Instrukcja Inspektoratu Szkół Wojskowych
Transkrypt
Instrukcja Inspektoratu Szkół Wojskowych
SZTAB GENERALNY. ODDZIAŁ VII (NAUKOWY) SZKOŁA PODOFICERA (PLAN WYSZKOLENIA W 8 MIESIĘCY) INSTRUKCJA INSPEKTORATU S Z K Ó Ł W O J S K O W Y C H (3j) NAKŁADEM M. ARCTA W WARSZAWIE 19 19 SZTAB GENERALNY O. VII. (NAUKOWY) T y lk o d o s łu ib o w e g o u żytk u . SZKOŁA PODOFICERA (PLAN WYSZKOLENIA W 8 MIESIĘCY) INSTRUKCJA INSPEKTORATU S Z K Ó & W O J S K O W Y C H (5) NAKŁADEM M. ARCTA W WARSZAWIE 1919 / I. W s t ę p . Cel i zadania szkoły podoficerskiej. karności i rygorze wychowany, grun townie wyćwiczony, energiczny i pilny podoficer — jest pomocnikiem oficera we wszystkieh dziedzinach kształcenia i wy chowania żołnierza. Stojąc bliżej niż oficer szeregów żoł nierskich pód względem wykształcenia i po łożenia towarzyskiego, a także, spędzając wśród żołnierzy, w bezpośredniej styczno ści z nimi większą część dnia, odgrywa dobry podoficer, zwłaszcza w żyoiu koszarowem i garnizonowem, wybitną rolę. Armje tych państw, które potrafiły wy chować i wykształcić kadry podoficerskie, dowiodły w sposób dobitny, jak owocnem byio zrozumienie potrzeby zwrócenia naj baczniejszej uwagi na tę stronę kształce nia w wojsku. Praktyka wojny obecnej dopełnia starą zasadę, że zwycięstwo narodowi zapewnia dobra szkoła ludowa. Występują na tle chwili bieżącej, w chwili najwyższego na pięcia ducha ludzkiego, jako przyczyny zwycięstw, oprócz powyższego, czynniki następujące: a) genjusz wodzów, b) wysokie poczu«ie honoru i patrjotyzmu korpusu oficerskiego, c) wybitna pom oc d o b re g o . p od ofic^ a . Oprócz wielkiego znaczenia w wycho waniu i kształceniu żołnierza, włożony do porządku, karności i rygoru, po odbyciu kilkuletniej służby wnosi dobry podofi cer na stanowisku niższego urzędnika te niezbędne i nadzwyczaj cenne- cechy w za kres nowej pracy. Organizacja całego życia państwowego dużo ma do zawdzięczenia swym niższym funkcjonarjuszom, którzy w szkole podoficei’skiej uzupełnili swoje wykształcenie i w służbie podoficera zdobyli cenne ce chy obowiązkowości, wytrwałości, wyso kiej umiejętności, słuchania i spełniania rozkazów, jak również ich wydawania i przeprowadzania, że wskażę organizację służby kolejowej, gdzie na niższych sta nowiskach pracują bardzo dobrze byli podoficerowie. Szkoła podoficerska normalna winna obejmować kurs 2-letni. (Autor badał szkoły podoficerskie w R o sji (Ryga) w armji japońskiej wojna 1904— 1905 rok) i w Rzeszy Niemieckiej (2-miesięczne studja w szkołach podoficerskich w Marjenbargu i Frankenbergu). Kurs szkoły podoficerskiej składać się winien z małej ilości godzin wykładów ogólno-kształcących, uzupełniających wy kształcenie poprzednio odebrane; najwię cej uwagi poświęca się na wykształcenie frontowe, służbę wewnętrzną i garnizono wą, jako też na praktykę podoficera funk cyjnego, wreszcie na wykształcenie go ja ko instruktora. Częste przeglądy wyższych doświadczo nych dowódców po przeprowadzeniu każ dego działu, ćwiczeń doprowadzają wy szkolenie do pożądanej jednolitości i pre cyzyjności. Każdy dział przerabiany jest dopóty, dopóki przegląd nie da wybitnych pod każdym względem rezultatów. Kurs szkoły podoficerskiej ma na celu: 1) doprowadzić do doskonałości służbę wewnętrzną i garniz., 2) wychować celnego i spokojnego Strzelca, 3) przy pom ocy gimnastyki i szermier ki, gier, sportów i marszów rozwinąć śmiałość, zręczność i pewność siebie, 4) wpoić w krew i uczynić drugą na turą nadzwyczajną schludność w utrzy mywaniu umundurowania i ekwipunku. Ćwiczenia w musztrze formalnej i tak tycznej rozpadają się na 4 okresy—a mia nowicie: I. Okres poświęcony wykształceniu każ dego żołnierza z osobna. II. Okres poświęcony wykształceniu w ro cie, sekcji i plutonie. III. Okres poświęcony wykształceniu w kompanji i jednostkach twyższych (ma newry). IV okres poświęcony przygotowaniu praktycznemu prźyszłego instruktora i pod oficera funkcyjnego. Dążenie do powyżej określonego w ogól nych zarysach ideału będzie zapewne za daniem organizatorów nowopowstającego wojska polskiego\ lecz osiągnąć go można będzie dopiero w parę lat po dojściu do normalnego stanu wojskowości ojczystej. W gorączkowych chwilach powstawania wojska polskiego musimy zadowolnić się krótszym kursem a miłość Ojczyzny, ra6 dość z jej zmartwychwstania i umiłowa nie sprawy wojska — opory i mocy pań stwa, musi uwielokrotnić nasze siły i zdol ności i dać moc osiągnięcia w krótkim czasie należytych rezultatów. Do szkoły podoficerskiej, w tworzących się kadrach wojska polskiego przyjmowa ni są młodzi ludzie w wieku od lat 18 do 25, z wykształceniem 2 klas gimnazjal nych lub pełnej szkoły ludowej, którzy po przebyciu 8-mio tygodniowego kursu rekruckiego okażą duże postępy w musz trze i będą skwalifilcówani jako bez za rzutu pod względem karności, moralności i pilności. podp. Leon Berbechi dow ódca brygady szkół w ojskow ych . i inspektor II. Programy okresów (ogólne). A. Okres I (rekrucki) 10 tygodni. Porządek dnia i plan nauki ściśle wed ług programu: „Szkoła rekruta” *) zał. III, IV, V). W okresie tym największą uwagę zwra ca się na wyszkolenie każdegp ucznia z osobna ze szczególnem uwzględnieniem. *) „S zk oła rekruta** Warszawa 1919. 7 1. musztry formalnej. 2. musztry taktycznej. 3. szkoły Strzelca. 4. gimnastyki i szermierki. W okresie tym należy dążyć do m ożli wie świadomego (nie automatycznego) opa nowania każdego ruchu, chwytu, i wykła du, ażeby w przyszłości ułatwić sobie pra cę wykształcenia instruktora. Należy wpoić głębokie pojęcie o hono rze żołnierskim, obowiązkach żołnierza i o głównych zaletach dobr.ęgo żołnierza (posłuszeństwo), porządek, oszczędzanie własności narodowej, t. j. ekwipunku i szczególniej broni). Okres winien być zakończony przeglą dem dowódcy szkoły, a przejście do okre su II zarządza inspektor szkół wojsko wych, po stwierdzeniu stopnia osiągnię tych. rezultatów. 5. Na pogadankach wieczornych wykła da się pisownię polską i przy pomocy dyktand, czytania i analizy gramatycznej stara się osiągnąć możliwie poprawną pi sownię. ł B. Okres II. 10 tygodni. Okres ten zawiera: 1. Powtórzenie i uzupełnienie wykształ cenia rekruta, doprowadzenie do precy zyjności każdego chwytu i ruchu (plan nauki patrz „Szkoła rekruta” ). 2. Musztra z karabinem maszynowym (knżdy uczeń powinien przejść służbę każ dego numeru obsługi K. M.). 3. Na pogadankach wieczorowych wy kłada się geografję ziemi ojczystej. Po zakończeniu kursu przeglądy jak wyżej. VC. Ores III. (podoficerski) 10 tygod ni. W okresie tym: 1. Powtarza się kurs poprzednich okre sów. 2. Sekcjami i plutonami dowodzą z ko lei uczniowie. Winni oni osiągnąć zupeł ną pewność siebie przed frontem i p o prawne, energiczne wydawanie komend, tak w szyku zwartym jak i w tyraljerce (zwrócić szczególną uwagę na prawidłowe wydawanie komend co do otwarcia ognia). 3. Każdy uczeń musi praktycznie przejść: a) obowiązki przewodniego warty, b) „ dowódcy warty, 9 c) obowiązki d-cy patrolu wywiadowcze go i bojowego, d) „ d-cy szpicy piechoty w mar szu ubezpieczonym. 4. Należy często ćwiczyć wydawanie i spełnianie poruczeń i rozkazów. 5. Wykłady obejmują: a) czytanie map, b) korespondencję wojskową i prowa dzenie ksiąg kompanji, e) przepisy strzeleckie i opis karabinu, d) regulamin służby wewnętrznej i służ by wartowniczej, e) język rosyjski i niemiecki (w zakre sie czytania map). 6. Na pogadankach wieczornych czyta się i analizuje najcenniejsze utwory pi śmiennictwa polskiego podług programu podanego w załączniku. 7. Po zakończeniu okresu przeglądy jak wyżej i nominacja na st. żołn. wszystkich uczniów uznanych za zasługujących na przeniesienie na okres IV. D. Okres IV (instruktorski) 10 tygodni. 1. sów. Powtórzenie kursów poprzednich okre 2. Każdy uczeń z osobna wyznaczany zostaje na instruktora w drużynie. P ro wadzi on pod kontrolą oficerów i podofi cerów wykłady, instruuje i poprawia, prze chodząc wszystkie punkty musztry for malnej i taktycznej, szkoły Strzelca, gim nastyki i szermierki, zawartych w p ro gramie: „Szkoła rekruta” . Należy zwró cić baczną uwagę, żeby żaden z punktów i przez żadnego z uczniów nie został p o minięty. Należy wyrobić u uczniów zu pełną pewność siebie. 3. Każdego ucznia z osobna winno się wyznaczać na instruktora musztry K. M. 4. Wykłady w tym okresie obejmują: a) przepisy dyscyplinarne o zażaleniach, b) umocnienia polowe, cj służbę połową, d) obowiązki drużynowego, e) „ fur jera, f) „ podoficera kuchennego, g) „ „ magazynowego, h) „ * broni, i) „ sierżanta sztabowego, k) zasady hygjeny, 1) język rosyjski i niemiecki. 5. Na pogadankach wieczornych ucznio wie otrzymują wiadomości o najważniejH szych okresach, imionach i dziełach z pi śmiennictwa ojczystego. 6. Po zakończeniu kursu wszyscy, uzna ni za dostatecznie wyćwiczonych i wy ćwiczonych i wykształconych, zostają roz kazem inspektora szkół wojskowych mia nowani kapralami i otrzymują odpowied nie świadectwa, przydział ich do oddzia łów odbywa się na rozkaz sztabu gene ralnego. IV. Porządek dnia w poniedziałki, wtorki, czwartki i piątki: *) Czas Zajęcie. Dozór. Godz. 6 00 r. Pobudka do wstawania Podofic. dyżur 6 .0 0 - 7.00 „ Ubieranie się, czyszcze nie butów i ubrania, m y cie, sprzątanie pościeli i sal. Drużynowi. Śniadanie. 7 0 0 - 7.30 „ 7 .3 0 - 8.00 „ Gimnastyka bez przy rządów i gry. Oficer kompanij. 8 0 0 - 8.30 „ Szermierka i śpiew. 8 .3 0 - 9.00 „ Apel poranny, przegląd Drużynowi umundurowania i sierżant sztab. i uzbrojenia. 9.00-11.00 „ Musztra D-ca k. lub zast. *) W środy przed poi. marsze, po poł. zajęcia nor malne. 12 Zajęcie. Czas. Oodz. 11 .0 0 - r. • Raport. Dozór. D ca komp. lub zast. Oficer inspekcyj. 11.00—12 00 „ Obiad. 1 2 .0 0 - 2.00 pp. W olne *). W ykładowca. W ykłady. 2 .0 0 - 3.30 „ 3 .3 0 - 5.00 „ Musztra i gimnastyka D ow ca komp. lab zast. na przyrządach. 5 .0 0 - 6.00 „ Naprawianie ubrania, ekwipunku i czyszcze O ficer komp. nie broni. Apel w ieczorn y, od 0 .0 0 Sierżant sztab. czytanie rozkazu. Drużynowi. 6 .3 0 - 7.00 ., . Kolacja. 7 .0 0 - 8 00 „ O ficer komp. Pogadanka 8 .0 0 - 9.00 „ W olne. 9 .0 0 Capstrzyk, układanie Drużynowi. się do snu. *) W czasie letnim w olne, od 1-ej do 3-ej; godziny zajęć popołud. przesuwa się o 1 godz inę wprzód. V. Czas. Porządek dnia w s oboty: Zajęcie. D ozór. Godz. 6 .0 0 - 9.00 r. Jak dnia normalnego. 9.00-12.00 „ Strzelnica, lub zajęcia normalne. 12.00 - 2.00pp. Obiad i w olne. 2 .0 0 - 5.00 „ Sprzątanie koszar i re jon u komp. 5.00 - 9.00 „ Jak dnia normalnego. Jak dnia normal. D -ca kompanji. Oficer dyżurny. Jak dnia normal. 13 VI. Porządek dnia w niedzielę i święta: Czas. Zajęcie. | Dozór. Godz. 7.00 r. Pobudka. 7 .0 0 - 8.00 „ Ubieranie się i t. d. 8 .0 0 - 8.30 „ Śniadanie. 8 .3 0 - 9.00 „ Przegląd ogólnego w y glądu zewnętrznego. 9.30 „ Msza. 12.00 Obiad i kolacja. 2 .0 0 - 2.15 •„ Rozkaz. 2 .1 5 - 8.30 , W oln e. 8.45 Apel w ieczorny. 9.00 Capstrzyk i t. d. VII. Podoficer dyżur. Drużynowi. Sierżant sztab. i ofic. dyż. kom. Ofic. dyż. komp. Ił >1 Sierżant sztab. Sierżant sztab. Drużynowi—ofic. dyżur. komp. Programy wykładów. 1. Język polski. Nauka języka polskiego w szkole pod oficerskiej ma na celu uzupełnienie wia domości, wyniesionych przez uczniów ze szkół — przedewszystkiem w tym kierun ku, by nauczyć ich pisać ortograficznie i wysławiać się bez błędu. W tym celu piszą uczniowie dyktanda, przyczem prowadzący wykłady zwraca im uwagę na błędy i poucza ich o odpowied nich zasadach pisowni polskiej. Pozatem 14 piszą uczniowie krótkie streszczenia opo wiadanego lub czytanego. W III i IV okresie poznają uczniowie prócz tego najważniejsze działy historji literatury ojczystej, czytając najcelniejsze utwory według następującego spisu: 1) Anczyc: Bitwa pod Racławicami. 2) Dygasiński: Wilk, psy i ludzie. 3) Dąbrowska: Dzieci Ojczyzny. 4) Gąsiorowski: Huragan. „ Rok 1807. 5) Gruszecki: Szarańcza. 6) Jeż: Zaranie. „ Uskoki. 7) Konopnicka: Pan Balcer w Brązylji, „ W Winiarskim forcie. 8) Kraszewski: Stara Baśń. „ Bracia Zmartwychwstańcy. „ Masław. 9) Ligocki: Sen o Dwernickim. 10) Mickiewicz: Grażyna. „ Pan Tadeusz. „ Konrad Wallenrod. 11) Niemcewicz: Śpiewy historyczne. 12) Orzeszkowa: Nad Niemnem. „ Australczyk. 13) Prus: Placówka. 14) Przyborowski: Bitwa pod Raszynem. 15) Reymont: Z ziemi Chełmskiej. 15 16) Rodziewiczówna: Dewajtis. 17) Słowacki: Rozmowa z Matką Makryną. „ Kordjan. „ Ksiądz Marek. 18) Sienkiewicz: Trylogja. „ Krzyżacy. „ Na polu chwały. „ W pustyni i w puszczy. „ Bartek Zwycięzca. 19) Sewer: Maciek w powstaniu. 20) Weyssenhoff: Puszcza. 21) Wyspiański: Noc listopadowa. 22) Żeromski: Za wolność. 23) Czajkowski: Wernyhora. 24) Rzewuski: Pamiętniki Soplicy. 2. Dzieje ojczyste. A. I n s t r u k c j a dla p r o w a d z ą c y c h wykłady. 1. Podawać rzeczy najważniejsze na po czątku i dopiero w czasie pogadanki sto pniowo rozszerzyć zakres. 2. Urozmaicać wykłady materjałem aneg dotycznym. 3. Prowadzić wykłady systemem pytar i stosownie do odpowiedzi poszczególnyct żołnierzy rozwijać ich wiadomości. 16 4. Wszelkie uogólnienie stosować nad zwyczaj oględnie, zadowolnić się naogół podaniem do wiadomości najważniejszych faktów z historji narodowej. B. Program szczegółowy. 1. Legendy o początku Polski. 2. Chrzest Polski. 3. W ojny Bolesława Chrobrego. 4. Kazimierz Odnowiciel. 5. Walki o Pomorzę za Hermana i Krzy woustego. 6. Psie pole. 7. Testament Krzywoustego. 8. Polska w podziałach. 9. Skutki podziałów na dzielnice przez Krzywoustego. 10. Napady Tatarów. 11. Kolonizacja niemiecka w Polsce. 12. Sprowadzenie Krzyżaków ,do Polski. 13. Bitwa pod Płowcami. 14. Zjednoczenie Polski za Łokietka. 15. Kazimierz Wielki. 16. Jadwiga, jej rola i zasługi. 17. Rozrost Polski za Jagiellonów. 18. Grunwald. 19. Warna. Szkoła podoficera—2. 17 20. Ostateczny pogrom Zakonu Krayiackiego. 21. Wyprawa Bukowińska. 22. Walki z Moskwą za Zygmunta I. 23. „ „ „ Zygmunt Augu sta i Stefana Ba torego. 24. „ * „ Zygmunta III. 25. Wojna ze Szwecją za Zygmunta III. 26. Ostatni Wazowie i wojny ich czasów. 27. Powody wojny Kozackiej. 28. Cecora. 29. Dwie bitwy pod Chocimem. 30. Bitwa pod Wiedniem. 31. Artylerja w Polsce. 32. Piechota w Polsce. 33. Jazda w Polsce. 34. Pospolite ruszenie. 35. Hetmani, wojewodowie i regimentarze. 36. Czasy Saskie. 37. Upadek ducha rycerskiego za Sasów. 38. Stanisław Leszczyński. 39. W ybór Stanisława Augusta. 40. Konfederacja Barska. 41. Pierwszy rozbiór Polski 1772 r. 42. Sejm rozbiorowy. 43. Odradzanie się narodu. 44. Sejm Czteroletni. Powiększenie woj ska. 18 45. Konstytucja 3 Maja. 46. Konfederacja Targowicka. 47. Wojna 1792. 48. II i III rozbiór Polski. 49. Twórcy Konstytucji 3 Maja. 50. Legjony Dąbrowskiego we Włoszech. 51. Napoleon w Polsce. 52. Księstwo Warszawskie. 53. Księstwo Warszawskie — jego siła zbrojna. 54. Wyprawa na Moskwę. 55. Bitwa pod Lipskiem. 56. Kongres Wiedeński. Królestwo Kon gresowe. 57. Wojsko polskie Królestwa Kongre sowego. 58. Wielki Książę Konstanty i jego rola w wojsku. 59. Przyczyny powstania 1863 roku. 50. Represje rosyjskie w Królestwie po powstaniu 1863 ręku. 61. Który z wodzów polskich był naj większy i dlaczego. 62. Który z królów był największy i dla czego. 63. Jan Tarnowski. ' 64. Stanisław Żółkiewski. 65. Stefan Czarniecki. 66. Karol Chodkiewicz i Kircholm. 67. Kazimierz Puławski. 68. Tadeusz Kościuszko. 69. Wybitniejsi oficerowie legjonów Dą browskiego. 70. Książę Józef Poniatowski. 71. Wybitniejsi oficerowie powstania 1830 r. , 72. Chłopicki. 73. Sowiński jako ucieleśnienie walki na śmierć. 74. Somo-Sierra. Polacy w Hiszpanji. 75. Bitwa pod Maciejowicami. 76. Najznaczniejsza twierdza w Polsce i jej losy. 77. Generał Bem. 78. Legjony obecne i ich główne walki. 79. Legjony w Polsce, Rosji i Francji. 3. Geografja Polski. 1. Położenie geograficzne Polski w Eu ropie. 2. W ielkość i granice Polski historycznej. 3. Karpaty. 4. Tatry. 5. Niziny Podkarpackie. 6. Sudety. 7. Nizina śląska. 8. Wyżyna Małopolska (ogólnie). 20 9. Wyżyna Krakowsko-Śląska. 10. Obniżenie Pilicko-Nidziańskie. 11. Łysogóry. 12. Płyta Czarnomorska. (Ogólne pojęcie) 13. Dolina W isły między Zawichostem a Puławami. 14. Wyżyna Lubelska. 15. Roztocze. 16. Podole. 17. Ukraina. 18. Niż Czarnomoraki. 19. Wołyń. 20. Polesie. 21. Nizina Podlasko-Mazowiecka. 22. „ Wielkopolska. 23. Pojezierze. (Rys ogólny). 24. „ Pomorskie. 25. Dolina dolnej Wisły. 26. Pojezierze Mazurskie. 27. Dolina Niemna. 28. Pojezierze Litewskie. 29. Pojezierze Inflanckie. 30. Dolina Dźwiny. 31. Pojezierze Żmudzkie i Kurlandja. 32. Bałtyk. 33. Klimat. 34. Źródła. 35. Rzeki. 36. Jeziora. 21 37. Bagna. 38. Świat roślinny. 39. Świat zwierzęcy. 40. Ludność ziem polskich. 41. Życie gospodarcze na ziemiach pol skich (rys ogólny). 4J. Rolnictwo. 43. Górnictwo. 44. Przemysł. 45. Drogi. 46. Handel. 47. Miasta. 48. Podstawy przyrodzone rozwoju go spodarczego Polski. 4. Czytanie map. I. Umiejętność orjentowania się w tere nie przy pom ocy: 1) kompasu, 2) słońca, 3) gwiazd, 4) księżyca, 5) wskazówek przyrody. II. Umiejętność orjentowania mapy z te renem przy pomocy: 1) uzgodnienia kierunku geograficznego mapy i terenu (znając strony świata), 2) przedmiotów w terenie. 22 III. Umiejętność czytania map niemiec kich (1:100,000 i 1:300,000), austrjackich (1:75,000 i 1:200) i rosyjskich („trzywiorstówki”). 1) znajomość znaków umówionych map niem. rosyjsk. i austrjackich. 2) znajomość podziałek. IV. Umiejętność sporządzania najprost szych szkiców (placówki, wywiadu tereno wego, przedpola odcinka okopów pluto nu i t. p.). S. Korespondencja wojskowa i prowadzenie ksiąg. 1. Przybory piśmienne, pismo, styl. 2. Skróty, nagłówek, podpis. 3. Załączniki, form y grzeczności, ich zastosowanie. 4. Adres, uproszczona koreszondencja. 5. Meldunek, pismo służbowe (wzór). 6. Koperty, książki meldunkowe, depe sze, druki pocztowe. 7. Ogólne przepisy dla korespondencji w polu, karty meldunkowe, rysunki. 8. Księga ewidencyjna. 9. Księga kar. 10. Inne księgi kompanijne. 23 6. Przepisy strzeleckie. 1. Tor pocisku. 2. W pływy atmosferyczne na lot po cisku. 3. Pole śmierci; pionowa płaszczyzna trafień. 4. Rozstrzał. 5. Średni punkt trafień, pozioma pła szczyzna trafień. 1 6. Łączne działanie wielu karabinów. 7. Działanie pocisku (kuli karabinowej). 8. Przepisy ogólne, dotyczące nauki strzelania szkolnego. 9. Celowanie (cienka i gruba muszka, skręcanie broni, odchylenie muszki, trój kąt błędów). 10. Ściąganie cyngla. 11. Celowanie i ściąganie cyngla. 12. Sposoby składania się do strzału. 13 Udział i rozkład zajęć w strzelaniu szkolnem. 14. Przepisy bezpieczeństwa. 15. Nadzór. 16. Służba przy tarczy. 17. Umundurowanie i zachowanie się oddziału strzelającego. 18. Strzały próbne. 19. Znaczenie i przebieg nauki strzela nia bojowego. 24 20. Działanie ognia. 21. Kierownictwo ogniem. 22. Prowadzenie strzeleckich ćwiczeń bojowych. 23. Strzelanie przygotowawcze i jego cel. 24. Bojowe strzelanie w sekcji i plutonie. 25. Strzelanie w ciemności. 26. Określanie odległości. 27. Sporządzanie i rodzaje tarcz strze leckich. 28. Główna księga strzelecka. 29. Metryki i raporty strzeleckie. 30. Przestrzeliwanie broni. 7. Regulamin służby garnizonowej. („Służba garnizonowa” ). 1. Cel i wystawianie wart i posterun ków. 2. Wyznaczanie szeregowych do służby wartowniczej. 3. Umundurowanie wart. 4. Przełożeni wart. 5. Zaciąganie wart. 6. Zmiana i podział wart. 7. Obowiązki dowódcy wart 8. Oddawanie honorów przez warty. 9. Występowanie warty pod broń w wy padkach szczególnych. 25 10. Zaohowanie się wart od zmierzchu do świtu. 11. Książki wart i meldunki. 12. Warty koszarowe i inne. 13. Znamiona i obowiązki posterunków. 14. Zmiana posterunków. 15. Oddawanie honorów przez posterunki. 16. Patrole wysyłane do gospód i t. p. 17. Aresztowania. 18. Użycie broni. 19. Zachowanie się posterunków, zao patrzonych w ostrą amunicję. 8. Dyscyplinarne przepisy karne. 1. Czyny ulegające karaniu dyscypli narnemu. 2. Osoby, podlegające władzy dyscyp li narnej. 3. Lżejsze kary dyscyplinarne dla pod oficerów. 5. Kary dyscyplinarne dla starszych żołnierzy i szeregowców. 6. Łagodniejsze kary dodatkowe (ode branie swobody rozporządzania swym żoł dem, wcześniejsze powracanie do koszar i t. p.) 7. Zażalenia przeciwko otrzymanej ka rze dyscyplinarnej. 29 9. Zasady hygjeny. Narządy czueia. Płuca. Serce. Organy trawienia.5. Organy płciowe. 6. Urządzanie koszar (w czasie pokojo wym). 7. Urządzanie ziemianek (w czasie wo jennym): a) wentylacja i ogrzewanie, b) miejsce ustępowe, c) woda. 8. Gruźlica. < 9. Tyfus brzuszny, wysypkowy i p o wrotny. 10. Cholera. 11. Choroby weneryczne. 12. Omdlenie. 13. Udar słoneczny. 14. Utonięcie. 15. Rany kończyn, głowy i brzucha. 16. Odżywianie żołnierzy. 17. Ubranie żołnierzy. Każdy uczeń powinien przerobić prak tycznie założenie opatrunku pod kierun kiem lekarza, oraz mieć w ciągu trwania kursu szkoły kilkakrotny dyżur przy kuchni. 1. 2. 3. 4. 27 TREŚĆ. I. II. III. IV. V. VI. Tli. Wstęp (cel i zadania szkoły podoficer skiej)...................................................................3 Programy i okresów (ogólne) . . Program szkoły rekruta (w załączniku). Porządek dnia w dnie zwykłe . . . Porządek dnia w soboty . . . . . Porządek dnia w niedzielę i św ię ta . . Programy w ykładów . . . . . . . 7 12 13 14 14