O tym jak fundamentalny błąd stał się
Transkrypt
O tym jak fundamentalny błąd stał się
ct"T e“isaF d A 1 o U v h rteT Q aA n O x so 9 Jg cin tl.eh u p sg 5 m H in h lrev m u a0 y cl ed n D airT t.m L tareC sco p Iih .y h res,d ctip 3 " u y eo atip A ari( d stn o lp N s cH h u a,o y l:n p ag /tecrh y T l iteC sn h /o % L p y h d srS feto b 2 7 .l ietb asn o 2 D u eg t.n T M o s+ ) ,cA d ares”o lk & en "k tv — o sird k estd o m n af.y t d h n fT ,iA eg = er h b x d tn o + X erah tu p iv y G o m & td m r,S ag o “elh tD T o h F lacen ig C tcd frso aeh = td n iT z.ao b c as H eh n rp icm o tR h tlreiy n o F crls’o n y av u w G em k i tsla y eo in /rh & _ n atd eim rsb t irC s.S y n clw eo y ,a"p .td h n o su f ito G aS eh rk u C f h rw o 1 ey lcs,t.an io v d te?h r9 o ,lC t9 e.d iL = & al sh 1 o S irn d cb p acu o feB tl= h ,i g w h tH n b eu A & = ae itb k ro sh p ry salin m etw :i u S n atl.y sE ?d c” lt1 o ieab h n g A = u O tym jak fundamentalny błąd stał się fundamentalną prawdą Adwentyzm kiedyś: Adwentyzm obecnie: „Jako fundamentalne błędy moŜemy zakwalifikować na równi z innymi sfałszowany szabat i inne błędy, które Protestanci wynieśli od kościoła Katolickiego, takie jak chrzest przez pokropienie, trójca, świadomość umarłych i wieczne Ŝycie w boleściach. Tłumy, które trzymały się tych fundamentalnych błędów niewątpliwie uczyniły tak w nieświadomości; ale czy moŜemy przypuszczać, Ŝe kościół Chrystusa ma trwać w tych błędach aŜ do pojawienia się scen sądu nad światem? My tak nie myślimy.” Jakub White, Review & Herald, 12.09.1854r. „Wspólnie [z katolikami] wierzymy w Trójcę Przenajświętszą tj. w Boga Ojca, Syna BoŜego i Ducha Świętego. Tutaj istnieje całkowita zbieŜność naszych poglądów. Kościół nasz uczy tej fundamentalnej prawdy chrześcijańskiej na podstawie Pisma Świętego, a takŜe zgodnie - jak się okazuje – z jednoznaczną opinią Ojców Kościoła i postanowieniami pierwszych soborów powszechnych, zgodnie takŜe z dogmatami wiary katolickiej pokrywającymi się w tym przypadku z nauką pisma świętego.” Zachariasz Łyko, pseud. Tadeusz Adwentowicz, „Co nas łączy co nas dzieli?” Str. 16-17, 1986r. „Protestanci i Katolicy są tak blisko złączeni w odczuciach, Ŝe nie jest trudno pojąć jak Protestanci mogą uczynić obraz zwierzęcia. Mnóstwo Protestantów wierzy wraz z Katolikami w Trójcę, nieśmiertelność duszy, świadomość umarłych, nagrodę i karę w chwili śmierci, nieskończone tortury bezboŜnych, dziedzictwo świętych poza niebem, chrzest przez pokropienie i pogańską niedzielę w miejsce Sabatu; wszystko to co jest przeciwne duchowi i literze nowego testamentu. Oczywiście mamy pomiędzy matką i córkami uderzające rodzinne podobieństwo.” M.E. Cornell, Facts for the Times, s.76, 1858r. „Na takim stanowisku zresztą stoi wiele innych wyznań protestanckich i Kościół Prawosławny. Trójcę Świętą otacza się u nas jedyną i najwyŜszą czcią.” Zachariasz Łyko, pseud. Tadeusz Adwentowicz, „Co nas łączy co nas dzieli?” Str. 17, 1986r. „Z powodu niewiary w tą doktrynę zrzucono klątwę na Arian w 513 roku n.e. PoniewaŜ nie moŜemy znaleźć śladu tej doktryny dalej w przeszłości niŜ początki 'Człowieka Grzechu' i jak znajdujemy tą dogmę w tamtym czasie zatwierdzoną nie inaczej jak siłą, roszczymy sobie prawo by prześledzić tą sprawę i ustalić związek Pisma Świętego w tym przedmiocie.” D.W. Hull, Review & Herald, 10.10.1859r. „Wierzymy, Ŝe Bóg Ojciec jest Istotą duchową (…) bytem osobowym i transcendentnym. Niezaprzeczalne były działania Kościoła Rzymskokatolickiego w obronie tej podstawowej prawdy na przestrzeni wieków. Pięknie - biblijnie i teologicznie wypracowana w tym Kościele nauka o Bogu osobowym i rozumowych dowodach na Jego istnienie jest źródłem powaŜnej wiedzy teologicznej.” Zachariasz Łyko, pseud. Tadeusz Adwentowicz, „Co nas łączy co nas dzieli?” Str. 17, 1986r. 1 „Kościół Adwentystów Dnia Siódmego nie moŜe być traktowany (...) jako sekta gdyŜ po pierwsze – posiada określoną doktrynę, organizację i obrzędy kulturowe po drugie - pielęgnuje w swej nauce i słuŜbie główne zasady wiary chrześcijańskiej na czele z Trójcą Przenajświętszą.” Wypowiedź strony katolickiej z dokumentu spisanego w 1999 roku między Przewodniczącym Rady Episkopatu do Spraw Ekumenizmu – ks. Alfonsem „Katolicko-pogańska doktryna niedzieli – sabatu jest tak święta jak Katolicko- Nossolem i Przewodniczącym Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w RP Władysławem Polokiem. pogańska doktryna Trójcy.” list napisany przez J. S. Washburna w 1939r. „Doktryna [trójcy], którą proponujemy przeegzaminować była zatwierdzona przez Synod w Nicei, 325 roku n.e. i od tamtego czasu, osoby nie wierzące tej osobliwej zasadzie, zostały potępione przez papieŜy i księŜy, jako niebezpieczni heretycy.” D.W. Hull, Review & Herald, 10.10.1859r. „Ojciec i Syn jedynie są wywyŜszeni” Ellen G. White, Sons and Daughters s. 58. „WyraŜamy równieŜ szczególną wdzięczność Bogu w Trójcy Świętej Jedynemu za przywilej braterskich rozmów i wspólnej chrześcijańskiej modlitwy o dar jedności w Chrystusie.” Wypowiedź z dokumentu spisanego w 1999 roku między Przewodniczącym Rady Episkopatu do Spraw Ekumenizmu – ks. Alfonsem Nossolem i Przewodniczącym Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w RP - Władysławem Polokiem.” „Odpisując na twój list z 13-go października odnośnie doktryny Trójcy, powiem, „Nie powinno więc zaskakiwać Ŝe adwentystyczna doktryna z czasem się Ŝe Adwentyści Dnia Siódmego nie mieli i nigdy nie przyjęli tej ciemnej, rozwinęła.” tajemniczej Katolickiej doktryny Trójcy.” Dr Merlin Burt 2009, Trójca w historii kościoła Adwentystycznego. List, B.G.Wilkinsona do Dr. D. S. Teters'a, listopad, 1936r. „Dlaczego w tak waŜnej kwestii jak natura Boga [pionierzy] wierzyli inaczej niŜ „To co było prawdą na początku jest prawdą teraz. ChociaŜ nowe i waŜne większość Kościoła dzisiaj? Niektórzy sami sobie na te pytania odpowiadają, prawdy właściwe dla następnych generacji zostały udostępnione ku zrozumieniu, doszukując się w łonie kościoła spisku, odstępstwa i dryfowania w kierunku obecne objawienia nie zaprzeczają tych z przeszłości. KaŜda nowa zrozumiana Rzymu. A prawda wydaje się duŜo prostsza. Nasza teologia jest dynamiczna. prawda czyni jedynie bardziej znaczącą tą dawną.” Andrzej Siciński, Głos Adwentu 10/2009. E.G. White, Review & Herald, 02.03.1886r. „Mówię wam teraz, Ŝe gdy zostanę złoŜona w grobie nastąpią wielkie zmiany. Nie wiem kiedy zostanę wzięta; ale pragnę ostrzec wszystkich przed zasadzkami diabelskimi.” E.G. White, Ms.1, 1915r. 2 „Ta cała doktryna Trójcy jest zupełnie obca Biblii i naukom Ducha „Dzięki Ellen G. White, a takŜe otwartości pionierów na wpływ Ducha Proroctwa.” Świętego nasz Kościół wyzbył się wielu naleciałości, które pochodziły z list napisany przez J. S. Washburna w 1939r. duchowego Babilonu.” E.G. White o Trójcy. Alfred J. Palla. „Niektórzy po przyjęciu błędnych teorii, dąŜą do ustanowienia ich przez wyszukiwanie w moich pismach stwierdzeń prawdy, które uŜywają w odłączeniu od ich właściwego kontekstu i zepsute przez połączenie z błędem.” Ellen G.White, This Day with God, s. 126. „Zasady prawdy jakie Bóg nam objawił są naszym jedynym fundamentem. One to uczyniły nas tym kim jesteśmy. Upływ czasu nie umniejszył ich wartości.” Ellen G.White, – Special Testimonies, Series B, Nr. 2, s .51. 1904r. „Do dorobku naszych pionierów, ich wytrwałości i odwagi w głoszeniu i umacnianiu nowych koncepcji religijnych naleŜy mieć wielki szacunek, jednak nasza wiara ma inny fundament. Andrzej Siciński, Głos Adwentu 10/2009. „Pouczono mnie, aby powiedzieć: Niech kaŜdy wierzący szanuje postarzałych pionierów, którzy przeszli przez próby i cięŜkie doświadczenie niedostatków. Oni są Boskimi pracownikami i odegrali znaczącą rolę w rozbudowaniu jego dzieła.” E.G. White, Testimonies t.7, s. 287-289, 1902r „Zwolennicy teologii „historycznej” (tej nieustannie odwołującej się do poglądów pionierów) powinni pamiętać, Ŝe pierwsi adwentyści stanowili zlepek ludzi o bardzo róŜnych poglądach (…)” Andrzej Siciński, Głos Adwentu 10/2009. „A ci nosiciele wzorców, którzy zostali złoŜeni w śmierci mają przemawiać przez wznowienia ich pism. Jestem pouczona, Ŝe w taki sposób ich głosy mają być słyszane. Oni mają wydać świadectwo co stanowi prawdę na ten czas.” E.G. White, Counsels to Writers and Editors, s. 31-32, 1905r. „Mamy powtórzyć słowa pionierów w naszej pracy, którzy wiedzieli ile kosztuje poszukiwanie prawdy jak ukrytego skarbu i którzy pracowali by załoŜyć podwaliny dla naszej pracy. Posuwali się do przodu krok po kroku pod wpływem Ducha BoŜego. Jeden za drugim, ci pionierzy odchodzą. Słowo jakie otrzymałam brzmi – Niech to co ci ludzie napisali będzie przedrukowane.” E.G. White, Selected Messages, 25.05.1905 „Po drugie rozwój nauki trynitarnej pokazuje, Ŝe zmiana doktrynalna wymaga czasami odejścia bieŜącego pokolenia.” Dr Merlin Burt, Trójca w historii kościoła Adwentystycznego 2009. „Nie byli to ludzie nieomylni. Błądzili nie tylko w tej kwestii [trójcy].” E.G. White o Trójcy, Alfred J. Palla. „Pozwólcie Pionierom zidentyfikować Prawdę – Gdy moc BoŜa poświadcza co jest prawdą, taką prawda ma stać na zawsze jako prawda. śaden późniejsze przypuszczenia, przeciwne do światła jakie Bóg dał nie powinny rozrywać naszych umysłów.” E.G. White, Counsels to Writers and Editors, s.31-32, 1905r. 3 „Bóg zezwolił drogocennemu światłu prawdy świecić na Jego słowo i oświetlić umysł mojego męŜa. On moŜe odbijać promienie światła z obecności Jezusa na innych przez swoje kazania i pismo.” E.G. White, Testimonies t.3, s. 502. „Nasz kościół popełniał błędy – niektóre bardzo powaŜne. Na przykład w swojej chęci wyróŜnienia się spośród innych ruchów religijnych wcześni adwentyści tacy jak Jakub White i Uriah Smith otwarcie atakowali ideę Trójcy, Jakub White zapędził się nawet tak daleko, Ŝe nazwał ją „absurdem.” Melanie Scherencel Hess, Adventist Review, 17 Kwiecień 1997 rok. „Bóg nie ma upodobania w tych, którzy są gotowi do znajdowania błędów i robienia wyrzutów przeciwko tym sługom BoŜym, którzy siwiejąc przyczynili się do rozpowszechnienia prawdy na obecny czas.” Ellen White, Testimonies t.3, s. 320-321, 1873r. „Apostoł wskazuje tutaj jedną z wyraźnych cech nauczycieli spirytyzmu. „Nie mamy wyjścia innego niŜ zaakceptować, Ŝe Jezus nie mógł być prawdziwym Synem BoŜym w wieczności On nie mógł być swoim własnym Odmawiają oni uznania Chrystusa jako Syna BoŜego.” Ellen G. White, Patriarchowie i prorocy str. 515. Synem. Jezus zaakceptował tę rolę dla celów Planu Zbawienia.” Max Hatton „Doktryna Trójcy Adwentystów Dnia Siódmego”, 2006r. „Chrystus jest jedynym dosłownym Synem BoŜym. 'Jednorodzony od Ojca.' (Jan 1:14). On jest Bogiem, poniewaŜ jest Synem BoŜym.” J.G. Matteson, Review & Herald, s.123, 12.10.1869r. „Kim jest Chrystus? On jest jedynym zrodzonym Synem Ŝywego Boga.” Ellen G. White, Youth Instructor, 28.06.1894. „Jeśli Pismo Święte mówi, Ŝe on jest Synem BoŜym, wierzę w to. Jeśli jest zadeklarowane, Ŝe Ojciec posłał swojego Syna na świat, wierzę, Ŝe miał Syna do posłania.” R. F. Cottrell, Review & Herald, 01.06.1869r. „Aby zwycięŜyć grzech i rebelię we wszechświecie oraz przywrócić harmonię i pokój, jedna z Boskich Istot zaakceptowała i przyjęła rolę Ojca, inna rolę Syna.” Gordon Jenson, Adventist Review, 31 październik 1996r. „W odniesieniu do jego godności, jest on określony jako Syn BoŜy, przed swoim wcieleniem.” J.M. Stephenson, Review & Herald, 07.11.1854r. „(...) mamy jasne biblijne świadectwo w obfitości, Ŝe on jest Synem wiecznego „(...) gdyby ktoś usiłował dosłownie rozumieć tytuł „Ojciec” czy znaczyłoby Boga.” to, Ŝe musi istnieć niebiańska „Matka Boska” (Duch Święty w takiej roli)?” Jakub White, The Day Star, 24.01.1846r. Whidden Reeve Moon, Trójca – str. 87. 4 „Albowiem Bóg tak umiłował świat, Ŝe Syna swego jednorodzonego dał, nie syna przez stworzenie, jak są nimi aniołowie, ani syna przez adopcję, jak jest nim grzesznik, któremu przebaczono, ale Syna zrodzonego na wierny obraz osoby Ojca…” E.G. White, Signs of the Times, 30.05.1895r. „Czy nie jest oczywiste, Ŝe problematyczne teksty stają się takimi jedynie wtedy, kiedy zakłada się dosłowną interpretację takich słów, jak: „Ojciec”, „Syn”, „pierworodny”, „jednorodzony”, „zrodzony” itd.? Czy taka dosłowność nie jest sprzeczna z symbolicznym czy metaforycznym znaczeniem, jakie pisarze biblijni nadawali tym wyrazom, odnosząc je do osób Bóstwa?” Whidden, Reeve, Moon, Trójca – str. 99. Bóg jest Ojcem Chrystusa; Chrystus jest Synem BoŜym. [Komentarz do Hebr. „(…) Jezus mówi tu językiem symbolicznym, posługując się jedynie słowną 1:1-5.] ilustracją. CzyŜ nie tak samo naleŜy rozumieć inne porównanie, a mianowicie E.G. White, Świadectwa t. 8, s. 268. porównanie osób Bóstwa do Ojca i Syna?” Whidden, Reeve, Moon, Trójca – str. 88. Jak to jest moŜliwe, aby kościół przyjmując dogmat Trójcy, wyzbył się naleciałości, które pochodziły z Babilonu, jak pisze pan Palla, a jednocześnie dzięki tej „reformie” zyskał uznanie w oczach całego Babilonu (katolicy i protestanci)? To co kiedyś było fundamentalnym błędem, dziś stało się fundamentalną prawdą. Czy taka „dynamiczna teologia”, którą szczyci się Kościół Adwentystów nie jest aby nazbyt dynamiczna? Jeśli Bóg kilkakrotnie pokazał Ellen G. White, Ŝe zmarli pionierzy mają przemówić przez wznowienie ich pism, to dlaczego oni wszyscy są dziś „persona non grata” w biblioteczkach zborowych? Jak to jest, Ŝe w tym „zlepku ludzi o róŜnych poglądach” nie znalazł się ani jeden człowiek, który wierzyłby w Trójcę? Dlaczego wszyscy, którzy zakładali fundamenty adwentyzmu, łącznie z E. White, musieliby zostać dzisiaj z kościoła wykluczeni za swoje poglądy? Drogi czytelniku na te pytania odpowiedź musisz znaleźć sam, jednak podpowiadamy, Ŝe choć nie jest ona trudna, to bardzo przykra... Marcin KrzyŜowski Maria KrzyŜowska 5