Mamma Mia! Czyli rzecz o współpracy polsko - włoskiej

Transkrypt

Mamma Mia! Czyli rzecz o współpracy polsko - włoskiej
Mamma Mia! Czyli rzecz o współpracy polsko
- włoskiej
14.06.2011
Obecnie współpraca zawodowa nie ogranicza się tylko do
działania na skalę krajową i coraz częściej ma miejsce na
różnych płaszczyznach kulturowych. Powiedzenie „co kraj,
to obyczaj” wciąż odnajduje zastosowanie w kontaktach
międzynarodowych. Znajomość specyfiki kultury włoskiej
na pewno pomoże bardziej efektywnie i świadomie
nawiązywać relacje z naszymi zagranicznymi partnerami
biznesowymi.
Bariery komunikacyjne
Wraz z rozwojem międzynarodowego biznesu zaczęto zwracać uwagę, że na sukces współpracy
z obcokrajowcami wpływa nie tylko znajomość języka obcego, ale również wiedza na temat ich
kultury. Wyjeżdżając za granicę często możemy być świadkami śmiesznych sytuacji, wynikających
właśnie z nieznajomości obyczajów panujących w danym kraju. O ile w kontekście wycieczek
turystycznych takie sytuacje są zabawne, o tyle stają się kłopotliwe, jeżeli w grę wchodzi
międzynarodowy biznes. Zgrzyty i uprzedzenia naszych partnerów mogą wynikać z drobiazgów,
takich jak poklepanie po ramieniu, nieumiejętne przejęcie wizytówki czy nieodpowiednia reakcja na
pytanie o nasze samopoczucie.
Źródeł barier i różnego typu zakłóceń w komunikacji można dopatrywać się w wielu czynnikach, nie
tylko w języku. Różny zasób wiedzy rozmówców, odmienna pozycja społeczna czy umiejętności
wysławiania się, w konfrontacji z odmienną kulturą, mogą okazać się równie ważnym elementem, co
mowa.
Jednak biorąc pod uwagę jedynie kontekst językowy komunikacji międzykulturowej,
napotykamy na kilka negatywów:
●
●
●
bariery języka obcego (niedostateczna, bądź niewystarczająca znajomość),
duże różnice w konstrukcjach gramatycznych i składniowych języków,
żargony, regionalizmy, dialekty.
Kolejnymi elementami komplikującymi komunikację, są bariery niewerbalne. Mogą one wynikać
z błędnego zakładania podobieństwa kultur, niewiedzy, a w skrajnych przypadkach niemożności
akceptacji innej kultury.
Różne oblicza kultury
Przeprowadzono wiele badań starających się wyróżnić podstawowe elementy charakteryzujące
Pobrano z: http://www.treco.pl/wiedza/artykuly-szczegoly/page/18/id/491/mamma-mia-czyli-rzecz-o-wspolpracy-polsko-wloskiej/
poszczególne kultury. Opisując współpracę polsko-włoską na płaszczyźnie pracowniczej, najlepiej
posłużyć się klasyfikacją wymiarów kultury zaproponowaną przez F. Trompenaarsa i Ch. Hampden Turnera. Ich model odnosi się przede wszystkim do płaszczyzny biznesowej. Wyróżnione przez
badaczy wymiary to: uniwersalizm - partykularyzm, indywidualizm - kolektywizm, powściągliwość emocjonalność, wycinkowość - całościowość, osiąganie statusu - przypisywanie statusu oraz stosunek
do czasu i otoczenia.
Kultura włoska jest zdecydowanie kulturą partykularystyczną. Wielką wagę przykłada się tam do
relacji międzyludzkich, tym samym normy i zasady odkładając na drugi plan. Takie podejście widać
na każdym kroku, np. w przestrzeganiu przepisów ruchu drogowego, czego dowodzi powiedzenie: „w
Neapolu są tylko dwa rodzaje świateł ulicznych: jedne upiększają miasto, drugie to tylko sugestia”.
Włosi to również reprezentanci kultury kolektywistycznej, co znaczy, że jednostka pojmowana jest
zawsze jako część większej całości. Najważniejsza dla nich jest la familia (rodzina). Owy kolektywizm
przekłada się często na dyskusje i konfrontacje własnego zdania z grupą. Prowadząc rozmowy na
szczeblu biznesowym z Włochami warto pamiętać, że w ich pojmowaniu związki miedzy ludźmi
oparte są na współzależności i poczuciu wzajemnych zobowiązań.
Włosi w sposób spontaniczny i niepohamowany okazują swoje emocje, dlatego podniesiony głos czy
silna gestykulacja w pracy nie są niczym szczególnym. Osoby nieoswojone z ową kulturą takie
nawyki mogą wprowadzać w spore zdumienie, oburzenie czy wręcz powodować agresję.
Relacje w pracy nie ograniczają się jedynie do wypełniania obowiązków, ale zakładają również
znajomość wydarzeń z życia prywatnego naszego współpracownika czy podwładnego. Wpływa to na
wysoką tolerancję dla spóźnień, czy potrzeby częstego wychodzenia po kawę lub na papierosa.
W przeciwieństwie do Polaków, którzy cenią sobie punktualność oraz planowanie zadań na
przyszłość.
Równie ważnym jest fakt, że Włosi należą do kultury o statusie przypisanym, co oznacza, że
jednostka oceniana nie jest ze względu na jej osiągnięcia, ale wiek czy płeć, czyli wartości przypisane.
Respektowanie zasad hierarchii ma wielkie znaczenie. Zjawisko zatrudniania krewnych, przyjaciół
czy osób z polecenia, jest zupełnie naturalne i społecznie akceptowalne. Warto również wspomnieć
o postrzeganiu przez Włochów czasu, który traktują z dużym dystansem, dopasowując grafik do
indywidualnych potrzeb.
Gesty i słowa
Aby w pełni zrozumieć kulturę włoską, należy zapoznać się z jej werbalną i niewerbalną
stroną. Język włoski oraz tzw. mowa ciała, to język:
●
●
●
●
●
posiadający wiele dialektów wynikających z historycznego podziału państwa,
złożony (przykładowo: język ten posiada aż 13 czasów!),
bogaty w gesty oraz elementy prajęzykowe (wysokie natężenie głosu, szybkie tempo mówienia),
charakteryzujący się tolerancją małej odległości między rozmówcami (proksemika),
dotyku (często stosowany, jest wyrazem sympatii, szacunku, zaufania),
gdzie ceni się autoprezentację, czyli zwraca się szczególną uwagę na wygląd fizyczny rozmówcy,
jego ubiór.
Pobrano z: http://www.treco.pl/wiedza/artykuly-szczegoly/page/18/id/491/mamma-mia-czyli-rzecz-o-wspolpracy-polsko-wloskiej/
Kultura włoska vs kultura polska
Porównując kulturę włoską do polskiej można wskazać znaczne różnice, skupiające się głównie na
stosunku do grupy i czasu, jednak działanie na płaszczyźnie międzykulturowej nigdy nie jest rzeczą
prostą. Wymaga dużej dozy tolerancji, wiedzy na temat obcej kultury i umiejętności przełożenia jej
potem na zachowania w praktyce. Znajomość wyżej omówionych filarów kultury włoskiej powinna
pozwolić na lepsze zrozumienie zasad międzynarodowego kontekstu współpracy. Czy tego chcemy,
czy nie, nawiązując współpracę z partnerami zza granicy, zawsze powinniśmy mieć na uwadze ich
obyczaje.
Martyna Siwek
Dziennikarz, Redaktor
Ocena:
0/6
Pobrano z: http://www.treco.pl/wiedza/artykuly-szczegoly/page/18/id/491/mamma-mia-czyli-rzecz-o-wspolpracy-polsko-wloskiej/

Podobne dokumenty