„Opieka nad wcześniakiem”

mgr Joanna Pikus
„Opieka nad wcześniakiem”
Wcześniakiem nazywamy noworodka, którego wiek płodowy jest krótszy niż 37
tygodni (259dni). Urodzeniowa masa ciała noworodka urodzonego przedwcześnie
często jest mniejsza niż 2500g, ale nie zawsze. Kryterium uznania noworodka za
wcześniaka jest krótki czas trwania ciąży, który przekłada się na niedojrzałość
organizmu tak pod względem morfologicznej budowy ciała, jak i czynności
fizjologicznych większości układów i narządów, co prowadzi do ich dysfunkcji.
Przyczyny wcześniactwa są różne. Najważniejsze z nich to: ciąża mnoga, łożysko
przedwcześnie oddzielone lub przodujące, bardzo młody wiek matki, wady lub
niedorozwój narządów rodnych matki, stan zapalny narządów rodnych,
przedwczesne pęknięcie błon płodowych, infekcja jaja płodowego, przewlekłe
choroby matki w czasie ciąży( zwłaszcza choroby nerek), niedożywienie, urazy
mechaniczne, psychiczne, złe warunki socjoekonomiczne.
Definicje noworodka o niskiej masie urodzeniowej.
Noworodki o niskiej urodzeniowej masie ciała (LBW) to te, których masa ciała
nie przekracza 2500g.
Noworodki z urodzeniowa masą niższą i równą 1500g określone są jako
VLBW- z bardzo niską masa urodzeniową.
Masa ciała równa i niższa niż 1000g stanowi o zaliczeniu takich noworodków
do grupy ELBW – ekstremalnie niska urodzeniowa masa ciała.
Noworodki z masą ciała równą i niższą niż 750g określone są jako
niewiarygodnie niska masa ciała – ILBW.
Niska urodzeniowa masa ciała może zależeć od:
krótkiego czasu trwania ciąży
opóźnienia wzrostu płodu
obu tych czynników.
Wygląd morfologiczny wcześniaka:
Długość mniejsza, głowa duża w stosunku do reszty ciała, cienka skóra, dużo mazi
płodowej, słabo rozwinięta tkanka tłuszczowa podskórna, przeświecające naczynia
krwionośne, słabe bruzdowanie stóp, miękkie kości czaszki, niekiedy poszerzone
szwy czaszkowe, klatka piersiowa miękka, wiotka, cienkie i wiotkie powłoki brzuszne.
Często rozstęp mięśni prostych brzucha. Słabo widoczne brodawki sutkowe, wiotka
tkanka chrzęstna małżowin usznych, u płci żeńskiej wystające wargi sromowe
mniejsze, u płci męskiej brak zstąpienia jąder do moszny.
Napięcie mięśniowe wcześniaka jest słabe, mała ruchliwość czynna, leży
bezwładnie, kończyny często wyprostowane.
Do oceny stopnia dojrzałości noworodka urodzonego przedwcześnie służą skale,
określające dojrzałość fizykalną i neurologiczna wcześniaka: skala Dubowitza, skala
Ballarda, czy skala Apgar. Oceniając dojrzałość kliniczną można z dużym
prawdopodobieństwem ustalić wiek płodowy wcześniaka.
Tabela: Ocena dojrzałości noworodka – skala Ballarda (ocena dojrzałości w badaniu
fizykalnym)
Cechy
zewnętrz
ne
Punkty
0
1
2
3
4
5
mgr Joanna Pikus
Punkty
Cechy
zewnętrz
ne
0
1
2
Skóra
Galaretow
ata,
czerwona i
przezroczy
sta
Gładka,
różowa z
widoczny
mi
żyłkami
Powierzchow
ne
łuszczenie
i(lub)
zaczerwienie
nie, liczne
żyłki
Spękana, Liczne
blada,
głębokie
pojedyncz pęknięcia
e żyłki
Meszek
płodowy
brak
obfity
rzadki
Pojedyncz
e pola
skóry bez
meszku
Bruzdy
na
stopach
brak
Słabo
widoczne
czerwone
linie
Poprzeczne
bruzdy tylko
w części
przedniej
Bruzdy w Bruzdy
2
/3
pokrywają
przednich całą
powierzch
nię stopy
Brodawki Prawie
Płaska
sutków
niewidoczn otoczka,
e
brak
brodawki
Nakrapiana
otoczka,
brodawka 12 mm
Uniesiona
otoczka,
brodawka
3-4 mm
W pełni
rozwinięta
otoczka,
brodawka
5-10 mm
Ucho
Małżowina
płaska, po
zagięciu
nie
prostuje
się
Małżowina
dobrze
uformowana,
miękka, ale
szybko
prostuje się
po zagięciu
Małżowin
a
uformowa
na,
szybko
sprężyści
e
odkształc
a się
Małżowin
a
sztywna,
gruba
chrząstka
Narządy
płciowe
męskie
Brak jąder
w mosznie,
moszna
gładka
Jądra
zstępujące,
pojedyncze
zmarszczki
na mosznie
Jądra w
połowie
moszny,
wyraźne
zmarszcz
ki
Jądra na
dnie
moszny,
głębokie
zmarszcz
ki
Narządy
płciowe
żeńskie
Wargi
sromowe
mniejsze i
łechtaczka
wystają
Wargi
sromowe
mniejsze i
większe
wystają na
tej samej
Wyraźne
wargi
sromowe
większe,
częściowo
pokrywają
Łechtaczk
a i wargi
sromowe
mniejsze
całkowicie
zakryte
Małżowin
a
delikatna,
nieco
sfałdowa
na, po
zagięciu
prostuje
się
powoli
3
4
Większoś
ć skóry
wolna od
meszku
5
Popękana,
skórzasta i
pomarszcz
ona
mgr Joanna Pikus
Cechy
zewnętrz
ne
Punkty
0
1
2
3
wysokości
4
5
mniejsze
Tabela: Ocena stanu noworodka według skali V. Apgar
Objaw
Punktacja
0
1
2
1. Czynność serca
Brak
<100/min
>100/min
2. Oddech
Brak
donośny krzyk
3. Napięcie
mięśniowe
Brak
nieregularny, płytki,
„łapiący”
4. Reakcja na
cewnik
Brak
słabe ruchu kończyn
silne, energiczne ruchy
kończyn
lekki grymas
kaszel, kichanie
sinica obwodowa
różowa
Blada,
sina
5. Barwa skóry
Trudności adaptacyjne wcześniaka.
Trudności adaptacyjne wcześniaka związane są przede wszystkim z niedojrzałością
układów i narządów u noworodka. Nasilenie objawów klinicznych jest tym większe,
im bardziej niedojrzałe jest dziecko.
A. Zaburzenia termoregulacji.
Charakterystyczne dla wcześniaków są trudności z utrzymaniem stałej ciepłoty ciała.
Ich przyczynę stanowią:
-wzmożona utrata ciepła,
-mała ilość tkanki tłuszczowej białej i brązowej’
-wysoki wskaźnik powierzchni do masy ciała,
-ograniczona możliwość wytwarzania ciepła: niewystarczające zapasy brunatnej
tkanki tłuszczowej i niezdolność do termogenezy.
Wcześniaki narażone są na wystąpienie licznych zaburzeń czynnościowych i
metabolicznych, wywołanych przez oziębienie, których nasilenie jest jeszcze bardziej
wyrażone niż u noworodków donoszonych. Związane jest to z nakładaniem się tych
zaburzeń czynnościowych i metabolicznych na niedojrzałe funkcje ustroju
wcześniaka. Stres z zimna powoduje skurcz naczyń, ogranicza perfuzję krwi przez
tkanki, nasila kwasicę metaboliczną, hipoglikemię i hipoksję, co z kolei wpływa na
zahamowanie wytwarzania i wydzielania surfaktantu w płucach oraz na czynność
innych narządów, w tym ośrodkowego układu nerwowego.
Bardzo ważne jest właściwe pielęgnowanie noworodka przedwcześnie urodzonego, z
zapewnieniem mu komfortu cieplnego. Najlepiej umieścić go w inkubatorze o
temperaturze dostosowanej do masy ciała dziecka, godziny/doby życia i stanu
ogólnego.
mgr Joanna Pikus
B. Zaburzenia metaboliczne.
Problemy metaboliczne u wcześniaków związane są z częstym występowaniem
hipoglikemii. Noworodki przedwcześnie urodzone mają mniejsze zapasy glikogenu,
niedojrzałą enzymatycznie wątrobę, co zmniejsza możliwość glikolizy. Duże zużycie
glukozy, przy występujących często zaburzeniach oddychania i innych problemach
chorobowych, z równoczesną podażą płynów, są dodatkowymi czynnikami
pogłębiającymi hipoglikemię. Hipoglikemia może być bezobjawowa, rozpoznana na
podstawie niskiego poziomu glukozy we krwi, tj. poniżej 40mg/dl. Objawy hipoglikemii
są niespecyficzne, od nadmiernej pobudliwości w postaci niepokoju ruchowego,
drżenia kończyn, drgawek i przyspieszenia oddechu, do zmniejszenia aktywności z
sennością, osłabieniem napięcia mięśniowego i odruchów, oziębieniem, niechęcią do
ssania. Najgroźniejsze zaburzenia to drgawki, bezdechy, sinica i zatrzymanie
krążenia.
C. Problemy ze strony układu oddechowego.
Wcześniaki wykazują trudności z podjęciem prawidłowej funkcji oddychania i
najczęściej wymagają wymagają postępowania resuscytacyjnego na sali porodowej.
W grupie noworodków urodzonych przed 32 tygodniem ciąży, aż 80-90% dzieci
potrzebuje specjalistycznej pomocy bezpośrednio po porodzie, dlatego tak ważne
jest miejsce urodzenia się wcześniaka. Musi być to jednostka referencyjna,
przygotowana do przyjęcia i leczenia wcześniaka, z odpowiednio wyszkolonym
personelem i oddziałem intensywnej terapii.
Bezdechy wcześniaków. Bezdech jest definiowany jako przerwa w oddychaniu, która
trwa co najmniej 20 sekund lub krócej, jeżeli wiąże się z bradykardią, znaczącym
obniżeniem napięcia mięśniowego, bladością lub sinicą. U wcześniaków bezdech
może być objawem wielu zespołów klinicznych, dotyczących różnych narządów.
Epizody bezdechów spowodowane ośrodkową depresją oddechu zdarzają się
najczęściej bezpośrednio po urodzeniu, a także występują w zespole zaburzeń
oddychania, zakażeniach, zaburzeniach metabolicznych, takich jak hipoglikemia i
hipokalcemia, które są częstymi powikłaniami u wcześniaków. Neurologiczne
przyczyny bezdechów to przede wszystkim drgawki i krwawienia śródczaszkowe.
Powikłania, które mogą wystąpić u noworodków urodzonych przedwcześnie.
A. Zespół Zaburzeń Oddychania (Zespół Błon Szklistych).
Pierwotną przyczyną ZZO jest niedobór lub brak surfaktantu, czyli substancji
aktywnych napięciowo, które umożliwiają prawidłowe powietrzności pęcherzyków
płucnych. W ostatnich dziesięcioleciach obserwuje się znaczne obniżenie
umieralności z powodu ZZO. Wynika to głównie z szeroko stosowanego
postępowania profilaktycznego, polegającego na podawaniu glikokortykosteroidów
matce przed porodem. Poprawa opieki okołoporodowej, w tym regionalizacji, również
przyczyniła się do uzyskania lepszych rezultatów. Zastosowanie różnych technik
wsparcia oddechowego oraz wprowadzenie do terapii surfaktantu egzogennego
znacząco przyczyniło się do większej przeżywalności noworodków przedwcześnie
urodzonych, szczególnie dzieci ze skrajnie małą masą ciała, tj. poniżej 1000g.
Objawy kliniczne ZZO rozpoczynają się od pierwszych godzin życia wcześniaka. Są
to: przyspieszony oddechy z widocznym wysiłkiem oddechowym – zaciąganie
mgr Joanna Pikus
przestrzeni międzyżebrowych, praca skrzydełek nosa, stękanie wydechowe albo
bezdechy, oraz nasilająca się sinica.
Leczenie:
-terapia surfaktantem egzogennym,
-tlenoterapia,
-monitorowanie wartości gazometrycznych we krwi;
-wsparcie oddechowe – typu CPAP (stałe dodatnie ciśnienie w drogach
oddechowych) lub wentylacja mechaniczna
-terapia wspomagająca utrzymująca homeostazę ogólnoustrojową – krążenie, płyny,
żywienie, temperatura, ochrona przed zakażeniem.
Wśród powikłań ZZO można wymienić odmy opłucnowej, zakażenia, krwawienia
wewnątrzczaszkowego oraz objawów przetrwałego przewodu tętniczego.
B. Przetrwały przewód tętniczy.
O przetrwałym przewodzie tętniczym mówimy w przypadku zaburzeń jego
zamknięcia lub ponownego otwarcia po funkcjonalnym zamknięciu. Najważniejszymi
czynnikami stymulującymi jego zamknięcie po porodzie jest zwiększone stężenie
tlenu oraz spadek poziomu prostaglandyn.
Przetrwały przewód tętniczy występuje zazwyczaj u noworodków niedojrzałych o
masie ciała poniżej 1500g, a szczególnie poniżej 1000g, jako wada izolowana lub
towarzyszy innym wadą serca.
Zaburzenia czynnościowe często spotykane u noworodków przedwcześnie
urodzonych to spadek wydolności skurczowej mięśnia sercowego i spadek rzutu
serca z następową hipotensją, a także wzrost przepuszczalności łożyska
naczyniowego, ucieczka płynów, hipowolemia, bradykardia. Ciśnienie tętnicze jest
tym niższe im większy jest stopień niedojrzałości wcześniaka.
C. Krwawienia wewnątrzczaszkowe.
Jest jednym z najpoważniejszych powikłań neurologicznych u noworodków
przedwcześnie urodzonych i dotyczy prawie 50% dzieci z urodzeniową masą ciała <
1500g. Zależność między wiekiem płodowym a częstością występowania krwawień
jest odwrotna. Krwawienie wewnątrzczaszkowe dotyczy okołokomorowej strefy
rozrodczej mózgu, komór mózgowych albo w najcięższych przypadkach, obejmuje
tkankę mózgową. Najczęściej występuje u wcześniaków z ZZO, wymagających
sztucznej wentylacji. Ponad 90% krwawień występuje w ciągu pierwszych 72 godzin
życia, a praktycznie wszystkie mają miejsce w pierwszym tygodniu po urodzeniu.
Kliniczne objawy krwawienia wewnątrzczaszkowego mogą być bardzo niebezpieczne
i obejmują: stupor, śpiączkę, zaburzenia wentylacji, uogólnione drgawki, sztywność i
uszkodzenia nerwów czaszkowych. Częściej jednak obserwowana
jest tylko
niewielka zmiana aktywności i obniżenie napięcia mięśniowego. Krwawienie może
też przebiegać bezobjawowo, ze spadkiem wartości hematokrytu lub bez.
Podstawowym badaniem w rozpoznawaniu krwawień śródczaszkowych jest
ultrasonografia przezciemiączkowa.
Rokowanie zależy od stopnia nasilenia krwawienia i uszkodzenia tkanki nerwowej. Im
krwawienie jest większe i bardziej rozległe, tym wyższa śmiertelność i stopień
upośledzenia neurologicznego funkcji ruchowych i poznawczych niemowląt, które
przeżyły. W przeważającej większości przypadków mamy do czynienia z łagodną
mgr Joanna Pikus
formą choroby, w której rokowanie jest porównywalne do noworodków urodzonych w
tym samym okresie ciąży bez krwawienia.
D. Martwicze zapalenie jelit.
Jest to jednostka chorobowa często spotykana u noworodków niedojrzałych.
Martwicze zapalenie jelit jest związane z poważnym uszkodzeniem jelita,
wynikającym z połączonych, niekorzystnych wpływów naczyniowych, śluzówkowych i
toksycznych na niedojrzałe jelito. U wcześniaków wysokiego ryzyka występuje w
80% przypadków.
Czynniki ryzyka:
-wcześniactwo
-zamartwica okołoporodowa
-niewydolność oddechowo – krążeniowa
-wady serca
-cewnikowanie naczyń pępowinowych
-transfuzje wymienne przez żyłę pępowinową
-infekcje bakteryjne i wirusowe
-hipotermia.
Objawy kliniczne:
-wymioty lub wzrost zalegań żołądkowych,
-wzdęcia brzucha i niedrożność przewodu pokarmowego,
-biegunka z krwią,
-zaburzenia termoregulacji,
objawy posocznicy.
E. Retinopatia wcześniacza.
Jest to patologia naczyń krwionośnych siatkówki oka, występująca głównie u tych
dzieci. Występowanie i nasilenie retinopatii zwiększa się wraz ze zmniejszeniem
wieku płodowego. Następstwa choroby zależą przede wszystkim od rozległości
uszkodzenia siatkówki i mogą być związane z występowaniem zaburzeń widzenia, ze
ślepotą włącznie w najcięższych przypadkach. Inne nieprawidłowości to zaburzenie
refrakcji, zez, jaskra, zaćma, krwawienie do ciałka szklistego.
Do powstania retinopatii usposabiają:
-duża niedojrzałość (masa ciała <1000g) – w tej grupie noworodków częstość
występowania wynosi 20%
-przewlekła tlenoterapia,
-kwasica i hiperkarpnia,
-gwałtowne zmiany prężności gazów,
-transfuzje krwi.
Zapobieganie retinopatii polega na:
-przestrzeganiu zasad tlenoterapii
-stosowaniu ciągłego monitorowania prężności tlenu
-kontrolowaniu równowagi kwasowo – zasadowej
-badaniach okulistycznych, wczesnym rozpoznaniu i podjęciu leczenia.
mgr Joanna Pikus
Szczepienia ochronne i testy przesiewowe u noworodka niedonoszonego
Wcześniaki stanowią specyficzną grupę pacjentów ze względu na to, że ich układ
odpornościowy wykazuje pewną niedojrzałość funkcji swoistych i nieswoistych
mechanizmów obronnych. Mimo to po kontakcie z antygenami białkowymi bakterii i
wirusów, noworodek przedwcześnie urodzony uzyskuje odporność swoistą na te
patogeny. Noworodki urodzone przedwcześnie mogą być szczepione wg kalendarza
szczepień, z zachowaną chronologiczną kolejnością szczepień.
Szczepienie przeciwko WZW typu B jest obowiązkowe. Pierwsza dawka powinna być
podana w pierwszej dobie życia, niezależnie od urodzeniowej masy ciała, przy
wyrównanym stanie klinicznym. Jeżeli stan kliniczny jest nie wyrównany zaleca się
podanie immunoglobuliny anty – HBs. Dwie kolejne dawki szczepienia pierwotnego
przeciw WZW typu B podawane są w odstępach 6 tygodniowych, trzecia dawka
uzupełniająca szczepienie podstawowe – po 6 miesiącach.
Szczepienie przeciwko gruźlicy (BCG) u dzieci z masą ciała poniżej 2000g lub
wiekiem płodowym poniżej 32 tygodnia, jest opóźnione. Szczepionkę BCG podaje się
z drugą a nawet trzecia dawką szczepienia przeciwko WZW typu B. Kolejne
szczepienie BCG należy przeprowadzić w 12 miesiącu życia, jeżeli blizna
poszczepienna jest mniejsza niż 3 mm.
Immunoglobulina zapobiegająca zakażeniom wirusem sycytium nabłonka
oddechowego (RSV) stosowana jest u wcześniaków urodzonych przed 32 tygodniem
ciąży w sezonie zwiększonej zapadalności – od listopada do kwietnia.
U dzieci z masą ciała poniżej 1500g krew na badanie w kierunku fenyloketonurii,
hypotyreozy i mukowiscydozy pobierana jest dwukrotnie. Są to tzw. testy
przesiewowe w kierunku wykrycia chorób metabolicznych. Pierwsza próbka krwi
powinna być pobrana pomiędzy 48 a 72 godziną życia, druga w wieku 14 –21 dni,
zależnie od stanu dziecka.
Problemy pielęgnacyjne noworodka niedonoszonego.
Dziecko powinno być wnikliwie obserwowane pod kątem:
-zabarwienia skóry,
-właściwej ciepłoty ciała,
-oddechów,
oddawania moczu i smółki,
właściwego gojenia kikuta pępowinowego,
reakcji na bodźce zewnętrzne.
Obserwacja i pielęgnacja wcześniaka.
Sprawując opiekę nad noworodkiem niedojrzałym, należy zadbać o ograniczenie
dziecku stresu podczas wykonywania czynności diagnostycznych, leczniczych i
opiekuńczych. W sali, w której przebywa mały pacjent, powinien panować spokój, ład
i porządek.
Zindywidualizowany proces opieki nad wcześniakiem należy prowadzić,
przestrzegając zasad:
-dostosowanie wszystkich interwencji do stanu czuwania – nie przerywanie snu, jeśli
nie jest to bezwzględnie konieczne,
-redukcja hałasu i jaskrawego oświetlenia, zasłanianie oczu dziecka,
-umożliwienie uspokajającego ssania za pomocą smoczka,
mgr Joanna Pikus
-stosowanie pozycji bocznej ze zgięciem kończyn – podobnej do wewnątrzmacicznej,
zwłaszcza podczas nieprzyjemnych zabiegów, unikanie pozycji ciała na wznak,
-stosowanie małych zwojów materiału, umożliwiających uspokajające chwytanie ich
palcami rąk przez noworodki,
-otoczenie ciała i głowy noworodka delikatnym materiałem, ułożenie go na miękkim
podłożu („gniazdko”) lub materacu wodnym,
-wprowadzenie kąpieli poprzez całkowite zanurzenie w gorącej wodzie,
-wczesny, częsty oraz bezpośredni kontakt z matką i ojcem, w tym stosowanie
metody „kangura”, czyli sposobu skóra do skóry,
-interakcje wzrokowe z rodziną, personelem.
Wszystkie zabiegi należy wykonywać zgodnie z zasadami aseptyki i antyseptyki
pamiętając o tym, że dziecko przedwcześnie urodzone ma obniżoną odporność na
zakażenia, bowiem najwięcej przeciwciał przenika od matki do płodu po 35 tygodniu
ciąży.
Pielęgnowanie noworodka w inkubatorze.
Warunki
w inkubatorze
powinny
być
jak
najbardziej zbliżone
do
wewnątrzmacicznych, przy czym wszystkie warunki określa lekarz neonatolog
indywidualnie dla każdego noworodka.
Skóra noworodka urodzonego przedwcześnie, charakteryzuje się zmniejszoną
grubością i kruchością warstwy rogowej, co predysponuje do powstawania urazów i
uszkodzeń. W pielęgnacji ważne jest aby utrzymywać nienaruszony naskórek.
Dlatego;
-pod wszystkie przylepce stosowane do mocowania różnego rodzaju sprzętu
powinny być umieszczane taśmy hydrożelowe lub przylepce zawierające podłoże
pektynowe,
-należy do minimum ograniczyć ilość przylepców stosowanych do zabezpieczenia
sprzętu,
-powinno się unikać takiego mocowania plasterków, które w jakikolwiek sposób
ograniczyłyby przepływ krwi,
-przylepce muszą być usuwane delikatnie, a przed odklejeniem można je namoczyć
ciepłą wodą.
Położna powinna pamiętać o częstej zmianie pieluszek oraz podmywaniu noworodka
po każdym oddaniu moczu i stolca, aby nie doszło do podrażnienia delikatnej skóry
pośladków.
Wykonując toaletę kikuta pępowinowego, należy uważać, aby nie doszło do
poparzenia delikatnej skóry wokół pępka. Nie wolno zapomnieć o toalecie jamy
ustnej (zapobieganie powstawaniu pleśniawek), którą wykonuje się nawiniętym na
palec jałowym gazikiem, nasączonym Aphtinem. Ważne jest również dbanie o oczy
dziecka, które kilka razy dziennie należy przemywać przegotowaną wodą, przy czym
każde oko osobnym wacikiem, rozpoczynając od zewnątrz w kierunku kącika
wewnętrznego.
Bardzo ważnym elementem opieki jest żywienie dziecka. Noworodek, który nie ma
odruchu połykania, żywiony jest poza jelitowo oraz przez zgłębnik pokarmem matki
lub specjalnym pokarmem dla wcześniaków. Taki, który nie ma odruchu ssania, a ma
odruch połykania, karmiony jest pipetką lub łyżeczką, a od momentu wykształcenia
się tego odruchu dziecko ssie pierś, najlepiej według potrzeb.
mgr Joanna Pikus
Kąpiel noworodka można rozpocząć, gdy osiągnie masę ciała 2000g oraz wydolność
oddechowo – krążeniową. Czynność tę należy wykonać delikatnie i szybko, aby nie
oziębiać dziecka – najlepiej pod lampą, używając przegotowanej wody, po kąpieli
należy noworodka ponownie umieścić w inkubatorze.
Po osiągnięciu przez dziecko dojrzałości nadchodzi moment wyjęcia go z inkubatora.
Adaptację należy przeprowadzać stopniowo. Najpierw trzeba obniżyć parametry w
inkubatorze, ubrać dziecko, otworzyć okienka i pozostawić na kilka minut
obserwując, jak zareaguje jego organizm. Następnie należy otworzyć inkubator,
ciągle obserwując dziecko, a potem wyjąć je z cieplarki i ułożyć w łóżeczku.
Inkubator w tym czasie powinien pozostać włączony, żeby można było włożyć tam
dziecko w razie potrzeby. Jeżeli stan noworodka nie ulega pogorszeniu, pozostaje on
w inkubatorze.