Pojęcia związane z aplikacjami internetowymi.

Transkrypt

Pojęcia związane z aplikacjami internetowymi.
Pojęcia związane z aplikacjami internetowymi.
Program komputerowy (ang. computer program) - sekwencja symboli zapisana w jakimś języku
programowania opisująca obliczenia (ciąg instrukcji) zgodnie z pewnymi regułami opisującymi
dany język programowania. Program jest zazwyczaj wykonywany przez komputer (np.
wyświetlenie strony internetowej), czasami bezpośrednio – jeśli wyrażony jest w języku
zrozumiałym dla danej maszyny lub pośrednio – gdy jest interpretowany przez inny program
(interpreter).
Programowanie komputerów – proces projektowania, tworzenia, testowania i utrzymywania kodu
źródłowego programu komputerowego.
Język programowania – Podobnie jak języki naturalne, język programowania składa się ze
zbiorów reguł syntaktycznych oraz semantyki, które opisują, jak należy budować poprawne
wyrażenia oraz jak komputer ma je rozumieć.
Słowo kluczowe (ang. keyword) w języku programowania oznacza słowo mające szczególne
znaczenie i oznaczające określony rozkaz, instrukcję lub deklarację w programie komputerowym.
Lista słów kluczowych jest najczęściej ustalona dla danego standardu języka wraz z rozszerzeniami
określonego producenta kompilatora. W zależności od języka programowania pisownia słów
kluczowych może wymagać (lub nie) pisania ich małymi lub dużymi literami oraz zachowywania
określonej składni.
Kod źródłowy (ang. source code) to zapis programu komputerowego umożliwiający wykonie go w
określonym języku programowania, opisujący operacje jakie powinien wykonać komputer. Kod
źródłowy jest wynikiem pracy programisty. Kod źródłowy pozwala wyrazić w czytelnej dla
człowieka formie strukturę i działanie programu komputerowego. Gotowy kod źródłowy jest
zwykle zapisywany do pliku tekstowego. Określenie „wykonanie kodu źródłowego” jest
równoważne wykonaniu programu zapisanego tym kodem. Przed wykonaniem kod źródłowy musi
zostać poddany translacji na kod wynikowy – w procesie kompilacji jest tłumaczony do postaci
kodu wynikowego, najczęściej kodu maszynowego. Możliwe jest także wykonywanie „w locie”
programu zapisanego kodem źródłowym przy pomocy interpretera.
Translator – program komputerowy (lub urządzenie), dokonujący tłumaczenia (translacji)
programu napisanego w języku programowania, z postaci źródłowej do postaci wynikowej
możliwej do wykonania przez maszynę (potocznie: „zrozumiałą dla maszyny”). Czasami zamiast
kod wynikowy używa się równoważnego określenia kod obiektowy. Translatory dzieli się na dwie
grupy: kompilatory tłumaczące programy zapisane w językach wysokiego poziomu oraz assemblery
tłumaczące programy zapisane w językach symbolicznych.
Asembler (z ang. assembler) – program tworzący kod maszynowy na podstawie kodu źródłowego
(tzw. asemblacja) wykonanego w niskopoziomowym języku programowania bazującym na
podstawowych operacjach procesora zwanym językiem asemblera, popularnie nazywanym również
asemblerem. W tym artykule język programowania nazywany będzie językiem asemblera, a
program tłumaczący – asemblerem.
Język maszynowy, kod maszynowy – zestaw rozkazów procesora, w którym zapis programu
wyrażony jest w postaci liczb binarnych stanowiących rozkazy oraz ich argumenty. Był to jedyny
język programowania komputerów zerowej generacji, a powszechnym w początkowym okresie
rozwoju komputerów pierwszej generacji. Kod maszynowy może być generowany w procesie
kompilacji lub asemblacji. W trakcie procesu tworzenia kodu maszynowego tworzony jest często
kod pośredni zapisywany w pliku obiektowym. Następnie kod pośredni pobrany z pliku
obiektowego poddawany jest konsolidacji (linkowaniu) w celu utworzenia ostatecznego kodu
maszynowego.
Kompilator - program służący do automatycznego tłumaczenia kodu napisanego w języku
źródłowym na równoważny kod w języku wynikowym. Proces ten nazywany jest kompilacją. W
informatyce kompilatorem nazywa się najczęściej program do tłumaczenia kodu źródłowego w
języku programowania na język maszynowy. Jednakże niektóre z nich tłumaczą najpierw do języka
asemblera, a ten jest tłumaczony na język maszynowy przez asembler. Różnica pomiędzy
kompilatorem a asemblerem polega na tym, iż każde polecenie języka programowania może zostać
rozbite na wiele podpoleceń języka maszynowego
Interpreter – program komputerowy, który analizuje kod źródłowy programu, a przeanalizowane
fragmenty wykonuje. Wykonanie programu za pomocą interpretera jest wolniejsze, a do tego
zajmuje więcej zasobów systemowych niż wykonanie kodu skompilowanego, lecz może zająć
relatywnie mniej czasu niż kompilacja i uruchomienie. Jest to zwłaszcza ważne przy tworzeniu i
testowaniu kodu, kiedy cykl edycja-interpretacja-debugowanie może często być znacznie krótszy
niż cykl edycja-kompilacja-uruchomienie-debugowanie.
Moduł -wydzielony fragment programu komputerowego. Dzięki podzieleni programu na fragmenty
ułatwione jest tworzenie każdego fragmentu przez innego programistę.
Konsolidator (ang. linker) lub program konsolidujący to jeden z programów składowych
kompilatora. Konsolidator w trakcie procesu konsolidacji łączy zadane pliki obiektowe i biblioteki
statyczne tworząc w ten sposób plik wykonywalny.
Aplikacja – program użytkowy wykonujący określone zadania. I oferujący interfejs użytkownika.
Często jest używany zamiennie z pojęciem program komputerowy, różnią się tym że program nie
musi mieć interfejsu użytkownika a aplikacja musi mieć.
Aplikacja konsolowa - nie ma interfejsu graficznego i wykonuję się w trybie tekstowym wiersza
poleceń (cmd w Windows lub podobne w Linux)
Aplikacja internetowa, (ang.) web application – zwana również aplikacją webową, to program
komputerowy, który pracuje na serwerze i komunikuje się poprzez sieć komputerową z hostem
użytkownika komputera z wykorzystaniem przeglądarki internetowej użytkownika, będącego w
takim przypadku interaktywnym klientem aplikacji internetowej.
W pracy aplikacji internetowej musi pośredniczyć serwer WWW. Do przygotowania samej aplikacji
używa się różnych mechanizmów (np. CGI, JSP, ASP.NET) i języków (np. PHP, Java, C#), jak
również serwerów aplikacji. Mechanizm prezentacji danych w przeglądarce określa się czasem
mianem cienkiego klienta.
Przykładem aplikacji internetowej jest mechanizm edycji treści encyklopedii Wikipedia. Inne
witryny WWW należące do tej kategorii to np. serwis aukcyjny Allegro czy księgarnia internetowa
Merlin.