10_Fortepian obowiązkowy - Akademia Muzyczna w Krakowie
Transkrypt
10_Fortepian obowiązkowy - Akademia Muzyczna w Krakowie
SYLABUS AKADEMIA MUZYCZNA W KRAKOWIE WYDZIAŁ INSTRUMENTALNY Katedra Fortepianu Stopień/tytuł naukowy Kwal. II st. Kwal. II st. Dr Kwal. I st. Kwal. I st. mgr mgr mgr mgr mgr mgr mgr mgr mgr mgr mgr mgr mgr mgr mgr mgr mgr mgr mgr Jacek Mariola Milena Mariusz Danuta Stopień/tytuł naukowy Kwal. II st. Kwal. II st. Dr Kwal. I st. Kwal. I st. mgr mgr mgr mgr mgr mgr mgr mgr mgr mgr mgr mgr mgr mgr mgr mgr mgr mgr mgr Imię Jacek Mariola Milena Mariusz Danuta Urszula Elżbieta Marta Anna Paweł Julitta Elżbieta Grażyna Ewelina Olga Anita Jolanta Lidia Barbara Maria Krystyna Maria Ewa Grażyna Nazwisko Tosik-Warszawiak Cieniawa-Puchała Kędra-Adamczak Sielski Byrczek Gątkowska-Węgrzyn Hoffman Kmiecik-Kulig Nowak-Koziak Lubieniecki Sucheni-Liszowska Pohludka Pągowska Markiel Łazarska Kostecka Szmigielska Biel Penderecka Machura Furmanowicz Szpineter-Kuniecka Sobol Kulka Imię Jacek Mariola Milena Mariusz Danuta Urszula Elżbieta Marta Anna Paweł Julitta Elżbieta Grażyna Ewelina Olga Anita Jolanta Lidia Barbara Maria Krystyna Maria Ewa Grażyna Nazwisko Tosik-Warszawiak Cieniawa-Puchała Kędra-Adamczak Sielski Byrczek Gątkowska-Węgrzyn Hoffman Kmiecik-Kulig Nowak-Koziak Lubieniecki Sucheni-Liszowska Pohludka Pągowska Markiel Łazarska Kostecka Szmigielska Biel Penderecka Machura Furmanowicz Szpineter-Kuniecka Sobol Kulka Tosik-Warszawiak Cieniawa-Puchała Kędra-Adamczak Sielski Byrczek Gątkowska-Węgrzyn Hoffman Kmiecik-Kulig Nowak-Koziak Lubieniecki Sucheni-Liszowska Pohludka Pągowska Markiel Łazarska Kostecka Szmigielska Biel Penderecka Machura Furmanowicz Szpineter-Kuniecka Sobol Kulka Kierunek studiów Instrumentalistyka Stopień i tryb studiów Licencjat Specjalność gra na skrzypcach, altówce, wiolonczeli, kontrabasie, flecie, oboju, klarnecie, fagocie, waltorni, trąbce, puzonie, tubie, perkusji, fortepianie jazzowym, saksofonie jazzowym, trąbce jazzowej, puzonie jazzowym, perkusji jazzowej, akordeonie, saksofonie, harfie, gitarze, klawesynie, organach Nazwa przedmiotu Fortepian Rodzaj zajęć (wykład/ćwiczenia) Ćwiczenia Suma godzin we wszystkich semestrach 30 Semestry, w których realizowany jest przedmiot 2 Punkty ECTS 6 OPIS PRZEDMIOTU Wymagania wstępne - umiejętność czytania nut, podstawowa biegłość instrumentalna - podstawowa wiedza w zakresie zasad muzyki, harmonii, form muzycznych, orientacja w stylach muzycznych - muzykalność, wrażliwość, inteligencja oraz pasja do realizacji podjętych studiów Treści kształcenia i tematyka zajęć -doskonalenie czytania nut, czytanie a vista utworów o różnym stopniu trudności - w fazie poznawania utworu uwrażliwianie na kształtowanie frazy muzycznej zgodnie z jej logicznym i ekspresyjnym przebiegiem (odczytanie intencji kompozytora a więc właściwego sensu utworu) -realizacja literatury fortepianowej wszystkich epok, od Baroku do muzyki współczesnej (dobór repertuaru dostosowany do stopnia zaawansowania w grze studenta) - nauka akompaniamentu-kameralistyka, dążenie do współdziałania, wzajemnego słuchania się, wzajemnej inspiracji w formowaniu dzieła muzycznego Wskazówki metodyczne dotyczące sposobów dochodzenia do większej sprawności instrumentalnej. Praca nad właściwą postawą przy instrumencie, prawidłowym rozwojem tzw. aparatu gry. Tematyka zajęć: problemy faktury homofonicznej i polifonicznej. Właściwe rozumienie wszystkich elementów muzycznych, takich jak dynamika, agogika, artykulacja i ich rola w kształtowaniu sfery wyrazowej dzieła. Znajomość pojęć muzycznych takich jak ekspozycja, przetworzenie, repryza, kontrapunkt etc. ich rola w budowaniu formy. Umiejętność realizacji narracji muzycznej, rozumienie i czucie roli oddechu. Metody nauczania (sposób prowadzenia/odbywania zajęć, używane środki) Wspólne czytanie utworu a vista (początkowe zajęcia), bez patrzenia na klawiaturę, w celu uzyskania większej koncentracji i aktywności słuchowej. Student realizuje tekst nutowy „jak gdyby” ze słuchu. Od strony instrumentalnej uzyskuje się większość elastyczność ręki, oraz lepsze wyczucie klawiatury. Poprzez studiowanie gam, pasaży i kadencji, studiowanie, a nie ćwiczenie mechaniczne, poprawia się orientacja instrumentalna, poprawia się poczucie tonalności i orientacja harmoniczna i niezwykle istotna znajomość właściwej aplikatury. Do metody stosowanej w ramach realizacji przedmiotu należy również wykład, jak świadomie korzystać z wiedzy nabywanej na historii muzyki, literaturze muzycznej, a zwłaszcza harmonii, kontrapunkcie i analizie dzieła muzycznego. Uświadomienie pomocne jest w docieraniu do właściwej ekspresji, rozumieniu faktury dzieła z wszystkimi jego elementami, a zatem właściwej artystycznej realizacji utworu bez względu na jego stopień trudności. Studenci wszystkich specjalności, grający na instrumentach monodycznych, w miarę możliwości poznają partię akompaniamentu w celu lepszego zrozumienia wzajemnej współpracy i inspiracji. Ważne są również aspekty psychologiczne w stosowanych metodach. Wyzwalanie radości muzykowania, eliminowanie destrukcyjnego strachu, wspólna pasja i radość w dochodzeniu do zadowalających wyników, to rola pedagoga. Należy pamiętać o umiejętnym dostosowaniu wymagań do zespołu cech indywidualnych poszczególnych studentów. W mojej pracy, w dużej mierze opieram się na metodzie chopinowskiej, której trzy główne aspekty to: niezależność palców; tzw. l’art du toucher (czucie dzwięku); oraz souplesse avant tout (elastyczność przede wszystkim). Cele nauczania i efekty kształcenia (oczekiwane rezultaty nauczania, nabyte przez studentów umiejętności i wiedza) Przedmiot pomocniczy, niezbędny dla kompleksowego wykształcenia artysty muzyka, bez względu na specjalność. Najważniejsze cele to: osiągnięcie sprawności instrumentalnej z uwrażliwieniem na jakość brzmienia; umiejętność prawidłowej realizacji dzieła zgodnie z intencją kompozytora (z pominięciem elementów wirtuozowskich); swobodne funkcjonowanie całego aparatu, prawidłowa postawa, racjonalna aplikatura; opanowanie gry a’vista w stopniu umożliwiającym szybką orientację w nowym materiale muzycznym; wyposażenie studenta w środki do samodzielnej, prawidłowej realizacji dzieła muzycznego, zgodnie z wymogami stylistycznymi, z właściwą wypowiedzią artystyczną i właściwą aurą brzmieniową. Umiejętność zespołowego muzykowania, współpracy z innymi muzykami (np. z akompaniatorem, orkiestrą). Umiejętność realizacji prostych akompaniamentów do utworów przez siebie wykonywanych. Możliwe języki nauczania Francuski ZALICZENIE PRZEDMIOTU Terminy, forma i zakres sprawdzianu umiejętności/wiedzy studenta Egzamin w sesji zimowej i letniej. Program dostosowany indywidualnie, w zależności od stopnia zaawansowania studenta. Powinien zawierać utwory z różnych epok, i przygotowany utwór kameralny. W zakres egzaminu wchodzi również czytanie a’vista. Sposoby oceny pracy studenta ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność) śródsemestralne kolokwia pisemne/ustne Udział procentowy w ocenie końcowej 20% końcowe zaliczenie pisemne/ustne/praktyczne egzamin pisemny egzamin ustny egzamin praktyczny kontrola obecności praca końcowa semestralna/roczna inne (wymienić) 80% Ogółem 100 % Literatura obowiązkowa Znajomość wydawnictw urtextowych Literatura uzupełniająca W Chmielowska: „Z zagadnień nauczania gry na fortepianie”. PWM Kraków 1963 JJ Eigeldinger „Fryderyk Chopin – szkice do metody gry fortepianowej” Musica Jagiellonica Kraków 1995 J Kleczyński „O wykonywaniu dzieł Chopina” PWN Kraków 1959 H Neuhaus „Sztuka pianistyczna” PWM Kraków 1970