5. PROMIENIOWANIE ELEKTROMAGNETYCZNE

Transkrypt

5. PROMIENIOWANIE ELEKTROMAGNETYCZNE
Promieniowanie elektromagnetyczne niejonizuj¹ce
wystêpuje w postaci naturalnej (Ÿród³ami s¹ Ziemia,
S³oñce, zjawiska atmosferyczne) oraz sztucznej (zwi¹zane z powszechnym wykorzystywaniem energii elektrycznej oraz nowych technik radiowych). Pola elektromagnetyczne wystêpuj¹ w otoczeniu wszystkich urz¹dzeñ elektrycznych.
Podstawowymi Ÿród³ami pól elekromagnetycznych s¹:
stacje bazowe telefonii komórkowej,
stacje radiowe i telewizyjne,
stacje radiolokacyjne,
linie elektroenergetyczne wysokiego napiêcia,
urz¹dzenia powszechnego u¿ytku, m.in. kuchenki
mikrofalowe, aparaty komórkowe.
Podkreœliæ nale¿y, ¿e oprócz wy¿ej wymienionych
Ÿróde³ pól elektromagnetycznych, w bliskim otoczeniu
cz³owieka znajduje siê znaczna iloœæ ró¿nego rodzaju
urz¹dzeñ zasilanych energi¹ elektryczn¹ i w zwi¹zku
z tym wytwarzaj¹cych wokó³ siebie pole elektromagnetyczne w doœæ szerokim spektrum czêstotliwoœci.
Najczêœciej skargi i uwagi ludnoœci dotycz¹ce oddzia³ywania pól elektromagnetycznych zwi¹zane s¹
z nowo powstaj¹cymi stacjami bazowymi telefonii komórkowej. Stacje jednak s¹ bardzo dobrze zabezpieczone przed niekontrolowanym promieniowaniem elektromagnetycznym do œrodowiska. Podkreœliæ nale¿y, ¿e
w otoczeniu stacji bazowych telefonii komórkowych
pole elektromagnetyczne o wartoœciach granicznych
wystêpuj¹ nie dalej ni¿ kilkadziesi¹t metrów od samych
anten i to na wysokoœci ich zainstalowania. W praktyce,
w otoczeniu anten stacji bazowych GSM, znajduj¹cych
siê w miastach, pola o wartoœciach wy¿szych od dopuszczalnych nie wystêpuj¹ dalej ni¿ 25 metrów od anten na wysokoœci zainstalowania tych anten.
Nadajniki stacji bazowych oraz telefony komórkowe
stanowi¹ zintegrowane elementy telefonii komórkowej.
Elementy te wykorzystuj¹ do komunikacji miêdzy sob¹
fale elektromagnetyczne. Na wykresie 5.1 zosta³ pokazany sposób promieniowania telefonu podczas jego
normalnej pracy.
Badania medyczne, biofizyczne i biologiczne wykazuj¹, ¿e w otoczeniu prawid³owo zlokalizowanych, zbudowanych i eksploatowanych urz¹dzeñ emituj¹cych pola elektromagnetyczne ryzyko zdrowotne jest znikome.
Wykres 5.1. Gêstoœæ mocy promieniowania aparatu
komórkowego (Ÿród³o: Aura 8/2007 Telefon
komórkowy – bliskie Ÿród³o promieniowania, Anna
Burakowska)
Rysunek 5.1. Zakresy czêstotliwoœci promieniowania elektromagnetycznego (Ÿród³o: Linie i stacje elektroenergetyczne
w œrodowisku cz³owieka, Polskie Sieci Elektroenergetyczne S.A.)
PROMIENIOWANIE ELEKTROMAGNETYCZNE
5. PROMIENIOWANIE ELEKTROMAGNETYCZNE
Badania przeprowadzone w 2009 r. przez WIOΠwe
Wroc³awiu wykaza³y, ¿e w ¿adnym z 30 przebadanych
punktów kontrolno-pomiarowych, zlokalizowanych
w miejscach dostêpnych dla ludnoœci, nie stwierdzono
przekroczeñ poziomów dopuszczalnych pól elektromagnetycznych. W 11 punktach poziom pól nie przekracza³
0,1 V/m (przy 7,0 V/m wartoœci dopuszczalnej). Najwy¿sze wartoœci odnotowano we Wroc³awiu przy Bulwarze
W³ostowica (1,31 V/m, co stanowi 18,7% wartoœci dopuszczalnej), przy ul. Zimowej (1,11 V/m – 15,8% wartoœci dopuszczalnej) oraz w Jeleniej Górze na Osiedlu Robotniczym (1,11 V/m – 15,8% wartoœci dopuszczalnej).
Rysunek 5.2. Lokalizacja punktów pomiarowych PEM na terenie województwa dolnoœl¹skiego w 2009 roku
PROMIENIOWANIE ELEKTROMAGNETYCZNE
STAN
PROMIENIOWANIE ELEKTROMAGNETYCZNE
Tabela 5.1. Wyniki badañ poziomów PEM na terenie województwa dolnoœl¹skiego w 2009 roku