Akt oskarżenia AP V Ds 14/13, przeciwko pięciu osobom

Akt oskarżenia AP V Ds 14/13, przeciwko pięciu osobom

PROKURATURA APELACYJNA
w GDAŃSKU
Gdańsk, dnia 03 września 2014 r.
WYDZIAŁ I ORGANIZACJI PRACY PROKURATUR
RZECZNIK PRASOWY
ul. Wały Jagiellońskie 38
80 – 853 Gdańsk
Komunikat Rzecznika Prasowego.
Akt oskarżenia AP V Ds 14/13, przeciwko
pięciu osobom, oskarżonym o uprowadzenie dla okupu
i inne przestępstwa.
W dniu 29 sierpnia 2014 roku, prokurator Wydziału V do Spraw Przestępczości
Zorganizowanej i Korupcji Prokuratury Apelacyjnej w Gdańsku, skierował do Sądu Okręgowego
dla Warszawy – Pragi w Warszawie akt oskarżenia Ap V Ds 14/13, w którym oskarżył:
1.
Dariusza O. – lat 42, wobec którego jest stosowane tymczasowe aresztowanie,
zamieszkałego w Warszawie, o wykształceniu podstawowym, bez zawodu, przed
zatrzymaniem niepracującego, bez ustalonych legalnych dochodów, w przeszłości
karanego między innymi za przestępstwa przeciwko mieniu popełnione z użyciem
przemocy i za przestępstwo wzięcia zakładnika, w celu wymuszenia określonego
zachowania,
2.
Cezarego Sz. – lat 41, wobec którego jest stosowane tymczasowe aresztowanie,
zamieszkałego w Warszawie, o wykształceniu podstawowym, z zawodu kierowcę,
przed zatrzymaniem niepracującego, bez ustalonych legalnych dochodów, w
przeszłości karanego za przestępstwa przeciwko mieniu, za przestępstwa przeciwko
wymiarowi sprawiedliwości i za przestępstwo wzięcia zakładnika, w celu wymuszenia
określonego zachowania,
3.
Dariusza K. – lat 40, wobec którego jest stosowane tymczasowe aresztowanie,
zamieszkałego w Warszawie, o wykształceniu podstawowym, bez zawodu,
niepracującego, bez ustalonych legalnych dochodów, w przeszłości karanego za
przestępstwo z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii,
4.
Marka G. – lat 63, wobec którego jest stosowane tymczasowe aresztowanie,
zamieszkałego w Piasecznie, o wykształceniu średnim, z zawodu rzeczoznawcę dzieł
1
sztuki, utrzymującego się z legalnej pracy w tym zawodzie, w przeszłości niekaranego,
5.
Sławomira P. – lat 46, o wykształceniu średnim, z zawodu policjanta, zatrudnionego
w jednej z komend garnizonu stołecznego, aktualnie przebywającego na wolności,
wobec którego, tytułem środków zapobiegawczych, prokurator zastosował:
zawieszenie w czynnościach służbowych funkcjonariusza Policji, zakaz opuszczania
kraju oraz dozór Policji,
1. Dariusz O. został oskarżony, o to, że:
I.
w okresie od 28 marca 2013 r. do 4 kwietnia 2013 w Warszawie, działając w
wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z Cezarym Sz.,
Dariuszem K., Markiem G. oraz innymi nieustalonymi osobami, w celu
osiągnięcia korzyści majątkowej, wziął przemocą, jako zakładnika obywatela
Królestwa Szwecji, narodowości syryjskiej, Saida A., dokonując wspólnie z
nieustalonym sprawcą jego pobicia w sposób, który naraził pokrzywdzonego na
bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienia skutku określonego w art. 156 § 1 kk
lub w art. 157 § 1 kk i następnie przetrzymywał go w miejscowości Pęclin, gm.
Wiązowna oraz w Warszawie, zmuszając żonę Saida A., Renatę A., przebywającą
w Sopocie, do określonego zachowania się polegającego na rozporządzeniu
mieniem, to jest do zapłaty w nocy z 3 na 4 kwietnia 2013 r., w Warszawie, kwoty
okupu w wysokości 166.500,- euro, w zamian za uwolnienie Saida A., przy czym
zarzucanego przestępstwa dopuścił się w warunkach multirecydywy,
tj. o przestępstwo z art. 11 § 2 kk, w zw. z art. 12 kk, w zw. z art. 252 § 1 kk, w zb. z art.
282 kk, w zb. z art. 158 § 1 kk, w zw. z art. 64 § 2 kk;
II.
w okresie od kwietnia 2012 r. do 28 marca 2013 r. w Warszawie, działając
wspólnie i w porozumieniu z Cezarym Sz. i z Dariuszem K., żądał od Marka D. i
Saida A. korzyści majątkowej w wysokości 200.000,- euro, w zamian za zwrot
przedmiotów skradzionych Markowi D. i Aleksandrze D. w dn. 14 marca 2012 r.
w Warszawie, w postaci biżuterii, zegarków i innych przedmiotów (w zakresie
tego czynu było prowadzone postępowanie przez Prokuraturę Rejonową
Warszawa – Praga Południe), przy czym zarzucanego przestępstwa dopuścił się w
warunkach multirecydywy,
tj. o przestępstwo z art. 286 § 2 kk, w zw. z art. 64 § 2 kk;
III.
w okresie od 28 marca 2013 r. do 4 kwietnia 2013 w Warszawie, działając
wspólnie i w porozumieniu z Cezarym Sz. oraz z innymi nieustalonymi osobami,
po uprzednim doprowadzeniu Saida A. do stanu bezbronności, zabrał w celu
przywłaszczenia zegarek naręczny nieustalonej marki i wartości oraz telefon
komórkowy marki HTC o wartości 6.000,- koron szwedzkich oraz telefon
2
komórkowy marki I-Phone o nieustalonej wartości, na szkodę Saida A., przy czym
zarzucanego przestępstwa dopuścił się w warunkach multirecydywy,
tj. o przestępstwo z art. 280 § 1 kk, w zw. z art. 64 § 2 kk;
2. Cezary Sz. został oskarżony, o to, że:
I.
w okresie w okresie od 28 marca 2013 r. do 4 kwietnia 2013 r., w Warszawie,
działając wspólnie i w porozumieniu z Dariuszem O., Dariuszem K., Markiem G.
oraz z innymi nieustalonymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej,
wziął przemocą, jako zakładnika obywatela Królestwa Szwecji, narodowości
syryjskiej, Saida A., i następnie przetrzymywał go w miejscowości Pęclin, gm.
Wiązowna oraz w Warszawie, zmuszając żonę Saida A., Renatę A., przebywającą
w Sopocie, do określonego zachowania się polegającego na rozporządzeniu
mieniem, to jest do zapłaty w nocy z 3 na 4 kwietnia 2013 r., w Warszawie, kwoty
okupu w wysokości 166.500,- euro, w zamian za uwolnienie Saida A., przy czym
zarzucanego przestępstwa dopuścił się w warunkach multirecydywy,
tj. o przestępstwo z art. 11 § 2 kk, w zw. z art. 252 § 1 kk, w zb. z art. 282 kk, w zw. z
art. 64 § 2 kk;
II.
w okresie od kwietnia 2012 r. do 28 marca 2013 r. w Warszawie, działając
wspólnie i w porozumieniu z Dariuszem O. i z Dariuszem K., żądał od Marka D.
i Saida A. korzyści majątkowej w wysokości 200.000,- euro, w zamian za zwrot
przedmiotów skradzionych Markowi D. i Aleksandrze D. w dn. 14 marca 2012 r.
w Warszawie, w postaci biżuterii, zegarków i innych przedmiotów (w zakresie
tego czynu było prowadzone postępowanie przez Prokuraturę Rejonową
Warszawa – Praga Południe), przy czym zarzucanego przestępstwa dopuścił się w
warunkach multirecydywy,
tj. o przestępstwo z art. 286 § 2 kk, w zw. z art. 64 § 2 kk;
III.
w okresie od 28 marca 2013 r. do 4 kwietnia 2013 w Warszawie, działając
wspólnie i w porozumieniu z Dariuszem O. oraz z innymi nieustalonymi osobami,
po uprzednim doprowadzeniu Saida A. do stanu bezbronności, zabrał w celu
przywłaszczenia zegarek naręczny nieustalonej marki i wartości oraz telefon
komórkowy marki HTC o wartości 6.000,- koron szwedzkich oraz telefon
komórkowy marki I-Phone o nieustalonej wartości, na szkodę Saida A., przy czym
zarzucanego przestępstwa dopuścił się w warunkach multirecydywy,
tj. o przestępstwo z art. 280 § 1 kk, w zw. z art. 64 § 2 kk;
3. Dariusz K. został oskarżony, o to, że:
3
I.
w okresie w okresie od 28 marca 2013 r. do 4 kwietnia 2013 r., w Warszawie,
działając wspólnie i w porozumieniu z Dariuszem O., Cezarym Sz., Markiem G.
oraz z innymi nieustalonymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej,
wziął przemocą, jako zakładnika obywatela Królestwa Szwecji, narodowości
syryjskiej, Saida A., i następnie przetrzymywał go w miejscowości Pęclin, gm.
Wiązowna oraz w Warszawie, zmuszając żonę Saida A., Renatę A., przebywającą
w Sopocie, do określonego zachowania się polegającego na rozporządzeniu
mieniem, to jest do zapłaty w nocy z 3 na 4 kwietnia 2013 r., w Warszawie, kwoty
okupu w wysokości 166.500,- euro, w zamian za uwolnienie Saida A.,
tj. o przestępstwo z art. 11 § 2 kk, w zw. z art. 252 § 1 kk, w zb. z art. 282 kk;
II.
w okresie od kwietnia 2012 r. do 28 marca 2013 r. w Warszawie, działając
wspólnie i w porozumieniu z Dariuszem O. i z Cezarym Sz., żądał od Marka D. i
Saida A. korzyści majątkowej w wysokości 200.000,- euro, w zamian za zwrot
przedmiotów skradzionych Markowi D. i Aleksandrze D. w dn. 14 marca 2012 r.
w Warszawie, w postaci biżuterii, zegarków i innych przedmiotów (w zakresie
tego czynu było prowadzone postępowanie przez Prokuraturę Rejonową
Warszawa – Praga Południe),
tj. o przestępstwo z art. 286 § 2 kk;
III.
w okresie od nieustalonego dnia do dn. 19 grudnia 2013 r. w Warszawie,
posługiwał się, jako swoim i autentycznym, podrobionym dokumentem w postaci
prawa jazdy o nr 01845/1465148, na blankiecie o oznaczeniu H1274865,
wypisanym na nazwisko Grzegorza Artura J., o cechach wydania przez Prezydenta
Miasta Stołecznego Warszawy w dn. 29 maja 2006 r.,
tj. o przestępstwo z art. 270 § 1 kk;
4. Marek G. został oskarżony, o to, że:
I.
w okresie od 28 marca 2013 r. do 3 kwietnia 2013 r., w Warszawie, działając
wspólnie i w porozumieniu z Dariuszem O., Cezarym Sz. i z Dariuszem K. oraz z
innymi nieustalonymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wziął
przemocą, jako zakładnika obywatela Królestwa Szwecji, narodowości syryjskiej,
Saida A. i następnie przetrzymywał go w nieustalonym miejscu na terenie Polski,
usiłując w tym okresie czasu zmusić żonę Saida A., Renatę A., przebywającą w
Sopocie, do określonego zachowania się polegającego na rozporządzeniu
mieniem, to jest zapłaty kwoty 170.000,- euro, w zamian za uwolnienie Saida A.,
lecz zamierzonego celu nie osiągnął, z uwagi na zatrzymanie przez Policję,
tj. o przestępstwo z art. 11 § 2 kk, w zw. z art. 252 § 1 kk, w zb. z art. 13 § 1 kk, w zw. z
art. 282 kk;
4
II.
w nieustalonym dokładnie dniu w kwietniu 2012 r. w Warszawie, działając
wspólnie i w porozumieniu ze Sławomirem P., w zamiarze uzyskania korzyści
majątkowej dla siebie, dla Sławomira P. oraz dla Cezarego Sz., żądającego zapłaty
200.000,- USD w zamian za zwrot przedmiotów skradzionych Markowi D. i
Aleksandrze D. w dn. 14 marca 2012 r. w Warszawie, w postaci biżuterii,
zegarków i innych przedmiotów (w zakresie tego czynu było prowadzone
postępowanie przez Prokuraturę Rejonową Warszawa – Praga Południe), udzielił
Cezaremu Sz. pomocy, w ten sposób, że uwiarygodnił jego żądanie, przez
okazanie pokrzywdzonemu, za pośrednictwem Sławomira P., skradzionej
Markowi D. i Aleksandrze D. bransoletki na rękę,
tj. o przestępstwo z art. 18 § 3 kk, w zw. z art. 286 § 2 kk;
III.
w nieustalonym dokładnie dniu w okresie od 1 lipca do 31 sierpnia 2012 r. w
Piasecznie, działając w celu osiągnięcia dla siebie korzyści majątkowej,
doprowadził Marka D. i Aleksandrę D. do niekorzystnego rozporządzenia
mieniem, poprzez przyjęcie od nich kwoty nie mniejszej niż 40.000,- zł i 20.000
USD, wprowadzając ich w błąd co do zamiaru i możliwości odzyskania rzeczy
skradzionych im w dn. 14 marca 2012 r. w Warszawie, w postaci biżuterii,
zegarków i innych przedmiotów (w zakresie tego czynu było prowadzone
postępowanie przez Prokuraturę Rejonową Warszawa – Praga Południe),
tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 kk;
IV.
w nieustalonym dokładnie dniu, w okresie od 1 sierpnia do 30 września 2012 r. w
Piasecznie, przywłaszczył powierzone mu mienie w postaci pieniędzy w gotówce
w kwocie 150.000,- koron szwedzkich, stanowiących równowartość około
75.000,- zł, na szkodę Saida A.,
tj. o przestępstwo z art. 284 § 2 kk;
5. Sławomir P. został oskarżony, o to, że:
I.
w okresie od 16 marca 2012 r. do 31 maja 2013 r., w Warszawie, działając w celu
osiągnięcia dla siebie korzyści majątkowej, doprowadził Marka D. i Aleksandrę D.
do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, poprzez przyjęcie od nich kwoty nie
mniejszej niż 95.000,- zł i 20.000 USD oraz samochodu osobowego marki
SUBARU Legacy, o wartości nie mniejszej niż 25.000,- zł, wprowadzając ich w
błąd co do zamiaru i możliwości odzyskania przedmiotów skradzionych
Markowi D. i Aleksandrze D. w dn. 14 marca 2012 r. w Warszawie, w postaci
biżuterii, zegarków i innych przedmiotów (w zakresie tego czynu było
prowadzone postępowanie przez Prokuraturę Rejonową Warszawa – Praga
Południe), czym jednocześnie, jako funkcjonariusz Policji, nie dopełnił
obowiązków służbowych, wynikających z art. 58 ust. 1, w zw. z art. 27 ust. 1
5
ustawy z dn. 06 kwietnia 1990 r. o Policji (tekst jednolity – Dz. U. z 2011 r., nr
287, poz. 1687, z późn. zm.), działając w ten sposób na szkodę interesu
publicznego oraz na szkodę interesu prywatnego Marka D. i Aleksandry D.,
tj. o przestępstwo z art. 11 § 2 kk, w zw. z art. 286 § 1 kk, w zb. z art. 231 § 2 kk;
II.
w nieustalonym dokładnie dniu w kwietniu 2012 r., w Warszawie, działając
wspólnie i w porozumieniu z Markiem G., w zamiarze uzyskania korzyści
majątkowej przez siebie, przez Marka G. oraz przez Dariusza O., Cezarego Sz. i
przez Dariusza K., żądających zapłaty 200.000,- USD w zamian za zwrot
przedmiotów skradzionych Markowi D. i Aleksandrze D. w dn. 14 marca 2012 r.
w Warszawie, w postaci biżuterii, zegarków i innych przedmiotów (w zakresie
tego czynu było prowadzone postępowanie przez Prokuraturę Rejonową
Warszawa – Praga Południe), udzielił pomocy Cezaremu Sz., w ten sposób, że
uwiarygodnił jego żądanie, przez okazanie pokrzywdzonemu, za pośrednictwem
Sławomira P., skradzionej Markowi D. i Aleksandrze D. bransoletki na rękę, czym
jednocześnie, jako funkcjonariusz Policji nie dopełnił obowiązków służbowych,
wynikających z art. 58 ust. 1, w zw. z art. 27 ust. 1 ustawy z dn. 06 kwietnia 1990 r.
o Policji (tekst jednolity – Dz. U. z 2011 r., Nr 287, poz. 1687, z późn. zm.),
działając w ten sposób na szkodę interesu publicznego oraz na szkodę interesu
prywatnego Marka D. i Aleksandry D.,
tj. o przestępstwo z art. 11 § 2 kk, w zw. z art. 18 § 3 kk, w zw. z art. 286 § 2 kk, w zb. z
art. 231 § 2 kk;
III.
w dniu 2 kwietnia 2013 r. w Warszawie i w P., działając w wykonaniu z góry
powziętego zamiaru w krótkim odstępie czasu, jako funkcjonariusz Policji, wbrew
obowiązkom wynikającym z art. 58 ust. 1, w zw. z art. 27 ust. 1 ustawy z dn. 6
kwietnia 1990 r. o Policji (tekst jednolity – Dz. U. z 2011 r., Nr 287, poz. 1687, z
późn. zm.), ujawnił osobom nieuprawnionym, to jest Markowi D., Annie K. oraz
Sebastianowi G., a pośrednio także Markowi G., informację niejawną o klauzuli
"poufne", którą uzyskał w związku z wykonywaniem czynności służbowych
oficera dyżurnego Komendy Powiatowej Policji w P., wynikającą z szyfrogramu
Komendy Wojewódzkiej Policji w Gdańsku, z 30 marca 2013 r., zawierającego
dane o uprowadzeniu obywatela Szwecji Saida A. i wdrożonych w związku z tym
czynnościach Policji, przy czym ujawnienie tej informacji naraziło na szkodę
prawnie chroniony interes w postaci uwolnienia wziętego, jako zakładnika
Saida A. oraz zatrzymania sprawców tego czynu,
tj. o przestępstwo z art. 12 kk, w zw. z art. 266 § 2 kk.
Śledztwo w niniejszej sprawie, pod nadzorem prokuratora Wydziału do Spraw
6
Przestępczości Zorganizowanej i Korupcji Prokuratury Apelacyjnej w Gdańsku, prowadzili
funkcjonariusze Centralnego Biura Śledczego KGP – Zarząd w Gdańsku oraz funkcjonariusze
Biura Spraw Wewnętrznych KGP, Wydziału III – Zarząd w Warszawie.
W okresie od kwietnia 2013 roku, do sierpnia 2014 roku, przesłuchano 108 świadków,
wykonano 31 przesłuchań pięciu podejrzanych (obecnie oskarżonych). Zrealizowano 33
przeszukania miejsc, osób i pojazdów, przeprowadzono 72 oględziny miejsc, rzeczy i osób, a
także 4 eksperymenty procesowe. Wykonano czynności z udziałem trzech świadków
anonimowych.
Wydano 26 postanowień o zwolnieniu z tajemnicy telekomunikacyjnej. W szerokim
zakresie wykorzystano ślady elektroniczne, pozostawiane przez oskarżonych w cyberprzestrzeni,
a także zgromadzone w przestrzeni kontrolowanej przez kamery monitoringu miejskiego,
przemysłowego i handlowego. Uzyskano 27 opinii biegłych z zakresu genetyki, antropologii,
daktyloskopii, informatyki, badań dokumentów, medycyny i psychiatrii sądowej, technik
wizualnych i z zakresu mechanoskopii. Realizowano również czynności za granicą, w ramach
międzynarodowej pomocy prawnej. Łącznie wykonano około 800 różnych czynności
dochodzeniowo – śledczych.
Wszczęcie śledztwa nastąpiło po złożeniu przez Renatę A., w dniu 30 marca 2013 r., w
Komendzie Wojewódzkiej Policji w Gdańsku, zawiadomienia o zaginięciu jej męża, Saida A. –
obywatela Królestwa Szwecji narodowości syryjskiej. Renata A. zeznała, że jej mąż
najprawdopodobniej został porwany, w celu wymuszenia zapłaty okupu.
Czynności w tej sprawie, zarówno operacyjno – rozpoznawcze, jak i procesowe, były
realizowane między innymi zgodnie z „Metodyką prowadzenia postępowań w sprawach
uprowadzeń dla okupu”, opracowaną przez zespół ekspertów, powołany w maju 2011 roku,
przez Prokuratora Generalnego RP, Komendanta Głównego Policji oraz Szefa Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego.
W toku śledztwa okazało się, że początku tej sprawy trzeba doszukiwać się w zdarzeniu, do
którego doszło ponad rok przed uprowadzeniem Saida A. W dniu 14 marca 2012 r. miało miejsce
włamanie do domu Aleksandry D. i Marka D. i kradzież biżuterii, zegarków i innych
przedmiotów, o łącznej wartości, według oszacowania pokrzywdzonych, około 1.000.000,00
USD (dolarów amerykańskich). Postępowanie przygotowawcze w tej sprawie prowadzone było
pod nadzorem Prokuratury Rejonowej Warszawa – Praga Południe i zakończyło się umorzeniem,
wobec niewykrycia sprawców.
Po zaistniałej kradzieży, pokrzywdzony Marek D. nawiązał kontakt ze swoim znajomym,
obecnie oskarżonym Markiem G., w celu podjęcia różnorakich, nieformalnych prób odzyskania
utraconych precjozów. Marek G., z zawodu rzeczoznawca dzieł sztuki, prowadzący wówczas
działalność gospodarczą w tym zakresie i utrzymujący się z legalnej pracy w tym zawodzie,
zaproponował, aby zwrócić się z tym do Sławomira P., ówcześnie funkcjonariusza Komendy
Powiatowej Policji w P.
7
Oskarżony Sławomir P., pozornie zgodził się pomóc w działaniach zmierzających do
odzyskania mienia utraconego przez małżonków D., choć w rzeczywistości zachowań takich nie
wdrożył. Ponadto, jako policjant nie mógł ich podejmować bez zgody przełożonych (której nie
uzyskał i o którą nie wystąpił), a na zajmowanym stanowisku służbowym nie miał nawet
większych możliwości realizacji tego typu działań.
Jednak o tego rodzaju rzekomo wykonanych czynnościach, informował pokrzywdzonych
Marka D. i Aleksandrę D., a nadto pobierał od nich różne kwoty pieniędzy – łącznie w okresie
od 16.03.2012 r., do 31.05.2013 r., nie mniej niż 55.000,- zł – na „koszty działalności”, czyli jak
tłumaczył pokrzywdzonym: paliwo, wyjazdy, opłacanie informatorów i inne. W czerwcu 2012 r.,
w celu zapewnienia większej mobilności, nieodpłatnie przejął od nich także samochód marki
SUBARU LEGACY OUTBACK, o wartości nie mniejszej niż 25.000,- zł.
Latem 2012 r., oskarżony Sławomir P., przyjął od pokrzywdzonego Marka D. 40.000,- zł i
20.000,- USD, które miały być przekazane na wykup skradzionych przedmiotów. Do wykupu
jednak nie doszło, bo oskarżony Sławomir P. nie miał „dotarcia” do sprawców. Pieniądze te
Sławomir P. przekazał oskarżonemu Markowi G., a ten zatrzymał je dla siebie.
Po kilku miesiącach od kradzieży, równolegle do kontaktów ze Sławomirem P.,
ukierunkowanych na odzyskanie mienia małżonków D., oskarżony Marek G., w uzgodnieniu z
pokrzywdzonym Markiem D., nawiązał kontakt z Saidem A., Syryjczykiem posiadającym
obywatelstwo Królestwa Szwecji. Zaproponował mu wyłożenie pieniędzy na wykup
przedmiotów skradzionych pokrzywdzonym Markowi D. i Aleksandrze D. Z propozycji Marka
G., wynikało, że Said A., po wykupie miał odzyskać te pieniądze z odpowiednią nadwyżką –
prowizją. Said A. zgodził się na podjęcie negocjacji z osobami podającymi się za posiadaczy
skradzionych rzeczy.
Marek G. miał w tym czasie kontakt z Cezarym Sz. Dariusz O. odbywał wówczas karę
pozbawienia wolności, a Dariusz K., był tymczasowo aresztowany. Wszyscy jednak pozostawali
ze sobą w kontakcie, albowiem Cezary Sz., który opuścił zakład karny w czerwcu 2011 r., po
odbyciu kary pozbawienia wolności, dwukrotnie odwiedził Dariusza O. w Areszcie Śledczym w
Białymstoku, podając się za jego szwagra i jeden raz odwiedził Dariusza K., w Areszcie Śledczym
Warszawa – Mokotów, również podając się za jego szwagra.
Said A. we wrześniu 2012 r., w Sztokholmie, przekazał Markowi G., za pośrednictwem
Oliviera B., 70.000,- koron szwedzkich, jako zaliczkę na wykup rzeczy Marka D. i Agnieszki D.
Pieniędzy tych Marek G. nie przekazał współoskarżonym, również zatrzymując je dla siebie.
W lutym 2013 r., Said A. dwukrotnie przyleciał ze Szwecji do Polski. W Warszawie
spotykał się z pokrzywdzonym Markiem D. i z oskarżonymi: Markiem G., Dariuszem O. i
Cezarym Sz. Cezaremu Sz., Said A., pokazał w jednym z hoteli pieniądze, w celu udowodnienia,
że posiada środki na wykup przedmiotów, a nadto przekazał mu 2.000,- euro, na częściowe
pokrycie kosztów.
8
Do sfinalizowania transakcji, to jest do wykupienia przez Saida A. przedmiotów
skradzionych Markowi D. i Aleksandrze D., ciągle jednak nie dochodziło. Ostatecznie, Said A.
wyznaczył, jako definitywny, termin transakcji na koniec marca 2013 r. Kwota wykupu miała
wynieść 200.000,- euro.
W dn. 26 marca 2013 r. Said A. ponownie przyleciał do Polski, do Gdańska, po czym
28 marca 2013 r., w Warszawie, spotkał się z oskarżonym Markiem G. Wcześniej jednak
pieniądze na wykup biżuterii i zegarków pozostawił pod opieką Samira H., informując go, że jeśli
nie odezwie się do niego w określonym czasie, to ma on natychmiast wyjechać z Warszawy.
W dn. 28 marca 2013 r. Said A. spotkał się w jednej z warszawskich kawiarni z oskarżonym
Markiem G. i z Cezarym Sz. Po pewnym czasie do kawiarni przybył również Dariusz O.
W trakcie rozmowy okazało się, że Said A. nie posiada 200.000,- euro, a jedynie 180.000,- euro, a
poza tym nie ma tych pieniędzy bezpośrednio przy sobie. Spowodowało to konsternację
Cezarego Sz. i Dariusza O., którzy zaproponowali, by wszyscy udali się do posiadanego przez
Cezarego Sz., samochodu marki CHRYSLER Plymouth Voyager i podjechali w inne miejsce, w
celu dalszych rokowań.
W samochodzie Cezary Sz. zajął miejsce kierowcy, Said A. miejsce pasażera z przodu, a z
tyłu usiedli Dariusz O. i Marek G. W trakcie jazdy, podczas chwilowego zatrzymania samochodu,
do środka wskoczył zamaskowany mężczyzna – którego tożsamości nie zdołano ustalić – z
przedmiotem wyglądającym jak pistolet. Równocześnie podobny przedmiot pojawił się w rękach
Dariusza O. Nie zdołano jednoznacznie ustalić, czy była to broń palna, czy jej atrapy.
Mężczyzna o nieustalonej tożsamości i Dariusz O. zaczęli wykrzykiwać pytania, gdzie są
pieniądze i grozić, zarówno Saidowi A., jak i Markowi G. Said A., gdy próbował się przeciwstawić
porywaczom, został przez nich pobity.
Następnie samochód „krążył” po Warszawie, po czym w pewnym momencie porywacze
kazali wysiąść Markowi G. i nakazali przywieźć pieniądze Saida A. Marek G. nie zdołał jednak
nawiązać kontaktu z przechowującym pieniądze Samirem H., który zgodnie z wcześniejszymi
ustaleniami z Saidem A., wynajął taksówkę i odjechał do Sopotu, gdzie oddał pieniądze żonie
Saida A. – Renacie A.
Po opuszczeniu auta przez Marka G., porywacze skrępowali Saida A., zasłonili mu oczy, a
następnie, już po zmroku, przewieźli do domku letniskowego, używanego przez rodzinę jednego
z oskarżonych, w Pęclinie, gm. Wiązowna, koło Warszawy. W tym domku pokrzywdzony był
przetrzymywany do 30 marca 2013 r., a następnie został przewieziony do wynajętego mieszkania
w Warszawie, w dzielnicy Białołęka.
W trakcie uwięzienia Saidowi A., grożono okaleczeniem (obcięciem palców) i śmiercią, w
razie niezapłacenia okupu. Tuż przed przetransportowaniem do wynajętego mieszkania w
Warszawie pokrzywdzony został też zmuszony do wypicia znacznej ilości wódki.
Oskarżony Marek G., pomimo tego, że wiedział, kto jest sprawcą porwania Saida A. (czyli
9
znani mu oskarżeni: Dariusz O., Dariusz K. i Cezary Sz.) i w jakich okolicznościach do tego
doszło, nie tylko nie powiadomił o tym organów ścigania, ale podjął wielokrotne rozmowy
telefoniczne z Renatą A., jako pośrednik pomiędzy nią, a pozostałymi porywaczami. W toku tych
rozmów zapewniał ją, że czyni starania w celu uwolnienia Saida A. i jednocześnie przez cały czas
przetrzymywania zakładnika nakłaniał ją do niepowiadamiania Policji oraz do przygotowania i
zapłacenia okupu.
Sprawcy zażądali 170.000,- w niesprecyzowanej walucie, a w każdym razie taką informację
oskarżony Marek G. przekazał Renacie A. Z kontekstu sytuacyjnego wynikało jednak, że chodzi
o te pieniądze, które Said A. miał zapłacić za wykup biżuterii, a więc o walutę euro.
W związku ze złożonym przez Renatę A. zawiadomieniem o prawdopodobnym
uprowadzeniu jej męża, rozpoczęły się działania Policji, zmierzające do odnalezienia
pokrzywdzonego, jego uwolnienia i zatrzymania sprawców. W związku z tym, w dn. 30 marca
2013 r. o godz. 15.20 z KWP w Gdańsku został wysłany do Stanowiska Kierowania Komendy
Stołecznej Policji w Warszawie niejawny (klauzula „poufne”) szyfrogram dotyczący tej sprawy, z
prośbą o przekazanie go także do Komendy Powiatowej Policji w P., co nastąpiło tego samego
dnia.
Oskarżony Sławomir P., po zapoznaniu się z treścią tego szyfrogramu, co nastąpiło z uwagi
na pełnione przez niego czynności służbowe, rozpoczął próby jak najszybszego nawiązania
kontaktu z oskarżonym Markiem G., co jednak mu się nie udało. Nawiązał natomiast kontakt z
Markiem D. i z Sebastianem G. (synem Marka G.), których obu poinformował, że Policja z
Gdańska prowadzi czynności i Marek G. jest poszukiwany w celu zatrzymania. Ostatecznie,
dzięki skutecznym działaniom wykrywczym funkcjonariuszy gdańskiego Zarządu CBŚ KGP, przy
konsultacji z prokuratorami Prokuratury Apelacyjnej w Gdańsku, Marek G. został zatrzymany w
Gdyni, w dn. 03 kwietnia 2013 r. przed południem. Marek G. przyjechał do Trójmiasta, by
osobiście nakłonić do Renatę A. do przekazania okupu porywaczom.
Z uwagi na przetrzymywanie Saida A. w nieznanym miejscu, Renata A., w uzgodnieniu z
funkcjonariuszami Policji, wyraziła zgodę na przekazanie okupu – 166.500,- euro (w banknotach
po 500,- euro), to jest pieniędzy pozostawionych jej przez Samira H.
Oskarżeni doprowadzili do przejęcia torby z okupem w dniu 3 kwietnia 2013 r., przed
północą, w Warszawie, przy Al. Stanów Zjednoczonych. Odbiorcami byli oskarżeni Dariusz O. i
Dariusz K.
Said A. został uwolniony ok. godz. 05.00, w dn. 04 kwietnia 2013 r. w Warszawie w
dzielnicy Białołęka. Od przypadkowego przechodnia, użyczył telefon komórkowy i powiadomił
żonę o miejscu swego pobytu. W krótkim czasie został objęty ochroną Policji.
W dniu 04 kwietnia 2014 r., ok. 21.00, został zatrzymany Dariusz O. Tego samego dnia,
ok. godz. 22.30 pod domem Dariusza O. został zatrzymany Cezary Sz., który posiadał 19
banknotów po 500,- euro, o numerach zgodnych z banknotami przekazanymi, jako okup za
10
porwanego Saida A.
W dniu 19 grudnia 2013 r., w Warszawie, został zatrzymany Dariusz K., poszukiwany
listem gończym. Oskarżony podczas zatrzymania wylegitymował się podrobionym prawem jazdy,
z własną fotografią i z danymi swojego szwagra.
Niezwłocznie po uwolnieniu pokrzywdzonego Saida A., prokurator wystąpił do
Generalnego Inspektora Informacji Finansowej o podjęcie, w podmiotach zajmujących się
obrotem pieniędzmi w gotówce, przede wszystkim bankach i kantorach wymiany walut,
wszelkich możliwych działań zmierzających do ujawnienia banknotów o nominale 500,- euro,
pochodzących z okupu przekazanego za Saida A. W rezultacie tych czynności, w kantorach
wymiany walut na terenie kraju, odzyskano 51 kolejnych banknotów: 13 na terenie Warszawy i 38
na terenie Białegostoku.
Na niektórych odzyskanych banknotach oraz przedmiotach bezpośrednio związanych z
przetrzymywaniem zakładnika, ujawniono ślady biologiczne i daktyloskopijne pochodzące od
oskarżonych Cezarego Sz., Dariusza O. i Dariusza K.
W toku śledztwa Dariusz O., Cezary Sz., Dariusz K. i Marek G., nie przyznali się do
popełnienia zarzucanych im przestępstw. Sławomir P., przyznał się częściowo. Za zarzucane
przestępstwa, oskarżonym grozi kara od 3 do 15 lat pozbawienia wolności, grzywna oraz
przepadek korzyści osiągniętych z popełnienia przestępstw.
RZECZNIK PRASOWY
Mariusz Marciniak
prokurator prokuratury apelacyjnej
11