Liturgia Słowa Kilka słów od proboszcza Ogłoszenia parafialne

Transkrypt

Liturgia Słowa Kilka słów od proboszcza Ogłoszenia parafialne
Kilka słów od proboszcza
Co roku o tej porze rozpoczyna się w Kościele Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan.
W Polsce i kilku innych krajach poprzedza go Dzień Judaizmu. To wydarzenia najczęściej
zupełnie nie dostrzegane w praktyce duszpasterskiej naszych parafii. Niesłusznie. Ich
przeżywanie uświadamia nam bowiem – poza względami czysto religijnymi – wspaniałą
jagiellońską tradycję pluralizmu i tolerancji w naszej Ojczyźnie. Prawdę o tym, że obok
Polaka-katolika żyje na naszej ojczystej ziemi także Polak-ewangelik, Polak-prawosławny,
Polak-Żyd… W przededniu Dnia Judaizmu przypominają mi się słowa wynoszonego właśnie
na ołtarze Jana Pawła II, wspominającego czasy swej młodości: „Niezmiernie ważnym
czynnikiem etnicznym w Polsce była także obecność Żydów. Pamiętam, iż co najmniej jedna
trzecia moich kolegów w szkole powszechnej w Wadowicach to byli Żydzi. W gimnazjum
było ich trochę mniej. Z niektórymi się przyjaźniłem. A to, co u niektórych z nich mnie
uderzało, to był ich polski patriotyzm. A więc polskość to w gruncie rzeczy wielość i pluralizm,
a nie ciasnota i zamknięcie. Wydaje się jednak, że ten »jagielloński« wymiar polskości,
o którym wspomniałem, przestał być, niestety, w naszych czasach czymś oczywistym”.
Warto zasłuchać się w te słowa…
ks. Grzegorz
Więcej informacji o Dniu Judaizmu i Tygodniu Ekumenicznym na www.archidiecezja.warszawa.pl
Ogłoszenia parafialne
1. Szkoła muzyczna I stopnia im. Edwarda Kowalika w Laskach zaprasza na Koncert
Zimowy w wykonaniu niewidomych dzieci i młodzieży. Koncert odbędzie się w czwartek
20 stycznia o godz. 17 w Dużej Sali Domu św. Stanisława w Laskach, ul. Brzozowa 75.
2. Plan kolędy w najbliższym tygodniu:
17 stycznia (poniedziałek) ul. Podleśna (od początku)
18 stycznia (wtorek)
ul. Brzozowa - numery nieparzyste (od obydwu krańców ulicy)
19 stycznia (środa)
ul. Brzozowa - numery parzyste (odcinek od Piaskowej do
Partyzantów - od obydwu krańców)
20 stycznia (czwartek)
ul. Brzozowa - numery parzyste (odcinek od Piaskowej do
Podleśnej – od obydwu krańców)
21 stycznia (piątek)
ul. Południowa - numery nieparzyste (od obydwu krańców ulicy)
22 stycznia (sobota) ul. Południowa - numery parzyste (od początku)
Kolędę rozpoczynamy w dni powszednie o 17.00, w soboty o 10.00.
Dziękujemy za ofiary na pokrycie kosztów druku gazetki :-)
PARAFIA MATKI BOŻEJ KRÓLOWEJ MEKSYKU
Laski, ul. 3 Maja 40/42, 05-080 Izabelin
tel.: (22) 752 21 07
e-mail: [email protected]
nr konta parafii: 18 1020 1026 0000 1102 0016 9920
MSZE ŚW. W NIEDZIELE I ŚWIĘTA:
9.00, 10.30 (z udziałem dzieci), 12.00, 19.00;
MSZE ŚW. W DNI POWSZEDNIE:
7.00 i 18.30
Nr 8, II niedziela zwykła, 9 stycznia 2011
Liturgia Słowa
PIERWSZE CZYTANIE (Iz 49,3.5-6)
Pan rzekł do mnie: „Tyś sługą moim, Izraelu,
w tobie się rozsławię”.
Wsławiłem się w oczach Pana, Bóg mój stał
się moją silą. A teraz przemówił Pan, który
mnie ukształtował od urodzenia na swego
sługę, bym nawrócił do Niego Jakuba
i zgromadził Mu Izraela.
I mówił: „To zbyt mało, iż jesteś mi
sługą dla podźwignięcia pokoleń Jakuba
i sprowadzenia ocalałych z Izraela.
Ustanowię cię światłością dla pogan, aby
moje zbawienie dotarło aż do krańców
ziemi”.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 40)
Refren: Przychodzę, Boże, pełnić Twoją
wolę.
Z nadzieją czekałem na Pana,
a On się pochylił nade mną
i wysłuchał mego wołania.
Włożył mi w usta pieśń nową,
śpiew dla naszego Boga.
Nie chciałeś ofiary krwawej ani z płodów
ziemi,
ale otworzyłeś mi uszy.
Nie żądałeś całopalenia i ofiary za grzechy.
Wtedy powiedziałem: „Oto przychodzę”.
DRUGIE CZYTANIE (1 Kor 1,1-3)
Paweł, z woli Bożej powołany na apostoła
Jezusa Chrystusa, i Sostenes, brat, do Kościoła
Bożego w Koryncie, do tych, którzy zostali
uświęceni w Jezusie Chrystusie i powołani
do świętości wespół ze wszystkimi, którzy
na każdym miejscu wzywają imienia Pana
naszego Jezusa Chrystusa, ich i naszego Pana.
EWANGELIA (Mt 3,13-17)
Jan zobaczył Jezusa, nadchodzącego ku
niemu, i rzekł: „Oto Baranek Boży, który
gładzi grzech świata. To jest Ten, o którym
powiedziałem: «Po mnie przyjdzie Mąż,
który mnie przewyższył godnością, gdyż był
wcześniej ode mnie». Ja Go przedtem nie
znałem, ale przyszedłem chrzcić wodą w tym
celu, aby On się objawił Izraelowi”.
Jan dał takie świadectwo: „Ujrzałem Ducha,
który jak gołębica zstępował z nieba i spoczął
na Nim. Ja Go przedtem nie znałem, ale
ten, który mnie posłał, abym chrzcił wodą,
powiedział do mnie: «Ten, nad którym
ujrzysz Ducha zstępującego i spoczywającego
nad Nim, jest Tym, który chrzci Duchem
Świętym».
Ja to ujrzałem i daję świadectwo, że On jest
Synem Bożym”.
Słowo o Słowie
Szkoła liturgiczna
Ide ho amnos tou theou, ho airon ten
hamartian tou kosmou - Oto Baranek
Boży, podnoszący grzech świata. Takimi
dokładnie słowami powitał Jan Jezusa nad
Jordanem. Bo dzisiejsza Ewangelia to ciąg
dalszy wydarzeń z zeszłej niedzieli, kiedy
Jezus zanurzywszy się w rzece uniósł na
sobie całe przestępstwo człowieka. Dzięki
temu będzie mógł podnosić człowieka z jego
nędzy i słabości, odpuszczając mu grzechy
i uzdrawiając z fizycznych chorób. A potem
- samemu stawszy się grzechem, jak napisze
o Nim św. Paweł (2 Kor 5,21) - podniesie grzech
na Krzyż i pozwoli go przybić do drzewa.
XIV Dzień Judaizmu w Kościele
Katolickim - 17 stycznia 2011
Ale było jeszcze jedno podniesienie: tym
samym słowem - airo - pierwsi chrześcijanie
wyrażali prawdę o Zmartwychwstaniu. Bóg
podniósł Jezusa, bo niemożliwe było, aby
śmierć nad Nim panowała. W ten sposób
dokonało się ostateczne zwycięstwo nad
grzechem, podniesionym z wód Jordanu.
Więź z judaizmem należy do istoty
Kościoła. Odkrywamy ją wgłębiając się we
własną tajemnicę. Religia żydowska nie
jest dla nas „zewnętrzna”, lecz w pewien
sposób „wewnętrzna”, mamy z nią relacje,
jakich nie mamy z żadną inną religią.
Jan Paweł II wielokrotnie powracał
do tego tematu nazywając Żydów
„naszymi starszymi braćmi w wierze”.
Dzień Judaizmu obchodzony corocznie
w Kościele nie jest więc przede wszystkim
elementem
dialogu
chrześcijańskożydowskiego,
lecz
jest
związany
z odkrywaniem przez nas, chrześcijan,
korzeni naszej wiary, żydowskich korzeni
Kościoła.
w księgach Tory. Dla chrześcijan Słowo Boże
wypełnia się w osobie Jezusa Chrystusa.
Choć różnie pojmujemy i interpretujemy to
duchowe dziedzictwo, to jednak czujemy
się zobowiązani do składania wspólnego
świadectwa o ojcostwie Boga i Jego miłości
do stworzeń.
Liturgia
Kościół korzysta z liturgicznego bogactwa
narodu żydowskiego. Kościół układa
Liturgię Godzin, liturgię Słowa, a nawet
strukturę modlitw eucharystycznych
zgodnie z wzorami tradycji żydowskiej.
Niektóre wielkie święta, jak Pascha
i Pięćdziesiątnica, nawiązują wprost do
żydowskiego roku liturgicznego. Głoszenie
w liturgii Słowa Bożego, odpowiedź
na to słowo, modlitwa uwielbienia
i wstawiennictwa za żywych i umarłych,
uciekanie się do miłosierdzia Bożego, wiele
formuł modlitewnych (np. „Ojcze nasz”) –
to wszystko odnaleźć możemy poznając
życie religijne narodu żydowskiego.
Co nas łączy?
Jesteśmy dziećmi jednego Boga
Bóg jest Panem potężnym i miłosiernym,
który działa w historii objawiając się
w
konkretnych
wydarzeniach.
Tak
doświadczają Go Żydzi, tak również
doświadczają
Go
chrześcijanie,
jeśli idą drogą wiary. Doświadczają
w wydarzeniach, w faktach swojej
historii osobistej i zbiorowej, że wszystkie
wydarzenia są składnikiem drogi zbawienia,
historii Boga ze swym ludem, że prowadzą
stopniowo ku pełni. Jest to droga wiary
biblijnej.
Słowo Boże
Słowo Boże jest lampą i światłem na naszej
ścieżce; zachowuje nas przy życiu i daje nam
nowe życie. Słowo to zostało dane naszym
żydowskim braciom i siostrom szczególnie
Nadzieja mesjańska
„Gdy lud Boży Starego i Nowego Przymierza
rozważa przyszłość, zmierza on - nawet jeśli
wychodzi z dwu różnych punktów widzenia
- ku analogicznym celom: przybyciu lub
powrotowi Mesjasza”. Można powiedzieć,
że Żydzi i chrześcijanie spotykają się tu
w podobnym doświadczeniu, opierającym
się na tej samej obietnicy danej
Abrahamowi. Żydzi i chrześcijanie mają
więc wziąć na siebie odpowiedzialność
za przygotowanie świata na przyjście
Mesjasza.
Modlitwa Jana Pawła II za naród
żydowski
Boże Abrahama,
Boże proroków,
Boże Jezusa Chrystusa,
w Tobie zawarte jest wszystko,
Do Ciebie zmierza wszystko,
Ty jesteś kresem wszystkiego.
Wysłuchaj naszych modlitw, jakie zanosimy
za naród żydowski, który – ze względu na
swoich przodków – jest Tobie nadal bardzo
drogi. Wzbudzaj w nim nieustannie coraz
żywsze pragnienie zgłębiania Twojej prawdy
i Twojej miłości. Wspomagaj go, by zabiegając
o pokój i sprawiedliwość mógł objawiać światu
moc Twego błogosławieństwa. Wspieraj go,
aby doznawał szacunku i miłości ze strony
tych, którzy jeszcze nie rozumieją wielkości
doznanych przez niego cierpień, oraz tych,
którzy solidarnie, w poczuciu wzajemnej
troski, wspólnie odczuwają ból zadanych mu
ran.
Pamiętaj o nowych pokoleniach, o młodzieży
i dzieciach, aby niezmiennie wierne Tobie
trwały w tym, co stanowi szczególną tajemnicę
ich powołania. Umocnij wszystkie pokolenia,
aby dzięki ich świadectwu ludzkość pojęła,
że Twój zbawczy zamiar rozciąga się na całą
ludzkość i że Ty, Boże, jesteś dla wszystkich
narodów początkiem i ostatecznym celem.
Amen.

Podobne dokumenty