- Nazwa.pl

GAZETKA DLA RODZICÓW
Nr 18
STYCZEŃ 2015
PUBLICZNE PRZEDSZKOLE
W STĄPORKOWIE
Redaktorzy
mgr Dorota Szreder
mgr Monika Mieszalska
mgr Jolanta Opara
Niech Nowy Rok przyniesie radość,
miłość, pomyślność i spełnienie
wszystkich marzeń,
a gdy one już spełnią się, niech dorzuci
garść nowych marzeń,
bo tylko one nadają życiu sens!
Redakcja Gazetki
SPIS TREŚCI
1.
Czyste powietrze wokół nas – program edukacyjno - profilaktyczny………….………………….....2
2.
Z ŻYCIA PRZEDSZKOLA – Kalendarium wydarzeń i uroczystości przedszkolnych…...…………3
3.
WARTO PRZECZYTAĆ – „Diagnoza przedszkolna”……....……………………………………....5
4.
POCZYTAJ MI MAMO: „Bajka relaksacyjna – Nauka fruwania wróbelków…………………...… 6
5.
PRZEDSZKOLNE PRZYSMAKI – „Ciasto – mech”, „Sałatka brokułowa”……………………….7
6.
KĄCIK LOGOPEDYCZNY – „Bajka logopedyczna „Burek z podwórka”………………………...9
7.
KĄCIK MĄDREGO PRZEDSZKOLAKA – ćwiczenia na spostrzegawczość i koncentrację uwagi,
kolorowanka, ………………………………………………………………………………….…………..10
„CZYSTE POWIETRZE
WOKÓŁ NAS”
Tak jak w latach poprzednich i w tym roku szkolnym w naszym
przedszkolu realizowany jest Program przedszkolnej edukacji
antytytoniowej „Czyste powietrze wokół nas”. Głównym
organizatorem programu jest Państwowa Inspekcja Sanitarna i jest adresowany do dzieci w wieku
5-6
lat i ich rodziców.
Założeniem programu jest ochrona dzieci przed szkodliwym wpływem dymu tytoniowego jak również
wykształcenie u nich świadomej postawy ochrony własnego zdrowia przed zanieczyszczeniami środowiska.
W naszym przedszkolu program realizowany jest w grupach najstarszych - „Pszczółki”, „Krasnoludki”
i „Motylki” z wykorzystaniem metod aktywizujących. Zajęcia mają charakter warsztatowy, bo taka forma
dostarcza dzieciom najwięcej okazji do uczenia się poprzez doświadczenie i aktywny udział dzieci w procesie
uczenia się.
Uznając potrzebę realizowania takich zajęć i powołując się na zasadę - „czego Jaś się nie nauczy, tego
Jan nie będzie umiał” przede wszystkim mamy na uwadze skutki biernego palenia i ochronę przed nimi naszych
dzieci. Program realizowany będzie do końca maja 2015 roku, a informacje z jego przebiegu będą
zamieszczane na naszej stronie internetowej.
Koordynatorki:
Dorota Ścibisz
Anna Ksel
Alicja Trzebińska
Z ŻYCIA PRZEDSZKOLA
Kalendarium wydarzeń i uroczystości przedszkolnych
30 WRZESIEŃ – DZIEŃ CHŁOPAKA,
POŻEGNANIE LATA
9-10 PAŹDZIERNIK – PASOWANIE
MOTYLKÓW I KRASNOLUDKÓW
15 PAŹDZIERNIK – DZIEŃ NAUCZYCIELA
29 PAŹDZIERNIK – SPOTKANIE
Z POLICJANTEM
28-30 PAŹDZIERNIK – PASOWANIE
STOKROTEK I JEŹYKÓW
19 LISTOPAD – MIĘDZYNARODOWY
DZIEŃ PRAW DZIECKA
20
LISTOPAD – SPOTKANIE Z PIELĘGNIARKĄ
ŚRODOWISKOWĄ
27 LISTOPAD – ANDRZEJKI
25 LISTOPAD – ŚWIATOWY
DZIEŃ PLUSZOWEGO MISIA
4 GRUDZIEŃ – SPOTKANIE
Z MIKOŁAJEM
19 GRUDZIEŃ – JASEŁKA
16-18 GRUDZIEŃ –
SPOTKANIA WIGILIJNE
Wszystkie uroczystości i ważne wydarzenia, jakie miały
miejsce w naszym przedszkolu, a także zdjęcia,
znajdziecie państwo na stronie www.przedszkola.edu.pl
„Wszystkim Babciom i
Dziadkom z okazji ich
święta, życzymy radości
obcowania z wnukami,
dużo, dużo zdrowia i samych
słonecznych dni”
WARTO PRZECZYTAĆ
DIAGNOZA PRZEDSZKOLNA
Celem prowadzenia diagnozy przedszkolnej jest zgromadzenie informacji, które mogą pomóc:
 Rodzicom - w poznaniu stanu gotowości swojego dziecka do podjęcia nauki w szkole podstawowej, aby
mogli je wspomagać w osiąganiu tej gotowości;
 Nauczycielom - przedszkola w opracowaniu indywidualnego programu wspomagania i korygowania
deficytów rozwojowych dziecka, który będzie realizowany w roku poprzedzającym rozpoczęcie nauki
w szkole;
 Pracownikom poradni psychologiczno - pedagogicznej, do której zostanie skierowane dziecko
w razie potrzeby pogłębionej diagnozy związanej ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
Specjalistyczne wsparcie może być potrzebne nauczycielom w formie konsultacji metod pracy
z wybranym dzieckiem, jak i rodzicom, aby potrafili wspierać w rozwoju swoje dziecko. Odpowiedź na
zróżnicowane potrzeby edukacyjne dzieci - po analizie ich zasobów, doświadczeń, możliwości i potrzeb - to
ważne zadanie nauczyciela. Dzieci mogą być w różnym stopniu przygotowane do rozpoczęcia edukacji
szkolnej. Rozpoznanie ich potrzeb daje szansę na wczesne udzielenie odpowiedniego wsparcia, a jednocześnie
zapewnienie dzieciom w miarę wyrównanych szans edukacyjnych i równego startu na początku nauki szkolnej.
Doświadczenia z pierwszego etapu edukacji mają znaczny wpływ na rozwój dziecka, jego stosunek do samego
siebie i do otoczenia. Podstawową metodą prowadzenia diagnozy powinna być obserwacja pedagogiczna. Na
podstawie obserwacji nauczyciel dokonuje wstępnej diagnozy gotowości dziecka do podjęcia nauki w szkole
(październik – listopad) oraz diagnozę końcową (kwiecień), której wyniki przekazuje rodzicom.
Gotowość szkolna a uwarunkowania rozwojowe
Mówiąc o gotowości szkolnej, powinniśmy brać pod uwagę następujące kryteria:
 dziecko przejawia chęć bycia uczonym oraz samodzielnego uczenia się,
 dziecko przejawia długotrwałe zainteresowanie zadaniem i nie przerywa go mimo niepowodzeń,
 widoczny jest choćby nieznaczny postęp dziecka w uczeniu się.
Pojęcie gotowości szkolnej akcentuje znaczenie sfery najbliższego rozwoju i gotowość dziecka do
zdobywania nowych kompetencji. Dlatego też nie możemy stwierdzić, że dziecko nie osiągnęło gotowości
szkolnej. Jest ono w mniejszym lub większym stopniu gotowe do rozpoczęcia procesu stawania się uczniem.
Jest również w różnym stopniu, w zależności od poziomu rozwoju emocjonalnego, gotowe na przejście przez
tak trudną i znaczącą w jego życiu zmianę.
Obserwacja jako ważna metoda pracy nauczyciela
Obserwacja pedagogiczna jest ważną i przydatną metodą w poznawaniu dzieci. Polega ona na
świadomym, planowanym i celowym rejestrowaniu zachowań, zjawisk i zdarzeń.
Jako zalety obserwacji uznać należy to, że:
 umożliwia ona bezpośrednie poznanie zachowania dzieci, ich reakcji i wypowiedzi w naturalnych
warunkach i okolicznościach;
 pozwala na uzyskiwanie systematycznych informacji o dzieciach, ich rozwoju i postępach;
 pozwala na dostrzeżenie kontekstu występowania konkretnego zachowania (reakcje agresywne)
pojawiają się zazwyczaj, gdy dziecko nie radzi sobie z porażką;
 obserwacja pozwoli na sprawdzenie oraz weryfikację informacji pochodzących z różnych źródeł.
Istotne jest, aby nauczyciel patrząc na dzieci potrafił rejestrować swoje spostrzeżenia jako niezależne od
własnych przekonań i uczuć. Istotne jest również to, aby obserwowane dziecko nie wiedziało, że jego
zachowanie jest przedmiotem analizy. Nauczyciel powinien starać się wyodrębnić jak największa ilość
ważnych elementów obserwowanego zachowania i rejestrować je w sposób obiektywny. Nauczyciel analizując
informacje z przeprowadzonej obserwacji powinien starać się odpowiedzieć na pytanie, co ułatwi, a co utrudni
dziecku naukę w szkole.
Współpraca z rodzicami w procesie diagnozy
Najważniejsza rola rodziców w przedszkolu to współdecydowanie o sposobie wychowywania ich dzieci.
Konieczność współpracy obu tych środowisk jest niezbędna. Rodzice dysponują najgłębszą i najwartościowszą
wiedzą o dziecku: o przebiegu ciąży, tempie rozwoju, warunkach życia oraz najaktualniejszych zdarzeniach
życiowych. W związku z tym są bardzo ważnym, choć nie zawsze w pełni obiektywnym, źródłem informacji
o dziecku. Informacje te mogą w dużym stopniu posłużyć do trafnej analizy przyczyn leżących u podstaw
konkretnego zachowania dziecka. Istotne jest wcześniejsze poinformowanie rodziców o tym, że ich dziecko
zostanie poddane badaniu gotowości szkolnej. Gdyż celem tego badania jest między innymi ułatwienie
rodzicom wspierania rozwoju dziecka w tych obszarach, w których jest potrzebne. Takie sformułowanie przez
nauczyciela propozycji, zaleceń, aby rodzice widzieli, jak przez zabawę oddziaływać na wyrównywanie szans
edukacyjnych swojego dziecka. Powinno być to działanie obustronne - rodziny i przedszkola. Ważne jest, aby
rodzice otrzymali podczas spotkania informacje o obowiązku badania gotowości szkolnej u wszystkich dzieci
pięcioletnich i sześcioletnich. Podczas przekazywania wyników istotne jest wyraźne rozróżnienie spostrzeżeń
nauczyciela od jego wniosków i opinii oraz podawanie w pierwszej kolejności osiągnięć, dobrych zmian
i sukcesów dziecka.
Znaczenie diagnozy przedszkolnej
Diagnoza przedszkolna pozwala na lepsze dopasowanie metod oraz bardziej zindywidualizowaną pracę
z dzieckiem w wybranych obszarach. Zadaniem dorosłych jest stymulowanie, stwarzanie okazji i warunków do
podejmowania działań, także takich, które wykraczają poza aktualne możliwości dziecka. W ten sposób buduje
się pomost między aktualną a najbliższą sferą rozwoju określonych kompetencji i dojrzewających procesów.
Nauczyciel w przedszkolu ma szczególną możliwość takiego organizowania pracy grupy, by zapewnić dziecku
potrzebne doświadczenia edukacyjne i społeczne, a także dostosowanie metod pracy do zdiagnozowanych
potrzeb i możliwości. Jeśli dziecko rozpocznie naukę bez osiągnięcia wystarczającej gotowości szkolnej, gdy
jego trudności nie zostaną rozpoznane, dalszy rozwój może zostać znacząco dysharmonizowany. Wszystkie
działania służące wnikliwej diagnozie gotowości szkolnej dziecka mają przede wszystkim służyć zapobieganiu
przyszłym niepowodzeniom szkolnym dziecka i wyrównywaniu szans edukacyjnych.
Anna Aniszewska
POCZYTAJ MI MAMO
Bajka relaksacyjna
„Nauka fruwania wróbelków”
Mama prowadziła małego wróbelka do szkoły. Szedł tam dzisiaj pierwszy
raz.
Czego ja się będę uczył? - zastanawiał się. Wszystkiego, co przyda ci się w
życiu - odpowiedziała tajemniczo mama, ale on tylko pokręcił łebkiem, bo w
dalszym ciągu nic nie rozumiał. O, już jesteśmy - powiedziała mama., gdy
stanęli pod wielkim dębem, naokoło którego było już wiele mam ze swoimi
pociechami. Panował gwar nie do opisania. Nagle pojawiła się wielka pani
Wróbel, nauczycielka w okularach na dziobie i powiedziała donośnym głosem: Witam wszystkich nowych
uczniów na pierwszej lekcji nauki fruwania! Zwracając się do mam, dodała: Dzisiaj wasze pociechy już
samodzielnie przylecą do domu, nie potrzebujecie po nie przychodzić.
A teraz proszę mnie zostawić z dziećmi, bo chcę rozpocząć lekcję. Rozległo się ciche klap, klap, klap.
To dźwięk, jaki wydają dzioby, gdy dotykają się przy pożegnaniu. Po chwili mamy wróbelków odleciały.
Nauczycielka podchodziła do każdego z uczniów i pomagała mu się dostać na gałązkę dębu. Kiedy ostatni już
był na drzewie, pani powiedziała: - Proszę położyć się na brzuszku wygodnie, o tak, jak najwygodniej.
Rozkładamy szeroko skrzydełka, oddychamy wolno, spokojnie. Przywieramy całym ciałem do drzewa.
Czujemy zapach kory, miły powiew wiatru, odpoczywamy. Oddychamy miarowo i spokojnie. Wyobraźcie
sobie, małe wróbelki, że powiew mógłby was unieść w powietrze tak, jak unosi liście. Czujecie się wspaniale.
Proszę lekko poruszać skrzydełkami, raz, dwa, wolniutko, a teraz troszkę szybciej, raz, dwa. - Skrzydełka
małego wróbelka jak skrzydełka latawca lekko poruszały się - Odpychamy się nóżkami od gałązki i płyniemy
w powietrzu, płyniemy razem.
- Nasz wróbelek poczuł, że skrzydełka same go unoszą. Obok niego, z boku i z tyłu, i nad nim fruwały inne
wróbelki. Poruszał lekko skrzydełkami i wzbijał się w górę, w błękit nieba. Czuł się tak lekko i swobodnie, było
mu tak przyjemnie! Popatrzył w dół, wznosił się nad zielonymi koronami drzew. Dookoła rozciągał się piękny
park. Nie spiesząc się, w ślad za nauczycielką leciał w górę, do słońca. Ciepłe słoneczko wychyliło się zza
chmurki i ciekawie spoglądało na wróbelki. Posłało promyczek, który ciepłym dotykiem przyjemnie go
pogłaskał. Wróbelek wznosił się w górę, wyżej i wyżej. Czuł się lekko i swobodnie. Teraz przelatywał nad
łączką, zatoczył koło, jedno, drugie i wolniutko sfruwał w dół. Był nad małym strumyczkiem, przy brzegu
którego wygrzewał się na słoneczku zajączek. Sfrunął jeszcze niżej, nad samą taflą wody, zobaczył kolorowe
rybki, jak wolno płynęły z nurtem, usłyszał, jak kumkają żabki: kum, kum, rozmawiając między sobą. Poczuł
zapach łąki, kwiatów. Wciągał głęboko ten zapach w siebie. Sfrunął nad brzegiem strumyka, usiadł na małym
kamyczku, nachylił się i napił wody. Była zimna i orzeźwiająca. Posłuchał szemrzącego strumyka.
Odpoczywał. Wiatr lekko muskał mu piórka. Postanowił zamoczyć łapki, wszedł do wody, popryskał się nią
troszeczkę, jak to wróbelki mają w zwyczaju. Otrząsnął się i tysiące kropelek spadło na spragnione wody
roślinki. Zrobił to raz i drugi, pokropił wszystkie kwiatki dookoła. Poczuł się rześko, czuł, że wstępuje w niego
razem z tą zimna woda energia.
Nagle usłyszał głos nauczycielki: - Pora wracać! - Znowu rozpostarł skrzydła i z niezwykłą siłą wzniósł
się wysoko, wysoko. Wzbijał się szybko, wznosił się jak samolot i krążył w powietrzu pełen sił i radości, że
potrafi fruwać. Tak skończyła się pierwsza lekcja nauki fruwania w szkole dla wróbelków. Jeśli będziecie
chcieli wrócić, to możemy to zrobić jutro i zobaczyć, czego jeszcze uczą się ptaszki w swojej szkole.
PRZEDSZKOLNY DEKALOG
„Wszystkiego, co naprawdę trzeba wiedzieć o tym, jak żyć, co robić i jak postępować, nauczyłem się
w przedszkolu. Mądrość nie znajdowała się na szczycie wiedzy zdobytej w szkole średniej, ale w piaskownicy
niedzielnej szkółki. Tam się nauczyłem, że trzeba:
dzielić się wszystkim,
postępować uczciwie,
nie bić innych,
odkładać na miejsce każdą znalezioną rzecz,
sprzątać po sobie,
nie brać nic, co do mnie nie należy,
powiedzieć "przepraszam", jeśli się kogoś uraziło,
myć ręce przed jedzeniem,
spuszczać wodę.
Wszystko to, co trzeba wiedzieć, gdzieś istnieje. Niepodważalne reguły i miłość i troska o higienę. Ekologia
i polityka, równość wszystkich i zdrowe życie.”
Robert Fulghum
„CIASTO - MECH”
Składniki na tortownicę o średnicy 25cm







450 g mrożonego szpinaku rozdrobnionego
1 1/3 szkl. cukru
3 jajka
1 1/3 szkl. oleju
2 szkl. mąki krupczatki
3 łyżeczki proszku do pieczenia
śmietana 36%



1 śmietan-fix
ok. łyżka cukru pudru
owoc granatu do ozdoby
Technika wykonania:
1. Rozmrażamy szpinak i odsączamy z wody.
2. Miksujemy jajka z cukrem, wlewamy powoli olej dalej mieszając. Wsypujemy mąkę z proszkiem do
pieczenia. Po połączeniu całej masy dodajemy szpinak i mieszamy łyżką. Wlewamy do formy,
pieczemy ok. 1 godz. do "suchego patyczka" w temp.
180 °C.
3. Po wystudzeniu przecinamy ciasto na dwie części.
4. Ubić śmietanę dodając pod koniec śmietan-fix i odrobinę cukru pudru (do smaku).
5. Na pierwszą część ciasta wykładamy ¾ śmietany, przykrywamy drugą częścią, smarujemy wierzch
reszta śmietany i ozdabiamy ziarenkami granatu.
6. Jeśli chcemy upiec ciasto na blaszce np. o wymiarach 24x35 trzeba podwoić składniki, wydłużając czas
pieczenia nawet do 1,5 godziny.
KOLOROWA SAŁATKA BROKUŁOWA
Składniki:









1 brokuł
4 jajka ugotowane na twardo
opakowanie kiełków rzodkiewki
150g pomidorków koktajlowych lub 2 duże
pół szkl czarnych oliwek
2 łyżki majonezu
3 łyżki jogurtu
sól, pieprz
pół pęczka koperku
pomidory
Wykonanie:
1. W garnku nastawiamy wodę, solimy, przykrywamy przykrywką i czekamy aż się zagotuje.
2. W tym czasie brokuł dzielimy na różyczki i myjemy. Kiedy woda wrze (to jest ważne by się gotowała!)
wrzucamy go, mieszamy i przykrywamy przykrywką do momentu aż ponownie będzie się gotować.
Wtedy odkrywamy przykrywkę i gotujemy ok 5-6 min (brokuł musi pozostać jędrny). W tym czasie
przygotowujemy miskę z bardzo zimną wodą. Brokuł odsączamy z wody w której się gotował i od razu
wrzucamy do miski z zimną wodą by zakończyć gotowanie się warzywa. Po minucie odsączamy na
sicie.
3. W naczyniu w którym będziemy podawać sałatkę rozkładamy brokuł.
4. Kiełki przelewamy zimną wodą, odsączamy układamy niewielkimi partiami na brokułach.
5. Jajka kroimy na ćwiartki a te na pół i układamy na sałatce.
6. Pomidorki dzielimy na mniejsze części i dorzucamy.
7. Oliwki kroimy w plasterki i posypujemy sałatkę.
8. W miseczce przygotowujemy sos mieszając majonez z jogurtem, szczyptą pieprzu i posiekanym
koperkiem. Sosem polewamy sałatkę przed podaniem lub podajemy obok sałatki.
SMACZNEGO !
KĄCIK LOGOPEDYCZNY
Opowiadanie logopedyczne: „ Burek z podwórka”
( ćwiczenie artykulatorów i ćwiczenia ortofoniczne)
W wiejskiej zagrodzie, pies zwany Burkiem. Skrzętnie zarządza całym podwórkiem. Niech Burkiem będzie
w buzi języczek. Wnet obowiązki jego wyliczę:
Rankiem, gdy tylko ślepia otwiera,
Już za porządki się zabiera.
Najpierw wokół swej budy posprząta:
Zamiecie ( oblizywanie warg ruchem okrężnym),
Zakopie kości do kąta ( wysuwanie i chowanie do jamy ustnej języka
ułożonego w łopatkę).
Następnie w budzie zrobi sprzątanie ( masowanie czubkiem języka
wewnętrznej strony policzków).
I zerknie w miseczkę, co dziś na śniadanie ( kierowanie języka w
kąciki warg).
Na widok ciepłej kaszy smacznie się oblizuje ( oblizywanie warg).
Zjada wszystko, bo bardzo mu smakuje ( głośne mlaskanie).
Teraz już Burek biegnie zliczyć kurki do kurnika
I sprawdzić, czy tej nocy nie było tam liska zbójnika ( liczenie
językiem zębów).
Są wszystkie, lecz tuż za płotem słychać gąsek gęganie ( gęganie: gę, gę, gę)
Biegnie Burek na ratunek, dając znak szczekaniem ( szczekanie: au, au, au)
A tu już gąsior groźnie sycząc ( syczenie: s…………),
Broni swego stada.
Niesfornych łobuziaków ucieka gromada,
Pufając ze zmęczenia ( nadymanie policzków i wypuszczanie powietrza)
Szumiącego lasu dopada ( szumienie sz…………..).
Teraz Burka czeka nie lada zadanie,
Musi krówkę wyprowadzić na łąkę, na śniadanie.
Krowa muczy przyjaźnie ( mu……).
Już idą drogą wśród lasu, nagle się przestraszyli okropnego hałasu.
Spogląda Burek za siebie, z prawej i z lewej strony ( wysuwanie języka i kierowanie go w prawo i w lewo)
Co widzi? Wóz strażacki pędzi jak szalony. i–a, i–a, i–a, słychać już z oddali,
Co znaczy, że w pobliżu gdzieś się chyba pali. Wtem słyszy Burek gwizd znajomy ( gwizdanie).
Znajome cmokanie ( cmokanie). To jego pan go wzywa, ma nowe zadanie.
Przeciska się Burek do domu, na skróty, przez dziurę w płocie ( przeciskanie języka przez zaciśnięte zęby),
Gdy nagle wzrok jego skupił się na kocie,
Który miaucząc groźnie ( miauczenie), na rybki polował,
Lecz widząc kota, na drzewo się schował.
Wdzięczne rybki Burkowi całuski ślą spod wody ( całuski),
Lecz psina nie ma już czasu, pędzi w stronę zagrody.
Koń stoi już w zaprzęgu, parska niecierpliwie ( parskanie)
Pan cmoknął na niego ( cmokanie), ruszyli leniwie.
Słychać miarowy bieg konia ( kląskanie), Burek biegnie z boku,
Nie chce być gorszy, pragnie dotrzymać mu kroku.
I tak dzień cały Burka pracą wypełniony.
Pod wieczór wraca psina do budy zmęczony,
Zjada smaczną kolację ( mlaskanie), poprawia posłanie ( wypychanie językiem policzków),
I już po chwili słychać jego smaczne chrapanie ( chrapanie).
KĄCIK MĄDREGO PRZEDSZKOLAKA
Ćwiczenia na spostrzegawczość i koncentrację uwagi
POKOLORUJ OBRAZEK