Sytuacja gospodarcza Luksemburga

Sytuacja gospodarcza Luksemburga
2015-12-25 13:35:40
2
Ogólna sytuacja gospodarcza Luksemburga.
Ogólna sytuacja gospodarcza Luksemburga.
W latach 2008 i 2009 negatywnie na sytuację gospodarczą Luksemburga oddziaływał globalny kryzys
ekonomiczny, efektem którego było ograniczenie aktywności gospodarczej skutkujące spowolnieniem tempa
wzrostu PKB. W roku 2010 negatywne tendencje występujące w gospodarce w dwóch poprzednich latach zostały
przełamane. Zwiększyła się aktywność gospodarcza, nastąpiło przyspieszenie tempa wzrostu gospodarczego. W
2013 roku PKB wzrósł o 2% wobec - 0,2% w roku poprzednim. Ta poprawa zależała w głównej mierze od
czynników zewnętrznych, w tym handlu usługami. Popyt krajowy i konsumpcja gospodarstw krajowych nadal
wykazuje słabą dynamikę.
Niższa inflacja i nieznaczny wzrost bezrobocia - wzrost cen w tym kraju jest stabilny. W ciągu ponad
dekady inflacja nie przekroczyła pięciu procent. Zadziwiający jest też rok 2009, kiedy to inflacja osiągnęła 0%.
Było to wynikiem spadku produkcji i walką o klientów na kurczącym się rynku. W roku 2008 natomiast przy
spadku PKB odnotowano najwyższą inflację - ponad 4% co z kolei związane było z nadejściem kryzysu w
końcówce roku. Średni wskaźnik inflacji w roku 2013 wyniósł 1,7%. Eksperci wskazują, że spadek inflacji o 1% w
stosunku do roku poprzedniego nastąpił głównie ze względu na niższe ceny produktów naftowych (oleju).
Bezrobocie wykazuje od kilku lat tendencje zwyżkową i wyniosło w 2013r. 6,9%. W roku 2010 bezrobocie było na
poziomie 5,8%, w 2011 – 5,7%, a w 2012 już 6,1%. Utrzymujący się trend zwyżkowy przy równoczesnym
ożywieniu gospodarczym i wzroście PKB oznacza, że bezrobocie uwarunkowane jest nie tylko czynnikami
koniukturalnymi ale również mającymi charakter strukturalny. Zmusza to rząd do podjęcia szeregu zmian w
dotychczasowej polityce ekonomicznej, które już napotykają na opór społeczno-polityczny.
Niemniej jednak, wskaźnik bezrobocia w Luksemburgu jest według danych Eurostatu ze stycznia 2014r. jednym z
najniższych wśród krajów członkowskich UE obok Austrii (4.8%) i Niemiec (5.1%). Dla porównania Grecja boryka
się z bezrobociem na poziomie 27.5% w grudniu 2013 czy Hiszpania - 25.6%. Średni wskaźnik bezrobocia dla
EU28 wyniósł w I 2014 r. – 10,6%.
Branże gospodarki.
Mocno rozwinięty sektor usług wytwarza ponad 85% PKB i daje zatrudnienie 78% ogółu zatrudnionych w
gospodarce. Jednak z uwagi na niewielki rynek wewnętrzny sektor usług jest zorientowany głównie na zagranicę.
Luksemburg jest jednym z najważniejszych centrów finansowo-bankowych na świecie. Sektor bankowy liczy
około 150 banków i 100 instytucji o charakterze międzynarodowym. Wyciągając wnioski z kryzysu finansowego,
który w znaczącym stopniu osłabił gospodarkę rząd podejmuje kolejne działania, mające na celu wzmocnienie
międzynarodowej pozycji Luksemburga, m.in. zwiększenie atrakcyjności dla inwestorów zagranicznych,
podniesienie efektywności działania sektora finansowo-bankowego.
3
Firmy luksemburskie działające w sektorze usług spedycyjno-logistycznych stanowią 1/3 wszystkich światowych
firm tej branży i zatrudniają ok. 8 tys. wysoko wykwalifikowanych pracowników. Oblicza się, że w sektorze
logistyczno-transportowym powstaje ok. 6% PKB Luksemburga.
Ważnym sektorem luksemburskiej gospodarki są międzynarodowe usługi telekomunikacyjne, które wytwarzają
ok. 5% PKB kraju. Jedną z czołowych firm sektora jest firma SES, która posiada i zarządza flotą 56 satelitów
geostacjonarnych, które uzupełnia sieć
teleportów. Infrastruktura SES umożliwia dotarcie do 99% światowej populacji. Firma jest już obecna na rynku
polskim pod nazwą ASTRA Central Eastern Europe
W przemyśle, który wytwarza 6,3% PKB zatrudnienie znajduje 9,6% zatrudnionych ogółem. Produkcja przemysłu
spadła w 2013r o 7,5%, a produkcja budowlano-montażowa o 4% w stosunku do roku poprzedniego. Analizy
wskazują na przewidywany wzrost w przemyśle i produkcji budowlanej.
Import i eksport
W 2013 r. eksport z Luksemburga wyniósł ogółem 10 623,3 mln EUR, z czego największymi odbiorcami byli:
Niemcy (2 993,9 mln EUR), Francja (1 565,5 mln EUR) oraz Belgia (1 403,5 mln EUR). Ponad 80% eksportu
luksemburskiego trafia na rynki krajów UE.
Eksport z Luksemburga (w mln EUR) w latach 2010-2013
Eksport
2010
2011
2012
2013
Dynamika
2013/2012 (%)
Produkty z metalu
3 152,5
3 463,3
2 990,9
2 821,9
-5,7
Produkty z innych
surowców
1 760,7
2 006,2
1 846,8
1 797,8
-2,7
Maszyny i urządzenia
1 765,6
1 923,1
1 830,3
1 620,6
-11,5
Dane: STATEC
Import dóbr i usług do Luksemburga w 2013r wyniósł 18 026,9 mln EUR i pochodzi głównie z państw Unii
Europejskiej: z Belgii (6 340,6 mln EUR), Niemiec (4 899,1 mln EUR) i Francji (2 233,5 mln EUR).
4
Największymi pozycjami w imporcie są: sprzęt transportowy 3 321,7 mln EUR, paliwa mineralne i smary 2 617,7
mln EUR oraz maszyny i urządzenia 2 242,1 mln EUR.
Luksemburg na przestrzeni lat 2008 - 2012 eksportuje najwięcej produktów przetworzonych z metalu,
jednocześnie można zauważyć tendencję spadkową z 3 152 mln EUR w 2010 do 2 821 mln EUR w 2013r. Na
drugim miejscu znajdują się artykuły tworzone z innych surowców 1 797 mln EUR oraz na trzecim miejscu eksport maszyn i urządzeń 1 620 mln EUR
Ludność oraz siła robocza
Populacja Luksemburga w 2013 roku wzrosła z 512,4 tys. w 2011 do 537,0 tys., z czego 44% ludności nie ma
narodowości luksemburskiej. W tej grupie największą siłę stanowią emigranci pochodzący z Portugali bo aż 88,2
tys. (37%) i z Francji 35,2 tys.(15%).
W wieku produkcyjnym (tzn. 15-64 lat) jest 69% populacji. 17% ludności stanowią dzieci a 14% osoby w wieku
powyżej 65 lat.
Sektory cieszące się największą liczbą zatrudnionych osób to handel hurtowy i detaliczny, naprawy silników i
motocykli z 49,4 tys. pracowników w 2012 roku, w dodatku ten sektor gospodarki jest jednym z najbardziej
dynamicznie rozwijających się sektorów. 42,5 tys. osób pracuje w sektorze działalność finansowej i
ubezpieczeniowej, 40,7 tys. w budownictwie a 33,0 tys. w sektorze przemysłowym. Z czego budownictwo
wykazuje wyraźny wzrost siły roboczej a przemysł jej spadek. Co tyczy się sektora spożywczego to odnotowuje
się stagnację na poziomie 4,5 tys. zatrudnionych.
Niepokój rządu, jak i kół biznesowych Luksemburga wywołuje zjawisko zachodzące na rynku pracy, jakim jest
poważny odpływ rodzimych pracowników ze sfery produkcji i usług (używa się również pojęcia dezindustralizacji)
i szukanie zatrudnienia w dziedzinach życia publicznego, głównie administracji.
Współpraca bilateralna z Polską.
Dwustronna współpraca gospodarcza pomiędzy Polską a Luksemburgiem oparta jest na dwóch
filarach: wymianie handlowej i zagranicznych inwestycjach bezpośrednich (FDI). Biorąc pod uwagę
obroty handlowe w ostatnich 4 latach (2007-2010) należy zauważyć, iż ich wielkość jest relatywnie
skromna (vide tab. nr 1).
Tab 1. Wielkość i dynamika obrotów handlowych pomiędzy Polską a Luksemburgiem (w mln eur i %) w latach
2007 – 2013 (styczeń-maj)
Rok/Obroty
Import
Eksport
5
2007
2008
2009
2010
2011
2012
2013
(I-V)
Wielkość
187,4
121,1
Dynamika
100
100
Wielkość
221,4
280,8
Dynamika
118,1
231,9
Wielkość
141,0
109,7
Dynamika
75,2
90,6
Wielkość
179,4
126,1
Dynamika
95,7
104,2
Wielkość
299,27
203,92
Dynamika
159,7
168,4
Wielkość
295,45
175,52
Dynamika
157,7
145
Wielkość
121,40
63,70
Dynamika
64,8
52,5
Źródło: INSIGOS (www.insigos.mg.gov.pl)
6
Analiza struktury towarowej polsko-luksemburskiej wymiany handlowej w latach 2009, 2010, 2011 oraz 2012 r.
wskazuje, iż w naszym eksporcie do Luksemburga dominują pozycje o relatywnie niskim stopniu przetworzenia
(ponad 50%). Są to wyroby przemysłu chemicznego i metalurgicznego. Około 1/3 naszego wywozu stanowią
dobra wyżej przetworzone z pewną tendencją wzrostową. W imporcie Polski z Luksemburga dominują z kolei
wyroby metalurgiczne, sięgające w 2010 r. nawet 75% przywozu z tego kierunku. W 2012 roku zauważono
również wzrost importu produktów naturalnych, które w latach poprzednich nie były istotnym produktem
wymiany handlowej. Dobra wyżej przetworzone w strukturze towarowej importu z Luksemburga zajmują
podobną pozycję jak w przypadku eksportu z Polski do tego kraju.
Poziom, dynamika i struktura towarowa wymiany handlowej pomiędzy Polską a Luksemburgiem są odbiciem
tego wzoru handlu międzynarodowego, który w świetle obecnych przeobrażeń w gospodarce światowej ma
charakter historyczny. Jest to wymiana o charakterze międzygałęziowym, z przewagą wyrobów
niskoprzetworzonych, o relatywnie niskiej zawartości R&D i wartości dodanej. Potencjał gospodarczy obu stron
wskazuje niezbicie, iż należy uczynić znaczący wysiłek, aby tę sytuację radykalnie zmienić.
Inwestycje luksemburskie BIZ w Polsce.
Analiza wielkości polskich bezpośrednich inwestycji zagranicznych w ostatnich latach wskazuje, iż Luksemburg
jest, po Szwajcarii, drugim w kolejności krajem wśród partnerów Polski w tym obszarze. Polskie FDI w
Luksemburgu nie mają charakteru produkcyjnego, lecz portfelowy. Są to zatem inwestycje w papiery
wartościowe typu akcje czy obligacje, w zakresie których Luksemburg jest ogromnym centrum obrotu
finansowego.
Wg danych NBP, Luksemburg znajduje się wśród 5 krajów UE – obok Niderlandów, Niemiec, Francji i Szwecji –
których inwestycje w Polsce stanowią 62% całości FDI (2011). Na liście głównych inwestorów zagranicznych w
Polsce na stan z grudnia 2012 r., opracowanej przez PAIiIZ, znajdują się 20 firm z udziałem kapitału
luksemburskiego, o wartości przekraczającej 1 mln USD. Największymi inwestorami luksemburskimi w Polsce są
następujące firmy: NPN II Investments, ArcelorMittal, Goodyear Luxemburg, Avon Luxembourg Holdings, Best
Eastern Plaza Hotels International, i Empik Centrum Investments.
Największy koncern luksemburski ArcelorMittal, realizując w Polsce ambitny program rozwojowy, dokonał
istotnych inwestycji w 4 zakładach: Siemianowicach Śląskich, Sosnowcu, Dąbrowie Górniczej i Krakowie. Warto
zauważyć, iż w zakładzie w Siemianowicach Śląskich zostały zainstalowane jedyne w Europie Centralnej
urządzenia do cięcia arkuszy 2-metrowych ze stali nierdzewnej gorąco i zimnowalcowanej, z możliwością
foliowania. ArcelorMittal jest największym producentem stali w Polsce, zatrudniającym ponad 10 tys.
pracowników. Zarząd firmy uznaje inwestycje w polskie huty za najbardziej rentowne na świecie.
Prognoza: powolne wyjście z recesji.
Prognozy STATEC wskazują na powolny wzrost gospodarczy w roku 2014. Oczekuje się, że wzrost realnego PKB
Luksemburga powinien osiągnąć 2,7% i będzie napędzany głównie przez eksport. Prognozy dotyczące popytu
wewnętrznego wskazują na niski poziom konsumpcji, głównie ze względu na utrzymujące się wysokie bezrobocie
7
oraz mało dynamicznego wzrostu płac nominalnych (+2,5%). Przy założeniu stablizacji cen ropy naftowej,
STETEC przewiduje na rok 2014 inflację na poziomie 1,5%. W 2014 roku sytuacja gospodarcza Luksemburga
powinna się polepszać jednak nie przewiduje się wyraźnego spadku bezrobocia lub wzrostu zatrudnienia.
WPHI Bruksela, wrzesień 2014
8