szachy oczami rodziców.indd
Transkrypt
szachy oczami rodziców.indd
szachy w szkole Szachy oczami rodziców Psycholog adriaan de Groot w 1960 roku zainteresował się wykorzystaniem szachów jako narzędzia edukacyjnego. zaczął studiować zachowania oraz sposób myślenia szachistów w Rosji. w szczególności zauważył, że istnieje istotna różnica między podejściem tych, którzy są wysoko wykwalifikowani i doświadczeni w szachach, a tymi, którzy grali w szachy od niedawna. Stanisław Dixa Jednym z podstawowych celów kształcenia jest nauczenie dzieci krytycznego myślenia („critical thinking”). Szachy to doskonałe narzędzie do wykazywania się krytycznym rozumowaniem. Podczas partii gracz powinien sformułować plan ataku lub obrony. Sformułowanie planu oznacza, że nie można myśleć tylko nad problemami, jakie są do rozwiązania (przeszukiwanie bazy wcześniej nabytej wiedzy), ale trzeba również przeprowadzać systematyczne sprawdzanie możliwych kombinacji ruchów, a następnie dotrzeć do oceny każdej linii. Gracz zastanawia się nad cechami pozycji, aby w końcu „wyprodukować” wynik (czyli ruch). To jest właśnie krytyczne myślenie. Archiwum AutorA P oczątkowo de Groot przypuszczał, że przewaga arcymistrza leży w jego zdolnościach do organizowania i doskonałego zapamiętywania konkretnych wariantów partii. Późniejsza jego hipoteza brzmiała, iż arcymistrzowie nie polegali tylko na możliwościach swojej pamięci – nie byli lepsi od początkujących szachistów w zapamiętywaniu losowo umieszczonych bierek na szachownicy. Mistrz był jednak w stanie zapamiętać rzeczywiste (praktyczne) pozycje szachowe w zadziwiająco krótkim czasie pięciu sekund oraz rozpoznać złożoną konfigurację szachową, co decydowało o wyborze właściwej kontynuacji… Stanisław Dixa... Szachiści badani testem Watsona-Glasera mają wysokie wyniki wyznaczające umiejętność krytycznego myślenia. Partia szachowa nie jest bowiem działaniem odtwórczym i powtórzeniem wcześniej granych ruchów (przynajmniej od pewnego momentu, po fazie debiutowej). W jaki zatem sposób gracz może podjąć decyzję, które posunięcia wybrać z tak wielu możliwych kontynuacji? Wybór najlepszego planu może być bardzo trudny. Szachista musi często polegać na wyczuciu pozycji. Najlepsi gracze to często ci, którzy posiadają intuicję, podpowiadającą im poprawny ruch. Intuicja jest powszechnie Szkoły szachowe skupiają jednocześnie zawodników pochodzących z różnych środowisk, o różnym stopniu rozwoju, dzieci niepełnosprawne i autystyczne, wzorowych, ale i słabszych uczniów. Łączy ich jednak wspólna pasja – gra królewska. Chcą się rozwijać, chcą wygrywać i trenować. 10 niedoceniana w edukacji, ale może być bardzo użytecznym narzędziem, zarówno w rozwiązywaniu problemów życiowych, jak i chociażby w grze w szachy – gdy kroki prowadzące do rozwiązania problemu nie są na pierwszy rzut oka widoczne. Szachiści są często uważani za ukierunkowanych matematycznie. W samych zaś szachach ważnymi elementami są: metoda problemowa w nauczaniu, ocena pozycji, krytyczne myślenie, intuicja i planowanie – podobnie jak w matematyce. Jako trener szachowy i pedagog pracujący z dziećmi brałem za pewnik powszechnie znane w środowisku pozytywne walory gry w szachy. Postanowiłem jednak spojrzeć na temat wspierania rozwoju dzieci przez trening szachowy oczyma ich rodziców i to właśnie było przedmiotem mojej pracy badawczej. Klub Szachowy, w którym przeprowadziłem badania, zrze- sza ponad 50 członków. Do badań wybrałem 30 rodziców, w tym 10, których dzieci uczęszczają na zajęcia szachowe i są w wieku 6-7 lat, 12 rodziców, których dzieci są w wieku 8-10 lat i 8 rodziców, których dzieci są w wieku 10-13 lat. Zdecydowana większość (osiemnaście osób) objętych badaniem to rodzice dzieci, które grają w szachy ponad rok. Dzieci dziewięciorga badanych zaczynają dopiero grać w szachy, natomiast dzieci pozostałych w szachy grają od pół roku do roku. Równie istotny był wybór terenu badawczego. Swoje badania przeprowadziłem w Klubie Szachowym Orły Pleszew, mieszczącym się w malowniczej Dobrej Nadziei. Założony on został w czerwcu 2014 roku, a jego motto brzmi: „Uczymy, wychowujemy, integrujemy”. Mali szachiści w klubie słuchają bajek szachowych, rysują, biorą udział w konkursach i zabawach o tematyce szachowej. Badania rozpocząłem 5 lutego 2015 roku, a zakończyłem 30 kwietnia 2015 roku. Miały one na celu opisanie zjawiska wpływu nauki gry w szachy na rozwój dzieci. Chciałem również uzyskać odpowiedź, które ze sfer rozwoju zdaniem badanych najbardziej się rozwijają w treningu szachowym, a które najmniej. Interesowała mnie także odpowiedź na pytanie, jakie motywy kierowały rodzicem, aby posłać dziecko na zajęcia szachowe. Badania przeprowadzałem indywidualnie z każdym rodzicem, a do tego celu posłużyłem się metodą sondażu diagnostycznego. Jedno z pytań ankiety osobowej dotyczyło czynnika bezpośredniego, który zadecydował o wyborze gry w szachy. Z uzyskanych odpowiedzi wynikało, że niemal połowa badanych przy wyborze zajęć szachowych kierowała się opinią znajomego, nieliczni reklamą w telewizji, radiu czy Internecie, a � badanych własnymi poszukiwaniami. Jest to grupa, która częściowo uzasadniała swoją odpowiedź poszukiwaniem dla własnych dzieci pasji, która ich samych zainteresuje. 20% badanych uznało, że nauka szachów dzieci w przedszkolu, relacje z bratem, który odnosi duże sukcesy szachowe, oraz Nr 1 (57) 2016 pożyteczne spędzanie wolnego czasu były tym czynnikiem bezpośrednim, który zadecydował o ich wyborze. Kolejne pytanie w ankiecie odnosiło się do wpływu szachów na rozwój dziecka. Wyniki okazały się zdumiewające. Wszyscy ankietowani zaznaczyli jednomyślnie, że szachy mają pozytywny wpływ na rozwój dzieci. Nauka gry w szachy powoduje również zmiany w ich zachowaniu, tak przynajmniej uważa 80% ankietowanych. Ponad połowa rodziców wskazała na poprawę koncentracji i uwagi. Wynika to z faktu, iż każdy ruch na szachownicy, wykonywany przez małego szachistę, zmienia ustawienia pozycji, dlatego przeoczenie czy rozluźnienie uwagi powoduje często porażkę – stąd mobilizacja i konieczność koncentracji. Warto wspomnieć też o kwestii podejmowania decyzji. Dziecko bierze odpowiedzialność za każde posunięcie, dlatego potrafi też zaakceptować porażkę. Kilkoro badanych zaobserwowało u swoich dzieci właśnie umiejętność oswajania się z porażką, a nieliczni wskazali na fakt, iż szachy dodają im pewności siebie, pomagają w walce ze stresem, wpływają na lepsze wyniki w nauce oraz integrację z innymi dziećmi. Następne pytanie miało na celu uzyskanie odpowiedzi, z jakich względów rodzice zdecydowali się, by ich dzieci rozpoczęły trening szachowy. Zdecydowana większość wskazała na ogólny rozwój dziecka. W dalszej części mojego kwestionariusza pojawiło się pytanie dotyczące wpływu nauki gry w szachy na naukę przedmiotów ścisłych, takich jak matematyka czy fizyka. Ponad połowa objętych badaniem wyraziła opinię, iż dziecko uczy się lepiej, od kiedy gra w szachy i różnica Archiwum autora szachy w szkole ...i jego uczniowie jest widoczna w stosunku do przedmiotów ścisłych. Pozostali nie widzieli różnic, bądź nie potrafili udzielić odpowiedzi na to pytanie. Interpretując otrzymane wyniki, można śmiało posunąć się do stwierdzenia, że szachy zdecydowanie pomagają w nauce, kształtują przecież humanistyczną fantazję wraz z umiejętnościami matematycznymi. Dzieci uczące się grać w szachy dostrzegają w nich przede wszystkim rozrywkę, nie zważając, że bawiąc się drewnianymi figurkami, rozwijają swoje umiejętności. Dzieci w wieku przedszkolnym często szybciej przyswajają też umiejętność liczenia. Jeśli chodzi o pytanie związane z uczestnictwem dziecka w turniejach szachowych, to większość badanych odpowiedziała, że ich dziecko bie- Korzyści wynikające z nauki gry w szachy wg rodziców 1 2 3 Umiejętność rozwiązywania problemów 2 Nauka szacunku i poszanowania dla rywala 1 Radzenie sobie z niepowodzeniami 1 1 Umiejętność podejmowania decyzji Rozwijanie umiejętności matematycznych 1 3 Rozwijanie systematyczności, pilności 1 3 Nauka strategicznego myślenia Nauka odpowiedzialności 2 2 Rozwijanie koncentracji Rozwijanie kreatywności 1 1 Budowanie pewności siebie 5 Kreowanie intelektu 2 3 Nauka cierpliwości 1 1 Nr 1 (57) 2016 4 7 8 5 7 8 9 7 11 2 10 10 11 4 5 21 21 23 23 18 17 23 15 28 18 15 14 24 rze w nich udział. Wyniki badań związane z tym pytaniem napawają optymizmem, ponieważ każdy wyjazd dziecka na turniej szachowy, bez względu na to, czy jest on mniej, czy bardziej prestiżowy, daje dziecku ogromne doświadczenie. Udział w turniejach uczy odwagi i odpowiedzialności za własne decyzje. Dziecko grające w szachy podczas oficjalnych zawodów staje się bardziej cierpliwe, wytrwałe i opanowane. Na końcu kwestionariusza zapytałem o zdanie badanych, czy szachy powinny być zajęciami obowiązkowymi w szkołach. Zdecydowana większość rodziców opowiedziała się za szachami jako przedmiotem obowiązkowym. Trzeba pamiętać, że szkoły nakierowane są na rozwój intelektualny i emocjonalny ucznia, niekoniecznie związany z osiągnięciami sportowymi. Ostatnim z pytań w ankiecie dla rodziców dzieci uczęszczających na zajęcia szachowe było pytanie, dlaczego uważają, że warto, by ich dzieci grały w szachy. Poprosiłem by zaznaczano stopień oczekiwań w skali od 1 do 5, gdzie 1 oznacza „małe znaczenie”, a 5 oznacza „decydujące znaczenie”. W większości przypadków wskazali oni na „rozwijanie koncentracji” jako najważniejszą korzyść. Najczęściej zaznaczano ponadto: „naukę cierpliwości”, „radzenie sobie z niepowodzeniami”, „umiejętność po- dejmowania decyzji” czy „naukę strategicznego myślenia”. Chyba każdy rodzic zdaje sobie sprawę, że sport pomaga osiągnąć sukces w życiu. Stąd też zachęcamy własne dzieci do uprawiania różnych dyscyplin sportowych. Doceniamy rolę aktywności fizycznej i intelektualnej, ponieważ zdajemy sobie sprawę, że ma ona istotny wpływ na rozwój naszych dzieci oraz daje dużą odporność na stres, a ta cecha z kolei sprawia, że w każdym etapie życia lepiej radzimy sobie z porażkami i sukcesami. Szkoły szachowe skupiają jednocześnie zawodników pochodzących z różnych środowisk, o różnym stopniu rozwoju, dzieci niepełnosprawne i autystyczne, wzorowych, ale i słabszych uczniów. Łączy ich jednak wspólna pasja – gra królewska. Chcą się rozwijać, chcą wygrywać i trenować. Podsumowując, stwierdzam, że wyniki mojej pracy będą przydatne innym rodzicom, którzy nie są zdecydowani, jaką dyscyplinę sportową wybrać dla swojego dziecka. Wierzę również, że każde dziecko od najmłodszych lat powinno mieć radość z uprawiania sportu, bez względu na to, czy będzie osiągało na tym polu sukcesy, czy też nie. Strona internetowa autora: www.orly-pleszew.pl. 11