Gry matematyczne. Doskonalenie dodawania i odejmowania w

Transkrypt

Gry matematyczne. Doskonalenie dodawania i odejmowania w
Scenariusz zajęć z edukacji wczesnoszkolnej
1. Informacje wstępne:
•
Klasa II c
2. Realizowany program nauczania
Gra w kolory – program nauczania edukacji wczesnoszkolnej
Autorka – Ewa Stolarczyk
Wydawnictwo JUKA
Treść z podstawy programowej
W zakresie liczenia i sprawności rachunkowych:
Wyznacza sumy ( dodaje) i różnice ( odejmuje), manipulując obiektami lub rachując na
zbiorach zastępczych, np. palcach; sprawnie dodaje i odejmuje w zakresie 10, poprawnie
zapisuje te działania.
Zapisuje liczby cyframi i odczytuje je.
Rozpoznaje i nazywa koła, kwadraty, prostokąty i trójkąty.
Radzi sobie w sytuacjach życiowych, których pomyślne zakończenie wymaga dodawanie lub
odejmowanie.
3. Temat bloku/ośrodka/kręgu tematycznego
GRY I ZABAWY
Temat dnia
Jak się nie nudzić
4. Temat zajęć edukacji matematycznej
Gry matematyczne. Doskonalenie dodawania i odejmowania w zakresie 30.
5. Cele zajęć:
•
Cele ogólne
Pobudzanie wyobraźni, rozumowania, aktywności matematycznej
Kształtowanie umiejętności logicznego liczenia
Kształtowanie umiejętności współpracy w grupie rówieśników
Dokonywanie obliczeń w zakresie 30
Porównywanie liczb
Pogłębianie rozumienia struktury problemu matematycznego
•
Cele pośrednie:
Rozwijanie zdolności do wysiłku intelektualnego związanego z napięciem
emocjonalnym
•
Cele operacyjne
Uczniowie:
Dokonują obliczeń matematycznych w zakresie 30
Dodają i odejmują liczby jednocyfrowe i dwucyfrowe
Wykorzystują swoje wiadomości w matematycznych grach towarzyskich i zabawach
ruchowych
Przekładają czynności na język znaków i działań matematycznych
Rozwiązują problemy
Uważnie słuchają
Biorą udział w zabawach integracyjnych
•
Postawy
Motywowanie do efektów pracy
Kształtowanie poczucia odpowiedzialności za naukę, własne działanie
Wdrażanie do umiejętności efektywnego współdziałania w grupie
6. Korelacja treści /z innymi edukacjami/
Edukacja polonistyczna, edukacja ruchowa, przyrodnicza
7. Strategie nauczania
O – operacyjna, E - emocjonalna
8. Metody nauczania: przekazywania wiedzy ( pokaz, dyskusja, pogadanka, rozmowa,
demonstracja), samodzielnego dochodzenia do wiedzy ( praktyczna, ćwiczebna)
wg W. Zaczyńskiego
9. Zasady dydaktyczne
Poglądowości, przystępności, świadomego udziału w procesie uczenia się, systematyczności
10. Formy pracy uczniów: indywidualna, zbiorowa, grupowa
11. Środki dydaktyczne
Tablica magnetyczna, magnesy, mazaki, kartki, kostki do gry, klocki
Przebieg zajęć:
1. Przywitanie się rymowanką „Wszyscy są, witam was”:
•
liczenie ile jest chłopców, a ile dziewczynek
•
kogo jest więcej, a kogo mniej, ile dzieci dzisiaj nie ma
•
ile dziewczynek ma warkoczyki
•
ilu chłopców ma spodnie w kratkę
2. Zabawy z kostką:
•
nauczyciel rzuca kostką, dzieci klaszczą w dłonie tyle razy, ile oczek wypadło na kostce
•
nauczyciel rzuca kostką, dzieci reagują poprzez wybrany ruch (o dwa więcej, o jeden
mniej...)
3. Gra planszowa „Kto pierwszy”
•
dzieci rzucają kostką, pokonując kolejne pola gry planszowej (zabawa w parach)
4. Konstruowanie gry planszowej do bajki „Kotki dwa”
•
wysłuchanie bajki
•
wykorzystanie gotowej planszy
•
wymyślanie pułapek w formie działań matematycznych
•
prezentacja gry
•
wspólna zabawa
5. „Wąż”- konstruowanie gry planszowej. Nauczycielka mocuje na tablicy arkusz papieru.
Wyjaśnia dzieciom, jak się konstruuje grę: rysuje trasę, po której dzieci będą się ścigać; jedno z
dzieci odmierz klockiem płytki, a pozostałe głośno liczą. Zaznacza na „wężu” start (dwa kółka) i
metę. Dzieci zostają podzielone na dwa zespoły, które znów wybierają swoich przedstawicieli.
Dzieci po kolei rzucają kostką, liczą kropki, a przedstawiciele przesuwają pionki- magnesy o
odpowiednią ilość pól do przodu. Po skończonej grze następuje rewanż

Podobne dokumenty