plan działania systemu państwowe ratownictwo medyczne dla

Transkrypt

plan działania systemu państwowe ratownictwo medyczne dla
PROJEKT
PLAN DZIAŁANIA SYSTEMU
PAŃSTWOWE RATOWNICTWO
MEDYCZNE DLA WOJEWÓDZTWA
ŁÓDZKIEGO
ŁÓDŹ LIPIEC 2015
Spis treści
ROZDZIAŁ I: Charakterystyka potencjalnych zagrożeń dla życia i zdrowia
....................................................................................................................... 6
I.
1.
A.
B.
Sieć komunikacyjna ............................................................................................................ 6
Charakterystyka ogólna, .............................................................................................................................................. 6
A.1.
Komunikacja drogowa ...................................................................................................................................... 7
A.2.
Komunikacja kolejowa.................................................................................................................................... 10
A.3.
Komunikacja lotnicza...................................................................................................................................... 11
A.4.
Przewóz towarów niebezpiecznych .............................................................................................................. 13
Mapy ............................................................................................................................................................................. 17
2. Struktura urbanistyki, ze szczególnym uwzględnieniem zakładów
zwiększonego ryzyka i zakładów dużego ryzyka .......................................................................... 17
A.
Krótka charakterystyka ogólna ................................................................................................................................ 17
B.
Opis zagrożeń i miejsc szczególnie niebezpiecznych (zakłady dużego i zwiększonego ryzyka) .................. 20
C.
B.1.
Zagrożenia przemysłowe................................................................................................................................ 20
B.2.
Zakłady o zwiększonym ryzyku i zakłady o dużym ryzyku...................................................................... 22
B.3.
Zagrożenia budowlane .................................................................................................................................... 24
B.4.
Zagrożenia związane z transportem produktów naftowych i gazu rurociągami .................................. 25
B.5.
Zagrożenia radiacyjne ..................................................................................................................................... 26
B.6.
Zagrożenia spowodowane siłami natury – powodzie, huragany ............................................................. 26
B.7.
Zagrożenia pożarami ....................................................................................................................................... 29
Mapy ............................................................................................................................................................................. 30
3.
Struktura demograficzna ............................................................................................... 30
A.
Krótka charakterystyka ogólna w układzie powiatowym (struktura zaludnienia, ludność według płci
i wieku, gęstość zaludnienia, czasowe skupiska ludzkie itp.), ........................................................................................ 30
B.
A.1.
Struktura zaludnienia ....................................................................................................................................... 30
A.2.
Gęstość zaludnienia ......................................................................................................................................... 31
A.3.
Struktura ludności według płci i wieku w układzie powiatowym ........................................................... 32
A.4.
Ruch naturalny ludności ................................................................................................................................. 34
A.5.
Migracje ludności ............................................................................................................................................. 34
Opis szczególnych zagrożeń .................................................................................................................................... 35
B.1.
Czasowe skupiska ludności ............................................................................................................................ 35
B.2.
Zagrożenia wynikające z warunków pracy w tym wypadki w rolnictwie ............................................... 36
4. Liczba wyjazdów zespołów ratownictwa medycznego na obszarze
województwa ................................................................................................................................................... 38
A.
Krótka charakterystyka ogólna, czasy dotarcia ..................................................................................................... 38
B.
Tabele 1 i 2 sporządzone w aplikacji umożliwiającej dokonywanie obliczeń w formie tabelarycznej ........ 41
5. Liczba wylotów lotniczych zespołów ratownictwa medycznego na
obszarze województwa............................................................................................................................... 41
2|ST R ON A
A.
Krótka charakterystyka ogólna, czasy dotarcia ..................................................................................................... 41
B.
Tabele 3 i 4 sporządzone w aplikacji umożliwiającej dokonywanie obliczeń w formie tabelarycznej ........ 46
6.
Hospitalizacja osób w stanach nagłego zagrożenia zdrowotnego ..... 46
A.
Krótka charakterystyka ogólna ................................................................................................................................ 46
B.
Tabele 5 i 6 sporządzone w aplikacji umożliwiającej dokonywanie obliczeń w formie tabelarycznej ........ 47
7.
Inne zagrożenia ................................................................................................................... 47
A.
Zagrożenia sanitarno – epidemiologiczne ........................................................................................................ 47
B.
Epizootie ................................................................................................................................................................ 48
C.
Epifitozy ................................................................................................................................................................. 48
D.
Zakłócenia bezpieczeństwa publicznego .......................................................................................................... 49
E.
Terroryzm............................................................................................................................................................... 49
ROZDZIAŁ II: Informacje o liczbie i rozmieszczeniu na obszarze
województwa jednostek systemu oraz centrów urazowych jednostek
organizacyjnych szpitali wyspecjalizowanych w zakresie udzielania
świadczeń zdrowotnych niezbędnych dla ratownictwa medycznego i inne
(stan na dzień zgodnie z załączonymi tabelami) ....................................... 51
II.
1. Zespoły ratownictwa medycznego – liczba, rodzaje, rejony
operacyjne, obszary działania, dysponenci – tabele 7, 8 i 9 sporządzone w aplikacji
umożliwiającej dokonywanie obliczeń w formie tabelarycznej .......................................... 51
2. Szpitalne oddziały ratunkowe – liczba i rozmieszczenie, struktura
organizacyjna – Tabela 10 sporządzona w aplikacji umożliwiającej dokonywanie
obliczeń w formie tabelarycznej ............................................................................................................ 51
3. Centrum urazowe – rozmieszczenie, struktura organizacyjna, liczba
pacjentów urazowych – Tabela 11 sporządzona w aplikacji umożliwiającej
dokonywanie obliczeń w formie tabelarycznej ............................................................................ 52
4. Jednostki organizacyjne szpitali wyspecjalizowane w zakresie
udzielania świadczeń zdrowotnych niezbędnych dla ratownictwa medycznego –
liczba i rozmieszczenie, ze wskazaniem liczby łóżek – Tabela 12 sporządzona
w aplikacji umożliwiającej dokonywanie obliczeń w formie tabelarycznej.................. 53
5. Liczba i rozmieszczenie szpitali w poszczególnych powiatach, wraz
z profilem i liczbą łóżek oraz liczbą łóżek możliwą do zwiększenia. ................................... 53
Tabela 5.1 - Profil oddziałów szpitalnych wraz z liczbą łóżek stałych i gotowych do rozwinięcia – stan na dzień
1 stycznia 2015 r. stanowiąca - Załącznik nr 14 do Planu działania systemu .................................................... 54
Mapa – rozmieszczenia jednostek systemu na terenie województwa łódzkiego - Załącznik nr 25 do Planu
działania systemu ............................................................................................................................................................... 54
6. Organizacja systemu powiadamiania o stanach nagłego zagrożenia
zdrowotnego, w szczególności:.............................................................................................................. 55
A.
Nazwa miejscowości, w której zlokalizowane jest centrum powiadamiania ratunkowego ........................... 55
B.
Adres miejsca, w którym są zlokalizowane stanowiska dyspozytorów medycznych oraz teren działania . 55
C.
Organizacja i procedury koordynacji działań jednostek systemu ...................................................................... 56
D.
Liczba dyspozytorów medycznych i ich stanowisk .............................................................................................. 59
E.
Liczba, natężenie i czas obsługi zgłoszeń przyjmowanych na stanowiskach dyspozytorów medycznych. 59
3|ST R ON A
Tabela 13 – stanowiska dyspozytorów medycznych – dane na rok 2014 – Załącznik nr 15 do Planu działania
systemu ................................................................................................................................................................................... 59
F.
Struktura i organizacja systemów teleinformatycznych oraz rodzajów łączności radiowej
wykorzystywanych na stanowiskach dyspozytorów medycznych ze wskazaniem rodzajów wykorzystywanych
urządzeń oraz oprogramowania ......................................................................................................................................... 59
Tabela nr 6.1- struktura i organizacja systemów teleinformatycznych oraz rodzajów łączności radiowej
wykorzystywanych na stanowiskach dyspozytorów medycznych ze wskazaniem rodzajów wykorzystywanych
urządzeń oraz oprogramowania – Załącznik nr 16 do Planu działania systemu ............................................... 60
7. Sposób współpracy wojewody i dysponentów jednostek systemu,
o których mowa w art. 32 ust. 1 ustawy z organami administracji publicznej
i jednostkami systemu z innych województw, w szczególności: ........................................... 62
A.
Procedury współpracy ............................................................................................................................................... 62
B.
Kompetencje i tryb podejmowanych działań ....................................................................................................... 63
C.
Obieg i wymiana informacji ..................................................................................................................................... 63
D. Liczba i rozmieszczenie jednostek systemu wzdłuż wojewódzkich granic administracyjnych,
ze wskazaniem danych kontaktowych stanowisk dyspozytorów medycznych i lekarzy koordynatorów
ratownictwa medycznego .................................................................................................................................................... 64
8. Współpraca jednostek systemu z jednostkami współpracującymi
z systemem, o których mowa w art. 15 ustawy, a w szczególności: .................................. 64
A.
Procedury współpracy ............................................................................................................................................... 64
A.1. z jednostkami Krajowego Systemu Ratowniczo – Gaśniczego ....................................................................... 64
A.2. z Komendą Wojewódzką Policji w Łodzi ........................................................................................................... 64
A.3. z Placówką Straży Granicznej w Łodzi ................................................................................................................ 64
B.
Organizacja wspólnych ćwiczeń oraz analiza działań ratowniczych, procedury powiadamiania,
dysponowania i koordynowania działań ratowniczych w przypadku zdarzeń pojedynczych oraz zdarzeń
powodujących stan nagłego zagrożenia zdrowotnego znacznej liczby osób. ............................................................ 65
B.1. z jednostkami Krajowego Systemu Ratowniczo – Gaśniczego ....................................................................... 65
B.2. z Komendą Wojewódzką Policji w Łodzi............................................................................................................ 66
B.3. z Placówką Straży Granicznej w Łodzi ................................................................................................................ 66
C.
Kompetencje i tryb podejmowanych działań ....................................................................................................... 67
C.1. z jednostkami Krajowego Systemu Ratowniczo – Gaśniczego ....................................................................... 67
C.2. z Komendą Wojewódzką Policji w Łodzi ........................................................................................................... 67
C.3. z Placówką Straży Granicznej w Łodzi ................................................................................................................ 67
D.
Obieg i wymiana informacji ..................................................................................................................................... 67
D.1. z jednostkami Krajowego Systemu Ratowniczo – Gaśniczego ....................................................................... 67
D.2. z Komendą Wojewódzką Policji w Łodzi ........................................................................................................... 68
D.3. z Placówką Straży Granicznej w Łodzi ............................................................................................................... 68
9. Jednostki współpracujące z systemem, o których mowa w art. 15
ustawy, poszczególnych powiatach w szczególności: ............................................................. 69
1.
Liczba ratowników posiadająca ważne zaświadczenie o ukończeniu kursu w zakresie kwalifikowanej
pierwszej pomocy i uzyskaniu tytułu ratownika .............................................................................................................. 69
4|ST R ON A
2.
Maksymalny czas osiągnięcia pełnej gotowości do współpracy z jednostkami systemu, o których mowa
w art. 32 ust. 1 ustawy, rozumianego, jako czas liczony od momentu przyjęcia zgłoszenia przez osobę uprawnioną
do dysponowania jednostki współpracującej z systemem do momentu wyjazdu tej jednostki z miejsca
stacjonowania ......................................................................................................................................................................... 70
A.
Maksymalny czas osiągnięcia pełnej gotowości do współpracy przez jednostki Krajowego Systemu
Ratowniczo – Gaśniczego............................................................................................................................................... 70
B.
Maksymalny czas osiągnięcia pełnej gotowości do współpracy przez jednostki Policji z terenu
Województwa łódzkiego ................................................................................................................................................. 71
3.
Wyposażenie niezbędne do udzielenia kwalifikowanej pierwszej pomocy oraz środki łączności i środki
transportu. .............................................................................................................................................................................. 71
A.
Wyposażenie niezbędne do udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy oraz środki łączności oraz
środki transportu w jednostkach Krajowego Systemu Ratowniczo – Gaśniczego ............................................... 71
B.
Wyposażenie niezbędne do udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy oraz środki łączności oraz
środki transportu w jednostkach Policji z terenu województwa łódzkiego. .......................................................... 72
10. Informacje na temat zatwierdzonych przez wojewodę kursów
w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, w szczególności wskazanie danych
identyfikujących podmiot prowadzący kurs kwalifikowanej pierwszej pomocy,
(nazwa, adres i telefon kontaktowy) ................................................................................................... 73
11. Informacja na temat personelu zatrudnianego w jednostkach systemu
bez względu na formę prawną zatrudnienia (umowa o pracę, umowa
cywilnoprawna) – Tabela 14 sporządzona w aplikacji umożliwiającej dokonywanie
obliczeń w formie tabelarycznej. .......................................................................................................... 73
ROZDZIAŁ III: Kalkulacja kosztów działalności zespołów ratownictwa
medycznego ................................................................................................. 74
III.
1.
Koszty działalności zespołów ratownictwa medycznego w 2014 r. ................................................................. 74
2.
Koszty działalności zespołów ratownictwa medycznego w 2015 r. ................................................................. 75
IV.
ROZDZIAŁ IV: Planowane na lata następne nowe jednostki systemu .... 77
V.
ROZDZIAŁ V: Uwagi i wnioski ................................................................. 78
VI.
Wykaz załączników do Planu działania systemu ....................................... 79
VII.
Wykaz map zawartych w Planie .................................................................. 81
5|ST R ON A
ROZDZIAŁ I: Charakterystyka potencjalnych zagrożeń dla życia
i zdrowia
1. Sieć komunikacyjna
A. Charakterystyka ogólna,
Województwo łódzkie znajduje się na skrzyżowaniu ważnych dla kraju połączeń drogowych
i magistral kolejowych - głównych kierunków tranzytowych z zachodu na wschód i z południa
na północ Europy. Program budowy łódzkiego węzła komunikacyjnego łączącego autostrady A- 1
i A-2 (Węzeł Stryków II) wpływa na atrakcyjność województwa w oczach potencjalnych
inwestorów. Dzięki realizacji tych planów Łódź, a co za tym idzie woj. łódzkie, stanie się centrum
komunikacyjnym (największym w skali kraju) łączącym trasy biegnące z północy na południe
(z Gdańska do Rzymu i Stambułu) i ze wschodu na zachód Europy (z Moskwy do Paryża,
z Lizbony do St. Petersburga). Przez teren województwa łódzkiego przebiegać będą
dwa najważniejsze korytarze transportowe sieci Trans European Networks (TEN) wynikające
z europejskiej koncepcji integracji przestrzennej tj. korytarz II (Berlin - Warszawa - Moskwa) i VI
(Skandynawia-Bałkany). Skrzyżowanie to stanowić będzie największy węzeł drogowy w Polsce,
a niewykluczone, że jeden z największych w Europie. Łączna długość autostrad na terenie
woj. łódzkiego po ich wybudowaniu wynosić będzie 278 km. Tak, więc skrzyżowanie autostrad
A- 1 z autostradą A-2 stworzy największy węzeł komunikacyjny w skali kraju. Sieć komunikacyjną
województwa łódzkiego przedstawia poniższa mapka.
6|ST R ON A
Rysunek 1 – Komunikacja drogowa na terenie województwa łódzkiego
A.1.
Komunikacja drogowa
Sieć drogowa i potencjalne zagrożenia dla życia i zdrowia
Województwo łódzkie znajduje się na skrzyżowaniu ważnych dla kraju połączeń
drogowych i magistral kolejowych - głównych kierunków tranzytowych z zachodu
na wschód i z południa na północ Europy.
Przez teren województwa przebiega 20 dróg o znaczeniu krajowym o długości 1359,6 km
w tym 177,1 km autostrad (A1 i A2) i 93,1 km dróg ekspresowych, 36 dróg wojewódzkich (1178
km w tym 149 km na terenach miejskich) oraz 7434 km dróg powiatowych i 9114 km gminnych.
W 2006 r. oddano do użytku odcinek autostrady Dąbie – Stryków, a w I półroczu 2012 r. odcinek
autostrady A-2 Stryków – Warszawa o długości w woj. łódzkim 115 km.
7|ST R ON A
Ponadto w latach 2012 - 2014 oddano do użytku:
1. odcinek Walichnowy – Sieradz – Zduńska Wola – Łask do ulicy Pabianickiej
w Łodzi drogi szybkiego ruchu S-8 (Wrocław - Tuszyn - Piotrków Tryb. – Warszawa)
z węzłami biegnącymi obok miast: Złoczew, Sieradz, Zduńska Wola, Łask i Pabianice oraz
połączeniem z Autostradą A-1,
2. trasa Łódź – Górna – od skrzyżowania Pabianicka / Al. Jana Pawła II do skrzyżowania
Rzgowska, która umożliwi dogodny ruch pojazdów tranzytowych.
W najbliższym czasie planowane jest oddanie nw. odcinków dróg:
odcinek Stryków – Głuchów Autostrady A-1 (Gdańsk – Łódź – Katowice) o długości
169
km
ze
skrzyżowaniem
Autostrad
A-1
i
A-2
pod
Strykowem
k/Łodzi
i odpowiednimi zjazdami i wjazdami na te arterie oraz odpowiednim powiązaniem dróg głównych
oraz głównych ulic w Łodzi z tymi autostradami. W 2012 r. oddano do użytku odcinek Kowal –
Stryków (85 km). W planach jest rozpoczęcie budowy odcinka między miejscowościami Rokszyce
k/Piotrkowa Trybunalskiego i Pyrzowice k/Katowic. Planowane jest podjęcie prac przy budowie
zachodniej obwodnicy miasta Łodzi – trasy szybkiego ruchu S-14 (łącznie 27 km), która połączy
trasę szybkiego ruchu S-8 i autostradę A-2 od węzła Lotnisko Lublinek do węzła Emilia k/ Zgierza.
Rozpoczęcie prac przewidywane jest w 2015 r. (dane udostępnione przez Komendę Wojewódzką Państwowej Straży
Pożarnej w Łodzi według stanu na dzień 31 grudnia 2014 roku)
Zgodnie z danymi Komendy Wojewódzkiej Policji w Łodzi poziom bezpieczeństwa ruchu
drogowego na terenie województwa łódzkiego w 2014 roku był niższy niż w roku poprzedzającym.
W porównaniu do 2013 roku odnotowano następujące zmiany:
- zwiększyła się liczba wypadków o prawie 4%,
- zwiększyła się liczba osób rannych o 1,2 %,
- zmniejszyła się liczba ofiar wypadków o ponad 3 %,
- zmniejszyła się liczba kolizji o ponad 4%.
Powyższa tendencja w przypadku wypadków drogowych spowodowana jest zwiększeniem
liczby wypadków w powiatach: łódzkim, skierniewickim, bełchatowskim, łaskim, łódzkim
wschodnim, pabianickim, pajęczańskim, poddębickim, radomszczańskim, rawskim, sieradzkim,
tomaszowskim, wieluńskim, wieruszowskim i zduńskowolskim. W przypadku ofiar śmiertelnych
większą ich liczbę odnotowano w 9 powiatach: łódzkim, łódzkim wschodnim i poddębickim,
kutnowskim, radomszczańskim, bełchatowskim i łowickim oraz sieradzkim i pabianickim.
Pod względem liczby wypadków drogowych województwo łódzkie plasuje się na drugim miejscu
w kraju (większą liczbę wypadków odnotowano tylko w województwie śląskim). Niewątpliwie
znaczący wpływ na poziom zagrożenia na drogach ma m.in. centralne położenie naszego
8|ST R ON A
województwa owocujące krzyżowaniem się głównych ciągów komunikacyjnych z większym
natężeniem ruchu tranzytowego.
Pod względem liczby śmiertelnych ofiar wypadków woj. łódzkie uplasowało się na trzecim
miejscu w Polsce, co sprawia, iż województwo łódzkie, podobnie jak w latach poprzednich,
znajduje się w grupie najbardziej zagrożonych województw w kraju.
Liczba wypadków, kolizji, zabitych, rannych w latach 2012 – 2014 w województwie
łódzkim
MIESIĄC
WYPADKI
ZABICI
RANNI
KOLIZJE
STYCZEŃ – GRUDZIEŃ 2012
3930
296
4871
22787
STYCZEŃ – GRUDZIEŃ 2013
3842
265
4747
23845
STYCZEŃ – GRUDZIEŃ 2014
3982
256
4803
22754
WZROST/SPADEK %
3,6%
-3,4%
1,2%
-4,5%
W 2014 roku najwięcej wypadków (46,2%) miało miejsce na drogach powiatowych,
a co czwarty wypadek odnotowany został na drogach krajowych. Jednocześnie, na drogach
powiatowych odnotowano nieznaczny spadek wypadków drogowych i ich ofiar. Największą liczbę
ofiar śmiertelnych odnotowano na drogach krajowych (ponad 43%), następnie na drogach
powiatowych (30%), drogach wojewódzkich (13,3%) i gminnych (11,7%).
Zagrożenia na poszczególnych rodzajach dróg
Najbardziej zagrożonymi ciągami komunikacyjnymi w analizowanym roku na terenie
naszego województwa, podobnie jak w 2013 roku, były drogi krajowe nr 1 i 14. Najbardziej
9|ST R ON A
zagrożoną pod względem wypadków była droga K-1, gdzie doszło do 220 zdarzeń, czyli o 14%
więcej niż w 2013 r. Wzrosła również liczba wypadków i ofiar na drodze K-14. Najwięcej ofiar
śmiertelnych zostało odnotowanych na drogach krajowych nr 1,14,72 i 12.
(dane pozyskane z Komendy Wojewódzkiej Policji w Łodzi)
A.2.
Komunikacja kolejowa
PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. zarządzają siecią kolejową o łącznej długości 18 532 km
linii kolejowych, z tego na obszarze województwa łódzkiego znajduje się 1058 km linii kolejowych,
co stanowi około 5,71% linii będących w zarządzie PKP PLK S.A. Obejmują one: linie magistralne
432 km, linie pierwszorzędne 605 km, linie drugorzędne 10 km, linie znaczenia miejscowego
11 km. Długość linii o znaczeniu państwowym wynosi 874 km.
Rysunek 2 – Komunikacja kolejowa na terenie województwa łódzkiego
10 | S T R O N A
Zgodnie z danymi udostępnionymi przez PKP PLK Zakład Linii Kolejowych w Łodzi od 2010
roku (jak przedstawia poniższa tabelka) systematycznie maleje liczba wypadków kolejowych oraz
liczba incydentów kolejowych na terenie województwa łódzkiego.
Wypadki i incydenty kolejowe wraz z liczbą ofiar na terenie województwa
łódzkiego w latach 2010 – 2014
Wypadki wraz z liczbą ofiar
Rok
Wypadki
ogółem
z liczbą
ofiar
Wypadki na
przejazdach
z liczbą
ofiar
Wypadki z
ludźmi
Wykolejenia
-
Kolizje
2010
42
15
22
(z czego 2
poważne
wypadki)
Liczba ofiar:
- 17 zabitych
- 9 ciężko
rannych
Liczba ofiar:
- 2 zabite;
- 2 ciężko ranne
Liczba ofiar:
-15
-7 ciężko
rannych
2011
36
8
25
3
(z czego 3
poważne)
Liczba ofiar:
- 22 zabitych
- 49 ciężko
rannych
Liczba ofiar:
-2 zabitych
- 4 ciężko
rannych
Liczba ofiar:
-18 zabitych
- 7 cieżko
rannych
Liczba ofiar:
-2 zabitych
- 38 ciężko
rannych (Baby
12.08.2012)
2012
30
11
9
4
-
2013
28
10
13
3
1
(5 samobójstw
i 1 – obrzucenie
pociągu
kamieniami przez
nieznanych
sprawców)
Liczba ofiar:
- 5 zabitych samobójstwa
1 - samobójstwo
Liczba ofiar:
- 12 zabitych
- 7 ciężko
rannych
- 4rannych
Liczba ofiar:
- 5 zabitych
- 2rannych
- 2ciężko
rannych
Liczba ofiar:
- 6 zabitych
- 5 ciężko
rannych
- 2 rannych
2014
24
4
16
3
1
-
Liczba ofiar:
- 22 zabitych
- 5 cieżko
rannych
Liczba ofiar:
-12 zabitych
-6 ciężko
rannych
- 1 ranny
Liczba ofiar:
- 9 zabitych
- 3 rannych
Liczba ofiar:
-1 zabity
- 1 ciężko ranny
- 1 ranny
Liczba ofiar:
- 8 zabitych
- 1 cieżko ranny
Liczba ofiar:
-11 zabitych
- 5 ciężko
rannych
4
Inne
1 - pożar
Incydenty
wraz z liczbą
ofiar
11
Liczba ofiar:
-2 rannych
-
-
32
Liczba ofiar:
-1 ranny
6
19
Liczba ofiar:
-3 rannych
18
Liczba ofiar:
-5 rannych
12
Opracowane na podstawie danych udostępnionych przez PKP PLK Zakad Linii Kolejowych w Łodzi
A.3.
Komunikacja lotnicza
Na terenie województwa łódzkiego zlokalizowane są dwa lotniska cywilne: w Łodzi oraz
w Piotrkowie Trybunalskim wpisane do rejestru lotnisk cywilnych Urzędu Lotnictwa Cywilnego.
11 | S T R O N A
Ponadto, na ternie województwa łódzkiego rozmieszczonych jest 14 lądowisk wpisanych
do rejestru lądowisk ULC: w tym 4 samolotowe, 2 śmigłowcowe oraz 8 śmigłowcowych
sanitarnych oraz 8 lądowisk przyszpitalnych ujętych w wykazie lądowisk przyszpitalnych
Lotniczego Pogotowia Ratunkowego.
Rysunek 3 – Lokalizacja wybranych lotnisk oraz lądowisk na terenie województwa łódzkiego
Z danych przekazanych z Urzędu Lotnictwa Cywilnego wynika, że od 2010 roku systematycznie
rośnie liczba incydentów lotniczych. W 2014 roku wystąpiła najwyższa od 2010 roku liczba
wypadków lotniczych. Jednocześnie dodać należy, że do poniższego zestawienia wybrano
zdarzenia lotnicze, które zaistniały na lotniskach i lądowiskach zarejestrowanych na terenie
województwa
łódzkiego
oraz
w
przestrzeniach
powietrznych
lotnisk
znajdujących
12 | S T R O N A
się w województwie łódzkim (cywilnych i wojskowych). Dane te są,
więc niezupełne,
bo nie uwzględniają zdarzeń lotniczych, które wydarzyły się poza ww. terenami (np. na terenach
wiejskich czy w okolicy mniejszych miast).
Dane dotyczące zdarzeń lotniczych w latach 2010-2014
Rok
Wypadki
Ze skutkiem
śmiertelnym
Liczba ofiar
Poważne
incydenty
Incydenty
2010
2011
2012
2013
2014
1
0
4
2
6
1
1
1
1
1
1
0
0
1
1
0
9
19
20
22
41
Dane Urzędu Lotnictwa Cywilnego
A.4.
Przewóz towarów niebezpiecznych
Przez teren województwa łódzkiego przebiegają: dwa odcinki autostrad A-1 i A-2, 12 dróg
o znaczeniu krajowym, 24 wojewódzkie oraz drogi lokalne, po których przewozi się materiały
niebezpieczne.
Łącznie w skali roku przewozi się ponad 4,5 mln ton substancji niebezpiecznych.
Za szczególnie zagrożone trasy drogowe uznaje się:
-
autostrada A-1 (północ – południe), biegnie przez Gdańsk – Włocławek – Kowal –
Stryków – Łódź. Przewożone są: Chlor, Argon, Etanol, Paliwa pędne (ON i Pb), Paliwa
opałowe, Gaz propan-butan, Amoniak, Kwas azotowy, Kwas siarkowy,
-
autostrada A-2 (E 30) (wschód – zachód), biegnie od granicy państwa z Niemcami –
Świecko – Poznań – Dąbie n. Nerem – Łódź (węzeł Stryków) – Skierniewice – Warszawa
(węzeł „Konotopa” / węzeł „Lubelska”) – Biała Podl. – Kukuryki – granica państwa
z Białorusią. Przewożone są produkty ropopochodne, propan – butan, amoniak, chlor,
gazy techniczne, inne. Średnio autostradą przejeżdża 52000 pojazdów na dobę,
-
drogi szybkiego ruchu S-14 i S-8 – droga S-14 od Galerii Handlowej „Port Łódź” przez
Dobroń do węzła Róża i dalej drogą szybkiego Ruchu S-8 w kierunkach
na Tuszyn i Łask aż do Wieruszowa. Odcinki trasy były stosunkowo niedawno oddawane
do użytku. Drogi te ze względu na dogodne połączenie tranzytowe omijające aglomeracje
kilku miast powiatowych zapewne stanowić będą dogodne połączenie wykorzystywane
przez pojazdy przewożące materiały niebezpieczne,
-
droga krajowa nr 91 (północ – południe). Na terenie województwa łódzkiego biegnie
przez: obwodnicę Krośniewic, Łęczycę, Zgierz, Łódź, Głuchów, Piotrków Trybunalski
13 | S T R O N A
z łącznym rocznym przewozem 445 840 t materiałów niebezpiecznych w tym ługi, kwasy,
gazy, oleje, paliwa itp.,
-
droga krajowa K 92 (wschód – zachód). Na terenie województwa łódzkiego biegnie przez:
obwodnicę Krośniewic, Kutno, Łowicz. Łączny roczny przewóz ok. 2100 t materiałów
niebezpiecznych w tym kwasy, gazy, oleje, paliwa itp.,
-
odcinki drogi szybkiego ruchu S-8 i drogi krajowej nr 8 (zachód – wschód).
Na terenie województwa łódzkiego biegną przez aglomeracje miejskie jak: Wieruszów,
Walichnowy (od września 2014 r. – Sieradz), Wieluń, Bełchatów, Piotrków Trybunalski,
Rawa Mazowiecka, z łącznym rocznym przewozem 30 200 t materiałów niebezpiecznych
w tym gazy, paliwa, materiały promieniotwórcze, tlenki, itp.,
-
droga krajowa nr 12 od granicy państwa z Niemcami w Łęknicy biegnie przez – Drożów
–
Głogów
–
Leszno
–
Jarocin
–
Kalisz
–
Sieradz
–
Zduńska
Wola
– Łask – Piotrków Trybunalski – Sulejów – Opoczno - Radom – Zwoleń
– Puławy – Lublin do granicy państwa z Ukrainą w Dorohusku. Przewożone są po niej
m.in.: paliwa silnikowe, amoniak, chlor, octan etylu i gazy techniczne,
-
droga krajowa nr 14 przebiegająca przez miejscowości: Łódź, Pabianice, Łask, Zduńska
Wola,
Sieradz,
Złoczew,
Lututów,
Walichnowy,
po
której
przewozi
się rocznie ok. 225 000 t materiałów niebezpiecznych jak: gaz propan-butan, oraz paliwa
silnikowe,
-
droga krajowa nr 71 przebiegająca przez Łowicz, Głowno, Łódź z rocznym przewozem
materiałów ropopochodnych w ilości 400 000 t rocznie,
-
droga wojewódzka nr 716 przebiegająca przez Brzeziny, Koluszki, Piotrków Trybunalski,
po której przewozi się ok. 20 000 t paliw, oraz ok. 60 t gazów technicznych w tym chlor
(jednorazowo),
-
droga wojewódzka nr 710 przebiegająca przez Łódź, Szadek, Rossoszyca, Błaszki
z rocznym przewozem gazu propan-butan w ilości 650 t i ciecze niebezpieczne – toluen
w ilości 12 t rocznie,
-
droga wojewódzka nr 581 między miejscowościami Krośniewice – Łanięta, po której
przewozi się gazy techniczne, rozpuszczalniki, kwasy, ługi, w ilości 1800 t rocznie,
-
droga wojewódzka nr 702 przebiegająca przez Kutno, Piątek, Zgierz z rocznym
przewozem gazów technicznych, paliw, płynnych nadtlenków, kwasów, rozpuszczalników,
czterochlorku etylenu, cyjanków, chlorków ok. 12 000 t,
-
droga regionalna (lokalna – powiatowa) przebiegająca przez miejscowości: Baby –
Lubiatów – Wolbórz, Studzianki – Golesze – Kruszów, po której przewozi
się gaz techniczny - chlor w ilości 150 t rocznie (pow. piotrkowski),
14 | S T R O N A
-
droga regionalna (lokalna – powiatowa) przebiegająca przez Grocholice, Rogowiec
z rocznym przewozem materiału wybuchowego – TNT w ilości 3 t (pow. bełchatowski).
Na terenie woj. łódzkiego parkingi z miejscami postojowymi dla pojazdów przewożących
materiały niebezpieczne są rozmieszczone wzdłuż odcinków oddanych do użytku autostrad
i dróg ekspresowych tj.:
Lp.
1
Miejsce lokalizacji parkingów
Węzeł „Strzelce południe” (pow. kutnowski przy MOP autostrady A1 Toruń Stryków
Ilość miejsc
postojowych
1
2
MOP Krzyżanów wschód (Autostrada A1 Toruń - Stryków) pow. kutnowski
1
3
MOP Krzyżanów zachód (Autostrada A1 Toruń - Stryków) pow. kutnowski
1
4
Węzeł „Piątek” (pow. łęczycki)
przy punktach poboru opłat autostrady A1 Toruń – Stryków
4
5
Węzeł „Stryków” (pow. zgierski) przy Obwodzie Utrzymania Autostrady (OUA)
2
6
Węzeł „Zgierz Wschód” (pow. zgierski)
2
7
MOP „Głowno Zachód” (pow. zgierski) – autostrada A 2
2
8
MOP „Głowno Wschód” (pow. zgierski) – autostrada A 2
2
9
Węzeł „Skierniewice” (pow. skierniewicki) przy OUA Nieborów (pow. łowicki) –
autostrada A 2
2
10
MOP „Bolimów” (pow. skierniewicki) – autostrada A 2
2
11
MOP „Mogiły” (pow. skierniewicki) – autostrada A 2
2
12
MOP „Niesułków” (pow. brzeziński) – autostrada A 2
2
13
MOP „Nowostawy” (pow. brzeziński) – autostrada A 2
2
14
15
16
17
18
19
20
parking przy trasie S8 (338 km + 950 m) – jezdnia w kierunku Warszawy
(pow. piotrkowski)
parking przy trasie S8 (339 km + 850 m) – jezdnia w kierunku Wrocławia
(pow. piotrkowski)
MOP „Guzew” typ II przy trasie S8 (194+100) – pow. łódzki wschodni). Zjazdy
wykonane na kierunku jazdy Pabianice - Rzgów
MOP Chojny II w km 111+800 drogi S8, (MOP w kierunku Łodzi)
pow. wieruszowski
MOP Sięganów przy pasie w kierunku na Wrocław, pow. łaski
Obwodu Utrzymania Autostrady „Nieborów” zlokalizowany w węźle „Skierniewice”
w km 397 + 900 przy autostradzie A2, pow. łowicki
Obwodzie Utrzymania Autostrady A2
- Wartkowice, Pełczyska 65, pow. poddębicki
1
1
1
2
1
2
2
Według danych Łódzkiego Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego w roku 2013
w woj. łódzkim przewieziono ogółem ok. 81,2 mln przesyłek:
15 | S T R O N A
- w cysternach – ok. 208,5 mln (w kg i litrach),
- luzem – ok. 30,1 mln (w kg i litrach)
Towarów niebezpiecznych w tym ilości towarów niebezpiecznych dużego ryzyka:
- materiałów i przedmiotów wybuchowych (gr.1) – ok. 36,6 tys.,
- gazów (gr.2) – ok. 148,9 mln,
- materiałów ciekłych zapalnych (gr.3) – ok. 138,8 mln,
- materiałów trujących (gr.6.1) – ok. 2,7 tys.
Według danych udostępnionych przez PKP Polskie Linie Kolejowe S.A., spółka
udostępnia trasy pociągów dla licencjonowanych przewoźników kolejowych i prowadzi ruch tych
pociągów na zarządzanych liniach kolejowych na podstawie umów zawartych z przewoźnikami.
Wszystkie trasy wyznaczone do przejazdu pociągów towarowych w kraju, w tym również przez
województwo łódzkiego, są również przeznaczone do przewozu materiałów i przedmiotów
z materiałami niebezpiecznymi. Na zarządzanych liniach mogą być przewożone wszystkie towary
niebezpieczne, dopuszczone do przewozu międzynarodowego na warunkach określonych
w „Regulaminie dla międzynarodowego przewozu kolejami towarów niebezpiecznych” RID, które
włączy do pociągu licencjonowany przewoźnik kolejowy.
Spośród przecinających województwo łódzkie szlaków kolejowych, po których przewozi
się różnego rodzaju materiały niebezpieczne najważniejszymi są:

Centralna Magistrala Kolejowa (na terenie woj. łódzkiego biegnie przez miejscowości
Opoczno, Idzikowice, Biała Rawska), po której przewozi się rocznie: tlenek etylenu
w ilości 10800 t, chlor – 32000 t, dwutlenek siarki – 312 t, amoniak – 2200 t, etyliny –
100000 t, olej napędowy – 120000 t, czteroetylek ołowiu – 116000 t, chlorek winylu
4000 t, akrylonitryl – 1800 t,

Świnice Warckie – Poddębice – Zduńska Wola – Karsznice - Częstochowa,
po której przewozi się ok. 1 500 000 t materiałów niebezpiecznych m.in. chlor,
amoniak, siarka, propan-butan, dwutlenek siarki, toluen, paliwa silnikowe,

Skierniewice – Radomsko – Piotrków Tryb. – Koluszki. Trasą tą przewozi
się paliwa, chlor, tlenek etylenu, amoniak, propan-butan w ilości 21 000 t rocznie,

Opoczno – Tomaszów Mazowiecki – Koluszki, po której przewozi się akrylonitryl,
chlorek winylu, dwutlenek siarki, tlenek etylenu, czteroetylek ołowiu, chlor, amoniak,
propan-butan, olej opałowy w ilości 23 500 t rocznie,

Łowicz – Kutno – Skierniewice, po której przewozi się amoniak, chlor, akrylonitryl,
tlenek etylenu, czteroetylek ołowiu, dwutlenek siarki, oleum w ilości 56 000 t rocznie,

Łęczyca – Ozorków – Zgierz – Łódź. Trasą tą przewozi się paliwa silnikowe, tlenek
etylenu, chlor, amoniak, chlorek winylu, oleum w ilości 23 500 t rocznie,
16 | S T R O N A

Koluszki – Tomaszów Mazowiecki – Drzewica - Radom, po której przewozi
się chlorek winylu, amoniak, oleum, akrylonitryl w ilości 3300 t rocznie,

Wieluń – Wieruszów, po której przewozi się czteroetylek ołowiu, propan - butan
w ilości 320 t rocznie.
Newralgicznymi obiektami ze względu na możliwość uwolnienia się niebezpiecznych
substancji chemicznych są węzły kolejowe o znaczeniu ogólnokrajowym oraz stacje rozrządowe
i przeładunkowe. W województwie łódzkim są to węzły w Zduńskiej Woli / Karsznicach, Kutnie,
Łowiczu, Koluszkach i Tomaszowie Mazowieckim oraz w Łodzi stacje: Kaliska / Karolew,
Widzew oraz Górka Rozrządowa Łódź Olechów.
B. Mapy
Wykaz map zawartych w części 1:
Rys. 1 – Komunikacja drogowa na terenie woj. łódzkiego str. 7
Rys. 2 – Komunikacja kolejowa na terenie woj. łódzkiego str. 10
Rys. 3 – Lokalizacja wybranych lotnisk oraz lądowisk na terenie woj. łódzkiego str. 12
2. Struktura urbanistyki, ze szczególnym uwzględnieniem zakładów
zwiększonego ryzyka i zakładów dużego ryzyka
A. Krótka charakterystyka ogólna
Województwo łódzkie utworzone z dniem 1 stycznia 1999 roku i według danych GUS
z 31 grudnia 2013 roku obejmuje 21 powiaty, 3 miasta na prawach powiatu: Łódź, Skierniewice,
Piotrków Trybunalski 177 gmin (w tym: 18 gmin miejskich, 26 gmin wiejskich, 133 gminy miejsko
- wiejskie), 44 miasta, 5009 miejscowości wiejskich oraz 3491 sołectwa.
17 | S T R O N A
Rysunek 4 – Podział administracyjny województwa łódzkiego
(Źródło: BPPWŁ w Łodzi, 2013)
18 | S T R O N A
Województwo łódzkie położone jest w centrum Polski, na obszarze Niżu Środkowo Polskiego, na Wzniesieniach Łódzkich. Zajmuje powierzchnię 18 219 km² i graniczy
z województwami:
- mazowieckim (długość granicy 325 km),
- świętokrzyskim (długość granicy 162 km),
- śląskim ( długość granicy 146 km),
- opolskim (długość granicy 63 km),
- wielkopolskim (długość granicy 294 km),
- kujawsko-pomorskim (długość granicy 30 km).
(dane pozyskane ze strony Urzędu Statystycznego w Łodzi: www.stat.gov.pl)
Charakterystycznym elementem rzeźby terenu są żwirowe i piaskowe wzgórza i pagórki
ciągnące się od Kamieńska (w tym sztuczna góra – zwałowisko Kopalni Węgla Brunatnego
„Bełchatów” 180 m n.p.m.), poprzez Borową Górę (276 m n.p.m.), Tuszyn (288 m n.p.m.), Łódź
(283 m n.p.m.), w kierunku Brzezin i Rawy Mazowieckiej. Najniżej położony punkt
w województwie występuje w m. Zabostów Duży w pow. łowickim (81,98 m n.p.m.).
Zupełnie odmienny typ krajobrazu występuje w południowej części regionu łódzkiego.
Urozmaiconą rzeźbę ma Wyżyna Wieluńska (264 m n.p.m.) i Wzgórza Radomszczańskie, gdzie
najwyższymi punktami są: Góra Chełmo (323 m n.p.m.), zbudowana z utworów jurajskich
i kredowych oraz najwyższa w województwie, jurajska kopuła Góry Bukowej (m. Józefów
347 m n.p.m.) w paśmie Przedborsko – Małogoskim w pow. radomszczańskim.
Województwo łódzkie charakteryzuje się dużą różnorodnością złóż kopalin, z których
część odgrywa znaczącą rolę nie tylko w skali regionu, lecz także kraju. Są to głównie zasoby węgla
brunatnego, których geologiczne zasoby bilansowe stanowią 17,4% zasobów krajowych,
zaś zasoby przemysłowe ok. 61% zasobów złóż zagospodarowanych w Polsce. Ich wydobycie
skupia się w okolicach Bełchatowa – złoże „Bełchatów – Pole Bełchatów” oraz „Pole Szczerców”
(55% wydobycia krajowego). Węgiel brunatny występuje również w złożach Kamieńsk, Złoczew,
Rogóźno i Uniejów. Duże znaczenie mają złoża piasków szklarskich serii białogórskiej
(największej bazy surowców szklarskich w Polsce), piasków formierskich, surowców ilastych
ceramiki budowlanej, glin ceramicznych, wapieni, chalcedonitu i piaskowców. Na bazie
tych surowców rozwija się m.in. przemysł materiałów budowlanych z czołową firmą tej branży
Grupą Atlas oraz przemysł produkcji płytek ceramicznych, a także cementowy. Na terenie
województwa występują również znaczne ilości złóż kruszyw naturalnych (piasków i żwirów)
wykorzystywanych m.in. do budowy oraz modernizacji dróg i autostrad. Na uwagę zasługują
również zasoby wód geotermalnych, które mogą być wykorzystane do celów leczniczych
19 | S T R O N A
i ciepłowniczych. Duże bogactwo wód geotermalnych występuje w pasie Zduńska Wola – Łęczyca
– Uniejów – Turek oraz pasie Kalisz – Sieradz – Piotrków Trybunalski.
(dane pozyskane z Wojewódzkiego Planu Zarządzania Kryzysowego dla województwa łódzkiego)
B. Opis zagrożeń i miejsc szczególnie niebezpiecznych (zakłady dużego
i zwiększonego ryzyka)
B.1. Zagrożenia przemysłowe
Województwo łódzkie charakteryzuje się nierównomiernym rozmieszczeniem działalności
gospodarczej. Aglomeracja Łódzka, miasta Skierniewice i Piotrków Trybunalski oraz powiat
bełchatowski – to rejony o najwyższym poziomie rozwoju gospodarczego. Dynamicznie rozwija
się Łódzka Specjalna Strefa Ekonomiczna. W rejonie działają również, utworzone przez
samorządy lokalne 4 parki przemysłowe i technologiczne oraz samorządowa strefa
przedsiębiorczości w Kleszczowie. Szansą wzrostu gospodarczego województwa jest lepsze
wykorzystanie surowców naturalnych (m.in. węgla brunatnego, wód geotermalnych, piasków
formierskich i szklarskich), na których opiera się przemysł elektroenergetyczny, ceramiczny
i materiałów budowlanych, przetwórstwa rolno-spożywczego oraz geotermia.
Obecnie na terenie województwa istnieją lub kształtują się klastery: BPO (zaawansowanych usług
biznesowych),
kosmetyczny,
AGD,
logistyczny,
materiałów
włókienniczo-odzieżowy,
budowlanych
i
ceramiczny,
medyczno-farmaceutyczno-
rolno-spożywczy
i odlewniczy,
elektroniczny, medialny, energetyczny, mechatroniki i turystyki konnej. Główną siłą napędowa
gospodarki regionu łódzkiego stały się w ostatnich latach inwestycje sektora przedsiębiorstw
i sektora publicznego. W porównaniu za średnimi wskaźnikami dla Polski, województwo łódzkie
charakteryzuje się wyższym niż przeciętnie zatrudnieniem w rolnictwie i mało rentownych,
tradycyjnych działach przemysłu, natomiast niższych – w usługach. Ważnym dla regionu atutem
jest obszar z wysokotowarową produkcją sadowniczą w pasie gmin powiatów skierniewickiego
i rawskiego. Województwo jest znaczącym w kraju producentem warzyw gruntowych,
produkowanych pod osłonami oraz owoców (3 lokata w kraju). Bogata baza surowcowa,
pochodząca z produkcji roślinnej i zwierzęcej, stanowi istotny impuls dla rozwijania rodzimego
przemysłu artykułów spożywczych.
W województwie łódzkim działa ponad 173 tysiące podmiotów gospodarczych, w tym ponad
500 przedsiębiorstw zagranicznych. Do wiodących gałęzi przemysłu należą:

przemysł lekki,

przemysł elektromaszynowy,

przemysł spożywczy,
20 | S T R O N A

przemysł chemiczny,

przemysł paliwowo – energetyczny.
Przemysł na terenie województwa łódzkiego i związane z nim zagrożenia skupiony jest
w 16 największych aglomeracjach miejskich tj.:
1. Łódzkiej (Pabianice, Zgierz, Aleksandrów, Konstantynów, Ozorków, Brzeziny, Koluszki,
Głowno):
 przemysł lekki (bawełniany, wełniany, dziewiarski, art. dekoracyjnych, odzieżowy, tkanin
technicznych itp.).,
 przemysł spożywczy (napojów chłodzących, mięsny, piwowarski, spirytusowy, mleczarski),
 przemysł elektromaszynowy (pracujący w znacznym stopniu na potrzeby przemysłu
lekkiego, w tym maszyn włókienniczych, maszyn elektrycznych, elektronicznych,
motoryzacyjny, produkcja artykułów gospodarstwa domowego),
 przemysł chemiczny, farmaceutyczny, środków czystości kosmetyczny, barwników,
papierniczy,
 inne gałęzie - w tym drzewny, mat. budowlanych, ściennych, meblarski, obuwniczy,
opakowaniowy, poligraficzny, gumowy,
2.
Bełchatowskim Okręgu Przemysłowym (Rogowiec, Bełchatów) – wydobywczy (węgiel
brunatny),
elektroenergetyczny,
gumowy,
materiałów
budowlanych,
włókienniczy
i odzieżowych,
3. Piotrkowie Trybunalskim - dziewiarski, odzieżowy, okuć budowlanych, meblarski, drzewny,
maszyn szklarskich, szklarski (szkło opakowaniowe, gospodarcze, dla budownictwa), części
do maszyn, spożywczy,
4. Tomaszowie Mazowieckim – odzieżowy, art. dekoracyjnych, drobiarski, mleczarski, szklarski
(szkło budowlane), włókien chemicznych,
5. Kutnie – farmaceutyczny, elektromaszynowy, maszyn rolniczych, pojazdów mechanicznych,
elektroniczny, mięsny, drobiarski, mleczarski, spirytusowy, drożdżowy, napojów, cukrowy,
młynarski, mieszanek paszowych i koncentratów, opakowań sztucznych, opakowań z tektury,
odzieżowy,
6. Skierniewicach – elektromaszynowy (urządzeń wentylacyjnych), elektroniczny, szklarski,
spożywczy,
7. Zduńskiej Woli – bawełniany, dziewiarski, materiałów izolacyjnych, młynarski, okuć
budowlanych, maszyn włókienniczych,
8. Wieluniu – elektromaszynowy, konstrukcji budowlanych, mleczarski i cukierniczy,
9. Sieradzu – odzieżowy, przetwórstwa owocowo – warzywnego, mleczarski, chemiczny
młynarski, farmaceutyczny,
21 | S T R O N A
10. Radomsku – przetwórstwo rolno – spożywcze, opakowań, drzewny, metalowy.
11. Łęczycy – wełniarski, przetwórstwa owocowo – warzywnego, metalowy,
12. Opocznie – przemysł ceramiczny, włókienniczy,
13. Wieruszowie – drzewny (płyty wiórowe), meblarski, odzieżowy,
14. Rawie Mazowieckiej – mięsny, odzieżowy, metalowy, przetwórstwa owoców i warzyw,
15. Łowiczu – przetwórstwa owoców i warzyw, mleczarski, dziewiarski,
16. Łasku – odzieżowy, przetwórstwa owoców, warzyw i grzybów (pieczarka, boczniak), produkcja
materiałów ściennych.
B.2. Zakłady o zwiększonym ryzyku i zakłady o dużym ryzyku
Skażenia niebezpiecznymi substancjami chemicznymi (NSCh) należą do najczęściej
występujących na terenie naszego województwa. Wynika to z ilości zakładów stosujących
w procesie produkcji lub magazynujących środki chemiczne oraz ich transport pomiędzy
zakładami. Na terenie województwa znajduje się 111 zakładów, w których występują substancje
niebezpieczne w ilościach mogących spowodować wystąpienie zagrożenia dla ludzi i środowiska
poza swoim terenem, w tym:
- 5 zakładów zakwalifikowanych do Zakładów Dużego Ryzyka (ZDR),
- 17 zakładów zakwalifikowanych do Zakładów Zwiększonego Ryzyka (ZZR).
Lp.
1
2
3
4
5
Nazwa zakładu i jego lokalizacja
Zakłady dużego ryzyka
Fabryka kosmetyków i chemii gospodarczej firmy COLEP Polska Sp. z o.o.
Kleszczów, ul. Przemysłowa 10
Operator Logistyczny Paliw Płynnych, Sp. z o.o., Baza Paliw Nr 1
w Koluszkach, ul. Naftowa 1 95-040 Koluszki
Rozlewnia Gazu Płynnego ORLEN GAZ Sp. z o.o. w Nowej Brzeźnicy
ul. Dworcowa 15
EUROFOAM Polska Sp. z o.o. Zgierz, ul. Szczawińska 42
AmeriGas Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie Oddział w Łodzi,
ul. Dostawcza 3
Powiat
bełchatowski
łódzki wschodni
pajęczański
zgierski
m. Łódź
Zakłady zwiększonego ryzyka
1
2
3
4
PHU "EKO-GAZ" JATCZAK Sp.j. ul. Waryńskiego 2, 95-060 Brzeziny
Rozlewnia gazu propan - butan SAGA-GAZ S.J.
ul. Bohaterów Walk nad Bzurą 4a, 99-300 Kutno
Dystrybutor Gazu Propan – Butan, Wierzbie 2, 99-300 Kutno
Grupa Lotos S.A. Gdańsk, ul. Elbląska 135 Zakład w Piotrkowie Tryb.
ul. Przemysłowa 43
brzeziński
kutnowski
kutnowski
piotrkowski
22 | S T R O N A
Rozlewnia Gazu Płynnego w Ignacowie, gm. Rozprza należąca do firmy P.P.H.U.
ROL-BUD Adam Szulc z siedzibą w Rozprzy.
ul. Rynek Piastowski 2
„BIALCHEM GROUP” Sp. z o.o. Białystok, ul. Gen. Wł. Andersa 5, Rozlewnia
Gazu Płynnego Propan-Butan w Kociołkach nr 27, 98-235 Błaszki
Rozlewnia gazu SKIERGAZ Henryk Sałkowski, Płyćwia, 96-126 Godzianów
EUROGLAS POLSKA Sp. z o.o. Osiedle Niewiadów 65, 97-225 Ujazd
"BAŁTYKGAZ" Sp. z o.o., ul. Sobieskiego 5 84-230 Rumia, woj. pomorskie
Magazyn i rozlewnia gazu "BAŁTYKGAZ" ul. Długosza 37, 98-300 Wieluń
"DORGAZ", ul. Piłsudskiego 12/26, 95-050 Konstantynów, Baza przeładunkowa
Gazu Płynnego "DORGAZ" w Konopnicy, ul. Szkolna 20
Rozlewnia Gazu Płynnego "GAL-GAZ" Sp.J. Zmyślona 11, 98-405 Galewice
Pfleiderer Prospan, ul. Bolesławiecka 10, 98-400 Wieruszów
PEGAZ Grupa Sp. z o.o. ul. Ceramiczna 2, 98-220 Zduńska Wola
Magazyn Specjalistyczny BRENNTAG Sp. z o.o.
ul. Kwasowa 5, 95-100 Zgierz
Linde Gaz Sp. z o.o. oddział w Łodzi, ul. Traktorowa 145, 91-204 Łódź
Chłodnia Łódź S.A. ul. Traktorowa 170, 91-203 Łódź
Elektrociepłownia EC3 Łódź, ul. Pojezierska 70
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
piotrkowski
sieradzki
skierniewicki
tomaszowski
wieluński
wieluński
wieruszowski
wieruszowski
zduńskowolski
zgierski
m. Łódź
m. Łódź
m. Łódź
Ponadto na terenie wszystkich powiatów zlokalizowanych jest 89 zakładów posiadających
lub przetwarzających substancje niebezpieczne w ilościach mogących spowodować zagrożenie
poza swoim terenem (w tym 66 zakładów na terenie, których występuje zagrożenie wybuchem).
(na podstawie danych Komendy Wojewódzkiej PSP w Łodzi oraz Wojewódzkiego Planu Zarządzania Kryzysowego dla województwa
łódzkiego).
23 | S T R O N A
Rysunek 5 - Lokalizacja Zakładów Dużego Ryzyka, Zakładów Zwiększonego Ryzyka, prawdopodobnych szlaków komunikacyjnych przewozu
materiałów niebezpiecznych
B.3. Zagrożenia budowlane
Innym rodzajem zagrożenia jest zagrożenie wystąpienia katastrofy budowlanej, która może
powstać głównie w wyniku czynników atmosferycznych i anomalii pogodowych (opadów deszczu,
śniegu, silnych wiatrów), błędów konstrukcyjnych, niewłaściwej eksploatacji lub ataku
terrorystycznego. Przyczyną wystąpienia może być również: wybuch – nieszczelność instalacji
gazowej, wady materiałów, utraty stateczności konstrukcji lub utraty wytrzymałości przez elementy
konstrukcji (zaleganie śniegu, lodu) oraz usunięcia ziemi podczas prowadzonych prac ziemnych.
Szczególne ryzyko występuje w obiektach wysokich, wielkopowierzchniowych (biurowce, hotele,
hipermarkety, hale sportowe i widowiskowe, mosty, wiadukty, wieże RTV i tv, kominy).
24 | S T R O N A
Na terenie województwa zlokalizowane są następujące obiekty charakterystyczne:
 budynki wysokie ZL – 861 obiektów (w tym 695 w mieście Łodzi),
 budynki wysokościowe ZL – 9 obiektów (wszystkie na terenie miasta Łodzi),
 budynki wysokie i wysokościowe PM - 15 obiektów.
W ostatnim czasie w większości miast powiatowych wybudowano bardzo duże kompleksy
lub zespoły kompleksów handlowych np.: centra i galerie handlowe w Łodzi, w Rzgowie,
w Piotrkowie Trybunalskim, centra handlu hurtowego w Tuszynie i Głuchowie; obiekty
hipermarketów i inne. W powiatach: łódzkim, piotrkowskim i zgierskim (Stryków) powstały duże
centra logistyczno – magazynowe firm.
W województwie łódzkim jest ok. 210 obiektów zagrożonych katastrofami. Są to obiekty,
których zniszczenie w wyniku katastrofy może spowodować duże straty w ludziach jak również
straty materialne (w tym naruszenie równowagi biologicznej na znacznym obszarze).
B.4. Zagrożenia związane z transportem produktów naftowych i gazu rurociągami
W województwie łódzkim transport gazu oraz paliw rurociągami i gazociągami odbywa
się na obszarze 19 powiatów. Łączna długość rurociągów paliwowych wynosi 157 km. Transport
paliw odbywa się poprzez:
-
rurociąg ropopochodnych produktów finalnych Koluszki – Boronów z rocznym
przesyłem ok. 1 800 000 m3,
-
rurociąg ropopochodnych produktów finalnych Płock – Koluszki z rocznym przesyłem
około 600 000 t produktów finalnych,
-
rurociąg paliwowy Płock – Ostrów Wlkp. biegnący przez Dalków – Czarnocin
– Gościmowice – Rękoraj – Brzoza – Polesie – Szydłówka – Kargał Las – Gąski
– Siomki – Laski – Parzniewice – Poraj (pow. łęczycki i Kutnowski) z rocznym przesyłem
1 401 600 m3.
Długość rozdzielczej sieci gazowej średniego i niskiego ciśnienia wynosi 3490 km,
a sieci wysokiego ciśnienia 500 km. Sieć gazociągów wysokiego ciśnienia w centralnej
i wschodniej części województwa jest stosunkowo gęsta. Węzły spinające tę sieć znajdują
się w Łodzi i Piotrkowie Trybunalskim. Piotrków Tryb. połączony jest siecią biegnącą
z kierunków:
 Warszawy i Górnego Śląska - wzdłuż drogi szybkiego ruchu Warszawa – Katowice,
 z Okręgu Staropolskiego z Końskich, skąd prowadzi odgałęzienie do Opoczna
i Tomaszowa Mazowieckiego i Koluszek.
25 | S T R O N A
Z Piotrkowa Trybunalskiego dwie nitki gazociągu biegną do Łodzi i Bełchatowskiego
Okręgu Przemysłowego. Z sieci obwodowej miasta Łodzi biegną nitki gazociągu w kierunku
Poddębic, Łęczycy i Kutna oraz Zduńskiej Woli i Sieradza. (materiał opracowany przez Komendę Wojewódzką
Państwowej Straży Pożarnej w Łodzi).
B.5. Zagrożenia radiacyjne
Potencjalnym zagrożeniem są obiekty atomowe (z wyłączeniem elektrowni jądrowych).
Na obszarze kraju istnieją aktualnie trzy obiekty atomowe, które mogą być miejscem wystąpienia
zdarzenia radiacyjnego. Są to położone w Świerku (województwo mazowieckie): reaktor MARIA
(jedyny obecnie w Polsce działający), reaktor EWA (będący w stadium likwidacji) oraz obiekty
19 i 19A będące przechowalnikami wypalonego paliwa jądrowego.
Największe zagrożenie na obszarze województwa łódzkiego stwarza Międzyresortowy
Instytut Techniki Radiacyjnej – Pracownia Zamkniętych Źródeł Promieniowania Politechniki
Łódzkiej w Łodzi. Strefa ewentualnego skażenia w przypadku awarii może wynieść około 1,6 km
i może się w niej znaleźć około 200 tys. osób.
Skażenie promieniotwórcze obszaru województwa może powstać także w wyniku awarii
lub zniszczenia reaktorów jądrowych w elektrowniach zlokalizowanych w państwach ościennych.
Biorąc pod uwagę rozmieszczenie wokół Polski w promieniu 250 km 9-ciu elektrowni jądrowych
posiadających 20 bloków o łącznej mocy 14,6 tys. MW należy stwierdzić, że możliwe jest skażenie
promieniotwórcze
z
dowolnego
kierunku
zależnie
od miejsca
awarii
i
warunków
meteorologicznych, a zasięg skażeń promieniotwórczych może obejmować obszar całego kraju.
(dane zaczerpnięte z Wojewódzkiego Planu Zarządzania Kryzysowego dla województwa łódzkiego)
B.6. Zagrożenia spowodowane siłami natury – powodzie, huragany
W ciągu ostatnich lat na terenie kraju, a także na terenie województwa łódzkiego widoczna
jest nasilająca się tendencja do występowania gwałtownych zjawisk atmosferycznych
o katastrofalnych skutkach. Zjawiska te wywołały bardzo duże straty materialne (uszkodzone
budynki, infrastruktura techniczna, powalone i połamane drzewa itp.), a usuwanie szkód trwało
przez kilka miesięcy. Terenami najbardziej dotkniętymi są gminy znajdujące się na pograniczu
między powiatami: radomszczańskim (gm. Kamieńsk, Gomunice, Kodrąb, Masłowice
i Przedbórz) i piotrkowskim (gm. Rozprza, Gorzkowice, Łęki Szlacheckie i Ręczno).
Na przestrzeni ostatnich lat nasila się zjawisko bardzo ulewnych opadów deszczu
najczęściej połączonych z silnymi wyładowaniami atmosferycznymi, które powodują lokalne
26 | S T R O N A
podtopienia i zalania obiektów. Występowanie tego rodzaju zjawisk stwarza zagrożenie,
gdy spływająca woda gromadzi się w nieckach terenu, w których zlokalizowane są tereny
zamieszkane przez ludzi. Podstawowym dokumentem regulującym problematykę działania
w przypadku wystąpienia na terenie województwa łódzkiego powodzi jest Plan operacyjny
ochrony przed powodzią dla województwa łódzkiego. Dodatkowo, opracowana została „Analiza
zagrożenia powodziowego na obszarze województwa łódzkiego”, w której dogłębnej analizie
poddano zagrożenie występujące w poszczególnych gminach i powiatach. Na terenie
województwa łódzkiego przyczynami powodzi mogą być roztopy wiosenne (powodzie
roztopowe), intensywne opady atmosferyczne (powodzie opadowe), zatory lodowe, jak również
awarie zbiorników wodnych. Budowle hydrotechniczne mogące stworzyć zagrożenie:
1. pow. poddębicki - zapora czołowa zbiornika retencyjnego Jeziorsko - teren zalewowy –
42,3 km²),
2. pow. tomaszowski - tama na Zalewie Sulejowskim w Smardzewicach - teren zalewowy –
26,3 km²),
3. pow. piotrkowski - przelew jeziora Bugaj w Piotrkowie Trybunalskim - teren zalewowy –
100 ha,
4. pow. piotrkowski - tama na zbiorniku Cieszanowice gm. Gorzkowice i Rozprza - teren
zalewowy – 200 ha,
5. pow. opoczyński - tama na zbiorniku Miedza - teren zalewowy 175 ha,
6. pow. opoczyński - śluza i 2 jazy piętrzące na zbiorniku wodnym w Drzewicy - teren
zalewowy – 150 ha.
Największymi zbiornikami wodnymi w województwie są: Zbiornik Jeziorsko (na rzece Warcie)
oraz Zalew Sulejowski (na rzece Pilicy). Na obszarze województwa zagrożenie powodziowe
występuję w następujących regionach:
a) wzdłuż rzeki Warty: gminy: Gidle, Ładzice, Radomsko, Siemkowice, Działoszyn, Pajęczno,
Nowa Brzeźnica, Pątnów, Wierzchlas, Osjaków, Konopnica, miasto Sieradz, gminy:
Burzenin, Sieradz, Warta, Widawa i Zapolice,
b) wzdłuż rzeki Pilicy: gminy: Żytno, Wielgomłyny i Przedbórz, Ręczno, Aleksandrów
i Sulejów, miasto Tomaszów Mazowiecki, gminy: Tomaszów Mazowiecki, Lubochnia,
Inowłódz, Rzeczyca, Poświętne,
c) wzdłuż rzeki Ner: gminy: Zadzim, Poddębice, Wartkowice, Świnice Warckie, Łęczyca,
Grabów i Lutomiersk,
d) wzdłuż rzeki Bzury: miasto Łęczyca oraz gminy: Łęczyca, Góra Św. Małgorzaty, Witonia,
Ozorków, Zduny, Łowicz i Nieborów,
e) wzdłuż rzek Prosna i Oleśnica: gminy Łubnice, Wieruszów, Galewice i Lututów.
27 | S T R O N A
Okresowo występują także zalania i podtopienia:
a) wzdłuż rzeki Widawka gminy: Kluki, Szczerców, Widawa i Zduńska Wola - obszar
do 15 km²,
b) wzdłuż rzeki Grabia na terenie powiatu łaskiego - gminy: Łask i Sędziejowice - obszar
do 10 km²,
c) wzdłuż rzeki Czarna Konecka gminy Żarnów i Aleksandrów - obszar do 8 km²,
d) wzdłuż rzek Malina, Moszczenica i Struga – gmina Piątek. W województwie łódzkim
zagrożonych jest łącznie ok. 28 000 osób, a ogólna powierzchnia terenów zalewowych
wynosi 3569,24 km².
Rysunek 6 – Zagrożenia powodziowe na obszarze województwa łódzkiego
28 | S T R O N A
B.7. Zagrożenia pożarami
Ze względu na miejsce wystąpienia możemy rozróżnić pożary:

zwartej zabudowy miejskiej,

obszarów leśnych,

obiektach użyteczności publicznej, zakładów pracy i magazynów w tym w ZDR i ZZR,

wsi.
W miastach: Łódź, Pabianice, Zgierz, Ozorków, Głowno, Kutno, Łowicz, Skierniewice,
Piotrków Trybunalski, Rawa Mazowiecka, Tomaszów Mazowiecki, Opoczno, Radomsko,
Zduńska Wola, Sieradz, Zelów, na terenie pow. kutnowskiego: Krośniewice, Żychlin, na terenie
pow. wieluńskiego: Biała, Czarnożyły, Wieluń występują kompleksy starej, zwartej zabudowy
mieszkalnej (zagęszczenie powyżej 40%) zawierającej palne elementy konstrukcyjne. Z tego
powodu w okresie zimowym wzrasta liczba pożarów mieszkań i budynków, które są ogrzewane
poprzez opalanie paliwem stałym za pomocą różnego rodzaju urządzeń grzewczych.
W 2012 roku w województwie łódzkim odnotowano 12 618 wyjazdów jednostek
Państwowej Straży Pożarnej do pożarów, z czego 11609 stanowiły wyjazdy do pożaru małego, 949
do pożaru średniego, 55 do pożaru dużego, a 5 do pożaru bardzo dużego. Najwięcej interwencji
zanotowano w Łodzi - 3200 oraz w powiecie zgierskim - 1061 a najmniejszą liczbę w powiecie
wieluńskim.
Zgodnie z danymi Komendy Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej w Łodzi
zamieszczonymi na stronie internetowej www.straz.lodz.pl, według stanu na dzień 9 grudnia 2013
roku, od początku roku 2013 było 6837 interwencji do pożarów i zanotowano ich spadek o 44 %
w porównaniu do tego samego okresu w roku poprzednim. Ponadto według stanu na 2 marca
2015 roku, od początku roku 2015 jednostki Państwowej Straży Pożarnej w województwie
łódzkim interweniowały 966 razy do pożaru, co stanowiło spadek o 12% w porównaniu do tego
samego okresu z 2014 roku. Jednocześnie wzrosła liczba interwencji dotyczących miejscowych
zagrożeń o 16,9 % oraz ogólna liczba interwencji o 5,5%.
W Polsce dla jednostek administracji Lasów Państwowych określenie stopnia zagrożenia
pożarowego lasu dokonuje się obligatoryjnie metodą IBL (Instytutu Badawczego Leśnictwa).
Wyróżniamy 4 stopnie zagrożenia pożarowego lasów: brak zagrożenia – „0”, małe zagrożenie –
„1”, średnie zagrożenie –„2”, duże zagrożenie – „3”. Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych
w Łodzi zakwalifikowana jest do II kategorii zagrożenia pożarowego (średnie zagrożenie).
Dla województwa łódzkiego prognozowanie zagrożenia pożarowego lasów dokonuje
się w 3 strefach prognostycznych (nadleśnictwach): Spała, Poddębice i Łąck. Prognozowanie
29 | S T R O N A
zagrożenia pożarowego lasów prowadzone jest tylko przez Lasy Państwowe w zasadzie w okresie
tzw. sezonu zagrożenia pożarowego Polski tj. od 1 marca do 30 września. Stopień zagrożenia
pożarowego lasów przekazywany jest przez Rejonową Dyrekcję Lasów Państwowych w Łodzi
do WCZK codziennie na godz. 9: 00 i 13:00.
C. Mapy
Wykaz map zawartych w części 2:
Rys. 4 – Podział administracyjny Województwa łódzkiego str. 18,
Rys. 5 – Lokalizacja Zakładów Dużego Ryzyka, Zakładów Zwiększonego Ryzyka,
prawdopodobnych szlaków komunikacyjnych przewozu materiałów niebezpiecznych str. 24,
Rys. 6 – Zagrożenia powodziowe na obszarze województwa łódzkiego str. 28.
3. Struktura demograficzna
A. Krótka charakterystyka ogólna w układzie powiatowym (struktura
zaludnienia, ludność według płci i wieku, gęstość zaludnienia, czasowe
skupiska ludzkie itp.),
A.1.
Struktura zaludnienia
Według stanu na 31 grudnia 2014 r. województwo łódzkie zamieszkiwało 2504,1 tys. osób.
Pod względem wielkości populacji województwo łódzkie, podobnie jak w poprzednich latach,
uplasowało się na 6 miejscu w kraju – po województwach: mazowieckim, śląskim, wielkopolskim,
małopolskim i dolnośląskim. Ludność zamieszkująca miasta stanowiła 63,2 % ogólnej liczby
mieszkańców. Sytuacja demograficzna regionu jest bardzo trudna, gdyż od roku 2002 notuje
się spadek liczby ludności w województwie. Najwięcej ludności odnotowano w powiatach:
w mieście Łodzi – 706 tys., zgierskim 165 tys., sieradzkim 119,6 tys., pabianicki 119, 6 tys.
A najmniej w: brzezińskim 31 tys., poddębickim 41,18 tys., wieruszowskim 42,2 tys.
We wrześniu 2014 r. w województwie łódzkim, w porównaniu z analogicznym okresem
2013 r., odnotowano spadek liczby ludności o 8,8 tys. Zgodnie z prognozami statystycznymi GUS
dotyczącymi liczby ludności na terenie naszego województwa do 2050 roku prawdopodobnie
będzie miał miejsce stały spadek liczby ludności, a w 2050 roku liczba ludności może wynieść tylko
1999,1 tys. Podobnie jak w całym kraju, ubytek mieszkańców województwa łódzkiego dotyczył
do tej pory tylko populacji zamieszkującej miasta. Jednocześnie odnotowuje się zwiększającą
się liczbę ludności zamieszkującej tereny wiejskie. Według stanu na 31 grudnia 2013 r. liczba
30 | S T R O N A
mieszańców wsi wyniosła 920,1 tys. osób, co oznacza wzrost o 0,2% w porównaniu z rokiem
poprzednim, tj. o 1,5 tys. osób.
W ostatnich latach w województwie łódzkim, podobnie jak w całej Polsce, obserwujemy
przesunięcia w strukturze ludności według ekonomicznych grup wieku. Na koniec 2013 r. liczba
osób w wieku przedprodukcyjnym (tj. poniżej 18 lat) zmniejszyła się w stosunku do poprzedniego
roku o 1,3% (w Polsce spadek ten wyniósł 1,0%). Jednocześnie, zaobserwowano postępujący
wzrost liczby ludności w wieku poprodukcyjnym (60 lat i więcej w przypadku kobiet, 65 lat i więcej
w przypadku mężczyzn), w skali województwa o 2,7%, natomiast w Polsce o 3,2%. Od kilku
lat województwo łódzkie charakteryzuje się najwyższym w Polsce odsetkiem osób w wieku
poprodukcyjnym. Zmniejszanie się udziału osób w wieku przedprodukcyjnym, przy jednoczesnym
wzroście udziału osób w wieku poprodukcyjnym, świadczy o postępującym procesie starzenia
się mieszkańców zarówno województwa łódzkiego, jak również całego kraju.
Przesunięcia w strukturze ludności według ekonomicznych grup wieku miały wpływ
na zmianę współczynnika obciążenia demograficznego. Według stanu na 31 grudnia 2013 r.,
na terenie województwa łódzkiego, na 100 osób w wieku produkcyjnym przypadało 60 osób
w wieku nieprodukcyjnym (w czerwcu 2014 roku wskaźnik ten wyniósł 61 osób). Tak wysoką
wartość wskaźnika zaobserwowano tylko w województwie mazowieckim. W skali całego kraju
współczynnik obciążenia demograficznego wyniósł 58. W porównaniu z 2012 r. wskaźnik
ten zwiększył się zarówno w województwie łódzkim, jak i w Polsce o 1 osobę, zaś w stosunku
do 2010 r. w województwie był wyższy o 3 osoby, a w skali całego kraju – o 2 osoby.
Największą liczbę osób w wieku produkcyjnym w czerwcu 2014 r. – podobnie jak w roku
2013, w województwie łódzkim, odnotowano w mieście Łodzi oraz powiatach zgierskim,
pabianickim, bełchatowskim i sieradzkim, zaś najmniej w powiatach: brzezińskim, skierniewickim,
poddębickim, wieruszowskim.
W województwie łódzkim według danych na koniec września 2014 roku zanotowano 128,4
tys. zarejestrowanych bezrobotnych, co uplasowało nasze województwo na 5 miejscu w kraju.
Stopa bezrobocia wyniosła 12,1% (we wrześniu 2013 wyniosła 13,7%), w skali kraju 11,5%.
(dane opublikowane na stronie internetowej Urzędu Statystycznego w Łodzi www.stat.gov.pl, i w opracowaniu „Ludność, ruch naturalny
i migracje w województwie łódzkim w 2013 r.” )
A.2.
Gęstość zaludnienia
Średnia gęstość zaludnienia, czyli liczba osób przypadająca na 1 km², wyniosła w czerwcu
2014 roku podobnie jak w 2013 - 138 osób, wobec 139 w roku 2012 r. i 140 w roku 2010.
Natomiast w Polsce, od roku 2010 średnia gęstość zaludnienia kształtuje się niezmiennie
na poziomie 123 osób na 1 km². Podobnie jak w poprzednich latach, w czerwcu 2014 r. wskaźnik
31 | S T R O N A
ten wykazywał znaczne zróżnicowanie przestrzenne w podziale powiatowym na terenie
województwa łódzkiego. Największą gęstością zaludnienia w czerwcu 2014 roku zanotowano
w miastach powiatowych i wyniosła kolejno w Łodzi 2416 osób/km², w Skierniewicach
1415 osób/km², w Piotrkowie Trybunalskim 1126 osób/km². Powiaty o największej gęstości
zaludnienia to ponadto: pabianicki 243 osoby/km², zgierski 193 osoby/km², zduńskowolski
184 osób/km² oraz łódzki wschodni 140 osób/km2. Powiaty o najniższym wskaźniku gęstości
zaludnienia to: poddębicki 47 osób/km², skierniewicki 51 osób/km², piotrkowski 64 osób/km²,
pajęczański 65 osób/km² i łęczycki 67 osób/km².
A.3.
Struktura ludności według płci i wieku w układzie powiatowym
Struktura ludności według płci w województwie łódzkim od kilku lat nie ulega większym
zmianom i podobnie jak przeciętnie w kraju, przeważają kobiety. W końcu czerwca 2014 r.,
tak samo jak w latach poprzednich, kobiety stanowiły 52,3% ogólnej liczby mieszkańców
województwa (w Polsce, od 2010 r. kobiety stanowią ok. 52% ogółu liczby ludności).
Współczynnik feminizacji, czyli liczba kobiet na 100 mężczyzn, w 2014 r. wyniósł 110. Najwyższe
wartości wskaźnika zanotowano w Łodzi – 120 i Piotrkowie Trybunalskim – 113 oraz powiecie
pabianickim 113, a najniższe w powiecie pajęczańskim 101 oraz opoczyńskim 102, poddębickim
102, wieruszowskim 102, rawskim 102, skierniewickim 102.
Ludność w województwie łódzkim według płci (stan na 30 czerwca 2014 roku)
w układzie powiatowym
Wyszczególnienie
WOJEWÓDZTWO
łódzkie
powiaty
brzeziński
Łódzki wschodni
pabianicki
zgierski
bełchatowski
opoczyński
piotrkowski
radomszczański
tomaszowski
Piotrków Trybunalski
łaski
Ogółem
Mężczyźni
Kobiety
2508464
1195506
1312958
30909
69991
119596
164916
113157
77916
91568
116039
119492
75732
50670
14984
33636
56108
78602
55574
38594
45175
56841
57358
35592
24749
15925
36355
63488
86314
57583
39322
46393
59198
62134
40140
25921
Ludność
w miastach
na 1 km ²
w % ogółu
ludności
63,3
40,7
34,5
71,3
71,0
59,4
33,5
9,5
46,6
54,2
100,0
35,4
Kobiety na
100
mężczyzn
138
86
140
243
193
117
75
64
80
117
1126
82
110
106
108
113
110
104
102
103
104
113
105
32 | S T R O N A
pajęczański
52390
26046
26344
24,7
65
poddębicki
41836
20660
21176
25,9
47
sieradzki
119847
58624
61223
43,5
80
wieluński
77542
37898
39644
30,2
84
wieruszowski
42227
20910
21317
20,7
73
zduńskowolski
67834
32821
35013
67,0
184
kutnowski
100194
48174
52020
58,5
113
łęczycki
51469
25131
26338
28,6
67
łowicki
80144
38891
41253
36,5
81
rawski
49499
24468
25031
42,5
77
skierniewicki
38249
18919
19330
51
miasta na prawach
powiatu
Łódź
708554
322475
386079
100,0
2416
Skierniewice
48693
23276
25417
100,0
1415
Piotrków Trybunalski
75732
35592
40140
100,0
1126
Dane uzyskane z Urzędu Statystycznego w Łodzi opublikowanych na stronie internetowej: www.stat.gov.pl/gus
101
102
104
105
102
107
108
105
106
102
102
120
109
113
W województwie łódzkim najliczniejszą grupę wiekową stanowi ludność w wieku 65 lat i więcej,
stanowiąc 16,8 % całej populacji województwa według stanu na 30 czerwca 2014 roku.
Ludność w województwie łódzkim według wieku (stan na 30 czerwca 2014 roku)
w układzie powiatowym
Z liczby ogółem w wieku
Wyszczególnienie
0–2
3–6
7–12
13–15
69093
101889
134116
69077
brzeziński
897
1340
1730
łódzki wschodni
2053
3192
zgierski
4402
Miasto Łódź
65 lat
19–24
25–34
35–44
45–54
55–64
76982
186223
382174
362345
316431
388141
421993
933
952
2444
4609
4617
3961
4592
4834
6152
3105
3438
8292
17953
18316
15022
18453
20948
6961
9178
4541
5133
11626
24239
25636
20991
25351
26858
17609
25339
31457
15049
16772
43677
109524
102625
83970
123127
139405
bełchatowski
3618
5209
6299
3236
3754
9252
19863
15678
15458
17658
13132
opoczyński
2391
3660
4852
2670
2914
6890
12015
10525
9899
10561
11539
piotrkowski
2825
4139
5932
3106
3476
7816
13706
13329
11228
12188
13823
radomszczański
3038
4679
6561
3611
4002
9655
16667
16754
15096
16738
19238
Tomaszowski
3384
5289
6956
3536
3840
9059
17760
17455
14596
18181
19436
miasto na prawach
powiatu Piotrków
Trybunalski.
2118
3230
4301
2133
2267
5210
11495
11312
9184
12224
12258
łaski
1459
2011
2766
1480
1659
4131
7843
7253
6576
7400
8092
pajęczański
1444
2057
3082
1769
1874
4432
7808
7522
6735
7210
8457
poddębicki
1199
1708
2258
1221
1349
3450
6175
5928
5545
5883
7120
sieradzki
3414
5039
6871
3854
4324
10486
18057
16793
15998
16390
18621
wieluński
2224
3294
4511
2573
2740
6258
11603
11013
10119
10944
12263
lata
16–18
i więcej
WOJEWÓDZTWO
łódzkie
powiaty
33 | S T R O N A
wieruszowski
1172
1934
2639
1401
1559
3606
6470
6208
5380
5813
6045
zduńskowolski
1979
2934
3957
1997
2369
5328
10613
9776
8763
9745
10373
kutnowski
2577
3705
4980
2692
3181
7716
14696
13946
13732
16077
16892
łęczycki
1410
2019
2819
1527
1766
4245
7537
6967
6857
7386
8936
łowicki
2324
3317
4483
2489
2841
6404
12091
11029
10402
11787
12977
rawski
1564
2164
2919
1513
1754
4145
7554
6714
6513
7219
7440
skierniewicki
1239
1732
2373
1251
1364
3386
5779
5091
4856
4954
6224
miasto na prawach
powiatu
Skierniewice
1517
2256
2738
1328
1393
3424
7806
7021
6201
7946
7063
Dane uzyskane z Urzędu Statystycznego w Łodzi opublikowanych na stronie internetowej: www.stat.gov.pl/gus
Największym odsetkiem ludności w wieku powyżej 65 lat charakteryzują się miasta
na prawach powiatu oraz w powiatach: sieradzkim, tomaszowskim i radomszczańskim.
Najmniejszą liczbą osób w wieku powyżej 65 roku życia charakteryzowały się powiaty: brzeziński,
skierniewicki, wieruszowski i poddębicki.
A.4.
Ruch naturalny ludności
W niemal wszystkich powiatach województwa łódzkiego liczba zgonów przewyższa liczbę
urodzeń w przeliczeniu na 1000 mieszkańców. Najniższym wskaźnikiem charakteryzowały
się: miasto Łódź (-5,45‰), powiat łęczycki (-4,46‰), pajęczański (-3,55‰) oraz radomszczański
(-3,32‰). Jedynie powiat bełchatowski i miasto Skierniewice zanotowały w czerwcu 2014 r.,
podobnie jak w roku 2013,. Dodatni wskaźnik przyrostu naturalnego (odpowiednio 2,1 ‰ oraz
1,85 ‰).
Konsekwencją znaczącej przewagi liczby zgonów nad liczbą urodzeń w województwie
łódzkim jest trwający ok kilkunastu lat ubytek naturalny ludności. W czerwcu 2014 r.,
w województwie łódzkim, podobnie jak w roku poprzednim zanotowano najniższy wskaźnik
przyrost naturalnego w skali całego kraju. W 2013 r. wyniósł on -8831 osób i pogłębił się o 17,7%
w stosunku do roku poprzedniego oraz o 55,1% w stosunku do roku 2010. Wskaźnik przyrostu
naturalnego (na 1000 mieszkańców) w czerwcu 2014 roku wyniósł w skali Polski -0,26‰.
A.5.
Migracje ludności
Obok ubytku naturalnego ludności na zmianę liczby ludności województwa łódzkiego
wpływ miało także odnotowywane od kliku lat, ujemne saldo migracji, zarówno wewnętrznych,
jak i zagranicznych.
W 2013 r. odnotowano 22,8 tys. zameldowań w województwie łódzkim w ramach ruchu
migracyjnego wewnętrznego oraz 0,5 tys. z zagranicy. Jednoczenie wymeldowało się z pobytu
34 | S T R O N A
stałego w inne miejsce w Polsce 24,9 tys. osób oraz 1,0 tys. za granicę. Saldo migracji ukształtowało
się, zatem na poziomie -2,7 tys. osób i jego poziom był najniższy w ostatnich latach. Choć w
wyniku ruchów migracyjnych zmalała liczba mieszkańców województwa łódzkiego, to ubytek
migracyjny odnotowano jedynie w miastach. Saldo migracji w miastach w 2013 r. wyniosło -5,5
tys. osób, natomiast na wsi odnotowano przyrost ludności o 2,9 tys. osób.
Większość migracji wewnętrznych odbywała się w ruchu w obrębie województwa.
Najczęstszym kierunkiem ruchu ludności wewnątrz województwa były migracje z miasta na wieś,
które objęły 7,6 tys. osób, w przeciwnym kierunku (ze wsi do miasta) przeprowadziło się 4,1 tys.
osób. W 2013 r. z innych regionów Polski w województwie łódzkim na pobyt stały zameldowało
się 4,6 tys. osób, z czego 23,9% z województwa mazowieckiego, 17,4% ze śląskiego, a 12,3%
z wielkopolskiego. W tym czasie województwo łódzkie opuściło 6,7 tys. osób, w tym 37,1%
zamieszkało w województwie mazowieckim, 11,3% w śląskim, 10,7% w dolnośląskim, a 10,4%
w wielkopolskim.
Główne kierunki odpływu migracyjnego mieszkańców województwa łódzkiego za granicę
to Wielka Brytania (39,8% emigrujących), Niemcy (17,1%), Stany Zjednoczone Ameryki
Północnej (6,7%) oraz Holandia (6,6%). Na pobyt stały z zagranicy zameldowanych zostało
jedynie 459 osób. Najwięcej imigrantów przybyło z najczęstszych kierunków emigracyjnych, czyli
z: Wielkiej Brytanii – 30,1%, Niemiec – 10,5%, Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej – 6,8%
oraz Irlandii – 6,3%. Osobami, które najczęściej zmieniały miejsce zamieszkania na pobyt stały,
zarówno w ruchu wewnętrznym, jak i zagranicznym były osoby między 25 a 39 rokiem życia.
Osoby te stanowiły 41,3% łącznego wewnętrznego napływu migracyjnego oraz 44,0% odpływu
migracyjnego. Najliczniejszą grupą wśród osób powracających na pobyt stały do województwa
łódzkiego z zagranicy były dzieci do 4 roku życia, zwykle towarzyszące rodzicom, które stanowiły
1/3 wszystkich imigrantów w 2013 r.
B. Opis szczególnych zagrożeń
B.1. Czasowe skupiska ludności
Czasowe skupiska ludności związane są głównie z ruchem turystycznym i powstają
w rejonach o dużych walorach turystycznych i wypoczynkowych. W roku 2013 z turystycznych
obiektów noclegowych znajdujących się w województwie łódzkim skorzystało 1126,1 tys.
turystów. W 2013 r. najwięcej turystów odwiedziło Łódź – 442,9 tys., a w stosunku do 2012 r.
ich liczba wzrosła o 23,9 tys., tj. o 5,7%. Turyści odwiedzający Łódź stanowili 39,3% turystów
odwiedzających województwo łódzkie.
35 | S T R O N A
Analizując rozkład przestrzenny ruchu turystycznego w województwie łódzkim w układzie
powiatowym stwierdzić należy, że powiaty o największej liczbie turystów nocujących
w rejestrowanej bazie noclegowej i największej liczbie udzielonych noclegów koncentrują
się wzdłuż dwóch największych rzek Polski Środkowej – Pilicy (powiaty: radomszczański,
piotrkowski, tomaszowski) i Warty (powiat wieluński, sieradzki i od niedawna poddębicki), przy
czym zdecydowanie większe wartości są udziałem powiatów nadpilickich. Sytuacja taka utrzymuje
się już od wielu lat i związana jest głównie z ponadprzeciętnymi walorami przyrodniczymi tych
terenów (m. in. największymi zbiornikami wodnymi, lasami) oraz bardziej intensywne w
porównaniu z pozostałymi rejonami województwa zagospodarowanie turystyczne.
Inne obszary koncentracji ruchu turystycznego to powiat zgierski (strefa krawędziowa
Wyżyny Łódzkiej) oraz powiat bełchatowski z dobrze rozwiniętą infrastrukturą turystyczną. Słaba
reprezentacja w tym gronie powiatu łowickiego, który powszechnie uważany jest za obszar
koncentracji ruchu turystycznego w regionie łódzkim, wynika przede wszystkim z charakteru
odwiedzin tego obszaru, gdzie dominują krótkie wycieczki krajoznawcze, których uczestnicy
nie nocują na odwiedzanym terenie. Na uwagę zasługuje także dość dynamicznie rosnąca liczba
nocujących i udzielonych noclegów w powiecie poddębickim, na terenie którego dynamicznie
rozwijają się obiekty noclegowe związane z uzyskanym przez Uniejów statusem uzdrowiska.
(dane uzyskane z Urzędu Statystycznego w Łodzi opublikowanych na stronie internetowej: www.stat.gov.pl/gus)
B.2. Zagrożenia wynikające z warunków pracy w tym wypadki w rolnictwie
Liczba osób zatrudnionych w warunkach zagrożenia w roku 2013 w porównaniu z rokiem 2012
zmniejszyła się o 0,3%. Największy odsetek osób pracujących w warunkach zagrożenia
odnotowano w przetwórstwie przemysłowym 60,8% (tj. o 2,0 p. proc. mniej niż w 2012 r.),
w sektorze opieki zdrowotnej i pomocy społecznej zatrudnionych było 9,1% ogółu (wzrost
o 1,8 p. proc.), w transporcie i gospodarce magazynowej 5,4% (spadek o 0,3 p. proc.), w handlu,
naprawach pojazdów samochodowych 6,1% (wzrost o 0,6 p. proc.), a w budownictwie – 4,2%
(spadek o 0,2 p. proc.). Najmniejszy odsetek zatrudnionych w warunkach zagrożenia odnotowano
w sekcjach: edukacja – 1,1% (wzrost o 1,0 p. proc.) oraz informacja i komunikacja 0,1%
(na poziomie 2012 r.).
Najwięcej zagrożeń związanych było ze środowiskiem pracy (53,0%), a w dalszej kolejności
z uciążliwością pracy (31,7%) i czynnikami mechanicznymi, tj. pracą z niebezpiecznymi maszynami
(15,3%). Powiatem o największym udziale osób zatrudnionych w warunkach zagrożenia było
miasto Łódź, gdzie w 2013 r. osoby te stanowiły 27,7% ogólnej liczby zatrudnionych w warunkach
zagrożenia w województwie. W 2013 r., w porównaniu z rokiem poprzednim, liczba osób
36 | S T R O N A
zatrudnionych w niekorzystnych warunkach pracy w Łodzi wzrosła o 3,1%. Spadek liczby osób
zatrudnionych w warunkach zagrożenia odnotowano w blisko połowie powiatów województwa
łódzkiego – największy – o 81,1% w powiecie łęczyckim, zgierskim (o 36,0%), poddębickim
(o 28,7%), kutnowskim (o 22,3%) oraz brzezińskim (o 20,0%). Bardzo duży – 2,5-krotny wzrost
nastąpił w powiecie rawskim. W powiecie zduńskowolskim odnotowano wzrost o 49,9%,
w powiecie łowickim – o 47,6%, łaskim – o 40,4%, a w piotrkowskim liczba osób zatrudnionych
w warunkach zagrożenia wzrosła o 30,3%.
Liczba poszkodowanych w wypadkach przy pracy w 2013 r., w województwie łódzkim, wyniosła
5,3 tys. osób i była niższa niż w 2012 o 4,5%. Statystyka wypadków przy pracy pozwala
na wskazanie grup zawodów, w których pracujący są najczęściej narażeni na wypadek przy pracy.
Najbardziej zagrożonymi wypadkami przy pracy byli: operatorzy maszyn oraz robotnicy obróbki
metali i mechanicy maszyn i urządzeń – poszkodowani z tych grupach stanowili odpowiednio 8,9%
i 8,3% ogólnej liczby poszkodowanych w wypadkach przy pracy, a także kierowcy i operatorzy
pojazdów – 7,9%, robotnicy pomocniczy w górnictwie, przemyśle, budownictwie i transporcie –
7,0% oraz robotnicy w przetwórstwie spożywczym, obróbce drewna, produkcji wyrobów
tekstylnych, których udział wśród poszkodowanych wyniósł 6,5%. Najmniej zagrożeni wypadkiem
przy pracy w województwie łódzkim byli: leśnicy i rybacy, pracownicy technologii informacyjnokomunikacyjnych oraz technicy informatycy. Poszkodowani z każdej z wymienionych grup
zawodów stanowili zaledwie ułamek procenta poszkodowanych – po 0,1%.
Ponad połowa przyczyn wypadków przy pracy wynikała z nieprawidłowego zachowania
się pracownika. Najrzadziej występującymi czynnikami powodującymi wypadki przy pracy były:
stan psychofizyczny pracownika, niezapewniający bezpieczeństwa pracy, nieużywanie sprzętu
ochronnego przez pracownika. (dane z opracowania „Warunki pracy i wypadki przy pracy w województwie łódzkim w 2013
r.” Urzędu statystycznego w Łodzi)
Rolnictwo obok górnictwa i budownictwa jest jedną z najbardziej wypadkowych gałęzi
produkcji. Duże ryzyko zdarzeń wypadkowych w gospodarstwach rolnych wynika ze złożoności
środowiska pracy rolnika (konieczność wykonywania różnych czynności wymagających
odmiennych umiejętności) oraz licznych zagrożeń występujących w środowisku pracy. W 2013
roku do Oddziałów Regionalnych i Placówek Terenowych KRUS zgłoszono 23374 wypadki,
o 634 (2,6%) mniej niż w 2012 roku. Najwięcej osób zostało poszkodowanych wskutek: „upadku
osób”, „przejechania, pochwycenia lub uderzeń przez części ruchome maszyn i urządzeń” oraz
„uderzeń, przygnieceń bądź pogryzień przez zwierzęta”. Najwyższą wypadkowość w 2013
odnotowano w województwach: warmińsko-mazurskim (15,2), podlaskim (12,9), pomorskim
(12,4), lubelskim, łódzkim i wielkopolskim (po 11,9), najniższą w województwach: opolskim (5,2),
37 | S T R O N A
śląskim (7,1) i zachodnio - pomorskim (7,4). W I półroczu 2014 roku do placówek terenowych
i oddziałów regionalnych KRUS zgłoszono 10838 zdarzeń wypadkowych, o 550 (4,8%) mniej
niż w I półroczu roku poprzedniego. W województwie łódzkim zgłoszono 929 wypadków,
co stanowi 8,6% wszystkich zgłoszonych wypadków w tym okresie.
W 2013 r. odnotowano 77 wypadków śmiertelnych, 16,3 % mniej niż w poprzednim roku.
Zgonem najczęściej kończyły się wypadki z grup: „przejechanie, uderzenie, pochwycenie przez
środek transportu w ruchu” - 28, „nagłe zachorowania” (zawały mięśnia sercowego, udary
i wylewy krwi do mózgu) - 15, „upadek osób” - 10, „Pochwycenie lub uderzenie przez ruchome
części maszyn” – 8, „upadek przedmiotów” - 6. Wskaźnik wypadkowości w rolnictwie
indywidualnym w 2013 roku wyniósł 10,7 wypadków na 1000 ubezpieczonych.
Z analizy przyczyn i okoliczności wypadków wynika, że najczęstszymi przyczynami
wypadków był zły stan nawierzchni podwórzy i ciągów komunikacyjnych, bałagan w obejściu
gospodarstwa oraz w pomieszczeniach produkcyjnych, brak odpowiednich przejść i dojść,
nieużywanie ochron pracy (przede wszystkim brak lub noszenie nieodpowiedniego obuwia
roboczego), reakcja zwierząt na nieznane bodźce i otoczenie (ból, strach, hałas, podejście
do zwierzęcia bez uprzedzenia), niewłaściwy sposób operowania kończynami w strefie zagrożenia,
niewłaściwe chwytanie i trzymanie narzędzi nieprawidłowy sposób wchodzenia i schodzenia
z maszyn rolniczych, brak poręczy i barierek, progi, niezabezpieczone otwory zrzutowe i kanały
gnojowe.
(dane zaczerpnięte z Komunikatów o wypadkach i przy pracy i chorobach zawodowych rolników opublikowanych na stronie internetowej
KRUS www. krus.gov.pl)
4. Liczba wyjazdów zespołów ratownictwa medycznego na obszarze
województwa
A. Krótka charakterystyka ogólna, czasy dotarcia
W 2014 roku województwo łódzkie podzielone było na 20 rejonów operacyjnych. W ramach
rejonów
operacyjnych
funkcjonowało
97,75
zespołów
ratownictwa
medycznego,
w tym 33 zespoły ratownictwa medycznego specjalistyczne, 64,75 zespoły ratownictwa
medycznego podstawowe i 2 zespoły podstawowe wodne sezonowe. W 2014 roku zadania
ratownictwa medycznego wykonywało 11 dysponentów zespołów ratownictwa medycznego.
38 | S T R O N A
Liczba wyjazdów w poszczególnych powiatach w 2014 r. kształtowała się następująco:
Powiat
Liczba wyjazdów do stanów
Liczba wyjazdów
nagłego zagrożenia
pozostałych
zdrowotnego
Miasto Łódź
89532
0
Powiat zgierski
16803
0
Powiat łęczycki
2391
570
Powiat kutnowski
5417
1367
5293
1356
Powiat łowicki
3363
772
Powiat skierniewicki
5781
0
Powiat rawski
3850
61
Powiat tomaszowski
8606
1169
16136
3792
Powiat opoczyński
2593
598
Powiat radomszczański
5167
1186
Powiat pabianicki
6439
1611
Powiat bełchatowski
6751
31
Powiat pajęczański
1954
451
Powiat łaski
2168
495
Powiat wieluński
3893
0
Powiat wieruszowski
1775
0
Powiat zduńskowolski
2748
1544
Powiat sieradzki
5825
1728
Powiat poddębicki
1800
418
198 285
17 149
Powiat brzeziński/łódzki –
wschodni
Powiat piotrkowski
/radomszczański
RAZEM
W 2014 r. zespoły ratownictwa medycznego wyjechały w województwie łódzkim
do 198 285 zdarzeń o charakterze nagłego zagrożenia zdrowotnego. Wyjazdy do stanów nagłego
zagrożenia zdrowotnego stanowiły 92 % wyjazdów zespołów ogółem. Pozostałe 8 % stanowiły
wyjazdy zespołów ratownictwa medycznego do zdarzeń innych, niż stany nagłego zagrożenia
zdrowotnego i wyjazdy do przypadków zgonów przed podjęciem lub w trakcie wykonywania
czynności ratunkowych.
Łączna liczba wyjazdów do zdarzeń w 2014 r., wyniosła 215 434.
39 | S T R O N A
Informacja dotycząca czasów dotarcia zespołów ratownictwa medycznego
w 2014 roku.
Mediana czasu dotarcia zespołów ratownictwa medycznego na miejsce zdarzenia od chwili
przyjęcia zgłoszenia przez dyspozytora medycznego w województwie łódzkim w 2014 roku
wyniosła:

6 min. 45 sek. w miastach powyżej 10 tys. mieszkańców (najniższa wartość mediany
dotyczy rejonu operacyjnego nr 10/18 - 2 min. 12 sek., a najwyższa - rejonu
operacyjnego nr 10/13 - 8 min. 19 sek.);

11 min. 32 sek. poza miastem powyżej 10 tys. mieszkańców (najniższa wartość mediany
dotyczy rejonu operacyjnego nr 10/08 i 10/09 - 9 min. 35 sek., a najwyższa - rejonu
operacyjnego nr 10/02 - 15 min. 37 sek.).
Maksymalny czas dotarcia zespołów ratownictwa medycznego na miejsce zdarzenia w 2014 roku
na terenie województwa łódzkiego wyniósł:

169 minut w miastach powyżej 10 tys. mieszkańców (rejon operacyjny nr 10/01),

132 minuty poza miastami powyżej 10 tys. mieszkańców (rejon operacyjny nr 10/19).
Liczba wyjazdów zespołów ratownictwa medycznego przekraczających maksymalny czas dotarcia
(15 minut w miastach powyżej 10 tys. mieszkańców i 20 minut poza miastami powyżej 10 tys.
mieszkańców) na miejsce zdarzenia w 2014 roku wyniosła:

10 542 wyjazdy w miastach powyżej 10 tys. mieszkańców,

4 032 wyjazdy poza miastami powyżej 10 tys. mieszkańców.
Średni czas interwencji zespołu ratownictwa medycznego w województwie łódzkim od przyjęcia
zgłoszenia o zdarzeniu do przekazania pacjenta do szpitala w 2014, roku wyniósł:

29 min. w miastach powyżej 10 tys. mieszkańców (najkrótszy czas interwencji
odnotowano w rejonie operacyjnym nr 10/17 - 15 min., a najdłuższy - w rejonie
operacyjnym nr 10/18 - 83 min.),

42 min. poza miastami powyżej 10 tys. mieszkańców (najkrótszy czas dotarcia
odnotowano w rejonie operacyjnym nr 10/11 i 10/17 - 22 min., najdłuższy – w rejonie
operacyjnym nr 10/18 - 81 minut).
Maksymalny czas interwencji zespołu ratownictwa medycznego od przyjęcia zgłoszenia
o zdarzeniu do przekazania pacjenta do szpitala w województwie łódzkim w 2014 roku wyniósł:

3 godz. 35 min. w mieście powyżej 10 tys. mieszkańców (w rejonie operacyjnym
nr 10/13),

4 godz. 1 min. poza miastem powyżej 10 tys. mieszkańców (w rejonie operacyjnym
40 | S T R O N A
nr 10/13).
B. Tabele 1 i 2 sporządzone w aplikacji umożliwiającej dokonywanie
obliczeń w formie tabelarycznej
TABELA 1 – Wyjazdy zespołów ratownictwa medycznego w roku 2014 –
liczba wyjazdów - Załącznik nr 1 do Planu działania systemu
TABELA 2 – Wyjazdy zespołów ratownictwa medycznego w roku 2014 –
czasy dotarcia - Załącznik nr 2 do Planu działania systemu
5. Liczba wylotów lotniczych zespołów ratownictwa medycznego
na obszarze województwa
A. Krótka charakterystyka ogólna, czasy dotarcia
Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Lotnicze Pogotowie Ratunkowe Filia w Łodzi
posiada bazę w Łodzi na Lotnisku im. Władysława Reymonta. Liczba zespołów na terenie
województwa łódzkiego, na które zawarto umowę medycznych czynności ratunkowych
z dysponentem lotniczych zespołów ratownictwa medycznego wynosi 1. Miejscem stacjonowania
lotniczego zespołu ratownictwa medycznego jest Baza HEMS w Łodzi przy ul. Gen. Maczka 35.
Do wezwania zespołu HEMS (śmigłowca) uprawnieni są:

dyspozytor medyczny, o którym mowa w art. 26 Ustawy o Państwowym Ratownictwie
Medycznym,

dyspozytor krajowy Centrum Operacyjnego SP ZOZ LPR,

dyspozytor innych podmiotów ratowniczych (Państwowa Straż Pożarna, GOPR, TOPR,
WOPR,
PRO,
MSR)
poprzez
dyspozytora
medycznego,
o
którym
mowa
w ust. 1 lit. a) lub bezpośrednio na podstawie podpisanych porozumień.
Zadysponowanie zespołu HEMS (śmigłowca) powinno nastąpić w poniżej opisanych
sytuacjach:

czas transportu drogą lotniczą z miejsca zdarzenia/wezwania pacjenta w stanie nagłym,
do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego lub innego stosownego, jest krótszy od czasu
transportu innymi środkami lokomocji i może przynieść korzyść w dalszym procesie
leczenia,
41 | S T R O N A

występują okoliczności, które mogą uniemożliwić lub istotnie opóźnić dotarcie przez inne
podmioty ratownictwa do poszkodowanego znajdującego się w stanie nagłym
(np.: topografia terenu),

zdarzenie masowe (nagłe zagrożenie, w wyniku którego zapotrzebowanie na medyczne
działania ratownicze przekracza możliwości obecnych na miejscu zdarzenia sił i środków
oraz zachodzi konieczność prowadzenia segregacji rozumianej jako ustalanie priorytetów
leczniczo – transportowych),

stany nagłe (inne niż podane poniżej), wymagające pilnej interwencji zespołu ratownictwa
medycznego,

chory nieprzytomny,

nagłe zatrzymanie krążenia,

ostre stany kardiologiczne

przełom nadciśnieniowy,

udar mózgu,

wypadki komunikacyjne,

upadek z wysokości,

przysypanie, lawina,

uraz wielonarządowy,

uraz głowy wymagający pilnej interwencji neurochirurgicznej,

uraz kręgosłupa z paraplegią, tetraplegią lub objawami lateralizacji,

uraz drążący szyi, klatki piersiowej, brzucha,

złamanie dwóch lub więcej kości długich,

ciężki uraz miednicy,

amputacja urazowa kończyny,

oparzenie IIº i IIIº przekraczające 20% powierzchni ciała, podejrzenie oparzenia dróg
oddechowych, oparzenie elektryczne, eksplozje i pożary,

hipotermia,

tonięcie.
Istnieje możliwość niewykonania transportu z miejsca zdarzenia/wezwania ze względu na ryzyko
w zakresie bezpieczeństwa lotu, ograniczenia operacyjne lub prawne.
42 | S T R O N A
Zasady postępowania w przypadku potrzeby uruchomienia zespołu HEMS (śmigłowca)
do lotów w ramach medycznych czynności ratunkowych:

należy dążyć do wzywania zespołów HEMS bezpośrednio na miejsce zdarzenia,

wezwanie zespołu HEMS odbywa się telefonicznie lub drogą radiową,

w przypadku braku kontaktu z właściwym terenowo zespołem HEMS Dyspozytor
uprawnionych służb ratowniczych kontaktuje się telefonicznie z Centrum Operacyjnym
SP ZOZ LPR,

medyczne czynności ratunkowe (ratownictwo medyczne - loty do wypadków i nagłych
zachorowań) wykonywane są bezpłatnie,

działalność lotniczych zespołów ratownictwa medycznego jest finansowana z budżetu
państwa, z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia.
Medyczne czynności ratunkowe wykonywane są przez:
Śmigłowcową Służbę Ratownictwa Medycznego (HEMS), z gotowością do startu:
a) w dzień:

do 3 minut - w promieniu do 60 km - (z wyjątkiem baz, w przypadku, których
ze względu na lokalne ograniczenia, została wydana decyzja Dyrektora
o wydłużeniu gotowości),

do 6 minut - w promieniu do 60 km - w okresie od 30 minut przed wschodem
słońca do godziny 6: 30 czasu lokalnego w bazie HEMS pełniącej dyżur
całodobowy,

do 6 minut - w promieniu powyżej 60 km do 130 km - (z wyjątkiem
baz, w przypadku, których, ze względu na lokalne ograniczenia, została wydana
decyzja Dyrektora o wydłużeniu gotowości),

do 15 minut - w promieniu powyżej 130 km,
b) w nocy:

do 15 minut w promieniu do 60 km,

do 30 minut w promieniu powyżej 60 km,
c) w lotach HEMS do zdarzeń w górach lub we współpracy z górskimi służbami
ratowniczymi lub z wykorzystaniem technik wysokościowych, czas podany
w pkt. a) może zostać wydłużony o czas niezbędny na specjalne przygotowanie
śmigłowca do misji, jednak nie więcej niż o 15 minut,
d) w lotach z Państwową Strażą Pożarną, Strażą Graniczną, Policją lub innymi
służbami, z gotowością do startu do 30 minut,
e) w lotach z użyciem inkubatora do transportu noworodków i niemowląt z gotowością
43 | S T R O N A
do startu do 60 minut.
Samolotowy Zespół Transportowy (EMS), z gotowością do startu (liczoną od momentu
otrzymania wezwania od Dyspozytora Krajowego SP ZOZ LPR) w dzień i w nocy:
a) do 60 minut, w przypadku pierwszego wezwania w danym dniu,
b) do 30 minut, w przypadku każdego kolejnego wezwania w danym dniu.
Śmigłowcowy Zespół Transportowy (EMS), z gotowością do startu (liczoną od momentu
otrzymania wezwania od dyspozytora Krajowego SP ZOZ LPR):
a) w dzień do 15 minut,
b) w nocy:

do 15 minut – w promieniu do 60 km,

do 30 minut – w promieniu powyżej 60 km.
Zdarzenia masowe:
W przypadku zdarzeń masowych istnieje możliwość użycia do działań ratowniczych na miejscu
zdarzenia/wezwania więcej niż jednego zespołu HEMS (śmigłowca). Dysponowanie zespołu
HEMS z innych obszarów operacyjnych odbywa się poprzez zgłoszenie do Centrum
Operacyjnego SP ZOZ LPR.
Zakład może brać udział w organizacji transportu znacznej liczby poszkodowanych obywateli
polskich do kraju środkami transportu niebędącymi w dyspozycji SP ZOZ LPR.
Czas dyżurów:
Załoga Śmigłowcowej Służby Ratownictwa Medycznego w Łodzi pełni dyżur od godziny 7.00,
lecz nie wcześniej niż od wschodu słońca, do 45 min. przed zachodem słońca, lecz nie dłużej
niż do godziny 20.00
Opracowano na podstawie informacji dostępnych na stronie internetowej Lotniczego Pogotowia Ratunkowego www.lpr.com.pl
W dniu 23 września 2009 r. Wojewoda Łódzki zaakceptowała "Szczegółowe zasady współpracy
jednostek KSRG i Lotniczego Pogotowia Ratunkowego na terenie województwa łódzkiego", które
zatwierdził Łódzki Komendant Wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej oraz Dyrektor
Regionalny Lotniczego Pogotowia Ratunkowego "Wschód".
Powyższy dokument określa szczegółowe zasady współpracy, w tym procedury ratownicze,
które stanowią integralną część wojewódzkiego i powiatowych planów ratowniczych na terenie
województwa łódzkiego - zgodnie z pkt. 4 Aneksu nr 1 zawartego w dniu 20 maja 2009 r.
w Warszawie do Porozumienia zawartego w dniu 31 lipca 2008 r. pomiędzy Komendantem
Głównym Państwowej Straży Pożarnej a Samodzielnym Publicznym Zakładem Opieki
Zdrowotnej Lotnicze Pogotowie Ratunkowe.
44 | S T R O N A
Ponadto we wrześniu 2014 r., został zatwierdzony przez Komendanta Państwowej Straży
Pożarnej oraz Dyrektora Regionalnego Lotniczego Pogotowia Ratunkowego „Wschód” Plan
Współdziałania jednostek KSRG Województwa Łódzkiego oraz SP ZOZ Lotnicze Pogotowie
Ratunkowe Region Wschodni Filia Łódź w zakresie zapobiegania i likwidacji zagrożeń z użyciem
śmigłowca LPR.
Przedmiotowy Plan Współdziałania określa szczegółowe zasady współdziałania,
w tym procedury ratownicze, w celu stworzenia warunków do optymalnego wykorzystania
sił i środków SP ZOZ LPR Filia w Łodzi i KSRG Województwa Łódzkiego do sprawnego,
skutecznego i bezpiecznego współdziałania oraz realizacji określonych w Porozumieniu PSP –
LPR.
Wykaz lądowisk i innych miejsc do lądowania dla śmigłowca ratunkowego
na terenie województwa łódzkie go (stan na 1 stycznia 2015 r.) – Załącznik
nr 3 do Planu działania systemu.
WYKAZ LĄDOWISK CYWILNYCH WPISANYCH DO EWIDENCJI URZĘDU LOTNICTWA
CYWILNEGO Z PRZEZNACZENIEM SANITARNYM (stan na dzień 6 maja 2015 r.)
Lp.
Nazwa
Zarządzający
2.
Łódź – Szpital Centrum Zdrowia
Matki Polki
Łódź – Szpital Wojewódzki
3.
Piotrków Trybunalski- Szpital
4.
Sieradz - Szpital
5.
Radomsko - Szpital
6.
Bełchatów - Szpital
7.
Zgierz – Szpital Wojewódzki
8.
Kutno – Szpital Samorządowy
9.
Łęczyca - Szpital
Szpital „Centrum Zdrowia
Matki Polki” w Łodzi
Wojewódzki Szpital
Specjalistyczny
im. M. Kopernika w Łodzi
Samodzielny Szpital
Wojewódzki
im. M. Kopernika
w Piotrkowie Tryb.
SPZOZ im. Prym. Kard.
St. Wyszyńskiego
w Sieradzu
Szpital Powiatowy
w Radomsku
Szpital Wojewódzki
im. Jana Pawła II
w Bełchatowie
Wojewódzki Szpital
Specjalistyczny
im. M. Skłodowskiej Curie
w Zgierzu
Kutnowski Szpital
Samorządowy
Zespół Opieki Zdrowotnej
w Łęczycy
1.
Numer karty
ewidencyjnej
Rok wpisu
16
1991
44
2008
46
2008
80
2011
87
2011
88
2011
128
2012
305
2014
314
2015
Tabela opracowana na podstawie danych z wykazu lądowisk cywilnych wpisanych do ewidencji dostępnych na stronie internetowej Urzędu Lotnictwa
Cywilnego www.ulc.gov.pl
45 | S T R O N A
B. Tabele 3 i 4 sporządzone w aplikacji umożliwiającej dokonywanie
obliczeń w formie tabelarycznej
TABELA 3 – Wyloty lotniczych zespołów ratownictwa medycznego w roku
2014 – liczba wylotów – Załącznik nr 4 do Planu działania systemu
TABELA 4 – Wyloty lotniczych zespołów ratownictwa medycznego w roku
2014 – czasy dotarcia – Załącznik nr 5 do Planu działania systemu
6. Hospitalizacja osób w stanach nagłego zagrożenia zdrowotnego
A. Krótka charakterystyka ogólna
Na terenie województwa łódzkiego świadczeń szpitalnych mieszkańcom regionu udzielają
42
szpitale.
W
województwie
funkcjonuje
17
szpitalnych
oddziałów
ratunkowych,
w tym 3 zlokalizowane są w Łodzi, a pozostałe 14 - zabezpiecza udzielanie świadczeń zdrowotnych
mieszkańcom 21 powiatów.
1. W szpitalnych oddziałach ratunkowych w 2014 roku przyjęto ogółem tj. uwzględniając
stany nagłego zagrożenia zdrowotnego oraz inne – 357 235 obywateli RP (w tym 292 149
pacjentów powyżej 18 roku życia - co stanowi 81,8 % ogólnej liczby przyjęć pacjentów)
oraz ogółem 888 cudzoziemców.
W stanach nagłego zagrożenia przyjęto ogółem 242 878 obywateli RP oraz 657
cudzoziemców.
W szpitalnych oddziałach ratunkowych najwięcej pacjentów ogółem przyjęto w:
–
Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym im. M. Kopernika w Łodzi (42 141 osób –
obywateli RP oraz 74 cudzoziemców);
–
Szpitalu Wojewódzkim im. Jana Pawła II w Bełchatowie (46 073 osoby – obywateli
RP oraz 518 cudzoziemców);
–
Szpitalu Powiatowym w Radomsku (39 086 obywateli RP oraz 18 - cudzoziemców).
2. W izbach przyjęć szpitali z terenu województwa w 2014 roku przyjęto ogółem
tj. uwzględniając stan nagłego zagrożenia zdrowotnego oraz inny – 350 374 obywateli
46 | S T R O N A
RP (w tym 282 562 pacjentów powyżej 18 roku życia - co stanowi 80,7 % ogólnej liczby
przyjęć pacjentów) oraz 799 cudzoziemców.
W stanach nagłego zagrożenia przyjęto ogółem 217 635 obywateli RP oraz 534 cudzoziemców.
W stanach nagłego zagrożenia najwięcej pacjentów przyjęto w:
-
SP ZOZ Szpitalu Klinicznym im. WAM Uniwersytetu Medycznego w Łodzi – Centralnym
Szpitalu Weteranów (29 510 - obywateli RP oraz 87 - cudzoziemców);
-
SP ZOZ Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego Nr 1 im. N. Barlickiego w Łodzi
(28 391 obywateli RP oraz 332 - cudzoziemców);
-
Wojewódzkim Specjalistycznym Szpitalu im. dr. Wł. Biegańskiego w Łodzi
(27 381 - obywateli RP oraz 36 – cudzoziemców).
B. Tabele 5 i 6 sporządzone w aplikacji umożliwiającej dokonywanie
obliczeń w formie tabelarycznej
TABELA 5 – Liczba przyjęć pacjentów w szpitalnych od działach
ratunkowych w roku 2014 – Załącznik nr 6 do Planu działania systemu
TABELA 6 – Liczba przyjęć pacjentów w izbie przyjęć w roku 2014 –
Załącznik nr 7 do Planu działania systemu
7. Inne zagrożenia
A. Zagrożenia sanitarno – epidemiologiczne
Sytuacja epidemiczna chorób zakaźnych zarówno w skali wojewódzkiej, jak i krajowej jest
stabilna. Zgony z powodu chorób zakaźnych stanowią około 1% wszystkich zgonów. Od kilku
lat obserwowany jest spadek zapadalności na wiele chorób zakaźnych w Polsce. Coraz częstsze
i szybsze przemieszczanie się ludzi w celach turystycznych, jak i biznesowych stanowi
zagrożenie przywleczenia różnych chorób zakaźnych. Dotyczy to chorób, które w Polsce
uległy eliminacji w wyniku wykonywanych obowiązkowych szczepień ochronnych
(poliomyelitis, błonica), chorób o niskiej zapadalności (WZW A, czerwonka bakteryjna),
czy też chorób, które dotychczas u nas nie występowały (gorączki krwotoczne). Przyczyną
pojawiania się nowych czynników zakaźnych mogą być ruchy migracyjne ludności oraz
globalny charakter transportu i handlu żywnością. Jednym z najistotniejszych zagrożeń była
epidemia grypy w sezonach 2008/2009 i 2009/2010, która dotknęła w obu tych sezonach
ponad 100 tysięcy ludności w skali województwa i przeszło 1 milion w skali kraju. Pomimo
47 | S T R O N A
obawy przed nowym szczepem wirusa grypy A (H1N1) odsetek osób zakażonych tą odmianą
w województwie łódzkim okazał się znikomy. Niemniej istotnym zagrożeniem była powódź
w 2010 roku, która niosła ze sobą ryzyko epidemii chorób takich jak dur brzuszny, tężec,
zatrucia i zakażenia pokarmowe. Podjęte wówczas działania pozwoliły zapobiec występowaniu
i rozprzestrzenianiu się tych zagrożeń. Wśród chorób, których liczba zarejestrowanych
przypadków, z mniejszymi bądź większymi wahaniami jest wysoka lub stanowi istotne
zagrożenie są zatrucia i zakażenia pokarmowe, wirusowe zapalenia wątroby, choroby zakaźne
wieku dziecięcego, choroby odzwierzęce, zakażenia szpitalne, gruźlica oraz HIV/AIDS.
Podstawowym dokumentem regulującym problematykę działania w przypadku wystąpienia
na terenie województwa łódzkiego epidemii jest Wojewódzki Plan Działania na Wypadek
Wystąpienia Epidemii dla Województwa Łódzkiego, sporządzany przez Wojewodę Łódzkiego.
Przedmiotowy plan dostępny jest na stronie www.lodzkie.eu/page/287.
B. Epizootie
Epizootia charakteryzuje się masowym zachorowaniem zwierząt w populacji na dużym obszarze.
Spowodowana jest czynnikami zakaźnymi takimi jak bakterie i wirusy. Przemieszczanie
się zwierząt czy niewłaściwe warunki chowu mogą służyć rozprzestrzenianiu się epizootii.
Podstawowymi dokumentami regulującymi działanie w przypadku wystąpienia epizootii
są sporządzane odpowiednio na szczeblu powiatu i województwa Plany gotowości zwalczania
poszczególnych chorób zakaźnych zwierząt.
Potencjalnie ww. zagrożenie może wystąpić
na terenie całego województwa, w szczególności w miejscach dużych hodowli zwierząt, miejscach
uboju i utylizacji zwierząt (najwięcej ubojni świń znajduje się w powiatach piotrkowskim 10, radomszczańskim - 9, tomaszowskim i pajęczańskim - 8 oraz zgierskim i sieradzkim - 7) oraz
obszarach powiązanych naturalnymi korytarzami, którymi przemieszczają się dzikie zwierzęta.
C. Epifitozy
Epifitoza to szybkie i masowe rozprzestrzenianie się zachorowań roślin na określonym
obszarze. Czynnikiem sprawczym jest najczęściej pasożytniczy grzyb lub bakteria. Może
ona przybrać rozmiary i charakter prawdziwej klęski żywiołowej np. masowe rozmnażanie
szkodników: szarańczy, stonki ziemniaczanej, chrząszczy majowych, termitów itp. Choroby roślin
lub ich obumieranie mogą być wynikiem nieprawidłowego stosowania środków chemicznych,
takich jak herbicydy, defolianty i inne. Może wystąpić w każdym rejonie województwa,
ale najbardziej zagrożone są rejony, na których uprawia się i przetwarza się warzywa, owoce, czyli
powiaty: piotrkowski, skierniewicki, zduńskowolski, sieradzki, łęczycki, rawski. (dane z Wojewódzkiego
Planu Zarządzania Kryzysowego opracowanego w Wydziale Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego ŁUW w Łodzi)
48 | S T R O N A
D. Zakłócenia bezpieczeństwa publicznego
Grupą zagrożeń charakterystyczną dla współczesnych czasów są zagrożenia wywoływane
przez niekorzystne zjawiska społeczne i ekonomiczne, do których należą: protesty społeczne,
masowe migracje ludności, ruchy antyglobalistyczne, a także przestępczość zorganizowana.
Istotnymi zagrożeniami może być zakłócenie porządku i bezpieczeństwa publicznego
spowodowane:

wystąpieniami lub protestami społecznymi (blokady rolnicze, strajki w służbie zdrowia
i oświacie, pikiety w zakładach pracy i urzędach administracji państwowej
i samorządowej i inne),

destrukcyjnym działaniem grup ludzi, związanym z protestami społecznymi - ich formą
są blokady dróg, zamieszki na ulicach i obiektach sportowych.
Są to działania uciążliwe dla obywateli wpływające niekorzystnie na funkcjonowanie komunikacji
w tym min. na przewóz substancji niebezpiecznych.
E. Terroryzm
Jest formą przemocy polegającą na przemyślanej akcji wymuszenia bądź zastraszenia rządów
lub określonych grup społecznych w celach ekonomicznych i innych.
Udział Polski w koalicji antyterrorystycznej sprawia, że nasz kraj – jego obywatele oraz
ośrodki władzy i obiekty infrastruktury mogą się stać celami ataków terrorystycznych. Terroryści
mogą dokonywać ataków z powietrza, na lądzie, z użyciem czynnika biologicznego, chemicznego
i radiacyjnego oraz ataków terroru informatycznego (tzw. cyberterroryzm). Większość ataków
terrorystycznych poprzedzona jest stawianiem określonych żądań. Po ich niespełnieniu następuje
bezpośredni atak. Atak może mieć także na celu zwrócenie uwagi opinii publicznej na jakiś
problem, obszar, zagadnienie, bądź zastraszenie celem zaniechania określonych działań.
Środki chemiczne wykorzystywane przez terrorystów to najczęściej substancje toksyczne,
mające na celu zaburzenia w funkcjonowaniu organizmów żywych (ludzi i zwierząt) prowadzące
często do śmierci. Możliwe jest też celowe niszczenie zbiorników z substancjami chemicznymi
(przechowywanymi lub transportowanymi). Substancje chemiczne mogą zostać wykorzystane
także do skażenia ujęć wody lub żywności. Atak z wykorzystaniem materiałów
promieniotwórczych
(brudna
promieniotwórczych
lub
bomba)
ładunku
może
jądrowego,
nastąpić
z
wykorzystaniem
powodującego
rozproszenie
substancji
substancji
promieniotwórczej i skażenie terenu.
49 | S T R O N A
Skażenie powietrza, żywności i wody może nastąpić także przy wykorzystaniu broni biologicznej.
Ma ono na celu selektywne wywołanie epidemii wśród ludzi i zwierząt prowadzące do dużej
śmiertelności lub też powodujące duże straty społeczne i ekonomiczne.
Atak przy użyciu broni biologicznej jest trudny do wykrycia, pierwsze symptomy użycia
broni pojawiają się najczęściej dopiero po paru dniach w postaci masowych zachorowań. Jest łatwa
w roznoszeniu, sprzyjają temu kontakty międzyludzkie, częste i dalekie podróże.
50 | S T R O N A
ROZDZIAŁ II: Informacje o liczbie i rozmieszczeniu na obszarze
województwa
jednostek
systemu
oraz
centrów
urazowych
jednostek organizacyjnych szpitali wyspecjalizowanych w zakresie
udzielania świadczeń zdrowotnych niezbędnych dla ratownictwa
medycznego i inne (stan na dzień zgodnie z załączonymi tabelami)
1. Zespoły ratownictwa medycznego – liczba, rodzaje, rejony
operacyjne, obszary działania, dysponenci – tabele 7, 8 i 9
sporządzone w aplikacji umożliwiającej dokonywanie obliczeń
w formie tabelarycznej
TABELA
7
–
Rejony
operacyjne
i
miejsca
stacjonowania
zespołów
ratownictwa medycznego – Załącznik nr 8 do Planu działania systemu
TABELA 8 – Zespoły ratownictwa medycznego włączone do systemu
Państwowe Ratownictwo Medyczne – Dysponenci i miejsca stacjonowania
zespołów ratownictwa medycznego – stan na dzień 1 maja 2015 r . –
Załącznik nr 9 do Planu działania systemu
TABELA 9 – Dodatkowe zespoły ratownictwa medycznego – stan na dzień
1 stycznia 2015 r. - Załącznik nr 10 do Planu działania systemu
2. Szpitalne oddziały ratunkowe – liczba i rozmieszczenie, struktura
organizacyjna – Tabela 10 sporządzona w aplikacji umożliwiającej
dokonywanie obliczeń w formie tabelarycznej
51 | S T R O N A
Rysunek 7– Lokalizacja szpitalnych oddziałów ratunkowych (SOR) na terenie województwa łódzkiego
TABELA 10 – Szpitalne oddziały ratunkowe – Załącznik nr 11 do Planu
działania systemu
3. Centrum urazowe – rozmieszczenie, struktura organizacyjna,
liczba pacjentów urazowych – Tabela 11 sporządzona w aplikacji
umożliwiającej dokonywanie obliczeń w formie tabelarycznej
Na terenie województwa łódzkiego funkcjonuje jedno centrum urazowe, które zlokalizowane jest
w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym im. M. Kopernika w Łodzi. Liczbę pacjentów
przyjętych w ww. centrum urazowym w 2014 roku przedstawia Tabela nr 11 – stanowiąca
załącznik nr 12 do Planu działania systemu.
52 | S T R O N A
TABELA 11 – Centra urazowe – dane na rok 2014 Załącznik nr 12 do Planu
działania systemu
4. Jednostki organizacyjne szpitali wyspecjalizowane w zakresie
udzielania świadczeń zdrowotnych niezbędnych dla ratownictwa
medycznego – liczba i rozmieszczenie, ze wskazaniem liczby
łóżek – Tabela 12 sporządzona w aplikacji umożliwiającej
dokonywanie obliczeń w formie tabelarycznej
Z systemem Państwowe Ratownictwo Medyczne na terenie województwa łódzkiego
współpracują jednostki organizacyjne szpitali wyspecjalizowane w zakresie udzielania świadczeń
zdrowotnych
niezbędnych
dla
ratownictwa
medycznego.
Udzielają
one
świadczeń
wyspecjalizowanych, niedostępnych w większości innych szpitali, a ważnych dla systemu
Państwowe Ratownictwo Medyczne. Szczegółowe informacje dotyczące ww. 103 jednostek,
funkcjonujących w 32 podmiotach leczniczych z terenu województwa łódzkiego, przedstawia
Tabela nr 12 – stanowiąca Załącznik nr 13 do Planu działania systemu.
TABELA 12 – jednostki organizacyjne szpitali wyspecjalizowane w zakresie
udzielania świadczeń niezbędnych dla ratownic twa medycznego – stan
na dzień 1 stycznia 2015 r – Załącznik nr 13 do Planu działania Systemu
5. Liczba i rozmieszczenie szpitali w poszczególnych powiatach, wraz
z profilem i liczbą łóżek oraz liczbą łóżek możliwą do zwiększenia.
Na terenie województwa łódzkiego, na dzień 1 stycznia 2015 roku, funkcjonują 42 szpitale,
spośród których 15 znajduje się na terenie Miasta Łodzi, 4 na terenie powiatu zgierskiego oraz
po 2 na terenie powiatu: łęczyckiego, piotrkowskiego, sieradzkiego i tomaszowskiego. Natomiast
15 szpitali zlokalizowanych jest po jednym w każdym z pozostałych powiatów województwa
łódzkiego.
Szczegółowe informacje o rozmieszczeniu szpitali w poszczególnych powiatach wraz z profilem
oddziałów oraz liczbą łóżek stałych i gotowych do rozwinięcia przedstawia - Załącznik nr 14
53 | S T R O N A
Tabela 5.1 - Profil oddziałów szpitalnych wraz z liczbą łóżek stałych i gotowych
do rozwinięcia – stan na dzień 1 stycznia 2015 r. stanowiąca - Załącznik nr 14
do Planu działania systemu
Rysunek 8– Lokalizacja izb przyjęć (IP) na terenie województwa łódzkiego
Mapa – rozmieszczenia jednostek systemu na terenie województwa łódzkiego
- Załącznik nr 25 do Planu działania systemu
54 | S T R O N A
6. Organizacja systemu powiadamiania o
zagrożenia zdrowotnego, w szczególności:
A. Nazwa
miejscowości,
w
której
stanach
zlokalizowane
nagłego
jest
centrum
powiadamiania ratunkowego
Centrum Powiadamiania Ratunkowego znajduje się w Łodzi przy ul. Pienistej 71
B. Adres miejsca, w którym są zlokalizowane stanowiska dyspozytorów
medycznych oraz teren działania
Dane dotyczące zlokalizowania stanowisk dyspozytorów medycznych oraz teren ich działania
znajdują się w Tabeli nr 13 - stanowiąca Załącznik nr 15 do Planu działania systemu
Obecnie w województwie łódzkim funkcjonuje osiem dyspozytorni medycznych.
Dopuszcza się funkcjonowanie dyspozytorni medycznych (maksymalnie jednej dla każdego
z dysponentów zespołów ratownictwa medycznego) zlokalizowanych w: Bełchatowie, Łodzi,
Pabianicach, Piotrkowie Trybunalskim, Rawie Mazowieckiej, Tomaszowie Mazowieckim,
Wieruszowie i Zduńskiej Woli, obsługujących zgłoszenia kierowane na numer alarmowy 999.
Jednocześnie zgodnie z zapisem art. 21 ust. 3 pkt. 10 ustawy z dnia 8 września 2006 r.
o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. z 2013 r., poz. 757, ze zm.) liczbę stanowisk
dyspozytorów medycznych określa się przyjmując za kryterium, że jedno stanowisko przypada
na każde 200 tys. mieszkańców, jednak nie mniej niż 2 stanowiska dyspozytorów medycznych
w lokalizacji.
W dniu 27 kwietnia 2015 r., podpisane zostało porozumienie regulujące zasady realizacji
obowiązków dysponentów ZRM z terenu województwa łódzkiego, określonych w umowach
o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej – Ratownictwo Medyczne oraz obowiązujących
przepisach prawa. Sygnatariuszami ww. porozumienia są: Wojewoda Łódzki, Łódzki Oddział
Wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia w Łodzi, Falck Medycyna Sp. z o.o. Region Łódzki,
AMG Centrum Medyczne Sp. z o.o., Tomaszowskie Centrum Zdrowia Sp. z o.o., Samodzielny
Szpital Wojewódzki im. M. Kopernika w Piotrkowie Trybunalskim, Centrum Medyczne
Riemer Sp. j., Powiatowe Centrum Medyczne NZOZ Szpital Powiatowy w Wieruszowie,
Zduńskowolski Szpital Powiatowy Sp. z o.o., Powiatowe Centrum Zdrowia w Brzezinach Sp. z o.o.,
Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Wieluniu, Szpital Wojewódzki im. Prymasa
Kard. St. Wyszyńskiego w Sieradzu, Wojewódzka Stacja Ratownictwa Medycznego w Łodzi.
Niniejsze porozumienie zostało zawarte w związku z ogólnopolskim procesem centralizacji
55 | S T R O N A
dyspozytorni medycznych oraz zapewnieniem sprawnego funkcjonowania jednolitego Systemu
Wspomagania Dowodzenia Państwowego Ratownictwa Medycznego.
C. Organizacja i procedury koordynacji działań jednostek systemu
Organizowanie działań jednostek systemu w województwie, zgodnie z art. 19 ust. 2 ustawy
z dnia 8 września 2006 roku o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. z 2013 r.,
poz. 757 ze zm.), należy do zadań wojewody. W ramach tych zadań wojewoda:

w Planie działania systemu:
- określa liczbę i rozmieszczenie na obszarze województwa jednostek systemu, tj. zespołów
ratownictwa medycznego i szpitalnych oddziałów ratunkowych,
- wskazuje obszary działania i rejony operacyjne zespołów ratownictwa medycznego wraz
ze wskazaniem miejsc stacjonowania zespołów,
- wskazuje jednostki organizacyjne szpitali wyspecjalizowane w zakresie udzielania
świadczeń zdrowotnych niezbędnych dla ratownictwa medycznego,
- wskazuje centrum urazowe;

powierza, w drodze porozumienia, Dyrektorowi Łódzkiego Oddziału Wojewódzkiego
Narodowego Funduszu Zdrowia przeprowadzenie postępowań o zawarcie umów
z dysponentami zespołów ratownictwa medycznego na wykonywanie zadań zespołów
ratownictwa medycznego, zawieranie, rozliczanie i kontrolę wykonania tych umów.
Od dnia 1 stycznia 2012 roku województwo łódzkie podzielone jest na 20 rejonów
operacyjnych, w których funkcjonuje 100 zespołów ratownictwa medycznego, w tym:

33 specjalistyczne zespoły ratownictwa medycznego,

64 podstawowe zespoły ratownictwa medycznego,

jeden 12-godzinny podstawowy zespół ratownictwa medycznego,

dwa 12-godzinne wodne podstawowe zespoły ratownictwa medycznego, działające
w okresie od 15 czerwca do 15 września na Zalewie Sulejowskim i Zbiorniku Jeziorsko.
Na podstawie Porozumienia z dnia 7 października 2012 roku Dyrektor ŁOW NFZ,
po przeprowadzeniu postępowania konkursowego wyłonił 11 podmiotów leczniczych, z którymi
podpisał umowy na udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej - ratownictwo medyczne.
W województwie łódzkim funkcjonuje 17 szpitalnych oddziałów ratunkowych, udzielających
niezbędnych świadczeń opieki zdrowotnej osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego.
56 | S T R O N A
Koordynację działań jednostek systemu zapewnia stanowisko Lekarza Koordynatora
Ratownictwa Medycznego (LKRM), funkcjonujące w Wojewódzkim Centrum Zarządzania
Kryzowego Łódzkiego Urzędu Wojewódzkiego w Łodzi.
Do zadań LKRM, zgodnie z art. 29 ust. 2 ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym należy:
1) nadzór merytoryczny nad pracą dyspozytorów medycznych (zadania dyspozytorów
medycznych określa art. 27 ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym oraz
rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 10 stycznia 2014 roku w sprawie ramowych
procedur przyjmowania wezwań przez dyspozytora medycznego i dysponowania
zespołami ratownictwa medycznego (Dz. U. z 2014 r., poz. 66),
2) koordynacja współpracy dyspozytorów medycznych w przypadku zdarzeń wymagających
użycia jednostek systemu spoza jednego rejonu operacyjnego,
3) udzielanie dyspozytorom medycznym niezbędnych informacji i merytorycznej pomocy,
4) udział w pracach wojewódzkiego zespołu zarządzania kryzysowego,
5) pełnienie całodobowego dyżuru.
Zakres uprawnień i obowiązków LKRM określa rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 24 lutego
2009 roku w sprawie szczegółowego zakresu uprawnień i obowiązków lekarza koordynatora
ratownictwa medycznego (Dz. U. Nr 39, poz. 322).
Zgodnie z art. 27 ust. 3 ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym, LKRM w celu
sprawnego podjęcia medycznych czynności ratunkowych, ich przeprowadzenia i zapewnienia
kierowania tymi czynnościami:
1) wyznacza dyspozytorów medycznych realizujących zadania dyspozytorów dla całego
rejonu, którego dotyczy sytuacja konieczności użycia jednostek systemu spoza rejonu
operacyjnego dysponenta,
2) koordynuje działania dysponentów jednostek.
W celu koordynacji działań jednostek systemu Wojewoda Łódzki wydała Zarządzenie
w sprawie wprowadzenia „Procedur i wytycznych dla lekarza koordynatora ratownictwa
medycznego w Wojewódzkim Centrum Zarządzania Kryzysowego Łódzkiego Urzędu
Wojewódzkiego w Łodzi” (Zarządzenie Nr 91/2015 z dnia 10 kwietnia 2015 roku).
Na przedmiotowy dokument składają się:

Procedura Nr I - Procedura pozyskiwania informacji od dysponentów jednostek systemu,
podmiotów leczniczych i jednostek współpracujących z systemem, obrazujących stan
gotowości jednostek systemu, jednostek współpracujących z systemem, jednostek
organizacyjnych szpitali wyspecjalizowanych w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych
57 | S T R O N A
niezbędnych dla ratownictwa medycznego, innych jednostek organizacyjnych szpitali oraz
centrum urazowego – zgodnie z treścią przepisów: art. 15 ust. 1 i 2 oraz art. 32 ustawy
z dnia 8 września 2006 roku o Państwowym Ratownictwie Medycznym, § 1 rozporządzenia
Ministra Zdrowia z dnia 24 lutego 2009 roku w sprawie szczegółowego zakresu uprawnień
i obowiązków lekarza koordynatora ratownictwa medycznego, stanowiąca Załącznik
Nr I do niniejszego Zarządzenia;

Procedura Nr II - Nadzór merytoryczny nad pracą dyspozytorów medycznych oraz
udzielanie dyspozytorom medycznym niezbędnych informacji i merytorycznej pomocy zgodnie z treścią art. 27 ust. 1-3 i art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 8 września 2006 roku
o Państwowym Ratownictwie Medycznym, stanowiąca Załącznik Nr II do niniejszego
Zarządzenia;

Procedura Nr III - Procedura użycia jednostek systemu spoza rejonu operacyjnego
działania dysponenta jednostki, na którym wystąpiło zdarzenie powodujące stan nagłego
zagrożenia zdrowotnego - zgodnie z treścią art. 27 ust. 2 i art. 45 ust. 1 ustawy z dnia
8 września 2006 roku o Państwowym Ratownictwie Medycznym, stanowiąca Załącznik
Nr III do niniejszego Zarządzenia;

Procedura Nr IV - Procedura określająca tryb postępowania wydawania decyzji
administracyjnych o postawieniu w stan podwyższonej gotowości podmiotów leczniczych
oraz o możliwości zwolnienia ich z pozostawania w stanie podwyższonej gotowości zgodnie z treścią art. 30 ustawy z dnia 8 września 2006 roku o Państwowym Ratownictwie
Medycznym, stanowiąca Załącznik Nr IV do niniejszego Zarządzenia;

Wytyczne Nr I - Koordynacja transportu osoby w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego
poza rejon operacyjny dysponenta - zgodnie z treścią art. 44 i 45 ustawy z dnia 8 września
2006
roku
o
Państwowym
Ratownictwie
Medycznym,
stanowiące
Załącznik
Nr V do niniejszego Zarządzenia;

Wytyczne Nr II - Zasady współpracy Lekarza Koordynatora Ratownictwa Medycznego
z Lekarzami Koordynatorami Ratownictwa Medycznego z innych województw - zgodnie
z treścią art. 21 ust. 3 pkt. 6 ustawy z dnia 8 września 2006 roku o Państwowym
Ratownictwie Medycznym, stanowiące Załącznik Nr VI do niniejszego zarządzenia;

Wytyczne Nr III - Sporządzanie raportu z całodobowego dyżuru - zgodnie z treścią
§ 3 pkt. 3 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 24 lutego 2009 roku w sprawie
szczegółowego zakresu uprawnień i obowiązków Lekarza Koordynatora Ratownictwa
Medycznego, stanowiące Załącznik Nr VII do niniejszego Zarządzenia.

Wytyczne Nr IV - Współpraca Lekarza Koordynatora Ratownictwa Medycznego
z Krajowym Punktem Centralnym ds. Międzynarodowych Przepisów Zdrowotnych oraz
58 | S T R O N A
z Punktem Kontaktowym Ministerstwa Zdrowia – zgodnie z Rekomendacjami Ministra
Zdrowia dotyczącymi przygotowań ochrony zdrowia do działań w roku 2015 w przypadku
wystąpienia sytuacji kryzysowych, stanów nadzwyczajnych, zagrożenia bezpieczeństwa
państwa i w czasie wojny, stanowiące Załącznik Nr VIII do niniejszego Zarządzenia.
D. Liczba dyspozytorów medycznych i ich stanowisk
Dane dotyczące liczby dyspozytorów medycznych i ich stanowisk znajdują się w Tabeli nr 13 stanowiąca - Załącznik nr 15 do Planu działania systemu.
Tabela 13 – stanowiska dyspozytorów medycznych – dane na rok 2014 –
Załącznik nr 15 do Planu działania systemu
E. Liczba,
natężenie
i
czas
obsługi
zgłoszeń
przyjmowanych
na stanowiskach dyspozytorów medycznych.
Szczegółowa analiza liczby, natężenia i czas obsługi zgłoszeń przyjmowanych na stanowiskach
dyspozytorów medycznych znajduje się na stronie internetowej Łódzkiego Urzędu
Wojewódzkiego w Łodzi pod adresem: http: //www.lodzkie.eu/page/3460.
Ww. analiza oparta została na danych przekazanych przez dysponentów zespołów ratownictwa
medycznego i obejmuje okres od stycznia 2014 do grudnia 2014 na podstawie art. 21 ust. 3a Ustawy
z dnia 8 września 2006 r., o Państwowym Ratownictwie Medycznym.
F. Struktura i organizacja systemów teleinformatycznych oraz rodzajów
łączności radiowej wykorzystywanych na stanowiskach dyspozytorów
medycznych ze wskazaniem rodzajów wykorzystywanych urządzeń oraz
oprogramowania
Dane dotyczące struktury i organizacja systemów teleinformatycznych oraz rodzajów łączności
radiowej wykorzystywanych na stanowiskach dyspozytorów medycznych, ze wskazaniem
rodzajów wykorzystywanych urządzeń oraz oprogramowania są przedstawione w Tabeli 6.1 stanowiącej - Załącznik nr 16 do Planu działania systemu
59 | S T R O N A
Tabela nr 6.1 - struktura i organizacja systemów teleinformatycznych oraz
rodzajów
łączności
radiowej
wykorzystywanych
na
stanowiskach
dyspozytorów medycznych ze wskazaniem rodzajów wykorzystywanych
urządzeń oraz oprogramowania – Załącznik nr 16 do Planu działania systemu
Od dnia 15 maja 2012 roku funkcjonuje radiowa sieć współdziałania służb MSW, przeznaczona
dla zapewnienia doraźnej łączności komunikowania się służb w sytuacji klęsk żywiołowych,
katastrof i innych nadzwyczajnych zdarzeń powodujących zagrożenie życia lub zdrowia znacznej
liczby ludności, środowiska naturalnego oraz porządku i bezpieczeństwa publicznego.
W wyniku dokonanych uzgodnień między Ministrem Zdrowia i Ministrem Spraw Wewnętrznych
na początku 2013 roku powstała możliwość podłączenia zespołów ratownictwa medycznego,
w tym lotniczych do radiowej sieci współdziałania służb MSW.
Warunkiem dopuszczenia do pracy w ww. sieci było zaakceptowanie i przestrzeganie
opracowanych w MSW „Zasad współpracy w radiowej sieci współdziałania służb MSW” oraz
odpowiednie przestrojenie radiostacji przewoźnych i przenośnych będących na wyposażeniu
zespołów ratownictwa medycznego.
W 2013 roku dysponenci zespołów ratownictwa medycznego z terenu województwa łódzkiego
złożyli oświadczenia o akceptacji przystąpienia do radiowej sieci współdziałania służb MSW
i zobowiązaniu się do przestrzegania zasad pracy w niej. Określili jednocześnie liczbę radiostacji
przewoźnych i przenośnych przestrojonych na kanał B 112.
Zgodnie z pismem Ministra Zdrowia, od 1 grudnia 2013 roku decyzją Zastępcy Dyrektora
Departamentu Teleinformatyki w MSW, upoważnionego przez Ministra Administracji i Cyfryzacji,
wydana została zgoda na korzystanie z radiowej sieci współdziałania służb MSW przez zespoły
ratownictwa medycznego na terenie kraju.
Centrum Projektów Informatycznych realizuje na szczeblu ogólnopolskim projekt pod nazwą:
„Budowa i wdrożenie ogólnopolskiego Systemu Wspomagania Dowodzenia Państwowego
Ratownictwa Medycznego (SWD PRM)”. Dysponenci zespołów ratownictwa medycznego
po oddaniu do funkcjonowania SWD PRM mają obowiązek za jego pośrednictwem udzielać
świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie Ratownictwa Medycznego.
System Wspomagania Dowodzenia Państwowego Ratownictwa Medycznego, zgodnie
z art. 3 pkt 15 ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym to system teleinformatyczny
60 | S T R O N A
umożliwiający przyjęcie z centrum powiadamiania ratunkowego, o którym mowa w ustawie z dnia
22 listopada 2013 r. o systemie powiadamiania ratunkowego (Dz. U. poz. 1635), zgłoszeń
alarmowych, dysponowanie zespołów ratownictwa medycznego, rejestrowanie zdarzeń
medycznych, prezentację miejsca geograficznego zdarzenia alarmowego oraz pozycjonowanie
zespołów ratownictwa medycznego.
Uruchomienie ww. systemu wymaga wyposażenia zespołów ratownictwa medycznego
w dodatkowe urządzenia (tablety, drukarki, urządzenia GPS) oraz wyposażenia miejsc
stacjonowania.
W związku z powyższym dysponent zespołów ratownictwa medycznego (dysponent ZRM)
ma obowiązek:
 przyjąć i zamontować w ambulansach tablety, drukarki i urządzenia GPS, które będą
dostarczone w ramach wdrażania SWD PRM,
 wyposażyć miejsca stacjonowania ZRM w tzw. stanowisko dostępowe na potrzeby
SWD PRM – monitor, komputer, drukarkę wraz z zapewnieniem łączy internetowych
(zgodne z wymaganiami określonymi w oddzielnych dokumentach i dostarczonych
do dysponentów ZRM).
Dysponenci ZRM zobowiązani są do ewentualnego uzupełnienia sprzętu i dokonania innych
czynności niezbędnych do zapewnienia stałej łączności między zespołami ratownictwa
medycznego a tzw. skoncentrowaną dyspozytornią medyczną, która będzie funkcjonowała
w Łodzi przy ul. Pienistej 71.
Łączność radiowa
Zgodnie z informacjami przekazanymi przez Pełnomocnika Wojewody Łódzkiego ds. łączności
radiowej Państwowego Ratownictwa Medycznego, planowana łączność radiowa Państwowego
Ratownictwa Medycznego w zdecydowanej większości rozwiązań opierać się będzie na obecnie
funkcjonujących elementach sytemu.
I tak wyposażenie Zespołów Ratownictwa Medycznego jak i pozostałe urządzenia będące w gestii
Dysponentów, SOR-ów jak i pozostałych użytkowników systemu nie będą wymagały wymiany,
przestrojenia czy też rekonfiguracji.
61 | S T R O N A
Przyjęte rozwiązanie techniczne zakłada wykorzystanie istniejącej siatki częstotliwości radiowych
użytkowanych obecnie na podstawie obowiązujących umów między Dysponentami a Operatorem
Dyspozytorskich Sieci Łączności Radiowej dla potrzeb systemu PRM w paśmie 168/169 MHz.
Łączność między dyspozytorami znajdującymi się w tzw. skoncentrowanej dyspozytorni
medycznej a ZRM-ami realizowana będzie poprzez konsole dyspozytorskie połączone za pomocą
serwera radiowego z wyniesionymi stacjami bazowymi zainstalowanymi w Powiatowych
Komendach Policji lub PSP za pomocą sieci szkieletowej OST112.
7. Sposób współpracy wojewody i dysponentów jednostek systemu,
o których mowa w art. 32 ust. 1 ustawy z organami administracji
publicznej i jednostkami systemu z innych województw,
w szczególności:
A. Procedury współpracy
Wojewodowie współpracują w zakresie realizacji zadań ratownictwa medycznego na zasadzie
wymienności zadań, polegającej na przyjmowaniu zgłoszeń o stanach nagłego zagrożenia
zdrowotnego z województwa ościennego i kierowaniu na miejsce zdarzenia „własnych” zespołów
ratownictwa medycznego oraz przyjmowaniu pacjentów z zaistniałych tam zdarzeń
do najbliższych szpitalnych oddziałów ratunkowych.
Podmiotami właściwymi w zakresie zgłaszania o zdarzeniach, przyjmowania zgłoszeń i użycia
jednostek systemu są dyspozytorzy medyczni i koordynujący ich działaniami lekarze
koordynatorzy ratownictwa medycznego.
Działania wojewodów z województw ościennych w ramach wymienności zadań realizowane
są również w przypadku wystąpienia katastrof naturalnych i awarii technicznych oraz zdarzeń
masowych.
Wojewoda Łódzki zawarł porozumienie z:

Wojewodą Kujawsko – Pomorskim, porozumienie o współpracy w zakresie
ratownictwa medycznego zawarte w dniu 24 lutego 2011 r.,

Wojewodą Mazowieckim, porozumienie o współpracy w zakresie ratownictwa
medycznego zawarte w dniu 17 marca 2011 r.,
62 | S T R O N A

Wojewodą Opolskim, porozumienie o współpracy w zakresie ratownictwa
medycznego zawarte w dniu 21 marca 2011 r.,

Wojewoda Śląskim, porozumienie o współpracy w zakresie ratownictwa medycznego
zawarte w dniu 6 kwietnia 2011 r.,

Wojewodą Świętokrzyskim, porozumienie o współpracy w zakresie ratownictwa
medycznego zawarte w dniu 8 marca 2011 r.,

Wojewodą Wielkopolskim, porozumienie o współpracy w zakresie ratownictwa
medycznego zawarte w dniu 4 marca 2011 r.
B. Kompetencje i tryb podejmowanych działań
Szczegółowe zasady i tryb współpracy pomiędzy wojewodami z województw ościennych określają
zapisy porozumień podpisane ze wszystkimi sąsiadującymi województwami.
W przypadku wystąpienia konieczności zapewnienia pomocy osobom znajdującym się w stanie
nagłego zagrożenia zdrowotnego w rozumieniu art. 3 pkt. 8 ustawy z dnia 8 września 2006 r.
(Dz. U. z 2013 r., poz. 757 ze zm.) na obszarach sąsiadujących ze sobą województw (granicznych),
strony zobowiązują się do współpracy polegającej na wykonywaniu medycznych czynności
ratunkowych przez jednostki systemu w rozumieniu art. 32 ust. 1 cytowanej ustawy.
Wzór porozumienia zawartego z województwami ościennymi stanowi - Załącznik nr 17
do Planu działania systemu.
C. Obieg i wymiana informacji
Jednym z elementów współpracy jest bieżąca wymiana informacji o jednostkach systemu
Państwowe Ratownictwo Medyczne funkcjonujących na terenie sąsiadujących powiatów.
W tym celu Wojewoda Łódzki przekazuje wojewodom z ościennych województw liczbę
i rozmieszenie jednostek systemu wzdłuż wojewódzkich granic administracyjnych ze wskazaniem
danych kontaktowych stanowisk dyspozytorów medycznych i lekarzy koordynatorów ratownictwa
medycznego. Informacje te przekazywane są każdorazowo po wprowadzeniu zmian w systemie
PRM dla województwa łódzkiego w zakresie dotyczącym powyższych danych. Jednocześnie
na każde żądanie stron porozumienia sporządzana jest właściwa informacja z danymi.
63 | S T R O N A
D. Liczba i rozmieszczenie jednostek systemu wzdłuż wojewódzkich granic
administracyjnych, ze wskazaniem danych kontaktowych stanowisk
dyspozytorów medycznych i lekarzy koordynatorów ratownictwa
medycznego
Dane kontaktowe stanowisk dyspozytorów medycznych i lekarzy koordynatorów ratownictwa
medycznego z województw ościennych stanowi Załącznik nr 18 do Planu działania
systemu.
8. Współpraca jednostek systemu z jednostkami współpracującymi
z systemem, o których mowa w art. 15 ustawy, a w szczególności:
A. Procedury współpracy
A.1. z jednostkami Krajowego Systemu Ratowniczo – Gaśniczego
Na terenie województwa łódzkiego współpraca wyznaczonych jednostek organizacyjnych
Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego z Państwowym Ratownictwem Medycznym odbywa
się
w
oparciu
o
Powiatowymi/Miejskimi
porozumienia
PSP
a
zawarte
właściwymi
pomiędzy
dla
właściwymi
obsługiwanego rejonu
Komendantami
operacyjnego
Dysponentami Zespołów Ratownictwa Medycznego.
A.2. z Komendą Wojewódzką Policji w Łodzi
W chwili obecnej nie zostały określone dodatkowe procedury współpracy pomiędzy
Komendą Wojewódzką Policji a jednostkami systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne.
Współpraca odbywa się na zasadach ogólnych określonych w procedurach reagowania
kryzysowego. Podejmowanie wspólnych działań wynika z charakteru i rodzaju zdarzenia, przy
których wymagane jest współdziałanie. Najczęściej jest to realizowane w działaniach związanych
z bezpośrednim zagrożeniem życia i zdrowia ludzi.
A.3. z Placówką Straży Granicznej w Łodzi
Ze względu na specyfikę działania Placówki Straży Granicznej w Łodzi, w tym zakres
realizowanych ustawowych zadań, zasadniczym kierunkiem współdziałania Placówki Straży
Granicznej z jednostkami systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne jest udział w działaniach
zabezpieczająco - blokujących na miejscu określonego zdarzenia:
64 | S T R O N A
 mających na celu niesienie pomocy osobom poszkodowanym do czasu przybycia
ratowników w ramach kwalifikowanej pierwszej pomocy,
 udzielenia wsparcia innym służbom w zakresie ewakuacji ludności z rejonów zagrożonych
oraz ewentualnego zabezpieczenia tych rejonów (poprzez wykorzystanie środków
transportu, patroli mobilnych).
B. Organizacja wspólnych ćwiczeń oraz analiza działań ratowniczych,
procedury powiadamiania, dysponowania i koordynowania działań
ratowniczych w przypadku zdarzeń pojedynczych oraz zdarzeń
powodujących stan nagłego zagrożenia zdrowotnego znacznej liczby
osób.
B.1. z jednostkami Krajowego Systemu Ratowniczo – Gaśniczego
Państwowe Ratownictwo Medyczne stara się czynnie uczestniczyć w ćwiczeniach
na poziomie powiatu i województwa organizowanych przez Państwową Straż Pożarną. Przeszkodą
do każdorazowego udziału systemowego zespołu ratownictwa medycznego w ćwiczeniach
organizowanych
przez
PSP
są
obowiązujące
przepisy,
które
komplikują
udział
ZRM w ćwiczeniach. Skierowanie ZRM, pozostającego w gotowości do innych zadań
niż w ustawie z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. z 2013
r. poz. 757 ze zm.) oraz w umowie zawartej z NFZ może spowodować wydłużenie czasu dotarcia
na miejsce zdarzenia. Szkolenia nie powinny odbywać się kosztem ograniczenia dostępu
do świadczeń ratowniczych wykonywanych przez ZRM zakontraktowanych przez NFZ. Możliwy
jest zatem udział w ćwiczeniach ZRM spoza systemu.
Podczas wspólnych ćwiczeń ratowniczo-gaśniczych doskonalone są umiejętności
współdziałania Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego i Państwowego Ratownictwa
Medycznego. Lekarze i ratownicy medyczni z zespołów ratownictwa medycznego koordynują
działaniami z zakresu udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy przez ratowników z krajowego
systemu ratowniczo-gaśniczego. Członkowie ZRM realizują działania z zakresu ratownictwa
medycznego. Wspólne ćwiczenia i manewry służą przede wszystkim podnoszeniu poziomu
wyszkolenia, doskonalenia obowiązujących procedur ratowniczych, jak również wymianie
doświadczeń.
Realizacja powiadamiania, dysponowania i koordynowania zgodnie z zawartymi
porozumieniami odbywa się pomiędzy służbą dyżurną Powiatowych/Miejskich Stanowisk
65 | S T R O N A
Kierowania PSP a dyspozytorem zatrudnianym przez dysponenta ZRM na bazie łączy
telefonicznych lub radiowych.
B.2. z Komendą Wojewódzką Policji w Łodzi
Organizacja wspólnych działań jest realizowana w oparciu o system dowodzenia
i kierowania obydwu instytucji. W przypadku podejmowania wspólnych działań ratowniczych
o sposobie działania i działaniach wspierających decyduje podmiot, który w danym zdarzeniu jest
podmiotem wiodącym. Wynika to z konieczności zachowania warunków bezpieczeństwa podczas
działań.
Wspólne powiadamiania oparte są o funkcjonowanie Stanowisk Kierowania w Policji oraz
systemu dyspozytorskiego u dysponentów. Jeżeli chodzi o dysponowanie środkami to Policja oraz
jednostki systemu, będąc niezależnymi, decydują o ilości sił kierowanych w zależności od skali
zagrożenia. W przypadku działań na szerszą skalę zwiększenie sił i środków ustalane jest
na roboczo w zależności od rozwoju sytuacji. W zakresie koordynacji wspólnych działań, z uwagi
na fakt niezależności tych jednostek, powinna się ona odbywać z poziomu wyższego
tzn. wojewódzkiego, a kompetencje podmiotów przy podejmowaniu działań określone powinny
zostać jednoznacznie w siatce bezpieczeństwa.
B.3. z Placówką Straży Granicznej w Łodzi
Do realizacji działań Placówka posiada ma wyposażeniu:
 sprzęt medyczny w postaci torby R 1,
 pojazdy służbowe do przewożenia osób,
 wewnętrzne środki łączności będące w dyspozycji służby dyżurnej,
 środki łączności będące w dyspozycji służby dyżurnej w ramach współdziałania
na wypadek sytuacji kryzysowej w lotniczym przejściu granicznym Łódź – Lublinek.
 na wypadek wystąpienia sytuacji wymagającej interwencji ratownika medycznego, Placówka
dysponuje jednym funkcjonariuszem Straży Granicznej, posiadającym tytuł ratownika
medycznego i dodatkowo 10 funkcjonariuszami posiadającymi tytuł ratownika – jeśli
ww. są obecni w służbie, lub korzysta z pomocy dyżurnego ratownika medycznego
realizującego zadania na rzecz Zarządzającego portem lotniczym w Łodzi lub w przypadku
braku powyższych możliwości korzysta z pomocy funkcjonariuszy Lotniskowej Straży
Pożarnej posiadających uprawnienia ratownika.
66 | S T R O N A
C. Kompetencje i tryb podejmowanych działań
C.1. z jednostkami Krajowego Systemu Ratowniczo – Gaśniczego
Kompetencje i tryb podejmowanych działań przez współpracujące ze sobą służby
Państwowego Ratownictwa Medycznego i wyznaczone jednostki organizacyjne KSRG na terenie
naszego województwa są akceptowane przez każdą ze stron i nie budzą zastrzeżeń.
C.2. z Komendą Wojewódzką Policji w Łodzi
Zakres udziału Policji w przypadku podejmowania działań wynika bezpośrednio z zadań
określonych w przepisach wewnętrznych. Kompetencje na miejscu zdarzenia wynikają z siatki
bezpieczeństwa w zależności od tego czy Policja realizuje zadanie, jako podmiot wiodący
czy wspomagający. Tryb uruchamiania sił i środków wynika z wewnętrznych regulacji związanych
z procedurami reagowania kryzysowego oraz z przepisów dotyczących gotowości do działań.
C.3. z Placówką Straży Granicznej w Łodzi
Placówka Straży Granicznej w Łodzi obejmuje obszarem działania – województwo
łódzkie. 21 funkcjonariuszy przeszkolonych jest, przez Centrum Bezpieczeństwa Ruchu
Drogowego w Łodzi, w zakresie udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej. Ponadto,
w Placówce obecnie pełni służbę 1 funkcjonariusz, posiadający tytuł ratownika medycznego
oraz 10 funkcjonariuszy z tytułem ratownika, przeszkolonych zgodnie z wymogami
określonymi w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 19 marca 2007 r. w sprawie kursu
w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy. Jednocześnie funkcjonariusze Placówki
posiadają przeszkolenie z zasad udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej (BLS, AED)
organizowane przez Służbę Zdrowia Nadwiślańskiego Oddziału Straży Granicznej.
D. Obieg i wymiana informacji
D.1. z jednostkami Krajowego Systemu Ratowniczo – Gaśniczego
Obieg i wymiana informacji w zakresie wspólnych działań ratowniczych, a w szczególności
informowanie o zdarzeniach odbywa się poprawnie i bez zastrzeżeń. Wymiana informacji, poza
realizacją wspólnych działań ratowniczych, jest na bieżąco wykonywana i dotyczy przede
67 | S T R O N A
wszystkim aktualizacji Powiatowych/Miejskich Planów Ratowniczych, aktualizacji treści
zawartych porozumień oraz wykazu danych personalnych i numerów telefonów kontaktowych
osób wyznaczonych do współpracy z Kierującym Działaniami Ratowniczymi oraz pomiędzy
służbami dyżurnymi SK KP/M PSP i dyspozytorami ZRM, wyposażenia sprzętowego oraz
możliwości działań z zakresu ratownictwa medycznego współdziałających podmiotów PRM
z wyznaczonymi podmiotami krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego.
D.2. z Komendą Wojewódzką Policji w Łodzi
Obieg i wymiana informacji na miejscu zdarzenia odbywa się poprzez organizowanie
wspólnych sztabów dla służb ratowniczych biorących udział w zdarzeniu. W ramach
współdziałania pomiędzy służbami wprowadzona została do użytku – radiowa sieć współdziałania
służb MSW – B 112. Daje to możliwość uzyskania doraźnej łączności pomiędzy służbami
biorącymi udział w działaniach ratowniczych na wydzielonym kanale pracy. W chwili obecnej
istnieje możliwość wymiany informacji tą drogą pomiędzy Policją, a jednostkami Państwowej
Straży Pożarnej. W przypadku wymiany informacji i koordynacji działań pomiędzy jednostkami
organizacyjnymi Policji a podmiotami zewnętrznymi obieg informacji odbywa się również
w oparciu o Stanowiska Kierowania.
D.3. z Placówką Straży Granicznej w Łodzi
W razie konieczności udziału funkcjonariuszy w działaniach ratowniczych wymianę
informacji ze służbami dyspozytorskimi poszczególnych dysponentów w powyższym zakresie
prowadzi kierownik zmiany Placówki Straży Granicznej w Łodzi, pełniący całodobowo służbę
w pomieszczeniu znajdującym się w Porcie Lotniczym w Łodzi.
Dysponowanie środkami - Placówka Straży Granicznej w Łodzi oraz jednostki systemu,
będąc niezależnymi, decydują o ilości sił kierowanych, w zależności od skali zagrożenia
i możliwości operacyjnych danej jednostki systemu. W przypadku działań na szerszą skalę
zwiększenie sił i środków w odniesieniu do Placówki Straży Granicznej ustalane jest roboczo
z Komendą Nadwiślańskiego Oddziału Straży Granicznej w Warszawie w zależności od rozwoju
sytuacji.
Obieg informacji na miejscu zdarzenia odbywa się przez organizację sztabów na miejscu
lub w oparciu o współpracę stanowisk kierowania oraz pomiędzy kierującymi siłami na miejscu
zdarzenia. Z uwagi na brak istnienia wspólnej sieci łączności dla służb, przepływ informacji
68 | S T R O N A
odbywa się w taki sposób, iż przedstawiciele poszczególnych służb zostają skoncentrowani
w punkcie dowodzenia i przekazują wypracowane decyzje do podległych służb.
9. Jednostki współpracujące z systemem, o których mowa w art. 15
ustawy, poszczególnych powiatach w szczególności:
1. Liczba ratowników posiadająca ważne zaświadczenie o ukończeniu
kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy i uzyskaniu tytułu
ratownika
Jednostkami współpracującymi z systemem są służby ustawowo powołane do niesienia pomocy
osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, w szczególności:

Jednostki organizacyjne Państwowej Straży Pożarnej (PSP),

Jednostki ochrony przeciwpożarowej włączone do Krajowego Systemu Ratowniczo –
gaśniczego (KSRG),

Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe (GOPR),

Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe (WOPR),

Inne jednostki podległe lub nadzorowane przez ministra właściwego do spraw
wewnętrznych i Ministra Obrony Narodowej,

Społeczne organizacje ratownicze, które w ramach swoich zadań ustawowych
lub statutowych są obowiązane do niesienia pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia
zdrowotnego.
Szczegółowe dane dotyczące liczby ratowników posiadających ważne zaświadczenie o ukończeniu
kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, obszar działania oraz, a także gotowość
operacyjną przedstawia Rejestr jednostek współpracujących z systemem
państwowe ratownictwo medyczne dla województwa łódzkiego , który stanowi
Załącznik nr 19 do Planu działania systemu.
69 | S T R O N A
2. Maksymalny czas osiągnięcia pełnej gotowości do współpracy
z jednostkami systemu, o których mowa w art. 32 ust. 1 ustawy,
rozumianego, jako czas liczony od momentu przyjęcia zgłoszenia przez
osobę uprawnioną do dysponowania jednostki współpracującej
z systemem do momentu wyjazdu tej jednostki z miejsca stacjonowania
A. Maksymalny czas osiągnięcia pełnej gotowości do współpracy przez jednostki
Krajowego Systemu Ratowniczo – Gaśniczego
Czas osiągnięcia pełnej gotowości jednostek PSP do współpracy z jednostkami systemu
PRM rozumiany jest, jako czas liczony od momentu przyjęcia zgłoszenia o zdarzeniu przez
właściwego dyżurnego operacyjnego stanowiska kierowania PSP do momentu wyjazdu jednostki
wynosi max. 1 min. przy założeniu, że w tym samym czasie siły i środki tej jednostki nie biorą
udziału w innych działaniach ratowniczych.
Czas osiągnięcia pełnej gotowości jednostek OSP z KSRG wytypowanych do współpracy
z jednostkami systemu PRM rozumiany jest, jako czas liczony od momentu przyjęcia zgłoszenia
o zdarzeniu przez właściwego dyżurnego operacyjnego stanowiska kierowania PSP do momentu
wyjazdu jednostki wynosi max. 5 min. Podana wartość dotyczy jednak sytuacji, gdy ratownicy
z OSP (łącznie z kierowcą – ratownikiem) są obecni w miejscowości, w której ma swoją siedzibę
jednostka OSP, w przeciwnym razie ww. czas może zostać znacznie wydłużony lub istnieje
niewielkie prawdopodobieństwo braku możliwości wyjazdu do zdarzenia tej jednostki OSP.
Maksymalny czas dotarcia ratowników, ujętych w wykazie jednostek, na miejsce zdarzenia
bez brania pod uwagę warunków meteorologicznych, naturalnych przeszkód terenowych oraz sieci
lokalnych dróg dojazdowych wynosi 1 min. alarmowania plus 1 min. na 1 km dojazdu do miejsca
zdarzenia z siedziby właściwej JRG KP/M PSP oraz 5 min. alarmowania plus 1 min. na 1 km
dojazdu do miejsca zdarzenia z siedziby właściwej OSP w KSRG.
W porozumieniach podpisanych pomiędzy właściwymi Komendantami Powiatowymi/
Miejskimi PSP a dysponentami ZRM są zawarte w formie graficznej (mapy) maksymalne czasy
dotarcia ratowników danej jednostki ochrony przeciwpożarowej współpracującej z systemem
PRM. Właściwe porozumienia obowiązujące na danym terenie, jak i załączniki do niego
są w posiadaniu właściwych dysponentów ZRM, którzy w każdej chwili (biorąc pod uwagę
panujące warunki meteorologiczne mogą sprawdzić, która jednostka ochrony przeciwpożarowej,
wyznaczona do współpracy z systemem PRM, będzie szybciej od ratowników ZRM na miejscu
zdarzenia) mogą poprosić właściwego Dyżurnego Operacyjnego PSK/MSK KP/M PSP
o zadysponowanie tej jednostki na miejsce zdarzenia.
70 | S T R O N A
B. Maksymalny czas osiągnięcia pełnej gotowości do współpracy przez jednostki Policji
z terenu Województwa łódzkiego
Czas gotowości w Policji obowiązuje na podstawie przepisów o osiąganiu gotowości do działań
w Policji tzw. Dokumentacji alarmowej. Norma czasowa określona jest w dokumentacji niejawnej.
Przepływ informacji pomiędzy jednostkami odbywa się przy wykorzystaniu łączności
telefonicznej: stacjonarnej i komórkowej oraz przy wykorzystaniu łączności radiowej.
Jednostki szczebla powiatowego nie posiadają środków transportu umożliwiających
transport osób w stanie zagrożenia życia lub zdrowia.
Maksymalny czas dotarcia ratowników na miejsce zdarzenia jednostek Policji z terenu
województwa łódzkiego nie jest określony. Wynika to z faktu, iż policjanci nie mają w zadaniach
do realizacji wyjeżdżania, jako zespoły lub pojedynczy ratownicy do stanów zagrożenia życia
i zdrowia. Udzielanie pomocy wynika w dużej mierze z zaistniałej sytuacji na miejscu zdarzenia
lub w ramach współdziałania podczas zdarzeń ze służbami medycznymi lub strażą pożarną.
3. Wyposażenie niezbędne do udzielenia kwalifikowanej pierwszej pomocy
oraz środki łączności i środki transportu.
A. Wyposażenie niezbędne do udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy oraz środki
łączności oraz środki transportu w jednostkach Krajowego Systemu Ratowniczo –
Gaśniczego
Szczegółowa informacja dotycząca wyposażenia niezbędnego do udzielania kwalifikowanej
pierwszej pomocy przedstawia Rejestr jednostek współpracujących z systemem
państwowe ratownictwo medyczne dla województwa łódzkiego , który stanowi
Załącznik nr 19 do Planu działania systemu.
Jednostki Krajowego Systemu Ratowniczo – Gaśniczego współpracujące z systemem Państwowe
Ratownictwo Medyczne na terenie województwa łódzkiego nie posiadają na swoim wyposażeniu
środków transportu typu karetki lub ambulanse służących do transportu poszkodowanych
z miejsca zdarzenia do zakładów opieki zdrowotnej.
Ww. Jednostki wyjeżdżają do zdarzeń samochodami gaśniczymi lub specjalnymi
(np. Ratownictwa drogowego wyposażonymi w specjalistyczny sprzęt służący do prowadzenia
skutecznych działań ratowniczo – gaśniczych).
W przypadku braku możliwości transportu poszkodowanego przez ZRM, przemieszczanie
poszkodowanego do szpitala lub na spotkanie ZRM może być realizowane przez jednostki KSRG
71 | S T R O N A
tylko i wyłącznie w sytuacji, kiedy decyzję taką podejmie lekarz lub dysponent ZRM. Wynika
to z Porozumień
zawartych
pomiędzy
Komendantem
Powiatowym/Miejskim
PSP, a dysponentami ZRM. W takich przypadkach transport jest realizowany przez samochody
gaśnicze lub specjalne z KSRG będące na miejscu zdarzenia, w warunkach odstąpienia od zasad
powszechnie uznanych za bezpieczne, w związku z bezpośrednim zagrożeniem życia lub zdrowia
poszkodowanego.
B. Wyposażenie niezbędne do udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy oraz środki
łączności oraz środki transportu w jednostkach Policji z terenu województwa łódzkiego.
Na terenie Oddziału Prewencji Policji w Łodzi funkcjonuje zespół medyczny składający
się z 3 ratowników medycznych oraz karetki pogotowia VW Crafter z wyposażeniem:
 defibrylator Lifepack12 – 1 szt.,
 butla stalowa na tlen medyczny 2,7 l – 2 szt.,
 zestaw szyn Kramera – 1 kpl.,
 zestaw do utrzymywania stałej temperatury płynów infuzyjnych – 1 szt.,
 ciśnieniomierz nadgarstkowy – 1 szt.,
 nosze płachtowe PanPAX – 1 szt.,
 worek samorozprężalny AMBU Rescue7 – 1 szt.,
 pulsoksymetr napalcowy – 1 szt.,
 butla stalowa na tlen medyczny 11 l – 2 szt.,
 respirator transportowy Draber – 1 szt.,
 ssak elektryczny – 1 szt.,
 krzesło transportowo – kardiologiczne – 1 szt.,
 nosze podbierakowe Meber – 1 szt.,
 nosze wielofunkcyjne Medirol – 1 szt.
Zespół medyczny realizuje zadania zabezpieczenia działań policyjnych, a jego czas pracy jest
uzależniony od prowadzonych działań policyjnych.
72 | S T R O N A
10.
Informacje na temat zatwierdzonych przez wojewodę
kursów
w
zakresie
kwalifikowanej
pierwszej
pomocy,
w szczególności wskazanie danych identyfikujących podmiot
prowadzący kurs kwalifikowanej pierwszej pomocy, (nazwa, adres
i telefon kontaktowy)
Zatwierdzenie programu kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, zgodnie
z art. 13 ustawy z dnia 8 września 2006 r., o Państwowym Ratownictwie Medycznym
(Dz. U. z 2013 r. poz. 757, ze zm.) oraz rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 19 marca
2007 r., w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (Dz. U. z 2007 r., nr 60,
poz. 408) następuje po pozytywnej ocenie złożonych dokumentów i przeprowadzeniu oględzin
podmiotu ubiegającego się o przedmiotowe zatwierdzenie w zakresie zgodności z przepisami
prawa.
Wykaz podmiotów posiadających zatwierdzenie programu kursu w zakresie kwalifikowanej
pierwszej pomocy przedstawia:
TABELA 10.1 – Podmioty prowadzące kursy kwalifikowanej pierwszej pomocy
stanowiący - Załącznik nr 20 do Planu działania systemu.
11.
Informacja
na
temat
personelu
zatrudnianego
w jednostkach systemu bez względu na formę prawną
zatrudnienia (umowa o pracę, umowa cywilnoprawna) – Tabela 14
sporządzona w aplikacji umożliwiającej dokonywanie obliczeń
w formie tabelarycznej.
Informacje dotyczące personelu zatrudnianego w jednostkach systemu bez względu na formę
prawną zatrudnienia zawiera:
TABELA 14 – Personel zatrudniony w jednostkach systemu – stan na dzień
1 stycznia 2015 r. – Załącznik nr 21 do Planu działania systemu.
73 | S T R O N A
ROZDZIAŁ III: Kalkulacja kosztów działalności zespołów ratownictwa
medycznego
1. Koszty działalności zespołów ratownictwa medycznego w 2014 r.
Kalkulację sporządzono przy wykorzystaniu danych dotyczących kosztów działalności zespołów
ratownictwa medycznego w podziale na zespoły typu „P” i „S”, a także w podziale na koszty
bezpośrednie i pośrednie w 2014 r., przekazane przez dysponentów zespołów ratownictwa
medycznego z terenu województwa łódzkiego.
Koszty bezpośrednie obejmują:

koszty osobowe (uwzględniające wynagrodzenie członków zespołów ratownictwa
medycznego wraz z pochodnymi, a także wynagrodzenia dyspozytorów medycznych wraz
z pochodnymi),

koszty eksploatacyjne związane z działalnością zespołów ratownictwa medycznego,

koszty eksploatacyjne związane z funkcjonowaniem stanowisk dyspozytorów medycznych.
Koszty pośrednie obejmują:

koszty związane z działalnością zespołów ratownictwa medycznego (w podziale na koszty
administracyjno - gospodarcze i pozostałe),

koszty związane z funkcjonowaniem stanowisk dyspozytorów medycznych (w podziale
na koszty administracyjno - gospodarcze i pozostałe).
W 2014 roku w województwie łódzkim w 20 rejonach operacyjnych funkcjonowały:

33 zespoły specjalistyczne „S”,

65 zespołów podstawowych „P” (w tym w tym 64 zespoły typu „P” i jeden podstawowy
całoroczny 12- godzinny ZRM),

dwa 12-godzinne zespoły podstawowe wodne „P”, działające na Zalewie Sulejowskim
i Zbiorniku Jeziorsko w okresie od dnia 15 czerwca 2014 r. do dnia 15 września 2014 r.
Strukturę
kosztów
działalności
zespołów
ratownictwa
medycznego
w
2014
roku
dla poszczególnych rejonów operacyjnych, z podziałem na zespoły specjalistyczne i podstawowe,
przedstawia poniższe zestawienie.
74 | S T R O N A
Kalkulacja kosztów w podziale na miesiące w roku 2014 stanowi - Załącznik
nr 22 do Planu działania systemu.
Koszty funkcjonowania zespołów ratownictwa medycznego w 2014 roku przedstawiały
się następująco:

koszty funkcjonowania 33 specjalistycznych zespołów ratownictwa medycznego
48.522.453,95 zł

koszty funkcjonowania 65 podstawowych zespołów ratownictwa medycznego
70.417.719,90 zł

koszty funkcjonowania 12- godzinnego zespołu podstawowego
579.970,40 zł

koszty funkcjonowania 2 wodnych podstawowych zespołów ratownictwa medycznego
273.353,97 zł
2. Koszty działalności zespołów ratownictwa medycznego w 2015 r.
Koszty funkcjonowania zespołów ratownictwa medycznego w 2015 roku zostały podzielone
na trzy okresy rozliczeniowe po cztery miesiące każdy. Obecnie na terenie województwa łódzkiego
funkcjonują 33 specjalistycznych zespołów ratownictwa medycznego, 65 podstawowych zespołów
ratownictwa medycznego, jeden 12- godzinny podstawowego zespołu ratownictwa medycznego
w Błaszkach (rejon operacyjny 10/19) oraz dwa 12- godzinne wodne podstawowe zespoły
ratownictwa medycznego funkcjonujące przez okres 93 dni każdy (w terminie 15 czerwca
do 15 września).
Koszty działalności zespołów ratownictwa medycznego w 2015 roku z podziałem na rodzaje
zespołów dla poszczególnych rejonów oraz dla województwa łódzkiego przedstawia tabela
pt.: Kalkulacja rocznych kosztów działalności zespołów ratownictwa medycznego na podstawie
umów zawartych z ŁOW NFZ w Łodzi za rok 2015- I OKRES ROZLICZENIOWY (styczeńkwiecień) i II OKRES ROZLICZENIOWY (maj- sierpień). Szczegółowa kalkulacja kosztów
75 | S T R O N A
funkcjonowania zespołów ratownictwa medycznego jest zawarta w tabeli pt.: „Kalkulacja kosztówI okres rozliczeniowy styczeń- kwiecień 2015 i II okres rozliczeniowy maj- sierpień 2015”.
W województwie łódzkim w wyniku przeprowadzonego postępowania konkursowego
w sprawie zawarcia umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w rodzaju ratownictwo
medyczne zawarto ze świadczeniodawcami umowy w ww. zakresie na okres od 1 stycznia
2012 roku do dnia 31 grudnia 2016 roku.
Kalkulacja kosztów – okresy rozliczeniowe w roku 2015 stanowi - Załącznik
nr 23 do Planu działania systemu.
Kalkulacja
rocznych
kosztów
zespołów
ratownictwa
medycznego
na podstawie umów zawartych z ŁOW NFZ w Łodzi w roku 2015 stanowi
Załącznik nr 24 do Planu działania systemu .
76 | S T R O N A
ROZDZIAŁ IV: Planowane na lata następne nowe jednostki systemu
Wykaz planowanych do uruchomienia Szpitalnych Oddziałów Ratunkowych
Lp.
Lokalizacja Szpitalnego Oddziału
ratunkowego
Adres
Wnioskodawca
1
Instytut Centrum Zdrowia Matki Polki
ul. Rzgowska 281/289
93 – 338 Łódź
2
AMG Centrum Medyczne Sp. z o.o. Szpital
Św. Ducha w Rawie Mazowieckiej
3
Zespół Opieki Zdrowotnej w Łowiczu
4
Samodzielny Publiczny Zakład Opieki
Zdrowotnej Uniwersytecki Szpital Kliniczny
Nr 1 im. N. Barlickiego Uniwersytetu
Medycznego w Łodzi
Zduńskowolski Szpital Powiatowy Sp. z o.o.
ul. Warszawska 14
96 – 200 Rawa
Mazowiecka
ul. Ułańska 28
99 – 400 Łowicz
ul. Kopcińskiego 22
90 – 153 Łódź
Dyrektor Instytutu
Centrum Zdrowia Matki
Polki
Starosta Rawski
5
6
Samodzielny Publiczny Zakład Opieki
Zdrowotnej Uniwersytecki Szpital Kliniczny
im. Wojskowej Akademii Medycznej
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi –
Centralny Szpital Weteranów
ul. Królewska 29
98 – 220 Zduńska Wola
ul. Żeromskiego 113
90 – 549 Łódź
Starosta Łowicki
Rektor Uniwersytetu
Medycznego w Łodzi
Starosta Zduńskowolski
Rektor Uniwersytetu
Medycznego w Łodzi
77 | S T R O N A
ROZDZIAŁ V: Uwagi i wnioski
Obecnie trwają prace nad zintegrowaniem wszystkich dyspozytorni medycznych celem
stworzenia jednej obsługującej całe województwo łódzkie w lokalizacji – Łódź, ul. Pienista 71.
Jednak do tego niezbędne jest posiadanie odpowiedniej infrastruktury teleinformatycznej,
a szczególnie posiadanie jednolitego SWD PRM oraz sprawnie działającej łączności radiowej.
Liczba stanowisk dyspozytorskich w dyspozytorni medycznej określona została "jedno
stanowisko na każde 200 tys. mieszkańców", jednak nie mniej niż 2 stanowiska dyspozytorów
medycznych w lokalizacji. Uwzględniając ww. kryterium w województwie łódzkim
zorganizowanych zostanie łącznie 13 stanowisk dyspozytorów medycznych podstawowych.
W utworzonej dyspozytorni medycznej (ul. Pienistej 71 w Łodzi), obsługującej całe
województwo łódzkie, zgodnie z opinią Ministerstwa Zdrowia dysponent, który zawarł umowę
na dany rejon operacyjny, w którym zlokalizowane są stanowiska dyspozytorów medycznych –
zgodnie z Wojewódzkim Planem Działania Systemu PRM, jest właściwy do zatrudniania tych
dyspozytorów. Dyspozytorzy w ww. dyspozytorni, zgodnie z art. 26 ust. 3a ustawy
o Państwowym Ratownictwie Medycznym będą wykonywać swoje zadania z wykorzystaniem
SWD PRM.
Jednocześnie na podstawie wytycznych Ministerstwa Zdrowia, planuje się konsolidacje
rejonów operacyjnych przy zawieraniu nowych umów na udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej w rodzaju ratownictwo medyczne. Przyczyni się do polepszenia dostępu
do świadczeń pozaszpitalnych i – jak wskazują doświadczenia innych województw –
do skrócenia czasu oczekiwania na przyjazd ZRM.
78 | S T R O N A
Wykaz załączników do Planu działania systemu
 Załącznik nr 1 – Tabela 1 – Wyjazdy zespołów ratownictwa medycznego w roku 2014,
 Załącznik nr 2 – Tabela 2 – Wyjazdy zespołów ratownictwa medycznego w roku 2014 –
czasy dotarcia,
 Załącznik nr 3 – Wykaz lądowisk i innych miejsc do lądowania dla śmigłowca
ratunkowego na terenie województwa łódzkiego (stan na 1 stycznia 2015 r),
 Załącznik nr 4 – Tabela 3 – Wyloty lotniczych zespołów ratownictwa medycznego
w roku 2014 – liczba wylotów,
 Załącznik nr 5 – Wyloty lotniczych zespołów ratownictwa medycznego w roku 2014 –
czasy dotarcia,
 Załącznik nr 6 – Tabela 5 – Liczba przyjęć pacjentów w szpitalnych oddziałach
ratunkowych w roku 2014,
 Załącznik nr 7 – Tabela 6 – Liczba przyjęć pacjentów w izbie przyjęć w roku 2014,
 Załącznik nr 8 – Tabela 7 – Rejony operacyjne i miejsca stacjonowania zespołów
ratownictwa medycznego,
 Załącznik nr 9 – Tabela 8 – Zespoły ratownictwa medycznego włączone do systemu
Państwowe Ratownictwo Medyczne – Dysponenci i miejsca stacjonowania zespołów
ratownictwa medycznego – stan na dzień 1 maja 2015 r.,
 Załącznik nr 10 – Tabela 9 – Dodatkowe zespoły ratownictwa medycznego –
stan na dzień 1 stycznia 2015 r.,
 Załącznik nr 11 – Tabela 10 – Szpitalne oddziały ratunkowe,
 Załącznik nr 12 – Tabela 11 – Centra urazowe – dane na rok 2014,
 Załącznik nr 13 – Tabela 12 – Jednostki organizacyjne szpitali wyspecjalizowane
w zakresie udzielania świadczeń niezbędnych dla ratownictwa medycznego – stan na dzień
1 stycznia 2015 r.,
 Załącznik nr 14 – Tabela 5.1 – Profil oddziałów szpitalnych wraz z liczbą łóżek stałych
i gotowych do rozwinięcia – stan na dzień 1 stycznia 2015 r.,
 Załącznik nr 15 – Tabela nr 13 – Stanowiska dyspozytorów medycznych – dane na rok
2014.,
 Załącznik nr 16 – Tabela 6.1 – Struktura i organizacja systemów teleinformatycznych oraz
rodzajów łączności radiowej wykorzystywanych na stanowiskach dyspozytorów
medycznych ze wskazaniem rodzajów wykorzystywanych urządzeń oraz oprogramowania,
 Załącznik nr 17 – Wzór porozumienia zawartego z województwami ościennymi,
 Załącznik nr 18 – Dane kontaktowe stanowisk dyspozytorów medycznych i lekarzy
koordynatorów ratownictwa medycznego z województw ościennych,
 Załącznik nr 19 – Rejestr jednostek współpracujących z systemem państwowe
ratownictwo medyczne dla województwa łódzkiego,
79 | S T R O N A
 Załącznik nr 20 – Tabela 10.1 – Podmioty prowadzące kursy kwalifikowanej pierwszej
pomocy,
 Załącznik nr 21 – Tabela 14 - Personel zatrudniony w jednostkach systemu –
stan na dzień 1 stycznia 2015 r.,
 Załącznik nr 22 – Kalkulacja kosztów w podziale na miesiące w roku 2014,
 Załącznik nr 23 – Kalkulacja kosztów – okresy rozliczeniowe w roku 2015,
 Załącznik nr 24 – Kalkulacja rocznych kosztów zespołów ratownictwa medycznego
na podstawie umów zawartych z ŁOW NFZ w Łodzi w roku 2015,
 Załącznik nr 25 – Mapa – rozmieszczenia jednostek systemu na terenie województwa
łódzkiego.
80 | S T R O N A
Wykaz map zawartych w Planie
 Rysunek 1 – Komunikacja drogowa na terenie województwa łódzkiego str. 7,
 Rysunek 2 – Komunikacja kolejowa na terenie województwa łódzkiego str. 10,
 Rysunek 3 – Lokalizacja wybranych lotnisk oraz lądowisk na terenie województwa
łódzkiego str. 12,
 Rysunek 4 – Podział administracyjny województwa łódzkiego str. 18,
 Rysunek 5 – Lokalizacja Zakładów Dużego Ryzyka, Zakładów Zwiększonego Ryzyka,
prawdopodobnych szlaków komunikacyjnych przewozu materiałów niebezpiecznych
str. 24,
 Rysunek 6 – Zagrożenia powodziowe na obszarze województwa łódzkiego str. 28,
 Rysunek 7 – Lokalizacja szpitalnych oddziałów ratunkowych (SOR) na terenie
województwa łódzkiego str. 52,
 Rysunek 8 – Lokalizacja izb przyjęć (IP) na terenie województwa łódzkiego str. 54,
81 | S T R O N A

Podobne dokumenty