efektywność modeli hydrodynamicznych w ocenie
Transkrypt
efektywność modeli hydrodynamicznych w ocenie
PAWEŁ HACHAJ, LESZEK LEWICKI, ELŻBIETA NACHLIK, TOMASZ SIUTA Politechnika Krakowska Wydział Inżynierii Środowiska Instytut Inżynierii i Gospodarki Wodnej Efektywność modeli hydrodynamicznych w ocenie dynamiki zbiornika zaporowego Przedmiotem publikacji jest wieloaspektowe, ale zintegrowane podejście do modelowania dynamiki zbiornika zaporowego; celem jest aplikacja i wykorzystanie złożonego – hydrodynamicznego modelu akwenu w budowie scenariuszy zarządzania wielozadaniowym zbiornikiem retencyjnym z uwzględnieniem wymagań środowiskowych. Podejście uwzględnia złożoną strukturę czaszy zbiornika oraz zróżnicowaną dokładność odwzorowania w czasie i przestrzeni parametrów dynamicznych akwenu, dostosowanych do realnych warunków akwenu. Miarą efektywności modelu jest możliwość jego wykorzystania w ocenie i prognozie procesów transportu oraz wymiany masy na potrzeby oceny alokacji osadów i zanieczyszczeń, a także w sterowaniu falą powodziową do ochrony terenów niżej położonych. Obszarem aplikacji modelu jest zbiornik wodny Goczałkowice na Małej Wiśle. S ystem zarządzania zbiornikiem musi gwarantować: □ realizację podstawowych aktualnych funkcji zbiornika, □ spełnienie wymagań środowiskowych w zakresie ochrony potencjału ekologicznego akwenu, □ zapewnienie skutecznego sterowania odpływem i funkcjonowaniem ujęć wody w warunkach nadzwyczajnych zagrożeń naturalnych i antropogenicznych. To wieloaspektowe podejście do zarządzania – z uwzględnieniem wszystkich funkcji zbiornika – wymaga, aby system zarządzania zbiornikiem zaporowym był wspomagany modelem funkcjonalnym zbiornika, w którym istotną rolę odgrywa model hydrodynamiczny. Model hydrodynamiczny zbiornika jest narzędziem numerycznym, umożliwiającym symulację pracy akwenu w odniesieniu do dynamiki jego wód, przy uwzględnieniu zasilania od strony rzeki, poboru wody, a także sterowania odpływem ze zbiornika. Rys. 1. Odwzorowanie struktury przepływu zbiornika na tle jego układu topograficznego; kolorem czerwonym oznaczono przegłębienia (w tym związane z dawnym korytem Wisły), zaś ciemnoniebieskim wypłycenia, na których w strefie cofkowej zbiornika pokazano zachowaną formę dawnych obwałowań jące na obrazowanie i prognozowanie warunków hydrologicznych i klimatycznych. Są to następujące modele: □ Model podstawowy, o najwyższej dokładności odwzorowania dynamiki zbiornika, dwuwymiarowy w planie (2D) z rodziny SMS (Surface Water Modelling System). Uwzględnia informacje o geometrii akwenu, jego warunkach dynamicznych, rozproszone zasilanie zbiornika oraz oddziaływania wiatrów. Model ten jest dostosowany do wolno- ■ Model hydrodynamiczny zbiornika Goczałkowice Model hydrodynamiczny zbiornika goczałkowickiego obejmuje trzy cząstkowe modele numeryczne pozwala- 286 Rys. 2. Symulacja przejścia fali powodziowej z maja 2010 r. przez zbiornik Goczałkowice Gospodarka Wodna nr 8/2014 zmiennych przepływów w różnych strefach głębokości. Na rys. 1 przedstawiono strukturę przepływu w zbiorniku Goczałkowice na tle jego topografii dla średnich warunków zasilania, przy zerowej prędkości wiatru oraz przy przeciętnym poborze wody z ujęcia. □ Model uzupełniający, dwuwymiarowy w planie (2D), Hydro AS 2D, który nie uwzględnia oddziaływania wiatru, ale odwzorowuje i prognozuje szybkozmienne, wysokie przepływy nieustalone, w warunkach wezbrań powodziowych. Dodatkowo – na potrzeby analizy i oceny transportu rumowiska na podstawie dennych naprężeń ścinających oraz w konsekwencji depozycji przestrzennej materiału dennego – współpracuje on z modelem dwuwymiarowym CCHE2D. □ Model do wspomagania sterowania odpływem na potrzeby zarządzania zbiornikiem w warunkach powodziowych – MIKE11. Jest to jednowymiarowy (1D) model kontroli oraz sterowania retencją powodziową zbiornika wodnego. Zakres i sposób wykorzystania składowych modelu hydrodynamicznego do tych celów został dostosowany do rodzaju i zakresu informacji. Podstawowe informacje obejmują: □ wartości dopływu, poboru wody i odpływu ze zbiornika, □ wartość piętrzenia wody w zbiorniku – w pewnym zakresie może ona być niezależna od dopływu i odpływu, □ warunki klimatyczne, reprezentowane przez temperaturę powietrza oraz kierunek i prędkość wiatru, □ źródła dopływu i rodzaj zanieczyszczeń, □ charakterystykę granulometryczną materiału osadowego w zbiorniku. Ten podstawowy zakres informacji i danych uzupełniają dane prognostyczne, takie jak: □ prognoza dopływu wezbrań, □ prognoza zmian w zaopatrzeniu w wodę, □ prognoza zmian warunków zasilania związana ze zmianami klimatycznymi, □ inne, które będą formułowane, a są istotne dla gospodarowania wodą w zbiorniku Goczałkowice. Rys. 3. Przykład torów transportu i zasięgu zanieczyszczeń stałych w zbiorniku po 5 godzinach od ich zrzutu z części cofkowej akwenu, w warunkach bezwietrznych Rys. 4. Rozkład koncentracji rumowiska unoszonego, przy przepływie chwilowym 7 m3/s, po przejściu hipotetycznej fali powodziowej o kulminacji odpowiadającej Q1% ■ Funkcjonalność modelu hydrodynamicznego w ocenie dynamiki zbiornika Podstawą funkcjonalności modelu hydrodynamicznego jest zakres rodzajowy odwzorowania parametrów dynamicznych, uzyskiwany przy wykorzystaniu jego składowych, na potrzeby: □ Sterowania odpływem ze zbiornika w warunkach normalnych i nadzwyczajnych (zagrożenie powodzią lub niedoborem wody). Na rys. 2 przedstawiono odwzorowanie, przy użyciu modelu Gospodarka Wodna nr 8/2014 Rys. 5. Przebieg nurtu głównego w warunkach bezwietrznych w zależności od wartości zasilania: od 7 m3/s (ciemny zielony) do 120 m3/s (pomarańczowy) 287 Zestawienie liczbowych efektów sterowania falą powodziową przez zbiornik Goczałkowice Fala Qmax [m3/s] Objętość fali V [mln m3] Qmax zreduk. [m3/s] Stopień redukcji [%]/[m3/s] Czas odtworzenia [doby] NPP = 255,5 m n.p.m. Fale historyczne 1972 627 86,6 300 52/324 min. 10 1997 436 97,2 204 53/232 min. 10 2010 515 107,1 200 61/315 2 Fala hipotetyczna o kulminacji Q1% – oryginalna i o objętości wyższej o 50% dla NPP = 255,5 m n.p.m. (obecny) Q1% 921 140,3 645 30/276 6,5 Q1% 921 210,4 753 18/168 6,5 Fala hipotetyczna o kulminacji Q1% – oryginalna i o objętości wyższej o 50% dla NPP = 254, 5 m n.p.m. (możliwy) Q1% 921 140,3 460 50/461 3,5 Q1% 921 210,4 460 50/461 5 1D zbiornika Goczałkowice w środowisku MIKE11, symulacji przejścia fali powodziowej z maja 2010 r. □ Oceny dynamiki samego akwenu pod kątem ochrony ujęcia wody przed zanieczyszczeniem; jest ona uzależniona od dynamiki zbiornika w zróżnicowanych warunkach jego zasilania, z uwzględnieniem przestrzenno-czasowej struktury transportu zanieczyszczeń, którą można symulować liniami prądu i śledzeniem torów cząstek wody dla ustalenia dróg napływu i czasu dopływu zanieczyszczeń do ujęcia wody (rys. 3). □ Oceny depozycji materiału unoszonego i dennego w obrębie akwenu, zwłaszcza w okresie przejściowym – pomiędzy średnimi stanami quasiustalonymi oraz wezbraniami i odwrotnie (rys. 4). ■ Efektywność modelu w ocenie dynamiki zbiornika Aby model był efektywnie wykorzystany w zarządzaniu akwenem na bazie oceny jego dynamiki w dłuższym horyzoncie czasowym, powinien zostać użyty do opracowania scenariuszy dynamicznych pracy zbiornika zarówno w obecnych, jak i prognozowanych warunkach jego zasilania. Pełny scenariusz modelowy pracy zbiornika obejmuje: □ Stan zbiornika – opisany zbiorem zmiennych i parametrami dotyczącymi dynamiki pracy zbiornika. Zmienne to: topografia czaszy zbiornika, lokalizacja źródeł zasilania i odprowadzania wód, układ zwierciadła wody oraz pole prędkości przepływu i/lub pole jednostkowego natężenia przepływu. Parametry stanu obejmują zaś: wielkość zasilania zbiornika, pobór wody i zrzut wody, poziom piętrzenia oraz kierunek i prędkość wiatru. □ Funkcje stanu – które opisują wzajemne wpływy i relacje parametrów stanu zbiornika oraz jego charakterystyk i wartości parametrów dynamicznych, wraz z charakterystyką staty- 288 styczną tych zachowań, przy zróżnicowanym zasilaniu i parametrach klimatycznych. □ Zdarzenia, przejście, sekwencja stanów – to warunki, wielkości progowe oraz prawdopodobieństwo przejścia ze stanu do stanu, z określeniem konsekwencji zmian. Zbudowano trzy rodzaje scenariuszy dynamicznych, które wykorzystują podane wyżej elementy do ich budowy. Pierwszy pakiet scenariuszy oparto na symulacjach dynamiki zbiornika w ujęciu dwuwymiarowym w planie, przy wykorzystaniu wpływu warunków klimatycznych na strukturę dynamiki zbiornika w zróżnicowanych warunkach jego zasilania. W efekcie otrzymano obszerny zbiór danych przestrzenno-czasowych, których generalizacja umożliwiła sformułowanie pakietów scenariuszy „zarządczych”. Opisują one syntetycznie dynamikę zbiornika w warunkach zmiany zasilania i piętrzenia wody oraz zmian parametrów klimatycznych, w zakresie: – przestrzennej struktury głównej linii i towarzyszących nurtów bocznych, – struktury basenów dynamicznych zbiornika, – stref aktywnych oraz zastoisk i wypłyceń. Typowym przykładem takiego scenariusza pakietowego jest ten pokazany na rys. 5 – przebieg głównego nurtu zbiornika, w warunkach bezwietrznych, w zakresie zasilania odpowiadającego przepływom niskim, średnim i średnio wysokim. Drugi pakiet scenariuszy w ujęciu dwuwymiarowym odpowiada warunkom, lokalizacji i zakresowi transportu rumowiska oraz depozycji materiału dennego i osadowego z unosin. Trzeci pakiet scenariuszy dotyczy analiz i ocen w zakresie efektywności sterowania odpływem powodziowym, z uwzględnieniem prognozowanych wezbrań o określonym prawdopodobieństwie wystąpienia oraz prognozowanych i zalecanych warunków pracy zbiornika w okresie powodzi, w tym ukierunkowanych na kształtowanie wielkości stałej i sezonowej retencji powodziowej. W tabeli pokazano przykładowe efekty budowy scenariuszy w tym zakresie, związane z analizą wpływu wysokości normalnego piętrzenia NPP na efektywność sterowania powodzią. Jak widać, obniżenie – nawet sezonowe – normalnego poziomu piętrzenia NPP o 1 m, daje zdecydowanie lepszy i bardziej niezawodny efekt w redukcji hipotetycznej fali powodziowej, której kulminacja odpowiada Q1%. Dotyczy to całego zakresu wezbrań i historycznych, i powodziowych, ale fala stuletnia jest poziomem odniesienia oceny funkcjonalności dla wezbrań katastrofalnych. Niezawodność efektu redukcji dotyczy bezwzględnej wartości tej redukcji (m3/s), która trwa wiele godzin, a nie jest chwilowa (jak w warunkach NPP = 255,5 m n.p.m.), ale także dodatkowo w sytuacji nieprzewidywanej często drugiej kulminacji, która wymaga zwiększonej rezerwy powodziowej dla wyższej objętości dopływu (na przykład w 2010 r.) oraz szybkiego przygotowania tej rezerwy przez odtworzenie jej (patrz ostatnia kolumna tab. – czas odtworzenia NPP). Warto także podkreślić, że sterowanie powodzią w 2010 r. odbyło się już po wprowadzeniu nowej instrukcji tego sterowania i znacznie przewyższyło efektywnością poprzednie (1972, 1997). LITERATURA 1. A. BOJARSKI, Z. GRĘPLOWSKA, E. NACHLIK (red.): Zbiornik Goczałkowice. Analiza przyczynowo-skutkowa DPSIR procesów i zjawisk istotnych z punktu widzenia zarządzania zbiornikiem zaporowym, monografia nr 420, Politechnika Krakowska, 2012. 2. P.S. HACHAJ: „The River Memory” effect: an attempt to understand and model it”; in Experimental and computational Solutions of Hydraulic Problems; GeoPlanet: Earth and Planetary Sciences; Springer-Verlag Berlin Heidelberg 2013. Prace zrealizowano w ramach projektu Zintegrowany system wspomagający zarządzaniem i ochroną zbiornika zaporowego sfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na podstawie umowy POIG 01.01.02-24-078/09 Gospodarka Wodna nr 8/2014