Bezpieczeństwo w szkole Raport z badań ankietowych w

Bezpieczeństwo w szkole
Raport z badań ankietowych w piotrkowskich szkołach
2011
Ankieta została przeprowadzona na przestrzeni kilku miesięcy, tj. czerwieclistopad w wersji papierowej. Strukturę respondentów biorących udział w badaniach
tworzyło 19 kobiet (76 %) i 6 mężczyzn (24 %). Ankietowani pochodzili ze szkół
ponadgimnazjalnych . Średnia stażu respondentów wynosiła 12,5 roku przy czym
największy staż pracy to 32 lata, natomiast najmniejszy 1 rok.
Analiza
Odnosząc się do pytania nr 1 : Czy uważa Pani / Pan, że przemoc jest poważnym
problemem w szkole? Aż 10 osób (40 %) odpowiedziało twierdząco, 12 (48 %)
przecząco i 3 (12 %) określiły, iż trudno odpowiedzieć.
Komentarze dotyczące tej kwestii są następujące:
1. Szczególnie w Gimnazjach i szkołach ponadgimnazjalnych stanowi to wyzwanie
dla całej kadry pedagogicznej.
2. Przemoc i agresja (też słowna) często przenoszona jest z domu na grunt szkoły.
Szczególnie agresja słowna, wulgaryzmy i niecenzuralne słownictwo u młodzieży
na porządku dziennym niezależnie od miejsca, sytuacji, osób dorosłych lub
rówieśników.
3. Istnieje w szkole przemoc psychiczna uczeń – uczeń.
4. Występują nieliczne przypadki przemocy fizycznej (agresja fizyczna i słowna).
5. Przemoc sama w sobie jest poważnym problemem w szkole czyli jest poważnie
traktowana przez wszystkie szkoły. Gdyby pytanie było postawione w inny sposób
np. czy skala przemocy stwarza problemy itp. Odpowiedź brzmiała by NIE. Gdyby
pytanie zadane było o ocenę skali przemocy w szkole – odpowiedź byłaby TAK,
gdyż przemoc w szkole występuje.
6. Trudno określić czy jest to poważny problem, z rozwiązywanych problemów
w szkole. Z wszystkich problemów wynika, iż przemoc nie jest poważnym
problemem (są to bowiem sytuacje incydentalne). Jednak nie wiemy, czy
o wszystkich sytuacjach wiemy.
Warto zauważyć, że mimo, iż zdaniem respondentów, przemoc jest dużym
problemem w piotrkowskich szkołach, to jednak poziom bezpieczeństwa jest również
wysoki na co wskazują odpowiedzi ankietowanych, bowiem aż 12 osób wskazało notę
9 w skali 1-10 (1- bardzo niebezpiecznie, 10 bardzo bezpiecznie).
Komentarze, jakie zamieścili ankietowani odnośnie poziomu bezpieczeństwa:
1.Zważywszy na zajęcia praktyczne zajęcia BHP są priorytetem szkoły.
2.Poziom bezpieczeństwa obniża mała liczba miejsc monitorowanych systemem
kamer, awarie systemu elektronicznego, konieczność przemieszczania się uczniów
między budynkami, brak stałego dozorowania terenu wokół szkoły.
3. Mała szkoła ma swoje zalety i wszyscy o wszystkim wiedzą. Jest większa
integracja, uczniowie się lepiej ze sobą znają.
4. Ze względu na to, że szkoła jest mała wszyscy się znają i informują o agresji.
5. Oceniając naszą szkołę mogę powiedzieć, że jest bezpiecznie. Podejmujemy
szereg działań, które to bezpieczeństwo zwiększają, stale monitorujemy sytuację w
szkole oraz reagujemy na wszystkie przejawy przemocy.
Spośród
wielu zagrożeń występujących w szkołach, respondenci
najczęściej
wybierali kolejno:
Ujawnienie ucznia znajdującego się pod
18
wpływem alkoholu
Agresja słowna ucznia wobec nauczyciela
12
Kradzież na szkodę ucznia
10
Ujawnienie ucznia znajdującego się pod
8
wpływem narkotyku
Ujawnienie narkotyku u ucznia
5
Znęcanie się psychiczne
4
Wymuszenia pieniędzy od uczniów przez
3
starszych kolegów lub inne osoby
Ujawnienie faktu stosowania przemocy
2
wobec ucznia przez jego prawnych
opiekunów
Pobicie ucznia
2
Kradzież na szkodę nauczyciela bądź
2
szkoły
Nie dotyczy
2
Komentarz respondenta:
Wymienione sytuacje zdarzają się, ale incydentalnie i dotyczą niewielkiej liczby
uczniów
Aż 19 respondentów, co stanowi 76 % odpowiedziało, iż uczniowie, którzy są
świadkami przemocy, najczęściej informują nauczyciela, wychowawcę, kolejno
rodziców (52 %), następnie równorzędnie zwracają uwagę sprawcy, stają w obronie
pokrzywdzonego i nie reagują, są obojętni (24 %). Warto zwrócić uwagę, że zdaniem
respondentów, żaden z uczniów nie wspiera sprawcy przemocy.
Komentarze respondentów:
1. Zachowania uczniów często zależą od komitywy w jakiej znajdują się
z agresorem lub poszkodowanym. Często bywają nieprzewidywalne.
2. Wszystkie te formy występują podczas różnych incydentów natomiast
najczęściej: Informują rodzica, Informują nauczyciela, wychowawcę.
3. Uczulamy młodzież na reagowanie na przemoc, informowanie nauczycieli,
wychowów, pedagoga o zauważonych sytuacjach.
Umiejętności właściwego zachowania się uczniów w przypadku zagrożenia wśród
ankietowanych oceniane są jako wysokie – 48 %, niskie- 16 %, zdecydowanie niskie 8 %. 7 respondentów odpowiedziało, iż trudno określić owe umiejętności.
Komentarze:
1. Umiejętność właściwego zachowania się w obliczu zagrożenia wymaga
opanowania i szybkiej analizy sytuacji co jest możliwe dzięki odporności
psychicznej. Wobec tego dzieci, młodzież, ludzi młodych należy uodparniać
psychicznie m.in. poprzez treningi z psychologiem, pedagogiem.
2. Jest
to
zależne
od
indywidualnego
zachowania
samodoskonalenia,
doświadczenia a przede wszystkim wiedzy.
W tworzeniu bezpiecznego środowiska zarówno dla uczniów, nauczycieli jak i dla
całego społeczeństwa ważne są wszelkie działania profilaktyczne, które wyeliminują
lub zahamują zjawiska zagrożenia. Warto zatem przyjrzeć się odpowiedziom
respondentów udzielanym na pytania: Jakie w Pani / Pana ocenie należy podjąć
działania, aby przełamać wśród młodzieży zjawiska bierności, braku reakcji, braku
poczucia odpowiedzialności za innych, strachu przed społecznym wykluczeniem?
1. Organizowanie spotkań z Policją i z psychologiem.
2. Młodzież będzie reagowała na zjawiska przemocy, jeżeli będzie miała pewność,
że będzie bezpieczna. Należy zatem wzmocnić poczucie bezpieczeństwa poprzez
współpracę z Policją oraz zajęcia warsztatowe zwiększające świadomość
i odpowiedzialność młodzieży wobec innych.
3. a) informacje prawne, b) szkolenie z zakresu samoobrony, c) spotkania
z rodzicami, d) szkolenie w zakresie psychologicznym, e) podniesienie
świadomości poprzez wprowadzenie obowiązku realizacji tych tematów
w zakresie nie tylko godzin wychowawczych, ale także przysposobienia
obronnego, wiedzy o społeczeństwie.
4. Lepszy kontakt z rodzicami – zebrania. Lepiej uświadomić młodzież w zakresie
prawa podczas godzin wychowawczych oraz specjalizacje spotkań. Materiały
pisemne dostępne w szkole (ulotki, plakaty).
5. Zdobycie zaufania młodzieży i utwierdzenie młodego człowieka w poczuciu
bezpieczeństwa w oparciu o konsekwentnie stosowane przepisy prawa poprzez:
pogadanki, ćwiczenia, treningi, symulacje sytuacji i wydarzeń. Ważnym
elementem jest poczucie szacunku wobec drugiego człowieka.
6. Edukacja, pogadanki.
7. Należy rozmawiać z młodzieżą na temat odpowiedzialności jaką ponoszą za
podejmowane przez siebie decyzje i działania oraz pokazywać im na
przykładach konsekwencje pozytywnych i negatywnych zachowań i reakcji.
8. Rozmawiać,
uświadamiać,
pokazywać
przykłady
różnych
sytuacji
z wyjaśnieniem (omówieniem) do czego prowadzą.
9. Przeprowadzać zorganizowane lekcje, które mają na celu uświadomienie
młodzieży jak poważnym zjawiskiem jest brak reakcji na krzywdę drugiego
człowieka czy też brak poczucia odpowiedzialności za innych.
10. Wszystkie działania dzięki którym uczniowie będą identyfikować się ze szkołą,
czuli wspólnotę interesu, uważam że zaangażowanie rodziców w życie szkoły
mogłoby dużo zmienić, aby szkoła nie była miejscem przetrwania lecz miejscem
wspólnego przeżywania różnych sytuacji. Policja tak jak w powyższym
programie powinna być spostrzegana przyjaźnie, dlatego częste wizyty nie tylko
interwencje! Byłyby dobrym rozwiązanie.
11. Promować pozytywne postawy; udzielać pochwał publicznych za wzorową
postawę; uświadamiać uczniom, że ich głos wiele znaczy; uświadomić straty,
jakie ponosi ofiara przemocy.
12. Uświadamianie młodzieży poprzez organizację pogadanek, wykładów, prelekcji
dotyczących w/w tematyki. Włączanie uczniów do dyskusji na temat ich
doświadczeń wynikających z obserwacji, autopsji. Organizowanie spotkań z
młodzieżą na lekcjach wychowawczych, tj. udział policjantów w tych godzinach
i udostępnienie materiałów policyjnych, protokołów konkretnych zdarzeń,
dodatkowo
praktyczne
ćwiczenia
jakie
działania
należałoby
podjąć
w odniesieniu do tych sytuacji.
13. Rozmowy z młodzieżą, pozytywne przykłady z życia.
14. Wzmożona współpraca szkół ponadgimnazjalnych z terenu powiatu z Policją;
częstsze pogadanki, wizyty, prelekcje – oswajanie „z mundurem”.
15. Zapewnienie
anonimowości
przekazywania
informacji,
konkretne zgłoszenia.
16. Częstsze spotkania z Policją.
* udzielane komentarze są przedstawione w wersji oryginalnej
reagowanie
na