I. PRODUKTY PODWÓJNEGO ZASTOSOWANIA a

Transkrypt

I. PRODUKTY PODWÓJNEGO ZASTOSOWANIA a
I. PRODUKTY PODWÓJNEGO ZASTOSOWANIA
a) Rozporządzenie Rady (WE) nr 428/2009 z dnia 5 maja 2009 r. ustanawiające wspólnotowy
system kontroli wywozu, transferu, pośrednictwa i tranzytu w odniesieniu do produktów
podwójnego zastosowania
– streszczenie
– tło ogólne
b) Najlepsze wzorce uzgodnione przez państwa członkowskie w dziedzinie kontroli wywozu
produktów podwójnego zastosowania
c) Wspólne działanie 401/2000/WPZiB dotyczące kontroli pomocy technicznej odnoszącej się
do niektórych wojskowych użytkowników końcowych
II. SPRZĘT WOJSKOWY
a) Wspólne stanowisko Rady określające wspólne zasady regulujące kontrolę wywozu
technologii wojskowych i sprzętu wojskowego
b) Zewnętrzne działania UE propagujące wśród państw trzecich kontrolę wywozu uzbrojenia
oraz zasady i kryteria kodeksu postępowania UE w sprawie wywozu uzbrojenia
c) Wsparcie UE na rzecz prawnie wiążącego międzynarodowego traktatu o handlu bronią
d) Kontrola pośrednictwa w handlu bronią
I. PRODUKTY PODWÓJNEGO ZASTOSOWANIA
a) Rozporządzenie Rady (WE) nr 428/2009 z dnia 5 maja 2009 r. (+COR) ustanawiające
wspólnotowy system kontroli wywozu, transferu, pośrednictwa i tranzytu w odniesieniu do
produktów podwójnego zastosowania (wersja przekształcona) – weszło w życie w dniu 27
sierpnia 2009 r.
(W tym samym dniu zostało uchylone rozporządzenie Rady (WE) nr 1334/2000 z dnia 22 czerwca
2000 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli eksportu produktów i technologii podwójnego
zastosowania)
(Wyszukiwarka pomoże szybko zapoznać się z tekstem i wykazami produktów podwójnego
zastosowania podlegających kontroli).
Streszczenie
Wywóz, transfer, pośrednictwo i tranzyt w odniesieniu do produktów podwójnego zastosowania są
uregulowane na szczeblu Wspólnoty rozporządzeniem Rady (WE) nr 428/2009. Rozporządzenie to
– mające ułatwić legalny handel oraz umożliwić skoncentrowanie zasobów na kontroli wywozu,
transferu, pośrednictwa i tranzytu w odniesieniu do potencjalnie niebezpiecznych produktów
podwójnego zastosowania i na zwalczaniu nadużyć finansowych – składa się z następujących
głównych elementów:
rozporządzenia właściwego, które między innymi:
–
definiuje (w art. 2) pojęcia: ,,produkty podwójnego zastosowania” (obejmujące również
oprogramowanie i technologię), ,,wywóz”, ,,eksporter”, ,,deklaracja eksportowa”, „pośrednik”,
„usługi pośrednictwa”, „tranzyt”, „generalne wspólnotowe zezwolenie na wywóz” oraz inne
rodzaje zezwoleń na wywóz udzielanych na szczeblu krajowym;
–
określa swój zakres zastosowania: poza wymogiem zezwolenia na wywóz produktów
podwójnego zastosowania wymienionych w załączniku I przewiduje też – na mocy art. 4,
zwanego ,,klauzulą ogólną” – wymóg zezwolenia na wywóz każdego produktu, który ma lub
może mieć zastosowanie w związku z bronią masowego rażenia, jak również na wywóz broni
konwencjonalnej, jeśli ma ona być wywieziona na obszar objęty embargiem na broń;
–
ustanawia generalne wspólnotowe zezwolenie na wywóz (art. 9 ust. 1 i załącznik II) – do
siedmiu państw trzecich o podobnych poglądach – wszystkich produktów podwójnego
zastosowania z wyłączeniem produktów potencjalnie najbardziej niebezpiecznych;
–
jeżeli chodzi o wywóz wszystkich innych produktów wymagających zezwolenia zgodnie z tym
rozporządzeniem, pozostawia ostateczną decyzję organom krajowym, które rozstrzygają
o udzieleniu krajowego, globalnego lub indywidualnego zezwolenia na wywóz (art. 9 ust. 2);
tym samym zachowuje równowagę pomiędzy zasadą kompetencji Wspólnoty a uzasadnionym
prawem państw członkowskich do kontroli nad sprawami związanymi z bezpieczeństwem
narodowym;
– ustanawia zasady konsultacji i wymiany informacji pomiędzy państwami członkowskimi
w sprawie decyzji o udzieleniu zezwolenia na wywóz itd. (art. 13);
– powołuje ,,grupę koordynacyjną” (art. 23), skupiającą przedstawicieli wszystkich państw
członkowskich, działającą pod przewodnictwem Komisji i mającą za zadanie badać wszelkie
kwestie związane ze stosowaniem przedmiotowego rozporządzenia. W myśl art. 23 ust. 2
w sprawach dotyczących rozporządzenia grupa koordynacyjna może zwracać się o opinię do
organizacji reprezentujących eksporterów.
załączniki:
– Załącznik I
Wspólny wykaz produktów podwójnego zastosowania podlegających kontroli.
Wykaz ten, sporządzony z pełnym uwzględnieniem wymogów i zobowiązań
przyjętych przez państwa członkowskie stosujące odpowiednie
międzynarodowe systemy nierozprzestrzeniania broni i mechanizmy kontroli
wywozu (m.in. porozumienie z Wassenaar, Reżim Kontrolny Technologii
Rakietowych, Grupa Dostawców Sprzętu Jądrowego i Grupa Australijska) lub
przyjętych w drodze ratyfikacji odpowiednich umów międzynarodowych
(takich jak konwencja o broni chemicznej), jest uaktualniany w świetle nowych
uzgodnień dokonywanych w ramach tych systemów, mechanizmów i umów
międzynarodowych.
– Załącznik II
Generalne wspólnotowe zezwolenie na wywóz, obejmujące wywóz wszystkich
produktów podwójnego zastosowania poza produktami potencjalnie
najbardziej niebezpiecznymi do Australii, Japonii, Kanady, Norwegii, Nowej
Zelandii, Stanów Zjednoczonych i Szwajcarii.
– Załącznik IIIa Wzór formularza obowiązującego wszystkie państwa członkowskie przy
wydawaniu krajowych, globalnych i indywidualnych zezwoleń na wywóz.
– Załącznik IIIb Wzór formularza obowiązującego wszystkie państwa członkowskie przy
wydawaniu zezwoleń na usługi pośrednictwa.
– Załącznik IIIc Wspólne elementy uwzględniane przy publikacji generalnych zezwoleń na
wywóz.
-
Załącznik IV
Wykaz potencjalnie najbardziej niebezpiecznych produktów podwójnego
zastosowania wymienionych w załączniku I, które podlegają kontroli
w przypadku transferu wewnątrzwspólnotowego.
Szczegółowe dane dotyczące właściwych organów krajowych, które w państwach członkowskich
przyznają zezwolenia na wywóz, oraz adresy krajowych stron internetowych z informacjami
o przepisach dotyczących nadzoru nad wywozem i o procedurach krajowych są podane tutaj.
Tło ogólne
W czerwcu 2003 r. Rada Europejska w Salonikach przyjęła plan działania przeciw
rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia; punkt 21 tego planu przewiduje rozpoczęcie
„wzajemnej oceny systemów stosowanych przez wszystkie państwa członkowskie i przystępujące
w przypadku kontroli wywozu towarów”. Punkt ten brzmi: ,,Aby lepiej skoordynować kontrolę
wywozu w państwach członkowskich UE oraz skorzystać z doświadczeń innych, należy
przeprowadzić wzajemną ocenę we wszystkich państwach członkowskich i przystępujących”.
Strategia UE przeciwko rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia przyjęta dnia 12 grudnia
2003 r. wymienia wśród elementów, które mają zostać objęte działaniami UE, zwiększenie
skuteczności kontroli wywozu w rozszerzonej Europie oraz podkreśla potrzebę przeprowadzenia
wzajemnej oceny.
Pierwszy etap wzajemnej oceny zakończono w lipcu 2004 r. Przeprowadzono ją w grupach
obejmujących dwa lub trzy kraje: przeanalizowano krajowe ustawodawstwo oraz jego realizację
w celu wyłonienia najlepszych wzorców w rozszerzonej Unii. Wzajemną ocenę koordynowały
służby Komisji, korzystając z pomocy grupy zadaniowej, która na podstawie sprawozdań grup
sporządziła analizę i zalecenia. W dniu 13 grudnia 2004 r. Rada wydała oświadczenie, w którym
zawarła zalecenia wynikające z wzajemnej oceny i podkreśliła, jak dużą wagę UE przywiązuje do
skutecznej kontroli wywozu – zarówno wewnętrznej, jak i zewnętrznej.
Wykonanie zaleceń wynikających z wzajemnej oceny zostało w roku 2005 i 2006 uznane za
priorytet przez działającą w ramach Rady Grupę Roboczą ds. Towarów Podwójnego Zastosowania.
Opierając się na dyskusjach nad realizacją wzajemnej oceny – przeprowadzonych zarówno przez
Grupę Roboczą ds. Towarów Podwójnego Zastosowania, jak i przez grupę koordynacyjną
utworzoną na mocy art. 18 – oraz na wynikach konsultacji z eksporterami, Komisja w dniu 18
grudnia 2006 r. przedstawiła Radzie komunikat i wniosek w sprawie przekształcenia
rozporządzenia Rady ustanawiającego wspólnotowy system kontroli wywozu produktów
i technologii podwójnego zastosowania; w dokumentach tych uwzględniła zalecenia wynikające ze
wzajemnej oceny oraz wyniki późniejszej analizy skutków regulacji, a także obowiązki
przypadające państwom na mocy rezolucji nr 1540 Rady Bezpieczeństwa ONZ.
Zgodnie z zapowiedzią zawartą we wspomnianym komunikacie Komisja – na podstawie dyskusji
prowadzonych w roku 2007 na forum podgrupy zajmującej się kwestią nowych generalnych
wspólnotowych zezwoleń na wywóz i wchodzącej w skład Grupy Roboczej ds. Towarów
Podwójnego Zastosowania – przedstawiła Radzie w grudniu 2008 r. wniosek dotyczący nowych
generalnych wspólnotowych zezwoleń na wywóz niektórych produktów podwójnego zastosowania
niepodlegających szczególnym ograniczeniom do niektórych krajów niepodlegających
szczególnym ograniczeniom. Wniosek ten obejmuje sześć nowych generalnych wspólnotowych
zezwoleń na wywóz.
b) Najlepsze wzorce uzgodnione przez państwa członkowskie w dziedzinie kontroli wywozu
produktów podwójnego zastosowania
i) lista kontrolna – z której państwa członkowskie mogą korzystać przy ocenianiu swojego
podejścia do kontaktów z przedsiębiorstwami branżowymi, by zwiększyć świadomość tych
przedsiębiorstw na terenie UE co do możliwości kontroli wywozowych oraz by zyskać ich pełne
wsparcie i aktywną współpracę w walce z rozprzestrzenianiem broni masowego rażenia – została
wymieniona w sprawozdaniu, z którym Rada zapoznała się w dniu 12 grudnia 2005 r.
ii) zalecenia w sprawie najlepszych praktyk dotyczących elementów wspólnotowego
certyfikatu użycia końcowego
W myśl zaleceń wynikających ze wzajemnej oceny przeprowadzonej w roku 2004, na posiedzeniu
w dniu 23 grudnia 2008 r. Komitet Stałych Przedstawicieli zapoznał się z zaleceniami w sprawie
najlepszych praktyk dotyczących elementów wspólnotowego certyfikatu użycia końcowego
(uzgodnionymi przez Grupę Roboczą ds. Towarów Podwójnego Zastosowania); certyfikat ten –
właściwie podpisany i opatrzony pieczęcią – ma być w odpowiednich przypadkach przedstawiany
organom krajowym przez eksporterów ubiegających się o zezwolenie na wywóz produktów
podwójnego zastosowania (por. art. 9 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 428/2009).
Więcej informacji na stronie:
http://www.ec.europa.eu/comm/trade/issues/sectoral/industry/dualuse/index_en.htm
c) Wspólne działanie 401/2000/WPZiB dotyczące kontroli pomocy technicznej odnoszącej się
do niektórych wojskowych użytkowników końcowych
Tekst ten – powodujący, że kontrolą objęto pomoc techniczną związaną z bronią masowego rażenia
– stanowi pierwszy krok ku zharmonizowaniu kontroli usług związanych z towarami podwójnego
zastosowania. Krok kolejny jest zasygnalizowany w art. 3, przewidującym możliwość
kontrolowania pomocy technicznej, jeżeli wiąże się ona z konwencjonalnymi zastosowaniami
wojskowymi i jest świadczona krajom objętym embargiem na broń na mocy decyzji Unii
Europejskiej, OBWE lub Rady Bezpieczeństwa ONZ.
SPRZĘT WOJSKOWY
a)
WSPÓLNE STANOWISKO RADY 2008/944/WPZiB określające wspólne zasady regulujące
kontrolę wywozu technologii wojskowych i sprzętu wojskowego
Tło ogólne i streszczenie
UE od wielu lat odgrywa zarówno w regionie, jak i na świecie czołową rolę w kontrolowaniu
wywozu uzbrojenia. W 1998 roku Rada przyjęła kodeks postępowania UE w sprawie wywozu
uzbrojenia, który określa osiem kryteriów obowiązujących przy wywozie broni konwencjonalnej,
ustanawia mechanizmy powiadamiania i konsultacji w związku z odmowami i przewiduje
procedurę przejrzystości polegającą na publikacji rocznych sprawozdań UE dotyczących wywozu
uzbrojenia. Kodeks znacznie przyczynił się do harmonizacji krajowych polityk w dziedzinie
kontroli wywozu uzbrojenia, a jego zasady i kryteria zostały oficjalnie uznane przez różne państwa
trzecie.
Co roku Rada oceniała realizację kodeksu (zob. pierwsze, drugie, trzecie, czwarte, piąte, szóste,
siódme, ósme, dziewiąte i dziesiąte sprawozdanie roczne).
Odnośnie do następnych sprawozdań, zob. poniżej
Wspólne stanowisko 2008/944/WPZiB, przyjęte w dniu 8 grudnia 2008 r., oznacza, że przegląd
kodeksu – zwieńczony sukcesem – oficjalnie się zakończył i że poczyniono kolejny ważny krok
w doskonaleniu unijnych norm kontroli wywozu. Wspólne stanowisko jest znacznie aktualniejszym
i lepszym instrumentem, który ma zająć miejsce wspomnianego kodeksu. Zawiera kilka nowych
elementów, które pogłębiają i poszerzają zakres jego zastosowania. Między innymi kontrolą objęte
zostają: pośrednictwo, transakcje tranzytowe i niematerialne transfery technologii oraz wdrożone
zostają zaostrzone procedury służące harmonizacji polityki eksportowej państw członkowskich.
Uznając szczególną odpowiedzialność państw eksportujących sprzęt wojskowy i technologie
wojskowe, państwa członkowskie jeszcze raz dowiodły, że są zdecydowane zapobiegać wywozowi
tych produktów, jeśli mogłyby zostać wykorzystane do niepożądanych celów, np. do represji
wewnętrznych lub ataków międzynarodowych lub mogłyby się przyczynić do destabilizacji
regionalnej.
Artykuł 8, ust. 2 wspólnego stanowiska UE przewiduje publikację rocznego sprawozdania UE
(zob.: jedenaste sprawozdanie roczne).
W myśl klauzuli operacyjnej nr 5 kodeksu postępowania UE w sprawie wywozu uzbrojenia Rada w
dniu 13 czerwca 2000 r. przyjęła wspólny wykaz sprzętu objęty przepisami kodeksu wraz z
deklaracją nr 2000/C/191/01. W dniu 15 lutego 2010 r. Rada przyjęła najnowszą wersję
wspólnego wykazu uzbrojenia Unii Europejskiej, uaktualniającą wersje poprzednie. Artykuł 12
wspólnego stanowiska 2008/944/WPZiB przewiduje, że wspólny wykaz powinien stać się punktem
odniesienia dla krajowych wykazów technologii wojskowych i sprzętu wojskowego, ale nie
powinien ich bezpośrednio zastępować.
Wspólny wykaz uzbrojenia UE pomaga państwom członkowskim także interpretować unijne
embargo na broń.
Przewodnik użytkownika, sporządzony i regularnie uaktualniany przez Grupę Roboczą ds.
Wywozu Broni Konwencjonalnej, służy państwom członkowskim jako wskazówka we wdrażaniu
przedmiotowego wspólnego stanowiska (por. art. 13 wspólnego stanowiska). Skierowany jest
przede wszystkim do urzędników wydających zezwolenia na wywóz.
Punkt 4.1.2 podręcznika wymaga, by państwa członkowskie eksportujące sprzęt wymieniony we
wspólnym wykazie uzbrojenia UE publikowały krajowe sprawozdania na temat wywozu sprzętu
obronnego. Większość państw członkowskich publikuje krajowe sprawozdania w Internecie, na
następujących stronach:
Austria:
(rząd: http://www.austria.gv.at Ministerstwo Spraw Zagranicznych:
http://www.bmaa.gv.at)
Belgia:
« Rapport du Gouvernement au Parlement sur la loi relative à l'importation, l'exportation
et le transit d'armes »
http://www.diplomatie.be/fr/press/homedetails.asp?TEXTID=8481
(diplobel.fgov.be)
http://docs.vlaanderen.be/buitenland/deelsites/wapenhandel.htm
http://gov.wallonie.be/code/fr/rap_2005.pdf
Bułgaria:
http://www.mee.government.bg/ind/lic/arms.html
Czechy:
« Yearly National Reports: 2001, 2002, 2003, 2004 »
http://www.mzv.cz/wwwo/mzv/default.asp?ido=15135&idj=2&amb=1&ikony=True&tri
d=1&prsl=True&pocc1=8 (www.mzv.cz/kontrolaexportu)
Dania:
« Udforsel af vaben og produkter med dobbelt anvendelse fra Danmark 2004 »
http://www.um.dk/NR/rdonlyres/5D6C5BD3-E876-484B-B974AA62D12D949B/0/2004Udfoerselafvaabenogdualuseprodukterrev2.pdf
Estonia:
http://www.vm.ee/eng/kat_153
Finlandia:
« Annual report according to the eu code of conduct on arms exports 2003 »
http://www.defmin.fi/index.phtml/page_id/334/topmenu_id/75/menu_id/334/this_topmen
u/75/lang/3/fs/12
Francja:
« Rapport au Parlement sur les exportations d'armement de la France en 2002 et 2003 »
http://www.defense.gouv.fr/sites/defense/actualites_et_dossiers/rapport_sur_les_exportati
ons_darmement_en_2002_et_2003
Hiszpania:
http://www.revistasice.com/Estudios/Documen/bice/2827/BICE28270101.PDF
(www.mcx.es/sgcomex/mddu)
Holandia:
« Bijlage: Jaarrapport Wapenexportbeleid 2004 »
http://www.exportcontrole.ez.nl
Irlandia:
http://www.entemp.ie/trade/export/military.htm
Litwa:
http://www.urm.lt/index.php?1703452064
Luksemburg:
www.mae.lu
Łotwa:
www.mfa.gov.lv
Malta:
http://mcmp.gov.mt/commerce_trade04.asp
Niemcy:
« 2004 Military Equipment Export Report »
http://www.bmwi.bund.de/Navigation/Service/bestellservice,did=72610.html
Polska:
http://dke.mg.gov.pl
Portugalia:
http://www.mdn.gov.pt/Defesa/Estrutura/Organigrama/DGAED/relatorios_anuarios.htm
Rumunia:
www.ancex.ro, www.export-control.ro
Słowacja:
www.economy.gov.sk
Słowenia:
www.mors.si
Szwecja:
http://www.sweden.gov.se
Węgry:
http://www.mkeh.hu
Wielka
http://www.fco.gov.uk/servlet/Front?pagename=OpenMarket/Xcelerate/ShowPage&c=Pa
Brytania:
ge&cid=1007029390554
Włochy:
http://www.senato.it/leg/15/BGT/Schede/docnonleg/12689.htm
b) Zewnętrzne działania UE propagujące wśród państw trzecich kontrolę wywozu uzbrojenia
oraz zasady i kryteria kodeksu postępowania UE w sprawie wywozu uzbrojenia
(i)
Wspólne działanie Rady 2008/230/WPZiB z dnia 17 marca 2008 r. w sprawie wspierania działań
UE mających na celu propagowanie wśród państw trzecich kontroli wywozu uzbrojenia oraz
zasad i kryteriów kodeksu postępowania UE w sprawie wywozu uzbrojenia.
Wspólne działanie przewidywało sfinansowanie z budżetu UE kwotą 500 500 EUR seminariów
organizowanych przez prezydencję (z pomocą Sekretariatu Rady), których uczestnikami mieli być
eksperci zajmujący się kontrolą wywozu uzbrojenia pochodzący z państw członkowskich UE i innych
zainteresowanych państw, zwłaszcza blisko sąsiadujących z UE. Inicjatywa ta była skierowana m.in. do
państw Europy Południowo-Wschodniej, państw objętych europejską polityką sąsiedztwa (państw
Afryki Północnej i basenu Morza Śródziemnego oraz państw wschodnioeuropejskich z regionu
Kaukazu), a także do Turcji i Ukrainy. Seminaria miały służyć m.in. popularyzowaniu kryteriów i zasad
kodeksu postępowania UE w sprawie wywozu uzbrojenia oraz miały pomóc w opracowaniu
i wdrażaniu przepisów zapewniających skuteczną kontrolę wywozu uzbrojenia.
Ostateczne sprawozdanie ze wspólnego działania Rady 2008/230/WPZiB wraz z załączonymi
sprawozdaniami z każdego z wydarzeń zorganizowanych na mocy wspólnego działania znajduje się
w dok. 17645/09.
(ii)
DECYZJA RADY 2009/1012/WPZiB z dnia 22 grudnia 2009 r. w sprawie wspierania działań
UE mających na celu propagowanie wśród państw trzecich kontroli wywozu uzbrojenia oraz
zasad i kryteriów wspólnego stanowiska 2008/944/WPZiB
W związku ze skutecznym wdrożeniem wspólnego działania 2008/230/WPZiB, które – zdaniem
Rady – pomogło stworzyć w zainteresowanych krajach podwaliny pod bardziej odpowiedzialne
i skuteczne przepisy i rozwiązania dotyczące kontroli wywozu, w dniu 22 grudnia 2009 r. Rada
przyjęła decyzję 2009/1012/WPZiB przewidującą dodatkowe, bardziej szczegółowe seminaria
adresowane do tych samych państw (poza Turcją), do których skierowane było wspólne działanie
c) Wsparcie UE na rzecz prawnie wiążącego międzynarodowego traktatu o handlu bronią
Odkąd w 2005 roku ruszyła brytyjska inicjatywa polegająca na promowaniu przyjęcia traktatu o
handlu bronią, UE jest pełni zaangażowana w ten projekt.
UE w pełni wspiera proces prowadzący do powstania traktatu o handlu bronią również na forum
ONZ.
W dniu 19 stycznia 2009 r. Unia Europejska podjęła dalsze konkretne kroki mające promować
traktat o handlu bronią: przyjęta została decyzja Rady 2009/42/WPZiB w sprawie wspierania
procesu prowadzącego do zawarcia traktatu o handlu bronią. Decyzja ma służyć podnoszeniu
świadomości podmiotów krajowych i regionalnych, państw członkowskich ONZ, społeczeństwa
obywatelskiego i samej branży co do aktualnych międzynarodowych dyskusji dotyczących traktatu
o handlu bronią oraz pobudzić debatę między państwami członkowskimi ONZ, zwłaszcza tymi,
które nie wchodziły w skład grupy ekspertów rządowych. Cele te będą realizowane dzięki
organizacji sześciu seminariów regionalnych, wydarzenia towarzyszącego 64. posiedzeniu
Pierwszego Komitetu Zgromadzenia Ogólnego Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz
seminariów rozpoczynających i podsumowujących to posiedzenie.
d) Kontrola pośrednictwa w handlu bronią
W dniu 23 czerwca 2003 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2003/468/WPZiB w sprawie
kontroli pośrednictwa w handlu bronią; ma ono uregulować kwestię pośrednictwa w handlu
bronią, aby zapobiec obchodzeniu embarga na wywóz broni nałożonego przez ONZ, UE lub
OBWE.
Wspólne stanowisko jest zbiorem przepisów, które mają zostać włączone do ustawodawstwa
krajowego i które nakazują państwom członkowskim podjęcie wszelkich niezbędnych kroków, by
objąć kontrolą pośrednictwo prowadzone na ich terytorium lub przez osoby będące ich
obywatelami.
Państwa członkowskie mają przede wszystkim obowiązek rozpatrywać – w świetle przepisów
Kodeksu postępowania Unii Europejskiej w sprawie wywozu uzbrojenia – wnioski o wydanie
zezwoleń na konkretne transakcje pośrednictwa, utworzyć system wymiany informacji na temat
pośrednictwa w handlu bronią oraz ustanowić odpowiednie sankcje gwarantujące skuteczność
kontroli.
________

Podobne dokumenty