Charlie i fabryka czekolady

Opisz nieodpowiednie zachowania dzieci w
powieści „Charlie i fabryka czekolady” i
powiedz, dlaczego nie powinniśmy się
zachowywać tak jak one
„Charlie i fabryka czekolady” to książka angielskiego pisarza Ronalda
Dahla, wydana w 1964 roku. Opowiada o wizycie w niesamowitej
fabryce czekolady, zamienionej w twierdzę, gdzie nikt nie może wejść.
Główny bohater, Charlie Bucket, dostaje się do środka dzięki Złotemu
Talonowi. Życie Charliego jest bardzo smutne, mieszka z
sześcioosobową rodziną, jest zbyt biedny, by dostawać prawdziwe
prezenty urodzinowe. Co roku na urodziny dostaje tabliczkę czekolady
z fabryki Willy`ego Wonki, leżącej nieopodal jego domu. Pewnego dnia
okazuje się, że Wonka urządził loterię – w pięciu tabliczkach są Złote
Talony, pozwalające na odwiedziny w fabryce. Kto je odnajdzie, może
zwiedzić fabrykę i zabrać jednego członka rodziny. O wygraniu talonów
marzą tysiące ludzi, bo do fabryki czekolady już dawno nikt nie wchodził
– Wonka zazdrośnie strzeże swoich sekretów.
Charlie ma szczęście, zdobywa jeden talon i na wycieczkę zabiera
dziadka. Oprócz chłopca do fabryki wchodzą Augustus Gloop, gruby
chłopiec, uwielbiający czekoladę, Violetta Beauregarde, która
nieustannie żuje gumę, Veruca Salt rozpieszczona córka bogatych
rodziców oraz Mike Teavee, miłośnik telewizji, nieustannie wpatrujący
się w szklany ekran. Przed rozpoczęciem wycieczki Willy Wonka
zabrania dzieciom dotykać czegokolwiek. Ale już w pierwszej sali,
czekoladowym pokoju, słów właściciela nie słucha otyły Augustus. W
czekoladowym pokoju wszystko zrobione jest ze słodyczy i nadaje się
do jedzenia. Środkiem płynie czekoladowa rzeka i jest czekoladowy
wodospad, by perfekcyjnie wymieszać słodką substancję. Augustus nie
słucha Wonki, pije czekoladę prosto z rzeki i zostaje wciągnięty przez
jedną z rur, którą czekolada dostaje się do innych pomieszczeń fabryki.
Druga sala nosi nazwę pokoju wynalazców. Tam Wonka wymyśla i
wypróbowuje nowe produkty, cukierki czy gumę o smaku
trzydaniowego obiadu: zupy pomidorowej, smażonej pieczeni i
ziemniaków oraz ciasta wiśniowego i lodów. Produkt jest jeszcze
niedokończony, każdy kto spróbuje nowej gumy, zamienia się w jagodę.
To właśnie przytrafia się Violetcie, która nie posłuchała zakazów
właściciela fabryki.
W trzeciej sali specjalnie tresowane wiewiórki łupią orzechy,
wykorzystywane w słodyczach Wonki. Dobre trafiają do czekolady, złe
wyrzucane są do śmieci. Właściciel zabrania uczestnikom wycieczki
wchodzenia do pokoju. Niestety Veruca Salt próbuje schwytać jedną z
wiewiórek i zostaje wrzucona do kosza na śmieci. Taki sam los spotyka
jej rodziców, spieszących na pomoc córce.
Czwarta sala nosi nazwę telewizyjnej. Wonka testuje tam swój
najnowszy wynalazek, telewizyjną czekoladę. Wielka tabliczka
czekolady zostaje pomniejszona, podzielona na wiele części i wysłana
za pomocą transmisji telewizyjnej na ekrany telewizorów. Można jej
dotknąć, a nawet zjeść. Mike jest zachwycony odkryciem, chce, by jego
też przesłać w taki sam sposób jak czekoladę, ale zostaje
pomniejszony i ma zaledwie niewiele ponad trzy centymetry wzrostu.
Wonka radzi, by wrócił do normalnych rozmiarów poprzez naciągacz,
jakim sprawdza się rozciągalność gumy. Tylko Charlie zachowuje się
poprawnie i unika kary. W nagrodę dostaje fabrykę na własność, po tym
jak Wonka przejdzie na emeryturę.
Dzieci z książki zostały ukarane, ponieważ nie stosowały się do
zakazów i same sprowadziły na siebie nieszczęście. Idąc do kogoś z
wizytą, powinniśmy przestrzegać jego zwyczajów i stosować się do
tego, o co prosi. Dzieci były nieposłuszne, dlatego spotkała je kara.