Koniunktura w przemyśle naftowym Duże firmy – wielkie inwestycje
Transkrypt
Koniunktura w przemyśle naftowym Duże firmy – wielkie inwestycje
Przemysł Naftowy w Polsce 2007 Wstęp Koniunktura w przemyśle naftowym Duże firmy – wielkie inwestycje Konsekwencją utrzymujących się od 2005 roku wysokich cen ropy naftowej jest wzrost całej światowej gospodarki, dla której nowoczesny przemysł naftowy jest źródłem największych dochodów. Koniunktura na rynku poszukiwawczo-wydobywczym węglowodorów powinna utrzymać się przez kilka lat, aż do osiągnięcia przez kraje o największej konsumpcji takiego poziomu rezerw własnych, który zabezpieczy je przed kolejnymi gwałtownymi wahaniami cen tego surowca. Jeśli jednak popyt w Chinach i Indiach nadal będzie szybko rósł, to koniunktura potrwa jeszcze dłużej. Wysokie ceny ropy skłaniają do maksymalizowania wydobycia (upsteramu) zamiast, jak jeszcze kilka lat temu, optymalizowania kosztów. Ekonomicznie uzasadnione stało się prowadzenie poszukiwań w rejonach uważanych dotąd za mniej perspektywiczne czy też wdrażanie nowych, bardzo kosztownych technologii zwiększenia efektywności eksploatacji złóż (Enhanced Oil Recovery, EOR). Pełną parą ruszyły także inwestycje na poziomie downstreamu (przeróbki ropy, transportu i sprzedaży paliw). Buduje się nowe rafinerie, zaś istniejące są rozbudowywane, aby produkować paliwo lepszej jakości, a także – coraz wydajniej. W różnych regionach świata powstaje ponad dwadzieścia rafinerii. Budowę aż ośmiu zakładów planują Chiny, wyrastające na największego odbiorcę energii ma świecie, dwie uruchomią Indie. Największą rafinerię zbuduje jednak prawdopodobnie Arabia Saudyjska, kosztem nawet 10 mld USD. Nowe inwestycje muszą uwzględniać coraz surowsze normy ochrony środowiska, a zwłaszcza presję na redukcję antropogenicznej emisji CO2, oraz wymogi konkurencyjnego rynku, na którym liczy się przede wszystkim jakość produktów. Z tego powodu inwestorzy budują między innymi instalacje poprawiające stopień konwersji w procesie przerobu ropy naftowej. W Polsce, która dopiero zabiega o dostęp do własnych złóż (dziś 96% zapotrzebowania pokrywa import z Rosji; rodzime wydobycie jest niewielkie i nie ma perspektyw znaczącego zwiększenia), firmy geofizyczne i wiertnicze nie prowadzą rozległej działalności poszukiwawczej, są natomiast aktywne za granicą. Oprócz PGNiG S.A. w poszukiwania węglowodorów zaangażowały się: Grupa LOTOS S.A., PKN ORLEN S.A. i Prokom. W segmencie rafineryjnym trwa proces modernizacji, ukierunkowany głównie na zwiększenie masy produktów naftowych i poprawę ich jakości. Na unowocześnienie swoich zakładów dwaj najwięksi producenci paliw w Polsce zamierzają w najbliższych latach przeznaczyć prawie 20 mld zł. Pomimo że polski przemysł naftowy ma już za sobą wysiłek związany z dostosowaniem do norm ochrony środowiska i pod tym względem nasze zakłady nie odbiegają od innych w krajach europejskich, oznacza to, że nie planuje się budowy instalacji mających na celu zmniejszenie negatywnego oddziaływania na środowisko. Potwierdzeniem są między innymi przygotowywane instalacje HON VII (hydroodsiarczaP R Z E M Y S Ł N A F T O Copyright 2006, Opla, used under license from Shutterstock.com nia oleju napędowego) w rafinerii w Płocku oraz HDS (hydroodsiarczania olejów napędowych) – w Gdańsku. Program rozwoju technicznego Grupy LOTOS W ciągu ostatnich dwóch lat rafineria Grupy LOTOS S.A. w Gdańsku zwiększyła moce przerobowe z 4,5 mln do 6 mln ton ropy naftowej. Powstały dwie nowoczesne instalacje do produkcji asfaltów i nowy terminal paliwowy. Zbudowano nowoczesną instalację do produkcji paliwa lotniczego oraz trzy nowe zbiorniki paliwowe, każdy po pojemności 20 tys. m3. Rok 2007 jest szczególnie ważny dla Grupy LOTOS S.A., gdyż ma się w nim rozpocząć trwający do 2010 roku okres budowy kompleksu instalacji, mający na celu unowocześnienie rafinerii. Inwestycja realizowana jest w ramach Programu Kompleksowego Rozwoju Technicznego (PKRT) – największego w historii rafinerii projektu inwestycyjnego, W Y W P O L S C E 2 0 0 7 29