Młodzieńczy bunt tematem tabu

Młodzieńczy bunt tematem tabu
Ktoś kiedyś powiedział, że „dobra książka rozwija rozum młodzieży, odmładza
charakter starca, uszlachetnia w chwilach pomyślności, daje pomoc i pocieszenie w
przeciwnościach” i w moim przekonaniu- miał rację. Książka Jerome Dawida Salingera
„Buszujący w zbożu” zdecydowanie należy do elity „dobrych książek”. Jest powieścią godną
polecenia, bardzo życiową, kierowaną do czytelników w każdym wieku. Nie jest lekturą
łatwą, ma liczne głębokie przesłania, przemyślenia i sugestie, nie każdemu jest więc łatwo
dotrzeć do tego drugiego– właściwego sensu książki. Autor nie przyciąga uwagi czytelnika
wartką akcją lecz samą w sobie treścią. Wszystko to opisuje postać historii nadal aktualnej,
pomagającej zrozumieć siebie, poradzić sobie z problemami młodzieńczymi, znaleźć sens
swojego życia.
„Buszujący w zbożu” jest historią młodzieńczego buntu, przez który każdy z nas
przechodzi lub przechodził bardziej lub mniej intensywnie. Problemy siedemnastoletniego
Holdena– głównego bohatera powieści są aktualne nadal, a boryka się z nimi nie tylko
młodzież, ale również dorośli. Chłopak wyrażając swoje niezadowolenie spowodowane tym
jak funkcjonuje świat, w którym przyszło mu żyć- buntuje się, poszukuje samego siebie
napotykając liczne przeszkody, z którymi nie jeden człowiek z dużym stażem życiowym po
prostu nie poradziłby sobie.
Powieść Salingera jest ciągiem przemyśleń, wspomnień i obserwacji głównego
bohatera, który dla czytelników stał się symbolem młodzieńczego buntu. Tytułowy
„Buszujący w zbożu” szuka w nim sensu swojego życia i odkrywa samego siebie. Buntując
się przed światem odkrywa swoje możliwości, reakcje na napotykane przeszkody, szuka
rozwiązań, zdaje sobie sprawę z wagi niektórych spraw; pokazuje swoją dojrzałość i
kształtuje ją. W swoim tchórzostwie Holden jest bardzo odważny mając odwagę wyrazić
swoje głębokie zwątpienie w wartość otaczającej go rzeczywistości.
Holden Caulfield nie miał prostego życia przez ostatnie lata. Wyrzucany kolejno z
każdej następnej szkoły- zmieniając wciąż otoczenie nie mogło być mu łatwo
zaaklimatyzować się i wrócić do normalnego trybu życia. Mógł czuć się niepewnie myśląc,
że to tylko kolejny etap jego własnej historii i nie warto się przywiązywać do tego co jest
teraz skoro już jutro może być zupełnie inaczej. Siedemnastolatek nie radzi sobie na
początku z uczuciami, nie chce też zawieść swoich rodziców i ulubionych nauczycieli. Jest
nastawiony negatywnie na wszelkie zło otaczającego go świata, do którego wkrótce musi i
tak wrócić.
Historia Holdena Caulfielda stała się już symbolem młodzieńczego buntu. Jest
przykładem dla młodzieży jak radzić sobie z przeszkodami, szukać sensu swojego życia, być
sobą. Dla starszych czytelników może być powrotem do młodzieńczych czasów, ale też
pomocą, ponieważ problemy poruszane w książce dotykają często i dorosłych. Dlatego z
wielkim przekonaniem i szczerością mogę polecić tą książkę każdemu, kto choć dotknął tego
okresu w życiu lub jest w podobnej sytuacji co główny bohater- Holden.
Arkadiusz Lange