Nr 15/687 2015 r. - Sanktuarium św. Jadwigi

Nr 15/687
12 kwietnia
2015 r.
12 kwietnia 2015 r. Żniwo
1
Zamyślenia nad Ewangelią / Powtórka z Katechizmu
Uczyć się wiary przy miłosiernym
sercu Jezus (J 20, 19-31)
Ks. Krzysztof Wons SDS
Modlitwa Ewangelią
na każdy dzień
O co proszę?
O serdeczne przylgnięcie do
miłosiernego serca Jezusa i o
wzrost wiary.
nie może powiedzieć jak oni:
„Widziałem Pana”! Osiem dni
dojrzewa do spotkania z Jezusem.

Dojrzewanie
do osobistego
doświadczenia Boga wymaga czasu i duchowego wysiłku.
Potrzebne jest głębokie pragnienie spotkania i „dotknięcie” Boga. Co mogę powiedzieć
o poziomie moich duchowych
pragnień? Czy jest we mnie głęboka tęsknota za Jezusem?

Przeniosę się wyobraźnią do
zamkniętej sali, w której przebywają wystraszeni apostołowie
(w. 19). Zobaczę ich lęk i napięcie na twarzy. Bez Jezusa czują
się kompletnie zagubieni. Nie
mają pomysłu na swoje dalsze
życie. Jakie negatywne przeżycia zamykają mnie na życie?

Odnowię w sobie pragnienie
głębokiej zażyłości z Jezusem.
Poproszę Jezusa, aby tchnął
we mnie Ducha i uleczył moją
niewiarę. Razem z Tomaszem
będę powtarzał: „Pan mój
i Bóg mój”.

Zauważę,
jak diametralnie
zmienia się samopoczucie apostołów, kiedy staje pośród nich
Jezus (ww. 19-23). Widzą Go
żywego. Słyszą i odczuwają, jak
wprowadza w nich pokój. Pokój
Jezusa zabiera ich lęk i napełnia
radością. Czują się na nowo posłani do świata.

Spróbuję nazwać po imieniu
lęki, które najczęściej mi towarzyszą i odbierają radość życia.
Powiem o nich Jezusowi. Poproszę z całą mocą wiary, aby je
zabrał i wrócił mi pokój serca.

Pokój i radość są owocem bliskiej zażyłości z Jezusem. Ilekroć trwam na osobistej modlitwie, tylekroć Jezus mówi do
mnie: „Pokój z Tobą”. Zaniedbując osobistą modlitwę, pozbawiam się Jego pokoju i narażam na zamknięcie w lękach.

„Widzieliśmy Pana” (w. 25).
Świadectwo współuczniów jest
dla Tomasza niewystarczające,
aby uzdrowić jego brak wiary. Chce osobiście doświadczyć
obecności Jezusa. Cierpi, gdyż
Rozważania pochodzą z książki
Modlitwa Ewangelią na każdy
dzień, Ks. Krzysztofa Wonsa,
wydawnictwa Salwator, więcej na
www.salwator.com-
Z życia Kościoła
12.04.2015 r.
II Niedziela Wielkanocna
Niedziela Bożego
Miłosierdzia
Dz 4,32-35; 1 J 5,1-6
Ewangelia J 20,19-31
Poniedziałek
Dz 4,23-31
Ewangelia J 3,1-8
Wtorek
Dz 4,32-37
Ewangelia J 3,7-15
Środa
Dz 5,17-26
Ewangelia J 3,16-21
Czwartek
Dz 5,27-33
Ewangelia J 3,31-36
Piątek
Dz 5,34-42
Ewangelia J 6,1-15
Sobota
Dz 5,34-42
Ewangelia J 6,16-21
Ojcze, daj, żebym umarł
dla Ciebie i tak kosztownie
odkupionych dusz!
Najukochańszy Ojcze, spójrz,
one siedzą w cieniu śmierci i
nie znają Ciebie! Panie, wybaw
je, bo dla Ciebie wszystko jest
możliwe! O Panie, o Ojcze, o
Boże i Stwórco, miałyby owe dusze, które wędrują
w straszliwej nocy pogaństwa, nie poznać Twojej
dobroci i miłosierdzia! Ach, mój Stwórco i Boże, dusza
moja łaknie Twojej chwały i dusz.
2 Żniwo 12 kwietnia 2015 r.
.Dziennik Duchowy
O. Franciszek Maria od Krzyża Jordan
Założyciel salwatorianów
Tydzień Miłosierdzia
W dniach 12-18 kwietnia 2015 r. rozpocznie się
71 Tydzień Miłosierdzia pod hasłem „Caritas dla rodziny”
Ewa Dudek
Od
2013 r. w kościele w Niedzielę
Bożego Miłosierdzia rozpoczyna się Tydzień Miłosierdzia. Celem tego
Tygodnia jest przede wszystkim formacja
– budzenie wrażliwości na potrzeby bliźnich: chorych, samotnych, bezrobotnych,
bezdomnych i prześladowanych. Tydzień
Miłosierdzia jest dla nas przypomnieniem,
że zawsze mamy być dobrzy. Mamy mieć
,,wyobraźnię miłosierdzia’’. Takiej
wyobraźni miłosierdzia powinniśmy się uczyć od najmłodszych lat
w domu. Potem możemy ją bardziej
rozwijać w szkole poprzez udział
w szkolnym wolontariacie, Szkolnym Kole Caritas potem w Parafialnym Zespole Caritas.
Papież Benedykt XVI w encyklice Deus
Caritas est stwierdził: „Ważnym zjawiskiem w naszych czasach jest powstanie
i rozszerzanie się różnych form wolontariatu, które wyrażają się w wielorakich
posługach. Pragnę wyrazić moje uznanie
i wdzięczność wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób uczestniczą w tej działalności.
To szerokie zaangażowanie stanowi dla
młodych szkołę życia i uczy solidarności,
gotowości do dawania nie tylko czegoś, ale
siebie samych’’. Rodzina jest takim miejscem, które uczy postawy miłosierdzia.
Jan Paweł II w 1986 r. powiedział:
„Nasza epoka to — jak wszystkie inne —
epoka miłosierdzia. Nie brak w niej z pewnością okazji, aby owo miłosierdzie przeżywać. Mass-media codziennie docierają
do naszych oczu i serc, przekazując niepokojące i ponaglające wezwania milionów
nieszczęsnych braci, którzy padli ofiarą
różnych klęsk, zarówno naturalnych, jak
i zaistniałych z winy człowieka: braci, którzy głodują, którzy odnoszą rany na ciele
i na duszy, braci chorych, wywłaszczonych,
uchodźców, osamotnionych i pozbawionych wszelkiej pomocy. Wyciągają ręce ku
nam, chrześcijanom, pragnącym żyć zgodnie z Ewangelią i zgodnie z wielkim i jedynym przykazaniem miłości”.
Caritas wspiera rodzinę między innymi przez akcję:
,,Program Skrzydła ’’
Ponad 650 tysięcy polskich dzieci w szkołach nie może skupić się
na lekcji z powodu głodu, odro-
przeznaczona na pomoc dzieciom, które nie zostały objęte stałą opieką w programie. Wpłacający może określić cel, na
który mają zostać przeznaczone wpłacane środki np. obuwie, dożywianie itp.
Osoba wspierająca Program otrzyma
rozliczenie z przekazanej darowizny.
PKO BP SA III O/Wrocław 24
1020 5242 0000 2102 0019 7863
Pomoc bezdomnym!
bić lekcji z powodu braku książek,
odnieść pierwszych sukcesów na
boisku, bo ich rodziców nie stać
na kupno obuwia sportowego.
Dla wielu z nich szkoła to codzienna
walka ze wstydem, upokorzeniem
i samotnością. Właśnie dla takich
dzieci powstał Program Skrzydła,
którego celem jest zwiększenie szans
edukacyjnych
dla
najuboższych
uczniów poprzez objęcie ich kompleksową opieką.
Założenia i cele programu:
Skrzydła to program długoterminowej
pomocy skierowany do dzieci - uczniów
szkół podstawowych, gimnazjów i liceów,
którzy z powodu złej sytuacji materialnej
w rodzinie wymagają pomocy w formie
dożywiania w szkole, zakupu wyprawek
z artykułami szkolnymi, dofinansowania do
wycieczek szkolnych.
Program proponuje objęcie opieki finansowej nad dzieckiem przez firmy i osoby
prywatne, które poprzez deklaracje zobowiążą się do wsparcia finansowego ucznia
przez okres przynajmniej jednego semestru
szkolnego.
Program Skrzydła daje możliwość wyboru formy pomocy i dopasowania jej do
indywidualnych potrzeb ucznia, a także do
możliwości finansowych sponsora.
„Skrzydła” to program, do którego
chcemy zaangażować firmy i osoby indywidualne, które poprzez deklaracje finansowe
lub jednorazowe wpłaty, obejmą opieką
konkretne dziecko, zgłoszone na listę Caritas przez pedagoga szkolnego.
,,Skarbonka Skrzydeł’’
To propozycja dla wszystkich, którzy
chcą wesprzeć nasz program bez podpisywania długoterminowych deklaracji.
Każda wpłata na konto Caritas Polska
z dopiskiem „Skarbonka Skrzydeł” będzie
Siostra Aneta z Caritas, koordynująca
pracę łaźni we Wrocławiu, prosi wszystkich
ludzi dobrej woli, by, jeśli mogą, podzielili
się męską odzieżą, która trafi bezpośrednio
do ubogich i bezdomnych. Szczególnie brakuje nam obuwia w rozmiarach 42 i większych. Bardzo szybko zużywają się również
zapasy bielizny podkreśla siostra.
Odzież męską można dostarczyć osobiście od poniedziałku do piątku, między godziną 8.00 a 16.00 na ul. Katedralną 7 we
Wrocławiu. Dla osób pracujących w tych
godzinach mamy dwie propozycje. Prosimy, by zadzwonili do Caritas Archidiecezji
Wrocławskiej, aby umówić się na odbiór
indywidualnie lub przywieźli odzież w poniedziałek, środę lub piątek po godzinie 6
rano. W te dni pracuje łaźnia oraz magazyn
odzieży, z których nasi klienci korzystają od
wczesnych godzin porannych. Łaźnia Caritas działa od 15 lat, do tej pory obsłużono
ponad 90 tys. bezdomnych i ubogich.
Tylko w lutym tego roku o swoją higienę zadbało w łaźni Caritas 813 osób.’’
Kontakt z Caritas Archidiecezji Wrocławskiej - 71 32 71 300, 32 71 301
Modlitwa na Tydzień Miłosierdzia
Wstyd mi o Panie, że musisz mi
przypominać o tygodniu dobroci.
Przecież ci, którzy są ochrzczeni,
zawsze mają być dobrzy, aby
przez nich ludzie poznawali Twoją
dobroć i chwalili Ojca, który jest
w niebie. Powiedziałeś Panie,
że błogosławieni są miłosierni
i dostąpią miłosierdzia. Ja sam
szukam miłosierdzia i dobroci
u innych. Ty, Panie przebaczyłeś
mi tyle razy. Uczyłeś nas kochać
tych, którzy nas nienawidzą. Ty
jesteś Bogiem miłosierdzia. Wiem,
że niczym są słowa, niczym ofiary,
jeśli braknie mi dobroci. Chcę być
Samarytaninem i mieć wielką
nadzieję, że okażesz się dla mnie
miłosiernym sędzią. Amen.
12 kwietnia 2015 r. Żniwo 3
Z życia Kościoła
Z życia Kościoła
Okno życia
s.Ewa – Joanna Jędrzejak
boromeuszka z Fundacji
Evangelium Vitae
M
iałyśmy dziś nietypowych
gości. Magda i Krzysztof
zadzwonili rano pytając, czy mogą
wpaść na chwilę ze swoimi dwiema
córeczkami. A bo to i pogoda wyjątkowa w ten pierwszy dzień wiosny,
i dziewczynki obie zdrowe, co wcale
nie jest normą, i sobota, i tyle razy już
obiecywali, że przyjdą. A że starsza
trzylatka zaczęła ostatnio coś pytać
o „moje siostry”, więc stwierdzili, że
czas najwyższy… Godzinne spotkanie
up,lynęło nie wiadomo kiedy, a dom
dosłownie ożył. Nawet nie próbuję silić się, by opisać szczęście, w którym
przez tę godzinę mogłyśmy na żywo
uczestniczyć. Tak, szczęście, bo ono było widoczne
w płonących oczach, wytryskiwało wszystkimi porami
skóry, sączyło się zewsząd.
Cóż w tym szczególnego, zapyta ktoś. Ano to, że
niewiele było trzeba, by tej
szczęśliwej rodziny nie było,
by nie było tego radosnego
spotkania i tych dwóch niepowtarzalnych Szczęść: Oli
i Hani. Mama Oli i Mama
Hani mogły zdecydować się
na aborcję, bo wiedziały, że
sobie nie poradzą. Zdecydowały inaczej. Urodzą. Dzięki tym dwu Matkom, Magda i Krzysztof stali się rodzicami. Nie przez poczęcie i urodzenie,
a przez adopcję. Co więcej, ich starszą
córeczkę Bóg przyprowadził do nich
z Okna Życia, z naszego wrocławskiego Okna Życia.
Patrząc na obie dziewczynki nie
mogłam nie zadawać sobie pytania:
czy świat byłby tak piękny bez tych
dwu Szczęść? Czy słońce świeciłoby
tak jasno, a ptaki śpiewały tak radośnie, gdyby na ziemi zabrakło Oli
i Hani?
Wrocławskie Okno Życia działa
nieprzerwanie od 23 września 2009
r.: 24 godziny na dobę, 365, a nawet
366 dni w roku. Zawsze gotowe przyjąć przyniesione maleństwo. I choć
gościnność jest istotą Okna Życia,
nikt nie zachęca, by tu oddawać dzieci. Jest jak koło ratunkowe – zawsze
w pogotowiu, ale rzuca się je tylko
wtedy, gdy nic innego zrobić już nie
można. Okno Życia to wielka szansa
dla kobiety, która dowiedziała się, że
pod jej sercem poczęło się nowe życie, a ona wie, że nie potrafi go przyjąć i towarzyszyć mu przez całe życie.
Z jakichkolwiek powodów: samotności i odrzucenia, braku środków do
życia, własnej nieporadności, złamanej na starcie kariery. Tak łatwo wte-
4 Żniwo 12 kwietnia 2015 r.
dy kobiecie posłuchać złych doradców i uwierzyć, że jedynym rozwiązaniem jest pozbycie się „problemu”.
Nawet pieniądze pożyczą tacy przyjaciele. Tylko ich samych – przyjaciół –
zabraknie chwilę później, gdy trzeba
będzie co rano zszywać rozdarte serce, a tępy od bólu i bezsensu wzrok
- ożywiać farmakologią lub w gabinecie psychoterapeutycznym. Wkrótce
też okaże się, że aborcja, która miała
rozwiązać problem, nie tylko niczego
nie rozwiązała, ale wręcz wszystko
pogmatwała w gordyjskie węzły.
Zamiast więc uciekać się do aborcji, warto zainwestować w nadzieję.
Warto zaufać Bogu – On pośle pomoc. NA PEWNO! Czasem takim
pomocnym ramieniem z woli Pana
staje się Fundacja Evangelium Vitae.
Prowadzone przez nią Okno Życia,
Bank Niemowlaka, gabinet ginekologiczny, poradnia rodzinna z różnymi
specjalistami dają szansę, by przetrwać najtrudniejszy pierwszy okres.
A „TAK” powiedziane życiu, powraca bardzo szybko błogosławieństwem:
prawdziwymi przyjaciółmi, którzy staną obok,
wesprą; zmianą myślenia
ojca dziecka, rodziców;
rozplątaniem nierozwiązywalnego.
Po porodzie – jeśli rodzice dziecka nie zdecydują inaczej, mogą pozostawić je w szpitalu, zrzekając się praw
rodzicielskich, co daje dziecku szansę
na szybką adopcję lub w ostateczności przynieść dziecko do Okna Życia.
To miejsce, które zapewnia dyskrecją
i anonimowością, uratowało we Wrocławiu już 8 ludzkich istnień. Dzieci
przebywają tu przez krótką chwilę,
potem są odwożone przez pogotowie
ratunkowe na oddział neonatologii,
gdzie po badaniach, a czasem i leczeniu trafiają do rodziny zastępczej,
która po dopełnieniu wszelkich formalności staje się rodziną adopcyjną.
A potem… Wszyscy żyli długo
i szczęśliwie.
Tradycje wielkanocne cz. II
Barbara Kołodziejczykowa
L
osowych rozbitków jednoczył Kościół – ks. Bochenek i ks. Grzegorz, harcerstwo i służba liturgiczna.
Święta wiosną 1946 roku nie były bogate,
ale ziemia potrafiła wyżywić i pozostałych niemieckich mieszkańców i tych,
którzy się zatrzymali i zajęli opuszczonymi gospodarstwami. Wracała nadzieja…
A młodzi cieszyli się, że przeżyli ten nieludzki czas i chociaż było biednie, humory dopisywały, jak na tym zdjęciu zrobionym we Lwowie.
Państwo muszą uwierzyć mi na słowo,
bo na reprodukcji zdjęcia w „Żniwie” tego
nie widać – ten bogato zastawiony stół, to
tylko świetna papierowa dekoracja. „Biesiadnikom” to jednak nie przeszkadzało,
że wymarzoną szynkę wykonano z tektury. Fotografia ta ma swoją dalszą historię.
Otóż w ciągu kolejnych 10 dni zawalił się
świat tych młodych chłopców. Brali oni
udział w akcji „Burza” i musieli opuścić
rodzinne miasto w obawie przed aresztowaniem lub wcieleniem do armii radzieckiej. Życie nasze to kobierzec, w którym
kolory jaśniejsze przeplatają się nagle
z zupełnie ciemnymi...
A oto jak wspomina Wielkanoc swojego dzieciństwa inna z mieszkanek
Trzebnicy, przybyła z Mazowsza: „Mieszkańcy wsi w szczególny sposób przeżywali ostatni tydzień postu. Był on zwany
„Wielkim Tygodniem”. Rozważano Mękę
Pańską, a jednocześnie przygotowywano
się do świąt. Bielono drzewa i wnętrza domów. Urządzano świnobicie. Wypiekano
ciasta. Dziewczęta chodziły na adoracje,
porządkowały teren wokół wioskowego krzyża, robiły dekoracje – świerkowy
wieniec zdobiony kolorowymi kwiatami
z bibułki. Kawalerka budowała na skraju
wsi huśtawki. Musiały być wielkie, wykonane z drewnianych pali. Huśtawki były
symbolem śmierci Judasza. Dzieciaki
biegały do lasu po borówki i warkocznik
(widłak). Borówkami ozdabiano święconkę, zaś widłakiem dekorowano święte
obrazy. Gospodarze starali się wszelkie
prace zakończyć do piątkowego południa.
Później nie należało burzyć spokoju ziemi. W tymże dniu przygotowywano kolorowe jajka zwane w mojej wsi „piskami”.
Do malowania używano wyłącznie naturalnych barwników. I tak różne odcienie
brązu uzyskiwano gotując jajka w tzw.
„cebulaku” (łupiny cebuli), zieleń dawało
żyto, fiolet – kwiaty ciemnej malwy itd.
Poza tym ojciec robił piękne „rysowanki”.
Na kolorowych jajkach
stolarskim ołówkiem
rysował sceny z Męki
Pańskiej lub radosne
obrazki wiosenne. Do
jego obowiązków należało tarcie chrzanu.
Siadał na progu w sieni
i trąc opowiadał nam
o napoju, jaki podano
Jezusowi na krzyżu.
Była to żółć z octem
i chrzanem i dlatego
podajemy do potraw
wialkanocnych chrzan.
W tymże dniu przygotowywano pokramy do święcenia, które
znoszono w Wielką Sobotę do najozdobniejszego domu, gdzie ksiądz dokonywał
uroczystości święcenia. Pokarmy układano na talerzach. Ozdabiano zielonymi
gałązkami borówek. Na każdym talerzu
centralne miejsce zajmowała figurka maślanego baranka obłożona jajkami, gotowanym mięsem i ciastem. Całość oplatało pachnące czosnkiem pęto kiełbasy. Był
również chleb, sól i pieprz. Święconkę
ustawiano w tzw. zimnym pokoju, gdzie
czekała do wspólnego niedzielntgo śniadania, które spożywano po powrocie
z Rezurekcji. Podczas drogi powrotnej
gospodarze ścigali się swoimi rumakami,
gdyż wierzyli, że zwycięzca zbierze najlepsze plony. W pierwszym dniu Wielkanocy dzieciaki biegały do swoich chrzestnych po „wykup”, czyli po „piski”, ciasta
i inne smakołyki. Natomiast nocą gospodarze chodzili od domu do domu i śpiewali pod oknami: „Wesoły nam dzień
dziś nastał” lub „ Wstał Pan Chrystus”.
Określano to jako chodzenie z „Alleluja”.
Po odśpiewaniu otrzymywali garść jaj.
Czasem, gdy z okna wychylała się młoda dziewczyna, zostawała oblana zimną
wodą, jako że rozpoczynał się „śmigus”,
który trwał przez cały drugi dzień świąt”.
Na Ziemi Trzebnickiej znaleźli swój dom także ludzie zupełnie in-
nej kultury i języka. O wielkanocnych
zwyczajach węgierskich opowiada inna
mieszkanka Trzebnicy z rodziny polsko
– węgierskiej. Otóż w języku węgierskim Wielkanoc to Húsvét. Wyraz „hús”
oznacza „mięso”, czyli Húsvét to koniec
Wielkiego Postu i przyzwolenie na spożywanie potraw mięsnych. Podczas porannej wielkanocnej Mszy świętej święcono
chleb, szynkę i jajka. Tej święconce przypisywano magiczne znaczenie. Np kości
święconej szynki wieszano na drzewach
owocowych, aby potem rodziły więcej
owoców. Zbierano też okruchy z wielkanocnych stołów, które potem rozsypywano na znak krzyża na polach zbożowych.
Miało to odstraszać ptaki czyniące szkody. Zaś dzielenie się święconym jajkiem
miało pomóc zbłądzonym w odnalezieniu
właściwej drogi. Popularne na Węgrzech
były też pisanki. Malowało się je w niedzielę i zwykle potem dawało się „polewaczom” w lany poniedziałek. Do tradycyjnych potraw na węgierskich stołach
należała w szczególności zupa z głowy jagnięcia, wielkanocne baby, czy też paprykarz z baraniny. Wielkanoc była (i chyba
nadal jest) najbardziej ulubionym świętem. Był to czas początku ognisk i plenerowych imprez z pysznym węgierskim
jedzeniem, winem i muzyką.
Kończąc te wspomnienia chciałabym podziękować państwiu: Halinie
Bahryn – Kamińskiej, Zenobii Kulik,
Aleksandrze Rzewuskiej, Irenie Prostak,
Gabrielii Zielińskiej – Żyła, Antoniemu
Ćwirko – Godyckiemu i Zbigniewowi
Lubicz – Miszewskiemu, że zechcieli się
podzielić swoimi wspomnieniami sprzed
kilkudziesięciu lat. Za parę dni obchodzić
będziemy w Trzebnicy Dzień Pioniera,
które to święto na stałe zostało wspisane
do kalendarza trzebnickich uroczystości.
Stojąc przy pomniku poświęconym tym
wszystkim, którzy po wygnaniu i tułaczce tutaj znaleźli swój dom, pamiętajmy
o nich. To właśnie stąd bierze się nasza
przepiękna wielokulturowość, którą należy pielęgnować. I niech podsumowaniem tego artykułu będą słowa wiersza
Jerzego Bogdana Kosa:
„Tu ziemię pługiem przeżegnali
I razem wznieśli wspólny dom
- przeszłość z przyszłością pojednali
I teraz wiedzą, że są stąd!
Każdy ma prawo do Ojczyzny,
do garści ziemi pod stopami.
Czas leczy rany, goi blizny,
co najtrudniejsze już za nami!
Wrośliśmy w ziemię korzeniami,
jak stary dąb i młody las.
Znów się dzielimy marzeniami,
bo wreszcie przyszedł na to czas”.
12 kwietnia 2015 r. Żniwo 5
Małe Żniwo
Intencje i ogłoszenia
Intencje mszalne
NIEDZIELA – 12 kwietnia 2015 r.
Święto Miłosierdzia obchodzone jest
w pierwszą niedzielę po Wielkanocy,
zwaną obecnie Niedzielą
Miłosierdzia Bożego. Inspiracją
dla ustanowienia tego święta było
pragnienie Jezusa, które przekazała
Siostra Faustyna. Pan Jezus
powiedział do niej: Pragnę, ażeby
pierwsza niedziela po Wielkanocy
była świętem Miłosierdzia. Papież
Jan Paweł II ogłosił to święto w dniu
30 kwietnia 2000 roku.
Św. Faustyna Kowalska
należy do grona najważniejszych
świętych XX wieku.
1. Dzieciństwo Helenki Kowalskiej
wypełnione było ofiarną pomocą
mamie w domowych obowiązkach.
Dlatego - choć była zdolna skończyła tylko trzy klasy i nie mogła
się dalej uczyć. 2. W wieku 7 lat usłyszała głos
Boga wzywający ją do świętości.
6.30 – W int. członków Żywego Różańca z prośbą o błogosławieństwo
Boże dla nich i ich rodzin
Odtąd pragnęła ofiarować swe życie
Bogu i bliźnim, choć nie wiedziała,
jak to zrobić. 8.00 – W int. Ireny i wnuczek Joanny,
Marty i Weroniki z prośbą o Boże
błogosławieństwo i opiekę Matki
Bożej
9.30 – Za † Bronisławę Migdał w 20
rocznicę śmierci
11.00 – Za †† Zofię i Rudolfa
12.30 – Za † męża Mieczysława Kiszkę,
†† rodziców z prośbą o łaskę życia
wiecznego w chwale Pana
18.30 – Dziękczynna Bożej Opatrzności
i św. Jadwidze za dar kochanych
†† rodziców Janinę i Kazimierza
o niebo dla nich
20.00 – Za †† rodziców Stefanię i Henryka
3. Wielkie ubóstwo w domu Helenki
sprawiło iż już od 14 roku życia
musiała pracować jako służąca.
Czyniła to z ogromnym oddaniem. 4. Głos Boga zaprowadził Helenę
do klasztoru, gdzie po różnych
perypetiach została przyjęta i
otrzymała imię Maria Faustyna 5. Siostrze Faustynie objawił
się Jezus i uczynił ją apostołką
swego miłosierdzia. Namalowany
na podstawie objawień obraz
Jezusa z podpisem Jezu ufam
Tobie, Dzienniczek i koronka do
Bożego Miłosierdzia miały pomóc
ludziom odnaleźć skarb Bożego
przebaczenia. 6. Odtąd Faustyna poświęciła się
ratowaniu grzeszników, za których
ofiarowała swe młode życie. Zmarła
Uwaga konkurs!
PONIEDZIAŁEK – 13 kwietnia 2015 r.
6.30 – W int. Ojca Świętego Franciszka
w wieku 33 lat. W roku 1993 Jan
Paweł II ogłosił ją błogosławioną,
a w r. 2000 świętą. Źródło: Promyczek Dobra
Rozwiąż rebus oraz szyfrowankę. Rozwiązania prześlij na adres: [email protected] do 19 IV.
Wśród osób, które nadeślą prawidłowe odpowiedzi rozlosujemy nagrody!
REBUS
7.15 – Za † Zofię w miesiąc po śmierci
12.00 – O miłosierdzie Boże, światło
Ducha Świętego dla rodzin dzieci
i wnuków
18.30 – 1) Za †† rodziców Stefanię, Wiesława, Julię, Wojciecha, † męża
Zenona
2) O łaskę zdrowia dla Małgorzaty Szczepanek
WTOREK – 14 kwietnia 2015 r.
6.30 – Za † Józefa (6 rocz.) oraz †† Andrzeja, Elżbietę, Jana i Marię
7.15 – Z okazji urodzin ks. Stanisława
Ożoga prosząc dla niego o Boże
błogosławieństwo, zdrowie i
radość oraz opiekę Matki Najświętszej
ŚRODA – 15 kwietnia 2015r.
6.30 – Za †† kapłanów
7.15 – W int. Felicji z okazji 86 urodzin
z podziękowaniem za otrzymane
łaski z prośbą o Boże błogosławieństwo na dalsze lata życia
12.00 – Za †† rodziców Mariannę i Bronisława Zyber i †† Marię i Józefa
Hojeckich
18.30 – Za † Ryszarda Turonia w 1 rocznicę śmierci o dar życia wiecznego
CZWARTEK – 16 kwietnia 2015 r.
6.30 – Dziękczynna za otrzymane łaski
po operacji
7.15 – Za †† rodziców Stefanię i Alfreda
w 1 i 27 rocznicę śmierci o dar
nieba dla nich
12.00 – O ład moralny i pokój w Ojczyźnie za wstawiennictwem św. Jana
Pawła II
18.30 – 1) Za †† kapłanów, którzy pracowali w naszej parafii
2) O Boże błogosławieństwo dla
córki Katarzyny w 40 rocznicę
urodzin
PIĄTEK – 17 kwietnia 2015 r.
6.30 – Za † Jana Kozakiewicza w 16
rocznicę śmierci oraz za † żonę
Teresę
7.15 – Za †† Genowefę i Tadeusza
Ogłoszenia parafialne
1. Dzisiaj w kaplicy w Taczowie
Wielkim, która jest pod wezwaniem Bożego Miłosierdzia, przeżywana jest Uroczystość Odpustowa.
2. Składamy stokrotne „Bóg zapłać”
za ofiary składane dzisiaj na remont posadzki bazyliki.
3. Dzisiaj po każdej Mszy św. w kaplicy św. Jadwigi można składać
skarbonki z ofiarami zebranymi
w ramach jałmużny wielkopostnej.
6 Żniwo 12 kwietnia 2015 r.
12.00 – Za † Wiktorię Michalską w 31
rocznicę śmierci
18.30 – 1) Za † Stefana, Jana, Helenę
Garlińskich, †† Pelagię, Władysława i Lucjana Gomułków
2) O zdrowie dla Urszuli Rosińskiej
3) W int. Jana Gładysz z okazji 3
urodzin o potrzebne łaski
12.00 – W int. Józefy w 89 rocznicę urodzin dziękczynna za otrzymane
łaski z prośbą o opiekę Bożą
18.30 – Za †† rodziców Janinę i Wiktora
Skalskich o dar życia wiecznego
SOBOTA – 18 kwietnia 2015 r.
6.30 – W int. rodziny z prośbą o Miłosierdzie Boże oraz o opiekę Matki
Najświętszej
7.15 – Za † Zofię Gadzińską oraz rodziców z obu stron
12.00 – Za †† Irenę, Jana, Katarzynę,
Andrzeja z rodziny Latkowskich
oraz Joannę i Izydora z rodziny
Szałapskich
18.30 – Za † Irenę Kowalczyk oraz za ††
Edwarda Kowalczyka i Stanisława Patyk w rocznicę śmierci
NIEDZIELA – 19 kwietnia 2015 r.
6.30 – Za parafian
8.00 – W int. Natalii z okazji 15 rocznicy
urodzin i Tomasza w 38 urodziny
z prośbą o Boże błogosławieństwo i opiekę św. Jadwigi
9.30 – W int. Barbary i Stanisława z
okazji 50-lecia ślubu z podziękowaniem za otrzymane łaski, z
prośbą o Boże błogosławieństwo i
opiekę św. Jadwigi
11.00 – Za † Zdzisława Dudka oraz za ††
rodziców z obu stron
12.30 – 1) Za † Bernadetę Pop, †† z rodziny i za dusze w czyśćcu cierpiące
2) W 50 rocznicę ślubu Marianny
i Juliana Dymarczyk o Boże błogosławieństwo
18.30 – Za † Marię Boczar w 8 rocznicę
śmierci i †† z rodziny Jana, Michała, Władysława i Bronisławę
20.00 – Za †† rodziców Bronisławę i
Bogumiła Barańskich
praszamy na spotkanie w czwartek, 16 kwietnia, o godz. 16.30
w Domu Pielgrzyma.
4. Każdego dnia o godz. 15.00 odmawiana jest w bazylice Koronka
do Bożego Miłosierdzia. Serdecznie zapraszamy do udziału we
wspólnej modlitwie, szczególnie
w dniu dzisiejszym.
5. Katechetów uczących w szkołach
i przedszkolach naszej parafii za-
6. Członków Żywego Różańca zapraszamy na spotkanie w sobotę,
18 kwietnia. Rozpoczęcie o godz.
17.00 w bazylice. Na spotkanie
zapraszamy także osoby, które
pragną włączyć się w modlitwę
Żywego Różańca.
ŻNIWO. Czasopismo Parafii św. Bartłomieja Ap. i św. Jadwigi w Trzebnicy
Redakcja: Kolegium Redakcyjne
Adres: „Żniwo”, ul. Jana Pawła II 3, 55-100 Trzebnica, e-mail: [email protected]
Redakcja zastrzega sobie prawo do skrótów i opracowań redakcyjnych.
12 kwietnia 2015 r. Żniwo 7
Z życia Kościoła
8 Żniwo 12 kwietnia 2015 r.