ZESPÓŁ TAŚM OWODNIOWYCH W PRZEBIEGU CIĄŻY

Transkrypt

ZESPÓŁ TAŚM OWODNIOWYCH W PRZEBIEGU CIĄŻY
ZESPÓŁ TAŚM OWODNIOWYCH
W PRZEBIEGU CIĄŻY BLIŹNIACZEJ
OPIS PRZYPADKU
Arkadiusz Krzyżanowski1, Bartłomiej Barczyński2, Maciej Kwiatek1, Tomasz Gęca1, Anna Kwaśniewska1
1
Katedra i Klinika Położnictwa i Patologii Ciąży, Uniwersytet Medyczny w Lublinie
2
Katedra i Klinika Ginekologii Onkologicznej i Ginekologii, Uniwersytet Medyczny w Lublinie
Wprowadzenie
Zespół taśm owodniowych (ABS, ang. amniotic band syndrome) jest rzadkim wrodzonym schorzeniem wywołanym przez mechaniczne
uciśnięcie płodu przez włókniste pasma owodniowe, co powoduje różnego stopnia uszkodzenia części ciała. Schorzenie to dotyczy od 1 na
1200 do 1 na 15000 żywych urodzeń. Do czynników ryzyka wystąpienia ABS zaliczane są: nikotynizm, uzależnienie od narkotyków,
hiperglikemia, amniopunkcja. Obraz kliniczny zależy od umiejscowienia taśm owodniowych oraz stopnia ich zaciśnięcia na ciele płodu. Do
najczęściej spotykanych defektów należą deformacje kończyn łącznie z ich amputacją. Rzadziej spotykane są inne postacie, które można
zakwalifikować do jednej z 3 kategorii: defekty cewy nerwowej, deformacje twarzoczaszki, przewężające ciało pierścienie. Przewężające tułów
pierścienie mogą ostatecznie prowadzić do zniszczenia ściany klatki piersiowej czy brzucha i powstania zmian podobnych jak w wytrzewieniu
czy pękniętym omphalocele. Zostały również opisane związane z zespołem taśm owodniowych uszkodzenia narządów wewnętrznych. Wady
powstałe na skutek ABS są zazwyczaj asymetryczne i wielopostaciowe. Rozpoznanie jest możliwe w większości przypadków na podstawie
badania ultrasonograficznego wykonanego już w pierwszym trymestrze ciąży. Uwidocznienie taśm owodniowych jest pomocne ale nie
konieczne w celu rozpoznania ABS.
Opis przypadku
Płód z obrzękiem dolnej partii ciała w 12 tc.
36-letnia pierwiastka została skierowana do
Pracowni
Ultrasonografii
i
Badań
Prenatalnych Kliniki Położnictwa i
Patologii Ciąży Uniwersytetu Medycznego
w Lublinie w 11 tygodniu ciąży bliźniaczej
DK, DO z rozpoznaniem obrzęku dolnej
części jednego z płodów. Po wykonaniu
konsultacyjnego badania usg postawiono
rozpoznanie zespołu taśm owodniowych
pod postacią zaciskającego pierścienia w
okolicy pępka jednego z bliźniąt
powodującego powstanie opisywanego
wcześniej obrzęku. Badania prenatalne nie
wykazywały
podwyższonego
ryzyka
aberracji chromosomowych u płodów. Ze
względu na dylematy etyczno-moralne
pacjentkę skierowano celem dalszej
diagnostyki i leczenia do The Fetal
Medicine Centre w Londynie, gdzie w 14
tc. przeprowadzono selektywną terminację
jednego z płodów poprzez podanie chlorku
potasu dosercowo. Przebieg zabiegu był
niepowikłany. Dalszy przebieg ciąży był
prawidłowy. Pacjentka urodziła w 41 tc.
cięciem cesarskim zdrową córkę o masie
3240g z APGAR 10/10/10/10 ocenianym w
1, 3, 5 i 10 minucie życia. Po urodzeniu
popłodu
stwierdzono
obecność
papierowatego płodu. Matka wraz z
dzieckiem zostali wypisani ze szpitala w 4
dobie po porodzie.
Ultrasonograficzny obraz
papierowatego płodu w 22 tc.
8 tygodni po fetoredukcji
Papierowaty płód i popłód po
urodzeniu
Wnioski
Selektywna fetoredukcja uszkodzonego w przebiegu ABS
płodu w ciąży bliźniaczej dwuowodniowej,
dwukosmówkowej stwarza dla zdrowego płodu szanse na
prawidłowy rozwój i osiągnięcie pełnej dojrzałości.