31 stycznia 2010 - St. Louis Church

Saint Louis Polish R. C.
Church
(Established 1915)
BIULETYN PARAFIALNY /PARISH BULLETIN
01.31.2010
“CZCZĄC WŁASNĄ PRZESZŁOŚĆ, WZRASTAMY KU PRZYSZŁOŚCI”
“HONORING OUR PAST AND GROWING TOWARDS OUR FUTURE”
St. Louis R.C. Parish
(Established 1915)
Administrator :
279 Danforth Street
Rev. Louis Phillips
Portland, ME 04102
Cell: 446-1012
Tel: 207-773-7746
E-mail:
[email protected]
Parish web:
www.stlouischurch.net
Polonia Semper Fidelis
I kiss the soil as if I placed a kiss on the hands of a mother, for the homeland is our earthly
mother. I consider it my duty to be with my compatriots in this sublime and difficult moment.
Pope John Paul II
UWAGA / ATTENTION: MASS FOR THE BLESSING OF THE THROATS AT 7pm on
WEDNESDAY FEBRUARY 3, 2010
St. Louis Church Mass Schedule:
Thursday
6:30 PM (followed by Holy Hour)
Saturday
5:15 PM
Sunday
9:00 AM (partly Polish)
11:00 AM
Parish Registration: Please register as soon as possible. Membership is condition for the reception of
the Sacraments of Baptism, First Communion & Reconciliation, Confirmation and Marriage.
Registration is also required before the parish can issue a sponsorship certificate for those asked to
be sacramental sponsors.
Attention
To contact the parish office and the priests now serving the Portland Peninsula Cluster parishes, including St.
Louis parish, please call Mary at the Cathedral office at 773-7746, or visit the Pastoral Center at Guild Hall on
the corner of Congress and Franklin(8:00 a.m. – 4:30 p.m., Mondays through Fridays). Also, please call Mary to
request Mass intentions, make arrangements for baptisms, weddings, funerals etc., and to obtain information
about the parish. All the records from St. Louis have been moved to the Cathedral.
ST. LOUIS CHURCH CONTACTS:
Z OSTATNIEJ CHWILI
(PARISH NEWS)
Chair, Finance & Property Committee -
Jacek Slawiec: 608 3026
Chair, Faith Formation Committee–
Jay Radziucz: 767-5905
Chair, Social Justice Committee-
Kim Palli :
Chair, Parish Life Committee–
Maciej Tasarz : 773-3616
Chair, Worship and Spirituality Committee–
Vickey Saniuk :
8299114
( [email protected] )
Director of Polish Language School - Kasia Rapkiewicz Tasarz 773-3616
Polish Classes for Children -
Bunia Slawiec : 608 3027
Pro-Life Coordinator –
Organists –
INTENCJE MSZALNE
Kim Palli : 8299114
Renata Pietrzak :450-2406, Jacek Sławiec: 608-3026 ,
Ann Marie Chandler: 799-8332
MASS INTENTIONS
President of St. Louis Women’s Society–
28th
Thursday January
6:30pm Fr Alfred Irving special intention
by Mr and Mrs Archie Benemerito
Saturday January 30th
Bulletin Editor -
Pennie Kinney: 799-3878
Victoria Saniuk ( [email protected] )
5:15pm Stephen Kirsted
CONFESSIONS :
Sunday January
Victoria
31st
9:00am Frankie J Saniuk by sister
Thursday 6- 6:30 P.M.
St.Louis
(additionally, Confessions can be scheduled at St Louis by
Sunday January 31st
9:00am Jerry Kill
appointment with a priest, please call 773-7746 )
Saturday 3-4 P.M.
Cathedral
Wednesday February 3rd 7:00pm Sallie Ann Kierstead
Thursday February 4th
6:30pm Steve Kierstead
Saturday 3-3:30 PM
Sacred Heart/ St. Dominic
Saturday February 6th
5:15pm Micheline Troiano
Sunday 11:30 A.M.
Cathedral Chapel
Sunday February 7th
9:00am Marian Zywina from husband
Kas Szczesliwy Dzien Urodzenia moja kochanie
Sunday February 7th
Sunday 12:00 P.M.
Sacred Heart / St. Dominic ( Spanish)
11:00am Linda Auger by Mom and Dad
LISTA LEKTOROW
LECTOR SCHEDULE
Thursday January 28th
6:30pm Katelyn Daniels
Saturday January 30th
5:15pm Rae Jean Grzymala
Sunday January 31st
9:00am Alexandra Zubowicz
Sunday January 31st
9:00am Bob Konczal
Wednesday February 3rd 7:00pm Barbara Benemerito
Thursday February 4th
6:30pm Katelyn Daniels
Saturday February 6th
5:15pm Frank Piveronas
Sunday February 7th
9:00am Alexandra Zubowicz
Sunday February 7th
11:00am Tom Daniels
Join the John Paul II Knights of Columbus Council for Breakfast on
Sunday, January 31.
St Louis Parish's John Paul II Knights of Columbus Council #14246 is
sponsoring a breakfast on Sunday, January 31, from 10:00 AM through
12:30 PM in the parish hall. The usual fare will be offered: scrambled
eggs, home fries, sausage, bacon, pancakes, muffins, juices, and
coffee. Please plan to attend as the proceeds will be used by the
Knights to support various church and charitable causes within the
greater Portland area. Cost if $5.00 pp with a maximum of $10.00 for
the immediate family
PORTLAND PENINSULA AND ISLANDS
WEEKDAY MASS SCHEDULE (Effective Feb 2 2009)
Monday
7:00 a.m. St. Peter
12:15 p.m. Cathedral
5:15 p.m. Sacred Heart/St. Dominic
Tuesday
7:00 a.m. St. Peter
12:15 p.m. Cathedral
5:15 p.m. Sacred Heart/St. Dominic
Wednesday
7:00 a.m. St. Peter
12:00 noon St. Christopher (winter; 6 p.m. summer)
12:15 p.m. Cathedral
5:15 p.m. Sacred Heart/St. Dominic
Thursday
7:00 a.m. St. Peter
12:15 p.m. Cathedral
5:15 p.m. Sacred Heart/St. Dominic
Friday
7:00 a.m. St. Peter
12:15 p.m. Cathedral
5:15 p.m. Sacred Heart/St. Dominic
MASS FOR THE BLESSING OF THE THROATS AT 7pm on
WEDNESDAY FEBRUARY 3, 2010 ST LOUIS CHURCH February 3rd is
the feast day of Saint Blaise who is the patron saint of those with throat
troubles. Fr Paul and Fr Fred will celebrate this special cluster wide
Blessing of the Throats Mass.
Saint Louis Women’s Society
ST LOUIS OFFERTORY January 23-24,
2010 Weekly Collection
$967.30 $150.00 donation from Jaselka “Polish Play” Total January 2324 collected =$1,117.30 Latin America $250. Haiti $270. Needed
weekly collection for budgeted expenses $1,115.
VALENTINE DAY BAKE SALE Saturday and Sunday, February 13
and 14th, before and after weekend masses. Sweets for your
sweetheart - Treat yourself and that someone special to a delectable
confection. Baked goods, candy, and various holiday items available to
enjoy on Fat Tuesday. Sponsored by the St Louis Women's Society.
ST LOUIS PARISH HALL AVAILABLE FOR SPECIAL FUNCTIONS
The parish hall is available for special functions for example birthday,
anniversary, graduation, wedding, communion parties for $250
donation. Contact Denis LaFreniere
The St. Louis Women's Society meets the first Tuesday of
every month from September to June at 7 PM. A typical
meeting agenda is covered in forty-five minutes and is
followed by a social that ends by 9 PM
KAWIARNIA PANI HELENKI
NEWS FROM WORSHIP AND SPIRITUALITY CHAIR, VICTORIA
SANIUK
Eucharistic Minister Training and Minister of the Word (lector) Training
will be offered in the near future by cluster personnel for parishioners
who would like to perform either of these ministries or to learn to be
better if they are presently performing these duties. St Louis is blessed
with an abundance of lectors. A special thanks to the following
parishioners who served as lectors from 2009 to date:
Dzięki uprzejmości pani Helenki, od kilku juŜ
lat moŜemy uraczyć swoje podniebienie
6:30pm Mass Thursday
aromatyczną kawą ( i nie tylko) po polskiej
Katelyn Daniels
Mszy Św. kończącej się około godziny 10-ej.
Proponuję wszystkim parafiankom jak i
5:15pm Mass Saturday
parafianom wspóluczestnictwo w
Rae Jean Grzymala
Frank Piveronas
Theresa Mancini
Vickey Saniuk
Ginny Konan
podtrzymywaniu tej miłej tradycji,
przejawiające się w dzieleniu z innymi swoich
kulinarnych wypieków .
Na ścianie, w sali parafialnej znajduje się
9:00am Mass Sunday
Marek Chawlowski
Marek Opielowski
Michal Slawiec
kalendarium na nadchodzące miesiące,
chętnych do przyniesienia ciast, etc. proszę o
Malgosia Sobieraj
Krzysztof Izbicki
Aleksandra Zubowicz
Ewa Wszola
Justyna Coleman
Anna Niegowska
wpisanie swego nazwiska na konkretną datę.
Unikniemy w ten sposób sytuacji podczas
której czasami mamy cały asortyment
Bunia Slawiec and Kazimierz Zywina
słodkości, a czasami wcale.
Dziekuję za pomoc i wspólpracę w tej mierze,
11:00am Mass Sunday
zwłaszcza pani Helence.
Ernie Shorey
Ericka Potts
Barbara Benemerito
David Deprey Bob Konczal Caryn Radziucz Tom Daniels
The willingness of all the above to respond the their Baptismal call to
serve the people of God, in the capacity of Minister of the Word, more
commonly known as Lector reflects their commitment to Christ. When
done properly the Lector effectively communicates God’s grace and love
to everyone in the church.
THE LENTON JOURNEY DISCIPLES IN MISSION
Disciples in Mission 2010 - During Lent in 2010 all parishes in our
cluster will be offering this exciting faith-based family and adult program
for the third and final year, enabling people from different parishes and
even various cultures to come together and share their faith. Won't you
come and join us?
SMACZNEGO
What is Disciples in Mission? - "Disciples in Mission" is the spiritual
and prayer component of the New Evangelization and is a wonderful
means to help all of us to grow in faith and interact with others in our
communities of faith. Disciples in Mission is primarily intended to help
foster community and promote faith-sharing between individuals and
families based on the Sunday Scripture readings. The program allows
for groups to meet weekly during the six weeks of Lent, and provides
materials to enable these groups to explore and discuss the Sunday
Scriptures more deeply. For more thorough information on Disciples in
Mission, go to http://www.disciplesinmission.org/about/. Last weekend
to sign up - This is the last weekend to sign up for Disciples in Mission
2010 in our parishes. We invite you to join a faith-sharing small group, a
teen group, and/or participate with your family. Sign-up cards are
available at all the Masses this weekend. For more information, call
Grace Tucci Libby, our Disciples in Mission Small Group Coordinator, at
773-7746, x103 or go online at www.cluster21portland.org to sign up via
email form. Please join us!
Evening with
Polish Film
On Monday, February 8 at 7:00 P.M.in
our parish hall we will be watching a
movie titled:
“THE QUACK”
Valentine's Family Dance to benefit the
Kingdom of Kid's Orphanage, Haiti
Please come an join us for an evening of dancing, fun, and refreshments
at the Valentine's Family Dance on Saturday, February 13th from 7:00 9:30PM at St. Louis Parish, 279 Danforth Street. The cost is $5 per
person or $15 per family. All proceeds will go to benefit the "Wayom
Timoun Creche" or The Kingdom of Kid's Orphanage in Haiti. Additional
donations are welcome and appreciated. Refreshments will be
provided. Dress is dressy casual. Some swing dance instruction will
even be provided! All ages are welcome. Come and join us for an
evening of good clean fun to help in our effort to support the numerous
orphans of Haiti!
*Please note all children must be accompanied by an adult.
ATTENTION PARENTS OF 2nd Grade Sacraments Candidates
At least one parent from each family is required to attend a Parent
Information Meeting on the Sacraments of Confirmation and First
Eucharist. The meetings are scheduled as follows:
At St. Peter's in the church: Saturday, February 6th from 3:00 - 3:45PM
or At Cathedral School multipurpose room:
Sunday, February 7th
from 11:15 - 12:00PM
Parents, please choose ONE meeting to attend. Parent/Child
workbooks will be distributed.
COMPLETE PRESIDER SCHEDULE AVAILABLE ON CLUSTER
WEBSITE
This is Catholic Schools Week! Celebrate the richness of our faith
heritage with our Cathedral School Children. The 10:00 AM Mass on
Sunday, January 31 at Cathedral will highlight the importance of
Catholic Schools. We thank God for our Cathedral School and for our
principal, teachers, priests, staff and students who help us remember
that Jesus calls us ALL to be the Light of the World.
Sunday, Feb. 7
10:00AM
Cathedral of the Immaculate Conception
Please join us as we celebrate the life of St. Josephine Bakhita, the first
and only canonized Saint from the Sudan. Our Sudanese community at
the Cathedral has coordinated and prepared a special liturgy. There will
be special Sudanese music and song. Our Cathedral School students
will also be on hand to help in this special occasion. All are welcome.
To learn more about this beloved Saint, please go to
www.catholic.org/saints. . . .St. Bakhita, pray for us.
A famous surgeon loses his
memory
and wanders
alone through Poland's eastern
frontier in this
surreal melodrama.
Starring: Jerzy Binczycki, Anna
Dymna
Director: Jerzy Hoffman (1982)
Language: Polish
Subtitles: English
Council 14246
The Knights of Columbus is a men’s organization created to
unite men in their faith and help others in difficult times.
Through their Good Neighbor Project, Knights distribute
donated bread and pastries from Panera Bread to those in
need. Frank Piveronas spearheads this project and has been
the “bread man”, dropping of welcome goods to “The
Friendship House” In South Portland every Saturday.
POLISH LANGUAGE SCHOOL
Students meet on Sundays in a lower parish hall.
Lesson for adults’ resumes at 10:30 A.M. and a class
for children begins at 10:45 A.M.
Repetitio est Mater Studiorum
POLSKIE KSIĄśKI
Miejska Biblioteka Publiczna w Portland, mieszcząca się
przy Congress St. posiada w swej sekcji zagranicznej zbiór
polskich ksiąŜek , zarówno dla dzieci jak i dla dorosłych.
Od tego czy ktokolwiek je wypoŜycza czy teŜ nie ,
dyrekcja biblioteki uzaleŜnia swoją decyzję co do
ewentualnego
zakupu nowych pozycji literackich do polskiej kolekcji.
Zachęcam do lektury.
Ponadto, jeśli ktoś z państwa posiada w swoim
księgozbiorze wartościową pod względem kulturowym
literaturę polską którą chcialby przekazać na rzecz
biblioteki, proszę o kontakt pod numerem telefonu
773 3616
Maciej G Tasarz
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
DYSKUSYJNY KLUB KSIĄśKI POLSKIEJ
Pani Ania Niegowska poszukuje osób
zainteresowanych utworzeniem polskiego klubu
ksiąŜki i filmu (coś na wzór funkcjonujących tutaj
“book clubs”). Propozycja obejmuje czytanie ksiąŜek
autentycznie polskich autorów i oglądanie takichŜ
filmów. Spotkania odbywałyby się raz w miesiącu( za
wyjątkiem wakacji, świat etc. ) w domach uczestników
lub byłoby to wspólne wyjście do kawiarni. Wymiana
refleksji/dyskusja połączona bylaby ze wspólnym
posiłkiem (potluck).
Pozwoliłoby to nam, Ŝyjacym na emigracji na
utrzymywanie i rozszerzenie kontaktu z bogatym
dorobkiem kulturalnym naszej ojczyzny Polski.
Zainteresowanych pani Ania prosi o kontakt
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
tel: 653-9901 bądź email: [email protected]
SOBOTA 30 STYCZNIA
Godz: 18:00
KALENDARIUM
POLONIJNE
IMIENINY/ NAME DAY: January 30
Adelajda, Feliks, Gerard, Gerarda, Gerhard, Hiacynta, Maciej,
Marcin, Martyna, Sebastian
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
January 31 1887
Death of Wlodimierz
Bonawentura Krzyzanowski,
Civil War general.
Pania Bogusia zaprasza na emisje serialu “ Majka” w
naszej sali parafialnej.
Bedzie to okazja do spotkania i spedzenia razem
czasu. Osoby zainteresowane proszone sa o
przyniesienie zakasek ( potluck)
Wladimir Krzyzanowski was born on 8 July 1824 (or 9
June 1824) in the town of Ronowo, Wielkopolska, Poland
to noble parents, Krzyzanowski was involved in the
Mieroslawski Insurrection in Poznan, and, when the
Insurrection failed was forced to flee. Making his way
overland, he embarked at Hamburg for the United States,
sailing to New York. In New York, Krzyzanowski learned
English, and became a civil engineer, eventually working
in the forests of Virginia.
When the War came in 1861, Krzyzanowski, then
living in Washington, DC, where he was a functionary in
the Republican Party, raised a militia company, Company
B, Turner's Rifles, District of Columbia Militia, of which
he was Captain. When this unit's term of service ended,
Krzyzanowski went to New York to raise a larger unit.
This unit, originally known as Morgan's Rifles, became
the 58th New York Infantry, also known as the "Polish
Legion." Subsequently commanded Second Brigade
Third Division First Corps AoV, then Second Brigade
Third Division Eleventh Corps.
Arriving on the field at Gettysburg at about 12:30 on
1 July 1863, the Brigade pushed through the town and
joined the Union right, north of the town, parallel with
the Almshouse near the Carlisle Road. Engaged first with
Dole's Brigade, the Brigade was initially successful in
holding the Confederate attack in check. Col.
Krzyzanowski's horse was killed under him, and in
falling Krzyzanowski was thrown on his chest and
injured severely enough for Schurz to recommend that he
quit the field and seek medical attention. Krzyzanowski
kept the field. His brigade was forced back into the town,
where it temporarily supported a section of Dilger's
battery. Finally the unit reached the Cemetery at about
five P. M. Krzyzanowski, with Schimmelfennig (the
commander missing) assumed command of the division.
Losses had been severe, every regimental commander in
Krzyzanowski's Brigade was a casualty.
On 2 July 1863, part of the Brigade under
Krzyzanowski participated in the counterattack against
the Confederate infantry that penetrated Cemetery Hill.
On 3 July 1863, the Brigade skirmished into Gettysburg.
After Gettysburg, the Eleventh Corps was sent west,
Krzyzanowski commanding his Brigade in the Army of
the Cumberland, around Chattanooga. Participating in
the Battle of Wauhatchee, where the division (under
Schurz) became involved in a controversy with Hooker,
that led to a Court of Inquiry. While clearing Schurz and
Hecker (the only two accused) the Court found that
Krzyzanowski, though not previously accused was guilty
of halting without orders. Krzyzanowski served out the
war commanding the defenses of the Nashville and
Chattanooga R. R. Postwar he served in Treasury Dept.
and the customs service in Panama and New York.
Breveted Brigadier General USV 2 March 1865, an earlier
appointment (29 November 1862) expired without
confirmation. General Krzyzanowski is buried in
Arlington National Cemetery.
"General Krzyzanowski, whose patriotism we
commemorate today, is another link to bind us to the
people from which he came in the full tide of youthful
promise when shadows lay over the land which gave him
birth. It is high privilege to bear witness to the debt
which this country owes to men of Polish blood. . . .
These are the thought and reflections that come to
mind today as we consign to Arlington National
Cemetery the honored dust of a son of Poland who
faithfully served the country of his adoption. General
Krzyzanowski was the embodiment of the Polish ideal of
liberty. . . ." from an address by President Franklin
Delano Roosevelt, 1937
Source: by John Dynia
Akcja rozgrywa się w całości w Krakowie, a punktem wyjścia
jest... niespodziewana ciąŜa, która odwraca do góry nogami Ŝycie
ambitnej dwudziestokilkulatki oraz małŜeństwa zdolnego architekta
i wielbicielki ekskluzywnych samochodów.
Główna bohaterka Majka to studentka fotografii na krakowskiej
ASP. Mieszka z babką, matką i wujem w kamienicy z widokiem na
Wawel i bulwary wiślane. Nie rozstaje się z aparatem, a na dalsze
wyprawy jeździ czerwonym garbusem. – To nowoczesna
dziewczyna, której marzeniem jest fotografia i sztuka.
Główny amant produkcji to Michał – ambitny architekt, syn
potentata na rynku developerskim i mąŜ pięknej, acz wyrachowanej
Aleksandry. Wszystko wskazuje na to, Ŝe panie stoczą o niego
bitwę.
''Majka'' to historia miłości z pozoru niemoŜliwej. Wpływ
Opatrzności, która czuwa na ludźmi wskazując im w Ŝyciu
odpowiedni kierunek. Ludzka pomyłka, która w połączeniu z
moŜliwościami współczesnej medycyny całkowicie zmieni bieg
Ŝycia młodej dziewczyny.
Historia "Majka" ma zamknięty charakter. Ma powstać 190
odcinków, a kaŜdy będzie trwał po 25 minut.
Tytułowa bohaterka to 20-letnia studentka fotografii na Akademii
Sztuk Pięknych. Walczy o stypendium na prestiŜowej uczelni we
Florencji, ale plany pokrzyŜuje jej przeznaczenie - a tak naprawdę
Michał Duszyński (Tomasz Ciachorowski).
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
TOP BASEBALL PROSPECT
RETIRES TO ENTER
PRIESTHOOD
Saturday, January 23, 2010
Grant Desme, in an undated photo released by the Oakland Athletics.
NEW YORK — As a top prospect for the Oakland Athletics,
outfielder Grant Desme might've gotten the call every minor
leaguer wants this spring.
Instead, he believed he had another, higher calling.
Desme announced Friday that he was leaving baseball to enter the
priesthood, walking away after a breakout season in which he
became MVP of the Arizona Fall League.
"I was doing well at ball. But I really had to get down to the bottom of
things," the 23-year-old Desme said. "I wasn't at peace with where I
was at."
A lifelong Catholic, Desme thought about becoming a priest for
about a year and a half. He kept his path quiet within the sports
world, and his plan to enter a seminary this summer startled the A's
when he told them Thursday night.
General manager Billy Beane "was understanding and supportive,"
Desme said, but the decision "sort of knocked him off his horse."
After the talk, Desme felt "a great amount of peace."
"I love the game, but I aspire to higher things," he said. "I know I
have no regrets."
VARIAS
Leszek śebrowski: Jakuba Bermana
biografia ułomna
Mimo upływu dwóch dekad od zmian zapoczątkowanych w
Polsce w 1989 r., w dalszym ciągu bardzo mało wiemy o tym,
co się działo w latach 1944-1989 w tzw. Polsce Ludowej. Co
najmniej do 1956 r. nie było przecieŜ Ŝadnego “polskiego
socjalizmu” czy teŜ “polskich komunistów”. Był co najwyŜej
“socjalizm/komunizm w Polsce”.
Funkcjonariusze partii komunistycznej nie czuli Ŝadnych więzi z Polską.
Dawali temu wyraz juŜ w okresie międzywojennym, gdy gorliwie i bez
zastrzeŜeń słuŜyli w sowieckich strukturach agenturalnych, takich jak
Komunistyczna Partia Polski i jej przybudówki.
Nie było “dobrych” i “złych” komunistów
Ukazuje się wiele przyczynków często pogłębionych i wyjaśniających
“białe plamy” z tego okresu, ale do pełnej, prawdziwej syntezy dziejów
PRL bardzo duŜo nam jeszcze brakuje. W dalszym ciągu nie mamy
rzetelnej wiedzy o agenturalnych powiązaniach aparatu władzy w Polsce
Ludowej (nie pojedynczych funkcjonariuszy, ale całych struktur
politycznych i bezpieczniackich), bardzo mało wiemy o czołowych
postaciach tego okresu, z konieczności więc opinia publiczna Ŝyje w
kręgu wytworzonych przez dziesięciolecia mitów i stereotypów.
Zapominamy przy tym, Ŝe owe mity tworzone były na uŜytek walki o
władzę w kręgach poszczególnych komunistycznych frakcji. Mamy więc
przypadek jakoby “dobrego” Władysława Gomułki, który, jak mógł, z całą
mocą przeciwstawiał się “złym” stalinowcom i partyjnym “kosmopolitom”.
Z drugiej strony mamy oświeconych “liberałów”, zaciekle walczących z
twardogłowymi “nacjonalistami” i funkcjonariuszami o ograniczonych
horyzontach myślowych. Z grubsza moŜna to sprowadzić do mitologii
Października ‘56, gdy doszło do wyniszczających walk partyjnych
między “Chamami” a “śydami”. W wielu współczesnych publikacjach
moŜna nawet doczytać się, Ŝe z upadku “śydów” w partii komunistycznej
naleŜy wywodzić genezę tzw. opozycji demokratycznej z drugiej połowy
lat 70. XX wieku.
To wszystko jest jednak bardzo ułomne. Prawdziwy ideowy podział w
ówczesnej Polsce nie przebiegał bowiem pomiędzy róŜnymi frakcjami
partii komunistycznej, ale między komunistyczną władzą i zniewolonym
społeczeństwem. Gomułka czy Bierut, Moczar czy Berman – to nie była
alternatywa dla polskich niepodległościowców tworzących Polskę
Podziemną 1939-1945 oraz walczących z nową okupacją po 1944 roku
podczas Powstania Antykomunistycznego. Komuniści cieszyli się w
Polsce znikomym poparciem, dlatego wszystkie “wybory” i “referenda”
przez nich organizowane były fałszowane. Uczył ich tego przysłany z
Moskwy mjr/ppłk NKWD Aaron Pałkin, którego przybrane zapewne
nazwisko (od narzędzia ulubionego w jego formacji) było szczególnie
znamienne.
Dlatego nie powinniśmy sugerować się podziałami na “dobrych” i “złych”
komunistów, jest to bowiem nie tylko nieadekwatne do analizy
ówczesnej sytuacji, ale i głęboko niemoralne. Czy moŜna sobie
wyobraŜać analizy III Rzeszy Niemieckiej, u których podstaw byłby
podział na “dobrych” i “złych” nazistów?
Historia magistra vitae est
Mamy w Polsce do czynienia z siłami, które mocno są przesiąknięte juŜ
nie tyle dawną ideologią, co przynajmniej sentymentami
organizacyjnymi, rodzinnymi i towarzyskimi. W tym sensie “potomstwo”
dawnych właścicieli Polski Ludowej pieczołowicie zadbało o to, aby po
1989 r. nie doszło do faktycznych rozliczeń systemu komunistycznego:
prawnych, moralnych, organizacyjnych i – co warto tu szczególnie
podkreślić – majątkowych. Dlatego teŜ stalinizm w Polsce (ograniczony
dość arbitralnie do okresu 1944-1956), a szerzej – cały okres władzy
komunistycznej rozliczony nie został. Przedstawiano róŜne “racje”:
prawne, Ŝe jakoby nie da się tego przeprowadzić; “moralne”, Ŝe nie
wszyscy towarzysze popełnili cięŜkie przestępstwa, a jeśli nawet – to
olbrzymia większość z nich juŜ dawno uległa przedawnieniu; i przede
wszystkim ideowe, Ŝe nie naleŜy stosować zasady “odpowiedzialności
zbiorowej”. O rozliczeniach majątkowych w ogóle mowy nie było,
albowiem milcząco przyjęto załoŜenie, Ŝe… własność prywatna jest
rzeczą świętą! Dlatego teŜ “uwłaszczenie” komunistycznej nomenklatury
po 1944 r. nie podlegało jakiejkolwiek dyskusji.
A był przecieŜ czas, zaraz po 1989 r., gdy siły starego porządku
siedziały cicho, obawiając się losu Nicolae Ceausescu (dla
przypomnienia: był to przywódca “bratniej” partii komunistycznej w
Rumunii, stracony 25 grudnia 1989 r.), i były gotowe na bardzo daleko
idące ustępstwa. Był czas, Ŝeby dokonać całkowitej delegalizacji
organizacji komunistycznych, zakazać propagowania zbrodniczej
ideologii (a za taką naleŜało uznać komunizm), rozliczyć – w sensie
prawnym – etatowych funkcjonariuszy PPR/PZPR i funkcjonariuszy
aparatu bezpieczeństwa publicznego 1944-1989 oraz przyjrzeć się ich
In a statement, Beane said: "We respect Grant's decision and wish
him nothing but the best in his future endeavors."
Athletes and the priesthood have overlapped, albeit rarely.
Al Travers, who gave up 24 runs during a one-game career for a
makeshift Detroit Tigers team in 1912, became a Catholic priest.
More recently, Chase Hilgenbrinck of the New England Revolution
left Major League Soccer in 2008 to enter a seminary.
Desme spoke on a conference call for about 10 minutes in a quiet,
even tone, hardly sounding like many gung-ho, on-the-rise
ballplayers. As for his success in the minors, he said "all of it is very
undeserving."
The Athletics picked Desme in the second round of the 2007
amateur draft and he was starting to blossom. He was the only
player in the entire minors with 30 home runs and 30 stolen bases
last season.
Desme batted .288 with 31 homers, 89 RBIs and 40 steals in 131
games at Class-A Kane County and high Class-A Stockton last
year. He hit .315 with a league-leading 11 home runs and 27 RBIs in
27 games this fall in Arizona, a league filled with young talent.
Desme went into the AFL championship game well aware it might
be the last time he ever played. "There was no sad feeling," he said.
He homered and struck out twice, which "defines my career a bit."
The Big West Player of the Year at Cal Poly San Luis Obispo,
Desme was ranked as Oakland's No. 8 prospect by Baseball
America. There was speculation the Athletics might invite Desme to
big league spring training next month.
Rather, Desme intends to enter a seminary in Silverado, California,
in August. He said abbey members didn't seem surprised someone
who would "define myself as a baseball player" was changing his life
so dramatically.
Desme said he didn't consider pursuing his spiritual studies while
also trying to play ball. His family backed his decision and he said
the positive reaction to his future goal — the surprising news spread
quickly over the Internet — was "inspiring."
"It's about a 10-year process," he said. "I desire and hope I become
a priest." In a way, he added, it's like "re-entering the minor
leagues."
Desme's first two years in the minors were beset by shoulder and
wrist problems. He said his days off the field gave him time to think
about what was most important to him, to read and study the Bible
and to talk to teammates about his faith.
In retrospect, he said, those injuries were "the biggest blessings
God ever gave me."
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
Confessions of a former feminist
Marcia Segelstein - OneNewsNow Columnist - 1/26/2010 8:35:00
Feminism, women's liberation, and the idea that men and
women are no different from each other have led many of us
down dead-end roads -- often away from faith.
Lorraine Murray, in her book, Confessions of an Ex-Feminist
(Ignatius Press, 2008), tells the story of her own walk down
that road and back, with many illuminating lessons on
everything from abortion to the anti-religious bias on college
campuses.
Murray grew up in a Christian home, eagerly attending Mass
at church, and absorbing what she was taught in the Catholic
schools she attended. Against the advice of one of her
teachers, she decided to study at a secular college, and it was
there that her faith and her values began to unravel. As she
describes it, up until then, she'd rarely run into people who
didn't believe in God. In college, it seemed as though no one
did. She writes that she began to equate becoming an adult
with turning her back on God.
nielegalnie zgromadzonym majątkom i finansowym uposaŜeniom w
postaci partyjnych czy ubeckich rent i emerytur.
Niestety, nie zrobiono tego, a wszelkie nieśmiałe próby w tym kierunku
były natychmiast tłumione. Posłuszny aparat propagandowy stawał na
głowie, aby takie pomysły ośmieszać jako “zoologiczny antykomunizm”.
Dziś pozostaje nam zatem jedynie gorzka refleksja – czym był w istocie
ten ustrój, jacy ludzie go budowali, w jakim stopniu byli agenturą obcego
mocarstwa i jakie ponieśliśmy straty na skutek okupacji komunistycznej.
Temu powinno słuŜyć badanie naszej najnowszej historii, w myśl
zasady, Ŝe jest ona nauczycielką Ŝycia. Aby nas jednak czegoś mogła
nauczyć, musi być prawdziwa, a nie tendencyjna, unikająca
jednoznacznych ocen moralnych, politycznych i prawnych. Nie sposób
sobie wyobrazić, aby ktoś normalny zechciał badać nazizm
“obiektywnie”, uwzględniając “racje i dylematy moralne” nazistów,
okazując im w tym zakresie sporą przychylność i nawołując, aby jego
ocenę pozostawić wyłącznie… historii i historykom. W całej rozciągłości
akceptujemy takie podejście, Ŝe badamy i potępiamy, oceniamy i
rozliczamy, a nawet ścigamy i osądzamy. Dziwi zatem fakt, Ŝe istnieje
nadmierny zakres społecznej tolerancji dla postawy, iŜ z komunizmem
powinno być inaczej, stajemy więc po stronie “racji” oprawców,
pomijając racje i wraŜliwość ofiar. Pomijamy zwyczajną przyzwoitość.
Ta postawa jest utwierdzana publikacjami, w których autorzy nadmiernie
zŜywają się ze swymi “bohaterami”, doszukują się “ludzkiego oblicza”
badanej ideologii i jej głównych architektów. A przede wszystkim stronią,
jak diabeł od święconej wody, od koniecznych ocen moralnych i
jednoznacznych wniosków…
Autorka autobiografii szuka pozytywów
Mam przed sobą ksiąŜkę Anny Sobór-Świderskiej “Jakub Berman.
Biografia komunisty” wydaną przez Instytut Pamięci Narodowej
(Warszawa 2009). To imponująca praca naukowa (doktorat), licząca – z
aneksami i indeksami – aŜ 620 stron i 26 fotografii. Berman był jednym z
czołowych komunistów w Polsce. W latach 1944-1956 odgrywał jedną z
najwaŜniejszych, jeśli nie najwaŜniejszą rolę, niezaleŜnie od licznych
pełnionych (formalnie i nieformalnie) funkcji w aparacie władzy. Nie było
takiej dziedziny Ŝycia, na której nie odcisnąłby wówczas swojego piętna,
od spraw – wydawałoby się – najwaŜniejszych (ideologia
komunistyczna, sprawy organizacyjne i personalne, aparat
bezpieczeństwa, nauka i sztuka), aŜ po drobiazgowe ingerowanie w
pojedyncze śledztwa bezpieki. Czuwał on nad ich “prawidłowym”
przebiegiem, doprowadzając nie tylko do eksterminacji polskich
patriotów, ale takŜe do ich propagandowego zohydzenia w oczach opinii
publicznej, oczywiście na podstawie spreparowanych materiałów
“dowodowych”.
Rzetelna biografia Jakuba Bermana jest jak najbardziej potrzebna,
trudno bowiem bez niej zrozumieć wiele spraw i wydarzeń, na które miał
on przemoŜny wpływ. AŜ dziw bierze, Ŝe powstała dopiero teraz,
chociaŜ lepiej późno niŜ wcale. JuŜ na początku naleŜy sobie zadać
pytanie: czy wypełnia ona dotychczasową lukę i odpowiada na szereg
podstawowych pytań? W tym celu sięgnąłem na jej koniec, aby
zobaczyć podsumowanie wysiłku badawczego autorki. Oto co ma ona
nam do powiedzenia (s. 520-521): “Nie mogę powiedzieć, Ŝe proces
sublimacji nie stał się moim udziałem. ‘Przebywając’ z bohaterem mojej
pracy tak długo, zdąŜyłam się do niego przyzwyczaić. W ostatecznym
rozrachunku proces ten jednak nie zwycięŜył. Mocno przemówiło do
mnie sformułowanie, jakiego uŜył prof. Andrzej Paczkowski w recenzji
mojego doktoratu, Ŝe w części swych wywodów dotyczących
odpowiedzialności Bermana za zbrodnie reŜimu występuję bardziej jako
adwokat niŜ prokurator. Rzeczywiście, wobec opinii, jaką posiada
‘oskarŜony’ w historiografii i świadomości potocznej, aŜ korci, by ubrać
się w togę adwokata, nawet podświadomie. Pozwala ona moŜe bardziej
dogłębnie i sprawiedliwie spojrzeć na pewne elementy jego biografii. Ale
to raczej postawa advocatus diaboli, tyle Ŝe w tym przypadku jego
zadaniem jest znaleźć coś pozytywnego”.
Pytanie podstawowe: dlaczego był komunistą?
Historyk, niezaleŜnie od własnych sympatii i antypatii, powinien przede
wszystkim rzetelnie ustalać fakty, stawiać waŜne pytania i próbować –
na podstawie zgromadzonej wiedzy – wyczerpująco na nie odpowiadać.
Szukanie pozytywów w działaniach Bermana i moralizowanie o jego
“racjach” i powodach takich, a nie innych wyborów ideowych i
organizacyjnych, jest co najmniej nie na miejscu, jest przede wszystkim
przedwczesne, skoro w sumie tak mało o nim wiemy. Berman naleŜał do
nieformalnej trójki partyjnej posiadającej w Polsce Ludowej do 1956 r.
pełnię władzy. Z uwagi jednak na fakt, Ŝe umysłowo przewyŜszał
Bolesława Bieruta (który traktował go jak swego mentora i uwaŜnie
słuchał jego rad), był w tej trójce postacią czołową. Jako taki ponosi więc
całkowitą odpowiedzialność – bezpośrednią i pośrednią – za wszystko,
co się wówczas w Polsce działo (oczywiście nie tylko on). Dlatego
dobrze byłoby zrozumieć, co skłoniło go do takiego wyboru drogi
Ŝyciowej, Ŝe juŜ na zawsze (miejmy nadzieję) pozostanie jednym z
symboli zbrodni komunistycznych popełnionych w Polsce po 1944 roku.
Autorka takie pytanie odwaŜnie stawia. “Pozostaje niezwykle trudna i
chyba nie do końca moŜliwa do rozstrzygnięcia kwestia – dlaczego
She lapped up feminist ideology and rejected the morality
and values she'd been taught, including those about
abortion. Like most of her peers, she began having
relationships with men. But as an avowed feminist, she
couldn't understand the emotional pain she suffered when
the relationships ended. By her own admission, she was
searching for Prince Charming, even though she knew she
was supposed to be unconcerned with commitment.
After her mother's death while in graduate school, Murray,
in her own words, "launched a vendetta against God," doing
her best to convince her students that God didn't exist.
She offers interesting insight into how being a college
professor allowed her to do that. "As my philosophy
students tackled topics like the meaning of life and the
existence of God, I knew that, ideally, instructors are
supposed to remain neutral. But I also recalled, from my
own college days, how skillfully some professors had
dodged this expectation." She writes that there are
innumerable ways professors let their students know what
they want to hear: "a chuckle, a grimace, or a wink and a
nod."
Her attitude about politics was much the same. Having
become a staunch liberal, she writes that like many
professors, she "assumed college was the place to challenge
and dismantle traditions. Conservative thought, almost by
definition, was the dragon to slay in the classroom, and few
students had the courage to disagree with a strongly
opinionated professor."
Nonetheless, she writes that she believes the "Hound of
Heaven" was pursuing her, in ways large and small. She got
married, and recounts about a memorable experience she had
while spending time with her husband in Cedar Key,
Florida. Anchored out in the gulf on a small boat, they
suddenly heard a loud splash and saw the heads of two
manatees pop out of the water. The manatees peered at them
before disappearing underwater again. "The atheist in the
boat," Murray writes, "stunned by their eyes, which seemed
so deeply innocent and mysterious, now uttered a rather
strange statement: 'It was like looking into the face of God!'"
Later she would write in her journal that she believed she'd
gotten a glimpse of God's face here on earth.
After dinner one night, the image of a nearby church flashed
into her mind. She asked her husband to take a walk there
with her to see it, and he did. Once home again, they talked
about their childhood beliefs about God and religion. And
she confided in him about her "perplexing feeling that
'someone' was calling me.'"
Both of them decided they wanted to explore further, and
they met with a local Catholic priest. Kneeling in the church,
Murray remembered the story of the Good Shepherd going
after the one lost sheep. That night, for the first time in 20
years, she prayed: "Help me to believe."
Murray then movingly tells readers the story of the abortion
she'd had years before. "No one," she writes, "had prepared
me for the flashbacks, which began about a year after the
'procedure'....I would relive the experience....I started having
upsetting reactions to babies....A question started plaguing
me: How old would my baby have been now?"
One night, her husband, Jef, encouraged her to attend an
Advent penance service, where confessions would be heard.
It had been years since she'd been to confession, but
reluctantly, she went. With tears streaming down her face,
this former feminist and long-time defender of abortion told
the priest what she'd done. He explained that just as Jesus
had said on the cross, "Father, forgive them; for they know
not what they do" (Luke 23:34), Jesus would forgive her, too.
związał się z ruchem komunistycznym?” (s. 27). Zapewne nigdy się tego
nie dowiemy. Autorka posługuje się jednak jednostronną literaturą, by
ten dylemat rozwikłać. Robi to w następujący sposób:
“Jaff Schatz, analizujący Ŝyciorysy komunistów polskich pochodzenia
Ŝydowskiego, uwaŜa, Ŝe główną rolę odegrało poczucie odrzucenia,
alienacji w społeczeństwie, brak moŜliwości rozwoju naukowego i
zawodowego, a takŜe występujący w międzywojennej Polsce
antysemityzm. (…) Adam Schaff w swoich wspomnieniach tłumaczy
fenomen atrakcyjności komunizmu dla Ŝydowskiej młodzieŜy. Twierdzi,
Ŝe sytuacja młodych śydów była beznadziejna, ‘otwierały się przed nimi
dwie drogi: ucieczki w syjonistyczny nacjonalizm, co robiła większość,
albo w komunizm, co robiła mniejszość, ze względu na ryzyko i koszty
takiej drogi’. Podkreśla, Ŝe była to młodzieŜ wykształcona w duchu
nowoczesnym, szukająca dla siebie moŜliwości lepszego, piękniejszego
Ŝycia, ale takŜe walki ze złem otaczającego świata. (…) Wpływ na
związanie się Bermana z ruchem komunistycznym miało na pewno jego
pochodzenie i wynikające z niego poczucie obcości i nieprzydatności
społecznej” (s. 28).
Taki sposób argumentacji naleŜy jednak w tym przypadku całkowicie
odrzucić jako błędny i opierający się na fałszywych przesłankach.
Berman wprawdzie pochodził z Ŝydowskiej rodziny i do końca Ŝycia swej
przynaleŜności narodowej się nie wypierał ani jej nie odrzucił. Nie było
jednak tak, Ŝe nie miał wyboru. Pochodził z dobrze sytuowanej rodziny
inteligencji Ŝydowskiej. W 1925 r. ukończył studia prawnicze na
Uniwersytecie Warszawskim (wszystkie dzieci syjonisty Isera Lejba
Bermana i jego Ŝony Guty z Bernikierów otrzymały staranne
wykształcenie). Aplikacji adwokackiej nie zrobił wyłącznie dlatego, Ŝe nie
chciał. Był na uniwersytecie nieetatowym asystentem prof. Ludwika
Krzywickiego, ale swe pasje zawodowe realizował głównie jako
dziennikarz. Gdzie zatem mamy “brak moŜliwości rozwoju naukowego i
zawodowego”, jak chce Jaff Schatz, a co bezkrytycznie przytacza
autorka? Gdzie “beznadziejna sytuacja młodych śydów”, co
bezkrytycznie powtarza za Adamem Schaffem? A wymyślone przez
autorkę “poczucie obcości i nieprzydatności społecznej” w świetle jego
pozycji społecznej, zawodowej i majątkowej brzmi wprost jak farsa.
Na podstawowe pytanie swej pracy autorka nie potrafiła czy teŜ nie
zechciała odpowiedzieć, zawęŜając swe rozwaŜania do rzekomego
antysemityzmu, który miałby tłumaczyć wszystko, a zatem w jakimś
sensie usprawiedliwiać wybór Bermana i w konsekwencji jego
późniejszą działalność.
Jak moŜna o tym nie napisać?
Nieporadność autorki (bo, mam nadzieję, Ŝe nie jest to świadome
ograniczenie) widać przede wszystkim w trosce o tłumaczenie Bermana
z takiego, a nie innego wyboru Ŝyciowego, skrupulatnym przedstawianiu
kolejnych etapów jego partyjnej (i pozapartyjnej) kariery w ruchu
komunistycznym, przy wykorzystaniu licznych, często nowych źródeł
archiwalnych, a całkowitym pominięciu podstawowych choćby
informacji, czym był wówczas komunizm i jego formalne struktury
organizacyjne. W 1928 r. Berman wstąpił do Komunistycznej Partii
Polski, organizacji nielegalnej, całkowicie kierowanej z Moskwy, będącej
narzędziem w rękach Stalina i jego ekipy. KPP była organizacją
przestępczą i w II RP zdelegalizowaną. Jej działacze i funkcjonariusze
zwalczali zaciekle państwo polskie, odmawiając mu racji bytu.
Kwestionowali jego granice (uznając działalność “niemieckich” partii
komunistycznych na Kresach Zachodnich oraz “białoruskiej” i
ukraińskiej” partii komunistycznej na Kresach Wschodnich). Działali oni,
nie tylko rozprzestrzeniając ideologię, ale stosowali terror, sabotaŜ,
dywersję i skrytobójstwa popełniane na funkcjonariuszach państwa
polskiego, a takŜe pospolite napady rabunkowe w celu dodatkowego
uzupełniania funduszy organizacyjnych, i tak obficie płynących z
moskiewskiej centrali. Znaczna część aparatu organizacji
komunistycznych w II RP (tzw. funki i półfunki) była na sowieckim
Ŝołdzie. Tego w imponującej objętościowo biografii Bermana nie ma!
Czy zatem powinniśmy odnieść wraŜenie, Ŝe Berman po prostu wstąpił
do jednej z wielu działających w II RP partii politycznych i realizował się
jako… “polski” opozycyjny polityk?
Czym była KPP, z pracy Anny Sobór-Świderskiej moŜemy się bowiem
tylko domyślać. Tak jest np. w przypadku ledwo zaznaczonych przez nią
wątpliwości, Ŝe Berman mógł być agentem “dwójki”, czyli polskiego
kontrwywiadu. Z drugiej strony autorka twierdzi, Ŝe nie znalazła Ŝadnych
związków swojego bohatera z NKWD. Jest to o tyle dziwne, Ŝe z jednej
strony Berman jako jeden z nielicznych działaczy komunistycznych nie
stanął nigdy przed sądem II RP, z drugiej zaś cieszył się zawsze
bezgranicznym zaufaniem moskiewskiej centrali, choć oficjalnie
Ŝadnego przeszkolenia w Sowietach przed wojną nie przeszedł. Takich
zagadek, bardzo pobieŜnie potraktowanych przez autorkę, jest w jego
biografii oczywiście więcej. Dlaczego np. w 1928 r. otrzymał zgodę
władz partyjnych na zawarcie ślubu w obrządku Ŝydowskim “pod
baldachimem”, choć komuniści tak zaciekle zwalczali wszelkie przejawy
“klerykalizmu”? Samo wystąpienie o taką zgodę mogło skutkować jego
wykluczeniem z KPP!
Months later, however, Murray was still filled with selfrecrimination about her abortion. She believed that God had
forgiven her, but couldn't forgive herself. She started
meeting regularly with a woman from a group called PATH
(Post-Abortion Treatment and Healing), and after many
months, began to heal. Years later she came across a quote in
The Privilege of Being a Woman which reminded her of how
this woman had helped her: "Those who devote their loving
attention to [women who have had abortions] know that the
wound created in their souls is so deep that only God's grace
can heal it."
She and Jef began working with four nuns from the
Missionaries of Charity, who had been sent to the U.S. to
open a home for women with AIDS. "The nuns were the
furthest thing from self-centered and the last people in the
world to defend their rights or to assert themselves. In my
days as an ardent feminist, I would have scoffed at how
meek and unselfassuming they were. They weren't
concerned about goals, accomplishments, or applause."
Another former radical feminist turned Christian, Elizabeth
Fox-Genovese, helped Murray to understand the
incompatibility of the two belief systems. "In a book review,
[Fox-Genovese] suggested that radical feminists balked at the
possibility that one could be both pro-woman and Catholic.
She believed this was due to an inherent disconnect in
feminism concerning the notion of service, which is the core
of Christianity for both men and women."
The selflessness she'd seen in the nuns was antithetical to
everything she'd believed as a feminist. They were about
putting others first, not themselves. They were about service,
not success.
Like so many of us, Murray took the tempting bait the world
has to offer. But, as she puts it, the "Hound of Heaven" kept
tugging at the line until finally she came home again.
COPYRIGHT AMERICAN FAMILY NEWS NETWORK 2010
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
THROUGH THE STOMACH TO THE
HEART
“PRZEZ śOŁĄDEK DO SERCA”
This polish proverb says it all. By popular
demand, here are some tasty polish recipes.
Smacznego
PĄCZKI ( POLISH DONUTS)
Ingredients
Obrońca polskości z beznadziejną sklerozą
Do cennych wątków ksiąŜki Anny Sobór-Świderskiej naleŜy
drobiazgowe odtworzenie jego formalnej kariery – kolejno pełnione
funkcje (zarówno w KPP, jak teŜ podczas pobytu w Sowietach 19391944), rola w wewnątrzpartyjnych rozgrywkach w Polsce Ludowej,
działalność zawodowa i Ŝycie prywatne po 1956 r., gdy został
“bezpartyjnym komunistą” wyrzuconym z PZPR (do końca Ŝycia starał
się o powrót do partii!). W tym celu autorka wykorzystała wiele nowych,
nieznanych dotąd archiwaliów, takŜe pochodzących z Instytutu Pamięci
Narodowej, dotyczących inwigilacji Bermana przez SB w latach 19631974. Jest paradoksem, Ŝe rodzina (córka Lucyna, Ŝona “historyka
ruchu robotniczego” Feliksa Tycha, po 1989 r. specjalizującego się w
problematyce Ŝydowskiej) mogłaby uzyskać dla niego status…
pokrzywdzonego przez organa bezpieczeństwa.
Jako komunista w Polsce reprezentował mentalność podobną do
Mieczysława Moczara (vel Mikołaja Demki), choć jest mu stale
przeciwstawiany. Moczar, niezwykle często opisywany jako komunista
“nacjonalistyczny” (co ma sugerować, Ŝe był jakoby… polskim
nacjonalistą), w 1948 r. powiedział: “Polska to jest tylko takie
powiedzenie dla narodu, to jest propaganda, Ŝeby po prostu oszukać
ludzi. Natomiast naszą prawdziwą Ojczyzną jest Związek Sowiecki.
Dzisiaj ma on granice na Łabie, ale jutro będą Pireneje i dalej”. Czy nie
jest to równieŜ manifest ideowo-polityczny Bermana? Czym ci ludzie w
istocie róŜnili się w oczach swoich ofiar? Zarówno jeden, jak i drugi nie
ponieśli Ŝadnej odpowiedzialności za swoje czyny. Próba rozliczenia
Bermana na forum partyjnym (VIII Plenum KC PZPR w październiku
1956 r.) dotyczyła wyłącznie jego przestępstw w stosunku do działaczy
partyjnych. Berman, człowiek inteligentny i przezorny, prawie zawsze
mówił: “nie przypominam sobie”, “nie pamiętam”. W wewnątrzpartyjnej
dyskusji padły wreszcie słowa: “Cała Warszawa wiedziała, Ŝe są karce,
gdzie ludzie stoją w ekskrementach po kostki. Cała Warszawa
wiedziała, Ŝe RóŜański osobiście zdziera ludziom paznokcie z nóg. Tow.
Berman, przewodniczący komitetu do spraw bezpieczeństwa – nie
wiedział”. Takich cytatów w jej biografii nie znajdziemy. Dlaczego? Bo
waŜniejsze było szukanie pozytywów?
Szkoda, Ŝe autorka tak mało uwagi poświęciła matactwom Bermana, jak
równieŜ próbom późniejszej samooceny, jak choćby dotyczącej roli, jaką
odegrał w latach 1939-1941 pod okupacją sowiecką, gdy twierdził, Ŝe po
prostu zajął się… ochroną polskości. Zamiast tego autorka poświęciła
duŜo miejsca gołosłownym przypuszczeniom, Ŝe zapewne po latach nie
był juŜ gorliwym komunistą: “Wydaje się jednak, iŜ pewne wydarzenia,
jak Grudzień ‘70 czy stan wojenny nie pozostały bez wpływu na
złagodzenie jego poglądów” (s. 515). Dlaczego zatem tak usilnie walczył
o powrót do PZPR, czego nie zaniechał aŜ do śmierci? Co było dla
niego tak fascynującego w zbrodniczej ideologii, którą stosował w
Polsce w praktyce wobec prawdziwych i urojonych “wrogów
klasowych”? I w 1983 r. przyjął (z wdzięcznością?) Medal Krajowej Rady
Narodowej ustanowiony przez Radę Państwa PRL w 40. rocznicę
utworzenia tej praktycznie fikcyjnej organizacji. Dekoracja odbyła się w
gmachu Sejmu w 1983 r., zatem ekipa stanu wojennego sięgnęła w
pewnym momencie do swych najbardziej osławionych stalinowskich
antenatów.
Morderca zza biurka, reŜyser procesów politycznych
Był to człowiek, który zbrodnie planował i nadzorował osobiście, dbając
o najdrobniejsze szczegóły. JakŜe znamienna jest odręczna notatka
Bermana dla gen. UB Romana Romkowskiego (vel Menasze
Grünszpana-Kikiela, tu zwanego Romkiem, wiceministra MBP)
dotycząca prowadzenia śledztwa przeciwko Adamowi Doboszyńskiemu:
“Romku, przesyłam akt oskarŜenia z jedną poprawką, t.[owarzysz]
Tomasz [Bolesław Bierut] równieŜ nie ma zastrzeŜeń. Warto
popracować w tym kierunku, aby w toku przewodu sądowego jaskrawiej
wystąpiła rola Watykanu, szczególnie proniemieckich kół w Watykanie i
konkretnie formy ich akcji – tak, aby to było przekonywujące dla
wierzących katolików. Na tle przewidzianych rozmów i akcji to by mogło
mieć dosyć istotne znaczenie. Trzeba zmobilizować stare i nowe
materiały i wystąpić z nimi w toku procesu” (Filip Musiał, Procesy
pokazowe w Polsce 1944-1955). Na podstawie sfałszowanych
“dowodów” Doboszyński został uznany za szpiega wielu państw, był
niezwykle okrutnie torturowany, został zamordowany 29 sierpnia 1949
roku. W jego sprawie (i nie tylko jego) Berman odegrał więc rolę
mordercy zza biurka.
Skądinąd wiemy równieŜ, Ŝe Berman miał na swoich usługach
dyspozycyjnych dziennikarzy i publicystów, którzy na jego polecenie
cierpliwie fałszowali nawet źródła historyczne. Na przykład Arnold
Mostowicz spreparował nową wersję wspomnień gen. Józefa Rybaka,
uczestnika wojny 1920 roku. Czy autorka nie mogła iść dalej tym
tropem?
Zamiast tego serwuje nam pseudomoralne rozwaŜania: “Starałam się w
wielu wypadkach wyjaśnić, dociec, wniknąć w motywy jego
postępowania, dowiedzieć się, dlaczego zrobił tak, a nie inaczej, jakie
•
1 1/2 cups milk
•
2 (1/4 ounce) packages dry active yeast
•
1/2 cup sugar
•
1/2 cup soft butter
•
3 egg yolks
•
1 whole egg
•
1 teaspoon salt
•
1 teaspoon vanilla
•
1/2 teaspoon mace or nutmeg
•
4 1/2 cups flour
•
plum or your choice jam
•
oil (for frying)
•
confectioners' sugar or cinnamon sugar
Directions
1. 1
Scald milk and allow to cool to lukewarm, add yeast
and stir.
2. 2
Beat sugar and butter until fluffy, add eggs, salt,
vanilla and mace.
3. 3
Add flour and yeast-milk gradually, beating well.
4. 4
Cover and let rise in a warm place until doubled in
bulk.
5. 5
Punch down and let rise again.
6. 6
Roll out dough, on a floured surface, 3/4 inch thick.
7. 7
Cut out 1 1/2 inch circles.
8. 8
Top half of the circles with 1 tsp jam, cover with the
remaining circles and seal edges.
9. 9
Heat oil mixed with 1 tbls water to 375°F.
10. 10
Fry, turning once, to a medium golden brown.
11. 11
Drain on paper towels and sprinkle with sugar.
przyniosło mu to profity, a jakie straty. Próbowałam odpowiedzieć na
pytanie, jakim był człowiekiem, nie mogę jednak, czy teŜ nie mam
prawa, oceniać go w kategorii moralnej” (s. 516). Przez opuszczanie
najbardziej interesujących – i z punktu widzenia jego biografii –
najwaŜniejszych informacji (wspomniany brak wyjaśnienia, czym w
istocie była KPP i PPR/PZPR, jak wyglądało niezwykle krwawe
“ustanowienie i utrwalenie władzy ludowej” w Polsce po 1944 r.) nie
tylko sama nie ocenia swego bohatera, ale praktycznie uniemoŜliwia
dokonanie tego swoim czytelnikom.
W wywiadzie dla Teresy Torańskiej, opublikowanym po raz pierwszy w
wydawnictwie tzw. drugiego obiegu (T. Torańska, Oni, Przedświt 1985),
Berman sam ocenił swą rolę: “Zdawałem sobie jednak sprawę z tego, Ŝe
najwyŜszych stanowisk jako śyd objąć albo nie powinienem, albo nie
mógłbym. Zresztą nie zaleŜało mi, by ustawiać się w pierwszych
rzędach. Nie dlatego nawet, Ŝe z natury jestem taki skromny. Faktyczne
posiadanie władzy nie musi wcale iść w parze z eksponowaniem
własnej osoby. ZaleŜało mi, Ŝeby wnieść swój wkład, wycisnąć piętno na
tym skomplikowanym tworze władzy, jaki się kształtował, ale bez
eksponowania siebie. Wymagało to, naturalnie, pewnej zręczności”.
Anna Sobór-Świderska wielokrotnie dyskredytuje ten wywiad Bermana,
odmawiając mu wiarygodności. Szkoda, albowiem te słowa jej bohatera
mówią nam o nim znacznie więcej niŜ całe partie jej ksiąŜki.
I jeszcze jedna uwaga – autorka biografii Bermana juŜ na samym
początku (we wstępie) zauwaŜa, Ŝe informacje o nim zawarte w
internecie nacechowane są “brakiem obiektywizmu”. (…) “Do tego nurtu
pseudobiografistyki, posługującej się bardzo często inwektywami,
podkreślającej Ŝydowskie pochodzenie i szczególną rolę w budowaniu
‘Ŝydokomuny’, naleŜy zaliczyć publikacje Henryka Pająka i Jerzego
Roberta Nowaka” (s. 7). Przywołując tu ogólnie publikacje prof. J.R.
Nowaka, powinna choć wspomnieć, co w nich naleŜy do
“pseudobiografistyki”, co jej się nie podoba i dlaczego. Profesor Nowak
jest teŜ autorem hasła “Berman Mieczysław” w Encyklopedii “Białych
Plam” (t. II, s. 311-313), czego autorka nie zauwaŜyła (?), nie
zamieszczając tej pozycji nawet w swej bibliografii. To tylko źle świadczy
o jej intencjach – zamiast odnieść się krytycznie do publikacji bardzo
nielubianego przez nią autora, woli go całkowicie przemilczeć. CóŜ, tak
jak kiedyś bywało (takŜe w czasach Bermana) i dziś są osoby oraz
publikacje “jedynie słuszne” oraz “całkowicie niesłuszne”. Tylko co to ma
jeszcze wspólnego z nauką?
www.naszdziennik.pl