Mowa Św. Jana Złotoustego o złych kobietach Nic na ziemi nie jest

Mowa Św. Jana Złotoustego o złych kobietach
Nic na ziemi nie jest podobne do kobiety, co ma zły język i żadna bestia dzika nie jest
podobna do złej i obłudnej kobiety. Czy jest coś gorszego i bardziej dzikiego, niż lew, co ma
cztery łapy? Albo niż wąż jadowity, co pełza?
Nie ma okrutniejszych potworów niż te, ale gorsza i okrutniejsza jest kobieta obłudna,
albowiem zły język ma. Posłuchajcie więc, błogosławieni chrześcijanie, co powiada Salomon
mądry: „Lepiej jest mieszkać ze lwami i wężami w ziemi pustynnej, niźli z żoną swarliwą,
gniewliwą i przeklętą; albowiem żywot zły będziesz z nią miał” [por. Prz 21,19]1. Nie myślcie
i nie mówcie sobie, że prorok Salomon niedorzeczności opowiada. A jeżeli nie wierzycie, to
pomyślcie sobie: czyżby nie wrzucono Daniela proroka do lwiej jamy i lwy się go
zawstydziły (i nie zaszkodziły mu) [por. Dn 6,19-24], a Natanael prawy został zabity przez
królową Jezabel2. Czyżby ryba wielka nie połknęła Jonasza i nie trzymała go trzy dni w
swoim brzuchu i nie wyrzuciła później żywego na ziemię, a kobieta Dalila męża swojego
Samsona ogoliła i oddała innowiercom [por. Jon 2,1-11; Sdz 16,18-20]. Węże, żmije i
jednorożce bały się Jan Chrzciciela na pustyni, a Herodiada podczas uczty głowę mu ścięła
[por.Mt 14,3-5; Mr 6,17, 19, 22; Łk 3,19]. Czyżby kruki nie karmiły na pustyni proroka
Eliasza, a królowa Jezabel chciała oddać go na śmierć, żeby spadł deszcz. I tak oto mówiła
ona: „To niech mi uczynią bogowie i to niech mi przyczynią, jeśli jutro o tej godzinie nie
połażę duszy twej, jak duszy jednego z kapłanów moich” [por. 3 Krl 19,1-4]. Uląkł się tedy
Eliasz i pobiegł na pustynię. Och, biada nam, skoro prorok, który zsyłał deszcz na wszystkie
plemiona i posyłał ogień z nieba i martwych wskrzeszał, przeląkł się kobiety! Och zły, ostry,
diabelski oręż! I sam Jan Złotousty został wypędzony przez cesarzową Eudokię, która go
zesłała do ziemi ormiańskiej. Z powodu kobiety Adam został wygnany z raju [por. Rdz 3,2224]. Przez kobietę został uwiedziony łagodny Dawid, przez żonę Uriasza, i polecił wojskom
swoim zabić go [por 2 Krl 11,1-15]. Z powodu kobiety diabeł przywiódł Salomona mądrego
do występku [por. 3 Krl 11,1-8].
Bezwstydna kobieta nikogo się nie wstydzi – ani kapłana nie czci, ani lektora się nie
wstydzi, ani proroka się nie boi. Och, najgorsza od wszystkiego zła jest kobieta niegodziwa!
Jeżeli jest sierotą, to wszystko, co żyje, potępia. Jeżeli jest bojarką, to wszystko, co żyje,
przeklina. Q obu wypadkach jest źle i życie jest ciężkie! Bestia niepohamowana! Widziałem
żmije dzikie i one zostały poskromione; i lwy, jednorożce i niedźwiedzie zostały
poskromione, ale nigdy nie zostanie poskromiona kobieta zła. Łatwiej jest żelazo roztapiać,
niż kobietę złą pouczać.
I to tez musicie wiedzieć: ten, kto ma żonę złą, grzechy swoje pomnaża. Nic nie może
kobiety złej poskromić: jeżeli ją karcisz, ona się wścieka, jeżeli zaś ją przygarniasz, ona się
pyszni i nie wie, jak ma przestrzegać z miłością obowiązków swoich. Na wieki. Amen.
Teksty wg Damaskinu Tichonrawowa,
zabytek bułgarski z XVII w., k 210r-210v
Tłumaczył: Jan Pietrow
1
Cytaty pochodzą z Biblii Wujka.
Cytat jest niedokładny. O królowej Jezabel, żonie króla Achaba, wspomina się w 3 Krl i 4 Krl, ale wzmianki o
proroku imieniem Natanael nie ma. W Piśmie Świętym mówi się o apostole Natanaelu, por. Jn 1,45-49; Jn, 21,2.
2