grudzień 2014 - Staromiejski Dom Kultury

Transkrypt

INFORMATOR KULTURALNY STAROMIEJSKIEGO DOMU KULTURY
NR 123/12/2014, www.sdk.pl
WSTEP
,
Spis treści:
Pomnik Mickiewicza w Warszawie ..................3
Odsłonięcie pomnika... .....................................7
Święta w Warszawie w 1870 r. ........................10
Z naszej pracownii ..........................................12
Informacje kulturalne - bieżące imprezy,
wydarzenia, spotkania... .................................13
Fotoplastikon ..................................................25
Kluby, zajęcia, stałe formy pracy w SDK
Plastyka............................................................26
Galerie...............................................................26
Muzyka..............................................................27
Edukacja artystyczna.........................................27
Kulturoterapia....................................................27
Dla dzieci i młodzieży..........................................28
Hobby................................................................28
Taniec................................................................29
Literatura........................................................29
Dla Seniorów......................................................29
Piwnica na Wójtowskiej......................................30
Teatr...................................................................30
W es ołych
Świą t
Bo że go
Na rodzeni a
Wierszyki dla dzieci ........................................31
Dyskretny urok Stolycy ...................................32
Organizatorzy zastrzegają sobie możliwość zmian w programie
(np.: terminu lub godziny rozpoczęcia imprezy, składu zespołów).
W
W
WWW
Polecamy Państwa uwadze...
nasza strona internetowa:
www.domykultury.waw.pl
Okładka:
Aleksandra Leszczyńska lat 12
Dzwony Dzwonki Dzwoneczki...
wystawa prac dzieci
z Pracowni Plastyczno - Teatralnej
“Pankracownia”
Wyk. wycinankę Pani Stanisławy Kwaśniewskiej
W
www.sdk.pl
inne Domy Kultury w Warszawie:
MICKIEWICZ W WARSZAWIE - WIGILIA 1898 ROKU
Polecamy Państwa uwadze...
Pomnik Adama Mickiewicza - przed 1915 r. (fot. z pocztówki; wyd. K. Wojutyńskiego)
[il. pochodzi ze zbiorów Biblioteki Narodowej; pobr z: polona.pl].
"Czas" nr 295, 25 grudnia 1898 r. (Kraków)
POMNIK MICKIEWICZA
W WARSZAWIE.
Warszawa 22 grudnia (red. - 1898 r.).
(…) Szare płótno okrywa jeszcze pomnik
Mickiewicza. Widać tylko, że jest okazałych
rozmiarów, bo sylweta jego wznosi się na wysokość
blisko trzech pięter (...). Przyczepione już sznury do
zasłon, które niezadługo spadną i odkryją drogi
kształt posągu. Wzniósł on się tak szybko, jakby
z ziemi wyrósł, tak zgodnie i godnie, jakby żałobna
rodzina ojcu stawiała nagrobek. Nie upłynęły dwa
lata od pierwszej inicyatywy, a już dnia 1 grudnia
b. r. pomnik był zupełnie skończony i do odsłonięcia
gotowy. Zasługa to społeczeństwa, które przez
kilka tygodni formalnie prześcigało się w dostarczaniu potrzebnych funduszów; zasługa komitetu,
który, niby sztab, kierował wszystkiem z wytrawnością i taktem, zasługa wreszcie rzeźbiarza, który
w niesłychanie krótkim czasie stworzył dzieło
artystyczne, wymagające, prócz szerokiej,
monumentalnej kompozycyi, dużego nakładu
technicznej pracy.
Pierwszy impuls do obchodu setnej rocznicy
urodzin Mickiewicza dał p. H. H. Wróblewski
w Gazecie Radomskiej w styczniu 1897 roku. Nie
śmiał przecież marzyć jeszcze o pomniku, lecz
proponował tylko: 1) aby w dniu 24 grudnia 1898
roku wszystkie pisma polskie wydały numera,
poświęcone specyalnie Mickiewiczowi; 2) aby
wydawcy viribus unitis (red. - wspólnymi siłami)
ogłosili możliwie najtańsze wydanie dzieł poety; 3)
aby w archikatedrze warszawskiej wmurowano
tablicę marmurową z napisem: „W stuletnią
rocznicę urodzin Adama Mickiewicza - wdzięczni
rodacy 1798 r. d. 24 grudnia 1898"; 4) aby zebrać na
„Stypendyum im. Adama Mickiewicza" dla studentów Uniwersytetu warszawskiego, poświęcających
się studyom nad językiem polskim lub literaturą
polską".
Artykuł ten powtórzyły wszystkie polskie
pisma, popierając projekt i podając inne pomysły.
Rozpoczęła się ogólna dyskusya nad tem, jak
uczcić rocznicę, a w rozprawach wziął także udział
jeden z rosyjskich dzienników Łucz, który, wzywał
gorąco Rosyan do udziału w uroczystościach na
cześć poety, także w Rosyi bardzo znanego i cenionego. Pierwszy wniosek postawienia pomnika
pojawił się w Głosie, który w artykule z dnia 13 lutego 1897 zamieścił następujący ustęp: „Zapewne
3
"Słowo Polskie" nr 309, 29 grudnia 1998 r. (Lwów)
Echa uroczystości warszawskiej.
Nabożeństwo.
(...) W chmurny poranek grudniowy
spieszymy do Fary...
Na placu Zamkowym i na ulicy ŚwiętoJańskiej spotykamy grupy osób, spieszących
w milczeniu w jedną z nami stronę. Przed
prastarą świątynią kilku policjantów przygląda
się postaciom, ginącym w półmroku przedsionka. Coraz więcej napływa tych postaci i wielka
nawa archikatedry warszawskiej zapełnia się
zwolna...
Od dni kilku z ust do ust podawano
sobie wiadomość, że 23 grudnia, w przeddzień
odsłonięcia pomnika, odbędzie się nabożeństwo
u Fary, ku uczczeniu pamięci Mickiewicza.
I pomimo, że pismom zabroniono
ogłaszać o tem nabożeństwie, tłum pospieszył
do świątyni.
W presbiteryum wznosi się katafalk
wysoki, otoczony lasem roślin cieplarnianych,
a od wezgłowia trumny zwraca się ku ludowi
popiersie wieszcza, na tle wieńców z żywego
kwiecia. W presbiteryum też zgromadziła się
brać literacka.
Wśród publiczności widnieją gdzieniegdzie sukmany przybyłych na odsłonięcie
pomnika włościan.
Ks. biskup Ruszkiewicz celebruje
mszę żałobną, a z chóru płyną dźwięki pieśni
Moniuszki i Żeleńskiego...
W kościele żadnych jęków, żadnych
westchnień, zdaje się, że nawet szept modlitwy
zamarł na ustach... Cisza głęboka, ponura cisza... Oczy osłupiałe patrzą na białe rysy tego,
który, jak nikt inny, Ojczyznę żywem opromienił
słowem; myśl pracuje boleśnie; serce rwie się
z piersi, trawione niepokonaną nigdy nadzieją;
usta skamieniałe milczą, bo jedna tylko
modlitwa, jeden jęk żałosny godzien byłby
wzlecieć w tej chwili pod strop świątyni:
„Boże coś Polskę przez tak liczne wieki!.."
Ale nie! Choć w każdej drga krtani,
choć potężnym grzmotem mógłby był wybiedz
daleko po za mury świątyni, wola zdusiła go w
piersi i pozostał w niej...
Cicho, jak strasznie cicho!...
(...) Ani jedno łkanie nie przerwało
ciszy, tłum stał w milczeniu głębokiem, tylko - łzy
gorące spływały po bladych twarzach...
Takie było nabożeństwo za Mickiewicza w warszawskim kościele archikatedralnym św. Jana d. 23. grudnia 1898 r.
4
Skwer, na którym stanął pomnik [fot. z: Z. Wasilewski
"Pomnik Mickiewicza w Warszawie 1897-1898"; Warszawa 1899]
dojdzie teraz do skutku tak żywo przez ogół
odczuwany i dyskutowany zamiar wystawienia
pomnika w Warszawie, bowiem społeczeństwo,
któreby w sto lat od narodzin największego swego
poety nie posiadało jeszcze odpowiedniego
pomnika, dawałoby sobie świadectwo jakiegoś
szczególnego upośledzenia i ubóstwa materyalnego. Tymczasem nie widzimy przeszkód, dla
których nie można by było rozpocząć starań w tym
kierunku".
Projekt ten przerwał dyskusyę, bo zjednoczył wszystkie opinie i odpowiadał powszechnym uczuciom i pragnieniom. Rzecznikiem jego
stał się przede wszystkiem Henryk Sienkiewicz,
który na zebraniu towarzyskiem u siebie w dniu 25
lutego 1897 roku podniósł myśl zawiązania
komitetu pomnikowego, uczestnicy zaś tego
zebrania upoważnili p. Henryka Sienkiewicza
i prof. Chmielowskiego do zwołania zgromadzenia
ogólniejszego, złożonego przeważnie z kierowników pism warszawskich. Zebranie to odbyło się
w d. 22 marca w mieszkaniu Dra Karola Benniego
i wtedy też wybrano delegacyę, która miała poczynić odpowiednie kroki u władzy. Książę Imeretyński przyjął podanie życzliwie i żądał przedstawienia sobie listy 25 kandydatów na członków
komitetu. Już w dniu 20 kwietnia roku zeszłego pp
Henryk Sienkiewicz i Aleksander Kłobukowski
otrzymali urzędowe zawiadomienie o pozwoleniu
na zbieranie składek na pomnik, oraz o zatwierdzeniu komitetu. Do komitetu weszli pp.: Michał ks.
Radziwiłł, jako przewodniczący, Henryk Sienkiewicz, Ludwik Górski, Tadeusz ks. Lubomirski,
Wojciech Gerson, Zygmunt Wasilewski, Ludwik
Jenike, Aleksander Kłobukowski, Feliks hr. Czacki,
Kazimierz Natanson, Leopold Kronenberg, Ludwik
Szwede.
Komitet odbył niezwłocznie pierwsze
organizacyjne posiedzenie i dnia 6 maja wydał
następującą odezwę: „Komitet budowy pomnika
Mickiewicza ma zaszczyt podać do wiadomości
publicznej, że otrzymał zezwolenie jenerałgubernatora ks. Imeretyńskiego w odezwie z dnia
19 kwietnia 1897 roku Nr 418 na wzniesienie
pomnika Mickiewiczowi na placu publicznym
w Warszawie, oraz na zbieranie potrzebnego
funduszu drogą składek. Komitet, zostający pod
prezydencyą mianowanego z urzędu księcia
Michała Radziwiłła, zorganizował się, wybierając
na wiceprezesa p. Henryka Sienkiewicza, na
skarbnika p. Leopolda Kronenberga i na sekretarza p. Zygmunta Wasilewskiego.
Biuro i kasa komitetu mieszczą się w domu L. Kronenberga (ul. Mazowiecka Nr 22).
Bliższe szczegóły, dotyczące zbierania składek,
wkrótce będą ogłoszone. (...) Warszawa 6 maja
1897 r. (...)".
Komitet miał do spełnienia trzy zadania:
zebranie funduszu, wybór miejsca na pomnik i wybór artysty.
Dla zgromadzenia funduszu komitet
rozpisał następujące wezwanie do składek:
„Powołani do wzniesienia pomnika największemu
z poetów polskich, a zdając sobie jasno sprawę
z odpowiedzialności za należyte wykonanie tego
dzieła, przystępujemy do pracy z tem większą
otuchą, że czujemy się być wykonawcami woli
społeczeństwa ofiarnego i solidarnego. Życzenia
jego zrozumieć było naszem pierwszem zadaniem; wszystko, co dalej czynić mamy, będzie już
tylko wybieraniem najprostszych dróg do osiągnięcia upragnionego celu. Na teraz, gdy formalności co do zbierania składek przez redakcye pism
i kasę komitetu zostały już załatwione, gdy nadto
poczynione są kroki co do uzyskania placu pod
pomnik i wyboru artysty, który ma dzieła dokonać,
pozostaje rzecz najważniejsza do spełnienia:
zebranie odpowiedniego funduszu. Pisarzowi,
który kochał „za miliony", miliony pomnik wznieść
winny, to też wierzymy, że ofiarność ogółu będzie
nie tylko hojną, lecz i powszechną. Odwołując się
teraz do niej, dajemy tylko hasło, że czas już
gromadzić fundusze, bo dzień 24 grudnia 1898
roku, w którym pomnik stanąć ma gotowy, jest już
bliski. Wierzymy również, że nikt nie będzie się
powstrzymywał od przesyłania darów choćby
najdrobniejszych, bo czuje to ogół, że na pomnik
Mickiewicza złożyć się powinny i hojność bogatych
i wdowie grosze maluczkich. Bogaci niechaj dają
wiele, ubodzy - co mogą. Razem więc w imię Boże
bierzmy się do dzieła, pomnąc, że tylko naród,
umiejący uczcić swych wielkich, godzien jest
miana narodu. (...) Warszawa d. 24 maja 1897
r.(...).
Po upływie sześciu tygodni złożono rub.
236.000. W składkach wzięło udział 100.000 osób
ze wszystkich stanów. Płynęły tysiące obok
Roboty ziemne przy budowie fundamentu pomnika
[fot. z: Z. Wasilewski ibidem.]
kopiejek. Pouczająca jest statystyka tych datków,
które płynęły jak fale, i właśnie z chwilą, kiedy je
zatamowano, zdawały się być dopiero pierwszym
rozpędem ofiarności, której granic trudnoby było
przewidzieć. W samym Kuryerze Warszawskim
złożono 147.000 rub. Osób zgoła ubogich lub
niezamożnych, bo składających od 1/2 kop. do
1 rub., wzięło udział 28.000 (5977 rub. 75 1/2 kop.).
Datkami od 1 rub. do 5000 rub. złożyło 16.000 osób
sumę 123.000 rub. Na listy zbiorowe bezimienne,
pochodzące od rzemieślników i pracowników
fabrycznych, zebrano 25.000 rub.
Komitet ogłosił znowu odezwę, zamykającą składki. Brzmiała ona:
„Komitet budowy pomnika Mickiewicza oświadcza,
że w dniu dzisiejszym składki na pomnik doszły do
wysokości dwóch kroć stu tysięcy rubli, tj. cyfry,
przez inicyatorów projektu za dostateczną uznanej
a przez władzę dozwolonej i że przeto komitet listę
składek na ten cel zamyka. Wyrażając w odezwie,
wzywającej do składek, nadzieję, że ofiarność
ogółu będzie nie tylko hojną, lecz i powszechną,
wiedzieliśmy z góry, że suma powyższa z łatwością
się zbierze. Rzeczywistość jednak przeszła
oczekiwania wszystkich, którzy w składaniu tej czci
geniuszowi narodowemu szukali odpowiedzi na
pytanie: czy ogół nasz umie czcić swych wielkich?
Od daty naszego wezwania do składek, ogół polski
złożył całkowitą sumę w ciągu dwóch niespełna
miesięcy. Te wymowne listy składek, w których
rzesze „maluczkich" skupiły się ze swemi ofiarami
obok ludzi możnych - stworzyły najwspanialszy,
przez swą moralną podniosłość, pomnik dla
Mickiewicza. - Pierwsza więc część zadania
spełniona. Mamy też wiarę, że widomy znak tego
5
"Słowo Polskie" nr 310,30 grudnia 1998 r. (Lwów)
[ciąg dalszy]
Potęga knuta i potęga ducha.
Wychodzący z nabożeństwa w katedrze w Warszawie byli świadkami niezwykłego
widowiska. Po ulicach miasta przeciągały
wszystkie wojska garnizonu, w pełnym rynsztunku bojowym, ze sztandarami i muzyką,
z generałami na czele... Na ulicach najbardziej
ożywionych, ruch kołowy ustawał zupełnie na
długie chwile, bo pułki piechoty i konnicy, baterye
artyleryi, ciągnęły jedne za drugiemi, krzyżowały
się, mijały... Na dworcach kolejowych przybyłe
pociągi wyładowywały, ściągnięte z rozmaitych
stron kraju setnie kozackie...
Co za przyczyna tej wielkiej demonstracyi wojskowej?...
A no, nic. Potężna Rosya, z inicyatywy
księcia generał-gubernatora, a z rozkazu ministra wojny, pokazuje bezsilnej Warszawie swą
siłę wojskową w przeddzień pokojowej uroczystości odsłonięcia pomnika poety!...
Gdy się patrzy na to wszystko, gdy się
wie, że zabroniono dziennikom najmniejszem
słówkiem zaznaczyć odprawione nabożeństwo,
gdy się widziało pokiereszowane przez cenzurę
w najohydniejszy i najgłupszy sposób wszystkie
utwory prozą i wierszem o Mickiewiczu, gdy się
słyszy, że uczniom gimnazyów, pod groźbą
wydalenia, zakazano ukazywać się na odsłonięciu pomnika, a urzędowi telegraficznemu
polecono wszystkie telegramy, nadchodzące do
Komitetu budowy pomnika z powodu odsłonięcia, przedstawiać do kancelaryi generałgubernatora... gdy te i tym podobne dowody
zważy się w umyśle, trudno nie powtórzyć za
ludem, szepczącym na widok przeciągającego
wojska: „A jednak się nas boją!..."
Knut pokazuje duchowi wielkiego ongi
narodu swą potęgę (...)
powszechnego hołdu, pomnik z granitu i bronzu,
nie zawiedzie oczekiwań społeczeństwa. Komitet
bacznie się licząc z warunkami, w których działa,
oraz ze środkami, którymi rozporządza, niczego
nie pominie, aby godnie odpowiedzieć przyjętym
na siebie obowiązkom. O postępach swej
działalności, mianowicie o faktach dokonanych
i rezultatach osiągniętych, komitet nie omieszka
zdać sprawę publiczności. Warszawa, d. 14 lipca
1897 r."
6
Wybór miejsca nie przedstawiał również
trudności. Z początku proponowano niemal wszystkie większe place Warszawy, a więc Warecki, Św.
Aleksandra, Teatralny, Zielony; odzywały się nawet
głosy za ogrodem Saskim lub Parkiem Ujazdowskim. Przeważył wybór Krakowskiego Przedmieścia, naprzeciw ulicy Trębackiej. I słusznie, bo
i miejsce ładne i w sercu Warszawy położone.
Jednym z najroztropniejszych postanowień komitetu było zaniechanie konkursu dla
wyboru artysty, któremu miało być powierzone
wykonanie pomnika. Doświadczenia, poczynione
niejednokrotnie, nie były bynajmniej zachęcające,
a zresztą konkurs był w tym wypadku wprost
niemożliwym dla krótkości czasu, w którym
budowę należało przeprowadzić. Uchwalono bez
konkursu zwrócić się do Cypryana Godebskiego,
który już po dwóch miesiącach (w lipcu) nadesłał
pierwszy szkic przyjęty w dniu 24 lipca przez
komitet. W czasie pobytu Mikołaja II w Warszawie
model był już gotów, a 3 września b. r. uzyskał
cesarskie zatwierdzenie. - W dniu 14 listopada
Henryk Sienkiewicz wyjechał z Warszawy, aby
połączywszy się z pp. ks. Michałem Radziwiłłem
i Leopoldem Kronenbergiem, oraz z zaproszonymi
artystami: pp. Stanisławem Witkiewiczem
i Leonardem Marconim ze Lwowa, podążyć do
Carrary, gdzie figura Mickiewicza była już gotowa
do odlania z bronzu. Członkowie i delegaci
komitetu uznali figurę za dobrą. Godebski pracował
dalej, stosując się chętnie do życzeń i wskazówek
komitetu, oraz powołanej przez komitet Rady
artystycznej, którą tworzyli rzeźbiarze: Jan
Woydyga i Leopold Wasilkowski, malarze Adam
Badowski, Miłosz Kotarbiński i Julian Maszyński,
wreszcie budowniczowie: Józef Dziekoński
i Władysław Marconi. Dwaj ostatni kierowali
robotami technicznemi i wspólnie z bardzo
uczynnym i pod względem administracyjnym
wielce uzdolnionym Drem Karolem Bennim
stanowili komisyę techniczną wykonawczą.
W dniu 27 września r. z. magistrat
warszawski oddał komitetowi plac pod pomnik na
skwerze, mający 28 i pól sążnia długości a 21 sążni
szerokości. Na tym to placu już w jesieni roku
zeszłego przystąpiono do robót niwelacyjnych i do
ułożenia fundamentów. W dniu 17 września roku
bieżącego figura Mickiewicza stanęła na cokole
i w połowie października wykończono już tylko
ozdoby architektoniczne, a przed kilkunastu dniami
roboty ukończono tak, że pomnik można było
odsłonić już około dnia 1 grudnia roku bieżącego.
Oto, w przededniu o(d)słonięcia pomnika, krótka jego historya.
“Czas" nr 296, 28 grudnia 1898 r. (Kraków)
ODSŁONIĘCIE POMNIKA
MICKIEWICZA.
Warszawa 24 grudnia (red. - 1898 r.).
(…) Dzisiaj o godzinie 10 rano, ściśle
według przesłanego programu, bez żadnych
zakłócających porządek epizodów, w skupienia
serc i dusz - odbyło się odsłonięcie pomnika
Adama Mickiewicza. Dzień był dziwnie melancholijny, pogodny a szary, bez chmur i bez słońca.
Kiedy o godzinie 9ej podążałem na Krakowskie
Przedmieście, ulice, dość jeszcze puste, były
otulone mglistym porannym mrokiem.
Środkiem widnieje w odstępach kilku
kroków długi szereg pieszych i wyskakują sylwety
konnych żołnierzy żandarmeryi. Pięciokrotnie - na
bardzo zresztą uprzejme zapytania - okazywałem
biały bilet, upoważniający do wstępu w obręb
podwyższenia, ogrodzonego żelazną kratą.
Miejsca dużo. Tylko na wprost pomnika przeszło
10.000 osób, zaopatrzonych w różnokolorowe
bilety, tworzy zwarty tłum, przecięty trzema liniami
płowych płaszczy gęstego kordonu. Inne trzy
strony puste; puste także dalsze perspektywy
przyległych ulic, jak Trębacka, którą zamyka straż
a wejścia i u wylotu. Poczynają się zbierać
członkowie komitetu, wybitniejsi obywatele,
goście, przedstawiciele literatury i prasy. Razem
nie więcej , jak 160 osób w białych krawatach,
zdradzająca fraki pod paltotami. Przed pomnikiem
małe, obite czerwonem suknem podium honorowe
z krzesłami, na których zasiadają X. arcybiskup
Popiel w fioletach, X. proboszcz Siemiec,
asystujący księża, oraz córka i wnuk poety, pani
Marya Gorecka z Drem Ludwikiem Goreckim.
Zbliża się godzina 10-ta. Przy cokole
ukazuje się szlachetna, białemi puklami świecąca
głowa twórcy dzieła, Cypryana Godebskiego;
poniżej, na stopniach ustawia się komitet.
Sienkiewicz daje znak ręką. Muzyka, ukryta poza
pomnikiem, intonuje „Modlitwę" Moniuszki (z II aktu
Halki), a poważne dźwięki płyną rytmem rzewnym
i majestatycznym. Z ostatnim taktem, zasłony,
okrywające pomnik, poczynają się kołysać, rozsuwać - i ukazuje się potężna postać poety, z głową
wzniesioną w natchnieniu, z ręką na sercu, które
kochało „za miliony." Wszystkie głowy odkrywają
się; zalega cisza, głęboka, wstrząsająca nerwami,
jak najsilniejszy okrzyk, cisza taka, że jeśli możliwą
jest cisza, w której „aż w uszach dzwoni," to w tej
zdawało się drgać jakby łkanie, tłumiące oddech,
ściskające pierś, podniosłem, czystem wzruszeniem... X. prałat Siemiec, proboszcz parafii św.
Uroczystość odsłonięcia pomnika
[wszystkie fotografie z: "Album odsłonięcia pomnika Adama
Mickiewicza w Warszawie",Warszawa 1899(?)]
Antoniego, w kapie, w asystencyi dwóch wikariuszów, czyta po łacinie Benedictio loci: „Błogosław
Wszechmocny Boże miejsce to, aby były na niem
zdrowie, czystość, zwycięstwo, cnota, pokora,
dobroć i łagodność - i niechaj błogosławieństwo
Boże spłynie na to miejsce i nad mieszkańcami
jego teraz i na zawsze..." Skłoniwszy się przed
X. arcybiskupem, ujął X. Siemiec kropidło i obchodził wokoło plac, święcąc ziemię, na której
stanął posąg. I znowu zabrzmiała muzyka. Echem
odbija się od sąsiednich kamienic uroczysty i rycerski polonez „Pana chorążego" Moniuszki (Halka
akt III). Obchód skończony. Trwał zaledwie 15
minut, a pozostawił niezatarte wrażenie i pamięć
na całe życie. Publiczność rozchodzi się zwolna,
w milczeniu, jakby opuszczała podwoje świątyni.
Oto bezpośrednia impresya.
Z punktu politycznego pełen powagi
i godności przebieg odsłonięcia nabiera szczególniejszego znaczenia na tle psychologicznem
ostatnich dni, które uroczystość poprzedziły. Było
przede wszystkiem powszechne przeświadczenie
i zrozumienie, że pomnik nie powinien być pretekstem do jakiejkolwiek demonstracyi; co więcej,
że wszelki lekkomyślny wybryk byłby profanacyą
i wprost czynem niepatryotycznym. Poczucie to,
które przeniknęło szerokie warstwy, dawało także
7
"Słowo Polskie" nr 310, 30 grudnia 1998 r. (Lwów)
[ciąg dalszy]
Odsłonięcie.
Nadszedł dzień odsłonięcia...
(...) W całej smutnej swej nagości
występuje tu oportunizm i bojaźliwość komitetu,
który tak się przejął myślą, że jest tylko
urzędowym „komitetem budowy", że nic,
literalnie nic nie przedsięwziął, co samej budowy
nie dotyczyło; że nie śmiał zaprotestować
przeciw tej hańbie odsłaniania pomnika
Mickiewicza pod osłoną policyi i żandarmów...
(...) - i oto powoli szara opona,
okrywająca pomnik, zaczyna się rozsuwać...
(...) Jedyny przedstawiciel władzy
w gronie skupionem koło stóp pomnika,
prezydent miasta, generał Bibikow, wymyka się
chyłkiem, a gdy zabrzmiały dźwięki kończącego
tę milczącą uroczystość poloneza z „Halki" (…),
mknie karetą do Belwederu zaraportować, że
wszystko odbyło się w porządku...
I wstyd widocznie ich samych bierze
za to pohańbienie tej drogiej sercu polskiemu
uroczystości, i zadowolenie z tej ciszy głębokiej
przepełnia ich serca, bo oto przychodzi sekretny
dowód łaski: na pomniku wolno składać kwiaty!...
Biegną ludzie w różne strony i wnet
niosą wiązki kwiecia, wieńce, doniczki, a dwóch
rewirowych pomaga je uprzejmie ustawiać
i układać na pomniku!... I do późnego wieczora
i na drugi dzień jeszcze ciągną ludzie przed
pomnik z kwiatami...
Studenci i robotnicy nie zgodzili się na
uczestniczenie w tem policyjno - żandarmskiem
odsłonięciu... Już po ceremonii obeszli pomnik
zwartymi szeregami. I tu także ani jeden okrzyk
nie rozległ się w tej ołowianej, ponurej atmosferze...
Wieczorem zajaśniały dwie latarnie,
z ośmiu, okalających pomnik. Reszty latarń
zapalać nie pozwolono !...
Dzień trzeci mija, a żandarmi i policyanci strzegą pilnie spiżowej postaci wieszcza.
Wszędzie cicho i smutno...
Biedny narodzie! Żal mi twojej doli:
Jeden znalsz tylko heroizm... niewoli!
Pr.
8
rękojmię komitetowi, że gdy samo społeczeństwo
chce dbać i czuwać nad porządkiem, przeto zadanie to doskonale, jeśli nie najlepiej spełni
doraźny organ tego społeczeństwa: straż obywatelska. Propozycyę, uczynioną w tej myśli,
a zatwierdzoną przez ks. Imeretyńskiego, jak
wiadomo, odrzucono w Petersburgu. I szkoda, bo
wskutek tego mniej dobitnym stał się dowód, że
wzorowy ład panował w pierwszym rzędzie z woli
i rozwagi mieszkańców, a nie dzięki policyjnym
zarządzeniom. Zarządzenia te, nacechowane
przesadną nieufnością, były bez powodu tak
obszerne, jak gdyby zachodziła potrzeba utrzymania w karbach burzliwych żywiołów. I tak dzień
przed odsłonięciem przeciągało ulicami wojsko,
pułk za pułkiem, z muzyką, w wojennym rynsztunku, jak gdyby dla zaprezentowania siły zbrojnej,
zapewniającej stłumienie wszelkiego oporu. Stróżom domowym polecono już kilka dni przedtem
wartować na ulicach przed domami przez całą noc,
tj. przy numerach parzystych do 2-giej, a nieparzystych od 2-giej godziny, aby nie przylepiano
plakatów. - Podczas obchodu we wszystkich
sąsiednich domach były zamieszczone oddziały
wojska z trębaczami dla dania sygnału alarmowego, a nadto skonsygnowano (red. - w
znaczeniu: „postawiono w stan pogotowia”) na
okolicznych ulicach, jak np. na Bednarskiej, sotnie
kozaków. Cenzura przeprowadzała prócz tego od
"Gazeta Narodowa" nr 356 24 grudnia 1898 r. (Lwów)
Pomnik Mickiewicza w Warszawie.
miesięcy systematyczną dyetę wszelkiej strony
literackiej, mającej związek z Mickiewiczem, a to
w zbytecznej obawie, że rozwija się gorączka, która grozi kongestią (red. - słowo użyte w przenośni, odwołuje się do medycznego terminu oznaczającego w XIX wieku "gwałtowny przypływ krwi
do głowy lub innego organu" ) .
Podejrzliwość okazała się zupełnie
bezpodstawną; przeciwnie przyczyniała się do
wywołania nerwowego nastroju i rozlicznych zarówno niedorzecznych jak gorliwie kolportowanych
baśni. Trzeba przyznać, że władze, które przygotowały się na rozruchy uliczne, widząc, iż panuje
spokój, natychmiast po odsłonięciu pomnika
oceniły sytuacyę. Zmieniono też widocznie
instrukcye tak, iż np. pozwolono na swobodne
kupienie się publiczności koło pomnika, podczas
gdy dwa dni przedtem rozporządzenie oberpolicmajstra wyraźnie ograniczyło cyrkulacyę na
chodniki. Nie stawiano także przeszkód rzucaniu
bukiecików na stopnie pomnika, a gdy w ciągu dnia
natłok stawał się duży, straż wpuszczała za
ogrodzenie właśnie te osoby, które okazały kwiaty,
służące niejako za legitymacyę wstępu. Przyniesiono nawet drabinkę, za pomocą której
zawieszono na tarczy kilka wieńców z szarfami bez
napisów. Tłumy przepływały i gromadziły się przez
cały dzień przed pomnikiem, zachowując zupełny
porządek, a tych kilka aresztowań, jakie miały
podobno miejsce, dokonano za śpiewanie półgłosem „Czerwonego sztandaru". Faktem jest, że
ludność Warszawy złożyła jeszcze jeden, nowy
dowód dojrzałości wytrawności politycznej.
Dodać należy, iż komitet pomnika Mickiewicza był w sobotę o godzinie 4 popołudniu u ks.
Imeretyńskiego, prosząc go, aby przesłał cesarzowi podziękowanie za zezwolenie na postawienie pomnika. Ks. Imeretyński, widocznie zadowolony ze spokojnego przebiegu obchodu, przyjął
bardzo uprzejmie komitet, odznaczając szczególnie Sienkiewicza.
Mniej więcej miesiąc temu poczęto
głosić w Warszawie, że komuś chodzi o przyczepienie do poważnej uroczystości odsłonięcia
pomnika Mickiewicza, wyznaczonej na sobotę
24 b. m. jakichś wybryków niemających z tem
światem nic wspólnego. Rząd rosyjski naturalnie
tego się nie obawiał - obawą raczej przejęło się
społeczeństwo polskie, aby jakiś wybryk szkodliwy (...) nie był wzięty następnie za jakiś czyn
narodowy.
(...) Co atoli rząd rosyjski i to rząd
centralny w Petersburgu spowodowało do
okrojenia już z samego początku więcej niż
szczupłego programu uroczystości tak, iż prawie
nic z niego nie pozostało - trudno dociec. Jedno
stwierdzić tylko można a mianowicie, iż jest to
widoczny i rzeczywisty znak politycznej reakcyi,
niechęci ku Polakom.
Komitet pomnikowy żądał, aby
pozwolono na wygłoszenie dwóch cenzurowanych przedtem mów: jednej prezesa komitetu
ks. Michała Radziwiłła, drugiej najwybitniejszego
z polskich pisarzy współczesnych Sienkiewiczą.
Mowę Sienkiewicza, jakkolwiek przeszła cenzurę warszawską, w Petersburgu skreślono - a gdy
nie pozwolono i na utworzenie straży obywatelskiej - ks. Radziwiłł (...) zrzekł się także
wygłoszenia mowy.
Dlaczego nie pozwolono na utworzenie straży obywatelskiej teraz, gdy nie wahano
się jej pieczy powierzyć czuwania nad bezpieczeństwem życia i zdrowia cara, gdy tenże
odwiedzał Warszawę? Chyba nie co innego to,
jak sekatura (red. - w znacz. „nękanie lub
prześladowanie”).
(...) Na produkcye muzyczne komitet
proponował dwa utwory Chopina, lecz w Petersburgu z niewiadomych przyczyn i ten punkt
polecono zmienić. Nie będzie żadnych deputacyj, ani wieńców. Cała uroczystość zajmie
zapewnie nie więcej jak pół godziny czasu.
(...) Komitet, zgodnie z opinią jenerałgubernatora miał rozdać 20.000 biletów;
ministerstwo pozwoliło tylko na 10.000 choć
miejsca jest dość na 30.000 do 40.000 osób.
Ks. Imeretyński na odsłonięciu nie
będzie, gdyż w tym czasie udaje się na manewry
wojskowe. Przybędzie tylko prezydent miasta
jenerał Bibików i oberpolicmajster pułkownik
Lichaczew.
(...) Można przypuszczać, że nawet
opinia rosyjska zdumioną będzie tym ostracyzmem rządu zastosowanym do tej uroczystości (...).
9
WARSZAWSKIE CIEKAWOSTKI
ŚWIĘTA W WARSZAWIE
W 1870 R.
("Kurier Warszawki" nr 286 z dn. 27 grudnia 1870 r.
Pisownia oryginalna z niewielkimi zmianami.)
(...) Biedny ten bruk warszawski!.
Przez całe upłynione święta mściły się
nad nim sanki jak mogły, skrzypiąc, świercząc,
hucząc (...).
Już bo tegoroczne Boże Narodzenie
prawdziwie po lodzie nam wypadło. Mróz przez
wigilję i pierwsze święto utrzymywał się krzepki
i suchy i dopiero wczoraj nad ranem śnieg zaczął
popadywać.
Boże Narodzenie obchodzi się zwykle w
kółkach ściśle rodzinnych. Jest to święto
domowego ogniska. Nie ma w tych dniach
wielkich przyjęć ani zabaw, każdy szuka tylko tych
z którymi go ścisła zażyłość łączy. Tak zwany
sezon zimowy zaczyna się dopiero oficjalnie od,
wigilji Nowego Roku.
(...) Za to świątynie pańskie zaledwie
starczyły na pomieszczenie tłumu modlących się.
Odbijały się o sklepienia kościelne tradycyjne
10
pieśni kolendowe, a starodawna ich nuta
zwiastowała weselny dzień Narodzenia się
Zbawiciela.
Po przysionkach kościelnych zgromadziła się podwójna liczbą zziębniętego i zgłodniałego ubóstwa, jałmużny też hojnie się sypały.
Zwykle bowiem w tych uroczystych chwilach roku,
z podwójną gorliwością Warszawianie świadczą
miłosierdzie. Na wielu też poddaszach zabłysnął
ogień od dawna niewidziany i ukazała się ciepła
strawa. Bo nie zapomniano, że ową gwiazdkę
dobrej wieści co przed wiekami zabłysła na niebie,
ubodzy i maluczcy najpierwsi dostrzegli.
I nie dziwić się temu, oni bowiem
najpierwsi pragnęliby dopatrzeć jasnego promyka
zwiastującego im polepszenie losu. Dla tych
biedaków prosty chleb jest świątecznym
kołaczem i modlą się tylko, żeby im przez cały rok
tego chleba nic zbrakło.
W tem już dzieło Bożej Opatrzności,
która na ludzi dobrej woli zsyła natchnienie swoje.
(...) Od soboty - a zwłaszcza od chwili
zjawienia się na niebie gwiazdki która niegdyś
wiodła pasterzy do Betleem, a dziś daje znak
zasiadania do spożywania wilii uroczysta cisza
WARSZAWSKIE CIEKAWOSTKI
zaległa ulice Warszawy. Rzadko kiedy przerywał
ją odgłos kroków przechodnia, lub dzwonek
sankarza podążających do ogniska przy którem
spotykały ich pożądany ciepły kąt, gorąca strawa
i życzenia w gorące spowite słowa.
Bogatszym gwiazdka przy choince
strojnej w różnobarwne świeczki, obładowanej
złoconemi orzechami, jabłkami, piernikami i
innemi przysmakami dała mnóstwo lalek,
koników, żołnierzy i różnych przeróżnych zabawek.
O biednych dzieciach nie zapominało
także miłosierdzie publiczne. W sam dzień
i w przeddzień wigilii po ochronkach i zakładach
pod opieką Warszawskiego Towarz. Dobroczynności zostających rozdano dary nie tak może
świetne i nie tak znaczne ale nie mniej chętnie
przyjęte i z nie mniejszym smakiem spożyte. Dla starszych dzieci gwiazdkę przysposobiły rozmaite
magazyny, sklepy i cukiernie.
Niedzielę, pierwszy dzień świąt przy
niemniejszym, mrozie spędzono w kółkach
rodzinnych. Ulice też miasta nie przedstawiały
tego ruchu do którego przywykło oko Warszawian.
W Dolinie Szwajcarskiej pan Sonnenfeld
starał się przyciągnąć i bawić publiczność pięknie
brzmiącym programem, lecz usiłowania jego nie
okazały się dość skuteczną zachętą do przełamania odwiecznego i dotąd szanowanego
zwyczaju przepędzenia wyłącznie pierwszego
dnia w gronie rodziny i bliskich znajomych.
Ś-ty Szczepan w poniedziałek przyniósł
ze sobą zmianę i pod względem pogody i pod
względem życia Warszawskiego. Wszystko mniej
więcej do zwykłej świątecznej powróciło postaći.
Na ulicach ruch, wrzawa, hałas, chciwi rozrywek
po dwudniowej pauzie podążyli gromadnie do sal
Resursy Obywatelskiej, gdzie orkiestra Lewandowskiego żwawemi polkami, ognistemi mazurami i natrętnemi walcami obudza przedsmak
karnawałowych choreograficznych rozkoszy,
- i równie gromadnie zapełniła miejsca w obu
teatrach, gdzie śmiać się można było z Radców
Pana Radcy, i Czułej struny.
(...) Gwiazdka obchodzoną była w Warszawskiem Towarzystwie Dobroczynności w sobotę o godzinie 11ej zrana. Po połamaniu się
opłatkiem i złożeniu sobie wzajemnych życzeń,
przystąpiono do obdarzenia dzieci różnemi
drobiazgami. Jednocześnie odbyła się gwiazdka
w Ochronie przy ulicy Czerniakowskiej i w czasowym przytułku dziewcząt przy tej ochronie
istniejącym.
[Il. pochodzą z “Tygodnik Ilustrowany” nr 156 z 24 grudnia 1870
r. i nr 208 z 23 grudnia 1871 r.]
11
Z NASZEJ PRACOWNI...
Maciej Gut (lat 8)
Gabrysia Kamińska (lat 11)
"Dzwony, dzwonki, dzwoneczki" - tytuł wystawy przygotowanej przez Pracownię
Plastyczno-Teatralną "Pankracownia", zapowiada zbliżający się czas Świąt Bożego Narodzenia.
Wśród różnorodnych, ciekawych i niekonwencjonalnych propozycji dzwonków - symboli Świąt znalazły się barwne, kontrastowe, śmiałe malarskie formy autorstwa Maćka i Gabrysi, a także
przestrzenne - w tym wykonany z materii siatek, sznurków, kulek dzwonek Oli.
Dźwięk bożonarodzeniowych dzwonków - wibrujący i radosny - zainspirował
poszukiwanie formy wszystkich autorów.
Plany przygotowania wystawy "Dzwonków" wzbudziły entuzjazm sympatyzującego z Pracownią
krytyka sztuki i pedagoga - Szymona Bojko, zmarłego 24 października 2014 r. Niezwykła kolekcja
dzwonków z wielu stron świata - tworzyła dźwięczące entree Jego otwartego domu, symbol i temat
bliski Szymonowi.
Od 2002 roku Szymon Bojko związany był z Pracownią, gdy po powrocie z USA skupiła Jego uwagę
grudniowa wystawa w SDK, zatytułowana "Anioły" - był autorem wielu recenzji, do końca życia
okazywał prawdziwe zainteresowanie twórczością młodych uczestników zajęć i służył, z niecodzienną
życzliwością i wdziękiem, swym autorytetem. Z radością przymierzał się do napisania kolejnej
świątecznej recenzji.
Tym razem rola ta przypadła dzieciom z Pracowni, które spontanicznie i emocjonalnie po śmierci
Szymona, napisały na prośbę prowadzącej zajęcia Bożenny Pepłońskiej swe wypowiedzi poświęcone
Jego osobie, nadając im - także symbolicznie - nazwę "recenzji".
Szymon byłby zachwycony.
Dominika Anna Pepłońska
krytyk sztuki
Warszawa 24.XI.2014 r.
Informacje kulturalne
Bieżące wydarzenia, koncerty, imprezy, spotkania
tel. (22) 831-23-75, www.sdk.pl
MuZyKA
TeaTR
PLASTyKA
TANieC
GALERie
LITERATURA
EDUKAcjA
dLA DzieCi
i młOdziEży
Organizatorzy zastrzegają sobie możliwość zmian w programie (np.: terminu lub godziny rozpoczęcia imprezy, składu zespołów).
INFORMACJE KULTURALNE
WYSTAWY
GALERIA PROMOCYJNA
IGOR PRZYBYLSKI
TAURUS
Otwarcie: 3 grudnia 2014 o godz. 18.00
Wystawa czynna od 3 grudnia 2014 r. do 4 stycznia 2015 r.
Igor Przybylski - ur. 1974 r. Dyplom w 2002 roku na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk
Pięknych w Warszawie w pracowni prof. Jarosława Modzelewskiego. Od 2007 roku
współpracuje z warszawską Galerią m2. Autor ponad 30 wystaw indywidualnych,
uczestnik kilkudziesięciu wystaw zbiorowych.
Ważniejsze wystawy indywidualne:
2003 - Warszawa 2003 - Komunikacja publiczna,
Galeria Manhattan, Łódź; 2004 - Zderzaki, malarstwo,
Galeria Zderzak, Kraków; 2005 - Hommage ET22-550,
Galeria Raster, Warszawa; 2006 - Polskie drogi, BWA
Zielona Góra; BGSW Słupsk, - Zakład Taboru Poznań,
Galeria Pies, Poznań; 2007 - Ikarus Total, Galeria
Kordegarda, Warszawa, - Prywaciarze, Galeria Ego,
Poznań; 2008/2009 - Linie zastępcze, Galeria
Wizytująca, Warszawa; 2009 - Nieludzki transwestyta,
Galeria m2, Warszawa; 2010 - Czecho-Słowacja –
prolog, Galeria Szara, Cieszyn; 2011 - Stacja
Białystok, Galeria Arsenał / Dworzec PKP, Białystok; 2012 - Live show, Galeria BWA, Tarnów; 2013 Bratislava-Praha, Instytut Polski, Bratysława, - Miracle, Galeria Space, Bratysława, - True or false:
Bardotka, Galeria BWA, Olsztyn; 2014 - Cały ten związek nie był właściwie związkiem, BWA, Zielona
Góra, - Hoechstgeschwindigkeit, Anders Art., Berlin, - Niebezpieczna podróż, Galeria Wozownia,
Toruń
Galeria Promocyjna - II piętro SDK, od wtorku do soboty: 11.00 - 18.00;
w niedzielę: 13.00 - 17.00.
GALERIA WYJŚCIE AWARYJNE
DZWONY DZWONKI DZWONECZKI...
Wystawa prac dzieci z Pracowni Plastyczno - Teatralnej “Pankracownia”
Staromiejskiego Domu Kultur, prowadzonej przez Bożennę Pepłońską.
Wystawa czynna od 4 do 31 grudnia 2014 r.
Otwarcie wystawy: 14 grudnia 2014 r. (niedziela) godz. 17.00
w Piwnicy Largactil SDK (Rynek Starego Miasta 2).
14
Galeria Wyjście Awaryjne - Parter SDK, codziennie: 9.00-21.00.
Kurator Galerii: Tomasz Świtalski.
PROGRAM SATYRYCZNO - LITERACKI
6 grudnia 2014 r. (sobota) o godz. 16.00
zapraszamy do Sali Kameralnej SDK na program
fot. M. Bociański
NIC NOWEGO POD SŁOŃCEM
w wykonaniu SŁAWOMIRA HOLLANDA
z wykorzystaniem utworów: Oskara Kanitza, Mariana
Hemara, Benedykta Hertza, Juliana Tuwima, Jerzego
Jurandota, Bolesława Leśmiana, K.I. Gałczyńskiego.
Scenariusz: Jacek Bursztynowicz.
SPEKTAKL
KULTURALNE
INFORMACJE
Sławomir Holland - aktor, absolwent PWST we Wrocławiu. Współpracował z wieloma stołecznymi
scenami, W latach 2007-2009 aktor Teatru Ateneum, z którym do dziś współpracuje. Ma w swoim
dorobku wiele głównych i znaczących ról teatralnych oraz udział w ponad stu filmach i serialach.
Przedstawienie „Josela Rakowera rozmowa z Bogiem” z jego udziałem otrzymało w 2012 r. Nagrodę
Publiczności na III Łódzkim Festiwalu Monodramu „Mono w Manu”. Program „Nic nowego pod
słońcem” został nagrodzony w 2012 roku Złotym Liściem Retro.
BLUES NA NIEDZIELĘ
Zapraszamy na koncerty do Sali Kameralnej SDK:
7 grudnia 2014 o godz. 19.00
OLDBREAKOUT
KONCERT
Wstęp wolny.
Reaktywacja kultowego zespołu w kultowym składzie stała
się faktem. To grupa Breakout zgodnie z przesłaniem
wynikającym ze swojej nazwy, przełamała stereotypy
ówczesnej stylistyki muzyki gitarowej i była pomostem
pomiędzy „big-bitem” i rock & rollem lat sześćdziesiątych a
późniejszą muzyką rockową i blues-rockową. To oni jako
pierwsi przedstawiciele tego gatunku muzyki, brawurowymi
partiami instrumentalnymi Włodzimierza Nahornego,
zaczęli flirtować z jazzem. To Breakout w roku 1968 tuż po
powrocie z pierwszego tourne po krajach Benelux, był
w Polsce prekursorem ciężkiego, potężnego brzmienia wydobywanego z dziewiczej w naszym
kraju w tamtych latach aparatury. To grupę Breakout uważać można za prekursora bluesrocka
i postawić obok światowych ikon tego gatunku, takich jak - John Mayall, i jego Bluesbreakers,
Alexis Korner czy Ten Yers After.
Po ponad czterdziestoletniej przerwie wraz z legendarną grupą powracają legendarni muzycy
z tamtych lat, w śród których nie zabraknie współzałożyciela zespołu - Józefa Hajdasa /perkusja/,
Krzysztofa Dłutowskiego /klawisze/ oraz jednego z najlepszych polskich bluesmanów,
harmonijkarzy - Tadeusza Trzcińskiego. Skład uzupełniają muzycy, którzy na stałe wpisali się
w historię zespołu - Winicjusz Chróst /gitara/ i Zbigniew Wypych /gitara basowa/. Nowym
wokalistą jest śląski bluesman - Kazimierz Pabiasz. Strona: www.oldbreakout.pl
Bilety w cenie 35 zł do nabycia na godzinę przed koncertem.
Rezerwacja pod numerem: 22 851 23 75
15
KONKURS FILMOWY
IV KONKURS REPORTAŻU AMATORSKIEGO
Zapraszamy serdecznie na rozstrzygnięcie IV edycji Konkursu
Reportażu Amatorskiego organizowanego przez Staromiejski Dom
Kultury we współpracy z Instytutem Reportażu i Fundacją Art-House
Festiwalem Camera Obscura.
W piątek 5 grudnia 2014 o godz. 18.00 w Piwnicy Largactil Staromiejskiego Domu
Kultury (Rynek Starego Miasta 2) pokaz zakwalifikowanych reportaży oraz
odczytanie werdyktu jury i przyznanie nagród.
Finał uświetni pokaz najlepszych reportaży Festiwalu Camera Obscura!
Reportaże laureatów zostaną pokazane na początku 2015 r. podczas: Planete + DOC
Bydgoski Aneks 2015; „Wieczoru z nagrodzonymi” w Księgarni Instytutu Reportażu
„Wrzenie Świata” oraz podczas spotkania Dyskusyjnego Klubu Filmów Nieobecnych,
Staromiejskiego Domu Kultury. Szczegóły na stronie: www.konkursreportazu.sdk.pl
WOLONTARIAT
Kontakt : Paulina Zając , [email protected] ,tel. 22 831 2375 w. 141
WOLONTARIAT W SDK
Zapraszamy do naszej grupy osoby aktywne, otwarte, kreatywne,
zainteresowane działalnością kulturalną w tym tematyką wielokulturową, organizacją wydarzeń oraz gotowe do współpracy
z różnymi grupami wiekowymi od dzieci po seniorów.
Otwarte spotkanie odbędzie się w środę 3 grudnia 2014 o godz. 17.00 w Staromiejskim Domu Kultury, w Piwnicy Largactil.
Kontakt: Paulina Zając, [email protected], tel. 22 831 2375 w. 141
KLUB WOLONTARIUSZY zaprasza, w niedzielę 14 grudnia o godz. 14.00,
do Sali Dziecięcej Staromiejskiego Domu Kultury na
WARSZTATY RECYKLINGOWYCH OZDÓB ŚWIĄTECZNYCH
skierowane do dzieci. Udział bezpłatny.
W czasie zajęć podpowiemy jak zagospodarować odpady
nadające się do wtórnego wykorzystania w celu stworzenia
dekoracji świątecznych. Dzięki tym warsztatom, dzieci, po
przez zabawę, nauczą się pozytywnie wykorzystywać
materiały recyklingowe i dowiedzą się w jaki sposób można
chronić naszą planetę.
Zapraszamy. Zapewniamy materiały. Zachęcamy do
przyniesienia ze sobą materiałów recyklingowych (papierki
po cukierkach, torebki plastikowe, butelki plastikowe, rolki
papieru itp.), które razem kreatywnie wykorzystamy.
W programie niespodzianki dla dzieci.
16
MITY AFRYKI
Zapraszamy wszystkich, którzy poprzez teatr chcą przenieść się w świat afrykańskich
mitów i legend - odkrywać jak ponadczasowe prawdy znajdują odzwierciedlenie
w naszym codziennym życiu i wyrażają się w tak nowoczesnej sztuce jaką jest komiks.
Spotkania w odbywają się w środy, w godz. 19.30 - 21.00, w Sali Klubowej
Staromiejskiego Domu Kultury. Udział bezpłatny.
Kontakt, zapisy: Paulina Zając, [email protected], tel. 22 831 23 75 w. 141
Organizator: Staromiejski Dom Kultury. Partnerzy: Centrala - Central Europe Comics Art., Fundacja AfrykaConnect, Forum Kenijsko Polskie, Fundacja dla Somalii, Fundacja FilmGramm.
BAJKI MIĘDZYKULTUROWE
EDUKACJA KULTURALNA
KULTURALNE
INFORMACJE
Poznanie różnorodności kultur wprowadzeniem do rozumienia otaczającego świata.
W Staromiejskim Domu Kultury trwa piąta edycja programu edukacji kulturalnej, podczas którego
osoby wywodzące się z innego niż polski, kręgu kulturowego, czytają tradycyjną dla siebie bajkę,
grupom dzieci z szkół i ognisk wychowawczych. Czytanie bajek wzbogaca prezentacja jej kontekstu
kulturowego. Spotkania z bajkami odbywają się we wtorki, w Staromiejskim Domu Kultury. Dorośli,
podczas warsztatów literackich, tworzą bajkę wystawioną na koniec jako inscenizacja teatralna
angażująca wszystkich uczestników projektu. Dzieci, w trakcie warsztatów plastycznych wykonują
ilustracje do wysłuchanych bajek. Cykl regularnych spotkań, odbywających się we wtorki, o godz.
11.00 i 15.00, w SDK, zakończy się w czerwcu 2015 r. Efektem finalnym będzie m.in. książeczka,
w której znajdą się wszystkie bajki z programu, w językach oryginalnych i polskim tłumaczeniu,
ilustrowana pracami dzieci wykonanymi podczas warsztatów.
„BAJKOWY WOLONTARIAT” - grupa wolontariuszy SDK „bajkowych opowiadaczy” od września
2014 do końca czerwca 2015 roku odwiedza przedszkola i inne placówki dla dzieci opowiadając bajki
z książeczki wydanej w ramach poprzednich edycji programu „Bajki Międzykulturowe”.
WARSZAWSKA PREMIERA LITERACKA
Miasto Stołeczne Warszawa, Fundacja Kultury Polskiej, Muzeum Literatury im. Adama
Mickiewicza, Staromiejski Dom Kultury, Okręg Warszawski Stowarzyszenia Księgarzy
Polskich, zapraszają w środę, 10 grudnia 2014 roku o godz. 19.00, wyjątkowo
do Teatru Collegium Nobilium w Warszawie, przy ul. Miodowej 22/24, na uroczyste
wręczenie nagrody Warszawskiej Premiery Literackiej, w trakcie wieczoru promocyjnego
zorganizowanego przez Wydawnictwo Literackie
KRZYSZTOFOWI KARPIŃSKIEMU za książkę grudnia 2014 roku
BYŁ JAZZ
Nagrodę Autorowi oraz dyplom honorowy Wydawnictwu Literackiemu w imieniu Jury wręczy
Jarosław Klejnocki. Laudację wygłosi Marek Gaszyński. Fragmenty książki odczyta Jolanta
Fajkowska. Na zakończenie spotkania odbędzie się koncert na dwa fortepany w wykonaniu
Krzysztofa Sadowskiego i Krzysztofa Karpińskigo.
Wstęp wolny!
PREMIERA LITERACKA
Organizator - Staromiejski Dom Kultury. Partnerzy – Ambasada Meksyku w Warszawie, Bułgarski Instytut Kultury, Czeskie Centrum w
Warszawie, Instytut Słowacki w Warszawie, Fundacja dla Somalii, Forum Kenijsko-Polskie, Stowarzyszenie Kulturalne Sahaja Yoga,
Stowarzyszenie SIETAR Towarzystwo Przyjaciół Grecji, Węgierski Instytut Kultury, Ognisko Wychowawcze Stara Prochownia, szkoły,
przedszkola i placówki opiekuńczo-wychowawcze w Warszawie
17
KONCERTY
AUDYCJA MUZYCZNA KLUBU PIOSENKI
14 grudnia 2014 r. godz. 17.00 zapraszamy do Piwnicy Largactil SDK, na audycję
muzyczną pt.: “W ŚWIĄTECZNYM NASTROJU I NIE TYLKO” w wykonaniu
uczestników zajęć Klubu Piosenki prowadzonego przez Krzysztofa Dłutowskiego.
Wystąpią:
MARYSIA SOCHOŃ-BŁASZCZYK, MARTA LENART, YANA SZYŁKO,
KRZYSZTOF NIEMYSKI, ANIA SIKORSKA, OLGA PERZYNA,
MARYSIA JANIAK, PIOTR PAWELEC, MONIKA GRZELAK,
ANIA KORCZAK, SEBASTIAN KRAWCZYK, ZOSIA GOSTAŃSKA
Wstęp wolny!
KWARTET WILANÓW
W grudniu 2014 r. Kwartet Wilanów [w składzie: Tadeusz Gadzina - I skrzypce, Paweł
Łosakiewicz - II skrzypce, Ryszard Duź - altówka, Marian Wasiółka - wiolonczela]
wystąpi:
- 3 grudnia o godz. 18.00 - Koncert kameralny "Makowicz z Kwartetem Wilanów"
z udziałem Adama Makowicza, w Filharmonii im. M. Karłowicza w Szczecinie.
W programie muzyka i aranżacje A. Makowicza.
- 9 grudnia o godz. 19.00 - Koncert kameralny z okazji 100 lecia urodzin Andrzeja
Panufnika - Staromiejski Dom Kultury w Warszawie, Sala Galerii Promocyjnej.
W programie: L. van Beethoven - Kwartet smyczkowy Op. 18 nr 5 oraz A. Panufnik Kwartet smyczkowy "Wycinanki". Wstęp wolny!
- 15 grudnia o godz. 20.00 - Koncert kameralny w Piwnicy Artystycznej Kurylewiczów
(Rynek Starego Miasta 19). W programie muzyka kameralna Andrzeja Kurylewicza.
KLUB MAŁYCH PIANISTÓW
DZIECI
13 grudnia 2014 r. o godz. 13.00 w Sali Kameralnej SDK odbędzie się koncert uczniów
Suzuki, prowadzonych przez Aleksandrę Andruszko (współpracującą z Klubem Małych
Pianistów i prowadzącą Laboratorium Muzyczne w ramach Klub). W czasie koncertu
odbędzie się pokaz przygotowany przez dzieci uczęszczające na sobotnie zajęcia
Laboratorium.
19 grudnia 2014 r. o godz. 18.00 w Sali Kameralnej SDK odbędzie się koncert
świąteczny Klubu Małych Pianistów, w czasie którego dzieci zagrają i zaśpiewają
najpiękniejsze kołysanki znanych kompozytorów (m.in. W.A.Mozart, C.M.Weber,
J.Brahms, G.Faure) oraz te, które polskie mamy śpiewają swym dzieciom
18
MIKOŁAJKI W KANGURKU
8 grudnia 2014 r. o godzinie 12.00 dzieci z Klubiku Sportowego Kangurek odwiedzi
Święty Mikołaj. Zapraszamy na wspólne kolędowanie. Impreza tylko dla klubowiczów.
Udział wezmą: HANIA RUBACH, JAGODA RUBACH, JAKUB GERŁOWSKI,
SZYMON GERŁOWSKI, OLA URBAŃSKA, ZOSIA URBAŃSKA, DOMINIKA
KOWALIK, GABRYSIA CZARNOMSKA, MATEUSZ CZARNOMSKI, HELA PERSKA,
MAJA TAPERT, LUDWIK KALKOWSKI, ALAN GOWIN, JULIA DZIÓB, WERONIKA
WÓJCIK, JULIA STANKIEWICZ, AGNIESZKA TYTKO, BASIA SKROBISZ, ANIA
KALISZ, ELIZA WITKOWSKA, PAWEŁ TURSKI, MIKOŁAJ GOMUŁKA, BERNARD
KACPERSKI. Zapraszamy. Wstęp wolny!
WARSZTATY "PRZEMIANA"
Od października do grudnia młodzież z gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych bierze
udział w warsztatach "Przemiana" w Staromiejskim Domu Kultury. Uczestnicy
projektują i wykonują kostium i charakteryzację do krótkiej inscenizacji teatralnej.
Wynik pracy zostanie utrwalony w postaci profesjonalnych portretów fotograficznych
oraz sesji zdjęciowej z inscenizacji. Zdjęcia portretowe zostaną zaprezentowane na
wystawie w galerii "Wyjście awaryjne" SDK w styczniu 2015 r. Warsztaty są
finansowane przez Warszawski Program Edukacji Kulturalnej.
DYSKUSYJNY KLUB FILMÓW
NIEOBECNYCH
EDUKACJA
Zaprasza 15 grudnia 2014 r. o godz. 18.00 do Sali Kameralnej
Staromiejskiego Domu Kultury na KONCERT ŚWIĄTECZNY.
FILM
KLUB BEMOLEK
KONCERT
KULTURALNE
INFORMACJE
16 grudnia 2014 r. godz. 19.00
Piwnica Largactil, Staromiejski Dom Kultury
Zapraszamy na pokaz filmu, połączony z dyskusją,
realizowany we współpracy z Instytutem Camõesa.
Delfin (O Delfim), dramat, Portugalia/Francja, 2002
Reż. Fernando Lopes
Portugalia, koniec lat 60. Tomás Palma Bravo, Delfin, Infant, dziedzic świata w stanie rozkładu.
Jest panem Lagoa, Gafeiry, swojej niepłodnej żony – Marii das Mercês i Domingosa,
czarnoskórego, jednorękiego służącego, a ponadto mastiffa i Jaguara E, którym jeździ z Gafeiry
do Lizbony i na dziwki. Pewien myśliwy, detektyw i narrator, który co roku wraca do Lagoa polować
na królewskie kaczki, któregoś roku dowiaduje się o przedziwnych wydarzeniach, jakie tam
zaszły. „Delfin” jest ekranizacją powieści José Cardoso Piresa pod tym samym tytułem. Według
słów reżysera, jest „przede wszystkim cudownym filmowym pretekstem do zrozumienia
namiętności i emocji, nędzy i wielkości Portugalii w agonii, w pełni wojny kolonialnej, z dyktatorem
(Salazarem) umierającym tak samo powolnie jak ten kraj. Jest to także film o czasie zawieszenia.
A także o metaforycznym świecie – Gafeirze, będącej zarazem posiadłością ziemską i obrazem
Tomása Palmy Bravo, dziedzica i ostatniego przedstawiciela odchodzącego świata.”
Film nagrodzony portugalskim Złotym Globem dla najlepszej aktorki (Alexandry Lencastre)
w 2002 r. Pokazywany na festiwalach filmowych na całym świecie, m.in. w Montrealu, Vancouver,
Nowym Yorku, São Paulo, Londynie, Frankfurcie i Wiedniu.
Wstęp wolny.
19
SENIORZY
KLUB SENIORA “WARS I SAWA”
4 grudnia 2014 r. (czwartek) w godz. 11.00 - 13.00 spotkanie
pt.: „KRESY JAKO OBSZAR WIELU KULTUR
- ORMIANIE, KARAIMI, ŻYDZI, TATARZY”
- prelekcję poprowadzi Katarzyna Węglicka
6 grudnia 2014 r. (sobota) o godz. 16.00 zapraszamy na program satyryczny
pt.: „NIC NOWEGO POD SŁOŃCEM” w wykonaniu SŁAWOMIRA HOLLANDA
Program satyryczno-literacki z wykorzystaniem utworów: Oskara Kanitza, Mariana
Hemara, Benedykta Hertza, Juliana Tuwima, Jerzego Jurandota, Bolesława Leśmiana,
K.I. Gałczyńskiego. Scenariusz: Jacek Bursztynowicz. Wstęp wolny!
11 grudnia 2014 r. (czwartek) w godz. 11.00 - 13.00 spotkanie pt.:
„WARSZAWA WIDZIANA OCZAMI ŻYDÓW”
- prelekcję poprowadzi Monika Szabłowska-Zaremba
13 grudnia 2014 r. (sobota) o godz. 16.00 zapraszamy na koncert kolędowy
pt.: "NAJPIĘKNIEJSZE KOLĘDY - ZNANE I NIEZNANE"
w wykonaniu zespołu wokalnego „Ale Babki +…”
TANGO
KONCERT
18 grudnia 2014 r. (czwartek) w godz. 11.00 - 13.00 spotkanie pt.: „TRADYCJE
ŚWIĄTECZNE MIESZKAŃCÓW WARSZAWY” - prelekcję poprowadzi varsavianista
Karol Jerzy Mórawski. Wręczenie nagród za udział i doskonałe wyniki w Quizie 2014r.
20
CHÓR SKORACZEWSKIEGO
Chór Wychowanków Harcmistrza Władysława Skoraczewskiego 14 grudnia 2014 r.:
- o godz. 13.30 zaśpiewa koncert kolęd na Pl. Teatralnym w Warszawie, w ramach
organizowanej przez Urząd m.st. Warszawy imprezy wspólnego śpiewania kolęd, której
patronuje Prezydent m.st. Warszawy.
- o godz. 18.00 wystąpi w Muzeum Niepodległości w Warszawie, al. Solidarności 62 szczegóły: www.muzeum-niepodleglosci.pl.
FORMACJA TANGO PARA TODOS
Zaprasza 14 grudnia 2014 r. na kolejne spotkanie tangowe zatytułowane "Gorące tango
na zimowy czas". Odbędzie się ono w Restauracji Antrakt ul. Słowackiego 19 a.
W programie: - godz. 17.00 - koncert Formacji Tango Para Todos w składzie: chór i
orkiestra. W repertuarze najpiękniejsze tanga argentyńskie i polskie; - godz. 18.00 lekcja tangowego kroku podstawowego, prowadzona przez nauczycieli tanga oraz pokaz
tańca; - godz. 19.00 - Milonga Tango Para Todos, czyli potańcówka w rytmie tanga dla
każdego - dla tych bardziej zaawansowanych oraz dla tych, którzy pierwszą w życiu lekcję
tanga mają właśnie za sobą. Wstęp 10 zł.
STAROMIEJSKI KLUB MUZYCZNY
Zaprasza 12 grudnia 2014, o godz. 19.00, do sali Galerii Promocyjnej SDK, na wieczór
muzyki Jerzego Fryderyka Haendla w wykonaniu członków Klubu
PŁOMIENNA RÓŻA
KONCERT
KULTURALNE
INFORMACJE
„Cafe pod minogą” - przedstawienie oparte na tekstach
Stefana Wiecheckiego, Wiecha (premiera 8 lutego 2014 r.
w Piwnicy na Wójtowskiej; zagranych 8 spektakli),
w wykonaniu niegdysiejszych uczestników zajęć z Monologu Interaktywnego, a obecnie członków trupy teatralnej
„Józef wie lepiej”, będzie można obejrzeć 2 grudnia 2014
r. o godz. 19.00 w Domu Spotkań z Historią (ul. Karowa
20). Wstęp wolny.
AKADEMIA STROJU DAWNEGO
W czwartek, 11 grudnia 2014 r. godz. 19.00 zapraszamy do SDK
MODA LAT 30. W POLSCE I ZAGRANICĄ.
Serdecznie zapraszamy na spotkanie dotyczące mody kobiecej w latach 30. XX wieku w Polsce i
zagranicą. Ta niezwykle fascynująca i różnorodna dekada często pozostaje w cieniu tak
charakterystycznej mody lat 20., jednak przy bliższym poznaniu okazuje się nie mniej ciekawa. Ewa
Kędziorek wraz z koleżankami z Grupy Rekonstrukcji Historycznej Bluszcz przybliży nam barwną
mozaikę stylów drugiej dekady dwudziestolecia międzywojennego. Temtat ilustrować będą nie tylko
słowa i zdjęcia, ale również oryginalne dodatki z epoki oraz przykłady zrekonstruowanych strojów.
AKADEMIA
CAFE POD MINOGĄ
SPEKTAKL
W programie arie z oper, pieśni, sonaty. Partie wokalne wykonają Małgorzata Gańko
i Elżbieta Piasecka. Wstęp wolny.
STAROMIEJSKI KLUB RĘKODZIEŁA
W piątek, 12 grudnia 2014 r., o godz. 17.30 zapraszamy do SDK
HOBBY
Wstęp wolny.
SPOTKANIE KORALIKOWE
Będziemy uczyć się ściegu brick stich. Każdy uczestnik spotkania wykona niewielką zawieszkę lub
kolczyki, wg własnego projektu. W cenie spotkania materiały do wykonania pracy. Koszt zajęć 25
zotych (spotkanie 3-godzinne). Zgłoszenia na adres: [email protected] do 7 grudnia 2014 r.
21
LITERATURA
KLUB LITERACKI
WSPÓLNY POKÓJ
Feminarium o twórczości kobiet
15 grudnia 2014, godz. 18.30
prowadzenie Joanna Mueller
„AMAZONKI AWANGARD”, „KREATYWNE MUZY”,
FEMINISTYCZNE „IKONOPISKI”
- CZYLI BOGINIE PRZY STOLE SZTUKI
Ostatnie tegoroczne spotkanie we Wspólnym Pokoju będzie miało bardziej odświętny niż
zwykle charakter. Przy stole zasiądą nie tylko stałe bywalczynie i bywalcy seminarium, ale
także artystki, które szczególnie mocno zapisały się w her-storii sztuki.
Punktem wyjścia do rozmowy będzie Uczta bogiń Marii Poprzęckiej (2012), do której
znana historyczka sztuki zaprosiła 12 wybranych kobiet. Znalazły się wśród nich wybitne
malarki, fotograficzki, artystki wizualne, mistrzynie sztuk użytkowych, skandalizujące
gwiazdy XX-wiecznych bohem artystycznych, ale też - schowane w cieniu his-storii inspiratorki wyobraźni, modelki i towarzyszki życia mężczyzn-artystów. Przy stole w piwnicy Largactil będziemy zatem wieczerzać z „amazonkami awangard”, takimi jak Natalia
Gonczarowa lub Meret Oppenheim, z „kreatywnymi muzami”, np. Elizabeth Siddal, Marią
Laurencin, Sonią Delaunay lub Dorą Maar, a wreszcie - z „ikonopiskami” sztuki
feministycznej, m.in. Louise Bourgeois i Judy Chicago.
Książka Poprzęckiej to zresztą swoiste powtórzenie gestu wykonanego przez Judy
Chicago w monumentalnym dziele Dinner party. Obie zachęcają nas do buntu przeciw
„władzy patrzenia”, która w sztuce zbyt długo należała do mężczyzn, co czyniło z kobiet
bierne obiekty oglądu. Jednak prócz sprzeciwu zarówno Poprzęcka, jak i Chicago
wykonują też gościnny gest zaproszenia na rytualną ucztę, podczas której celebruje się
losy i twórczość genialnych kobiet, „bogiń sztuki”.
Rozmowę o książce Poprzęckiej dopełnią interpretacje tekstów literackich inspirowanych
sztuką kobiet, m.in. tom Glossolalia Katarzyny Fetlińskiej. Z kolei dopełnieniem wieczerzy
duchowej będzie świąteczna uczta fizyczna - zatem mile widziane wszelkie frukty
i smakołyki.
Czujcie się zaproszeni!
Wstęp wolny!
22
Staromiejski Dom Kultury już po raz piąty organizuje Konkurs Piosenki
Kabaretowej im. Jeremiego Przybory. Przesłuchania i koncert laureatów
odbędą się w Piwnicy na Wójtowskiej.
W sobotę 6 grudnia od godziny 18.00 będą miały miejsce przesłuchania finalistów.
Wystąpią: MAŁGORZATA PROMIŃSKA, ALEKSANDRA NAZIMEK, JOANNA HORT,
BEATA KAWCZYŃSKA, SYLWIA NAJAH, KATARZYNA MICHALSKA, JOANNA
KORNACKA, ALEKSANDRA MATRYBA, MONIKA KOWALCZYK.
Wstęp za zaproszeniami (dostępne w Sekretariacie SDK).
W niedzielę 7 grudnia o godzinie 19.30 koncert laureatów i recital Moniki Węgiel
- Bilety w cenie 20 zł. Zasady rezerwacji biletów na stronie www.scenapw.sdk.pl.
Szczegóły na stronie www.konkurspiosenki.sdk.pl
PIWNICA NA WÓJTOWSKIEJ
V KONKURS PIOSENKI KABARETOWEJ
IM. JEREMIEGO PRZYBORY
rys. Jacek Gawłowski
KULTURALNE
INFORMACJE
WIECZÓR TEATRALNY
13 grudnia 2014, godz. 19.00 Piwnica na Wójtowskiej
TEATR EX MACHINA
„Nowe : wyzwolenie”
reżyseria: Diana Hajda
opieka artystyczna: Maria Kowalik;
ruch: Klara Wojciechowska
muzyka: Tomasz Kopeć
obsada: Klara Chauvin, Diana Hajda, Maria Kowalik,
Adrian Boguski, Adam Hadi, Marcin Majkut,
Alek Mazurek, Jakub Sawicki
„Nowe : wyzwolenie” – surrealistyczna wizja świata.
Dzięki opracowaniu sztucznego życia, naukowcy stworzyli po raz pierwszy coś w rodzaju
„syntetycznego czasu”. Sukces plastikowej komórki otworzył nieograniczone możliwości ewolucji.
Ludzie współcześni zyskali możliwość obcowania z żywą historią dzięki implantacji właściwości
mózgowych słynnych postaci. Najbogatsi mają prawo posiadać w domu człekokształtne zwierzę lub
dowolnego władcę. Obserwujemy zwykłych ludzi w niezwykłych sytuacjach. Zderzenie postępu
technologicznego i emocjonalności człowieka. Jesteśmy świadkami kształtowania się dwóch
następujących po sobie rzeczywistości...
Spektakl to podróż przez swobodnie przeplecione wątki „Nowego wyzwolenia” Witkacego
i „Wyzwolenia” Wyspiańskiego. Nasuwają się pytania: Czy czas tworzy człowieka? Czy człowiek
tworzy czas? Spektakl stanowi pretekst do rozważań o historii zataczającej koło, wychowaniu
młodzieży i emocjonalności ludzi wobec błyskawicznie zmieniającej się współczesności.
„Wszystko, co wypełnia świat, wypełnia nas. Wszystko, co wypełnia nas, wypełnia świat.”
czas trwania: 70 min.; bilety: 8 zł
Zapraszamy do rezerwacji biletów pod adresem: [email protected]
23
TEATR KLASYKI ROSYJSKIEJ
Zapraszamy 14 grudnia o godz. 19.00 do Piwnicy na
Wójtowskiej na premierę monodramu
TYLE RADOŚCI
Na motywach opowiadania B. Hrabala „Wesela w domu”
Występuje Kasia Kurkiewicz.
Scenariusz i reżyseria Zuzanna Górniaszek,
Kasia Kurkiewicz.
Wstęp za zaproszeniami - do odbioru w Sekretariacie SDK
(Rynek Starego Miasta 2) od 4 grudnia 2014 r. Ilość zaproszeń
ograniczona.
TEATR POLONISTYKI UW
16 grudnia 2014 r. o godz. 19.00 - Piwnica na Wójtowskiej
“ŚWIĄTECZNA FUZJA ARTYSTYCZNA”
Fuzja artystyczna to spotkanie na jednej scenie słowa, dźwięku, obrazu i ruchu, wiersza i muzyki,
piosenki i prozy. W luźnej atmosferze uczestnicy nie tyle popisują się swoim warsztatem, ile dzielą się
tym, co ich porusza, co do nich przemawia, co ich oburza. Przedstawiają nie tylko utwory mało lub
powszechnie znanych autorów, lecz także twórczość własną. Często umyślnie zapominają
o „czwartej ścianie”, załamują konwencje, by pokazać, że to nie scena tworzy życie, ale życie tworzy
scenę. Pojawiają się tu teksty lekkie i poważne, śmiech przeplatany jest chwilami zadumy. Fuzja
artystyczna ma na celu umożliwić artystom przedstawienie tekstów, które są dla nich ważne, a które
nie są między sobą dobierane pod względem tematycznym. Fuzja artystyczna to spotkanie różnych
rodzajów sztuk i różnych gatunków literackich, przez co często staje się miejscem konfrontacji
różnych osobowości i światopoglądów. W pokazie biorą udział wszyscy członkowie Teatru
Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego.
Wstęp wolny!
Piwnica
na Wójtowskiej
Filia
Staromiejskiego Domu Kultury
ul.Zakroczymska 11
(wejście od Wójtowskiej)
telefon: 22 635 46 47
telefon/faks 22 635 77 83
www.piwnicanawojtowskiej.sdk.
24
FOTOPLASTIKON
Zima na Starówce - fot. P. Sobieniak
KLUBY, ZAJECIA,
STA£E FORMY PRACY W SDK
,
KA
PLASTY i film
SPOTKANIA PRZY SZTALUGACH
Prowadzone od 1974 r. Plastyczne zajęcia proponują działania z zakresu rysunku i malarstwa
(martwa natura, postać). Przygotowują młodzież
do egzaminów na wyższe uczelnie plastyczne,
ale nie tylko, bowiem zapraszamy także
wszystkich (dorosłych, seniorów), chcących
wykorzystać swój talent dla samej przyjemności
rysowania i malowania. Zajęcia dla młodzieży
szkół średnich oraz studiującej w poniedziałki
i czwartki w godz. 13.00 - 21.00 - od godziny
17.00 także dla osób pracujących. Zajęcia dla
seniorów we wtorki i środy w godz. 8.00 - 14.00.
Prowadzący: Bartłomiej Gerłowski
MANSARDA
Od 2000 roku pracownia prowadzi zajęcia
z rysunku i malarstwa dla dorosłych oraz młodzieży (ze szczególnym uwzględnieniem seniorów i gimnazjalistów). Głównym celem lekcji
jest kształcenie warsztatu artystycznego, motywowanie do pracy twórczej oraz przygotowanie
do egzaminów wstępnych na uczelnie plastyczne. Zajęcia: dla młodzieży - soboty, niedziele:
8.00 - 11.00; dla seniorów - poniedziałki,
czwartki: 8.00 - 13.00, piątki: 8.00 - 14.00,
soboty, niedziele: 11.00 - 15.00.
Prowadząca: Sławomira Rykfa
PRACOWNIA RYSUNKU I MALARSTWA
Działa w SDK od 1990 r. Zajęcia przeznaczone
są dla uzdolnionych plastycznie młodych osób.
Tym, którzy chcą ubiegać się o indeksy uczelni
plastycznych zapewniona jest fachowa pomoc
w przygotowaniu i wyborze zestawów prac do
tzw. teczki kwalifikacyjnej a tym, którzy
studiując na innych kierunkach pragną rozwijać
swój talent - wszechstronna pomoc artystyczna.
Zajęcia: wtorki, środy, piątki, w godz. 14.00 20.00.
EXIT - NOWA SZTUKA W POLSCE
Kwartalnik o sztuce, wydawany od roku 1990.
Wizytówka dokonań i poglądów młodych
artystów tworzących przede wszystkim w kręgu
sztuki konceptualnej, instalacji i performance'u,
wydawana przez Fundację EXIT oraz Galerię
Promocyjną. www.exit.art.pl
GALERIA PROMOCYJNA
Głównym założeniem programu wystawowego
jest prezentacja najnowszych zjawisk z obszaru
szeroko rozumianych sztuk plastycznych oraz
z ich pogranicza. Galeria prezentuje wyłącznie
prace artystów profesjonalnych, jest kontynuatorką założonej w 1955 roku Galerii Krzywego Koła.
Czynna: od wtorku do soboty w godz. 11.00 18.00, w niedzielę w godz. 13.00 - 17.00.
Kurator: Jacek Werbanowski
GALERIA WYJŚCIE AWARYJNE
Prezentuje prace twórców profesjonalnych
i amatorów. Ze względu na charakter i kształt
Galerii, mogą być w niej prezentowane jedynie
małe formy plastyczne. Założona w 1985 roku.
Czynna: od poniedziałku do niedzieli w godz.
9.00 - 21.00. Kurator: Tomasz Świtalski
DYSKUSYJNY KLUB FILMÓW
NIEOBECNYCH
Ideą Klubu jest pokazywanie filmów nie mieszczących się w powszechnej ofercie kinowej
i telewizyjnej. Obrazów niebanalnych w treści,
formie oraz stylistyce. Program spotkań obejmuje
projekcję filmu oraz dyskusję z twórcą danego
obrazu lub zaproszonym gościem. Spotkania:
wtorki, w godz. 19.00 - 22.00, Piwnica Largactil.
Prowadząca: Paulina Zając.
Prowadząca: Irena Dłutowska
Członkowie klubów i pracowni mogą korzystać z biblioteczki specjalistycznej.
Staromiejski Dom Kultury Warszawa, Rynek Starego Miasta 2, 00-272; tel.: (+ 48 22) 831 23 75; fax: (+48 22) 635 36 16; e-mail: [email protected]
26
KLUBY, ZAJECIA,
,
MUZYKA
KWARTET WILANÓW
Kwartet smyczkowy założony w 1967. Od 1990
pracuje w Staromiejskim Domu Kultury. Oprócz
codziennych prób Kwartet organizuje cykliczne
koncerty podczas których prezentuje najwybitniejsze dzieła współczesnej kameralistyki,
z udziałem kompozytorów tych dzieł.
www.kwartetwilanow.prv.pl
KLUB PIOSENKI
Istnieje od 1976 r. Oprócz nauki śpiewu,
prowadzonej indywidualnie oferuje zajęcia
z kształcenia słuchu i umuzykalniania. Przygotowania do egzaminów do szkół artystycznych
oraz do debiutanckich koncertów. Zajęcia:
poniedziałki i czwartki 8.00 - 14.00, wtorki 8.00
- 17.30, środy 8.00 - 17.00.
Prowadzący: Krzysztof Dłutowski
CHÓR WARSZAWSKIEGO TOWARZYSTWA
SCENICZNEGO
Współpracuje z SDK od listopada 2005 r. Powstał
w 1998 roku z inicjatywy studentów Akademii
Muzycznej w Warszawie. Trzon zespołu stanowią osoby, które ukończyły wyższe lub średnie
szkoły muzyczne. Próby: środy w godz. 19.00 22.00, w sali kameralnej SDK.
Prowadząca: Lilianna Krych
JAZZ CLUB “RYNEK"
Jest jednym z najstarszych klubów jazzowych
w kraju. Działa z przerwami od roku 1974.
W klubie odbywają się promocje płyt i koncerty
specjalne. Na Rynku Starego Miasta w lipcu
i sierpniu współorganizuje od roku 1995 festiwal
JAZZ NA STARÓWCE.
Prowadzący: Krzysztof Wojciechowski
STAROMIEJSKI KLUB MUZYCZNY
Od 1992 roku krzewi ideę muzykowania w gronie
kameralnym - muzykowania domowego. Aktywność artystyczna tego typu pozwala osiągać
zadowolenie ze wspólnej gry nawet średnio zaawansowanym. Spotkania: środy i soboty w godz.
17. 00 - 21.00. Prowadząca: Ewa Ostaszewska
BLUES NA NIEDZIELĘ
Cykl koncertów odbywających się co najmniej raz
w miesiącu - zgodnie z nazwą - w niedzielę w Staromiejskim Domu Kultury.
Prowadzący: Bogusław Wojciechowski
FORMACJA TANGO PARA TODOS
Nazwa oznacza - "Tango dla wszystkich":
- CHÓR TANGA ARGENTYŃSKIEGO
W repertuarze chóru znajdują się tanga argentyńskie oraz polskie tanga przedwojenne i późniejsze. Próby: we wtorki, w godz. 18.30 - 21.00.
Prowadząca: Monika Kwiatkowska
- ORKIESTRA TANGOWA
Orkiestra ma w repertuarze tanga argentyńskie,
tango-walce, milongi i candombe.
Próby: w piątki, w godz. 18.00 - 21.00.
Prowadząca: Anna Kalska
CHÓR SKORACZEWSKIEGO
Chór Wychowanków harcmistrza Władysława
Skoraczewskiego prowadzi działalność od stycznia 2010 roku. Chór kontynuuje dzieło życia
Władysława Skoraczewskiego (1919-1980),
jakim był Centralny Zespół Artystyczny ZHP.
Próby: środy i czwartki 19.30 - 22.00.
Prowadząca: Lidia Matuszewska
EDUKAC
JAa
kulturaln
AKADEMIA STROJU DAWNEGO
W SDK od 2010 roku. Cykl wykładów i prezentacji poświęconych historii mody, kostiumologii i dawnym inspiracjom w modzie współczesnej. Prowadząca: Sylwia Majewska
STAROMIEJSKI KLUB RĘKODZIEŁA
Spotkania - warsztaty poświęcone dawnym
technikom krawieckim, owocujące wykonaniem
przez uczestników własnoręcznie rekonstrukcji
ubioru wg dawnych wzorów oraz warsztaty
poświęcone dawnym technikom zdobniczym,
takim jak: koronka igłowa, koronka klockowa,
frywolitka, decoupage, haft. Zajęcia prowadzone
przez znawców tematu i praktyków, podparte
bogatym materiałem teoretycznym.
Prowadząca: Sylwia Majewska
27
KLUBY, ZAJECIA, STA£E FORMY
PRACY W SDK
,
Iy
C
E
I
Z
,
D
¿
e
DLA
i mlodzi
KLUBIK SPORTOWY “KANGUREK”
Działa od września 2008 roku. Przeznaczony
jest dla dzieci w wieku 4-5 lat. Proponuje zajęcia
edukacyjne z zakresu wychowania przedszkolnego, rytmikę, zapoznanie z kulturą poprzez
m.in. wyjścia do teatru, muzeum, a także podnoszenie sprawności fizycznej. W ramach zajęć
prowadzone są lekcje języka angielskiego.
Zajęcia: pn. - pt. od 9.00 do 14.00.
Prowadząca: Anna Zarzycka
PRACOWNIA PLASTYCZNO - TEATRALNA
“PANKRACOWNIA”
W SDK od 1985 r. Kształtuje zdolności w dziedzinie plastyki i teatru. Projekty i rysunki dzieci są
rezultatem wytrwałej pracy i można je podziwiać
na wystawach w SDK. Zajęcia: pn., wt., czw. 14.00 - 20.00. Raz w miesiącu, w sobotę
pracownia organizuje zajęcia plenerowe.
Prowadząca: Bożenna Pepłońska
ZAJĘCIA UMUZYKALNIAJĄCE DLA
NIEMOWLĄT I MAŁYCH DZIECI
W SDK od września 2009 r. Zajęcia skupiają się
na wprowadzaniu dziecka w świat muzyki od
najmłodszych lat poprzez rozwój naturalnej
muzykalności człowieka. Zajęcia dla dzieci od 0
do 3 lat, w soboty, w godz. 11.15 - 12.00.
Prowadząca: Katarzyna Mazur.
LABORATORIUM MUZYCZNE
Zajęcia adresowane do dzieci 3-4 letnich,
przygotowujące do podjęcia w przyszłości nauki
gry na instrumentach. Zajęcia rozwijają koordynację i sprawność manualną, ugruntowują poczucie rytmu i zapewniają wspaniałą zabawę.
Zajęcia w soboty w godz. 12.00 - 12.45.
Prowadząca: Aleksandra Andruszko-Łajewska
KLUB MAŁYCH PIANISTÓW
W SDK od 1998 r. Rozwija zainteresowania
muzyczne od najmłodszych lat, umuzykalnia,
poprzez grę na fortepianie kształci wrażliwość
na dźwięk, wyobraźnię, kreatywność. Zajęcia
w klubie prowadzone są Metodą Suzuki. Zajęcia:
pon. 14.00- 18.30; śr. 14.30 - 20.00; czw. 14.00 18.30; pt. 13.00 - 20.00; sob. 9.30 - 14.00.
KLUB BEMOLEK
Założony w 2002 roku, prowadzi zajęcia indywidualnego nauczania gry na fortepianie, bez
ograniczania limitu wieku. Ukazuje radość muzykowania. Zajęcia indywidualne: pon. 14.00 19.00; wt. 14.00 - 18.30; śr. 11.00 - 19.00; czw.
14.00 - 18.30; piąt. 14.00 - 19.00; sob. 9.00
-14.00. Prowadząca: Agnieszka Jóźwik
BAJKI MIĘDZYKULTUROWE
Celem programu jest zapoznanie z wartościami
innych kultur, obecnymi w kluczowych dla początkującego rozwoju człowieka utworach jakimi
są bajki a także wykazanie ich uniwersalnego
i wartościowego przekazu.
INNE...
KLUB GIER PRZYGODOWYCH “TWIERDZA”
Klub, założony w 1990 roku, pierwotnie zrzeszał
miłośników gier fabularnych (RPG) i był jednym
z pierwszych tego typu ośrodków w Polsce.
Obecnie główny obszar aktywności stanowią gry
planszowe. Klub posiada na stanie ponad 100
najróżniejszych gier (logiczne, fantasy, strategiczne, ekonomiczne, wojenne). Zajęcia: soboty
- godz. 9.00 - 16.00 (gry planszowe); niedziele
- godz. 11.00 - 17.00 (gry planszowe i RPG);
wtorki - godz. 19.00 - 22.00 (system Mordheim).
Prowadzący: Jacek Zieliński (gry planszowe),
Tomasz Wiśniewski (system „Mordheim”, gry figurkowe)
klubtwierdza.wordpress.com
KLUB MIŁOŚNIKÓW DAWNYCH
MILITARIÓW POLSKICH
Klub skupia miłośników, znawców i kolekcjonerów dawnych militariów polskich, prowadzi
działalność edukacyjną (wykłady, prelekcje).
Spotkania Klubu odbywają się w każdy trzeci
poniedziałek miesiąca, w godz. 18.00 - 21.00.
Prowadzący: Maciej Prószyński
Prowadząca: Katarzyna Mazur
28
KLUBY, ZAJECIA,
,
T AN I E C
WAKAT/NOTORIA
Kwartalnik zorientowany literacko, wydawany od
2006 roku, poświęcony głównie twórczości młodych polskich autorów, prezentujący jednak rówZESPÓŁ TAŃCA DAWNEGO “PAWANILIA”
nież zjawiska z zakresu innych niż literatura dysW SDK od 1992. Skupia ludzi zainteresowanych cyplin artystycznych oraz dziedzin wiedzy (socjotańcem średniowiecznym, renesansowym i baro- logia, filozofia kultury). Obecnie w formie elektrokowym. Zespół organizuje pokazy oraz kursy, nicznej: www.sdk.pl/wakat/
popularyzuje taniec i muzykę dawną. Zajęcia: Prowadzący: Michał Kasprzak
poniedziałki i czwartki 18.30 - 21.30, wtorki 18.30
- 21.30, czwartki 18.00 - 21.00, soboty 13.30 WARSZTATY LITERACKIE
- 15.30. Prowadząca: Sylwia Majewska
To cykle spotkań z poetami, prozaikami i krywww.pawanilia.sdk.pl
tykami dla młodych ludzi. Kwalifikacja na warsztaty na podstawie dostarczonych prób twórKLUB TAŃCA DAWNEGO “ALTA NOVELLA” czości. W SDK od 1982 roku.
Skupia swe zainteresowania na odkrywaniu Prowadząca: Beata Gula
piękna dawnych tanców dworskich i salonowych
w ich aspekcie muzycznym, choreograficznym
i obyczajowym. Proponuje także spotkania z tańcami wielokulturowymi tańczonymi w kręgu oraz
z kontredansami od XVII po XIX w. Zajęcia:
czwartki - 18.00 - 21.30; soboty 14.00 - 17.00.
Prowadząca: Katarzyna Mazur
RA
U
T
A
R
E
T
I
L
KLUB LITERACKI
Jest kontynuacją dość licznych, działających od
1967 r. grup literackich w SDK. Zajmuje się
promocją twórczości debiutantów, jak i twórcami
profesjonalnymi. W SDK od 1982 r.
Od 2010 r. swoje działania i stałe zajęcia
realizuje w Piwnicy Largactil SDK.
Ramowy program działalności: - poniedziałki
w godz. 18.00 - 22.00: seminaria, warsztaty; wtorki w godz. 14.00 - 22.00: spotkania redakcyjne pisma “Wakat”; - środy w godz. 16.00
- 18.00: Punkt Konsultacji Literackich; - środy
w godz. 18.00 - 22.00: warsztaty literackie;
- czwartki w godz. 15.00 - 22.00: spotkania
autorskie, promocje książek, Wierszorynki...
Prowadząca: Beata Gula
PUNKT KONSULTACJI LITERACKICH
Przeznaczony jest dla osób jeszcze przed debiutem. Podczas indywidualnych rozmów z krytykiem lub literatem, można uzyskać ocenę swoich
prac, otrzymać wskazówki. W SDK od 1985 r.
Środy, w godz. 16.00 - 18.00.
Koordynator: Beata Gula
SENIORZY
KLUB SENIORA “WARS I SAWA”
Powstał w SDK w czerwcu 2008 r. Skupia starsze
osoby chcące aktywnie uczestniczyć w życiu
kulturalnym Starego Miasta i Warszawy, spotkać
się, porozmawiać, mile spędzić czas. Klub
prowadzi kursy komputerowe i językowe dla
seniorów. Spotkania: co czwartek, w godz.
11.00 - 13.00, koncerty - 3 sobota miesiąca.
Prowadzący: Grzegorz Jasiński
ALE BABKI + ...
Zespół wokalny „Ale Babki +…” istnieje od
października 2007 r. Współpracuje z SDK od
wiosny 2008 r. Wykonuje utwory muzyczne
w wielu językach (polskim, włoskim, angielskim,
francuskim, rosyjskim, ukraińskim, czeskim)
wzbogacając je ruchem scenicznym i tańcem.
W repertuarze zespół ma około 70 utworów
i kilkanaście programów tematycznych. Próby:
czwartki - 14.00 - 16.00; soboty - 11.30 - 13.30.
Prowadząca: Anna Dąbrowska
CHÓR “STARÓWKA”
Chór Towarzystwa Przyjaciół Warszawy, Oddział
Centrum. Współpracuje z SDK od września
2008 r. Istnieje od października 1996 r. W swoim
repertuarze chór ma około 90 utworów.
Próby: we środy - 11.00 - 14.30.
Prowadząca: Marianna Czech
Dyrygent: Sylwia Krzywda
29
KLUBY, ZAJECIA,
STA£E FORMY PRACY W SDK - Filia
,
Filia Staromiejskiego Domu Kultury
Warszawa, ul. Zakroczymska 11
(wejście od Wójtowskiej)
telefon: 22 635 46 47
telefon/faks 22 635 77 83
e-mail: [email protected];
[email protected]
www.piwnicanawojtowskiej.sdk.pl
SCENA PIĘTRO WYŻEJ
Scenę Piętro wyżej powołał w 2005 roku Staromiejski
Dom Kultury w Warszawie. Od zarania prowadzi ją
Marek Bartkowicz. Do maja 2012 roku Scena Piętro
Wyżej działała w Sali Kameralnej SDK przy Rynku
Starego Miasta 2. Obecnie przeniosła się do Piwnicy na
Wójtowskiej. Scena ma w dorobku poza występami
zaproszonych artystów również własne zrealizowane
projekty: „Koncert Umarłych Poetów”, „Szemrany plan
Warszawy”, „Aniołowo koło Darwinowa” inne koncerty
a także realizacje wydanych przez SDK płyt: „Piosenki
sercem pisane” i „Szemrany plan Warszawy”. Scena
organizuje wieczory z piosenką poetycką, literacką,
wrażliwą, śmieszną, smutną, drażliwą, ostrą, łagodną,
a w każdym razie niebanalną i niegłupią.
Prowadzący: Marek Bartkowicz
TEATR KLASYKI ROSYJSKIEJ
Założony w 1999 roku - to młodzieżowa grupa
realizująca arcydzieła z kanonu dramatu i wielkiej
literatury rosyjskiej. Zajęcia grupowe i indywidualne
(przygotowanie do szkół teatralnych, praca nad
tekstami). Zajęcia: czwartki 16.00 - 22.00, soboty 9.00
- 14.00, niedziele 8.00 - 17.00.
Prowadząca: Zuzanna Górniaszek
TEATR POLONISTYKI UW
im. Eligiusza Szymanisa
Teatr Polonistyki UW im. Eligiusza Szymanisa powstał
w 2010 roku jako inicjatywa studencka. W swoich
kręgach zrzesza ludzi wrażliwych na słowo i jego
prezentację na scenie. Dlatego głównym kryterium
wyboru sztuk do realizacji jest poruszenie, jakie
wywołują w zespole Teatru. Należą do nich zarówno
wybitne dzieła dramatu polskiego i światowego, jak
i teksty utalentowanych filologów z Wydziału Polonistyki UW.
Próby: poniedziałek i piątek od 18.00 - 22.00.
Opiekun: dr Maria Makaruk.
Prezes: Piotr Bartha
Strona: teatrpolonistyki-uw.pl
na Facebooku: Teatr Polonistyki UW
poprzez mail: [email protected]
DO TEATRU POPRZEZ BAJKĘ
Zajęcia popularyzujące sztukę teatru najmłodszej
widowni. Adresatem są starsze grupy przedszkolne
i pierwsze klasy szkoły podstawowej. Zajęcia połączone z przedstawieniem odbywają się w Piwnicy na
Wójtowskiej. Dzięki warsztatom, w których uczymy się
o elementach składowych teatru, dzieci nie tylko
oglądają spektakl, ale widzą też, jak aktorzy
wykorzystali środki teatralne do stworzenia przedstawienia. Pomysłodawca - Marek Bartkowicz i Ewa
Kutrowska. Realizacja - Teatrzyk dla dzieci „Bajka”.
Zapraszamy w poniedziałki, wtorki i środy w godzinach porannych starsze grupy przedszkolne
oraz uczniów pierwszych i drugich klas Szkół
Podstawowych (grupy zorganizowane).
KLUB MONOLOG INTERAKTYWNY
W SDK od października 2011. Zajęcia dla osób,
które interesują się estradą, bądź występują publicznie
i chcą nabyć nowe umiejętności: opanowywania tremy,
prawidłowej dykcji i artykulacji, nawiązywania kontaktu
z odbiorcami.
Od początku sezonu kulturalnego 2014/2015 Klub
działa wielopłaszczyznowo: - prowadzone są zajęcia
indywidualne usprawniające aparat mowy i artykulację
(w poniedziałki i środy od godz. 16.00 do 20.00);
- grupa zaawansowana przekształciła się w trupę
teatralną JÓZEF WIE LEPIEJ i spotyka się raz
w tygodniu, na próbach nowego przedstawienia
(poniedziałki godz. 20.00); - grupa, która dołączyła
wiosną 2014 r., aby doprowadzić do wystawienia sztuki
Witkacego „Nowe wyzwolenie”, obecnie przyjęła
nazwę EX MACHINA i nadal pracuje nad przedstawieniem reżyserowanym przez Dianę Hajdę (środy
godz. 20.00). Spotkania: poniedziałki i środy w godz.
16.00 - 22.00. Prowadząca: Maria Kowalik
LEKCJE TEATRALNE
Interaktywne zajęcia teatralne w czasie których
młodzież poznaje dzieje teatru od starożytności do
dnia dzisiejszego, prowadzone w formie wykładów,
quizów, zajęć scenicznych. Lekcje: piątki godz. 9.00
- 11.00 (grupy zorganizowane).
Prowadząca: Maria Kowalik
KLUB TWÓRCZY "MIKROSCENA”
Istnieje od 1974 roku. W pracy z dziećmi w wieku
szkolnym i młodzieżą (nawet powyżej 19 roku życia)
wykorzystuje sztukę teatralną i filmową do celów
rozwijania kompetencji społecznych i osobowości oraz
samopoznania. Uczestnicy pracują w grupach 6-10
osobowych, przygotowują spektakle w oparciu o literaturę lub własne teksty. W działaniach zespołu ważny
jest oczywiście rezultat pracy, ale najważniejsza jest
droga prowadząca do celu. Zajęcia: wtorki 13.00
- 16.00, środy 15.00 - 18.00 oraz w piątki: 14.00 - 20.00
(w siedzibie SDK - Rynek St. Miasta 2).
Prowadząca: Małgorzata Graczyk
30
WIERSZYKI DLA DZIECI
MAREK BARTKOWICZ
KOCHAM ZIMĘ
Czy lubię wiosnę? Lubię, bo wiosną
wszystko zaczyna kwitnąć i rosnąć.
i lato lubię, bo właśnie latem
na wieś do babci jeździmy z bratem.
Jesień też lubię, bo są kasztany
ale nie jestem w niej zakochany.
To przecież wtedy, w moim pokoju
stoi choinka w odświętnym stroju.
To przecież wtedy Mikołaj Święty
świąteczne wszystkim daje prezenty.
Ja kocham zimę najbardziej w świecie.
Tak, kocham zimę, bo zimą przecież
są bardzo piękne gwiazdkowe święta,
które rok cały potem pamiętam.
Właśnie dlatego i właśnie po to
gorącym latem, jesienią złotą,
a nawet wiosną kwitnącą pięknie,
przez rok okrągły do zimy tęsknię.
Ilustrację wykonał Filip Szepczyński lat 5 na zajęciach Klubu “Kangurek” SDK.
rys. Bartłomiej Gerłowski
DYSKRETNY UROK STOLYCY
["Nowiny Codzienne" nr 372, 27 grudnia 1933 r.]
POLICJA, STRAŻ OGNIOWA
I POGOTOWIE ...
W czasie (...) świąt Bożego Narodzenia
pracowały bardzo energicznie (…).
Pogotowie wzywano do 10 zamachów
samobójczych. Przy ul. Furmańskiej 14 z okna
czwartego piętra wyskoczyła i poniosła śmierć
Zofja Sadkowska, bez zamieszkania, która przed
kilku dniami straciła pracę. Również z powodu
braku pracy otruła się esencją octową Salomeą
Szulcówna (...). Desperatkę w stanie bardzo
ciężkim przewieziono do szpitala Dz. Jezus,
gdzie zmarła po kilku godzinach. Z powodu
ciężkich warunków finansowych otruł się gazem
świetlnym Adolf Montag (Wierzbowa 9), który
pozostawił kartkę, adresowaną do rodziny,
następującej treści: „Najdrożsi moi, proszę nikogo
nie winić o moją śmierć. Nerwy nie mogły dłużej
wytrzymać... Na tamtym świecie będzie mi lepiej".
(...) Nadużycie alkoholu przez biesiadników świątecznych doprowadziło do 39 scysyj,
które rozstrzygano z nożem w ręku. Pogotowie
opatrzyło rannych, nakładając opatrunki na
złamane nosy, podziurawione ręce lub nogi.
(...) Nie mniej ciężko pracowała Straż
ogniowa, którą wzywano 7 razy do większych
pożarów (…) przy ul. Sławińskiej 19, w mieszkaniu Szczepana Mycki, zapaliła się ścianka
drewniana oraz część dachu. Akcja straży IV-go
oddziału trwała godzinę. Przy ul. Żelaznej 52,
w mieszkaniu Czesława Piskuta zapaliła się
ścianka wskutek nie zabezpieczenia od piecyka
kuchennego. (...) Przy ul. Chmielnej 26,
w mieszkaniu Marjana Norejko wynikł pożar
wskutek krótkiego spięcia
przewodników
elektrycznych i radjowych.
(...) Nie mało pracy miała, policja, którą
alarmowano kilkakrotnie wiadomościami o włamaniach i kradzieżach. Przy ul. Solnej 1, złodzieje
dostali się do składu węgla Jana Pakuły, skąd
przebili otwór w grubej ścianie i włamali się do
magazynu obuwia Lejzora Indycha. Spakowawszy w 15 worków, 172 pary obuwia męskiego
i damskiego, złodzieje wyszli z łupem tą samą
drogą i prawdopodobne, odjechali taksówką.
Poszkodowany oblicza straty na 2.500 zł.
Przy ul. Powązkowskiej 14, w gmachu
zarządu Dozoru Cmentarzy Rzymsko - katolickich, dostali się złodzieje za pomocą oberwania
kłódki do mieszkania robotnika cmentarnego
Kazimierza Górskiegao, który wyjechał na święta
do rodziny. Ktoś z sąsiadów usłyszawszy szmery
zapukał do mieszkania. Spłoszeni złodzieje,
pozostawiwszy łom i oberwaną kłódkę, wyskoczyli oknem z I piętra na ulicę i zbiegli.
W mieszkaniu panuje nieład. Co skradziono i na
jaką sumę, nieustalone.
Przy ul. Wspólnej 15, dostał się złodziej
do zakładu fryzjerskiego Stefana Roszczyka
i skradł bieliznę, brzytwy, nożyczki, maszynki i t. p.
narzędzia. W czasie „gospodarki" nadszedł
dozorca domu, który podniósł alarm. Złodzieja
ujęto i oddano w ręce policjanta. W komisarjacie
podał się za Franciszka Borkowskiego (Czerniakowska 225). Na pl. Trzech Krzyży 8, złodziej
dostał się do sklepu M. Z. Z. W., w którym
przygotował sobie herbatę, tytonie, papierosy,
czekoladę, orzechy i t. p. Będący w obchodzie
post. XIII-komis. Gadziński, ujrzawszy w oświetlonem sklepie opryszka, wszedł i włamywacza
złapał. Okazało się, że jest to Ksawery Piskorz
(Kacza nr. 6).
Rynek
wydawca:
Staromiejski Dom Kultury
w Warszawie
adres redakcji:
Rynek Starego Miasta 2
00-272 Warszawa,
Tel: 831-23-75
www.sdk.pl,
e-mail: [email protected]
Redaguje Zespół
Redaktor Naczelny: Sebastian Lenart
Sekretarz redakcji: Piotr Sobieniak
Opieka graficzna: Bartłomiej Gerłowski,
Piotr Sobieniak
ISSN 1733-5906
Wydawnictwo bezpłatne
Oddano do druku 27.11.2014

grudzień 2014 - Staromiejski Dom Kultury

Transkrypt

Podobne dokumenty

Określenie misji oraz celów i zadań Staromiejskiego Domu Kultury

Regulamin - ognisko

„POSZUKIWANIE ŚLADÓW HISTORII SŁAWNA”

MISTRZOWSKA SZKOŁA PEDAGOGIKI FORTEPIANOWEJ pod

KODEKS ETYKI pracowników Staromiejskiego Domu Kultury w

Mobile + Kontekst Otoczenia

Informacja O działalności Sławieńskiego Domu Kultury w 2005 r

Wiadomości - Gmina