5. PROMIENIOWANIE ELEKTROMAGNETYCZNE
Transkrypt
5. PROMIENIOWANIE ELEKTROMAGNETYCZNE
Promieniowanie elektromagnetyczne niejonizuj¹ce wystêpuje w postaci naturalnej (Ÿród³ami s¹ Ziemia, S³oñce, zjawiska atmosferyczne) oraz sztucznej (zwi¹zane z powszechnym wykorzystywaniem energii elektrycznej oraz nowych technik radiowych). Pola elektromagnetyczne wystêpuj¹ w otoczeniu wszystkich urz¹dzeñ elektrycznych. Podstawowymi Ÿród³ami pól elekromagnetycznych s¹: stacje bazowe telefonii komórkowej, stacje radiowe i telewizyjne, stacje radiolokacyjne, linie elektroenergetyczne wysokiego napiêcia, urz¹dzenia powszechnego u¿ytku, m.in. kuchenki mikrofalowe, aparaty komórkowe. Podkreœliæ nale¿y, ¿e oprócz wy¿ej wymienionych Ÿróde³ pól elektromagnetycznych, w bliskim otoczeniu cz³owieka znajduje siê znaczna iloœæ ró¿nego rodzaju urz¹dzeñ zasilanych energi¹ elektryczn¹ i w zwi¹zku z tym wytwarzaj¹cych wokó³ siebie pole elektromagnetyczne w doœæ szerokim spektrum czêstotliwoœci. Najczêœciej skargi i uwagi ludnoœci dotycz¹ce oddzia³ywania pól elektromagnetycznych zwi¹zane s¹ z nowo powstaj¹cymi stacjami bazowymi telefonii komórkowej. Stacje jednak s¹ bardzo dobrze zabezpieczone przed niekontrolowanym promieniowaniem elektromagnetycznym do œrodowiska. Podkreœliæ nale¿y, ¿e w otoczeniu stacji bazowych telefonii komórkowych pole elektromagnetyczne o wartoœciach granicznych wystêpuj¹ nie dalej ni¿ kilkadziesi¹t metrów od samych anten i to na wysokoœci ich zainstalowania. W praktyce, w otoczeniu anten stacji bazowych GSM, znajduj¹cych siê w miastach, pola o wartoœciach wy¿szych od dopuszczalnych nie wystêpuj¹ dalej ni¿ 25 metrów od anten na wysokoœci zainstalowania tych anten. Nadajniki stacji bazowych oraz telefony komórkowe stanowi¹ zintegrowane elementy telefonii komórkowej. Elementy te wykorzystuj¹ do komunikacji miêdzy sob¹ fale elektromagnetyczne. Na wykresie 5.1 zosta³ pokazany sposób promieniowania telefonu podczas jego normalnej pracy. Badania medyczne, biofizyczne i biologiczne wykazuj¹, ¿e w otoczeniu prawid³owo zlokalizowanych, zbudowanych i eksploatowanych urz¹dzeñ emituj¹cych pola elektromagnetyczne ryzyko zdrowotne jest znikome. Wykres 5.1. Gêstoœæ mocy promieniowania aparatu komórkowego (Ÿród³o: Aura 8/2007 Telefon komórkowy – bliskie Ÿród³o promieniowania, Anna Burakowska) Rysunek 5.1. Zakresy czêstotliwoœci promieniowania elektromagnetycznego (Ÿród³o: Linie i stacje elektroenergetyczne w œrodowisku cz³owieka, Polskie Sieci Elektroenergetyczne S.A.) PROMIENIOWANIE ELEKTROMAGNETYCZNE 5. PROMIENIOWANIE ELEKTROMAGNETYCZNE Badania przeprowadzone w 2009 r. przez WIOŒ we Wroc³awiu wykaza³y, ¿e w ¿adnym z 30 przebadanych punktów kontrolno-pomiarowych, zlokalizowanych w miejscach dostêpnych dla ludnoœci, nie stwierdzono przekroczeñ poziomów dopuszczalnych pól elektromagnetycznych. W 11 punktach poziom pól nie przekracza³ 0,1 V/m (przy 7,0 V/m wartoœci dopuszczalnej). Najwy¿sze wartoœci odnotowano we Wroc³awiu przy Bulwarze W³ostowica (1,31 V/m, co stanowi 18,7% wartoœci dopuszczalnej), przy ul. Zimowej (1,11 V/m – 15,8% wartoœci dopuszczalnej) oraz w Jeleniej Górze na Osiedlu Robotniczym (1,11 V/m – 15,8% wartoœci dopuszczalnej). Rysunek 5.2. Lokalizacja punktów pomiarowych PEM na terenie województwa dolnoœl¹skiego w 2009 roku PROMIENIOWANIE ELEKTROMAGNETYCZNE STAN PROMIENIOWANIE ELEKTROMAGNETYCZNE Tabela 5.1. Wyniki badañ poziomów PEM na terenie województwa dolnoœl¹skiego w 2009 roku