Jan Sebastian Bach

Jan Sebastian Bach
•
•
•
Jan Sebastian Bach (ur. 21 marca 16855 w Eisenach - zm.
28 lipca 1750r. w Lipsku), właściwie Johann Sebastian
Bach – kompozytor niemiecki muzycznej epokibaroku. Był
ósmym, ostatnim dzieckiem Johanna Ambrosiusa Bacha,
muzyka miejskiego i Marii Elisabeth Lammershirt.
Grał na klawesynie i skrzypcach, słynął jako wirtuoz
organów. Działał w Weimarze jako skrzypek kapeli
dworskiej, potem przebywał w Kothen na stanowisku
nadwornego kompozytora i kapelmistrza. Większą część
życia spędził jednak w Lipsku, gdzie pracował jako kantor i
główny organista kościoła św. Tomasza (od roku 1723 do
śmierci). W związku z tą funkcją napisał ponad 200
kanatkościelnych. Uprawiał wszystkie ówczesne gatunki
muzyczne pozaoperą. Był mistrzem w komponowaniu
muzyki polifonicznej- doprowadził do doskonałości
barokową formę fugi (Das Wohlemperierte Klavier, Kunst
der Fuge). Znany z rubasznego humoru, do końca życia
uwielbiał zabawy i picie wina. Ostatnie lata życia Bach
spędził przede wszystkim na walce z postępującą ślepotą.
Bach należał do najbardziej chyba zdumiewającej
muzycznej rodziny w historii. Przez ponad 200 lat w
rodzinie tej byli muzycy i kompozytorzy. Ojciec Bacha,
wujkowie i starszy brat byli zawodowymi muzykami. Tak
samo inni, dalsi krewni. Trzech synów (Wilhelm
Friedemann Bach, Carl Philipp Emanuel Bach i Johann
Christian Bach) stało się ważnymi muzykami i
kompozytorami swoich czasów.
Bach miał dwadzieścioro ślubnych dzieci. Był człowiekiem
niezwykle pobożnym, czemu dawał wyraz w świadomym
preferowaniu w swojej twórczości muzyki kościelnej,
pisanej "ku większej chwale Bożej". J. S. Bach jest
autorem ponad 1000 znanych utworów, przypuszczalnie
wiele również zaginęło, jako że styl muzyczny kompozytora
pod koniec jego życia uważany był za anachroniczny, a
dzieła za mało wartościowe. Po śmierci zapomniany.
"Odkryty" ponownie przez Feliksa MendelssohnaBartholdy’ego, który w 1829r. zaprezentował wykonanie
Pasji według św. Mateusza.
Najważniejsze
dzieła
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Pasja według św. Mateusza
Pasja według św. Jana
Wielka msza h-moll
Kantaty- około 201 kantat kościelnych
i kilkanaście świeckich
Magnificat
Koncerty bradenburskie
Musikalisches Opfer
Das Wohlemperierte Klavier dwutomowy zbiór preludiów fug w
każdej tonacji skali temperowanej na
instrument klawiszowy
Kunst der Fuge - zbiór fug opartych na
jednym temacie
3 Sonaty i 3 Partity na skrzypce solo
Toccata i fuga d-moll Zbiór inwencji
dwugłosowych
Zbiór trzygłosowych sinfonii
Bach w towarzystwie trzech synów: kompozytorów Wilhelma Friedemanna
(pierwszy z prawej) i Carla Philippa Emanuela (drugi z prawej) z pierwszego
małżeństwa oraz Gottfrieda Heinricha (drugi z lewej) z drugiego małżeństwa.
Bach przez całe życie należał do najbardziej żarliwych wyznawców kościoła
luterańskiego. Wierzył w modlitewną moc muzyki i dawał w niej wyraz swego
uwielbienia Boga.
Przykościelna szkoła św. Tomasza w Lipsku.
W latach 1721-1726 Bach piastować tu posadę kantora. W ówczesnych Niemczech
było to jedno z najwyższych stanowisk muzycznych, ustępujące pod względem
prestiżu jedynie posadzie kantora w Hamburgu.
Bach chętnie grywał dla kameralnych zgromadzeń w kościele św. Michała w
Luneburgu.
W życiu J. S. Bacha dużym utrudnieniem był jego wbudowany temperament.
Koncerty gromadzące miejscową arystokrację zostały wprowadzone w
okresie baroku.
Mieszkańcy wielkich dworów wiejskich osiemnastowiecznej Europy chętnie spędzali czas przy
muzyce. Bach i jego liczna rodzina także chętnie oddawali się tej rozrywce.
Christian Ludwig, margrabia Brandenburgii, adresat sześciu "Koncertów
brandenburskich"
Drezno. To tutaj w 1717 r. Bach miał się zmierzyć z Louisem
Marchandem o tytuł najlepszego klawesynistów swoich czasów.
Bach jako dziecko, śpiewający razem z rodziną. Jego muzyczna kariera
rozpoczęła się w wieku siedmiu lat od œpiewania w lokalnym kościele.
Hamburg, miasto w północnych Niemczech, które Bach
prawdopodobnie odwiedził w drodze do Lubeki, gdzie udał się aby
posłuchać organisty
J. A. Reinkene.
Bachowi piesze wędrówki sprawiały najwyraźniej wielką przyjemność i
wybierał się na rozmaite długie trasy, aby zobaczyć kilku najsławniejszych
organistów swoich czasów.
Doskonale znany Bachowi wygląd typowej orkiestry z początku XVIII wieku.
Autor biografii Bacha, Philip Spitta odbierał nastrój "Koncertu nr 2" jako atmosferę
parady energicznych, młodych książąt defilujących z proporcami w błyszczących
zbrojach.
Przez większą część XVIII wieku taniec był popularnym sposobem spędzania
czasu. Wielu kompozytorów, między innymi Bach pisało muzykę wyłącznie na
takie okazje.
Obraz "Muzyka" francuskiego malarza J. F. Courtina. Wpływ muzyki francuskiej
widoczny jest w
"Suicie nr 1 C-dur"
Zdjęcia
Kompozytora…
Koniec…