tutaj

O POLITECHNICE WROCŁAWSKIEJ
1
POLITECHNIKA WROCŁAWSKA W SKRÓCIE
POLITECHNIKA WROCŁAWSKA W LICZBACH
2
2
O WYDZIALE ELEKTRYCZNYM
4
WSPÓŁPRACA Z RYERSON UNIVERSITY
8
ROZPOCZĘCIE WSPÓŁPRACY 05.12.2007R.
REALIZACJA WSPÓŁPRACY Z RYERSON UNIVERSITY W LATACH 2008-2013
PODPISANIE AKTUALIZACJI UMOWY O PODWÓJNYM DYPLOMOWANIU DO 2017 ROKU – 6 GRUDNIA
2013R.
8
9
12
O Politechnice Wrocławskiej
Politechnika Wrocławska powstała w 1945 roku, głównie dzięki zaangażowaniu pracowników
naukowych nieistniejącej już Politechniki Lwowskiej i Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie
m.in. rektora Politechniki Lwowskiej - profesora Edwarda Sucharda, profesora Kazimierza
Idaszewskiego oraz inż. Dionizego Smoleńskiego.
Jednak starania o utworzenie we Wrocławiu Wyższej Szkoły Technicznej (bo taką nazwę miała
uczelnia na początku swojego istnienia) trwały od roku 1897, co było uzasadnieniem rozwiniętego
w Prowincji Śląskiej przemysłu wydobywczego, przetwórczego, chemicznego, hutniczego i
maszynowego. Wieloletnie starania środowisk technicznych i przemysłowych zostały uznane przez
cesarza Wilhelma II, który w 1902 roku podjął decyzję utworzenia we Wrocławiu uczelni
technicznej. Prace budowlane rozpoczęto w 1905 roku.
Królewska Wyższa Szkoła Techniczna we Wrocławiu (Königliche Technische Hochschule Breslau)
rozpoczęła działalność dydaktyczną 1 października 1910 roku, ale uroczystości otwarcia odbyły się
29 listopada 1910 roku. Przybył na nie cesarz Wilhelm II, któremu podczas uroczystości nadano
pierwszy doktorat honoris causa Uczelni.
Pierwszy polski wykład na Politechnice Wrocławskiej, wygłoszony przez profesora Kazimierza
Idaszewskiego, miał miejsce 15 listopada 1945 roku. Dzień ten obchodzony jest jako święto
Uczelni, a także święto nauki wrocławskiej.
Dziś Politechnika Wrocławska kontynuuje tradycję tych znamienitych polskich uczelni i rozwija się
w ścisłej współpracy z wiodącymi przedsiębiorstwami Dolnego Śląska.
Politechnika Wrocławska jest autonomiczną uczelnią techniczną, instytucją badawczą, kształtującą
osobowości studentów i doktorantów. Wytycza ona kierunki rozwoju nauki i techniki, jako
wspólnota akademicka jest otwarta dla wszystkich, pielęgnuje wartości i tradycje uniwersyteckie,
wszechstronną współpracę z innymi uczelniami oraz zabiega o poczesne miejsce w gronie
uniwersytetów Europy i świata.
Dydaktyka Politechniki Wrocławskiej jest doceniana nie tylko w kraju, ale i poza granicami.
Uczelnia umożliwia studentom naukę zarówno według standardowych programów, jak i pozwala na
wybór indywidualnych toków kształcenia. Dzięki podpisanym umowom partnerskim studenci oraz
pracownicy naukowi Politechniki Wrocławskiej mają możliwość kształcenia się poza granicami
kraju oraz uczestniczenia we wspólnych projektach badawczych.
Uczelnia bierze udział w realizacji różnych programów naukowych jak np.: LLP-Erasmus,
Erasmus-Mundus, VII Program Ramowy, Leonardo da Vinci. Na terenie politechniki działa
1
ponadto wiele organizacji i stowarzyszeń studenckich, w których studenci mają możliwość
rozwijania swoich pasji naukowych i twórczych.
Światowy poziom badań naukowych prowadzonych przez pracowników uczelni oraz doskonale
wyposażone laboratoria owocują współpracą z wieloma krajowymi i zagranicznymi firmami. W
ramach umów prowadzone są wspólnie projekty badawcze. Studenci natomiast mają możliwość
odbycia praktyk, staży, czy też realizacji tematu pracy dyplomowej w oddziałach renomowanych
firm na całym świecie.
Politechnika Wrocławska w skrócie
- jedna z największych uczelni akademickich w Polsce,
- wysoka pozycja w rankingach szkół wyższych (II miejsce w rankingu szkół wyższych, których
absolwenci są najbardziej poszukiwani przez pracodawców, przeprowadzonym przez tygodnik
"Wprost" 2013; I miejsce wśród polskich uczelni technicznych w hiszpańskim rankingu
Webometrics - styczeń 2013,
- aktywna współpraca międzynarodowa z uczelniami, instytucjami naukowo-badawczymi i firmami
zagranicznymi zaangażowanie w dziesiątki programów badawczych w ramach: VII Programu
Ramowego, EUREKA, COST, ARISS, Funduszu Węgla i Stali, Funduszy Strukturalnych
(foresight),
- uczestnictwo w programach międzynarodowej wymiany studenckiej - LLP-Erasmus, Erasmus
Mundus, Leonardo da Vinci,
- udział w programach podwójnego dyplomowania,
- umożliwianie studentom zdobywania doświadczeń w laboratoriach badawczych partnerów
gospodarczych oraz praktycznego zastosowania wiedzy na etapie produkcji kształcenie
dostosowane do wymogów rynku pracy,
- badania ukierunkowane na zapotrzebowanie gospodarki,
- aktywna współpraca z wiodącymi firmami w zakresie prowadzenia wspólnych badań naukowych,
opracowywania innowacyjnych projektów oraz współpraca w dziedzinie patentów,
- członek m.in. European University Association i European Society for Engineering Education.
Politechnika Wrocławska w liczbach











35 252 studentów
12 wydziałów i Studium Kształcenia Podstawowego
3 Zamiejscowe Ośrodki Dydaktyczne w Jeleniej Górze, Legnicy i Wałbrzychu
2 000 pracowników naukowo-dydaktycznych
1 114 doktorantów
43 różnorodne kierunki kształcenia
37 programów prowadzonych w językach obcych
53 akredytacje krajowe i 21 międzynarodowych
6 950 publikacji w czasopismach z Listy Filadelfijskiej
6 373 publikacje w czasopismach w Impact Factor
4 612 zgłoszonych wynalazków, w tym wzorów użytkowych
2




9 języków nauczanych w Studium Języków Obcych
148 studenckich kół naukowych
30 organizacji studenckich
37 agend kultury studenckiej
Politechnika Wrocławska nadała także wiele tytułów Doktora Honoris Causa wielu znanym
osobistościom, m.in. dla:
– w 1961r. Dionizego Smoleńskiego prof. Politechniki Wrocławskiej i Politechniki Warszawskiej
specjalność: materiały wybuchowe, teoria spalania,
– w 1981r. Stanisława Lem; literata, specjalność : fantastyka naukowa,
– w 2003r. Philippe Busquin (absolwent fizyki na Université Libre w Brukseli; studia w zakresie
filozofii i ochrony środowiska.; od 1999 r. członek Komisji Europejskiej do spraw nauki),
– w 2008r. Angeli Merkel (kanclerz Niemiec; doktorat z chemii fizycznej specjalność: chemia
kwantowa),
– w 2010r. Jerzego Buzka (prof. nauk technicznych; od 2010 r. przewodniczący Parlamentu
Europejskiego),
– w 2011r. José Manuela Barroso (przewodniczący Komisji Europejskiej),
– w 2013r. Eckharda Beyer (prof. Technicznego Uniwersytetu w Dreźnie, Dziekan Wydziału
Mechanicznego, Dyrektor Instytutu Materiałów i Technologii Laserowych IWS w Dreźnie)
i wielu innym.
Również inne uczelnie przyznały pracownikom Politechniki Wrocławskiej tytuły doktora honoris
causa m.in.: Tadeuszowi Luty, Zdzisławowi Samsonowiczowi, Dionizemu Smoleńskiemu,
Januszowi Szafranowi, Tadeuszowi Więckowskiemu i innym.
3
O Wydziale Elektrycznym
Wydział Elektryczny wyrósł z korzeni lwowskich (Politechnika Lwowska) i niemieckich
(Technische Hochschule Breslau).
15 listopada 1945 r., kiedy to prof. Kazimierz Idaszewski rozpoczął pierwszy wykład z maszyn
elektrycznych dla studentów III i IV roku ówczesnego Oddziału Elektrycznego, przyjmuje się jako
datę rozpoczęcia działalności polskiego szkolnictwa wyższego we Wrocławiu, a zarazem datę
rozpoczęcia działalności Wydziału Elektrycznego Politechniki Wrocławskiej.
Po wprowadzeniu struktury instytutowej w 1968 r. na Wydziale Elektrycznym powstały instytuty.
Od 1998r. do chwili obecnej są to: Instytut Postaw Elektrotechniki i Elektrotechnologii (I-7),
Instytut Energoelektryki (I-8), Instytut Maszyn, Napędów i Pomiarów Elektrycznych (I-29).
Kadra naukowa Wydziału zalicza się do czołowych zespołów badawczych i dydaktycznych w kraju
w dyscyplinie elektrotechnika. Wydział posiada najwyższą pierwszą kategorię zaszeregowania
przyznawaną przez Ministerstwo w oparciu o ocenę dorobku naukowego.
Kilku profesorom Wydziału nadano tytuł Doktora Honoris Causa uczelni zagranicznych: prof. zw.
dr hab. inż. Andrzejowi Wiszniewskiemu przez Uniwersytet Stanowy Connecticut w New Britain i
Politechnikę Lwowską, prof. zw. dr hab. inż. Marianowi Cegielskiemu - przez Politechnikę w
Mariupolu na Ukrainie, prof. dr hab. inż. Januszowi Szafranowi – przez Uniwersytet Otto-vonGuericke Magdeburg w Niemczech.
Wydział Elektryczny Politechniki Wrocławskiej
należy do najlepszych Wydziałów Elektrycznych w
kraju. Jest jednym z najstarszych Wydziałów
Politechniki Wrocławskiej. Przez ostatnie 68 lat
funkcjonowania potwierdził swoją czołową pozycję
w kraju nie tylko w badaniach naukowych, ale
przede
wszystkim
w
kształceniu
wysokokwalifikowanej kadry technicznej. Wysoką
pozycję Wydziału potwierdzają uprawnienia do
nadawania stopni naukowych doktora i doktora
habilitowanego oraz wnioskowanie o nadanie tytułu naukowego profesora. Szeroka współpraca ze
światowymi ośrodkami naukowymi, liczne członkostwa w międzynarodowych organizacjach
naukowych i zawodowych, bardzo duża liczba absolwentów sprawdzających się zawodowo w kraju
i zagranicą, potwierdzają wysoką rangę i znaczenie Wydziału.
Pozycję Wydziału podkreślają przyznane w ostatnich latach zespołowe nagrody Prezesa Rady
Ministrów za wybitne osiągnięcia naukowo-techniczne, nagrody Siemensa, wiele nagród rektora,
4
wyróżnień i odznaczeń. Wydział poszczycić się może osiągnięciami w dziedzinie Automatyki
Elektroenergetycznej, Maszyn i Napędów Elektrycznych, Systemów Elektroenergetycznych,
Elektroenergetyki Przemysłowej, Elektrotechniki Górniczej oraz szeroko rozumianej
Elektrotechnologii.
Przez 64 lata Wydział ukończyło blisko 9, 5 tysięcy absolwentów, zostało wypromowanych 463
doktorów, 79 doktorów habilitowanych i 36 profesorów tytularnych.
Władze Wydziału Elektrycznego Politechniki Wrocławskiej w kadencji 2012-2016
DZIEKAN
Prof. dr hab. inż. Waldemar Rebizant
Prodziekan ds. Studiów Niestacjonarnych
dr inż. Adam Gubański
(studia niestacjonarne i podyplomowe, dydaktyka,
wydawnictwa, publikacje)
Prodziekan ds. Studiów Stacjonarnych
dr inż. Janusz Staszewski, doc. PWr.
(studia stacjonarne, dydaktyka)
Prodziekan ds. Rozwoju i Współpracy Międzynarodowej
dr inż. Tomasz Sikorski
(współpraca z zagranicą, programy międzynarodowe,
5
Prodziekan ds. Studenckich
dr inż. Leszek Pawlaczyk
(pomoc materialna, praktyki, promocja Wydziału)
studia w języku angielskim, badania naukowe)
Wydział Elektryczny kształci specjalistów na trzech kierunkach studiów w następujących stopniach
i systemach:
1. Elektrotechnika
 I stopnia stacjonarne inżynierskie
we Wrocławiu oraz w Zamiejscowym Ośrodku Dydaktycznym w Legnicy
 II stopnia stacjonarne magisterskie w specjalnościach:
Elektroenergetyka
Inżynieria elektryczna
Odnawialne źródła energii
Control in Electrical Power Engineering (studia w języku angielskim)
Renewable Energy Systems (studia w języku angielskim)

I stopnia niestacjonarne inżynierskie
 II stopnia niestacjonarne magisterskie w specjalnościach:
Elektroenergetyka
Inżynieria elektryczna
2. Automatyka i Robotyka
 I stopnia stacjonarne inżynierskie we Wrocławiu
 II stopnia stacjonarne magisterskie w specjalnościach:
Automatyka i sterowanie w energetyce
Automatyzacja maszyn, pojazdów i urządzeń
3. Mechatronika
 I stopnia stacjonarne inżynierskie we Wrocławiu
Studenci korzystają m.in. z doskonale wyposażonych laboratoriów z wysokiej klasy sprzętem,
nowoczesnej aparatury pomiarowo-kontrolnej, w których wykonywane są unikalne badania
właściwości elektrostatycznych ładunku, badania ładunku przestrzennego, polaryzacji, obróbki
(topienia) metali za pomocą strumienia elektronów, parowanie próżniowe czy polimeryzacja
plazmowa. Laboratoria dysponują m. in. unikalnym zestawem zasilaczy do wyrzutni
magnetronowych, aparaturą probierczą i pomiarową. Takie zaplecze naukowo-dydaktyczne i czujne
oko fachowców, to idealna forma wykorzystania optymalnych możliwości kształcenia. Specjaliści z
Wydziału Elektrycznego zajmują się szerokim spektrum zagadnień, które związane są zarówno z
funkcjonowaniem przedmiotów ułatwiających nam codzienne życie, z zastosowaniem elektroniki i
mikroprocesorów, jak również wielkich sieci elektroenergetycznych. To fachowcy, pracownicy
wydziału, rozwiązują skomplikowane zagadnienia związane z przesyłaniem prądu. Pracują na
zamówienie zagranicznych partnerów, m. in. nad takimi zabezpieczeniami, które uchronią nas
przed niezwykle dokuczliwymi black outami, gdzie kilkadziesiąt milionów ludzi przez kilkanaście
godzin pozbawionych jest prądu. Są w stanie zlokalizować dokładne miejsce awarii, by ekipa zajmująca się naprawą, nie musiała bezowocnie błądzić i szukać miejsca uszkodzenia.
W połączeniu z odbywaniem atrakcyjnych praktyk w renomowanych firmach krajowych i
zagranicznych, absolwenci wydziału mają opinię specjalistów, potrafiących dostosować się do
6
zmieniających się warunków na rynku pracy. Rozwój gospodarczy Polski i Unii Europejskiej
powoduje, że absolwenci Wydziału Elektrycznego są bardzo poszukiwani przez pracodawców.
Na Wydziale Elektrycznym działa Konwent Wydziału, który jest społecznym kolegialnym organem
doradczym, wspierającym działania Wydziału Elektrycznego. Celem jego działania jest wymiana
poglądów dotyczących przede wszystkim jakości kształcenia na Wydziale Elektrycznym i oceny
procesów adaptacyjnych absolwentów Wydziału, ze szczególnym uwzględnieniem ich przyszłych
specjalności w nowych miejscach pracy, a także tworzenie warunków do głębszego powiązania
środowiska naukowego i dydaktycznego z zakładami pracy, władzami regionu, instytutami
branżowymi oraz z innymi podmiotami zatrudniającymi adeptów z szeroko pojmowanej
Elektrotechniki, Automatyki i Robotyki oraz Mechatroniki.
Wydział Elektryczny od lat współpracuje z prestiżowymi uczelniami i instytucjami zagranicznymi.
Gdyby zaznaczyć tę współpracę na mapie, nie udałoby się znaleźć takiej uczelni i takiej instytucji, o
światowej renomie, z którą wydział nie kooperował lub nie kooperuje. Wśród nich wymienić
można najważniejsze firmy w branży jak Siemens, General Electric, ABB czy Schneider Electric.
To w nich absolwenci wydziału bez problemów znajdują pracę.
Wśród uczelni zagranicznych, z którymi wydział współpracuje w zakresie dydaktyki, wymienić
należy: University of East London (Anglia), Cork Institute of Technology (Irlandia), Technische
Universitaet Cottbus (Niemcy), Universitaet Magdeburg (Niemcy). Wymiana dotyczy nie tylko
naszych studentów, którzy wyjeżdżają na praktyki czy staże w ramach programów
Socrates/Erasmus, Leonardo da Vinci. W ostatnich latach również sporo studentów m. in. z:
Universitaet Siegen (Niemcy), Universitaet Magdeburg (Niemcy), Univesity of Porto (Portugalia),
kształciło się w murach politechniki.
Wspólne projekty z Uniwersytetem Otto-von-Guericke w Magdeburgu, Technische Universitaet
Cottbus (Niemcy) oraz Ryerson University z Toronto, a także Irkuck State Technical University, to
możliwość jednoczesnego uzyskania dwóch dyplomów ukończenia studiów na kierunku
Elektrotechnika – uczelni wrocławskiej, niemieckiej, kanadyjskiej bądź rosyjskiej.
7
Współpraca z Ryerson University
Rozpoczęcie współpracy 05.12.2007r.
W 2007r. Wydział Inżynierii, Architektury i Nauk Ścisłych Uniwersytetu Ryerson w Toronto oraz
Wydział Elektryczny Politechniki Wrocławskiej we Wrocławiu podjęły rozmowy dotyczące
nawiązania współpracy pomiędzy uczelniami. Rozpoczęta w tym okresie owocna współpraca trwa
do dziś.
Pierwsza umowa współpracy dla studiów II-go stopnia w dziedzinie elektroenergetyki (inżynierii
energetycznej i sterowania) między Politechniką Wrocławską a Uniwersytetem w Ryerson została
zawarta 05 grudnia 2007r.
Prorektor ds. rozwoju PWr prof. M. Hardygóra i dziekan Faculty of Engineering Architecture and Science RU w Toronto dr S. Boctor
Ważnym celem Programu jest opracowanie i rozwój struktury umożliwiającej studentom dążenie
do rozwoju akademickiego i zawodowego, poprzez studia w Kanadzie i Polsce. Program dąży do
poprawy jakości nauczania dyplomowego / studiów II-go stopnia w dziedzinie inżynierii sterowania
i zasilania, poprzez:
 wzajemne uznanie i umożliwienie przenoszenia punktów zaliczeniowych pomiędzy RU i
PWr;
 opracowanie wspólnego lub podstawowego programu nauczania pomiędzy RU i PWr;
 zdobycie naturalnych zdolności językowych i umożliwienie poznania różnic kulturowych
Kanady i Polski;
 zintensyfikowanie kooperacji i wymiany partnerskiej personelu akademickiego RU i PWr;
oraz
 zdobycie wiedzy i doświadczeń pozwalających stawiać czoła wyzwaniom Kanadyjskiej i
Polskiej gospodarki.
8
Realizacja współpracy z Ryerson University w latach 2008-2013
Realizacja współpracy Wydziału Elektrycznego Politechniki Wrocławskiej z Wydziałem Inżynierii,
Architektury i Nauk Ścisłych Uniwersytetu Ryerson objęła szereg spotkań i wzajemnych wizyt. Za
szczególne osiągnięcia programu należy uznać liczbę absolwentów podwójnego dyplomowania.
Łącznie w latach 2008-2013 w programie podwójnego dyplomowania wzięło udział 18 studentów,
16 z Polski i 2 z Kanady.
W 2009 roku uroczystość Inauguracji roku akademickiego 2010/2011 zaszczycił swoją obecnością
prof. Sri Krishnan z Wydziału Elektrotechniki i Informatyki oraz dr Wacław Dajnowiec,
wręczający dyplomy Ryerson University absolwentom programu podwójnego dyplomowania.
15.06.2010r. na Politechnice Wrocławskiej odbyło się spotkanie Ambasadora Kanady w Polsce
Daniela Costello ze studentami Wydziału Elektrycznego, którzy studiowali na Uniwersytecie
Ryerson w ramach programu podwójnego dyplomowania. W spotkaniu uczestniczyli też studenci
kanadyjscy studiujący na Wydziale Elektrycznym Politechniki Wrocławskiej. Było to spotkanie
kameralne dotyczące wymiany studentów i współpracy z Wydziałem. Ambasador Daniel Costello
spotkał się również z Rektorem Politechniki Wrocławskiej prof. Tadeuszem Więckowskim oraz
władzami Wydziału Elektrycznego prof. Marianem Sobierajskim oraz Prodziekanem ds.
Współpracy Międzynarodowej prof. Waldemarem Rebizantem.
9
Prof. Waldemar Rebizant, obecny Dziekan Wydziału Elektrycznego, odwiedził Uniwersytet
Ryerson dwukrotnie – w październiku 2008r. i 2010r. Obie wizyty służyły zacieśnianiu współpracy
między uczelniami. Dziekan wygłosił również seminaria dotyczące metod inteligentnych w
automatyce zabezpieczeniowej. Zostały również wręczone dyplomy studentom kanadyjskim, którzy
w ramach programu o podwójnym dyplomowaniu, studiowali na Wydziale Elektrycznym.
We wrześniu 2011 inaugurację roku akademickiego 2011/2012 zaszczycił swoją obecnością Prof.
M. Lachemi Dziekan Wydziału Inżynierii, Architektury i Nauk Ścisłych, obecny JM Rektor
Ryerson University. Podczas uroczystości Prof. Lachemi otrzymał z rąk JM Rektora Politechniki
Wrocławskiej Prof. Tadeusza Więckowskiego medal „Zasłużony dla Wydziału”, a także wręczył
dyplomy Ryerson University absolwentom podwójnego dyplomowania.
10
W roku 2012 w uroczystości inauguracji roku akademickiego 2012/2013 Ryerson University
reprezentował prof. Xio-Ping Hang, Dyrektor ds. Programów Międzynarodowych.
We wrześniu 2013r. w uroczystości inauguracji roku akademickiego 2013/2014 uczestniczyli
goście Univerystetu Ryerson prof. Lian Zhao, Dyrektor ds. Programów Międzynarodowych i dr
Wacława Dajnowiec, którzy wręczyli dyplomy studentom studiującym w Kanadzie. Podczas wizyty
odbyły się rozmowy o nowym kształcie umowy, aktualizacjach, a także możliwościach
rozszerzenia współpracy o wspólne prace naukowo-badawcze.
11
Podpisanie aktualizacji umowy o podwójnym dyplomowaniu do 2017
roku – 6 grudnia 2013r.
Jako pokłosie wizyty prof. Lian Zhao we wrześniu 2013 roku było dopracowanie zapisów
aktualizacji umowy do 2017 roku. Przychylność i zaangażowanie obu stron, a także współpraca
działów nauczania, współpracy międzynarodowej oraz biur prawnych obu uczelni, pozwoliły na
stworzenie dokumentu zabezpieczającego realizację podstawowych założeń programu na następne
5 lat.
W dniach 04 – 09 grudnia 2013r. zaplanowano wizytę delegacji Politechniki Wrocławskiej w
osobach Dziekana Wydziału Elektrycznego prof. dr hab. inż. Waldemara Rebizanta oraz
Prodziekana ds. Rozwoju i Współpracy Międzynarodowej Wydziału Elektrycznego dr inż. Tomasza
Sikorskiego. Celem wizyty jest podpisanie kontynuacji umowy pomiędzy Wydziałem Inżynierii,
Architektury i Nauk Ścisłych Uniwersytetu Ryerson a Wydziałem Elektryczny Politechniki
Wrocławskiej w zakresie programu współpracy dla studiów II-go stopnia na kierunku
Elektrotechnika obejmująca program podwójnego dyplomowania. Program ten oznacza, iż student
studiów magisterskich II-go stopnia po zakończeniu programu studiów, spełniającego wymagania
dotyczące nadania tytułu magistra każdego z uniwersytetów, otrzymuje dwa dyplomy obu uczelni
partnerskich.
Ważnym elementem programu jest opracowanie i rozwój struktury umożliwiającej studentom
dążenie do rozwoju akademickiego i zawodowego, poprzez studia w Kanadzie i Polsce. Program
dąży do poprawy jakości nauczania na studiach II-go stopnia na kierunku Elektrotechnika w
specjalności sterowanie w elektroenergetyce. Wspólny Program Współpracy opiera się na już
istniejących na Politechnice Wrocławskiej oraz na Uniwersytecie Ryerson programach: Magister
Inżynier na kierunku Elektrotechnika w specjalności "Control in Electrical Power Engineering"
(Wydział Elektryczny, Politechnika Wrocławska) oraz Magister Inżynier w Elektroenergetyce
(Wydział Inżynierii, Architektury i Nauk Ścisłych, Uniwersytet Ryerson), które mogą być
prowadzone niezależnie w poszczególnych uczelniach. Umowa precyzuje zasady przystąpienia do
programu oraz uznawalności zrealizowanych kursów na obu uczelniach, pozwalające nadać tytuł
magistra inżyniera studentom biorącym udział w wymianie.
Podczas wizyty odbędzie się seminarium przybliżające Wrocław oraz Politechnikę Wrocławską, a
także zasady programu podwójnego dyplomowania. Zaplanowano również seminarium dotyczące
głównych kierunków badawczych prowadzonych na Wydziale Elektrycznym Politechniki
Wrocławskiej oraz możliwości współpracy naukowo-badawczej z naukowcami z Ryerson
University.
Współpraca Wydziału Elektrycznego Politechniki Wrocławskiej oraz Ryerson University, poprzez
sukcesy w realizacji programu podwójnego dyplomownia, a także przez aktywność obu stron, w
12
sposób szczególny wpisuje się w wachlarz współpracy realizowany przez Politechnikę Wrocławską
z uczelniami wyższymi w Kanadzie. Wśród pozostały kanadyjskich uniwersytetów, z którymi w
różnym zakresie współpracuje Politechnika Wrocławska można wymienić:
1.
École des Hautes Études Commerciales de Montréal (HEC)
2.
International Institute for Advanced Studies in Systems, Research and Cybernetics
3.
Universite du Quebec en Outaouais
4.
University of Alberta
5.
University of Calgary
6.
University of Guelph
7.
University of Ottawa
8.
University of Windsor
9.
Carleton University, Ottawa
10.
Concordia University
11.
Institute for Microstructural Sciences, Ottawa
12.
Mc Master University (MMU)
13.
McGill University, John Dalton
14.
National Research Council
15.
Ryerson University, Toronto
16.
The University of Western Ontario
17.
Universite de Moncton
18.
University of New Brunswick
19.
University of Regina
20.
University of Waterloo,
21.
University of Montreal
22.
University of British Columbia
23.
Wilfrid Laurier University
24.
Schweitzer Engineering Laboratories, Markham
13