddechowego, według odczytów Edgara Cayce'a stanowi ono wynik zatrucia i zaburzeń w całym organizmie.
Wśród akt Cayce'a znajduje się czterdzieści pięć odczytów poświęconych zapaleniu oskrzeli. Zostały one
udzielone trzydziestu jeden pacjentom szukającym pomocy Cayce'a w zwalczaniu chorób układu oddechowego. Typową przyczyną uogólnionego zatrucia łączącego się z zapaleniem oskrzeli, było nieprawidłowe wydalanie toksyn przez płuca i narządy wchodzące w skład układu wydalniczego, połączone z zaburzeniami krążenia. Dodatkowym czynnikiem był często brak koordynacji pomiędzy autonomicznym a ośrodkowym układem
nerwowym, osłabienie przyswajania i podwichnięcia kręgosłupa. Schorzenia kręgosłupa osłabiały zazwyczaj
dopływ impulsów nerwowych do płuc i układu wydalniczego. W następstwie powodowały zatrucie w krążeniu
płucnym. Płuca nie były w stanie efektywnie natleniać krwi, zaburzając tym samym krążenie wątrobowe.
W tym punkcie tworzył się brak koordynacji pomiędzy krążeniem krwi i limfy oraz problemy z wydalaniem,
a w wielu przypadkach także z przyswajaniem. Tylko w kilku przypadkach Cayce stwierdził, że zapalenie
oskrzeli było bezpośrednim wynikiem przeziębienia, grypy albo przekrwienia płuc, chociaż choroby te stanowiły często objawy towarzyszące.
LECZENIE
Cayce leczył zapalenie oskrzeli metodami zarówno miejscowymi, jak i wewnętrznymi. W większości odczytów przepisywał ten sam rodzaj środka do inhalacji, mającego pobudzać krążenie, a także działać jako środek
antyseptyczny i wykrztuśny w celu zmniejszenia przekrwienia płuc. W niemal wszystkich przypadkach dominowały także instrukcje dotyczące diety. Ponieważ stan zapalny wyczerpywał organizm, Cayce kładł nacisk
na dietę oczyszczającą ustrój i odżywczą. Zalecał dietę płynną lub półpłynną, podkreślając wagę spożywania
owoców, soków owocowych i warzywnych, oraz wody. Potrawami odżywczymi były soki z wołowiny (w miejsce mięsa), witamina A i D, niewielkie ilości alkoholowych środków pobudzających i lekkie proteiny (wyroby
mączne, orzechy, owoce morza). Cayce zalecał także pobudzanie wydalania i alkalizację organizmu. Najczęściej wymienianymi środkami pobudzającymi wydalanie były lewatywy, płukanie okrężnicy, środki przeczyszczające, a niekiedy środki zobojętniające kwasy. Dla poprawienia krążenia i napięcia mięśni ważne były masaże z zastosowaniem oliwy z oliwek, olejku arachidowego i lanoliny. Często jako dodatek lub osobną postać
masażu, Cayce polecał zabiegi przy użyciu elektrycznego aparatu do masowania. Zabiegi te miały być wykonywane szczególnie wzdłuż kręgosłupa. Nieco rzadziej Cayce wspominał o nastawianiu kręgosłupa zalecanym dla dokonania korekcji chorych okolic, poprawy koordynacji nerwowej i wspomożenia wydalania.
Od czasu do czasu Cayce wspominał o elektroterapii – najczęściej o promieniach fioletowych. Miały być
stosowane na szyjny odcinek kręgosłupa i/albo na głowę, klatkę piersiową i szyję, w delikatnych okolicach,
z wykorzystaniem aplikatora w postaci gąbki.
Opis przypadku
45-letnia kobieta (numer 4252), poprosiła o odczyt, który pomógłby jej uwolnić się nie tylko od zapalenia
oskrzeli, ale astmy, oraz kłopotów z woreczkiem żółciowym. Diagnozując jej stan, Cayce wyjaśnił, że przyczyną problemów było zaburzenie wydalania, w które zaangażowany był ośrodkowy układ nerwowy i różne narządy układu wydalniczego. Zaburzenia w układzie oddechowym wywołane były przez podwichnięcia kręgosłupa, oraz niewystarczające natlenienie krwi, będące wynikiem osłabienia wydalania.
Cayce polecił dwa rodzaje inhalacji. Pierwszy środek inhalujący, jabłkowa brandy, była podgrzewana w wypalonej, dębowej beczułce, tak aby powstały w niej opary brandy. Opary te pacjentka miała wdychać co najmniej dwa razy dziennie. Miały działać jako środek leczniczy na gardło, płuca i krtań, oraz jako tonik wspomagający krew. Drugi rodzaj środka do inhalacji oparto także na alkoholu. Był to roztwór, który po wstrząśnięciu
należało wdychać przez nos i usta. Jeśli inhalator wykorzystywany był tylko do oczyszczania nozdrzy, roztwór
192
wlewano do wrzącej wody, a jego opary wdychano pod ręcznikiem okrywającym głowę. Dieta pacjentki opierała się na odżywczych i alkalizujących pokarmach. Cayce polecał soki owocowe, orzechy oraz wywary
z mięsa. Dla pobudzenia krążenia zalecił nacierania solami, a następnie delikatne nastawianie osteopatyczne. Wszystkie te zabiegi miały być wykonywane codziennie, przez trzy tygodnie. Z raportów wynikało, że dała
się zauważyć pewna poprawa, lecz towarzyszyły jej okresy pogorszenia, gdyż kobieta nie w pełni stosowała
się do porad Cayce'a. Tym niemniej w późniejszym czasie pacjentka zamówiła kolejny odczyt, i przez następne czterdzieści trzy lata, aż do śmierci w 1974 roku, żyła w dobrym zdrowiu.
ZAPALENIE P¢CHERZA MOCZOWEGO
Zapalenie pęcherza jest chorobą, która zazwyczaj dotyczy cewki moczowej (ujścia pęcherza moczowego).
Głównymi objawami choroby jest częste oddawanie moczu oraz niemożność jego utrzymania. Ostre przypadki charakteryzują się bólem podczas oddawania moczu, podrażnieniem, a także stałym uczuciem parcia na
pęcherz. Mocz ma kwaśny odczyn, może zawierać spore ilości krwi oraz niewielkie ilości ropy. Zapalenie pęcherza powszechniejsze jest w przypadku kobiet niż mężczyzn. Często występują nawroty choroby. Edgar
Cayce udzielił ogółem trzydziestu sześciu odczytów dla dwudziestu siedmiu osób cierpiących na zapalenie
pęcherza. W tej grupie wiek chorych wahał się od siedmiu do siedemdziesięciu dwóch lat.
Zdaniem Cayce'a, podstawową przyczyną zapalenia pęcherza, wymienioną w dwudziestu trzech przypadkach tej choroby, jest nieprawidłowe wydalanie. Gdy wątroba i nerki w niewłaściwy sposób eliminują odpady
oraz toksyny, ilość bakterii obecnych zazwyczaj w pęcherzu wzrasta do poziomu umożliwiającego rozwinięcie
się infekcji i powstanie stanu zapalnego. Dodatkowym czynnikiem, wymienionym w dziesięciu przypadkach,
było osłabienie krążenia w okolicy wątroby i nerek. W siedmiu przypadkach Cayce wspominał o schorzeniach
kręgosłupa, takich jak urazy i podwichnięcia dolnego odcinka, przyczyniających się do utrudnienia wydalania.
W sześciu przypadkach obecne było także osłabienie przyswajania, a u pięciu osób przeziębienia i infekcje
spowodowały obniżenie odporności organizmu, przyczyniając się tym samym do powstania choroby.
LECZENIE
Główną metodą leczenia w zapaleniu pęcherza moczowego, sugerowaną w piętnastu przypadkach, była
odpowiednia dieta. Cayce kładł w odczytach szczególny nacisk na jedzenie dużych ilości owoców i warzyw,
szczególnie tych będących źródłem witamin z grupy B. Gorąco zalecał jedzenie nie łuskanych zbóż takich jak
owies oraz picie większych ilości wody. Unikać należało pokarmów smażonych oraz dużych ilości skrobii.
Dwunastu osobom Cayce zalecał zabiegi kregarskie. Określając umiejscowienie, najczęściej stwierdzał, że
szczególnej uwagi wymaga piersiowy i niższy lędźwiowy odcinek kręgosłupa. W dziesięciu przypadkach sugerował masaże z wykorzystaniem rozmaitych substancji, takich jak oliwa z oliwek, oraz mieszanka łoju baraniego, olejku kamforowego i terpentynowego. Dziesięciu osobom doradzał także płukanie okrężnicy, lewatywy
i zastosowanie rozmaitych środków przeczyszczających.
Polecał także wykonywanie okładów, najczęściej z gorących soli. Miały być one umieszczane w okolicy pęcherza moczowego i na prawym boku, w razie wystąpienia ostrego bólu. W trzech przypadkach Cayce udzielił też innych zaleceń. Polecał podmywanie się w wodzie ze słabym roztworem Atomidiny, lub Glikotymoliny,
różne metody hydroterapeutyczne, picie naparu z nasion arbuza oraz przyjmowanie innych środków wspomagających trawienie.
Opis przypadku
Pacjentem (numer 2462) był 34-letni mężczyzna, który otrzymał jeden odczyt poświęcony zapaleniu pęcherza moczowego. Cayce stwierdził, że urazy obecne w połowie dolnego odcinka kręgosłupa utrudniały prawidłowy przepływ impulsów nerwowych do narządów wydalania. Prowadziło to do toksemii, zakwaszenia
i ostatecznie do zapalenia pęcherza. Cayce doradził pacjentowi wykonanie trzech dokładnych, ogólnych zabiegów kręgarskich koncentrujących się na dziewiątym oraz wyższych kręgach piersiowych, a także na odcinku guzicznym i krzyżowym. Po trzecim zabiegu polecił wykonanie pełnej hydroterapii, włącznie z parówkami
193
kabinowymi, płukaniem okrężnicy oraz gorącymi i zimnymi natryskami. Po tych zabiegach miały być robione
masaże całego kręgosłupa przy użyciu olejku arachidowego, a następnie nacieranie alkoholem. Cayce doradzał mężczyźnie dziesięciodniowy odpoczynek po tych zabiegach, przed wykonaniem dalszych sześciu zabiegów kręgarskich i podobnej do poprzedniej serii hydroterapii. Radził by po najobfitszym posiłku w ciągu
dnia, pacjent przyjmował niewielką ilość rozpuszczonego w wodzie Alcaroidu, a raz w miesiącu szklankę wody litowej. Dieta pacjenta miała zawierać surowe warzywa przynajmniej raz dziennie. Cayce zakazał picia napojów gazowanych, zaś słodycze można było jeść wyłącznie w niewielkich ilościach. Pacjent zastosował się
do porad zawartych w odczycie i zgłosił, że uzyskał dobre wyniki. Pisał: "Jestem zadowolony z kuracji, chociaż nadal mogłoby być lepiej... (a) działanie mojego układu wydalniczego wykazuje objawy powrotu do normy." Jedenaście spośród dwudziestu siedmiu osób, którym udzielono odczytów poświęconych zapaleniu pęcherza, nadesłało raporty uzupełniające. Dziesięć z nich zgłaszało poprawę stanu zdrowia.
ZAPALENIE P¸UC
Jako zwykła lecz niebezpieczna choroba, zapalenie płuc jest procesem zapalnym w płucach i układzie oddechowym spowodowanym zazwyczaj przez infekcję. Najczęstszymi objawami są gorączka, dreszcze, bóle
w piersi i chrapliwy kaszel. Edgar Cayce udzielił ogółem trzydziestu ośmiu odczytów, dwudziestu jeden pacjentom w różnych stadiach zapalenia płuc. Najczęściej wymienianą przyczyną zapalenia były przeziębienia
i przekrwienie, które obniżały odporność organizmu i pozwalały na atak bakterii. Drogi oddechowe, płuca
i oskrzela, z czasem zostały podrażnione i uległy zapaleniu, jeszcze bardziej osłabiając organizm. W siedmiu
przypadkach, do choroby przyczyniło się nieprawidłowe wydalanie. Inne czynniki sprawcze, wspomniane
w kilku przypadkach, to osłabienie krążenia i stres emocjonalny.
LECZENIE
W przypadku zapalenia płuc Cayce zalecał różne sposoby leczenia. W czternastu przypadkach, aby przyspieszyć ozdrowienie organizmu, Cayce doradził zmianę diety. Generalnie polecał dietę alkaliczną, łatwo
przyswajalną. Niekiedy, dopóki nie minął najgorszy etap choroby, polecał dietę półpłynną. Szczególnie zalecał
owoce i warzywa oraz soki owocowo-warzywne, wywary z mięsa i rosoły. Napój z podgrzanego mleka, żółtka
i odrobiny alkoholu (whisky lub wódki jabłkowej) także uważał za wysoce pożywny. Dwunastu pacjentom doradzał stosowanie rozmaitych metod poprawienia wydalania, by oczyścić organizm z nadmiaru toksyn. W pięciu przypadkach Cayce zalecał Castorię w połączeniu z syropem figowym. Inne metody to lewatywy, płukanie
okrężnicy i regulator wątroby Simmonsa (preparat oparty na ambrozji).
Aby pomóc w zmniejszeniu przekrwienia i zapalenia oraz ułatwić oddychanie, Cayce zlecał okłady i kataplazmy. Ośmiu pacjentom zalecono kataplazmy ze zmiażdżonej ugotowanej cebuli, przykładane na gardło,
piersi i brzuch. Antytlogistinę (specjalny rodzaj okładów borowinowych) oraz mieszankę baraniego łoju, olejku
terpentynowego i olejku kamforowego należało stosować w ten sam sposób. Niekiedy temu samemu pacjentowi zalecano więcej rodzajów okładów. Jedenastu pacjentom Cayce doradził masaże dla pobudzenia krążenia w różnych częściach ciała, stóp i kręgosłupa. Nacieranie kręgosłupa alkoholem zalecał zwłaszcza w celu
zmniejszenia gorączki. Czasem Cayce zalecał mieszankę oliwy z oliwek i nalewki z mirry lub baraniego łoju,
terpentyny i olejku kamforowego.
Aby zmniejszyć ból i zapalenie dróg oddechowych oraz pomóc w pozbyciu się flegmy, w siedmiu przypadkach Cayce przepisał kilka środków do inhalacji. Większość opierała się na alkoholu, zawierając między innymi eukaliptus i benzoes. Niekiedy Cayce radził dodawać powyższe substancje do wrzącej wody, by przesycić
powietrze ich oparami. Do stosowania wewnętrznego Cayce zalecał środki przeczyszczające organizm lub
wzmacniające odporność, w tym syrop z cebuli morskiej (zalecony sześć razy), zioła wzmacniające, sok ze
zwykłej cebuli i Glikotymolinę. Z powodu poważnego stanu, kilku pacjentom z zapaleniem płuc Cayce doradzał dużo odpoczynku w spokojnym otoczeniu. W jednym z odczytów polecał przebywanie w cieple i znacznej wilgotności, w innym dbałość o ogrzewanie stóp. W razie potrzeby należało zasięgnąć porady lekarzy.
194
Opis przypadku
Raporty uzupełniające wykazały, że w siedemnastu przypadkach rady Cayce'a doprowadziły do polepszenia stanu pacjentów bądź całkowitego wyleczenia. Jednakże jednemu z pacjentów odczyt nie przyniósł poprawy stanu zdrowia. Przypadek 1208 dotyczył 15-miesięcznego chłopca z zapaleniem płuc, który otrzymał
cztery odczyty. Według Cayce'a dziecko poważnie się przeziębiło, co spowodowało przekrwienie oskrzeli i doprowadziło do zapalenia dróg oddechowych. Aby ułatwić oddychanie, w pierwszym odczycie Cayce zalecał
inhalację z trzydziestu mililitrów nalewki benzoesowej, piętnastu mililitrów olejku eukaliptusowego i siedmiu
mililitrów olejku terpentynowego. Łyżeczkę tej mieszanki należało rozpuścić w gotującej wodzie, by w powietrzu unosiły się przeciwdziałające zastojowi opary. Zabiegi kręgarskie skupione na kręgach piersiowych Cayce zalecał dla poprawienia przepływu impulsów nerwowych w drogach oddechowych, a w celu zmniejszenia
ciężaru w piersiach doradzał zażywanie co dwie, trzy godziny od dziesięciu do piętnastu kropli syropu z cebuli morskiej. Jeżeli leczenie nie przyniosłoby ulgi, Cayce radził by zabrano dziecko do lekarza. Jednakże zastosowano się do porad odczytu i stan chłopca uległ poprawie. W drugim odczycie Cayce zalecał małe dawki
Castorii zmieszanej z odrobiną syropu figowego, podawane dla poprawy wydalania. Ponadto dziecko dwa razy dziennie miało otrzymywać pięć kropel Glikotymoliny o działaniu antyseptycznym dla układu trawiennego.
Aby zmniejszyć zastój w płucach Cayce zalecał Vicks na gardło i piersi, a do masaży stóp i innych części
ciała mieszankę baraniego łoju, olejku terpentynowego i kamforowego. Stan chłopca dalej się poprawiał
i w trzecim odczycie Cayce zalecał kontynuowanie masaży z baranim łojem. Aby pobudzić wydalanie nerek,
zlecił tak że jedną do trzech małych dawek olejku z saletry. Cayce radził także wynosić dziecko na słońce
i świeże powietrze. Chociaż chłopiec wydawał się zupełnie wyleczony, trzy miesiące później przeżył lekki nawrót choroby. W czwartym i ostatnim odczycie Cayce zaleci smarowanie nozdrzy dziecka wazeliną, by nie dopuścić do otarcia i podrażnienia. Aby zmniejszyć przekrwienie, zalecał nacieranie baranim łojem brzucha okolic wątroby, śledziony i okrężnicy oraz owijanie tych partii kawałkiem ciepłej flaneli.
Cayce doradzał owoce, warzywa, żółtka, a zwłaszcza owoce cytrusowe. Jako środek pomagający w trawieniu polecał mieszankę wody wapiennej i wody cynamonowej. Wreszcie zalecił lewatywę dla oczyszczenia
organizmu z użyciem Glikotymoliny z wodą. Dziecko raz jeszcze wyzdrowiało.
ZAPALENIE POCHWY
Zapalenie pochwy charakteryzuje się ostrym swędzeniem i/lub upławami. Edgar Cayce udzielił dwudziestu
odczytów dotyczących zapalenia pochwy siedmiu kobietom i jednej małej dziewczynce. Według tychże odczytów, zapalenie pochwy spowodował brak koordynacji układu nerwowego, co wpłynęło na narządy rozrodcze i gruczoły dokrewne. Czynnikiem sprawczym było również złe wydalanie, które doprowadziło dc nadmiernego zakwaszenia organizmu.
LECZENIE
Chociaż metody leczenia podane przez Cayce'a różnią się między sobą, ogólnie zalecał terapię wewnętrzną. Często polecał przeprowadzane przynajmniej raz w tygodniu zabiegi kręgarskie, przepisane dla skorygowania podwichnięć i nierówności kręgosłupa odpowiedzialnych za poważne zaburzenia w równowadze układu nerwowego. W czterech przypadkach Cayce polecił przemywanie roztworem Glikotymoliny lub Atomidiny
(łyżeczka na litr wody o temperaturze ciała). W trzech przypadkach zalecił zmianę pożywienia na alkaliczne.
Odradzał jedzenie mięsa, potraw smażonych i wysokoskrobiowych. W dwóch przypadkach zalecał częste picie wywaru z wołowiny i przyjmowanie Ventriculinu. Doradzał także stosowanie "fioletowych promieni".
Opis przypadku
43-letnia kobieta (w rejestrach numer 538), otrzymała serię trzynastu odczytów, najpełniej i najdokładniej
ukazujących podejście Cayce'a do nawracającego świądu i wysypki pochwowej. Okazało się, że u podstaw
zapalenia pochwy leżała reakcja na lek stosowany na inną dolegliwość. Lek spowodował takie zaburzenie
195
w chemii organizmu, że zakłócił krążenie włoskowate, zwłaszcza w narządach rozrodczych. W rezultacie pojawiło się osłabienie wydalania i wysypka w okolicach pochwy. Dla polepszenia wydalania, Cayce zalecił codzienne zażywanie tabletek węgla drzewnego i małych ilości soli Eno. Doradzał także częste przemywania
roztworem z nadmanganianem potasu i kilkoma kroplami nalewki z mirry. Ponadto zalecał codzienne nasiadówki z niewielkimi ilościami tych substancji z wodą, z dodatkiem odrobiny balsamu tolutańskiego. Zalecił
również zastosowanie "fioletowych promieni" z użyciem aplikatora dopochwowego.
W drugim z odczytów Cayce odnotował poprawę stanu zdrowia pacjentki, zalecając przemywanie pochwy
dwa razy w tygodniu słabymi roztworami Glikotymoliny lub Lavorisu. W kolejnych odczytach zalecił zalkalizowanie organizmu poprzez dietę z przewagą soku pomarańczowego i cytrynowego. Zalecił także serię trzech
do czterech zabiegów kręgarskich, zwłaszcza w partii lędźwiowej. "Fioletowe promienie" z zastosowaniem
aplikatora dopochwowego doradzano zamiennie z zewnętrznym użyciem bańkowego aplikatora w okolicy
ośrodkowego układu nerwowego i niższych partii brzucha oraz przepony, przez piętnaście minut dwa razy
w tygodniu. Po chwilowym polepszeniu stanu zdrowia, pacjentka doznała nawrotu choroby. Cayce zalecił
wówczas leczenie "radioaktywne". Elektrody miały być przymocowane w okolicy kości łonowej i czwartego
kręgu lędźwiowego. Serię 4-dniowych zabiegów trwających po trzydzieści minut, stosowanych z przerwami,
należało wykonywać do chwili zniknięcia wysypki. W późniejszych odczytach do stosowania miejscowego
i uśmierzenia świądu zalecano wazelinę, D.D.D., maść Cuticura, Resinol i olejek kamforowy.
Raporty uzupelniające odnotowały kilka nawrotów choroby, ale zastosowawszy się do odczytów, pacjentka
poinformowała, że jej stan się poprawił i cieszy się dobrym zdrowiem.
ZAPALENIE SKÓRY
Zapalenie skóry charakteryzuje się zaczerwienieniem, obrzękiem i świądem. Wiele postaci zapalenia skóry
okazuje się być reakcją alergiczną pochodzenia wewnętrznego lub zewnętrznego. W odczytach poświęconych
temu zagadnieniu, Edgar Cayce sugerował, że choroba skóry zazwyczaj spowodowana jest osłabieniem wydalania, w skutek którego toksyny jelitowe przedostają się do krwiobiegu, a następnie są wydalane przez skórę.
We wszystkich przypadkach przyczyną osłabienia wydalania była nieodpowiednia dieta. W odczycie udzielonym pacjentowi (numer 1573). Cayce stwierdził, że dieta "jest odpowiedzialna za znaczną część zaburzeń".
Tylko w jednym przypadku zapalenie skóry wywołane zostało reakcją psychiczną, a nie fizjologiczną.
LECZENIE
Cayce koncentrował się na działaniach przywracających równowagę organizmu poprzez przewód pokarmowy. Zalecał prostą dietę. Unikać należało w niej wołowiny, wieprzowiny, słodyczy, potraw smażonych, tłuszczów oraz większości owoców. W skład diety miały wchodzić owoce morza, drób, mięso jagnięce, zielone warzywa, pełnoziarniste kasze oraz buliony. W celu pobudzenia wydalania, pacjenci przyjmować mieli sole Eno,
albo tabletki przeczyszczające. Cayce zalecał także lewatywy i płukanie okrężnicy. W czterech przypadkach
objęta chorobą skóra posypywana miała być pudrem do ciała, zawierającym stearynian cynkowy.
W kilku odczytach Cayce zalecał nastawianie kręgosłupa, ze zwróceniem szczególnej uwagi na siódmy,
ósmy i dziewiąty kręg piersiowy, oraz na kręgi szyjne. We wszystkich przypadkach podkreślał, że zabiegi nie
przyniosą korzyści, o ile pacjent nie będzie przestrzegał diety.
Opis przypadku
W czterech odczytach udzielonych 22-letniej kobiecie (numer 480), Cayce wyjaśniał, że jej organizm próbował poprzez układ respiracyjny i gruczoły potowe wyrzucić nadmiar toksyn. Zauważył dalej, że wysypka
"spowodowana jest obecności w organizmie nieprawidłowych składników pokarmowych". Dlatego też skupił
uwagę na diecie pacjentki. Zachęcał ją do jedzenia potraw alkalizujących, odradzał zaś wołowinę, wieprzowinę, cukier i tłuszcze. Dla zmniejszenia świądu obszary objęte chorobą miały być pokrywane pudrem zawierającym stearynian cynkowy. Z późniejszego raportu wynika, że pacjentka zastosowała się do porad dotyczących diety, a wysypka i świąd uległy zmniejszeniu.
196
ZAPALENIE SKÓRY POWIEK
Zapalenie skóry powiek to przewlekła choroba atakująca krawędzie powieki. Często towarzyszy jej uczucie
szczypania, palenia i swędzenia. Edgar Cayce nazywał czasami to schorzenie zapaleniem oczu; kiedy indziej
mówił o chorobie gruczołów występujących na powiekach lub wokół gałki ocznej. Przestudiowano osiemnaście odczytów przeznaczonych dla czternastu osób cierpiących na zapalenie skóry powiek. Zapalenie skóry
powiek powszechnie przypisuje się infekcji bakteryjnej, wirusowej lub reakcji alergicznej na kurz, pyłki albo
pleśń. Jednakże Cayce konsekwentnie twierdził, że infekcja ta jest ubocznym efektem innych zaburzeń wewnętrznych, zazwyczaj powstałych w wyniku działania większej ilości czynników sprawczych. Typową "główną przyczyną" choroby były uciski wywierane na ośrodkowy układ nerwowy (w jednym z przypadków powstałe wskutek urazu), zaburzenia nerwowe, trawienne, wydalnicze oraz choroby krwi, takie jak zakwaszenie, toksemia albo obniżenie witalności. W innym odczycie Cayce twierdził, że przyczyna choroby istniała już przed
urodzeniem, a w jeszcze innym za powód uznaje wdychanie podczas pracy szkodliwych oparów.
W odczycie udzielonym 76-letniej kobiecie (przypadek oznaczony numerem 774) Cayce zwrócił uwagę na
uciski wyższego piersiowego i szyjnego odcinka kręgosłupa ograniczające dopływ krwi do tych części ciała.
W konsekwencji w organizmie pacjentki gromadziły się substancje toksyczne. Odkładały się również w kanaliku łzowym, osłabiając naturalne reakcje powiek i siatkówki, do momentu, aż infekcji uległa sama gałka
oczna. W innym odczycie, udzielonym 51-letniemu mężczyźnie (numer 2577), Cayce stwierdził, że wskutek
stanu zapalnego istniejącego w organizmie chorego, pojawił się pewien rodzaj zakażenia krwi. Normalny odpływ wydzielin oczu został dodatkowo zablokowany na skutek ucisków w piersiowym i szyjnym odcinku kręgosłupa, w którym zachodzi koordynacja centralnego i obwodowego układu nerwowego. W przypadku 58-letniego mężczyzny, pacjenta 1772, przyczynę choroby oczu stanowiło nieprawidłowe wydalanie poprzez układ
krwionośny oraz obecność toksyn powstałych wskutek zakwaszenia układów odpowiedzialnych za przemianę
materii. W wyniku podwichnięcia kręgów szyjnych i uszkodzenia nerwu błędnego nastąpiło ogólne osłabienie
narządów oraz obwodowego układu nerwowego, najostrzej objawiające się w przypadku oczu.
LECZENIE
W odczytach poświęconych zapaleniu skóry powiek, Cayce tak często wspominał o uciskach na kręgosłup, że nie stanowi chyba zaskoczenia fakt, iż najczęściej zalecaną metodą leczenia – we wszystkich przebadanych przypadkach, z wyjątkiem dwóch – było nastawianie kręgosłupa lub masaże, szczególnie w okolicy
kręgów szyjnych. Głównym zabiegiem łagodzącym miejscowe zmiany zapalne, o którym Cayce wspomina
prawie tak samo często jak o nastawieniu kręgosłupa, miało być przykładanie na oczy okładów ze startych
ziemniak owiniętych w gazę. Ponieważ celem tych zabiegów było wydobycie i wchłonięcie zainfekowanego
materiału, do każdego oka przygotowywany był nowy okład. Cayce często doradzał też regularne przemywanie oczu łagodnym płyny antyseptycznym, takim jak kwas borny. W połowie przypadków Cayce zalecał promienie fioletowe, z aplikatorem zwalającym naświetlać kręgosłup i oczy zgodnie z określonymi instrukcjami
W czterech przypadkach Cayce nie określił momentu rozpoczęcia tych zabiegów, podczas gdy w dwóch przypadkach zalecił wykonywanie ich po serii z biegów kręgarskich trwających dwa, trzy, do czterech tygodni.
Dwukrotnie polecił wykorzystanie leczenia "radioaktywnego". W skład kuracji wchodziło też czasami stosowanie środków moczopędnych i przeczyszczających. Niekiedy Cayce polecał stosowanie łagodnych środków
przeczyszczających, lewatyw i toników ziołowych. W odczytach podkreślał tę wagę prawidłowej diety, pokarmów alkalizujących, przeczyszczających, odżywczych i łatwo przyswajalnych. Z raportów wynika, że sześć
osób odniosło pewne korzyści postępując we dług zaleceń Cayce'a. W trzech przypadkach nie udało się całkowicie wyleczy choroby oczu, chociaż stan pacjentów zdecydowanie się poprawił. W pozostałych siedmiu
przypadkach pacjenci stwierdzili, że okłady z ziemniaków był; skuteczną metodą leczniczą.
Opis przypadku
Pacjentem z numerem 1963 był mężczyzna w wieku około 60 lat, u które go zapalenie skóry powiek łączyło się z ogólnym wyniszczeniem, neurasteni; i toksemią. Cayce opisał jego stan jako wyczerpanie nerwowe.
Jego stan pogarszały dodatkowo toksyny obecne w całym organizmie.
197
Cayce zalecił mężczyźnie wykonywanie co trzy do pięciu dni płukania okrężnicy dla usunięcia toksyn powstających w organizmie. W wodzie użytej dc ostatniego płukania znajdować się miała duża ilość Glikotymoliny, środka alkalizującego i antyseptycznego. W tym samym czasie, w celu pobudzenia nerwów, Cayce polecał delikatne nastawianie kręgosłupa. Co najmniej dwa razy dziennie na oczy miały być robione okłady
z ziemniaków, przez trzydzieści minut do godziny. Po zdjęciu okładów oczy należały przemyć łagodnym płynem antyseptycznym, takim jak Glikotymolina lub kwas borny.
Po usunięciu śluzu z okrężnicy, rozpocząć miały się właściwe zabiegi osteopatyczne pobudzające wydalanie oraz korygujące lędźwiowy i krzyżowy odcinek kręgosłupa. Z początku dieta miała być płynna lub półpłynna, z dużą ilością wywarów z wołowiny i rosołów z kury, z niewielką ilością ryb oraz ze wszystkimi łatwo przyswajalnymi warzywami. Jako naturalne źródło insuliny Cayce zalecał karczochy jerozolimskie. Późniejszy raport wskazywał, że odczyt wywarł duże wrażenie na pacjencie. Chory zastosował się do zawartych w nim porad uzyskując dobre wyniki. Relacjonował później, że stan jego zdrowia uległ poprawie, a zapalenie oczu zostało "wyleczone".
ZAPALENIE STAWÓW – ARTRETYZM
Amerykańscy reumatolodzy rozróżniają około stu różnych rodzajów artretyzmu, gdyż określenie to odnosi
się do szerokiej gamy chorób atakujących układ mięśniowo-szkieletowy. Jednakże artretyzm oznacza zasadniczo zapalenie stawów, a najpowszechniejszą jego postacią jest choroba zwyrodnieniowa stawów. Mniej powszechny, lecz bardziej bolesny i okaleczający jest przewlekły, postępujący gościec stawowy (choroba reumatoidalna). Mimo przypadków okresowej remisji, współczesna medycyna nie znalazła jeszcze lekarstwa
przeciwko artretyzmowi. Lekiem najczęściej przepisywanym przez lekarzy dla złagodzenia objawów choroby
jest aspiryna, która oprócz swoich właściwości przeciwbólowych zwalcza także stany zapalne. Na bóle spowodowane artretyzmem przepisywany jest także kortyzon, ale choć jest skuteczny przy dłuższym stosowaniu
daje objawy uboczne. Zaburza na przykład czynność nadnerczy osłabiając odporność organizmu na stres. Co
więcej, objawy te nasilają się po odstawieniu kortyzonu.
Najbardziej zachęcającym aspektem metod leczenia artretyzmu przez Cayce'a jest to, że jego kuracja nie
zawiera żadnych leków, a tylko metody naturalne, takie jak dieta, hydroterapia i masaże. Innym interesującym
aspektem odczytów jest też to, że Cayce sugeruje w nich psychosomatyczne przyczyny artretyzmu, i zaleca
kurację dotyczącą nie tylko ciała, ale także umysłu. Przyczyny artretyzmu rozpatrywane przez Cayce'a w jego
odczytach dzielą się na siedem kategorii. Są to: zaburzenia metaboliczne, osłabienie krążenia, zaburzenia
gruczołowe, przyczyny karmiczne i psychologiczne, skutki wcześniejszych kuracji, skrzywienia kręgosłupa
oraz urazy. W 7% przypadków za główną przyczynę choroby Cayce uznał nieprawidłowy metabolizm. W jeszcze 1 % jako czynniki sprzyjające chorobie wymienił zaburzenia jelitowe. W tej kategorii mieszczą się także
objawy artretyczne spowodowane zaburzeniami funkcjonowania wątroby, nerek i/albo woreczka żółciowego.
Według Cayce'a istnieje pewien schemat zaburzeń wydalania. Zaczynają się one od nadprodukcji kwasów
żołądkowych – stanu wyzwalanego często przez stłumiony gniew i inne emocje związane ze stresem. Nadmiar kwasów obniża aktywność układu limfatycznego. Obniża się też aktywność wątroby, która nie produkuje
enzymów potrzebnych w procesach trawiennych. Rzadziej przyczyną choroby było nieprawidłowe przyswajanie zmniejszając siły odbudowy, potrzebne normalnie dla stymulowania prawidłowego wydalani; Zdaniem
Cayce'a, niektóre pokarmy zatruwają organizm, ponieważ nie mogą by w nim prawidłowo zutylizowane. Wynikiem tego jest najczęściej zaparcie.
Nie usunięte w całości odpady wchłaniane są przez przepływającą krew, dodatkowo pogłębia zaburzenia
trawienia. Tworzy się w ten sposób cykl osła Mający organizm pod względem fizycznym. Cayce uważał, że
choroby wynikłe w tym punkcie, związane były z pewnym rodzajem zaburzeń obecnych jeszcze przed zakłóceniem procesów wydalniczym. Chociaż zaburzenie lub osłabienie krążenia wymienione zostało w 40% przypadków jako czynnik sprzyjający powstawaniu choroby, Cayce uznał tę przyczynę za główny powód artretyzmu tylko w 1 % przypadków. W 8% przypadków za główny powód powstania artretyzmu Cayce uzna zaburzenia gruczołowe. A w jeszcze 29% mówił o zaburzeniach gruczołowych jako o czynniku sprzyjającym powstawaniu artretyzmu. Czasami wymieniał po szczególne gruczoły, w tym tarczycę i nadnercza. Wspominał
także o braku koordynacji pomiędzy wątrobą a nerkami. Czasami Cayce mówił ogólnie o gruczołach, siłach,
198
lub układach gruczołowych. Chyba najbardziej intrygującą przyczyną artretyzmu o jakiej wspominał Cayce,
była karma i powody psychiczne. Stanowiły one 3% głównych przyczyn artretyzmu. Wymieniono je w 15%
przypadków. Karma lub prawo przyczynowo-skutkowe, nie jest dobra ani zła, chociaż chorobę można uważać
za wynik złej karmy. Duchowe porady zawarte w odczytach stanowiły próbę uzdrowienia całej osoby. Dostarczały one wskazówek do leczenia zarówno ciała jak i umysłu. W odczycie 3196-1 za główną przyczynę powstania artretyzmu Cayce uznał urazę żywioną do kogoś przez pacjenta. Choremu (numer 3365) Cayce powiedział, że poczułby się lepiej, gdyby zaufał uzdrowicielskiej mocy Boga, a także nie chował do nikogo urazy.
Inną przyczyną o jakiej czasami wspominał Cayce, były reakcje na wcześniejsze leczenie, zarówno artretyzmu, jak i innych chorób. Szkodliwe skutki poprzednich terapii w 10% przypadków uznane zostały za główną przyczynę artretyzmu. Przykładem negatywnych rezultatów wcześniejszego leczenia jest pacjent z przypadkiem oznaczonym numerem 1619. Był to 52-letni mężczyzna, który na całe lata przed odczytem otrzymywał "zapobiegawcze" zastrzyki (uodparniające?). Cayce wyjaśnił choremu, że owe zastrzyki zaburzyły przepływ krwi, czego wynikiem był artretyzm. W kilku odczytach Cayce pragnąc uwolnić pacjenta od bólu związanego z artretyzmem, udzielił instrukcji sporządzenia substytutu aspiryny. Typowymi aktywnymi składnikami leku były: nalewka z benzoesu, rektyfikowany olejek terpentynowy, balsam kanadyjski i olejek eukaliptusowy.
W odczycie 120-3 Cayce ostrzegał jednakże przed zażywaniem tego specyfiku w tym samym dniu, w którym
przyjęto aspirynę. Dodawał także, że leku tego nie można przyjmować bez końca. Dawka miała być stopniowo obniżana, podczas gdy efekty dawały już inne metody leczenia.
Innymi głównymi przyczynami artretyzmu przytaczanymi przez Cayce'a były skrzywienia oraz urazy kręgosłupa. Wymieniał je jako główną przyczynę w 4% odczytów poświęconych artretyzmowi, a jako czynnik sprzyjający powstawaniu choroby w jeszcze 2%. W większości odczytów wspominał, że miejscem zaburzeń jest
kość ogonowa (podstawa kręgosłupa), lub niższa część kręgosłupa. Inne czynniki sprzyjające artretyzmowi,
rzadziej wymieniane jako przyczyna choroby, stanowiły równocześnie zdaniem Cayce'a składową część leczenia. Była to dieta, gimnastyka i nastawienie psychiczne. Według Cayce'a niektóre pokarmy i inne substancje, na przykład nadmiar alkoholu czy cukier trzcinowy, są szkodliwe, lub nie zaspokajają potrzeb żywnościowych organizmu. Ćwiczenia gimnastyczne należy wykonywać z umiarem, ponieważ osłabiony organizm łatwo
może zostać przeciążony zbyt dużą dawką fizycznego wysiłku. I w końcu Cayce uważał za niezdrowe negatywne postawy, szczególnie jeśli były one kierowane do wnętrza, a nie okazywane na zewnątrz. W odczycie
2768-1, udzielonym 44-letniemu mężczyźnie, główną przyczyną artretyzmu był według Cayce'a brak równowagi przyswajania, czy też układu trawiennego, połączony z niemożnością właściwego usuwania trucizn z organizmu. Brakowało także koordynacji pomiędzy funkcjami wątroby i nerek. Środki uspokajające i pewne zabiegi zastosowane dla złagodzenia choroby, przyczyniły się do powstania trucizn i wywołały w organizmie
stan toksemii. Spowodowało to powstanie nacisków, które ograniczyły ruchy ciała i spowolniły obieg krwi, obciążając w ten sposób serce. Nagromadzone toksyny skumulowały się, szczególnie w kończynach, a następnie pojawił się ból i ogólne obniżenie odporności fizycznej.
LECZENIE
Kuracja Cayce'a w przypadku artretyzmu miała na celu przywrócenie zdolności organizmu do normalnego
funkcjonowania. Rozpoczynała się od łagodnego pobudzania ustroju do wysiłku, do naturalnego uzdrawiania
samego siebie. Cayce uważał metody służące zwalczaniu bólu za drugorzędne, ponieważ koncentrowały się
one tylko na objawach choroby, a nie leczyły przyczyn. Metody leczenia, które zostaną tu omówione, to dieta,
masaże, zastosowanie Atomidiny, płukanie okrężnicy, lewatywy, środki przeczyszczające, kąpiele i okłady
z solami Epsom, nastawianie kręgosłupa, ustalenie właściwych postaw i emocji, kąpiele parowe, kuracja złotem i sodą oraz gimnastyka.
Metodami leczniczymi najczęściej zalecanymi w odczytach było stosowani Atomidiny, kąpieli z solami Epsom, płukanie okrężnicy, masaże, nastawianie kręgosłupa i dieta. Cayce szczególny nacisk kładł na dietę. Pokarmami których pacjenci mieli unikać były biała mąka i jej przetwory (biały chleb, makaron itp.), potraw smażone (z wyjątkiem bardzo kruchego bekonu), napoje gazowane, piwo i mocne alkohole (okazjonalnie dozwolony był kieliszek czerwonego wina), ziemniaki (wyjątkiem były łupiny ziemniaków). Kombinacjami pokarmów,
których należało unikać było połączenie skrobi i cukru (w tym wiele deserów), kawy i herbaty z mlekiem lub
śmietanką oraz owoców lub soków owocowych z wyrobami mącznymi lub nabiałem.
199
W typowej, opartej na odczytach diecie dla osób chorych na artretyzm, nacisk położony był na jedzenie
warzyw, owoców, wyrobów z pełnoziarnistej mąki i lekkich protein. Czasami Cayce doradzał ograniczenie
mięsa i słodyczy niekiedy zaś całkowite wykluczenie z diety mięsa na pewien czas. W poważniejszych przypadkach zalecał dietę płynną lub półpłynną, aby uniknąć przeciążania przewodu pokarmowego.
Masaż wskazany w 63% odczytów, w większości przypadków miał być wykonywany po innych zabiegach
leczniczych, takich jak np. kąpiele w solach Epsom. Czasami Cayce polecał robienie masażu po kąpieli parowej lub zastosowaniu Mokrego Ogniwa. Cayce wskazywał na stosowanie podczas masażu specjalnych olejków. Czasem zalecał też masaż osteopatyczny, polegający na łagodnym poruszaniu kończynami w pełnym
zakresie ruchów stawów oraz na nastawianiu w trakcie masażu mniej ruchomych okolic. Sugerował też po kąpielach z solami Epsom nacieranie ciała ręcznikiem. W przypadku artretyzmu najczęściej polecanymi olejkami do masażu były: olejek arachidowy, zmieszane w równej proporcji oliwa z oliwek i nalewka z mirry (przygotowane przez podgrzanie niewielkiej ilości oliwy z oliwek, a następnie dodanie do niej mirry) lub zmieszane
w równej proporcji olejek arachidowy i oliwa z oliwek.
Cayce sugerował, by używać tak dużo olejków ile tylko ciało zdoła wchłonąć. Innymi substancjami polecanymi do masażu były: lanolina, olej mineralny, olejek z igieł sosnowych, olejek sasafrasowy, oczar, olejek
z pomocnika baldaszkowatego, olejek cedrowy, olejek musztardowy, nafta i nalewka z benzoesu. Cayce polecał także podgrzewanie przed zabiegiem substancji używanej do masażu. Miało to zwiększyć jej wchłanianie
przez skórę. W odczycie 4358-3 doradzał masaż z użyciem oliwy z oliwek, wytartej następnie gąbką nasączoną roztworem sody oczyszczonej, potem zaś wcieranie w skórę ziół nieśmiertelnika i gorzknika kanadyjskiego
w proporcji 1 : 1. Masaż należało wykonywać zdecydowanymi lecz delikatnymi ruchami, nie szczypiąc mięśni,
lecz przyspieszając krążenie, przesuwając dłonie gładko po skórze. Szczególną uwagę trzeba było zwracać
na okolice wzdłuż szyi i kręgosłupa oraz na poszczególne części ciała, w których występował ból. W przeciwieństwie do zaleceń zawartych w innych odczytach, w których masaż miał być wykonywany w kierunku do
serca, w sześciu na siedem przypadków artretyzmu Cayce inaczej określał kierunek wykonywania masażu,
np. od tułowia w stronę kończyn. Cayce nie zawsze określał jak często należy stosować masaże, ale najczęściej wspominał o jednym masażu tygodniowo, jednym miesięcznie, albo o trzech masażach tygodniowo.
W 42% odczytów Cayce polecał stosowanie Atomidiny, jako części kuracji. Środek ten zalecał także
w 54% przypadków, w których mówił o zaangażowaniu gruczołów w chorobę, w 48% przypadków, w których
mówił o udziale gruczołów i innych organów oraz w 38% przypadków, w których nie wspominał o gruczołach.
Ze względu na wysoką zawartość jodu, Atomidinę można było przyjmować tylko pod nadzorem lekarza
i w ściśle określonych dawkach oraz cyklach leczenia. Cayce ostrzegał, że nadmiar jodu w organizmie może
nadmiernie pobudzać tarczycę, co wywiera szkodliwy wpływ na cały ustrój. Nie wolno było przyjmować Atomidiny w połączeniu z lekami tarczycowymi, ani z żadnymi innymi środkami farmakologicznymi, gdyż leki mogły
się nawzajem neutralizować lub nadmiernie Stymulować organizm.
Najczęściej stosowaną przez Cayce'a dawką Atomidiny była w przypadku artretyzmu jedna kropla leku
dziennie, przez pięć dni, a po pięciodniowym okresie odpoczynku, znów jedna kropla dziennie, przez kolejnych pięć dni. Przed powtórzeniem tego cyklu Cayce zalecał kolejny, co najmniej pięciodniowy okres odpoczynku. Dzienne dawkowanie leku wahało się w granicach od jednej kropli dziennie przez pięć dni, do ośmiu
kropli dziennie. Cayce sugerował, by przyjmować Atomidinę rano przed jedzeniem, rozpuszczoną w połowie
szklanki wody. Często koordynował podawanie Atomidiny z kąpielami w solach Epsom i masażem, przy czym
kąpiele zalecał w okresach odpoczynku, a natychmiast po nich następowała dalsza część kuracji Atomidiną.
W 37% przypadków artretyzmu Cayce polecał w odczytach rozmaite metody bezpośredniego pobudzania
procesu wydalania. Najczęściej stosowano okłady z oleju rycynowego – w 79%, lewatywy – w 79%, płukanie
okrężnicy – w 21 %, sole Eno – w 3% przypadków. Do płukania okrężnicy używano wody o temperaturze ciała. Po zabiegu wykonywano przepłukanie z udziałem środka antyseptycznego, takiego jak na przykład Glikotymolina, w ilości jednej łyżki stołowej na około litr wody. Cayce zalecał także lewatywy i sole Eno. Aby przywrócić równowagę procesom trawienia i wydalania, stosowano okłady na brzuch z oleju rycynowego, w połączeniu z doustnie przyjmowanymi dawkami oliwy z oliwek.
Jeśli reakcja na płukanie okrężnicy i lewatywy okazywała się zbyt gwałtowna, Cayce polecał łagodniejsze
metody, takie jak kąpiele w solach Epsom, kąpiele parowe i dieta bogata w pokarmy naturalnie wywołujące
przeczyszczenie. W 34% odczytów poświęconych artretyzmowi, Cayce zalecał kąpiele w solach Epsom, których pacjenci mieli zażywać w okresach odpoczynku pomiędzy przyjmowaniem Atomidiny. Dla jeszcze lep-
200
szego pobudzenia krążenia, Cayce polecał masaże lub rozcieranie kończyn w trakcie kąpieli. Zalecał też
obecność podczas kąpieli osoby regulującej temperaturę wody, masującej pacjenta i wycierającej go mocno
ręcznikiem po zabiegu. Przed masażem należało usunąć ze skóry osad soli. Kąpiel polegała na zanurzeniu
na dwadzieścia do trzydziestu minut w wannie pełnej wody tak dużej części ciała, jak to tylko było możliwe.
Podczas kąpieli należało dodawać tyle gorącej wody, ile konieczne było do utrzymania stałej temperatury lub
do stopniowego jej podnoszenia. Woda miała być jak najgorętsza, ale jej temperatura nie mogła wywoływać
słabości. W jednym z odczytów Cayce zalecał temperaturę około 430C. Na głowie pacjenta umieszczano worek z lodem lub zimny wilgotny ręcznik. Osoby cierpiące na podwyższone ciśnienie krwi lub na choroby naczyniowe serca, powinny ostrożnie zażywać kąpieli z solą Epsom. Proporcje soli dosypywanych do wody różniły się w zależności od przypadku, ale najczęściej Cayce zalecał jeden funt (373,2 g; soli na każde dwa galony (1 galon = 3,785 1) wody.
W 14% odczytów poświęconych artretyzmowi, Cayce doradzał stosowanie okładów z soli Epsom na miejsca występowania najsilniejszego bólu oraz przed zabiegami osteopatycznymi, w celu odprężenia ośrodkowego układu nerwowego. Okłady te miały być raz dziennie umieszczane w okolicach objętych chorobą.
A w 27% odczytów tyczących artretyzmu, Cayce polecał masaże kręgosłupa polegające na ręcznym nastawianiu kręgów. Często sugerowaną metodą była osteopatia, chociaż czasami Cayce zalecał też chiropraktykę
i neuropatię. W odczycie 1158-31 Cayce twierdził, że nie istnieje inna mechaniczna terapia tak zgodna z naturalnymi próbami powrotu do zdrowia samego organizmu, jak nastawianie kręgosłupa. W innym stwierdzeniu
z odczytu 110-4 Cayce zauważył, że ogólny masaż służy naturalnej regulacji, ponieważ łagodzi przekrwienie
pewnych obszarów i pomaga przeciążonym gruczołom dostosować się w taki sposób, by pojawiło się prawidłowe wydalanie i przepływ krwi do organów. Instrukcje dotyczące sposobów wykonywania zabiegów różnią
się pomiędzy sobą, a czasami są nietypowe na tle pozostałych odczytów. Na przykład najczęściej wykonywano nastawienia rozpoczynając od góry i kierując się do dołu kręgosłupa, podczas gdy w kilku odczytach Cayce poleca odwrotny kierunek. W kilku kolejnych odczytach Cayce instruuje, by rozpocząć zabieg od kończyn
i kierować się ku centralnym częściom ciała.
W niemal jednej piątej odczytów poświęconych artretyzmowi, Cayce sugerował nastawienie psychiczne
sprzyjające uzdrawianiu. Jasnowidz wierzył, że pozytywne myślenie zapobiega konsekwencjom emocjonalnego stresu i otwiera ciało oraz umysł na Źródło wszelkiego uzdrawiania – na to, co w naturze jest duchowe
i jednoczące. Cayce przypominał ludziom poszukującym fizycznej ulgi, że "umysł jest budowniczym" tworzącym zarówno zdrowie jak i chorobę. Jedyną przeszkodą na drodze wiodącej do uzdrowienia jest więc sam
chory. "Zgodna i stała" z metodami leczenia miała więc być na przykład demonstracja wiary. W 19% odczytów
poświęconych artretyzmowi, Cayce polecał kąpiele parowe. Miały one za zadanie zrelaksować ciało i pobudzić układ oddechowy, tak by mógł poprzez pory skóry usunąć nagromadzone toksyny i odpady. Do parującej
wody dodawano rozmaite substancje, najczęściej jednak wyciąg z oczaru. Przynajmniej po jednym razie Cayce zalecił też zastosowanie Atomidiny, olejku sosnowego, soli Epsom oraz kombinacji oczaru i jodu, olejku sosnowego i olejku z pomocnika baldaszkowatego albo olejku sosnowego i nalewki z benzoesu. Cayce doradzał, by kąpiel parową nadzorowała osoba towarzysząca. Aby uniknąć przemęczenia, radził położyć na głowę
worek z lodem lub zimny ręcznik.
Cayce często polecał łączenie kąpieli parowych z innymi metodami leczniczymi, np. hydroterapią. W niemal wszystkich przypadkach bezpośrednio po parówce zalecał wykonanie masażu z olejkami. W ponad 40%
odczytów dla pacjentów cierpiących na artretyzm, Cayce zalecał rozmaite metody elektroterapii, takie jak Mokre Ogniwo – w 17%, leczenie "radioaktywne" – w 9%, promienie fioletowe – w 9% i ultrafiolet – w 7%. Mokre
Ogniwo używane miało być w poważniejszych przypadkach. W odczytach Cayce określał zabieg jako "postać
elektrycznej wibracji o niskim natężeniu”; przeznaczoną do stymulacji nerwów we wszystkich częściach ciała,
a przez to pomagającą przywrócić wyczerpane siły fizyczne. Podczas zabiegów dodatnie i ujemne elektrody
dotykały poszczególnych części ciała. Elektrodę ujemną najczęściej umieszczano w okolicy pępka, zaś dodatnią na wysokości czwartego kręgu lędźwiowego i dziewiątego piersiowego, czasami zaś na którejś z kończyn. Cayce uważał zabieg z Mokrym Ogniwem za najbardziej skuteczny jeśli robiono go natychmiast po zabiegach hydroterapeutycznych, takich jak na przykład kąpiele z solami Epsom. W zasadzie zabiegi z Mokrym
Ogniwem wykonywane miały być przez około trzydzieści minut, wieczorami, podczas okresów odpoczynku
pomiędzy cyklami, albo innymi zabiegami leczniczymi. Po zabiegu, przed snem, należało zazwyczaj robić
masaż z wykorzystaniem olejków. Cayce kładł nacisk na to, że pacjenci wraz ze stosowaniem Mokrego Ogni-
201
wa, powinni korzystać z medytacji i pozytywnego myślenia. Aparat do leczenia "radioaktywnego", który Cayce
nazywał także Urządzeniem Oporności Pozornej, również zalecany był ogólnie, w celu pobudzania prawidłowego krążenia energii w ustroju. Tak samo jak w przypadku Mokrego Ogniwa, dodatnie i ujemne elektrody przymocowane były do poszczególnych części ciała, najczęściej do nadgarstka i kostki u nogi po przeciwnej stronie,
chociaż rozmieszczenie elektrod mogło być inne kiedy do zabiegu dodawano roztwory. Jednym z nich był roztwór złota. Kąpiele "radioaktywne" trwały dwadzieścia minut, a wykonywane był w cyklach złożonych z czterech
zabiegów lub ich wielokrotności. I znów podczas nich Cayce zalecał medytację oraz nabożne myśli. Inną metodą elektroterapii było działanie promieniami fioletowymi poprze ręczne urządzenie generujące elektryczność statyczną do zdejmowanego szklanego aplikatora. Promienie fioletowe miały być stosowane głównie na kręgcsłup
i okolice objęte artretyzmem, były także zalecane w połączeniu z innymi metodami leczenia, szczególnie z przyjmowanymi doustnie dawkami chlorku złota oraz bromku sodu, zażywanymi przed leczeniem promieniami fioletowym: a w jednym przypadku z nacieraniem olejkami i okładami z soli. Użycie światła lub promieniowania ultrafioletowego było kolejnym zabiegiem elektroterapeutycznym zalecanym przez Cayce'a dla odprężenia ciała, zenergizowania nerwów i dostarczenia dodatkowej ilości tlenu do głównych części ciała. Naświetlania te miały być
stosowane szczególnie na kręgosłup i kończyny dolne, czasami w połączeniu z innymi metodami leczenia i zabiegami. Czas naświetlania promieniami ultrafioletowymi wahał się od półtorej do trzydziesty minut, od zabiegów
codziennych po wykonywane raz na dwa tygodnie. Alternatywą dla stosowania światła ultrafioletowego były kąpiele słoneczne. W 14% odczytów poświęconych artretyzmowi, Cayce zalecał wewnętrzne stosowanie roztworów złota i sodu. Najczęściej sugerował mikroskopijne dawki chlorku złota i dwuwęglanu sodu, rozpuszczane
w połowie szklanki wody, chociaż w jednej trzeciej odczytów polecał tylko bromek sodu. Kuracja złotem i sodem
była zawsze polecana w połączeniu z innymi metodami leczenia, szczególnie z masażami i elektroterapią. (Złoto może być szkodliwe dla organizmu i powinno być przyjmowane wyłącznie na zlecenie lekarza. W 5% przypadków Cayce, jako część kuracji polecał gimnastykę, chociaż ostrzegał w odczytach przed przeciążeniem organizmu i przed tymi rodzajem ćwiczeń, które mogłyby obciążać i wyczerpywać układ nerwowy, a w rezultacie
powodować ogólne jego uszkodzenie. W jednym z odczytów sugerował zasypywanie ciała nadmorskim piaskiem, ze względu na pozytywne działanie morza oraz na śladowe ilości złota znajdowane w piasku. W jednym
przypadki szczególnie doradzał pływanie w oceanie.
ZAPALENIE SZPIKU
Zapalenie szpiku to spowodowany zakażeniem ostry lub przewlekły stan zapalny kości. Leczenie jest indywidualne i może obejmować zabiegi chirurgiczne i lub leczenie antybiotykami. Cayce udzielił ogółem czterech
odczytów trzem pacjentom cierpiącym na zapalenie szpiku kostnego. W dwóch przypadkach Edgar Cayce
przypisywał powstanie schorzenia nieprawidłowemu leczeniu wcześniejszego uszkodzenia bądź złamaniu
kości; w odczycie przeznaczonym dla trzeciego pacjenta odnotował poważny przypadek nowotworu kręgosłupa. Jednakże zwykle podkreślał, że choroba rozwijała się stopniowo od chwili nieprawidłowego leczenia dawnego uszkodzenia kości i można było uniknąć zapalenia szpiku, gdyby w przeszłości przeprowadzono właściwe leczenie.
LECZENIE
We wszystkich przypadkach Cayce podkreślał znaczenie podniesienia zasadowego odczynu organizmu,
co pomogłoby zapobiec infekcjom, które rozwijają się w warunkach kwasowych. Zalecał jedzenie warzyw, rosołów warzywnych i środków wzmacniających krew, takich jak wywary z mięs. W dwóch przypadkach, przy
dobrej krzepliwości krwi, doradził zabieg chirurgiczny. W odczycie 3775-1 Cayce szczegółowo omówił postępowanie nazywane “trepanacją”; które polegało na nawierceniu kości, zastosowaniu kwasu karbolowego,
oskrobaniu i złożeniu kości. Według Cayce'a usuwa to składniki szpiku kostnego, poprzez które mogłaby rozszerzyć się infekcja. W dwóch przypadkach zalecił specjalną terapię, która aby można było osiągnąć najlepsze wyniki, obejmowała zabiegi kręgarskie i w jednym przypadku zabiegi z Ogniwem Mokrym z zastosowaniem złota, w drugim naświetlania lampą kwarcową. W pozostałych przypadkach zalecenia lecznicze były inne. Brak późniejszych relacji dotyczących przypadków tego schorzenia.
202
ZAPALENIE T¢CZÓWKI –
ZAPALENIE B¸ONY NACZYNIOWEJ GA¸KI OCZNEJ
Zapalenie tęczówki jest stanem zapalnym błony naczyniowej gałki ocznej (tęczówki, ciała rzęskowego i naczyniówki). Edgar Cayce czasami określał zapalenie tęczówki jako zapalenie nerwu albo łączył te dwie choroby. Zapalenie nerwu charakteryzuje się uszkodzeniem nerwu lub nerwów, mogącym prowadzić do powstania
stanu zapalnego. Cayce udzielił ogółem trzydziestu odczytów dla jedenastu osób chorych na zapalenie tęczówki albo mających skłonności do powstania tej choroby. Jeden z pacjentów (numer 538), otrzymał w sumie szesnaście odczytów poświęconych zapaleniu tęczówki.
Podstawowe przyczyny zapalenia tęczówki wymieniane przez Cayce'a, różniły się pomiędzy sobą. Zazwyczaj Cayce łączył powstanie tej choroby z co najmniej dwiema z poniższych przyczyn: zaburzeniami funkcjonowania gruczołów, ogólnym osłabieniem, przeziębieniem i przekrwieniem, z uciskami na kręgosłup, niewystarczającym wydalaniem materiałów toksycznych, zaburzeniami pracy nerek, zakwaszeniem, chorobami,
urazami, z przeciążeniem nerwowym, osłabieniem krążenia oraz wcześniejszymi kuracjami, które tylko pogłębiły chorobę. Nie można ustalić jakiegoś stałego porządku przyczyn, ale według Cayce'a każda z nich mogła
spowodować ucisk na nerwy odpowiedzialne za dostarczanie do oczu niezbędnych składników odżywczych,
spowalniając w rezultacie wydalanie toksyn z okolicy gałek ocznych i pozwalając na rozwinięcie się stanu zapalnego.
LECZENIE
Częstą metodą leczenia, którą Cayce pominął zaledwie w trzech przypadkach, było nastawianie kręgosłupa i/lub masaż. Równie często sugerował elektroterapię, najczęściej w postaci Mokrego Ogniwa, promieni fioletowych (na kręgosłup) i zabiegów "radioaktywnych". W ponad połowie przypadków kładł nacisk na odżywianie, szczególnie podkreślając zrównoważoną dietę i pokarmy o właściwościach przeczyszczających. Równie
często polecał miejscowe zabiegi łagodzące stan zapalny, z zastosowaniem kwasu bornego, Glikotymoliny,
zimnych kompresów oraz kropli do oczu. W kilku przypadkach polecał pobudzanie wydalania za pomocą
środków przeczyszczających, płukania okrężnicy albo lewatyw. Kilku pacjentom doradzał wypoczynek w przyćmionym świetle i unikanie przemęczania oczu, szczególnie po pracy wymagającej skupienia, w bardzo jasnym lub słabym świetle.
Opis przypadku
Niemal połowa pacjentów, którzy otrzymali odczyty poświęcone zapaleniu tęczówki, zgłosiła pewną poprawę po zastosowaniu się do porad Cayce'a. Lekarz pacjentki (przypadek numer 934) był poruszony jej powrotem do zdrowia. Z raportów wynika, że kiedy poszła do niego na zabiegi nastawiania kręgosłupa, była niemal
ślepa, a jej oczy całkowicie pokrywała biała błonka. Jednakże po kilku zabiegach oczy chorej odzyskały przejrzystość. W niewiele ponad rok po pierwszym odczycie kobieta zgłosiła, że oczy się oczyściły. Pozostała tylko
niezauważalna, cienka błonka. Stan zapalny ustąpił. Typowe metody leczenia zapalenia tęczówki Cayce
przepisał pacjentce z przypadkiem oznaczonym numerem 1267, 52-letniej kobiecie cierpiącej na ogólne wyczerpanie energii w wyniku podwichnięć kręgosłupa w wyższym odcinku piersiowym i szyjnym. Podwichnięcia
hamowały dopływ krwi do głowy, prowadząc do powstania stanu zapalnego, rozciągnięcia i zduszenia nerwu
wzrokowego, stopniowo osłabiając widzenie w obu oczach.
Cayce zalecił najpierw zabiegi osteopatyczne, szczególnie w okolicach objętych chorobą, stymulujące
wszystkie nerwy i mięśnie związane z oczami oraz koordynujące niższy odcinek kręgosłupa w celu ułatwienia
wydalania. Zabiegi miały być wykonywane dwa – trzy razy w tygodniu, przez trzy tygodnie. Po dziesięcioczternastodniowym okresie odpoczynku, nastąpić miała kolejna dwutygodniowa seria zabiegów oraz następna seria po następnym okresie odpoczynku. W okresach odpoczynku Cayce doradzał stosowanie zabiegów
"radioaktywnych" oraz w co trzecim zabiegu promieni fioletowych. Ostatnie zabiegi dotyczyć miały głowy, szyi
i całego kręgosłupa. Miały być delikatne i trwać tylko trzy do pięciu minut. Jako środek do przemywania oczu
Cayce przepisał rozcieńczony roztwór Glikotymoliny. Dwa razy w tygodniu przed snem pacjentka miała przy-
203
kładać na oczy okłady z ziemniaków przez co najmniej dziesięć minut, a po ich usunięciu przemyć oczy.
W przerwach Cayce zalecał płukanie okrężnicy przy użyciu na przemian soli i sody rozpuszczonych w wodzie. Do wody należało dodawać Glikotymolinę dla zapobieżenia zapaleniu i wspomożenia wydalania.
Chociaż w przypadku tej chorej niedostępne są raporty uzupełniające, listy od pacjentki wskazują, że zaakceptowała odczyt i planowała wykorzystać rady Cayce' a.
ZAPALENIE UCHY∏KA
Objawy kliniczne zapalenia uchyłka mogą się różnić w zależności od stopnia nasilenia procesu zapalnego.
Do symptomów może należeć ból i skurcze po lewej stronie podbrzusza, dreszcze, gorączka oraz objawy zapalenia otrzewnej. Zapalenie uchyłka jest powikłaniem choroby tego odcinka jelita, występującej najczęściej
w podeszłym wieku i mogącej przebiegać całkowicie bezobjawowo. Edgar Cayce udzielił ogółem pięciu odczytów poświęconych zapaleniu uchyłka, dla trzech osób w wieku około pięćdziesięciu lat.
We wszystkich przypadkach rozpatrywanych przez Cayce'a, diagnozy zdawały się obracać wokół problemów związanych z krążeniem limfy, takich jak nadmierna produkcja śluzu i stany zapalne. W dwóch przypadkach stwierdził, że przyczyną zapalenia uchyłka było nadmierne nagromadzenie w ustroju toksyn, które podrażniały ściany jelit i powodowały gromadzenie się śluzu. W jednym przypadku przyczyną choroby było osłabienie wydalania, w innym choroba stanowiła wynik zaburzeń w ośrodkowym układzie nerwowym.
LECZENIE
Metody zalecane przez Cayce'a w leczeniu zapalenia uchyłka były konsekwentne we wszystkich przypadkach. Wszystkim trzem pacjentom Cayce udzielił specjalnych porad na temat diety. W odczytach dla dwóch
innych osób kładł duży nacisk na spożywanie surowych warzyw i owoców, a także picie wszelkiego rodzaju
soków. (Nawiasem mówiąc, rada ta stoi w bezpośredniej sprzeczności z ortodoksyjnymi metodami leczenia
tej choroby, gdzie zazwyczaj zaleca się unikanie wszelkich surowych pokarmów oraz innych źródeł niestrawnych części pożywienia.) We wszystkich przypadkach Cayce zalecał także łagodne lewatywy lub płukanie
okrężnicy dla oczyszczenia jelit z toksyn i usunięcia substancji nagromadzonych w uchyłku. Dwóm osobom
polecał masaże w celu rozluźnienia ciał i pobudzenia krążenia. Masaż dotyczyć miał szczególnie niższej połowy kręgosłupa. W jednym przypadku Cayce wspomniał o mieszance oliwy z oliwek i olejku arachidowego.
Dwukrotnie zalecił działanie na kręgosłup światłem ultrafioletowym. Zabiegi te rozpocząć się miały od bardzo krótkich naświetlań, podczas których źródła światła znajdować się miało w odległości około metra od ciała. Także dwukrotnie Cayce zalecił okłady na brzuch i okolice krzyża z użyciem oleju rycynowego i Glikotymoliny. W najostrzejszym przypadku choroby, dla złagodzenia bólu, na brzuch, aż do polepszenia się stanu pacjenta, przykładany miał być roztwór nalewki z opium.
Opis przypadku
Z raportów wynika, że dwie spośród trzech osób, które otrzymały odczyt poświęcone zapaleniu uchyłki, zastosowały się do udzielonych w nich porad i uzyskały pozytywne wyniki. Jedna z nich, 55-letni mężczyzna
(numer w katalogu 3079) otrzymała trzy odczyty poświęcone tej chorobie. Jej objawami było w jego przypadku obrzmienia brzucha, a także inne dolegliwości. W pierwszym odczycie Cayce stwierdził, że wskutek nagromadzenia toksyn we krwi oraz niedostatecznego wydalania odpadów z okrężnicy, powstało napięcie i usztywnienie w lędźwiowym odcinku kręgosłupa oraz w niższych krę gach piersiowych. W całym podbrzuszu, plecach i kończynach pojawiło się zapalenie pochodzenia limfatycznego, które prawdopodobnie doprowadziło do
zapalenia uchyłki. Na początek Cayce zalecił przyjmowanie przez dwa tygodnie przed śniadaniem jednej kropli Atomidiny rozpuszczonej w połowie szklanki wody. Przez dziesięć kolejnych wieczorów pacjent miał przyjmować roztwór złota i sody. Przez cały ten czas raz w tygodniu należało robić płukanie okrężnicy, a co wieczór – masaż całego kręgosłupa (szczególnie zaś odcinka krzyżowego i lędźwiowego) przy użyciu mieszanki
olejku arachidowego i oliwy z oliwek.
Cayce przepisał też specjalną sześciodniową dietę opartą na sokach. Pierwsze o dnia pacjent miał pić tyl-
204
ko sok z arbuzów drugiego – z marchwi i sałaty, trzeciego – z wołowiny, czwartego – z selera i sałaty, piątego
– ze świeżych jabłek, a szóstego – ze świeżych grapefruitów. Późniejsza dieta zawierać miała dwa-trzy razy
w tygodniu soki z owoców morza i buliony. Cayce zalecał także duże ilości kukurydzianego chleba i niewielkie
ilości drobiu, na przykład kurcząt oraz żucie miękkich kostek drobiowych. Nie polecał białego pieczywa.
Podczas drugiego odczytu Cayce zauważył poprawę stanu zdrowia mężczyzny, ale ostrzegał przed przeciążeniem organizmu. Zalecił okłady na krzyż z Glikotymoliny mające zmniejszyć uciski. W trzecim odczycie
doradzał mężczyźnie ograniczenie ilości i częstości przyjmowania roztworu złota i sody, a także ponowne zastosowanie Atomidiny, w okresach odpoczynku od leczenia złotem. Polecał kontynuowanie wcześniej zleconych metod leczenia. W okresie od pierwszego do trzeciego odczytu chory doświadczał stałej poprawy stanu
zdrowia, a w ostatnim raporcie zauważył, że czuje się znacznie lepiej, a obrzęk i ból ustąpiły.
ZAPALENIE WÑTROBY
Zapalenie wątroby będące chorobą zakaźną, może być przenoszone na rozmaite sposoby, na przykład
przez zainfekowane pożywienie lub transfuzję krwi. Do objawów choroby zalicza się utratę apetytu, nudności,
gorączkę, ból w okolicy wątroby oraz jej powiększenie. W przypadku utrzymywania się choroby, może wystąpić żółtaczka oraz gwałtowna utrata wagi i sił. Pomimo że wyróżniamy dwa odrębne rodzaje zapalenia wątroby, trudno dziś wydedukować, którego rodzaju z nich dotyczyły odczyty.
Edgar Cayce udzielił czternastu odczytów dla trzynastu osób cierpiących na zapalenie wątroby. Wiek pacjentów wahał się od roku do sześćdziesięciu ośmiu lat. W pięciu przypadkach za przyczynę choroby Cayce
uznał osłabienie wydalania, które często prowadziło do spowolnienia pracy wątroby, co z kolei powodowało
zapalenie tego narządu. W czterech przypadkach Cayce stwierdził, że źródłem choroby było zapalenie pęcherzyka żółciowego, prowadzące do zaburzeń przyswajania. W dwóch przypadkach przyczyną choroby była
infekcja przeniesiona z innych źródeł. W jednym przypadku Cayce wspomniał o wadliwym krążeniu w okolicy
wątroby, a w innym o zaburzeniach funkcjonowania gruczołów.
LECZENIE
Najczęstsza kuracja polegała na zastosowaniu środków pobudzających wydalanie oraz rozmaitych okładów. Obie metody leczenia Cayce wymienił osiem razy. Jedna i druga miała za zadanie oczyszczenie okolic
wątroby z nadmiar toksyn. Cayce najczęściej zalecał okłady z oleju rycynowego. Raz wspomina o okładach
z dziewanny. Okłady umieszczane miały być w poprzek dolnej część brzucha, oraz w okolicy nerek. Środkami
wspomagającymi wydalanie zalecany mi przez Cayce'a, było płukanie okrężnicy i wysokie lewatywy wykonywane przy użyciu różnych roztworów zawierających sól i sodę. Do ostatniego płukania okrężnicy wykorzystywano litr wody zawierający jedną łyżeczkę Glikotymoliny. Niekiedy Cayce zalecał również środki przeczyszczające i toniki. Jednym z rekomendowanych leków przeczyszczających była: "Castria w ilości pozwalającej
na dokładne zadziałanie; czyli pół łyżeczki co godzinę, do momentu aż wyższy odcinek jelit zostanie gruntownie oczyszczony". W sześciu przypadkach Cayce polecał zmianę diety, podkreślając znaczenie pokarmów alkalizujących, szczególnie owoców, warzyw i ich soków. Ograniczy należało jedzenie mięsa, a czasami w ogóle go unikać, z wyjątkiem wywaru z wołowiny. W niektórych przypadkach Cayce doradzał rozgotowywanie potraw do momentu kiedy organizm zacznie przyswajać pokarmy w normalny sposób.
Sześciu osobom Cayce doradzał wykonywanie masaży, z wykorzystaniem różnorodnych substancji, takich
jak masło kakaowe i mieszanki olejowe. Masaże miały pobudzać krążenie w okolicy wątroby, oraz oczyszczać
ją i otaczające narządy z toksyn.
Opis przypadku
Spośród trzynastu pacjentów, którzy otrzymali odczyty poświęcone zapaleniu wątroby, pięciu zgłosiło pozytywne wyniki zastosowania się do zaleceń pochodzących z odczytów. Nie nadesłano żadnych negatywnych
raportów. Interesujący był przypadek 60-letniej pacjentki oznaczony numerem 3670, która otrzymała jeden
odczyt poświęcony zapaleniu wątroby. Za główną przyczynę choroby Cayce uznał zapalenie pęcherzyka żół-
205
ciowego. Uniemożliwiło ono prawidłowe przyswajanie substancji odżywczych, pozbawiając organizm energii.
Cayce zalecił przykładanie na okolicę pęcherzyka żółciowego i wątroby gorących okładów z oleju rycynowego. Zabiegi trwające godzinę miały być robione rano, po południu i wieczorem, do czasu polepszenia się
stanu zdrowia. Na flanelę należało przykładać poduszkę elektryczną ogrzewającą okład. Po każdym okładzie
wykonywany miał być delikatny masaż neuropatyczny lub osteopatyczny. Nie służyły one korygowaniu zmian,
ale odprężeniu ciała pacjentki. Następnie należało robić delikatny masaż brzucha w okolicy przewodu żółciowego, wykorzystując w tym celu masło kakaowe.
Po wykonaniu pierwszego okładu pacjentka miała przyjąć doustnie pół łyżeczki oliwy z oliwek. Należało to
powtarzać co godzinę, z wyjątkiem czasu snu. Stosowanie okładów, masaży i oliwy z oliwek chora miała kontynuować do chwili oczyszczenia organizmu. Jej dieta składać się miała z pokarmów odżywczych, takich jak
zupy jarzynowe i owocowe oraz wywary z wołowiny. Nie należało jeść ryżu, ale jeśli pacjentka miała ochotę,
mogła dodawać do rosołu kaszę jęczmienną. Do zup mogła także dodawać ziemniaki, marchew i buraki. Cayce polecał sok z buraków, nie zabraniał picia herbaty i kawy, ale tylko bez mleka. Pacjentka przesłała kilka raportów, z których wynikało, że wraz z rodziną zastosowała się do wszystkich sugestii Cayce'a. Zapalenie pęcherzyka żółciowego, a także późniejsze zapalenie wątroby ustąpiło, i chora całkowicie powróciła do zdrowia.
ZAPALENIE WYROSTKA ROBACZKOWEGO
Choroba ta często występuje w postaci ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego. Rozpoczyna się gwałtownie, a do jej objawów należy ból po prawej stronie podbrzusza, spadek łaknienia, nudności, a następnie
niewysoka gorączka i wzrost liczby leukocytów. Co najmniej pięćdziesiąt osób otrzymało odczyty poświęcone
zapaleniu wyrostka robaczkowego lub skłonnościom do tej choroby, a także innym, powiązanym z nią zaburzeniom. Poniższe podsumowanie opiera się na trzydziestu czterech odczytach udzielonych dwudziestu sześciu osobom chorym na zapalenie wyrostka. Chociaż Cayce nie w każdym przypadku omawiał przyczyny
choroby, w ponad połowie odczytów wspominał o osłabieniu wydalania, będącym często stanem przewlekłym. Uważał, iż ten czynnik jest głównym powodem powstawania choroby. Cayce utrzymywał, że osłabienie
wydalania prowadzi do zastoju i gromadzenia się toksyn w wyrostku robaczkowym, kątnicy i w wyższych partiach okrężnicy, co wiedzie następnie do stanu zapalnego i poważnej choroby.
Pozostałymi dwoma najczęściej wymienianymi przyczynami choroby były niewłaściwe krążenie i skrzywienia kręgosłupa. Inne czynniki różniły się w poszczególnych przypadkach choroby. W większości przypadków
występowało połączenie dwóch lub więcej przyczyn.
LECZENIE
Cayce zalecał rozmaite metody leczenia zapalenia wyrostka robaczkowego, od środków przeczyszczających, po operacyjne usunięcie wyrostka. Pomimo że lekarze często polecali operację, Cayce uznał, iż nie była ona konieczna we wszystkich przypadkach z wyjątkiem trzech, pod warunkiem, że natychmiast i z wiarą zastosuje się jego kurację. Miała ona pomóc organizmowi wchłonąć i wyeliminować przyczynę zapalenia, pozwalając jelitom powrócić do normalnego funkcjonowania. Jednakże Cayce ostrzegał kilkoro pacjentów, by
bacznie obserwowali temperaturę ciała, i zalecał operację w przypadku, gdyby zauważyli jej wzrost. Kuracja
Cayce'a koncentrowała się głównie na metodach zwiększających wydalanie, korygujących dietę, na okładach,
masażach i zabiegach na kręgosłupie.
W dwudziestu dwóch przypadkach dla pobudzenia wydalania przepisał środki przeczyszczające, płukanie
okrężnicy lub lewatywy, a czasami jedno i drugie. Najczęstszymi specyfikami przeczyszczającymi były: oliwa
z oliwek, Castoria, mleczko bizmutowe i leki na bazie ambrozji. Oliwa z oliwek mogła być przyjmowana w małych dawkach, często w ciągu dnia lub w dużej ilości (zazwyczaj pół filiżanki). Ambrozję Cayce zasadniczo
przepisywał w postaci toniku, którego składniki i sposób stosowania różniły się w zależności od pacjenta.
U pacjentów, u których wcześniej występowały zaparcia, Cayce zlecał płukanie okrężnicy lub lewatywy. Czasami należało je stosować wraz ze środkami przeczyszczającymi, czasami zaś osobno. Do wody używanej
przy lewatywach dodawano zazwyczaj soli i sody oczyszczonej. (Trzeba nadmienić, że wielu lekarzy uważa,
iż w przypadku podejrzenia o zapalenie wyrostka robaczkowego należy kategorycznie unikać jakichkolwiek
206
środków przeczyszczających.) W ponad 60% przypadków Cayce polecał dietę. Osobom cierpiącym na
ostrzejsze dolegliwości zalecał dietę płynną lub półpłynną, składającą się głównie z wywarów z wołowiny, soków owocowych i jarzynowych. Dwukrotnie polecał winogrona i sok winogronowy. Aby uniknąć przeciążania
organizmu, dieta miała pozostać lekkostrawna do chwili, gdy minie złe samopoczucie. Później pacjenci mieli
jeść łagodne, alkalizujące, lekkostrawne potrawy, wraz ze wzrostem sił stopniowo dodając do diety wątróbkę
i inne pokarmy wzmacniające organizm. Cayce nie zalecał dużych ilości mięsa i tłuszczów. Unikać należało
potraw smażonych i wieprzowiny, zazwyczaj przez okres od sześciu miesięcy do dwóch lat. W dziewięciu
przypadkach Cayce zalecał również wykonywanie rozmaitych okładów. Najczęściej polecał okłady z oleju rycynowego, soli Epsom i z winogron. Okłady z oleju rycynowego miały niwelować przekrwienie w okolicy żołądka i jelit. Ich celem było "zmniejszenie napięcia w tej okolicy i działanie jako leczniczy środek drażniący,
stosowany wewnętrznie" (562-1).
Okłady z winogron wykonywane w tej samej okolicy przygotowywano, miażdżąc winogrona z gatunku
Concord, a następnie umieszczając masę pomiędzy kawałkami materiału, warstwą o grubości co najmniej 1
cm. Okłady należało pozostawić na minimum dwie godziny dziennie, w tym czasie zmieniając okład jeden raz.
(Wielu lekarzy uważa, iż w razie podejrzenia zapalenia wyrostka robaczkowego trzeba kategorycznie unikać
jakichkolwiek zabiegów rozgrzewających brzuch. Okłady z oleju rycynowego, jeśli uzna się ciepło za czynnik
niepożądany, można stosować bez rozgrzewającej wyściółki.) W niemal połowie przypadków Cayce zalecał
nastawianie kręgosłupa. Chociaż czasami sugerował ogólne masaże, większość zabiegów koncentrowała się
na okolicy lędźwiowej i piersiowej kręgosłupa; często wspominał o czwartym kręgu lędźwiowym oraz ósmym
i dziewiątym piersiowym. Często doradzał też masaże pozostałych kręgów.
W kilku przypadkach polecał masaże lub nacierania, podając instrukcje dostosowane do indywidualnych
potrzeb pacjenta. Zabiegi te były ogólne, lub dotyczyły ściśle wyodrębnionych obszarów ciała. Przy masażu
wykorzystywano takie substancje jak alkohol etylowy (na kręgosłup w celu zmniejszenia temperatury), olejek
arachidowy, i połączenie oliwy z oliwek z nalewką z mirry.
Opis przypadku
Od osób, które dokładnie zastosowały się do zaleceń Cayce'a przy leczeniu zapalenia wyrostka robaczkowego, otrzymano wiele pozytywnych raportów. Ośmiu pacjentów całkowicie powróciło do zdrowia, bez potrzeby uciekania się do ingerencji chirurgicznej, czterej inni zgłosili ustąpienie objawów choroby. Pacjenci w przypadku których operacja była konieczna, powrócili po niej do zdrowia.
Typowym przykładem był pacjent z przypadkiem oznaczonym numerem 1003, 25-letni mężczyzna, który
zamówił odczyt z powodu silnego bólu w prawym boku. Cayce stwierdził u niego zastój we wstępującej części
okrężnicy, będący powodem tworzenia się toksyn, które z kolei gromadziły się w ustroju. Objawiało się to wysypką, przebarwieniami i krostkami na skórze. Dodatkowym czynnikiem sprzyjającym powstawaniu choroby,
był ucisk w okolicy kości ogonowej wywołany skrzywieniem lędźwiowego odcinka kręgosłupa. W odczycie
Cayce ostrzegał, że najniebezpieczniejszym z obecnie istniejących schorzeń było zapalenie kątnicy (początek okrężnicy). Dodawał jednak, iż choroba ta może zostać złagodzona, jeśli pacjent będzie leczony w prawidłowy sposób.
Dla zmniejszenia bólu Cayce zalecił smarowanie okolic niższego odcinka kątnicy oraz wstępującego odcinka okrężnicy mieszanką nalewki z opium i tojadu w proporcji 3:1. Następnie na cztery do pięciu godzin nakładano okłady z oleju rycynowego. Zabiegi te trzeba było rozpocząć natychmiast i powtórzyć następnego
dnia. Do innych zaleceń należało wykonywanie zabiegów osteopatycznych w okolicy lędźwiowej, krzyżowej
i guzicznej kręgosłupa, stosowanie lekkostrawnej diety, złożonej głównie z soków owocowych i niewielkich ilości wywarów z wołowiny oraz doustne przyjmowanie pół szklanki oliwy z oliwek dla pobudzenia wydalania.
Gorąco polecany był także wypoczynek.
Cayce ostrzegał w odczycie, że jeśli wzrośnie temperatura ciała pacjenta, będzie to oznaczało, iż istniejący stan zapalny wymaga operacji. Tak się jednakże nie stało. Następnego dnia po odczycie chory nie odczuwał już bólu. Cztery dni później wrócił do pracy. Nigdy nie zgłosił nawrotu choroby.
207
ZAPALENIE ˚Y¸
Zapalenie żył charakteryzuje się rozszerzeniem i sękowatością części żył Zapalenie żyły może w końcu
doprowadzić do powstania skrzepu i stworzyć ryzyko zablokowania żyły. Edgar Cayce udzielił ogółem siedmiu
odczytów dla sześciu pacjentów z zapaleniem żyły lub schorzeniami pokrewnymi. Najmłodszy pacjent był
dzieckiem najstarszy liczył sobie siedemdziesiąt trzy lata. Główną przyczyną schorzenia było zaburzenie układu krążenia. W czterech odczytach Cayce wspominał o takich przyczynach jak zakażenie, nieprawidłowy dostawy krwi i przeciążenie układu limfatycznego. Czynnikami dodatkowy w trzech przypadkach było nieprawidłowe wydalanie i kłopoty z kręgosłupem zwłaszcza w jego niższych partiach. W dwóch przypadkach z chorobą wiązało się także ogólne przemęczenie organizmu i zaburzenia endokrynologiczne.
LECZENIE
Sposoby leczenia zalecone przez Cayce'a znacznie się od siebie różnił. W czterech przypadkach Cayce
zalecał przestrzeganie diety, z podkreślenie produktów alkalicznych i łatwoprzyswajalnych takich jak owoce
i warzywa. Należało unikać mięsa lub jeść je w umiarkowanych ilościach. Aby złagodzić zapalenie żył,
w trzech przypadkach Cayce zalecił różne; rodzaju okłady i kataplazmy. Kataplazmy z dziewanny doradził
dwukrotnie, natomiast z babki zwyczajnej i soli emskiej po jednym razie. Wspomniał również o innych sposobach leczenia miejscowego. Dwukrotnie mówił także o kilku innych sposobach leczenia. Zabiegi kręgarskie
i masaże doradzał, aby złagodzić napięcie, poprawić krążenie i ogólnie zrelaksować ciało.
Leczenie elektroterapią typu "fioletowe promienie" wskazywał jako środek prowadzący do pobudzenia krążenia powierzchniowego. Hydroterapia miała celu usprawnienie eliminacji toksyn poprzez pory skóry. Medycyna homeopatyczna powinna okazać się pomocna w zmniejszeniu opuchlizny – w jednym z odczytów Cayce
doradził środek homeopatyczny o nazwie Cimex Lectularius
Opis przypadku
Trzech z sześciu pacjentów, którzy otrzymali odczyty dotyczące zapalenia żył, uzyskało pozytywne rezultaty leczenia. Jednakże omawiana historia choroby przypadku 944, w której brak późniejszych przekazów, pomogła innemu pacjentowi, który zastosował się do jej porad. Przypadek 944 dotyczył 65-letniej kobiety, która
otrzymała jeden odczyt dotyczący zapalenia żył. Zastój w dostawach krwi spowodował przyrost toksyn w organizmie, wraz z podwichnięciem w partii ogonowej, powodując zapalenie żył. Ponadto pacjentka cierpiała na
otwarte rany na kończynach. Pierwszym zaleceniem Cayce'a było zażywanie Alcaroidu po posiłkach, by oczyścić i zalkalizować organizm. Po dwóch dniach leczenia Alcaroidem i dwóch dniach przerwy, zalecono przyjmowanie przez tydzień Caroidu i tabletek soli gorzkiej, także po jedzeniu. Później przepisano serie płukań
okrężnicy. Po tygodniu należało rozpocząć masaże niższych partii kręgosłupa, z użyciem mieszanki baraniego łoju, olejku terpentynowego, olejku kamforowego i benzoesu, a po nich gorące okłady z soli emskiej. Dla
wzmocnienia układu nerwowego i pobudzenia krążenia Cayce zalecił stosowanie "fioletowych promieni" co
wieczór, od pięciu do dziesięciu minut. Dieta miała być alkaliczna, z dużą ilością owoców i warzyw, a małą ilością potraw smażonych i mięsa. Otarcia skóry powinny być leczone mieszanką jednej uncji Iodexu i dziesięciu
gramów (0,0648 g) aktywnego popiołu. Na zakażone i oczyszczone powierzchnie Cayce polecał użycie Cuticura Salve. Doradzał także noszenie elastycznej pończochy ochraniającej chore żyły.
ZAWROTY G∏OWY
Ludzie cierpiący na zawroty głowy często doświadczają uczucia osłabienia, co czasem wiąże się z nudnościami lub bólami głowy. Edgar Cayce udzielił po jednym odczycie czterem dorosłym pacjentom stwierdzając,
że zawroty głowy wyniknęły z przeciążenia układu nerwowego poprzez stres i przepracowanie. Ubocznie wystąpiły również inne zaburzenia w rodzaju złego wydalania, anemii, zatrucia krwi, zaburzeń emocjonalnych
i przekrwienia organizmu.
208
LECZENIE I OPISY PRZYPADKÓW
Ponieważ w każdym z czterech przypadków zalecenia lecznicze Cayce'a nieco się różniły, pokrótce omówimy wszystkie przypadki. Leczenie przypadku z numerem 294 obejmowało masaże elektryczne, codzienne
nacierania oliwą z oliwek oraz codzienne dawki wzmacniającej wołowiny, żelaza i wina Wyetha. Zalecano także częste kąpiele słoneczne i wypijanie od sześciu do ośmiu szklanek wody dziennie. Kąpiele słoneczne i picie dużej ilości wody polecano także w przypadku 8 dotyczącym mężczyzny w starszym wieku. Cayce doradzał tu także zabiegi kręgarskie, ćwiczenia na powietrzu i nieokreślonego rodzaju elektroterapię, prawdopodobnie Ogniwo Mokre. W przypadku 5301, dotyczącym 42-letniej kobiet Cayce przepisał co rano łyżeczkę soli Eno przez pięć dni z rzędu, a po dwóch tygodniach przerwy wznowienie leczenia. Zalecał także Ogniwo Mokre z chlorkiem złota, stosowane przez trzydzieści minut dziennie, a później ogólny masa W przypadku 86,
który dotyczył 70-letniej kobiety, leczenie obejmowało serię dwóch zabiegów kręgarskich w tygodniu, a ponadto naświetlania lampą kwarcową dwa razy w tygodniu. Leczenie miało skorygować naciski na kręgosłup
i ustalić zdrowe wibracje ciała. Zalecano również utrzymanie diety alkaliczni i sporadycznie płukanie okrężnicy. Po zastosowaniu się do rad Cayce'a, pacjentki (5301 i 86) poinformował o poprawie zdrowia.
ZESPÓ∏ MENIERA –
ZAWRÓT G∏OWY POCHODZENIA USZNEGO
Choroba Meniera charakteryzuje się głuchotą, zawrotami głowy i dzwonieniem w uszach. Innymi często
występującymi objawami są nudności, wymioty pocenie się, oscylująca utrata słuchu, a czasem migrenowe
bóle głowy. Chociaż Cayce w wielu odczytach komentował zawroty głowy, tylko w dwóch przypadkach zostały one zdiagnozowane jako zespół Meniera. Z poniższego podsumowania jasno wynika, że Edgar Cayce podkreślał w swojej kuracji nie tylko wagę prawidłowej diety, ale także kładł nacisk na inne istotne okoliczności.
LECZENIE I OPIS PRZYPADKÓW
44-letnia pacjentka, której przypadek oznaczono numerem 189, oprócz zespołu Meniera cierpiała na toksemię i skłonności do nadciśnienia. Objawawem choroby były napadowe zawroty głowy, silne bóle i niestrawność kwasowa. W swoim odczycie Cayce dość szczegółowo opisał dynamikę tej choroby, twierdząc, że jej
przyczyną były głównie zaburzenia krążenia łączące się z niedoborem jodu.
Spytany o związek pomiędzy płynami obecnymi w uchu a równowagą organizmu, Cayce odpowiedział:
"Utrzymują równowagę, jak regulator w silniku zachowują równowagę, jakby było się na rolkach i w ruchu; pomagają w utrzymaniu równowagi działań całego organizmu. Stąd biorą się zawroty głowy, brak równowagi
układu krążenia i wszystkie te zaburzenia" (189-6). Cayce zalecił zażywanie Atomidiny w celu uzupełnienia poziomu jodu. Pacjentka miała przyjmować jedną kroplę leku rozpuszczoną w połowie szklankę wody, co rano
przed posiłkiem przez pięć dni. Po pięciodniowym okresie odpoczynku lek podawany miał być przez kolejnych
pięć dni itd. W pewnych odstępach czasu Cayce zalecił płukanie okrężnicy dla odciążenia wątroby i serca.
Oprócz tego zalecał przestrzeganie wyrównanej, mniej kwasowej, przeczyszczającej diety bogatej w surowe warzywa. Ze względu na zakwaszenie unikać należało połączeń cytrusów i skrobi. Cayce doradzał kobiecie, by w trakcie ataków choroby jadła tylko płynne lub półpłynne pokarmy oraz pełnoziarniste produkty będące źródłem witamin z grupy B. Unikać miała potraw zawierających zbyt dużą ilość soli.
Aby przeciwdziałać nudnościom, Cayce zalecał spożywanie posiłków w niewielkich ilościach oraz zażywanie po jedzeniu Alcaroidu, szczególnie jeśli częścią posiłku były tłuste pokarmy. Jako najlepszą gimnastykę
polecał spacery. Za pomocne uważał też pasywne formy gimnastyki, takie jak zabiegi osteopatyczne i masaże. W kilka tygodni później kobieta zgłosiła, że chociaż była bardzo aktywna, czuła się dobrze. Około siedem
miesięcy później zamówiła kolejny odczyt, gdyż znów (lub nadal) odczuwała zawroty głowy i inne dolegliwości. Co ciekawe, Cayce stwierdził, że zawroty głowy nie były już skutkiem choroby Meniera, ale wynikiem
"próby pracy wątroby obciążonej naciskiem wytwarzanym w dwunastnicy, w miejscu jej ujścia do jelita czczego" (189-7). Stwierdził, iż dolegliwości pacjentki są częściowo pochodzenia gruczołowego, sugerując, że cho-
209
ra może być w okresie klimakterium. Tym razem w skład zaleconej kuracji weszła hydroterapia, masaże osteopatyczne, stosowanie Alcaroidu po posiłkach, a niekiedy mleczka bizmutowego z pepsyną mleczanową.
Cayce raz jeszcze udzielił ogólnych zaleceń dietetycznych. W dwa miesiące później, po wielu zabiegach pacjentka zgłosiła, że zawroty głowy całkowicie ustąpiły.
Z¸AMANIA I ZWICHNI¢CIA
Złamania i zwichnięcia są uszkodzeniami mięśni, torebek stawowych i kości w organizmie. Złamania mogą
być drobne lub ciężkie, od niewielkich pęknięć kości po skomplikowane przypadki, w których kość wystaje
przez skórę. Zwichnięcia są wynikiem wywichnięcia lub skręcenia stawu, z częściowym rozerwaniem torebki
stawowej. Pojawić się może zsinienie lub czerwonawe przebarwienie będące wynikiem uszkodzenia naczyń
krwionośnych.
Edgar Cayce udzielił ogółem czterdziestu siedmiu odczytów poświęconych rozmaitym rodzajom złamań
i zwichnięć. Odbiorcami były trzydzieści cztery osoby, w wieku od czternastu do osiemdziesięciu trzech lat.
LECZENIE
Cayce podawał w odczytach konsekwentne metody leczenia zwichnięć i złamań. Główną metodą zalecaną
w dwudziestu trzech przypadkach były masaże lub okłady na okolicę zranienia. Do okładów często używano
roztworu octu jabłecznikowego, którym nasączano opatrunki umieszczane na uszkodzone części ciała.
Edgar Cayce zalecał również mieszankę oliwy z oliwek i nalewki z mirry oraz inne mieszanki bazujące na
olejkach. W odczycie 326-5 Cayce podaje skład płynu do masażu o ogólnym zastosowaniu, który jego zdaniem jest pomocny w przypadku bólu pleców, zwichnięć, naderwań i stłuczeń: "Do jedne uncji1 oliwy z oliwek
dodaj dwie uncje białego oleju rosyjskiego, pół uncji nalewki z benzoesu, sześć uncji nafty oczyszczonej, pół
uncji oczaru i dwadzieścia minimów2 olejku sasafrasowego".
W dwunastu przypadkach, aby przyspieszyć gojenie w uszkodzonej okolicy Cayce polecał rozmaite rodzaje elektroterapii, a najczęściej wspominał o promieniach fioletowych, zaś czasami o świetle ultrafioletowym
i podczerwieni. Dziesięciu osobom udzielił porad na temat pokarmów dostarczających elementów niezbędnych w procesie gojenia. Często zalecał jedzenie zawierające dużo składników mineralnych, szczególnie
wapnia, żelaza i fosforu. Polecał pokarmy wzbogacające krew, takie jak świeże owoce i ich soki, seler, sałatę
i marchew. Odradzał wołowinę i potrawy smażone.
W siedmiu przypadkach Cayce doradzał nastawianie kręgosłupa, w celu wspomożenia koordynacji organizmu i pobudzenia jego naturalnych zdolności do uzdrawiania. Zalecał też środki miejscowe, w czterech przypadkach dwuchlorek rtęci i jod. Równie często polecał środki przeczyszczające, takie jak lewatywy, mleczko
magnezjowe i miejscowe okłady z użyciem na przykład dziewanny. W dwóch przypadkach zalecał operację
chirurgiczną. Niekiedy doradzał wypoczynek i gimnastykę sugerując, że w takich przypadkach pomiędzy jednym a drugim należy zachować równowagę.
___________________
1. jedna uncja = 31,1 g
2. jeden minim = 0,06 ml – (przyp. tłum.).
Opis przypadku
Raporty uzupełniające przesłane przez pacjentów były w podobnych przypadkach wyjątkowo pozytywne.
Siedemnaście osób zaobserwowało korzystne wyniki zastosowania się do porad udzielonych w odczytach.
Szczególnie interesujący przypadek oznaczony numerem 1771, dotyczył 24-letniej kobiety. Otrzymała ona
dwa odczyty poświęcone urazowi, jakiego doznała w wyniku wypadku.
Pacjentka miała złamanie rzepki kolanowej i zwichnięcie stawu kolanowego. Pierwszym zaleceniem Cayce'a było przykładanie na chorą nogę raz lub dwa razy dziennie, gorącego wilgotnego okładu. Doradzał także
masowanie kolana przy użyciu roztworu soli i octu jabłkowego. Jeśli masaż okazałby się zbyt bolesny, drugiego lub trzeciego dnia radził wykonanie naświetlań podczerwonym światłem. W odczycie tym odradzał też zbyt
210
forsowne gimnastykowanie kolana. Podczas drugiego odczytu przeznaczonego dla tej pacjentki Cayce zasugerował wykorzystanie mieszanki olejowej, która co rano miała być wmasowywana w kolano. Mieszanka
miała się składać z czterech uncji olejku arachidowego, dwóch uncji olejku z igieł sosnowych, jednej uncji
olejku sasafrasowego i jednej łyżki stołowej lanoliny. Kobieta zastosowała się do porad Cayce'a, a następnie zgłosiła, że ból ustąpił, a kolano goiło się dobrze.
ZW¢˚ENIE P¢CHERZA MOCZOWEGO – ZW¢˚ENIE DRÓG MOCZOWYCH
Zwężeniem pęcherza określa się nieprawidłowe zwężenie dróg moczowych spowodowane tworzeniem się zrostów lub odkładaniem nieprawidłowych tkanek. Edgar Cayce udzielił tylko dwóch odczytów
poświęconych temu zagadnieniu. 65-letniej kobiecie powiedział, że jej choroba spowodowana była ogólnym osłabieniem. Drugi pacjent otrzymał wiele odczytów poświęconych rozmaitym chorobom.
Pięć spośród nich wiąże się z kwestią zwężenia dróg moczowych. Mówiąc ogólnie, za główne przyczyny zwężenia dróg moczowych Cayce uważał stres i napięcie spowodowane innymi schorzeniami,
a także niepokój, zaburzenia wydalania oraz wcześniejsze kuracje. Do takich wniosków dochodzimy,
studiując liczne odczyty udzielone 63-letniemu mężczyźnie, pacjentowi z przypadkiem oznaczonym numerem 2504.
LECZENIE
Obie osoby wymienione przez Cayce'a w odczytach, cierpiące na zwężenie dróg moczowych, otrzymały inne zalecenia na temat metod leczenia choroby. W odczycie udzielonym 65-letniej kobiecie, Cayce
położył nacisk na dietę mającą stanowić integralną część kuracji. Dwa-trzy razy w tygodniu chora miała
jeść karczochy jerozolimskie. Na okolice objęte chorobą przykładać powinna rozcieńczoną Atomidinę.
Cayce przywiązywał dużą wagę do znalezienia specjalisty urologa dla tej pacjentki. 63-letniemu mężczyźnie Cayce zalecał okłady z oleju rycynowego i gorczycy. Poza tym pacjent miał powoli żuć lub ssać
kawałki żywicy wielkości ziarenka grochu. W okolicy cewki moczowej należało robić okłady z mieszanki
smalcu wieprzowego i terpentyny. W innym odczycie Cayce zalecał lewatywy ułatwiające wydalanie. Dla
zmniejszenia obrzęków polecał okłady z soli Epsom.
Opis przypadku
Po wstępnych odczytach mężczyzna (numer 2504) otrzymał kolejny, wskazujący na komplikacje
w postaci zapalenia gruczołu krokowego. Cayce zalecał w tym odczycie kontynuację wcześniejszego leczenia. W dziewięć dni później chory otrzymał następny odczyt, z którego wynikało, że jego stan nie ulegał poprawie, zaś przyczyną kłopotów były zaburzenia wydalania. Dla przywrócenia równowagi organizmu oraz zwiększenia wydalania, Cayce zalecił leczenie "radioaktywne".
W ostatnim odczycie dla tego pacjenta, Cayce zalecał dalsze stosowanie zabiegów "radioaktywnych"
oraz masaży, kąpieli parowych i środków poprawiających wydalanie. Mężczyzna (numer 2504) był
w szerokim zakresie leczony w szpitalu Cayce'a, ale nic nie wskazuje na to, że został wyleczony.
Z kolei z informacji kobiety wynikało, że odczyt dla niej przeznaczony nie przyniósł "żadnej pomocy"
(przypadek numer 1746). Jednakże pozytywny raport przesłała pewna kobieta, która zapoznawszy się
z poradami udzielonymi pacjentowi (numer 2504) przekazała je ojcu (numer 264), cierpiącemu na problemy z oddawaniem moczu. Przed zastosowaniem żywicy, nawet cewnikowanie nie prowokowało nerek
do działania, po kuracji nerki pracowały normalnie.
211
Ż
˚YLAKI
Żylaki to rozszerzenie lub obrzmienie żył spowodowane rozciągnięciem albo przerwaniem komórek tworzących ścianki żył. Najczęściej pojawiają się w kończynach dolnych i generalnie przypisuje się je złemu krążeniu lub zaburzeniom ciśnienia krwi kończyn dolnych. Żyły są zazwyczaj widoczne i tworzą niebiesko-czarne
lub nawet purpurowe przebarwienia pod powierzchnią skóry. Dolegliwość ta częściej występuje u kobiet, które były niegdyś w ciąży. Edgar Cayce udzielił trzydziestu czterech odczytów dotyczących w części lub w całości żylaków trzydziestu trzem pacjentom, przede wszystkim kobietom dojrzałym i starszym.
Cayce wskazał jeden lub więcej czynników sprawczych, które doprowadziły do powiększenia żył. W połowie przypadków za główną przyczynę uważał złe krążenie i problemy z ciśnieniem krwi. Ze złym krążeniem
często wiązały się zaburzenia w równowadze układu nerwowego spowodowane uciskami na kręgosłup lub
podwichnięciami, często odpowiadającymi za odchylenie impulsów nerwowych w nogach i w konsekwencji
spowolnienie krążenia w kończynach dolnych. W blisko 40% przypadków do kłopotów z krążeniem przyczyniło się złe wydalanie, które spowodowało nagromadzenie toksyn, a co za tym idzie nacisk na ścianki żył,
w końcu doprowadzając do ich zdegenerowania. W 20% przypadków ujawniła się infekcja organizmu, prawdopodobnie również związana z nagromadzeniem toksyn.
LECZENIE
W większości przypadków zalecenia lecznicze były podobne. W niemal 40% przypadków Cayce zalecił zabiegi kręgarskie, aby usunąć zatory impulsów nerwowych w kończynach dolnych. Generalnie zabiegi zalecał
mniej więcej dwa razy w tygodniu przez kilka godzin. W 35% przypadków zalecał masaże mieszanką olejków,
takich jak olejek arachidowy lub oliwa z oliwek i mirry. Dla poprawy krążenia w kończynach dolnych, masaże
należało koncentrować na partiach stóp, łokci i nóg. W ponad 30% przypadków Cayce zlecał napar z dziewanny i inne mieszanki ziołowe, w 25% natomiast wilgotne okłady ze świeżych liści dziewanny przykładane
bezpośrednio na rozszerzone żyły. W ponad 25% przypadków Cayce zalecił pacjentom noszenie bandaży
elastycznych, zwłaszcza gdy żyły pojawiały się na stopach. Bandaże miały pomóc i zapobiec dalszemu rozszerzeniu żył przy zwiększonym krążeniu w kończynach dolnych. W końcu w 20% przypadków, dla zapewnienia dobrego wydalania i dostarczenia potrzebnych organizmowi składników, Cayce zlecił dietę alkaliczną.
Opis przypadku
Jedynie czterech z trzydziestu trzech pacjentów, którzy otrzymali odczyty od Cayce'a, poinformowało o wynikach leczenia, w tym trzech o poprawie, zaś jeden o braku poprawy zdrowia, chociaż w wypadku tego ostatniego, istnieją pewne wskazania świadczące, że pacjent nie zastosował się do odczytu. Jeden z przypadków
oznaczony numerem 243, dotyczył 54-letniej kobiety, która w momencie otrzymania pierwszego z dwóch odczytów cierpiała na bolesne obrzmienie lewej nogi. Cayce stwierdził, że choroba wyniknęła ze złego krążenia,
które zniszczyło naczynia krążenia powierzchniowego nóg. Za spowolnione i nieskuteczne krążenie w niższej
partii ciała po części odpowiadało także złe wydalanie. Cayce zalecił pacjentce noszenie bandaży elastycznych, zwłaszcza podczas pojawiania się żylaków. Doradził dietę alkaliczną i częste masaże pleców, nóg
i brzucha. Chora wyraźnie zastosowała się do rady Cayce'a i to z dobrymi rezultatami. Jednakże dziewięć lat
później żylaki pojawiły się ponownie. W drugim odczycie Cayce stwierdził uciski w osiach niższych kręgów lędźwiowych, które zakłóciły krążenie w kończynach dolnych. Wskutek złego krążenia i złego wydalania, zwięk-
212
szyło się zakwaszenie nerek. Tym razem leczenie obejmowało serię zabiegów osteopatycznych. Pacjentce
zalecono także raz na trzy dni wypijanie jednej do półtora uncji świeżo zaparzanego naparu z dziewanny.
Bezpośrednio na rozszerzone żyły Cayce doradzał także przykładanie wilgotnych okładów z dziewanny.
Zalecał masaże stóp i nóg słabą czarną kawą po wiedeńsku. Chora zastosowała się do zaleceń, raz jeszcze
uzyskując dobre wyniki leczenia. Jednakże, w późniejszym czasie wynikły innego rodzaju powikłania fizyczne
i stan żylaków uległ pogorszeniu. Nie otrzymano dalszych informacji o wynikach leczenia.
˚YLAKI ODBYTU – HEMOROIDY
Żylaki odbytu, powiększone żyły w tkance znajdującej się wewnątrz lub wokół odbytu, przypisać można silnemu parciu na stolec, suchym stolcom lub ciąży i uciskowi spowodowanemu przez powiększoną macicę. Do
powstania choroby przyczyniać się mogą także zaburzenia wątroby. Najpowszechniejszym objawami choroby
jest ból i nieprzyjemne uczucie, któremu towarzyszy świąd a czasami krwawienie z odbytu. Edgar Cayce
udzielił ogółem 126 odczytów dla dziewięćdziesięciu czterech osób z objawami hemoroidów. Ich wiek wahał
się od siedemnastu do siedemdziesięciu ośmiu lat. Główną przyczyną choroby, o której Cayce wspomina
w sześćdziesięciu siedmiu przypadkach, było osłabienie wydalania. Cayce często łączył w odczytach wystąpienie żylaków odbytu z zaburzeniami w okrężncy, przez co podnosił się poziom toksyn w organizmie, i powstawało nadmierne jego zakwaszenie. Dodatkowym czynnikiem wymienionym w dwudziestu pięciu przypadkach, było osłabienie krążenia, także będące wynikiem zatrucia organizmu.
W osiemnastu przypadkach Cayce stwierdził, że do powstania żylaków odbytu przyczyniły się choroby kręgosłupa, głównie w postaci podwichnięć. Osłabienie przyswajania było czynnikiem sprzyjającym chorobie
w piętnastu przypadkach, zaś zaburzenia równowagi gruczołowej, często dotyczące nerek lub wątroby,
stwierdzone zostały w dziewięciu przypadkach hemoroidów. Zdaniem Cayce'a zaburzenia równowagi gruczołowej mogły prowadzić do powiększenia gruczołu prostaty u mężczyzn, zwiększając nacisk na żyły w okolicy
odbytu. W siedmiu przypadkach Cayce wspominał o ogólnym osłabieniu i objawach pochorobowych powstałych w wyniku urazów, koncentrujących się w okolicy niższego odcinka kręgosłupa. W sześciu przypadkach
do choroby przyczyniał się zaburzenia emocjonalne.
LECZENIE
Metody leczenia żylaków odbytu są niemal identyczne we wszystkich odczytach. Aby złagodzić ból
i obrzęk, w sześćdziesięciu pięciu przypadkach Cayce zalecał pewien rodzaj zabiegów miejscowych. Najczęściej polecał mieszanką znaną jako Tim, zawierającą jod, benzoes, tłuszcz masłowy i tytoń. W siedemnastu
innych odczytach zlecał mieszankę tojadu i opium. W pięćdziesięciu dwóch przypadkach Cayce zlecał zmianę diety. Szczególny nacisk kładł na zwiększenie ilości surowych owoców i jarzyn, ze względu na ich własności przeczyszczające. Gorąco polecał również pokarmy alkalizujące oraz odżywcze, takie jak pełnoziarniste
kasze i wywary z mięsa. Pobudzanie wydalania zalecane było w dziewiętnastu przypadkach. Wymienionymi
metodami było płukanie okrężnicy, lewatywy i łagodne środki przeczyszczające, takie jak oliwa z oliwek, Castoria i sole Eno. Aby przywrócić do normy krążenie i przebieg impulsów nerwowych, w trzydziestu czterech
przypadkach Cayce doradzał wykonanie nastawiania kręgosłupa, często koncentrującego się na niższym odcinku. W dwudziestu pięciu przypadkach Cayce polecał masaże poprawiające krążenie i pobudzające pracę
narządów wewnętrznych. W wielu przypadkach stosować należało mieszanki olejowe, takie jak lanolina, oliwa
z oliwek i olejek arachidowy albo oliwa z oliwek i mirra. W dwudziestu trzech przypadkach Cayce zalecał gimnastykę. We wszystkich z wyjątkiem trzech, podawał następujące ćwiczenie; pacjent miał stać boso, wyprostowany, stopniowo wyciągając ręce nad głową, równocześnie unosząc się na palcach. Następnie miał skłonić się, sięgając rękami do podłogi i, jeśli to możliwe, dotykając jej palcami. W większości odczytów Cayce polecał wykonywanie tego ćwiczenia przez dwie – trzy minuty każdego ranka i wieczora, przed ubraniem się lub
po rozebraniu. Cayce wyjaśniał, że ćwiczenie to pomoże unieść narządy wewnętrzne w stopniu wystarczającym, aby wyeliminować znaczną część nacisku na dolną część brzucha. Dwudziestu osobom Cayce doradzał
hydroterapię, pomagającą zarówno krążeniu, jak i wydalaniu przez pory skóry. Najczęściej polecał w tym celu
kąpiele parowe i nasiadówki. Dziewiętnastu osobom sugerował rozmaite postacie elektroterapii, najczęściej
213
doradzał promienie fioletowe, czasami z wykorzystaniem aplikatora doodbytniczego lub pałeczkowatego.
Również dziewiętnastu osobom doradzał stosowanie środków wspomagających trawienie, takich jak eliksir
z pepsyny mleczanowej, Acigest, i herbata szafranowa, zwiększających zdolność organizmu do przyswajania
składników odżywczych. Chociaż w szesnastu przypadkach Cayce zalecił rozmaite okłady, tylko sześć z nich
miało na celu bezpośrednie zlikwidowanie hemoroidów. Inne okłady Cayce przepisał w związku z problemami
towarzyszącymi żylakom odbytu. W czterech odczytach Cayce wspominał o okładach z soli Epsom, umieszczanych w poprzek dolnego odcinka pleców, a w dwóch o okładach z lodu przykładanych w okolicy odbytu.
Okłady miały wzmóc krążenie i ułatwić odprężenie.
Opis przypadku
Spośród pięćdziesięciu pacjentów, którzy przesłali raporty dotyczące zastosowania się do rad Cayce'a,
czterdzieści pięć osób zaobserwowało dobre wyniki leczenia. Jedną z tych osób była 34-letnia pacjentka,
z przypadkiem oznaczonym numerem 98. Otrzymała ona trzy odczyty poświęcone żylakom odbytu. Główną
przyczyną choroby były zaburzenia wydalania, podwichnięcia kręgosłupa w okolicy piersiowej, nadmierna
nerwowość i zbyt długie przebywanie w pozycji stojącej.
Pierwszą zaleconą metodą leczniczą były zabiegi osteopatyczne w okolic kręgów piersiowych, wykonywane mniej więcej raz w tygodniu. Ponieważ zmiany spowodowane przez te zabiegi mogłyby być szkodliwe gdyby nastąpiły zbyt szybko, Cayce polecał, by co drugi zabieg wykonywać delikatny masaż. Polecał także leczenie śledziony i wątroby promieniami sinusoidalnymi. W skład diety wchodzić miały pełnoziarniste kasze, ostrygi i ryby, zawierające niezbędne składniki odżywcze jednocześnie bez nadmiaru skrobii i cukru. Cayce zalecał
także warzywa bogate w fosfor i krzem. Unikać należało kawy i herbaty, chociaż od czasu do czasu chora mogła wypić Ovaltine lub kakao. W drugim odczycie dla tej pacjentki Cayce doradzał doustne przyjmowanie oliwy z oliwek dla zmniejszenia obrzęku. Sugerował też, by z tego samego powodu stosować miejscowo środek
o nazwie Tim.
FARMAKOLOGIA CAYCE'A
Nota od autora: pewne fragmenty poniższego rozdziału zaczerpnięte z książki An Edgar Cayce Home Medicine Guide, opublikowanej prze: Association for Research and Enligtenment z Virginia Beach. Czytelnicy
którzy chcieliby dowiedzieć się czegoś więcej o występujących w tym opracowaniu medykamentach, mogą
kontaktować się z ARE w Virginia Beach, a po szukający informacji o określonej chorobie, znajdą je w Bibliotece Akt Cayce'a Autorka chciałaby także podziękować personelowi badawczemu z Heritage Stor w Virginia
Beach, który dostarczył dodatkowych informacji do tego rozdziału (Pamiętajcie, że określone nazwy środków,
jak i dostępność recept i medykamentów ulegają ciągłej zmianie.)
ACIGEST
Edgar Cayce zalecał Acigest, 10% roztwór kwasu chlorowodorkowego, w każdym centymetrze kubicznym
zawierający 11,88 miligrama jodku potasu, jaki środek ułatwiający trawienie. We wszystkich przypadkach doradzał stosowani Acigestu z dodatkiem surowego mleka. Ponieważ mleka z certyfikatem nie można było kupić
w większości stanów, z czasem Acigest stał się bezużyteczny i znikna z rynku.
ALCAROID
Ów środek zobojętniający kwas, Cayce zalecił w około stu osiemdziesięciu odczytach dotyczących nadmiernego zakwaszenia, braku koordynacji pomiędzy przyswajaniem i wydalaniem, złego trawienia i zatrucia
krwi, złego wydalania i wzdęć. W formie proszku zalecanej w odczytach już nie występuje (zob. Bisodol).
214
ALKOHOL ETYLOWY (ROZTWÓR 20%)
W odczytach Cayce'a pięciokrotnie wspomniano 0 20% roztworze alkoholi etylowego przy leczeniu włosów
i chorób skóry głowy, takich jak łysienie, wy padanie włosów, siwienie i łupież. Roztwór 20% zawiera jedną
część 95% czystego alkoholu etylowego rozpuszczonego w czterech częściach wody destylowanej. Cayce
zalecał jedynie alkohol etylowy, nigdy denaturat (alkohol do nacierania) czy alkohol drzewny.
ASPIRYNA
Zażywanie niewielkich dawek aspiryny Cayce zalecił w czterdziestu dwóch odczytach, najczęściej ogólnie,
dla uspokojenia oraz w przypadkach przeziębień, zastojów, złego wydalania, bólów głowy, gorączki i dolegliwości artretycznych. Edgar Cayce kilkakrotnie zaznaczył, że aspiryna jest jednym z najmniej szkodliwych
środków uspokajających, o wiele korzystniejszym w działaniu od środków przeciwbólowych.
Mimo to zawsze zalecał daleko idący umiar w zażywaniu aspiryny, polecając ją raczej w razie potrzeby niż
w określonych dawkach. W połowie przypadków doradzał przyjmowanie aspiryny w połączeniu z innymi środkami, takimi jak soda miętowa w tabletkach (dla zneutralizowania kwasowych właściwości aspiryny), pomocna w trawieniu asofetida (rodzaj żywicy) czy Alophen (środek przeczyszczający).
ATOMIDINA
Atomidina Edgara Cayce'a, nazywana przez niego "atomowym jodem", to skoncentrowane źródło jodu,
skuteczniejsze i mniej podrażniające organizm niż inne rodzaje jodu. Cayce uważał, że dla wzmocnienia odkażającego działania zewnętrznego, można podawać Atomidinę w małych dawkach doustnie. Atomidinę należało dawkować około sześć razy po jednej kropli – w minimalnej ilości odpowiadającej zapotrzebowaniu dorosłego człowieka na jod. Cayce nie zalecał go doustnie bez kontroli lekarza, ponieważ prawo farmaceutyczne
USA ogranicza maksymalną dopuszczalną zawartość jodu w jednej dawce leku lub środka wzmacniającego
sprzedawanego bez recepty do dwustu dwudziestu pięciu miligramów – minimalnej dawki zapotrzebowania
dorosłego człowieka na jod.
Cayce wspomniał o Atomidinie w osiemset trzydziestu odczytach dotyczących szerokiej gamy chorób. Atomidinę używaną zewnętrznie zalecał jako skuteczny środek zastosowania miejscowego o działaniu antyseptycznym, pomocną w leczeniu ran, czyraków, oparzeń i innych infekcji skórnych. W niektórych przypadkach
należało stosować ją bez rozcieńczenia, w innych rozcieńczoną, dla uniknięcia poparzenia delikatnych tkanek. Dawkowanie Atomidiny różniło się, zależnie od natury i powagi schorzenia. Cayce konsekwentnie zalecał przyjmowanie Atomidiny w cyklach, doradzając zażywanie środka przez kilka dni i przerwę w leczeniu. Typowy cykl obejmował przyjmowanie jednej kropli dziennie przez pięć dni, 5-dniową przerwę i następne pięć
dni zażywania Atomidiny w tej samej dawce. Po dwutygodniowej przerwie, w razie potrzeby, cykl należało powtórzyć. Cayce zalecał stosowanie Atomidiny w przypadkach niedoborów endokrynologicznych, higieny osobistej kobiet, chorobach wenerycznych, artretyzmie, zaburzeniach krwi, wydalania i przyswajania, astmie,
problemach dentystycznych i fizjoterapii. W odczycie 808-5, zalecając Atomidinę jako środek zapobiegający
gryf Cayce zapewniał: "Spryskanie nozdrzy i gardła 30% roztworem Atomidiny zapewni ochronę, pod warunkiem, że dzięki diecie utrzyma się zasadowość organizmu ". Cayce nie zawsze zalecał doustne stosowanie
Atomidiny. W niektórych przypadkach organizm nie potrzebował jodu dostarczanego przez inne źródła. Atomidiny nie należało przyjmować w połączeniu z innymi źródłami jodu, takimi jak multiwitamina, lub minerałów
zawierających jod, tabletek z wodorostów, Calcu i Środka 636.
W jednym z odczytów Cayce ostrzegł, że przy nieodpowiedniej diecie Atomidina może spowodować "podrażnienie", a nawet mdłości. Właściwa dieta powinna być alkaliczna, z przewagą owoców i warzyw, a z ograniczeniem tłuszczu i ciężkostrawnych mięs. Cayce przestrzegał pacjentów przyjmujących Atomidinę, że zażywana doustnie w zbyt dużych ilościach może być szkodliwa i nie powinno się jej stosować w przypadkach
nadmiernego pobudzenia serca. Zbyt duża ilość jodu może prowadzić do nadmiernego pobudzenia tarczycy,
powodując nerwowość, bezseność, wysypkę i przyspieszone bicie serca.
215
BATERIA B
O baterii B lub ogniwie suchym wspomniano w odczytach około czterdzieści razy, traktując ją jako środek
zastępujący Ogniwo Mokre lub leczenie "radioaktywne". Bateria, w latach 30-tych i 40-tych sprzedawana
w większości sklepów żelaznych, jest obecnie niedostępna na rynku.
BECZU∏KA Z PALONEGO D¢BU
Jeden z dosyć niekonwencjonalnych sposobów leczenia przez inhalacje, zalecony w około pięćdziesięciu
odczytach pacjentom cierpiącym na określony rodzaj dolegliwości płucnych. Wiązał się z użyciem jedno- lub
dwugalonowej [galon to angielska miara objętości ciał ciekłych i sypkich, zawierająca cztery kwarty, równa
3,785 litra - przyp. tłum.] beczułki z wypalonego dębu. Leczenie tego typu, zalecane przez Cayce'a przede
wszystkim w przypadkach gruźliczego zapalenia opłucnej i twardziny skóry, przewidywało umieszczenie stuprocentowej brandy jabłkowej w beczułce i regularne wdychanie jej oparów. Opary z brandy uważano za pomocne, ponieważ Cayce sądził, że inhalacje tylko zniszczą żywe zarazki gruźlicy, ale przyniosą inne korzyści,
między inny pobudzą krążenie i odmłodzą komórki płuc.
Jak wyjaśniał: "Jego skuteczność nie polega jedynie na zniszczeniu żywej tkanki gruźliczej, ale ma działanie antyseptyczne we wszystkich podrażnionych partiach, daje moc siłom komórkowym. Pobudza krążenie,
a dzięki temu, odnawia każdą napotykaną komórkę" (3176-1). Inhalacje miały również pomóc w oczyszczeniu
wątroby i nerek, złagodzeniu kaszlu i wyleczeniu uszkodzonej tkanki płuc.
BENZOSOL
Benzosol, dawna nazwa żywicy benzoesowej gwajakowej, zawiera w równej proporcji kwas benzoesowy
i żywicę gwajakową. Niekiedy Cayce wymieniał benzosol jako składnik inhalacji lub kapsułek doustnych pobudzających oddychanie. Obecnie nie ma go w sprzedaży.
BIA∏E MYD∏O I MYD∏O Z OLEJU ORZECHÓW KOKOSOWYCH
Edgar Cayce zalecał białe mydło dla jego skuteczności i własności wygładzających. W czasach Cayce'a wytwarzano je wyłącznie z oliwy z oliwek i wodorotlenku sodu, dziś oliwę z oliwek często zastępują oleje roślinne.
Mydło z olejku arachidowego Cayce polecił tylko w jednym odczycie, stwierdzając: "Najlepiej myć się dobrym mydłem toaletowym, lepiej z oliwy z oliwek lub olejku arachidowego niż z tłuszczów innego rodzaju" (3051-3).
BISODAL
Środek zalecany w około dwudziestu odczytach przy niestrawności, zgadze i towarzyszących im objawach: przykrym oddechu, uczuciu przepełnienia i bólu głowy.
CALCIDIN
Calcidin to nazwa handlowa jodku wapnia, zawierającego 15% jodu, który stanowił zarówno źródło jodu,
jak i wapnia. Sprzedawano go jako środek pomocny w rozluźnieniu grubej błony oskrzelowej. Edgar Cayce
zalecił go w około stu trzydziestu odczytach, przepisując w przypadkach problemów z płucami, zwłaszcza
przy astmie i gruźlicy, a także w wypadku przeziębień i zatoru, kaszlu i bronchitu. Obecnie zaprzestano wytwarzania Calcidinu, jednakże nadal można otrzymać jodek wapnia i jodowane wapno, podobne w działaniu
do Calcidinu.
216
CALCIOS
Calcios zalecono w około dwustu odczytach. W czasach Cayce' a wytwarza go ze sproszkowanych kości
kurczaków, przetworzonych w taki sposób, zawarte w nim wapno było łatwiejsze do strawienia i lepiej przyswajalne przez organu. W obecnej postaci mączkę mięsną ujednoliconą i wyjałowioną zastępuje substytutem.
Calcios jest bogaty w proteiny, jest także źródłem jodu. Cayce przepisywał Calcios jako uzupełnienie diety
w przypadkach gruźlicy złego przyswajania, ciąży i zaburzeń endokrynologicznych. Calcios zawiera enzymy
trawienne: pankreatynę, pepsyny i kwas chlorkowodorowy. Cayce uważał, że regularne stosowanie Calciosu
wspomoże cały proc trawienny, polepszając zdolność organizmu do przyswajania środków odżywczy. z pożywienia.
CAROID
Tabletki przeczyszczające Caroid powstały w oparciu o Caroid & Bills Salt zaleconego w około dziewięćdziesięciu odczytach Cayce'a. Obecnie środek zawiera jedynie dwa z początkowych pięciu składników: fenoloftaleinę – środek chemiczny o właściwościach przeczyszczających i korę szakłaka amerykańskieg (cascara
sagrada), ziołowy środek przeczyszczający. Pierwotny Caroid & Bills Salts, Cayce zalecał w przypadkach złego wydalania i zatrucia krwi. Skutecznie pobudzał wątrobę, woreczek żółciowy, śledzionę, trzustkę i okrężnicę. Ponieważ obecnie środek zawiera jedynie dwa z początkowych składników, nie przynosi już tak wszechstronnych korzyści. Nowy skład ma jedynie działanie przeczyszczające. Podobnie jak wszystkie mieszanki tego typu, tabletek Caroid nie powinno się stosować bez ograniczeń, ponieważ może to doprowadzić do uzależnienia. Odczyty zalecały stopniowe przerywanie leczenia.
CASTORIA (FLETCHERA)
Castoria to łagodny, zawierający senes środek przeczyszczający w postaci syropu. Cayce zalecił ją w około stu pięćdziesięciu odczytach dla dzieci i dorosłych, cierpiących na zwolnione działanie układu wydzielania.
Edgar Cayce wyjaśniał, że aktywne składniki Castorii zostaną wchłonięte prze organizm, a następnie osłodzą soki żołądkowe, stonizują trawienie, wyregulują funkcjonowanie wątroby, wspomogą woreczek żółciowy
i oczyszczą cały układ trawienny. Ponadto oczyszczenie to nie spowoduje nadmiernego przeciążeni organizmu. Cayce uważał Castorię za pomocną w zastoju lub zatruciu, gdy potrzebne jest szybkie oczyszczenie organizmu. Zalecał ją także przy pielęgnacji dzieci, przeziębieniach, zapaleniu okrężnicy, problemach z wątrobą
i odrobaczeniu.
CHININA
Chinina – biały, bezzapachowy, gorzki w smaku proszek jest alkaloidem otrzymywanym z kory chinowej.
W medycynie najczęściej używa się go do leczenia malarii, chociaż także jako środka przeciwbólowego
i przeciwgorączkowego w leczeniu przeziębień i gorączek innego rodzaju niż malaria. Ponadto stosuje się go
jako gorzki tonik wzmacniający w rekonwalescencji i jako środek pobudzający macicę po porodzie.
Odczyty Edgara Cayce'a zalecały kilka różnych gatunków chininy, szesnaście razy nazywając ją chininą,
dziesięć razy siarczanem chininy, dwadzieścia trzy razy korą chinową lub korą peruwiańską i trzysta trzydzieści sześć razy calisaya [z hiszp. słowo pochodzące od Indian boliwijskich, którzy pokazali Hiszpanom jej właściwości – przyp. tłum.]. Siarczan chininy to najbardziej popularna sól chinowa i być może o nią właśnie chodziło, gdy Cayce nie podawał określonego gatunku chininy. Kora chinowa i calisaya to najbardziej naturalne
ze źródeł chininy, niekiedy preferowane przez Cayce'a dla swej łagodności. Jeden z odczytów opisuje calisayę jako "łagodną formę siarczanu chininy" (4281-6). Cayce doradził chininę w dziesięciu przypadkach malarii i w wielu innych schorzeniach. Jej podstawowym celem było pobudzenie wątroby i śledziony oraz ułatwienie wydalania toksyn z krwi, wspomożenie całego krążenia i zmniejszenie objawów przekrwienia. Jeden z od-
217
czytów podawał bardziej szczegółowy opis właściwości chininy, wraz z ostrzeżeniem: "Chinina jest aktywnie
działającym stymulatorem oczyszczenia krwi, zwłaszcza z fermentacji wytwarzanych przez wszystkie wywodzące się bezpośrednio z wątroby lub krążenia wątrobowego rodzaje ropy czy zarazki jakie powstają w krążeniu; lecz zbyt duże dawki mogą tak samo być szkodliwe, jak niewielkie dawki pomocne" (340-1).
CHLOREK Z¸OTA
Chlorek złota, niekiedy nazywany przez Cayce'a sodowym chlorkiem złota, jest roztworem chlorku złota
rozpuszczonym w wodzie destylowanej. Prawdopodobnie najczęściej Cayce wymieniał go przy leczeniu "radioaktywnym" i Ogniwem Mokrym. Wiele odczytów stwierdzało lub dawało do zrozumienia, że korzystniejsze
od zastrzyku czy tabletek doustnych są wspomniane wibracyjne metody podawania chlorku złota.
Jednakże w stu dziewięćdziesięciu odczytach Cayce zalecił doustne przyjmowanie małych dawek chlorku
złota w połączeniu z bromkiem sody i dwuwęglanem sody rozpuszczonych w wodzie. Roztwory złota z sodą
Cayce doradzał najczęściej w przypadkach artretyzmu. Ponieważ w dużych ilościach chlorek złota jest trujący, przed podjęciem leczenia Cayce zalecał pacjentom poradę lekarską.
CIMEX LECTULARIUS
Oto dobry przykład, że nawet najbardziej zdawałoby się bezwartościowe stworzenia natury, mogą mieć
swoje znaczenie. Środek zalecony przez Cayce około dziesięciu razy w przypadkach dotyczących puchliny
wodnej, zrostowe; zapalenia żył i zapalenia nerek jest homeopatycznym lekiem z pluskiew.
Cim. lectularius (naukowa nazwa pluskwy) Cayce polecał głównie w przypadkach puchliny wodnej, swędzenia stóp, łokci i kończyn dolnych, spowodowane; przesiąkaniem do tkanki rozwodnionego płynu limfatycznego. Edgar Cayce odkrył, że Cimex może zmniejszyć swędzenie, a także pobudzić wydzielanie korzystne;
dla serca hormonu nadnerczy. Radził stosować Cimex pod kontrolą lekarza.
CODIRON
Codiron to środek uzupełniający dietę, zalecony ponad stu pacjentom. Z uwagi na jego właściwości
wzmacniające, Cayce najczęściej doradzał go w przypadkach ogólnego osłabienia, złego przyswajania (i wydalania), anemii, zatrucia krwi i przekrwienia. Obecnie niedostępny w sprzedaży, Codiron (później zmieniono
nazwę Adiron) był przypuszczalnie mieszanką tranu i żelaza.
CYTRYNIAN W¢GLOWY
Cytrynian węglowy, ziarnistą sól musującą, Cayce zalecał przedewszystkim jako środek aklalizujący przewodu pokarmowego. Wspomniany w około sześćdziesięciu odczytach, miał łagodzić niepokoje żołądkowe
i gazy oraz zmniejszać podatność na zastoje.
D. D. D.
D.D.D. to mieszanka do stosowania miejscowego, zalecona w około pięćdziesięciu odczytach Cayce'a dotyczących podrażnień skóry, takich jak zapalenie skóry i świąd, owrzodzenie nóg, łuszczyca, egzema, infekcja
tęgoryjcami, ugryzienia przez insekty i podrażnienia przez trujący bluszcz.
Niedostępny na rynku, istniał w postaci płynu, kremu lub mydła (zob. maść Ray'a).
218
DIATERMIA
Diatermia, leczenie wykorzystujące prąd elektryczny o wysokiej częstotliwości dla wytworzenia ciepła
w tkankach i narządach ciała, była kiedyś powszechną formą elektroterapii stosowaną przez wielu lekarzy
i szpitale. Istnieją trzy rodzaje diatermii: o umiarkowanie niskiej częstotliwości; o wysokiej częstotliwości wytwarzająca ciepło docierające w głąb tkanek, oraz forma najnowsza, diatermia mikrofalowa, pojedynczy promień maksymalnie wysokiej częstotliwości energii elektromagnetycznej skupionej na obszarze leczenia.
W czasach Cayce'a wykorzystywano diatermię o wysokiej i niskiej częstotliwości. Ponieważ tradycyjny rodzaj
diatermii o niskiej częstotliwości (wymagający dużego poboru mocy) kolidował z amplitudą odbioru radiowego, około roku 1954 za międzynarodową zgodą, przerwano produkcję tego typu urządzeń.
Diatermię zwano również "terapią głęboką". Cayce zalecił ją ogółem w stu dziesięciu odczytach. Doradzał
ją w przypadkach zaburzeń równowagi pomiędzy układami nerwowymi ośrodkowym i autonomicznym, podwichnięć i nierówności kręgosłupa, zaburzeniach endokrynologicznych, nieprawidłowym krążeniu i złym wydalaniu.
DZIEWANNA
Ziele dziewanny wspomniano w odczytach około pięćdziesięciu pięciu razy. Edgar Cayce stwierdził, że jest
ono szczególnie wartościowe przy leczeniu żylaków. Zalecał użycie zarówno świeżego, jak i suchego ziela,
lecz wybrawszy jedną z postaci, należało stosować ją niezmiennie. W jednym z odczytów, dla zmniejszenia
obrzmienia kończyn dolnych spowodowanego okresem ciąży, zlecono napar z dziewanny w połączeniu z codziennymi spacerami. Cayce polecał ją również jako pomoc w usprawnieniu krążenia i funkcjonowania nerek.
Liści dziewanny używano również w formie wilgotnych okładów lub kataplazmów. W niektórych przypadkach żylaków, Cayce doradzał okłady razem z piciem naparu. Jak radził Cayce: "Dla zmniejszenia obrzmienia
zastosujemy teraz okłady z dziewanny, zwłaszcza na obszary, które są źródłem aktywności krążeniowej kończyn, oraz na kończyny. Stosujcie je mniej więcej raz dziennie, przez około godzinę" (1541-6).
ELEKTRYCZNY APARAT DO MASA˚U
Cayce zalecił masaże elektrycznym aparatem do masażu w blisko trzystu siedemdziesięciu pięciu odczytach. Głównym zadaniem tego typu leczenia by pobudzenie krążenia w partiach o zwolnionym obiegu, złagodzenie obciążenia i ustalenie równowagi w krążeniu powierzchniowym. Elektrycznego aparatu do masażu
używali także pacjenci z łysiną, leczeni naftą. Polecając go najczęściej w przypadkach podwichnięć kręgosłupa – wadliwy przemieszczeń lub zwichnięć – Cayce mówił: "Aby wyregulować organu musimy jedynie wytworzyć wibrację, która ujednolici nacisk sił mięśni na nerwy w organizmie, i w ten sposób skorygujemy lub przywrócimy temu organizmo normalne siły" (4101-1).
FIOLETOWE PROMIENIE
Fioletowe promienie, jak nazywano je w czasach Cayce'a, bazowały na prądzie stałym o bardzo wysokim
napięciu i niskim natężeniu. Dziś częściej nazywa się urządzeniem do wytwarzania prądu o wysokiej częstotliwości. Napięcie na wejściu wynosi około 50 tys. wolt przy zaledwie kilku miliamperach natężenia. Z częstotliwością ponad miliona drgań na sekundę fioletowe promienie są łagodnym rodzajem diatermii, metodą leczenia polegającą na ogrzewaniu tkanek podskórnych.
Urządzenie do wytwarzania "promieni fioletowych" składa się z trzymanej w ręku podstawy, w której
umieszczono aplikator bańkowy ze szkła próżniowe bądź "elektrodę". Prąd elektryczny rozchodzi się w szybko wibrujących kręgach o głębokiej, fioletowej barwie, od którego urządzenie wzięło swą nazwę. Cayce wspomniał o nim blisko dziewięćset dwadzieścia pięć razy przy leczeniu wielu różnych dolegliwości. Przede
219
wszystkim miały pobudzać krążenie powierzchniowe. Według Cayce'a, "fioletowe promienie" przynosiły także
dodatkowe korzyści, między innymi spokojniejszy sen, lepszą witalność organizmu, poprawa wydalania,
uśmierzenie dolegliwości nerwowych i lepszą równowagę organizmu.
"Fioletowe promienie" zalecał między innymi w przypadkach problemy z oczyma, w tym zaćmy, ślepoty
i krótkowzroczności oraz w przypadka hemoroidów, anemii, artretyzmu, zaburzeń narządów rozrodczych
i związany z nimi problemów. Koncentrując się na zastosowaniu promieni w przypadku anemii, Cayce stwierdził: "By szybko pomóc organizmowi, zastosujemy zabiegi raczej ręcznie, niż przy pomocy aparatu elektrycznego, choć korzystając z elektrycznych jakie pojawiają się w fioletowych promieniach, i być może być reakcji
nerwowej, zwiększymy ukrwienie tkanki warstw płytszych i głębszych. Stosując je w partii brzusznej, pobudzimy funkcjonowanie wątroby, śledziony i układu trawiennego" (979-3). Czas stosowania "fioletowych promieni"
ogromnie różnił się w zależności od odczytu, wahając się od jednej do dziesięciu minut. Jednego z pacjentów
ostrzeżono, by nie przedobrzył i stwierdzono, że wystarczy mu półtorej minuty dziennie.
FOSFORAN SODOWY
Fosforan sodowy to bezbarwna lub biała sól granulowana, używana jako łagodny solny środek przeczyszczający. Dostępna w postaci czystej i w odmianach musujących. Do postaci musującej, dla lepszego smaku,
producenci dodają kwasku cytrynowego i winnego oraz dwuwęglanu sodu.
Edgar Cayce zalecił fosforan sodowy w około stu odczytach. W wielu nie podawał określonego gatunku,
lecz w dwudziestu pięciu przypadkach polecił fosforan sodu Fleeta, zawierający dwufosforan sodu i fosforan
sodu. Fosforan sodu polecał jako środek oczyszczający w wielu różnych dolegliwościach, między innymi zakwaszeniu, braku koordynacji pomiędzy przyswajaniem i wydalaniem, zakażeniu bakteryjnym i zatruciu krwi.
W tych przypadkach Cayce zalecał stosowanie odmiany czystej (przypuszczalnie nie musującej). Typowa
dawka to pół łyżeczki fosforanu sody rozpuszczonego w połowie szklanki wody, wypijana rano przed posiłkiem. Niekiedy do fosforanu dodawano kilka kropel (zazwyczaj pięć) syropu z kolcowoju lekarskiego (sarsaparili). W kilku przypadkach, od czasu do czasu, co trzeci dzień, lub do każdej dawki, dodawano także kroplę
olejku terpentynowego lub podobnej mu substancji. W przypadkach zapalenia pęcherzyka żółciowego lub zapalenia woreczka żółciowego, Cayce zalecał fosforan sodowy Fleeta. W tych i innych przypadkach stanowiło
to część leczenia, mającego na celu oczyszczenie układu żółciowego z osadów oraz pobudzenie i unormowanie funkcjonowania wszystkich narządów jamy brzusznej.
GLIKOTYMOLINA
Według producenta, na podstawie przepisów FDA [Food and Drug Administration, instytucja dopuszczająca na rynek produkty żywnościowe i leki – przyp. tłum.] obecnie Glikotymolinę sprzedaje się jako płyn do
płukania ust. Dawniej sprzedawano ją jako środek leczniczy na nadmierne wydzielanie śliny, a także kaszel
nałogowych palaczy, owrzodzenie dziąseł, do pielęgnacji sztucznych zębów i protez częściowych, w leczeniu przykrego oddechu, ran powierzchniowych, alergii, wysypki niemowlęcej (podrażnienia pieluszkami),
do higieny osobistej kobiet, w leczeniu skutków działania trującego bluszczu, pokrzywki, ugryzień insektów
i oparzeń słonecznych.
Producent informuje, że skład środka nie zmienił się od czasów Cayce'a, chociaż zmieniła się jego nazwa. Cayce wspomniał o Glikotymolinie w ośmiuset dziesięciu odczytach, zalecając ją jako środek odkażający jelita, odświeżający zmęczone i podrażnione oczu do okładów przy innych rodzajach dolegliwości,
między innymi przy problemach z nerkami, zaburzeniach narządów rozrodczych, problemach z kręgosłupem uszkodzeniach oraz zatorach nosowych i zatokowych.
Według Cayce'a: "Powinno się zastosować systematycznie przeprowadzać serie zabiegów osteopatycznych. Jednakże za każdym razem przed zabiegiem – który powinno się przeprowadzać dwa razy w tygodniu – rozluźnimy leczoną partię, stosując obfite okłady z Glikotymoliny" (3157-1).
220
HELIOTERAPIA
Helioterapią nazywano metody leczenia korzystające z różnego rodzaju światła lub energii promieniowej.
Często zalecane w odczytach promienie ultrafioletowe o wysokiej częstotliwości i promienie podczerwone są
składnikami naturalnego światła słonecznego. Cayce wierzył w lecznicze właściwości umiarkowanego naświetlania słońcem i z tych samych powodów zalecał leczenie ultrafioletem i helioterapię.
W rzeczywistości naturalne promienie słoneczne postrzegał jak najkorzystniejsze, traktując leczenie ultrafioletem jako najlepszy środek zastępczy. W takich przypadkach helioterapię należało przeprowadzać jedynie
w te dni gdy naświetlanie słońcem było niemożliwe, na przykład podczas pochmurnej i słotnej pogody. Cayce
zalecił naświetlanie ultrafioletem ponad czterystu pacjentom, najczęściej w związku z leczeniem guzów
i skłonności do nowotworów złośliwych.
Leczenie tego typu zalecał także w przypadkach podwichnięć i uszkodzeń kręgosłup zaburzeniach krwi
w rodzaju anemii, gruźlicy, złego wydalania, ogólnym osłabieniu i uszkodzeniach. O leczeniu promieniami
podczerwonymi wspomniał w nieco ponad stu odczytach, przy różnego rodzaju zaburzeniach fizycznych, takich jak uszkodzeni problemy z przyswajaniem, zaburzenia krążenia i kości, zaburzenia układu nerwowego
i ogólne osłabienie.
HERBATA Z NASION ARBUZA
Herbatę albo napar z nasion arbuza, przygotowywany z suszonych, pokruszonych nasion arbuza, Cayce
w odczytach zalecił około siedemdziesiąt pięć raz Cayce stwierdził, że ów środek moczopędny pomoże
w usunięciu toksyn z organizmu, usunie nagromadzoną w jamie brzusznej wodę, zmniejszy zapalenie nerek
i pęcherza, pomoże w złagodzeniu dolegliwości jajników i ułatwi uniknięcie problemów z nerkami, przeciążonymi przed i po porodzie.
Cayce zauważył: wydaje się, że poród powinien przebiegać normalnie, ale o ile nie zastosujecie środków
ostrożności, pojawią się problemy z nerkami. Dlatego tuż po urodzeniu dziecka dobrze byłoby wypijać niewielkie dawki herbaty z nasion arbuza" (951-7). Herbatę z nasion arbuza przygotowywało się dodając jedną łyżeczkę suszonych, pokruszonych nasion arbuza do pół kwarty [dawna miara pojemności ciał płynnych i sypkich, równa jednemu litrowi – przyp. tłum.] wrzącej wody, a następnie zaparzało przez około piętnaście minut.
Cayce radził pić herbatę raz w tygodniu, lub częściej, a co kilka dni należało przygotowywać świeżą jej porcję.
ICHTIOL
Ichtiol to szczególny rodzaj substancji zwanej Ichthammolem, maści uzyskiwanej z rozkładu chemicznego
i obróbki pewnego rodzaju skał asfaltowych. Cayce uważał go za antyseptyczną maść na choroby skóry
i przepisał około dwudziestu pięciu razy, zwłaszcza w przypadkach odleżyn i twardziny skóry, a także egzemy,
zapalenia skóry, świądu i zakażeń.
INNERCLEAN
Innerclean, ziołową mieszankę przeczyszczającą, Cayce zalecił w około dwudziestu pięciu odczytach dotyczących schorzeń wymagających poprawy wydalania.
Składniki leku nie zmieniły się przez około pięćdziesiąt pięć lat, do roku 1977, kiedy nowe przepisy FDA
zmusiły producentów do wyeliminowania dwóch składników: jeden to agar-agar [galaretowaty węglowodan
złożony, otrzymywany z wodorostów – przyp. tłum.] a drugi irlandzki torf.
221
IODEX
Zwykły Iodex, zalecany przez Cayce'a, zawiera jod na podłożu maści. Cayce polecał go około trzynastu razy, w odczytach dotyczących czyraków, pryszczy, zapalenia skóry, siniaków, egzemy i odleżyn. W jednym
z odczytów Cayce stwierdził, że Iodex zmniejsza również skłonność do sińców.
IPSAB
Ipsab wspomniany w blisko siedemdziesięciu odczytach, był środkiem zapobiegawczym i lekiem na choroby przyzębia czy ropotok zębodołowy. Jak stwierdził Cayce: "Osłabienie dziąseł i skłonności do ropotoku zębodołowego może uśmierzyć stałym używaniem Ipsabu do masażu zębów i dziąseł. Można je również leczyć
miejscowo przyborami dentystycznymi – (a także) małymi tamponami bawełny nasączonymi Ipsabem i przykładanymi na dziąsła, jeżeli dolegliwości pojawi się u ich podstawy" (3696-1).
W wielu odczytach, wskazując Ipsab, Cayce podawał również sposób przygotowania, chociaż formuły
środka różniły się między sobą w różnych odczytać. W kilku stwierdzono, że końcowy produkt powinien mieć
konsystencję pasty, lecz większość opisywała go jako płyn. Cayce podawał przepis na środek do ogólni go
użytku. W razie potrzeby, łatwo można było zrobić z niego pastę, dodając do płynu sól w odpowiednich dawkach. Kompletna formuła Ipsabu zawiera korę jesionu kolczastego, sól, chlorek wapnia, miętę pieprzową i jod.
Pierwszy ze składników, kora jesionu kolczaste go, znana była amerykańskim Indianom jako kora od bólu zębów i w ten sag sposób nazywał go niekiedy i Cayce.
KALDAK
Kaldak to środek uzupełniający dietę, zalecony przez Cayce'a w około osiem dziesięciu odczytach, przede
wszystkim w przypadkach ogólnego osłabienia, a także anemii, artretyzmu i złego przyswajania. Cayce doradzał go dla zwiększenia liczby czerwonych krwinek, w postaci toniku dostarczającego im żelazo, fosfor, krzem
i witaminę B complex. Środek produkował Kaldak Company z Michigan. Obecnie niedostępny na rynku. Prawdopodobnie można go zastąpić witaminą B complex w syropie, z domieszką żelaza.
KALOMEL
Kalomel to jedna z nazw chlorku rtęciowego, białego bezsmakowego proszku dawniej używanego jako
środek przeczyszczający, przestrajający i przeciw syfilisowi. Edgar Cayce zalecił go około dwudziestu pięciu
pacjentom, najczęściej jako lek na odrobaczenie i środek oczyszczający. Kalomel jako pochodna rtęci jest silnie trujący. Obecnie dostępny jedyni w sklepach z chemikaliami.
KAMFOROWANA OLIWA Z OLIWEK
Odczyty najczęściej wskazywały na czystą kamforowaną oliwę z oliwek lub w połączeniu z innymi olejkami, jako składnik leczenia blizn. W niektórych od czytach stwierdzano, że kamforowaną oliwę z oliwek należy
przygotować raczej z kamfory i oliwy z oliwek, aniżeli kupować dostępny w handlu kamforowany olej z ziarna
bawełny. Cayce podkreślał właściwości tej mieszanki wygładzającej zbliznowaconą tkankę.
Edgar Cayce stwierdzał również, że chociaż kamforowam oliwa z oliwek szybko działa przede wszystkim
na świeższe blizny, bywa skuteczna również w przypadku starszych, pod warunkiem, że leczenie przeprowadzi się z odpowiednią cierpliwością i wytrwałością. Jak wyjaśnił Cayce: "Jeśli nasz chory chce usunąć większość tkanki bliznowatej z lewej kończyny, użyjemy słodkiego oleju (oliwy z oliwek) policzonego z olejem kamforowanym (w równych częściach). Wmasowujmy tę mieszankę codziennie przez trzy do sześciu miesięcy,
a znacznie zmniejszymy ilość blizn" (487-15). Ponieważ prawo nie pozwala kupować olejku kamforowanego,
222
można go przygotować dzięki podgrzaniu czterech uncji [ 1/16 części funta angielskiego, równa 28,35 grama
– przyp. tłum.] oliwy z oliwek, dodania do niej jednej uncji kamfory i mieszania do chwili rozpuszczenia się
kamfory. Otrzymana mieszanka jest trująca.
KAPSU¸KI NA PRZECZYSZCZENIE
W różnych połączeniach i proporcjach omawianego środka, liczba jego składników wahała się od dwóch
do sześciu. Opis podany w odczycie 294-12 zawierał cztery najczęściej zalecane zioła – podofilinę (pokrzyk),
lukrecję, korę szakłaka amerykańskiego i czarny korzeń (leptendrinę). Rzadziej w odczytach pojawiały się ponadto sangwinaria i senes. Kapsułek nie ma już na rynku, lecz można zlecić ich przygotowanie w aptece.
KARCZOCHY JEROZOLIMSKIE
Karczochy jerozolimskie (Helianthus toberosus), niekiedy zwane "słonecznymi bulwami" to rdzennie amerykańska odmiana słonecznika uprawianego przez Indian amerykańskich, niewielkie warzywo bulwiaste wyglądające jak świeży imbir, chrupiące jak marchewka, o smaku słodkim i orzechowym, które zawiera mniej kalorii od ziemniaka. Jedna z teorii wiążących go z Jeruzalem wyjaśnia, że nazwa pochodzi od włoskiego słowa
"giragale", które znaczy "ku słońcu". Cayce zalecał to warzywo dla poprawy przyswajania i wydalania, a także
cukrzykom, jako środek zastępujący insulinę. Aby uniknąć przeciążenia trzustki, Cayce radził, by dzieciom podawać mniejsze karczochy.
Według Cayce'a karczochy jerozolimskie najlepiej jeść w sałatkach lub w postaci gotowanej, w kilku odczytach doradzano zamiennie jedno i drugie. W przypadku gotowania Cayce zalecał przygotowywanie karczochów w papierze Patapar. Ogólnie na jeden posiłek dorosłego człowieka zalecał kawałek wielkości jajka (około dwóch uncji).
KASZE
W odczytach, z kasz najczęściej wymieniano rozgniecione pełne ziarna zbóż i owies. Edgar Cayce podkreślał, że kasze należy długo gotować, by stały się łatwo strawne, i że wraz z kaszami nie powinno się jeść cytryn i soków z cytrusów.
KLEJNOTY I MINERA¸Y
Edgar Cayce uważał, że klejnoty i minerały mogą mieć pozytywny wpływ na umysłowe i duchowe związki,
jak również na fizyczne dobro pacjentów. W jednym z odczytów zalecał noszenie kawałka stali węglowej
w przedniej kieszeni spodni, twierdząc że jego wpływ uchroni pacjenta przed przeziębieniami, przekrwieniem
i dolegliwościami błony śluzowej. W kilku przypadkach Cayce doradzał lapis lazuli, jako przynoszący zdrowie
i siłę ciału. Kamień radził nosić blisko skóry.
KWAS TANINOWY
Kwas taninowy to otrzymywana z kilku gatunków roślin żółtawa substancja o właściwościach ściągających.
Chociaż używa się go przy garbowaniu i farbowaniu, ma także kilka zastosowań medycznych, będąc między
innymi miejscowym specyfikiem na oparzenia.
Cayce zalecił go do zastosowania miejscowego w dwóch przypadkach oparzeń twarzy i oczu.
223
LAMPY KWARCOWE ALPHINE
Taką nazwę nosił rodzaj lamp kwarcowych, obecnie wycofanych z rynku. W ich zastępstwie można zalecić
innego rodzaju kwarcówki lub kąpiele słoneczne.
LAUDANUM I TOJAD
Zarówno laudanum jak i tojad są narkotykami. Laudanum to jedna z nazw nalewki z opium, tojad jest niezwykle trującym specyfikiem, środkiem uspokajającym serce, drogi oddechowe i krążenie, o działaniu napotnym, przeciwgorączkowym i moczopędnym. Cayce doradzał jedynie zewnętrzne użycie tych substancji.
W około osiemdziesięciu odczytach Cayce zalecał połączenie laudanum i tojadu do stosowania miejscowego,
dla uśmierzenia chronicznego, ostrego bólu.
Oba leki polecał przy szerokim spektrum zaburzeń, w tym zapaleniu pęcherzyka żółciowego, rwie kulszowej, zapaleniu nerwu, uszkodzeniach, artretyzmie, problemach z kręgosłupem i zapaleniu wyrostka robaczkowego. Miejsce zastosowania różniło się w zależności od natury zaburzenia i umiejscowienia bólu.
LECZENIE "RADIOAKTYWNE" LUB URZÑDZENIE OPORNOÂCI POZORNEJ
Cayce zalecał metodę zwaną leczeniem "radioaktywnym" lub urządzeniem oporności pozornej około czterystu pięćdziesięciu pięciu razy. Jednakże mimo nazwy, nie ma ona nic wspólnego z radioaktywnością, przynajmniej nie w obecnym znaczeniu tego słowa. Nazwa "radioaktywne" pochodzi prawdopodobnie od prądu,
czy wibracji teoretycznie wytwarzanych pomiędzy urządzeniem a ciałem, i porównywanych do fal radiowych1.
Urządzenie do leczenia "radioaktywnego", ogniwo, którego szczegółowy opis pojawił się w wielu odczytach, nie wytwarza własnego prądu elektrycznego, chociaż ma oddziaływać na elektryczne siły ciała. Edgar
Cayce zalecał je dla poprawienia krążenia i unormowania funkcjonowania układu nerwowego, pomocnego
w rozluźnieniu ciała. Leczenie "radioaktywne" Cayce doradzał raczej jako środek zapobiegawczy aniżeli leczniczy w poważnych zaburzeniach fizycznych, chociaż zalecał je również w przypadkach napięcia nerwowego,
braku koordynacji układu nerwowego, zaburzeniach krążenia, bezsenności, neurastenii, osłabieniu, nadciśnieniu, leczeniu dzieci upośledzonych, głuchocie, otyłości i artretyzmie, w tej właśnie kolejności.
Dla celów leczniczych, w niektórych przypadkach, do urządzenia dołączano słoik roztworu zawierającego
takie substancje jak chlorek złota, azotan srebra, tynkturę żelaza, olejek kamforowy, jodynę lub Atomidinę.
Cayce uważał, że leczenie "radioaktywne" przeniesie na skórę istotne składniki roztworów.
Ponadto Cayce sądził, że leczenie tego typu może odnowić energię, poprawić pamięć i utrzymać dostrojenie ciała do sił twórczych. Jak wyjaśniał: "Leczenie `radioaktywne' (jest) dobre dla każdego, zwłaszcza dla
tych, którzy są zmęczeni lub jak większość ludzi, cierpi na zaburzenia równowagi krążenia; dla tego kto wysila umysł, lub jest za mało aktywny fizycznie, by utrzymać właściwe każenie" (826-3).
1. Być może właściwa byłaby tu nazwa – działanie wibracyjne (przyp. red.).
Cayce podkreślał w odczytach znaczenie leczenia "radioaktywnego" ściśledług zaleceń, w tym utrzymania
odpowiedniego nastawienia duchowego w trat cie leczenia.
LISTERINA
Listerina, dobrze znany środek antyseptyczny, obecnie zawiera alkohol, tymol eukaliptol, salicylan metylu,
mentol i kwas benzoesowy. Przeznaczony jest do higieny jamy ustnej i w stosowaniu miejscowym na mniejsze
zranienia, zadrapania, ugryzienia insektów i łupież zakaźny. Edgar Cayce zalecił Listerinę w szesnastu odczytach dotyczących leczeni włosów i chorób skóry głowy oraz zwalczania łupieżu, przypisywanego złemu krążeniu.
224
¸ÓJ BARANI
Cayce nigdy nie zalecał użycia samego baraniego łoju, ale zawsze w połączeniu z innymi składnikami, na
przykład z tymi, które zawierała maść od przeziębienia. Jednakże niedawno, dzięki dr Hazel G. Drexler, odkryto nowe zastosowani tej substancji. Po trzech latach prywatnych obserwacji, dr Drexler stwierdziła, i czysty
łój barani stosowany na splot słoneczny i jego okolice lub cały brzuch działa wyraźnie uspokajająco, zarówno
na dzieci, jak i dorosłych. Dr Drexler po raz pierwszy wypróbowała tłuszcz barani na sobie, za radą Genevieve Haller. Łój barani złagodził ból splotu słonecznego, związany z czymś, co najlepiej można by opisać jako
atak negatywnych emocji. Jego działanie wywarło na niej takie wrażenie, że w efekcie poleciła go wielu savoir przyjaciołom i znajomym cierpiącym na różnego rodzaju stresy. Łój barani wyda wał się pomniejszać negatywne emocje i stres powiązane z "bezsennościć niepokojem, rozdrażnieniem, lękiem, bólem splotu słonecznego, bólem przepuklin napięciem nerwowym, nadpobudliwym zachowaniem, zdenerwowaniem i myślami
obsesyjnymi ". Obserwacje dr Drexler znalazły się w publikacji Kliniki ARE "Medica Research Bulletin".
MAS¸O KAKAOWE
Masło kakaowe otrzymuje się z ziaren kakaowych. Cayce zalecił je w około stu osiemdziesięciu pięciu odczytach jako składnik środka do masażu, sam lub w poła czemu z innymi substancjami. Doradzał je w przypadkach wielu dolegliwość także u dzieci. Rodzicom jednego z dzieci poradził codzienny "masaż kręgosłupa
masłem kakaowym niezbyt grubi warstw, ale dostatecznie aby organizm wykorzystał jego właściwości. Wmasowywać go należało ruchem w dół kończyn, zwłaszcza w partiach wewnętrznych... To, jak stwierdzamy, powinno umożliwić dziecku prawidłowy rozwój" (2289-1).
MAS¸O KAKAOWE I MAÂå CHININOWA (5288-1)
Środek ów Edgar Cayce zalecił podczas II wojny światowej młodemu sierżantowi z Sił Powietrznych USA,
który poprosił go o odczyt zdrowia. Między innymi zadał Cayce'owi pytanie: "Czy mam jakieś objawy malarii,
a jeśli nie, to jak można im zapobiec?" Cayce odpowiedział: "Od czasu do czasu rób masaż kręgosłupa masłem kakaowym, to jest uncją masła kakaowego, do której dodano pięć gramów [jednostka masy równa
117000 funta handlowego – przyp. tłum.] chininy i wymieszano. Wmasuj mieszankę wzdłuż kręgosłupa, pod
ramionami i w pachwinę. Nie tylko przestaną cię gryźć komary, ale nie nabawisz się malarii. Nie chcę prorokować, lecz to powinno cię ustrzec przed malarii do końca życia" (5188-1).
Takie masło jest niedostępne w sprzedaży, ale można je przygotować w domu, rozpuszczając uncję masła
kakaowego i mieszając z pięciogramową kapsułką chininy sulfonamidowej.
MAÂå I P¸YN RAY'A
Produkty Ray'a wytwarzał w Roanoke w Wirginii, chemik Thomas Ray Wirsing, zajmujący się przygotowywaniem medykamentów dla pacjentów, którzy otrzymali określone przepisy w swych odczytach. Cayce zalecił
stosowanie środków leczniczych Ray'a w mniej więcej piętnastu odczytach, przede wszystkim w przypadkach
egzemy, grzybicy międzypalcowej, zapaleniu skóry i trującym bluszczu.
W większości zalecał maść, a płynny roztwór w przypadkach związanych z trującym bluszczem oraz,
w jednym przypadku, z grzybicą międzypalcową. Maść Ray'a zawiera kwas salicylowy, fenol, sosnową maść
dziegciową, rezorcynol, maść siarkową, wazelinę i lanolinę. Płyn Ray'a zawiera potas siarczanowy, siarczan
cynku, kwas salicylowy, fenol i alkohol.
225
MAÂå NA BÓLE W KRZY˚U, ZWICHNI¢CIA,
NACIÑGNI¢CIA I ST¸UCZENIA (LECZENIE MI¢ÂNI)
Środek do masażu podany w odczycie 326-5, stał się popularny w leczeniu bólów krzyża, zwichnięć, naciągniętych mięśni i wiązadeł, stłuczeń i związanych z nimi dolegliwości. Specyfik zawiera oliwę z oliwek, olej
mineralny, oczar nalewkę z benzoesu, olej sasafrasowy i benzynę (naftę). W jednym z odczytów Cayce
stwierdzał, że masaż tą mieszanką zmniejsza narastanie bólu i ma działanie uśmierzające. W innym odczycie
doradził użycie tej maści na żylaki.
MAÂå PRZECIW GRZYBICY
Maść przeciw grzybicy występowała w postaci kremu, zaleconego przez Cayce'a w trzech przypadkach
grzybicy stóp. Krem zawierał kwas salicylowi kwas benzoesowy i substancję zwaną "kwasem grasicznym".
Prawdopodobnie można go zastąpić maścią Ray'a lub płynem przeciw grzybicy.
MAÂå SIARKOWA
Cayce zlecił maść siarkową w około trzydziestu pięciu odczytach dotyczący schorzeń w rodzaju niedowładu, zmniejszonej ruchomości wynikającej z artretyzmu i źle ustawionych kręgów. Środek ów nie jest dostępny
na rynku, ale można przyrządzić, gotując siarkę i olej z siemienia lnianego w proporcji jeden fu siarki na funt
oleju z siemienia. Miksturę należy gotować do chwili powstania jak to określił Cayce, mieszanki "nie nazbyt
mokrej i nie nazbyt suchej ". Ponieważ powyższa mieszanka może się ulatniać, powinna być przygotowywana
jedynie przez aptekarza.
MAZID¸O WAPIENNE
Mazidło wapienne, obecnie nieosiągalne w sprzedaży, było maścią zawierają w równych proporcjach wodę
wapienną i olej z siemienia lnianego. Znane tak jako "maść wapienna", po raz pierwszy zostało wytworzone
w Carron w Szkocji gdzie stosowano je na oparzenia u robotników z warsztatów ślusarskich w Carrc. Maść
wapienna stanowiła składnik trzech środków do masażu, wspomniany w odczytach Cayce'a.
METODA ELLIOTTA
Omawiana metoda polegała na wytworzeniu wysokiej temperatury w określonych częściach ciała przez
nagrzewanie wodą. W czasach Cayce'a stosował ją w leczeniu zapalenia macicy i dolegliwości odbytniczych
oraz gruczołu krokowego.
Maszyna Elliotta zawierała pojemnik do podgrzewania wody, pompkę motorową oraz wskaźniki i wentyle
do kontroli temperatury i ciśnienia. Dopochwowe aplikatury gumowe i doodbytnicze umieszczano w ciele po
lewatywie i płukaniu okrężnicy, wówczas wprowadzenie wody zwiększało ciśnienie do trzech lub czterech funtów lub ciśnienia odpowiedniego dla pacjenta.
Temperatura powinna być początkowo nieco wyższa od ciepłoty ciała i wzrastać do stu trzech stopni Fahrenheita (około czterdziestu jeden stopni Celsjusza) lub stu trzydziestu pięciu stopni Fahrenheita (około
sześćdziesięciu trzech stopni Celsjusza). Zabieg trwał zazwyczaj pół godziny, robiono go trzy razy w tygodniu.
Obecnie nie stosuje się tego urządzenia (zob. leczenie "radioaktywne" ).
226
METODA ERLANGERA
Metoda Erlangera to niezbyt dobrze znany sposób leczenia elektrycznego, stosowany w przypadkach zaburzeń wzrokowych. Edgar Cayce określał ją jako "bezpośrednie oddziaływanie padem na gałki oczne" oraz
opisał jako prąd galwaniczny o niskiej częstotliwości. Inny odczyt zalecał metodę Erlangera dla pobudzenia
nerwów i ośrodków nerwowych impulsów wzrokowych w kręgosłupie, co sugeruje, że omawiana metoda służyła pobudzeniu nerwu wzrokowego. Metoda obecnie nie stosowana (zob. "fioletowe promienie").
MIESZANKA ZIO¸OWA NA OCZY
Edgar Cayce zalecał mieszanki ziołowe w wielu różnych zaburzeniach, a problemy z oczyma przypisane
złemu trawieniu i złemu wydalaniu nie były tu wyjątkiem. Środek podany w odczycie 3810-1 zawiera korzeń
kolcowoju lekarskiego (sarsaparili), korzeń żółtego szczawiu, korę czarnego głogu, sproszkowaną korę jesionu kolczastego, kwiat bzu czarnego i balsam tolutański. Odczytu 3810-I Cayce udzielił ociemniałej od przeszło roku, 60-letniej kobiecie cierpiącej na zatrucie krwi. Oprócz ziół zalecił pacjentce kąpiele parowe, które
jak uważał, równomiernie rozprowadzą lecznicze własności ziół po całym ustroju. Dla pobudzenia organizmu
zalecał także zmiany w diecie, jak i użycie elektrycznego aparatu do masażu.
Jak twierdził Cayce, po dziewięciu tygodniach leczenie wróci chorej normalny wzrok. Raporty od pacjentki,
towarzyszące serii odczytów, wykazały, że jej stan rzeczywiście uległ poprawie. Chorzy korzystający z omawianej mieszanki, wybierali leczenie cykliczne – trzy tygodnie leczenia i tydzień przerwy.
MIGDA¸Y
Cayce uważał, że migdały zawierają składniki istotne dla zdrowego metabolizmu człowieka, dostarczając
mu fosforu i żelaza w łatwiej przyswajalnej postaci aniżeli pozostałe rodzaje orzechów. Migdały zawierają potas, wapń, sód, magm i siarkę. Są bogate w proteiny oraz nienasycone tłuszcze i charakteryzują się wyższym
odczynem zasadowym niż inne orzechy jadalne. Migdały chronią przed nowotworami. Trzem pacjentom Cayce przekazał, zjedzenie jednego do trzech migdałów dziennie uchroni ich przed nowotworami, gdyż witaminy
zawarte w migdałach podwyższą odporność organizmu na wszystkie formy tej choroby.
Ponieważ migdały dostarczają żelaza, zalecał je także w przypadkach anemii. Jeden z odczytów zalecał
zjadanie dwóch migdałów dziennie dla zlikwidowania skaz na skórze. Odczyty odnosiły się do dostępnych na
rynku słodkich gatunków migdałów
MIKSTURA TORIS
Mikstura Toris, dziś nieosiągalna w sprzedaży, była mieszanką na przeczyszczepie, zaleconą w około siedemdziesięciu odczytach Cayce'a, przede wszystkie dotyczących niewłaściwego wydalania i zatrucia krwi.
Prawdopodobnie można ją zastąpić środkiem przeczyszczającym ze starca jakubka (ambrozji).
MLECZKO BIZMUTOWE
Omawiany środek pomocny w trawieniu, to zawiesina wodorotlenku bizmutu i podwęglanu bizmutu. Zalecony był przez Cayce'a w prawie dwustu siedemdziesięciu pięciu odczytach, przede wszystkim dla wspomożenia procesów trawiennych w przypadkach kwasowości, problemach z przyswajaniem i wydalaniem, zapaleniu pęcherzyka żółciowego, zapaleniu okrężnicy, problemach żołądkowych i jelitowych, problemach z wątrobą
i przy zatruciu krwi. Według Cayce'a bizmut należało stosować w połączeniu z innymi metodom leczenia (często łącząc go ze środkami alkalizującymi lub środkami oczyszczającymi).
227
MLECZKO MAGNEZJOWE
Mleczka magnezjowego, czyli stałej zawiesiny tlenku magnezu w wodzie używano jako środka zobojętniającego kwas i przeczyszczającego. Cayce zaleci go w ponad stu siedemdziesięciu odczytach dla obu tych celów. Obecnie w sprzedaży dostępnych jest wiele jego gatunków.
NAFTA
Odczyty Edgara Cayce'a wskazując bezpieczne i naturalne metody leczenia, dawały nadzieję na skuteczne zapobieżenie i wyleczenie wypadania włosów. Cayce rozważał wewnętrzne i zewnętrzne aspekty przyczyn
i leczenia łysiny w dziewięćdziesięciu dwóch odczytach, udzielonych sześćdziesięciu pięciu pacjentom.
Najczęściej podawanymi przez niego środkami do zastosowania miejscowego były nafta, wazelina i roztwory alkoholu etylowego (przeważnie 20%). Niekiedy zlecał wszystkie aspekty leczenia, a czasem tylko niektóre. Z innych środków zlecał mydło ze smoły sosnowej (można je zastąpić szamponem), szampon z oliwy
z oliwek, Listerinę, a w przypadku wypadania włosów u kobiet, smalec wieprzowy. Listerinę lub roztwory alkoholu w wielu przypadkach zalecał przede wszystkim pacjentom z łupieżem. W odczycie 636-1 polecił leczenie
naftą dwa, trzy razy w miesiącu, a później zastosowanie nafty z 20% alkoholem etylowym i wazeliną. Dla pobudzenia tarczycy Cayce doradził również dietę bogatą w jod.
NALEWKA Z MIRRY I OLIWY Z OLIWEK
Nalewka z mirry to alkoholowy roztwór zawierający mirrę – aromatyczny wyciąg z żywicy uzyskiwanej
z drzew rosnących na wybrzeżu Morza Czerwonego. Kilka odczytów Cayce'a zalecało ją do użytku wewnętrznego, lecz zazwyczaj polecano ją jako jeden ze składników środka do masażu. Cayce uważał, że dzięki absorbcji przez pory skóry, mirra wpływa korzystnie na mięśnie i pobudza krążenie powierzchniowe. Cayce tłumaczył: "Nalewka z mirry działa przez pory skóry, wnikając, pobudzając krążenie w zaatakowanych partiach
[w tym wypadku blizn]" (440-3).
Ponadto kilkakrotnie zalecił mirrę jako składnik kąpieli parowych. W masażu niemal zawsze polecał mirrę
w połączeniu z oliwą z oliwek. Zalecając przygotowanie tej mieszanki, radził podgrzać mirrę w rondelku i dodać do niej taką samą ilość oliwy z oliwek. Ponieważ raz podgrzana mieszanka nadaje się do użycia nie dłużej niż kilka dni, jednorazowo należało przygotowywać jedynie kilka uncji tego środka.
NAPÓJ Z PASSIFLORY
Napój z winorośli passiflory, zwany także gorzkimi ziołami z męczennicy i głogu, zalecano w ponad dziewięćdziesięciu odczytach Cayce'a. Edgar Cayce uważał tę mieszankę za najlepszy środek uspokajający przy
epilepsji, zlecając jej zastosowanie również w przypadkach zaburzenia koordynacji nerwowej. Stwierdził:
"Passiflora działa na autonomiczny układ nerwów, likwidując zastoje wytwarzane podczas zaburzeń koordynacji u podstawy czaszki i jak stwierdzono, powstające w fałdzie przy kręgosłupie i zrostach we wskazanej
partii" (2153-5). Według Cayce'a, passiflora nie powodowała uzależnienia. Zalecał ją często zamiast środków
uspokajających, takich jak Phenobarbital i Dilantin. Uważa także, iż passiflora działa lepiej na mięśnie i krążenie powierzchniowe gdy przestrzega się właściwej diety, unikając zatoru w jelitach. Cayce zauważył, że należy zwrócić uwagę, by nie stosować passiflory jednocześnie z innymi środkami uspokajającymi.
W innych odczytach podaje więcej informacji, tłumacząc, że passiflora wpływa na autonomiczny układ nerwowy, pomagając w unormowaniu impulsów pomiędzy gruczołami dokrewnymi u podstawy czaszki i ośrodkiem nerwowym podbrzusza który kontroluje trawienie i przyswajanie. Podczas tego procesu passiflora wpływ
także na skład krwi, przewód żółciowy i określone partie wokół kręgosłupa. Passiflorę można przyrządzać
w postaci uspokajającego naparu.
228
NAÂWIETLANIE ULTRAFIOLETEM
Edgar Cayce zalecał niekiedy naświetlania ultrafioletem, odradzając jednoczesne stosowanie "czarnego
światła", czy odmiany ultrafioletu o niskiej częstotliwości. Często doradzał zastosowanie naświetlań Burdicka,
czyli działanie rtęciowa lampą kwarcową. W większości przypadków, jako filtru zalecał użycie 1/4 calowego [
jednostka miary długości, równa około 25,4 milimetra – przyp. tłum.] arkusza zielonego szkła, zatrzymującego
promienie ultrafioletowe. Obecnie brak tego typu szkła, chociaż nadal stosuje się naświetlania ultrafioletem.
Omawiane leczenie można zastępować kąpielami słonecznymi. W jednym z odczytów Cayce doradzał skrócenie leczenia, gdy świeci słońce (zob. także helioterapia).
NUJOL
Nujol to nielotny olej mineralny, używany jako środek przeczyszczający. Jest mieszanką płynnych węglowodorów uzyskiwanych z ropy naftowej w temperaturze pokojowej, bez zapachu i bez smaku.
Edgar Cayce zalecał substancję raczej do użytku zewnętrznego niż wewnętrznego – najczęściej jako
składnik środków do masażu. Nujol pojawił się w odczytach dla sześćdziesięciu dwóch pacjentów, a jego odpowiednik, Russian White Oil [biały olej rosyjski – olej mineralny, mieszanka płynnych węglowodorów, uzyskiwanych z ropy naftowej – przyp, tłum.], obecnie niedostępny na rynku, w odczytach dla stu sześćdziesięciu
dwóch pacjentów. Ponieważ w wielu odczytach zalecał Nujol zamiennie z Russian White Oil, zsumujemy te
zalecenia razem. Środków do masażu, zawierających ciężki olej mineralny Cayce używał w leczeniu szeregu
zaburzeń, najczęściej podwichnięć kręgosłupa, niedowładu, zmniejszonej ruchomości, stwardnieniu rozsianym, złym wydalaniu, zaburzeniach w koordynacji nerwowej, chorobie Parkinsona, problemach endokrynologicznych, ogólnym osłabieniu, chorobie Heinego-Melina, zapaleniu nerwu i problemach ze stopami.
OKCY-CRYSTINE
Okcy-Crystine to środek przeczyszczający i rozwalniający, wspomniany w dwudziestu czterech odczytach
Cayce'a. Solna mieszanka trójsiarczana sodu i siarczanu magnezu (soli emskiej) ma właściwości oczyszczające oraz alkalizujące. Cayce najczęściej zalecał Okcy-Crystine dla pobudzenia złego lub niezrównoważonego wydalania, poprawienia przyswajania i ustabilizowania równowagi kwasowo-zasadowej ciała. Uważał, że
te trzy powyższe funkcje są ze sobą powiązane. Cayce generalnie polecał zażywać Okcy-Crystine do momentu oczyszczenia i zalkalizowania organizmu. Zwykle oznaczało to stosowanie środka raz dziennie, przed
porannym posiłkiem w ciągu kilku dni.
OCZAR (ORZECH CZARNOKSI¢SKI)
Oczar (orzech czarnoksięski) to alkoholowy roztwór z liści określonej odmiany niewielkich drzew lub krzewów gatunku Hamamelia virginiana (oczaru wirginijskiego). Nalewka na oczarze, niekiedy stosowana także
w postaci mazidła, ma łagodne właściwości ściągające. Cayce zalecał stosowanie fizjoterapeutyczne oczaru
w ponad stu osiemdziesięciu odczytach. Najczęściej doradzał go przy kąpielach parowych lub dymnych. Najwidoczniej Cayce uważał, że w tej postaci jego właściwości ściągające są szczególnie skuteczne. Przeważnie
zalecał kąpiele raz na tydzień, z dodatkiem od łyżeczki do dwóch łyżeczek oczaru na litr wrzącej wody.
W kilku przypadkach, zalecał orzech czarnoksięski również do nacierania, w zastosowaniu miejscowym
i na okłady. W jednym z odczytów opisał korzyści, jakie przyniesie kąpiel, wytarcie ciała szorstkim ręcznikiem
i natarcie oczarem z wodą: "To pomoże złagodzić długotrwałe napięcie mięśni, stopniowo je eliminując, co
ułatwi późniejsze zabiegi kręglarskie. Uśmierzy dolegliwość do tego stopnia, że, stosując kąpiele, osiągnie się
doskonałe rozluźnienie przed snem bezsenność zniknie, a sen zadziała dobroczynnie" (2519-2).
229
OGNIWO MOKRE
Ogniwo Mokre (z ciekłym elektrolitem) to ogniwo galwaniczne wytwarzając niewielki, lecz mierzalny prąd
elektryczny, który Cayce uważał za pobudzający wzrost tkanki nerwowej i połączeń między tkankami nerwowymi. Ogniwo tego typu zalecił w blisko dziewięciuset siedemdziesięciu pięciu odczytach dotyczących wielu
zaburzeń fizycznych i umysłowych, w tym braku koordynacji pomiędzy układami nerwowymi autonomicznym
i ośrodkowym, opóźnieniu dzieci i dorosłych, stwardnieniu rozsianym, niepoczytalności, artretyzmie, niedowładzie, chorobie Parkinsona i głuchocie. Ogólnie ogniwo z ciekłym elektrolitem zalecał w schorzeniach związanych z nieprawidłowym przepływem impulsów nerwowych i jego regulacją. W większości tego typu przypadków, do obwodu włączano określone roztwory, które poprzez wibrację ogniwa miały dostarczyć organizmowi określonych składników. Z roztworów Cayce najczęściej polecał olejek kamforowy, chlorek złota, azotan srebra i Atomidinę. Cayce w następujący sposób tłumaczył działanie Ogniwa Mokrego: "We wskazany powyżej sposób, mimo że roztwory nie oddziałują bezpośrednio na organizm, ich składniki zostaną dostarczone
potrzebującym ich narządom." (1800-25).
OK¸ADY I BOROWINA BONCILLA
Borowina to środek zastępujący glinki Boncilla, w ośmiu odczytach zalecone do okładów twarzy. Głównym
składnikiem mieszanki był specjalny rodzaj glinki zwanej ziemią foluszową z Somerset, zawierającą określony
skład minerałów Ziemia owa występowała jedynie w tej części Anglii i dzisiaj już pokłady je zostały wyczerpane.
Borowina także zawiera ziemię foluszową, lecz z innego źródła. Boncilla to nie jedyny rodzaj glinki wspomniany
przez Cayce'a, ponieważ w odczytach wymienił ogółem ponad czterdzieści rodzajów okładów z błota, glinki
i ziemi foluszowej. Cayce zalecał okłady na rozmaite fragmenty ciała i jako część leczenia wielu schorzeń,
w tym problemów ogólnych, uszkodzeń kręgosłup i podwichnięć oraz niedowładu. Okłady z borowiny, oparte
na ziemi foluszowej lub naturalnie uwodnionym krzemianie aluminium magnezu, posiadają rzadką właściwość
pochłaniania tłuszczów i olejów. Edgar Cayce cenił również okłady z glinki za ich właściwości ściągające.
OLEJ RYCYNOWY
Olej rycynowy nazywa się także rycynusem, "palma Christi" lub "dłonią Chrystusa". Cayce odkrył wiele zastosowań dla oleju rycynowego, chociaż rzadko zalecał go jako środek przeczyszczający. Najwyżej w kilku przypadkach zalecił doustne przyjmowanie środka, a w innych odczytach wręcz odradzał wewnętrzne. stosowanie
oleju rycynowego. Jak stwierdził Cayce; "Olej rycynowy i podobne mu środki, zażywane doustnie, są jedynie
środkami na przeczyszczenie. Tak więc olej rycynowy przyswajany z okładów będzie korzystniejszy aniżeli zażywany doustnie" (1433-6). Jednakże do stosowania zewnętrznego Cayce zalecał olej rycynowy pod wieloma postaciami. Mieszankę z oleju rycynowego i sody oczyszczonej polecał w przypadku zgrubień na piętach, zaśniadów, wrastających paznokci i brodawek. W około pięćdziesięciu odczytach doradził zastosowanie oleju rycynowego do masażu w przypadkach zgrubień, raka (skóry i piersi), torbieli, bolesnych guzów na wielkim palcu u nogi, rybiej łuski, zaśniadów, guzów i brodawek. Najczęściej Cayce zalecał zastosowanie oleju rycynowego w formie okładów, w przypadkach zapalenia pęcherza żółciowego, złego wydalania, epilepsji, różnego rodzaju chorób wątroby i twardzinie skóry. Polecał go na bóle głowy, zapalenie wyrostka robaczkowego, artretyzm, zaburzenia pomiędzy przyswajaniem i wydalaniem, zapalenie okrężnicy, gorączkę. Zaburzenia trawienne, zaburzenia
pomiędzy układami nerwowymi, zapalenie nerwu i zatrucie krwi. Poniższy odczyt Cayce'a podaje ogólne zalecenia co do stosowania okładów: "Podgrzać olej, włożyć dwie, trzy, do czterech warstw flaneli, wyżąć i przyłożyć
bezpośrednio do ciała. Dobrze byłoby w tym samym czasie na mokry okład zastosować suchy okład podgrzany
(suchy tampon], przez mniej więcej godzinę. Później obmyć ciało, oczywiście słabym roztworem sody oczyszczonej, by oczyścić ciało z kwasowości i naturalnych wydzielin" (1034-1). Okłady z olejem rycynowym Cayce generalnie radził przykładać po prawej stronie brzucha, stosując w ściśle określonych cyklach, na przykład trzy dni
okładów na przemian z trzema lub czterema dniami przerwy. Cayce zalecał stosowanie okładów przez półtorej
godziny w południe lub w czasie snu. Trzeciego dnia leczenia często doradzał przyjęcie dawki oliwy z oliwek.
230
OLEJ ÂWI¢TEGO JAKUBA
Olej świętego Jakuba, w jednym z przypadków zalecany przez Cayce'a jako "cudowny niemiecki środek
przeciwbólowy" to uśmierzający ból płyn do nacierania, niekiedy doradzany w przypadkach problemów
z uszami. Prawdopodobnie składał się z chloroformu, kamfory, olejku tymiankowego, oliwy kamforowanej
i terpentyny. Chociaż specyfik ów jest nadal dostępny na rynku, pierwotny skład uległ zmianie, gdy zrezygnowano z jednego ze składników. Lekarze ostrzegają przed stosowaniem środka do wewnątrz ucha.
OLEJ TATARAKOWY
Cayce zalecał olej tatarakowy jako składnik środka do masażu w mniej więcej ośmiu odczytach dotyczących różnego rodzaju chorób, w tym arteriosklerozy, powikłań po uszkodzeniach poporodowych, epilepsji, zapalenia nerwu, niedowładu, choroby Simmondsa i podwichnięć kręgosłupa.
OLEJ Z KIE¸KÓW PSZENICY
Edgar Cayce polecał olej z kiełków pszenicznych jako środek uzupełniający dietę w blisko dwudziestu pięciu odczytach. Ceniąc go szczególnie za bogatą zawartość witaminy E, Cayce zalecał jego stosowanie w artretyzmie i zmianach związanych z narządami rozrodczymi, typu klimakterium. Cayce uważał, że w małych
ilościach olej z kiełków pszenicznych wpływa korzystnie na nerwy i dodaje energii. Generalnie zalecał przyjmowanie jednej, dwóch kropli dziennie, przez określoną liczbę dni.
OLEJEK ARACHIDOWY
Chociaż Cayce ani razu nie zalecił olejku arachidowego do użytku wewnętrznego, w setkach odczytów polecał go, pojedynczo lub w połączeniu z innymi olejkami, do masażu. W 1948 roku, przed ostatecznym skatalogowaniem odczytów w Bibliotece Akt, wstępne obliczenia statystyczne podawały: olejek arachidowy jest
składnikiem środków do masażu, zaleconych w czterdziestu dziewięciu z pięćdziesięciu przypadków artretyzmu, w pięćdziesięciu z sześćdziesięciu trzech przypadków choroby Heinego i Medina, w dziewięciu z piętnastu przypadków stwardnienia rozsianego i w czterdziestu z pięćdziesięciu sklasyfikowanych przypadków niedowładu. W odczytach podkreślano używanie jedynie "czystego olejku arachidowego ". Masaże olejkiem arachidowym Cayce zalecał wielu chorym, między innymi kobiecie cierpiącej z powodu objawów menopauzy.
Cayce stwierdził, że wyjątkowo korzystne w jej przypadku będą nacierania olejkiem arachidowym raz w tygodniu. Dodał także, że ten kto raz w tygodniu przechodzi masaż olejkiem arachidowym, nie musi obawiać się
artretyzmu. Uważał również, że masaże dostarczą ciału energii, jak również poprawią krążenie i zmniejszą
napięcie.
OLEJEK KAMFOROWY
Olejek kamforowy przygotowuje się, rozpuszczając w alkoholu kamforę, używaną w medycynie jako środek pobudzający i drażniący. Cayce wspomniał o nim w blisko dwustu trzydziestu pięciu odczytach, najczęściej jako o składniku płynu do wcierania od przeziębienia – w połączeniu z łojem baranim i olejkiem terpentynowym. Olejek kamforowy zalecał także w innego rodzaju środkach do masażu, w połączeniu z takimi substancjami, jak olej sasafrasowy, olejek cedrowy, Nujol, oczar i oliwa z oliwek.
Cayce odkrył inne zastosowania olejku kamforowego, zalecając go na stopy, zwłaszcza w przypadkach
bolesnych guzów na dużych palcach u nogi, zgrubień skóry, odcisków i wrastających paznokci. Wyjaśniał:
"[Olejek kamforowy] ma tendencje do skruszenia paznokci od razu lub w ciągu miesiąca; lecz wówczas nowe
231
paznokcie powinny wyrosnąć normalnie, pod warunkiem, że inne zalecenia będą przeprowadzane tak, jak podano, a dzięki przepisanej diecie, w działaniu gruczołów zajdą odpowiednie zmiany" (2315-1).
Olejek kamforowy Cayce polecał także w leczeniu poważnych oparzeń słonecznych. Radził, by nasączyć
nim płótno i przyłożyć na jedną lub dwie godziny, a później wykąpać się w letniej wodzie i zastosować olejek
arachidowy. Olejek kamforowy doradzał również jako składnik kąpieli parowych.
OLIWA Z OLIWEK
Oliwa z oliwek, lekki olej wyciskany z dojrzałych oliwek, na przestrzeni czasu znajdował różnego rodzaju
zastosowanie, między innymi jako środek odżywczy, przeczyszczający, środek zmiękczający na rany i oparzenia, jako składnik płynu do wcierania, paliwo, środek kosmetyczny i składnik mydła. Wcześniej w medycynie używano jej w leczeniu kamieni żółciowych i jako środek przeciw robakom jelitowym.
Cayce zalecał stosowanie oliwy z oliwek zarówno do użytku zewnętrznego, jak i wewnętrznego. Jako
składnik pożywienia i lek doustny oliwę z oliwek zalecono blisko pięćset razy. Cayce polecał ją jako środek na
przeczyszczenie, uważając za najbardziej odżywczą dla układu trawienia.
Przyjmowanie doustnie oliwy z oliwek zalecał przy różnego rodzaju problemach fizycznych, w tym zapaleniu pęcherzyka żółciowego, złym przyswajaniu, zatruciu krwi, epilepsji, zaburzeniach jelit i wątroby, zrostach,
skaleczeniach, zaparciu, ogólnym osłabieniu i zakwaszeniu. Zewnętrzne zastosowanie oliwy z oliwek Cayce
polecił blisko dziewięćset razy, czyniąc z niej najczęściej zalecany olej do masażu we wszystkich odczytach.
Według Cayce'a, oliwa z oliwek nie tylko wygładza skórę, ale także jest "jednym z najskuteczniejszych możliwych do zastosowania środków pobudzenia aktywności mięśniowej bądź aktywności błony śluzowej ".
PAPIER PATAPAR
Obecnie zwany warzywnym pergaminem, papier Patapar to nietoksyczny, bezsmakowy i bezzapachowy
arkusz specjalnie wytworzonego papieru, odpornego na zatłuszczenie i nie rozmiękającego po zamoczeniu.
W odczytach zalecających dietę warzywną, Cayce zalecał papier Patapar do wykorzystania przy gotowaniu. Radził zawiązywać warzywa w wilgotny arkusz papieru i umieszczać we wrzącej wodzie, aż do ugotowania. Metoda ta pozwalała zachować wszystkie witaminy i minerały. Jak wyjaśniał Cayce: "Najlepiej aby wykorzystywane warzywa zostały ugotowane w ich własnym sosie, na przykład w papierze Patapar. To znacznie
wzmocni odporność" (861-1).
PAPIEROSY
Przestudiowanie blisko stu dwudziestu odczytów wspominających o papierosach i paleniu, ujawniło złożoność zagadnienia. W większości przypadków Edgar Cayce tolerował umiarkowane palenie, chociaż stwierdzał, że większość palących pacjentów to nałogowcy. Odczyty podkreślają, że umiarkowane palenie niekiedy
nie szkodzi, natomiast nadmierne palenie szkodzi wszystkim. Cayce zauważył także, że pewne gatunki papierosów są lepsze od innych. Chociaż w kilku przypadkach zalecił określony gatunek papierosów, w większości odczytów uznawał jedynie wyższość papierosów z czystego tytoniu nad zawierającymi różnego rodzaju dodatki przemysłowe. W jednym z odczytów doradził papierosy z tytoniu nie suszonego.
PASTA DO Z¢BÓW IPANA
Chociaż pasta do zębów Ipana nadal znajduje się w sprzedaży, nie produkuje się już odmiany zalecanej
przez Edgara Cayce'a w siedemnastu odczytach, a zawierającej korę jesionu kolczastego, którą Cayce uważał za korzystną dla dziąseł.
232
P¸UKANIE OKR¢˚NICY
W wielu odczytach Cayce zalecał różnego rodzaju metody oczyszczania okrężnicy. Stosowanie płukań
okrężnicy i lewatyw doradzał najczęściej dla zwiększenia skuteczności innych sposobów leczenia zarówno
w przypadku chorób, jak i ogólnego utrzymania zdrowia i równowagi organizmu. Generalnie Cayce zalecał
stosowanie płukania okrężnicy w razie potrzeby, przepisując je od dwóch razy w tygodniu do jednego na
sześć miesięcy, przeciętnie raz na sześć tygodni. Sporadyczne stosowanie płukań okrężnicy zalecał niemal
wszystkim. Jeśli chodzi o płukanie okrężnicy, Edgar Cayce radził wykorzystywać wodę o temperaturze ciała.
W pierwszym płukaniu zalecał dodawać po łyżeczce sody oczyszczonej i soli na każdy galon wody, natomiast
w ostatnim płukaniu łyżkę stołową na galon wody lub tę samą ilość na kwartę Glikotymoliny. Leczenie nie miało na celu korekty pierwotnych przyczyn zaburzeń równowagi, lecz oczyszczenie jelit i w efekcie zmniejszenie
ich podrażnienia i obciążenia.
P¸YN DO NACIERANIA (NA PRZEZI¢BIENIA)
W blisko dwustu osiemdziesięciu pięciu odczytach Cayce przepisał płyn do nacierania zawierający w proporcji 1:1 łój barani (czasem nazywany baranim tłuszczem), olejek kamforowy i olejek terpentynowy. Niekiedy radził
dodawać do tego nalewkę z benzoesu, lub inne substancje. Omawiany płyn do nacierania Cayce zalecał przede
wszystkim w przypadkach przeziębienia i zastoju, złego krążenia i zaburzeń nerek. Odczyty wyjaśniały, że łój barani przeniknie przez skórę i otworzy jej pory, w ten sposób pozwalając na szybkie przyswojenie leczniczych właściwości terpentyny i kamfory. W przypadku przeziębień, Cayce zalecał zwłaszcza nacieranie stóp i nóg. Często
radził łączyć nacieranie z parówkami kabinowymi. "Można także wcierać owe [substancje] w niższe partie stóp,
podeszwy, i ogrzać je, parówką czy ciepłem ognia, które pobudzi każenie w tych partiach" (304-33).
P¸YN PRZECIW GRZYBICY
Płyn przeciwgrzybiczny do zastosowania zewnętrznego pojawił się w odczycie (291-1), dotyczącym grzybicy międzypalcowej. Zawierał Nujol, oczar, olej sasafrasowy i benzynę (naftę).
P¸YNNA LANOLINA
Lanolinę w postaci płynnej Cayce zalecił w około stu sześćdziesięciu pięciu odczytach, lecz nigdy nie przepisał jej samej, jedynie w połączeniu z innymi substancjami, jako środek do masażu i płyn do zmywania. Zawierały go między innymi mikstury do przemywania skóry, blizn i środki do masażu, zalecane w przypadku artretyzmu. Według jednego z odczytów Cayce'a, lanolina wygładza skórę i w połączeniu z innymi olejkami, zapobiega jej podrażnieniom.
PROMIENIE SINUSOIDALNE
Promienie sinusoidalne wytwarzało urządzenie elektryczne, które według jednego ze źródeł, ze względu na postanowienia prawne dotyczące systemu łączności, nigdy tak naprawdę nie trafiło do produkcji. Jednakże Cayce zalecił je
w około stu dwudziestu odczytach. Chociaż istnieją pewne wątpliwości co do tego, czy promienie sinusoidalne są, czy
też nie są rodzajem diatermii, wiadomo że charakteryzują się niskim napięciem – pięć woltów przy dwóch amperach
natężenia, do maksimum tysiąca drgań. Metalowe płytki urządzenia umieszczano bezpośrednio na skórze. W odczytach Cayce opisywał je jako cewkę (solenoid) sprzężenia zwrotnego, prąd zmienny, lub terapię "dogłębną", zalecając
ją najczęściej przy leczeniu uszkodzeń i podwichnięć kręgosłupa. Zadaniem promieni sinusoidalnych było "zrównoważyć i ustabilizować impulsy nerwowe, które kontroluje siły mięśni ciała" (1008-1). Prawdopodobnie środkiem zastępującym promienie sinusoidalne może być stosowana przez niektórych osteopatów i kręgarzy – diatermia.
233
PROSZEK DOVERA
Proszek Dovera to środek napotny i uspokajający zalecany w odczytach Cayce'a, udzielonych czterdziestu
pięciu pacjentom. Dostępny jedynie na receptę, zawiera ipekakuanę i opium. Ipekakuana jest środkiem wykrztuśnym, napotnym i pobudzającym trawienie; opium to narkotyk, który tłumi ból i działa nasennie. Cayce
zalecał proszek Dovera przede wszystkim jako składnik przeczyszczających mieszanek ziołowych i środek
uspokajający.
PUDER DO CIA¸A
W około pięćdziesięciu odczytach Cayce polecał specjalnego rodzaju puder do ciała, zawierający balsam
peruwiański i stearynian cynku. Puder ów przepisywał przeciw wysypce skórnej, w przypadku trądziku, egzemy, świądu, łuszczycy i półpaśca.
RADIONICS
Radionics zalecono w czterdziestu odczytach Cayce'a. Była to kontrowersyjna metoda diagnozowania i leczenia związana z urządzeniami, znanymi w czasach Edgara Cayce'a jako oscilloclast, maszyna Abramsa lub
etheronics (colda). Jego wynalazca, dr Albert Abrams z San Francisco, poświęcił wiele lat badań naukowemu
potwierdzeniu "elektromagnetycznej" podstawy zdrowia i choroby. Urządzenie Abramsa, popularnie zwane
"czarną skrzynką", przypuszczalnie pozwalało zdiagnozować chorobę dzięki kontaktowi dotykowemu z pacjentem lub tylko na podstawie kropli jego krwi. Mogło leczyć, nawet na odległość, dzięki impulsom transmisyjnym, przypominającym energię radiową, a dostrojonych tak, by ulżyć pacjentowi w chorobie.
Teoria elektromagnetyczna Abramsa była bliska spojrzeniu Cayce'a na świat, traktującemu go jako z natury wibracyjny i elektryczny. Cayce często stwierdzał, że: "życie i jego przejawy są energią elektroniczną" (44016). Cayce zalecał Radionics zarówno jako metodę diagnozowania, dla rozwoju pacjenta oraz leczniczo,
zwłaszcza w przypadkach związanych z zaburzeniami koordynacji nerwowej.
REGULATOR WÑTROBY SIMMONSA (SIMMON'S LIVER REGULATOR)
Regulator wątroby Simmonsa (Simmon's Liver Regulator) był środkiem przeczyszczającym, zawierającym
ambrozję i lukrecję, zaleconym przez Cayce'a w około siedemdziesięciu odczytach. Obecnie niedostępny na
rynku (zob. środek przeczyszczający ze starca jakubka).
ROZTWÓR ARSENKU FOWLERA
Roztwór arsenku Fowlera to roztwór arsenku potasu, zawierający jeden procent trójtlenku arsenu. Dawniej
przepisywano go przy białaczce i innych zaburzeniach, w rodzaju malarii, pląsawicy i chorób skóry. Edgar
Cayce zalecił go w czternastu odczytach udzielonych jedenastu pacjentom. Traktował go jako środek oczyszczający krew, pomocny w przypadkach złego wydalania, zaburzeń koordynacji pomiędzy przyswajaniem i wydalaniem oraz złego krążenia. Często wiązał go z zapaleniem skóry i innymi problemami skórnymi.
Ponieważ zbyt duża dawka arsenu jest trująca, odczyty zalecały przyjmowanie minimalnych dawek
w określonych cyklach leczniczych. Jak wyjaśniał Cayce: "Wiemy, że w małych dawkach arsen działa jak powolna trucizna, ale jest także składnikiem, który współdziała z siłami żołądkowymi w dwunastnicy, a zwłaszcza w naczyniu mleczowym" (349-10).
234
ROZTWÓR DOBELLA
Roztwór Dobella to roztwór boranu sodu. Cayce zalecił go w sześciu odczytach do oczyszczania nosa,
płukania gardła i przemywania oczu.
RUMIANEK
Cayce polecał rumianek jako środek pobudzający i pomocny w trawieniu Wspomniał o nim w około dwudziestu
odczytach związanych z różnymi dolegliwościami, między innymi wrzodami żołądka, łuszczycą i niestrawnością.
Herbatę z rumianku Cayce często polecał zamiennie z innymi naparami, takimi jak herbata z szafranu lub wiązu.
Wszystkie te zioła traktował jako środki pomocne w trawieniu, mogące złagodzić dolegliwości jelitowe.
S. S. S.
S. S. S. to specyfik wzmacniający krew, nadal produkowany przez S. S. S. Company. Cayce zalecał go w pięciu odczytach jako środek wzmacniający, pomocny w odrodzeniu czerwonych krwinek i poprawiający trawienie
oraz przyswajanie. Zlecał różne ilości specyfiku, najczęściej małe dawki zażywane codziennie lub rzadziej.
SIARKOWA MIKSTURA NA PRZECZYSZCZENIE
Omawiany środek, zalecony w około czterdziestu odczytach dotyczących zdrowia, zawiera w równych proporcjach siarkę, winian potasu i sól Rochelle. Cayce często podkreślał, że miksturę należy dokładnie mieszać
i dość często sugerował użycie soli emskiej w miejsce soli Rochelle.
Według odczytów, mieszanka działa jako łagodny środek przeczyszczający i środek oczyszczający krew
bądź, jak tłumaczył Cayce: "może być stosowana jako środek oczyszczający dla całego organizmu" (1711-1).
Zalecał ją także w przypadkach czyraków i pryszczy, egzemy, trądziku, łuszczycy i zapalenia skóry.
S¸ODKI OLEJEK SALETRY
Słodki olejek saletry jest alkoholowym roztworem saletry etylowej, znanej także jako olejek saletry, lub olejek eteru azotawego. Cayce zalecił roztwór niemal sześćdziesięciu pacjentom, przede wszystkim przy problemach z nerkami i pęcherzem moczowym.
Doradzał go prawie wyłącznie dla jego właściwości moczopędnych, jako środek pobudzający i oczyszczający, który "zażywany sporadycznie ma tendencje do czyszczenia nerek i pęcherza moczowego" (601-25).
Środek obecnie niedostępny na rynku. Można go zastąpić naparem z zawierających saletrę nasion arbuza.
SOKI
Cayce zalecał świeże, surowe warzywa i ich soki w wielu odczytach zdrowia, w około dwudziestu doradzając użycie sokowirówki.
Edgar Cayce wymieniał wiele soków warzywnych, najczęściej sok z buraków, marchwi, selera, sałaty, szpinaku i pomidorów. Sok z buraków polecał zwłaszcza w niektórych przypadkach artretyzmu, zapalenia nerwu
i chorobach mięśni; sok z marchwi przy artretyzmie, problemach z oczyma i zatruciu krwi; a sok z selera na
nerwy.
235
SÓL ENO
W blisko stu siedemdziesięciu odczytach Cayce wspomniał o soli Eno, niekiedy zalecając odmianę zawierającą sole owocowe (kwas cytrynowy). Jednakże obecnie dostępna jest jedynie zwykła sól bez domieszek.
SÓL ZWYK¸A I SÓL JODOWANA
Sól jodowaną Cayce zalecił w około trzydziestu odczytach, a w wielu przypadkach "sól z głębi morza" można było zastąpić zwykłą solą. Oba rodzaje soli są bogate w naturalne minerały, zwłaszcza w jod. Sól jodowaną otrzymuje się z wodorostów. W czasach Cayce'a sól morską odzyskiwano raczej bezpośrednio z wody
morskiej niż wydobywano z lądowych pokładów podziemnych.
Cayce zauważył, że sól jodowana używana jako przyprawa do potraw (wymieniał chleb kukurydziany i warzywa) wzbogaca dietę o wartościowe składniki i wzmacnia ciało. Sól jodowaną i sól morską zalecał nie tylko
do ogólnego zastosowania, ale także w wielu przypadkach pacjentów cierpiących na brak niezbędnej ilości jodu w organizmie.
Sól doradzał także w fizjoterapii, w mniej więcej osiemdziesięciu odczytach zalecając gorące okłady z soli
dla uśmierzenia bólu w zaburzeniach narządów rozrodczych i innych problemach. Niekiedy zalecał również
kataplazmy z sól i octu jabłkowego w leczeniu zwichnięć i stłuczeń. Mieszankę soli i sody oczyszczonej dodawanych w równych częściach, polecał jako proszek do czyszczenia zębów.
SYROP FIGOWY
Mieszankę na przeczyszczenie, znaną jako syrop figowy, Cayce zalecił w ponad dziewięćdziesięciu odczytach. Zawierała wyciąg z fig i, według odczytów, produkowano ją w oparciu o senes. Ze względu na swoją łagodność, Cayce zalecał mieszankę przede wszystkim w tych przypadkach, w których należało pobudzić wydalanie.
Uważał ją także za stymulator przyswajania, który "będzie działać z sokami żołądkowymi organizmu i...
zwiększy ich przepływ przez przewód pokarmowy" (378-7). Środek obecnie niedostępny na rynku. Prawdopodobnie można otrzymać medykament podobny, środek na przeczyszczenie dra Caldwella (Dr. Caldwell's laxative) produkowany przez Glenbrook Labs.
SYROP OD KASZLU (2431-29)
Cayce zalecał ową miksturę dla złagodzenia dolegliwości płuc i oskrzeli, jako środek wykrztuśny i leczący
podrażnienia spowodowane kaszlem. Lek zawierał syrop z kory dziko rosnącej wiśni, syrop z szanty, z rabarbaru, wyciąg z dziko rosnącego imbiru, miód i alkohol. Jak stwierdził Cayce: "Wskazany na złagodzenie przeziębienia z zastoju – ponieważ właściwości wiśni, czy szanty nie tylko pomogą w trawieniu, ale pobudzi także
każenie wyższych partii głowy i oskrzeli, umożliwiając w ten sposób lepszy przepływ krwi przez gardło i dziąsła" (808-3).
SYROP Z CEBULI MORSKIEJ
Edgar Cayce zalecił syrop z cebuli morskiej w około pięćdziesięciu odczytach, przede wszystkim w przypadkach przeziębień i zastoju, zapalenia płuc i złego wydalania. Polecał go również jako pomoc w oddychaniu, środek przeciw zastojom, i czasem jako środek pobudzający serce. Syrop z cebuli morskiej jest dostępny
w aptekach jedynie na receptę.
236
SYROP Z COCA- COLI
Syrop z Coca-Coli rozpuszczony w wodzie działa jako środek alkalizujący i moczopędny. Cayce wspomniał
o nim w około dwudziestu pięciu odczytach, w większości dotyczących zaburzeń nerek i pęcherza moczowego. Jak stwierdził Cayce: "Upewniam was, Coca-Cola pomaga na nerki, ale pijcie syrop Coca-Coli rozpuszczony w wodzie – a nie będzie tak niesmaczny" (2332-1). Odczyty zalecały picie czystego syropu Coca-Coli.
Zwykła dawka zawierała pół do jednej uncji syropu na szklankę wody, wypijane nie częściej niż dwa, trzy razy
w tygodniu.
SZAFRAN
Szafran żółty lub amerykański (Carthamus tinctorius) jest zielem używanym niekiedy jako naturalny barwnik, znanym przede wszystkim dla swej użyteczności w gotowaniu. W odczytach pojawił się blisko sto dziewięćdziesiąt razy, jako środek pomocny w trawieniu. Cayce tłumaczył: "Właściwości (wodnego roztworu szafranu) jako środka wzmacniającego czy stymulatora w układzie przyswajania, wytworzą i utrzymają wraz z siłami trawiennymi, właściwe reakcje, które zapobiegną nawrotom czy powstaniu zaburzeń, które już wskazaliśmy" (556-16). Częstość i czas stosowania herbatki z szafranu różniły się w poszczególnych odczytach.
W jednym z przypadków, Cayce zalecił ją raz lub dwa razy dziennie, przez nieokreślony czas. Innemu pacjentowi doradził pijać ją w cyklu kilkudniowym, na przemian z kilkoma dniami przerwy, dopóki nie zauważy się poprawy trawienia.
SZAMPON I SOSNOWE MYD∏O DZIEGCIOWE
Chociaż Cayce zalecił sosnowe mydło dziegciowe w około siedmiu odczytach, nigdy nie wspomniał
o szamponie jako takim, mimo że we wszystkich przypadkach polecał używać mydła jak szamponu. Prawdopodobnie w czasach Cayce'a dostępne było jedynie mydło, a szampon pojawił się dopiero później.
Z uwagi na antyseptyczne właściwości olejku sosnowego, Cayce zalecał sosnowe mydło dziegciowe najczęściej przy leczeniu chorób skóry głowy, w połączeniu z takimi substancjami, jak wazelina, szampon oliwkowy, nafta i rozcieńczony alkohol etylowy. W jednym z odczytów dotyczących łupieżu, Cayce zalecił zastosowanie rozcieńczonego alkoholu etylowego, a następnie wazeliny oraz mycie głowy mydłem dziegciowym.
Z odczytu Cayce'a: "Stwierdziliśmy że na skórę głowy (wysuszenie) i włosy dobrze by było stosować masaż lub szampon z czystego mydła dziegciowego – przynajmniej raz w tygodniu, a następnie po umyciu tego
rodzaju szamponem wmasować w skórę głowy trochę białej wazeliny. To znacznie pomoże włosom i poprawi
stan skóry głowy" (633-12).
SZAMPON OLIWKOWY
Wspomniany około dziesięciu razy szampon oliwkowy był szamponem najczęściej zalecanym w odczytach. Ponieważ przypominał szampony Castile, bazujące na oliwie z oliwek, w niektórych odczytach Cayce
używał tych nazw zamiennie chociaż ani razu nie zalecił użycia określonego gatunku tego szamponu.
Zdarzało się, że Cayce polecał stosowanie szamponu oliwkowego, nie podając jego właściwości. W innych
odczytach stwierdzał jedynie, że szampon działa korzystnie na skórę głowy, ponieważ otwiera pory. Jak wyjaśniał Edgar Cayce: "W tym przypadku należy używać szamponu oliwkowego, ponieważ oliwa jest potrzebna
skórze głowy i do otworzenia (porów). Myjcie głowę dobrym środkiem, najlepiej mydłem smołowo-dziegciowym, a następnie użyjcie szamponu oliwkowego” (3379-1).
Ponadto w kilku odczytach Cayce podkreślił kosmetyczne korzyści wynikającą z używania szamponu oliwkowego. Stwierdził między innymi, iż szampon sprawi, że włosy staną się błyszczące, zwłaszcza gdy jednocześnie do wody doda się kilka kropel oliwy z oliwek. Gdzie indziej zauważył, że używając szamponu raz w tygodniu, utrzyma się żywą barwę włosów.
237
SZCZEPIONKI
W odczytach udzielonych ponad pięćdziesięciu pacjentom Cayce odpowiadar na pytania dotyczące szczepień ochronnych. Pytania odnosiły się zarówno do dzieci, jak i dorosłych. Jednakże należy pamiętać, że opinie Edgara Cayce'a na temat szczepionek opierały się na wiedzy z jego czasów i mogą nie odpowiadać dzisiejszym odkryciom i środkom. Na pytanie, w jakim wieku należy poddawać się szczepieniu, Cayce generalnie odradza szczepienia we wczesnym dzieciństwie. Wyjątkiem było kilka odczytów zalecających uodpornienie przeciw dyfterytowi, w jednym przypadku dotyczącą małego pacjenta w wieku sześciu miesięcy (minimalna dawka), a w dwóch innych przypadkach w wieku dziewięciu miesięcy i więcej.
W odczycie dotyczącym 9-miesięcznego dziecka Cayce stwierdził, że powinno się unikać szczepień do
momentu wyrżnięcia się ząbków. Tłumaczył, że: "poprzez zaburzenia, które powstaje, w organizmie w wyniku
uodporniania – gdy pojawi się konieczność stworzenia składników niezbędnych do zbudowania odporności
(szczepienia czy surowice) mogą wywołać niedobory w całym organizmie, co przyczyni się do nieprawidłowego ukształtowania zębów. Widać to w tych przypadkach, gdy szczepienia zastosowano we wczesnym dzieciństwie. Podobne przypadki są dowodem szkodliwości tego typu działań. Do szczepień należy podchodzić
ostrożnie i przeprowadzać je tylko w razie konieczności. Generalnie w normalnej sytuacji lepiej jest dla organizmu, gdy szczepienia przeprowadzi się o wiele później " (299-2).
Najczęściej doradzał szczepienia ochronne dla dzieci od czterech i pół roku lub później. Uodpornienie
przeciw ospie, dyfterytowi i kokluszowi Cayce zalecił kilkorgu dzieciom w wieku siedmiu i dziewięciu lat.
Jeżeli chodzi o przydatność szczepień, Cayce stwierdził: "To najlepsze co można powiedzieć o szczepionkach – że wytrącają trucizny w organizmie i jeśli właściwie o to zadbamy, mogą pomóc w problemach z gruczołami. Zrozumcie, że wraz z regulacją eliminacji trucizn i właściwego wydalania odpadów z organizmu,
przyswajanie staje się bardziej naturalne. Wykorzystajcie to" (5566-3).
Omówienia różnego rodzaju szczepień dla dorosłych były bardziej urozmaicone niż te przeznaczone dla
dzieci. Generalnie Cayce zalecał podróże do innych krajów, przed którymi należało poddać się odpowiednim
szczepieniom. 35-letniemu mężczyźnie Cayce doradził wstąpienie do służby wojskowej, aby szczepienia wyeliminowały wiele jego obecnych dolegliwości.
ÂRODEK DO MASA˚U (1968-7)
W jednym z odczytów Cayce podał przepis na ogólny, uniwersalny płyn do przemywania skóry, jeden z jego najczęściej wykorzystywanych medykamentów. W odczycie stwierdzał, że przeprowadzany od czasu do
czasu masaż tym specyfikiem pobudzi krążenie powierzchniowe, a także pomoże w pielęgnacji urody i uwolni
od skaz. Pierwotnie lek zawierał olejek arachidowy, oliwę z oliwek, lanolinę i wodę różaną.
Obecnie na rynku dostępny jest medykament o tym samym składzie, choć bez wody różanej, ale z dodatkiem niewielkiej ilości witaminy E. Wodę różaną pominięto z uwagi na tendencję do psucia się, poza tym
w połączeniu z olejkami powoduje o wiele szybsze ich jełczenie.
ÂRODEK DO MASA˚U (ARTRETYZM)
W przypadkach artretyzmu Cayce często polecał masaże. Jedną z najszerzej stosowanych mikstur do masażu był środek opisany w odczycie (3363-1) zawierający Nujol, oliwę z oliwek, olejek arachidowy, olejek
z igieł sosnowych, olej sasafrasowy i lanolinę. Edgar Cayce stwierdzał, że regularny masaż, raz w tygodniu,
samym olejkiem arachidowym może powstrzymać rozwój artretyzmu i reumatyzmu.
Jak wyjaśnił w odczytach: "Ci, którzy co tydzień stosują nacierania olejkiem arachidowym nie muszą już
obawiać się artretyzmu" (1158-31). W jednym z odczytów Cayce zauważył, że oliwa z oliwek to najskuteczniejszy środek pobudzenia aktywności mięśni lub błony śluzowej. W składzie dwudziestu pięciu specyfików
do masażu przy artretyzmie pojawił się olejek z igieł sosnowych, a w dziesięciu olej sasafrasowy.
238
ÂRODEK PRZECIW BLIZNOM (2015-10)
Najczęściej stosowany lek przeciw bliznom, Cayce zalecił jedynie w jednym odczycie, chociaż inne odmiany tego medykamentu doradzał w kilku z pozostałych szesnastu odczytów dotyczących blizn.
Płyn zawierający kamforowaną oliwę z oliwek, lanolinę i olejek arachidowy stosowano do usuwania blizn
po ciężkich poparzeniach i w leczeniu samych oparzeń, a także w usuwaniu rozstępów. Zalecenia FDA wymagały, by zmieniono skład niektórych dostępnych w handlu odmian leku zmniejszając nieco zawartość kamfory, tak więc w miejsce postaci płynnej specyfik przybrał raczej postać maści.
ÂRODEK OD BÓLU G∏OWY
Omawiany płyn Cayce wymienił w odczycie udzielonym pacjentowi cierpiącemu na poważne bóle głowy.
Przepis zawierał w równych proporcjach olejek kamforowy i nalewkę z lobelii. Dla złagodzenia bólu głowy,
Cayce radził nacierać nim skronie.
ÂRODEK GROVERA PRZECIW DRESZCZOM (GROVE'S CHILL TONIC)
Omawiany lek, zwany także bezsmakowym środkiem Grovera przeciw dreszczom (Grove's tasteless chili
tonie), pojawił się około roku 1900 jako środek przeciw malarii, dreszczom i gorączce. Obecnie niedostępny
na rynku, zawierał chininę czy "korę przeciwgorączkową", którą Cayce zalecał jako naturalne źródło chininy,
z żelazem i smakiem cytrynowym, na bazie syropu. Cayce zalecił ów specyfik około dwudziestu pięciu razy,
przede wszystkim w przypadkach malarii.
ÂRODEK PRZECIW INFEKCJI STÓP
Cayce zalecił ową miksturę w przypadku pacjenta cierpiącego na zakażenie stopy. Zawierał uncję oleju mineralnego, dwie uncje oczaru (orzecha czarnoksięskiego), uncję alkoholu do nacierania i trzy do pięciu minimów [1 minim = 0,06 ml – przyp. tłum.] oleju sasafrasowego. Medykament należało dobrze wstrząsnąć i stosować w małych dawkach. Cayce radził rozpoczynać od bioder i wcierać coraz niżej, aż do stóp. Twierdził, że
lek przyda się każdemu, kto spędza wiele czasu w pozycji stojącej.
ÂRODEK PRZECIW ¸UPIE˚OWI
Omawiany płyn pojawił się tylko w jednym odczycie, chociaż w przypadku łupieżu Cayce wielokrotnie
wspominał inne specyfiki, zawierające różnej mocy rozcieńczony alkohol etylowy. Podana mikstura zawierała
80% alkohol etylowy i olejek sosnowy, dodane do wody destylowanej.
ÂRODEK NA POBUDZENIE WYDALANIA
Omawiany lek ziołowy Cayce zalecił w odczycie udzielonym kobiecie cierpiącej na wysokie ciśnienie krwi.
Jej stan jasnowidz przypisał złemu wydalaniu, które doprowadziło do nagromadzenia toksyn we krwi i w konsekwencji zwiększyło ciśnienie. Medykament miał pobudzić wydalanie i unormować ciśnienie krwi. Jak wyjaśnił Cayce: "Ma wspomóc wydalanie przez nerki i eliminację odpadów przemiany materii, przywrócić pełni
równowagi organizmowi i usprawnić siły fizyczne" (4288-1). Mikstura zawiera korzeń kolcowoju lekarskiego
(sarsaparili), korę dziko rosnącej wiśni, korzeń łopianu, korzeń mandragory, liście buchu [roślina z płd. Afryki
o działaniu antyseptycznym – przyp. tłum.], alkohol etylowy i balsam tolutański.
239
ÂRODEK PRZECIW ZAPALENIU OKR¢˚NICY
Podany niżej skład leku przeciw zapaleniu okrężnicy pojawił się w wielu odczytach Cayce'a. Zawierał dziko
rosnący żeń-szeń, dziki imbir, pepsyny mleczanowe i stillingię.
ÂRODEK PRZECIW MD¸OÂCIOM
Specyfik przeciw mdłościom zawierał wodę wapienną, wodę cynamonową, jodek potasu i bromek potasu.
Cayce zalecał stosować go przy nudnościach, w tym przy chorobie lokomocyjnej, u małych dzieci czy przy
mdłościach w czasie ciąży. W około jednej czwartej z mniej więcej dziewięćdziesięciu odczytów nie uwzględnił w składzie jodku i bromku potasu.
ÂRODEK PRZECZYSZCZAJÑCY ZE STARCA JAKUBKA (AMBROZJI)
O starcu jakubka, zwanym także ambrozją, Edgar Cayce wspomniał przy okazji stu dwudziestu pięciu mikstur. Często zalecał go jako środek wzmacniający i przeczyszczający, lecz niekiedy także jako pomoc w przyswajaniu i wydalaniu. Najprostszy z zaleconych przez niego leków z ambrozji oparto na nalewce, substancji
leczniczej w postaci roztworu wolno-alkoholowego. Nalewkę przygotowywano dodając alkoholu etylowego do
naparu z suszonych liści ambrozji i wody destylowanej.
Ponadto Cayce uważał, że specyfik zrobiony ze świeżej ambrozji zmniejszy podatność organizmu na katar
sienny. Wyjaśniał że pyłek ambrozji wzmaga pewne reakcje nerwowe i że stosowanie ambrozji w porze, gdy
kwitną rośliny, może złagodzić podrażnienie pyłkami oskrzeli i błon śluzowych nosa.
ÂRODEK 636
Omawiany medykament jest jedynym środkiem tego rodzaju pojawiającym się w odczytach Cayce'a. Chociaż pierwotnie Cayce zalecał go jako lek pomocny w przywracaniu koloru siwym włosom; opierając się na
przekazach od pacjentów wydaje się, że miał także bezpośredni, równoważący i pobudzający wpływ na organizm, nawet u pacjentów, którzy nie skarżyli się na siwiznę. Podana mikstura jest mieszanką bogatych w witaminy i minerały ziół i innych substancji w rodzaju pepsyn mleczowych, wyciągu z wątroby, żeń-szenia i korzenia wężownicy wirginijskiej.
ÂRODEK ZAST¢PUJÑCY ASPIRYN¢
Jako lek zastępczy w miejsce aspiryny, Edgar Cayce polecał mieszanki zawierające kilka kropel substancji
w rodzaju nalewki z benzoesu, oczyszczonego olejku terpentynowego, balsamu kanadyjskiego, olejku eukaliptusowego, eukaliptolu i benzosolu. Najczęściej podawał cztery pierwsze składniki. W odczycie (4983-1) wyjaśnia ich działanie: "Zażywane doustnie posłuży jako środek odkażający i wykrztuśny, jako siła wspomagająca działanie narządów trawiennych, zwłaszcza wątroby, dwunastnicy i trzustki, przyspieszając także wydalanie poprzez nerki ".
ÂRODKI DO INHALACJI
W blisko dwustu dwudziestu pięciu odczytach Cayce podał zalecenia do przygotowania specyfików inhalacyjnych pomocnych w problemach oddechowych, w tym astmie, bronchicie, kaszlu, przeziębieniach, rozedmie, wysokiej gorączce, zapaleniu opłucnej, zapaleniu płuc, katarze, chorych zatokach i gruźlicy. Skład leku
był nieco różny, zależnie od stanu pacjenta. Podstawowym składnikiem mikstur do inhalacji był czysty alkohol
240
etylowy, do którego dodawano niewielkie dawki substancji znanych jako środki wykrztuśne, między innymi
olejek eukaliptusowy, oczyszczony olejek terpentynowy, nalewkę z benzoesu, balsam tolutański, oczyszczony
kreozot i olejek z igieł sosnowych. Dla złagodzenia objawów, Cayce radził jak najczęściej wdychać opary unoszące się nad roztworem.
Zalecał: "Najpierw przygotujemy środek do inhalacji, ponieważ opary mogą zadziałać antyseptycznie na
gardło, oskrzela, płuca, nie tylko lecząc, ale przeciwdziałając gromadzeniu się w błonach śluzowych gardła,
nosa, oskrzeli i w miękkiej tkance twarzy, skutków złego wydalania oraz zainfekowania organizmu tymi nieczystościami. Pomogą także w zmniejszeniu tendencji do nadmiernej aktywności w tych partiach" (421-8).
Cayce polecał w odczytach składniki mieszanek do inhalacji pochodzenia roślinnego. Twierdził, że opary działają najskuteczniej, gdy inhalacje przeprowadza się regularnie kilka razy dziennie. Radził uważać, by wdychać
jedynie opary, a nie płyn.
ÂRODKI FIRMY BLACK AND WHITE
Z leków firmy Black and White, dostępnych w czasach Cayce'a, do dziś na rynku utrzymały się jedynie
dwa: mydło i maść. Dzisiaj firma nie wytwarza już kosmetycznych toników wygładzających, kremów oczyszczających, kremów przeciw zmarszczkom i wybielaczy skóry.
TABLETKI TRANOWE Z WÑTROBY DORSZA
Cayce zalecił tabletki tranowe z wątroby dorsza w około pięćdziesięciu odczytach, przede wszystkim dla
wzmocnienia ciała i krwi oraz jako środek wzbogacający dietę dorastających dzieci. W odczycie udzielonym
dziecku, Cayce doradzał owe tabletki dla wzmocnienia ciała; a w odczycie dla pacjenta z zatruciem krwi
stwierdził, że lek włączy się do obiegu krwi, przyłączy tlen, oczyści zanieczyszczoną tkankę płuc i ułatwi trawienie.
TIM
Tim to mikstura zalecona w około pięćdziesięciu odczytach zdrowia, przede wszystkim przeciw hemoroidom, ale także w kilku przypadkach podrażnień skóry takich jak świąd, egzema, otarcia i czyraki. Niekiedy
Cayce podawał zalecenia dc przygotowania leku, różniące się nieco od siebie w zależności od odczytu. Dla
ogólnego zastosowania doradzał jod i benzoes w oparciu o masło i tytoń.
TONICIN
Cayce zalecał Tonicin w około sześćdziesięciu odczytach, przede wszystkie przy zaburzeniach endokrynologicznych i dolegliwościach związanych z narządami rozrodczymi, menopauzą i problemami z macicą. Lek
niedostępny obecnie na rynku, sprzedawała na receptę firma Reed i Carnrich. Chociaż nie znamy składu specyfiku, w jednym z odczytów Cayce stwierdził, że robiono go z "wydzielin gruczołowych" czy "odczynów gruczołowych". Prawdopodobnie może go zastąpi płyn gruczołowy, środek 636.
TONIK KOSMETYCZNY (404-8)
Kobietom, które prosiły o dobry tonik kosmetyczny do przemywania skóry, Edgar Cayce zalecał środek
oparty na oliwie z oliwek, do którego dodane niewielkie ilości wody różanej, alkoholu i gliceryny. Roztwór ten,
który należało dobrze wstrząsnąć przed użyciem, nazywano "orzeźwiaczem skóry".
241
TONIK PRZECIWTRÑDZIKOWY (528-2)
Receptę na tonik przeciwtrądzikowy Edgar Cayce podał tylko w jednym odczycie, dotyczącym blizn potrądzikowych. Nie zalecał go wszystkim, leci popularność specyfiku świadczy o jego skuteczności i w innych
przypadkach. Tonik składa się z kamforowanej oliwy z oliwek, oczaru, Nujolu i oleje mineralnego. Płyn o działaniu antyseptycznym i ściągającym. Przed wmasowaniem płynu w zmienione miejsca Cayce zalecał oczyszczenie skóry.
URZÑDZENIA Z RADEM
Edgar Cayce zlecił zastosowanie radu stu sześćdziesięciu pacjentom. Omawiany rodzaj terapii wykorzystywał właściwości lecznicze promieniotwórczego składnika radu. Jedno z urządzeń z radem miało postać
podkładki, którą owijało się wokół ciała, zwykle na wysokości splotu słonecznego, nosząc ją albo w czasie
dnia, albo tylko w nocy bądź przez cały czas, zależnie od potrzeby. Inne urządzenie, okulary Degnena, to
komplet okularów ochronnych noszonych przy leczeniu ślepoty i innych schorzeń oczu. Oba urządzenia zawierały rad, który można było zneutralizować poddając je działaniu silnego światła słonecznego.
Obecnie producent urządzeń wycofał się z ich produkcji, więc urządzenia tego typu są już niedostępne na
rynku, chociaż nadal używa się radu przy leczeniu nowotworów i innych schorzeń skóry. Jednakże zarówno
dawny producent, jak i Cayce sugerowali jego szersze zastosowanie, polecając go przy zaburzeniach takich
jak ogólne osłabienie, podwichnięcia kręgosłupa, zatrucie krwi i określone rodzaje nowotworów oraz wrzodów, a także przy problemach z oczami. Cayce polecał go także dla wzmocnienia krwi, odbudowania nerwów
i podniesienia wibracji. Jak stwierdził: "W tym ciele, wyższe wibracje jakie wytwarza urządzenie z radem, da
nowe życie, nowa krew sitom fizycznym ciała, tworząc doskonałą koordynację fizyczną, pozwalając objawić
się siłom umysłowym i duchowym" (4735-1).
VENTRICULIN
Cayce zalecił Ventriculin w około pięćdziesięciu pięciu odczytach, a Ventriculin z żelazem w około czterdziestu. Oba rodzaje specyfiku produkowała firma Parke-Davis do połowy lub do późnych lat 50-tych tego
wieku. Substancji otrzymywanej z tkanki żołądkowej świń używano do przyspieszenia procesu tworzenia się
reticulocytów (rodzaj czerwonych krwinek), a producent zalecał ją jako środek przeciw złośliwej anemii. W postaci proszku, zażywanego doustnie, Cayce zalecał Ventriculin przede wszystkim w przypadkach anemii
i w szerokiej gamie innych dolegliwości, między innymi w leczeniu twardziny skóry.
W¢GIEL W TABLETKACH
Cayce przepisał zażywanie węgla w tabletkach w około pięćdziesięciu odczytach dotyczących problemów
z trawieniem i wzdęciem. Tabletki zalecane przez Cayce'a są już niedostępne na rynku, jednakże zamiast
nich można stosować innego rodzaju węgiel w tabletkach.
WIOSENNA MIESZANKA ZIO∏OWA NA WZMOCNIENIE (5450-3)
W marcu 1930 roku Edgar Cayce podał skład mieszanki ziołowej mającej na celu sezonowe, ogólne oczyszczenie organizmu. To jedyna podana w odczytach mieszanka ziołowa, polecana wszystkim jako "wiosenna mieszanka na wzmocnienie ". Dziewiętnastoletnia dziewczyna, której zalecono ów specyfik, cierpiała na trądzik, czyraki i inne wypryski skórne, spowodowane, jak uważał Cayce, problemami wewnętrznymi. Lek zawiera korzeń kolcowoju lekarskiego (sarsaparili; korę dziko rosnącej wiśni, korzeń żółtego szczawiu, korę derenia, rumian psi, korę
jesionu kolczastego, balsamu tolutańskiego, oleju sasafrasowego i nalewki z owoc pieprzowca.
242
WITAMINY
Edgar Cayce uważał witaminy za "coś, z czego gruczoły czerpią składniki potrzebne im do wytworzenia
energii umożliwiającej regenerację różnych organów ciała". (2072-9). Witaminy zalecił w ponad trzystu odczytach, chociaż należy dodać, że w większości przypadków zlecał je w postaci naturalnej, tzn. w jedzeniu.
W normalnej sytuacji, witaminy w tabletkach traktował jako "sposób dla leniwych" chcących uzupełnić niedobór witamin w organizmie. W niektórych przypadkach Cayce zalecał witaminy, których organizm szczególnie
potrzebował, a następnie podawał kilka ich źródeł w pokarmach. W innych razach, po prostu wymieniał witaminy, nie podając ich źródeł. Ponadt w wielu innych przypadkach przekazywał szczegółowe zalecenia dietetyczne, nie wspominając o znaczeniu witamin, chociaż z zaleceń dawało się wywnioskować, że organizm potrzebuje określonych składników.
Gdy wskazał preparaty witaminowe, Cayce zawsze zalecał zażywanie ich w ograniczonym okresie, ponieważ miały za zadanie skorygować istniejące brak i pobudzić samoistną zdolność organizmu do przyswajania
i syntezy składników odżywczych. Dlatego też generalnie Cayce radził przyjmować witaminy w zamkniętych
cyklach, przedzielonych regularnymi okresami przerw. Z witamin najczęściej, bo w blisko stu pięćdziesięciu
odczytach, pojawił się witamina B. Cayce cenił ją jako źródło energii życiowej, w jednym z odczytów nazywając witaminę B1 "witaminą działania lub witamina energii ". Witaminę D Cayce zalecił w ponad czterdziestu odczytach, traktując ją jak kolejne wartościowe źródło energii witalnej, wzmacniającej odporność organizm na
infekcje, cenne zwłaszcza przy budowie i zachowaniu zębów oraz kości.
Witaminę A polecał niemal tak często jak witaminę D, uważają ją za dostawcę energii, "witaminę słonecznego blasku" istotną dla zdrowia oczu i nerek. Ponadto, ponad sto razy zalecił olej z wątroby dorsza, bogaty
zarówno w wita minę A jak i D. Co dziwniejsze, witaminę C, Cayce zalecił tylko kilka razy, chociaż często wymieniał jej źródła. Uważał ją za składnik nadający nerwom wigor i witalność pomagający utrzymać w zdrowiu
i całości strukturę organizmu, oraz "dostaczający koniecznych składników wszystkim włóknom czy mięśniom,
odpowiedzialnym za funkcjonowanie serca, nerek, wątroby, otwarcie czy zamknięcie ust, mruganie oczyma,
wytwarzanie śliny lub działanie mięśni twarzy" (2072-9). W kilku przypadkach Cayce zalecił zażywanie preparatów wielowitaminowych zamiast pojedynczych witamin, aby zapewnić organizmowi zaspokojenie wszystkich potrzeb, niczego nie dostarczając mu w nadmiarze.
WODA CYNAMONOWA
Cynamon to wysuszona kora kilku gatunków rosnącego w Chinach i Cejlonie Cinnamonium. Stosowany jako środek wiatropędny (pomocny w trawieniu) i aromatyczny środek pobudzający. Właściwości cynamonu wynikają z olejku lotnego, który jest aktywnym składnikiem wody cynamonowej. Edgar Cayce zlecił wodę cynamonową w ponad dziewięćdziesięciu odczytach związanych ze złym przyswajaniem, problemami trawiennymi, a zwłaszcza nudnościami. Niemal zawsze polecał ją w połączeniu z wodą wapienną, a często z jodkiem
potasu i/lub bromkiem potasu. Cayce stwierdził, że zarówno woda wapienna jak i woda cynamonowa są pomocne w trawieniu.
WODA "HONEYIDA" I WODA G∏¢BINOWA
W odczytach Cayce wspomniał o dwóch rodzajach soli mineralnych stosowanych jako środki przeczyszczające: wodzie Hunayadi (w przekazie Cayce'a “Honeyida”) i wodzie głębinowej. Pierwsza była wodą mineralną o działaniu przeczyszczającym, pochodzącą z Węgier (Cayce przekazał, że z Austrii), nazwaną od miejscowości, skąd ją otrzymywano, natomiast druga zawierała wodę, w której rozpuszczono siarczan magnezu
(sól emską) i inne minerały.
Woda głębinowa pochodziła z French Lick Springs Hotel w French Lick w Indianie i czasem nazywano ją
także Wodą z French Lick. Obie są już niedostępne na rynku. Wodę Hunayadi Cayce zalecił w odczytach
czternaście razy, natomiast wodę głębinową dwanaście razy.
243
WODA LITOWA
Lit to lekki metal, którego właściwości lecznicze wykorzystywano już w starożytnej Grecji, gdzie woda pewnych mineralnych źródeł, znanych ze swej mocy uspokajania szaleńców, miała wysoki poziom litu.
Cayce zalecał wodę litową lub wodę wzbogaconą solą litu przede wszystkim jako środek oczyszczający
nerki. W blisko czterdziestu odczytach Edgar Cayce stwierdził, że woda litowa jest korzystna w przypadkach
złego wydalania i zatrucia krwi. W czasach Cayce'a, wodę litową przygotowywano, rozpuszczając tabletkę litu
w szklance wody. Taką dawkę należało wypijać od czasu do czasu lub w określonych okresach, na przykład
raz w miesiącu, raz na tydzień lub codziennie. W ciężkich przypadkach wrzodów i jednym przypadku łuszczycy Cayce radzi, by cała woda przyswajana przez organizm zawierała wiąz lub lit albo wiąz lub szafran.
WODA SZA¸WIOWA X 5480-1
Specyfik zalecony przez Cayce'a w blisko stu przypadkach, związanych z różnego rodzaju problemami trawienia i układu wydalania, w tym zaburzenia w krążeniu wątrobowym. Podobne mikstury Cayce polecał przy
powiększonej lub przekrwionej śledzionie. Wodę szałwiową doradzał najczęściej w przypadku cukrzycy jako
ogólny środek pobudzający. Obecnie brak jej na rynku, ponieważ jednym z jej ważnych składników jest niedostępna w handlu ambra. Zainteresowani znajdą przepis na wodę szałwiową w odczycie (1739-1).
WODA WAPIENNA
Wodę wapienną, łagodny środek zobojętniający kwas, nasycony roztwór wapn gaszonego (wodorotlenek
wapnia) w wodzie, Cayce zalecił ogółem w około stu dwudziestu pięciu odczytach, samą lub w połączeniu
z innymi składnikami (zob. woda cynamonowa).
WODA WIÑZOWA
Edgar Cayce wspomniał o wodzie wiązowej w około stu dwudziestu pięciu odczytach, przede wszystkim
dotyczących pacjentów cierpiących na złe przyswajanie, łuszczycę i wrzody żołądka. Przygotowuje się ją, dodając szczyptę sproszkowanej kory wiązu do szklanki zimnej wody, a po pięciu minutach wypij. Cayce radził:
"Przygotowujcie wodę wiązową tuż lub na krótko przed wypiciem ponieważ łatwo ulega zwietrzeniu" (348-6).
Działanie wody wiązowej polegało przede wszystkim na powleczeniu i wyleczeniu błony wyścielającej żołądek i ścianki jelit.
WO¸OWINA, ˚ELAZO I WINO WYETHA
Edgar Cayce w ponad pięćdziesięciu przypadkach anemii, ogólnego osłabienia i innych schorzeń wymagających odbudowy odporności, zalecał mieszankę wyciągu z wołowiny, preparatu żelaza i czerwonego wina.
Chociaż tej często zalecanej przez Cayce'a mieszanki nie ma już na rynku, obecnie w sprzedaży dostępnych
jest wiele innych rodzajów tego specyfiku.
WYCIÑG Z PEPSYN MLECZOWYCH
Cayce zalecał pepsyny głównie jako pomoc w trawieniu i przyswajaniu, a także w przypadku braku koordynacji przyswajania, kwasowości, zatrucia krwi i zapalenia okrężnicy.
244
VALENTINE'A WYCIÑG Z WÑTROBY
Valentine'a wyciąg z wątroby to płynny wyciąg z jadalnej wątroby ssaków, zalecany przez lekarzy od roku
1929 przy leczeniu złośliwej anemii i związanych z nią chorób. Środek szczególnie bogaty w witaminy z grupy
B. Najprostszą odmianę tego wyciągu z wątroby Cayce zalecił w około piętnastu odczytach. Nazywał go środkiem wzmacniającym ciało i krew, zalecając przede wszystkim w przypadkach anemii i ogólnego osłabienia.
Valentine'a wyciąg z wątroby jest jednym ze składników środka 636.
ZAPACHY I AROMATY
Edgar Cayce często podkreślał znaczenie zapachów i perfum. W jednym z odczytów stwierdził: "Nie ma
większego wpływu na ciało fizyczne... niż działanie zapachów na nerwy powonienia" (274-7).
Wpływ zapachów i aromatów może być, według Cayce'a, zarówno pozytywny jak i negatywny, pobudzając
duchowo lub zaspokajając zmysły. Jednakże ogólnie Cayce postrzegał zapachy jako siłę ducha. "Ponieważ
zapachy są niezbędne, inaczej czemu by dano je róży, fiołkowi, lilii... rzeczom, które ukazując piękno miłowania Ojca niebieskiego? Tak więc, mają swoje miejsce" (1402-1). Generalnie Cayce uważał, że przyprawy korzystnie wpływają na jasność umysłu lub duchowe nastawienie pacjenta. Ponieważ rodzaj wpływu był w oczywisty sposób zdeterminowany przez związki z poprzednich żywotów, wybór korzystnego zapachu Cayce postrzegał jako coś niezmiernie osobistego. Jednak, że o kilku zapachach Edgar Cayce wspominał na tyle często, że można mówić o ich uniwersalnym zastosowaniu.
Lawendę wspomnianą siedmiokrotnie, traktował jako duchowy środek oddziaływania i pomoc w medytacji.
W dwóch przypadkach doradził stosowanie lawendy w połączeniu z korzeniem kosaćca florenckiego, dla
wzmocnienia wibracji. Drzewo sandałowe Edgar Cayce zalecił sześciokrotnie, w trzech odczytach jako środek
pobudzający ducha i umysł; lecz w dwóch innych odczytach odradził jego użycie. W pięciu odczytach Cayce
wymienił korzeń kosaćca florenckiego jako pomoc w oddziaływaniu duchowym, dwukrotnie razem z lawendą,
dwukrotnie natomiast w połączeniu z zapachem fiołków. Aromaty orientalne polecił kilkakrotnie jako środki pobudzające ducha i umysł, lub dla ich korzystnego wpływu na organizm. Z tych samych przyczyn w trzech odczytach zalecił zapach olejku cedrowego. W odczytach pojawiają się oderwane odniesienia do innych ziół
i zapachów kwiatowych.
ZILATON
Zilaton to mikstura na przeczyszczenie, wspomniana w około osiemdziesięciu odczytach Cayce'a, przy
niewłaściwym wydalaniu i związanych z tym problemach, takich jak zapalenie pęcherzyka żółciowego, zaburzenia koordynacji w funkcjonowaniu układu wydalniczego, zatrucie krwi i w przypadkach wymagających pobudzenia wątroby. Zilaton składa się z roztworu pomocnej w trawieniu gorzkiej soli; ziołowego środka na przeczyszczenie, wyciągu z kory szakłaka amerykańskiego; używanej dla swego działania enzymatycznego
w różnego rodzaju niedomogach trawiennych pankreatyny; białej fenoloftaleiny na przeczyszczenie; pepsyn
(zwierzęcy wyciąg pomocny w trawieniu protein) i owocu pieprzowca o właściwościach wiatropędnych. Od
czasów Cayce'a nie zmienił się skład specyfiku. Warto zauważyć, że w kilku odczytach Cayce wspomniał, iż
Zilaton zawiera łagodny środek pobudzający serce. Być może chodziło tu o owoc pieprzowca.
˚E¡-SZE¡
Cayce zalecił dziko rosnący żeń-szeń w około trzydziestu pięciu odczytach. Nigdy nie polecał owego ziela
samego, zawsze w połączeniu z innymi, takimi jak środek 636 i środek przeciw zapaleniu otrzewnej. Zawsze
podkreślał znaczenie "dzikości" żeń-szenia. Jak wyjaśniał Cayce: "Rosnący dziko zeń-szeń... (jest) esencją
przepływu żywotności we wnętrzu samego organizmu. Elektryzuje siły żywotne" (404-4).
245
SPOSOBY LECZENIA
DIETA
Zalecenia dietetyczne podawane w większości odczytów, złożyły się na obraz diety uniwersalnej, doradzanej przez Cayce'a zarówno dla zachowania zdrowia, jak i przy zwalczaniu chorób. Według Edgara Cayce'a,
nieprawidłowe odżywianie jest jednym z podstawowych źródeł dolegliwości zdrowotnych, natomiast prawidłowa, odpowiednio zrównoważona dieta stanowiła główną metodę leczenia wielu omawianych przez niego
schorzeń. Z punktu widzenia Cayce'a, ważnym aspektem diety było utrzymanie właściwej równowagi kwasowo-zasadowej organizmu. Uważał, że w prawidłowe diecie na 80% produktów alkalicznych powinno przypadać 20% produktów za kwaszających oraz że wysokoalkaliczna dieta może wzmocnić walkę z chorob; a także usunąć z organizmu nadmiar toksyn. Utrzymywał, że pacjent, zachowując odpowiedni poziom alkaliczny
organizmu, nie zazna przeziębień.
Za produkty alkaliczne, w skrócie, uważano warzywa i soki warzywne, owoc i soki owocowe oraz mleko.
Z drugiej strony produkty zakwaszające to głównie produkty wysokoskrobiowe i źródła protein, czyli zboża i ich
przetwory (kasze chleb, makaron, ryż itp.), niektóre warzywa strączkowe, jajka, orzechy, mięso drób, ryby i cukier. To jedynie ogólny zarys, ponieważ część z tych produktów jest bardzie zakwaszająca bądź bardziej alkaliczna od pozostałych. Niektóre produkty żywnościowe nie są w rzeczywistości neutralne ani alkaliczne, ani zakwaszające. Ponadto w każdej z tych kategorii istnieją wyjątki. Codzienne jedzenie porcji świeżej sałatki warzywnej
nie tylko zwiększa zasadowość organizmu, lecz również dostarcza mu składników odżywczych i błonnika. Cayce najczęściej zalecał tego rodzaju sałatki jako posiłek południowy, jedzone z zupą, chlebem lub sucharkami. Na
przykład sałata i kapusta wspomaga ją oczyszczanie krwi, chociaż i inne surowe warzywa, jak marchew, seler
i zielony pieprz dostarczają istotnych składników odżywczych. Cayce często zaleca przygotowywanie warzyw
w galarecie, traktując żelatynę jako katalizator, który ułatwi przyswajanie składników odżywczych z sałatki. Niekiedy polecał także soki ze świeżych warzyw, na przykład z marchwi czy buraków.
Cayce cenił również warzywa gotowane, podawane zwłaszcza w porze kolacji. Za szczególnie odżywcze
uważał różnego rodzaju zielone warzywa liściaste (kapusta włoska, szpinak, nać rzepy, nać buraczana) i warzywa o żółtej barwi (marchew, dynia, kukurydza, słodkie ziemniaki). Polecał właściwie wszystkie dostępne
warzywa, z których większość, chociaż nie wszystkie, miały właściwości alkaliczne.
Jeżeli chodzi o proporcje, najczęściej doradzał jedzenie trzech warzyw rosnących nad ziemią na jedno warzywo bulwiaste. Często zalecał pomidory szklarniowe, karczochy jerozolimskie i dla oczyszczenia krwi gotowane cebule i buraki. Według Cayce'a, warzywa najlepiej było przyrządzać, gotując na parze w papierze Patapar (pergaminie do gotowania warzyw), aby zachować ich soki i składniki odżywcze. Wielokrotnie w odczytach zalecano także picie otrzymywanych w ten sposób wywarów warzywnych. W większości zasadowe są
także owoce i soki owocowe, oprócz żurawin, śliwek i śliwek suszonych. Cayce cenił zwłaszcza owoce cytrusowe i ich soki – przede wszystkim sok z pomarańczy. Na śniadanie chętnie polecał wszelkiego rodzaju kompoty z owoców (śliwek, moreli itp.). Niekiedy wspominał także o gruszkach, grejpfrutach (zwłaszcza odmiany
Concord) oraz wszelkich owocach o żółtej barwie (brzoskwinie, kantalupa, morele) czy arbuzach.
W zasadzie Cayce uważał, że wszystkie owoce korzystnie wpływają na organizm, choć w niektórych przypadkach odradzał jedzenie surowych jabłek (często zalecając jabłka gotowane) oraz bananów, nie wyhodowanych w szklarni. Cayce zachęcał do jedzenia owoców na śniadanie i między posiłkami. Niekiedy zalecał
sałatkę owocową w południe, zamiast sałatki warzywnej. Ponadto Cayce mocno podkreślał, że jeśli to tylko
możliwe, najlepsze są świeże warzywa i owoce, występujące w okolicy. Świeżo zerwane zawierają więcej
składników odżywczych niż te, które tracą świeżość podczas transportu. Według odczytów, świeże, hodowane na miejscu warzywa pomagają przystosować się do "wibracji" danego terenu, głębiej dostrajając człowieka
do jego środowiska. Oczywiście świeże, chociaż nie wyhodowane na miejscu warzywa, nadal pozostawały
bardziej wartościowe od warzyw w jakikolwiek sposób przechowywanych. Jeśli pacjent miał dostęp jedynie do
produktów przechowywanych, Cayce zalecał zachowujące więcej składników odżywczych produkty zamrażane, w miejsce puszkowanych.
Cayce często doradzał wypijanie przed snem napojów mlecznych w rodzaju Ovaltiny, mleka słodzonego,
grzanego piwa (lub wina) z jajkiem i mlekiem (samo żółtko z odrobiną wódki jabłkowej lub whisky), czy grzanego mleka z miodem. Co ciekawe, parokrotnie stwierdził, że miód posiada właściwości alkaliczne tylko w po-
246
staci nie przetworzonej. Pamiętajmy jednak, że dla zachowania zdrowia potrzebne są również produkty zakwaszające i nie można zlekceważyć ich znaczenia. Ponadto potrzebujemy dużych ilości skrobii i protein podczas chłodów. Potrzebują ich także ludzie wykonujący wytężone ćwiczenia fizyczne.
Na śniadanie Cayce zalecał przede wszystkim produkty pełnoziarniste i ich przetwory, w formie tostów, gorącej lub zimnej kaszy i naleśników. Oczywiście chleb i suchary można było jeść przez cały dzień. Ze zbóż
Cayce w odczytach najczęściej wymieniał pszenicę, owies, kukurydzę, żyto, jęczmień, kaszę gryczaną i ryż,
odradzając makaron oraz sugerując umiar w jedzeniu ziemniaków, faso i grochu, a jeżeli to możliwe, jedzenie
tylko świeżo zerwanych. Jednakże łupiny z ziemniaków i wodę, w której gotowano ziemniaki lub łupinki, uważał jednocześnie za cenne źródła jodu. Cayce zalecał umiar również w jedzeniu mięsa, doradzając je najczęściej w formie "mięs lekkich", takich jak ryby, drób i jagnięcina, w miejsce wieprzowiny i wołowiny. Szczególnie
zalecane dla swej zawartości jodu były owoc morza, które Cayce uważał za istotne dla prawidłowego funkcjonowania gruczołów dokrewnych. Dla wzmocnienia krwi niekiedy zalecał w odczytach wątroby i inne podroby.
Wołowinę doradzał rzadko lub wcale, wieprzowiny należał ogólnie unikać, poza chrupiącym boczkiem od czasu do czasu. Z drugiej strony zrobiony w domu wywar z wołowiny był wartościowym środkiem wzmacniającym
krew. Ogólnie, mięso Cayce zalecał jeść raczej na kolację, najwyżej kilka raz: w tygodniu, w postaci pieczonej
lub duszonej – nigdy zaś smażonej.
Utrzymanie równowagi kwasowo-zasadowej często wiązało się z odrzucaniem przez Cayce'a określonych
produktów, które uważał za ryzykowne dla zdrowia Dotyczyło to piwa, napojów gazowanych, wszystkich potraw smażonych, tłuszczów zwierzęcych, octu, oczyszczonej mąki i białego cukru, połączenia cukru i skrobii
(ciasto, wyroby cukiernicze itp.) oraz nadmiernych ilości środków pobudzających (w rodzaju kawy czy wina).
Cayce uważał, że produkty tego typy zakłócają równowagę fizyczną, a wyeliminowanie ich z diety może
uchroni pacjenta przed chorobą oraz ułatwić usunięcie już istniejących problemów.
Jeżeli chodzi o przyprawianie jedzenia, z różnych odmian soli Cayce zaleca przede wszystkim sól morską
i jodowaną, z uwagi na wysoką zawartość jodu. Aby uniknąć utraty składników odżywczych, Cayce radził dodawać sól raczej po niż podczas gotowania. Wówczas można było dodać także nieco masła. Wielokrotnie
Cayce odradzał stosowanie czarnego pieprzu, przypraw i bardzo zakwaszającego octu. Ze środków słodzących najchętniej polecał miód oraz cukier z buraków grejpfrutów i surowej trzciny cukrowej. Zawsze zalecał
umiar w jedzeniu słodyczy Ponadto Cayce doradzał picie dużej ilości płynów. Generalnie by ułatwić eliminację
odpadów toksycznych z nerek, polecał od sześciu do ośmiu szklanek czystej wody dziennie. Dla lepszego
oczyszczenia nerek zalecał także wypijanie co rano od pół do trzech czwartych szklanki letniej wody. Ogólnie
radził pić duże ilości wody pomiędzy posiłkami, a nie w trakcie.
Jedna z reguł dietetycznych często lekceważona przez dietetyków, lecz podkreślana w odczytach, dotyczy
korzyści i szkodliwości pewnych połączeń żywieniowych. Jednym z takich połączeń przynoszących korzyści
zdrowiu, są niewielkiej ilości czerwonego wina w połączeniu z ciemnym chlebem pełnoziarnistym, spożywane
po południu, między posiłkami, a zalecane przez Cayce'a jako środel wzmacniający krew. Według Cayce'a wysoko odżywcze jest także grzane piwo (lub wino) z jajkiem, przygotowane z małą ilością whisky z żółtkiem, dodanych do mleka, a wypijane również po południu, między posiłkami. Gotowaną na śniadanie kaszę
z figami, daktylami i mąką kukurydzianą, znaną jako "potrawa mamusi", Cayce zalecał jako środek oczyszczający i źródło niezbędnych składników odżywczych. Cayce nie pochwalał jednoczesnego podawania owoców cytrusowych i soków owocowych do kaszy i mleka (lub przetworów mlecznych) podczas tego samego
posiłku. Uważał, że owoce cytrusowe są korzystniejsze dla zdrowia łączone z takimi produktami jak jajka i,
być może, suchary ryżowe. Oczywiście innego rodzaju owoce i soki owocowe można łączyć z mlekiem i kaszą. Cayce często zalecał jedzenie na zmianę cytrusów i kaszy oraz mleka i soków cytrusowych, dzień po
dniu. Za szczególnie szkodliwe dla organizmu uważał łączenie słodyczy z produktami wysokoskrobiowymi,
a w nieco mniejszym stopniu połączenie skrobii z mięsem i innymi potrawami wysokoskrobiowymi. Nie polecał kawy lub herbaty z mlekiem bądź śmietanką.
W szczególnych przypadkach Cayce zlecał specjalnego rodzaju diety. Jedna z nich, dieta jabłkowa, zawierała jedzenie surowych jabłek i picie dużych ilości wody przez trzy dni, co miało oczyścić jelita. Przez trzy dni
można było dodatkowo pić jedynie małe ilości kawy lub herbaty. Wieczorem ostatniego dnia, dla przyspieszenia usuwania toksyn z organizmu, Cayce zalecał wypicie do pół szklanki oliwy z oliwek. Szczególnie w przypadkach otyłości Cayce doradzał picie małych ilości rozcieńczonego soku grejpfrutowego, na pół godziny
przed posiłkami i przed snem. Miało to zaspokoić pragnienie słodyczy, nie przyczyniając się jednocześnie do
247
nagromadzenia tłuszczu. W trakcie choroby Cayce podkreślał zalety alkalicznej, lekkostrawnej diety płynnej
lub półpłynnej. Pacjentom cierpiącym na anemię doradzał sok pomarańczowy, wątrobę (lub wyciąg z wątroby)
i wywar z wołowiny. Ważnym aspektem najchętniej zalecanej i w pewnym stopniu już przez nas przybliżonej
diety Cayce'a było właściwe przygotowanie potraw. Edgar Cayce nigdy nie zalecał smażenia potraw, zwłaszcza smażenia w głębokim tłuszczu, chociaż takie potrawy jak jajecznicę można było przygotowywać z odrobiną masła, lecz w niezbyt wysokiej temperaturze. Cayce doradzał raczej pieczenie, duszenie i gotowanie
(zwłaszcza w papierze Patapar). Odradzał gotowanie w garnkach aluminiowych, zwłaszcza produktów zakwaszających, takich jak pomidory czy kapusta.
Cayce uważał, że w normalnej sytuacji dieta dostarcza wszystkich składników odżywczych. Jeżeli konieczne było uzupełnienie diety preparatami witaminowymi, należało je stosować z przerwami. Według Cayce'a ułatwiało to organizmowi jak najlepsze wykorzystanie składników odżywczych, nie powodując jednocześnie uzależnienia od witamin i nie doprowadzając do sytuacji, w której organizm przestanie sam je wytwarzać.
G¸ODÓWKI
Głodówki polegają na zupełnym lub częściowym powstrzymywaniu się od przyjmowania pokarmów. Odczyty Edgara Cayce'a zalecały post zarówno zachowania zdrowia fizycznego, jak i lepszego dostrojenia duchowego. Cayce uważał, iż w rzeczywistości głodówka służy umysłowi i wymaga wyjścia po samego siebie,
dążenia do stania się wyrazistym ucieleśnieniem sił twórczy i duchowych. Dr William A. McGarey stwierdził:
"Ponieważ modlitwa i post nie są tym o czym zwykle myślą ludzie – powstrzymywaniem się od jedzenia –
a raczej służą temu, by człowiek zapomniał o sobie i z pokorą pozwolił, aby poprzez niej wyraziła się moc
twórcza Boga ".
Na poziomie fizycznym Cayce uważał głodówkę za terapię, odtruwają organizm i przywracającą właściwą
koordynację narządów i układów całego ciał. Zalecał ją w przypadkach złej diety, nieprawidłowości przyswajania i wydalania, zaburzeń pomiędzy układami nerwowymi – współczulnym i mózgowo-rdzeniowym, a także
przy nadmiarze toksyn we krwi, niewłaściwej równowadze kwasowo-zasadowej, brakach endokrynologicznych i ogólnym zastoju organizm. Jako jeden ze sposobów odtruwania organizmu Cayce doradzał dietę jabłkową. Ponieważ Cayce sądził, że sposób odżywiania odpowiada za powstanie wie problemów fizycznych,
głodówka była logicznym sposobem odbudowania równowagi organizmu. Według Cayce'a: "Post oznacza
przyjęcie tego, co daje na, Pan: odrzucenie tego JAK lub CO sądzimy, że powinniśmy zrobić, i pozwolimy na
to, by poprowadził nas DUCH. Poznajcie PRAWDĘ postu! Bądźcie pewni, że nadmierne pobłażanie swoim
apetytom, tak jak nadmierne folgowanie sobie w czymkolwiek przynosi wstyd jednostce. W rzeczywistości
post to odsunąć od siebie wszelkiej myśli o tym, co MY mamy zrobić i poddanie się temu, "Nasz Pan pragnie
poprzez nas przekazać światu" (295-6).
HIPNOZA
Edgar Cayce nazywał hipnozę "ujarzmieniem sił umysłowo fizycznych" (450E -2) lub "ujarzmieniem zwykłego funkcjonowania ciała" (567-2), stanem, w który wprowadza się ludzi dzięki sugestiom innych lub własnym. Cayce zalecił hipnozę i sugestię w ponad dwudziestu pięciu odczytach, jak pomoc w leczeniu różnego
rodzaju problemów fizycznych i umysłowych. Gmera nie radził, by hipnozie poddawać się pod kierunkiem profesjonalnego hipnotyzera, lecz twierdził, że człowiek może sam sobie stworzyć odpowiednie sugestie zabiegiem hipnotycznym może też kierować ktoś bliski z rodziny.
Jednakże Cayce wielokrotnie podkreślał, że hipnozę czy sugestię można przeprowadzić, jedynie kierując
się jak najlepszymi intencjami. Ostrzegał przed wywyższaniem siebie i samozadowoleniem, które mogą objawić się u osób biegłych w sterowaniu umysłami innych. Dlatego też jego zalecenia lecznicze były bardzo ogólnikowe, a w jednym z odczytów polecił hipnozę przeprowadzaną jedynie przez "kogoś, kto ma jasny umysł"
(4506-1). Hipnoza wymagała szczerego pragnienia wyleczenia i okresu spokojnej medytacji. Zwykle Cayce
doradzał sugestie w porze snu, gdy pacjent (często dziecko) odpływało w nieświadomość. Dla samego Cayce'a, który cierpiał na bóle głowy, w odczytach zalecano powtarzanie następujących sugestii: "Krążenie zosta-
248
nie zrównoważone, aby usunąć napięcie z wszystkich części ciała... " (294-4). W odczycie (146-3) Cayce poradził matce głuchoniemego dziecka, które cierpiało także na epilepsję, powtarzanie sugestii, że jego zaburzenia zostaną usunięte i w końcu wyzdrowieje. Cayce polecił jej powtarzać: "Niech jednostka, jaźń, obudzi
własne możliwości, odpowiedzialność, na które na jawie odpowiesz w ten sam, właściwy ci, pełen miłości
sposób". Pacjent niekoniecznie musiał kopiować słowa Cayce'a, mógł rozwinąć własne sugestie, lecz dla
Cayce'a ważne było "zawsze odwoływać się do wewnętrznej istoty" (146-3) i nie żywić żadnych innych intencji, prócz pomocnych w procesie zdrowienia. Momentem krytycznym dla pacjenta było zawsze zdecydowanie,
czy zastosować hipnozę i sugestie, czy też nie. W wielu odczytach Cayce poważnie ostrzegał przed hipnozą
stosowaną w leczeniu, gdy pacjent nie był umysłowo przygotowany do przyjęcia terapii. Przykładem może
być przypadek numer 567, w którym poddano chorego elektroterapii. Zastosowane tu metody leczenia nie
sprzyjały jednoczesnemu zastosowaniu hipnozy.
HYDROTERAPIA
Zalecenia hydroterapeutyczne Edgara Cayce'a dotyczyły szeregu zabiegów, począwszy od zwyczajnych
kąpieli, a na parówkach kabinowych skończywszy. Hydroterapia (różne sposoby leczenia wykorzystujące wodę) miała za zadanie pobudzić krążenie i ułatwić wydalenie produktów odpadowych, przede wszystkim poprzez układ krążenia usuwający toksyny przez pory skóry. Cayce uważał także hydroterapię za łagodną metodę pobudzania wydalania, o wiele mniej od innych metod zakłócającą równowagę organizmu. Według Cayce'a hydroterapia nie tyle leczy schorzenia, co utrzymuje organizm w dobrym zdrowiu. Rodzaje zalecanej
przez Cayce'a hydroterapii obejmowały kąpiele z solami, nasiadówki, innego rodzaju kąpiele, naprzemienne
zimne i gorące natryski, płukania, parówki kabinowe, saunę i kąpiele dymne lub parowe, które omówimy
w dalszej części rozdziału. Lewatywy i płukania okrężnicy Cayce również traktował jako formy hydroterapii,
ale w niniejszym opracowaniu omówiliśmy je wraz ze środkami przeczyszczającymi.
• Kąpiele z solą emską. Omawiany sposób leczenia wymagał od pacy zanurzenia się w bardzo gorącej
wodzie, do której dodano sól emską, na dwadzieścia do trzydziestu minut. Zazwyczaj Cayce zalecał w odczytach funt (373,2 g) emskiej na dwa galony (galon = 3,785 1) wody. Cały czas należało dolewać gorącej wody,
aby utrzymać najwyższą z możliwych temperatur, uważając, by pacjent zasłabł.
Do każdej kąpieli należało przygotowywać świeżą wodę, ponieważ ma tendencje do wytrącania toksyn.
W przypadkach artretyzmu, w których odczyty często zalecały kąpiele z solą emską, dla większego pobudzenia krążenia Ca doradzał nacieranie kończyn podczas kąpieli, a później masaż całego ciała. Przed masażem
należało spłukać resztki soli.
• Nasiadówki. Terapia wodą o temperaturze około 43-490C przeznacz do miejscowego pobudzania krążenia. W wodzie zanurza się jedynie okol miednicy. Niekiedy Cayce zalecał nasiadówki w leczeniu zapalenia pęche i hemoroidów.
• Kąpiele innego rodzaju. Najczęściej przybierały formę moczenia się zalecanego przy zastoju i wielu innych schorzeniach. Cayce doradzał moczenie nóg w gorącej wodzie lub w wodzie z dodatkami. Przykładowo
zalecał susze gorczycę dla jej właściwości pobudzających. Ponadto polecał różnego rodzaju dodatki, także
do zwykłych kąpieli.
• Gorące i zimne natryski naprzemienne, czasami nazywane także natryskami igiełkowymi. Miały za
zadanie pobudzić krążenie i pozostawić uczucie pobudzenia, a nie osłabienia, jak to czasem zdarzało się przy
hydroterapii gorącą wodą. Omawiany rodzaj natrysku wykorzystuje wodę pod ciśnieniem, zamieni bicze gorącej i zimnej wody.
• Płukanki. Sposób leczenia przeznaczony dla kobiet, wiążący się z oczyszczeniem pochwy wodą lub innymi płynami dla utrzymania higieny kobiecej, zapobieżenia infekcji. Ze środków dodawanych do wody Cayce
najczęściej zalecał Glikotymolinę, alkaliczny środek myjący, przeciwdziałający nadmiernemu działaniu śluzu
oraz Atomidinę, środek odkażający zalecany dla zmniejszenia zapalenia i podrażnienia gruczołów układu rozrodczego. Zwykle Cayce w odczytach zalecał łyżkę stołową Glikotymoliny lub łyżeczkę Atomidiny na dwie kwarty (kwarta = 0,964 1) ciepłej wody o temperaturze ciała. Często zamiennie doradzał Glikotymolinę bądź Atomidinę. W odczytach zalecano płukanki w wielu rodzajach zaburzeń narządów w partii miednicowej, w tym przy zapalenia pęcherza i zapaleniu jajników. W przypadku jednej z pacjentek cierpiącej zapalenie pęcherza, zalecenia
249
lecznicze rozpoczynały się od zastosowania ł godnej parówki kabinowej z ciepłym powietrzem, a później mówiły
o wrzucaniu oczaru na wrzącą wodę, by uzyskać kąpiel parową. Następnie należało z stosować naprzemienny
gorący i zimny natrysk, a później natrzeć ciało mieszanką oliwy z oliwek i olejku sosnowego.
• Parówki kabinowe (przeprowadzone w kabinkach obejmujących całe ciało prócz głowy pacjenta), określane także kilkoma innymi nazwami, mniej lub bardziej zamiennymi; miały na celu pobudzenie oddychania.
Nazwa parówka odnosi się do parówek suchych wykorzystujących gorące powietrze, jak i parówek mokrych
wykorzystujących parę, jednakże Cayce tak często podkreślał, że korzystniejsze są rodzaje hydroterapii "na
mokro", że prawdopodobnie mówiąc o parówkach, miał na myśli parówki wykorzystujące parę wodną.
• Kąpiele parowe i dymne. Określenia ogólnie odnoszą się do jednego z rodzajów parówek, wspomnianych przez Cayce'a. Często dodawano do wody małe ilości różnych substancji, tak by tworzyły opary i wywoływały efekt kąpieli dymnej lub parowej. Z substancji dodawanych do kąpieli Cayce zalecał oczar (orzech
czarnoksięski), Atomidinę, pomocnik baldaszkowaty, olejek sosnowy, sól emską i inne. Każda z nich miała inne zastosowanie. Na przykład oczar w odczytach polecano najczęściej w przypadkach artretyzmu.
Omawiany rodzaj hydroterapii wymagał od pacjenta spokojnego siedzenia w kabince otaczającej całe ciało, oprócz głowy. Przy używaniu kabinki parowej maksymalna temperatura wynosiła około 430C, choć niekiedy
wymagano niższej. Kąpiele trwały zwykle około dziesięciu minut, chociaż czasami dłużej lub krócej. Jeżeli pacjent nie mógł skorzystać z leczenia w kabinach, Cayce zalecał przygotowanie kąpieli w domu. Należało
usiąść w zamkniętej, małej przestrzeni, na przykład pod stołem przykrytym kocem ze sztucznego włókna i postawić garnek z wrzącą wodą na ogniu, by wytworzyć opary. Przepisując hydroterapię gorącą wodą, Cayce
czasami ostrzegał pacjentów, by towarzyszył im ktoś obserwujący, czy nie wystąpią oznaki zasłabnięcia, utraty przytomności, czy udaru. Eksperci ostrzegają przed stosowaniem hydroterapii w wysokich temperaturach
u ludzi starszych i osłabionych, czy też z wysokim ciśnieniem krwi i zaawansowanymi schorzeniami serca.
Dla wzmocnienia ich skuteczności, wszystkie metody hydroterapeutyczne Cayce zalecał generalnie w połączeniu z innymi sposobami leczenia. Dotyczyło to zwłaszcza masaży i zabiegów kręgarskich, ponieważ relaksacyjne właściwości hydroterapii uważał za idealne przygotowanie do tego typu leczenia. Cayce zalecał
hydroterapię jako część leczenia wielu schorzeń. Przykładowo w przypadkach artretyzmu przeważnie doradzał zastosowanie serii dawek Atomidiny, kąpieli z solą emską i masaży.
MASA˚
W wielu przypadkach odczyty Edgara Cayce'a polecały masaże zarówno dla poprawy zdrowia, jak i w leczeniu chorób. Masaż był jedną z najczęściej zalecanych metod leczniczych, doradzaną dla pobudzenia krążenia, przełamania zastoju poprzez polepszenie filtracji, oraz zmniejszenia bólu i napięcia poprzez rozluźnienie mięśni, zwłaszcza wzdłuż kręgosłupa. Masaż miał również na celu ułatwienie utrzymania napięcia mięśniowego i pobudzenie ośrodków endokrynologicznych.
Zależnie od potrzeb, Cayce zalecał masaż rozluźniający lub pobudzający, masaże w połączeniu z zabiegami kręgarskimi. Niekiedy masaże zastępowały zabiegi osteopatyczne. Cayce sugerował, że masaże można
traktować jako łagodną formę zabiegów kręgarskich, a czasem zalecał nawet terapię zwaną masażem osteopatycznym. Pod określeniem nacieranie Edgar Cayce prawdopodobnie rozumiał krótkie zabiegi pobudzające, natomiast masaże traktował jako zabiegi rozluźniające i uspokajające. Generalnie Cayce zalecał masaże
całego ciała, skoncentrowane zwłaszcza na partiach kręgosłupa i pleców, gdzie krążenie oddziałuje na przepływ impulsów nerwowych, dochodzących do różnych części ciała. Cayce uważał, że pobudzenie masażem
krążenia w okolicach kręgosłupa pomaga w stymulacji prawidłowego funkcjonowania nerwów. W odczytach
często skupiał uwagę na określonych partiach ciała. Na przykład u pacjenta cierpiącego na ogólny zator mózgu, specjalną uwagę kierował na okolice karku. Masaż przeprowadzano niemal zawsze ruchem w kierunku
do serca, zgodnie z normalnym przepływem krwi w ciele. Wyjątki dotyczyły przypadków apopleksji (udaru)
i niektórych przypadków artretyzmu, gdy masaż przeprowadzano ruchem od serca ku kończynom. Odpowiedni kierunek masażu Cayce doradzał przede wszystkim w przypadku masaży kręgosłupa.
Masaże były jedynie jednym z aspektów całości programu leczniczego, w odczytach zarządzano je zwykle
w cyklach i często zamiennie z innymi sposobami leczenia. Zabiegami uzupełniającymi masaż były zwykle inne formy fizykoterapii, w tym zabiegi kręgarskie, hydroterapia i elektroterapia. Według Cayce'a masaże mogły
250
wzmagać skuteczność zabiegów osteopatycznych, rozluźniając mięśnie napięte przez stres i złe ułożenie kręgu. Uważał ponadto, że masaże działają skutecznie po przeprowadzeniu hydroterapii w rodzaju parówek oraz
kąpieli parowych i masaży wodnych. Parówki przyjmowały również formę różnego rodzaju okładów, stosowanych przed lub po masażu. Cayce parokrotnie zalecił rozluźniające nacieranie po zastosowaniu leczenia "radioaktywnego" lub Ogniwa Mokrego.
Ważnym aspektem masaży była różnorodność olejków i innych substancji używanych podczas zabiegu.
Oprócz koniecznego natłuszczenia skóry oraz jej nawilżenia i zmiękczenia, niektóre olejki miały określone cele lecznicze. Część z nich Cayce uważał za łagodne środki pobudzające, inne za lecznicze środki drażniące,
a jeszcze inne dostarczały organizmowi potrzebnej mu energii. W odczytach najczęściej zalecano olejek arachidowy, sam lub w połączeniu z innymi substancjami, zwłaszcza przy profilaktyce i leczeniu artretyzmu.
Również chętnie Cayce polecał oliwę z oliwek i lanolinę, najczęściej doradzając mieszankę tych trzech substancji: olejku arachidowego, oliwy z oliwek i lanoliny. Cayce zalecał także innego rodzaju środki do masażu,
między innymi specyfik podany w dwóch odczytach poświęconych leczeniu bólów pleców, zwichnięć, naciągnięć, opuchnięć, siniaków i żylaków. Omawiany lek zawierał oliwę z oliwek, Nujol, oczar, nalewkę z benzoesu, olej sasafrasowy i benzynę (naftę). Dla zmniejszenia zastoju i problemów związanych z nerkami Cayce
często polecał środek w równych proporcjach zawierający łój barani, olejek kamforowy i olejek terpentynowy.
Inny środek, stosowany przede wszystkim w przypadkach artretyzmu, zawierał olej mineralny, oliwę z oliwek,
olejek arachidowy, olejek z igieł sosnowych, olej sasafrasowy i lanolinę. Mieszankę oliwy z oliwek i nalewki
z mirry odczyty wskazują przy wielu zaburzeniach, a środki zawierające kamforowaną oliwę z oliwek Cayce
wielokrotnie doradzał w przypadku blizn. Wiele płynów do masażu miało uniwersalne zastosowanie, tak więc
odczyty Cayce'a podawały dosyć ogólne zalecenia ich użycia.
Jednakże nie wszystkie substancje zalecane przez Cayce'a do masażu można nazwać olejami. Niezwykłym sposobem nacierania pobudzającego ciało było rozgrzewające nacieranie solą. Ten rodzaj masażu
w odczytach polecano niekiedy w leczeniu artretyzmu. Z kolei po kąpieli dymnej Cayce często zalecał masaż
z użyciem olejku z pomocnika baldaszkowatego. Do masażu potrzebna była jedynie niewielka ilość oliwy
z oliwek, jaką nalewano na spodek, aby reszta oliwy nie zanieczyściła się przez kontakt ze skórą. W odczytach zalecano pozostawienie olejku po masażu, by skóra dalej ją wchłaniała. Cayce radził nadmiar oliwy usuwać ręcznikami, alkoholem i wodą. Po masażu Edgar Cayce doradzał odpoczynek. W rzeczywistości Cayce
uważał, że idealną porą na masaż jest czas przed snem, ponieważ masaż jest skuteczniejszym środkiem na
sen niż farmaceutyczne środki nasenne.
W wielu przypadkach Cayce doradzał masaże z użyciem elektrycznego aparatu do masażu, równie korzystne dla organizmu co masaż ręczny. Według odczytów, masaże aparatem przeprowadzane wzdłuż kręgosłupa, ułatwią odbudowanie prawidłowego ustawienia kręgów. Ponadto Cayce uważał, że działanie aparatem
pobudzi i zrównoważy miejscowe krążenie, wspomoże koordynację przyswajania i wydalania, a także koordynację układu nerwowego. Według Cayce'a filozofii zdrowia, masaż to użyteczne uzupełnienie leczenia właściwie wszystkich schorzeń.
OK¸ADY
Cayce w wielu odczytach zalecał różnego rodzaju okłady wykorzystujące różne, czasem wręcz niezwykłe
substancje. Prawdopodobnie najczęściej wymieniał okłady z oleju rycynowego, soli emskiej, soli z octem winnym i Glikotymoliną. Chociaż każdy z okładów miał swoje szczególne zastosowanie, głównie zalecał je dla
ułatwienia organizmowi przyswojenia korzystnych składników, odprężenia pacjenta, złagodzenia bólu, pobudzenia krążenia i zmniejszenia przekrwienia organizmu.
Poniżej przedstawiamy omówienia niektórych okładów.
• Okłady z olejem rycynowym. Okłady tego rodzaju przygotowuje się przez nasączenie trzech lub czterech warstw płótna lub wełnianej flaneli gorącym olejem rycynowym. Generalnie Cayce zalecał w odczytach
przykładanie okładów na brzuch i okrywanie ich kawałkiem materii ze sztucznego nieprzemakalnego tworzywa, by zapobiec zabrudzeniu odzieży i bielizny. Cayce radził ogrzewać okład na przykład poduszką elektryczną. Uważał, że ciepło wzmaga pochłanianie oleju przez pory skóry, tak więc wielokrotnie doradzał utrzymywanie jak najwyższej temperatury okładów. Często po okładzie radził oczyścić skórę słabym roztworem dwuwę-
251
glanu sody. Cayce najczęściej zalecał stosowanie okładów z oleju rycynowego przez około półtorej godziny
w porze snu, generalnie w seriach, na przykład trzy dni przykładania okładów, trzy dni przerwy i kolejne trzy
dni okładów. Dla łatwiejszego pozbywania się resztek, często trzeciego dnia serii zalecał doustne zażywanie
oliwy z oliwek. Według odczytów, okłady z oleju rycynowego łagodnie stymulują narządy wydalnicze i ułatwiają ich normalne funkcjonowanie. Oczywiście okłady pobudzały także gruczoły limfatyczne, w efekcie zwiększając krążenie, co z kolei pomagało w usunięciu toksyn z organizmu. Generalnie okłady z oleju rycynowego
Cayce zalecał w schorzeniach związanych ze złym wydalaniem, brakiem koordynacji pomiędzy przyswajaniem i wydalaniem oraz zaburzeniami nerwowymi. Ponadto zalecał je także w bardziej określonych schorzeniach, takich jak epilepsja. Przy pewnych dolegliwościach, takich jak twardzina skóry, radził stosować okłady
nie tylko na brzuch. Cayce nie zalecał okładów z olejem rycynowym podczas menstruacji lub podczas trzydniowej diety jabłkowej.
• Okłady z soli emskiej. Okłady przygotowywano przez namoczenie grubego ręcznika w gorącym, nasyconym roztworze soli emskiej i jak najbardziej gorący przykładano na chore miejsca. By ułatwić utrzymanie
ciepła, Cayce radził umieścić na okładach jeszcze jeden ręcznik i pozostawić go póki okład nie wystygnie.
Okłady z soli emskiej Cayce zalecał wielokrotnie dla złagodzenia bólu i zwiększenia krążenia w określonych częściach ciała. Gorące okłady miejscowe były częścią leczenia zalecanego dla złagodzenia bólu przy
artretyzmie i zapaleniu kaletki maziowej. W leczeniu artretyzmu, okłady z soli emskiej Cayce polecał przede
wszystkim dla rozluźnienia kręgosłupa przed przeprowadzeniem zabiegów kręgarskich.
• Okłady z czystej soli. Przygotowywane przez napełnienie torebki solą i ostrożne podgrzanie jej w piekarniku, tak by nie przypalić torebki. Jak w przypadku okładów z soli emskiej, Cayce zalecał w odczytach stosowanie okładów z gorącej soli na chore miejsca, dla złagodzenia bólu. W leczeniu zapalenia pęcherza, Cayce radził stosować okłady z soli na niższe partie brzucha i kręgosłupa, po wcześniej przeprowadzonym masażu tłuszczem baranim, olejkiem terpentynowym, olejkiem kamforowym i nalewką z benzoesu. Stosowane
w ten sposób okłady z soli miały ułatwić wchłanianie przez skórę mieszanki używanej do masażu, pobudzić
krążenie i złagodzić miejscowy zastój.
• Okłady z soli i octu winnego. Mieszankę tego typu Cayce zalecał w odczytach zarówno w postaci okładów, jak i nacierania, w leczeniu potłuczeń, zwichnięć i zerwanych wiązadeł. Polecał nawilżenie soli octem
winnym lub nasączenie octu winnego solą. Sól i ocet winny to prawdopodobnie najpopularniejsze środki zalecane w leczeniu złamań i zwichnięć. Pacjentowi ze zwichniętym kolanem Cayce doradził stosować zamiennie
nacieranie solą z octem winnym i mieszanką olejków.
• Okłady z Glikotymoliną. Glikotymolina wielokrotnie występowała w odczytach Cayce'a, zalecana między innymi jako płyn do płukania ust i środek przeciw nadmiernemu wydzielaniu śliny, chociaż posiadała także
wiele innych zastosowań. W przypadku okładów Cayce radził nasączać płótno ciepłą Glikotymoliną, przykładaną następnie na chore miejsca. Jednakże w niektórych przypadkach, nie zalecał podgrzewania Glikotymoliny, a z kolei w innych radził pacjentom podtrzymywać temperaturę okładów poduszką elektryczną lub innymi
sposobami ogrzewania. Dla zmniejszenia zapalenia w przypadkach zapalenia migdałków bądź zatok, Cayce
zalecał stosowanie zimnych okładów z Glikotymoliną. Wiązało się to z namoczeniem dwóch, trzech warstw
płótna i owijaniem okładów wokół twarzy i gardła. W przypadku ostrego zapalenia okrężnicy u dziecka, Cayce
zalecił stosowanie okładów z Glikotymoliną na brzuch, dwa, trzy razy dziennie, najgorętszych jak tylko możliwe i zdejmowanie ich po ostygnięciu. Z późniejszych raportów wynika, że leczenie szybko przynosiło pacjentom ulgę. Dla zmniejszenia dolegliwości zapalenia pęcherza, Cayce poradził jednemu z pacjentów umieszczanie okładów z Glikotymoliną w części łonowej i ogrzewanie ich okładami z gorącej soli. Stosowanie rozcieńczonych okładów z Glikotymoliną Cayce doradzał także przy przemęczeniu oczu.
ÂRODKI WSPOMAGAJÑCE WYDALANIE
Edgar Cayce uważał złe wydalanie za problem powszechny, zalecając wiele sposobów leczenia, które
miały poprawić przemianę materii organizmu, między innymi lewatywy, płukanie okrężnicy, środki przeczyszczające, środki rozwalniające, środki moczopędne, diety, masaże, zabiegi kręgarskie, hydroterapię i okłady.
W odczytach stwierdzał niejednokrotnie, że ponieważ przewód trawienny, jelita, okrężnica, wątroba, nerki
oraz układ potowy i oddychania biorą czynny udział w wydalaniu produktów odpadowych i toksyn, zaburzenia
252
wydalania oddziałują na całe ciało. Nagromadzenie nie wydalonych toksyn w jelitach wpływa w końcu na
krew, w efekcie spowalniając krążenie, i jeszcze bardziej pogarszając stan organizmu.
Dlatego też Cayce niezmiennie podkreślał znaczenie wszystkich procesów wydalniczych w utrzymaniu dobrego zdrowia. W rzeczywistości uważał, że gdy wydalanie i związane z nim przyswajanie przebiegają normalnie, pacjent ma szanse na znacznie dłuższe życie. Z tego powodu pobudzanie wydalania stanowiło jeden
z istotnych elementów leczenia. Cayce wskazywał, że błędem jest wiązanie złego wydalania jedynie z zaparciem. Stwierdzał że wydalanie może zakłócać funkcjonowanie innych części ciała, nawet przy regularnym wypróżnianiu. Jako metody wewnętrznego oczyszczenia organizmu często zalecał stosowanie lewatywy i płukania okrężnicy, usuwających nagromadzone w jelitach fekalia a następnie oczyszczających wyższe partie układu pokarmowego.
Płukania oczyszczały okrężnicę poprzez mechaniczne wpompowanie i wypompowywanie z ustroju wody
o temperaturze ciała lub wody wzbogaconej innym składnikami. W jednym z odczytów Cayce stwierdził, że
sporadycznie przez prowadzane płukania mogą przydać się każdemu człowiekowi. Jednakże odradza zbyt
częste stosowanie płukań. Zazwyczaj Cayce doradzał przeprowadzenie jednego płukania okrężnicy na dwa,
trzy miesiące. Do pierwszego płukania zalecał dodatek niewielkiej ilości soli i sody, a do ostatniego Glikotymoliny, zlecając wykorzystywanie tych samych substancji także przy lewatywach. Cayce uważał, że płukania
okrężnicy oraz lewatywy pomagają utrzymać właściwe wydalanie jelitowe, a minimalna pomoc z zewnątrz
ułatwi utrzymanie równowagi pomiędzy wydalaniem i przyswajaniem. Stosowanie płukań okrężnicy i lewatyw
zalecał w wielu różnych schorzeniach, w tym przy udarze, zapaleniu pęcherza, żylakach, przeziębieniach, zapaleniu okrężnicy i zaparciu. W znaczącym procencie odczytów Cayce zalecał także zastosowanie środków
przeczyszczających i rozwalniających. Oprócz usuwania odpadów przemiany materii z okrężnicy, środki tego
typu miały wspomóc trawienie i przyswajanie organizmu. Rodzaj środka przeczyszczającego i jego dawkowanie Cayce dostosowywał do indywidualnych potrzeb pacjenta. Na przykład lek zawierający siarkę, winian potasu i sól Rochelle, miał poprawiać krążenie w przewodzie pokarmowym i oddziaływać na wątrobę, nerki i oddychanie. Cayce zalecał go w przypadkach trądziku, łuszczycy i otyłości. Inne mieszanki działały jako środki
zobojętniające kwas czy też pobudzające wydzielanie kwasu żołądkowego lub przynosiły dodatkowe korzyści
lecznicze, prócz samego działania przeczyszczającego.
Cayce radził w odczytach stosować środki przeczyszczające pochodzenia warzywnego i mineralnego,
a dla uniknięcia podrażnienia często doradzał stosować je naprzemiennie. Warzywne środki przeczyszczające obejmowały mikstury dostępne w sklepach lub przygotowywane według zaleceń podanych w odczytach.
Z ziół Cayce najczęściej zalecał uniwersalnie stosowany senes, nadal osiągalny jako składnik Castorii. Jako
łagodne środki przeczyszczające doradzał również oliwę z oliwek i syrop figowy, Zilaton, Innerclean i środki
wzmacniające sporządzone z ambrozji (starzec jakubka).Większość z bazujących na minerałach środków
oczyszczających zalecanych przez Cayce'a, to leki dawniej łatwo dostępne w sklepach z medykamentami, na
przykład Sal Hepatica, mleczko magnezjowe, mleczko bizmutowe, sól Eno czy fosforan sody. Przepisując je
Cayce ostrzegał, by zażywać jedynie w razie potrzeby i ograniczyć okres ich przyjmowania. Nawykowe używanie tych środków może doprowadzić do uzależnienia i podrażnić organizm. Cayce wielokrotnie doradzał
stosowanie środków przeczyszczających i rozwalniających w przypadku takich schorzeń, jak artretyzm, zapalenie pęcherza, epilepsja, otyłość, zapalenie kaletki maziowej i niestrawność.
Z kolei dla usunięcia nadmiaru wstrzymywanej wody, zalkalizowania organizmu oraz pobudzenia i oczyszczenia nerek Cayce doradzał zastosowanie łagodnych środków moczopędnych. Dwa najczęściej zalecane
przez niego środki to napar z nasion arbuza i syrop Coca-Coli rozpuszczony w wodzie. Picie naparu z nasion
arbuza polecał dla zapobieżenia zapaleniom pęcherza i leczenia tej dolegliwości, a także innych zaburzeń nerek i pęcherza. Według odczytów, nasiona arbuza zawierają rodzaj azotu, który ułatwia oczyszczenie kanalików nerkowych. Syrop z Coca-Coli rozpuszczony w niegazowanej wodzie Cayce uważał raczej za lek niż napój. Zalecał go przy chorobach nerek i pęcherza oraz w wielu innych dolegliwościach. Często doradzał również stosowanie wody litowej, środka oczyszczającego nerki, a uzyskiwanego poprzez rozpuszczenie w wodzie małej ilości soli litu. Uważał ponadto, że codzienne wypijanie dużej ilości czystej wody (od sześciu do
ośmiu szklanek) korzystnie wpływa na funkcjonowanie nerek. Według Cayce'a czysta woda jest również znakomitym środkiem przeczyszczającym. Oprócz przepisywania środków przeczyszczających, Cayce zalecał
także stosowanie długotrwałej diety przeczyszczającej, obejmującej duże ilości owoców (zwłaszcza fig i suszonych śliwek), warzyw i produktów pełnoziarnistych. Pacjentom wymagającym gruntownego oczyszczenia
253
organizmu polecał diety owocowe ( jabłka, cytrusy). Ponadto dla pobudzenia krążenia i poprawienia wydalania Cayce doradzał różnego rodzaju sposoby leczenia zewnętrznego: ćwiczenia, masaże, zabiegi kręgarskie,
hydroterapię i okłady. Cayce wysoko cenił ćwiczenia fizyczne, ponieważ uważał, że ruch ułatwia wydalanie
przez pory skóry resztek przemiany materii. Co więcej wierzył, że rytmiczne ruchy wykonywane przy chodzeniu mogą bezpośrednio wspomóc prawidłowe funkcjonowanie jelit.
Z uwagi na ich oddziaływanie na mięśnie i krążenie oraz ułatwianie wydalania poprzez pory skóry, Cayce
uważał masaże za bierną formę ćwiczeń. Utrzymywał także, że użycie oliwy z oliwek wzmaga skuteczność
masażu. Przeprowadzanie zabiegów kręgarskich zalecał w tych przypadkach, gdzie podwichnięcia lub uszkodzenia kręgów zakłóciły przepływ impulsów nerwowych, a przez to krążenia i wydalania w określonych częściach ciała. W niektórych przypadkach Cayce, zwłaszcza dla poprawienia filtracji organizmu, zalecał zabiegi
w niższych partiach kręgosłupa. Z kolei w celu pobudzania układu oddychania i wydalania toksyn poprze pory
skóry, Cayce doradzał zastosowanie przybierającej różne formy hydroterapii: parówek, kąpieli parowych i masaży wodnych. Dla określonych celów terapeutycznych Cayce zalecał stosowanie różnego rodzaju okładów,
przykładowo okłady z oleju rycynowego miały wspomóc wydalanie oraz poprawić stan narządów jamy brzusznej. Przy okładach z oleju rycynowego zalecanych w epilepsji i innych schorzeniach, Cayce zazwyczaj doradza także doustne zażywanie oliwy z oliwek.
Cayce uważał, że wydalanie jest działaniem całego ciała, a nie jego określone części. Z tego punktu widzenia można zrozumieć, dlaczego wierzył, że właściwe wydalanie jest kluczem do zdrowia, i w jaki sposób
różne sposoby terapii współdziałały ze sobą na różnych etapach leczenia.
WILGOTNE, NASYCONE LEKIEM OK¸ADY I KATAPLAZMY
Wilgotnych, nasyconych lekiem okładów i kataplazmów używa się do leczenia zewnętrznego, przyniesienia chwilowej ulgi w bólu, zmniejszenia opuchlizny czy złagodzenia dolegliwości. Ponieważ mają podobne zastosowanie, Cayce czasem używał tych określeń zamiennie.
Jak można wywnioskować z definicji, wilgotne, nasycone lekiem okłady to miękka szmatka zamoczona
w gorącym, często leczniczym płynie, wyciśnięty z nadmiaru lekarstwa i przyłożona na ciało dla złagodzenia
bólu; natomiast kataplazmy to miękka, wilgotna masa substancji stosowana na zranione lub dotknięte zapaleniem części ciała. Czasem Cayce zalecał ogrzewanie kataplazmów, by zadziałały jako leczniczy środek drażniący, a skóra łatwiej wchłonęła substancję leczniczą. Wilgotne okłady i kataplazmy przybierały w odczytach
Cayce'a wiele postaci. Poniżej omówimy kilka z nich. Jednym z najlepiej znanych okładów były wilgotne okłady z dziewanny, który z punktu widzenia technicznego, są kataplazmami, ponieważ wykorzystuje się dc nich
raczej same liście dziewanny niż napar. Cayce radził przygotowywać okłady z dziewanny przez potłuczenie
i zmiękczenie świeżych liści dziewanny, umieszczonych później w szklanym naczyniu i zalanych gorącą wodą. Wówczas zaleca przyłożyć je na chore miejsca i przykryć kawałkiem gazy lub innego płótna, aby się nie
zsunęły. W odczytach doradzał różny czas trwania i częstotliwość powtarzania okładów.
W literaturze ziołolecznictwa, dziewannę uważa się za środek na leczenie ran bądź środek stosowany przy
mniejszych ranach zewnętrznych. W odczytach Cayce'a liście dziewanny zalecano głównie w leczeniu żylaków. Cayce radził umieszczać je na chorych miejscach lub bezpośrednio ponad opuchlizną, jeżeli żylakom towarzyszył obrzęk. W razie potrzeby, okłady można było umieszczać na tej części ciała, która odpowiadała za
krążenie w opuchniętej partii.
ZABIEGI KR¢GARSKIE
Edgar Cayce często zalecał w odczytach przeprowadzanie zabiegów korekty kręgosłupa i sporadycznie innych kości, jako metodę przywracania równowagi w wielu częściach ciała. Osteopatia i kręgarstwo to dwie
szkoły leczenia, koncentrujące się na kręgosłupie. Chociaż istnieją między nimi pewne różnice, tak jak pomiędzy szkołami tego samego zawodu, samo leczenie jest pod wieloma względami podobne.
Główne uzasadnienie zabiegów kręgarskich stanowi fakt, że każdy kręg w kręgosłupie mieści zwoje nerwowe, przewodzące impulsy do określonych części ciała. Gdy kręg nie znajduje się we właściwym położeniu,
254
blokuje normalny przepływ impulsów nerwowych, powodując złe krążenie i dolegliwości w części ciała, której
dotyczą dane nerwy, a także w samym kręgosłupie. Złe ułożenie w jednej części kręgosłupa może prowadzić
do problemów w innych kręgach i zwiększyć napięcie mięśni. Celem zabiegów kręgarskich jest zatem przywrócenie kręgom właściwego położenia i zmniejszenie bólu oraz napięcia mięśni.
Przeprowadzenie zabiegów kręgarskich Cayce zalecił w ponad sześćdziesięciu zbadanych przez siebie
chorobach. Ich zastosowanie zarządzał zwykle cyklicznie, regularnie, przez określony czas, zawsze w połączeniu z innymi sposobami leczenia, takimi jak terapia światłem, hydroterapia, leczenie ciepłem, masaże
i elektroterapia, które niekiedy mogły zastąpić same zabiegi. Przy długotrwałych lub poważniejszych schorzeniach, Cayce radził rozpoczynać zabiegi kręgarskie stopniowo; z czasem, gdy leczenie postępowało, zwiększać dawki i nacisk zabiegów, by stały się bardziej stymulujące. Ostrzegał w odczytach, że chociaż pierwsze
zabiegi mogą zmniejszyć napięcie, równowaga przepływu impulsów nerwowych nie zostanie przywrócona,
dopóki na dłużej nie wyrówna się położenia kręgów. Dlatego właśnie często zalecał przeprowadzanie serii zabiegów kręgarskich. Zabiegi kręgarskie mogą wywołać w organizmie daleko idące skutki. Według odczytów,
mogą skorygować nierówności strukturalne (podwichnięcia) kręgosłupa, pobudzić i zrównoważyć układ nerwowy, zwiększyć krążenie, koordynować funkcjonowanie różnych narządów, rozluźnić, przyspieszyć leczenie
uszkodzeń oraz stymulować przyswajanie i wydalanie.
Według Cayce'a, zabiegi kręgarskie miały także zaspokoić potrzebę częstych masaży, chociaż w odczytach pojawiało się niekiedy pojęcie masażu osteopatycznego (częściowo zabiegu kręgarskiego, częściowo
zaś masażu). Cayce uważał, że zabiegi kręgarskie są ważną częścią leczenia wielu zaburzeń między innymi
apopleksji, anemii, żylaków, artretyzmu, cukrzycy, epilepsji, giny, wodogłowia, zapalenia okrężnicy, zaparcia,
astmy, rozedmy, otyłości i zapalenia zatok.
ZIO¸A STOSOWANE W MEDYCYNIE I PREPARATY ZIO¸OWE
Przy wielu dolegliwościach Edgar Cayce wspominał o różnego rodzaju środkach ziołowych. Podawał w odczytach określone sposoby zastosowania ziół znaczonych w ziołolecznictwie bądź zupełnie niepowtarzalnych. Poniższy fragment opisuje niektóre z najczęściej zalecanych przez niego ziół i omawia ich zastosowanie. Niektórych używano w postaci naparu, a innych w formie mieszanek wzmacniających, zawierających od
czterech do ośmiu różnych ziół. Spośród najczęściej zalecanych ziół, a wspomnianych w rozdziale poświęconym farmakologii, znajdując się: dziewanna, popularne ziele przepisywane przez Cayce'a przeważnie w postaci naparu, zwłaszcza w przypadkach żylaków; ambrozja lub starzec jakubka zalecany jako środek przeczyszczający i pomocny w trawieniu oraz środki wzmacniające w postaci toników ziołowych – na przykład
Simmonsa regulator wątroby (Simmon's Liver Regulator), o własnościach przeczyszczających; szafran żółty
lub amerykański, wymieniany jako środek ułatwiający trawienie; rumianek, zalecany przy trawieniu; woda
z szałwi na problem z przyswajaniem oraz passiflora, niekiedy nazywana męczennicą, przepisywać jako lek
przeciwskurczowy. Cayce często zalecał także senes i korę wiązu amerykańskiego. Pierwszy przepisywał jako łagodny środek przeczyszczający. Medycznie senes pobudza aktywność jelit i działa jako lek czerwiopędny (pomaga w pozbyciu się pasożytów i środek moczopędny (dla pobudzenia wydzielania i przepływu moczu). Według odczytów, senes jest czymś więcej niż środkiem przeczyszczającym, pobudza również pracę
nerek, wątroby i prawdopodobnie innych układów organizmu.
Cayce zalecał senes w postaci naparu oraz jako składnik różnego rodzaju preparatów przeczyszczających, między innymi Castorii Fletchera, stosował u dzieci, a zalecanej w wielu odczytach zarówno dzieciom,
jak i dorosłym. Środek zawierający strączki senesu, nasiona dyni, sól Rochelle, alkohol i miód, Cayce uważał
za dobry lek przeczyszczający dla wszystkich i w każdym wieku.
Cayce zalecał stosowanie senesu w odczytach dotyczących różnych schorzeniach. W niektórych przypadkach zatrucia krwi, senes miał pobudzić przepływ limfy w przewodzie pokarmowym i w ten sposób oczyścić
organizm. W przypadku pacjenta z zapaleniem pęcherza, senes miał ułatwić trawienie i dzięki temu wpłynąć
na krążenie w wątrobie. Innym często zalecanym przez Cayce'a zielem była kora wiązowa. Według zielarzy,
kora wiązu działa jak substancja kleista (łagodząca chorą tkankę), stosowana zewnętrznie jako środek zmiękczający przy łagodzeniu zapaleń. Jednakże dla uśmierzenia problemów żołądkowych i ułatwienia trawienia
Cayce wielokrotnie polecał przyjmowanie sproszkowanej kory wiązowej doustnie. Zalecał jej stosowanie
255
przede wszystkim w przypadkach złego przyswajania, łuszczycy i wrzodów żołądka. Kilka razy radził kawałki
kory przeżuć i rozpuścić w ustach. W przypadku jednego z pacjentów z łuszczycą, miało to przynieść korzyści
odźwiernikowi, dwunastnicy i śliniankom. Najczęściej jednak Cayce polecał przygotowanie wody wiązowej do
picia, przez rozpuszczenie szczypty sproszkowanej kory w szklance zimnej wody i odstawienie jej na trzy minuty. Zależnie od potrzeby, zalecał wypijanie wody wiązowej raz dziennie, lub radził dodawać ją do wszystkich
napojów. Przy leczeniu zapalenia pęcherza Cayce zalecał wiele różnych środków ziołowych, zazwyczaj zawierających wyciąg z żeń-szenia, dziko rosnącego głogu, waleriany, stillingii i innych składników.
Być może leki ziołowe Cayce'a były niekonwencjonalne, czy niezwykłe, lecz ich skuteczność przypomina,
że sto lat temu, nim pojawiły się współczesne "cudowne leki", niemal wszyscy lekarze zalecali, bądź stosowali ziołolecznictwo.
CAYCE'A DOKUMENTACJA PRZYPADKÓW
CZ¢Âå PIERWSZA
Zawarte w poniższym rozdziale raporty medyczne różnią się w szczegółach, ale wszystkie są wynikiem
ankiet przeprowadzonych przez Association for Research and Enlightenment w Virginia Beach bądź badań
prowadzonych przez Klinikę ARE (4018 North Fortieth Street, Phoenix, Arizon: 85018). Omawiamy także korespondencję, otrzymaną ze sklepu ze zdrową żywnością w Virginia Beach, specjalizującego się w medykamentach Cayce'a, oraz rozmowy i listy otrzymane przez autorkę opracowania.
Wiele omówień jest ogólnikowych i jako takie prezentują jedynie przykładowe opinie pacjentów, którzy
uważają, że wyleczyli się dzięki Cayce'a odczytom zdrowia. Inne, na przykład przeprowadzone przez ARE, są
bardziej szczegółowe. Wspomniane w tym rozdziale leki i metody leczenia objaśniono w rozdziale poświęconym farmakologii. Czarna Księga wspomniana w kilku raportach to Individual Reference File Extracts from the
Edgar Cayce Readings, publikowany wyłącznie dla członków Association for Research and Enlightenment.
Zainteresowani dalszymi badaniami nad określoną chorobą mogą kontaktować się z ARE, P.O. Box 595,
Atlanti Avenue, 67 Street, Virginia Beach, Wirginia 23451 i dowiedzieć się czegoś więcej o szczegółach uzyskania członkostwa w ARE.
ALKOHOLIZM
LECZENIE OPARTE NA ODCZYTACH; HISTORIA CHOROBY # 1
(Omawiany przypadek zaczerpnięto z The Edgar Cayce Products – Ten Year of Research, opublikowanego przez Heritage Publications z Virginia Beach.) Ostro piłem przez dziesięć lat, przez picie straciłem niemal
wszystkich przyjaciół i wsparcie rodziny. Pijąc świetnie się bawiłem, ale inni twierdzili, że jestem nieznośny.
Mówili mi, że wcale nie chcę przestać pić, bo to po prostu lubię.
Pewnego dnia dowiedziałem się o Cayce'm i jego sposobach leczenia alkoholizmu. Doszedłem do wniosku, że jestem alkoholikiem, używam alkoholu jako ucieczki od problemów. Stwierdziłem, że spróbuję się leczyć. Przyjaciel powiedział mi, że gdy piję, prawdopodobnie ulegam "opętaniu", jako że nieinkarnowane istoty
czasem przyłączają się do ludzi, którzy piją. Łatwiej im opanować ciało człowieka, gdy pozostaje pod wpływem alkoholu i jego opór jest mniejszy. Brzmiało to niedorzecznie, ale uwierzyłem. Gdy piłem, często miałem
uczucie, jak coś we mnie "przeskakuje". Po tym "kliknięciu" zapadałem w ciemność i nie pamiętałem niczego,
póki nie zbudziłem się następnego ranka. Przerażało mnie, gdy ktoś mówił mi, co zrobiłem ostatniej nocy. Moje osobowości w stanie trzeźwym i podczas picia tak bardzo się różniły, że wydawało się, iż jestem dwojgiem
różnych ludzi.
W każdym razie, zacząłem stosować niektóre z zaleceń Cayce'a, między innymi "fioletowe promienie" po
obu stronach kręgosłupa. Jednak wiem, że pomogło mi przede wszystkim zastosowanie cyklu z chlorkiem
złota. Moje "pragnienie" picia mijało w szybkim tempie. Byłem zdumiony. Przez dziesięć lat przyzwyczaiłem
się do wypijania przynajmniej dwunastu piw dziennie. Teraz ograniczałem się do jednego, dwóch piw.
Raz gdy wypiłem zbyt dużo przed rozpoczęciem cyklu, przez dwa następne dni byłem tak chory, że nie
256
mogłem wstać z łóżka. Przyrzekłem solennie "nigdy więcej! ", ale kiedyś przeżyłem wielki stres i znowu zacząłem pić... chociaż byłem zadowolony i zdumiony, że nie popadłem w zwykłą "czarną dziurę". Dzięki chlorkowi złota i modlitwie jestem nowym człowiekiem! Zawsze jestem sobą. Moi przyjaciele i rodzina zauważyli
całkowitą zmianę, ja także...
HISTORIA CHOROBY # 2
(Omawiany raport został przedstawiony przez kręgarza z Virginia Beach, który w swojej praktyce stosuje
zalecenia lecznicze przekazane w odczytach przez Cayce'a). Przypadek 26-letniego mężczyzny, alkoholika
od czterech lat. Wykorzystano zalecenia lecznicze podawane przez Cayce'a, mające na celu przerwanie picia; jedna kropla olejku eukaliptusowego, jedna kropla nalewki benzoesu, jedna kropla nalewki z waleriany.
Przepisane dozowanie: trzy tabletki na tydzień. Wyniki: pacjent całkowicie wyleczył się z alkoholizmu i nie pił
od czasu leczenia przeprowadzonego dwa lata temu.
ARTRETYZM
LECZENIE OPARTE NA ODCZYTACH; HISTORIA CHOROBY # 1
(Omawiany przypadek przedrukowano z Pathways to Health numer I wolumen 5 z marca 1983 roku, publikacji Kliniki ARE w Phoenix w Arizonie, kierowane przez dra Williama A. McGarey'a.) Helen włączyła się do
klinicznego programu Świątyni Piękna w marcu 1981 roku z rozpoznaniem artretyzmu (polumyalgia rheumatica), czyli reumatyzmu, charakteryzującego się chronicznym bólem mięśni ciała, który uważa się za chorobę
wywoływaną przez nieuzasadniony atak przeciwciał.
Ból, który rok wcześniej zaczęła odczuwać w biodrach, stopniowo stał się bardziej uciążliwy, przechodząc
na nogi, szyję i ramiona. Chwilową ulgę przyniosły jej zabiegi kręgarskie, zastrzyki z kortyzonu i codzienne zażywanie Prednisonu, lecz Helen była niechętna stosowaniu leków i uważała, że będzie "kaleką do końca życia... " Podczas siedemnastodniowego programu, Helen poddawała się zaleceniom Cayce'a dotyczącym artretyzmu: diecie, okładom z oleju rycynowego, kąpielom z solą emską, zażywaniu Atomidiny, witaminowych
i mineralnych uzupełnień diety, ćwiczeniom, zabiegom kręgarskim, medytacji, modlitwie i studiowaniu snów.
Przeszła różnego rodzaju terapie: płukania okrężnicy, akupunkturę, masaż, naukę panowania nad organizmem [technika polegająca na wyuczeniu się kontroli nad niezależnymi funkcjami ciała, takimi jak bicie serca
czy oddychanie, poprzez wsłuchiwanie się i wizualizację danego stanu, poznanie jego działania i nauczenie
się kontroli nad nim – przyp. tłum.], oraz sesje ETA (terapia emanacyjna). Podczas programu nie tylko poprawił się jej stan fizyczny, ale pacjentka nauczyła się, jak dla rozluźnienia i uzdrowienia swego ciała, rozpoznawać i zmniejszać napięcie. Dziewięć miesięcy później Helen napisała, że czuje się "wspaniale". Kontynuowała program w domu i mogła już zmniejszyć dawkę Prednisonu. Żyła aktywnie, tak jak zawsze chciała. Wiedziała już, że nie będzie "kaleką do końca życia ".
HISTORIA CHOROBY # 2
(Omawiany przypadek przedrukowano z czasopisma Fate, numeru lutowego z 7976 roku, z mojego artykułu zatytułowanego Cayce Cures Still Baffle Science.) ...Dr John Peniel z Birmingham, ...praktykujący internista wspomina, że w marcu 1969 roku uważał swój artretyzm za nieuleczalny. "Przeszedłem przez konwencjonalne leczenie u reumatologa, lekarza specjalizującego się w artretyzmie" wyjaśnia, "Nic nie pomogło". Leczenie obejmowało zażywanie środków uspokajających, Ascriptinu i Butazolidinu-Alka, które miały szkodliwe
działanie uboczne, niebezpiecznie zmniejszając liczbę białych krwinek. "Butazolidin-Alka uważa się za lek
przeciwzapalny stosowany dla zmniejszenia obrzęków i bólu” komentuje dr Peniel. Mimo zażywania leków, dr
Peniel, z wolna ulegał chorobie. Przejście z sypialni do kuchni było dla niego ciężką próbą. "Powiedziano mi,
że muszę z tym żyć", mówi "musiałem przerwać moją praktykę lekarską ". W swym cierpieniu dr Peniel zaczął
się modlić. "Od tego momentu stałem się ortodoksyjnym lekarzem. Odnalazłem Boga i zrozumiałem, że nigdy go
nie zatraciłem". Początkowo powoli coś zaczęło się zmieniać. Ktoś zapoznał go z leczniczym działaniem ziół
257
i John zaczął zażywać żeń-szeń dla nabrania sił. Później przeczytał książkę o Edgarze Cayce'm i zaleceniach
leczniczych, jakie przekazywał w stanie transu. Dr Peniel pojechał do Virginia Beach i spędził dwa tygodnie, studiując Bibliotekę Akt Cayce'a w Association for Research and Enlightenment. Na podstawie swoich notatek Peniel zaczął stosować Ogniwo Mokre, leczenie "radioaktywne" i kilka zalecanych do nich roztworów. Rozpoczął
również doustne zażywanie Atomidiny i chlorku złota z dwuwęglanem sodu. "Mogę stwierdzić, że widzę już różnicę", zauważa. "Wcześniej musiałem pozostawać w łóżku niemal cały dzień, nie licząc czterech godzin. Gdy
pewnego dnia przeforsowałem się, musiałem zostać w łóżku przez dwa dni. Po trzech miesiącach stosowania
zaleceń Cayce'a, mogę nie kłaść się przez dwanaście do osiemnastu godzin dziennie ". Chociaż dr Peniel opisuje siebie raczej jako mistyka, a nie człowieka religijnego, uważa że do ARE skierował się "dzięki modlitwie i wierze. Widziałem ARE we śnie, nim po raz pierwszy w 1972 roku odwiedziłem Virginia Beach ", stwierdza. "Mógłbym opisać je na podstawie tego snu". Ogniwo Mokre i leczenie "radioaktywne" stosowane przez dra Peniela to
jedynie kilka z wielu środków, jakie Edgar Cayce przekazał podczas transu...
HISTORIA CHOROBY # 3
(Omawiany przypadek zaczerpnięto z listu, otrzymanego przez sklep ze zdrową żywnością w Virginia Beach, specjalizującego się w medykamentach Cayce'a.) ...Tak jak u mojej matki [wystąpił] artretyzm, zapalenie
kaletki maziowej i zapalenie nerwu. Niekiedy moje ręce wyglądają na zupełnie zniekształcone. Wszystkie moje zawiasy wyglądały tak, jakby wymagały naoliwienia, i tego właśnie było im trzeba! Mój przyjaciel z powodu
artretyzmu bioder musiał używać laski. Chodzenie sprawiało mu coraz więcej trudności i bał się, że z Czasem
zostanie przykuty do wózka. Opowiedziałam mu o olejku arachidowym i teraz uważa mnie za świętą, ponieważ porusza się, jakby był dziesięć lat młodszy. Nigdy nie tracę okazji, by podzielić się swoją wiedzą o Edgarze Cayce'm z kimś, kto chce mnie wysłuchać.
HISTORIA CHOROBY # 4
(Omawiany raport otrzymano od kręgarza z Virginia Beach, który w swojej praktyce stosuje zalecenia z odczytów Cayce'a.) Przez ostatnie trzy miesiące pani C. cierpiała na bóle kolan, palców u rąk i nóg. Wykorzystano zalecenia z odczytów Cayce'a, zabiegi kręgarskie z masażem olejkiem arachidowym i Atomidiną – kropla
na szklankę wody, raz na tydzień przez dwa tygodnie. Wyniki: ból wszystkich stawów i kości jest w zaniku.
W razie nawrotu bólu stawów, bardzo dobrze działa zastosowanie serii leczniczej Atomidiny.
HISTORIA CHOROBY # 5
(Omawiany raport otrzymano od kręgarza z Virginia Beach, który w swojej praktyce stosuje zalecenia z odczytów Cayce'a.) W 1975 roku hospitalizowano 68-letnią pacjentkę. Z powodu zwyrodnień nie była w stanie
jeść samodzielnie. Zniekształcenia fizyczne: ból i niezdolność ruchowa stawów palców i barków. Ból wędrujący. Wykorzystano program leczenia zawarty w odczytach Cayce'a: masaże, zabiegi kręgarskie, Ogniwo Mokre z Atomidiną, płukania okrężnicy, kąpiele z solą emską, okłady z soli emskiej i kąpiele dymne. Wyniki:
przez ostatnie trzy lata stosowania powyższego leczenia objawy znacznie się zmniejszyły. Doszło do nawrotu,
który wymagał użycia kortyzonu, a także środków przeciwbólowych. Jednakże biorąc pod uwagę, że pacjentka była hospitalizowana, uważamy wyniki za zadowalające.
HISTORIA CHOROBY # 6
(Omawiany przypadek zaczerpnięto z taśmy z wywiadem przeprowadzonym 27 sierpnia 1980 roku z kręgarzem w Virginia Beach, który omawiał swoje sukcesy w stosowaniu zaleceń leczniczych zawartych w odczytach Cayce'a.) Choroba Lyme'a jest rzadką odmianą artretyzmu reumatycznego. Powoduje ją, ukąszenie
kleszczy występujących w okolicach Lyme, w Connecticut. Odmiana wirusowa, chroniczna, charakteryzuje
się pogorszeniami i okresami remisji. W przypadku naszej pacjentki wystąpiło kilka remisji. Cierpiała na bóle
stawów rąk, kolan i niższej partii pleców...
258
Według odczytów Cayce'a, artretyzm przeważnie bywa wynikiem zaburzeń metabolizmu, przyjąłem taki
punkt widzenia i zaleciłem pacjentce dietę ubogą w tłuszcze i węglowodany nasycone, a bogatą w warzywa
i produkty pełnoziarniste. Pacjentka ściśle zastosowała się do diety. Rozpocząłem zabiegi kręgarskie. Doradziłem jej także, aby zaczęła zażywać Atomidinę i chętnie się na to zgodziła. Po trzech tygodniach 80% objawów ustąpiło.
HISTORIA CHOROBY # 7
(Omawiany przypadek przedrukowano z Pathways to Health, numer 7 wolumen 2 z sierpnia 1980 roku,
publikacji Kliniki ARE w Phoenix w Arizonie, prowadzonej przez Williama A. McGarey'a.) Dziękuję za przesłanie mi "wstępnego raportu" na temat artretyzmu (reumatycznego), o który prosiłem... Raport zainteresował
mnie szczególnie z jednego powodu – w marcu 1976 roku postawiono mi diagnozę (badania morfologiczne,
moczu itp.) artretyzmu reumatycznego oraz dny. Natychmiast napisałem do Biblioteki Akt i poważnie zająłem
się przeprowadzeniem zmian w swoim życiu (nie uświadamiając sobie, że w tym samym czasie wy w Klinice
robicie to samo dla pacjentów). Byłem cierpliwy i wytrwały.
Tego roku podczas wizyty lekarz nie zauważył żadnych objawów choroby i stwierdził, że chciałby wykonać
jeszcze jedną serię badań morfologii ("pod kątem artretyzmu", jak się wyraził). Był pod wrażeniem wyników
badania i wezwał mnie kilka dni później by stwierdzić, że nie wykazały ani śladu artretyzmu reumatycznego,
czy innej choroby artretycznej. Powiedział "Cokolwiek robiłeś, rób to dalej ". Wiem, że eliminując z mojego życia czynniki szkodliwe (negatywne nastawienie, nieodpowiednią dietę itp.), podążam we właściwym kierunku.
Popadłem w rutynę i zapomniałem o pozytywnym nastawieniu do życia, lecz teraz do niego powracam.
W każdym razie, jeszcze raz dziękuję...
ASTMA
LECZENIE OPARTE NA ODCZYTACH; HISTORIA CHOROBY # 1
(Omawiane przypadki zaczerpnięto z rozmowy przeprowadzonej 21 stycznia 1981 roku z kręgarzem z Virginia Beach opowiadającym o sukcesach w stosowaniu metod leczniczych Cayce'a. Oprócz dyplomu z dziedziny kręgarstwa, posiada tytuł bakałarza (niższy stopień naukowy) z ekonomii i nauk przyrodniczych. Pierwszy przypadek dotyczył... dwudziestosześcioletniej kobiety.
Kiedy do mnie przyszła, była już trzykrotnie na pogotowiu... mając trudności z oddychaniem nie była w stanie spać w nocy, brała epinefrynę... Dzień wcześniej miał; atak na pogotowiu. Wyglądało to tak źle, że nie mogli jej pomóc. To był już trzeci atak w tym tygodniu...
Zaczęliśmy stosować płukania okrężnicy... [oraz] alkaliczną dietę, całkowici pozbawioną mleka i wszystkich jego przetworów. Rozpocząłem zabiegi kręgarskie i leczyłem ją około sześciu tygodni. Po tygodniu terapii
przeszła kryzys. Leczyłem ją regularnie przez sześć tygodni, dwa razy w tygodniu [w tym czasie prze prowadzono trzy płukania okrężnicy]. [Kiedy] powiedziała mi, że ściśle stosuje dietę... zabieg stosowano już mniej
więcej raz na dwa tygodnie, a później raz w miesiącu... przez dwa lata... Przestrzegając diety i stosując Inspirol, pacjentka nie miała więcej ataków astmy prze: dwa lata... [Kolejny] ...przypadek dotyczył młodej kobiety...
z Cleveland w Ohio, która rokrocznie miewała ataki astmy.
Równie dobrze mogła to być alergia... Przyszła do mnie zainteresowana informacjami o Cayce'm, pragnąc
zastosować jego metod lecznicze, co też zrobiliśmy... Prowadziliśmy terapię prawie rok, a później... od czasu
do czasu przychodziła mniej więcej co sześć, osiem tygodni... na zabieg kręgarski. Ściśle stosowała dietę...
Trzy lata później... nie miała kryzysu, podczas gdy po wcześniejszych terapiach miała co roku powtarzające
się ataki. W przypadkach astmy... używano Inspirolu. Dieta alkaliczna i nie zawierająca mleka i przetworów
mlecznych. Stosowano zabiegi kręgarskie i płukanie okrężnicy.
259
HISTORIA CHOROBY # 2
(Opis omawianego przypadku pochodzi z listu otrzymanego przez sklep zdrową żywnością, który specjalizuje się w lekach Cayce'a.) ...W końcu w 1973 roku dołączyliśmy do ARE. Na samym początku poprosiłam
o dane na temat "astmy" dla mojego trzeciego dziecka. W wieku trzecih lat u córki zdiagnozowano astmę
oskrzelową i przez dziewięć lat prawie cały czai zażywała leki, co spowodowało wiele infekcji grzybiczych
i krwawienie z jelit Zarządziłam inhalacje Inspirolem, dietę i starałam się zachęcić ją do odwiedzeni naszego
pierwszego kręgarza. Od tego momentu nie miała ataku przez siedem lat.
BIEGUNKA
LECZENIE OPARTE NA ODCZYTACH
Pewna kobieta z Nowego Jorku doniosła o wspaniałych wynikach stosowania środka 208 przeciw wrzodziejącemu zapaleniu okrężnicy. Po przyjęciu do szpitala z powodu biegunki i przejściu serii badań dowiedziała się, że cierpi na wrzodziejące zapalenie okrężnicy, na które nie ma lekarstwa. Lekarze doradzili dietę. Nieco później pacjentka miała sposobność przeczytać o środku 208, i dowiedziała się, że prawdopodobnie może
on również leczyć zwykłą biegunkę. Postanowiła spróbować, a po zużyciu półtorej butelki specyfiku stwierdziła, że jelita funkcjonują "zupełnie normalnie" i nie ma trudności z wypróżnianiem. Ponieważ jej lekarz był "całkowicie zaskoczony" tą poprawą, dała mu butelkę, którą, jak sądzi, posłał do analizy. W tym czasie podała informację o leku innym pacjentom, którzy także uzyskali "dobre rezultaty" leczenia.
BLIZNY
LECZENIE OPARTE NA ODCZYTACH
(Omawiany przypadek to raport ustny otrzymany przez sklep ze zdrową żywnością w Virginia Beach, specjalizujący się w lekach Cayce'a.) W kwietniu 1983 roku młoda kobieta przeżyła wypadek samochodowy (zderzenie z ciężarówką), podczas którego wyrzuciło ją z samochodu i przetoczyło po bruku. "Przewlokło mnie po
bruku brzuchem, odsłaniając kości na policzku, po lewej stronie twarzy, na lewym kolanie i nosie" przekazała.
Ponadto duży kawałek bocznego lusterka wbił się w prawą nogę mniej więcej pięć i pół cm powyżej rzepki kolanowej. W celu usunięcia okruchów szkła, przeprowadzono operację kolana w Memorial Hospital w Północnej Karolinie na Uniwersytecie Północnej Karoliny w Chapel Hill.
Później chirurg plastyczny zaproponował trzy lub cztery operacje twarzy i kolan. Tego samego dnia jej
przyjaciel przyniósł butelkę środka na blizny i wtarł jej nieco w skórę. "Pielęgniarka była wściekła, obawiając
się zakażenia. Wezwała chirurga plastycznego, a on zrobił wszystko, by wyperswadować mi używanie środka
i ostrzegał przed zakażeniem oraz infekcją oczu... Zagroził nawet, że zaniecha zabiegu, jeśli będę się upierała przy używaniu środka, co oczywiście zrobiłam." W międzyczasie pacjentka używała zamiennie środka na
blizny i witaminy E, ale masaże środkiem okazały się skuteczniejsze... Szóstego dnia, chirurg plastyczny odwiedził pacjentkę w momencie, gdy nacierała bliznę na nosie. "Ku mojemu zaskoczeniu, a jego zdumieniu,
cały strup został mi w ręce. Myślałam, że odpadł mi nos. Chirurg otworzył usta. Wpatrywał się we mnie
z otwartymi ustami przez trzydzieści sekund, a potem usiadł i spytał mnie, co dokładnie zrobiłam, że prawie
wyleczyłam sobie nos." Później, opowiadała pacjentka, poprosił sekretarkę, by w skrócie zapisała wszystkie
szczegóły sposobu użycia środka na blizny i innych metod leczniczych zastosowanych przez pacjentkę.
"Dwudziestego trzeciego sierpnia 1983 roku wszystkie blizny na twarzy zniknęły w niemal 95%, a blizny na
kolanach, na które zastosowałam lek Cayce'c prawie w 80%” opowiada pacjentka, wyjaśniając, że prawe kolano miała ta pokryte bliznami, aż trudno było na nie patrzeć. "Pewna mała dziewczynki rozpłakała się, gdy to
zobaczyła", dodała. "Nie muszę chyba mówić, że zrezygnowałam z operacji plastycznej, a środek na blizny
zaleciłam kilku przyjaciółkom. Sama używam go codziennie. "
260
BÓLE G¸OWY, OGÓLNIE
LECZENIE OPARTE NA ODCZYTACH
(Omawiany przypadek stanowi część listu otrzymanego przez sklep ze zdrową żywnością w Virginia Beach, specjalizujący się w lekach Cayce'a.) Początkowo zalecono mi [Glikotymolinę] na obustronne, migrenowe bóle głowy, podczas których czułem, jakby w głowie wybuchał mi granat. Czasem dostawałem gorączki do
410C. Wzrok miałem zamazany, a cebulki włosów bolały mnie jeszcze następnego dnia.
Ulgę przyniosły mi płukania okrężnicy Glikotymoliną. Stwierdziłem także, że przykładany na czoło kompres
nasączony Glikotymoliną uśmierzał niemal każdy rodzaj bólu głowy. Stosowałem ją na różnego rodzaju wysypki skórne i świąd, a rozpuszczona jako kompres na oczy po