Międzynarodowy Festiwal Organowy XXIII LWO Program

Transkrypt

Międzynarodowy Festiwal Organowy
XXIII
Legnickie Wieczory Organowe
Legnica
20 maja – 30 września 2014 r.
XXIII Legnickie Wieczory Organowe
Organizatorzy
Legnickie Centrum Kultury im. Henryka Karlińskiego
Legnickie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne
Parafia Katedralna p.w. św. Apostołów Piotra i Pawła
Dyrektor artystyczny
prof. Andrzej Chorosiński
Organizacja i prowadzenie koncertów
Krystyna Kunecka
Przygotowanie organów
Adam Wolański
Patronat medialny
Radio Plus Legnica
Gazeta Wrocławska
Panorama Legnicka
naszemiasto.pl
PIK.legnica.pl
Konkrety.pl
lca.pl
Gazeta Legnicka
e-legnickie.pl
Radio Złote Przeboje
DOKiS.pl
kulturaonline.pl
Kulturainfo.pl
Niedziela Legnicka
Gość Niedzielny
Jest taka dość znana sentencja – brzmiąca trochę, jak jakiś żal, trochę
jak żart – że wszystko co jest dobre jest zarazem niezdrowe. Tymczasem
ja mam znakomitą wiadomość, która temu twierdzeniu przeczy. Przed nami
coś co jest nie tylko dobre, ale wręcz fantastyczne i choć może uzależnić,
to zarazem bardzo korzystnie wpłynąć na zdrowie. Słowem: zaczynamy
23. sezon Legnickich Wieczorów Organowych.
Nie wiem jak robi to profesor Andrzej Chorosiński, szef artystyczny
naszego festiwalu, ale zawsze czymś zaskoczy. Robi to tak skutecznie, że
przez lata nie sposób zapomnieć o festiwalowych koncertach. Przykład
pierwszy z brzegu: ciągle pobrzmiewają w moich uszach przeboje Jana
Sebastiana Bacha w wykonaniu profesora Chorosińskiego sprzed kilku lat.
Tak wykonanej Tokaty i Fugi nigdy wcześniej nie słyszałem i nie wiem czy
jeszcze usłyszę. Mam wrażenie, że wówczas podobnie ocenił to wykonanie
sam Adam Makowicz, który siedział zasłuchany przy swoim fortepianie.
Kiedy profesor dotarł do końca utworu, a maestro Makowicz miał wykonać
fortepianową wariację na jego temat, najpierw spojrzał nieco bezradny na
chór i widocznego tam profesora, jakby zrezygnowany wzruszył ramionami
chcąc być może powiedzieć „a co ja teraz mogę po czymś takim zagrać”?
Ale zagrał i było wspaniale.
Podobnymi wspomnieniami z Legnickich Wieczorów Organowych
można by, jak sądzę, zapełnić cały ten program. Mam jednak inny pomysł:
usiądźmy najwygodniej jak się da w gościnnych ławach legnickiej Katedry
i oddajmy się bez reszty muzyce. Czasami delikatnej, ulotnej, melancholijnej,
niekiedy zabawnej, za chwilę później dostojnej i potężnej, która zdaje się
unosić wspaniały kościół św. Piotra i Pawła ku przestworzom. Zobaczmy,
co też znowu zaproponował Pan Profesor, a jestem przekonany, na lata
zapamiętamy te muzyczne opowieści. A jeśli z jakichś powodów na którymś
z koncertów Państwa zabraknie to mogę zagwarantować, że jak to bywa
w moim przypadku, będą Państwa męczyć wyrzuty sumienia, że przegapiło
się coś wspaniałego, co już nigdy nie powróci. To nie jest miłe uczucie,
dlatego do zobaczenia na wszystkich koncertach tegorocznych Legnickich
Wieczorów Organowych.
Grzegorz Szczepaniak
dyrektor
or Legnickiego Centrum Kultury
Organizatorzy XXIII Legnickich Wieczorów Organowych gorąco dziękują
wszystkim Osobom i Instytucjom, które przyczyniły się do realizacji festiwalu.
3
Międzynarodowy Festiwal Organowy Legnickie Wieczory Organowe to festiwal,
dzięki któremu stereotyp „muzyka organowa jest nudna” można włożyć wyłącznie
między bajki!
Bo
kierujący
nim
prof.
Andrzej
Chorosiński, jeden z najwybitniejszych
polskich organistów, ma tak ciekawe
pomysły artystyczne, że zaintrygowana
publiczność od lat szczelnie wypełnia Katedrę podczas koncertów.
- Jeśli kiedyś uznam, że pomysły mi się wyczerpały, to podam się do dymisji
- uśmiecha się profesor. I w tym roku po raz kolejny zaprasza na niecodzienne
wydarzenia: podczas koncertów muzyce organowej będą towarzyszyć
m.in.: znany saksofonista, popularny aktor recytujący poezję, zespoły
wokalne, harfistka czy... Szkot grający na dudach. Szczegóły koncertów
na kolejnych stronach programu.
propagowanie muzyki organowej i kameralnej, przez stworzenie atrakcyjnej oferty
programowej i zapraszanie wykonawców zarówno o renomie światowej, jak również
- w ramach artystycznych debiutów - promowanie młodych talentów. Podczas
festiwalu występowali także, zgodnie z założeniem, młodzi Legniczanie.
W Katedrze gościliśmy przez lata festiwalu wykonawców z całego świata. Koncertowali
w Legnicy artyści od Los Angeles po Tokio. Na przykład dwa lata temu występował
australijski chór kameralny Australian Chamber Choir, pod dyrekcją Douglasa
Lawrence`a. Przyleciał z dalekiej Australii, z Melbourne, specjalnie na dwa koncerty
w Polsce. Jeden z nich był właśnie w Legnicy.
Z profesorem Andrzejem Chorosińskim rozmawia Edyta Golisz.
Przed nami 23. edycja Legnickich Wieczorów Organowych. W minionym roku
przeprowadził Pan interesujące wyliczenie: przez 22 lata festiwalu odbyła się
imponująca ilość - ponad 130 koncertów organowych i kameralnych!
I może wydawać się to czymś niewiarygodnym, ale w ciągu tych wszystkich lat nie
było dwóch podobnych koncertów! Nikt nie może powiedzieć: „Ja ten program
już słyszałem... np. siedemnaście lat temu”. Bo żaden z koncertów nie był do siebie
podobny. Oczywiście mogą powtarzać się pojedyncze utwory, bo klasyka repertuaru
nakazuje organistom zagrać od czasu do czasu tę samą Toccatę, Preludium, Fantazje
czy Fugę J.S. Bacha, Sonatę F. Mendelssohna itp., ale przecież i tak każde wykonanie
ma znamiona niepowtarzalności. Ta różnorodność i niepowtarzalność są czymś tak
fascynującym, że stały się źródłem zainteresowań naukowców. Aktualnie jest w trakcie
przygotowań praca doktorska, której tematyka obejmuje historię i opis festiwalu
organowego w Legnicy. Wspomniane zainteresowanie naukowców spowodowane
jest nie tylko tym, że tworzenie monografii ważnych wydarzeń artystycznych stało
się ostatnio modne, ale przede wszystkim tym, że temat festiwalu legnickiego jest
naprawdę obszerny i ciekawy do zbadania.
A jakby Pan podsumował dotychczasowe edycje festiwalu?
4
Organiści na świecie znają nasz festiwal?
Poczytują zaproszenie do Legnicy jako nobilitację. Ze względu i na rangę festiwalu,
i na niezwykłą atmosferę. Występuję często w wielkich, światowych metropoliach
i uważam, że kilkumilionowe miasta mogą pozazdrościć stutysięcznej Legnicy tak
licznej i wspaniałej publiczności na koncertach organowych!
Pukam teraz w „niemalowane drewno”, aby nic się w tej kwestii nie zmieniło, bowiem
z wyliczeń wynika, że publiczności wciąż nam przybywa. Nieczęsto się też zdarza,
na innych renomowanych festiwalach, aby wykonawca koncertu czuł się nie
tylko realizatorem „umowy - kontraktu” między nim a organizatorem koncertu, ale
także naprawdę oczekiwanym gościem miasta. Artyści przybywający do Legnicy
tak właśnie się czują. Tu mój wielki ukłon i podziękowanie do Księdza Proboszcza,
Gospodarza Katedry, w stronę dyrekcji Legnickiego Centrum Kultury, która
mnóstwo wysiłku wkłada w to, aby pozyskiwać środki finansowe na organizację
festiwalu i utrzymać jego naprawdę wysoki, europejski poziom oraz tę niezwykłą
atmosferę, którą tworzy pani Krystyna Kunecka, wspaniale dbająca o to, aby
wykonawcy czuli się jak najbardziej komfortowo. Wykonawcy, którzy wyjeżdżają
z Legnicy często pytają, kiedy znów będą mogli tu wystąpić. Muszę dyplomatycznie
studzić ich „tęsknotę”, że najwcześniej za kilka lat, bo tak długa jest kolejka
artystów oczekujących na występ podczas Legnickich Wieczorów Organowych.
Pana pomysły na koncerty organowe są niezwykłe. Kolejne edycje LWO będą
nadal tak zaskakiwały?
- Powiem tak: jeśli kiedyś poczuję, że już mi się pomysły wyczerpały, to przekażę
kierownictwo artystyczne godnemu następcy. I chciałbym życzyć wszystkim
dyrektorom artystycznym festiwali w Europie takiego wsparcia jakiego doznaję
z Miasta, Legnickiego Centrum Kultury i wspaniałych, oddanych sprawom Kultury
Ludzi.
Bez względu na to, kiedy zadałaby mi Pani to pytanie - czy teraz, czy 5 lat temu odpowiedziałbym dokładnie to samo, ponieważ podsumowanie jest zgodne
z tym, co zostało założone. Każda edycja kontynuuje bowiem tradycję Legnickich
Wieczorów Organowych. Festiwalu o randze międzynarodowej, który ma na celu
Serdecznie Państwa zapraszam na tegoroczną, XXIII edycję Legnickich Wieczorów
Organowych. Mam nadzieję, że będzie ciekawie jak zwykle.
5
Organy Kościoła Katedralnego
p.w. św. Ap. Piotra i Pawła w Legnicy
Legnica już w średniowieczu była ważnym ośrodkiem budownictwa organowego na Śląsku.
Istniał tu nawet odrębny cech organmistrzów,
a pierwsze wzmianki o muzyce organowej
w legnickich kościołach pochodzą z początku
XV w. Już w tym okresie organy były w ówczesnym
kościele pod wezwaniem św. Piotra, który przetrwał
do dziś i obecnie jest przepiękną Katedrą Legnicką.
Budowę tej świątyni - w zachowanym do dziś kształcie - ukończono w 1378 r.
Pierwsza wzmianka o istnieniu w niej organów pochodzi z 1438 r. Były to tzw.
organy małe, które służyły kościołowi do 1602 r. Dzięki historycznym przekazom
wiadomo, że były usytuowane w pobliżu prezbiterium.
W 1510 r. wybudowano w kościele drugie, tzw. organy duże. Przez kilka kolejnych
dziesięcioleci oba instrumenty istniały równocześnie. Z historycznych dokumentów
wynika, że organy duże zostały rozebrane i usunięte po 1722 r.
Kolejnym instrumentem wpisanym w dzieje kościoła były organy Thomasa Werlina.
Instrument ten był w świątyni w latach 1630 - 1721, a używana dziś jego nazwa
pochodzi od nazwiska fundatora.
6
Natomiast organy, które możemy podziwiać w świątyni do dziś, zostały
wybudowane w 1894 r. przez firmę „Schlag & Söhne” ze Świdnicy, opus 404.
To instrument o romantycznej estetyce brzmienia. 53 głosy rozmieszczone zostały
w trzech sekcjach manuałowych i sekcji pedałowej. Podczas budowy zachowano
prospekt pochodzący z organów Menzla, usunięto jednak z niego znaczną część
dekoracji rzeźbiarskiej i snycerskiej. Sekcja brzmieniowa zachowała także ok. 30%
materiału piszczałkowego z dawnych organów. Wolnostojący kontuar organów ma
trzy manuały o zakresie klawiatur: C - f3 , klawiatura pedałowa jest prosta, o zakresie:
C - d1.
Sekcje II i III manuału umieszczone są w szafach ekspresyjnych. Traktura klawiatury
i registratury jest pneumatyczna, o systemie mieszanym: napełniającym i opróżniającym.
Organy mają dwa duże miechy magazynowe jednofałdowe i dwa miechy podające.
System miechów umieszczony został w północnej wieży. W trakturze pneumatycznej
ma zastosowanie rozdział na wysokie i niskie ciśnienie. Głosy poszczególnych sekcji
ustawione są na 8 wiatrownicach. To pneumatyczne wiatrownice skrzyniowe,
z upustowym systemem układu tonowego.
Przez wieki organy przeszły kilka zmian. Na początku XX w. dokonano w nich
nieznacznej korekty brzmienia, podyktowanej powrotem do barokowej estetyki.
Natomiast w 1991 r., dzięki staraniom Ks. Infułata Władysława Bochnaka - ówczesnego
proboszcza parafii - przeprowadzony został kapitalny remont organów. Prace
wykonała firma „Stanisław Broszko i Bolesław Broszko”. Dzięki renowacji instrument
zyskał pełną sprawność techniczną i brzmieniową. W późniejszym czasie wykonano
też konserwację polichromii prospektu oraz dokonano pozłocenia części snycerki.
W latach 1722 - 1725 wybitny śląski organmistrz Ignatius Menzel wybudował
nowe organy - na emporze, nad wejściem głównym. Instrument był wzorcowy
- i pod względem estetyki wystroju i estetyki brzmienia, która obowiązywała
w budownictwie organowym w I połowie XVIII w. na Śląsku. Organy, o mechanicznej trakturze registrów i klawiatury, miały 38 głosów, rozłożonych w dwóch
sekcjach manuałowych i sekcji pedałowej. Imponującą architektonikę prospektu
ukształtowano przez zastosowanie teatralnej iluzji przestrzeni. Rozmiarami wypełniała
całą szerokość zachodniej ściany nawy głównej. Prospekt zbudowany został na
rzucie wklęsłej półelipsy, o falującym i mocno przełamującym się konturze. W jego
skład wchodził niewyodrębniony pozytyw, który umieszczono centralnie po obu
stronach dwudzielnej sekcji głównej. Bogata dekoracja snycerska - późnobarokowa
z elementami regencji - dopełniała całości. Nad centralną częścią instrumentu,
bezpośrednio nad pozytywem, umieszczono glorię, a na gzymsach wieńczących
sekcję główną znalazły się pełnoplastyczne rzeźby, tworzące tzw. „orkiestrę anielską”.
W roku 1992 kościół św. Ap. Piotra i Pawła podniesiony został do rangi Katedry
i w następnych latach znów wykonano szereg prac związanych z konserwacją
organów. M.in. zakupiono nowe dmuchawy (2005 r.) czy zrekonstruowano cynowe
piszczałki (2006 r.).
Organy brzmią obecnie wspaniale, więc Legnickie Centrum Kultury - dzięki
przychylności parafii katedralnej - organizuje w Katedrze cieszące się dużą popularnością wydarzenia kulturalne, m.in. Legnickie Wieczory Organowe i Legnickie
Conversatorium Organowe.
7
Koncert inauguracyjny
Dyspozycja
Pedał: C – d1
I Manuał: C – f 3
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
Prinzipal
Bordun
Prinzipal
Gedeckt
Quintatön
Octave
Hohlflöte
Gambe
Quinte
Kornett
Oktave
Mixtur
Trompete
16’
16’
8’ prospekt
8’
8’
4’
4’
4’
2 2/3’
2–3 fach
2’
6 fach
8’
Untersatz
Prinzipal-Bass
Violon
Gambe
Subbass
Salicet-Bass
Octavbaß
Violoncello
Bassflöte
Octave
Kornett
Posaune
Trompete
32’
16’
16’
16,
16’
16’
8’
8’
8’
4’
3 fach
16’
8’
Połączenia:
II Manuał: C – f 3
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
Gedeckt
Prinzipal
Fl. Amabile
Aeoline
Vox coelestis
Gemshorn
Octave
Spizflöte
Oktave
Larigot
Krummhorn
16’
8’ prospekt
8’
8’
8’
8’
4’
4’
2’
1 1/3’, 1’
8
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Pedal-Koppel I
Pedal-Koppel II
Pedal-Koppel III
Manual-Koppel II do I
Manual-Koppel III do I
Manual-Koppel III do II
Super-Oct. Koppel II do I
Sub-Oct. Koppel III do I
Bartosz Jakubczak - organy
Paweł Gusnar - saksofon
program
Jean Langlais
(1907-1991)
Suite Médiévale, op. 56
I. Prélude
IV. Méditation
V. Acclamations
Astor Piazzolla
(1921-1992)
Tanti Anni Prima
Johann Sebastian Bach
(1685-1750)
I Suita wiolonczelowa
Romuald Twardowski
(* 1930)
Fantazja
Claude Debussy
(1862-1918)
Syrinx
Alessandro Marcello
(1669-1747)
Koncert d-moll na obój, smyczki
i basso continuo
I. Andante e spiccato
II. Adagio
III. Presto
III Manuał: C – f 3
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
8
Bordun
Prinzipal
Violoncello
Konzert-Flöte
Rohrflöte
Octave
Travers-Flöte
Violine
Quinte
Piccolo
Sifflöte
Kornett
Scharf
Cymbel
Oboë
Tuba mirabilis
16’
8’
8’
8’
8’
4’
4’
4’
2 2/3’
2’
1’
3–5 fach
4–5 fach
3 fach
8’
8’
Ks. Piotr Dębski
20.05.2014 r. godz. 19.15
Katedra Legnicka
9
PAWEŁ GUSNAR
Urodził się w Sosnowcu. Grę na saksofonie
studiował w Akademii Muzycznej im.
K. Szymanowskiego w Katowicach oraz
Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina
w Warszawie. Jako jeden z nielicznych
saksofonistów z powodzeniem łączy działalność na polu muzyki klasycznej, jazzowej
i rozrywkowej.
BARTOSZ JAKUBCZAK
Urodził się w Sanoku. Z wyróżnieniem ukończył studia w Akademii Muzycznej
im. F. Chopina w Warszawie, w klasie organów prof. Andrzeja Chorosińskiego.
Następnie, w 2003 r., studia podyplomowe - z najwyższym odznaczeniem - w Royal
Academy of Music w Londynie, w klasie prof. Davida Titteringtona.
Artysta jest laureatem wielu nagród przyznanych przez tę prestiżową uczelnię,
m. in. nagrody Peter le Huray czy Whalley Organ Scholarship Award oraz Nagrody
Specjalnej, przyznanej przez wybitnego angielskiego organistę Petera Hurforda.
W 2002 r. otrzymał nagrodę Prix de la Presse, podczas konkursu bachowskiego Grand
Prix Bach de Lausanne w Szwajcarii. W tym samym roku wystąpił w Royal Festival Hall
w Londynie, wykonując światową premierę zadedykowanego mu utworu na organy
solo „Salve Sancta Facies”, angielskiego kompozytora Davida Gortona.
Był uczestnikiem wielu prestiżowych festiwali w Wielkiej Brytanii oraz koncertów
w Czechach, Francji, Grecji, Holandii, Irlandii, Niemczech, Polsce, Szwajcarii, Szwecji
i na Węgrzech.
Na początku lat 90. związany był z orkiestrą Teatru Rozrywki w Chorzowie. W latach
1997 - 2007 współpracował z orkiestrą Teatru Muzycznego Roma w Warszawie, z Alex
Band Aleksandra Maliszewskiego czy orkiestrą Big Warsaw Band.
Jako solista występował niemal z wszystkimi orkiestrami filharmonicznymi
w Polsce oraz m.in. z Royal Northern College of Music (Wielka Brytania) czy
Orkiestrą Valentiana (Francja).
Obecnie współpracuje z orkiestrami: Adama Sztaby, Kukla Band, orkiestrą Tomasza
Szymusia, a także z Krzysztofem Herdzinem czy Tomaszem Filipczakiem. Koncertuje
też z orkiestrami symfonicznymi, m.in. Filharmonią Narodową, Sinfonią Varsovią czy
Polską Orkiestrą Radiową.
W roku akademickim 2003/04 wykładał w Royal Academy of Music w Londynie,
w ramach Pidem Organ Fellowship. Obecnie pełni funkcję adiunkta w stopniu
doktora w Katedrze Organów i Klawesynu Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka
Chopina w Warszawie.
Jest wielkim propagatorem muzyki współczesnej. To właśnie do niego należy
wiele prawykonań utworów współczesnych kompozytorów, m.in. Krzysztofa
Pendereckiego, Mariana Sawy i kilkunastu innych.
W swoim dorobku ma blisko 40 płyt, w tym pięć solowych. Brał też udział w nagraniach
wielu programów radiowych i telewizyjnych, m.in. dla TVP, TVN czy POLSATU.
Jest wykładowcą w stopniu adiunkta na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka
Chopina w Warszawie, gdzie pełni funkcję prodziekana Wydziału Instrumentalnego.
Wykłada też w Akademii Muzycznej im. Kiejstuta i Grażyny Bacewiczów w Łodzi.
W 2011 r. otrzymał tytuł doktora sztuki na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka
Chopina w Warszawie.
Bartosz Jakubczak uczestniczył w kursach mistrzowskich prowadzonych przez:
M.-C.-Alain, J. D. Christie, U. Spang-Hanssena, K. Koito, S. Landale, J. Laukvika,
L. Lohmanna, H. Vogla oraz W. Zerera. Wziął także udział The McGill Summer Organ
Academy w Montrealu.
10
Umiejętności doskonalił na wielu kursach mistrzowskich, m.in. u Christiana Wirtha
(Francja), Ed Bogaarda (Belgia), Lawrence’a Gwoździa (USA), Johanesa Ernsta (Niemcy).
Jest laureatem I Konkursu Instrumentów Dętych (Dąbrowa Górnicza, 1993 r.) oraz
zdobywcą wyróżnienia w Konkursie Zespołów Kameralnych (Wrocław, 1994 r. ).
11
Koncert kameralny
Mateusz Rzewuski - organy
Kwartet Wokalny The Sunday Singers
program
(1685-1750)
Preludium i fuga Es-dur, BWV 552
(1685-1750)
Aria ze Suity Orkiestrowej
Wolfgang Amadeus Mozart
(1756-1791)
Symfonia g-moll KV 550
(1685-1750)
Chorał „Wachet auf, ruft uns die Stimme”
Mateusz Rzewuski
(*1991)
Improwizacja nt. Te Deum
Marc-Antonie Charpentiera
Czesław Niemen
(1939-2004)
Wspomnienie
Astor Piazzolla
(1921-1992)
La muerte del angel
Gioacchino Rossini
(1792-1868)
Cyrulik sewilski
- Uwertura
Charles-Marie Widor
(1844-1937)
6. Symfonia Orgnowa g-moll op. 42
- I. Allegro
MATEUSZ RZEWUSKI
24.06.2014 r. godz. 19.15
Katedra Legnicka
12
Urodził się w 1991 r. w Łukowie. Jest absolwentem Zespołu Szkół Muzycznych
II stopnia w Siedlcach, w klasie organów mgr Tomasza Wojtusia. Obecnie studiuje
na pierwszym roku studiów magisterskich na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka
Chopina w Warszawie, w klasie organów prof. Andrzeja Chorosińskiego. Równocześnie
jest studentem studiów magisterskich w Musikhochschule w Lubece (Niemcy),
w klasie organów prof. Franza Danksagmeullera. Na studia w Niemczech otrzymał
stypendium „Młodej Polski”, przyznawane za wybitne osiągnięcia artystyczne.
Uczestnik kursów mistrzowskich prowadzonych m. in. przez: Michaela Radulescu
(Wiedeń), Ludgera Lohmanna (Stuttgart), Gerharda Gnanna (Mainz), Guy Boveta
(Bazylea), Wolfganga Zerera (Hamburg), Pitera van Dijka (Amsterdam). Brał udział
także w kursie mistrzowskim prowadzonym przez znakomitego francuskiego
organistę i improwizatora Oliviera Latry z Paryża.
Koncertuje w wielu miastach w kraju, a także na Litwie i w Niemczech. W 2011 r. został
finalistą Międzynarodowego Konkursu Organowego w Rumii, a w 2013 r. finalistą
Ogólnopolskiego Konkursu Improwizacji Organowej w Legnicy. W tym samym
roku otrzymał I nagrodę oraz nagrodę specjalną w Międzynarodowym Konkursie
Organowym „Organiści Nowej Europy” w Bardzie.
Jest stypendystą Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy oraz dwukrotnym
stypendystą Rektora Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie.
Otrzymał też stypendium Ministra Nauki oraz wspomniane już stypendium „Młodej
Polski”.
W 2013 roku zainicjował Festiwal Muzyki Organowej i Kameralnej w Łukowie, którego
jest dyrektorem artystycznym.
13
Koncert kameralny
Bernhard Gfrerer /Austria/ - organy
Irena Czubek - Davidson - harfa celtycka
Lindsay Davidson /Szkocja/- dudy szkockie
program
Kwartet Wokalny THE SUNDAY SINGERS
Znakomity kwartet a`cappella z Kalisza. Powstał w 2003 r. z inicjatywy Adama
Michalaka i Eryka Szolca - wówczas studentów Edukacji Artystycznej w zakresie
Sztuki Muzycznej.
Początkowo młodzi śpiewacy specjalizowali się w muzyce dawnej (jeszcze jako
„Cantori Domenicali”), nieco później - wraz ze zmianami w składzie grupy - skupili
się na współczesnej muzyce rozrywkowej, a także na muzyce klasycznej, lecz nie do
końca poważnej.
Zespół uczestniczył w Międzynarodowych Festiwalach i Forach Muzycznych
(z projektem „Chopin a capella”), m.in. w Jeleniej Górze (Silesia Sonans), Polanicy
Zdrój, Żyrardowie, Wrocławiu (Non Sola Scripta). Grał wspólne koncerty z Filharmonią
Kaliską, Filharmonią Bałtycką, Filharmonią Częstochowską, Orkiestrą Kameralną pod
batutą Adama Klocka (Kalisz, Puławy, Gdańsk, Częstochowa).
Telewidzom jest znany z udziału w programach „Kawa czy Herbata” w TVP 2, „Mam
Talent” (półfinaliści II edycji), „Dzień Dobry TVN” czy „Gra w miasta” TV POLONIA.
Artyści koncertowali m.in. na festiwalu La Fete w Hamm (Niemcy), na otwarciu
Centrum Kultury i Sztuki w Heerhugowaard (Holandia). Odbyli też tournee po
Chinach, występując m.in. w Pekinie, Tianjin, Harbin, zagrali też na EXPO w Szanghaju.
Grupa ma na koncie płytę „Kolędy na Fryckową nutę”, zawierającą wyjątkowe
opracowania klasycznych, polskich kolęd oraz autorskie kolędy i pastorałki
kompozytora Fryderyka Stankiewicza
W skład zespołu wchodzą:
Katarzyna Regulska - sopran
Anna Olas - alt
Adam Michalak - tenor
Eryk Szolc – bas
Felix Mendelssohn-Bartholdy
(1809-1847)
Sonata Nr. II c-moll op. 65
Giuseppe Verdi
(1813-1901)
„Aida“
- Triumphmarsch
Léon Boëllmann
(1862-1897)
Allegretto op. 27
Louis James Alfred Lefébure-Wely
(1817-1869)
Sortie
MUZYKA SZKOCKA I CELTYCKA
w transkrypcjach Lindsaya Davidsona
Program z komentarzem Artystów
Josef Rheinberger
(1839-1901)
„Vision“ op. 156
Henri Mulet
(1878-1967)
„Tu es petra“
22.07.2014 r. godz. 19.15
Katedra Legnicka
14
15
IRENA CZUBEK-DAVIDSON
Ukończyła z wyróżnieniem studia w Akademii
Muzycznej w Krakowie, w klasie harfy prof.
Bogumiły Lutak-Modrinić. W tej samej uczelni
kontynuowała edukację muzyczną na studiach podyplomowych, także pod opieką
prof. B. Lutak-Modrinić.
Warsztat muzyczny doskonaliła na kursach
mistrzowskich, prowadzonych przez Susan
Mildonian (1990, Kraków), III Harp Syphosium
(1999, Amsterdam) oraz podczas I Dni Harfy
w Warszawie.
BERNHARD GFRERER (Austria)
Urodził się w 1951 r. Studiował na Uniwersytecie „Mozarteum”, u profesorów Aloisa
Forera i Josefa Friedricha Doppelbauera. W 1979 r. zdobył dyplom na kierunku
organy. Od tego czasu nieustannie koncertuje, dając szereg recitali organowych
jako solista-wirtuoz. Często występuje też z orkiestrami. Grał m.in. w Paryżu, Berlinie,
Wiedniu, Madrycie, Rzymie, Mediolanie, Zurychu, Wenecji, Budapeszcie. Koncertował
w Stanach Zjednoczonych (m.in. w Denver, Miami, Orlando), w Ameryce Południowej
(w Bogocie, Rio de Janeiro, Sao Paulo), ponad 20 razy wyjeżdżał z koncertami do Azji
(do Hongkongu, Tokio, Osaki, Kioto, Shizuoki, Akity).
Artysta dokonał wielu nagrań dla znanych rozgłośni radiowych i telewizyjnych,
a także nagrań płytowych.
W 1991 r. nagrał wszystkie utwory organowe W. A. Mozarta dla wytwórni EMIColumbia. Jest zapraszany do jury międzynarodowych konkursów organowych.
Jako wykładowca prowadzi kursy mistrzowskie w Stanach Zjednoczonych, Brazylii,
Hiszpanii, Polsce i Austrii. Prowadzi też działalność dydaktyczną.
Dokonała prawykonania i rejestracji utworów na harfę m.in. dla Związku
Kompozytorów Krakowskich. Brała udział w nagrywaniu programów edukacyjnych
dla dzieci w Telewizji Krakowskiej.
Jako kameralistka współpracuje z wieloma zespołami instrumentalnymi i wokalnymi
w Polsce i za granicą. Była współorganizatorem i solistką Sympozjum Harfowego,
organizowanego przez Akademię Muzyczną w Krakowie. Jest współzałożycielką
niezwykłego tria „Celtic Triangiel” (sopran, dudy szkockie, harfa haczykowa),
wykonującego muzykę szkocką i celtycką.
W 2014 r. uzyskała stopień doktora w dyscyplinie artystycznej instrumentalistyka.
Obecnie pracuje jako harfistka w Filharmonii Krakowskiej, jest także asystentką
w Akademii Muzycznej w Krakowie.
W 2005 r. otrzymał od Kanclerza Austrii tytuł Profesora Honoris Causa Republiki Austrii
za wybitne osiągnięcia muzyczne.
16
17
LINDSAY DAVIDSON
Koncert kameralny
To pierwszy w historii muzyk z tytułem
doktora, który uzyskał dyplom uniwersytecki
w zakresie gry na dudach. Studiował
w Reid School of Music na Uniwersytecie
w Edynburgu.
Po dyplomie kontynuował studia nad
kompozycją i komputerową syntezą dźwięku.
Następnie rozpoczął działalność artystyczną
i pedagogiczną, założył kilka zespołów
muzycznych, a także szkołę gry na dudach, dla
której opracował nowatorski program nauki
na tym instrumencie, z czasem przyjęty przez
wiele szkół i zespołów na całym świecie.
Był Dudziarzem Miejskim swojego rodzinnego miasta Linlithgow (1987 – 2001),
a od 1992 r. jest oficjalnym dudziarzem klanu Davidsonów, jednego z najliczniejszych
w Szkocji.
W 2004 r. otrzymał nominację na Nadwornego Kompozytora Barona Ardgowan.
Jest wielkim promotorem muzyki dudziarskiej. Jego ambicją jest, aby muzyka grana
na dudach i tworzona z myślą o tym instrumencie, została zaliczona w poczet muzyki
poważnej i na stałe weszła do repertuarów filharmonii na świecie.
Ma na koncie prawykonania napisanych specjalnie dla niego kompozycji. Utwór
Jennifer Martin „Broken Frontiers”, na podwójny kwartet smyczkowy i małe dudy
szkockie został wykonany w 1992 r. Edynburgu, pod dyrekcją Joe Cancellaro.
Kompozycja „Pieces for Gogarburn” Dee Isaacs miała prawykonanie w 1998 r., także
w Edynburgu. Z kolei „Rhapsody” Nobuya Monta, na borderpipes i orkiestrę
smyczkową, wykonane zostało po raz pierwszy w 2009 r. w Londynie, pod batutą
Steve’a Ellery. A„Piece” Jonathana Merreta, także na borderpipes i orkiestrę smyczkową,
zaprezentowano po raz pierwszy publiczności w 2009 r. w Kobe (Japonia), pod
dyrekcją Steve’a Ellery.
Emanuel Bączkowski - organy
Magdalena Kotarska - sopran
program
(1685-1750)
Toccata d-moll BWV 565
Luigi Boccherini
(1743-1805)
Stabat Mater
cz. I - Stabat Mater
cz. II - Cujus animam
cz. III - Quae moerebat
Johann Gottfried Walther
(1684-1748)
Koncert h-moll
Louis Vierne
(1870-1937)
Les Angelus op. 57
Marian Sawa
(1037-2005)
Sekwens
Michał Lorenc
(*1955)
Ave Maria
Léon Boëllmann
(1862-1897)
Suita Gotycka
cz. III - Modlitwa
cz. IV -Toccata
Lindsay Davidson koncertuje, prowadzi warsztaty i wykłady o dudach na całym
świecie.
26.08.2014 r. godz. 19.15
Katedra Legnicka
18
19
EMANUEL BĄCZKOWSKI
Ukończył z wyróżnieniem dwa
kierunki studiów na Uniwersytecie
Muzycznym Fryderyka Chopina
w Warszawie: muzykę kościelną,
zakończoną dyplomem z dyrygentury,
śpiewu solowego i akompaniamentu
liturgicznego oraz organy, w klasie
prof. Andrzeja Chorosińskiego.
Studiował także w Conservatorio di Musica Santa Cecylia w Rzymie, w klasie organów
i kompozycji organowej Maestro Alessandro Licata. Z wyróżnieniem ukończył też
Podyplomowe Studia Menedżerskie dla Artystów Twórców i Animatorów Kultury
na Uniwersytecie Warszawskim.
Od 2010 r. odbywa staż artystyczny na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka
Chopina oraz pracuje nad dysertacją doktorską z zakresu polskiej muzyki organowej
II poł. XX w.
Uczestniczy w wielu międzynarodowych festiwalach, koncertuje jako solista
i kameralista, towarzyszy przy organach chórom, zespołom i solistom.
Współpracował m.in. ze znakomitymi artystami: skrzypkami Konstantym Andrzejem
Kulką czy Krzysztofem Jakowiczem, śpiewaczkami Izabellą Kłosińską i Anną Lubańską
oraz z wybitnymi aktorami, m.in. Mają Komorowską i Jerzym Zelnikiem.
Od 2005 r. jest organistą tytularnym Kościoła Środowisk Twórczych w Warszawie.
Każdego roku w sezonie letnim koncertuje na organach Bazyliki Licheńskiej, gdzie
w 2007 r. wykonał recital dla Jego Eminencji Kardynała Tarcisio Bertone z Watykanu,
a w 2012 r. dla Prymasa Katalonii. Jest także twórcą Hejnału na odsłonięcie obrazu
Jezusa Miłosiernego w Busku-Zdroju.
20
MAGDALENA KOTARSKA
Absolwentka Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, którą
ukończyła na Wydziale Edukacji Muzycznej, w klasie dyrygentury prof. Mieczysława
Nowakowskiego.
Jest także absolwentką Wydziału Wokalno - Aktorskiego Akademii Muzycznej
w Łodzi, w klasie śpiewu prof. Włodzimierza Zalewskiego.
Warsztat wokalny doskonaliła u najwybitniejszych polskich artystów i pedagogów:
Teresy Żylis - Gary, Wiesława Ochmana, Stefanii Toczyskiej.
W 2013 r. była uczestnikiem Pierwszej Europejskiej Akademii Sztuki Wokalnej przy
Operze Bytomskiej.
Od wielu lat koncertuje w kraju i za granicą, podczas festiwali muzyki organowej
i oratoryjno - kantatowej wraz ze światowej sławy organistami: prof. Andrzejem
Chorosińskim, prof. Gerardem Gillenem czy Fabrice Pitrois.
To z jego rąk - podczas osobistej audiencji w Watykanie - papież Benedykt XVI
otrzymał płytę DVD z zapisem prawykonania „Koncertu na Organy Solo” Mariana
Sawy. Jest członkiem Związku Artystów Scen Polskich, Stowarzyszenia Polskich
Artystów Muzyków oraz Stowarzyszenia Polskich Muzyków Kościelnych.
W 2012 r. otrzymała dyplom Managera Kultury na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu
Warszawskiego.
21
Koncert finałowy
Andrzej Chorosiński - organy
Fryderyk Stankiewicz - fortepian
Romuald Szałek - flety proste
Zespół Wokalny Wydziału Pedagogiczno - Artystycznego
w Kaliszu
Michał Chorosiński - recytacje
ANDRZEJ CHOROSIŃSKI
program
Mieczysław Surzyński
(1866-1924)
Capriccio
Cezar Franck
(1822-1890)
Allegretto g-moll
Fryderyk Stankiewicz
Tryptyk Rzymski
Mieczysław Surzyński
(1866-1924)
Toccata
Naukę gry na organach rozpoczął w klasie Stanisława Możdżonka, w Liceum
Muzycznym im. Karola Szymanowskiego w Warszawie, które ukończył z wyróżnieniem w 1967 roku. W tym samym roku rozpoczął studia w warszawskiej Akademii
Muzycznej, w klasie organów Feliksa Rączkowskiego, które ukończył z wyróżnieniem
w 1972 roku. W latach 1969-1974 odbył studia kompozytorskie pod kierunkiem
Tadeusza Paciorkiewicza. W 1972 r. uczestniczył w kursie mistrzowskim prowadzonym
przez Flor Peetersa w Belgii. W tym samym roku otrzymał Nagrodę Specjalną
w konkursie improwizacji organowej w Kilonii.
Koncertuje niemal we wszystkich krajach Europy, a także w Izraelu, USA, Kanadzie,
Australii, Korei Południowej i Japonii. Występował w tak renomowanych miejscach
jak m.in. Filharmonia Narodowa w Warszawie, Koncerthuset w Sztokholmie, Sala
im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie, Katedra Notre Dame w Paryżu, King’s College
Chappel w Cambridge, Aula im. Pawła VI w Watykanie czy Katedra Św. Patryka
w Nowym Jorku.
Dokonał licznych nagrań radiowych i telewizyjnych w kraju i za granicą. Nagrał też
ponad 20 płyt LP i CD dla takich firm jak: Polskie Nagrania, Veriton, EMI-Electrola,
Life Records, DUX, Musicon, Dabringhaus Grimm, Megavox.
W 2003 r. Związek Producentów Audio-Video przyznał tytuł „Podwójnej Platynowej
Płyty” dla płyty CD nagranej w Bazylice w Licheniu.
30.09.2014 r. godz. 19.15
Katedra Legnicka
22
Znaczące miejsce w działalności Andrzeja Chorosińskiego zajmuje praca
pedagogiczna.
W 1992 r. otrzymał tytuł naukowy profesora sztuk muzycznych. Jest profesorem
klas organów Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie, Akademii
Muzyczne im. K. Lipińskiego we Wrocławiu oraz na Wydziale Pedagogiczno Artystycznym Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu.
23
W latach 1987-1993 był prorektorem, a w latach 1993-1999 sprawował godność
rektora Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie. W latach 1993 2000 był członkiem Prezydium AECAM - Stowarzyszenia Rektorów Europejskich
Uczelni Muzycznych.
Sprawował również godność przewodniczącego Konferencji Rektorów Uczelni
Artystycznych w Polsce - KRUA.
Aktualnie kieruje katedrą organów i klawesynu na Uniwersytecie Muzycznym
Fryderyka Chopina w Warszawie.
Prowadził kursy mistrzowskie w Niemczech, Szwecji, Finlandii, USA, Australii, Japonii,
Korei Południowej i Izraelu. Był też jurorem konkursów organowych we Francji,
Niemczech na Litwie i w Polsce.
W latach 1997-2002 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Filharmonii Dolnośląskiej
w Jeleniej Górze.
Posiada liczne odznaczenia i nagrody, m.in. Zasłużonego Działacza Kultury, Złoty
Krzyż Zasługi, medal „Ecclesiae Populoque Servitium Praestanti” i „Gloria Artis”.
W 2008 r. otrzymał tytuł Doktora Honoris Causa Keymung University w Południowej
Korei.
Jest honorowym obywatelem miast: Jelenia Góra, Kłodzko i Polanica Zdrój,
przyznanych za zasługi w popularyzowaniu kultury muzycznej na terenie Dolnego
Śląska. Od 2010 r. jest także honorowym obywatelem miasta Frombork.
Autor licznych projektów w zakresie budownictwa organowego w Polsce (Bazylika
w Licheniu, Opera i Filharmonia Podlaska w Białymstoku, Kościół Wszystkich Świętych
w Warszawie, kościół parafialny w Polkowicach) oraz w Niemczech, Kanadzie
i Japonii.
W 2009 r. otrzymał nominację Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na
stanowisko rzeczoznawcy ds. budownictwa organowego.
FRYDERYK STANKIEWICZ
Kaliszanin, pochodzi z domu o bogatych tradycjach muzycznych. Absolwent kaliskiej
Państwowej Szkoły Muzycznej II stopnia w klasie organów.
W 1979 r. rozpoczął studia w Akademii Muzycznej im. S. Moniuszki w Gdańsku.
Już dwa lata później zdobył nagrodę Grand Prix w Międzyuczelnianym Ogólnopolskim Konkursie Studentów Klas Kompozycji - za utwór na chór mieszany. Studia
ukończył z dwoma dyplomami: z teorii muzyki oraz kompozycji, w klasie prof. Ewy
Synowiec. Jeszcze w czasie studiów został kierownikiem muzycznym w Państwowym
Teatrze im. W. Bogusławskiego w Kaliszu. W 1986 r. był stypendystą Ministra Kultury
i Sztuki. Równolegle z pracą w kaliskim teatrze - w 1987 r. - otrzymał stanowisko
wykładowcy na tworzącym się wówczas w Kaliszu kierunku muzycznym obecnego
Wydziału Pedagogiczno - Artystycznego Uniwersytetu im. A. Mickiewicza.
Współpracuje - jako kompozytor i pedagog - z kaliskimi instytucjami kulturalnymi
i oświatowymi: Filharmonią Kaliską, Teatrem im. W. Bogusławskiego, Państwową
Szkołą Muzyczną II stopnia.
Od lat koncertuje w Niemczech, a ostatnio z muzykami Filharmonii Wałbrzyskiej.
Ma bardzo bogaty dorobek artystyczny. Jest m.in. autorem utworu instrumentalnego
„Witraże na dwie perkusje” (1984r.), prezentowanego w Paryżu, Londynie, Dublinie,
Salzburgu oraz na Festiwalu Muzyki Fascynującej w Katowicach. Napisał też muzykę
do ponad 30 spektakli teatralnych w całej Polce. Autor ponad 100 piosenek,
głównie aktorskich, kabaretowych i dziecięcych (m.in. do tekstów D. Wawiłow
i W. Chotomskiej).
24
25
ROMUALD SZAŁEK
Kompozytor, aranżer i muzyk specjalizujący
się w grze na fletach podłużnych.
Przez lata działalności artystycznej stworzył
własny styl, którego nie da się jednoznacznie
zdefiniować. Jego twórczość łączy w sobie
elementy popu, klasyki, jazzu oraz muzyki
rozrywkowej. Potrafi niekonwencjonalnie
wykorzystywać flety: grać na dwóch jednocześnie, łączyć równoczesną grę na dwóch
fletach z wokalizą (w trzygłosie), grać na łączonych fletach podłużnych z poprzecznym.
Stosuje też nowatorskie techniki wykonawcze w zakresie frazowania, artykulacji oraz
brzmienia instrumentów.
W latach 1986-2000 - jako instrumentalista, aranżer i lider zespołu Kwartet Szałek
(późniejsza nazwa Mizemor) - koncertował w wielu miejscach w Polsce oraz
w Niemczech i Austrii.
Ma na koncie nagrania fonograficzne: „Odnaleźć siebie” (1991), „Oddychaj” (1992),
„Muzyka natury i cywilizacji” (1995), „Mizemor. Muzyka natury & cywilizacji” (1996)
oraz filmowe, m.in. uczestniczył w koncercie dla programu II TVP czy teledysku dla
programu „Raj”, również w TVP.
Laureat festiwali muzycznych: Festiwal Młodych Talentów i Rock Pokoju.
Od 2000 r. jako solista-instrumentalista komponuje, aranżuje utwory i realizuje
projekty muzyczne, współpracując z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Kaliskiej,
Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Sudeckiej, Orkiestrą Symfoniczną Namysłowiacy
z Zamościa.
Bierze też udział w nagraniach fonograficznych, wykonuje koncerty solowe i kameralne w Polsce oraz we Włoszech, Szwecji czy Bośni-Hercegowinie.
MICHAŁ CHOROSIŃSKI
Popularny aktor. Urodził się w 1975
w Warszawie. W 1999 r. ukończył Państwową
Wyższą Szkołę Teatralną im. Ludwika
Solskiego w Krakowie. Debiutował w roli
strażnika w „Wieczorze Trzech Króli” Williama
Szekspira w reż. Macieja Prusa na scenie
Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie.
Występował w Teatrze Słowackiego, Teatrze
Ludowym i Teatrze Stu w Krakowie, a także
w Teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego
26
w Kaliszu i Teatrze im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze.
W 2001 r. otrzymał nagrodę Grand Prix im. Mieczysława Kolarczyka na
II Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Słowa „Verba Sacrum” w Poznaniu.
Grał m.in. w filmach „Ogniem i mieczem” czy „Stara baśń” oraz licznych serialach:
„Adam i Ewa”, „Klan”, „Na dobre i na złe”, „Samo życie”, „Pierwsza miłość”,
„M jak miłość”, „Licencja na wychowanie”, „Na Wspólnej” czy „Czas honoru”.
W 1999 r. wziął udział w filmie poświęconemu Ojcu Św. Janowi Pawłowi II
pt. „Renesansowy Psałterz.”
Współpracował z wieloma wybitnymi reżyserami: Mikołajem Grabowskim,
Pawłem Miśkiewiczem, Janem Szurmiejem, Łukaszem Kosem.
Obecnie jest aktorem Teatru Polskiego we Wrocławiu. Występuje także gościnnie
w Teatrze Współczesnym im. Edmunda Wiercińskiego we Wrocławiu.
ZESPÓŁ WOKALNY WYDZIAŁU
PEDAGOGICZNO – ARTYSTYCZNEGO
W KALISZU, UNIWERSYTETU
IM. A. MICKIEWICZA W POZNANIU
Tę niezwykłą grupę wokalną tworzą cztery studentki i dwaj wykładowcy uczelni.
Na co dzień wokaliści są członkami dwóch niezależnych kwartetów wokalnych:
The Sunday Singers i eleVoice, a dwoje artystów - Anna Olas i Eryk Szolc - śpiewają
w obu tych zespołach.
Wszyscy wokaliści współpracują ze sobą na różnych płaszczyznach muzycznych,
dzięki czemu tworzą świetnie zgraną harmonię wokalną, tak pod względem barwy,
intonacji jak i frazy muzycznej. Kierownikiem artystycznym zespołu jest Eryk Szolc.
W skład zespołu wchodzą:
Katarzyna Regulska - sopran
Magdalena Michalak - sopran
Sylwia Feldmann - mezzosopran
Anna Olas - alt
Adam Michalak - tenor
Eryk Szolc - bas
27
Opracowanie merytoryczne - Krystyna Kunecka
Projekt okładki – Jacek Domeniuk
Redakcja – Edyta Golisz
Wydawca – Legnickie Centrum Kultury im. Henryka Karlińskiego
ul. Chojnowska 2
tel. 76/ 723 37 00
fax 76/ 723 32 82
www.lck.art.pl
Skład i druk: Prographic Legnica
www.prographic.pl
Nakład 500 egzemplarzy
Copyright – Legnickie Centrum Kultury ©
Legnica 2014

Międzynarodowy Festiwal Organowy XXIII LWO Program

Transkrypt

Podobne dokumenty

Międzynarodowy Festiwal Organowy XXII LWO –program

jay-z zorganizuje festiwal!

Hubert Salwarowski – fortepian Hubert Salwarowski należy do

Międzynarodowy Festiwal Sztuki Ulicznej BuskerBus wśród

Opinia koordynatora - SOFA

Jubileuszowe wydarzenie muzyczne