SYLABUS PRZEDMIOTU

SYLABUS PRZEDMIOTU
Elementy składowe
Opis
sylabusu
Nazwa przedmiotu
Technologie informacyjne
Kod przedmiotu
0400-KS1-1TEI
Nazwa kierunku
Kulturoznawstwo
Nazwa jednostki prowadzącej
kierunek
Wydział Filologiczny, Instytut Filologii Polskiej
Język przedmiotu
Polski
Charakterystyka przedmiotu
studia I stopnia kulturoznawstwo - przedm. specjalnościowe
Rok studiów/ semestr
1 rok / semestr letni
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych oraz
30 godzin - laboratorium
forma prowadzenia zajęć
Punkty ECTS
2
Prowadzący
Dr Wojciech Siwak
Założenia i cele przedmiotu
Wymagania wstępne
Celem zajęć jest poznanie przez studentów struktury, narzędzi i usług technologii informacyjnych
(Information & Communication Technology – ICT), przede wszystkim komputera i Internetu, ale
także wpływu technologii cyfrowych na inne informacyjno-komunikacyjne media elektroniczne, jak
np. telefonia mobilna. Zajęcia prezentują podstawowe pojęcia ICT, rozwój technologii i usług, a także
społeczne, kulturowe i edukacyjne konsekwencje zastosowań ICT. Przedstawione problemy
rozpatrywane są w perspektywie teoretycznej (literatura przedmiotu), ale również przez prezentacje
konkretnych rozwiązań i oprogramowania i ćwiczenia praktyczne z wykorzystaniem narzędzi ICT.
Student w efekcie tych zajęć uzyskuje kompetencje nie tylko praktyczne z zakresu stosowania
najnowszych technologii informacyjnych, ale rozumie kulturowe, społeczne i edukacyjne konteksty
ich użycia.
Techniki informatyczne
Zagadnienia:
Tematyka zajęć:
1.
Rozumienie pojęcia: technologie informacyjne i komunikacyjne (ICT). Technika
informatyczna (IT) a technologia informacyjna (ICT). (2 g)
a.
Kulturowe konsekwencje przejścia od technik informatycznych do technologii informacyjnokomunikacyjnej
b.
Dane – informacja - wiedza a idea społeczeństwa informacyjnego.
Treści merytoryczne przedmiotu
2.
a.
b.
Zasady cyfrowej reprezentacji świata. (2 g)
Bity kontra atomy
Cyberprzestrzeń i cyberśrodowisko
3.
Świat komputera i sieci a procesy poznawcze. (2 g)
a.
Między „realem” a „wirtualem”. Cechy komunikacji cyfrowej - teleobecność, cyborgizacja,
kwantyzacja
b.
Baza danych i hipertekst jako nowe struktury organizacji treści.
4.
Od Web 1.0 do Web 2.0. (2 g)
a.
Nowe technologie informacyjne a konwergencja mediów. Nowe interfejsy i przenikanie
treści
b.
Narzędzia Web 2.0 – od blogów i Wiki po bricolage. Web 2.0 jako obszar kultury. Wpływ
Internetu na społeczeństwo - kolektywna inteligencja, odbiorca mediów jako twórca?
5.
a.
b.
c.
d.
e.
f.
Ewolucja narzędzi komunikacji sieciowej. (2 g)
Poczta elektroniczna (e-mail),
komunikacja natychmiastowa (IM),
telefonia internetowa (VoIP),
aktualizacja dokumentu RRS, służącego do prezentacji nagłówków wiadomości,
pamiętnik internetowy (web log, blog),
internetowa publikacja dźwiękowa (podcast) i audiowizualna (videocast).
6.
Technologie informacyjne ery 2.0 w zastosowaniach edukacyjnych. (2 g)
a.
E- learning (zdalne nauczanie).
b.
Cechy e-learningu: elastyczne godziny nauki, elastyczne miejsce nauki, dostępność
materiałów dydaktycznych, oszczędność kosztów nauki.
c.
Formy e-learningu
7.
Usługi internetowe (2 g)
a.
przedsiębiorstwo elektroniczne (e-commerce), bankowość elektroniczna (e-banking),
elektroniczna administracja (e-government).
b.
telepraca. Zalety i wady telepracy.
8.
Społeczności wirtualne. (2 g)
a.
Rozumienie koncepcji wirtualnej (sieciowej) społeczności.
b.
Przykłady społeczności wirtualnych: strony internetowe grup społecznych, fora internetowe,
chat roomy, gry komputerowe online.
9.
Social media. NK, Facebook, Youtube, MySpsce, Twitter (2 g)
a.
Formy udostępniania w sieci własnych zasobów: pamiętniki internetowe - błogi, podcasty publikacje dźwiękowe, fotografie, klipy muzyczne i videoklipy.
b.
Cyfrowa kultura remiksu. Montaż, collage, remiks jako praktyki komunikacyjne
użytkowników nowych technologii informacyjnych.
10.
a.
b.
c.
sypialni
Media mobilne. Telefon, PDA, smartfon jako centra komunikacyjne (2 g)
Nieuchronność iPhone’a i mobilnych mediów,
Cena mobilności
Nowe nowe media a ubywanie miejsc bezużytecznych, smartfony w samochodzie, parku i w
11.
Zagadnienia bezpieczeństwa i ochrony danych (2 g)
a.
Tożsamość/ Autoryzacja. Identyfikacja użytkownika (ID) i hasła. Dobre praktyki odnoszą. ce
się do identyfikacji i bezpieczeństwa użytkownika: bezpieczeństwo hasła i danych identyfikacyjnych,
nie udostępnianie go, częsta zmiana, odpowiednia długość hasła, odpowiednia kombinacja liter i
liczb.
b.
Bezpieczeństwo danych. Znaczenie tworzenia, w tym na nośnikach zewnętrznych,
zapasowych kopii plików. Zapora ogniowa (firewall). Sposoby ochrony przed kradzieżą danych.
Wirusy komputerowe i inne programy i działania naruszające bezpieczeństwo danych. Sposoby
zabezpieczenia przed wirusami komputerowymi.
c.
Dobre praktyki w kontaktach ze społecznością wirtualną: ochrona własnych danych
osobowych, ograniczenie osobistych informacji, które się udostępnia innym, świadomość, iż
udostępnione informacje są publicznie dostępne, daleko idąca ostrożność w kontaktach z
nieznajomymi.
12.
Zagadnienia prawne technologii informacyjnych (2 g)
a.
Prawa autorskie a technologie informacyjne. Licencja oprogramowania. Typy licencji.
Nazwa (ID) produktu, rejestracja oraz wgląd w licencję oprogramowania. Licencja dla użytkownika
końcowego (EULA). Licencja OEM. Shareware, freeware (darmowe z ograniczeniami lub darmowe
rozpowszechnianie oprogramowania do wypróbowania przez użytkowników) oraz open source
(otwarte oprogramowanie).
b.
Piractwo komputerowe a własność intelektualna. Modele dystrybucji i ochrony treści w
nowych mediach
13.
Ochrona danych. (2 g)
a.
Identyfikacja głównych celów ustawodawstwa mającego na celu ochronę danych: ochrona
praw osoby, której dane dotyczą, wskazanie obowiązków kontrolera danych.
b.
Znajomość praw przysługujących w Polsce osobie, której dane dotyczą.
c.
Znajomość obowiązków nałożonych na kontrolera danych w Polsce
14.
a.
b.
Nowe technologie informacyjne jako narzędzia działań w sferze kultury i sztuki (2 g)
e-learning, blended learning w edukacji w zakresie kultury i sztuki
interaktywne projekty artystyczne i kulturalne z wykorzystaniem nowych mediów,
c.
social media jako narzędzie kultury i sztuki
15.
a.
b.
c.
Przyszłość nowych technologii informacyjnych (2 g)
sieci semantyczne,
Web 3.0,
odbiorca jako wytwórca przekazów
Zaliczenie na ocenę
Kryteria zaliczenia:
Forma i warunki zaliczenia
przedmiotu
Forma i warunki zaliczenia
przedmiotu
Obecność – 3 pkt x 15 = 45 pkt. Można mieć 2 nieobecności w semestrze.
Pozostałe należy zaliczyć na konsultacjach.
Aktywność:
Udział w dyskusji – 5 pkt
Interpretacja zadanego tekstu – do 10 pkt.
Referat – do 15 pkt.
Esej – do 20 pkt. – student może napisać jeden esej wybierając jeden z pięciu proponowanych
tematów
Projekt zaliczeniowy – scenariusz zastosowania technologii informacyjnych ery 2.0 w
pakiecie/serwisie prezentującym obszar kultury lub sztuki - max 50 pkt.
Skala ocen:
poniżej 81 pkt – 2; 81-100 pkt – 3; 101-120 – 3+; 121-140 – 4; 141-160 – 4+; 161-200 – 5
Literatura podstawowa:
Wykaz literatury podstawowej
i uzupełniającej
1. Bolter, J.D. Człowiek Turinga, PIW, Warszawa 1990
2. De Kerckhove D., Powłoka kultury. Odkrywanie nowej elektronicznej rzeczywistości,
MIKOM, Warszawa 2001
3. Filiciak M., Ptaszek G., Komunikowanie (się) w mediach elektronicznych. Wydawnictwa
Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2009.
4. Hopfinger M. (red.), Nowe media w komunikacji społecznej w XX wieku, Oficyna
Naukowa, Warszawa 2005
5. Jenkins H., Kultura konwergencji. Zderzenie starych i nowych mediów, WAiP, Warszawa
2006, Wstęp s. 7-28 i rozdz. 6 – Photoshop dla demokracji – nowe związki polityki i
kultury, s. 200-231.
6. Keen A., Kult amatora czyli jak Internet niszczy kulturę, WAiP, Warszawa 2007.
7. Levinson P., Nowe nowe media, WAM, Kraków 2010, s. 35-97 (blogowanie), 98-132
(YouTube), 174-187 (MySpace), 189-204 (Facebook), 207-218 (Twitter), 236-256
(podcast, videocast)
8. Levy P., Drugi potop, [w:] Hopfinger M. (red.), Nowe media w komunikacji społecznej w
XX wieku, Oficyna Naukowa, Warszawa 2005
9. Lisowska-Magdziarz, M., Media powszednie. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego,
Kraków2008.
10. Manovich L., Język nowych mediów, WAiP, Warszawa 2006, rozdz. Czym są nowe media, s.
79 – 118, rozdz. Czym nie są nowe media, s. 119-138
11. Negroponte N., Cyfrowe życie. Jak odnaleźć się w świecie komputerów., Książka i Wiedza,
Warszawa 1997.
12. Niezgoda M., Świątkiewicz-Mośny M., Wagner A. (red)., com.unikowanie w zmieniającym
się społeczeństwie, Kraków 2010, cz. III i IV
Literatura uzupełniająca
1. Batorski, D., Korzystanie z Internetu – przemiany i konsekwencje dla użytkowników. [w:]
Łukasz Jonak i inni (red.). Re: Internet – społeczne aspekty medium. Polskie konteksty i
interpretacje. Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2006, s. 119-152.
2. Burbules, N. C. Retoryka sieci: hiperkultura oraz krytyczny poziom piśmienności, [w:]
Andrzej Gwóźdź (red.) Ekrany piśmienności. Wydawnictwa Akademickie i
Profesjonalne, Warszawa 2008, s. 119-156.
3. Szykowna, Sylwia. Od kontemplacji do użytkowania. [w:] Mirosław Filiciak i Grzegorz
Ptaszek (red.) Komunikowanie (się) w mediach elektronicznych. Wydawnictwa
Akademickie i Profesjonalne, Warszawa2009, s. 284-297.
4. Siwak W., Sampling jako prowokacja. O kulturze remiksu i cyfrowej kradzieży, [w:]
Kisielewski A. (red.) Artystów gry z kulturą czyli sztuka jako prowokacja, Białystok
2009.
5. Krzysztofek, K., WEBski świat: mądrość tłumów sieciowych czy zbiorowe nieuctwo?. [w:]
Keen A., Kult amatora. Jak internet niszczy kulturę. Wydawnictwa Akademickie i
Profesjonalne, Warszawa 2007, s. 11-23.
Źródła internetowe:
1. Brown, John Seely i Paul Duguid. The Social Life of Information. Harvard Business Press.
Boston 2000. (książka dostępna na Google Books)
……………………………….
podpis osoby składającej sylabus