SKRÓCONA WERSJA* SYSTEMU IDENTYFIKACJI MATERIAŁU
Transkrypt
SKRÓCONA WERSJA* SYSTEMU IDENTYFIKACJI MATERIAŁU
SKRÓCONA WERSJA* SYSTEMU IDENTYFIKACJI MATERIAŁU BIOLOGICZNEGO W PROCEDURACH WSPOMAGANEGO ROZRODU W KLINIKACH INVIMED Odpowiednia identyfikacja materiału biologicznego, użytego w procedurach wspomaganego rozrodu zapobiega możliwości wystąpienia błędów na krytycznych etapach procedur in vitro. Etap krytyczny to moment, w którym występuje podwyższone ryzyko pomylenia materiału biologicznego użytego w trakcie procedur in vitro. Dlatego na wszystkich etapach krytycznych stosuje się system potwierdzenia identyfikacji próbek zwany „double checking”. Polega on na sprawdzeniu materiału biologicznego pacjentów przez dwie niezależne osoby, uczestniczące w jego przygotowaniu w poszczególnych fazach procedury. System identyfikacji stosowany w klinice InviMed oparty jest na zaleceniach Europejskiego Towarzystwa Rozrodu Człowieka i Embriologii ESHRE (ESHRE Guidelines for Good Practice in IVF Laboratories Committee of the Special Interest Group on Embryology Human Reproduction Vol.23, No.6 pp. 1253–1262, 2008). Etapami krytycznymi są: 1) Prawidłowa identyfikacja obojga partnerów i pobranego od nich materiału biologicznego („double checking” wykonywany jest przez położną oraz embriologa); 2) Prawidłowa identyfikacja komórek jajowych oraz nasienia, które mają być użyte do zapłodnienia lub inseminacji w procedurach IVF/ICSI/IMSI/IUI („double checking” wykonywany jest przez dwóch embriologów); 3) Prawidłowa identyfikacja zarodków na etapie przygotowania do transferu („double checking” wykonywany jest przez dwóch embriologów); 4) Potwierdzenie tożsamości pacjentki bezpośrednio przed procedurą transferu („double checking” wykonywany jest przez samą pacjentkę oraz embriologa podającego zarodki do transferu, w obecności lekarza prowadzącego). Szczegółowy opis oznakowania materiałów Aby uniknąć pomyłek na etapach krytycznych, stosuje się poniższy system oznakowania materiałów, stosowanych w trakcie poszczególnych procedur embriologicznych: 1) Identyfikacja pacjentki wchodzącej do sali zabiegowej na podstawie imienia, nazwiska i numeru PESEL; 2) Przekazanie informacji o tożsamości pacjentki personelowi laboratorium embriologicznego przez personel medyczny sali zabiegowej; 3) Oznakowanie wszystkich materiałów, które zostaną użyte do procedur embriologicznych danej pacjentki; 4) Umieszczenie materiału pobranego od pacjentki (komórki jajowe) w płytkach do hodowli opisanych imieniem i nazwiskiem pacjentki oraz numerem PESEL; 5) Umieszczenie płytek z komórkami w inkubatorze i prawidłowe opisanie wydzielonego dla nich miejsca imieniem i nazwiskiem pacjentki, numerem PESEL oraz datą zabiegu; 6) Oddanie nasienia przez partnera pacjentki do uprzednio opisanego pojemniczka imieniem, nazwiskiem oraz numerem PESEL obojga partnerów. Przy odbiorze pojemnika, położna sprawdza zapisane na nim dane z dowodem tożsamości mężczyzny; 7) Przekazanie pojemniczka z nasieniem przez położną do laboratorium embriologicznego, w celu jego obróbki; 8) Opisanie probówek, które mają być użyte do obróbki nasienia danego pacjenta imieniem, nazwiskiem oraz numerem PESEL pacjentki; 9) Opisanie płytki, w której umieszczone zostaną komórki jajowe po ich oczyszczeniu, a przed ich zapłodnieniem imieniem, nazwiskiem oraz numerem PESEL pacjentki; 10) Opisanie płytek, w których umieszczone zostaną komórki jajowe po ich nastrzyknięciu bądź inseminacji w procedurze IVF/ICSI/IMSI, imieniem, nazwiskiem oraz numerem PESEL pacjentki; 11) Przygotowanie i opisanie płytki transferowej przed umieszczeniem w niej zarodków wybranych do transferu, imieniem, nazwiskiem oraz numerem PESEL pacjentki. Procedura identyfikacji komórek jajowych oraz zarodków przed ich witryfikacją: 1) Nie witryfikuje się jednocześnie materiału pochodzącego od dwóch różnych pacjentek; 2) Oocyty/zarodki przeznaczone do witryfikacji sprawdza się w systemie „double checking”, wykonuje to dwóch embriologów; 3) Nośniki, na których umieszcza się oocyty/zarodki do witryfikacji, opisane są nazwiskiem pacjentki, numerem identyfikacyjnym zabiegu, datą wykonania procedury, numerem kolejnym nośnika oraz liczbą umieszczonych na nim oocytów/zarodków; 4) Nośniki umieszczane są w zbiorniku z ciekłym azotem, który współpracuje z systemem komputerowym do identyfikacji i lokalizacji próbek. Procedura identyfikacji komórek jajowych oraz zarodków przed ich ogrzewaniem 1) Nie ogrzewa się jednocześnie materiału pochodzącego od dwóch różnych pacjentek; 2) Oocyty/zarodki przeznaczone do ogrzewania sprawdza się w systemie „double checking”, wykonuje to dwóch embriologów; 3) Po ogrzewaniu oocyty przeznaczone do zapłodnienia oraz zarodki przeznaczone do transferu umieszcza się w oznakowanych płytkach i postępuje się z zgodnie z zasadami opisanymi powyżej. W trosce o zapewnienie najwyższego stopnia bezpieczeństwa naszym pacjentom, jesteśmy w trakcie wprowadzania najbardziej zaawansowanego elektronicznego systemu identyfikacji i śledzenia wszystkich etapów procedur embriologicznych, w celu wyeliminowania ryzyka wystąpienia błędów. System ten oparty jest na zaleceniach Unii Europejskiej, regulujących funkcjonowanie laboratoriów embriologicznych klinik wspomaganego rozrodu (European tissue guideline – 2004/23/EC). dr n. wet. Ricardo Faundez, Dyrektor Naczelny Embriologii InviMed dr n. med. Tomasz Rokicki, Dyrektor Medyczny InviMed -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------*Pełna wersja systemu identyfikacji materiału biologicznego w procedurach wspomaganego rozrodu w InviMed jest dostępna do wglądu pacjenta w klinikach. Zwiera szczegóły dotyczące funkcjonowania systemu, zgodne z ISO 9001:2008.