WYROK SĄDU APELACYJNEGO w BIAŁYMSTOKU

WYROK SĄDU APELACYJNEGO
w BIAŁYMSTOKU
z dnia 7 grudnia 2006r. /II AKa 249/06 /
Przedmiotem czynu polegającego na bezprawnym posiadaniu środków odurzających musi być co
najmniej taka ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, która wystarczy przynajmniej na
jednorazowe ich użycie przez jedną osobę w celach innych niż medyczne w dawce przyjętej czy uznawanej jako
typowa dla danego środka odurzającego lub substancji psychotropowej.
Przewodniczący SSA: Andrzej Ulitko
Sędziowie S.A.:Andrzej Czapka, Brandeta Hryniewicka (sprawozdawca)
przy udziale Prokuratora Prokuratury Apelacyjnej w Białymstoku – Małgorzaty Gasińskiej-Werpachowskiej
Sąd Apelacyjny w Białymstoku w II Wydziale Karnym po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2006r. sprawy K.K.
oskarżonego z art.280§2kk, art.62 ust.1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U.Nr
179, poz.1485) z powodu apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego od wyroku Sądu Okręgowego w Ł. z
dnia 18 września 2006r., sygn.akt IIK 58/05
I.
Zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:
1.
2.
3.
II.
uchyla orzeczenie o karze łącznej,
uniewinnia oskarżonego od popełnienia czynu opisanego w pkt. II aktu oskarżenia i kosztami procesu w
tej części obciąża Skarb Państwa,
uchyla orzeczenie z pkt. IV co do przepadku dowodu rzeczowego w postaci torebki zamykanej strunowo;
W pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy; (...)
Z UZASADNIENIA
K.K. został oskarżony o to, że
I.
w dniu 29.10.2005r. w Ł. woj. podlaskiego działając wspólnie i w porozumieniu z T. O. oraz posługując się
niebezpiecznym przedmiotem w postaci noża, przy użyciu przemocy polegającej na biciu i groźby użycia noża
doprowadził do stanu bezbronności A. K. i E. O., a następnie zabrał w celu przywłaszczenia na ich szkodę
pieniądze w kwocie 70 zł , radioodtwarzacz CD marki Philips , telefon komórkowy Siemens A-40, zegarek,
srebrny łańcuszek i srebrną bransoletkę łącznej wartości 1.040 zł , tj. o czyn z art. 280 § 2 kk;
II.
w dniu 31.10.2005r. w Ł. woj. podlaskiego wbrew przepisom ustawy posiadał susz konopii indyjskich będący
środkiem odurzającym, tj. o czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii ( Dz.
U. Nr 179 poz. 1485 ).
Sąd Okręgowy w Ł. wyrokiem z dnia 18 września 2006r. uznał oskarżonego za winnego tego, że w dniu
29 października 2005r. w Łomży woj. podlaskiego działając wspólnie i w porozumieniu z T.O. w celu osiągnięcia
korzyści majątkowej grożąc A.K. i E.O. natychmiastowym użyciem przemocy i noża, którym posługiwał się T.O.,
zabrał w celu przywłaszczenia na ich szkodę pieniądze w kwocie 70 zł, radioodtwarzacz CD marki Philips, telefon
komórkowy Siemens A-40, zegarek, srebrny łańcuszek i srebrną bransoletkę łącznej wartości nie mniejszej niż
1000 zł, to jest za winnego popełnienia czynu z art. 280 § 2 kk i za to skazał go na mocy art. 280 § 2 kk,
przyjmując za podstawę wymiaru kary art. 280 § 2 kk w zw. z art. 60 § 2 i § 6 pkt 1 kk na karę 2 lat i 6 miesięcy
pozbawienia wolności, a nadto oskarżonego uznał za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt II aktu
oskarżenia i za to na mocy art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii ( Dz. U. Nr
179 poz. 1485 ) skazał go na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.
Na mocy art. 85 kk i 86 § 1 kk orzekł karę łączną w wymiarze 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.
Na mocy art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczył okres rzeczywistego
pozbawienia wolności w sprawie od dnia 31 października 2005r. do 18 lipca 2006r.
Na mocy art. 44 § 2 kk orzekł przepadek dowodu rzeczowego w postaci noża, a na mocy art. 70 ust. 2
ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii ( Dz. U. Nr 179 poz. 1485 ) orzekł przepadek
dowodu rzeczowego w postaci torebki zamykanej strunowo z zawartością suszu, znajdującego się na
przechowaniu w magazynie dowodów rzeczowych Komendy Wojewódzkiej Policji w B.
Zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata W.P. kwotę 1464 zł ( w tym podatek VAT ) tytułem
wynagrodzenia za obronę oskarżonego z urzędu.
Zasądził od oskarżonego 400 zł tytułem opłaty i obciążył kosztami procesu.
Apelację od powyższego wyroku złożył obrońca oskarżonego zaskarżając wyrok w pkt I co do wymiaru
kary i II w części dotyczącej orzeczenia w stosunku do oskarżonego K.K. kary łącznej w wymiarze 2 lat i 6
miesięcy pozbawienia wolności, na korzyść oskarżonego. (...)
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje :
Aczkolwiek apelacja wywiedziona przez obrońcę oskarżonego K.K. i zawarte w niej wnioski nie zasługują
na uwzględnienie, koniecznym stało się dokonanie modyfikacji zaskarżonego orzeczenia niezależnie od granic
zaskarżenia i podniesionych zarzutów. (...)
(...) z urzędu podnieść należy, że przeprowadzone w sprawie dowody nie pozwalają na przypisanie
oskarżonemu K.K. czynu opisanego w pkt II, czego nie zmienia okoliczność, iż oskarżony faktycznie przyznał się
do jego popełnienia.
I tak, zauważyć trzeba, że po zatrzymaniu znaleziono przy oskarżonym torebkę
zamykaną strunowo z zawartością suszu roślinnego, który okazał się suszem konopii indyjskich ( k-22, k-23 ).
Przypisywanie jednak oskarżonemu, że w dniu 31.10.2005r. posiadał susz konopii indyjskich , który był
środkiem odurzającym, a w związku z tym dopuścił się występku stypizowanego w art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29
lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii ( Dz. U. Nr 179 poz. 1485 ), jest nieuzasadnione. Oceniając
zachowanie oskarżonego, nie może bowiem wykraczać poza ramy zarzuconego mu czynu wyciągając wnioski
niekorzystne dla niego z okoliczności, które miały miejsce wcześniej. Krytycznego zaś dnia oskarżony posiadał
tylko torebkę foliową, w której były śladowe ilości suszu konopii indyjskich ( k- 106, k – 107 ), a w związku z tym
ocenie może podlegać tylko to jego zachowanie, a nie inne okoliczności wskazujące na to, że dwa dni wcześniej
posiadał konopie indyjskie.
Uwzględniając powyższe i zważywszy na dobro prawne, w które godzą przestępstwa określone w ustawie
o przeciwdziałaniu narkomanii, a którym jest zdrowie społeczeństwa, trzeba uznać, że przedmiotem czynu
polegającego na bezprawnym posiadaniu środków odurzających musi być co najmniej taka ilość środków
odurzających lub substancji psychotropowych, która wystarczy przynajmniej na jednorazowe ich użycie przez
jedną osobę w celach innych niż medyczne w dawce przyjętej czy uznawanej jako typowa dla danego środka
odurzającego czy substancji psychotropowej.
Odnosząc te uwagi do realiów niniejszej sprawy i przeprowadzonych dowodów, trzeba stwierdzić, że
zabezpieczonego przy oskarżonym K.K. suszu roślinnego, w ilości nawet trudnej do określenia, nie można uznać
za przedmiot przestępstwa z art. 62 ust. 1 czy nawet ust. 3 wymienionej ustawy.
Dlatego też Sąd Apelacyjny zmienił zaskarżony wyrok uniewinniając oskarżonego od popełnienia czynu
opisanego w pkt II. (...)