W sprawie wymogów niezbędnych do uzyskania tytułu

W sprawie wymogów niezbędnych do uzyskania tytułu rzeczoznawcy budowlanego
W związku z pojawiającymi się wątpliwościami w zakresie uzyskiwania tytułu
rzeczoznawcy budowlanego, informujemy co następuje.
Zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym przed dniem 26 września 2005 roku,
czyli przed dniem wejścia w Ŝycie przepisów ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o zmianie ustawy
- Prawo budowlane oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 163, poz. 1364),
rzeczoznawcą budowlanym mogła zostać osoba, która m. in. posiadała uprawnienia
budowlane bez ograniczeń oraz co najmniej 10 lat praktyki odbytej po ich uzyskaniu (zob. art.
15 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy – Prawo budowlane). Obowiązujące w tym zakresie przepisy
jednoznacznie przewidywały, Ŝe osoba ubiegająca o nadanie tytułu rzeczoznawcy musiała
wykazać się okresem 10 lat praktyki odbytej po uzyskaniu uprawnień budowlanych.
Natomiast zgodnie z obecnie obowiązującym art. 15 ust. 1 pkt 2 lit. b i c ustawy z dnia
7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn.
zm.), rzeczoznawcą budowlanym moŜe zostać osoba, która m. in. posiada uprawnienia
budowlane bez ograniczeń oraz co najmniej 10 lat praktyki w zakresie objętym
rzeczoznawstwem. Zatem, wprowadzając powyŜszą regulację ustawodawca zrezygnował z
wymogu odbycia 10-letniej praktyki, po uzyskaniu uprawnień budowlanych.
NaleŜy jednak podkreślić, Ŝe co prawda ustawodawca nie nakłada obowiązku odbycia
10 lat praktyki po uzyskaniu uprawnień budowlanych, ale stwierdza, Ŝe rzeczoznawcą
budowlanym moŜe być osoba, która posiada co najmniej 10 lat praktyki w zakresie objętym
rzeczoznawstwem – czyli w zakresie, w jakim występuje o nadanie tytułu rzeczoznawcy.
Ponadto naleŜy podkreślić, Ŝe zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy – Prawo budowlane,
rzeczoznawstwo budowlane jest formą wykonywania samodzielnej funkcji technicznej w
budownictwie. W związku z powyŜszym, ustawodawca wymaga, aby była to praktyka w
zakresie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie. Dodatkowo informujemy, ze
zgodnie z art. 15 ust. 1 pkt 2 lit. d ustawy – Prawo budowlane, rzeczoznawcą budowlanym
moŜe być osoba, która posiada znaczący dorobek praktyczny w zakresie objętym
rzeczoznawstwem.
Natomiast, zgodnie z art. 8 pkt 4 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach
zawodowych architektów, inŜynierów budownictwa oraz urbanistów (Dz. U. z 2001 r. Nr 5,
poz. 42 z późn. zm.), do zadań samorządów zawodowych naleŜy w szczególności nadawanie
tytułu rzeczoznawcy budowlanego. Mając powyŜsze na uwadze, naleŜy jednoznacznie
stwierdzić, Ŝe organem właściwym w sprawach nadania tytułu rzeczoznawcy budowlanego, w
zaleŜności od zakresu rzeczoznawstwa, jest właściwa izba samorządu zawodowego tj. izba
architektów lub izba inŜynierów budownictwa.
Zatem, organem właściwym w sprawach nadawania tytułu rzeczoznawcy
budowlanego jest organ właściwej izby samorządu zawodowego, natomiast Główny Inspektor
Nadzoru Budowlanego prowadzi centralny rejestr rzeczoznawców budowlanych (zob. art. 88a
ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy - Prawo budowlane). Przy czym wpis do centralnego rejestru
rzeczoznawców budowlanych następuje na podstawie ostatecznej decyzji o nadaniu tytułu
rzeczoznawcy budowlanego (zob. § 3 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z
dnia 27 października 2005 r. w sprawie wzorów i sposobu prowadzenia centralnych rejestrów
osób posiadających uprawnienia budowlane, rzeczoznawców budowlanych oraz ukaranych z
tytułu odpowiedzialności zawodowej w budownictwie /Dz. U. Nr 219, poz. 1868/).
Ponadto naleŜy podkreślić, Ŝe w myśl § 7 ust. 1 ww. rozporządzenia, Główny
Inspektor Nadzoru Budowlanego moŜe wystąpić do właściwego organu o weryfikację
przesłanej dokumentacji, określając nieprawidłowości, które powinny zostać usunięte, nie
moŜe natomiast odmówić wpisu do centralnego rejestru, jeŜeli uprawniony legitymuje się
ostateczną decyzją o nadaniu tytułu rzeczoznawcy budowlanego wydaną po 01.01.1995 r.
(czyli po dacie utworzenia tego rejestru).