SKRÓCONA WERSJA* SYSTEMU IDENTYFIKACJI MATERIAŁU

Transkrypt

SKRÓCONA WERSJA* SYSTEMU IDENTYFIKACJI MATERIAŁU
SKRÓCONA WERSJA* SYSTEMU IDENTYFIKACJI MATERIAŁU BIOLOGICZNEGO W PROCEDURACH
WSPOMAGANEGO ROZRODU W KLINIKACH INVIMED
Odpowiednia identyfikacja materiału biologicznego, użytego w procedurach wspomaganego rozrodu
zapobiega możliwości wystąpienia błędów na krytycznych etapach procedur in vitro.
Etap krytyczny to moment, w którym występuje podwyższone ryzyko pomylenia materiału
biologicznego użytego w trakcie procedur in vitro. Dlatego na wszystkich etapach krytycznych stosuje
się system potwierdzenia identyfikacji próbek zwany „double checking”. Polega on na sprawdzeniu
materiału biologicznego pacjentów przez dwie niezależne osoby, uczestniczące w jego przygotowaniu
w poszczególnych fazach procedury.
System identyfikacji stosowany w klinice InviMed oparty jest na zaleceniach Europejskiego
Towarzystwa Rozrodu Człowieka i Embriologii ESHRE (ESHRE Guidelines for Good Practice in IVF
Laboratories Committee of the Special Interest Group on Embryology Human Reproduction Vol.23,
No.6 pp. 1253–1262, 2008).
Etapami krytycznymi są:
1) Prawidłowa identyfikacja obojga partnerów i pobranego od nich materiału biologicznego („double
checking” wykonywany jest przez położną oraz embriologa);
2) Prawidłowa identyfikacja komórek jajowych oraz nasienia, które mają być użyte do zapłodnienia
lub inseminacji w procedurach IVF/ICSI/IMSI/IUI („double checking” wykonywany jest przez dwóch
embriologów);
3) Prawidłowa identyfikacja zarodków na etapie przygotowania do transferu („double checking”
wykonywany jest przez dwóch embriologów);
4) Potwierdzenie tożsamości pacjentki bezpośrednio przed procedurą transferu („double checking”
wykonywany jest przez samą pacjentkę oraz embriologa podającego zarodki do transferu, w obecności
lekarza prowadzącego).
Szczegółowy opis oznakowania materiałów
Aby uniknąć pomyłek na etapach krytycznych, stosuje się poniższy system oznakowania materiałów,
stosowanych w trakcie poszczególnych procedur embriologicznych:
1) Identyfikacja pacjentki wchodzącej do sali zabiegowej na podstawie imienia, nazwiska i numeru
PESEL;
2) Przekazanie informacji o tożsamości pacjentki personelowi laboratorium embriologicznego przez
personel medyczny sali zabiegowej;
3) Oznakowanie wszystkich materiałów, które zostaną użyte do procedur embriologicznych danej
pacjentki;
4) Umieszczenie materiału pobranego od pacjentki (komórki jajowe) w płytkach do hodowli opisanych
imieniem i nazwiskiem pacjentki oraz numerem PESEL;
5) Umieszczenie płytek z komórkami w inkubatorze i prawidłowe opisanie wydzielonego dla nich
miejsca imieniem i nazwiskiem pacjentki, numerem PESEL oraz datą zabiegu;
6) Oddanie nasienia przez partnera pacjentki do uprzednio opisanego pojemniczka imieniem,
nazwiskiem oraz numerem PESEL obojga partnerów. Przy odbiorze pojemnika, położna sprawdza
zapisane na nim dane z dowodem tożsamości mężczyzny;
7) Przekazanie pojemniczka z nasieniem przez położną do laboratorium embriologicznego, w celu jego
obróbki;
8) Opisanie probówek, które mają być użyte do obróbki nasienia danego pacjenta imieniem,
nazwiskiem oraz numerem PESEL pacjentki;
9) Opisanie płytki, w której umieszczone zostaną komórki jajowe po ich oczyszczeniu, a przed ich
zapłodnieniem imieniem, nazwiskiem oraz numerem PESEL pacjentki;
10) Opisanie płytek, w których umieszczone zostaną komórki jajowe po ich nastrzyknięciu bądź
inseminacji w procedurze IVF/ICSI/IMSI, imieniem, nazwiskiem oraz numerem PESEL pacjentki;
11) Przygotowanie i opisanie płytki transferowej przed umieszczeniem w niej zarodków wybranych do
transferu, imieniem, nazwiskiem oraz numerem PESEL pacjentki.
Procedura identyfikacji komórek jajowych oraz zarodków przed ich witryfikacją:
1) Nie witryfikuje się jednocześnie materiału pochodzącego od dwóch różnych pacjentek;
2) Oocyty/zarodki przeznaczone do witryfikacji sprawdza się w systemie „double checking”, wykonuje
to dwóch embriologów;
3) Nośniki, na których umieszcza się oocyty/zarodki do witryfikacji, opisane są nazwiskiem pacjentki,
numerem identyfikacyjnym zabiegu, datą wykonania procedury, numerem kolejnym nośnika oraz
liczbą umieszczonych na nim oocytów/zarodków;
4) Nośniki umieszczane są w zbiorniku z ciekłym azotem, który współpracuje z systemem
komputerowym do identyfikacji i lokalizacji próbek.
Procedura identyfikacji komórek jajowych oraz zarodków przed ich ogrzewaniem
1) Nie ogrzewa się jednocześnie materiału pochodzącego od dwóch różnych pacjentek;
2) Oocyty/zarodki przeznaczone do ogrzewania sprawdza się w systemie „double checking”, wykonuje
to dwóch embriologów;
3) Po ogrzewaniu oocyty przeznaczone do zapłodnienia oraz zarodki przeznaczone do transferu
umieszcza się w oznakowanych płytkach i postępuje się z zgodnie z zasadami opisanymi powyżej.
W trosce o zapewnienie najwyższego stopnia bezpieczeństwa naszym pacjentom, jesteśmy w trakcie
wprowadzania najbardziej zaawansowanego elektronicznego systemu identyfikacji i śledzenia
wszystkich etapów procedur embriologicznych, w celu wyeliminowania ryzyka wystąpienia błędów.
System ten oparty jest na zaleceniach Unii Europejskiej, regulujących funkcjonowanie laboratoriów
embriologicznych klinik wspomaganego rozrodu (European tissue guideline – 2004/23/EC).
dr n. wet. Ricardo Faundez, Dyrektor Naczelny Embriologii InviMed
dr n. med. Tomasz Rokicki, Dyrektor Medyczny InviMed
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------*Pełna wersja systemu identyfikacji materiału biologicznego w procedurach wspomaganego rozrodu w InviMed jest
dostępna do wglądu pacjenta w klinikach. Zwiera szczegóły dotyczące funkcjonowania systemu, zgodne z ISO 9001:2008.

Podobne dokumenty