Lilya Zilberstein naukę gry na fortepianie rozpoczęła w wieku pięciu

Lilya Zilberstein naukę gry na fortepianie rozpoczęła w wieku pięciu

Lilya Zilberstein naukę gry na fortepianie rozpoczęła w wieku pięciu lat najpierw w szkole, a
potem w Akademii Muzycznej im. Gnesiny w Moskwie pod kierunkiem Ady Traub oraz
Aleksandra Satza. Dyplom uzyskała w 1988 r. Trzy lata wcześniej zdobyła pierwszą nagrodę
w konkursie Federacji Rosyjskiej oraz znalazła się wśród laureatów konkursu w Rydze.
Międzynarodowy sukces osiągnęła w 1987 r., wygrywając Konkurs Busoniego w
Bolzano. Wyróżnienie to umożliwiło urodzonej w Moskwie pianistce regularne występy na
Zachodzie, m.in. we Włoszech, USA, Austrii i Francji.
Koncertowała praktycznie w całej Europie oraz w Meksyku, Japonii, Korei i Brazylii.
Od 1990 r. mieszka w Niemczech, gdzie koncertuje z najlepszymi orkiestrami w
prestiżowych salach koncertowych i na największych festiwalach muzycznych. Koncertowała
z takimi zespołami, jak: Chicago Orchestra, Moskiewską Orkiestrą Symfoniczną im.
Czajkowskiego, London Symphony Orchestra, Royal Philharmonic Orchestra, Milan Scala
Orchestra, Staatskapelle Dresden. Wśród dyrygentów, z którymi współpracowała, są m.in.:
Claudio Abbado, Paavo Berglund, Christoph Eschenbach, Władimir Fiedosiejew, Dmitri
Kitajenko, James Levine, Michael Tilson Thomas i Marcello Viotti. W ostatnich latach odbyła
tournee światowe występując w duecie z Maximem Vengerovem.
W 1998 r. została wyróżniona w Sienie nagrodą Accademia Musicale Chigiana. Lilya
Zilberstein występuje w duecie z Marthą Argerich. Nagrała osiem płyt dla Deutsche
Grammophon. Oprócz recitali zarejestrowała koncerty Griega oraz Rachmaninowa. Wzięła
również udział w pierwszym nagraniu wszystkich dzieł Fryderyka Chopina zrealizowanym
przez Deutsche Grammophon, które ukazało się w 1999 r. Pianistka nagrała m.in. z Marthą
Argerich Sonatę na dwa fortepiany Brahmsa dla wytwórni EMI oraz utwory Muzio
Clementiego dla Hänssler-Classic.
Michał Dworzyński
W opinii wielu krytyków należy do najciekawszych talentów dyrygenckich Europy
młodego pokolenia. Jego międzynarodowa kariera rozpoczęła się od zwycięstwa w Donatella
Flick Conducting Competition w Londynie w 2006 roku. W wyniku tego konkursu otrzymał na
dwa lata stanowisko dyrygenta-asystenta w London Symphony Orchestra, gdzie
współpracował m.in z Valerym Gergievem i Sir Colinem Davisem. Ponadto jest zwycięzcą
konkursów dyrygenckich w Zagrzebiu (Lovro von Matacic 2003) oraz w
południowokoreańskim Suwon (2005).
Występował w całej niemal Europie z orkiestrami, takimi jak London Symphony
Orchestra, London Philharmonic, Royal Liverpool Philharmonic, Orchestre National de
Belgique, Royal Flemish Philharmonic oraz Brussels Philharmonic, Tonhalle-Orchester
Zürich, Copenhagen Philharmonic Orchestra i Orchestre de l’Opéra de Lyon (Kopciuszek
Prokofiewa), Rundfunk Symphonie Orchester Berlin, Swedish Radio Symphony Orchestra,
Stockholm Royal Opera Orchestra, Wiener Kammer-Orchester, Orquesta Sinfónica de Radio
Televisión Española (Madryt), Iceland Symphony, RTÉ National Symphony Orchestra
(Dublin), City of Birmingham Symphony. W marcu 2010 roku odniósł znaczący sukces w
Japonii z Tokyo Symphony i Tokyo Philharmonic, a dwa miesiące później debiutując w
Suntory Hall.
W lutym 2010 w Westminster Cathedral poprowadził brytyjską premierę Requiem
Romana Maciejewskiego z udziałem BBC Symphony Orchestra, BBC Symphony Chorus,
BBC Singers oraz czołowych polskich solistów. Wielokrotnie prezentował dzieła Witolda
Lutosławskiego na brytyjskich festiwalach w Cheltenham (BBC Philharmonic), Belfaście
(Ulster Orchestra), St Magnus (BBC Scottish Symphony) i in., a także III Symfonię Mikołaja
Góreckiego m.in. z Israel Philharmonic (pierwszy występ z tą orkiestrą na koncercie galowym
zamykającym obchody Roku Polskiego w Izraelu, 2009) i Netherlands Radio Philharmonic
(2010), z którą przedstawił również Stabat Mater Szymanowskiego publiczności
Concertgebouw w Amsterdamie na finałowym koncercie sezonu 2009/2010. W ubiegłym
roku z Orchestre National des Pays de la Loire wykonywał utwory Krzysztofa Pendereckiego
w Nantes i Angers.
W czerwcu 2011 po raz pierwszy wystąpił w Australii i Nowej Zelandii, uzyskując od
razu kolejne zaproszenia na rok 2013 (Auckland Philharmonic, Tasmanian Symphony oraz
Adelaide Symphony) Dyrygent otrzymał liczne nagrody i wyróżnienia za promocję muzyki
polskiej.
Michał Dworzyński regularnie współpracuje z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii
Narodowej, z którą w lutym br. na zaproszenie Antoniego Wita i wraz z nim odbył tournée
zespołu po Japonii. We wrześniu 2012 wystąpił z FN również na trzech koncertach we
Włoszech i Szwajcarii.
Dyrygował wszystkimi znaczącymi polskimi orkiestrami, a wśród nich zespołem
Teatru Wielkiego – Opery Narodowej. Dokonał szeregu nagrań dla Telewizji Polskiej,
Polskiego Radia i BBC Radio.
W 2009 r. nagrał pierwszą płytę (dla Hyperion Records) gdzie wraz z pianistą
Hammishem Milne i BBC Scottish Symphony prezentują koncerty fortepianowe Hermanna
Goetza i Józefa Wieniawskiego.
W najbliższym czasie zadebiutuje m.in z NHK Symphony Tokyo, Nagoya Philharmonic oraz
Strasbourg Philharmonic.
Michał Dworzyński ukończył studia z wyróżnieniem w warszawskiej Akademii
Muzycznej pod kierunkiem Antoniego Wita i berlińskiej Hochschule für Musik Hanns Eisler
pod kierunkiem Christiana Ehwalda. W wieku 21 lat został asystentem dyrygenta w
Narodowej Orkiestrze Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach (NOSPR). W latach
2008-10 był pierwszym dyrygentem Orkiestry Akademii Beethovenowskiej w Krakowie.
Od września 2012 r pełni funkcję pierwszego dyrygenta FS, zaś w sezonach
2013-2016 będzie pierwszym dyrygentem gościnnym w japońskiej Yamagata
Symphony Orchestra.