Scenariusz akademii z okazji Święta Kobiet pt. „Kwiatek dla Ewy”

Scenariusz akademii z okazji Święta Kobiet pt. „Kwiatek dla Ewy”

Urszula Sipa
Olga Kuśmierczyk
Scenariusz akademii
z okazji Święta Kobiet pt. „Kwiatek dla Ewy”
Akademia odbywa się w obecności dyrektora szkoły, nauczycieli oraz pań zatrudnionych
w szkole. W przygotowaniu uroczystości wzięły udział dzieci z kl. 0, dziewczęta z kl. V oraz
chłopcy z klas IV-VI.
Pomysł apelu opiera się na wędrówce przez wieki i żartobliwym przedstawieniu
obchodów Dnia Kobiet w różnych epokach. Uczniowie występują w odpowiednich
kostiumach, recytując tekst wręczają prezent, o którym mowa w zakończeniu wiersza.
Walory estetyczne akademii podnosi barwna dekoracja, wykorzystanie podkładów
muzycznych oraz układ taneczny dziewczynek.
Przebieg uroczystości
1.
2.
3.
4.
Odśpiewanie hymnu szkoły.
Zapowiedź uroczystości przez przewodniczącą Samorządu Uczniowskiego.
Złożenie życzeń przez Panią Dyrektor.
Zaproszenie przez przewodniczącą szkoły na część artystyczną pt.
„Kwiatek dla Ewy”.
5. Złożenie życzeń oraz wręczenie paniom kwiatów przez chłopców.
6. Zakończenie uroczystości.
„Kwiatek dla Ewy”
Narrator:
Piosenka „Dzień kobiet” wprowadziła nas w nastrój dzisiejszego święta. Dzień Kobiet to
święto szczególne, obchodzone we wszystkich czasach i kulturach – zawsze w uroczysty,
choć różny sposób. I dlatego dziś zapraszamy was na krótką wędrówkę przez wieki.
Korzystając z naszym materiałów archiwalnych przedstawimy, jak świętowano Dzień Kobiet
w różnych epokach. A zaczniemy od samego początku, czyli od Adama i Ewy... Damian
Z.:Człowiek od początku nie był samotny. I stworzył Bóg człowieka na wyobrażenie swoje,
na wyobrażenie Boże stworzył mężczyznę i białogłowę. I tak zaczęły się ich dzieje.
Mariusz:
Zaczęło się dawno, dawno,
Najdawniej jak pamięć sięga,
Tam skąd bierze początek
Rodzaju ludzkiego wstęga.
Pod modrym niebem, w przewiewnym chłodzie,
Pierwszą wiosną w pierwszym maju,
Zresztą każdy o tym wie!
Damian:
Kiedy Adam mieszkał w raju,
Bardzo często nudził się, (ziewa)
Spać tam było we zwyczaju,
Więc spoczywał w błogim śnie...
Dalszy ciąg każdy sam sobie dośpiewa.
Słowem Ewa.(Ściąga chustę okrywającą przykucnięta Ewę, która powoli wstaje, przeciąga
się, poprawa fryzurę i suknię.W tym czasie wchodzi drugi chłopiec i recytuje).
Darek:
A, że Pan Bóg ją stworzył, a szatan opętał,
Jest więc odtąd na wieki i grzeszna, i święta,
Zdradliwa i wierna, i dobra i zła,
I anioł i demon, i upiór i cud,
I szczyt nad chmurami, i przepaść bez dna.
(Na środek wychodzą chłopiec i dziewczyna w białych strojach.)
Ewa:
(recytuje wiersz i na zakończenie wręcza dziewczynie jabłko):
Droga Ewo, jedyna !
Z mego żebra stworzona.
Nie masz na świecie cudu większego niż żona.
Więc niech ósmy marca – dzień twego stworzenia.
Będzie kobiet świętem przez pokolenia.
A ja dzisiaj, moja droga duszko
Mam dla ciebie w prezencie słodziutkie jabłuszko!
EPOKA KAMIENNA
Prowadzący II:
Beztroskie życie w raju szybko się skończyło i dla ludzi przyszedł czas ciężkiej próby - życia
na ziemi. Ale nawet w epoce kamiennej, do której się teraz przenosimy, nie zapomniano
o Święcie Kobiet (wychodzą chłopiec i dziewczyna w strojach przywołujących epokę
kamienną).
Klaudia i Dawid:
Ach, witaj pani mej jaskini,
Niepodzielna świata władczyni!
Gdy krzesiwo weźmiesz w dłonie,
Wnet wesoły ogień płonie.
A gdy zrobisz groźną minę,
Nawet mamut w strachu ginie.
Przyjmij ten skromny grzebień kościany,
W dniu święta od serca darowany.
CZASY STAROŻYTNE
Prowadzący I:
Nieco łatwiej żyło się ludziom w czasach starożytnych.
Wówczas to wielką czcią otaczano zarówno boginie, jak i ziemskie kobiety
(wchodzi para uczniów w białych togach).
Klaudia i Tomek:
Salve, salve, moja droga!
Jakże piękna twoja toga.
Spływa z ramion aż ku ziemi,
W oczach cudnie mi się mieni.
Żadna nieziemska bogini
Nie dorówna twojej linii.
Niechże ten wieniec laurowy
W dniu święta dotknie twej głowy.
Prowadzący II:
Jak już można było zauważyć, w ciągu wieków zmieniła się nie tylko forma składania
życzeń w Dniu Kobiet, ale też zmieniała się sama bohaterka tego święta. W naszej wędrówce
przez wieki dotarliśmy do czasów średniowiecza, kiedy to bohaterscy rycerze gotowi byli
narażać życie dla chwały swojej ukochanej (wychodzi chłopiec w stroju rycerza i dziewczyna
w sukni średniowiecznej damy dworu).
ŚREDNIOWIECZE
Kasia i Mateusz:
Witaj pani mojego serca.
Jakże twoja postać wdzięczna!
Z jakiej cudnej to tkaniny
Szyte są twe krynoliny.
Nie masz na świecie poety,
Któren opisałby twe zalety.
Damian:
Spójrz na mnie łaskawie, ma miła,
A wejdzie we mnie taka siła,
Że pod Grunwaldem Krzyżaka pokonam...
Lub skonam.
Lecz zanim spełnię te czyny godne,
Przyjmij choć te kwiatki polne.
INDIAŃSKA WIOSKA
Prowadzący I:
Dzień Kobiet to święto obchodzone nie tylko w Europie.
Przenieśmy się na chwilę do indiańskiej wioski Apaczów
(wychodzi para uczniów w strojach indiańskich).
Ania i Sebastian:
Każdy młody Apacz marzy,
By ujrzeć uśmiech na twej twarzy.
Twoja uroda niczym zorza mglista
Kręci mi w głowie jak woda ognista.
Dla ciebie złowię chętnie
Nawet stado bizonów wielkie.
A dziś przyjmij moja miła.
Naszyjnik z zębów krokodyla.
CZASY WSPÓŁCZESNE
Prowadzący II:
Pora wreszcie przenieść się do czasów nam współczesnych.
Oto przed nami kobieta XX-go wieku !
(wchodzi para uczniów w skórzanych kurtkach, z kolorowymi włosami)
Monika i Damian:
Siema młoda ! Aleś dzisiaj kolorowa !
Skóra super, a fryzura odlotowa!
Tak kuszącego spojrzenia Jennifer Lopez nie ma.
Jeśli tylko byś zechciała, Miss Polonią byś została.
Dzisiaj Święto Kobiet mamy, Trzymaj colę i spadamy.
Prowadzący II:
A oto nasz gość specjalny – Mister Roku 2003.
Reporter: Jesteś Misterem Roku 2003, ale co byś zrobił, gdybyś był kobietą?
Mister Roku 2003: Gdybym był kobietą,
Zawracałbym w głowach
Nie tylko poetom.
Reporter: A gdybyś był dziewczyną ?
Mister Roku: Przesiadywałbym po kawiarniach ino.
Reporter: Co byś zrobił, gdybyś był panienką?
Mister Roku: Gdybym był panienką,
Oglądałbym się tylko
Za nową sukienką.
Reporter: A gdybyś był mężatką?
Mister Roku: Gdybym był mężatką,
Biłbym chłopa często,
A pocieszał rzadko.
Jeśli się zastanowisz, mały mężczyzno, przez chwilę,
To szybko dojdziesz do wniosku,
Że kobiet na świecie jest dużo.
Ogromnie dużo,
Tak dużo, że chyba nikt nie wie, ile...
Kobietę rozpoznać łatwo,
To coś zupełnie prostego:
Każda osoba nie będąca mężczyzną,
Jest z całą pewnością kobietą, kolego.
Kobietą jest każda pani w szkole,
Za kobietę musisz uznać swoją siostrę Olę,
Która jest za mała jeszcze, by iść do przedszkola.
A pomimo to kobietą jest już mała Ola...
Kobietami są tak samo wszystkie koleżanki,
Od Halinki piegowatej
Do szczerbatej Anki.
I Agatka (ta od Jacka) jest kobietą także,
I Marylka, co tak brzydko po zeszytach bazgrze,
I Beatka, która siedzi w przedostatniej ławce,
Podkład muzyczny: Marek Grechuta „Niepewność” Gdy Cię nie widzę, nie wzdycham, nie
płaczę...
Prowadzący I:
Oto rozmowa miedzy współczesną kobietą a mężczyzną, między żoną a mężem.
Żona: Słuchaj Feliksie, chciałabym z tobą pomówić, ale ty nigdy nie masz czasu!
Mąż: Czas to pieniądz.
Ż: Właśnie chciałam Cię prosić o trochę pieniędzy, bo mi są bardzo potrzebne. Chciałam
kupić nową sukienkę.
M. Nie suknia zdobi człowieka.
Ż. Patrz, wszyscy noszą letnie stroje, a tylko ja w ciepłym płaszczu!
M. Do św. Ducha nie zdejmuj kożucha, po św. Duchu chodź dalej w kożuchu
Ż. Potrzebny mi też nowy szalik.
M. Potrzebny jak dziura w moście.
Ż. Mam podarte rękawiczki wiosenne, zwłaszcza tę z lewej ręki.
M. Niech nie wie lewica, co czyni prawica.
Ż. Buty też do niczego, cholewki ledwo się trzymają.
M. Poznać pana po cholewach.
Ż. Inne kobiety mają lepszych mężów.
M. Cudze chwalicie, swego nie znacie, sami nie wiecie, co posiadacie.
Ż. Zobacz, jak wyglądają moje przyjaciółki!
M. Prawdziwego przyjaciele poznaje się w biedzie.
Ż. Będą mnie wytykać palcami!
M. Na pochyłe drzewo kozy skaczą.
Ż. Co im powiesz?
M. Mowa jest srebrem, a milczenie złotem.
Ż.Ciągle sobie żartujesz!
M. Dobry żart tynfa wart.
Ż. Żeby własnej żonie tak żałować.
M. Z próżnego i Salomon nie naleje.
Ż. Jeśli nie masz, pożycz od kogoś.
M. Dobry zwyczaj, nie pożyczaj.
Ż. Jesteś ohydnym skąpcem.
M. Kto grosza nie szanuje, ten szeląga nie wart.
Ż. Wstrętny samolub.
M. Jeszcze się taki nie narodził, co by wszystkim dogodził.
Układ taneczny dziewczynek do piosenki „Jestem kobietą” z repertuaru Edyty Górniak.
Prowadzący I:
Wiemy już, jak obchodzono Święto Kobiet w różnych czasach. Teraz zaś my chcielibyśmy
wszystkim naszym Paniom i Dziewczętom złożyć najserdeczniejsze życzenia i zadedykować
kolejne utwory poetyckie i piosenkę.
Fioletowe, złote chryzantemy –
Kwiat jesienny posyłam Wam w darze...
Fioletowe, złote chryzantemy,
Cudnych wspomnień dalekie miraże ...
Z ogrodu moich wspomnień przynoszę wam różę,
Co szczęsna kwitła niegdyś w królewskiej purpurze
Na wiosennym złudzenia młodzieńczego krzewie,
Piękna, jak młode życie, co o troskach nie wie,
Uśmiechnięta, jak miłość, rześka jak chłód ranny,
Spadający za ziemię deszczem rośnej manny...
Fiołkami Wam drogę uścielę,
Kwiaty rzucę pod stopy pachnące,
Wonne lasów i pól naszych ziele
I storczyki, co rosną na łące...
Panowie, dość!
Chłopaki, stop!
Naprawdę dość już fiołków, stokrotek i róż!
Teraz róbcie sami
Bukiety z tego, co najbardziej
Lubią kobiety:
Z ukłonów, z uśmiechów i z uprzejmości.
A za to, żeście czasem
Byli niegrzeczni –
Przeproście!
(wszyscy chłopcy kłaniają się i mówią:)
-Przepraszamy.
Gdy nadejdzie ósmy marca,
Przez jeden dzień cały
Nie dokuczaj kobietom
Ani dużym, ani małym.
Małym w dniu tym ,jeśli umiesz, zaśpiewaj piosenkę,
A tym dużym – przynieś kwiatek i pocałuj w rękę.
Wszystkim kobietom zatem, tym małym, dużym i dorosłym życzymy:
Wszyscy:
Aby zawsze były piękne i uśmiechnięte.
Drogim mamom w całym świecie,
Wszyscy:
Aby miały dobre dzieci
Kobietom starszym,
Kobietom młodym –
Wszyscy:
Zdrowia, szczęścia i pogody.
Wszystkim znajomym
Paniom i obcym
Na co dzień i na niedzielę,
Duzi panowie i mali chłopcy
Wszyscy:
Składają życzeń wiele.
Piosenka „Marzec, marzec...”
Na zakończenie uroczystości chłopcy wręczyli Paniom kwiaty.