REDcert Zasady systemowe dotyczące obliczania gazów

REDcert
Zasady systemowe dotyczące
obliczania gazów cieplarnianych
zgodnie z rozporządzeniami dotyczącymi
zgodności biomasy z zasadami
zrównoważonego rozwoju
(BioSt-NachV i Biokraft-NachV)
14 stycznia 2011 roku
wersja: 02
© REDcert
stan: 14.01.2011
strona 1 z 30
Zasady systemowe dotyczące obliczania gazów cieplarnianych
wersja: 02
© REDcert
stan: 14.01.2011
strona 2 z 30
Zasady systemowe dotyczące obliczania gazów cieplarnianych
1 Definicje
1.1
Potencjał redukcji gazów cieplarnianych
Potencjał redukcji gazów cieplarnianych określa w procentach oszczędność emisji gazów
cieplarnianych w przypadku użycia płynnej biomasy w porównaniu z sytuacją, w której użyto
paliw kopalnych.
1.2
Wartości standardowe
Wartość standardowa to taka wartość, którą można zastosować na warunkach określonych
w rozporządzeniu BioSt-NachV w miejsce faktycznego ustalania wartości. Tym samym
potencjał
redukcji
gazów
cieplarnianych
można
obliczyć
na
podstawie
wartości
standardowych, o których mowa w załączniku 2 do rozporządzenia Biokraft-NachV lub
BioSt-NachV.
Od 1 stycznia 2011 roku do obliczania potencjału redukcji gazów cieplarnianych nie można
wykorzystywać podanych tam wartości standardowych dla czystego oleju palmowego oraz
dla czystego oleju sojowego, wprowadzanych do obrotu jako biopaliwa lub mających
zastosowanie przy wytwarzaniu energii elektrycznej.
1.3
Częściowe wartości standardowe
Częściowa wartość standardowa to wartość określona w załączniku 2 rozporządzenia
Biokraft-NachV lub BioSt-NachV, odnosząca się do części produkcji.
W przypadku korzystania z częściowych wartości standardowych określone w załączniku
numer 1 litera a) wartości standardowe dla uprawy eec oraz wartości standardowe określone
w załączniku 2 numer 1 litera e) rozporządzenia Biokraft-NachV lub BioSt-NachV mogą mieć
zastosowanie wtedy, gdy:

biomasę wytworzono w kraju trzecim lub w regionie Unii Europejskiej
wymienionym na liście zgodnie z art. 19 ust. 2 Dyrektywy 2009/28/WE (lista
poziomów NUTS2) lub

płynną biomasę wytworzono z odpadów lub pozostałości oraz gdy takie
pozostałości nie pochodzą z gospodarki rolnej, leśnej i rybnej oraz z akwakultur.
W odniesieniu do wszystkich brakujących wartości lub do wartości niezgodnych z
wytycznymi wskazanymi na liście wymaganej przez Dyrektywę 2009/28/WE, dana jednostka
łącznikowa każdorazowo musi przeprowadzić indywidualne obliczenia emisji gazów
wersja: 02
© REDcert
stan: 14.01.2011
strona 3 z 30
Zasady systemowe dotyczące obliczania gazów cieplarnianych
cieplarnianych. W takiej sytuacji ani dyrektywa, ani rozporządzenia Biokraft-NachV lub
BioSt-NachV nie przewidują zastosowania indywidualnych wartości NUTS.
Potencjał redukcji gazów cieplarnianych
2.1
Obliczanie potencjału redukcji gazów cieplarnianych
Potencjał redukcji gazów cieplarnianych oblicza ostatnia jednostka łącznikowa według
następującego wzoru:
potencjał redukcji gazów cieplarnia nych (%) 
EF  EB
100
EF
przy czym
EB = oznacza całkowitą emisję przy wykorzystaniu płynnej biomasy,
EF = oznacza całkowitą emisję wartości porównawczej dla paliw kopalnych.
Przy obliczaniu potencjału redukcji gazów cieplarnianych płynnej biomasy w odniesieniu do
paliw kopalnych przyjmuje się następujące wartości porównawcze:




2.2
91 g CO2eq/MJ w przypadku użycia do wytwarzania energii elektrycznej,
85 g CO2eq/MJ w przypadku użycia w elektrociepłowniach,
83,8 g CO2eq/MJ w przypadku użycia jako paliwo,
77 g CO2eq/MJ w przypadku użycia do wytworzenia ciepła.
Minimalne
wymagania
dotyczące
potencjału
redukcji
gazów
cieplarnianych
Zgodnie § 8 rozporządzeń dotyczących zgodności biomasy z zasadami zrównoważonego
rozwoju zastosowana płynna biomasa / zastosowane biopaliwo musi wykazywać potencjał
redukcji gazów cieplarnianych na poziomie nie mniejszym niż 35%.
Ta wartość zwiększa się

1 stycznia 2017 roku do poziomu nie mniej niż 50% oraz

1 stycznia 2018 roku do poziomu nie mniej niż 60%, o ile do uruchomienia
jednostki łącznikowej doszło po 31 grudnia 2016 roku.
Płynna biomasa pochodząca ze starych instalacji będzie musiała wykazywać określony
potencjał oszczędnościowy dopiero po 1 kwietnia 2013 roku. Ochrona stanu istniejącego
dotyczy wyłącznie instalacji, których po 23 stycznia 2008 roku ani istotnie nie zmieniono, an
też nie poszerzono.
Jednakże stare instalacje mają możliwość obliczenia potencjału redukcji gazów
cieplarnianych w oparciu o wartości standardowe, o których mowa w załączniku 2 do
rozporządzeń Biokraft-NachV / BioSt-NachV, lub też w oparciu o faktycznie ustalone
wersja: 02
© REDcert
stan: 14.01.2011
strona 4 z 30
Zasady systemowe dotyczące obliczania gazów cieplarnianych
wartości pomiarowe. W przypadku spełnienia kolejnych warunków wynikających z
rozporządzenia BioSt-NachV producentom energii elektrycznej przysługuje prawo do zniżki
na surowce odnawialne.
3 Emisje gazów cieplarnianych
3.1
Obliczanie emisji gazów cieplarnianych
Co do zasady każdy uczestnik łańcucha produkcyjnego i dostawczego oblicza powstające u
niego emisje gazów cieplarnianych. Obliczaniem emisji gazów cieplarnianych powstających
przy pozyskiwaniu surowców, to znaczy w szczególności podczas uprawy i zbioru biomasy,
może zajmować się nabywca pierwotny, korzystając w tym celu z wartości standardowych
wykazanych w załączniku 2 do rozporządzenia Biokraft-NachV. W takim przypadku
przedsiębiorstwo rolne musi przed / razem z dostawą potwierdzić nabywcy pierwotnemu na
piśmie, że przy obliczaniu powstających emisji gazów cieplarnianych należy zastosować
wartości standardowe.
Każda jednostka łącznikowa, każde przedsiębiorstwo i każdy zakład obliczają emisje gazów
cieplarnianych powstające na ich własnym obszarze. Do tej wartości jednostka łącznikowa
dodaje emisje gazów cieplarnianych powstałe u zlokalizowanych wcześniej jednostek
łącznikowych, przedsiębiorstw lub zakładów, alokuje tę wartość, a wynik przekazuje
zlokalizowanej po niej jednostce łącznikowej, przedsiębiorstwu lub zakładowi.
Całkowite emisje oblicza się na podstawie ogólnie wiążących wzorów, o których mowa w
dalszej części. Składają się one z emisji oraz z oszczędności emisyjnych.
Poszczególne składniki wzoru można wyliczyć:


stosując dokładnie zmierzone dane,
stosując podane w rozporządzeniu częściowe wartości standardowe dla emisji,
lub

w przypadku ostatniej jednostki łącznikowej / ostatniego przedsiębiorstwa
prowadzącego przetwórstwo stosując podane w rozporządzeniu całkowite
wartości standardowe dla emisji.
Należy zauważyć, że dla składnika o nazwie „zmiana wykorzystania ziemi“ (el) nie ma
żadnych standardowych wartości emisji. Stosując wartości standardowe lub częściowe
wartości standardowe w odniesieniu do uprawy należy zawsze dodawać do nich wartości
wynikające ze zmiany wykorzystania ziemi.
wersja: 02
© REDcert
stan: 14.01.2011
strona 5 z 30
Zasady systemowe dotyczące obliczania gazów cieplarnianych
3.2
Obliczanie skumulowanych emisji gazów cieplarnianych
Każda jednostka łącznikowa, każde przedsiębiorstwo i każdy zakład oblicza skumulowaną
emisję gazów cieplarnianych [w kg CO2 na tonę] pochodzących z produkcji i dostawy
biomasy, powstałą na odcinku do jej przedsiębiorstwa, zanim ta biomasa zostanie
przekazana do zlokalizowanych za nią jednostek łącznikowych, przedsiębiorstw lub
zakładów. Obliczenia dokonuje się zgodnie z następującym wzorem:
E = eec + el + ep + etd + eu – esca – eccs – eccr – eee
3.2.1
Znaczenie zmiennych
E
=
emisja całkowita w przypadku użycia płynnego biopaliwa,
eec
=
emisja przy pozyskiwaniu surowców, w szczególności podczas uprawy
i zbioru biomasy, wytworzona z płynnej biomasy
el
=
emisja w przeliczeniu na rok na podstawie zmian zasobów węgla na
skutek zmian wykorzystania ziemi
ep
=
emisja podczas przetwarzania,
etd
=
emisja przy dostawie,
eu
=
emisja w przypadku użycia płynnego paliwa,
esca =
oszczędności emisyjne na skutek wzbogacenia węgla w ziemi w
wyniku poprawy rolniczych praktyk zagospodarowania ziemi
eccs =
oszczędności emisyjne
na skutek
oddzielenia i geologicznego
składowania dwutlenku węgla
eccr
=
oszczędności emisyjne na skutek oddzielenia i zastąpienia dwutlenku
węgla
eee
=
oszczędności emisyjne na skutek nadwyżek energii elektrycznej z
elektrociepłowni. Nie uwzględnia się emisji gazów cieplarnianych
związanych z produkcją instalacji i ich wyposażenia.
Jednostką wyżej wymienionej zmiennej e jest [g CO2/MJ produktu końcowego]
Przy obliczaniu wartości dla etapów pośrednich ze względu na alokację (uwzględnienie
produktów ubocznych) na późniejszych etapach procesu zaleca się obliczyć emisję gazów
cieplarnianych (e’) w odniesieniu do produktu pośredniego na danym etapie procesu.
wersja: 02
© REDcert
stan: 14.01.2011
strona 6 z 30
Zasady systemowe dotyczące obliczania gazów cieplarnianych
e’: Emisje gazów cieplarnianych na masę produktu pośredniego. Ta wartość nie jest jeszcze
alokowana do danego etapu produkcji.


g CO 2


 kg produktwstępny 
3.2.2
Dane do obliczania emisji gazów cieplarnianych
Dane niezbędne do obliczania emisji gazów cieplarnianych można podzielić na dwie
kategorie:

dane determinujące wynik, których pobranie jest zawsze konieczne (np. ilość
nawozów azotowych) oraz

pozostałe dane, które do dokonania obliczeń są wprawdzie niezbędne, ale
których ustalenie jest nieproporcjonalnie pracochłonne (np. współczynnik emisji
nawozów azotowych, tzn. ilość CO2 uwalniana podczas produkcji nawozu), lub
też dane, które nie mają prawie żadnego wpływu na wynik łączny (np. ilość
pestycydów).
Następujące dane uważa się za zmierzone dokładnie wyłącznie w przypadku pobrania ich na
miejscu:

ilość produktów głównych i ubocznych,

ilość chemikaliów (np. pestycydów, metanolu, NaOH, HCI, heksanu, kwasu
cytrynowego, Fuller’S Earth, alkaliów)

ilość nawozów P2O5, K2O, CaO i N,

zużycie oleju napędowego, zużycie energii elektrycznej,

zużycie energii termicznej oraz

źródła energii procesowej
Następujące dane już uważa się za zmierzone dokładnie, jeżeli przejęto je w oparciu o
uznawane źródło naukowe w formie literatury naukowej:

wartość opałowa produktów głównych i ubocznych,

współczynnik emisyjne np. nawozu, oleju napędowego w maszynach rolniczych,
chemikaliów, energii elektrycznej, Palm Oil Mill Effluent (POME), energii
termicznej oraz

współczynniki emisyjny gazu rozweselającego (N2O).
W celu umożliwienia identyfikacji obliczania emisji gazów cieplarnianych niezbędne jest
udokumentowanie dokładnie zmierzonych danych. W przypadku danych pobranych ze
źródeł literatury lub z baz danych należy zacytować właściwe źródło (szczególnie autorów,
tytuł, czasopismo, tom, rok).
wersja: 02
© REDcert
stan: 14.01.2011
strona 7 z 30
Zasady systemowe dotyczące obliczania gazów cieplarnianych
W celu umożliwienia identyfikacji obliczeń emisji gazów cieplarnianych niezbędna jest
przejrzystość metody obliczania dokładnie zmierzonych danych.
3.2.3
Obliczenie emisji gazów cieplarnianych przy pozyskiwaniu surowców (eec)
Nabywca pierwotny oblicza emisję gazów cieplarnianych powstających przy pozyskiwaniu
surowców eec z uwzględnieniem emisji gazów cieplarnianych powstających przy uprawie i
zbiorze surowców oraz emisji gazów cieplarnianych powstających przy produkcji wkładów
używanych do pozyskiwania lub do uprawy biomasy w oparciu o dokładnie zmierzone dane z
wykorzystaniem następującego wzoru:
 kgCO2 
 kgCO2 
 kgCO2 
 kgCO2 
Emnawóz
 Em Diesel 
 Emenergia elektryczna 
 Emwklad 




 kgCO2 
 ha * yr 
 ha * yr 
 ha * yr 
 ha * yr 
eec ' 


 kg plon 
 kg plon 
zbiórproduktglowny

 ha * yr 
Produktem głównym jest produkt pośredni z jednego etapu łańcucha produkcji, z którego w
następnych etapach łańcucha produkcji zostanie wytworzona płynna biomasa użyta do
pozyskania energii elektrycznej lub wykorzystana jako biopaliwo.
Wkładem jest substancja lub energia dodana do procesu. Szczegóły składowych wzoru:
 kgCO2 
 kg 
Emnawóz
 nawóz 

*
 ha * yr 
 ha * yr 

 kgCO2 
 kgCO2  
 Ef produkcja
  Ef pole 
 

 kg nawóz 
 kg nawóz  

 kgCO2 
 l 
 kgCO2 
Em Diesel 
 Diesel 

 * Ef Diesel  l 
ha
*
yr
ha
*
yr






 kgCO2 
 kWh 
 kgCO2 
Emenergia 
 energia elektryczna 
* Ef krajowy koszyk energ. 



elektryczna  ha * yr 
 kWh 
 ha * yr 
Konieczne jest uwzględnienie emisji gazów cieplarnianych powstających na następujących
etapach:

proces pozyskiwania i uprawy

zbiór surowców oraz

użyte chemikalia oraz inne produkty (np. olej napędowy)
wersja: 02
© REDcert
stan: 14.01.2011
strona 8 z 30
Zasady systemowe dotyczące obliczania gazów cieplarnianych
Do obliczenia eec konieczne jest pobranie na miejscu co najmniej następujących danych, to
znaczy, że odpowiednie dane ilościowe zostaną pobrane z dokumentacji zakładowej:

nawóz [kg/(ha*yr)] – łączna ilość zastosowanego w ciągu roku nawozu N, P2O5,
K2O, CaO na hektar w ciągu roku uprawy

olej napędowy [l/(ha*yr)] – łączna ilość użytego w ciągu roku oleju napędowego
np. do traktorów i pomp wodnych na hektar w roku uprawy

zużycie energii elektrycznej – łączne zużycie energii elektrycznej – np. na

suszenie oraz na pompy wodne na hektar w roku uprawy
plon – produkt główny – produkt uboczny [kg plonu/(ha*yr)] – roczny zbiór
produktu głównego / produktu ubocznego w kilogramach na hektar w roku
uprawy. Jeżeli przeprowadzono suszenie, to należy podać masę suszonego
produktu.
Jeżeli powstają kolejne emisje, to pobrać należy również dane dotyczące tych emisji i
uwzględnić je w dokonywanych obliczeniach. Dane należy wpisać w odpowiednie miejsca
wzoru.
Współczynniki emisji (np. GEMIS, GREET) służące do obliczenia wartości eec
pobrać ze źródła literatury lub z banku danych:

EfDiesel – współczynnik emisji oleju napędowego [kg CO2/l olej napędowy]

Efprodukcja – współczynnik emisji produkcji nawozów [kg CO2/kg nawozu N]

Efpole – współczynnik emisji polowej emisji nawozu [kg CO2/kg nawozu N]

Efkrajowy koszyk
CO2/kWh]
en.elektr
można
– współczynnik krajowego koszyka energii elektrycznej [kg
Dane należy wpisać w odpowiednie miejsca wzoru.
Wszystkie dane dotyczące emisji gazów cieplarnianych podawane są w jednostkach masy
odnoszących się do produktu głównego (np. olej napędowy [kg]/nasiona rzepaku [kg]).
Obliczanie emisji gazów cieplarnianych powstających przy uprawie możliwe jest również
przez zastosowanie regionalnych wartości szacunkowych dla uprawy, o ile takie wartości
zostały opublikowane.
Skorzystanie z wartości szacunkowych możliwe jest w sytuacji, gdy wartości te bazują na
metodyce, zgodnie z którą obliczono wartości NUTS2 i którą zaakceptowała komisja i tak np.
Federalny Instytut Gospodarki Rolnej i Żywienia nie uzna wartości szacunkowych
niemieckich poziomów NUTS2 dla jęczmienia, żyta i pszenżyta, w przypadku których
wytyczne nie zostały zrealizowane.
wersja: 02
© REDcert
stan: 14.01.2011
strona 9 z 30
Zasady systemowe dotyczące obliczania gazów cieplarnianych
3.2.4
Obliczenie emisji gazów cieplarnianych w wyniku zmiany wykorzystania ziemi
(el)
Ei to przeliczone w skali roku emisje na podstawie zmian zasobów węgla wynikających ze
zmian wykorzystania ziemi.
Zmiana wykorzystania ziemi, jaką należy uwzględnić przy obliczaniu emisji gazów
cieplarnianych, występuje wtedy, gdy od dnia referencyjnego doszło do zmiany zasobów
węgla danej powierzchni uprawnej.
Dzieje się tak szczególnie w przypadku, gdy po dniu referencyjnym:

tereny zielone niebędące użytkami zielonymi o dużej różnorodności biologicznej
zostają przekształcone w uprawy jednoroczne lub wieloletnie;

systematycznie zalesiane powierzchnie z osłoną drzewostanu na poziomie od 10
do 30% zostają przekształcone w powierzchnie z uprawami jednorocznymi lub
wieloletnimi;

powierzchnie z uprawami wieloletnimi zostają przekształcone w powierzchnie z
uprawami jednorocznymi;

systematycznie zalesiane powierzchnie, które ze względu na ich
zagospodarowanie w formie lasów odznaczają się wysoką osłoną drzewostanu
(np. >80%), w wyniku zmiany zagospodarowania zostają przekształcone w
powierzchnie, które w długim terminie wykazują znacznie mniejszą osłonę
drzewostanu (np. 40%) (zmiana wykorzystania ziemi wewnątrz kategorii
powierzchniowej systematycznie zalesianych powierzchni z osłoną drzewostanu
powyżej 30%). Znaczącą zmianą jest spadek osłony drzewostanu o ponad 20%,

trwale nasiąknięte tereny podmokłe w związku z uprawą biomasy zostaną
odwodnione w ten sposób, że są nasiąknięte wodą już tylko przez nieznaczną
część roku.
Jednostka łącznikowa, przedsiębiorstwo lub zakład ustala emisje gazów cieplarnianych
powstałych na skutek zmian wykorzystania ziemi „el“, przeliczone na podstawie danych
rocznych, dzieląc powstałe w ten sposób emisje gazów cieplarnianych równomiernie na 20
lat, wykorzystując w tym celu dane przekazane przez przedsiębiorstwo rolne, w oparciu o
następujący wzór:
 kgC 
 kgC 
CS R 
 CS A 

 kgCO2 
eB
 ha 
 ha 
eec 

 3,664 

AF * KF
 kg 
 kg plon  plon
 20 yr 
produktglowny

 ha * yr 
wersja: 02
© REDcert
stan: 14.01.2011
strona 10 z 30
Zasady systemowe dotyczące obliczania gazów cieplarnianych
AF, KF = specyficzny dla danego towaru współczynnik przeliczeniowy do obliczania wartości
emisji gazów cieplarnianych w odniesieniu do masy
eB = bonus 29 g CO2eq/MJ płynnej biomasy w przypadku uprawy na uzdrowionych
powierzchniach zdegradowanych
eB – żeby mieć prawo do otrzymania bonusu eB za uprawę na uzdrowionych powierzchniach
zdegradowanych przedsiębiorstwo musi udokumentować, że dana powierzchnia:

na dzień referencyjny nie była wykorzystywana w celach rolniczych lub w innym


celu oraz że
jest powierzchnią o znacznym stopniu degradacji, lub że
jest powierzchnią o znacznym stopniu zanieczyszczenia.
Bonus obowiązuje przez okres do lat dziesięciu licząc od daty przekształcenia powierzchni w
rolne powierzchnie użytkowe, gdy:


na powierzchniach o znacznym stopniu degradacji obserwuje się regularny wzrost
zasobów węgla oraz istotny spadek erozji oraz
na powierzchniach o znacznym stopniu zanieczyszczenia obserwuje się spadek
zanieczyszczenia ziemi.
Powierzchniami o znacznym stopniu zanieczyszczenia są takie powierzchnie, które ze
względu na zanieczyszczenie ziemi nie nadają się do uprawy produktów żywnościowych i
paszowych.
Powierzchniowe zasoby węgla to masa węgla w ziemi oraz wegetacja na jednostkę
powierzchni.
CSR to zasoby węgla związane z powierzchnią odniesienia na jednostkę powierzchni
(mierzone jako masa węgla na jednostkę powierzchni w ziemi i wegetację) na dzień
referencyjny lub na 20 lat przed pozyskaniem surowca w zależności od tego, która data jest
datą późniejszą.
CSA
to zasoby węgla związane z faktycznym wykorzystaniem ziemi na jednostkę
powierzchni (mierzone jako masa węgla na jednostkę powierzchni w ziemi i wegetację).
Jeżeli gromadzenie się zasobów węgla trwa dłużej niż rok, to za wartość CSA przyjmuje się
szacowane zasoby węgla po 20 latach lub na dzień dojrzałości rośliny w zależności od tego,
która data jest datą wcześniejszą.
Powierzchnie, na których dopuszczono uprawę stosownie do §§ 4 do 7 rozporządzeń o
zrównoważonej biomasie, mogą zostać przekształcone w ten sposób, że należy obliczyć
powstające przy takim przekształceniu emisje gazów cieplarnianych i dodać je do
pozostałych wartości emisyjnych. Należy ustalić, do jakiej kategorii użytkowania ziemi
należała powierzchnia uprawna na dzień referencyjny.
wersja: 02
© REDcert
stan: 14.01.2011
strona 11 z 30
Zasady systemowe dotyczące obliczania gazów cieplarnianych
Jeżeli wykazano, że od dnia referencyjnego nie miała miejsca żadna zmiana użytkowania
ziemi, czyli jeżeli na dzień referencyjny powierzchnia uprawna należała do kategorii
użytkowania ziemi „pola uprawne,“ to el = zero.
Powierzchnie o znacznym stopniu degradacji
Powierzchnie o znacznym stopniu degradacji to takie powierzchnie, które przez dłuższy
okres były zasolone i wykazywały znaczny stopień obciążenia substancjami, do których
doprowadzano tylko nieznaczną ilość substancji organicznych oraz powierzchnie o
znacznym stopniu erozji. Do powierzchni o znacznym stopniu degradacji należą również
powierzchnie, które wcześniej wykorzystywane były do celów rolniczych.
Grunty zasolone w myśl rozporządzenia BioSt-NachV obejmują zasolenie i sodyfikację
(wzbogacenie się sodu) i występują wtedy, gdy:
poziomy genetyczne gleby, leżące na powierzchni ziemi lub na głębokości do 100
cm poniżej powierzchni ziemi i zawierające wtórnie nagromadzoną sól,

rozpuszczają się lepiej niż gips i powodują przewodnictwo nasyconego ekstraktu
glebowego >4DS m-1 oraz

zasolone poziomy wykazują w sumie miąższość minimalną 15 cm lub gdy

poziomy genetyczne gleby, leżące na powierzchni ziemi lub na głębokości do 100
cm poniżej powierzchni ziemi wykazują nasycenie sodem wymiennym (ESP) na
poziomie nie mniejszym niż 15% oraz

sodyfikowane poziomy wykazują w sumie miąższość minimalną 15 cm.
Jeżeli na podstawie artykułu 18 ust. 4 ppkt. 4 Dyrektywy WE 2009/28/WE decyzją Komisji
Wspólnoty Europejskiej powierzchnie zostaną uznane za powierzchnie o znacznym stopniu
zniszczenia lub zabrudzenia, to skorzystanie z bonusa będzie możliwe również w odniesieniu
do tych pozycji.
3.2.5
Obliczanie emisji gazów cieplarnianych z uwzględnieniem transportu (etd)
Przedsiębiorstwo lub zakład oblicza emisje gazów cieplarnianych dla transportu etd biomasy
uwzględniając przy tym wszystkie etapy transportu według następującego wzoru:

 l 
 l 
 kgCO2 
 d zaladowany[km] * K zaladowany   d pusty[km] * K pusty    * Ef paliwo 

 kgCO2  
 km 
 km  
 l 
etd ' 


m produkt posrednikg
 kg 
Nie dolicza się tutaj emisji gazów cieplarnianych, które już zostały uwzględnione na etapie
pozyskiwania surowca oraz jego uprawy.
Do obliczenia etd stosuje się następujące wartości:
wersja: 02
© REDcert
stan: 14.01.2011
strona 12 z 30
Zasady systemowe dotyczące obliczania gazów cieplarnianych
d [km] – odległość, na jakiej odbywa się transport biomasy (np. odległość między

przedsiębiorstwem rolnym a olejarnią), oraz
m[kg] – masa transportowanej zmierzonej biomasy (np 40 t) oraz
użyty środek transportu (np. samochód ciężarowy na olej napędowy 40 ton).


Do obliczenia etd stosuje się następujące wartości:


współczynnik emisji paliwo [kgCO2/l],
Kzaładowane [l/km] – zużycie paliwa przez środek transportu na kilometr w stanie
załadowanym, oraz

Kpuste [l/km] – zużycie paliwa przez środek transportu na kilometr podczas jazdy
bez załadunku (powrót)
mierzone lub pobrane z źródła literatury.
Przy współczynnikach emisyjnych za źródła przyjmuje się publikacje naukowe.
Dla transportu produktów pośrednich jednostką odniesienia jest kilogram produktu
pośredniego.
3.2.6
Obliczanie emisji gazów cieplarnianych z uwzględnieniem przetwarzania (ep)
Każde przedsiębiorstwo zajmujące się przetwórstwem ma za zadanie zapewnić, że przy
obliczaniu emisji gazów cieplarnianych uwzględnione zostaną wszystkie emisje gazów
cieplarnianych powstałe na etapie procesów przetwarzania. Powyższe obejmuje emisje
gazów cieplarnianych z odpadów (ścieki) oraz emisje gazów cieplarnianych przy produkcji
 kgCO2 
 kgCO2 
 kgCO2 
 kgCO2 
Emenergia elektr . 
 Emenergia ciep ln a 
 Emsrodkirobocze
 Emscieki 




 kgCO2 
 yr 
 yr 
 yr 
 yr 
ep ' 


 kgplon 
 kg plon 
plon produktglowny

 yr 
wszystkich wkładów.
Znaczenie zmiennych:
 kgCO2 
 kWh 
 kgCO2 
Emenergiaelektryczna 
 zuzycie energ elektr 
* Ef energiaelektr . 



 kWh 
 yr 
 yr 
wersja: 02
© REDcert
stan: 14.01.2011
strona 13 z 30
Zasady systemowe dotyczące obliczania gazów cieplarnianych
 kgCO2 
 kg 
 kgCO2 
Emenergiaciep ln a 
 zuzycie paliwa   * Ef paliwo 


 yr 
 yr 
 kg 
 kgCO2 
 l 
 kgCO2 
Emscieki 
 scieki   * Ef scieki 


 l 
 yr 
 yr 
 kgCO2 
 kgCO2 
 kg 
Emsrodki produkcji
 zuzycie srodków produkcji  * Ef srodki produkcji


a
 yr 
 kg 
Do obliczenia emisji powstających podczas przetwarzania (ep) na miejscu pobierane są
przynajmniej niżej wymienione dane. Oznacza to, że właściwe ilości pobiera się z
dokumentacji zakładowej. Możliwe jest istnienie alternatywnych wielkości odniesienia
(miesiąc, kg produktu głównego itp).
 zużycie energii elektrycznej [kWh/yr] – roczne całkowite zużycie energii




elektrycznej pobranej z zewnątrz (to znaczy nie z własnej elektrociepłowni),
wytwarzanie energii cieplnej – rodzaj paliwa użytego to wytworzenia pary, np. olej
opałowy, gaz, resztki pożniwne,
zużycie paliwa [kg/yr] – roczne całkowite zużycie paliwa w celu wytworzenia
energii cieplnej, np. olej opałowy [kg], gaz [kg], bagassa [kg],
plon produktu głównego/ubocznego [kg /yr] – roczny plon produktu
głównego/ubocznego, np. olej rzepakowy oraz
ilość ścieków [l/yr] – roczna ilość ścieków (np POME). Informacje dotyczące tej
pozycji znajdują się również w dziale dotyczącym łączenia metanu w olejarni.
Przy obliczaniu ep uwzględnia się również emisje gazów cieplarnianych wywołane przez
ścieki.
Przy obliczaniu ep można skorzystać z następujących współczynników emisji, które pobrano
z uznawanych źródeł literatury naukowej:

Efpaliwo – współczynnik emisji paliwa [kg CO2/kg],


Efścieki – współczynnik emisji ścieków [kg CO2/l],
Efenergia elektryczna –współczynnik emisji krajowego koszyka energii elektrycznej [kg
CO2/kWh], oraz
Ef środki produkcji –współczynnik emisji środków produkcji [kg CO2/kg].

wersja: 02
© REDcert
stan: 14.01.2011
strona 14 z 30
Zasady systemowe dotyczące obliczania gazów cieplarnianych
Źródłami dla współczynników emisji są publikacje naukowe.
Redukcja gazów cieplarnianych nadwyżkami energii elektrycznej
3.2.7
Redukcję gazów cieplarnianych, uzyskiwaną nadwyżkami energii elektrycznej pochodzącej z
elektrociepłowni (eee’), oblicza się w oparciu o następujący wzór:
 kWh 
 kgCO2 
nadwyzka energii elektr .
* Ef paliwo 



kgCO2
 kWh 
 yr 
eee' 

 kg 
 kg produkt glowny 
plon produktglowny 
 yr 
Przy obliczeniach zakłada się, że elektrociepłownia spełnia wymagania dotyczące wielkości
minimalnej, niezbędnej do dostarczenia energii cieplnej koniecznej do produkcji płynnego
paliwa.
Redukcja emisji gazów cieplarnianych, powstająca z nadwyżki energii elektrycznej, to ilość
emisji gazów cieplarnianych, która zostałaby wyemitowana podczas wytwarzania
odpowiedniej ilości energii elektrycznej w elektrowni, która do tego celu zużywa takie samo
paliwo płynne jak elektrociepłownia.
W celu obliczenia wartości eee na miejscu dokonano pomiaru następujących danych:


nadwyżka energii elektrycznej [kWh/yr] – wytworzona
w ciągu roku w
elektrociepłowni i przesłana do sieci zewnętrznej energia elektryczna
rodzaj paliwa zastosowanego w elektrociepłowni (np. olej grzewczy, gaz, węgiel)
plon produktu głównego w ciągu roku, np. olej rzepakowy [kg/yr] oraz

typ elektrociepłowni (np. elektrociepłownia blokowa, elektrociepłownia parowa,

instalacja gazowo – turbinowa (elektrownie mieszane)
Do obliczenia eee ze źródeł uznawanej naukowej literatury można pobrać następujące dane:

Efpaliwo –współczynnik emisji paliwa [kgCO2/kWh] odpowiednio do danego typu
elektrociepłowni
Ewentualna redukcja gazów cieplarnianych, osiągana w drodze oddzielania i geologicznego
składowania lub zastąpienia dwutlenku węgla, została uwzględniona w załączniku 1 nr 14 i
15.
wersja: 02
© REDcert
stan: 14.01.2011
strona 15 z 30
Zasady systemowe dotyczące obliczania gazów cieplarnianych
3.2.8
Alokacja i obliczanie współczynnika alokacji
Emisje gazów cieplarnianych, powstające podczas produkcji płynnego paliwa na odcinku do
do danego etapu produkcji, dzieli się na dwie grupy, czyli na płynne paliwo lub jego produkty
pośrednie i produkty uboczne.
Produktem ubocznym jest produkt spośród większej liczby produktów będący wynikiem tego
samego procesu produkcyjnego, którego dotyczy alokacja. W przypadku odpadów alokacja
nie ma miejsca.
Podstawę podziału stanowi zawartość energii. W tym celu należy skorzystać z
następującego wzoru:
e'alokowana sumaGC * wspolczynnik alokacji
Sumę gazów cieplarnianych ustala się na podstawie wszystkich dotychczasowych emisji
gazów cieplarnianych powstających na odcinku do danego etapu produkcyjnego, to znaczy
jest to narastająca wartość wszystkich emisji gazów cieplarnianych powstających we
wcześniej zlokalizowanych przedsiębiorstwach (np. el’+eec’). Jeżeli na wcześniejszym etapie
procesu emisje gazów cieplarnianych już zostały przydzielone do produktów ubocznych, to
przy obliczaniu sumy (suma gazów cieplarnianych) stosuje się część ułamkową tych emisji,
którą na ostatnim etapie procesu przyporządkowano do danego produktu pośredniego.
Wzór do obliczenia współczynnika alokacji to:
wspólczynnik alokacji 
zawartosc energii produktglowny[ MJ ]
zawartosc energii produktglowny[ MJ ]  zawartosc energii produktuboczny[ MJ ]
przy czym
 MJ 
zawartosc energii produktglownyMJ   m produktglownykg* H produktglowny

 kg 
 MJ 
zawartosc energii poduktubocznyMJ   m produktubocznykg* H produktuboczny

 kg 
W innych produktach ubocznych zawartość energii ustala się dzieląc energię elektryczną
przez dolną wartość opałową Hu i masę m. Pod pojęciem dolnej wartości opałowej określa
się ilość maksymalnie użytecznej energii cieplnej w trakcie spalania, podczas którego nie
dochodzi do kondensacji pary wodnej zawartej w spalinach, w odniesieniu do ilości użytego
paliwa.
Dokonując obliczenia uwzględnia się wszystkie produkty uboczne.
wersja: 02
© REDcert
stan: 14.01.2011
strona 16 z 30
Zasady systemowe dotyczące obliczania gazów cieplarnianych
Przy obliczaniu nie uwzględnia się resztek pożniwnych takich jak słoma, bagasa, strączki,
kolby kukurydzy i łupki orzechów.
Zawartość energii produktów ubocznych, która jest wartością ujemną, przyjmuje się jako
wartość zerową.
Przy obliczaniu współczynnika alokacji dolne wartości opałowe, które dotyczą masy suchej,
mnoży się przez plon masy suchej.
Przy obliczaniu współczynnika alokacji dolne wartości opałowe dotyczące substancji
oryginalnej mnoży się przez plon substancji oryginalnej.
Do obliczenia współczynnika alokacji na miejscu dokonano pomiaru przynejmniej
następujących danych:
masa produktów głównych i ubocznych [kg]

3.2.9
Obliczanie potencjału redukcji gazów cieplarnianych przez ostatnią jednostkę
łącznikową
Ostatnia jednostka łącznikowa oblicza sumę wszystkich emisji gazów cieplarnianych g
CO2/MJ i wylicza wyrażony w procentach potencjał redukcji gazów cieplarnianych w
porównaniu z danym paliwem kopalnym.
Jeżeli przy obliczaniu emisji gazów cieplarnianych pochodzących z przedsiębiorstw
zlokalizowanych wcześniej nie skorzystano z częściowej wartości standardowej dla
transportu (etd), to ostatnia jednostka łącznikowa oblicza, do jakich regionów można
transportować płynną biomasę tak, żeby nie przekroczyć odpowiedniego potencjału redukcji
gazów cieplarnianych.
Ostatnia jednostka łącznikowa oblicza potencjał redukcji gazów cieplarnianych według
następującego wzoru:
gaz cieplarnia ny  potencjał redukcji (%) 
EF  EB
100
EF
przy czym:
EB = całość emisji przy użyciu płynnej biomasy,
EF = całość emisji wartości porównawczej dla paliw kopalnych.
wersja: 02
© REDcert
stan: 14.01.2011
strona 17 z 30
Zasady systemowe dotyczące obliczania gazów cieplarnianych
Przy obliczaniu potencjału redukcji gazów cieplarnianych płynnej biomasy wykorzystywanej
do wytwarzania energii elektrycznej jako wartość porównawczą dla paliw kopalnych
przyjmuje się 91 g CO2eq/MJ.
Przy obliczaniu potencjału redukcji gazów cieplarnianych płynnej biomasy wykorzystywanej
do wytwarzania energii elektrycznej w elektrociepłowniach jako wartość porównawczą dla
paliw kopalnych przyjmuje się 85 g CO2eq/MJ.
Przy obliczaniu potencjału redukcji gazów cieplarnianych płynnej biomasy wykorzystywanej
do wytwarzania energii cieplnej, jako wartość porównawczą dla paliw kopalnych przyjmuje
się 77 g CO2eq/MJ.
Przy obliczaniu potencjału redukcji gazów cieplarnianych płynnej biomasy wykorzystywanej
do wytworzenia paliwa, jako wartość porównawczą dla paliw kopalnych przyjmuje się 83,8 g
CO2eq/MJ.
3.2.10 Saldowanie emisji gazów cieplarnianych
Saldowanie emisji gazów cieplarnianych przed ostatnią jednostką łącznikową
Przedsiębiorstwa i zakłady zlokalizowane przed ostatnią jednostką łącznikową, dokonujące
mieszania zrównoważonej biomasy o różnych potencjałach redukcji gazów cieplarnianych,
zgodnie z § 16 ust. 2 zdanie 2 litera b rozporządzeń Biokraft-NachV / BioSt-NachV mogą
wykonać saldowanie wyłącznie w sytuacji, gdy każda poszczególna ilość biomasy dodanej
do mieszanki jeszcze przed jej zmieszaniem spełniała wymagania określone w tych
rozporządzeniach i wykazywała wartość ustaloną dla danego etapu roboczego procesu
produkcji. Wartości te ustala Komisja Wspólnoty Europejskiej lub Federalne Ministerstwo
Środowiska, Ochrony Przyrody i Bezpieczeństwa Reaktorów. Komisja Wspólnoty
Europejskiej publikuje te wartości w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, natomiast
wspomniane wyżej ministerstwo podaje
elektronicznym Monitorze Federalnym.
do
wiadomości
odpowiednie
wartości
w
Saldowanie emisji gazów cieplarnianych po ostatniej jednostce łącznikowej
Przedsiębiorstwa i zakłady zlokalizowane po ostatniej jednostce łącznikowej, dokonujące
mieszania płynnej biomasy, dla której już wydano poświadczenia zrównoważonego rozwoju,
mogą przeprowadzać saldowanie wyłącznie wtedy, gdy wszystkie składniki mieszanki
wykazują wymagany w rozporządzeniach Biokraft-NachV / BioSt-NachV potencjał redukcji
gazów cieplarnianych. Z tego powodu przedsiębiorstwa i zakłady zlokalizowane po ostatniej
jednostce łącznikowej obecnie mogą saldować wyłącznie biomasę o potencjale redukcji
gazów cieplarnianych nie mniejszym niż 35%. Saldowanie przeprowadza się jako średnią
ważoną potencjału redukcji gazów cieplarnianych. Biomasa niespełniająca tych wymagań
wersja: 02
© REDcert
stan: 14.01.2011
strona 18 z 30
Zasady systemowe dotyczące obliczania gazów cieplarnianych
lub dla której nie obliczono emisji gazów cieplarnianych (np. w związku z regulacjami
dotyczącymi starych instalacji1) nie może być uwzględniana przy saldowaniu.
3.3
Przeliczanie między e’ oraz e
Do przeliczania częściowo standardowych wartości (e) w (e’) przedsiębiorstwo korzysta z
współczynników przeliczeniowych (UF), właściwych dla danego produktu pośredniego.
Współczynniki przeliczeniowe znajdują się w tabeli nr 1. Przeliczenie odbywa się w
następujący sposób:
Współczynnik alokacji AF to udział emisji przyporządkowany do produktu głównego. Za
pomocą współczynnika alokacji emisje, które z nasion rzepaku zostały „wyalokowane“ na
produkty uboczne późniejszych etapów procesu, ponownie doliczono do nasion rzepaku.
 kgCO2 
e


kgCO2
 MJ 
e' 

 kg produkt posredni  AF  MJ  * KF  kg produkt posredni 
 MJ 


MJ
Do przekształcenia wartości odniesienia MJ rafinowanego oleju rzepakowego w wartość
odniesienia
kg
nasion
rzepaku
potrzebny
będzie
współczynnik
konwersji
KF.
Współczynnik konwersji dla eec podaje ilość nasion rzepaku (w kilogramach) potrzebnych do
1 MJ rafinowanego oleju rzepakowego. Zgodnie z powyższym współczynnik konwersji dla ep
podaje ilość surowego oleju rzepakowanego potrzebną do 1 MJ rafinowanego oleju
rzepakowego.
1
Szczególny przypadek starych instalacji opisano w zasadach systemowych REDcert dotyczących ostatniej
jednostki łącznikowej.
wersja: 02
© REDcert
stan: 14.01.2011
strona 19 z 30
Zasady systemowe dotyczące obliczania gazów cieplarnianych
Załącznik
1:
Współczynniki
przeliczeniowe
i przykładowe dane
podstawowe
Tabela 1: Współczynniki przeliczeniowe wartości standardowych (w odniesieniu do MJ produktu
końcowego) do odnoszących się do masy wartości produktów pośrednich
biomasa
częściowa
czynnik
czynnik konwersji
częściowa wartość
wartość
alokacji AF
KF
standardowa eec’ ep’
standardowa
[MJ/MJ]
[kg prod. pośredn./
dopasowana do
MJ prod. końcowy]
[g CO2-Äq./
BioSt-NachV
kg prod. pośredn.]
[g CO2Äq./MJ]
uprawa eec
nasiona rzepaku
30
0,61
0,0714
688
5
0,61
0,0289
283
przetworzenie ep
olej rzepakowy
Źródło dla AF i KF: “ JRC (2008) Update on Data on pathways for RED Directive.XLS ”
wersja: 02
© REDcert
stan: 14.01.2011
strona 20 z 30
Zasady systemowe dotyczące obliczania gazów cieplarnianych
Tabela 2: Przykładowe dane podstawowe do ustalenia eec , ep , etd und eee
uprawa eec
wartość
jednostka
źródło:
E-współczynnik oleju napędowego
(produkcja i użycie)
2,1
kg CO2-Äq./l Diesel
TREMOD
E-współczynnik nawozów azotowych
(produkcja)
6,41
kg CO2-Äq./kg nawóz N
IFEU
E-współczynnik nawozów P2O5
(produkcja)
1,18
kg CO2-Äq./kg
P2O5
nawóz
IFEU
E-współczynnik nawozów K2O
(produkcja)
0,663
kg CO2-Äq./kg
K2O
nawóz
IFEU
E-współczynnik nawozów CaO
(produkcja)
0,297
kg CO2-Äq./kg
CaO
nawóz
IFEU
E-współczynnik emisji pola nawozów
azotowych
4,87
kg CO2-Äq./kg nawóz N
IPCC
0,633
kg CO2-Äq./kWh energia
elektryczna
IFEU/GEMIS
E-współczynnik: gaz ziemny (produkcja
i użycie)
0,0722
kg CO2-Äq./MJ
IFEU
E-współczynnik: olej opałowy EL
(produkcja i użycie)
0,1072
kg CO2-Äq./MJ
IFEU
E-współczynnik: węgiel brunatny
(produkcja i użycie)
0,1452
kg CO2-Äq./MJ
IFEU
E-czynnik: biomasa (użycie)
0,0028
kg CO2-Äq./MJ
IFEU
E-czynnik: metanol (produkcja)
1,25
kg CO2-Äq./kg metanol
IFEU
E-czynnik: izobuten (produkcja)
1,27
kg CO2-Äq./kg izobuten
IFEU
E-czynnik: NaOH (produkcja)
1,12
kg CO2-Äq./kg NaOH
IFEU
E-czynnik: HCl (produkcja)
0,35
kg CO2-Äq./kg HCl
IFEU
E-czynnik: kwas cytrynowy (produkcja)
0,43
kg CO2-Äq./kg kwas
cytrynowy
IFEU
E-czynnik: gleba bielicowa (produkcja)
0,24
kg CO2-Äq./kg gleba
bielicowa
ECOINVENT
E-czynnik ścieki
(z olejarni oleju palmowego POME)
0,511
kg CO2-Äq./kg olej
palmowy
IFEU
0,599
kg CO2-Äq./kWh ener.
elektryczna
IFEU
E-czynnik olej napędowy (produkcja i
użycie)
2,1
kg CO2-Äq./l Diesel
TREMOD
zużycie paliwa (pojazd załadowany)
0,49
litr / km
TREMOD
(zestaw z maksymalnym
załadunkiem 24 tony)
zużycie paliwa (pojazd pusty)
0,25
litr / km
krajowy koszyk en. elektr. (D)
przetworzenie ep
krajowy koszyk ener. elektrycznej (D)
transport etd
wersja: 02
© REDcert
stan: 14.01.2011
strona 21 z 30
Zasady systemowe dotyczące obliczania gazów cieplarnianych
wartość
jednostka
źródło:
elektrownia gazowa (kocioł)
0,5
kg CO2-Äq./ kWh en. elektr.
DEHSt/GEMIS/IFEU
elektrownia gazowa (GuD)
0,41
kg CO2-Äq./ kWh en. elektr.
DEHSt/GEMIS/IFEU
elektrociepłownia
0,71
kg CO2-Äq./ kWh en. elektr.
DEHSt/GEMIS/IFEU
elektrownia na węgiel kamienny
0,87
kg CO2-Äq./ kWh en. elektr.
DEHSt/GEMIS/IFEU
elektrownia na węgiel brunatny
0,88
kg CO2-Äq./ kWh en. elektr.
DEHSt/GEMIS/IFEU
nadwyżka energii elektrycznej eee
Tabela 3: Przykładowe dane podstawowe do ustalenia el (źródło IPCC)
zasoby węgla
typ powierzchni
strefa klimatyczna
(biomasa naziemna i podziemna +
ziemia C) [t C/ha]
zasoby węgla z różnych kwestionowanych powierzchni referencyjnych CSR
Busz
tropikalna
Afryka
94
Ameryka Płn./Pd.
99
Azja (kontynent)
Azja (wyspy)
Użytki zielone
tropikalna
87
110
tropikalna, sucha
39
tropikalna, wilgotna
55
tropikalna, mokra
68
umiarkowana
Las (obejmuje również
zimna sucha
36
zimna wilgotna
92
gorąca sucha
gorąca mokra
27
70
tropikalna
265
tropikalna
265
powierzchnie z osłoną
drzewostanu 10-30%)
Zasoby węgla z różnych kwestionowanych powierzchni uprawnych CSA
pola uprawne
wilgotna
46
jednoroczne
mokra
57
zimna sucha
34
zimna wilgotna
79
gorąca sucha
26
gorąca mokra
60
sucha
33
wilgotna
48
mokra
72
-
umiarkowana
tropikalna
pola uprawne wieloletnie
umiarkowana
wersja: 02
© REDcert
stan: 14.01.2011
strona 22 z 30
Zasady systemowe dotyczące obliczania gazów cieplarnianych
Tabela 4: Przykładowe wartości opałowe dla produktów głównych, pośrednich i ubocznych
dolna granica
opałowa
Materiał
olej rzepakowy, sojowy, palmowy
(surowy, rafinowany)
śruta poekstrakcyjna rzepakowa
śruta poekstrakcyjna sojowa
makuch, owoce palmy
ziarna palmy
makuch, ziarna palmy
wersja: 02
© REDcert
(MJ/kg)
źródło
37
15,0
15,0
14,0
28,0
załącznik III Energia Odnawialna
Dyrektywa
JRC
JRC
IFEU
IFEU
JRC
17,0
stan: 14.01.2011
strona 23 z 30
Zasady systemowe dotyczące obliczania gazów cieplarnianych
Załącznik 2: Przykładowe obliczenia
Poniżej przedstawiono przykładowe obliczenie emisji gazów cieplarnianych w instalacji
bioetanolu przy zastosowaniu dokładnie zmierzonych danych. Jest to instalacja bioetanolu
na bazie pszenicy wytwarzanej jako produkt uboczny DDGS. Energię procesową stanowi
gaz ziemny.
Emisje z gospodarki rolnej (e’ec oraz e’l)
Dostawa 2.800 ton pszenicy. Dostawca (nabywca pierwotny) w następujący sposób wyliczył
emisje gazów cieplarnianych, jakie powstały podczas uprawy:
(Alternatywnie: Istnieje możliwość wyprowadzenia emisji gazów cieplarnianych powstających
podczas uprawy na podstawie szacunków dokonanych w oparciu o wartości średnie,
obliczane dla miejszych obszarów geograficznych niż te, które uwzględnia się przy
obliczaniu wartości standardowych. Jednakże aktualnie wartości te nie są jeszcze dostępne.)
a) nawóz
pomiar na
miejscu
wartość wg literatury
suma Emnawóz
[kg CO2eq/kg nawozu]
[kg CO2eq/ha/a]
[kg/ha/a]
nawóz N
148
produkcja:
6,41
pole:
(148*6,41)+(148*4,87)
4,87
1.669
nawóz D
48
produkcja:
1,18
57
nawóz K
40
produkcja:
0,663
27
nawóz wapienny
575
produkcja:
0,297
171
Suma wszystkich emisji nawozów Em daje wartość 1.923 kg CO2eq/ha/a.
b) Diesel (olej napędowy)
Diesel
wersja: 02
© REDcert
pomiar na miejscu
wartość wg literatury
summe EmDiesel
[l/ha/a]
[kg CO2eq /l]
[kg CO2eq /ha/a]
70
2,1
148
stan: 14.01.2011
strona 24 z 30
Zasady systemowe dotyczące obliczania gazów cieplarnianych
c) energia elektryczna
pomiar na miejscu
wartość wg literatury
suma Emen. elektr
[kWh en. elektr.
/ha/a]
Efregionalny koszyk energ.
[kg CO2eq/ha/a]
[kg CO2eq/kWh]
energia elektryczna
9
0,633
6
d) Plon
Zebrano 7.620 kg pszenicy/ha/a.
e) Całkowita emisja z gospodarki rolnej e’ec oraz e’l
Suma wszystkich emisji (Emnawóz + EmDiesel + Emen.
elektr)
daje 2.077 kg CO2eq/ha/a. Ta
wartość zostaja powiązana z plonem:
2077 kg CO 2eq
7620 kg pszenicy
 0,273
kgCO 2eq
kg pszenicy
Następnie nabywca pierwotny przekazuje do instalacji bioetanolu wartość 0,273 kg CO2eq/kg
pszenicy.
Ponieważ użytkowane powierzchnie rolne były wykorzystywane w ramach gospodarki rolnej
już przed 1 stycznia 2008 roku, wartość dla e’l = 0.
Emisje z transportu
Kolejne emisje powstały podczas transportu biomasy. Oblicza się je na podstawie
następującego wzoru:

 kgCO 2 
 l 
 l 
 odleglosc km KVzaladowany    odlegosc pustykm KVpusty     wspolczynnik emisji paliwo 
 km 
 km  
 l 
e td '
przewozona biomasa kg 
Również w przypadku danych zastosowanych w powyższym wzorze część z nich to dane,
które zostały dokładnie zmierzone lub zważone, a inne pochodzą ze źródeł literatury.
wersja: 02
© REDcert
stan: 14.01.2011
strona 25 z 30
Zasady systemowe dotyczące obliczania gazów cieplarnianych
Dokładnie zmierzone dane:
-
przewożona ilość:
-
odcinek z załadunkiem
35
km
-
jazda na pusto
35
km
-
zużycie oleju napędowego z załadunkiem
0,49
l/km
-
zużycie oleju napędowego na pusto 0,25
l/km
24 t (ciężar użyteczny samochodu ciężarowego)
Dane zaczerpnięte ze źródeł literatury:
współcz. emisjiDiesel: 2,1
kg CO2eq/l
Wprowadzając powyższe dane do wzoru zostanie wyliczona wielkość emisji gazów
cieplarnianych dla transportu w nieistotnej wielkości
e td ' 
35km  0,49
kgCO 2eq
l
l
 35km  0,25
 2,1
kgCO 2eq
km
km
l
 0,0023
24.000 kg
kg pszenicy
Emisja z produkcji biopaliw e’p
Instalacja bioetanolu ustala własne dane dla danego okresu rozliczeniowego na podstawie
dokumentacji zakładowej
wersja: 02
© REDcert

wkład pszenicy (przetwarzana ilość)

wydajność na bioetanolu (plon w wyżej podanym okresie)

wydajność na DDGS (ilość suszonego produktu ubocznego z wywaru
gorzelnianego w wyżej podanym okresie)

zużycie energii elektrycznej przez młyn i destylarnię

zużycie paliwa do wytworzenia procesowej energii cieplnej (rodzaj i ilość)
stan: 14.01.2011
strona 26 z 30
Zasady systemowe dotyczące obliczania gazów cieplarnianych
Dokładnie zmierzone dane:
ilość
wkład pszenicy
jednostka miary
2.800
t
wydajność na
bioetanolu
790
t
wydajność na DDGS
950
t
zużycie energii
elektrycznej
0
zużycie energii
cieplnej
12.000 GJ
(=3333,33 MWh)
ścieki
kWh
brak poboru energii elektrycznej z sieci,
ponieważ własna elektrociepłownia posiada
nadwyżkę energii elektrycznej
GJ
12 GJ/m³ EtOH * 790 t EtOH
0,79 t/m³
m³
3 m³ scieków /m³ EtOH * 790
0,79 t/m³
MWh
0,5 MWh/m³ EtOH * 790
0,79 t/m³
3.000 m³
nadwyżka energii
elektrycznej
komentarz
500 MWh
Dane pochodzące z literatury:
Współczynniki emisji dla:
 energii elektrycznej: 0,599 kg CO2-eq/kWh energii elektrycznej


energii cieplnej:
2
ścieków : 0
0,0722 kg CO2-eq/MJ gazu ziemnego
kg CO2-eq/l ścieków
Emisje gazów cieplarnianych z instalacji bioetanolu oblicza się w oparciu o następujący
wzór:
e p '





emisja en. elektr kg CO 2 eq  emisja en. cieplna kg CO 2 eq  emisja scieki kg CO 2 eq
wydajnosć bioetanolkg

Emisje dla zużycia energii oblicza się w oparciu o następujące wzory:
 kgCO 2eq 
emisja en. elektr zuzycieenerg. elektrkWh  wsp.emisji regionalnykoszykenergii 

 kWh 
 kgCO 2eq 
emisja en. cieplna zuzycie paliwaMJ wspolczynnik emisji olejopalowy

 MJ 
 kgCO 2eq 
emisja scieki ilosć scieków l wspolczynnik emisji scieki 

l


2
Wyjaśnienie dla łączonej obróbki beztlenowej i tlenowej: Z technicznego punktu widzenia beztlenowo jest szczelnie, tzn
nie ma strat metanu. Biogaz wykorzystywany jest w elektrociepłowni.
wersja: 02
© REDcert
stan: 14.01.2011
strona 27 z 30
Zasady systemowe dotyczące obliczania gazów cieplarnianych
W wyniku zastosowania danych pobranych ze źródeł w formie literatury wynika:
0 kWh  0,599
e P '
kgCO 2eq
kWh
 12.000.000 MJ  0,0722
kgCO 2eq
MJ
790.000 kg Bioethanol
 3.000.000 l  0
kgCO 2eq
l
 1,097
kgCO 2eq
kg Bioethanol
Produkcja nadwyżki energii elektrycznej e’ee
 kgCO 2 
nadwyzka energ. elektrkWh  Ef paliwo 


kgCO 2
 kWh 
eee ' 

uzyskproduktglownykg 
 kg produktu glownego 
W wyniku zastosowania indywidualnych wartości wynika:

kgCO 2eq
500.000 kWh nadwyzka energ. elektr * 0,5 kg CO2eq/kWh en. elektr
 0,316
790.000 kg bioetanolu
kg bioetanolu
Całość emisji (przed alokacją)
Połączenie poszczególnych emisji odbywa się w oparciu o następujący wzór:
  kgCO 2eq 
 kgCO 2eq  
 e '
 etd' 

   wklad produktwstepny[kg]
ec
  kg produktwstepny
kg

 
produkt
wstepny



suma razem e  
 e p ' - eee '
bioetanol [kg]
W wyniku zastosowania dotychczas wyliczonych wartości jednostkowych wynikają emisje
gazów cieplarnianych:
0,273  0,0023
całałkowit a emisja 
kgCO 2eq
 2.800.000 kg pszenicy
kgCO 2 eq
kg pszenicy
 1,097 - 0,316  1,757
790 .000 kg bioetanolu
kg bioetanolu
Całość emisji biopaliwa po alokacji
Przed przekazaniem tej wartości niezbędne jest jeszcze przeprowadzenie alokacji, ponieważ
przy produkcji bioetanolu występuje również produkt uboczny DDGS. Dotychczasowe emisje
zostaną podzielone stosownie do zawartości energi strumieni masy. Powyższe odbywa się
zgodnie z wzorem:
 gCO 2eq 
 MJ
calosc emisji 
 bioetanol [kg]  H u bioetanol


 kgCO 2eq 
 kg 
 kgbioetano l 
emisja alokacja 


 MJ
 MJ
 kg bioetanol  bioetanol[kg]  H
 DDGS[kg]  H uDDGS 
u bioetanol


 kg 
 kg 
wersja: 02
© REDcert
stan: 14.01.2011
strona 28 z 30
Zasady systemowe dotyczące obliczania gazów cieplarnianych
Dokładnie zmierzone dane zakładowe to:

zbiór bioetanolu
790 t

zbiór DDGS
950 t

całośc emisji (patrz wyżej)
1,757
kgCO 2 eq
kg bioetanol
Ze źródeł w formie literatury przejęto:

dolna wartość opałowa (HU) dla bioetanolu

dolna wartość opałowa (HU) dla DDGS
26,6
GJ/t
17
GJ/t
Wykorzystując te wartości mamy alokację:
kgCO 2eq
GJ
kgCO 2eq
kg bioetanol
t
emisja alokacja 
 0,993
GJ
GJ
kg bioetanol
790 t bioetanol x 26,6
 950 t DDGS x 17
t
t
1,757
 790 t bioetanol  26,6
Instalacja bioetanolu potrzebuje alokowanej wartości w wysokości 0,993 kg CO2eq na
kilogram bioetanolu, ponieważ będąc ostatnią jednostką łącznikową zobowiązana jest do
podania redukcji gazów cieplarnianych.
Przeliczenie w MJ bioetanolu odbywa się w następujący sposób:
993
gCO2eq
gCO2eq
kg bioe tan ol
 37,3
MJ
MJ bioe tan ol
26,6
kg
Redukcja gazów cieplarnianych
Wartość EB w wysokości 37,3 g CO2eq /MJ bioetanolu prowadzi do redukcji gazów
cieplarnianych zgodnie z wzorem:
83,8
gCO2eq
MJ benzyna
83,8
wersja: 02
© REDcert
 37,3
gCO2eq
MJ bioe tan ol
gCO2eq
x100  55 %
MJ benzyna
stan: 14.01.2011
strona 29 z 30
Zasady systemowe dotyczące obliczania gazów cieplarnianych
Tym samym bioetanol na bazie pszenicy z energią procesową w postaci gazu ziemnego w
elektrocieplowni oraz z produktem ubocznym DDGS prowadzi do oszczędności gazów
cieplarnianych na poziomie 55% w stosunku do kopalnej benzyny.
wersja: 02
© REDcert
stan: 14.01.2011
strona 30 z 30