Wyruszamy w podróż do romantycznej Francji

„Wyruszamy w podróż do
romantycznej Francji ”
INNOWACJA PEDAGOGICZNA
Samorządowe Przedszkole nr 92
w Krakowie
mgr Sylwia Duśko
OPIS INNOWACJI PEDAGOGICZNEJ
Temat innowacji : „Wyruszamy w podróż do romantycznej Francji.”
Autor innowacji : mgr Sylwia Duśko
Miejsce realizacji : Samorządowe Przedszkole nr 92 w Krakowie
Rodzaj innowacji : innowacja metodyczno – organizacyjna. Programem zostanie
objęta najstarsza grupa przedszkolaków (5 i 6 – latki).
Termin realizacji : 1 rok szkolny : od września 2014r do czerwca 2015r.
Koszt innowacji : we własnym zakresie.
Spis treści:
I.
II.
Wstęp
Opis zasad innowacji
1. Opis, zakres i miejsce innowacji
2. Cechy innowacji
3. Cele ogólne
4. Cele szczegółowe
5. Przewidywane efekty
6. Formy pracy.
7. Metody pracy.
8. Pomoce dydaktyczne.
9. Zakres merytoryczny
III.
Ewaluacja
IV.
Literatura
I.
I. WSTĘP
W kwietniu 2013 r nasze przedszkole uzyskało status Organizacji Goszczącej
Wolontariatu Europejskiego, dzięki czemu mogliśmy gościć Viktorię - wolontariuszkę z
Ukrainy, która wspomagała pracę nauczycieli oraz pomagała dzieciom w codziennych
zadaniach. Viktoria doskonaliła znajomość języka polskiego, poznawała kulturę i historię
regionu małopolskiego oraz obyczaje i zwyczaje samego Krakowa. Nasze przedszkolaki
były bardzo dumne z jej obecności. Wzajemna sympatia do siebie była ogromna.
Wolontariuszka stanowiąca dodatkową, codzienną opiekę dla dzieci zobowiązana była
pomagać im w różnych czynnościach samoobsługowych. Miała także okazję do
organizowania czasu wolnego naszym wychowankom. Ponadto chętnie prowadziła
krótkie zajęcia na temat swojego kraju, uczyła nasze przedszkolaki podstawowych słów
w jej ojczystym języku, jak również prostych piosenek. Dzięki temu wzbogacana była
wiedza dzieci na temat Ukrainy.
Zauważyłam, że ta dość trudna tematyka z zakresu edukacji europejskiej
spotkała się z wielkim zainteresowaniem wszystkich dzieci, nawet tych najmłodszych.
Dlatego też wykorzystując fakt, że ukończyłam studia magisterskie z filologii romańskiej,
znając język francuski oraz posiadając liczne materiały oraz pomoce dydaktyczne
dotyczące Francji, postanowiłam przybliżyć naszym przedszkolakom ten interesujący
kraj.
Pobyt Viktorii w naszym przedszkolu stał się więc inspiracją do opracowywania i
wdrożenia w naszym przedszkolu innowacji „Wyruszamy w podróż do romantycznej
Francji”, skierowanej do dzieci utalentowanych językowo, pragnących poznać język
francuski, kulturę Francji oraz jej tradycje. Dzięki temu nasze przedszkolaki mają okazję
poszerzyć wiedzę o otaczającym je świecie, a oferta naszego przedszkola jest jeszcze
bardziej atrakcyjna.
II. OPIS ZASAD INNOWACJI.
1. OPIS, ZAKRES I MIEJSCE INNOWACJI.
Niniejsza
innowacja
poszerza
program
wychowania
przedszkolnego,
a
uwzględniając potrzeby i możliwości dzieci sprzyja ich poszerzeniu. Ciekawe formy pracy
pozwalają na uatrakcyjnienie zajęć, a różnorodność form pracy zmusza do ciągłej
aktywności oraz twórczego działania.
Innowacja realizowana jest w godzinach
pracy przedszkola, podczas zajęć
dydaktycznych, dodatkowych zajęć popołudniowych, zgodnie z inwencją nauczyciela i
pomysłami dzieci. Wiadomości będą wplecione w różnorodne zabawy oraz zajęcia i łączyć
się będą z treściami z wszystkich dziedzin wychowania przedszkolnego.
Program
przeznaczony
jest
do
realizacji
w
grupach
starszych,
z
dziećmi
uzdolnionymi językowo, rozpoczynającymi naukę języka francuskiego od podstaw.
Program bazuje na przekonaniu, że wczesna nauka języka obcego rozwija poczucie
tolerancji i motywację do późniejszej nauki języków obcych, stymuluje ogólny rozwój
dziecka, jak również ułatwia opanowanie wymowy języka obcego. Program kładzie nacisk
na aktywizowanie dzieci, inspirowanie do działań twórczych oraz wyzwalanie dziecięcej
wyobraźni. Jego celem jest poszerzenia doświadczeń dzieci poprzez kontakt z nauką
języka francuskiego oraz kulturą i tradycją Francji, a także kuchnią francuską.
Zajęcia realizowane są w wymiarze 30 minut tygodniowo. Program podzielony jest
na zakresy tematyczne. W obrębie każdego zakresu tematycznego jest realizowany
materiał leksykalny, przewidziane są również gry i zabawy z elementami języka
francuskiego. Tematyka zajęć dotyczy tego, co jest dzieciom bliskie, odwołuje się
wyłącznie do pojęć znanych dzieciom (kolory, rodzina, zabawki, zwierzęta, liczby, itp.).
Nauka języka francuskiego dotyczy więc tego, co znajduje się w zasięgu wzroku dziecka,
w jego najbliższym otoczeniu. Z tego też powodu naukę rozpoczynamy od wprowadzenia
rzeczowników konkretnych i zwrotów funkcjonalnych. W centrum nauki znajdują się
zatem, nazwy przedmiotów i osób, proste polecenia i zwroty, a więc nauka słownictwa.
Nie można tutaj wprowadzać formalnej nauki gramatyki. Stopniowo poszerzamy ten krąg
o tematy z dalszego otoczenia (szkoła, miejscowość itp.), a program wzbogacamy o
trudniejsze treści.
Biorąc pod uwagę, iż podstawową formą aktywności dziecka jest zabawa, element
zabawowy jest zawsze dominujący podczas nauki. Dzieci szybciej przyswoją nowe
wiadomości, utrwalą nowe słowa i zwroty, jeśli będą one przedstawione w formie zabawy.
Podczas zabawy, dzieci uczą się nie zdając sobie nawet z tego sprawy. Założeniem jest
zatem nauczanie języka francuskiego w formie zabawy, która sprawia dzieciom
przyjemność, wyzwala pozytywne emocje oraz motywuje do działania.
Aby uniknąć monotonii i dekoncentracji, poszczególne zajęcia będą urozmaicone
poprzez różnorodne formy zabawowe w postaci recytowania wierszyków, wyliczanek,
śpiewania piosenek, tańczenia, odgrywania scenek, zabaw ruchowych, gimnastyki, gier,
a także dodatkowe atrakcje takie jak zajęcia kulinarne, pokaz mody, spotkania z
Francuzami, itp. Ponieważ dzieci w wieku przedszkolnym charakteryzuje przede
wszystkim myślenie konkretne i pamięć mechaniczna, nauka musi wiązać się z
konkretnymi przedmiotami i sytuacjami. Za priorytet na tym etapie przyjmujemy
rozwijanie umiejętności rozumienia ze słuchu.
Należy pamiętać, ze dzieci w wieku przedszkolnym nie posiadają umiejętności
pisania i czytania, dlatego też nauczanie języka francuskiego na zajęciach będzie opierać
się tylko i wyłącznie na aktywizowaniu mowy. Ucząc się języka dziecko słucha i
powtarza. Chodzi przede wszystkim o uwrażliwienie i oswojenie dziecka z nowym
językiem, mając nadzieję, że w ten sposób zapoczątkowana nauka będzie kontynuowana
w przyszłości.
Oprócz tego, młodsze dzieci cechuje niesłychanie słaba trwałość pamięci, dlatego
też na zajęciach będziemy wielokrotnie powtarzać wprowadzane słowa i zwroty, a także
często wracać do tego, czego dzieci nauczyły się wcześniej. Zawsze poświecimy trochę
czasu na ćwiczenia powtórzeniowe, które mają na celu utrwalenie poznanych słów,
wyrażeń czy zwrotów. Należy także stosować różnorodne bodźce podtrzymujące uwagę:
pomoce wizualne (np. obrazki, film), muzykę, ruch fizyczny i manipulację (np. wycinacie,
przyklejanie, kolorowanie).
Program opiera się na naturalnym zainteresowaniu dzieci wobec wszystkiego, co
nieznane i atrakcyjne. Stanowi dobrą zachętę dla dzieci, ponieważ w ramach zajęć
najmłodsi stykają się z językiem obcym poprzez piosenki, gry, wiersze, rysunki i różne
formy edukacyjno - rozrywkowe, które na tym etapie okazują się najefektywniejszą
metodą nauczania języków. Dzięki wczesnemu oswojeniu z językiem obcym, dzieciom
łatwiej przychodzi późniejsze doskonalenie sprawności w tym zakresie. Tym samym
dziecko już na wejściu w życie zostaje wyposażone w umiejętności, które w przyszłości
ułatwią mu odnoszenie kolejnych sukcesów i nieustanny rozwój zawodowy i osobisty.
2. CECHY INNOWACJI
 Celowość i systematyczność podejmowanych działań.
 Opracowanie zestawu scenariuszy zajęć.
 Zintegrowanie
innowacji
z
realizacją
zadań
wynikających
z
planu
pracy
dydaktyczno-wychowawczego.
3. CELE OGÓLNE
 Propagowanie działalności przedszkola w środowisku lokalnym.
 Poszerzenie oferty edukacyjnej przedszkola.
 Poszerzanie zakresu umiejętności i wiadomości zdobywanych na zajęciach
dydaktycznych.
 Zachęcenie i zainteresowanie dziecka nauką języka obcego.
 Rozbudzanie zainteresowań krajami o odmiennej kulturze.
 Kształtowanie postaw tolerancji, akceptacji i szacunku dla różnych kultur.
 Wspomaganie wszechstronnego rozwoju dziecka.
 Rozwijanie wspólnej świadomości europejskiej.
4. CELE SZCZEGÓŁOWE
 Kształcenie samodzielności w zdobywaniu wiedzy.
 Uwrażliwianie dziecka na możliwość komunikacji w innym języku niż ojczysty i
wskazywanie mu płynących z tego korzyści.
 Rozwijanie u dziecka poczucia własnej wartości oraz wiary we własne możliwości
językowe.
 Poznanie
podstawowych
słów
i
zwrotów
w
języku
obcym
dotyczących
poszczególnych bloków tematycznych.
 Zapoznanie z wybranymi wiadomościami na temat kultury, zwyczajów i życia
codziennego Francuzów.
 Poznanie zwyczajów charakterystycznych dla Francji.
 Wskazanie podobieństw i różnic w warunkach życia Polaków i Francuzów.
 Zapoznanie dzieci z tradycyjnymi grami i zabawami francuskimi.
 Zapoznanie dzieci z tradycyjnymi piosenkami francuskimi.
 Poznanie ciekawych miejsc i budowli francuskich.
 Przygotowanie dzieci do udziału w konkursach dotyczących Francji.
 Stworzenie bazy dydaktycznej (mapa, ilustracje, widokówki, symbole Francji,
kasety, książeczki dla dzieci, CD z piosenkami).
 Dostarczenie dzieciom pozytywnego i konstruktywnego doświadczenia, które
sprzyjać będzie ich dalszej nauce języka.
 Kształtowanie postawy aktywnego spędzania czasu i nawiązywania serdecznych i
kulturalnych kontaktów rówieśniczych.
 Stworzenie solidnej podstawy do systematycznej nauki języka na drugim etapie
edukacyjnym.
 Wdrażanie do pracy zespołowej.
5. PRZEWIDYWANE EFEKTY WPROWADZENIA INNOWACJI:
Po zakończonej innowacji dziecko:
 rozpoznaje flagę, godło, hymn i symbole Francji,
 rozpoznaje melodię hymnu francuskiego,
 zna wybrane informacje związane ze stolicą Francji,
 wymienia charakterystyczne potrawy kuchni francuskiej,
 dostrzega podobieństwa i różnice w przyzwyczajeniach kulinarnych Francuzów i
Polaków,
 zna główne zabytki Francji,
 zna niektórych europejskich autorów tworzących dla dzieci,
 potrafi wykorzystać podstawowe zwroty i słowa w kontaktach z rówieśnikami,
 posiada umiejętność zadawania prostych pytań dotyczących między innymi: imion,
przedmiotów, kolorów oraz udzielania na nie odpowiedzi,
 stosuje zwroty grzecznościowe w języku francuskim,
 recytuje z pamięci wiersze, wyliczanki, rymowanki,
 śpiewa proste piosenki w języku francuskim,
 rozwija umiejętność pracy i zabawy w grupie z wykorzystaniem poznanych słów,
 przestrzega ustalonych zasad,
 współpracuje i współdziała z rówieśnikami.
6. FORMY PRACY
Wymienione poniżej formy pracy powinny przeplatać się tak, aby w możliwie jak
największym stopniu uatrakcyjnić i urozmaicić zajęcia :
•
praca z całą grupą,
•
praca indywidualna kierowana przez nauczyciela,
•
praca w parach,
•
praca w grupach.
6. METODY
 metody oparte na słowie :
o wykład, pogadanka
o powtarzanie do taktu
o wyjaśnienia słowne
o opowiadania, bajki, historyjki
 metody oparte na obserwacji :
o pokaz
o obserwacja
o wyjaśnienia ilustrowane
o wspomaganie się materiałem wizualnym (filmy edukacyjne, prezentacje
multimedialne)
 metody oparte na działaniu :
o rysowanie / kolorowanie pod dyktando
o działalność plastyczna
o wykonywanie poleceń
o zabawy ruchowe, naśladowcze, inscenizacyjne,
o taniec,
o inscenizowanie ruchem piosenek,
o przygotowanie programu artystycznego
o wykonanie gazetki tematycznej,
o pokazy mody
8. POMOCE DYDAKTYCZNE.
W realizacji tego programu niezbędne jest korzystanie z:
 poradników metodycznych
 płyt CD z muzyką francuską,
 płyt DVD (filmy edukacyjne),
 kart pracy,
 kolorowych obrazków przedstawiających przedmioty, których nazwy poznają dzieci
(tzw. flash cards),
 mapy Francji,
 albumów, zdjęć, widokówek, pamiątek związanych z Francją.
 bajek, baśni wybranych pisarzy francuskich,
 przewodników turystycznych,
9. ZAKRES MERYTORYCZNY :
1. Zaznajamianie dzieci z symbolami narodowymi Francji : hymnem, godłem, flagą
oraz barwami państwowymi.
2. Organizowanie gier, zabaw ruchowych i tanecznych charakterystycznych dla
Francji.
3. Zorganizowanie w przedszkolu obchodów Dnia Francuskiego.
4. Zorganizowanie quizu wiedzy o Francji.
5. Utworzenie w sali kącika tematycznego przy współudziale dzieci i rodziców.
6. Oglądanie albumów, książek, filmów, prezentacji multimedialnych związanych z
Francją.
7. Udział dzieci w konkursach plastycznych, konkursach wiedzy dotyczących Francji
organizowanych w przedszkolu i poza przedszkolem.
8. Propagowanie wiadomości o Francji w gazetce dla dzieci i rodziców.
9. Słuchanie i nauka prostych piosenek francuskich.
10. Zorganizowanie konkursu dla dzieci i rodziców dotyczącego Francji.
11. Przybliżenie dzieciom postaci francuskich pisarzy.
12. Przygotowanie programu artystycznego dla rodziców i środowiska lokalnego –
prezentacja zdobytej wiedzy i umiejętności.
13. Nawiązanie współpracy z placówkami za granicą.
14. Spotkania z cudzoziemcami lub osobami, które przebywały w we Francji.
15. Kontynuowanie współpracy z Wolontariatem Europejskim.
III. EWALUACJA
Na początku innowacji zostanie skierowana do rodziców ankieta, na podstawie której
nauczyciel pozna oczekiwania i możliwości uczestnictwa w innowacji poszczególnych
rodziców. Kompetencje dzieci sprawdzane są przy wykonywaniu praktycznych zadań
takich jak: udział w konkursach, udział w quizach dotyczących Francji. Ewaluacja
będzie przeprowadzana po jej zakończeniu, aby poznać efekty włożonej pracy i wyciągnąć
konstruktywne wnioski na przyszłość. Ewaluacją zostaną objęci również rodzice dzieci
biorących udział w innowacji.
W trakcie realizacji programu ocenianiu podlegać będą:
 aktywność i zaangażowanie dzieci,
 atrakcyjność programu dla dzieci,
 użyteczność – czego nauczyły dzieci na zajęciach,
 strategia – czy stosowane metody są skuteczne,
 scenariusze wybranych zajęć,
 wyniki konkursów,
 ankiety.
Narzędziami zbierania informacji będą:
 anonimowe ankiety dla rodziców,
 wywiady z rodzicami – zbieranie opinii,
 zadania kierowane do dzieci, wymagające praktycznych umiejętności,
 bezpośrednie obserwacje i rozmowy z dziećmi
 wyniki konkursów i quizów,
 przykładowe scenariusze zajęć,
 zdjęcia w kronice przedszkolnej i na stronie internetowej,
 dziennik zajęć.
Na ich podstawie wyciągnięte zostaną wnioski, które zostaną przedstawione dyrektorowi
i radzie pedagogicznej oraz rodzicom, po zakończeniu ewaluacji.
IV. LITERATURA :
1. Brzeziński J., „Nauczanie języków obcych dzieci”, Warszawa 1987.
2. Burkat A., „Gry i zabawy jako element wspomagający nauczanie języków obcych //
Języki Obce w Szkole. - 2006, nr 3,
3. Ciesielska A., „Uczę się francuskiego śpiewająco 3-6 lat”., Wydawnictwo Nowela, 2005
4. Iluk J., „Jak uczyć małe dzieci języków obcych?”, Katowice : Wydaw. Gnome, 2002
5. Komorowska H., „Podstawy metodyki nauczania języków obcych.”, EDdE-Poland,
1993.
6. Komorowska H., „Metodyka nauczania języków obcych.”, Warszawa : WSiP, 1999
7. Kosińska M., Kostrzębska K., "Francuski dla dzieci. Słownik ilustrowany.", Edgard,
Warszawa 2009.
8. Lenarcik G., „Gry i zabawy w nauczaniu języków obcych : propozycja zajęć dla dzieci
w młodszym wieku szkolnym”., Wszystko dla Szkoły. 1999, nr 1298.
9. Lipska A., „Elementy zabawy w nauczaniu języków obcych dzieci : twórczość i
zaangażowanie uczniów na lekcji języka obcego” // Języki Obce w Szkole. - 1997, nr 3,
10. Łobikowska D., „Gry i zabawy w nauczaniu języków obcych”., Nowe w Szkole.,
2000/2001, [nr] 7
11. Pamuła M., „Wczesne nauczanie języków obcych.”
12. Pamuła M. „Metodyka nauczania języków obcych w kształceniu zintegrowanym,
Fraszka Edukacyjna, Warszawa 2003
13. Siek - Piskozub T., „Gry i zabawy w nauczaniu języków obcych”., Warszawa, WSiP,
1994
14. Słodownik - Rycaj E., „Gry i zabawy językowe : jak pomagać dziecku w przyswajaniu
języka”., Warszawa, Wydawnictwo Akademickie "Żak", 2001