WEJDŹ TUTAJ!!! Europejskie Andrzejki

Europejskie „Andrzejki”
Andrzejkowe wróżby zyskały popularność nie tylko w Polsce. Są one również
świętowane między innymi w Niemczech (Andreasnacht - Modlitwa św.
Andrzeja), Austrii (Andreasgebet – Noc św. Andrzeja ), Czechach, na
Słowacji i w Rumunii. W każdym kraju imieniny św. Andrzeja obchodzone
są trochę inaczej. Na Słowacji są to wróżby wkładane w kluski hałuski. W
Rumunii dziewczyny wkładają pod poduszkę 41 ziaren.
Postanowiliśmy poznać bliżej obchody tego święta w innych krajach wspólnoty
i podzielić się tą wiedzą z naszą społecznością szkolną.
Dzień św. Andrzeja przypada w dniu 30 listopada.
Święty Andrzej jest patronem Szkocji, a 30 listopada jest w Szkocji świętem
narodowym. W 2006 roku, Szkocki Parlament ogłosił
Dzień św. Andrzeja dniem wolnym od pracy. ChociaŜ ten
święty najczęściej kojarzony jest ze Szkocją, jest on
równieŜ
patronem
Grecji,
Rumunii
i
Rosji.
W Niemczech, Austrii, Czechach, Słowacji, Rumunii i
Polsce
istnieje
przesąd,
głoszący,
iŜ
wieczór
poprzedzający Dzień św. Andrzeja szczególnie nadaje się
do
praktyk
magicznych,
pozwalających
dziewczętom
dowiedzieć się czegoś o swoim przyszłym męŜu albo go
do siebie przyciągnąć. Istnieje wiele tego rodzaju zwyczajów, na przykład
lanie gorącego wosku na wodę (w Polsce roztopiony wosk ze świecy leje się
zwykle przez ucho od klucza na zimną wodę), Ŝeby z powstałego kształtu
wywróŜyć zawód przyszłego męŜa.
Dzień świętego Andrzeja przypada na przełom pór roku (jesieni i zimy) i roku
liturgicznego. Jest to, więc także ostatnia chwila przed adwentem. ("Święty Jędrzej
adwent przytwierdzi") W wierzeniach ludowych w okresie przedadwentowym
najczęściej pojawiały się istoty pozaziemskie, wróżby miały moc największą, a
sprzyjać i pomagać im miały błąkające się po ziemi duchy.
Wielce prawdopodobnym się wydaje, że kolebką tych wierzeń jest starożytna Grecja.
Grecy wierzyli, iż dusza ludzka po śmierci człowieka zyskując dar jasnowidzenia,
mocą tą wpływać może na świat rzeczywisty, zsyłając prorocze sny. Animizm i kult
zmarłych w Grecji były składnikiem religii i do pomocy dusz Grecy uciekali się, gdy
chcieli uchylić rąbka tajemnicy przyszłości.
Na greckie pochodzenie wskazywać też może etymologia imienia patrona zwyczaju,
Andrzej po grecku to Andress (andros-mężczyzna, aner-mąż)
Według innej hipotezy kult św. Andrzeja wywodzi się z wierzeń celtyckich i
starogermańskich, związanych z postacią Frey (Frei, Freyrze), boga płodności i
urodzaju, światła słonecznego i deszczu. Frey, syn Njorda władał też wiatrami i
oceanem.