Bezpieczne korzystanie z kajaków:

Bezpieczne korzystanie z kajaków:
 Przed rozpoczęciem pływania powinno się dowiedzieć o: tym jak wsiadać do kajaka,
technikach wiosłowania, sposobach na omijanie przeszkód, zachowaniu po wywrotce,
podstawowych sygnałach na rzece czy etykiecie wodniackiej.
Wsiadanie do kajaka – jest to czynność prosta tylko z pozoru, jeżeli wykona
się ją nieumiejętnie, może się to skończyć wywrotką. Przede wszystkim należy pamiętać,
że kajak jest bardzo chybotliwy i niestabilny. Jeżeli stoi na wodzie równolegle do brzegu,
najpierw połóżmy wiosło prostopadle do kajaka tuż za kokpitem, aby jedno pióro opierało
się na ziemi, gdyż poprawi to stateczność kajaka. Opierając jedną rękę na wiośle
i obramowaniu kokpitu, a drugą trzymając się brzegu, przełóżmy nogę do środka, uważając,
by znalazła się w osi symetrii,następnie włóżmy drugą nogę, usiądźmy i wsuńmy nogi
pod pokład dziobowy. Można też, zamiast ustawiać wiosło za kokpitem, oprzeć
je na obramowaniu przedniej części kokpitu, uchwycić obiema rękami i resztę czynności
wykonać jak wyżej. Jeżeli kajak jest dwuosobowy, jedna osoba powinna przytrzymywać
kajak, a druga wsiadać. Po wygodnym usadowieniu się w kajaku można spokojnie odpłynąć.
Techniki wiosłowania - http://www.youtube.com/watch?v=vDn5ICHXq-c
Omijanie przeszkód - Każda rzeka to ciek powierzchniowy płynący w naturalnym korycie.
Im bardziej naturalny tym, z punktu widzenia turystyki kajakowej, lepiej, bo ciekawiej.
Pojawia się jedynie problem z omijaniem przeszkód pojawiających się na trasie.
Pierwsza rzecz to koordynacja. Sternik, czyli osoba siedząca z tyłu, co prawda steruje
kajakiem, lecz mniej widzi. To szlakowy powinien czytać wodę, szukać głównego nurtu
i
podpowiadać
którędy
płynąć.
W
praktyce,
niedoświadczeni
kajakarze,
mają przed przeszkodą duże problemy w ustaleniu wspólnej strategii. Aby uniknąć
chaotycznego
machania
wiosłami,
czasami
dobrze
jest
poprosić
szlakowego
by nie wiosłował przez chwilę. Wiosła często trzeba odłożyć, składając je na burtę,
równolegle do kajaka, przepływając pod przeszkodą. Musimy się wtedy też pochylić.
Robimy to zawsze do przodu. Odchylanie się na bok lub do tyłu grozi wywrotką,
podrapaniem twarzy, zgubieniem okularów. Pod przeszkodami płyniemy wolno i spokojnie.
Spływy kajakowe przy niskiej wodzie, zmuszają nas też do ciągłego wypatrywania
głównego nurtu. Kształt dna meandrującej rzeki jest bardzo urozmaicony a główny nurt
przechodzi od jednego brzegu do drugiego. Trzymanie się zewnętrznej strony zakrętów
to najprostszy sposób omijania wypłyceń. W nurcie znajdziemy też wiele przeszkód
podwodnych
lub
częściowo
podwodnych
jak
kołki,
korzenie
czy
kamienie.
W miarę możliwości należy je ominąć. Bliższy kontakt z tego rodzaju atrakcjami
może
skończyć
się
uszkodzeniem
sprzętu
lub
wywrotką.
Szczególnie
groźne
jest zablokowanie kajaka w poprzek silnego nurtu. Nie należy się wtedy odchylać
„od przeszkody”, gdyż tylko pomagamy napierającej na burtę wodzie w przewróceniu łódki.
Ratujemy się przechylając „na przeszkodę”. Przepływając przez małe prożki wybieramy
miejsce gdzie warkocz wody jest największy. Jeśli uznamy, że przeszkoda jest za trudna
do pokonania pozostaje nam wysiąść i spławić kajak lub przenieść go brzegiem.
Zachowanie po wywrotce - na spływie najczęstszą przyczyną tonięcia jest wywrotka kajaka
i opuszczenie go pod wodą. Najwięcej wywrotek zdarza się przy pierwszych kontaktach
z kajakiem. Gdy czujemy, że wywrotka jest nieunikniona — nie trzymamy się kurczowo
burt tylko dajemy się wywrócić. Podczas wywrotki w kajakach z dużymi kokpitami,
a zwłaszcza dwuosobowych, bez fartuchów wyjście z kajaka nie nastręcza najmniejszych
kłopotów. W kajakach z małymi kokpitami, zabezpieczonych fartuchem, należy
,,przyciągnąć” głowę do kokpitu i jedną ręką ściągnąć fartuch za służące do tego ucho,
umieszczone z przodu lub też ,,wypchnąć” go kolanami (druga ręka trzyma wiosło).
Po wypłynięciu na powierzchnię powinniśmy złapać się za uchwyt na dziobie lub rufie
kajaka. Nie należy się opierać na kajaku lub odwracać go — powietrze znajdujące
się w kokpicie utrzymuje łódź na powierzchni, zabezpieczając ją i nas przed zatonięciem.
Podczas wywrotki na kajaku dwuosobowym nie powinniśmy zapominać o towarzyszu,
w miarę możliwości i potrzeby udzielając mu pomocy. Do akcji ratowania sprzętu można
przystąpić, gdy nie ma zagrożenia dla życia i zdrowia ludzi. Jeśli dojdzie do wywrotki,
nie wolno odwracać kajaka na głębokiej wodzie. W przypadku, kiedy podczas wywrotki
w kajaku znajduje się dziecko, należy pamiętać, że jedna osoba potrafiąca pływać
jest w stanie ratować tylko jedno dziecko.
 Kolejnym krokiem podczas organizacji spływu jest zebranie jak najwięcej informacji
o trasie, którą zamierzamy przebyć; największym niebezpieczeństwem są spiętrzenia wody,
sztuczne progi, młyny, tamy, powinno się zorientować czy i gdzie takie na trasie spływu
się
znajdują,
na
tych
odcinkach
należy
zachować
szczególną
ostrożność.
Kolejne etapy spływu należy dostosować do oczekiwań i umiejętności uczestników.
 Ważnym elementem spływu jest odpowiedni szyk płynięcia, przy szczególnym
uwzględnieniu osób słabo pływających i niedoświadczonych. Odległości pomiędzy
kajakami powinny być dostosowane do danego odcinka i umiejętności płynących osób.
Należy wyznaczyć kajak prowadzący spływ, czyli taki, którego nie można wyprzedzać
oraz kajak zamykający, poza którym nie powinno się zostawać. Trzeba wybrać jedną
odpowiedzialną i najlepiej doświadczoną osobę, która będzie sprawowała kierownictwo
nad uczestnikami spływu, jest to szczególnie ważne w sytuacjach kryzysowych, kiedy
nie ma czasu na wspólne podejmowanie decyzji.
 Powinno się również zwracać dużą uwagę na warunki atmosferyczne i poziom wody,
przy niesprzyjających, zaleca się rezygnację z pływania, szczególnie przez osoby
niedoświadczone. Rzeki są wyjątkowo groźne przy wezbranej wodzie, nie wolno pływać
przy stanach powodziowych. Przed wypłynięciem na duże akweny (np. jeziora), trzeba
pamiętać o tym, aby wybierać taki akwen, który będzie można przepłynąć na dostępnym
sprzęcie, przy danych warunkach atmosferycznych.
 Należy zwracać uwagę na większe jednostki pływające, należy ustąpić im z drogi
oraz zachować możliwie jak największy odstęp.
 Każda
osoba
niepotrafiąca
pływać,
wsiadając
do
kajaka
podejmuje
ryzyko.
Natomiast wszystkie osoby umiejące pływać muszą liczyć się z tym, że ich umiejętność
pływania może zostać ograniczona przez ubranie (odpowiedni strój, nie może krępować
ruchów i być zbyt
ciężki), szybki prąd, fale czy niską temperaturę wody.
Bez względu na doświadczenie i poziom umiejętności pływania w kajaku należy mieć
na sobie kamizelkę asekuracyjną. Podczas spływu warto mieć przy sobie szczelnie
zapakowaną apteczkę, w której będą się znajdowały materiały opatrunkowe, środki
odkażające, środki przeciwbólowe i przeciwgorączkowe, środki łagodzące oparzenia,
coś przeciwalergicznego oraz rękawiczki jednorazowe i małe nożyczki.
 Nie powinno się pływać samotnie ani w nocy.
 Nie wolno spożywać alkoholu ani innych środków odurzających podczas korzystania
ze sprzętu wodnego.
 Pływanie trzeba zawsze kończyć przed zachodem słońca.